تصاویری از دیده شدن یک‌ جفت پاد جنگال ناشناخته در پایلود های انتهای بال ||F_5f taiger که در رژه ۲۹ام فروردین ماه ۱۴۰۲ شرکت داشته است. قبلا یک پاد با ابعاد و ظاهر مشابه در رونمایی کمان ۲۲ مشاهده شده بود. *مدیر عامل صاایران : تجهیز ‎جنگنده‌ های کوثر به پاد جنگ الکترونیک تجهیز ‎موشک‌ ها به سرجنگی با فناوری هوش مصنوعی و قابلیت انتخاب و حمله در شعاع 360 درجه به هدف دستیابی به فناوری طراحی و ساخت هلمت(کلاه خلبان) تمام دیجیتال جایگاه نصب شده پرتاب شراره (فقط امیدوارم rwr و maw هم روشون نصب بشود ویا شده باشه) https://s8.uupload.ir/files/img_20230507_171217_091_lpw9.jpg دوستان نظری دارید در موردش؟

پاکسازی سنگرهای نیروهای واگنر روسیه توسط سربازان اوکراینی در جنگ روسیه و اوکراین https://www.aparat.com/v/yz07J حمله پهپاد انتحاری FVP اوکراینی به تانک روسی با سر جنگی RPG https://www.aparat.com/v/GlNOb شکار نیروهای اوکراینی توسط تک تیرانداز روسی یگان اسپتسناز https://www.aparat.com/v/EHPCa

و اینک شاهکار خلبانان روسی بمباران اشتباه شهر بلگورود روسیه https://www.aparat.com/v/kIrBR تک زرهی اوکراین به سمت مواضع روسیه در اطراف باخموت https://www.aparat.com/v/u9FTG موشک باران مواضع اوکراینی با موشک ضد تانک متیس https://www.aparat.com/v/ZtsIj

سلام و تشكر كمترين كار است بابت توضيح دقيق و قشنگ صحنه نبرد كه تو هيچ رسانه اي تا حالا مشابه اش رو نديدم و مطمئنم اين گزارش ها از ديد تحليلگران نظامي ما دور نمونده و اثر گذار خواهد بود در رشد تفكر نظامي كشور به نظر مياد ايده چيزي براي فرمانده كه قرار بود از زره پرش ها در برابر موشك هاي هدايت شونده محافظت كنه، بدرد بمب هاي پهپادي ميخوره و ميتونه اسيب رو به صورت چشمگير كاهش بده

نمایش قابلیت حمله گروهی پهپادهای انتحاری اوکراین https://www.aparat.com/v/S12GX این لعنتی رو عملیاتی کنن خیلی وحشتناک میشه دیگه خط مقدم جای موندن نیست فرار سرباز اوکراینی از تک تیر انداز روسی در جنگ شهری باخموت https://www.aparat.com/v/Twn4k دو شلیک مستقیم به تانک روسی توسط تیم ضد زره اوکراینی https://www.aparat.com/v/dXNl6 محیط جنگلی قتل گاه زرهیه قشنگ

ساخت قطعات نارنجک و بمب هواپرتاب توسط پرینتر سه بعدی در جنگ روسیه و اوکراین https://www.aparat.com/v/tR71E ویرانه های باخموت نتیجه جنگ وحشیانه روسیه و اوکراین https://www.aparat.com/v/qA9cg کاربرد هویتزر مالکا توسط ارتش روسیه در جنگ روسیه و اوکراین https://www.aparat.com/v/YG68u

بسم ا... جنگ دراوکراین روز چهارصد و شانزدهم الی چهارصد و بیست و دوم چهاردهم الی بیستم آوریل 2023 توپولف-154 صحنه جنگ در اوکراین – چهاردهم آوریل 2023 1-به گفته منابع غربی ، کرملین تلاش می کند تا قبل از سفیر وزیردفاع چین به مسکو که قرار است بین 16 تا 18 آوریل صورت گیرد ، این کشور را بعنوان یک شریک دفاعی معرفی نماید . صحنه عمومی جنگ دراوکراین 14 آوریل 2023 2- تحلیلگران اطلاعاتی غربی معتقدند که نیروی دریایی روسیه با اجرای رزمایش دریایی که قرار است توسط ناوگان اقیانوس آرام این کشور صورت گیرد ، بیجینگ را برای افزایش همکاری های نظامی قانع نماید . این رزمایش احتمالا با هدف جلوگیری از حمایتهای بیشتر از اوکراین در جلسه جی 7 نیز صورت خواهد گرفت . راست : فالکروم - هارم چپ : پاتریوت در اوکراین تمرینات سامانه های راکت انداز ترموباریک توس-1 / روسیه /آوریل 2023 https://www.aparat.com/v/pqCwL 3- ناظران غربی معتقدند که واحدها نخبه ارتش روسیه بدلیل تلفات و جذب نیروهای تازه بسیج شده ، کارایی واقعی خود را از دست داده اند . به گزارش واشنگتن پست ، اسناد محرمانه ای که اخیرا منتشر شده نشان میدهد که تیپ22 نیروهای ویژه مستقل گارد ارتش روسیه ( اسپتسناز) و دو تیپ ناشناش دیگر از ابتدای درگیری ها تا امروز حدود 90 تا 95 درصد سازمان رزم خود را از دست داده اند تا جایی که گفته میشود تیپ 346 تقریبا بطور کامل از میان رفته و تنها 125 سرباز از 900 نفر اولیه آن هنوز در حالت فعال قرار دارند . ترکیب سمی خودروی همه کاره شنی دار ATS-59G و توپ دوقلوی 2M-3M این نشان می دهد که این واحدها را دیگر نمیتوان نخبه فرض نمود چرا که اکنون به تقریب ، نیروهای تازه بسیج شده بدنه اصلی این یگان ها را تشکیل میدهد . در همین رابطه گفته شده که بسیاربعید است که پرسنل این واحدها امکان عملیات فرود هوایی را داشته باشند . پرتابه های 120 م.م OF-843B که گفته میشود محصول مشترک اوکراین و ناتو است . اولین سری تولیدی این مهمات در سال 2023 تحویل شده است نصب شبکه فلزی برای محافظت از هویتزرها در برابر تهدید پهپادها- روسیه .آوریل 2023 https://www.aparat.com/v/3GJaj 4- عملیات تهاجمی ارتش روسیه در محور کرمینا ادامه دارد و متقابلا ارتش اوکراین ، عقبه روسها را در استان لوهانسک هدف قرار میدهد . مجموعه بدن افزار /پوشش نظامی محصول شرکت روسی RusskayaSyla که گفته میشود نوعی پوشش محافظتی ضد ترکش و استتار برای پنهان ماندن از حسگرهای گرمایاب میدان نبرد است این پوشش ها به وزن 4 کیلوگرم و دارا بودن بافت 4 لایه پاراآمید میتواند دربرابر ترکش های نارنجک کالبد انسانی را تاحدودی از جراحات محافظت نماید این پوشش ها ضد باران بوده و از عرق کردن بدن سرباز جلوگیری بعمل می آورد گفته شده این محصول هنوز سفارشی از سوی وزارت دفاع دریافت نکرده و تنها به شکل عمده فروشی و در سفارش های کوچک به فروش می رسد صحنه جنگ در اوکراین – پانزدهم آوریل 2023 1- گفته شده گزارش های منابع غربی در خصوص اینکه پریگوژین خواستار پایان دادن به جنگ دراوکراین شده ، صحت ندارد . تک محصولات زرهی ارتش اوکراین در صحنه نبرد سمت راست ، نسخه تبدیل شده تی-64 و تصویر سمت چپ ، مسلح کردن نفربر ام تی- ال بی به توپ 100 م.م 2- حملات محدود ارتش روسیه در کرمینا همچنان ادامه دارد و همزمان فعالیت برای دفاع از کوپیانسک نیز دیده می شود . خودروی مین روب ScanJack تحویلی از سوی هلند 3- عملیات تهاجمی ارتش روسیه در باخموت و حومه آن هنوز قابل مشاهده بوده و این روند در امتداد محور آودیوکا- دونتسک بیشتر شده است . زرهی بیشتر برای واحدهای رزمی ارتش جمهوری دونتسک در محور مارییانکا 4- رئیس جمهور لوهانسک اعلام نموده که سربازگیری بهاره و پائیز سال 2023 در استان لوهانسک صورت خواهد گرفت . ژنرال میخائیل تپلینسکی سامانه ضد زره تاو ارتش اوکراین در حال عملیات /آوریل 2023 https://www.aparat.com/v/tlAvg صحنه جنگ در اوکراین – شانزدهم آوریل 2023 1-به نظر می رسد که فرماندهی نظامی روسیه ، به شکل فزاینده ای در حال منتقل کردن مسئولیت عملیات تهاجمی در اوکراین به واحدهای هوابرد (VDV) ارتش این کشور است . وزارت دفاع بریتانیادر گزارشی که در 16 آوریل منتشر نموده ، مدعی است که به احتمال بسیار زیاد ، ژنرال میخائیل تپلینسکی به یک مسئولیت بسیار مهم دراوکراین منصوب شده است . به گفته این منبع ، بازگشت وی به اوکراین ، به فرماندهی واحدهای هوابرد محدود نخواهد شد که این به معنای تلاش احتمالی روسها برای دست زدن به یک حمله سرتاسری در اوکراین خواهد بود . واحدهای هوابرد روسی برای اولین بار ، سامانه های راکت انداز ترموباریک را دریافت کرده اند و به همین دلیل برخی معتقدند که این به معنای ارتقاء نقش این نیروها باید باشد . 2- علیرغم اختلافاتی که میان وزارت دفاع روسیه و گروه واگنر در رسانه ها منتشر شده ، ظاهرا انتصاباتی در این نهاد صورت گرفته که نشان می دهد برای تصرف کامل باخموت ، همکاری میان این دو نزدیک تر شده است . 3- گروه واگنر چیزی در حدود 130 اسیر اوکراینی را با ارتش اوکراین مبادله کرده که گفته میشود این کار به شکل مستقل و جدا از روند وزارت دفاع روسیه بوده است . سی کینگ ارتش اوکراین 4- جدیدترین گزارش ها از فعالیت توپخانه ارتش روسیه در اوکراین نشان میدهد که سرعت آتشباری این نیروها در جنوب افزایش محسوسی را داشته است . فرماندهی عملیات جنوب اوکراین مدعی شده که ارتش روسیه آتشباری توپخانه خود را بر روی ساحل راست استان خرسون افزایش داده و این درکنار کاربرد بیشتر مهمات هدایت شونده هواپایه ، آتش بیشتری را به نمایش می گذارد . به گفته این منبع ، نیروهای روسی استفاده از موشک های اس-300 بر علیه اهداف زمینی را برای هدف قرار دادن مراکز مهم در پشت خطوط ارتش اوکراین مجددا آغاز کرده اند و این مساله در میکولایف بیشتر دیده می شود . صحنه جنگ در اوکراین – هفدهم آوریل 2023 1-منابع غربی مدعی هستند که پریگوژین با استفاده از ضعف ارتش روسیه در جریان حمله زمستانی ، درصدد برآمده تا حمایتهای بیشتر پوتین را بخود جلب کند . 2- وزیر دفاع چین در 16 آوریل با پوتین دیدار نمود و متعهد شد تا مبادلات نظامی و همکاری دفاعی میان دوکشور را تقویت نماید . لی شانگفو ، وزیر چینی در دیدار خود با پوتین متعهد گردید که روابط نظامی و دفاعی خود را با روسیه تقویت نماید . ولی در اظهارنظری مدعی شده که روابط بین دوکشور ، وارد دوره جدیدی شده و ادامه خواهد یافت . در همین رابطه ، وزیر دفاع روسیه نیز اعلام نمود که رزمایش نیروی دریایی روسیه در اقیانوس آرام با مشارکت 25000 نیروی نظامی ، 167 کشتی جنگی و 89 فروند هواپیما و بالگرد انجام خواهد شد و این نیروها هم اکنون در حال حرکت بسوی جنوب دریای اوخوتسک هستند . به گفته وی ، این رزمایش ، در 18 آوریل آغاز خواهد شد . تغییر استتار خودروی رزمی پیاده نظام برادلی خودروهای رزمی پیاده نظام برادلی ارتش اوکراین /آوریل 2023 https://www.aparat.com/v/BN0Pn صحنه جنگ در اوکراین – هجدهم آوریل 2023 1- تحلیلگران اطلاعاتی غربی معتقدند که سفر پوتین به لوهانسک و خرسون ، به نوعی ارسال سیگنال به طرف اوکراینی است که احتمالابه دولت کیف هشدار میدهد که از محور و جهت اصلی ضدحمله آگاه است . کرملین در 18 آوریل اعلام نمود که پوتین از قرارگاه دنیپر ارتش روسیه در استان خرسون و همچنین قرارگاه گارد ملی وستوک در لوهانسک دیدار نمود . براساس برخی داده ها ، در این بازدید ، فرماندهان واحدهای فعال ارتش روسیه در خرسون ، زاپوروژنیه نیز پوتین را همراهی می کردند و این مساله باعثشد تا میل بلاگرهای روسی مجددا احتمالا مربوط به ضدحمله ارتش اوکراین را مورد بررسی قرار دهند. صحنه جنگ در اوکراین – نوزدهم آوریل 2023 1-به نظرمی رسد که سرویس امنیت فدرال روسیه در حال یک بازنگری سرتاسری در نهادهای مسول تامین امنیت داخلی است . خبرگزاری تاس در 19 آوریل گزارش داد که اف اس ب و اداره اصلی سرویس امنیتی وزارت کشور در حال اجرای یک بازرسی گسترده از منطقه مرکزی مسکو بدلیل نشت اطلاعاتی هستند و گفته می شود چند افسر پلیس نیز بازداشت شده اند . این روند درادامه انتشارشایعه بازداشت برخی فرماندهان گارد ملی روسیه صورت گرفته است . 2- جانشین وزیر دفاع اوکراین مدعی شده که ارتش این کشور دست به ضد حملاتی در طول خطوط درگیری خواهد زد. 3- ارتش روسیه همچنان در حال کاربرد گسترده بدون سرنشین های شاهد به منظور جبران کمبود مهمات هدایت دقیق برای حمله به اهداف با ارزش در اوکراین هستند . منابع غربی مدعی شده اند که درشبهای 18 و19 آوریل ، 12 فروند شاهد 131/136 از دریای آزوف به سمت جنوب اوکراین شلیک شده که 10 فروند از آنها سرنگون شده است . به گفته این منابع ، این شلیک ها عمدی بوده و برای شناسایی تغییرات جدید شبکه دفاع هوایی اوکراین صورت گرفته است . عملیات شناسایی نیروی هوایی روسیه بر فراز صحنه نبرد سخنگوی نیروی هوایی اوکراین نیز مدعی شده که ارتش روسیه تمامی ذخایر موشکهای کروز استراتژیک خود را تا 11 سپتامبر 2022 مصرف نموده و از حدود 850 تیر موشک شلیک شده ، 750 تیر مورد اصابت واقع و از میان رفته است . به همین دلیل ارتش روسیه بسمت گزینه ارزان تری نظیر موشکهای خا-50 رفته و این مهمات از انبارها برای بازسازی بیرون آمده است و احتمالا خط تولید آن از تابستان سال 2023 نیز آغاز به کار خواهد نمود . علاوه براین ، گفته شده که روسها در حال بررسی عملیاتی کردن موشکهای خا-55 خود هستند تا برای حملات آتی در اوکراین از آنها استفاده نمایند . راست : ولادیمیر وروبویوف چپ : سرگئی آواکیانس صحنه جنگ در اوکراین – بیستم آوریل 2023 1- کرملین ، فرمانده ناوگان اقیانوس آرام نیروی دریایی این کشور ، سرگئی آواکیانس را در میانه بازرسی از پیش اعلام نشده ای که در 14 آوریل 2023 صورت گرفت ، تنزل مقام داد . هنوز علت این کار مشخص نشده است . راست : راکت انداز آر.ام-70 و شاسی تاترا چپ : لئوپارد-1آ5 دانمارکی در انتظار تحویل به اوکراین 2- روند انتقادها در میان میل بلاگرهای روسی در خصوص استفاده از واحدهای هوابرد ، تفنگداران دریایی و واحدهای عملیات ویژه در خطوط مقدم ، افزایش چشمگیری را نشان میدهد . باخموت پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه 1 بن پایه 2 بن پایه 3 بن پایه 4 بن پایه 5 بن پایه 6 بن پایه 7

