بسم ا... ارتقاء در شرایط رزمی آیا فالکروم های اوکراینی به جنگ افزارهای جدیدی مسلح می شوند ؟ در میانه ژوئن 2023 به ناگاه در شبکه های مجازی تصویری از فاصله بسیار دور منتشر شده که نشان می داد ، فالکروم های تحویلی از سوی لهستان و اسلواکی که با رنگ سفید رادوم ( مخروط دماغه فالکروم ) مشخص می شوند به نوع جدیدی از آویزگاه (پایلون ) مجهز شده اند که احتمالا به معنای تطبیق جنگ افزارهای جدیدی برای میگ-29 های اوکراینی خواهد بود . با توجه به سابقه به نسبت واضحی که از انطباق تسلیحات غربی بر روی ناوگان شرقی نیروی هوای اوکراین وجود دارد ، احتمالاً باید شاهد ورود سلاح های جدیدی به سازمان رزمی نیروی هوایی اوکراین بود . با این وصف ، بررسی مختصری درخصوص تسلیحات احتمالی قابل نصب در این جایگاه صورت گرفته که مطالب مندرج درآن جالب به نظر می رسد . آرایش تسلیحاتی جدید یا قدیمی ؟!! بطور مشخص و براساس تصاویر منتشر شده ، تسلیحات جدید غربی احتمالا در دو آویزگاه داخلی فالکروم های اوکراینی ، یعنی دو جایگاه داخلی نزدیک به دهلیز پیشرانه ، نصب خواهند شد که این بدان معناست که سنگین تسلیحات قابل حملی که امکان حمل آن با میگ-29 وجود دارد ، باید مورد بررسی قرار گیرد . در آرایش تسلیحاتی هوابه هوا ، این دو جایگاه معمولا محل نصب موشکهای آر-27 است که بسته به نوع ماموریت ، امکان تغییر سلاح یا مخزن سوخت خارجی از 280 تا 350 کیلوگرم را دارد . پیش از این ، کارشناسان فنی اوکراینی با کمک همتایان غربی خود ، موفق شدند تا آویزگاه ویژه حمل موشک ضدتشعشع هارم را بر روی میگ-29 و سوخو-27 های اوکراینی منطبق نمایند و حدود یکسال است که در صحنه رزم کاربرد پیدا نموده که این بدان معناست که این دو جنگنده ، درعمل قابلیت حمل این سلاح را در اختیار دارند . آرایش تسلیحاتی میگ-29 فالکروم جایگاه داخلی (نزدیک به دهلیز پیشرانه ) و تسلیحات قابل حمل درآن اما دقت بیشتر در تصاویر منتشره ، نشان میدهد که این آویزگاه ، احتمالا ارتباطی به قابلیت حمل مهمات هارم نداشته و علت آن را باید در بیرون زدگی قابل توجه ان آویزگاه جدید از لبه جلویی بالها جستجو نمود . بررسی های اولیه نیز اثبات نموده که هر آویزگاه ، حداقل 4 مهارکننده را بخود می بیند که معمولا برای نصب مهمات سنگین کاربرد دارد . با این حال ، برخی کارشناسان نظامی معتقدند که نیروی هوایی اوکراین احتمالا از این جایگاه برای حمل سامانه های جنگ الکترونیک یا اخلالگر استفاده خواهد کرد که مباحث پیچیده تری را می بایست در خصوص آن مطرح نمود که یکی از دلایل پیچیدگی نصب چنین سامانه هایی ، انطباق آن با تجهیزات داخلی جنگنده حامل است . در نتیجه دو گزینه جنگ افزارهای هوابه هوا و هوابه زمین ( و حتی هوابه سطح ) را می بایست بیشتر مورد توجه قرارداد . در چنین حالتی ، گزینه های در دسترس برای نصب دراین جایگاه مورد بررسی قرار می گیرد . 1- مهمات هدایت شونده دقیق/ سقوط آزاد پیش از این اطلاعاتی در خصوص تحویل سامانه های جنگ افزاری هدایت دقیق دوربرد JDAM-ER به اوکراین منتشر شده و حتی تصاویر و ویدئوهای استفاده از آن نیز در دسترس قرار دارد ، که به لطف بالهای جمع شونده خود ، می تواند اهدافی را در یک برد 80 کیلومتری با دقت بالا مورد اصابت قرار دهد . با این حال ، برخلاف نمونه های زمین پایه ، هنوز اطلاعاتی درخصوص اینکه چه هواگردی در نیروی هوایی اوکراین قابلیت حمل این مهمات را دارد ، در دسترس نبوده ولی فالکروم های اوکراینی ممکن است یکی از گزینه های احتمالی باشد ، چرا که ارتش اوکراین تا امروز ، گزینه های زیادی رابرای حمل این مهمات ، پیش روی خود نمی بیند و این بدان معناست که آویزگاه ناشناس ، احتمالا برای حمل گونه هواپرتاب این جنگ افزار ، به میگ-29 اضافه شده است. علاوه براین ، ممکن است این آویزگاه برای حمل مهمات سقوط آزاد سنگین نیز درنظر گرفته شده باشد . 