با توجه به این عکس و اینکه اولین عکس منتشر شده سریال M205 داشته: میشود با اطمینان بالایی گفت دست کم 862 پهپاد از نوع شاهد 136 شلیک شده. و اگر شانس موفقیت رو 25 درصد نظر بگیریم، بیش از 215 هدف منهدم شدن. و اگر انهدام شاهد رو ملاکی برای موفقیتش در تخلیه پدافند در نظر بگیرم هم میتونیم با کسر نرخ نقص فنی، موفقیت تقریبی 90 درصدی رو براش در نظر بگیریم،...

خرمشهر 4 برترین موشک سوخت مایع تولیدی ایران سردار فرحی : قبلا ما در فاز نهایی موشک را هدایت می‌کردیم که ممکن بود جنگ الکترونیک روی موشک خطا ایجاد کند که این موضوع در موشک خرمشهر 4 برطرف شده است. این موشک می‌تواند سه سال سوخت مایع را در خود نگه دارد و زمان آماده سازی آن کمتر از 15 دقیقه است. از زمان شلیک تا زمان برخورد (احتمالا منظور اسرائیل است) حدود 12 دقیقه طول می کشد تا موشک به هدف اصابت کند. این موشک برترین و قابل ترین موشکی (سوخت مایع) است که تا کنون جمهوری اسلامی ساخته است. الان موشک های ما یک دهم قیمت جهانی قیمت دارد. 10 سال است که موضوع برد را حل کرده ایم و روی مسایل دیگر متمرکز شدیم. در آینده هیچ مانع پدافندی نمی تواند از عبور موشک های ما جلوگیری کند که برای آن هم پنج پروژه اساسی تعریف کرده ایم. با استفاده هم‌زمان از دو جستجوگر راداری و اپتیکی بر روی موشک بالستیک (بخصوص سوخت جامد) به‌همراه هوش مصنوعی هدف قرار دادن اهداف متحرک دریایی انجام میگیرد.

بمباران ارتفاع پایین جنگنده های ارتش روسیه https://www.aparat.com/v/uVDCc انفجار مین هنگام پاکسازی سنگ اصرف شده روسها https://www.aparat.com/v/DW9et تیم خمپاره انداز ارتش روسیه در حال اجرای آتش روی مواضع ارتش اوکراین https://www.aparat.com/v/W8YSR

تشکیل یگان پهپادی برای مرزبانی همه ساله مرزهای کشور به خاطر حضور قاچاقچیان و تروریست ها شاهد درگیری های مسلحانه بوده است.به خصوص مرزهای شمال غرب کشور و مرزهای شرقی کشور دارای بیشترین نا امنی و حضور قاچاقچیان و تروریست ها میباشد. علاوه بر مسدود سازی زمینی مرزهای کشور با احداث خندق، دیوار، سیم خاردار، میدان مین و... و احداث برجک ها و پاسگاه های مرزبانی با مهندسی و تسلیحات مناسب، باید در هوا هم پشتیبانی از مرزبان ها وجود داشته باشد. در صورت هر درگیری، پشتیبانی هوایی میتواند نتیجه را به طور کل عوض کند. برای پشتیبانی هوایی مرزبانی میتوان از هواپیما ها و بالگرد های نظامی استفاده کرد ولی بهترین وسیله برای این کار پهپاد است. بهترین وسیله برای مرزبانی پهپاد هست: کم هزینه، توانایی پوشش مداوم مرز، توانایی تولید انبوه در ایران باید از پهپادهایی استفاده کرد که دارای ماندگاری بالا در صحنه ی نبرد باشند و تسلیحات زیادی نیز حمل کنند. بهترین پهپادهای ایرانی برای این کار پهپادهای شاهد 149 غزه و کمان 22 میباشد. ولی از پهپادهای کوچکتر مانند شاهد 129 و ابابیل 5 و مهاجر 6 و کمان 12 نیز میتوان استفاده کرد. پهپاد مخصوص مرزبانی حتی میشود در ایران پهپاد مخصوص مرزبانی طراحی و تولید شود. مثلا پهپاد مجهز به یک گاتلینگ مثل گاتلینگ بالگرد های کبرا احداث پایگاه و فرودگاه برای پهپادها : اگر ما در نزدیکی مرزهای کشور و در هر یک از استانهای خراسان جنوبی و رضوی، سیستان و بلوچستان، کردستان، آذربایجان غربی، کرمانشاه و خوزستان حداقل یک پایگاه و فرودگاه برای پرواز پهپاد ها بسازیم میتوان امنیت مرزها را به شدت بالا برد. این فرودگاه پهپادی میتواند قسمتی از فرودگاه های موجود کشور باشد و اگر فرودگاه موجود نیست در پادگان های نظامی کشور ساخته شود. لازم هست در ساخت این فرودگاه ها پدافند غیر عامل رعایت شود. در صورت انجام درست این کار میتوانیم امنیت مرزهای ایران را به شدت بالا ببریم. نمونه ی یک فرودگاه تازه تاسیس پهپادی ارتش ایران در نزدیکی کنارک:

روس ها هر روز بیشتر عنوان میکنند که جمهوری باکو و ارمنستان به صلح نزدیکند و نکته نگران کننده تاکیدشون هست بر روی عبارت با حل مسائل مربوط به حمل و نقل و ارتباطات ( طبیعتا وقتی طرف باکویی رضایت میده یعنی وزنه هم به سمت اونها هست ) و به نظرم با توجه به نیاز روس ها بریا جلب نظر ترکیه به دلایل مختلف و از جمله حضور در ناتو؛ احتمالا خنجر از پشت روس ها بسیار زیاد هست و ایران راسا حتی با مواجهه با روس ها باید وارد میدان بشه و اجازه نده سناریوی مطلوب ترکیه رخ بده با وسط بازی روس ها.

برد این خرمشهر رو به 5500 برسونیم و فقط 60 فروند تولید کنیم کافی هست... با این برد و تعداد میتونیم تمام پایگاه های نظامی کشورهای بی تربیت رو که نه کافی نیست ولی تمام کاخ های پادشاهی یا ریاست جمهوری رو بزنیم. یا اگر علیه برنامه هسته ای ما اقدام شد، ما هم اقدام کنیم...

این موشک در بالای جو با یک سری موتورهای بسیار کوچک داخل کلاهک اصلاح مسیر انجام میدهد.تا حالا همچین فناوری پیشرفته ای ایران رونمایی نکرده بود. در واقع فناوری یک قدم مانده به موشک هایپرسونیک هواسر ایران که وعده اش را دادند هستند.احتمالا چندین سال پیش در ایران ساخته شده و الان به هایپرسونیک هواسر رسیدیم. پس احتمالا هایپرسونیک هواسر ایران هم یک نسخه از خرمشهر هست. این موشک خرمشهر 4 به علت سرعت بالا و توانایی اصلاح مسیر در فاز میانی کار مقابله با اون خیلی سخته، نقطه زن با برد بلند هم هست و الان بهترین موشک سوخت مایع رونمایی شده ی ایران هست. نحوه ی عملکرد موتور های کوچک روی کلاهک: https://www.aparat.com/v/Mzw5W