هدشات سرباز روسی توسط تک تیرانداز اوکراینی https://www.aparat.com/v/Jz8GC حمله پهپاد انتحاری FVP اوکراینی به تجمع سربازان روسی https://www.aparat.com/v/Np8cu

چند دلیل فضاسازی شدید ضد ایران با اتهام تهیه سلاح برای روسیه در جنگ اکراین: 1. زمینه سازی فشارهای مضاعف به ایران همراه با سایر فشارهای موجود 2.گشودن دروازه های جدید فشار حقوق بشری به ایران با کلیدواژه هایی چون جنایت علیه بشریت و ... 3.بی اعتبار سازی ایران در افکار عمومی در همراه نشان دادن ایران با هیولایی که از روسیه ساختند 4.نشان دادن ایران با عنوان کشوری دارای استانداردهای دوگانه ( به هر حال رسانه ها با پرداخت شعبده وار به ظواهر و تحمیق مخاطبان صرف مشابهات براشون کار سختی نیست این مورد ) 5.فشار به ایران با تهدید مدام تا ایران احتمالا واقعا به روسیه سلاح های موثر ارسال نکنه و همکاری نظامی بین دو کشور شکل نگیره ( بازی دو سر برد، به این شکل روسیه را هم به اکراه میندازن در همکاری نظامی ای که قبلش داشت روند طبیعیش را پی میگرفت و هیچ ربطی هم به اکراین نداشت) 6. و یکی از مهمترین عامل ها در آینده اکراین ویران شده و دهان گشاد و باز! زلنسکی رفقاش نیاز به پول دارند، چه جایی بهتر از دارایی های یک کشوری که با قلدری پول هاش مثل اب خوردن برای اتهام همکاری با القاعده حتی! در حالیکه اصولا سعودی ساخت و ضد ایران بود این تشکیلات و به خون ایران تشنه توسط یک دادگاه محلی بالا کشیده میشد و حالا با اتهام دهان پرکن جنایت علیه بشریت و همکاری با روسیه که خیلی راحت تر میتونه منبع تامین پول برای زلنسکی و اکراین ویران شده توسط غرب! باشه. به هر حال روس ها اتم دارند و وتو و تا حدی میشه به دارایی هاشون دستبرد زد ولی کشوری مثل ایران را همینطوری هم ثروت هاش در حال چپاول هست همانوطر که گفته شد توسط قاضی محلی یک دهات امریکا چه برسه به لابی قدرتمند ناتو و چشم ابی های اکراینی و عشاق غربیش.

دفاع از آخرین مسیر تدارکاتی شهر باخموت، جاده زندگی https://www.aparat.com/v/EA4j0 شروع دور جدید حملات به خارکوف (با صدا ببینید) با بمب UPAB-500 و سامانه TOS-1A https://www.aparat.com/v/qMgIu واگنر پارتی در خط مقدم جنگ روسیه و اوکراین https://www.aparat.com/v/sjNOQ

حمله پهپاد FVP اوکراینی به تانک روسی از دید خدمه تانک و ادامه عملیات توسط تانک روسی https://www.aparat.com/v/4anqE

یگان های ضد زره موتور سوار اوکراینی (بزن دررو) https://www.aparat.com/v/Krpca اشتباه نکنید گیم نت نیست بلکه مرکز آموزش اوپراتوری پهپادهای FVP هست (درهای جهنم از جاش دراومده قشنگ) https://www.aparat.com/v/d53yT حضور لورد ولدرمورت در جنگ روسیه و اوکراین (سربازان خط مقدم چگونه از زیر فشار روحی روانی خودشونو خلاص میکنن) https://www.aparat.com/v/lXtGD

