در مورد اینکه این توپ خوبه یا بده با من که نباید چونه بزنی، اونم وقتی در تیتر خبر گفتن: بجز آمریکا که سازنده و ارتقا دهنده است و اکثر این توپها رو در جنگ ویتنام مستهلک یا مصرف کرده و بعد جایگزین، بسیاری از کشورها عینا همین ام101 رو نگهداشتن و برخی هم کپی زدن. کشورهایی مثل کانادا، استرالیا و کره جنوبی دارن استفاده میکنند... کره جنوبی بیش از 2000 عدد فعال داره. وقتی جنگ شد کار به تیرکمون هم میرسه. در 2023 از اکراینی ها بپرسید: https://mil.in.ua/en/news/lithuania-hands-over-the-105-mm-m101-howitzers-to-ukraine/ https://mil.in.ua/en/news/ukrainian-military-use-m101-howitzers-video-published-on-the-web/ منتهی برای اینکه ادامه استفاده از این سلاح برای زمان درگیری مثلا در 2048 خوب باشه یا بد من نظری ندارم.

55، هوابرد هست و به تجهیزات سبک نیاز داره بخصوص برای استقرار سریع در مناطق کوهستانی یا سنگرهای شهری...

برای ثبت در تاریخچه انجمن اشاره میکنم که سخنگوی کاخ سفید امروز در واکنش به حمله اکراین به خاک روسیه هرچند سعی کرد بگه به ما ربطی نداره ولی روی یک نکته مدام پافشاری میکرد که خبرنگاران و مردم جهان باید در موردش روشن بشند و اون را در نظر بگیرند و چند بار هم تکرارش کرد: «این روسیه بود که اول به اکراین حمله کرد» ( پس اکراین مجازه از هر راهی (تروریسم حتی و خرابکاری و حمله به مناطق مسکونی که امروز سخنگوی کاخ سفید داشت توجیهش مکیرد) پاسخ بده به روسیه ) - این ثبت بشه اینجا تا فردا روزی اگر مورد مشابهی اتفاق افتاد پیش چشم باشه. هرچند عملا حساب کنی ما تا حالا چندین بار مورد تجاوز اولیه این رژیم در موضوعات و به شکل های مختلف بودیم که هر کدوم مجوز اقدام تلافی جویانه حتی نظامی بوده. پ ن: مسئولان و ما باید یادمون باشه مثلا ده یا بیست سال بعد این مقامات فعلی صهیونیستی نشینند به ریشمون بخندند و بگند با همین دست تهدیدات و ترساندن ایران با اینکه هیچ قصدی برای حمله نداشتیم باعث توقف برنامه های ایران در حوزه های گوناگون شدیم! حواسمون به این هم باشه.

واقعا کار سنجیده ای کردند . گسیل داشتن یک هیت نظامی برای الزام دادن حق آبه ، به این دمپایی پوشهای طالبان ، حسابی حق مطلب رو براشون ادا میکنه ! با توجه به تمسخری که طی این چند روز توسط طالبها بر علیه سیاسیون ایرانی انجام شد . اعزام هیات نظامی در سطح بالا بهترین کار ممکن بود .

این خبر فکر کنم در راسای خبر امروز واجا است. در حقیقت امتداد همون گروه نفوذ ایرانی داخل ایران هستند که سیستم پیچیده و چند لایه ای که به مراکز داده های کشور ختم میشد ( افراد حلقه آخر که به داده ها و اطلاعات ایرانی ها در مراکزی که مجوز دسترسی دارند ) و وظیفش شناسایی و دادن اطلاعات تکمیلی افرادی که به خارج از کشور تردد داشتند ( شناسایی افراد مهم و مسئول در مراکز مهم و زیرساختی ( احتمالا سیاسی، نظامی، صنعتی و ...) به موساد بوده. در حقیقت این سیستم نفوذی داخل ایران وظیفه داشته اولا اطلاعات ایرانیان که به خارج از کشور تردد دارند را منتقل کنه و دوما اطلاعات تکمیلی که موساد میخواسته برای افرادی که نشان کرده بوده ( احتمالا برای تهدید، تطمیع یا ترور و شبکه سازی پیرامونشون مثل همون موردی که در فوردو از طریق همسایه یکی از کارمندان، کارمند مزبور را در تور انداخته بودند و تطمیعش کرده بودند برای خرابکاری در فوردو ) را خیلی راحت از داخل استخراج کرده و به موساد بفرستند. احتمالا با اطلاعات و همکاری واجا هم دستگیر شدند. پ ن: جنگ پیچیده ای که ایران درگیرش هست و امکاناتی که دشمن داره واقعا سنگین و نفس گیر هست و شبیه یک معجزه میمونه بقا در این شرایط برای سرویس های اطلاعاتی ما ( حمایت همه جانبه بین المللی، پول، امکانات و ابزار و از همه مهمتر مزدوران ایرانی که به هر نحوی و هر بهانه ای با کوچکترین تطمیع و حتی برخیهاشون مثل (سابقا) منافقین و جدیدا براندازان که دیگه همه قشری را شامل میشند و خیانت به کشور را خیلی راحت برای خودشون تئوریزه کردند که از دختر نوجوان و پدرش گرفته تا زن خانه دار و ... به صرف اینکه ما از اینا خوشمون نمیاد خیانت و مزدوری میکنند برای دشمن حتی با استقبال خودشون )

