میان اراداه تا اقدام اروپا و غرب برای دادن جنگنده مفت به اکراین فاصله ای به اندازه آماده شدن خلبانان بود. بعد اونوقت روس ها قرار هست جنگنده به ما بفروشند، اول منتظر رضایت غرب بودند چند سالی، بعد منتظر گوشه چشم و لبخند آمریکا، بعد منتظر قطعنامه، بعد منتظر نظر صهیونیستها، بعد منتظر نظر اعراب، بعد منتظر پول، بعد منتظر شرایط منطقه، بعد منتظر شرایط لابد آب و هوا(!) و ... خب اینطوری میشه که اکراین اونطوری میشه و غرب هم فرصت داره همه تمرکزش را روی یک تهدید بزاره! پ ن: البته نباید از نظر دور داشت که غرب خسیس یک قران کمک بلاعوض ( جز به صهیونیستها که ماجراشون فرق میکنه با تمام جهان برای اروپا و امریکا) به کسی نمیکنه. تمام ادعاهای حقوق بشری و جنایات انسانی و پی ریزی زیرساختهای دادگاه های جنگی و ادعاهای جنایت علیه بشریت و ... که دارند پی ریزی میکنند به مرور و دارایی های روسیه که ضبط و فریز میکنند با ادعای بازسازی اکراین همشون ب ه این شکله که اول بدهی های اکراین به اروپا بابت همه کمکهای خیرخواهانه! ادعاییشون تصفیه میشه از پول های روسیه و بعد اگر چیزی موند با عنوان وام میدند به اکراین!!

سلام و وقت شما بخیر دوست گرامی جسارتا اینا اشتباه نکنم باید فلک تاوور باشن نه برج دیده بانی ....و روی سطح اونها با تعدادی توپ ضد هوایی مسلح شده بود و اتفاقا نمونه های اینگلیسی اونهم در دریای مانش توسط انگلستان ساخته شده بود

نه بزرگوار باید اعدام بشه یه جفت شعور و فهم از ساخت سازه نظامی در سازنده بی پدر این برج وجود نداشته انگار داشته تویله باباشو میساخته بی پدر مادر اینا رو نگاه کن از جنگ دوم جهانی با اون همه بمباران تا الان سر پا موندن. فهم شعور بسیار مهمه که متاسفانه نه در فرماندهان و نه در ستاد مشترک ها وجود ندارد که اگه داشت اجازه ساخت اون سازه رو به یه حمال که بزرگترین سابقش ساخت توالت خونه باباش بوده نمیدادند.

برای برجک سازی یکم باید از ترکیه و اسرائیلیا یاد بگیریم .

تصاویر حمله ی تروریستی به برجک مرزبانی آمده برجک به طور کامل منهدم شده! با تسلیحات سنگین به این برجک حمله کردند و هر کسی داخل بوده به شهادت رسیده پ. ن: باید معماری این برجک ها عوض بشود و قسمت های زیر زمینی هم داشته باشد که محل زندگی خدمه باشه. غیر از آن باید با بتن های مقاوم تر این ها را ساخت. کارهای دیگه هم میشه کرد مثلا دور برجک یک میدان مین ساخت. یا حداقل یک خاکریز داخل مجموعه داشته باشه

Cessna E-530 Scorpion

پلیس آلمان به دفاتر نمایندگی چند روزنامه ترک در آلمان حمله کرده و تعدادی روزنامه نگار را دستگیر کرده!! ای بابا! پس چی شد مقدس بودن روزنامه نگار و معلم و استاد دانشگاه و ...؟ مگر نه این بود که اصولا آدم هایی با این برچسب ها هیچ وقت جرمی مرتکب نمیشند و دستگیریشون مساوی است با گناه کبیره؟