بسم ا... سامانه دفاع ساحلی باستیون در جنگ اوکراین از ابتدای جنگ در اوکراین ، ناوگان دریای سیاه ارتش روسیه ، به تقریب فعال ترین نیروی حاضر در این پهنه آبی بشمارمی رفت و اگر فاجعه غرق شناور موشک انداز مسکووا نادیده گرفته شود ، این ناوگان با استفاده از سامانه های موشکی خود نقش قابل توجهی را در اجرای آتش دقیق برعلیه زیرساختهای نظامی ارتش اوکراین برعهده داشت . این روند تا بدانجا حائز اهمیت است که این سامانه ها با مسلح شدن به موشکهای اونیکس ، که به شکل خاص ماموریت ضد کشتی دارند ، توانایی خود را در حمله به اهداف زمینی ، بخوبی ، به نمایش گذاشتند. حضوردر عملیات نظامی در میانه مارس سال 2022 ، یعنی کمتر از یکماه پس از شروع عملیات ویژه در اوکراین ، وزارت دفاع روسیه برای نخستین بار از حضور عملیاتی سامانه های موشکی نیروی دریایی ناوگان دریای سیاه در عملیات نظامی خبر داد و بلافاصله پس ازآن ، واحدهای موشکی روسی ، دست به اجرای حملات دوربرد با دقت بالا به زیرساختهای نظامی ارتش اوکراین در منطقه اودسا زده و ویدئوهای شلیک آن نیز متعاقب آن در دسترس عموم قرار گرفت . در این میان ، گرچه موارد مشخصی از عدم موفقیت این موشکها در تخریب اهداف خود یا ناتوانی در رسیدن به منطقه مورد نظر ، گزارش شده ولی تطبیق پذیری این سامانه های دفاع ساحلی با ماموریت جدید خود ، یعنی حمله به اهداف زمینی ، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است . بدین ترتیب ، در 18 مارس 2022 اولین شلیک های صورت گرفته از باستیون علیه مراکز کنترل- فرماندهی ارتش اوکراین در اودسا صورت گرفت ، سپس در ابتدای آوریل ، قرارگاه های فرماندهی ارتش اوکراین در همین منطقه مورد اصابت واقع شد و بتدریج ازاین موشکها برعلیه مراکز تجمع دشمن ، ذخیره گاه های زرهی و حتی در یک مورد انهدام پادگان نیروهای داوطلب خارجی نیز در این فهرست قرارگرفت . پس از آن ، با توجه به اینکه ارتش اوکراین از زیرساختهای هوایی خود در منطقه اودسا برای اجرای عملیات آفندی در محور فوق الذکر استفاده می نمود ، نیروی دریایی ارتش روسیه از 9ماه می 2022 ،فرودگاه این شهر هدف آتشباری این سامانه واقع شد که گفته میشود شش فروند بالگرد میل-24 و میل-8 در جریان آن بطور کامل منهدم شدند . در 20 ژوئن نیز آشیانه یک فروند بدون سرنشین بیرقدار به همراه یک ایستگاه کنترل- هدایت آن هدف واقع گردید و سپس دوفروند از همین پهپادنیز با آتش این موشکها از حیزانتفاع ساقط شدند . در حدود یکهفته بعد ، مجددا فهرست اهداف سامانه باستیون تغییر نمود و این بار ، سیستم های دفاع هوایی ارتش اوکراین در تیررس این موشکها قرارگرفت . در همین رابطه گفته شده که حداقل یک آتشبار کامل اس-300 اوکراینی در اودسا هدف این موشکها واقع شده واز میان رفته است . به گزارش منابع روسی ، از ابتدای ورود این سامانه به صحنه نبرد ، واحدهای دفاع ساحلی ارتش روسیه چندصدتیر موشک اونیکس را روانه اهداف مورد نظر نموده اند . سامانه های عملیاتی نیروی دریایی روسیه ، تا امروز به استثنای ناوگروه مستقردر دریای کاسپین ، مابقی واحدهای دفاع ساحلی خود را به سامانه باستیون مجهز نموده ولی طبق داده های موجود ، تنها سیستم های موشکی تحت امر ناوگان دریای سیاه بصورت فعال در جنگ اوکراین حضور دارند و سایر واحدها در مناطق نظامی ارتش روسیه به روند عادی خود که شامل تمرینات روزمره و اجرای مانورهای نظامی است ، ادامه میدهند . بعنوان مثال ، در بحبوحه جنگ اوکراین ، یگان های موشکی مستقر در فرماندهی اقیانوس آرام نیروی دریایی روسیه ، رزمایش وستوک-2022 را پشت سرگذاشتند که درآن یک دشمن فرضی تلاش می نمود تا در ساحل خودی نیرو پیاده کند که هدف آتش این سامانه ها قرار گرفت . در میانه های سپتامبر 2022 نیز سامانه های مستقر در سواحل شمالی روسیه نیز در رزمایش اومکا-2022 شرکت کردند که گفته میشود یک هدف را در 300 کیلومتری ساحل کشف و مورد اصابت قرار دادند . در ابتدای دسامبر2022 و با تحرکات جدید نیروی دریایی ژاپن در اطراف جزایر کوریل ، وزارت دفاع روسیه خبر داد که گروه رزمی دفاع ساحلی این جزایر با ارسال تعداد بیشتری از پرتابگرهای باستیون تقویت می شود . درسواحل بالتیک نیز این سامانه ها از 12 فوریه 2022 در حالت آماده باش قرار گرفتند که مجموع این داده ها نشان میدهد که نیروی دریایی روسیه ، بدون درنظر گرفتن واحدهای مستقر در دریای سیاه ، همچنان از تعداد کافی پرتابگر و موشک برای دفاع از سواحل خود برخوردارمی باشد . قابلیتهای فنی سامانه موشکی دفاع ساحلی 3K55 باستیون ، در ردیف سامانه های موشکی متحرک قرار دارد که برای شناسایی و انهدام شناورهای سطحی دشمن طراحی شده است . این سامانه از چند خودرو رزمی و پشتیبانی تشکیل شده که میتواند به شکل مستقل دست به عملیات زده و بدلیل طراحی مناسب ، امکان حمل و نقل آن با هواگردهای ترابری وجود دارد .یک واحد استاندارد از سامانه های باستیون ، شامل 4 پرتابگر خودکششی K340P برروی شاسی MZKT-7930 است که دوتیر موشک اونیکس بر روی آن نصب می شود . علاوه براین ، یک یا دو خودروی دیگر بعنوان پست فرماندهی و شناسایی اهداف و یک خودروی جداگانه برای اجرای ماموریتهی پشتیبانی رزمی و درنهایت یک خودروی حامل و بارگذار موشکهای ذخیره شده ، در این مجموعه قابل مشاهده است . طبق داده های موجود ، سامانه باستیون می تواند از موشکهای اونیکس ، 3ام55 و پی-800 استفاده کند که یک موشک مافوق صوت مجهز به پیشرانه رم جت است . این موشک با طول حدود 8 متر و وزن حدود 3000 کیلوگرم میتواند با اوجگیری به ارتفاع 14 کیلومتری ، با سرعتی در حدود 2.6 ماخ بسمت هدف شلیک شود . برد نسخه اصلی اونیکس ، حدود 300 کیلومتر و نمونه ارتقاء یافته آن با شناسنه اونیکس-ام تا 800 کیلومتر است . اونیکس با مجهز شدن به یک سامانه ناوبری اینرسیایی و ارتفاع سنج رادیویی و همچنین یک جستجوگر ترکیبی فعال- غیرفعال راداری امکان حمله به اهداف دریایی و زمینی را بصورت توامان دراختیار دارد و گفته میشود حتی در متراکم ترین محیط های آلوده به جنگ الکترونیک نیز قابلیتهای خود را حفظ می کند .سرجنگی 200 کیلوگرمی این مهمات به کاربران این سامانه اجازه میدهد تا با اطمینان شناورهای سطحی چندهزارتنی و یا شناورهای رزمی در رده ناوشکن را از رده فعال خارج کنند در حالی که امکان ضربه زدن به اهداف سخت زمینی نیز برای آن وجود دارد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.  بن پایه

ظاهرا ایران مبدع یکی از مستحکم ترین بتن ریزی های دنیا هست به نحوی که میتونه کاملا در برابر MOAB مقاومت کنه، مشروط بر اینکه در تاسیسات استفاده شده باشه... https://hamyarnazer.com/بتن-هوشمند-یا-ابر-مقاوم-uhpc-ultra-high-performance-concrete/

سلام ارسال خبر بدون ذکر منبع خلاف قوانین سایت است. همچنین کانال های تلگرامی و ... منبع معتبری برای ارسال خبر نیستند. لطفا منبع خبر رو اعلام کنید