2- موشکهای هوابه هوا در این حوزه ، وضعیت برای فالکروم های اوکراینی ، جذابیت بیشتری دارد ، چرا که گزینه های متنوعی نظیر مهمات هوابه هوای میانبرد AIM-7 اسپارو و کوتاهبرد AIM-9 سایدویندر برای حمل می بایست مورد توجه قرار گیرد . با این حال ، در نگاه نخست ، اسپارو تا حدودی گزینه نامناسبی به نظر می رسد ، چرا که بلحاظ عملکرد ، همان موشک روسی آر-27 ولی بلحاظ ابعاد ، کوچکتر و بلحاظ وزنی ، سبک تر بوده ( با درازای 3.66متر و وزن 232 کیلوگرم ) ،در حالی این مساله برای موشک فروسرخ سایدویندر ( درازای 2.85 متر و وزن 91 کیلوگرم ) نیز صادق خواهد بود . به ترتیب از راست به چپ : ایرست-تی /اسپارو/سایدویندر اما در خصوص موشک AIM-120 آمرام وضعیت مقداری متفاوت است ، چرا که نمونه های دفاع هوایی آن در قالب سامانه های NASAMS به اوکراین تحویل شده و این میتواند احتمال بالاتری باشد ( درازای 3.66 متر و وزن حدود 161 کیلوگرم ) . در حوزه موشکهای اروپایی ، موشک IRST-T در فهرست احتمالات قرار می گیرد با وزنی حدود 87 کیلوگرم و درازای حدود 3 متر ، امکان نصب در فالکروم را خواهند داشت. 3- مهمات هوابه سطح : شاید یکی از محتمل ترین گزینه هایی که ممکن است بر روی این آویزگاه جدید نصب شود ، موشک ضدشناور هارپون بوده و این با توجه به حضور ناوگان نیروی دریایی روسیه در دریای سیاه ، می تواند به یک خطر بسیار جدی تبدیل گردد . بدین ترتیب ، با توجه به اینکه نیروی دریایی روسیه در حال حاضر بشدت درگیر مقابله با شناورهای هدایت پذیر از دور اوکراینی است ، اضافه شدن یک تهدید جدید نظیر هارپون می تواند دردسرهای جدیدی را پدید آورد . برای استفاده از این سلاح ، نیروی هوایی اوکراین به جنگنده های زیادی نیاز ندارد ، چرا که تنها دوفروند فالکروم میتواند با مسلح شدن به این موشک ، تبدیل به یک خطر جدی شود که البته این خطر در محدوده دریای آزوف بسیار شدیدتر به نظر می رسد . 4- سامانه های جنگ الکترونیک و اخلالگر در این ارتباط ، برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که تهدیداتی که نیروی هوایی اوکراین ، در حال حاضر با آن روبرو است ، میتواند مشوقی برای نصب چنین سامانه های بر روی فالکروم های عملیاتی این نیرو شده باشد . درواقع ، سامانه های بسیار دقیق جنگ الکترونیک و هشداردهنده های راداری که در این نوع غلاف ها قرار می گیرند ، میتوانند در ماموریتهای ضد تشعشع به یک امتیاز واقعی تبدیل شوند . بدین ترتیب ، اگر این احتمال به واقعیت نزدیک باشد ، کیف میتواند با وارد کردن طیف متنوعی از حسگرهای غیرفعال ، دست به ایجاد یک بانک داده ای دقیق از وضعیت استقراری شبکه پدافند هوایی روسیه زده و این کار شکار چنین سامانه هایی را با استفاده از مهمات ضد تشعشع تسهیل خواهد کرد . شاید حمل غلاف های جنگ الکترونیک یا اخلالگر برای ایجاد شکاف در شبکه دفاع هوایی متراکم روسیه یا مهمتر ازآن ، ایجاد اختلال در عملیات جنگ الکترونیک ارتش روسیه ، یکی از دلایل مهم برای اضافه شدن یک آویزگاه جدید در فالکروم های اوکراینی باشد علاوه براین ، با نصب سامانه های اخلالگر روی میگ-29 های اوکراینی ، موازنه میان نیروی هوایی اوکراین و اسکادران های سوخو-35 نیروی هوایی روسیه که براحتی از فضای هوایی روسیه اقدام به شلیک مهمات برد بلند هوابه هوا علیه جتهای اوکراینی می کنند تا حدودی برقرار می شود و این بدان معناست که جتهای روسی برای انهدام جنگنده های اوکراینی باید بیشتر از گذشته به صحنه نبرد نزدیک شوند . درواقع ، تلاش مشترک متخصصان فنی اوکراینی و غربی برای ایجاد یک قابلیت اولیه ، قبل از تحویل جنگنده های اف-16 وعده داده شده ، به نوعی نشان دهنده اهمیت تسلط برآسمان نبرد به نظر می رسد و این بلحاظ حرفه ای ، قابل احترام است ، چرا که نیروی هوایی اوکراین تلاش می کند تا خود را همواره در یک وضعیت رقابتی با نیروی هوایی روسیه قرار دهد . با این وصف ، تمامی موارد بیان شده ، حدس و گمان بوده و ممکن است ، نصب چنین آویزگاه جدیدی ، پاسخی باشد به یک نیازمندی کاملا متفاوت نیروی هوایی اوکراین و اینکه ابزاری در میان کمک های ناتو به ارتش کیف وجود دارد که هنوز تحویل آن اعلام نشده است . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بهانه تنها مانع یادگیری و آموزش وقتی در مورد پیشرفت و موفقیت صحبت می کنیم همیشه ابزار مدرن به عنوان مهمترین علت و شاید بهانه مطرح می شود اما تجاربی در تاریخ وجود دارد که نشان می دهد برای یک فکر خلاق محدودیت های اعمالی از سوی دیگران کمتر مانع است و جوینده یابنده خواهد بود آلمان ها در دوره بعد از جنگ جهانی اول در اوج محرومیت و محدودیت توانستند با ابتدایی ترین ابزارها ارتشی تربیت کنند که چندی بعد کل اروپا را تصرف کرد نگاهی کوتاه به این تجربه تاریخی که بهترین مثال هست که بین بهانه و دلیل تمیز فرق قائل شویم. مشابه این نگاه و حفاظت از روند آموزش رو در ورزش زورخانه ای ایران هم می توان دید وقتی به جای کمان از کباده به جای گرز از میل به جای طبل از ضرب به جای سپر از سنگ استفاده می کردند و نبود ابزار را بهانه ای برای رها کردن امادگی و آموزش نکردند

سلام علیکم چند مورد هست که به ذهن آمد که البته به شکل تخصصی تر باید روی آن کار کرد و الزاماً به معنای کامل بودن این متن نیست . در بالاترین سطح تحلیل (سطح اول ) ، باید دید آن ارتشی که قرار هست از یک جنگ افزار ، تی-72 یا آبرامز استفاده کند ، اصول دکترین رزمی آن بر چه اساسی بنیان گذاری شده ، چون اصول این دکترین مبنایی هست برای تعریف نیازها و بعه تبع آن سفارش برای طراحی و تولید یک گونه سلاح خاص که ممکن هست تانک باشد ، هواپیما باشد ، شناورهای نیروی دریای باشد و همین طوری تا آخر تا برسیم به تسلیحات سبک و .... دومین سطح تحلیل ، تاکتیک هایی هست که این جنگ افزار طراحی و تولید شده باید بر مبنای آن در صحنه رزم عمل کند ... سومین سطح تحلیل ، جغرافیای صحنه نبرد یعنی جایی هست که این سلاح ها در گُستره مکان- فضا باید درآن بکار بروند . چهارمین سطح تحلیل ، فناوری در دسترس هست برای آن کشور که با جمع آوری اطلاعات مربوط به سه سطح قبلی ، باید یک محصول را ابتدا تعریف کند ، بعد براساس فناوری های موجود آن را بصورت سخت افزاری عینیت بدهد و در نهایت هم یک برنامه ریزی دقیق برای ارتقاء آن تا پایان زمان خدمت عملیاتی آن داشته باشد هر کدوم از اینها برای خودش دنیایی از مفاهیم مختلف هست که باید تک به تک بررسی بشود ، برآیند این بررسی ها در کنارهم قرار بگیرد تا امکان ارائه یک تحلیل واضح و البته همه جانبه بوجود بیاید که این در طول زمان و مطالعه قابل حصول هست . ولی به شکل خلاصه ، اینکه چرا سخت افزار روسی زُمخت هست ، چرا طرح های زرهی روسی ( غیر از تی-14 ) کوچکتر و کوتاه تر از نمونه های غربی هستند و اصولا چرا طرح های روسی چندان برای ذائقه غربی پسند ، جذاب نیست .