برترین های انجمن

  1. MR9

    MR9

    Forum Admins


    • امتیاز

      32

    • تعداد محتوا

      8,883


  2. arminheidari

    • امتیاز

      28

    • تعداد محتوا

      7,127


  3. ldmdff

    ldmdff

    VIP


    • امتیاز

      23

    • تعداد محتوا

      1,549


  4. alala

    alala

    Editorial Board


    • امتیاز

      17

    • تعداد محتوا

      5,139



ارسال های محبوب

Showing content with the highest reputation on جمعه, 12 خرداد 1402 در پست ها

  1. 3 پسندیده شده
    بسم ا... استراتژی تغییر پی درپی فرماندهان نظامی ارتش روسیه در جنگ با اوکراین جنگ قدرت در کرملین یا تلاش برای بهبود روند عملیات نظامی مقدمه : مفهوم "رهبری نظامی " یک مولفه بسیار قدرتمند و در عین حال تاثیر گذار بر روند کسب موفقیت یا شکست یک سازمان نظامی محسوب می شود . به شکل پیش فرض ، فرماندهان حاضر در سلسله مراتب یک سازمان نظامی باید سه شاخصه بودن ، دانستن و انجام دادن را به شکل همزمان به نمایش گذارند تا درصد موفقیت سازمان متبوع آنها در صحنه عملیات نظامی ، براساس یکسری شاخصه ها ، افزایش پیدا کند . با این حال ، سازمان های نظامی ، بعنوان مجموعه هایی که قدرت سخت افزاری یک ساختار سیاسی را در حوزه فضا-زمان ، مکان ، اعمال می کنند ، متاثر از محیط بیرونی خود هستند و این یک امر اجتناب ناپذیر به نظر می رسد . اختلاف میان سیاسیون و نظامیان برسر شکل اداره سازمان نظامی ، حدود قدرت آن ، بکاربردن قدرت سخت افزاری در عمل ، به قدمت ایجاد هسته های قدرت نظامی در دنیای باستان و معاصر بوده که در دوره های مختلف ، به شکل های متفاوتی قابل مشاهده است . اما متن پیش رو ، نه درباب فلسفه رابطه نظامیان و سیاستمداران ، بلکه شاهد مثالی در خصوص تداخل حوزه های سیاسی و نظامی است با ذکر این نکته که چند قسمت پیش رو ، از دید منابع اطلاعاتی غربی برگردان شده و باید در پذیرش آن احتیاط لازم را درنظر گرفت . آغاز : تصمیم ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهوری فدراسیون روسیه برای حمله به اوکراین ، بدون ایجاد یک ساختار نظامی مشخص و عدم تمایل وی به انتصاب یک فرمانده نظامی برای صحنه نبرد در اوکراین از ابتدای درگیری ها ، تاثیر قابل توجهی را بر ساختار فرماندهی ارتش روسیه از خود برجای گذاشته است . این تاثیر که بصورت تغییر پی درپی فرماندهان قابل مشاهده می باشد ، منجر به پدید آمدن یکسری جناح بندی ها و نابسامانی ها در سلسله مراتب فرماندهی ارتش روسیه شده که به شکل مشخص توانمندی بالقوه روسها را برای ادامه بهینه عملیات نظامی در اوکراین به چالش کشیده است . با این حال ، صف بندی قدرت در ارتش روسیه ، روند جدیدی به شمار نمی رود ، ولی با توجه به حساسیت صحنه نبرد در اوکراین و بیلان نظامی سینوسی ارتش روسیه ، این امر از حساسیت بالایی برخوردار شده و می بایست روند تاریخی آن را از فوریه 2022 مورد بررسی قرار داد . روند انتصابات در سلسله مراتب نظامی ارتش روسیه از 24 فوریه 2022 تا می 2023 درواقع امر ، اکراه قابل مشاهده پوتین در انتصاب یک فرمانده برای صحنه نبرد اوکراین ، تاثیرات قابل توجهی را به شکل آبشاری ، بر عملکرد نظامی روسها بخصوص در تشدید صف بندی های قدرت ، برهم خوردن ساختارهای فرماندهی کلاسیک و پدید آمدن انتظارات غیرواقعی از خود برجای گذاشته است . به گفته مقامات اطلاعاتی غربی که در آوریل 2022 رصد شد ، روسیه از 24 فوریه 2022 یک فرمانده یا ساختار مشخص فرماندهی در اوکراین نداشته اند که این امر احتمالا بدان معناست که پوتین بدنبال معرفی خود بعنوان مغز متفکر حمله اوکراین بوده و با توجه به پیشروی سریع در دو ماه اولیه جنگ و هدف گذاری برای تصرف کیف ، وی بدنبال بدست آوردن یک پیروزی ژئوپلیتیکی شخصی بوده است . علاوه براین ، برخی کارشناسان نظامی غربی براین اعتقاد قراردارند که علت عدم تمایل پوتین برای انتصاب یک فرمانده نظامی برای عملیات نظامی دراوکراین ، جلوگیری از اعتباربخشی به یک نظامی ارشد در سلسله مراتب فرماندهی ارتش نظیرآنچه که برای مارشال گئورگی ژوکوف در جنگ دوم جهانی رخ داد ، بوده که بطور مستقیم ، بهره گیری از تجربیات ژوزف استالین