بخش سوم و پایانی ابهام قبل از ورود به صحنه نبرد درخصوص این واقعیت که آلمان و چند کشور اروپای غربی / شرقی ، تصمیم خود را درخصوص تحویل تانکهای لئوپارد 2آ4 به اوکراین اتخاذ کرده و آن را علنی کرده اند ، بسیار گفته و نوشته شده است که بخشی از تحلیل های مربوط به آن در سطور بالا مورد بررسی قرار گرفت . با این حال ، اگر نسخه تحویلی ، همانی باشد که در خبرها اعلام شده ( بدلیل تفاوت های موجود در برخی رسانه ها در خصوص تحویل نسخه 2آ4 یا 2آ6 ) اینک براساس اعلام رسمی ، کشورهای آلمان ، لهستان ، نروژ ، اسپانیا قرار است چند ده دستگاه تانک را به ارتش کیف تحویل دهند . اما روسها از شیوه حفاظت این محصول غربی بطور دقیق چه اطلاعاتی دارند و قرار است چگونه با آنها مقابله کنند ؟! متن پیش رو ، نگاه شرقی ( روسی ) به ماجرای دفاع دربرابر این جنگ افزار جدید در صحنه نبرد اوکراین بحساب می آید . این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... لئوپارد2آ4.... آیا کارایی آن به اندازه تبلیغات صورت گرفته بر روی آن است ؟!! از یک نظر ، تحلیل در خصوص قابلیت های رزمی این تانک اصلی میدان نبرد آلمانی ، دو چهره مشخص را از خود به نمایش می گذارد . درواقع ، از یک طرف نمی توان مزیتهای این فناوری را شامل سهولت کاربرد ، قابلیت اطمینان بالا و درنهایت کیفیت سامانه های بکار رفته درآن را انکار نمود که به شکل ذاتی ، معرف کیفیت محصولات نظامی آلمانی است . اما از سوی دیگر ، جنگ درسوریه و حضور ارتش ترکیه و وارد شدن در عملیات نظامی علیه بخشی از شبه نظامیان حاضر در این کشور ویران شده و بالتبع ارسال تانک های لئوپارد 2آ4 و داده های ثبت شده درآن که حتی گفته میشود برخی از سامانه های زرهی ترک با استفاده از مهمات ضد زره قدیمی نظیر مالیوتکا ، منهدم شده اند ، باعث میشود تا تردیدهایی در زمینه کارایی این سخت افزار فراهم آید . اگر چه باید معترف بود که در خصوص انهدام لئوپاردهای تُرک ، اغراق هایی نیز صورت گرفته ، اما انتشار تصاویر لئوپاردهای منهدم شده ارتش ترکیه به شکل نسبی ، ضربه مشخصی را به شهرت این تانک وارد نمود . در نتیجه ، حضور رزمی این تانکها توسط ارتش ترکیه در صحنه عملیات نظامی و انهدام چند دستگاه ازآن را نمی توان یک تصویر کامل از شکست فناوری این تانک محاسبه نمود ولی لئوپارد به مانند همتایان بریتانیایی و روسی خود از چند نقطه ، ضعف های مشخصی را بخود می بیند ( در بخش های انتهایی و فوقانی تانک ) و این رامی توان در خصوص همه تجهیزات مورد کاربرد در صحنه رزمی اوکراین صادق دانست . از دید منابع روسی ، بحث بقاء پذیری یک تانک اصلی میدان نبرد را می بایست با ارزیابی میزان حفاظت آن در بخش جلویی و برجک مورد بررسی قرار داد ، هر چنددر این میان برخی معتقدند که در صحنه نبرد ، الزاما قرار نیست تنها به پیشانی تانک شلیک کند ، اما لئوپارد2آ4 به مانند همتایان شرقی و غربی خود ، در این زمینه صاحب شهرت به نظر می رسد . با توجه به این مساله ، در نگاه نخست ، وضعیت جالبی را شاهد خواهیم بود ، بدین معنی که هیچ تصویر مستندی درخصوص انهدام این تانک از بخش پیشانی وجود ندارد که نتیجه طبیعی چنین امری ، آن است که نمیتوان تحلیل نمود که این بخش نقطه ضعفی را از خود نشان خواهد داد یا خیر ، اما با توجه به دارایی های ضد زره زمین و هواپایه ارتش روسیه ، میتواند برای مدافعان ، به یک ضعیف کننده اعصاب ( کنایه از حفاظت موثر دراین بخش و تضعیف اثر بخشی سامانه های ضد زره .م ) تبدیل گردد . آیا لئوپارد2آ4 با شاخص های یک تانک پیشرفته مطابقت دارد ؟! به اعتقاد کارشناسان روسی ، این تانک آلمانی ، علیرغم تبلیغات صورت گرفته روی آن ، یک فناوری به نسبت قدیمی است که امکان تاثیر گذاری ماورایی بر روی صحنه نبرد را دراختیار ندارد ، هر چند در منابع غربی ، ( چه مراجع مستند و چه ویراستاران ویکی پدیا) به این تانک یک قدرت جادویی در دفاع همه پرتابه های ضد زره موجود در سازمان رزمی ارتش روسیه اعطاء کرده اند . اما در واقعیت ماجرا ممکن است روند مقداری متفاوت باشد . این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... لئوپارد2آ4 از سال 1985 در خط تولید قرار گرفت و بمدت شش سال ، یعنی تا مارس 1992 این فرآیند ادامه پیدا نمود . براساس داده های موجود ، تمامی تانکهایی که در این بازه زمانی تولید شدند ، دو سطح حفاظت زرهی مشخص را در قالب B-tech و C-tech دریافت نموده اند که تانکهای تحویلی از سال 1985 تا 1987 سطح حفاظت B-tech را دارا هستند . از سال 1988 تا 1992 نمونه های تحویلی به بوندس وهر ، سطح حفاظتی C-tech را بخود می بینند که به شکل منطقی ، بقاء پذیری بیشتری را برای تانک مزبور فراهم می نمود و اگر این داده که لئوپاردهای صادراتی از نوع B-tech بوده اند ، مورد پذیرش قرار گیرد ، نسخه هایی که بطور مستقیم از ارتش آلمان به اوکراین ارسال خواهند شد ،احتمالا از نمونه C-tech خواهند بود . با این حال ، ارتش آلمان هنوز داده های دقیق تری را در این زمینه منتشر ننموده ولی به احتمال بسیار زیاد ، زره های سرامیکی روی برجک این تانکها نصب خواهد شد ( یا بصورت نصب شده ارسال می شود ) که برای خنثی کردن تاثیر ضربه ناشی از برخورد موشکهای ضد زره مجهز به کلاهک های تجمعی ( مضاعف/ دوگانه ) استفاده می شود . در ادبیات علمی غرب ، به این زره ها ، سطوح حفاظتی واکنشی غیر انفجاری ( NERA) گفته میشود که تجهیزات زرهی روسی نیز بدان مجهز شده اند ، در نتیجه لئوپارد در این زمینه ، بدون رقیب محسوب نمی شود . با این وصف ، مناقصه ارتش سوئد تاحدودی می تواند تصویر روشن تری را از نمونه های اولیه لئوپارد2آ4 برای مخاطب ایجاد کند ( نسخه Leopard 2 Improved که از فناوری های نسخه 2آ5 استفاده نموده ) و همچنین لئوپاردهای 2آ5 همین ارتش ( با شناسه STRV-122 ) که سطح حفاظت بهتری را به نمایش می گذارند . https://www.aparat.com/v/flOHN بدین ترتیب ، اگر تصویر ارائه شده مبنایی برای قضاوت باشد ، بخش پیشانی تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2آ4 با سطح حفاظت B-tech ( ارائه شده توسط کشورهایی غیر از آلمان ) امکان مقاومتی میان 70-60 درصد را در برابر مهمات ساب کالیبر ( حدود 300 م.م ضخامت فولاد ) را فراهم می آورد ولی این میزان در برابر مهمات ضد زره قوی تر ، که امکان نفوذ به درون زرهی به ضخامت 500-400 م.م را دارد ، به حدود 30-20 درصد خواهد رسید . ( این اعداد برای شلیک مستقیم از روبرو به پیشانی تانک است ) این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... زره پیشانی لئوپارد2آ4 براساس داده های ثبت شده در منابع آشکار (باز) ، درصورتی که براساس استاندارد B-tech تحویل شود ، در بخش پیشانی با ضخامتی درحدود 400-350 م.م تا 700-600 م.م در بخش های مختلف ، میتواند در برابر مهمات ساب کالیبر یا کلاهک های تجمعی مقاومت کند . این مساله در نمونه های تی-72 بی و تی-80 یو بدلیل استفاده از زره های غیرفعال ، به نظر بالاتر می آید ( در بخش پیشانی ) . این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... اما حفاظت سطح C-tech ( تقویت شده ) گرچه با نمونه قبلی ، تفاوت هایی را نشان میدهد ، ولی براساس گزارش هایی که بریتانیایی ها منتشر کرده اند ، ( مقایسه بین C-tech و حفاظت چلنجر ) ، لئوپارد آلمانی در بخش پیشانی برجک ، با زرهی به ضخامت 420-410 م.م امکان مقابله با مهمات ساب کالیبر و در بخش هایی با ضخامت حدود 800-750 م.م دربرابر مهمات شدید الانفجار ضد زره را در اختیار داشت که به ادعای روسها ، این ارقام ضعیف تر از سطح حفاظت تی-72بی و تی-80یو بدون دفاع فعال به نظرمی رسد . با توجه به این مساله ، سطح حفاظت لئوپارد2آ4 براساس داده های موجود و بدون تغییرات احتمالی ، مقداری با استانداردهای امروزین فاصله دارد، هر چند این تحلیل که این سطح حفاظت کاملا بی فایده است نیز درست به نظر نمی رسد ، بدین معنی که با مهمات ضد زره قدیمی نمیتوان ان تانک را متوقف نمود . از راست به چپ : پرتابه 3VBM19 / 3BVM22-23 / 3BM42 آیا راهی برای متوقف کردن پلنگ آلمانی وجود دارد ؟!! در سطور پیشین ، به شکل مختصر ، ضعف های این تانک در بخش انتهایی بدنه و فوقانی بررسی شد ، اما وقتی امکان شلیک مهمات ضد زره بصورت عمود بر زره تانک فراهم شود ، حتی مهمات قدیمی ضد زره می تواند حرفهایی برای ارائه داشته باشد تا جایی که منابع روسی معتقدند که مهمات ضد زره توپهای 30 م.م نیز در سطح مشخصی ، توان وارد کردن آسیب به این تانک آلمانی را دارند . علاوه براین ، توپخانه ، مین ضد تانک ، بدون سرنشین های انتحاری ( و البته مسلح کردن زمین عملیات .م ) نیز میتواند برای هر خودروی زرهی در صحنه نبرد خطرناک باشد . مهمات (شامل خرج و پرتابه ) توپ 2A46 اما به واقع باید گفت که رودرویی با لئوپارد2آ4 از بخش پیشانی با استفاده از مهمات ضد زره با کلاهک تجمعی ، راکتهای ضد زره قدیمی و .. اثر مطلوبی نخواهد داشت و این مساله بخصوص برای آن دسته از کسانی که معتقدند ، امکان نابود کردن این تانک با موشکهای ضد زره مالیوتکا وجود دارد ، می بایست توجیه شود . اما برای خدمه تانکهای روسی ، استفاده از مهمات ساب کالیبر میتواند تا حدودی ره گشا باشد ، اگر مهمات اورانیومی به اوکراین تحویل نشود ، مهمات Mango یا حتی نمونه های موسوم به Leads ( در نسخه های تولید شده از تنگستن ) میتواند موثر باشد . مضاف براین ، امکان کاربرد موشکهای ضدزره هدایت شونده نیز از تانکهای روسی علیه لئوپارد وجود دارد که البته در خصوص کارایی مشخصی ، بحث های کامل تری باید صورت گیرد .در حوزه تسلیحات ضدزره موجود در سازمان رزمی پیاده نظام ارتش روسیه ، نمونه های کنکورس-ام ، میتس-ام ، کورنت و همچنین نمونه های متاخر Khrizantema-S و Shturm می تواند کارایی مناسبی را به نمایش گذارد . پی نوشت : بن پایه 1 بن پایه 2 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

سلام بر همگی . دوستان اگه به تصاویر گوگل ارت پایگاه عقاب 44 نگاه کنید با توجه به وسعت و حجم دپوی مواد حاصل از حفاری تونلها که در اطراف پایگاه موجوده ، براحتی میشه وسعت زیاد تونلها را متوجه شد و مشخصه که تونلهای بسیار بیشتری در سه رشته کوه موازی در این پایگاه وجود داره که رسانه ای نشده و ما فقط دو تا ازین تونلهارو دیدیم .البته با درصدی از خطا میشه حجم مصالح دپو را هم محاسبه کرد تا به حجم حفاری برسیم .چون شیب زمین منطقه طول و عرض دپو ، مساحت سر ریز دپوها و درصد افزایش حجم خاک بعد از حفاری ، همگی در دسترسه