دلایل تکنیکی ، تبلیغاتی ، جغرافیایی ، آموزه ای و ... آن را باید بررسی کرد . بلحاظ تاریخی ، وقتی جنگ اول جهانی تمام شد ، اصل اول برای همه ارتشها ، که زرهی را جایگزین سواره نظام اسبی می دیدند ، سریع تر کردن روند عملیات نظامی بود و این خودش یک عقبه تاریخی داشت و آن رهایی از کابوس جنگ خندقی پرتلفاتی بود که تقریبا 3 سال از 4 سال جنگ اول را بخودش اختصاص داد . یعنی ارتش ها تلاش می کردند تا با سریع تر کردن روند اجرای عملیات نظامی ، از تلفات که نقطه آسیب پذیر آنها بود ، اجتناب کنند . این روند در سطح دکترینال ، روی کاغذ متولد شد و امثال فولر ( انگلیسی ) ، توخاچفسکی ( روس ) ، زکت (آلمان ) ، و بعدها دوگل ( فرانسه ) بلحاظ تئوری آن را گسترش دادند و این مساله روی محصولات نظامی هم تا حدودی تاثیر گذار شد ( البته این مساله بسیار طولانی تر هست توضیح آن ولی عجالتا امکان ادامه آن نیست ) در سطح تاکتیکی ، هر کدوم از این کشورها بصورت جدا از هم ولی با یک هدف مشخص و البته با ادبیات و اَشکال مختلف ، تلاش داشتند تا زرهی را به شکلی وارد صحنه کنند که به جای عریض تر کردن محورهای حمله ( گسترش در عرض به سبک حملات ترکیبی پیاده - سواره نظام اسبی جنگ اول ) ، عمق دفاع دشمن هدف اصلی قرار بگیرد ... بعبارت بهتر ، تشخیص امثال توخاچفسکی و بعدها ، ایسرسون ، گودریان و ... این بود که دشمن را قبل از اینکه بتوند نیروهای خودش را در لجمن متمرکز کند و بعد فرصت داشته باشد که نیروهای دنبال پشتیبان خودش را برای تقویت لجمن وارد عمل کند ، با گُوِه زدن در خطوط تماس ، غافلگیر کند و تا دشمن بخودش بیاید و عکس العمل نشان بدهد ، نیروهای ذخیره ، سیستم لجستیک و .. اش از بین برده شود . این شیوه حتی با ظهور سلاح های هسته ای هم تغییر چندانی نکرد ، جز اینکه سخت افزار زرهی به شکل تکامل پیدا کرد که بتواند در محیط جنگ هسته ای هم ، این ماموریت را انجام بدهد . این خلاصه کاربرد زرهی بود درآن زمان .. و حتی در حال حاضر ... ( باز تاکید می شود که این تنها خلاصه ای هست از صدها برگ کتابهای موجود و همه آن نیست ) در سطح سوم ، هر کشوری با توجه به جغرافیای صحنه نبرد ، دست به طراحی ، تولید یا خرید یک سلاح ، از سلاح سبک گرفته تا تانک و هواپیما می زند .. بعنوان مثال یک کشور کوهستانی ، بیشتر روی نیروی هوایی اش تاکید دارد تا فرض زرهی ... یا یک کشور جزیره ای ، بیشتر تقویت نیروی دریایی اش را مورد توجه قرار می دهد تا فرض نیروی زرهی ... یا یک کشور کوچک ، یا کشوری محاط در خشکی ، یا کشوری که درونگان یک کشور دیگر هست ، متناسب با شرایط خودش ، سلاح را تولید یا خریداری می کند . در سطح چهارم که روشن هست ... میزان دسترسی به فناوری های لازم برای تولید سخت افزار رزمی ملاک هست که می شود آن را خرید ، دزدید ، کپی یا ابداع کرد در بخش ها وسطوح مختلف ( که مجددا بحث مفصلی هست ) روسها هم در این زمینه ها ، استثناء نیستند ... زمانی که جنگ اول تمام شد ، طراحی دکترینال ، تاکتیکی ، جغرافیای روسیه ( که مستقیما به تهدیدات علیه این کشور مرتبط هست ) به گونه ای جلو رفت که تلاش می شد سخت افزارهای زرهی ، کوچک ، پرتعداد ، کم هزینه طراحی و تولید بشوند .. از یک مقطعی به بعد این فلسفه تغییر کرد و بسمت نمونه های سنگین تری سوق داده شد تا پایان جنگ دوم ... بعد از جنگ دوم ، با تغییر تهدیدات و البته پیشرفت فناوری ، طراحی ها متفاوت شد ولی فلسفه اصلی یعنی کم هزینه بودن ، قابلیت تولید در مقیاس وسیع ، متحرک تر کردن ارتش ، سطح فناوری در دسترس ، اولویت سیاست گذاران در سطوح ارشد ( در شوروی ، تا میانه دهه هفتاد میلادی ، اعتقادی به جنگ متعارف وجود نداشت و تمامی طراحی ها از عملیات پیاده نظام تا نیروی هوایی و دریایی و ... براساس یک جنگ هسته ای استوار شده بود ، و تنها بعد از شروع تنش زدایی و .... افق دید روسها مقداری تعدیل شد و بسمت طراحی همه اجزاء جنگ از حوزه آموزه تا تاکتیک و حتی هزینه کرد برای توسعه فناوری نظامی برای یک جنگ متعارف حرکت نمود ) قرار گرفت . به شکل خاص در حوزه زرهی ، وضعیت صحنه نبرد در اروپای شرقی و نیاز روسها به استفاده از زیرساختهای مناطق تصرف شده مثل خطوط ریلی ، جاده ای ، پل ها و ... باعث شد تا فلسفه طراحی تانک بسمت خودروهای زرهی کوچکتر ، ارزان تر ، و البته با نیم رخ بسیار پائین حرکت کند . وقتی بارگذار خودکار ابداع شد ، روند حرکتی طراحی روسی باز هم بسمت کوچک تر کردن تانک رفت که البته مزیتها و ایرادات مختص خودش را داشت که بحث آن هم مفصل هست . هر چند با معرفی تی -14 ، ظاهرا تمامی این فلسفه تغییر کرده و باید علت آن را بررسی کرد . مجددا تاکید دارم که این تنها یک متن بسیار بسیار خلاصه شده هست ... الزاما" هم به معنای دیدن همه روندهای تاریخی و تکنیکی نیست ...

موشک بالستیک فتح عضو جدید از خانواده ی موشک های فاتح میباشد که برای استفاده ی نیروی زمینی سپاه و ارتش در ایران توسعه یافته است. فتح 360 سامانه ی هیمارس ایرانی؟ موشک فتح 360 با نام صادراتی BM_120 با قابلیت سر جنگی جدا شونده می تواند اهداف استراتژیک را با سرعت 3704 کیلومتر در ساعت مورد اصابت قرار دهد و سرعت آن را می توان در حین ارتباط با ماهواره ها برای ناوبری سریع و حملات سریع علیه اهداف دشمن به حدود 5000 کیلومتر در ساعت افزایش داد. بنابراین، موشک‌ها می‌توانند با سرعت 3 ماخ شلیک شوند و پس از آن به ماهواره‌ها برای جابجایی سریع متصل می‌شوند و با سرعت 4 ماخ به اهداف خود حمله می‌کنند. فتح 360 ایران به احتمال زیاد از سیستم ناوبری ماهواره ای گلوناس روسیه برای هدف گیری داده ها استفاده می کند. طبق گزارش‌های دیفنس ورلد، روسیه در حملات ژانویه 2020 علیه پایگاه هوایی الاسد در تلافی شهادت سردار قاسم سلیمانی توسط آمریکا، به ایرانی ها دسترسی اجازه ی استفاده از سیستم گلوناس داد. فتح 360 یکی از اعضای کوچک خانواده موشک های بالستیک فاتح است که به آن امکان می دهد موشک های بیشتری را بر روی یک کامیون، حامل یا پرتابگر نصب کند. فتح 360 دارای 4 متر طول و 30 سانتی متر قطر، وزن 850 تا 1100 کیلوگرم با کلاهک 150 کیلوگرمی است و برد 80 تا 120 کیلومتر دارد. ابعاد سبک وزن آن، امکان نصب چندین موشک بر روی یک پرتابگر مبتنی بر کامیون را با شش، چهار یا دو موشک می دهد. این مشخصات فتح 360 را تقریباً با هیمارس قابل مقایسه می کند.