بخش دوم هیولای جدید فلزی با انتشار این عکس در روزنامه آلمانی نشنال زایتونگ ، بخش دهم اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا ، موفق شد یک نسخه از این مطبوعه را بدست آورده و دراوایل ژانویه 1943 ، این نسخه از روزنامه برای بررسی بیشتر به دانشکده فناوری تانک و همچنین گروه طراحی تانک ارسال گردید . با توجه به حساسیت موضوع ، یک مهندس طراح حرفه ای مامور شد تا از روی عکس بدست آمده ، یک نمای بُرش خورده از این تانک را رسم کرده و از این طریف ابعاد اصلی سامانه زرهی نامبرده را بدست آورد . اکتبر 1943 . تونس نخستین تانک تایگر منهدم شده سپاه آفریقایی ارتش آلمان تصویر بخوبی صدمات ناشی از اصابت پرتابه 6 پاوندی بریتانیایی به پیشانی ببر آلمانی را به تصویر کشیده است با این حال ، اطلاعات نظامی بریتانیا خبرنداشت که تانک مورد نظر، به این دلیل که به تازگی از روی کشتی به سمت ساحل منتقل شده بود ، شنی های کوچکتری را بخود می دید و مضاف براین ، فشارشکن دهانه توپ اصلی نیز هنوز در جای خود قرار نداشت . به همین دلیل ، در 15 ژانویه 1943 ، بخش دهم اطلاعات نظامی بریتانیا یادداشت توجیهی ذیل را در اختیار مقامات مسئول قرار داد : راست : روی جلد گزارش اطلاعاتی متفقین از کارایی تانک تایگر ورماخت چپ : سند محرمانه اداره اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا که چرچیل آن را مورد مطالعه قرار داده است نکته جالب این سند ، خط قرمزی است که چرچیل به دور واژه ای که تانک جدید آلمانی را درآن معرفی شده ، رسم کرده است . خلاصه اطلاعات فنی شماره 97 از : اداره جنگ دفتر نخست وزیری ( بخش دهم اطلاعات نظامی ) ، 15 ژانویه 1943 خلاصه وضعیت تحلیلی از تانکی سنگین جدید ورماخت براساس عکسی از تانکی که در ماه های اخیربرداشته شده و گفته میشود به احتمال زیاد جدیدترین تانک سنگین ارتش آلمان است ، می توان بطور قطع گفت که طرح تانک سنگین پانزر-6 به یک قبضه توپ 88 م.م که در برجک اصلی تانک قرار دارد ، مسلح شده است . طبق بررسی عکس فوق الذکر ، تخمین های تقریبی از ابعاد این تانک ، بدین شرح است : ارتفاع کلی : 9 فوت و 6 اینچ درازا : 21 فوت عرض : 10 فوت تا 10 فوت و 9 اینچ پهنای شنی :نزدیک به 2 فوت قطر چرخ های جاده ای : تقریبا 3 فوت تایگر به شماره بدنه 131 که توسط متفقین به غنمیت گرفته شده است بااین وصف بدلیل عدم وجود اطلاعات بیشتر ، سامانه تعلیق تایگر در طرح های فنی رسم شده به نمایش درنیامد ، در نتیجه با وجود اینکه مشخص بود چرخ های جاده ای تایگر ، بصورت دیسکی و زرهی هستند ، اما اطلاعات غیردقیق مانع از آن شده بود که مهندس طراح ، آرایش قرارگیری آنها را بطور دقیق تشخیص دهد و طبیعتا ، حدس طراح انگلیسی این بود که چرخ های جاده ای تایگر در یک خط مستقیم قرار دارد یا اینکه به مانند طراحی استاندارد نیمه شنی های آلمانی ، بصورت درهم قرار گرفته اند . بنابراین ، در نقشه رسم شده ، سامانه تعلیق به شکل موقت به هر دو صورت به نمایش درآمد ، در حالی که برای نوع دوم سامانه تعلیق ، نزدیکترین حدس به نمونه اصلی محسوب می شد . تایگر به شماره برجک 131 که در سال 1943 در آفریقای شمالی به غنمیت متفقین درآمده است این تانک اکنون در موزه زرهی باوینگتون به شکل عملیاتی نگهداری می شود در سایر بخش ها نیز روند به همین صورت بود ، بطوریکه نوع قرارگیری توپ اصلی روی برجک و طراحی جلوی بدنه ، شباهت نزدیکی به نمونه G تایگر دارد هر چند صفحه شیبدارجلویی به نسبت کوتاهتر دیده می شود . علاوه براین ، در طراحی مهندس انگلیسی ، ابرسازه درست بر روی بخش نصب شنی ها قرار گرفته و تمامی عرض آن را می پوشاند که این به نوبه خود ، مشکل فضای قرارگیری مهمات دوتکه ( جدا بودن پرتابه و خرج پرتاب ، از نگاه بخش فنی اطلاعات نظامی بریتانیا ) را تا حدودی منطقی می ساخت . آزمایش های صورت گرفته توسط ارتش بریتانیا بر روی بدنه تایگر و پانتر با استفاده از مهمات ضد زره توپ 3 اینچی پس از کش و قوس های فراوان و کسب داده های اطلاعاتی افزون تر ، بخش دهم اطلاعات نظامی بریتانیا گزارش های بیشتری را برای