سلام و وقت دوستان بخیر یوم الله 22 بهمن و پیروزی انقلاب مردم ایران از هر دین و مذهب و قومیت علیه استعمار و استثمار اجانب رو به همه دوستان تبریک میگم خوب خدا رو شکر پس از سالهای شهادت امیر بزرگوار ستاری که نیروی هوایی دچار رخوت شده بود در این چند ساله شاهد فعالیت و تلاش این نیرو برای در امدن از انزوا و بازی کردن نقش واقعی خودش هستیم و شو اف کمتر ...خدا رو صد هزار مرتبه شکر .... اما بعد ... فکر نکنم کسی در اینجا باشه که نسبت به مزایای پایگاههای زیر زمینی اگاهی نداشته باشه..و ...همچنین معایبشان اما ساخت این دست پایگاهها با تمام معایبشون برای ما مزایای بیشتری داره که دوستان قبلا فرمودن ...فقط جسارت من در اینجا در توضیح بعضی از صحبتهای دوستان هست در مبحث زمان اماده سازی و تغییر میکسچر تسلیحاتی جنگنده ها که بیشتر در بروزرسانی دوستان عزیز فرمودند 1. اولین بحثی که مطرح میشه مربوط به محل دپوی تسلیحاتی و فاصله اون تا محل لودینگ ...خوب یه توضیح مختصر خدمت دوستان بدم که در سیستم انبارداری نیروی هوایی در بخش تسلیحات تسلیحات هدایت شونده توسط شعبه موشک و تسلیحات غیر هدایت شونده توسط شعبه مهمات نگهداری میشه و هر کدام انبار جداگانه داره و بسیار امن ...مثلا در انبارداری ...مهماتی مثل بمبها و گلوله ها و راکتها هر کدام جداگانه باید نگهداری بشن و کاملا سیف و غیر مسلح ..در مبحث موشک هم همین است و محل نگهداری تمامی تسلیحات فاصله ای مناسب و زیاد و امن تا محل نگهداری و لود جنگنده داره و گرنه همان بلایی که چندبار بر سر روسها با مهماتی نظیر پهباد امد بر سر ما هم می اید (منظور نگهداری مهمات در کنار خط نگهداری هواپیماهای روسیست که دوستان حضور ذهن دارند که چه پیش امده در این نبرد اوکراین)...خوب همین فاصله و اماده سازی جهت ارسال زمان مشخصی را تلف میکند و در صورت تغییر ناگهانی میکسچر لودینگ این زمان بیشتر میشود ...که شامل اماده سازی مهمات جهت انتقال هم میباشد چرا که هیچ سلاحی در انبار به صورت اماده نباید نگهداری شود برای ایمنی و سیفتی 2.دومین مساله تخصصی تر است و مربوط به خود هواپیما ....به غیر از گان هواپیما که بر روی پرنده نصب است و لود و انلود ان شامل باز و بست دریچه های گان و جعبه مهمات و پیاده و سوار کردن مهمات است ...البته به شرط عدم شلیک گان در پرواز قبل و تمیز بودن و بدون مشکل بودن گان که اگر هر کدام از این موارد باشد باید برای سرویس یا رفع اشکال پیاده و یا جایگزین شود که خود زمانبر است..البته چف فلایر هم تا حدودی همین شکل ولی ساده تر است ....بقیه تسلیحات هر مدل مختلف سیستم ریلیز و لانچ متفاوتی دارند ...مثلا برای موشکها هر مدل مختلف موشک لانچر مختلف ..هر مدل راکت.. پاد مختلف و هر مدل بمب هم بمبرک مختلف لازم است که خود سوار و پیاده کردن و تست و چک انها بر روی هواپیما تایم قابل توجهی میگیرد ... 3.سومین مورد لود و دیلود تسلیحات مختلف است بر روی جنگنده ...که پس از نصب سیستم لانچ یا ریلیز انها بر روی پرنده و چک و هماهنگی ان با جنگنده شروع میشود ..که شامل ارم کردن و یا اماده کردن موشکها و راکتها و بمبهاست ..معمولا بعضی موشکها قبل از لود توسط نفرات اسلحه ارم میشوند و بعد لود بر روی لانچر میشوند ...وبعضی دیگر نذیر بمبها اول لود میشوند و بعد فیوز گذاری و لنیارد کشی و اماده ریلیز میشوند ...(البته دوستان درجریان باشند که این ارم کردن به معنای اماده انفجار بودن انها نیست و تمام این مهمات حتی گلوله های گان پس از شلیک یا ریلیز پس از طی مسافتی مسلح و اماده انفجار میشوند ..که خود این پروسه در هر مدل فیوز تسلیحات متفاوت و بحثی طولانی و جذاب دارد ) اما بعد ...جسارتا هدف از گرفتن وقت دوستان و جسارت بنده ذکر این نکته است که اماده سازی یا حتی چنج میکسچر تسلیحاتی چقدر نفر درگیر (از نفرات شعبه اسلحه تا مهمات و موشک و حتی رادار کنترل اسلحه )دارد و چقدر دنگ و فنگ و زمان میطلبد ..حالا بماند پرنده ایی که از پرواز برگشته که باید مجدد توسط شعبات مختلف prشود و در صورت اوکی بودن تحویل شعبه اسلحه گردد ... حتما دوستان مثالی مانند نبرد 6 روزه اعراب و اسراییل و لود سریع جنگنده های اسراییلی در بین پروازهایشان را مطرح میکنند ..که خوب ما هم بسیار از این کارها کردیم و حتی با تایماهای بسیار بهتر ..اما این را در نظر بگیرید که در انجا مهماتی که روی هر هواپیما نصب میشد دقیقا همان مهمات پرواز قبلیست و بسیاری از این دنگ و فنگها را ندارد... در پایان ارزو میکنم این کشور در زمینه نیروهای مسلح به حدی در خور نام ایران عزیز و مردم بزرگش برسد .... به قول برادر موسوی و من الله توفیق

خب حالا بعد از پیدا شدن محل این پایگاه (البته توسط دوستان خارجی) یکم هم ما کار اوسینتی انجام بدیم البته تمام این موارد بالا برداشت شخصی از تصاویر منتشر شده بوده و ممکن است کاملا غلط باشد!

بسم ا... تصاویر ماهواره ای منتشر شده ....

چند وقت پیش بود که فکر کنم در تاپیک سوخو-35 ها یکی از نگرانی ها را شلترهای کلاسیک و همچنین خطر کوادها ( نه فقط عمودی که حتی ورود از دهانه ها و یا پرنده های الرت و اشیانه های موقت ) عنوان کردیم و عنوان شد برای حفاظت از دارایی های ارزشمندی که امکان داره در تعداد محدود و با قیمت گران برای کشور تهیه بشه حتما باید تمام توان را به کار ببریم و چه چیزی بهتر از پایگاه های امن در مقابل حملات پهپادی خارج از مرز ( و مهمات دورایستا و شاید حتی موشک های فراصوت) و حملات پهپادی محلی. به نظرم این پایگاه ها تنها در حد تامین امنیت پرنده های جدیدالورود بسیار بسیار محدود در برابر خطر پهپادی و کوادی هم تاسیس شده باشند پیش بینی بسیار ارزشمندی هستند. هنوز آشیانه پایگاه نزدیک کرمانشاه و حملات پهپادی را یادمون نرفته. در نظر بگیرید این پایگاه هم یک پایگاه مرزی باشه که خطر اصلی که اون را تهدید میکرده حملات غافلگیرانه ناشناس پهپادی و کوادی بوده و اجبار بوده پرنده ها در حالت پارک! و تعمیر و نگهداری از این دست خطرات در حفاظت کامل باشند. با خطر روز افزون کوادها و پهپادها و کروزها و دورایستاها ( همین چند روز پیش صهیونیستها که احتمالا تاثیرات شاهد را دیدند از پهپاد هاروپ جدیدشون با بهینه سازی های بعضا نامشخص رونمایی کردند از جمله برد بیشتر) و خطر حملات فوجی هر چه بیشر با توجه به جغرافیای خدادادی سرزمین ایران به زیر زمین منتقل کنیم پایگاه های حتی معمول را ضرر نکردیم. به نظرم باند بیرونی هم موید این مطلب هست که این پایگاه بیشتر برای حفاظت از دارایی های ارزشمند ارتش در زمان صلح و جنگ محدود هست تا یک جنگ فراگیر. وقتی خودتون از استفاده کنندگان پهپاد انتحاری هستید متوجه هستید که چنین ابزاری چه خطراتی در پی داره و برای همین خودتون باید اولین گام ها را بردارید در بحث خفاظت از دارایی هاتون در مقابل این دست تسلیحات.

در این مورد حتی در چند صحنه ورودی و خروجی پایگاه نشان داده شده: در فیلم و عکس به نظر میرسه باند فرودگاه بیرون پایگاه قرار داره و به هر حال این پایگاه غیر قابل آسیب نیست. ولی توانایی باقی ماندن در صحنه ی رزمش بسیار بیشتر از یک پایگاه معمولی هست. به هر حال با ترکیب پایگاه های فعلی نیروی هوایی فعالیت خواهد کرد.

سلام به این فکر کنید که ما 5 گروه توپخانه در نیروی زمینی ارتش داریم و شماره هاشون 11 و 22 و 33 و 44 . 55 است و این که در همین گزارش اشاره شد که چند پایگاه دیگر هم داریم که در همین گزارش یکی دیگه هم برای سوخو 24 ها عملیاتی بود .