(البته سامانه ی هیمارس توانایی پرتاب موشک های بزرگتر را هم دارد) گلوبال سکیوریتی خاطرنشان می کند که موشک M31 GMLRS که ایالات متحده برای واحدهای هیمارس اوکراین تهیه کرده است، یک کلاهک واحد 90 کیلوگرمی را تا 70 کیلومتر با سرعت 2.5 ماخ ارسال می کند و می توان از هیمارس شش یا دوازده موشک سنگین شلیک کرد. این سامانه توسط بریتانیا به عنوان کمک نظامی به اوکراین ارسال شده است. آسیا تایمز اظهار داشت: فتح 360 ممکن است نشان دهنده گرایش به سمت سامانه های موشک پرتاب چندگانه چرخدار کوچکتر (MLRS) باشد. سیستم‌های بزرگتر و سنگین مانند M270 MLRS ایالات متحده و روسی B-300 Smerch دارای قدرت شلیک مهیب هستند که هر کدام 12 راکت را در خود جای می‌دهند. پیکربندی چرخ‌های سبک فتح 360 آن را در مقایسه با پرتابگرهای سنگین‌تر فاتح و فجر با مناطق کوهستانی، بیابانی و شهری خاورمیانه سازگارتر می‌کند. گفته شده این موشک دارای خطای کمتر از 30 متر میباشد درحالی که دایره ی خطای هیمارس کمتر از 5 متر است ولی در کل این خطا قابل قبول میباشد. ___________________________ ترجمه و تصحیح از mehdipersian برای میلیتاری __________________________ منبع: https://www.armyrecognition.com/defense_news_september_2022_global_security_army_industry/iranian_army_irgc_operates_new_fath_360_mlrs_like_us_army_with_himars.amp.html

در کنفرانس سالانه بین‌المللی وسایل نقلیه زرهی 2022 لندن در مورد آینده نسل تانک های لئوپارد صحبت های بیشتری مطرح شده است. در تانک لئوپاد 2AX تمرکز بر روی افزایش قابلیت های نظارتی و عملیات های شبانه، افزایش سطح حفاظتی و بهبود عملکرد توپ 120 م.م ( از جمله بهبود مهمات انرژی جنبشی) است. در نتیجه همان طور که پیش بیینی می شد خبری از افزایش کالبیر در تانک لئوپاد 2AX نیست. با توجه به پیش بینی ها به شکل کلی تانک های لئوپارد 2 تا سال 2040 در خدمت خواهند ماند.

پلنگ خفته نسل بعدی تانک های لئوپارد 2 تانک لئوپارد 2، یکی از برجسته‌ترین تانک‌های اصلی میدان نبرد در طول جنگ سرد بود که در اوایل دهه 1980 معرفی شد. از آن زمان به بعد تانک لئوپارد2 به اسب کاری برای بوندسوهر و ارتش های متعدد دیگر در سراسر جهان تبدیل شده است. در حال حاضر 14 کشور در اروپا، اتریش، دانمارک، فنلاند، آلمان، یونان، مجارستان، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، اسپانیا، سوئد، سوئیس و ترکیه از تانک های سری لئوپارد 2 استفاده میکنند. با پایان جنگ سرد، نرخ تولید این تانک در کارخانه جات KMW کاهش یافت زیرا کاهش بودجه در ارتش های مختلف منجر به سفارشات محدود برای تانک های جدید شد. با این حال، پس از سال ها توسعه و معرفی جدیدترین گونه ها، اکنون کشورهای دارنده لئوپارد2 با افزایش طول عمر این تانکها پیش از معرفی جانشین مناسب روبرو هستند. پروژه مشترک فرانسوی-آلمانی با نام سیستم رزمی اصلی زمینی (MGCS) در راه است که میتواند جانشین تانک های لئوپارد 2 باشد، اما تاریخ آمادگی رزمی تعیین شده برای آن در بهترین حالت سال 2040 است. ممکن است تا زمان آماده شدن این سیستم رزمی برای فروش به دیگر کشورهای اروپایی این زمان بیشتر نیز بشود. پس ممکن است تانک های لئوپارد 2 برای مدتی بیشتر به عنوان ستون فقرات نیروی زمینی ناتو در اروپا باقی بمانند. چنین وضعیتی ارتش های اروپایی را در موقعیت دشواری قرار می دهد. تا معرفی کامل جانشین برای تانک های لئوپارد2 بییش از 20 سال زمان صرف خواهد شد، تا آن زمان باید کاری انجام شود تا آمادگی رزمی کشورهای دارنده لئوپارد 2 حفظ شود. برنامه آژانس دفاعی اروپا بروز رسانی تمامی تانک های لئوپارد 2 در اورپا به سطح 2A7 است. در این برنامه که در سال 2017 