مراکز مربوطه ارسال نمود ولی نکته جالب اینجاست که درمتن گزارش های ارسالی از سوی این بخش ، هرگز از واژه "تایگر" استفاده نشد که این به احتمال بسیار نشان می دهد که ارتش انگلیس درآن زمان ، هنوز از نام این تانک اطلاع نداشت . بعنوان مثال بخشی از سند اداره دهم از اطلاعات نظامی بریتانیا در مورد تانک جدید آلمانی چنین آمده است : آزمایش های صورت گرفته توسط ارتش بریتانیا با استفاده از مهمات ضد زره 6 پاوندی بر روی برجک و بدنه تایگر در ادامه بررسی های صورت گرفته که از سوم نوامبر 1942 آغازشد ، این اداره درژانویه 1943 مشخصات تانک پانزر-6 را از یک سندآلمانی که در شمال آفریقا بدست آمده را چنین تحلیل نموده است وزن : 56 تن طول 20 فوت و 4 اینچ درازا ( با محاسبه طول توپ اصلی ) : 27 فوت و 0.75 اینچ عرض : 9 فوت و 53.5 اینچ اطلاعات فوق الذکر از روی یک پانزر-6 آلمانی که بدلیل نقص فنی رها شده و امکان بازیابی آن نیز وجود نداشت ، برداشته و مشخصات بیشتری از این تانک به محض دریافت ، برای مراکز مسئول ارسال خواهد شد . نمای جانبی پانزر-6 سری E ورماخت در دشتهای پهناور روسیه به شماره بدنه /برجک 121 در 5 فوریه 1943 مطبوعات بریتانیا به نقل از گزارش جنگی خبرگزاری رویترز که نبرد میان واحدهای زرهی انگلیسی و یگان های پانزر مجهز به تایگر را در محور جاده رووبا ( به وقوع پیوسته در 20 ژانویه 1943 ) درتلاش بودند که به مردم اطمینان دهند ، وجود عناوینی نظیر غیرقابل توقف بودن تانک جدید نازی ها با وجود حضور توپ های 6 پاوندی قابل درهم شکستن است . چنین روندی یک هدیه آسمانی برای متفقین بشمارمی رفت به همین دلیل ، داستان خبرنگار رویتزر بسرعت در جامعه پخش شد و رسانه ها بطور مرتب این مساله را به مردم القاء کنند که تایگر آلمانی ، شکست ناپذیر نیست و می توان آن را متوقف نمود . نخستین طرح گرافیکی بخش دهم از اداره اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا از جدیدترین تانک سنگین ورماخت براساس اطلاعات رسیده از ارتش هشتم در آفریقای شمالی و اداره اطلاعات نظامی ارتش سرخ بااین وصف ، در 15 فوریه 1943 ، سرتیپ تی. لیون . اسمیت که جمعی ستاد فرماندهی توپخانه سلطنتی ارتش بریتانیا محسوب می شد ، خلاصه گزارشی را به رده های مافق خود ارائه نمود که درآن مجموعه اطلاعات بدست آمده از تایگر موجود بود . در این گزارش ، جزئیاتی درخصوص شکست مهمات توپ 6 پاوندی بریتانیایی وجود نداشت ولی یکسری موارد که اداره اطلاعات نظامی خواستار آن بود را می شد مشاهده کرد اسکن پیام محرمانه اطلاعات اولیه از تانک سنگین ورماخت که از سوی شعبه دهم اطلاعات نظامی به دفاتر اطلاعاتی مرکزی ارتش متفقین شامل ایالات متحده ، کانادا و همچنین ستاد ارتش هشتم مستقر در آفریقای شمالی ارسال شده بود -- محرمانه آر.ای.0/2/ اچ .کیو.آر. ای ، لشکر ششم زرهی . 15فوریه 1943 تمامی اطلاعات موجود از تانک آلمانی پانزر-6 غربال شده و از تمامی شاهدان در خصوص چگونگی رویارویی میان تانک های واحد زرهی سلطنتی و عناصر پانزر آلمانی در 20 ژانویه 1943 ( جاده رووبا) مصاحبه بعمل آمده و علاوه براین ، جغرافیای منطقه نبرد نیز بررسی گردید . در این بررسی ها مشخص شد که دو تانک های طلایه دار ( پیشرو ) ارتش آلمان در بردی کمتر از 500 یارد ، با واحدهای انگلیسی درگیر نشده و تمامی تجهیزات انهدامی نیز از پهلو مورد اصابت قرار گرفته اند . در نتیجه تا لحظه ارسال این گزارش ، ثابت شده که توپ 6 پاوندی انگلیسی می تواند به شکل موثری با پانزرهای جدید آلمانی درگیر شود و امیدوارم که این تحلیل اشتباه نباشد و بعدها ، عکس آن ثابت نشود . در جریان این نبرد ، 16 تانک آلمانی دست به عقب نشینی زده و منطقه مورد نظر را ترک کرده بودند . نقطه عطف و برگشتگاه : درگیری های زرهی میان واحدهای تانک متفقین و پانزرهای سپاه آفریقایی ورماخت در بیابان های شمال آفریقا یک مزیت عمده برای متفقین در پی داشت و آن ، به غنمیت گرفتن فناوری های آلمانی ، من جمله تانکهای جدید تایگر بود . این روند ، فرصتی را برای عناصر بخش دهم اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا فراهم آورد که آزمایش های مختلف از جمله شلیک از فواصل مختلف ، تاثیر مین های ضد تانک را درشرایط واقعی بر روی نمونه های به غنمیت گرفته شده ( البته بصورت منهدم شده ) صورت دهند و مضاف بر تهیه یک گزارش فنی مفصل ، نمونه هایی از قطعات بدست آمده از تانکهای آلمانی را به لندن ارسال نمایند . این اطلاعات باعث شد تا تصویر دقیق تری از قابلیتهای رزمی تایگر در اختیار ارتشهای متفقین قرار گیرد ، بدین ترتیب ، با مقایسه میان اطلاعات دریافتی از سوی مسکو ( 9 نوامبر 1942 ) و گزارش رسیده از صحنه نبرد شمال آفریقا میتوان بطور دقیق تاریخی که وینستون چرچیل ، برای نخستین بار از تهدید تایگر مطلع شد را مشخص نمود . براساس یک روند جاری در دفتر نخست وزیری ، چرچیل ، هر روز در ساعات اولیه صبح ، روگرفتی از پیام های رهگیری شده ورماخت را در قالب یک بسته اطلاعاتی دریافت و مطالعه می نمود و اغلب از یک خودکار قرمز برای حاشیه نویسی یا اظهار نظر در خصوص یک مورد خاص استفاده می نمود . دست راست وی ، فرمانده ستاد امپراتوری ، ویسکونت آلن بروک که بعدها و درسال 1944 به درجه فیلدمارشالی ارتقاء پیدا نمود نیز معمولا این گزارش ها را مطالعه نموده و نظرات خود را در حاشیه آن درج می کرد. بااین حال ، بروک بعنوان رئیس کمیته های ستاد کل ، مهمترین مشاور نظامی چرچیل محسوب می شد . به همین دلیل ، برخی پیام های رمزگشایی شده ورماخت قبل از همه دراختیار وی گذاشته می شد و این فرآیند درساعت 8:37 دقیقه صبح روز 26 نوامبر 1942 نیز تکرار شد با این تفاوت که درآن روز بخصوص ، پیامی با بالاترین درجه محرمانگی به وی تسلیم گردید . آزمایش های صورت گرفته توسط ارتش بریتانیا بر روی بدنه تایگر و پانتر با استفاده از مهمات ضد زره توپ 17 پاوندی این پیام در صبح روز 25 نوامبر 1942 توسط فیلدمارشال آلبرت کسلرینگ برای ژنرال والتر نهرینگ ارسال شده که فرمانده واحدهای آلمانی در تونس محسوب می شود . متن پیان بدین شرح است : " من ، توجه شما را به نظر پیشوا ( هیتلر) در خصوص استفاده از تانکهای تایگر برای تغییر روند جنگ جلب می کنم " این سند تاریخی ، بطور دقیق مشخص می کند که چرچیل و ستاد نظامی وی ، برای اولین بار به وجود یک تانک جدید آلمانی که عنوان " تایگر " را برخود داشت ، پی برده بودند . به همین دلیل ، وی با کشیدن یک خط قرمز به دور عبارت " تانک تایگر " خطاب به بروک چنین نوشت که این دیگر چیست ؟!!! بروک که رئیس ستاد امپراتوری محسوب می شد ، در 28 نوامبر 1942 چنین پاسخ داد : -- محرمانه اداره جنگ دفتر نخست وزیری .وایت هال ، لندن گزارش ضمیمه شده به این سند ، مجموعه اطلاعاتی محرمانه ای است که پیش از این خصوص تانک تایگر جمع آوری شده و ابتدا تصور می شد که یک تانک روسی به وزن 50 تن است که اکنون می دانیم یک پانزر آلمانی است که با سرشناسه اولیه پانزر-6 شناخته میشود و مشخصات آن شرح ذیل است : وزن : 57 تن در حالت رزمی طول : 20 فوت و 3 اینچ عرض : 11 فوت و 8 اینچ ضخامت زره : تصور می شود حدود 100م.م ( 3.9 اینچ ) تسلیحات : توپ اصلی کالیبر 88 م.م ( 3.46 اینچی ) که احتمالا تفاوت چندانی با توپ چند منظوره فلاک-36 ندارد . سرعت و عملکرد : جزئیات چندانی از این مولفه دردسترس نیست ولی یک گزارش محرمانه به غنمیت گرفته شده از یک دسته پانزر آلمانی وجود دارد که درآن ذکر شده هر دسته زرهی ورماخت ، شامل 6 دستگاه تایگر و شش دستگاه پانزر3 است که پانزر 3 بیشتر بعنوان تانک اسکورت کننده عمل می کند . دسته های زرهی ورماخت در اغلب موارد بصورت ترکیبی عمل می کنند ولی کاربرد تانک اسکورت کننده ، جدید بوده و ممکن است نشان دهنده تحرک پائین تایگرها باشد . 28 نوامبر 1942 بدین ترتیب ، اکنون ، تهدید تایگر ، شناخته شده بود و اطلاعات نظامی بریتانیا درصدد برآمد تا با برنامه ریزی ، چند نمونه از این تانک را به غنیمت گرفته تا آزمایش های لازم به منظور شناخت بهترین روش برای از کارانداختن آنها ، شناخته و سپس بصورت استاندارد آموزش داده شود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- ادامه دارد ...