تاریخچه ی برنامه ی موشک بالستیک ایران قبل انقلاب قبل از انقلاب پروژه ی شکوفه با همکاری اسرائیل وجود داشته. موشک بالستیک این همکاری هم جریکو 1 و 2 بوده. ایران چند میلیارد دلار در این پروژه به اسرائیل کمک مالی میکند که این موشک ها بعد از ساخت به ایران هم داده شود. (احتمالا قصد شاه خرید کلاهک اتمی همراه با موشک جریکو بوده) گفته شده حتی قبل از اینکه انقلاب اتفاق بیوفتد اسرائیل زیر توافق با ایران میزند و هیچ موشکی تحویل ایران نمیدهد. بعد انقلاب در زمان جنگ برای پاسخ به حملات موشکی صدام،ایران تصمیم میگیرد موشک جواب موشک به عراق بزند. همکاری با سوریه ایران ابتدا با سوریه برای خرید موشک های اسکاد مذاکره میکند ولی موشک های سوریه تحت کنترل مستشار های شوروی بوده و خرید انها امکان پذیر نبوده ولی سوریه قبول میکند به یک تیم ایرانی آموزش استفاده و پرتاب موشک بدهد شهید تهرانی مقدم هم جزو این تیم بوده خرید از لیبی قذافی در زمان ابتدای جنگ با صدام دشمنی داشت و با مذاکراتی که با او میشود ایران 30 موشک اسکاد از لیبی میخرد و مستشار های لیبیایی 9 موشک را پرتاب میکنند ولی بعد از آن قذافی زیر توافق میزند و مستشارهای موشکی لیبی با انجام خرابکاری از ایران خارج میشوند. از این زمان به بعد کار پرتاب موشک به عهده ی تیم ایرانی به سرپرستی شهید تهرانی مقدم قرار میگیرد. خرید از کره ی شمالی بعد از بهم خوردن توافق با لیبی، ایران با کره ی شمالی توافق خرید موشک بالستیک اسکاد ساخت کره ی شمالی به تعداد حدود 100 عدد میبندد و انها را شلیک میکند. همچنین اولین کارخانه و زیرساخت های تولید موشک بالستیک اسکاد بی هم در ایران با کمک کره ی شمالی در سال 1366 ساخته میشود که میشود موشک های شهاب 1 پایان جنگ با عراق در جنگ ایران و عراق برآورد می‌شود که حدوداً ۱۰۰ تا ۲۳۱ موشک اسکاد-بی از سمت ایران به عراق، شلیک شد. بعد از جنگ تولید موشک بالستیک در ایران ادامه دار شد ابتدا همکاری های بیشتر با کره ی شمالی انجام شد و به شهاب 2 و 3 رسید و در این حین و با تحقیقات شهید تهرانی مقدم به خودکفایی و دانش بومی ساخت موشک رسیدیم(احتمالا اولین موشک تمام ایرانی فاتح 110 بوده در سال 1381) و هر ساله این دانش موشکی در ایران گسترده تر شد. منابع: مستند صفر تا صد موشکی ایران https://nuke.fas.org/guide/iran/missile/shahab-1.htm

بسم ا... تویوتا / 14.5 م.م تویوتا ، زو-23 و تخته حلقه بسکتبال !!!! احتمالا اوکراین

خب وقاحتت به این خاطر هست که به وقتش مسئولان جمهوری اسلامی ایران خطاب به مردم اکراین ( تو که در ادامه خواهم گفت مزدوری بیش نبودی و خطاب قرار دادنت فایده ای نداشت) ابراز نکردند چرا در جنایت همراهی با تحریم ها علیه مردم ایران مشارکت میکنید و چرا در اقدامات تروریستی ایالات متحده و غرب شریک شدید علیه مردم ایران و اون ها را از هر لحاظ تحت فشار گذاشتید و در جنایت علیه بیماران تا افراد عادی شریک شدید؟ بعد هم به وقت ماجرای پرواز اکراینی چرا برده کشورهایی اچون امثال کانادا شدید و با کارشکنیهای مدام در زمانیکه غرب احساس میکرد با این تراژدی میتونه علیه ایران فضاسازی کنه و از تحریم گرفته تا اغتشاش و حتی در آینده بواسطه تحریکات مرتبط با اون و موازی با اون جنگ داخلی در ایران راه بیندازه نه تنها همراهی کردید که بلکه سردمدارش شدید و مو به مو مطالبی که کانادا و فرانسه و غرب دیکته میکرد را اجرا کردید و تا تونستید ماجرا را سعی کردید بغرنج بشه و هر روز زخم تازه ای زدید به ایران. ایران در زمانیکه همه کشورها از جمله اکراین وقتی خوش خوشانشون بود اصطلاحا و ملت ایران را تحریم کرده بودند و منتظر فروپاشی کشور حتی با جنگ داخلی و تجزیه کشور بودند و از این کارشون لذت هم میبردند و اصلا "ایران" برای کشورهایی مثل اکراین موضوعیتی نداشت به سختی داشت برای بقا تلاش میکرد و کشورهایی مثل روسیه حالا کم یا زیاد لااقل در حرف و برخی اقدامات در اون وضعیت اظهار میکردند در کنار ایران هستند حتی اگر نبودند. همین یک مورد روسیه و روابطش را جلوتر از اکراین قرار میده برای ایران. و ایرانی که توسط همه دنیا ظالمانه تحریم شده حق داره برای بقای خودش و مردمش هر تجارتی که دوست داره انجام بده با کشورهای دیگه حالا این بقا چه به نفت و سوخت و تجارت ربط داشته باشه برای کمک به اقتصاد همین مردم چه خرید تسلیحات برای دفاع از همین مردم که هر روز توسط دوستان زلنسکی و اکراین مورد تهدید قرار میگیرند. اما زلنسکی وقیح گمان میکنه فرصت خوبی داره تا همون کاری که پیش غرب میکنه با گریه و زاری و نمایش مظلومیت برای گدایی از غرب با ایران هم میتونه بکنه که اون هم باز واقعی نیست و تنها فضاسازی است به دستور اربابانش که از طریق این عملیات فردا روز مردم ایران را بیشتر تحریم کنند یا احیانا دارایی های بیشتری ازش ضبط کنند والا که به قول خودشون توقف ارسال پهپادی که هر بار بعد فرضا حمله 30 فروند 40 فرندشون! را پدافند اکراین میزنه که التماس نداره ( بهش خبر رسوندند اپوزیسیون و سلبریتیها هستند تا پروموتش کنند ) ولی طبیعتا در حالیکه هنوز با تحریم های ایران همراهی میکنی، در کنار کسانی ایستادی که تحریم ها را هر روز تشدید میکنند و از حمله به ایران صحبت میکنند و وقتش برسه هم از هیچ کمکی دریغ نمیکنی بهشون ( چون عمله ی دست بسته ی غرب هستی ) اینطور مظلوم نمایی با اون سابقه همراهی در جنایت تحریم علیه ایران و همکاری مو به مو در اجرای تحریم ها علیه ایران اوج وقاحت هست.

Lockheed S-3 Viking

British Aerospace Hawk - 200 combat hawk

Embraer AT-26 Xavante (EMB-326GB)

چطور آب وجود نداره؟ داره درست و بهینه مصرف نمیشه. ما در اصفهان زاینده رود را داریم. کوهرنگ بارش مناسبی داشته ولی انقدر این اب در مسیر به صورت غیربهینه و توسط صنایع اب بر و کشاورزان مصرف میشه که اب کمی به اصفهان میرسه. انقدر هم که میرسه صرف کشت برنج!!!!! در یک استان خشک میشه. خود مرکز هم بارش داره. هر چیزی مراحلی داره. شما میخواهید مصرف انرژی یک ساختمان را کم کنید اولین مرحله این است به ساکنین یاد بدبد چراغ های اضافه را خاموش کنن و پنجره را در زمستان ببندن. اگه باز جواب نداد میرید سراغ راه های پیچیده مثل انرژی خورشیدی و .../ در کشور ما در زمینه مصرف آب پنجره باز است. در قرن 21 در یک کشور خشکسال بیشتر باغ ها با روش غرقابی کشت میکنن. ترکیه پرآب از ما هندوانه میخره. اینها را حل کنید بعد اگه مسئله حل نشد برید سراغ اب شیرین کن و غیره. صنایع انرژی بر مرکز کشور را حشک کرده. الان کشور توان اقتصادی لازم رو نداره. ولی به نظر من بهترین کار تعطیلی این صنیع در زمان مقتضی است. این همه پول به خاک میره. چند میلیارد هم صرف حفظ و جلو.گیری از خشک شدن کشور بشه.