بلگراد مگه تو خاک روسیه نیست اینا ارتش اوکراین هستن؟خاک بر سر روسیه

بندگان خدا خیلی دوست دارند جهان را بفرستند به جنگ با ایران و خودشون اون پشت تشویق کنند! در بحث ها دوستان توجه کنند این رژیم منتظر فرصتی است تا ائتلافی جهانی برای حمایت مستقیم یا غیرمستقیم از رژیم یا کشوری تشکیل بشه مثل ائتلافی که برای اکراین تشکیل شد.

دقیقن این استحکامات برج های ضد هوایی آلمان بود و در جنگ برلین به سنگر ها و پناهگاه های غیر نظامیان تبدیل شده بودند و روسها به دلیل عدم توانایی در نابودی و تسخیرشون اونها رو دور میزدند. مهم سازه مستحکم و غیر قابل تخریب این برجها بوده که نه بمباران تونسته نابودش کنه و نه حملات توپخانه ای و تا الان سر پا موندن در بهترین حالت ممکن.

نه بزرگوار باید اعدام بشه یه جفت شعور و فهم از ساخت سازه نظامی در سازنده بی پدر این برج وجود نداشته انگار داشته تویله باباشو میساخته بی پدر مادر اینا رو نگاه کن از جنگ دوم جهانی با اون همه بمباران تا الان سر پا موندن. فهم شعور بسیار مهمه که متاسفانه نه در فرماندهان و نه در ستاد مشترک ها وجود ندارد که اگه داشت اجازه ساخت اون سازه رو به یه حمال که بزرگترین سابقش ساخت توالت خونه باباش بوده نمیدادند.