وقتی موشک شلیک بشه فقط چند دقیقه تا منفجر شدن سکوهای نفتیشان در دریای کاسپین وقت دارند. اصلا نیازی نیست غواص بفرستیم. از همین تهران یک موشک کروز میفرستیم برایشان.

آوردن آب دریا به مرکز کشور و ساخت آب شیرین کن ، کار مهمی هست و "باید" انجام بشود. وقتی آب وجود نداره قرار هست چه کاری انجام بشه؟ کل تمدن و شهر به خطر می افتد. صنایع را هم نمیشه جابجا کرد هزینه های سنگین دارد. از همان اول باید کنار آب ساخته میشده حالا که نشده تنها راهش همین انتقال آب هست.

این صحبت شما درسته گرچه که هر راهکاری متناسب با محل هست بزرگترین مشکل ما رو الان ترکیه ایجاد کرده است ولی افغانستان باید رشد کنه تا مرزهای شرقی امن تر بشن راهکار سیستان انتقال آب و سد های محلی هست برای جمع آوری باران های موسمی و اب شیرین کردن در مورد پاسخ به گزافه گویی ها باید افغانستان رو هم زد و هم جایزه داد تا بیاد تو راهی که ما میخوایم سیاست چماق و هویج سوال مهم : کجا بزنیم که طالبان دردشون بیاد

دوربین دید در شب و حرارتی و جلیقه تا الان به مرزبانی دادند شاید هنوز تعدادش زیاد نیست. البته سالهای اخیر باز وضعش بهتر شده. درباره ی آموزش هم نباید سرباز کم تجربه را فرستاد مرزهای خطرناک کشور نمیدانم چه فکری میکنند چند تا بچه را میفرستند سراوان و...