این صحبت شما درسته گرچه که هر راهکاری متناسب با محل هست بزرگترین مشکل ما رو الان ترکیه ایجاد کرده است ولی افغانستان باید رشد کنه تا مرزهای شرقی امن تر بشن راهکار سیستان انتقال آب و سد های محلی هست برای جمع آوری باران های موسمی و اب شیرین کردن در مورد پاسخ به گزافه گویی ها باید افغانستان رو هم زد و هم جایزه داد تا بیاد تو راهی که ما میخوایم سیاست چماق و هویج سوال مهم : کجا بزنیم که طالبان دردشون بیاد

بحث هامون و هیرمند به کنار. کشور ما متاسفانه به دلایل مختلف همیشه بدترین راه ها را انتخاب می کند. راه حل مشکل کم آبی در ایران در مرحله اول اصلاح مصرف با استفاده از روش های نوین ابیاری، جلوگیری از کشت محصولات اب بر مثل هندوانه و....است. گفته میشه 20% بارش کشور کاهش یافته. خیلی از بخش های کشور هنوز از کشت غرقابی استفاده می کنند. با روش های نوین ابیاری میتوان مصرف را حداقل 50% کاهش داد. بخصوص در اطرف دریاچه ارومیه که کشت انگور بعضا با سیب که اب بیشتری می برد جایگزین شده. گفته می شود شبکه اب تهران 30% نشتی دارد. با حل این مشکل ها، مسئله حل می شود. ساخت ذوب اهن در اصفهان از اول اشتباه بوده. به نظر من در زمان مناسب که اقتصاد کشور بالانس تر باشد باید صنایع اب بر در مرکز ایران را تعطیل و به کنار دریا منتقل کرد. به جای اینکارها سیستم بدنبال انتقال اب دریای عمان به مرکز و ده ها پروژه دیگر است که عواقب زیست محیطی انها همه مورد تردید است.

Cessna E-530 Scorpion

هر اففان که داخل ایران زندگی میکنه از یارانه استفاده میکنه حتی اگر از لوکس ترین غذاها مصرف کنه بازهم یارانه انرژی یارانه دانه های روغنی و کنجاله دامی و... که دولت با فروش نفت داره پرداخت میکنه پس حتی اگر از این 7 میلیون افغان چند نفر سرمایه دار هم در نظر بگیریم بازهم حضورشون کاملا به ضرر ماست بماند که مگر چند نفر سرمایه دار و چقدر سرمایه به همراه دارن. یا اینکه ایا حضورشون دائمی هست یا از ایران به عنوان پل فرار استفاده میکنن. اگر به صورت نرم جهانی فرض کنیم هر نفر 5 لیتر اب مصرف روزانه داشته باشه و برای هر افغان 3 لیتر فرض کنیم میشه روزانه 21 میلیون لیتر اب و در سال 7.5 میلیارد لیتر اب بماند یارانه انرژی و غذایی دامی یارانه غلات و... مشکلات امنیتی و... پس بهترین راه یک اخراج همه اتباع و سپردن مرز شرق به سپاه یا ارتش هست و خیلی سریع و بدون فوت وقت باید یک دیوار تاسیس بشه برای جلوگیری از ورود غیر قانونی همچنین مبارزه موثر با مواد مخدر که ممکنه مثلا با منجنیق و... باشه که بیشتر از صدمتر هم فکر نمیکنم برد داشته باشه.

سلام و وقت بخیر عذرخواهی میکنم از دوستان در ابتدا یک مثلی داریم ما ایرانیها که میگه دیگی که واسه ما نجوشه میخوام سر ....توش بجوشه والا ...اگه قراره مردم ما رو اب ندن بهتره اون اب نصیب خودشون هم نشه ....سدی که برای محروم کردن مردم کشور ما از اب زدن روی اون رودخانه با عمل بستن فرات به روی خاندان پیامبر چه فرقی داره .... اون سد ظلمی که برای چنین کاری زده شده اگر امروز خراب نشه فردا همه اطرافیان اب بروی مردممون میبندن ...امروز هیرمند ....فردا ارس ...اترک ... در اینده مسیرهای بازرگانی و دریایی و هوایی و .... کسی که عرضه و توان دفاع نداره همه میزنن تو سرش ...حقوق بشر و اخلاق اسلامی و سیره ....عذر میخوام ..امثالهم فقط کلاه شرعیه که سر خودمون میزاریم.... یاد بگیریم به کسی احترام بزاریم و حقشو رعایت کنیم که اونهم همین رفتار متقابلا داشته باشه نه مثل ترکیه و استانهای شمال ارس و افغانستان و ترکمنستان و امارات و .......والا چی بگم

بستن عمدی رودخانه و تغییر مسیر رودخانه توسط افغانستان تصاویر ماهواره ای نشان میدهد که سد کجکی در پر ترین حالت ممکن میباشد و طالبان آب پشت سد را رها نکرده است. همچنین تصویر ماهواره ی خیام نشان میدهد به طور عمدی سدی در نزدیکی مرز ایران ساخته شده که باقی مانده ی آب هم وارد مرزهای ایران نشود و آب را به بیابانی در افغانستان منتقل میکند. طبق قوانین بین الملل این کار طالبان و افغانستان ممنوع هست و ایران میتواند علیه این کار شکایت کند. پ. ن : حتی شاید عملیات نظامی نیز مجاز باشد.

موشک‌‌‌ جدید بالستیک با قابلیت انهدام اهداف متحرک دریایی سرلشکر باقری: ایران به تولید موشک‌های بالستیک با قابلیت انهدام یگان‌های شناور دریایی متحرک رسیده است. این موشک بالستیک از فضا با سرعت هشت ماخ و با برد ۱۵۰۰ کیلومتر اهداف در حال حرکت را نقطه‌زنی می‌کند. در این شرایط دیگر ناو هواپیمابر و ناوگان‌های متجاوز در این فاصله از سواحل ما امنیت ندارند.

شـب دیرین شیرین نشود... نگهت از یادم نرود... تو دعـا کن قلبـم برهـد... که به تلخی پـایـان بدهد.

خاطره‌ای از ۱۸ سال اسارت سیدالاسراء سرلشگر خلبان حسین لشگری اولین اسیر و آخرین آزاده جنگ وقتی بازگشت از او پرسیدند: این همه سال انفرادی را چگونه گذراندی؟ او گفت: برنامه ریزی کرده بودم و هرروز یکی از خاطرات گذشته‌ام را‌ مرور می‌کردم سالها درسلولهای انفرادی بود و با کسی ارتباط نداشت و قرآن را کامل حفظ کرده بود زبان انگلیسی می‌دانست برای ۲۶ سال نماز قضا خوانده بود اومیگفت: از۱۸سال اسارتم ده سالی که تو انفرادی بودم سالها با یک "مارمولک" هم صحبت میشدم! بهترین عیدی که این ۱۸سال اسارت گرفتم، یک نصفه لیوان آب یخ بود! عیدسال۷۴ بود. سرباز عراقی نگهبان یک لیوان آب یخ می‌خورد می‌خواست باقی مانده آن را دور بریزد،نگاهش بمن افتاد. دلش سوخت و آن را بمن داد، من تا ساعتها از این مسئله خوشحال بودم. این را هم بگویم که من مدت ۱۲ سال (نه ۱۲روز یا۱۲ماه) درحسرت دیدن یک برگ سبز و یک منظره بودم.حسرت ۵ دقیقه آفتاب را داشتم...