بخش دوم هیولای جدید فلزی با انتشار این عکس در روزنامه آلمانی نشنال زایتونگ ، بخش دهم اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا ، موفق شد یک نسخه از این مطبوعه را بدست آورده و دراوایل ژانویه 1943 ، این نسخه از روزنامه برای بررسی بیشتر به دانشکده فناوری تانک و همچنین گروه طراحی تانک ارسال گردید . با توجه به حساسیت موضوع ، یک مهندس طراح حرفه ای مامور شد تا از روی عکس بدست آمده ، یک نمای بُرش خورده از این تانک را رسم کرده و از این طریف ابعاد اصلی سامانه زرهی نامبرده را بدست آورد . اکتبر 1943 . تونس نخستین تانک تایگر منهدم شده سپاه آفریقایی ارتش آلمان تصویر بخوبی صدمات ناشی از اصابت پرتابه 6 پاوندی بریتانیایی به پیشانی ببر آلمانی را به تصویر کشیده است با این حال ، اطلاعات نظامی بریتانیا خبرنداشت که تانک مورد نظر، به این دلیل که به تازگی از روی کشتی به سمت ساحل منتقل شده بود ، شنی های کوچکتری را بخود می دید و مضاف براین ، فشارشکن دهانه توپ اصلی نیز هنوز در جای خود قرار نداشت . به همین دلیل ، در 15 ژانویه 1943 ، بخش دهم اطلاعات نظامی بریتانیا یادداشت توجیهی ذیل را در اختیار مقامات مسئول قرار داد : راست : روی جلد گزارش اطلاعاتی متفقین از کارایی تانک تایگر ورماخت چپ : سند محرمانه اداره اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا که چرچیل آن را مورد مطالعه قرار داده است نکته جالب این سند ، خط قرمزی است که چرچیل به دور واژه ای که تانک جدید آلمانی را درآن معرفی شده ، رسم کرده است . خلاصه اطلاعات فنی شماره 97 از : اداره جنگ دفتر نخست وزیری ( بخش دهم اطلاعات نظامی ) ، 15 ژانویه 1943 خلاصه وضعیت تحلیلی از تانکی سنگین جدید ورماخت براساس عکسی از تانکی که در ماه های اخیربرداشته شده و گفته میشود به احتمال زیاد جدیدترین تانک سنگین ارتش آلمان است ، می توان بطور قطع گفت که طرح تانک سنگین پانزر-6 به یک قبضه توپ 88 م.م که در برجک اصلی تانک قرار دارد ، مسلح شده است . طبق بررسی عکس فوق الذکر ، تخمین های تقریبی از ابعاد این تانک ، بدین شرح است : ارتفاع کلی : 9 فوت و 6 اینچ درازا : 21 فوت عرض : 10 فوت تا 10 فوت و 9 اینچ پهنای شنی :نزدیک به 2 فوت قطر چرخ های جاده ای : تقریبا 3 فوت تایگر به شماره بدنه 131 که توسط متفقین به غنمیت گرفته شده است بااین وصف بدلیل عدم وجود اطلاعات بیشتر ، سامانه تعلیق تایگر در طرح های فنی رسم شده به نمایش درنیامد ، در نتیجه با وجود اینکه مشخص بود چرخ های جاده ای تایگر ، بصورت دیسکی و زرهی هستند ، اما اطلاعات غیردقیق مانع از آن شده بود که مهندس طراح ، آرایش قرارگیری آنها را بطور دقیق تشخیص دهد و طبیعتا ، حدس طراح انگلیسی این بود که چرخ های جاده ای تایگر در یک خط مستقیم قرار دارد یا اینکه به مانند طراحی استاندارد نیمه شنی های آلمانی ، بصورت درهم قرار گرفته اند . بنابراین ، در نقشه رسم شده ، سامانه تعلیق به شکل موقت به هر دو صورت به نمایش درآمد ، در حالی که برای نوع دوم سامانه تعلیق ، نزدیکترین حدس به نمونه اصلی محسوب می شد . تایگر به شماره برجک 131 که در سال 1943 در آفریقای شمالی به غنمیت متفقین درآمده است این تانک اکنون در موزه زرهی باوینگتون به شکل عملیاتی نگهداری می شود در سایر بخش ها نیز روند به همین صورت بود ، بطوریکه نوع قرارگیری توپ اصلی روی برجک و طراحی جلوی بدنه ، شباهت نزدیکی به نمونه G تایگر دارد هر چند صفحه شیبدارجلویی به نسبت کوتاهتر دیده می شود . علاوه براین ، در طراحی مهندس انگلیسی ، ابرسازه درست بر روی بخش نصب شنی ها قرار گرفته و تمامی عرض آن را می پوشاند که این به نوبه خود ، مشکل فضای قرارگیری مهمات دوتکه ( جدا بودن پرتابه و خرج پرتاب ، از نگاه بخش فنی اطلاعات نظامی بریتانیا ) را تا حدودی منطقی می ساخت . آزمایش های صورت گرفته توسط ارتش بریتانیا بر روی بدنه تایگر و پانتر با استفاده از مهمات ضد زره توپ 3 اینچی پس از کش و قوس های فراوان و کسب داده های اطلاعاتی افزون تر ، بخش دهم اطلاعات نظامی بریتانیا گزارش های بیشتری را برای مراکز مربوطه ارسال نمود ولی نکته جالب اینجاست که درمتن گزارش های ارسالی از سوی این بخش ، هرگز از واژه "تایگر" استفاده نشد که این به احتمال بسیار نشان می دهد که ارتش انگلیس درآن زمان ، هنوز از نام این تانک اطلاع نداشت . بعنوان مثال بخشی از سند اداره دهم از اطلاعات نظامی بریتانیا در مورد تانک جدید آلمانی چنین آمده است : آزمایش های صورت گرفته توسط ارتش بریتانیا با استفاده از مهمات ضد زره 6 پاوندی بر روی برجک و بدنه تایگر در ادامه بررسی های صورت گرفته که از سوم نوامبر 1942 آغازشد ، این اداره درژانویه 1943 مشخصات تانک پانزر-6 را از یک سندآلمانی که در شمال آفریقا بدست آمده را چنین تحلیل نموده است وزن : 56 تن طول 20 فوت و 4 اینچ درازا ( با محاسبه طول توپ اصلی ) : 27 فوت و 0.75 اینچ عرض : 9 فوت و 53.5 اینچ اطلاعات فوق الذکر از روی یک پانزر-6 آلمانی که بدلیل نقص فنی رها شده و امکان بازیابی آن نیز وجود نداشت ، برداشته و مشخصات بیشتری از این تانک به محض دریافت ، برای مراکز مسئول ارسال خواهد شد . نمای جانبی پانزر-6 سری E ورماخت در دشتهای پهناور روسیه به شماره بدنه /برجک 121 در 5 فوریه 1943 مطبوعات بریتانیا به نقل از گزارش جنگی خبرگزاری رویترز که نبرد میان واحدهای زرهی انگلیسی و یگان های پانزر مجهز به تایگر را در محور جاده رووبا ( به وقوع پیوسته در 20 ژانویه 1943 ) درتلاش بودند که به مردم اطمینان دهند ، وجود عناوینی نظیر غیرقابل توقف بودن تانک جدید نازی ها با وجود حضور توپ های 6 پاوندی قابل درهم شکستن است . چنین روندی یک هدیه آسمانی برای متفقین بشمارمی رفت به همین دلیل ، داستان خبرنگار رویتزر بسرعت در جامعه پخش شد و رسانه ها بطور مرتب این مساله را به مردم القاء کنند که تایگر آلمانی ، شکست ناپذیر نیست و می توان آن را متوقف نمود . نخستین طرح گرافیکی بخش دهم از اداره اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا از جدیدترین تانک سنگین ورماخت براساس اطلاعات رسیده از ارتش هشتم در آفریقای شمالی و اداره اطلاعات نظامی ارتش سرخ بااین وصف ، در 15 فوریه 1943 ، سرتیپ تی. لیون . اسمیت که جمعی ستاد فرماندهی توپخانه سلطنتی ارتش بریتانیا محسوب می شد ، خلاصه گزارشی را به رده های مافق خود ارائه نمود که درآن مجموعه اطلاعات بدست آمده از تایگر موجود بود . در این گزارش ، جزئیاتی درخصوص شکست مهمات توپ 6 پاوندی بریتانیایی وجود نداشت ولی یکسری موارد که اداره اطلاعات نظامی خواستار آن بود را می شد مشاهده کرد اسکن پیام محرمانه اطلاعات اولیه از تانک سنگین ورماخت که از سوی شعبه دهم اطلاعات نظامی به دفاتر اطلاعاتی مرکزی ارتش متفقین شامل ایالات متحده ، کانادا و همچنین ستاد ارتش هشتم مستقر در آفریقای شمالی ارسال شده بود -- محرمانه آر.