فیلم نابودی سامانه ی پدافندی اس سیصد اکراین توسط شاهد 136 https://www.aparat.com/v/4inlP

خانواده موشکی سایدوایندر خانواده ی بزرگی است با موشکهای متنوع که پیشرفته ترین و آخرین نسل انها موشک aim-9x هست ماهم در قالب پروژه آذرخش نسخه های مختلفی از این موشک رو توسعه دادیم با نقشهای متفاوت ،، هوابه هوا ،هوا به زمین ،، زمین به هوا و … سامانه حاج قاسم که چند ماه پیش رونمایی شد از نسخه پدافندی و زمین به هوای این موشک بهره میبرد اما موشک کوچک مورد بحث ما که نعل به نعل مشابه موشک aim-9x بنظر می‌رسد احتمالا آخرین نسل از موشک آذرخش باشد قائدتا نسخه ایی از این موشک مثل نمونه های دیگر اذرخش در اختیار نیروی هوایی قرار خواهد گرفت ،، نسخه ی پدافندی هم یا به یکی از سامانه های فعلی اضافه خواهد شد یا در یک سامانه مجزا به کار خواهد رفت با توجه به ابعاد و شاخصه های این موشک فرض فعلی بنده این است که این موشک به سامانه نواب و زوبین اضافه شود و موشک های این سامانه متنوع شوند همچون سامانه nasams که از نسخه ی پدافندی موشک های امرام و aim-9x بهره میبرد

به روز رسانی اخبار باخموت/آرتموفسک، در اواخر بعد از ظهر 20 مه باخموت سقوط کرده است. نیروهای اوکراینی در گوشه جنوب غربی شهر و در نزدیکی شهر در مزارع عقب نشینی کرده اند. عملیات پاکسازی تا 25 اردیبهشت ادامه خواهد داشت. اما به نظر می رسد که باخموت اکنون کاملاً در دستان واگنر/روس است. شایعات بیشتری در مورد پیشرفت‌های دیگر برای طرف روسی وجود دارد، به‌عنوان مثال، تسخیر خرومووه.

دولت فعلی ارمنستان ضد روسیه هست و دولت قبلی ارمنستان با روسیه خوب بود. این دولت ارمنستان کاملا اسرائیل و امریکایی هست.

احتمالا مشکلات وزن و مرکز ثقل وجود داره. والا میشد با طراحی یک لانچ باکس عمودی ( اصطلاحا اکسترنال) در همین قسمت تعداد موشک بیشتری را آماده پرتاب داشت.

دعوت غیرمنتظره به نظر شخص بن سلمان از زلنسکی برای نشست جده آیا هشداری است به پوتین در مورد روابط نظامی با ایران؟ آیا سیگنالی است به غرب برای پذیرفتن همینطوری جناب اره و پاک کردن گذشته؟

تجمع اخیر طرفدارهای اردوغان واقعا بزرگ بود. ( اردوغان گفته 1.700 ) روش های پوپولیستی اردوغان کاملا در جامعه متعصب ترک جواب میده، در حالیکه رقیبش در خونه و پشت میز با لباس راحتی! در حداقلی ترین شکل ممکن در کارزار تبلیغاتی نابرابر فعالیت میکنه. رویدادهای برنامه ریزی شده و در خدمت گرفتن همه امکانات کشور و شرکت ها و افراد و سازمان های دولتی و غیردولتی در تبلیغ دستاوردهای اردوغان از نظامی گرفته تا اقتصادی و فعالیت پررنگ رسانه های ترکیه که تقریبا اکثر رسانه های مهم و پرمخاطب تحت نفوذ تیم اردوغان هستند، حمایت سلبریتی ها و جامعه میانی همه و همه پیروزی راحت اردوغان را اگر اتفاقی نیفته خبر میده.

حمله ارامكو حمله جراحي بود نه زيرساخت نابود كن عربستان چند ماه بعد توليد رو به مدار برگردوند ولي ضربه طوري بود كه حساب كار كامل دستش اومد ديد نفتش هنوز جنك نشده ٥٠ درصد افت كرد اونم با يك حمله الان تو اين طرح دنبال حمله نابود كننده نبودم بلكه دنبال حمله فلج كننده بودم كه با كمترين اسيب به مردم باكو ، عليف رو تحت فشار بذاريم