بسم الله الرحمن الرحیم وقتی بحث تسلیحات هایپرسونیک میاد همه به چشم یک معجزه یا عصای جادویی به اونها نگاه می کنند که قادرند هر مشکلی را حل کنند ما در اینجا به بررسی معایب و ضعف های این نوع از تسلیحات می پردازیم. این مطلب ترکیبی از دومقاله که در منابع ذکر شده در ابتدا نام نویسنده های یکی از مقالات و جایگاه علمی اونها آمده دیوید رایت دارای مدرک دکتری فیزیک ماده چگال در دانشگاه کرنل در سال 1983 می باشد و از سال 1988 به عنوان محقق در زمینه های کنترل سلاح و مسائل امنیتی بین المللی ، تحقیق در مورد جنبه های فنی سیاست سلاح های هسته ای ، سیستم های دفاع موشکی ، گسترش موشک ، سلاح های مافوق صوت ، و سلاح های فضایی با سازمان های نظامی و شرکت های خصوصی کار کرده. وی همچنین یکی از مسئولان بررسی طرح های نظامی در دانشگاه MIT ( یکی از از 5 دانشگاه برتر دنیا) می باشد. او در سال 2001 یکی از دریافت کنندگان جایزه فیزیک انجمن فیزیک آمریکا بود. کامرون تریسی دارای دکتری فیزیک مواد و عضو هیات علمی دانشگاه هاروارد هست اصلی ترین زمینه فعالیش امنیت هسته ای و نظارت برنامه های تسلیحاتی هست. سلاح های هایپرسونیک یکی از داغترین موضوعات موجود در بحث تسلیحات نظامی هست . این موشک ا که با سرعتی در حدود 5 برابر سرعت صوت در جو حرکت می کنند معمولا به عنوان ابزاری انقلابی برای جنگ متصور می شوند. در ظاهر این سلاح ها سریعتر و با قابلیت ره گیری کمتر از موشک های بالستیک موجود شناخته می شوند. ایالات متحده ، روسیه و چین با پذیرش این برتری ها هر کدام سرمایه گذاری بسیار زیادی را روی این تسلیحات انجام میدهند و با هم وارد یک مسابقه تسلیحاتی فرا صوت شدند. اما در واقع بسیاری از ادعاهای موجود در باره این سلاح ها نادرست هست. این موشک ها یک فن آوری قدیمی هست که مزایای اندکی نسبت به موشک های بالستیک دارد. اولین کشوری که شروع به تحقیقات درباره این نوع از تسلیحات کرد آلمان نازی بود . این کشور در طرحی برای بمباران آمریکا طرحی از یک وسیله پرنده مافوق داشت که تحقیقات دانشمندان آلمانی هزینه آنرا نسبت به مزایایی که داشت خیلی زیاد ارزیابی کردند و از برنامه خارج شد. در دهه های بعد با توجه به مزایایی که موشک های بالستیک داشتند این طرح ها نتوانستند بودجه ای جذب کنند. علاقه به سلاح های هایپرسونیک مجددا در اوایل سال 2000 توسط آمریکا احیا شد. اما نه به دلیل مزیت این سلاح ها نسبت به موشک های موجود. بلکه در ابتدا طرح ها برای حمله به اهداف سریع به دشمنان بود. استفاده از موشک های بالستیک برای اینکار این مشکل را داشت که برخی کشورها ممکن است این حملات را با حمله ها با موشک های اتمی اشتباه بگیرند به همین منظور در ایالات متحده طرح های برای تولید موشک های هایپرسونیک آغاز شد . چون پروفایل پروازی این موشک ها با موشک های بالستیک متفاوت هست استفاده از این موشک ها باعث می شود تصور حمله با موشک ها با کلاهک اتمی از بین برود. فیزیک مافوق صوت محدودیت های زیادی دارد که بعد از دهه ها تقریبا به همان صورت باقی مانده و شبیه سازی هایی که انجام می شود همچنان وجود این محدودیت ها را نشان می دهد. در ابتدا تصور میشد که سلاح های هایپرسونیک می توانند سریعتر از موشک های موجود بالستیک به اهداف برسند. در حال حاضر تسلیحات هایپرسونیک به صورت کلاهک روی موشک های بالستیک موجود نصب می شوند. بنابراین هم کلاهک موشک های بالستیک وهم تسلیحات هایپرسونیک از یک وسیله استفاده می کنند. با این تفاوت که سلاح های هایپرسونیک در جو پرواز می کنند که در برابر انها اصطکاک وجود دارد اما موشک های بالستیک در خارج جو از این نیرو در امان هستند. بنابراین در حالی که سلاح های هایپرسونیک مسیر مستقیم تر را طی می کنند اما در طول پرواز سرعت بیشتر را از دست می دهند و در نهایت زمان رسیدن آنها به هدف با زمانی که موشک های بالستیک به هدف می رسند حتی ممکن است بیشتر طول بکشد. سرخوردن در فضای داخل جو با وجود تراکم هوا با سرعت بیش از سرعت صوت، این گلایدها را تحت نیروی اصطکاک قرار می دهد. حرکت این گلایدها در داخل جو باعث می شود بخشی از انرژی این گلایدها دمای سطح را به هزاران درجه برساند و هم باعث کاهش سرعت می شود. این گرمایش از دو طریق باعث کاهش عملکرد می شود اول تولید این گرما هندسه این گلایدا را محدود می کنند چون ممکن است بال ها و دماغه تیز نتوانند در برابر حرارت زیاد تحمل داشته باشند اما از طرف دیگه وجود لبه های تیز باعث کاهش اصطکاک می شود این یکی محدودیت های این گلایدها می باشد. دوم: ایجاد این گرما باعث می شود این گلایدها به راحتی در معرض شناسایی حسگرهای پیشرفته ای شوند در حال حاضر روی ماهواره های آمرکیایی و روسی نصب است. اجسام داغ متناسب با دمای خود نور ساطع می کنند نسل جدید ماهواره های این دو کشور( روسیه و ایالات متحده) مجهز به سنسورهای مادون قرمزی هستند که به راحتی در تمام طول مسیر پرواز این تسلیحات می توانند انها را در نظر داشته باشند. اما موشک های بالستیک با اینکه در ابتدا حرارت زیادی از موتور موشک و پرواز آنها در داخل جو تولید می کنند با خروج انها از جو رهگیری آنها دشوار می شود. با اینکه اغلب گفته می شود سلاح های هایپرسونیک قادر هستند با دور زدن سیستم های دفاع زد موشکی توازن استراتژیک را از بین ببرند اما وجود گرما و اصطکاک قدرت مانور آنها را در داخل جو کاهش می دهد در عوض حرکت این پرتابه ها در ارتفاع کمتر برای آنها یک مزین هست. موشک های بالستیک با توجه به اینکه در خارج جو حرکت میکنند خیلی از محدودیت های این تسلیحات را در زمینه مانورپذیری ندارند. موشک های بالستیک با در اختیار داشتن دکوی یا اهداف غیر حقیقی قادرن شناسایی خود را توسط رادارهای رهگیر دشوار بکنند و سطح تهدید موشک های ضد موشک را برای خودشون کاهش دهند . به طور عمده هفت ایراد اصلی برای گلایدهای هایپرسونیک وجود دارد. 1- حفاظت حرارتی: طبق تحقیقاتی که توسط شرکت لاکهید مارتین صورت گرفته پرواز در آسمان با سرعت بیشتر از 5 برابر صوت به قدری اصطکاک ایجاد می کند که دما را ممکن است در سطح بدنه به 4000 درجه فارنهایت ( حدود 2200 درجه سانتی گراد) برساند در این دما هم فولاد و هم تیتانیوم به راحتی ذوب می شوند. از طرفی استفاده از سپرهای حرارتی می تواند پرتابه را سنگین کند و قدرت مانور آن را کم کند. مواد جدید می توانند بر این مشکل غلبه کنند. از طرفی گرمای تولید شده در بدنه این تسلیحات می تواند قطعات الکترونیکی را در داخل این گلاید ها هستند را از کار بیاندازد. طبق آزمایش هایی که توسط شرکت نورث گرومن انجام گرفته حرارت بدنه این موشک ها از طریق های مختلف قادرن خودشون را به قطعات الکتریکی برسونند. 2- ارتباطات : ارتباط با موشک ها در سرعت هایپرسونیک یک مشکل جدی هست. حرکت با سرعت بالا باعث می شود اطراف پرتابه به شدت گرم شود و این گرما می تواند هوای اطراف پرتابه را به پلاسما تبدیل کند در این حالت امواج رادیویی که برای ارتباط و هدایت پرتابه مورد نیاز است قطع می شوند و یا دچار اختلال میشوند. این اتفاق برای دانشمندان ناشناخته نیست و بارهای کپسولهای فضایی و یا شاتل های فضایی در حرکت در داخل جو دچار قطع ارتباط پلاسمایی شدند. 3- موقعیت و ناوبری: چین و روسیه به دنبال تولید تسلیحات هایپرسونیک اتمی هستند این موضوع اهمیت دقت را کاهش می دهد. اما ایالات متحده برای انهدام اهداف به دنبال نصب کلاهک متعارف و یا استفاده از انرژِی جنشی این سلاح ها هستند. اما هدایت دقیق با توجه به سرعت بالا نیاز به تکنولوژی جدید و قطعات بسیار با کیفیت برای موقعیت یابی و هدایت پرتابه دارد. 4- قابلیت مانور: سرعت کلاهک موشک های بالستیک در هنگام ورود به جو بسیار زیاد هست اما این کلاهک ها در خارج جو قادرن به راحتی مانور بدهند اما در پرتابه های هایپرسونیک با توجه به تنش های زیادی که در حرکت روی سازه وجود دارد هرگونه مانور و یا تغییر مسیر ممکن است پرتابه را به وضعیت غیر قابل کنترل و یا انحراف بکشاند. 5- مونتاژ: سلاح های هایپرسونیک مجموعه بسیار پیچیده ای از انواع سیستم های الکترونیکی ، ناوبری و سپرهای حرارتی هست هماهنگ کردن عملکرد دقیق اینها کار دشواری است از طرفی استفاده از تجهیزات خنک کننده و سپر حرارتی باعث می شود فضای داخلی این پرتابه ها به مقدار زیادی کوچک شود. 6- استفاده ار موتور : دو نوع سلاح هایپرسونیک موجود است . تسلیحاتی که به صورت گلاید پرواز می کنند باید دارای محاسبات بسیار دقیق از نظر ایرودینامیکی باشند. بزرگ بودن بالها باعث افزایش برد می شود از طرفی حرکت در این سرعت محدودیت های زیادی برای اندازه بالها ایجاد می کند از طرفی این محدودیت باعث کاهش حجم داخلی برای قرار گیرد کلاهک و قطعات مختلف می شود. تسلیحاتی هم که قرار است از موتورهای رمجت استفاده کنند باید دارای فضای کافی برای استقرار موتور و ورود هوا باشند که به محدودیت ها اضافه می شود. 7- زنجیره کشتار: سرعت این موشک ها بسیار زیاد هست و چون در مکان هایی استفاده می شود که شلوغ هستند لذا باید سیستم های روی تجهیزات شناسایی نصب شود که قادر باشند با دقت بسیار زیاد اهداف را شناسایی کنند و در طول مسیر اصلاحات مورد نیاز را در اختیار موشک قرار دهند سرعت زیاد این موشک ها و زمان کمی که برای اصلاح مسیر در صورت تغییر در هدف وجود دارد یکی از چاش های موجود در این موشک ها هست. منبع منبع1