ستیز از پائین به بالا دفاع هوایی پس از جنگ در اوکراین یکی از تحولات قابل توجه در جنگ میان روسیه و اوکراین ، ناتوانی نیروی هوایی روسیه در دستیابی به برتری هوایی در میدان نبرد به غم برتری فنی و کمّی آن در میدان نبرد بود . اگر چه نیروی هوایی اوکراین به شکل موردی وارد صحنه نبرد شده و اقدام به اجرای حملات زمینی علیه پدافند هوایی و واحدهای ارتش روسیه می نمودند ، اما سامانه های دفاع هوایی مستقردر کیف ، به مانند چتری ، فضای هوایی این شهر را به گونه ای پوشش داده بودند که نیروی هوایی روسیه با تجهیزات و فناوری موجود خود نتوانست به شکل موثر وارد آن شده و یا حتی از ایمن سازی آسمان منطقه نبرد نیز تا حدودی ناتوان بود. به همین دلیل ، درس های آموخته شده از این نبردها ، پیامدهای قابل توجهی را برای طراحان نظامی و شرکتهای تسلیحاتی به منظور احیای برنامه های متوقف یا کنار گذاشته خود بویژه در حوزه قابلیتهای دفاع هوایی کوتاهبرد ( SHORAD) خواهد داشت . براساس آنچه که منابع مختلف ثبت کرده اند ، نیروی هوایی روسیه تا امروز ( نوامبر 2022 ) در طول اجرای حملات هوایی ، پشتیبانی نزدیک ، نزدیک به 117 فروند هواگرد سرنشین دار بال ثابت و بالگرد خود را از دست داده اند و این هشداری برای سایر ارتش های محسوب می شود . دوش پرتاب ها و بدون سرنشین ها براساس روند عملیات نظامی از میانه های دهه شصت میلادی (قرن 20 ) تا امروز ، توسعه فناوری و گسترش سخت افزارهای دفاع هوایی دوش پرتاب (MANPAD) موجب افزایش آسیب پذیری بالگردها و هواگردهای پشتیبانی نزدیک شده است . این بدان معنی است که هر سرباز پیاده نظام با حداقل آموزش و مسلح شدن به چنین سامانه هایی توانایی درگیر شدن با تهدیدات هوایی در یک شعاع 4 مایلی ( حدود 6.4 کیلومتری) را می دهد تا ضمن محدود کردن مانور توان هوایی دشمن ، مانع از تاثیر گذاری برتری هوایی نیروی متخاصم ، بر روند عملیات نیروهای خودی گردد . بعنوان مثال ، در حالی که تک غافلگیرانه هوانیروز ارتش روسیه به فرودگاه گوستمول با ضریب موفقیت بسیار بالایی اجرا شد ، اما واحدهای اوکراینی با مستقر کردن سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد دوش پرتاب ، تا حدودی مانع از ارسال نیروهای کمکی و تدارکات از راه هوا برای یگانهای روسی مستقر در این فرودگاه شدند . در همین رابطه ویدئوهایی متعددی که از روزهای اول نبرد منتشر شده نشان میدهد که ارتش اوکراین در مقیاس وسیع از سامانه های استرلا-2 و ایگلا علیه بالگردهای روسی بهره می بردند . با این وصف ، صرف کاربرد سامانه های دوش پرتاب علیه تهدیدات هوایی کافی به نظر نمی رسد و می بایست به همراه آنها ، رادارهای متحرک با قابلیتهای اختصاصی کشف و شناسایی پهپاد نیز حضور داشته باشند تا حداکثر کارایی مورد نیاز بدست آید . همان طور که ارتش اوکراین نشان داد که ساقط کردن هواگردهای سرنشین دار و پهپادهایی با کالبد بزرگ ، به نسبت ساده است ، اما ورود ریزپهپادها یک چالش بسیار بزرگتر را پدید آورده ،ولی ، علیرغم سطح مقطع بسیار کوچک ، براحتی توسط رادارهای پدافند هوایی تاکتیکی از راه دور شناسایی می شوند و امکان انهدام آنها توسط سامانه های دوش پرتاب نیز وجود دارد با این وصف ، این سخت افزارهای تهاجمی بدلیل اندک بودن خروجی حرارتی خود ، به سختی توسط جستجوگرهایی دوگانه مادون قرمز / ماوراء بنفش قابل شناسایی بوده ، به همین دلیل ارتش اوکراین اجبارا برای مقابله با این فناوری بسمت سامانه های مختل کننده قابل حمل و شلیک با سلاح های سبک حرکت نمود . در همین رابطه ، با وجود اینکه تهدید پهپادها و ریزپهپادها در مقیاس جهانی به رسمیت شناخته شده ، اما ارتش ایالات متحده هنوز فاقد سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد برای مقابله با آن است . درواقع ، سیستم های مختل کننده ضد پهپاد باید تا کوچکترین واحدهای رزمی توزیع شوند و هر واحد نظامی در سطح " دسته " باید به یک تیم آموزش دیده شکارچی- قاتل مسلح به سیستم های دوش پرتاب و اخلاگر مجهز شود ،اما در بحبوحه بحران کمبود نیروی انسانی برای ارتش ایالات متحده ، چنین قابلیتهایی فعلا وجود ندارد . در نتیجه ، رسته های پیاده ، مهندسی و زرهی می بایست بتدریج به این آموزش ها و تسلیحات مسلح شوند تا شکاف موجود تا حد امکان پوشش داده شود . دفاع در برابر موشک های بالستیک تاکتیکی ، کروز و پهپادهای انتحاری در طول یکماه گذشته ( اکتبر 2022 ) تا کنون ، ارتش روسیه به شکل متمرکزگونه ای بر روی موشکهای بالستیک تاکتیکی ، کروز و همچنین پهپادهای انتحاری متوسل شده اند که بدون متوسل شدن به ناوگان بمب افکن های استراتژیک غیر قابل جایگزینی خود ، قابلیت حمله به عمق دفاع ارتش اوکراین را ایجاد نمایند . با این حال ، تا به امروز ، ارتش روسیه از حملات بالستیکی بر علیه مراکز شهری اوکراین یا مناطق تمرکز ارتش این کشور استفاده ننموده و مشخص نیست که این امر به چه دلیل صورت می گیرد و آیا این امر به منظور حفظ توان خود به منظور ایجاد بازدارندگی در سطح استراتژیک اتخاذ شده یا اینکه روند تولید به گونه ای است که امکان جایگزینی برای آنها وجود ندارد ، با این حال ، کاربرد موشکهای کروز و پهپادهای انتحاری مطلوبیت بیشتری پیدا نموده و این مساله به بزرگترین چالش برای کیف تبدیل شده است . این تاکتیک جدید که بصورت ترکیبی توسط کروزهای KH-101 و بدون سرنشین های شاهد-136 صورت می گیرد ، توجهات بین المللی را برای توسعه قابلیتهای پدافند هوایی در ارتفاع متوسط و بالا ( HIMAD) برانگیخته است . https://www.aparat.com/v/B3sQ0 سامانه های دفاع هوایی ارتفاع پائین ، جوجه اردک زشت تسلیحاتی ارتش ایالات متحده از زمان امضاء توافقنامه "کی وست " به سال 1948 که ماموریتها و مسئئولیتهای رزمی را میان ارتش و نیروی هوایی تازه تاسیس تفکیک نمود ، حوزه پدافند هوایی ، به موضوعی ناخوشایند برای ارتش ایالات متحده تبدیل شد . در یک روند کلاسیک ، نیروی زمینی ، به تقریب همه پرسنل و سخت افزارهای توسعه یافته در جنگ دوم جهانی را به ارث برد ، اما با توسعه فناوری و ظهور سامانه های دفاع هوایی موشکی ، این نیروی هوایی بود که تصمیم گرفت تا طراحی و سپس اجرای چنین ماموریتهایی را بر عهده گیرد . بدین ترتیب ، با افزایش رقابت میان نیروی زمینی و هوایی برسر خرید و استفاده از سامانه های گران قیمت ارتفاع متوسط و بالا ( HIMAD) یک شکاف قابل توجه در سازمان رزمی ارتش امریکا در توسعه و بکارگیری سامانه های ارتفاع پائین ( SHORAD) پدید آمد و تقریبا تمامی برنامه ها و پروژه های بلندپروازانه ای که در طول جنگ سرد طراحی شد ، بلحاظ فنی و تاکتیکی از نمونه های معرفی شده و توسط بلوک شرق پائین تر محسوب می شد . در این میان ، نیروی زمینی براساس اسناد بالادستی تدوین شده خود از سال 1945 تا کتابچه راهنمای میدانی 3-0 در حال حاضر ، فرض اصلی خود را بر ایجاد برتری هوایی برفراز میدان نبرد از سوی نیروی هوایی گذارده است که این مستقیما بدان معناست که در مقایسه با ارتش شوروی ، ارزش کمی برای توسعه سامانه های ارتفاع پائین در نظر گرفته می شد در حالی که متقابلا ، با معرفی سامانه پاتریوت در دهه هفتاد میلادی ، ارزش گذاری برای حوزه سامانه های ارتفاع متوسط و بالا به اوج خود رسید . با این وصف ، تلاش های مشخصی برای دستیابی به یک سامانه موثر ارتفاع پائین صورت گرفت که به تقریب ، اولین نمونه آن ، سامانه دفاع هوایی ام-247 "گروهبان یورک " بود که در ظاهر با مسلح شدن به دو قبضه توپ 40 م.م بوفورس که بر روی شاسی تانک ام-48 پاتون نصب شده بود ، سامانه موثری به نظر می رسید ، اما ، علیرغم همه تبلیغات صورت گرفته ، در جریان آزمایش های میدانی مشخص شد که این جنگ افزار ، از دقت کافی برخوردار نیست . در نمونه اولیه معرفی شده از این سامانه ، توپهای 40 م.م که بر روی یک برجک مستقر شده بودند ، به شکل خودکار تغذیه شده و هدفگیری توسط رادار مربوطه انجام می شد ، ولی به شکل تاسف باری ، خدمه امکان ردگیری و انهدام یک هدف پرنده بدون سرنشین ، حتی وقتی در یک خط سیر مستقیم به پرواز در می آمد را نداشتند و رادار نیز در اغلب موارد از قفل کردن بر روی اهداف عاجز می بود . علاوه براین ، سامانه های الکترونیک این جنگ افزارنیز دربرابر شرایط آب و هوایی نامساعد بشدت آسیب پذیر می نمود تا جایی که در جریان یک آزمایش ، که بعلت بارندگی ، روند عملیات ام-247 متوقف شد ، ناظران به طعنه از مدیران شرکت سازنده سئوال می کردند که آیا بعد از خشک شدن ، سیستم امکان فعالیت مجدد دارد یا خیر و حتی خبرنگار مجله آتلانتیک در اظهار نظری قابل توجه بیان نمود که آیا اروپا ( صحنه اصلی نبرد بین دو بلوک شرق و غرب .