ای.0/2/ اچ .کیو.آر. ای ، لشکر ششم زرهی . 15فوریه 1943 تمامی اطلاعات موجود از تانک آلمانی پانزر-6 غربال شده و از تمامی شاهدان در خصوص چگونگی رویارویی میان تانک های واحد زرهی سلطنتی و عناصر پانزر آلمانی در 20 ژانویه 1943 ( جاده رووبا) مصاحبه بعمل آمده و علاوه براین ، جغرافیای منطقه نبرد نیز بررسی گردید . در این بررسی ها مشخص شد که دو تانک های طلایه دار ( پیشرو ) ارتش آلمان در بردی کمتر از 500 یارد ، با واحدهای انگلیسی درگیر نشده و تمامی تجهیزات انهدامی نیز از پهلو مورد اصابت قرار گرفته اند . در نتیجه تا لحظه ارسال این گزارش ، ثابت شده که توپ 6 پاوندی انگلیسی می تواند به شکل موثری با پانزرهای جدید آلمانی درگیر شود و امیدوارم که این تحلیل اشتباه نباشد و بعدها ، عکس آن ثابت نشود . در جریان این نبرد ، 16 تانک آلمانی دست به عقب نشینی زده و منطقه مورد نظر را ترک کرده بودند . نقطه عطف و برگشتگاه : درگیری های زرهی میان واحدهای تانک متفقین و پانزرهای سپاه آفریقایی ورماخت در بیابان های شمال آفریقا یک مزیت عمده برای متفقین در پی داشت و آن ، به غنمیت گرفتن فناوری های آلمانی ، من جمله تانکهای جدید تایگر بود . این روند ، فرصتی را برای عناصر بخش دهم اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا فراهم آورد که آزمایش های مختلف از جمله شلیک از فواصل مختلف ، تاثیر مین های ضد تانک را درشرایط واقعی بر روی نمونه های به غنمیت گرفته شده ( البته بصورت منهدم شده ) صورت دهند و مضاف بر تهیه یک گزارش فنی مفصل ، نمونه هایی از قطعات بدست آمده از تانکهای آلمانی را به لندن ارسال نمایند . این اطلاعات باعث شد تا تصویر دقیق تری از قابلیتهای رزمی تایگر در اختیار ارتشهای متفقین قرار گیرد ، بدین ترتیب ، با مقایسه میان اطلاعات دریافتی از سوی مسکو ( 9 نوامبر 1942 ) و گزارش رسیده از صحنه نبرد شمال آفریقا میتوان بطور دقیق تاریخی که وینستون چرچیل ، برای نخستین بار از تهدید تایگر مطلع شد را مشخص نمود . براساس یک روند جاری در دفتر نخست وزیری ، چرچیل ، هر روز در ساعات اولیه صبح ، روگرفتی از پیام های رهگیری شده ورماخت را در قالب یک بسته اطلاعاتی دریافت و مطالعه می نمود و اغلب از یک خودکار قرمز برای حاشیه نویسی یا اظهار نظر در خصوص یک مورد خاص استفاده می نمود . دست راست وی ، فرمانده ستاد امپراتوری ، ویسکونت آلن بروک که بعدها و درسال 1944 به درجه فیلدمارشالی ارتقاء پیدا نمود نیز معمولا این گزارش ها را مطالعه نموده و نظرات خود را در حاشیه آن درج می کرد. بااین حال ، بروک بعنوان رئیس کمیته های ستاد کل ، مهمترین مشاور نظامی چرچیل محسوب می شد . به همین دلیل ، برخی پیام های رمزگشایی شده ورماخت قبل از همه دراختیار وی گذاشته می شد و این فرآیند درساعت 8:37 دقیقه صبح روز 26 نوامبر 1942 نیز تکرار شد با این تفاوت که درآن روز بخصوص ، پیامی با بالاترین درجه محرمانگی به وی تسلیم گردید . آزمایش های صورت گرفته توسط ارتش بریتانیا بر روی بدنه تایگر و پانتر با استفاده از مهمات ضد زره توپ 17 پاوندی این پیام در صبح روز 25 نوامبر 1942 توسط فیلدمارشال آلبرت کسلرینگ برای ژنرال والتر نهرینگ ارسال شده که فرمانده واحدهای آلمانی در تونس محسوب می شود . متن پیان بدین شرح است : " من ، توجه شما را به نظر پیشوا ( هیتلر) در خصوص استفاده از تانکهای تایگر برای تغییر روند جنگ جلب می کنم " این سند تاریخی ، بطور دقیق مشخص می کند که چرچیل و ستاد نظامی وی ، برای اولین بار به وجود یک تانک جدید آلمانی که عنوان " تایگر " را برخود داشت ، پی برده بودند . به همین دلیل ، وی با کشیدن یک خط قرمز به دور عبارت " تانک تایگر " خطاب به بروک چنین نوشت که این دیگر چیست ؟!!! بروک که رئیس ستاد امپراتوری محسوب می شد ، در 28 نوامبر 1942 چنین پاسخ داد : -- محرمانه اداره جنگ دفتر نخست وزیری .وایت هال ، لندن گزارش ضمیمه شده به این سند ، مجموعه اطلاعاتی محرمانه ای است که پیش از این خصوص تانک تایگر جمع آوری شده و ابتدا تصور می شد که یک تانک روسی به وزن 50 تن است که اکنون می دانیم یک پانزر آلمانی است که با سرشناسه اولیه پانزر-6 شناخته میشود و مشخصات آن شرح ذیل است : وزن : 57 تن در حالت رزمی طول : 20 فوت و 3 اینچ عرض : 11 فوت و 8 اینچ ضخامت زره : تصور می شود حدود 100م.م ( 3.9 اینچ ) تسلیحات : توپ اصلی کالیبر 88 م.م ( 3.46 اینچی ) که احتمالا تفاوت چندانی با توپ چند منظوره فلاک-36 ندارد . سرعت و عملکرد : جزئیات چندانی از این مولفه دردسترس نیست ولی یک گزارش محرمانه به غنمیت گرفته شده از یک دسته پانزر آلمانی وجود دارد که درآن ذکر شده هر دسته زرهی ورماخت ، شامل 6 دستگاه تایگر و شش دستگاه پانزر3 است که پانزر 3 بیشتر بعنوان تانک اسکورت کننده عمل می کند . دسته های زرهی ورماخت در اغلب موارد بصورت ترکیبی عمل می کنند ولی کاربرد تانک اسکورت کننده ، جدید بوده و ممکن است نشان دهنده تحرک پائین تایگرها باشد . 28 نوامبر 1942 بدین ترتیب ، اکنون ، تهدید تایگر ، شناخته شده بود و اطلاعات نظامی بریتانیا درصدد برآمد تا با برنامه ریزی ، چند نمونه از این تانک را به غنیمت گرفته تا آزمایش های لازم به منظور شناخت بهترین روش برای از کارانداختن آنها ، شناخته و سپس بصورت استاندارد آموزش داده شود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- ادامه دارد ...