بسم الله الرحیم الرحیم اگر اینکار ثوابی داره تقدیم می کنم به شهید عزیز ایران شهید طهرانی مقدم مقدمه ایالات متحده برنامه توسعه تسلیحاتی سلاح های هایپرسونیک(conventional prompt global strike (CPGS)) را از اوایل دهه 2000 آغاز کرده است.این تلاش ها در ابتدا هست منجر به تولید تسلیحات با برد کم و متوسط برای درگیری های منطقه ای شود.با توجه به تلاش های چین و روسیه برای ساخت تسلیحات هایپرسونیک پنتاگون و گنگره برنامه های گسترده ای برای تحقیقات وتوسعه درباره این نوع از تسلیحات را ضروری می دانند.برخی اخبار مبنی بر تست موفقیت آمیز تسلیحات هایپرسونیک توسط چین و روسیه باعث شده توسط ایالات متحده سرمایه گذاری زیادی برای تولید این نسل از تسلیحات و همچنین راه های مقابله با انها صورت بگیرد از طرفی طبق برنامه جامعه توسعه این تسلیحات قرار هست سرنشین دار کردن هواپیماهای هاپیرسونیک نیز از نظر فنی مورد بررسی قرار بگیرد. هر چند درباره تاثیر تسلیحات هاپیرسونیک بین محقق ها اختلاف نظرهایی وجود دارد اما ارتش ایالات متحده تحقیقات کافی در این مورد را جز ملزومات آینده خود به حساب می آورد. در گزارش معاون سابق وزیر دفاع گفته شده که در حاضر ایالات متحده تسلیحات قابل اعتماد برای در معرض خطر قرار دادن چین و روسیه توسط تسلیحات هایپرسونیک در اختیار ندارد همچین سیستم های دفاع ضد موشکی موجود نمی توانند به صورت کاملا موثر از ایالات متحده در برابر این نوع از تهدیدات دفاع کنند. تلاش های گسترده در ایالات متحده منجر به تولید برخی نمونه های این سلاح ها شده اما بعید است تا قبل از سال 2023 سسیتم های عملیاتی برای استفاده از این سلاح ها یا دفاع در مقابل این سلاح ها تولید شود. هر چند راهبرد آمریکا در مورد استفاده از این سلاح ها با چین و روسیه متفاوت هست. در چین و روسیه این سلاح ها بیشتر برای حمل کلاهک های اتمی استفاده می شوند و از دقت کافی برخوردار نیستند اما برنامه ایالات متحده استفاده از کلاهک های غیر هسته در این نوع از موشک ها می باشد. مهمترین چالش در این برنامه بالا بردن دقت این نوع از سلاح ها می باشد. در فوریه 2019 گزارشی برای توسعه سلاح های هاپیرسونیک توسط وزارت دفاع و آژانس های اطلاعاتی آمریکا ارائه شد. این گزارش شامل نکات زیر بود: (1) ارزیابی هزینه های ایالات متحده و دشمنان برای این فناوری. (2) ارزیابی کمیت و کیفیت تحقیق در مورد این فناوری. (3) ارزیابی زیرساخت تست این فناوری. (4) ارزیابی پیشرفت فناوری ایالات متحده و دشمنان گسترش این فناوری. (5) شرح جدول زمانی برای استقرار عملیاتی این فناوری. (6) ارزیابی تلاش دشمنان در گسترش این فناری. بعد از تحویل این گزارش مسئول آژانس دفاع ملی موشکی ملزم شد حداکثر تا پایان سال 2019 گزارشی در مورد" راهکار دفاع موشکی درباره تهدیدات هاهپیرسونیک" را به کنگره برای دریافت بودجه جهت توسعه این فن آوری در ایالات متحده و توسعه زیر ساخت ها و ادوات مورد نیاز جهت در نظر توسعه این نوع از سلاح ها در چین و روسیه ارائه دهد. همچین در این گزارش باید در نظر می شد که چند کشور دنبال تولید تسلیحات با سرعت بیشتر از 5 ماخ هستند. دو نوع تسلیحات هایپرسونیک وجود دارد: 1- تسلیحاتی که روی وسایل دیگر سوار می شوند و به کمک آنها به این سرعت می رسند (Hypersonic glide vehicles (HGV)) 2- تسلیحاتی که توسط موتورهای هوا تنفسی قادرن به این سرعت برسند مثلا استفاده از موتورهای scramjets بر خلاف موشک های بالستیک سلاح های هایپرسونیک از یک مسیر بالستیک برای رسیدن به هدف استفاده نمی کنند و قادرن در طول مسیر مانور بدهند. ژنرال جان هایتن نایب رئیس ستاد مشترک ارتش در گزارشی گفته :" سلاح های هایپرسونیک می توانند قابلیت پاسخ متقابل و یا ضربه اولیه را از هر محل دلخواه در حالتی که زمان کمی برای مقابله با دشمن وجود دارد فراهم کنند."سلاح های هایپر سونیک با توجه به سرعتی که دارند می توانند اهداف زمینی را هم با کمک انرژی جنیشی خود نابود کنند. شکل 1تفاوت موشک های بالستیک و هایپرسونیک در طی مسیر با توجه به شکل 1 استفاده از تسلیحات هایپرسونیک زمان تصمیم برای دفاع را خیلی کم می کند. مقامات وزارت دفاع اعلام کردند که در حال حاضر اکثر سنسور فضایی و رادارهای زمین پایه و موشک های قابل استفاده در این سامانه ها آزمون های قابل قبولی برای رهگیری این نوع از تسلیحات را ندادند. پیشنهاد شده که برای مقابله با این نوع از تسلیحات با انرژِی بالا استفاده شود عیب این سیستم ها این است که در حال حاضر این نوع از سلاح های پدافندی محدود کمی را تحت پوشش قرار میدهند. از طرف دیگه پردازشگرهای موجود در سیستم هایی که در حال حاضر استفاده می شوند عملکرد نا مطمئنی در برابر تحلیل و مسیر یابی تسلیحات هایپرسونیک دارند. بررسی طرح های موجود در آمریکا روسیه و چین در زمینه تسلیحات هایپرسونیک ایالات متحده وزارت دفاع (DOD) توسعه تسلیحات هایپرسونیک را در حال حاضر بر عهده نیروی دریایی گذاشته. هدف این برنامه تهیه تسلیحاتی که با توجه به سرعت زیاد به کمک انرژی جنبشی بتوانند اهداف را مورد اصابت قرار دهند. وجود تسلیحات این امکان را به نیروی دریایی می دهد که بدون توجه به سیستم های دفاعی موجود به راحتی اهداف را مورد اصابت قرار دهد. برنامه ها برخلاف چین و روسیه که کلاهک های اتمی قرار است روی این تسلیحات نصب شود در ایالات متحده هدف نصب کلاهک های متعارف یا استفاده