تحقیقی که حاصل شد عزیزان چینی هم سوئیچ بلید خودشان رو دارند که احتمالا در گذشته در میلیتاری به این مطلب پرداخته شده باشد. سوئیچ بلید وارد خدمت شده ارتش مشخصا از معراج ۵۲۱ کوچکتر هستش. حالا سوال اینه که ما از نمونه چینی الگو گرفتیم و یا از نمونه آمریکایی و یا اینکه کلا خلاقیت خودمان بود که قطعا گزینه آخر جذاب تر . ولی در مورد نمونه چینی که CH-901 نامیده میشه این مطلب هائز اهمیت است که سایز نسبتا بزرگتری حتی نسبتا به معراج ۵۲۱ داره و البته نقش پر رنگی در سوارم پهپادی چین بازی می‌کنه.(هدف از اشاره همین نکته بود) دسته بزرگی از این پهپاد ها از پرتابگر هابی مشابه راکت انداز ها رها می‌شوند و در منطقه وسیعی علیه اهداف زمینی از جمله تانک ها و زره پوش های دشمن وارد عمل میشن. چیزی که انتظار می‌ره در مورد سوئیچ بلید های پارسی هم شاهد باشیم. این نکته تهمید دارد که هوش مصنوعی در ایران به این سطح رسیده باشد که بتوان در آن تصاویری از قبیل زره پوش های گوناگون و توپخانه و راکت اندازها و تجمع نفرات پیاده و بالگرد ها و ... را در آن ها ذخیره کرد و هوش موجود در دسته پهپادی بتواند آن ها را از همه تفکیک داده و به آن ها در یک منطقه مشخص حمله کند. [ توجه به ابعاد اجرای سوارم در تمرینات چین تانک کرار به نمایش در آمده در آوردگاه نیروی زمینی ارتش مشخصا دارای تفاوت های چشمگیر با نسخه رونمایی شده در سال های قبل بود. اما مطلبی که اینجا مورد بحث هست موردی است که از روز اول رونمایی تا کنون مطرح بود. کرار چند ارتقا مشخص برای تانک روسی تی ۷۲ موجود در سازمان رزم سپاه و ارتش هستش( چه بسا سر هم کردن T-90M با کمک روس ها به همراه داشته های داخلی ایران ) در یکی از نسخه ها برجک به کل کنده میشه و حالا معلوم نیست برجک صفر کیلومتر روش قرار میدن ( که دوستان مخالفند) یا اینکه اصلا چهار تا صافکار میارند و شکل و شمایل برجک رو تغییر میدن اما نوع دیگری هم هست که برجک بصورت سرپا بهش قطعاتی اضافه میشه که در گذشته هم به این دسته از برجک ها اشاره شد. برجک آماده سازی شده برای قرارگیری لایه های کامپوزیت نمونه ارتقا با اضافه کردن قطعات در روش ارتقا، بدون تغییرات اساسی در برجک و با اضافه کردن برخی صفحات شرایط محیا میشه برای نصب زره واکنش دهنده انفجاری! ارتقا کرار به این گونه دنبال می‌شود که ظاهراً در نسخه T-72M چون خبری از زره کامپوزیت نیست برجک با تغییر زیاد همراه شده و زره کامپوزیت جدید و قطور در قسمت پیشانی قرار داده می شود. اما در T-72S که بعلت وجود زره کامپوزیت بصورت پایه در این تانک شاید نیازی به نصب زره کامپوزیت جدید دیده نشده و به زره واکنش دهنده انفجاری رضایت دادند. خب نیاز به گفتن نیست که سطوح حفاظتی در دو نوع تانک چقدر متفاوته ! زره کامپوزیت در T-72S تا یادم نرفته مطلبی باز هم مربوط به بخش فوقانی برجک بود. زره واکنش دهنده انفجاری این بخش کلا برداشته شد. در حالی که حتی از ضعف های پوشش این نوع زره در نسخه ابتدایی ایراداتی مطرح بود. بیشترین تهدیدی که یک تانک در مقابل ارتش های غربی احتمالا در دهه ی آینده مثل گذشته طرف باشه پرتابه های تاپ اتک هستش. چون شلیک های بالستیک تانک ها و چه حملات هوایی و از همه بدتر موشکی مثل جاولین و اسپایک و ... حالا این بخش عملا در این نسخه همان بخش تی ۷۲ اس هستش(با این تفاوت که همون کنتاکت ۱ رو هم ندارد)!!! گذر زمان و ریزش تدریجی از سطوح حفاظتی کرار البته از سرنوشت ماژول های دفاعی تانک و برخی ریزه کاری های پر اهمیت هم خبری نیست