تصاویر حمله ی تروریستی به برجک مرزبانی آمده برجک به طور کامل منهدم شده! با تسلیحات سنگین به این برجک حمله کردند و هر کسی داخل بوده به شهادت رسیده پ. ن: باید معماری این برجک ها عوض بشود و قسمت های زیر زمینی هم داشته باشد که محل زندگی خدمه باشه. غیر از آن باید با بتن های مقاوم تر این ها را ساخت. کارهای دیگه هم میشه کرد مثلا دور برجک یک میدان مین ساخت. یا حداقل یک خاکریز داخل مجموعه داشته باشه

بحث هامون و هیرمند به کنار. کشور ما متاسفانه به دلایل مختلف همیشه بدترین راه ها را انتخاب می کند. راه حل مشکل کم آبی در ایران در مرحله اول اصلاح مصرف با استفاده از روش های نوین ابیاری، جلوگیری از کشت محصولات اب بر مثل هندوانه و....است. گفته میشه 20% بارش کشور کاهش یافته. خیلی از بخش های کشور هنوز از کشت غرقابی استفاده می کنند. با روش های نوین ابیاری میتوان مصرف را حداقل 50% کاهش داد. بخصوص در اطرف دریاچه ارومیه که کشت انگور بعضا با سیب که اب بیشتری می برد جایگزین شده. گفته می شود شبکه اب تهران 30% نشتی دارد. با حل این مشکل ها، مسئله حل می شود. ساخت ذوب اهن در اصفهان از اول اشتباه بوده. به نظر من در زمان مناسب که اقتصاد کشور بالانس تر باشد باید صنایع اب بر در مرکز ایران را تعطیل و به کنار دریا منتقل کرد. به جای اینکارها سیستم بدنبال انتقال اب دریای عمان به مرکز و ده ها پروژه دیگر است که عواقب زیست محیطی انها همه مورد تردید است.