در این جنگ بوده است . مورخان نظامی همواره براین نکته تاکید داشته اند که استالین همواره به موفقیتهای نظامی و شهرت ژوکوف در صحنه نبرد و رسانه های داخلی و خارجی حسادت می نمود و با توجه به این که پوتین از تجربه نظامی خاصی بهره نمی برد ، می توان تا حدودی به علت عدم انتخاب یک فرمانده نظامی برای عملیات ارتش در اوکراین پی برد ، چرا که این احتمال داده می شد که فرماندهان نظامی روسیه با ادعای کسب پیروزی نظامی ، پوتین را از صحنه قدرت روسیه کنار بزنند . روند تغییرات در سلسله مراتب فرماندهی در مرحله نخست عملیات تهاجمی ارتش روسیه در اوکراین با این حال ، رئیس جمهور روسیه ، درآوریل 2022 دراولین واکنش به ناکامی ارتش روسیه در تصرف کیف ، تصمیم گرفت تا نخستین فرمانده نظامی صحنه عملیات اوکراین را منصوب کند که این امر با اعلام مسئولیت ژنرال الکساندر دورنیکوف محقق گردید ولی بدلیل ناتوانی وی برای محقق کردن انتظارات کرملین ، مدت مسئولیت این ژنرال روس ، تنها تا انتهای ماه می 2022 بطول انجامید . بدین ترتیب با عقب نشینی روسها از حومه کیف و آغاز ضدحملات ارتش اوکراین در این محور ، پوتین متوجه شد که یک جنگ طولانی در پیش خواهد بود ، در نتیجه به یک ساختار فرماندهی تعریف شده تری نیاز پیدا خواهد کرد . ژنرال الکساندر دورنیکوف دورنیکوف تا آن زمان ، علاوه بر سمت فرماندهی کل ، مسئولیت اداره ناحیه نظامی جنوب روسیه را نیز برعهده داشت . برحسب داده های موجود ، پوتین به دورنیکوف دستور داده بود تا روز 9 ماه می ، دونباس را بطور کامل تصرف کند ، در حالی که متعاقبا ً به وی وظیفه ایجادیک ساختار نظامی مختص عملیات نظامی در اوکراین را نیز داده بود ولی دورنیکوف موفق نشد تا این دو هدف را محقق کند ، در نتیجه بلافاصله ، گنادی ژیدکو به جای وی ، در مسئولیت فرماندهی قرار گرفت . با انتصاب ژیدکو به این سمت ، الکساندر چایکو به جای وی به فرماندهی ناحیه نظامی شرق روسیه منصوب گردید . ژنرال گنادی ژیدکو برخی ناظران معتقدند که دادن نقش های مشابه به ژیدکو و دورنیکوف ، ناشی از عدم تمایل پوتین به برجسته کردن یک ژنرال در صحنه نبرد اوکراین بوده و همین امر هم تا حدودی محقق گردید ، بطوریکه این دونفر ، اگرچه در رده های بالاتری به نسبت دیگران قرار گرفته بودند ولی عملاً نسبت به هم در موقعیت برابری داشتند . این روند تا هشت ماه آینده ادامه پیدا نمود ولی برکناری چایکو از سمت فرمانده ناحیه نظامی شرق روسیه در حالی که دورنیکوف علیرغم خلع مسئولیت از صحنه نبرد اوکراین ، همچنان فرماندهی ناحیه نظامی جنوب روسیه را در اختیار داشت ، نشان میدهد که شکست در حئمه کیف تا چه اندازه برای کرملین ، گران آمده است . با این حال ، هنوز مشخص نیست که چایکو و دورنیکوف برچه اساسی برای مسئولیتهای فوق الذکر انتخاب شدند ولی گفته می شود ارتباطات نزدیک آنها با ژنرال والری گراسیموف ( رئیس کل ستاد ارتش روسیه ) علت چنین انتصاباتی باشد . ژنرال الکساندر چایکو با فرارسیدن ژوئن-ژوئیه سال 2022 ، کرملین برای سازماندهی دورجدید عملیات تهاجمی خود در شرق اوکراین ، فرماندهان جدیدی را برای محورهای عملیاتی مدنظر که اینک زیر نظر ژنرال ژیدکو قرار داشتند ، معرفی نمود . با توجه به عدم موفقیت دورنیکوف در ایجاد و رسمیت بخشیدن به یک سلسله مراتب فرماندهی برای جنگ اوکراین ، به نظر می رسید ژیدکو ، این وظیفه را از سلف خود به ارث برده و در نتیجه ، بدنبال ایجاد و سازماندهی گروه های عملیاتی به منظور کسب موفقیت در اوکراین بود . از راست به چپ : ژنرال سرگئی سورووکین ، ژنرال آندری سیچووی ، ژنرال الکساندر لاپین دراین طرح بندی جدید ، ژنرال سرگئی سورووکین بعنوان فرمانده محور جنوبی اوکراین ، ژنرال آندری سیچووی بعنوان فرمانده محور غربی و ژنرال الکساندر لاپین بعنوان فرمانده محور مرکزی منصوب شدند که این رویداد درست قبل از تصرف سوردونتسک دراواخر ژوئن 2022 رخ داد . اما پس از تصرف لیسیچانسک و سپس توقف تاکتیکی ارتش روسیه دراوایل ژوئیه 2022 ، ژنرال رستم مرادوف به سمت فرمانده محور شرق اوکراین انتخاب شد که برای ناظرین نظامی حیرت آور بود . این غافلگیری را چنین می شد توجیه کرد که وقتی محور جنوبی و مرکزی ارتش روسیه در اوکراین ، بشدت درگیر یک جنگ فرسیاشی با ارتش اوکراین برای تصرف لیسیچانسک و سوردونتسک بود ، گروه های شرقی و غربی در سلسله مراتب فرماندهی اوکراین ارتش روسیه چه مسئولیتی برعهده داشتند ؟!! درواقع ، کرملین هرگز یک مرزبندی مشخص را بین فرماندهان محورهای عملیاتی ارائه ننمود و همین امر ، منجر به یک سردرگمی شدید در تصمیم گیری و متعاقب آن ، کاهش قابلیتهای رزمی روسها برای اجرای عملیات نظامی موثر در اوکراین گردید . ژنرال رستم مرادوف با آشکارشدن روند افزایشی فرسایش در ارتش روسیه ، علیرغم موفقیتهای بدست آمده در شرق اوکراین ، پوتین بهانه لازم را برای برکناری فرماندهان تازه منصوب شده پیدا کرد و درنتیجه ، ژنرال الکساندر ژوراولیوف ، فرمانده وقت منطقه نظامی غرب روسیه ، ژنرال آندری سردیوکف ، فرمانده وقت واحدهای هوابرد ارتش روسیه و در نهایت ژنرال دورنیکوف ، فرمانده وقت صحنه عملیات اوکراین ، از سمتهای خود برکنار شدند . از راست به چپ : ژنرال آندری سردیوکف ، ژنرال الکساندر ژوراولیوف با این حال ، تصرف لیسیچانسک و سوردونتسک ، برای پوتین بصورت یک صافی عمل نمود تا به شکل غیر مستقیم ، علاقه خود را به چهره های نظامی که ارتباط نزدیکی با گراسیموف نداشتند ، به نمایش بگذارد و بطور طبیعی ، پیروزی در دوشهر نامبرده ،عملا به نام سوروکین و لاپین ثبت شود . علاوه براین ، قدرت گیری تدریجی واگنر بعنوان یک نیروی رزمی تاثیر گذار که با تامین جناحین ارتش روسیه ، باعث تصرف لیسیچانسک و سوردونتسک گردید ، فرآیند علاقه پوتین به محدود سازی گراسیموف را تا حددی به نمایش گذاشت . پرده آخر این سلسله وقایع با انتصاب ژنرال سرگئی کوزولوف به فرماندهی ناحیه نظامی غرب روسیه که تا پیش از این جانشین دورنیکوف بود ، رقم خورد و باعث شد تا تحلیلگران به این نتیجه برسند که این انتصابها و برکنارهای گسترده ، یکی از مهم ترین دلایل پدید آمدن اختلال و سردرگمی روسها در جریان عملیات نظامی است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- ادامه دارد .....
  2. 2 پسندیده شده
    ولی نکته مهم اینه چطور ماموران اطلاعاتی ایتالیا داشتند با رفقای موسادیشون فالوده میخوردند! و این تازه ایتالیاست! انگلستان و آلمان و ده ها کشور اروپایی دیگه و ... همکاری های عاشقانشون! با صهیونیستها فقط یکی از اون مواردی است که جمهوری اسلامی در مواجهه با دشمنانش باهاش روبرو است. خداقوت به ماموران اطلاعاتی تک و تنهای ایران در برابر یک جهان مامور اطلاعاتی دشمنان
  3. 2 پسندیده شده
    سلام و احترام این مقام امنیتی رده بالا از نوابغ جامعه شناسی امنیتی بوده است طی اذعانی که خود مقامات رژیم منحوس داشته اند و آنقدر اهمیت داشته که پس از گور به گور شدنش اجازه انتشار اسم منحوسش صادر نشده است. یکی از خاخام های ارتودکس و تندرو به نام گلدشتاین به طرز مشکوکی به درک واصل شد یک نیروی امنیتی دیگر نیز در شمال طولکرم اطراف شهرک حرمیش توسط افراد ناشناس به دوزخ پیوست تمامی این اتفاقات به طرز کاملا تصادفی در سالگرد شهادت شهید صیاد خدائی بوده است. بعد از این فعل و افعال توئیتر منتسب به سپاه در پیامی اعلام کرده : گفته بودیم به سراغتان می آییم و این تازه آغاز ماجراست. الحمدلله #دوران_بزن_و_دررو_تمام_شده
  4. 2 پسندیده شده
    IRIAF - Chengdu F-7 & FT-7 N Airguard
  5. 1 پسندیده شده
    عکس های اف 7 های نیروی هوایی ارتش از همه دوستان دعوت میکنم در این تاپیک شرکت کنند.
  6. 1 پسندیده شده
    IRIAF - McDonnell Douglas F-4E & F4D Phantom II McDonnell Douglas F-4E McDonnell Douglas F-4D
  7. 1 پسندیده شده
    IRIAF - Sukhoi Su - 24 MK Fencer
  8. 1 پسندیده شده
    به نظر این ضربات اخیر شاهد بدجوری دردناک بودند. ما نمیتونیم تجارتمون را با وسیع ترین کشور جهان و یکی از قدرتهای بزرگ اون هم در حالیکه کل دنیا ما را تحریم کرده به خاطر تهدید تحریم یک کشور حالا ویرانه تا ابد بدهکار، معطل کنیم که چون همون کشورهای تحریم کننده و متحدینشون از جمله اکراین ناخشنود هستند. البته بیشتر از اینکه تاثیر شاهدها باشه، تاثیر کمک ها و اعانه های غرب هست. به هر حال وقتی دارند بهت پول میدند باید رقصی کنی که خوششون بیاد ازت! ایران هم که اصولا برای غرب مثل کابوس میمونه. هرکسی ضربه ای به این کابوس بزنه براش عزیز میشه.