برخی تجهیزات مثل مجید که معلومه تولید انبوه شدند چقدر امیدوارکننده هستند. خصوصا حضورشون در نیروی زمینی ارتش که نشون میده برای محافظت از نیروها و شاید حتی ستون کشی ها و پایگاه های کوچک و تاکتیکی هم فکری شده. هرچند مجید باید به قابلیت شلیک در حرکت هم مجهز بشه در آیینده ولی همین تولید انبوهش نشانه خوبی است. پ ن: فراموش نکنیم یکی از غافلگیریهای جنگ روسیه و اکراین این بود که حالا به معنایی، روس ها برخی تجهیزاتشون به اون معنای مصطلح تولید انبوه نبود و فقط تولید بود. از جمله میشه در مورد موشک اسکندر گفت که با اون همه تبلیغات و البته سلاح منحصر به فرد ارتش روسیه ولی اون تعداد که انتظارش میرفت را روس ها نه تولید کرده بودند و نه قابلیت تولیدش و زیرساختهاش را ایجاد. پ ن2: اگر و فقط اگر تحت این تحریم های بسیار سخت نبودیم و امکان داشت مثلا مثل ترکیه بودجه اختصاص بدیم به نیروهامون. قطعا خیلی بیشتر از این شاهد تولیدات و تجهیزات میبودیم.

تصویری از وانت تویوتا لندکروز تکنیکال ساخت دفتر طراحی و توسعه ملک عبدالله دوم (KADDB ) اردن که با برجک رزمی BPPU نقربرهای زرهی BTR-80A یمنی ترکیب شده است برجک رزمی BPPU مجهز توپ 30 م.م 2A72، مسلسل هم محور 7.62 م.م دید نظارتی 1PZ-9 و دید در شب TPN-3 است. BTR-80A یمنی

نمونه جدید توپ ۱۰۵ ام ام ساخته شده بر اساس توپ m101 این نمونه جدید که برای اولین بار در نمتیشگاه دستاوردهای دفاعی وزارت دفاع مورخ خرداد ۱۴۰۰ رویت گردیده به نسبت توپ m101 اولیه دارای لوله با طول بیشتر، شعله پوش و بدون تغییر در لوله دافعه می باشد توپ ۱۰۵ م م در کنار توپ اورلیکن محمول توپ ۱۰۵ م م جدید در حین بازدید امیر سعدی

M101 توپ ام 101 که با نام M2A1 نیز شناخته می شود ، در جریان جنگ جهانی دوم توسط آمریکا طراحی شد. این توپ در جریان جنگ جهانی دوم تبدیل به توپ استاندارد ارتش آمریکا شده بود. آمریکا از این توپ به مقیاس وسیعی در غرب اروپا و همچنین در جزایر اقیانوس و شرق آسیا علیه ژاپن استفاده کرد. بیش از چهل کشور در جهان از کاربران این توپ به شمار می رفتند که در حال حاضر برخی از آنها این توپ را از سرویس خارج کرده اند و به جای آن از مدلهای جدیدتر آن استفاده می کنند. این توپ با آنکه مدت زیادی از ساخت آن می گذرد ، اما هنوز هم در برخی کشورها مورد استفاده قرار می گیرد. هنوز هم کشورهایی در جهان تولید این توپ را ادامه می دهند. کالیبر این توپ 105 میلیمتر است که از گلوله های 105x372 میلیمتر استفاده می کند. این توپ به دو جک هیدرولیک 42 اینچی مجهز بود که به وسیله آن لگد توپ به میزان زیادی کاهش می یافت. مشخصات توپ ام 101 طول : 5940 میلیمتر عرض : 2210 میلیمتر ارتفاع : 1730 میلیمتر ، در حالت خوابیده برای حمل طول لوله : 2310 میلیمتر جابجایی لوله : از منفی 5 درجه الی مثبت 66 درجه ماکزیمم برد : 11.200 متر حداکثر ریتم آتش : 6 گلوله در دقیقه ریتم آتش در حالت تداوم : 3 گلوله در دقیقه زمانی که این توپ با حداکثر توان خود ، یعنی 6 گلوله در دقیقه ، در حال شلیک است در نهایت می تواند حدود 5 دقیقه به این شلیک خود ادامه دهد. اما زمانی که فقط سه گلوله در دقیقه شلیک کند ، می تواند این مداومت را تا 20 دقیقه نیز ادامه دهد. تصاویر یکی از کاربران این توپ ایران است. ایران پس از کودتای 28 مرداد تعداد نامعلومی از این توپ ها را از آمریکا تحویل گرفت.