ارائه شد تمامی تانک های لئوپارد 2 در اورپا به سطح استاندارد 2A7 میرسند و برخی کشورها مانند مجارستان تانک های لئوپارد 2A7 جدید دریافت میکنند. سپس کشورهای اروپایی به شکل اجاره تانک های لئوپارد2 مازاد خود را در اختیار دیگر کشورهای اروپایی قرار می دهند که فاقد این تانک ها هستند یا تعداد بیشتری از این تانک را در سازمان رزمی خود نیاز دارند. این برنامه برای حفظ تانک های در اروپاست. در 20 سال گذشته تعداد تانک ها در اتحادیه اروپا از 15 به 5 هزار کاهش یافته است. کاهش بیشتر تانکها در اروپا غیرقابل قبول است و میتواند قابلبت های رزمی کشورهای اروپایی را در مقابل تهدیدات کاهش دهد. لئوپارد 2A7V متعلق به بوندسوهر گرچه رساندن تمامی تانک های لئوپارد 2 در اورپا به سطح لئوپارد 2A7 یک جهش برای تانک های لئوپارد 2 در این قاره محسوب میشود اما تهدیدات و چالش های جدید میدان نبرد برای تانک ها در حال گسترش هستند در نتیجه تکیه بر تانک های مدرن مانند لئوپارد 2A7 تا زمان آماده شدن پروژه MGCS برای واحدهای زرهی بسیار خطرناک خواهد بود و امادگی رزمی آنها را کاهش خواهد داد. به همین منظور شرکت KMW آلمان با همکاری وزارت دفاع المان پروژه ای به نام لئوپارد 2AX را کلید زده اند تا قابلیت های تانک های سری لئوپارد2 را تا زمان آماده شدن جانشین مناسب ارتقا دهد. در ادامه ویژگی های احتمالی پروژه لئوپارد 2AX صحبت خواهد شد. بخشی از بودجه دفاعی آلمان همانطور که مشخص شده است آلمان بودجه ای مصوب را صرف تولید لئوپارد 2AX میکند. مهمترین چالش پیرامون توسعه نسل بعدی تانک های لئوپارد 2 افزایش حفاظت در کنار حفظ وزن و یا کاهش آن است. اگر افزایش وزن در نسخه ی بعدی این تانک ادامه دار باشد تیدیل به یک معضل اساسی خواهد شد. توسعه نسل های متمادی تانک های سری لئوپارد 2 همواره با افزایش همراه بوده است. سری 2A4 وزنی در حدود 55تن، 2A5 وزنی در حدود 62 تن، 2A6 وزنی در حدود 64 تن و سری 2A7+ وزنی در حدود 67.5 تن دارند. اگر این رویه ادامه دار باشد احتمالا در نسل بعدی تانک های لئوپارد2 وزن تانک از 70 تن عبور خواهد کرد. در شرکت KMW آلمان توسعه دهندگان اکنون در تلاش هستند تا وزن تانک 2AX را کاهش دهند. شرکت KMW در نظر دارد تا سطح حفاظت را به شکل قابل توجه ای ارتقا دهد به طوری که لئوپارد های 2AX علاوه بر مقاومت در برابر پرتابه های انرژی شیمیایی به شکل موثری در برابر پرتابه های انرژی جنبشی جدید مقاوم باشند. این افزایش حفاظت بدون افزایش وزن و یا کاهش وزن همراه خواهد بود در نتیجه طراحان آلمان در نظر دارند وزن تانک ها از 70 تن فراتر نرود. در این بین گزینه های مختلفی پیش روی طراحان قرار دارد. از جمله استفاده از فناروی شرکت اسرائیلی رافائل بانام KE Armor Shield که در آلمان توسط شرکت دفاعی Dynamit Nobel تولید خواهد شد. این زره ها نسل جدیدی از زره های واکنشی است که راه‌ حلی جدید که برای دفع پرتابه‌های انرژی حنبشی APFSDS تانک ها می باشند. این صفحات زرهی به عنوان سیستم حفاظتی با وزنی مناسب برای تانکها و ارزان به بازار عرضه می‌شود که از مواد انفجاری کم استفاده می‌کند تا هیچ آسیب جانبی وارد نکنند و قابلیت دفع چند ضربه را داشته باشند. این صفحات زرهی میتواند طیف گسترده ای از تهدیدات از جمله پرتابه های APFSDS، APDS و شکل یافته انفجاری (EFP) را دفع کنند. همچنین این صفحات زرهی میتواند موشک های ضد زره مدرن را شکست بدهند. این صفحات زرهی توانستند در