م ) منطقه ای باران خیز است یا خیر ؟!!!! مجموعه این مشکلات باعث شد تا پروژه ام-247 در سال 1985 به شکل مفتضحانه ای لغو شود . لغو این پروژه ، نیروی زمینی را مجبور نمود تا تلاش جدیدی را برای یافتن یک جایگزین موقت برای سامانه های قدیمی در دستور کار خود قرار دهد که در نهایت بررسی های انجام شده به ترکیب سه سامانه FIM-29 استینگر و تیربار ام-3 براونینگ و خودروی تاکتیکی هاموی انجامید که مجموعا سامانه دفاع هوایی کوتاهبرد آونجر (Avenger) نامیده می شد . اما این سیستم جدید برای تاکتیسین های نیروی زمینی چندان کامل به نظر نمی رسید و این اعتقاد وجود داشت که برای محافظت از یک ستون زرهی نمی بایست امیدی به کارکرد موثرآونجر بست ، به همین دلیل در تلاشی مجدد ، با برداشتن سامانه های ضد زره تاو از روی برجک نفربر برادلی ، دو جفت موشک دفاع هوایی استینگر را جایگزین آن نمودند که با شناسه Linebacker شناخته می شد . اولین حضور این سامانه ، در جنگ سال 2003 و تهاجم ارتش امریکا به عراق بود که بدلیل زمین گیر بودن نیروی هوایی ارتش عراق و تبدیل شدن جنگ به یک عملیات ضدشورش در سالهای بعد ، موثر بودن حضور چنین سامانه ای را در سازمان رزمی نیروی زمینی تا حدودی بی معنی می نمود ، چرا که به تقریب همه نفربرهای برادلی حاضر در عراق ، برای اسکورت کاروان های نظامی مورد استفاده قرار می گرفت . این مساله باعث شد تا درسال 2012 نیروی زمینی تصمیم بگیرد که کل سامانه های کوتاهبرد خود را ( به جز دو آتشبار عملیاتی مستقر در کره جنوبی و پادگان فورت براگ ) تحویل گارد ملی دهد . علاوه براین خرید استینگر تا سال 2005 به 139 قبضه کاهش پیدا نمود و پس از آن هیچ سفارشی داده نشد و درنهایت همه سامانه های کوتاهبرد نیروی زمینی تا سال 2014 از رده خدمتی کنار گذاشته شدند . در این میان ، گرچه روند آموزش سامانه استینگر برای یگانهای مانوری ارتش با محوریت تیپ 30 دفاع هوایی ( مستقر در پادگان فورت سیل ) از سال 2016 مجددا آغاز شد ، اما تلاشی برای جایگزینی آونجر صورت نگرفت تا اینکه به شکل موقت ، سامانه M-SHORAD ( بر روی پیکربندی چرخدار استرایکر ) معرفی گردید و در سال 2021 اولین نمونه های آن تحویل داده شد . نیروی زمینی نیزبا مشاهده قابلیتهای این سامانه جدید ، یک بودجه 500 میلیون دلاری را برای خرید 98 دستگاه از این نمونه اختصاص داد که برای تجهیز 4 گردان دفاع هوایی کافی به نظر می رسید و برنامه آن نیز تا سال 2023 تکمیل خواهد شد پی نوشت : 1- ادامه دارد 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بخش دوم و پایانی سناریوی یکم - اشغال کیف سناریوی یک : اشغال کیف و منصوب کردن یک حاکمیت جدید براساس روندی که تا اوایل آوریل 2022 شاهد آن بودیم ، به نظر می رسد که این سناریو شکست خورده چرا که هدف اولیه این سناریو یعنی شکست نظامی یگانهای ارتش اوکراین محقق نشده است . در همین رابطه ، کارشناسان نظامی معتقدند که عدم تحقق این سناریو ، بیشتر متوجه رسته لجستیک ارتش روسیه باشد ، چرا که موفق نشدند تا بصورت روزانه ، تدارکات کافی را به واحدهای رزمی در لجمن منطقه تحویل دهند که قرار بود پایتخت اوکراین در یک حرکت برق آسا تصرف نمایند . در جریان شبیه سازی صورت گرفته برای یگانهای لجستیکی ارتش روسیه در شمال اوکراین ، این نقص آمادی به وضوح دیده و مورد بررسی قرار گرفت . بر اساس شبیه سازی صورت گرفته ، ارتش روسیه درصورتی می توانست کیف را بسرعت تصرف نماید که در سه هفته اول جنگ ، شهرهای بزرگ موجود در مسیر نظیر خارکف ، به فوریت تصرف ، پاکسازی و تامین می گردید و سپس کنترل خطوط ریلی ( بعنوان رکن نخست عملیات لجستیکی ) بدست می آمد . با توجه به این مساله ، از منظر لجستیکی ، سناریوی نخست به این صورت با عدم موفقیت روبرو و سپس شکست خورد . ( البته این مساله از نظر برخی از افسران ارشد پنتاگون روند دیگری داشت که در یک مقاله جداگانه قرار است مورد بررسی قرار گیرد .م ) در این سناریو ، زنجیره تامین تدارکات ارتش بیشتر روی ناوگان کامیون های ارتش قرار گرفته بود ، چرا که توانایی ارتش روسیه برای استفاده از خطوط ریلی از داخل خاک این کشور بسمت شهرهای مرزی و سپس داخل خاک اوکراین ، در امتداد شهرهایی نظیر خارکف که هنوز نیز در اختیار ارتش مدافع قرار دارد ، با شبهات بسیاری همراه می بود . دانشجویان شرکت کننده دراین شبیه سازی ، تخمین های خود را در مورد کمیت ناوگان کامیون های عملیاتی ارتش روسیه را براساس ویدئوها و تصاوبر موجود در توئیتر انجام دادند . این شبیه سازی ها نشان داد که یگان های روسی فاقد خودروهای کافی برای تحویل تدارکات مورد نیاز برای حفظ دور تک و عملیات نظامی هستند و اگر عامل فرسایش ( شامل موارد انهدامی یا حوادث غیر رزمی ) نیز به این موضوع اضافه می شد ( که در نظر گرفته نشد ) وضعیت شکل دیگری پیدا می نمود . با این وصف ، نتایج شبیه سازی برای سناریوی شماره 1 به وضوح نشان میداد که طرحی لجستیکی روسها برای تصرف کیف ، شکست خواهد خورد ، حتی اگر ظرفیت ناوگان تدارکاتی به صورت خوش بینانه ای شبیه سازی شده باشد . دراین ارتباط ، نکته جالب توجهی نیز وجود دارد . درواقع شبکه بزرگراه های اوکراین بیشتر به جاده های باریکی که از میان بافت های جنگلی و شهرهای کوچک یا پل هایی که در طول مسیر از رودخانه های به نسبت عریض یا نهرهای عمیق عبورمی کند ، ختم می شود . در این سناریو که کیف سقوط نکرده و مردم محلی نیز با روسها همکاری نمی کنند ، بخش قابل توجهی از این مسیرها در قلمرو نیروی متخاصم قرار می گیرد که به نسبت می توان آن را به آسانی ناامن نمود . علاوه براین ، بخش قابل توجهی از ایستگاه های راه آهن با خط اول جبهه بیشتر از 160 کیلومتر فاصله دارند در نتیجه کامیون ها پس از دریافت تدارکات ، باید بیشتر از 24 ساعت درمسیر قرار داشته باشند که محموله خود را به مقصد تحویل دهند . در سناریوی یکم ، برقراری خط هوایی توسط نیروی هوایی روسیه برای انتقال تدارکات بواسطه حضور حجم قابل توجهی از سامانه های دوش پرتاب که در منطقه پراکنده شده ، میتواند عملیات هوایی را دچار مخاطرات جدی نماید که این مساله در هفته های اول جنگ بخوبی مشاهده گردید . به همین دلیل بخشی از تحلیلگران نظامی معتقدند که عدم تصرف فرودگاه های اطراف پایتخت ( بجز گوستمول ) یکی از دلایل شکست این سناریو ممکن است باشد . سناریوی دوم - ضمیمه سازی شرق اوکراین سناریو دو : ضمیمه کردن شرق اوکراین با اتصال این منطقه به کریمه دومین سناریویی که دانشجویان حاضر در برنامه مطالعات پیشرفته تحرک هوایی موسسه فناوری نیروی هوایی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قراردادند و به اعتقادآنها ، محتمل ترین و موفقیت آمیز ترین سناریوی در دسترس برای روسها نیز بشمار می رفت و به نظر می رسد طرح اصلی ستادکل ارتش روسیه نیز باشد ، اتصال زمینی شرق اوکراین از سر پل موجود در کریمه است . در این سناریو ، زنجیره تامین ارتش روسیه امکان استفاده موثری از خطوط ریلی را دارد ( به همین دلیل ارتش اوکراین در حال حاضر خطوط ریلی موجود در کریمه را زیر آتش خود گرفته . نوامبر 2022 .م ) ، چرا که کریمه و بخش بزرگی از استان لوهانسک و دونتسک ، در حال حاضر در اختیار روسیه قرار دارد که این باعث می شود تا تدارکات نظامی با حجم و سرعت بالا در اختیار واحدهای رزمی درگیر در خطوط مقدم قرارگیرد . در این سناریو ، ناوگان خودرویی سنگین ارتش تنها برای بخش انتهایی زنجیره تامین ( توزیع مهمات ، غذا ، قطعات یدکی و ... به یگانها ) مورد استفاده قرار می گیرند و براساس محاسبه صورت گرفته ، فاصله موجود میان ایستگاه های راه آهن و خطوط جبهه کمتر از 160 کیلومتر است. علاوه براین ، روسها می توانند از شناورهای حمل و نقل برای تحویل تجهیزات و کالا در حجم های بزرگ که در دالان های موجود دردریای آزوف قرار دارد ، بیشترین بهره را ببرند که این روش از ابتدای آوریل 2022 آغاز شده است. دراین سناریو ، ارتش روسیه شانس به مراتب بهتری را برای حفظ امنیت زمینی که تدارکات می بایست بواسطه آن به لجمن منطقه درگیری ارسال شود ،دارد ، چرا که این سرزمین ها از سال 2014 بصورت نیابتی تصرف و امنیت درآن برقرار شده ، ضمن اینکه در روزهای اولیه تهاجم نیز خطوط ارتباطی از صحنه درگیری تا حدودی فاصله پیدا کرده است .