  9. 1 پسندیده شده
  10. 1 پسندیده شده
    بخش سوم و پایانی محور ششم : استان زاپوروژنیه براساس تقسیم بندی بررسی شده ، واحدهایی از ناحیه نظامی جنوب و چند یگان نامنظم از بخش غربی استان زاپوروژنیه دفاع می کنند. میل بلاگرهای روسی معتقدند که واحدهایی از لشکر 42 تفنگدارموتوری جمعی ارتش 58 تسلیحات ترکیبی ، هنگ های تفنگدار موتوری 70 و 291 ، بخصوص گردان دوم هنگ 291 در جنوب شهر زاپوروژنیه مستقرند . علاوه براین ، یک گردان تانک از هنگ 291 نیز دراین محور رصد شده که درکنار آن ، تیپ 22 ستاد کل در کنار ارتش 58 حضور دارند . وضعیت استحکامات احداث شده یا در دست احداث ارتش روسیه زاپوروژینه شرقی آوریل 2023 ارتش اوکرین مدعی شده که براساس ردگیری های مخابراتی ، هنگ 503 از لشکر 19 موتوری نیز در 33 کیلومتری جنوب شرقی زاپوروژنیه حضور دارد . مضاف براین ، روسها مدعی شده اند که تیپ شصتم موتوری ( که درسال 2019 به هنگ 143 تفنگدار موتوری تبدیل شد ) دراین منطقه حضور ندارد .واحدهای نامنظم نیزدراین محور دیده شده اند ولی عمدتا در عملیات دفاعی مشارکت دارند که عمدتا شامل داوطلبان خارجی و نیروهایی از استان زاپوروژنیه هستند . به گفته منابع روسی ، گردان سودوپلاتوف ، گردان آخمت جنوبی از چچن نیز در این استان مستقر هستند. وضعیت جبهه در زاپوروژنیه 23 آوریل 2023 در حالی که منابع اطلاعاتی غربی مدعی اند که ارتش روسیه در استان زاپوروژنیه ، از ابتدای سال 2023 کاملا آرایش دفاعی بخود گرفته ولی یگانهای این محور احتمالا در مقایسه با سایر محورها ، فعال تر وآماده تر به نظر می رسند . در مجموع عناصر مستقردراین منطقه شامل : 1- ناحیه نظامی جنوب روسیه - ارتش 58 تسلیحات ترکیبی (شامل لشکر42 تفنگدار موتوری گارد / هنگ 7 تفنگدار موتوری / هنگ 291 تفنگدار موتوری گارد / گردان دوم از هنگ 291 / لشکر 19 تفنگدار موتوری / هنگ 503 تفنگدار موتوری) 2- ناوگان دریای سیاه ( شامل تیپ 810 پیاده گارد ) 3- منطقه نظامی شرق روسیه - ارتش پنجم تسلیحات ترکیبی (شامل لشکر 127 تفنگدار موتوری / هنگ 143 تفنگدار موتوری / تیپ 22 ستاد کل) 4- واحدهای نامنظم ( گردان سودوپلاتوف / گردان کریمه / گردان طوفان اوستیا / واحدهای پراکنده واگنر/ نیروهای چچنی آخمت ) آرایش استحکامات ارتش روسیه و خطوط تدارکاتی در خرسون جنوبی 23 آوریل 2023 محور هفتم : استان خرسون به ادعای منابع غربی ، مغشوش ترین محور ارتش روسیه در جنگ اوکراین ، استان خرسون محسوب می شود . قبل از عقب نشینی روسها از غرب استان خرسون ( نوامبر 2022 ) واحدهایی از لشکرهای 76 و 106 هوابرد و سپاه 22 ارتش در این منطقه حضور داشتند . گفته شده این واحدها کاملا بازسازی شده و در سایر محورها حضور دارند در نتیجه به احتمال بسیار زیاد ، گروه بندی باقی مانده ارتش روسیه در خرسون ، عمدتا از واحدهای تازه بسیج شده تشکیل می شود هر چند برخی مدعی اند که این واحدها نیز به عقب برده شده و یگانهای تازه ای دربرابر اوکراین صف کشیده اند ولی نشانه هایی وجود دارد که این واحدها از انضباط چندانی بهره نمی برند ولی چون یگانی در دسترس قرار ندارد ، فعلا از این عناصر استفاده میشود . با این حال ، بدلیل ابهام شدید در این استان ، اطلاعات درخصوص کیفیت و کمیت واحدهای روسی در این منطقه بسیار محدود است . هر چند گفته میشود تیپ 126 دفاع ساحلی از سپاه 22 ناوگان دریای سیاه در جنوب خرسون مستقر شده ، در حالی که تیپ 205 تفنگدار موتوری مستقل نیز در نوواکاخوفکا حضور دارد . واحدهایی از واگنر به استعداد 300 نفر در جایی نامشخص از جبهه خرسون رصد گردیده . در مجموع ، فرماندهی این محور برعهده ناحیه نظامی جنوب روسیه قراردارد که البته تا امروز دردسرهای کمتری را بخود دیده و مرتبا در حال عمق دادن به شبکه دفاعی خود هستند ، البته برخی مدعی اند که واحدهای روسی در خرسون پراکنده و با استعداد رزمی پائین بشمارمی آیند . در مجموع واحدهای مستقر دراین محور شامل : 1- ناوگان دریای سیاه ( سپاه 22 ارتش / تیپ 126 دفاع ساحلی ) 2- ناحیه نظامی جنوب ( ارتش 49 تسلیحات ترکیبی / تیپ 205 تفنگدار موتوری مستقل ) خرسون - میکولایف 23 آوریل 2023 توان و سازمان رزمی ناوگان دریای سیاه ارتش روسیه منابع اطلاعاتی غربی براین اعتقاد قرار دارند که شناورهای نیروی دریایی روسیه که در دریای سیاه مستقر هستند ، میتوانند از واحدهای روسی مستقر در جنوب اوکراین ، بخصوص زمانی که ارتش اوکراین بسمت ساحل پیشروی می کند ، پشتیبانی نمایند ، هر چند بعید است که تاثیری بر روی عملیات زمینی از خود برجای گذارد . با این حال گفته شده که ارتش اوکراین هر 4 ناوچه کلاس گریگوریووچ ( شامل اسن ، ماکاروف و گریگورویچ ) را هدف قرار داده و به آنها آسیب رسانده اند . وضعیت اسن و ماکاروف مشخص نیست ولی گریگورویچ به سواستوپل منتقل شده است . شناورهای گشتی لادنی ، کریواک و پیتلیوو در تمرینات سال 2023 مشارکت داشتند ، پس آماده عملیات هستند . تیپ 197 تهاجمی با دراختیار داشتن سه شناور آبخاکی تا تابستان 2022 فعال بودند که بدلیل اهمیت آنها ، می توانند در حملات مستقیم مشارکت جدی داشته باشند. بااین حال بدلیل تمرکز آنها بر روی ماموریتهای مین روبی ، ضد زیردریایی و دفاع هوایی ، چندان برای مشارکت توان لازم را ندارند . چند نکته درخصوص ارتش روسیه می بایست مورد توجه قرار گیرد 1- وسواس شدید ارتش روسیه در ادامه عملیات تهاجمی در مقیاس کوچک پس از به اوج رسیدن یک عملیات در مقیاس بزرگ ، باعث میشود تا احتمالا نیروهای روسی برای دفاع دربرابر یک ضدحمله آمادگی چندانی را دراختیار نداشته باشند . روسها برای دستیابی به موفقیتهای تاکتیکی در مقیاس کوچک ، حملات در نوک خطوط درگیری را پیگیری می کنند که نیازی به قابلیتهای فرماندهی – کنترل آنچنانی ندارد . اما اجرای مانورهای دفاعی دربرابر یک ضدحمله بزرگ ، قطعا نیازمند یک ساختار کنترل- فرماندهی پیچیده تر بوده و این مساله باعث شده تا روسها در زمان اجرای آفند در مقیاس بزرگ ، بیشتر تحت فشار قرار گیرند که این بدلیل مشکل بودن هماهنگ کردن یگانهای مختلف در امتداد یک جبهه است . این مساله باعث میشود تا ارتش روسیه دربرابر یک ضدحمله بزرگ با چالش روبرو شوند . 2- طبق اطلاعات موجود ، واحدهای روسی که برای بازسازی به عقب کشیده شده اند با نیروهای تازه بسیج تقویت می شوند که پس از ضدحمله ارتش اوکراین در خرسون و خارکف فراخوان شده اند درنتیجه بعید است که آمادگی لازم برای دفاع در برابر یک ضدحمله بزرگ داشته باشند . 3- تلاش روسها برای ایجاد استحکامات در سرتاسر خطوط تماس نشان دهنده آمادگی ارتش روسیه برای اجرای مانورهای دفاعی است که ماه هاست برای آن تلاش می کنند . در همین راستا ، ارتش روسیه یکسری خطوط پدافندی مستحکم شده را در امتداد استان خارکف – لوهانسک بین 5 تا 20 کیلومتری پشت خط نخست ایجاد نموده اند که نشان میدهد در صورت حمله ارتش اوکراین ، نیروهای روسی بسرعت دست به عقب نشینی زده تا پس از قرارگرفتن در پشت آن ، دست به دفاع بزنند . در باخموت و دونتسک نیز این فضا در حال آماده سازی است ولی در جنوب وضعیت کاملا متفاوت است . در این منطقه ، ارتش روسیه در حال آماده سازی برای دفاع در عمق خود بوده بطوریکه چندین رده خطوط پدافندی احداث شده یا در حال احداث است که البته همه آنها به شکل کاملا مستحکم شده نیستند و کیفیت نیروهای فعلی نیز در حدی نیست که دفاع دربرابر یک تهاجم سوار-زرهی از عهده آنها برآید . ضمن اینکه توان ضدحمله سوار-زرهی ارتش روسیه نیز تا اندازه ای فرسوده شده و احتمالا با اولین فشار ، مجبورند به رده های بعدی دفاعی عقب نشینی کنند. 4- سازمان رزمی فعلی ارتش روسیه از 12 ارتش تسلیحات ترکیبی تشکیل شده که گفته میشود واحدهایی از 10 ارتش تا کنون در اوکراین مشاهده شده اند ( به جز ارتش های سی و پنجم و دوم که از ابتدای سال 2023 دیده نشده اند ) به گفته میل بلاگرهای روسی ارتش 35 تسلیحات ترکیبی بطور کامل در ایژیوم از میان رفت و باقی مانده آن اکنون در سرتاسر جنوب اوکراین پراکنده شده اند که احتمالا توان رزمی چندانی نیز ندارند . ارتش دوم تسلیحات ترکیبی نیز پس از عقب نشینی از حومه کیف ، به ایژیوم منتقل گردید که درآنجا بخشی از توان خود را از دست داد و درمجموع ، واحدهای باقی مانده آن ، آنچنان ضعیف شده اند که در آمارهای رسمی نامی از آنها دیده نمی شود . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- این دید غربی از وضعیت ارتش روسیه تا آوریل 2023 محسوب می شود . بن پایه
  11. 1 پسندیده شده
    الگوی استتار سوخو-24 های نیروی هوایی ایران از نمای بالا
  12. 1 پسندیده شده
  13. 1 پسندیده شده
  14. 1 پسندیده شده
    تصاویری از دیده شدن یک‌ جفت پاد جنگال ناشناخته در پایلود های انتهای بال ||F_5f taiger که در رژه ۲۹ام فروردین ماه ۱۴۰۲ شرکت داشته است. قبلا یک پاد با ابعاد و ظاهر مشابه در رونمایی کمان ۲۲ مشاهده شده بود. *مدیر عامل صاایران : تجهیز ‎جنگنده‌ های کوثر به پاد جنگ الکترونیک تجهیز ‎موشک‌ ها به سرجنگی با فناوری هوش مصنوعی و قابلیت انتخاب و حمله در شعاع 360 درجه به هدف دستیابی به فناوری طراحی و ساخت هلمت(کلاه خلبان) تمام دیجیتال جایگاه نصب شده پرتاب شراره (فقط امیدوارم rwr و maw هم روشون نصب بشود ویا شده باشه) https://s8.uupload.ir/files/img_20230507_171217_091_lpw9.jpg دوستان نظری دارید در موردش؟
  15. 1 پسندیده شده
    هک همزمان ۲ هواپیمای دشمن در مرز هوایی ایران مدیرعامل شرکت صنایع الکترونیک ایران از هک دو هواپیمای جاسوسی دشمن توسط سامانه‌های جنگ الکترونیک ایرانی در نزدیکی مرزهای هوایی کشورمان خبر داد. ادامه: https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/02/04/2882811/اختصاصی-هک-همزمان-2-هواپیمای-دشمن-در-مرز-هوایی-ایران
  16. 1 پسندیده شده
    بسم ا... بدون هیچ داده دقیق تر ، بدون اینکه ادعای صحت این عکس ها وجود داشته باشد ، بدون اینکه با فرمانده نیروی هوایی ارتش دیزی زده باشیم ... هر احتمالی در مورد این اسکرین شاتها وجود دارد ....
  17. 1 پسندیده شده
    سلام اول خدا رو شکر که تفکرات استراتژیک در نیروی دریایی چه ارتش و چه سپاه به سمت کاربردی و خلاقیت رفته البته میدونم که هنوز تو چابکی و انتقال طرح از ایده به محصول مشکلات عدیده داریم ولی باز شکر یک نکته بگم که در مورد قایق های عاشورا و کاتیوشا انداز کاربردی و جالب هست این قایق ها با تغییر سر جنگی راکت ها خیلی خطرناک تر میشن اول قابلیت هدایت راکت با کمک دوربین لیزری دوم تجهیز به کلاهک رادار دار یا حرارت یاب برای هدف گیری بهتر و حجم بالای سوم استفاده از کلاهک های تایمری و ترکش زا یا الکترومغناطیس که نزدیک ناو منفجر بشه و سطح عرشه رو زیر ترکش ببره و در زیرسیستم های ناو و نفرات روی ناو اخلال و اسیب بزنه --------------------- - استفاده از پلتفرم تجاری برای ناوهای بزرگ و لجستیک بسیار عاقلانه هست بویژه برای ما که بودجه کمی داریم و در بنادر خارجی پایگاه نداریم - دیدن یک قایق و احتمال نصب سامانه های دفاع هوایی روی آن یعنی انتقال خط پدافند هوایی به مرز آبی کشور و افزایش خطر برای پرنده های امریکایی و دشمن
  18. 1 پسندیده شده
    سلام چندین نوع اخلالگر ضد پهپادی کوچک تا الان رونمایی شده اخلالگر باند S برد این اخلاگر ۳ کیلومتر است که فعالیت آن در باند S، محدوده فرکانسی ۲.۳ تا ۲.۵ گیگاهرتز و با توان ساتع کردن تشعشع معادل با ۳۰ وات است پروژه شاهد خانواده اخلاگر‌های شاهین را در سه نوع کوله‌ای، استقراری و دستی معرفی و به یگان‌های عملیاتی ارتش ملحق کرد که برد آن‌ها در بازه بین ۲ تا ۱۰ کیلومتر تخمین زده می‌شود. اخلالگر محمول بر پهپاد برد آن محدوده فرکانسی ۲۰ تا ۵۲۰ مگاهرتز میباشد. اخلالگر پرتابگرهای تور محمول بر سلاح نوع دیگری از اخلالگرهای برای مقابله با ریزپرنده‌ها و پهپادها، پرتابگرهای تور محمول بر سلاح به سمت ریزپرنده‌ها هستند که توسط جهاد خودکفایی نزاجا با برد ۱۵۰ متر ساخته شدند. این اخلالگرها می‌توانند توری به مساحت ۲۰ متر مربع را پرتاب کند. سامانه اخلالگر گنبدی و جهتی شاهد این اخلالگر با قرارگرفتن بر روی خودرو به صورت ثابت مستقر شده و توان کشف اهداف به صورت تصویری را دارد. این سامانه همچنین قادر است تا با ارسال فرکانس‌هایی با طول موج بالا، گنبدی را برای محافظت از یک منطقه در برابر ورود ریزپرنده‌ها و پهپاد‌ها در باند‌های فرکانسی مختلف ایجاد کند. سامانه اخلالگر جهتی و گنبدی شاهد از ۲ خودرو تشکیل شده که یک خودرو مجهز به سامانه‌های کشف و الکترواپتیکی برای کشف اهداف پرنده و خودروی دیگر برای ارسال امواج اخلالگر به منظور جلوگیری از ورود ریزپرنده‌ها به محدوده حفاظتی است.
  19. 1 پسندیده شده
    ایران پیما جت رزمی - آموزشی دو کابینه FT-7 در تصویر با رجیستر 7718-3 که به دلیل نوع استتارش به ایران پیما مشهور بود ( به دلیل شباهت رنگ آمیزی به اتوبوس های بنز ایران پیما ) این هواگرد چند سال پیش ساقط و از آمار نیروی هوایی کسر شده است پی نوشت : دریک سری از ویدئوها ، بخش متحرک سکان عمودی این هواگرد ، زرد رنگ هست که در تصویر دیده نمیشود .
  20. 1 پسندیده شده
    خدایا .. توبه ... فنسر دماغ قرمز !!!!!!
  21. 1 پسندیده شده
    پی نوشت : اصلاح تاپیک گالری بمب افکن های سوخو-24 نیروی هوایی ایران - 20 مرداد 1400 خورشیدی
  22. 1 پسندیده شده
    به نام خدا Aurora Flight Sciences Orion هواپیمای بدون سرنشین (UAS) ارتفاع متوسط، مداومت بالا (MALE) (2013) در دنیای هواپیما های بدون سرنشین، معروف به پهپاد ها، چالشی برای تولید پلتفرم ارتفاع متوسط، مداومت بالا (MALE) وجود دارد که با بودجه تدارکات نظامی و هزینه های نگهداری بلند مدت همخوانی داشته باشد. در حال حاضر تعداد کمی از نمونه های پهپاد های با مداومت بالا در حال توسعه هستند؛ Phantom Eye بوئینگ و Global Observer شرکت AeroVironment، که هردوی آن ها از سوخت هیدروژن استفاده می کنند. رقیب جدید این پهپاد ها در کلاس MALE، پهپاد Orion است که توسط Aurora Flight Sciences ماناساس در ویرجینیا معرفی شده است. این هواپیما در حال حاضر در دست توسعه است و تلاش می شود تا به مداومت 120 ساعته با محموله 453 کیلوگرمی تا ارتفاع 6096 برسد. پهپاد های مداومت بالا از لحاظ کاهش هزینه پلتفرم ناشی از عدم نیاز به بازگشت مداوم به پایگاه، فرود، آماده‌سازی و سوخت گیری پیش از ادامه ماموریت، مزایای بالایی دارند. بی سرنشین بودن این سامانه ها از در معرض خطر قرار گرفتن خلبان هنگام عبور از قلمرو دشمن جلوگیری می کند. با اضافه شدن توانایی های خودکار، یک پهپاد MALE مدرن می تواند با تعداد نیروی عملیاتی کمتر و هزینه های پایین‌تر ناشی از کاهش نیاز به فرود چندباره در یک سورتی پرواز، چندین ماموریت را به اتمام برساند. Orion اولین قدم هایش را برای تحقق اهداف پروژه "120/1,000/20,000" ارتش آمریکا که بیش از پیش به دنبال پهپاد های با مداومت بالا است، برداشته است. درخواست های نظامی (و تجاری) برای این چنین سامانه هایی رو به افزایش است. Orion برخلاف پهپاد هجومی پریدیتور، بیشتر در رده پلتفرم های نظارتی (مانند گلوبال هاوک شرکت نورثروپ گرومن) قرار می گیرد. شرکت Aurora Flight Sciences در سال 1989 توسط مهندس، جان اس. لانگفورد سومT تاسیس شد و در حال حاضر در 4 شعبه اصلی خود، حدود 350 کارمند دارد. این شرکت کار خود را با پهپاد های جمع‌آوری داده مربوط به تغییرات آب و هوایی شروع کرد. همچنین در ساخت قطعات پروژه گلوبال هاوک شرکت نورثروپ گرومن و بالگرد های Sikorsky مشارکت داشته است. این شرکت خط تولید پهپاد های Perseus، Theseus، Chiron، MarsFlyer، the GoldenEye، Excaliber، the SunLight Eagle، Odysseus و Orion را در اختیار دارد. Orion همانند هواپیما های مرسوم از بدنه مرکزی، بال های یکپارچه و واحد دم سنتی برخوردار است. بدنه کمی بزرگ‌تر از حد معمول به نظر می رسد تا تجهیزات ماموریتی، سامانه های اویونیک، ذخیره سوخت و ... را در خود جای دهد. کناره ها صاف اند و بخش دماغه از نظر آیرودینامیکی اصلاح شده است (از برخی جهات شبیه گلوبال هاوک). بال های صاف، منعطف و عریض آن که از یک واحد فیبر کربنی ساخته شده، در بالای بدنه نصب شده تا با تولید کافی نیروی بالا برنده، در برخاست به موتور ها کمک کند. در زیر هر بال یک محفظه موتور قرار دارد که به کناره بدنه نزدیک است. بدنه به سمت عقب باریک و تبدیل به یک میله گرد می شود که واحد دم را در خود نگه می دارد. واحد دم از یک سکان عمودی و یک جفت بال های افقی رو به جلو تشکیل شده است. در بین چرخ ها، فقط چرخ جلویی به عقب و داخل بدنه جمع می شود و چرخ های اصلی، که در پوشش آیرودینامیک قرار دارند، ثابت هستند. رانش این پهپاد توسط 2 موتور توربو دیزل آسترو سری AE300 تامین می شود که راه حلی کم مصرف برای هواپیما هایی با این ابعاد و دامنه ماموریتی است و به Orion اجازه می دهد تا از سوخت هواپیمای معمولی استفاده کند (برخلاف سوخت هیدروژنی Phantom Eye و Global Observer). منشاء Orion به درخواست ارتش ایالات متحده در سال 2006 برای یک پلتفرم نظارتی هواپایه با سوخت هیدروژنی برای رفع نیاز "ارتفاع متوسط، مداومت بالا" (HALL) بر می گردد. در سال 2008 شرکت Aurora تلاش کرد تا توجه نیروی هوایی ایالات متحده را به نسخه کلاس متوسط پهپاد Orion که با پیشرانه های بنزینی معمولی کار می کرد، جلب کند. پس جلب نظر آن ها، USAF قراردادی توسعه ای برای تحقیقات بیشتر روی Orion MALE امضا کرد. با توجه به وضعیت فعلی ، انتظار می رود Orion در حوزه خودکار بودن و محموله های ماژولار حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد. در بخش نظامی این هواپیما برای نقش نظارت، شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات (همانند گلوبال هاوک) استفاده خواهد شد. به همین دلیل محموله هایش هم شامل دوربین، اپتیک ها، حسگر ها و تجهیزات جمع‌آوری اختصاصی می شود (اوریون پهپادی "Hunter-Killer" نیست). هدف این برنامه ارائه پایداری فوق‌العاده در عین حمل محموله هایی قابل مقایسه با سری پریدیتور جنرال اتمیکس است که در افغانستان و عراق خدمات مفیدی به نیروی هوایی ایالات متحده ارائه دادند. اولین پرواز عمومی Orion بدون محموله های ماموریتی در بیست و چهارم آگوست 2013 انجام شد. این تمرین 3 ساعت و 31 دقیقه به طول انجامید و به ارتفاع 2438 متری (از سطح دریا) دست یافت. در دسامبر 2014، Orion به مداومت 80 ساعته دست پیدا کرد. انجمن ملی هوانوردی این رکورد را تائید کرد تا Orion رکورد 30.4 ساعته پهپاد گلوبال هاوک را که در سال 2001 ثبت شده بود، بشکند. اما با تصمیم نیروی هوایی به عدم خرید آن، Orion به یکی از آشیانه های شرکت منتقل شد. کمبود بودجه، طول بال 40 متری که در اکثر آشیانه های فعلی نیروی هوایی جا نخواهد شد، سرعت، محموله و تسلیحات کمتر نسبت به MQ-9 ریپر و عدم وجود تجهیزات عملیاتی برای یک پهپاد با مداومت چند روزه از دلایل این تصمیم عنوان شد. در ژانویه 2016، اعلام شد که ممکن است Orion در رقابت ISR برای قرار گرفتن در کنار پریدیتور و ریپر شرکت کند. در آپریل 2017، Orion ممکن است در نقش نظارت بر فعالیت های دریایی در خلیج مکزیک و منطقه کارائیب در "برنامه دیوار مرزی ترامپ" شرکت کند. تنها نمونه تکمیل شده این پهپاد توسط نیروی هوایی و خدمات گارد ساحلی ایالات متحده آزمایش خواهد شد. Aurora همچنین به دنبال فروش این پهپاد به اداره امنیت میهن برای محافظت از مرز های دریایی است. این شرکت با Big Safari همکاری می کند تا بلوک 1 این پهپاد را به صورت محدود تولید کند. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2013 - وضعیت: بازنشته - تعداد فروند ساخته شده: 1 - سازنده: Aurora Flight Sciences (ایالات متحده) - کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده (پیشنهاد شده) - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 15.2 متر - طول بال ها: 40 متر - وزن: 2350 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 3450 کیلوگرم (1100 کیلوگرم ظرفیت بار) - قوای محرکه: 2 موتور توربو دیزل آسترو AE300 حداکثر سرعت: 170 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 7620 متر - برد: 24000 کیلومتر - تسلیحات: سنسور الکترواپتیک/مادون قرمز چند طیفی، شنود اطلاعاتی، فیلم برداری و تصویربرداری فراطیفی، نظارت هوایی گسترده، رادار آگاهی از دامنه دریایی، رادار نفوذ از شاخ و برگ درختان، رادار روزنه مصنوعی، نشانه گذاری اهداف متحرک پیاده، رله ارتباطی میدان دید و فرای آن - نسخه ها: Orion (سری پایه) منبع
  23. 1 پسندیده شده
    پس سوزش منبع اجا
  24. 1 پسندیده شده
    تصاویری از اورهال جنگنده های ایرگارد نیروی هوایی ارتش:
  25. 1 پسندیده شده
    منتقل شد به گالری نیروی هوایی LAST-WAR ============================= ========================== دوستان یک سوالی داشتم،این اف 7 استتار زرد ها با اون استتار قهوه ای ها چه فرقی دارن؟