از انرژِی جنبشی این تسلیحات برای حمله به اهداف می باشد. استفاده از تسلیحات هاپیرسونیک برای حمل تسلیحات اتمی نسبت به زمانی که از موشک های بالستیک معمولی برای حمل تسلیحات هسته ای استفاده شود 10 برابر موثرتر هست. با این حال فعلا در گزارشات رسمی هیچ برنامه ای در ایالات متحده برای تولید تسلیحات هایپرسونیک اتمی وجود ندارد. طبق گزارش های رسمی برنامه های زیر در ایالات متحده برای تولید تسلیحات هاپیرسونیک وجود دارد. 1- نیروی دریایی: Conventional Prompt Strike (CPS) حمله متعارف فوری 2- ارتش ایالات متحده Long-Range Hypersonic Weapon (LRHW): سلاح هایپرسونیک دوربرد 3- نیروی هوایی ایالات متحده AGM-183 Air-Launched Rapid Response Weapon : سلاح واکنش سریع هوایی 4- دارپا Tactical Boost Glide (TBG): سلاح هواسر تاکتیکی ( نمی دونم درست هست یا نه ) 5- دارپا : Operational Fires (OpFires)عملیات آتشین 6-دارپا Hypersonic Air-breathing Weapon Concept : سلاح مفهومی هواسوز هایپرسونیک این برنامه به طور همزمان در حال توسعه و ارزیابی هستند. نیروی دریایی در تفاهم نامه بین وزارت دفاع و نیروی دریایی قرار شد این نیرو توسعه یک سلاح هایپرسونیک با سرعت 6 ماخ که به صرت محموله روی یک حامل چند با مصرف نصب می شود را بر عهده بگیرد. در سال 2017 آزمایش های کلاهک هایپرسونیک با موفقیت انجام شد و بعد از تاریخ تلاش نیروی دریایی روی تولید حامل و استقرار زیر ساخت ها قرار گرفته . اعلام شده که سیستم متعارف حمله نیروی دریایی Navy’s Conventional Prompt Strike (CPS) در سال 2025 روی زیر دریایی های کلاس اوهایو و از سال 2028 روی زیر دریایی ها کلاس ویرجینیا نصب شود. همچنین وزارت دفاع در حال تحقیقات برای توسعه این نوع از تسلیحات برای نصب روی زیردریایی های کلاس زاموالت و بورک هست . نیروی دریایی در سال 2020 مبلغ 496میلیون دلار و در سال 2021 مبلغ 1.416 میلیون دلار ( یک میلیارد و چهارصد و شانزده میلیون دلار) را برای توسعه این برنامه در نظر گرفته بود . این مبلغ بخشی از سرمایه گذاری 5.3 میلیارد دلاری هست که نیروی دریایی بصورت اضافی برای توسعه این طرح درخواست داده . نیروی زمینی به منظور کاهش هزینه ها قرار شده برنامه (Long-Range Hypersonic Weapon program) نیروی زمینی از بوسترهای نیروی دریایی استفاده کند. این سیستم باید بردی در حدود 1400 مایل (2100 کیلومتر) برای انهدام اتش دوربرد و حمله به اهداف با اولویت بالا استفاده خواهد شد. در نیروی زمینی مبلغ 3.2 میلیارد دلار برای توسعه این نوع از تسلیحات تا سال 2024 در نظر گرفته شده . در سال 2020 مبلغ 397 میلیون دلار و در سال 2021 مبلغ یک میلیارد و دویست و هفتاد و سه میلیون دلار برای توسعه این سلاح ها هزینه شد. این سلاح در ابتدای سال 2025 به قابلیت رزمی خواهد رسید. نیروی هوایی انتظارمی روزد AGM-183 از نتیجه تحقیقات دارپا در این زمینه استفاده کند. این موشک سرعتی در حد 8 ماخ و بردی برابر 1000 مایل خواهد اشت. اولین پرواز این سلاح در ژوئن سال 2019 با موفقیت انجام شد ولی آزمایشهای مجدد ان که برای سال 2021 برنامه ریزی شده بود لغو شدند. در سال 202 مبلغ 286 میلیون دلار و در سال 2021 مبلغ 286 میلیون دلار برای این طرح درخواست شد. نیروی هوایی طرح دیگری با نام Hypersonic Conventional Strike Strike (HCSW) را هم به طور موازی پیگیری می کرد که به دلیل مسائل مالی کنار گذاشت یکی دیگر از دلایل لغو این پروژه این بود که اگر سلاح مشترک با دارپا به نتیجه می شرد هم بمب افکن 52 و هم جنگنده اف 15 قادر بودند این سلاح را حمل کنند. در عوض توسعه موتورهای هواسوز برای تسلیحات هایپرسونیک به عهده این نیرو گذاشته شد. طرح موشک agm183 طرح مشترک نیروی دریایی و هوایی برای تولید موشک هایپرسونیک برای قرار گیری در داخل اف 35 طرح نیری هوایی برای نصب موشک هایپرسونیک روی اف 15 در سال 2008 تحقیقات DARPA با همکاری نیروی هوایی دارپا تحقیقات گسترده ای روی TACTICAL BOOST GLIDE انجام می دهد. این وسیله قادر به حرکت با سرعت بیشتر از 7 ماخ را دارد. همچینین قرار است در طول این برنامه بتوان مدل هایی از این طرح را برای استفاده در نیروی دریایی گسترش داد. در سال 2020مبلغ 269 میلیون دلار برای توسعه این طرح در نظر گرفته شد. همچنین نیروی زمینی هم از نتیجه تحقیقات این طرح در برنامه تسلیحاتی خود می خواهد استفاده کند. استفاده از این طرح نیروی زمینی را قادر می کند هر نوع هدفی را با هر سطح از پدافند را به راحتی مورد اصابت قرار دهد. DARPA قصد دارد نتیجه تحقیقات خود در این زمینه را به ارتش و بخصوص نیروی هوایی منتقل کند. تحقیقات خود را برو روی وسایل حمل کننده هواسوز برای موشک های هایپر سونیک متمرکز کند. استفاده از موتورهای هواسوز به نحوه بسیار موثری باعث کاهش هزینه و کوچک شده این نوع از تسلیحات خواهد شد. طرح Operational Fires Hypersonic Air-breathing Weapon Concept طرح مشترک ناسا و دارپا طرح Tactical Boost Glide (TBG) دفاع در برابر تسلیحات هایپرسونیک وزارت دفاع به طور گسترده در حال توسعه فن آوری های مربوط به تسلیحات دفاعی می باشد. اگر چه طبق گفته متخصصان وزارت ایالات متحده توانایی موثری در مقابل تسلیحات هایپرسونیک تا اواسط دهه 2020نخواهد داشت. در سال 2017 با توجه به گزارش های اولیه درباره توسعه تسلیحات هاپیرسونیک در سایر کشورها برنامه جهت بررسی توانایی سلاح های لیزری مغناطیسی انرژی جنبشی و توپ های مغناطیسی برای مقابله موثر با این تسلیحاتدر نظر گرفته شد. به چهار شرکت ,NORTHROP GRUMMAN , RAYHTHEON LEIDOS و HARRIS مبلغ 20 میلیون دلار برای ارائه ایده های جهت مقابله با پرتابه های هوا سر داده شد. هر چند نتیجه های از این پیشنهادها تا به حال گفته نشده اما وزارت دفاع به صورت گسترده این ایده ها را شبیه سازی و بررسی کرد. همچنین جهت ساخت حسگرهایی برای تشخیص این نوع از سلاح ها در اکتبر سال 2020 مبلغ 51 میلیون دلار در نظر گرفته شد. در طرح اولیه مبلغ 206 میلیون دلار برای این تحقیقات در سال 2021 درخواست شد. با توجه به اهمیت موضوع برنامه سال 2020 به این طرح 157.4 میلیون دلار داده شد و مبلغ سال 2021 هم به 659 میلیون دلار افزایش پیدا کرد. نتیجه این تحقیقات نشان داده یکی از موثر ترین راهها استفاده از ماهواره در نزدیکی زمین برای نصب این سنسورها می باشد. جهت توسعه فن آوری های دفاعی تا سال 2030 جهت شبیه سازی عملکرد موشک ها ( سرعت فشار گرما و ..موشک ها) وزارت دفاع 10آزمایشگاه مسقف و 11 محدود ازمایشگاهی درفضای آزاد به همراه 11 مجموعه تست متحرک ناسا 9 واحد آزمایشی و وزارت انرژی 2 واحد تحقیقاتی و دانشگاهای 5 واحد تحقیقاتی را از سال 2014 در دست توسعه و ساخت دارند. این توسعه با توجه به گزارشی که در همان سال 2014 ارائه شد و در آن نوشته شده بود که هیچ کدام از آزمایشگا های امریکا قادر نیستند عمکرد موشک های پدافندی هایپرسونیک با سرعت بیشتر از 8 ماخ را شبیه سازی کنند. از ان زمان تا به حال بطور متوسط یک میلیارد دلار در اختیار دانشگاه های آمریکا برای توسعه این نوع از آرمایشگاه ها اختصاص داده شد. در دانشگاه نوتردام یک تونل باد با قابلیت شبیه سازی تا سرعت 6 ماخ در سال 2014 احداث شد. در ادامه تونل های باد با سزعت های 10 و 8 ماخ در دانشگاه های پردو و نوتردام افتتاح شد. همچنین دانشگاه آریزونا یک تونل باد با سرعت 5 ماخ با همکاری دانشگاه تگزاس ساخته که طول این تونل حدود یک کیلومتر هست. این مرکز قضد دارد تا انتهای سال 2021 تونل ها باد با طول زیاد و سرعت 10 ماخ احداث کند. با توجه به زیر ساخت هایی که در استرالیا و نروژ در این زمینه قرار دارد وزارت دفاع همکاری های خود را باین دو کشور از سال 2019 برای تولید پرتابه های پر سرعت را آغاز کرد. در اوریل 2020 وزارت دفاع اعلام کرد که خیلی از ازمایش ها و تحقیقات درباره ساخت تسلیحات هایپرسونیک و سیستم های دفاعی در برابر انها توانستن مسیر درست جهت توسعه این فن آوری ها را مشخص کرد. همچنین اعلام شده که ایالات متحده به 5000 واحد ( آفندی یا پدافندی) از این تسلیحات نیاز دارد. سامانه تاد er در حال حاضر تنها سامانه ایهستکه قابلیت دفاع در برابر تسلیحات هایپرسونیک را دارد اما مشکل این طرح برد کم اون هست. هر چند که این طرح فعلا در حد آزمایش نمونه های اولیه هست روسیه روسیه از اوایل دهه 80 میلیادی تلاش های گسترده ای جهت تولید تسلیحات هایپرسونیک اغاز کرد . با قرار دادهای عدم توسعه تسلیحاتی که بین آمریکا و روسیه به امضا رسیده بود کار تحقیقات روی این سلاح ها را متوقف کرد. با گسترش استقرار سیستم های پدافند ضد موشکی امریکا در اروپا و مرزهای روسیه ، در ابتدا روسیه افزایش تعداد موشک های بالستیک را به عنوان راه حل مقابله با سپر موشکی امریکا اعلام کرد اما با توسعه و بهبود عملکرد سیستم های دفاعی موشکی روسیه اعلام نگرانی کرد که موشک های بالستیک روسیه احتمالا به طور مثری توسط سیستم های دفاع قابل رهگیری هستند و توسعه سلاح های هاپیرسونیک را برای بازدارنگی در مقابل آمریکا در نظر گرفت. برنامه ها برنامه ها روسیه به صروت جدی دو برنامه AVANGARD و TSIRKON و همچنین طرح KINZHAL را دارد. آوانگارد یک وسیله سرشی هست که از موشک های بالستیک بین قاره ای شلیک می شود. آوانگار در حال حاضر روی موشک های SS19 نصب می شود هر چند قرار هست در آینده یک موشک قاره پیما ویژه حمل این موشک طراحی شود. آوانگار در سال 2016 و2017و 2018 تست شد که گفته شده تست سال 2018 با شکست مواجه شد. طبق اظهار نظر مقامات روسیه این موشک سرعتی در حدود 20 ماخ دارد و در سال 2019 عملیاتی شده. موشک تریسکن سرعتی بین 6 تا 8 ماخ دارد و بردی ان بین 400 تا 900 کیلومتر دارد و از روی پرتاپ گر های عمودی مستقر بر روی رزم ناو ها و گرورهای اینده ارتش روسیه نصب قابل شلیک هست. طبق گفته مقامات آمریکا این موشک از سال 2023 عملیاتی خواهد شد. موشک کینژال قرار هست از روی جنگنده های میگ 31 توپولف 22 و سوخو 34 شلیک شود. این موشک بردی حدود 1800 کیلومتر خواهد داشت و سرعتش در حدود 10 ماخ دارد. هر چند این موشک در برابر نسل جدید سیستم های پدافندی موشکی ناو های امریکایی قرار هست قابلیت مانور بالایی داشته باشد. اما توانایی های این موشک توسط سازمان های اطلاعاتی مورد شک قرار گرفته. موشک ss19 و حمل کلاهک هایپرسونیک موشک تریسکن توسعه زیر ساخت های مورد نیاز زیر ساخت گزارش شده که روسیه تونل فراصوت را در Central Aero-Hydrodynamic احداث کرده. همچنین در انیستیتو ژوکوفسکی و موسسه مکانیکی کریستیئوویچ و در پایگاه های هوایی BAYKONUR و DOMBAROVSKIY هم مراکزی برای تست زمینی تسلیحاتی هایپرسونیک ساخته شده. تونل باد عظیم Central Aero-Hydrodynamic در روسیه برنامه موشک های هایپرسونیک چین چین تا الان تعدادی ازمایش