با این حال ، ارتش اوکراین نیز با تشخیص این مساله ، درصدد ایراد ضربه به این خطوط بوده و نشان دادند که با موجودی تسلیحاتی خود ، نظیر حمله به بردیانسک میتوانند در کار تدارکات روسها اختلال ایجاد کنند . در این رابطه ، گرچه در روزها و سه تا چهارماه ابتدای جنگ ،سواحل کریمه و دریای آزوف ، خارج از برد تسلیحات استاندارد ارتش اوکراین قرار داشت ، ولی تحویل سلاح های جدید از جمله سامانه های ساحل پایه هارپون و سیستم های مشابه ، قابلیت تغییر شرایط را دارند . در جبهه مقابل نیز ، ارتش روسیه قطعاً سامانه های ریلی و خودرویی سنگین خود را برای برقرار نگاه داشتن و استمرار حرکت زنجیره تامین خطوط درگیری را داشته و برحسب نیاز ، آنها را وارد صحنه خوهد نمود . مجموع این محاسبات ، نشان میدهد که روند تامین نیازهای جبهه در حوزه های مختلف در این سناریو موفقیت آمیز ترین الگو خواهد بود ، اگرچه این محاسبات با تحویل سامانه های توپخانه ای برد بلند غربی ، تا حدودی تغییر خواهد نمود . سناریوی سوم - انضمام جنوب اوکراین سناریوی سوم : ضمیمه سازی کامل جنوب اوکراین و سد کردن دسترسی اوکراین به سواحل دریای سیاه به مانند سناریو قبلی ، در این رویکرد ، زنجیره تامین ارتش روسیه بیشتر بر روی کشتی های حمل و نقل و راه آهن اتکاء داشت که امکان تحویل تدارکات در حجم بالا و سریع را فراهم مینمود ،در حالی که ناوگان خودرویی سنگین ، تنها برای آخرین مرحله مورد استفاده قرار می گرفت . با این حال ، قدم نخست در اجرای موفقیت آمیز این سناریوی طراحی شده ، تصرف بندر اودسا بود . به اعتقاد طراحان این سناریو ، ارتش روسیه با اجرای عملیات آفندی از مبداء استان خرسون غربی و همچنین اجرای عملیات آمفی بی ( آبخاکی ) می بایست به اودسا حمله ور می شد تا بستراولیه برای موفقیت در این سناریو فراهم می گردید . علاوه بر این ، با اجرای احتمالی این طرح ، استفاده از مسیرهای ریلی محدود از سواستوپل به خرسون نیز امکان پذیر می شد . در این میان ، حلقه وصل این مسیرها ، چند پل اصلی ، شامل پل آنتونوفسکی می بود که ارتش اوکراین امکان هدف قرار دادن آن و ایجاد اختلال در پشتیبانی از واحدهای روسی را در اختیار دارد ( که این مساله در واقعیت نیز رخ داد و در حال حاضر / اوت 2022 / هر سه پل موجود در منطقه خرسون توسط ارتش اوکراین هدف قرار گرفته شده و ارتش روسیه با استفاده از پل های شناور نظامی ، جریان تدارکات را باز نگاه داشته است .م ) . در این سناریو ، ارتش روسیه می بایست یک منطقه ایمن شده به شعاع 90 کیلومتر را در شمال ، شرق و غرب خرسون فراهم می آورد تا خطوط ریلی از امنیت کامل برای اجرای ماموریتهای محوله برخوردار باشند . با این وصف ، اگر چنین تحولاتی صورت می پذیرفت ، ارتش روسیه پس از ایمن کردن خطوط تدارکاتی خود در خرسون ، ابتدا بسمت میکولایف پیشروی کرده و بلافاصله با توجه به تراکم خطوط دفاعی ارتش اوکراین ، بصورت خیز به خیز ( روندی که در حال حاضر در شرق اوکراین پیگیری می شود . م ) بسمت اودسا پیشروی می نمود . در چنین حالتی ، تدارکات از مبداء کریمه با قطار به خرسون منتقل شده ، و سپس با کامیون از کوتاه ترین مسیر ممکن یعنی جاده ام-14 ( به طول حدود 117 کیلومتر از مرکز شهر میکولایف تا حومه اودسا که کمتر از آستانه بحرانی 160 کیلومتر نیز هست ) به خطوط نبرد تحویل داده می شد . کاروان های خودرویی که از این مسیر بحرکت درمیآمدند ، اگر دوسمت جاده موصوف بدرستی پاکسازی نمی شد ، برای یگانهای پارتیزانی ارتش اوکراین اهداف به نسبت آسانی محسوب می شدند . اما در مسیرهای دریایی ، ارتش اوکراین قبل از تصرف ، پاکسازی و تامین بندر اودسا و حومه آن ، با استقرار سامانه های ضد شناور ساحل پایه هارپون ، قابلیت سخت سازی تحرک ناوگان دریایی ارتش روسیه را در اختیار خواهند داشت . در حال حاضر ( اوت 2022 ) شناورهای روسی در خلیج دنیپروسکا در مسیر خرسون و میکولایف فرصتهایی را برای سامانه های هارپون ساحل پایه ارتش اوکراین فراهم می آورند ، علاوه براین ، ارتش اوکراین این توانایی را دارد که با استقرار سامانه های ضد زره با بردی درحدود 3 تا 5 کیلومتر ، هرگونه شناوری که در مسیر فوق تردد می کند را هدف قرار دهد . در مجموع ، یگانهای آبخاکی ارتش روسیه ، در سناریوی سوم ، به منظور غلبه بر چالش های حمله به خطوط ارتش اوکراین در محور خرسون – میکولایف ، با چالش های بزرگی روبرو هستند . علیرغم تمامی نکاتی که در این سناریو مطرح شد ، این مساله که واحدهای رزمی ارتش روسیه در حال حاضر ، قابلیت تصرف اودسا را ندارند ، کلید اصلی اجرای این استراتژی لجستیکی محسوب می شود . این بدان معناست که اگر چه روسها می توانند با استفاده از ظرفیت لجستیکی خود در خاک روسیه و بخصوص شبه جزیره کریمه ، از مراحل اولیه عملیات خود برای پیشروی بسوی میکولایف استفاده نمایند ، ولی ارتش اوکراین در حال حاضر خطوط و مسیرهای ارتباطی موجود روسها را در امتداد ساحل قطع می کند و این مساله درصورتی که توسط روسها چاره جویی نشود ، ممکن است حتی به قیمت بازپسگیری متصرفات آنها در جنوب اوکراین توسط ارتش کیف نیز تمام شود . درواقع ، بر خلاف سناریوی دوم ، ارزیابی دانشجویان حاضر در برنامه مطالعات پیشرفته تحرک هوایی موسسه فناوری نیروی هوایی این بود که ارتش اوکراین ، به مرور حملات خود را به زیرساختهای ریلی ، هوایی ، بندرها و کشتی ها افزایش خواهد داد چرا که این عناصر ، مولفه های اصلی زنجیره تامین روسها برای ادامه عملیات نظامی بشمار میروند . سناریوی چهارم - تقسیم اوکراین به دو بخش شرقی و غربی سناریوی چهارم : تقسیم اوکراین به دو بخش شرقی و غربی و ضمیمه سازی کامل شرق اوکراین به مانند سناریوی نخست ، این سناریو نیز بشدت به زنجیره تامین لجستیکی مبتنی بر خودروهای سنگین که می بایست از قلمرو متخاصم عبور کند ، متکی است . با داده های اطلاعاتی موجود و در دسترس ، ارتش روسیه توانایی پشتیبانی از یگانهای رزمی خود در این مسیر طولانی را ندارد . براساس تحلیل های صورت گرفته ، روسها تنها درصورتی می توانند به موفقیت آمیز بودن این سناریو امیدوار باشند که حداقل مقاومت از سوی ارتش اوکراین در مسیر پیشروی بسوی رودخانه دنیپر صورت گرفته و نبرد در این محور بصورت تک مرحله ای صورت پذیرد . این سناریو نیز به مانند سه سناریوی دیگر با چالش های لجستیکی بزرگی روبروست و بطور طبیعی ، با خطرات پیش گفته ممکن است روبرو شود و درصورت اجرایی شدن ، بعید است که موفقیت آمیز باشد . پیشروی به جلو ، کلید موفقیت در اجرای کامل عملیات لجستیکی از آنجایی که تمامی سناریوی های که برای صحنه های نبرد مطرح می شوند ، به مفروض های مشخصی وابسته هستند ، الگوهای لجستیکی شبیه سازی شده برای این صحنه های نبرد نیز می بایست روی چهارچوب های معینی ارائه شده و و آسیب پذیری های و نقاط قوت را بصورت بالقوه به نمایش گذارند ، این روند بدان معناست که اگر هرکدام از مفروض های کلیدی نادرست باشد ، خطرپذیری مربوط به طراحی صحنه نبرد افزایش پیدا می کند ولی متقابلا بررسی این خطرها نیز به نوعی موجب تسهیل عملیات می گردد . درواقع امر ، برنامه ریزی برای صحنه نبرد ، ضمن مکان گزینی برای دپوها و انبارهای مهمات ، قطعات یدکی ، تسلیحات و ... در عین حال ، موقعیتهای که باید در قلمرو دشمن اشغال شده تا تمامی ساختارهای پشتیبانی به نسبت مشخص ، همراه با پیشروی یگان های آفندی بدان منتقل شوند نیز میشود . با توجه به این مساله ، طراحی یک الگوی لجستیکی برای عملیات نظامی در مقیاس گسترده می بایست ترکیب یا شیوه انتقال تدارکات به صحنه نبرد ، شامل نوع وسایل نقلیه و مسیرهای تدارکاتی برای پشتیبانی از واحدهای نظامی درگیر را مشخص نماید . الگوهای لجستیکی نقشه محور به مانند الگویی که در این شبیه سازی استفاده شد ، موقعیت هایی را ارائه نمود که تاسیسات و زیرساخت لجستیکی ارتش روسیه در آن قرارداشت و در کنار آن وسایل نقلیه ( کامیون ، قطار و کشتی ) و مسیرهای موجود برای جابه جایی تدارکات را به نمایش می گذارد . اجرای چنین الگوهایی در شبیه سازی های مبتنی بر نقشه ، بر روی درک کاربران شبیه ساز از نیازهای لجستیکی یک سازمان مسلح استوار است . درصورتی که این درک ( شناخت ) از این نیازها بیشتر باشد ، به همان نسبت ، امکان ارزیابی احتمال موفقیت برای هر سناریوی ممکن و همچنین بهبود فرآیند تصمیم گیری برای فرمانده میدان را افزایش می دهد . پی نوشت : 1- منبع 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .