بسم ا... "فتاح هواپایه " و سوخو-24 صرف نظر از قابل اجرا بودن یا نبودن طرح ، ایده جالبی هست https://www.aparat.com/v/IWBFk

ظاهراً پریگوژین پیشنهاد لوکاشنکا برای توقف حرکت "واگنر" در خاک روسیه و اقدامات بیشتر برای تنش زدایی را پذیرفته است. پل بین روستای آنا و شهر Borisoglebsk در منطقه Voronezh منفجر شد. کاروان های واگنر توسط مردم محلی در شهر استپانشچینو، درست از کنار کولومنا دیده شدند. ستون نیروهای واگنر به سمت مسکو https://www.aparat.com/v/Er3WO استقرار سامانه های S-300 نیروهای واگنر در شهر روستف https://www.aparat.com/v/FClqo تعداد هلیکوپترها و هواپیماهای روسی که توسط Wagner PMC سرنگون شده اند: 3 - Mi-8mtpr 1 Mi-8 1 Ka-52 1 Mi-35 1 - IL-18 Wspu پی نوشت: از صبح رفتم سر کار الان اومدم گفتم میشینم کلی خبر میخونم فقط صحبت های خاله زنکی بود. ناامید شدم ازتون.

این حرکات گروه واگنر در هنگام جنگ مشکوک هست. بر فرض اگه با وزارت دفاع روسیه هم مشکل دارند باید با سخن و رفت آمد با سیاسیون روسیه مشکلشان را حل کنند. اینکه بیایند در رسانه ها مشغول فرستادن کلیپ بشوند و بعد حتی حرکت نظامی هم بکنند نشان میده که مشکل جدی در فرماندهی و ساختار این گروه وجود داره و احتمالا عناصر خائن به روسیه در اونجا فعال هست. جالب هم هست که این اتفاقات زمانی که پیروزی برای روسیه نزدیک هست می افتد! کلا تشکیل و فعالیت گروه های مزدور مثل واگنر و بلک واتر و... میتواند خطر امنیتی بزرگی برای هر کشوری باشد. این ها با گرفتن پول میجنگندند یعنی با پول میشود سرباز خرید اونهم برای منافع هر شخص یا گروه و کشوری. بعید هم میدانم بتوانند کار خاصی بکنند. کل گروه واگنر در مقابل ارتش روسیه چیزی نیست. فقط تمرکز روسیه را در جنگ در حال پیروزی از بین میبرند.

من این اعداد؟ ایران اگر دو میلیون بشکه نفت بفروشد و همه را 75 دلار بفروشد میشود 52 میلیارد دلار در سال. اگر به امار اتاق بازرگانی مراجعه کنید کشور حدود 60 میلیارد دلار واردات دارد. حدود 15 میلیارد دلار دولت خودش واردات اقلام اساسی دارد. حدود 7 میلیارد دلار بودجه نظامی دارد .... برای اینکه بتواند 1000 میلیارد دلار ذخیره کند باید چند سال وقت صرف بشود؟؟؟؟؟!!!!!

سلام 1000 میلیارد دلار؟ بعد کجا "فعلا همینقدر مشخصه" که ایران در سوریه 1000 میلیارد هزینه کرده؟ متوجه هستید که توان اقتصاد ایران کلا چقدر هست و رقم 1000 میلیارد دلار فقط هزینه در سوریه چقدر محسوب میشه؟!

با سلام چرا هزار میلیارد . چرا نگیم ده هزار میلیارد و یا صد هزار میلیارد. وقتی قرار برای تحلیلها و حرفهامون هیچ سند و منطقی نداشته باشیم و حرفهای بچه گانه بزنیم و خوب قدر و اندازه را هم رعایت نکنیم

سلام و عرض ادب خدمت دوستان و همراهان میلیتاری . مستند عراق ، نابودی یک ملت ... توضیح مختصر : این اثر ارزشمند رو تلویزیون ملی فرنچ های شریف ! و از نگاه خودشون ( با تصاویر و ویدیوهای آرشیوی جالب ) تولید کرده . با توجه به اینکه اینها _فرانسوی ها در زمان جنگ تحمیلی به صدام کمک های بسیار تسلیحاتی ، فنی ، آموزشی و ... میرسوندن ، میشه گفت که دیدنش به شکل ویدیو ، مطالبی رو که در گذشته مطالعه کردیم ( مثل خرید جنگنده ، دوره های آموزشی خلبانان عراقی ، اجاره سوپر اتانداردها و ... ) ، میتونه بهتر قابل تجسم و یا کامل‌تر کنه . همینطور کشور عزیزمون رو در زمان جنگ میشه از نگاه اینها دید ، البته برخی مطالب رو هم این مستند تایید میکنه ( مثل رسوندن ! اطلاعات شبکه پدافندی عراق به ائتلاف در زمان جنگ ! ) . در کل جالب هست و تماشای اون که به فارسی هم دوبله شده و در دسترس هست به علاقمندان توصیه میشه . https://www.doctv.ir/Program/312838 https://www.doctv.ir/Program/312838

پ ک ک مدعی سرنگون کردن یک پهپاد بیرقدار ترکیه در شمال عراق شده است

ارتقای خودروهای زرهی بی ام پی 1 و 2 (BMP1&2) با برجک رعد 2 نسخه ی حشد شعبی

ایرباس A-340 ماهان ایر در چابهار ایران دو فروند ایرباس A-340 را به طور غیر مستقیم و با واسطه ی اندونزی از نیروی هوایی فرانسه خریداری کرده است. خریدار شرکت ماهان ایر اعلام شده. طبق عکس های ماهواره ای این دو هواپیما از بیست و سوم مه در پایگاه هوایی چابهار در جنوب غربی ایران هستند. چون این دو هواپیما برای نیروی هوایی فرانسه بوده احتمال داده میشه برای مصارف نظامی در ایران استفاده بشود. ایرباس A-340 نیروی هوایی فرانسه: نیروی هوایی فرانسه کابین های این هواپیما را برای حمل و نقل استراتژیک مجهز کرده و برای حمل نیروهای نظامی فرانسه و تجهیزات استفاده میشده است.

این موضوع را در نظر بگیرید اگر اوکراینی ها این حمله را انجام نمی دادند و روسها حمله می کردند با توجه به برتری هوایی مطلقی که روسها دارند مطمئنا بخش هایی از اوکراین را می تونستن تصاحب کنند. حمله اوکراینی ها سبب شد روسها به جای اینکه به فکر تهاجم باشند به فکر تقویت خطوط دفاعی خودشون باشن و نیروهاشون را در طول جبهه پخش کنند. هر چقدر به زمستان هم نزدیک تر بشیم سرمای هوای اوکراین بیشتر میشه و احتمال یک حمله گسترده از طرف روسیه یا اوکراین کمتر میشه . این احتمال را باید در نظر گرفت حمله اوکراینی ها یک عملیات برای بدست اوردن زمان جهت آموزش خلبان ها و تکنسین هاشون جهت کار با جنگنده های غربی باشه . حالا این وسط چند تا لئوپارد یا برادلی یا ... از بین رفتن . در عوض سال دیگه ممکنه حمله بعدی اوکراینی ها با جنگنده میراژ 2000 و اف 16 باشه که آواکس های غربی هم اونها را حمایت کنند. تو این دو سال جنگ ناتو فرصت داشته اطلاعات زیادی از رادارهای جنگنده هایی مثل سوخو 35 یا سوخو 30 یا سامانه اس 400 و اواکس های روسیه بدست بیاره . حتی لاشه خیلی از موشک های روسی و یا غلاف جنگ الکترونیک خیبینی به دست ناتو افتاده که اونها بتونن اطلاعات مورد نیازشون را تامین بکنند. هر چند جنگنده های غربی که بحث تحویل اونها به اوکراین هست تنوع زیادی دارن ( اف16 / میراژ2000/ تایفون/گریفن/اف18) و اموزش خلبان و تکنسین برای کار کردن با اونها زمان زیادی میبره . مگر اینکه این احتمال را داد که از قبل خلبان ها و تکنسین های اوکراینی آموزش اونها شروع شده باشه. اوکراینی ها مدتهاست که دارن با بالگرد بلک هاوک تمرین میکنند بلک هاوک هم میتونه به خوبی مسلح بشه و هم موشک ضد ناو می تونه استفاده کنه اگر از دید بدست اوردن زمان این حمله اوکراینی ها را نگاه کنیم تا الان تونستن نیروی روسیه را مشغول کنند. روسها زمان زیادی برای تصاحب باخموت یا تقویت خطوط خودشون برای حمله اوکراینی ها صرف کردن . روسها باید تمام توانشون رابرای تصاحب اودسا بزارن

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت هفتم : بالگرد Sikorsky S-58T سامانه انتقال قدرت : گیربکس اصلی در سیستم انتقال قدرت ، در بالای کابین نصب شده است . گیربکس شامل چرخ دنده های مخروطی و یک سیستم چرخ دنده سیاره ای تک مرحله ای است که موتور را با نسبت 11.293 به 1 برای حرکت روتور اصلی به دور روتور کاهش می دهد . شفت اضافی از محفظه پایینی گیربکس اصلی از طریق گیربکس میانی و گیربکس روتور دم گسترش می یابد تا روتور دم را به حرکت درآورد (نسبت موتور به روتور دم 1.884 به 1) واقع در بالای دکل دم . بسیاری از اجزای مهم ساختاری یا انتقال بالگرد Sikorsky S-58 مدیون تجربیات به دست آمده با بالگرد Sikorsky S-55 هستند ، و در برخی موارد بالگرد Sikorsky S-58 دارای یک قطعه از بالگرد Sikorsky S-58 است که به طور مستقیم روی آن نصب شده است ! با این حال، سیستم انتقال قدرت بالگرد Sikorsky S-58 25٪ قطعات کمتری نسبت به طراحی های قبلی سیکورسکی دارد و درایوهای جانبی ژنراتور و دمنده خنک کننده آن ، پمپ هیدرولیک اولیه سروو کنترل و بالابر ، سرعت سنج روتور و کلاچ هیدرولیک را فراهم می کند . نیرو با استفاده از کلاچ هیدرومکانیکی واقع بین موتور و محور اصلی به روتورها منتقل می شود . یک پمپ الکتریکی که در بالای مخزن روغن موتور سمت چپ قرار دارد، روغن را از مخزن زیر آن به داخل محفظه کوپلینگ سیال پمپ می کند تا محیطی را فراهم کند که از طریق آن گشتاور موتور به تدریج به شفت محرک گیربکس منتقل می شود . نمودار سیستم انتقال بالگرد Sikorsky S-58 انتهای پایینی کلاچ به محور موتور و انتهای بالایی به یک کوپلینگ لاستیکی در انتهای پایین محور محرک جعبه دنده اصلی پیچ می شود . کلاچ شامل یک کوپلینگ مایع و یک کوپلینگ مکانیکی است که دارای یک واحد چرخ آزاد است . عملکرد کوپلینگ سیال این است که اجازه می دهد موتور در حالی که به طور کامل از سیستم های انتقال و روتور جدا شده است راه اندازی و کار کند و شتاب نرم سیستم های انتقال و روتور را در زمان درگیر شدن کلاچ فراهم کند . واحد چرخش آزاد در هنگام چرخش خودکار با جدا کردن خودکار زمانی که سرعت موتور کمتر از سرعت روتور اصلی معادل است ، کشش را از بین می برد .تجهیزات استاندارد شامل یک سیستم چراغ هشدار دهنده است که نشان دهنده وجود قطعات فلزی در مخزن گیربکس اصلی ، میانی و دم و موتور است . ابزار دقیق پرواز : پنل ابزارها در جلوی خلبان قرار دارند . دسترسی به ابزار توسط یک فیرینگ قابل جابجایی در بالای پانل فراهم می شود . صفحه کلید اصلی، واقع در مرکز پانل ابزار، توسط چراغ های لبه قرمز روشن می شود و برای اهداف سیم کشی لولا می شود . پانل ابزار دقیق بالگرد Sikorsky S-58 پانل سوئیچ بالای سر ، کلید مدار و پانل فیوز ، ترمز روتور و چراغ بین پشتی صندلی کابین نصب شده است. همه مدل‌های نظامی دارای پانل‌های ابزار دقیق با عملکرد مشابه بودند ، اما در گروه بندی ابزارها تغییراتی وجود داشت . پانل ابزار تجاری استاندارد علاوه بر گروه بندی اولیه خلبان ، برای واحدهای اختیاری ژیروسکوپ و کمک خلبان نیز ارائه شده است. کنترل نور فرود نیز ارائه شده است. موتور : نیروی روتور اصلی و دم توسط موتور شعاعی Wright R-1820-84 Cyclone که روی دماغه نصب شده است ، تامین می شود . موتور 9 سیلندر شعاعی (29/880 لیتر یا 105.52 فوت مکعب) توسط ورودی های هوای غربال شده در اطراف دماغه و یک فن نصب شده در پشت موتور خنک می شود . Curtiss-Wright R-1820 Cyclone این موتور با وزن 634 کیلوگرم (1398 پوند) با زاویه 34 درجه رو به جلو با محور رو به عقب نصب شده است . زاویه نصب موتور به گونه ای انتخاب شد که محور محرک آن بین خلبان ها حرکت کند و در مکان بهینه وارد گیربکس اصلی شود . بر روی بالگردهای Sikorsky S-58 نظامی یک فایروال تیتانیومی نصب گردید تا محفظه موتور را از کابین جدا کند ، در حالی که مدل های تجاری دارای دیوار آتش فولادی ضد زنگ بودند . مدل های تجاری دارای سنسورهای آتش در موتور و محفظه بخاری هستند ، در حالی که فقط انواع Sikorsky H-34A و VIP دارای سنسورهایی در محفظه موتور هستند . در سطح دریا ، موتور قدرت برخاستن (محدود به 5 دقیقه) 1137/1525 کیلووات بر اسب بخار را در 2800 دور در دقیقه و 57.5 PSI (250 دور در دقیقه روتور) تولید می کند . در پروازهای کروز حداکثر توان 671/900 کیلووات بر اسب بخار در 2500 دور در دقیقه است که 220 دور در دقیقه روتور می دهد . در پروازهای کروز مصرف سوخت معمولی حدود 335 لیتر در ساعت (88 USG/h) است . Wright Cyclone R-1820 دارای حداکثر قدرت برخاستن 1121/1525 کیلووات بر اسب بخار ، نصب شده در دماغه بالگرد پایان قسمت هفتم . . . ادامه دارد . . . ترجمه و گردآوری مطالب : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد .

سلام و وقت شما بخیر در مورد اول ...واقعیت اصلا سوخو34 ناونشین نیست مورد دوم ....سبکترین جنگنده ناونشین هم اگر حساب کنیم ..و گیریم بتونه چنان مانوری بده ...در همان لحظه تاچ سطح ناو پس از اون مانور سنگین مطمعنا متلاشی میشه ...حالا یک هواپیمای سنگین از خانواده فلانکر بجای خود مورد سوم ...فکر نکنم حتی سوپر کریرهای امریکایی هم سطحشون توان تحمل چنان ضربه ای را داشته باشد ..چه به رسد به تنها ناو هواپیمابر روسها که هم بسیار جمع و جورتر است و هم مدتهاست در حال تعمیر

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت ششم : تصویری زیبا از بالگرد Sikorsky UH-34D Seahorse (S-58A) روتورها بالگرد Sikorsky S-58 دارای روتور اصلی چهار پره کاملا مفصلی است . هر تیغه روتور اصلی از یک اسپار آلومینیومی اکسترود شده توخالی ساخته شده است . هر تیغه روتور دم دارای یک اسپار آلومینیومی، پوسته آلومینیومی ورق و لبه عقب لانه زنبوری است . تیغه های هر روتور قابل تعویض هستند . تیغه ها برای دوام طراحی شده بودند و در برابر رطوبت و دمای بالا مصون بودند . هر دو تیغه روتور اصلی و دم از ایرفویل متقارن NACA 0012 استفاده می کنند . سیکورسکی یک روتور 4 پره برای بالگرد Sikorsky S-58 انتخاب کرد زیرا بارگیری تیغه کمتری را در مقایسه با روتور 3 پره بالگرد Sikorsky S-55 ایجاد کرد . دلیل دیگر وجود چهار پره کاهش لرزش بالگرد بود . ایرفویل متقارن NACA 0012 تیغه های روتور اصلی در همه مدل ها یکسان بود . در نوامبر سال 1956 میلادی یک اسپار سنگین تر بر روی بالگرد Sikorsky H – 34 A و نسخه تجاری آن معرفی شد . در مدل نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده، این اصلاح در ژانویه سال 1957 میلادی ارائه شد . سر روتور اصلی بالگرد Sikorsky S-58 در ادامه در مورد BIM ( مخفف Blade Inspection Method) صحبت می کنیم ، نشانگری که در انتهای ریشه تیغه نصب شده است که در صورت ایجاد کوچکترین شکاف ، تغییر رنگ می دهد و در نتیجه نیتروژن داخلی تحت فشار 10 psi آزاد می شود که موقعیت نشانگر را فعال می کند و تغییر رنگ قابل مشاهده را ایجاد می کند . سیستم BIM پیشرفت عمده ای در ایمنی پرواز ایجاد کرد. ابتدا بر روی تیغه های روتور اصلی بالگرد Sikorsky S-58 استفاده شد و سپس به اپراتورهای بالگرد Sikorsky S-55 نیز ارائه شد . عکس دو جزئیات جالب را نشان می دهد: BIM نصب شده روی تیغه و جیب های لبه عقب همه تیغه ها متعادل شده و روی پایه چرخشی تیغه روتور اصلی در برابر تیغه اصلی چسبانده شده و با تنظیم مورد نیاز هنگام نصب شابلون شده اند . این امر نیاز به ردیابی دستی تیغه ها را هنگام نصب تیغه جایگزین حذف کرد . نقشه راهنمای تعمیر و نگهداری اجزای مختلف یک تیغه روتور اصلی را نشان می دهد. BIM قابل مشاهده نیست تراژدی هوایی پارک جنگلی سابقه عملیاتی درخشان بالگرد Sikorsky S-58 خطر تحت الشعاع قرار گرفتن توسط یک حادثه وحشتناک را داشت که در 27 ژوئیه سال 1960 میلادی در نزدیکی قبرستان Forest Home، یک گورستان تاریخی روستایی واقع در منطقه روستای لینکلن در میلواکی (ایالت ویسکانسین) رخ داد . عصر همان روز، بالگرد ثبت شده به شماره: N879 در سرویس شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو در یک پرواز 11 دقیقه ای بین فرودگاه شیکاگو میدوی و فرودگاه اوهار سقوط کرد و باعث مرگ یازده مسافر و دو خدمه شد . گورستان خانه جنگلی، 27 ژوئیه سال 1960 میلادی بخشی از بدنه با روتور دم Sikorsky S-58C N879 توسط کارشناسان FAA مورد بررسی قرار میگیرد آژانس هوانوردی فدرال (FAA) بلافاصله تحقیقاتی را برای روشن شدن علت حادثه آغاز کرد . از همان ابتدا این شک وجود داشت که علت حادثه شکستن تیغه روتور اصلی است که در بالای درختی در فاصله 3/4 مایلی از محل سقوط بخش اصلی کابین پیدا شده است . FAA دستور داد تا تمام بالگردهایی که روتورهای آنها بیش از 500 ساعت سرویس داشته باشند ، زمین گیر شوند . همچنین خواستار بازرسی و بررسی روزانه تیغه هایی شد که در ابتدا برای عمر عملیاتی 2450 ساعت طراحی شده بودند . در 3 آگوست سال 1960میلادی ، FAA دستورالعمل قابلیت پرواز را صادر کرد که الزامات بازرسی را برای پره های روتور اصلی تنظیم می کرد و طول عمر آنها را به 1000 ساعت محدود می کرد . در پایان تحقیقات کمیته FAA مشخص کرد که این حادثه در ابتدا ناشی از شکست خستگی فلز تیغه بوده که پس از شکستگی جدا شده و باعث متلاشی شدن نسبی هلیکوپتر در حال پرواز شده است . کنترل های پرواز دو پنل کنترل پرواز و یک کنسول بین صندلی‌های خلبان به هر یک از خلبان‌ها اجازه می‌دهد تا همه کنترل‌ها و ارتباطات را اجرا کنند . کنترل‌های پرواز به طور کامل در دو نسخه با سیستم‌های هیدرولیک جداگانه به کار میکنند . در روش عادی آزمایش قبل از پرواز سیستم ها را یکی پس از دیگری قبل از بلند شدن خاموش میکنند تا صحت عملکرد آن بررسی شود که هر دو کار می کنند ، اما سیکورسکی قطع کردن یک سیستم را در صورتی که سیستم دیگر قبلاً کار نمی کند غیرممکن کرده است . در این بالگرد ، روتور دم توسط یک دمپر هیدرولیک مهار شده است به طوری که کنترل جهت می تواند بسیار آهسته اعمال گردد . هدف از این کار، جلوگیری از ضربه خوردن سکان و در نتیجه حذف فشار بیش از حد بدنه است . روتور دو بالگردSikorsky S-58 پایان قسمت ششم . . . ادامه دارد . . . ترجمه و گردآوری مطالب : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت پنجم : تصویری زیبا از بالگرد Sikorsky UH-34D Seahorse (S-58A) در ماجرایی جالب ، یک روز ایگور سیکورسکی در حال سوار شدن به یکی از بالگردهای Sikorsky S-58 در خدمت شرکت Sabena بود که یک کانتر دار در میز پذیرش که او را نمیشناخت ، از او پرسید که آیا نام او مانند نام هلیکوپتری که قرار است سوار می‌شود تلفظ می‌شود . اطلاعات تکنیکی بالگرد Sikorsky S-58 یک هواگرد ترابری متوسط با طراحی کلاسیک است ، یعنی دارای روتور اصلی و روتور ضد گشتاور است که توسط یک موتور شعاعی نصب شده در دماغه بالگرد ، به حرکت در می آیند . نقشه و نمای جانبی برش خورده بالگرد Sikorsky S-58 بدنه بالگرد همانطور که قبلا ذکر شد بالگردSikorsky S-58 با قابلیت سهولت تعمیر و نگهداری طراحی شده است . در همه مدل‌ها ، موتور توسط درهای تاشوی غیر ساختاری محافظت می‌شود که دسترسی به موتور و لوازم جانبی را از سطح زمین با تغییر در درب برای سه پیکربندی مختلف اگزوز فراهم می‌کند . درب باز شده موتور بالگرد بصورت پروانه ای ماهیواره توسعه یافته بدنه آیرودینامیکی این بالگرد ، یک ساختار تمام فلزی و نیمه مونوکوک است که عمدتاً از آلیاژهای منیزیم و آلومینیوم ، با برخی از قطعات تیتانیوم و فولاد ضد زنگ تشکیل شده است . بخش های اصلی شامل یک محفظه موتور در جلو ، یک کابین خلبان در بالا و پشت موتور، یک عرشه انتقال در پشت کابین خلبان ، یک جعبه کابین اصلی در زیر عرشه انتقال و پشت موتور و یک بخش دم با شیب رو به پایین است که شامل دکل روتور دم است . بدنه تا حد زیادی با منیزیم پوشانده شده است (خوردگی و خطر آتش سوزی در برخی از مدل های بالگردSikorsky S-58 استفاده بیشتر از منیزیم برای اجزای بدنه این بالگرد توسط سیکورسکی در مدل های بعدی را منع کرد). محفظه خلبان در بالای کابین اصلی ، دو صندلی در کنار هم و با کنترل های دوگانه قرار دارد . دسترسی به هر دو طرف کابین خلبان معمولاً از طریق پله های روی بدنه جلو به دست می‌آید ، که با پنجره‌های بزرگ کشویی کناری (قابل جدا شدن در مواقع اضطراری) فضا را برای ورود خلبانان فراهم می‌کند . پنجره ها در ابتدا صاف بودند ، سپس برای بهبود دید خلبان بصورت محدب درآمدند . در رابطه با این نحوه ورود به کابین ، خلبانان به شوخی میگفتند که اگر توانستید سوار یک Sikorsky S-58 شوید ، حتما می توانید با آن پرواز کنید ! محفظه خلبان در بالای کابین اصلی و شیشه های محدب درب ورود به کابین ارتفاع زیاد کابین نسبت به زمین و پله های دسترسی به کابین که با رنگ زرد بروی بدنه مشخص است همچنین برای ورود به کابین خلبان راه دیگری نیز وجود دارد ، حتی اگر تنگ و ناهموار باشد ! و برای آن باید از بین کابین خلبان و محفظه بار مسافری عبور کنید . این کار پر مشقت ، با کشیدن کف پایینی صندلی خلبان یا کمک خلبان و خزیدن در شکاف حاصل بین دیواره کابین عقب و کف انجام می شود . مسیر دسترسی به کابین خلبان از زیر صندلی های تاشو خلبانان از داخل کابین مسافری ! داکت محور انتقال نیرو از موتور به گیربکس هم که در فاصله بین دو صندلی خلبان وجود دارن بصورت موردب در تصویر مشخص است . ورود به محفظه بار مسافری با درب بزرگ و کشویی عقب در سمت راست آسان تر است . با این حال ، این یک رکاب 90 سانتی‌متری دارد که ممکن است برای بارگیری و تخلیه محموله ایده‌آل باشد ، اما چالشی برای سربازان مملو از جنگ افزار است. به همین دلیل پیکربندی گام های مختلفی توسعه داده شد. کابین مسافری و بار بالگرد Sikorsky S-58T ساختار زیرین این بالگرد در ابتدا از منیزیم و سپس آلومینیوم ساخته شده بود . مدلهای S-58C Sikorsky ساختار قوی تری دارند که از آلومینیوم با تیر آهنی فولادی ضد زنگ ساخته شده است . لوله های تخلیه سوخت نیز در امتداد پایین بدنه زیر پوشش های محافظ قرار دارند . بالگرد Sikorsky S-58 C تنها نسخه ای است که دارای محفظه بار است . در این نسخه ، تجهیزات رادیویی در اصل بالای این محفظه قرار داشت (در همه نسخه‌های دیگر، در پشت کابین و بین تیرکهای سازه ای 246 و 296 قرار داشت) ، و با یک پرده زیپ‌دار جداشدنی تقسیم میشود . کابین و کابین سرنشینان نیز دارای سیستم گرمایش و عایق صدا هستند . در کابین باری ، تجهیزات استاندارد برای اجزای ساختاری و مهار تسمه های باری وجود دارد . ظرفیت حمل بار داخلی در ابتدا . 4000 پوند (1814 کیلوگرم) بود که بعدها در سال 1956 در مدلهای جدید تولیدی به 5000 پوند (2269 کیلوگرم) افزایش یافت . وینچ هیدرولیک دارای ظرفیت بالابری 272 کیلوگرم (600 پوند) است . طول کابل نجات در دو مدل اختیاری ، شامل 30 متر (100 فوت) یا 90 متر (300 فوت) بود. بالگرد Sikorsky S-58J N58HU مجهز به وینچ . این مدل از ارابه فرود قوی تر بوده و کمتر در معرض مشکلات فرود سخت میباشد . روتور اصلی توسط یک گیربکس متصل به موتور توسط شفتی که از محفظه کلاچ از طریق دیواره کابین جلو ، کابین جلو و عرشه انتقال اصلی عبور می کند ، به حرکت در می آید . شفت ها و گیربکس هایی که به صورت داخلی در امتداد ستون فقرات دم بام و دکل روتور کار می کردند ، نیروی لازم برای روتور دم را فراهم می کردند . در قسمت عقب بدنه یک تثبیت کننده افقی ساخته شده از پوسته منیزیم بر روی ساختار منیزیم و آلومینیوم وجود دارد . نمای ایزمتریک و برش خورده از بدنه بالگرد Sikorsky S-58 برای برآورده کردن الزامات نیروی دریایی برای ذخیره سازی فشرده در کشتی ، دکل دم به گونه ای لولا شده است که بتوان آن را به صورت دستی به سمت چپ در مقابل بدنه تا کرد و به هلیکوپتر اجازه می دهد تا در آسانسورهای ناو هواپیمابر قرار گیرد . با انجام این کار طول کامل به حدود 12.30 متر (37 فوت) کاهش می یابد ، علاوه بر این می توان تیغه های روتور اصلی را نیز تا کرد . بالگرد Sikorsky S-58 با روتورها و دم جمع شونده پس از فروخته شدن این بالگرد به اپراتورهای غیرنظامی ، بسیاری از این بالگردهای نظامی سابق اصلاح شدند . به عنوان مثال ، پنجره های جدید اضافه شد و درب دسترسی به محفظه مسافر تعریض گردید و پله کابین جدیدی نیز برای سهولت در سوار و پیاده شدن سرنشینان غیر نظامی تعبیه شد. دهه میلادی1960 - خلبان JB Schmid انتقال یک بالگرد Sikorsky H-34A در خدمت ارتش فرانسه را بررسی می کند . پایان قسمت پنجم . . . ادامه دارد . . . ترجمه و گردآوری مطالب : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت چهارم : سابقه خدمت غیر نظامی بالگرد Sikorsky S-58 طولی نکشید که اپراتورهای غیرنظامی علاقه خود را به بالگرد Sikorsky S-58 نشان دادند و بنابراین در ژوئیه سال 1955 میلادی ، شرکت سیکورسکی شروع به جمع آوری اولین سفارشات با اولویت دادن به تامین نیروهای مسلح ایالات متحده کرد . گواهینامه تجاری بالگرد Sikorsky S-58C در 2 آگوست سال 1956 میلادی به دست آمد . این نسخه به طور خاص برای حمل و نقل مسافر برنامه ریزی و طراحی شده بود و دارای دو در ، در سمت راست بود . این بالگرد می توانست دوازده مسافر را در چهار ردیف صندلی های سه گانه حمل کند. در 19 اکتبر سال 1955 میلادی ، طی یک کنفرانس مطبوعاتی ، شرکت نیویورک ایرویز خرید 7 فروند بالگرد Sikorsky S-58 را اعلام کرد که اولین آنها در 15 ژوئن سال 1956 میلادی ، وارد خدمت شد . سه فروند اول که همراه با قطعات یدکی آن با سرمایه گذاری 1.2 میلیون دلاری همراه بود ، تا پایان سال وارد خدمت نشدند . سال 1958 میلادی - تبلیغات شرکت نیویورک ایرویز ، اولین شرکت غیر نظامی که از بالگرد Sikorsky S-58 استفاده کرد. در میان اولین مشتریان ، شرکت بلژیکی Sabena بود که 8 فروند بالگرد Sikorsky S-58C را خریداری کرد . اولین بالگرد با سریال نامبر (s/n 58-356) در 7 نوامبر سال 1956 میلادی ، وارد بلژیک شد و شناسه OO-SHI را در 26 نوامبر سال 1956 میلادی ، دریافت کرد . یکی دیگر از اپراتورهای آن دوره ، شرکت شیکاگو هلیکوپتر ایرویز بود . شرکت بلژیکی Sabena از بالگرد Sikorsky S-58C بین سال‌های 1956 تا 1967 میلادی استفاده کرد. یکی از بالگردهای Sikorsky S-58 که توسط شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو اداره می شود . این نسخه را می توان به راحتی با دو درب دسترسی و پنجره های اضافی از سایرین متمایز کرد. یکی از بالگردهای Sikorsky S-58 شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو در حال پرواز بین آسمان خراش ها بروشور تبلیغاتی شیکاگو هلیکوپتر ایرویز بالگرد Sikorsky S-58-B که توسط شرکت هلیکوپتر ایرویز شیکاگو استفاده میشد ، یک نوع غیرنظامی عمومی با یک صندلی نیمکتی تاشو برای 5 تا 7 مسافر و پیش بینی حمل بار بود . حداکثر وزن برخاستن از 12700 پوند (5760 کیلوگرم) به 13000 پوند (5897 کیلوگرم) افزایش یافته بود . این افزایش با اصلاح مجرای هوای کاربراتور جدید و طراحی جدید فن خنک کننده موتور که نیروی کمتری جذب می کرد امکان پذیر شد بطوریکه موتور حدود 36.7/50 کیلووات بر اسب بخار بیشتر به گیربکس منتقل میکرد . بالگرد Sikorsky S-58 به طور گسترده از نیمه دوم دهه 1950 میلادی تا پایان دهه 1970 میلادی ، مورد استفاده قرار گرفت . علاوه بر حمل و نقل مسافری برنامه ریزی شده (به دلایل مختلف - اول و مهمتر از همه ظاهر مدل های دو موتوره مدرن تر مانند بوئینگ-ورتول 107 و سیکورسکی S-61 - استفاده از آن در این نقش نسبتاً کوتاه بود) توسط شرکت های نفتی نیز ، برای : · حمل و نقل پرسنل · تدارکات · جابجایی مواد روی سکوهای نفتی · حمل و نقل مصالح ساختمانی · مونتاژ سازه های پیش ساخته استفاده می شد . بخش کلانتری شهر لس آنجلس در دهه 1970 میلادی و اوایل دهه 1980 میلادی از تعدادی بالگرد Sikorsky S-58 عمدتاً برای جستجو و نجات ، نظارت هوایی ، پشتیبانی گشت زمینی و حمل و نقل پرسنل استفاده کرد . لانگ بیچ/کالیفرنیا، اوت سال میلادی1981 - Sikorsky S-58J N87716 در خدمت اداره کلانتری شهر لس آنجلس امروزه گواهینامه نوع بالگردهای : Sikorsky S-55 و Sikorsky S-58 به دست شرکت Centrepointe Aerospace مستقر در Royse City (تگزاس) رسیده است که خدمات مختلفی را ارائه می دهد و قادر به انجام تعمیر و نگهداری کامل در تمام مدل های بالگرد Sikorsky S-58 غیرنظامی است . لوگوی شرکت Centrepointe Aerospace نکاتی جالب در مورد این بالگرد در سال 1957 میلادی ، دوایت دی. آیزنهاور اولین رئیس جمهور ایالات متحده شد . او به طور منظم برای رسیدن به اقامتگاه تابستانی خود در پنسیلوانیا بعنوان روشی سریع و راحت از بالگرد Bell UH-13J استفاده می کرد . دوایت دی. آیزنهاور در کنار بالگرد Bell UH-13J عادت به استفاده ازین روش سریع حمل و نقل ، به ساخت و بکارگیری یک نوع از بالگرد Sikorsky S-58 با نام اختصاصی VH-34 با فضای داخلی VIP، تجهیزات ابزار دقیق و ناوبری بهبود یافته ، و ارابه های فرود شناور اضطراری منجر شد . بالگردی که در زمان حضور رئیس جمهور به عنوان "Marine One" نامگذاری میشد ، دارای طرح رنگی متمایز بود که هنوز هم استفاده می شود و به زمان دولت آیزنهاور باز می گردد . زمانی که این بالگرد سیستم تهویه هوا نداشت و قسمت سقف بالگرد برای انعکاس گرما و کاهش دمای داخلی به رنگ سفید درآمده بود ! این سنت همچنان ادامه یافته و به همین دلیل است که تا به امروز، بالگردهای ریاست جمهوری همچنان به عنوان "کله سفید" شناخته می شوند . یک بالگرد ریاست جمهوری VH-34D (BuNo 147201) در چمن جنوبی کاخ سفید در سال 1961 میلادی . این بالگرد مجهز به شناورهای اضطراری خود باد شونده است تصویری زیبا از بالگرد UH-34D در خدمت ارتش ایالات متحده مجهز به آنتن های رادیویی نصب شده بر روی درهای تاشوی جلو در سپتامبر سال 1959میلادی ، نیکیتا اس. خروشچف ، نخست وزیر وقت اتحاد جماهیر شوروی ، از ایالات متحده بازدید کرد و در آنجا فرصتی یافت تا با یکی از VH-34 که برای حمل و نقل رئیس جمهور ایالات متحده دوایت دی. آیزنهاور استفاده می شد ، پرواز کند . برداشت های او به حدی مطلوب بود که دو فروند بالگرد VH-34 را سفارش داد که در اوایل دسامبر سال 1960 میلادی تحویل داده شدند . نیکیتا اس. خروشچف در حال سوار شدن بر بالگرد VH-34 در محوطه کاخ سفید در 21 جولای سال 1961میلادی ، در ماموریت فضایی جیمنای 3 کپسول فضایی Liberty Bell 7 پس از ماموریت و عبور از جو زمین ، با فضانورد معروف Virgil Ivan Grissom در اقیانوس اطلس فرود آمد و در حالی که منتظر بود تا توسط یک بالگرد Sikorsky HUS-1A / UH-34E بازیابی گردد ، به دلایلی که هرگز مشخص نشد ، درب هوابند کپسول بطور ناگهانی باز شد و با ورود آب اقیانوس به داخل ، کپسول در حال غرق شدن بود . در دقایق بعد ، پس از نجات فضانورد ، خلبان بالگرد به شدت تلاش کرد تا کپسول در حال غرق شدن را از آب بیرون بیاورد و آن را به محل امنی در کشتی پشتیبانی برساند . علیرغم تلاش های بی دریغش ، او مجبور شد کپسولی را که در اقیانوس در حال غرق شدن بود با داده های ارزشمند جمع آوری شده در مامویت فضایی ، در طول پرواز رها کند. Virgil Ivan Grissom دقیقاً 38 سال بعد از ماجرا در 21 جولای سال 1999میلادی ، سرانجام این کپسول بازیابی شد تا در موزه به نمایش گذاشته شود . با این حال ، راز باز شدن ناگهانی دریچه هرگز روشن نشد . 21 ژوئیه سال 1961 میلادی ، با خلبانی ستوان جیمز ال. لوئیس، بالگرد Sikorsky HUS-1 "Hunt Club 1" ناامیدانه تلاش می کند تا کپسول Liberty Bell 7 را از آب خارج کند پایان قسمت چهارم . . . ادامه دارد . . . ترجمه و گردآوری مطالب : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

آخه اینها با توجه به نداشتن درب عقب و رمپ و زره مناسب ، اصلا مناسب حمل نفر با امکان تامین مناسب هم نیستن ! دریچه های ورود و خروج نفر به این بی تی آر ها از دو سمت نفربر و با ارگونومی بسیار نا مناسبیه !

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت سوم : اتفاقاتی عجیب در روند توسعه ! جایگزینی موتور شعاعی پیستونی با یک موتور توربینی ، عمر عملیاتی بالگرد Sikorsky S-58 را تا حد زیادی افزایش داد . این بالگرد آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی بود که از موتور پیستونی نیرو می گرفت و همراه با بالگرد Sikorsky S-55 اولین بالگرد آمریکایی تولید انبوه بود که بصورت گسترده در خدمت حمل و نقل نیروهای نظامی آمریکا درآمد . Sikorsky S-55 این بالگرد در تعداد زیادی تولید شد ، امروزه بیشتر مدل های باقی مانده را می توان در انبارهای سراسر ایالات متحده و در موزه ها یافت . در اروپا نیز ظاهرا تنها مدل قابل پرواز بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUG متعلق به شرکت Meravo-Luftreederei GmbH مستقر در 45 کیلومتری شمال اشتوتگارت است که در نمایشگاه های هوانوردی دیده می شود و در برخی فیلم ها نیز شرکت کرده است . دهه 1980 میلادی ، بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUE در حال لیفت یک کانتینر در اشتوتگارت آلمان ژوئیه سال 2013 میلادی- تصویری زیبا از بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUG در حال سرویس از طرف شرکت Meravo-Luftreederei Luftfahrt mbH این تصویر دلسرد کننده پایان غم انگیز بسیاری از H-34 هایی است که قبلاً توسط نیروهای ایالات متحده استفاده می شد . هر بالگردی داستانی دارد که باید گفت . . . در ایالات متحده برخی از اپراتورها هنوز از بالگرد Sikorsky S-58 برای حمل و نقل تجاری استفاده می کنند . آنها گاهی اوقات برای بلند کردن سیستم های تهویه مطبوع بر روی پشت بام استفاده می شوند . همچنین شرکت بالگردهای ADF مستقر در بروستر ، واشنگتن ، ناوگان بالگرد Sikorsky S-58 را برای محافظت از محصولات گیلاس در برابر آسیب بکار میگیرد . بالگرد Sikorsky S-58 متعلق به شرکت بالگردهای ADF Sikorsky CH-34C N79AR که در سال 1957 میلادی ساخته شد و امروزه در خدمت شرکت بالگردهای ADF است Sikorsky S-58C N867 عکسبرداری شده در بروستر که امروزه در خدمت شرکت بالگردهای ADF است تولید انبوه نمونه های مجهز به موتور توربینی ظهور اولین موتورهای توربینی که به طور خاص برای استفاده در بالگردها ساخته شده بودند ، سازندگان را وادار کرد تا این جایگزین امیدوارکننده را برای عملکرد بهتر مدل های خود در نظر بگیرند . شرکت سیکورسکی به طور آزمایشی ، نمونه اولیه ای را توسعه داد که اولین پرواز خود را در 30 ژانویه سال 1957 میلادی انجام داد که به نام HSS-1F با دو موتور General Electric T-58 به جای موتور Curtiss-Wright R-1820 معروف بود. General Electric T-58 turboshaft Curtiss-Wright R-1820 Cyclone بالگرد Sikorsky S-58 تحت لیسانس در فرانسه توسط شرکت Sud Aviation و در انگلستان توسط شرکت Westland Helicopters تولید شد . سازنده فرانسوی حدود 90 فروند بالگرد را با قطعاتی که از شرکت سیکورسکی تهیه کرده بود مونتاژ کرد ، سپس 185 فروند (منابع دیگر نشان می دهد 166) برای نیروی دریایی فرانسه و بلژیک (HSS-1) و نیروی هوایی فرانسه (HUS-1) ساخت. در 5 اکتبر سال 1962میلادی ، شرکت Sud Aviation اولین پرواز نسخه بالگرد Sikorsky S-58 را به انجام رساند که در آن دو موتور Turboméca Bastan IV جایگزین موتور اصلی رایت سایکون شعاعی شدند . Turboméca Bastan IV شرکت Westland نیز ، اقدام به توسعه و ساخت اختصاصی یک بالگرد با موتور توربینی بر روی بدنه بالگرد Sikorsky S-58 کرد . اولین بالگرد Westland Wessex HAS.1 برای نیروی دریایی سلطنتی مجهز به موتورتوربوشفت Napier Gazelle برای اولین بار در 20 ژوئن سال 1958 میلادی پرواز کرد . Westland Wessex HAS.1 Napier Gazelle شرکت Westland در مجموع 356 هلیکوپتر Wessex در انواع مختلف ساخت . بالگرد Sikorsky H-34s در خدمت ALAT سناریوهای استفاده بسیار متفاوتی را تجربه کردند، از آلپ فرانسه تا آفریقا بالگرد Sikorsky H-34s در خدمت ALAT در صحرای الجزایر پایان قسمت دوم . . . ادامه دارد . . . مترجم : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت دوم : تولد Sikorsky S-58 در حالی که بالگرد Bell XHSL-1 در حال آزمایش بود ، سیکورسکی توسعه بالگرد Sikorsky S-58 را بر عهده گرفت که طبق اطلاعات جمع‌آوری شده در آرشیو این سازنده آمریکایی ، در ابتدا با سرمایه خود شرکت تأمین مالی شد . ظاهراً این برنامه نسبت به بالگرد Sikorsky S-55 جاه‌طلبی کمتری داشت زیرا طرح توسعه یک بالگرد از قبل موجود بود . به منظور غلبه بر کاستی هایی مانند محدودیت بار و کاهش برد ، طراحان بالگرد جدیدی را توسعه دادند که طرح کلی بالگرد Sikorsky S-55 را حفظ کرد ، یعنی با موتور نصب شده در جلو ، کابین خلبان بالای سر و حجم محموله بزرگ کابین . در ژوئن سال 1952 میلادی ، نیروی دریایی ایالات متحده شرکت سیکورسکی را مأمور ساخت چهار فروند بالگرد Sikorsky S-58 تحت نام XHSS-1 کرد . اولین تصویر عمومی از بالگرد Sikorsky XHSS-1 در نسخه 21 آوریل سال 1954 میلادی ،ماهنامه "Sikorsky News" (بایگانی Sikorsky) ظاهر شد . یکی از اولین پیش نمونه های بالگرد Sikorsky XHSS-1 که در طول پرواز آزمایشی از آن عکس گرفته شد (بایگانی Sikorsky) بالگرد Sikorsky S-58 در مقایسه با مدل قبلی خود تفاوتهایی داشت که عبارت بودند از : · ظرفیت بار بیشتری داشت · موتوری با بیش از دو برابر قدرت · روتور اصلی و دم چهار پره جدید · بدنه آیرودینامیک تر · بخش دم جدید که به سمت پایین شیب داشت و تا حدی تا می شد تا طولش کاهش یابد · اندازه بالگرد · ارابه فرود سه چرخه . نمونه اولیه بالگرد Sikorsky S-58 اولین پرواز خود را در 8 مارس سال 1954 میلادی به خلبانی Dimitry D. (“Jimmy”) Viner (1908-1997) نوه ی ایگور سیکورسکی فقید و اولین خلبان آزمایشی شرکت Sikorsky انجام داد . Dimitry D. (“Jimmy”) Viner Igor Sikorsky آزمایشات انجام شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده موفقیت آمیز بود و اولین سفارش تحت عنوان جدید HSS-1 Seabat قرار گرفت . این نام از گونه ای از ستاره های دریایی از خانواده Asterinidae گرفته شده است . Asterinidae Seabat اولین بالگرد HSS-1 Seabat که بعدها Sikorsky SH-34G نامگذاری شد (که نسخه اصلی نیروی دریایی ایالات متحده بود) در 20 سپتامبر سال 1954 میلادی پرواز کرد . در حالی که تحویل آن برای ارزیابی به اسکادران توسعه هوایی نیروی دریایی (VX-1) که بعدها در کی وست / فلوریدا مستقر شد ، در آگوست سال 1955 میلادی ، آغاز گشت . مشکلات مربوط به استفاده از بالگرد Bell HSL-1 و بازنشسته شدن زودهنگام آن به وضوح به نفع شرکت سیکورسکی بود. موفقیت بالگرد Sikorsky S-58 عمدتاً به دلیل برخی نوآوری های فنی (به عنوان مثال استفاده از کنترل پرواز مجهز به سرووهای هیدرولیک غیرقابل برگشت ، که قبلاً به صورت استاندارد در بالگرد Sikorsky S-55 پذیرفته شده بود) و همچنین یک سیستم الکترونیکی پرواز کاربردی بود . این سیستم توانست به طور قابل توجهی کار خلبانان را به ویژه در شرایط سخت پرواز سبک کند . تجهیزات تثبیت خودکار (ASE) به بالگرد این اجازه را میداد تا به سطح دریا نزدیک شود و یک موقعیت ثابت را برای استفاده از سونار بدون کمک خلبان حفظ کند . تصویری از پرواز بدون استفاره از دست و پای خلبان روی هدایتگرهای کنترل پرواز تجهیزات تثبیت خودکار (ASE) یک پیشرفت واقعی در خلبانی هلیکوپتر بود (آرشیو Sikorsky) نسخه بالگرد Sikorsky SH-34J که به طور خاص برای استفاده ASW توسعه یافته بود . این نسخه دارای یک تنظیم کننده سرعت موتور خودکار، یک ناوبر رادار ، یک ناوبر رادار داپلر، یک سونار زیردریایی AN/AQS-4/- 5 و ASE ، و گامی بزرگ و رو به جلو برای جنگهای ضد زیردریایی بود که امکان انجام ماموریت در شب و در شرایط دید کم را فراهم می کرد . بالگرد Sikorsky SH-34J می توانست 2 اژدر، 2 مین یا 2 سونار عمقی را حمل کند . برای افزایش برد نیز به تانک‌های اضافی سوخت با قابلیت جداسازی در حین پرواز مجهز بود . ارتش ایالات متحده نیز کیفیت این بالگردهای جدید را کشف کرد و پس از آزمایشات گسترده در تابستان سال 1955میلادی ، اولین سفارشات خود را انجام داد . ارتش ایالات متحده آن را H-34 Choctaw، نامید که یک نام سنتی به افتخار یک جمعیت بومی آمریکا از جنوب ایالات متحده آمریکا بود . سپاه تفنگداران دریایی نیز آن را HUS-1 Seahorse نام گذاری کرد . سفارشات ارتش ، گارد ساحلی ایالات متحده ، تفنگداران دریایی ایالات متحده و نیروی دریایی ایالات متحده برای صدها بالگرد ، شرکت سیکورسکی را مجبور کرد تا با تمام ظرفیت در کارخانه Bridgeport خود کار کند . برای انجام کلیه تعهدات ، تعداد کارکنان از 5328 نفر در سال 1955 به 10653 در سال 1958 افزایش یافت . عکس گرفته شده در اواخر دهه 1960 خط مونتاژ بالگرد Sikorsky S-61 را در پیش زمینه نشان می دهد در حالی که به موازات آن آخرین بالگردهای Sikorsky S-58 های قابل مشاهده در پایین آشیانه تولید می شوند . تصویر یک بالگرد Sikorsky S-58 در حال پرواز بر فراز کارخانه سیکورسکی در بریجپورت در آن دوره زمان انتظار برای تحویل یک بالگرد جدید تقریبا یک سال بود . به طور متوسط روزانه یک بالگرد از خط مونتاژ خارج می شد . تولید انبوه مدل های دیگر در کارخانه جدید استراتفورد که تنها چند کیلومتر دورتر بود آغاز گردید . در نوامبر سال 1958 میلادی ، هزارمین مدل ساخته شده در کارخانه بریج پورت مونتاژ شد . این رویداد با برگزاری مراسمی به مناسبت این نقطه عطف مهم جشن گرفته شد. در طول تولید، اصلاحاتی ارائه شد که در برخی موارد منجر به ایجاد یک نوع اصلاح شده برای استفاده خاص شد . به عنوان مثال بالگرد Sikorsky S-58C دارای کف کابین تقویت شده بود . این اصلاحات به حدی بودند که حتی مدل های یک نسخه ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند . از جمله تغییرات جزئی اگزوز موتور بود . شعله های آتش که از لوله اگزوز خارج می شد ، خلبانانی را که در شب پرواز می کردند ، آزار می داد . راه حلی برای رفع این مشکل توسط سازنده ارائه شد . لوله اگزوز نصب شده در پایین ، هنگامی که بالگرد به شناور مجهز شده بود مشکل ایجاد می کرد ، بنابراین یک اگزوز ویژه با تنها یک لوله اگزوز بر روی این مدل ها نصب شده بود که بیشتر برای عملیات خارج از ساحل استفاده می شد . ارابه فرود نیز اصلاح شد . در ژوئن سال 1962 میلادی ، شرکت سیکورسکی 1500مین فروند خود را تولید کرد و هنوز سفارشات زیادی در دست اجرا بود . با این حال ، از همان سال ، جانشین قدرتمند آن ،یعنی بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King، کار عملیاتی بسیار طولانی خود را آغاز کرد . بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King مطابق آمار ، در 15 آوریل سال 1963میلادی ، ناوگان 1614 فروندی بالگرد Sikorsky S-58 که تا به آنروز تولید شده بودند ، 1684695 ساعت پرواز را پشت سر گذاشته بودند . تولید سری بالگردهای Sikorsky S-58/H-34 حدود 15 سال ، از سال 1954 تا 1969 میلادی ، به طول انجامید طبق اطلاعات مجله "Sikorsky News" تولید انبوه این بالگرد برای اولین بار در اکتبر 1964 به حالت تعلیق درآمد ، آنچه که در آن زمان تصور می شد آخرین مدل خارج شده از خط مونتاژ باشد ، با نوشته محبت آمیزی روی بدنه بعنوان "خداحافظ ، دوست قدیمی" منقوش گردید . در آن زمان ناوگان بالگردهای Sikorsky S-58 در حال خدمت در مجموع 2.5 میلیون ساعت پرواز را ثبت کرده بودند . با این حال ، در ماه‌های بعد ، سفارش‌های جدیدی ثبت و خط مونتاژ دوباره بازسازی گردید . تعیین تعداد دقیق ناوگان تولید شده توسط شرکت سیکورسکی دشوار است . چندین منبع نشان می دهند که در مجموع 1821 فروند بالگرد وجود دارد که آخرین آنها در ژانویه سال 1969 میلادی ، کارخانه را ترک کردند . در ژوئن 1955 مدل پایه بالگرد Sikorsky S-58 با تجهیزات استاندارد 248000 دلار هزینه داشت . هیچ یک از هلیکوپترهای در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده، زیردریایی های روسی را غرق نکردند ، اما هلیکوپترهای سیکورسکی در صحنه های مختلف جنگ (مانند الجزایر ، بحران کوبا ، ویتنام) مورد استفاده قرار گرفتند . ظهور بالگردهای جدیدی مانند بل 204/205 (UH-1 Huey) که از ابتدا برای نیرودهی به موتورهای جت مجهز شده بودند ،کار بالگردهایی مانند Sikorsky S-58 را تمام کرد در حالی که این بالگرد به نوعی نشان دهنده اوج تکامل هلیکوپترهای ترابری متوسط موتور پیستونی بود . متعاقبا استفاده از موتورهای پیستونی بر روی بالگرد به زودی منسوخ گردید . در واقع پس از شکست بالگرد نگون بخت Bell HSL-1 از بالگرد Sikorsky S-58 ، شرکت بل انتقام خود را از رقیب تاریخی خود گرفت ! Bell UH-1A پایان قسمت دوم . . . ادامه دارد . . . مترجم : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

سلام علیکم تشکر از معرفی ویدئو https://www.aparat.com/v/WCpjS

سلام و عرض ادب خدمت دوستان و همراهان میلیتاری . ویدیو _ مستند کوتاه تبلیغاتی از وزارت دفاع ( + نکات برای علاقمندان ) . https://www.mindexcenter.ir/node/265 https://www.mindexcenter.ir/node/265

بسم ا... رزمایش مشترک پدافند هوایی مدافعان آسمان ولایت 1401 سوم خرداد و مجموعه تاسیسات زیرزمینی

بسم ا... نهانگاه شبح !!!!! رونمایی نیروی هوایی ایران از مجموعه پناهگاه های زیرزمینی برای اسکادران های رزمی اف-4 فانتوم-2 درمیانه نبرد شدید میان روسیه و اوکراین و پس از رزمایش مشترک نیروی هوایی عبری و ارتش ایالات متحده ، نیروی هوایی ایران (IRIAF) در جدیدترین قدرت نمایی خود ، از پایگاه های زیرزمینی تکمیل شده ای پرده برداری نمود که براساس ویدئوها و تصاویر موجود ، مجموعه ای از آشیانه های زیرزمینی را شامل می شود که قرار است از ناوگان عملیاتی این نیرو محافظت نماید . از محتوایی که تا کنون در دسترس عموم قرار گرفته است ، چنین برمی آید که نیروی هوایی ایران در حال حاضر ، جتهای کهنه کار F-4E/D فانتوم-2 خود را که هم اکنون استخوان بندی این نیرو را تشکیل می دهد ، در این مجموعه های زیرزمینی محافظت شد مستقر کرده است . دراین میان ،اگرچه از این هواگرد رزمی حدود 60 فروند باقی مانده ولی با اختلاف هنوز پرتعدادترین جنگنده نیروی هوایی ایران محسوب می شود . براساس تحلیل های اولیه کارشناسان نظامی ، اگر این تاسیسات ، به یک جزء اصلی و عملیاتی نیروی هوایی ایران تبدیل شده باشد ، احتمالا لایه حفاظتی مفیدی را دربرابر یک حمله غافلگیرکننده ایجاد خواهد کرد . به گفته این ناظران نظامی ، ایران برای طراحی وساخت چنین زیرساختهایی از تجربیات موجود در کشورهایی نظیر چین ، کره شمالی ، سوئیس و تایوان پیروی نموده و برای رونمایی از آن نیز زمان بندی خاصی را درنظر گرفت ، چرا که این رونمایی درست پس از اجرای بزرگترین رزمایش نظامی مشترک ایالات متحده و رژیم عبری که در ژانویه 2023 برگزار گردید انجام پذیرفت . با این وصف مجموعه عکس ها و ویدئوهای منتشر شده از این تاسیسات که با شناسه عقاب-44 شناخته می شود ، با حضور فرمانده کل ارتش ایران و همچنین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در معرض نمایش قرار گرفت ، هر چند مشخص نیست که این رونمایی ، از یک سری سازه های جدید صورت گرفته یا یکی از چندین تاسیساتی است که پیش از این برای ذخیره و محافظت از موشکهای بالستیک و پهپادهای تولید شده توسط سپاه پاسداران پرده برداری شده بود . اما این رونمایی چه یک پروژه جدید باشد و چه نباشد ، روند ساخت آن از مدتها پیش شروع شده و با توجه به اینکه ایجاد چنین زیرساختهایی ، زمان بسیار طولانی را می طلبد ، ( براساس اطلاعات موجود چیزی در حدود هشت سال .م ) می توان گفت که احتمالا از اهمیت بسیار بالایی نزد طراحان نظامی ایرانی دارد ، ضمن اینکه طبق برآوردهای اولیه ، به اندازه ای بزرگ است که بتواند جتهای رزمی را در خود جای دهد که این امر با نمایش فانتوم های مسلح ، بخوبی قابل مشاهده است . طبق داده های منتشره از سوی خبرگزاری های داخلی ایران، این مجموعه جدید یکی از مهمترین پایگاه های نیروی هوایی ایران محسوب می شود که درآن جنگنده های مسلح به موشکهای کروز دوربرد نگهداری می شوند، درحالی که تصاویر منتشره فانتوم های مسلح به موشکهای هوابه زمین AGM-65 و مهمات دورایستای هدایت شونده لیزری و الکترواپتیکی و موشکهای ضد کشتی تولید داخلی را به نمایش گذاشته بود . به گزارش خبرگزاری رویتزر ، سرلشکر باقری در گفتگویی با رسانه رسمی ایران ، به دشمنان ایران بخصوص اسراییل ، هشدار دارد که هرگونه حمله ، با پاسخ پایگاه های نیروی هوایی ایران مواجه خواهد شد . با این حال ، هنوز نمیتوان تحلیل مشخصی را در خصوص این تاسیسات ارائه نمود ، زیرا مکان آن فاش نشده ( البته چند ساعت بعد مکان این تاسیسات توسط کاربران فضای مجازی مشخص شد .م ) ولی پیش از این ، حدود 60 فروند اف-4 عملیاتی این نیرو در 4 پایگاه هوایی بندرعباس ، چابهار، کنارک و همدان مستقر بوده اند که گفته میشود از مجموع این تعداد ، تنها 60 درصد به شکل همزمان قابل استفاده هستند . علاوه براین مشخص نیست که آیا این تاسیسات ، زیرمجموعه یکی از پایگاه های هوایی ایران محسوب میشود یا اینکه بعنوان یک واحد مستقل موجودیت پیدا نموده که از واحدهای مسلح به اف-4 یا سایر هواگردهای عملیاتی به شکل چرخشی بهره می برد . اما خبرگزاری ایرنا مدعی است که این تاسیسات بطور مشخص بطور همزمان بعنوان مبداء اصلی برای جتهای سرنشین دار و طیف متنوعی از پرنده های بدون سرنشین استفاده خواهد شد این مساله که این تاسیسات تنها برای حفاظت از آنها دربرابر حملات احتمالی است ، تحلیل اشتباهی خواهد بود . اگر این استدلال صحت داشته باشد ، یک باند ، مجموعه های زیرزمینی نگهداری سوخت ، مهمات ، تاسیسات تعمیر و نگهداری ، استقرار خدمه ، نیروهای محافظ و ... نیز باید بدان اضافه شود ( که براساس تصاویر ماهواره ی ، باند پرواز این مجموعه مورد بررسی قرار گرفت . م ) . علاوه براین ، مجموعه هایی نظیر برج مراقبت برای کنترل ترافیک هوایی و همچنین کنترل- فرماندهی نیز احتمالا برای آن در نظر گرفته شده باشد . دراین زمینه ، ناظران نظامی غربی مدعی اند که ایران در حدود دو دهه است که برنامه ریزی مشخصی را برای انتقال عناصر کلیدی دفاعی خود به زیرزمین در دستور کار دارد که این تلاش برای نخستین بار در سال 2015 با انتشار تصاویر و ویدئوهایی از محل ذخیره سازی موشک های بالستیک سپاه پاسداران در معرض دید قرار گرفت . این مجموعه های زیرزمینی ، نه تنها برای ذخیره یا مونتاژ موشکهای بالستیک مورد استفاده قرار می گرفتند ، بلکه برخی از نمونه های رونمایی شده حتی به پرتاب این سامانه های رزمی طراحی شده بودند . علاوه براین ، مقامات ایرانی مدعی شده اند که یک سامانه جدید ریلی را در یکی از پایگاه های موشکی خود راه اندازی نموده اند که با مجهز شدن به یک خشاب حاوی موشکهای بالستیک ، این موشکها را بصورت عمودی برای شلیک های متوالی استفاده می کنند . بنابراین ، در نگاه نخست ، تاسیسات اینچنینی در نیروهای مسلح ایران ، که با استفاده از ایده های نوآورانه ایجاد شده ، میتواند دربرابر حملات هوایی / کروز با توان انفجاری مشخصی مقاومت نماید ( نویسنده در متن از احتمال خرابکاری داخلی در چنین تاسیساتی نامبرده که مسئولان امر باید بخصوص روی این مساله دقت لازم را مبذول نمایند .م ) در نتیجه اقدامات مشابهی احتمالا در پایگاه جدید ساخته شده برای نیروی هوایی ایران باید درنظر گرفته شده باشد تا امکان نقش آفرینی در یک جنگ واقعی بدان داده شود که این روند به معنای نصب دربهای ضد انفجار و همچنین شاخه بندی تونل های اصلی و آشیانه های محل نگهداری جنگنده ها و بدون سرنشین های رزمی خواهد بود . از این گذشته ، تاسیسات زیرزمینی نظیر عقاب-44 بطور طبیعی به یک هدف اصلی برای هرگونه عملیات آفندی هوایی/ کروز برای دشمنان ایران تبدیل می شود با این تبصره که گرچه این مجموعه برای حفاظت از سخت افزارهای سرنشین دار و بدون سرنشین دربرابر حملات با موشکهای کروز ، بدون سرنشین های رزمی مهاجم و حتی بالستیکهای متعارف تقریبا ایمن است اما باید توان مقاومت آن را دربرابر تسلیحاتی که بطور خاص برای نفوذ به عمق زمین طراحی شده اند نیز مورد بررسی قرارداد . در همین رابطه ، مهمات سنگرشکن آمریکایی نظیر GBU-57 یکی از گزینه ها خواهد بود ،اما این مهمات بصورت محدود در دسترس قرارداشته و تنها توسط بمب افکن های بی-2 قابل حمل است که رسانه های ایرانی مدعی اند ، چنین تاسیساتی بطور خاص برای مقابله با این مهمات طراحی شده و مرتبا در عمق های بیشتر در حال گسترش هستند . اما در زرادخانه نیروی هوایی عبری و ایالات متحده ، مهمت سنگرشکن کوچکتری نیز وجود دارد که ممکن است برای ایجاد اختلال در عملکرد این نوع پایگاه ها مورد استفاده قرار گیرد . درواقع ، ضربه زدن به ورودی این تاسیسات یا باند پرواز میتواند برای مدتی در کار این پایگاه ایجاد اختلال نماید هر چند امکان انهدام سخت افزارهای قابل نگهداری در این تاسیسات را ندارد ، ولی می تواند برای جتهای سرنشیندار نیروی هوایی ایران تاحدودی مشکل زا باشد . البته این واقعیت را نمیتوان کتمان نمود که برنامه ریزان ایرانی به این نکته واقف هستند ، به همین دلیل تهران دکترین رزمی مشخصی را برای استفاده از این مجموعه هاطراحی نموده و ممکن است هواگردهای مستقر دراین مجموعه ها ، قبل از اقدام دشمن ، از آن خارج شوند تا در فرودگاه یا باندهای اضطراری یا جایگزین فرود آید که در چنین سناریویی حفظ تجهیزات برای مقابله با دشمن ، میتواند اهمیت زیادی داشته باشد . اما مشکل اصلی قابل مشاهده در این رونمایی ، حضور جنگنده های قدیمی اف-4 نیروی هوایی ایران ( علیرغم بروزرسانی های صورت گرفته . م ) به معضل اصلی تبدیل شده است هر چند برخی معتقدند که اهمیت این جنگنده ها به اندازه ای است که تهران برای حفاظت از آنها دست به سرمایه گذاری اینچنینی زده است در نتیجه می توان حدس زد که چرا نیروی هوایی ایران چنین راهبردی را در دستور کار خودقرار داده . در این راستا ، داده های موجود نشان می دهد که ایران ، علاوه برزیرساختهای تولید و شلیک بالستیک ، بخش قابل ملاحضه ای از زیرساختهای نظامی خود را به زیرزمین منتقل نموده تا میزان بقاء آنها را در یک درگیری احتمالی افزایش دهد . اما این مساله برای نیروی هوایی مقداری سخت تر است چرا که این هواگردها برای وارد شدن به صحنه رزمی باید از آَشیانه های زیرزمینی خود خارج شوند در حالی که همواره نیازمند تعمیرات اساسی و دوره ای هستند که احتمالا در پایگاه های متعارف صورت می گیرد ، هر چند با نمایش شهرهای موشکی و پهپادی ، احتمال انتقال چنین تاسیساتی به زیرزمین نیز وجود خواهد داشت . در ماه می 2022 فرمانده کل ارتش ایران ، جزئیات یک پایگاه زیرزمینی را فاش نمود که میتوانست حدود 100 فروند پهپادهای رزمی شامل نمونه های ابابیل-5 مسلح به موشکهای قائم-5 را در خود جای دهد درنتیجه چندان جای تعجب ندارد که این دکترین به ناوگان جنگنده های سرنشین دار این سازمان سرایت کرده است . دراین میان ، اگر تحویل جنگنده های سوخو-35 صورت گیرد ، میتوان استدلال قانع کننده تری را برای سرمایه گذاری روی ساخت چنین تاسیساتی بدست آورد که نشان دهنده امیدواری نیروی هوایی ایران برای یک جهش در حوزه فناوری و سخت افزاری باشد . این مساله بخصوص پس از رزمایش مشترک رژیم عبری و ایالات متحده و همچنین توقف مذاکرات هسته ای از سال 2018 میتواند نشانه های تازه ای را به نمایش گذارد . اما در مجموع ، واقعیت را نباید پنهان کرد که انتقال دارایی های نظامی ایران به مجموعه های حفاظت شده زیرزمینی ، هدف قراردادن آنها را برای یک مهاجم احتمالی بسیار سخت تر می کند و این بخصوص برای ناوگان نیروی هوایی ایران از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود ، بدین معنا که انتقال این سخت افزارها به زیرزمین ، بطور کامل به معنای حفاظت کامل ازآنها نیست اما مشکلات تاکتیکی بسیار بیشتری را برای یک مهاجم ایجاد کرده و این بخصوص برای نیروی هوایی عبری ، واضح تر به نظر می رسد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- اعداد ادعایی در این متن ، مستند نیست .

خب حالا بعد از پیدا شدن محل این پایگاه (البته توسط دوستان خارجی) یکم هم ما کار اوسینتی انجام بدیم البته تمام این موارد بالا برداشت شخصی از تصاویر منتشر شده بوده و ممکن است کاملا غلط باشد!

هنوز برای بررسی تاثیر دخالت ایران در سوریه زوده. شاید سال ها طول بکشه تا نتیجه نهایی مشخص بشه. فعلا همینقدر مشخصه که ایران 1000 میلیارد هزینه کرده در سوریه و الان محتاج 7 میلیارد کره جنوبیه. برای بررسی نتیجه این رفت و آمدهای دیپلماتیک هم زوده. رجز خوانی های ما ایرانی ها دیگه خیلی رنگ و بویی نداره. اون همه لعن و نفرین به آل سعود آخرش چی شد؟ هیچی انشالله خداوند ما ایرانی ها رو از شر توهمات خود برتر بینی آزاد کنه تا بتونیم واقعیت ها رو بهتر درک بکنیم