Handley Page HP-115

البته یک نکته مهم دیگه ای هم هست اونم اینکه صرفا شما بخوای فقط بایستی و دفاع کنی هر چقدر هم که مجهز باشی باز تلفات میدی و اصولا مهاجم نسبت به مدافع غلبه داره حتی نیروهای امریکایی هم با اون همه تجهیزات در برابر حملات نیروهای طالبان در افغانستان اسیب پذیر بودن چیزی که امریکایی ها رو در واقع نجات میداد دفاع نبود حمله متقابل و پیگیری بود باید و باید ما در مقابل این حملات از هر مبدا و کشوری که بوده واکنش نشون بدیم بهر حال اینطور نیست که ما هیچ اطلاعاتی از مکان یا محل تقریبی این اشرار و یا نام و نشان این تروریست ها نداشته باشیم باید راه ها و روش های تهاجمی رو در دستور کار قرار داد به عنوان مثال حملات پهپادی به مقر این نیروها.. حتی اگه کشور مبدا مخالف باشه چون از این دست اتفاقات کم نبوده و دیگه قابل تحمل و گذشت نیست باید نشون بدیم که به نیروهامون اهمیت میدیم و خط قرمز ما هستند

انتقال اب به دریاچه ارومیه انجام شد. اب شیرین کن جنوب و بوشهر افتتاح شده و بقیه فازهاش در حال تکمیل هست. همچنین اب شیرین کن عظیم هسته ای نیروگاه بوشهر به موازات در حال انجام هست. انتقال اب دریای عمان به سیستان در حال انجام هست. 1405 زمان تقریبی افتتاح پروژه براورد شده. راه حل افغانستان زدن سد با موشک نیست. طالبان(افغانستان به طور کلی) مساله ما نیست، و نبوده . پیشرفت افغانستان به نفع ما و منطقه هست. ما باید به سمت کاهش تنش با همسایگان و تمرکز بر دشمنان اصلی (امریکا و اسرائیل(قفقاز)) پیش بریم. ضمن اینکه باید به تقویت اقتصاد داخلی بپردازیم که کاهش تنش در سیستان و جلوگیری از مهاجرت در زابل به دلیل کمبود اب، راهش انتقال اب هست و لا غیر. (چون دوستان فکر میکنن زورمون به افغانستان میرسه ، نباید پیشنهاداتی مثل انفجار و موشک به سد بدن) آیا در مورد سد های ترکیه هم همینو میگید؟ یا سد ما بر روی رودی که به عراق میره در سردشت؟ دنیا با بحران کم ابی مواجه. http://isna.ir/xdMQB6

سلام و وقت بخیر عذرخواهی میکنم از دوستان در ابتدا یک مثلی داریم ما ایرانیها که میگه دیگی که واسه ما نجوشه میخوام سر ....توش بجوشه والا ...اگه قراره مردم ما رو اب ندن بهتره اون اب نصیب خودشون هم نشه ....سدی که برای محروم کردن مردم کشور ما از اب زدن روی اون رودخانه با عمل بستن فرات به روی خاندان پیامبر چه فرقی داره .... اون سد ظلمی که برای چنین کاری زده شده اگر امروز خراب نشه فردا همه اطرافیان اب بروی مردممون میبندن ...امروز هیرمند ....فردا ارس ...اترک ... در اینده مسیرهای بازرگانی و دریایی و هوایی و .... کسی که عرضه و توان دفاع نداره همه میزنن تو سرش ...حقوق بشر و اخلاق اسلامی و سیره ....عذر میخوام ..امثالهم فقط کلاه شرعیه که سر خودمون میزاریم.... یاد بگیریم به کسی احترام بزاریم و حقشو رعایت کنیم که اونهم همین رفتار متقابلا داشته باشه نه مثل ترکیه و استانهای شمال ارس و افغانستان و ترکمنستان و امارات و .......والا چی بگم

Yakovlev Yak-36 Freehand

غرفه ی ایران در نمایشگاه دفاعی بلاروس

ما در غرب کشور هر هفته تصادف ماشینی داریم که حداقل 15 تا افغان بار زده. هزینه درمان کاملا مجانی حتی یکبار شنیدم که دیه هم میگیرن که درست یا غلطش تایید نمیکنم. اما انقدر وضعیت مسخره است که تا غرب کشور اومدن کاملا هم از خود راضی و بی چشم و رو و طلبکار هستن. طعنه این مدلی هم میزنن. نفتشون رو هم که میخوان. ابله ها هیچ کس هم انگار براش مهم نیست مرز ها هم که مثل ابکش میمونن.

حالا ما فیلم های چندانی از برخورد مستقیم نیروهامون در سوریه با جنازه ها و اسرا ندیدیم ولی وقتی سیره و بعضا ویدئوهای مدافعین حرم ( ایرانی و حزب الله بیشتر ) را میبینیم بعید میدونم خیلی تفاوتی با یمنی ها داشته باشه. شاید حتی فراتر از یمنی ها. البته یک نکته مثبت برای یمنی ها اینه که خیلی هاشون افرادی عادی بودند که از زندگی پرتاب شده بودند به جنگ ( مثل برخی از فاطمیون و حشد و ... ) هیچ از امتیاز یمنی ها و انسانیتشون کم نمیشه که فوق العاده بودند ولی واقعا جبهه یمن به خاطر ماهیت درگیری که معمولا فاصله داشت و خشونت انسانی کمتری هم داشت با جبهه سوریه و تکفیری ها و جنگ نزدیک و شهری و تن به تنش و تنش های دقیقه ای و رفتارهای حیوانی تروریستها ( بریدن مدا م سر، هتک حرمت جنازه ها، تماس با خانواده ها و شکن جه ا و ... ) که میتونست واقعا هر کسی را از کوره در ببره.

تحقیقی که حاصل شد عزیزان چینی هم سوئیچ بلید خودشان رو دارند که احتمالا در گذشته در میلیتاری به این مطلب پرداخته شده باشد. سوئیچ بلید وارد خدمت شده ارتش مشخصا از معراج ۵۲۱ کوچکتر هستش. حالا سوال اینه که ما از نمونه چینی الگو گرفتیم و یا از نمونه آمریکایی و یا اینکه کلا خلاقیت خودمان بود که قطعا گزینه آخر جذاب تر . ولی در مورد نمونه چینی که CH-901 نامیده میشه این مطلب هائز اهمیت است که سایز نسبتا بزرگتری حتی نسبتا به معراج ۵۲۱ داره و البته نقش پر رنگی در سوارم پهپادی چین بازی می‌کنه.(هدف از اشاره همین نکته بود) دسته بزرگی از این پهپاد ها از پرتابگر هابی مشابه راکت انداز ها رها می‌شوند و در منطقه وسیعی علیه اهداف زمینی از جمله تانک ها و زره پوش های دشمن وارد عمل میشن. چیزی که انتظار می‌ره در مورد سوئیچ بلید های پارسی هم شاهد باشیم. این نکته تهمید دارد که هوش مصنوعی در ایران به این سطح رسیده باشد که بتوان در آن تصاویری از قبیل زره پوش های گوناگون و توپخانه و راکت اندازها و تجمع نفرات پیاده و بالگرد ها و ... را در آن ها ذخیره کرد و هوش موجود در دسته پهپادی بتواند آن ها را از همه تفکیک داده و به آن ها در یک منطقه مشخص حمله کند. [ توجه به ابعاد اجرای سوارم در تمرینات چین تانک کرار به نمایش در آمده در آوردگاه نیروی زمینی ارتش مشخصا دارای تفاوت های چشمگیر با نسخه رونمایی شده در سال های قبل بود. اما مطلبی که اینجا مورد بحث هست موردی است که از روز اول رونمایی تا کنون مطرح بود. کرار چند ارتقا مشخص برای تانک روسی تی ۷۲ موجود در سازمان رزم سپاه و ارتش هستش( چه بسا سر هم کردن T-90M با کمک روس ها به همراه داشته های داخلی ایران ) در یکی از نسخه ها برجک به کل کنده میشه و حالا معلوم نیست برجک صفر کیلومتر روش قرار میدن ( که دوستان مخالفند) یا اینکه اصلا چهار تا صافکار میارند و شکل و شمایل برجک رو تغییر میدن اما نوع دیگری هم هست که برجک بصورت سرپا بهش قطعاتی اضافه میشه که در گذشته هم به این دسته از برجک ها اشاره شد. برجک آماده سازی شده برای قرارگیری لایه های کامپوزیت نمونه ارتقا با اضافه کردن قطعات در روش ارتقا، بدون تغییرات اساسی در برجک و با اضافه کردن برخی صفحات شرایط محیا میشه برای نصب زره واکنش دهنده انفجاری! ارتقا کرار به این گونه دنبال می‌شود که ظاهراً در نسخه T-72M چون خبری از زره کامپوزیت نیست برجک با تغییر زیاد همراه شده و زره کامپوزیت جدید و قطور در قسمت پیشانی قرار داده می شود. اما در T-72S که بعلت وجود زره کامپوزیت بصورت پایه در این تانک شاید نیازی به نصب زره کامپوزیت جدید دیده نشده و به زره واکنش دهنده انفجاری رضایت دادند. خب نیاز به گفتن نیست که سطوح حفاظتی در دو نوع تانک چقدر متفاوته ! زره کامپوزیت در T-72S تا یادم نرفته مطلبی باز هم مربوط به بخش فوقانی برجک بود. زره واکنش دهنده انفجاری این بخش کلا برداشته شد. در حالی که حتی از ضعف های پوشش این نوع زره در نسخه ابتدایی ایراداتی مطرح بود. بیشترین تهدیدی که یک تانک در مقابل ارتش های غربی احتمالا در دهه ی آینده مثل گذشته طرف باشه پرتابه های تاپ اتک هستش. چون شلیک های بالستیک تانک ها و چه حملات هوایی و از همه بدتر موشکی مثل جاولین و اسپایک و ... حالا این بخش عملا در این نسخه همان بخش تی ۷۲ اس هستش(با این تفاوت که همون کنتاکت ۱ رو هم ندارد)!!! گذر زمان و ریزش تدریجی از سطوح حفاظتی کرار البته از سرنوشت ماژول های دفاعی تانک و برخی ریزه کاری های پر اهمیت هم خبری نیست

برخی تجهیزات مثل مجید که معلومه تولید انبوه شدند چقدر امیدوارکننده هستند. خصوصا حضورشون در نیروی زمینی ارتش که نشون میده برای محافظت از نیروها و شاید حتی ستون کشی ها و پایگاه های کوچک و تاکتیکی هم فکری شده. هرچند مجید باید به قابلیت شلیک در حرکت هم مجهز بشه در آیینده ولی همین تولید انبوهش نشانه خوبی است. پ ن: فراموش نکنیم یکی از غافلگیریهای جنگ روسیه و اکراین این بود که حالا به معنایی، روس ها برخی تجهیزاتشون به اون معنای مصطلح تولید انبوه نبود و فقط تولید بود. از جمله میشه در مورد موشک اسکندر گفت که با اون همه تبلیغات و البته سلاح منحصر به فرد ارتش روسیه ولی اون تعداد که انتظارش میرفت را روس ها نه تولید کرده بودند و نه قابلیت تولیدش و زیرساختهاش را ایجاد. پ ن2: اگر و فقط اگر تحت این تحریم های بسیار سخت نبودیم و امکان داشت مثلا مثل ترکیه بودجه اختصاص بدیم به نیروهامون. قطعا خیلی بیشتر از این شاهد تولیدات و تجهیزات میبودیم.

سری دوم

تصاویر IDEX--2023 سری اول

با همین فرمون اوضاع جلو بره کار به استفاده از بمب هسته ای کشیده میشه روسیه در واقع داره با ناتو و اتحادیه اروپا میجنگه هر چه روسیه میزنه اینا بهترش و بیشترش رو برای اکراین تدارک میبینن و روسیه نمیتونه با این وضع پیروز بشه الان هم که بحث دادن اف ۱۶ مطرحه ..همینجوریش جنگنده های روسی نتونستن موفق عمل کنن و از نیروهاشون روی زمین پشتیبانی لازم رو داشته باشن ..داریم به نقطه ای میرسیم که یا روسیه باید از مواضعش عقب بکشه تا قبل از اتمام منابع مالی و تجهیزاتیش یا که برگ برندشو رو کنه کاری که امریکا در جنگ با ژاپن مجبور به انجامش شد فقط نمیدونم عکس العمل غرب بعدش چیه