موفق آمیز موشک DF-17 که به عنوان حمله کننده سرعت بالا (HGV) برای کلاهک های هایپرسونیک هست انجام داده. برد این موشک بین 1500 تا 2300 کیلومتر هست. موشک قاره پیمای DF-41 بر اساس گزارش کنگره ایالات متحده قابلیت رساندن کلاهک های هایپرسونیک را از خاک اصلی چین به ایالات متحده دارد. همچین نسل جدید HGV های چینی با نام DF-ZF از سال 2014 تست شد برد این موشک حدود 1800 کیلومتر هست و طبق گزارش مقامات امریکایی قادر به انجام مانورهای سنگین می باشد. به گفته مقامات امریکایی چین با موفقیت حمل کننده هایپرسونیک Xing Kong 2 را در سال 2018 تست کرد که قادر به حمل کلاهک های اتمی هست و همچنین قادر هست قبل از بر خورد مانورهایی انجام دهد. سرعت این موشک حدود 6 ماخ هست . موشک df41 موشک df17 زیر ساخت چین دارای زیرساخت های تحقیق و توسعه قدرتمندی است که به سلاح های مافوق صوت اختصاص یافته است. به گفته مقامات وزارت دفاع چین ازمایشگاه های بیشتری برای تحقیق درباره سلاح های مافوق صوت در اختیار دارد. همچنین چین سه طرح مختلف را در حال طراحی دارد. همچنین چین ماننده آمریکا تحقیقاتی در مورد موتور های SCRAMJET هم در حال انجام دارد. مرکز تحقیقات ایرودینامیک چین 16 تونل باد در اختیار دارد. همچینی دانشگاه ایرودینامیگ چین سه تونل باد با سرعت های 8-10-12 ماخ در اختیار دارد. همچنین در پایگاه های فضایی Jiuquan Taiyuanو تونل های بادی با سرعت 10 تا 15 ماخ در اختیار دولت چین هست . در ضمن گزارش هایی برای ساخت یک تونل باد با سرعت 25 ماخ هم در دست هست. تونل باد سری jf12 چین در دانشگاه ایرودینامیک برنامه های جهانی سلاح های مافوق صوت اگر چه در حال حاضر آمریکا روسیه و چین پیشرفته ترین برنامه توسعه سلاح های هایپرسونیک را در اختیار دارند. اما کشورهای مانند استرالیا هند فرانسه المان و ژاپن هم سرمایه گذاری های بسیار گسترده ای را در این زمینه انجام دادند. امریکا و استرالیا در سال 2007 تحقیقاتی را در مورد سلاح های هایپرسونیک آغاز کردند اسم این برنامه HIFIRE بود این آزمایش ها منجر به ساخت یک سلاح هوا سر هایپرسونیک با سرعت 8 ماخ شد. در ادامه همکاری طرح جدیدی به نام SCIFIRE تعریف شد که قرار بود منجر به تولید سلاح هواسوز هایپرسونیک تا اواخر سال 2020 شود. همچین در این برنامه استرالیا هفت تونل باد هایپرسونیک ساخت که سریعترین تونل هایپرسونیک خال حاضر دنیا با سرعتی در حد 30 ماخ از جمله نتایج این همکاری ها بود در ضمن در ایالات متحده هم حداقل تونل باد با سرعت بیشتر از 20 ماخ ساخته شد. طرر طرح مشترک hifire بین بوینگ و استرالیا که 8 مدل ازش اسخته شده و توسعه یافته ترین طرح سلاح هاپیرسونیک هست طرح SCIFIRE هندوستان در ابتدا قرار بود با روسیه نسل جدید موشک براهموس با سرعت 7 ماخ را تولید کند. این موشک در سال 2017 قار بود تولید شود اما به دلیل مشکلات پیش آمده تولیدش به سالهای 2025و 2027 به عقب افتاد. همچنین هند در حال کار بر روی یک موشک هایپرسونیک با تکیه کامل بر توان داخلی هست. هند جهت کسترش برنامه موشکی هایپرسونیک خود 12 تونل باد با توانایی رسید به سرعت 13 ماخ را ساخت. فرانسه در ابتدا با روسیه توسه سلاح های هایپرسونیک را آاز کرد . برنامه موشکی هایپرسونیک فرانسه ASN4G هست که قرار هست تا سال 2022 عملیاتی شود از طرفی برنامه V-MAX فرانسه قرار هست سلاح های اتمی هایپرسونیک رادر اختیار فرانسه قرار دهد. فرانسه 5 ابرتونل باد با سرعت در حدود 21 ماخ در اختیار دارد. طرح ASN4G طرح v-max المان در 2012 یک وسیله سرشی فراصوت به نام SHEFEX2 با موفقیت امتحان کرد اما طبق گزارشها آلمان فعلا طرح مستقل خود را کنار گذاشته و با همکاری کشورهای اتحادیه اروپا روی طرح ATLLAS2 که سلاحی با سرعت بین 5-6 ماخ هست کار می کند . تونل های بادی که المان در اختیار دارن قادرن تا حداکثر سرعت 11 ماخ را ایجاد کنند. طرح آلمانی SHEFEX2 طرح ATLLAS2 ژاپن با توجه به تهدیداتی که از طریق چین متوجه این کشور هست سرمایه گذاری زیادی در زمینه تولید تسلیحات هایپرسونیک انجام داده . در حال حاضر ژاپنی ها طرح ها Hypersonic (HCM) و Projectile Hyper Velocity Gliding را دارند گفته شده که ژاپن طرح کلاهک هایپرسونیک را در سال 2028 وارد خدمت می کند که قادر است به راحتی ناوهای هواپیمابر را از بین ببرد. دانشگاه توکیو و شرکت صنایع نظامی میتسوبیشی اعضای اصلی این طرح هستند. توسعه برنامه موشکی هاپیرسونیک ژاپن ایران اسراییل و کره جنوبی هم در حال انجام تحقیقات گسترده و ساخت زیر ساخت های لازم برای تولید تسلیحات هایپرسونیک هستند. ------------------------------------------------------- منبع در زمینه سلاح های هاپیرسونیک استرالیا بهترین تونل های باد و شبیه سازها را در اختیار دارد و به نظرم من فعلا استرالیا و روسیه از همه جلوتر هستند هر چند روسیه در دهه 1980 تحقیقات را شروع کرده و در زمینه تحقیقاتی از همه جلوتر هست حتی فرانسه در اوایل دهه 1990 که شوروی فروپاشیده بود سعی کرد با سرمایه گذاری مشترک باروسیه تکنولوژی های این کشور در زمینه هایپرسونیک را بدست بیاره در زمینه تسلیحات و تحقیقات دفاع در برای موشک های هایپرسونیک آمریکا بسیار از بقیه کشورها جلوتر هست و طرح هاش ازمایشهای موفقیت امیز داشتن چین سرمایه گذاری بسیارزیادی کرده امامشکل این کشور دسترسی به مواد با کیفیت بالا برای تولید تسلیحات هایپرسونیک هست