شبیه ساز کامپیوتری تا 54 درصد نفوذ میله نفوذگر پرتابه های APFSDS را کاهش بدهد. در آزمایش واقعی صفحات KE Armor Shield توانسته بودند موجب نفوذ دو پرتابه APFSDS بشود. در این آزمایش به ترتیب 50 درصد و 48 درصد کاهش نفوذ را نشان می داد. این آزمایش به شکل واقعی نشان داد این زره های جدید توانی دفع چند ضربه را دارند. شرکت سازنده ادعا دارد این زره های واکنشی میتواند هر پرتابه انرژی جنشی با هر کالیبری را شکست بدهند. این زره های واکنشی جدید فقط با گرما و اصطکاک یک تهدید واقعی فعال میشوند. مشخصات صفحات زرهی KE Armor Shield ساخت شرکت اسرائیلی رافائل تست صفحات زرهی KE Armor Shield در برابر پرتابه های APFSDS تست موفقیت آمیز صفحات زرهی KE Armor Shield در برابر دو پرتابه ی APFSDS درکنار استفاده از فناوری زره های جدید استفاده از سیستم های دفاع فعال نیز بررسی خواهد شد. موضوع نصب سیستم حفاظتی فعال تروفی بر روی تانک های لئوپارد 2 با موفقیت تست شد و کیت های این دفاع فعال برای نصب بر روی تانک های لئوپارد توسط بوندسوهر خریداری شده است. علاوه براین سیستم دفاع فعال StrikeShield ساخت راین متال نیز میتواند یکی از گزینه های بررسی برای نصب بر روی نسل بعدی تانک های لئوپارد باشد. تانک های لئوپارد 2AX نیاز خواهد داشت تا به سیستم های نظارتی پیشرفته ، حسگرها جدید سیستم های انتقال اطلاعات مدرن و معماری تمام دیجیتالی مجهز شوند. استفاده از این زیرسیستم ها در حقیقت تاکید ویژه بر افزایش آگاهی موقیتی خدمه در طول عملیات های رزمی است. به عنوان مثال در آینده فرمانده یک تانک 2AX قادر خواهد بود تا تصاویر ویدیویی پهپاد های شناسایی/رزمی را به صورت برخط دریافت کند. نسخه اولیه تانک 2A7A1 بوندسوهر مجهز به دفاع فعال تروفی افزودن زره های ماژولار جدید، یکپارچه سازی سیستم دفاع فعال و افزودن سیستم های آگاهی موقیتی خدمه به تانک های لئوپارد 2 با همان ساختار برجک میتواند بسیار سخت باشد و طراحان را با محدودیت های جدی مواجه کند. بر همین اساس به نظر می رسد در تانک های لئوپارد 2AX شاهد طراحی یک برجک جدید برای تانک های لئوپارد 2 باشیم . برجک جدید همچنین میتواند باعث شود شرکت KMW بتواند یک بارگذار خودکار جدید برای تانک ها لئوپارد طراحی کند. در نتیجه یکی از خدمه ها حذف خواهد شد و تعداد کلی خدمه به 3 نفر خواهد رسید. استفاده از بارگذار همچنین می تواند باعث کاهش وزن کلی برجک و وزن کلی تانک شود. استفاده از بارگذار خودکار نیز میتواند باعث شود تا KMW بتواند کالیبر توپ اصلی از 120 م.م را به 130م.م یا 140 م.م ارتقا دهد. طراحان آلمانی سابقه طراحی بارگذار خودکار و ادغام با آن یک توپ کالیبر 140 م.م را در پروژه Leopard 2 KWS III به شکل آزمایشی دارند. علاوه براین چند طرح آزمایشی دیگر از نصب باگذار خودکار برای لئوپارد 2 در طول جنگ سرد طراحی و تست شده بود. در جدیدترین برنامه شرکت آلمانی راین متال یک برجک جدید همراه با بارگذار خودکار و توپ 130 م.م را برای تانک های چلنجر2 به شکل آزمایشی طراحی و تولید کرد. در نتیجه طراحان آلمانی از نظر فنی مشکلی برای تولید یک بارگذار خودکار و افزایش کالیبر در تانک لئوپارد 2AX نخواهند داشت. اما استفاده از بارگذار خودکار و نصب یک توپ با کالیبر جدید می تواند همراه با پیچیدگی های باشد. احتمال استفاده از یک توپ جدید با کالیبر متفاوت در پروژه تانک های لئوپارد 2AX ضعیف در نظر گرفته میشود. افرایش کالیبر منجر به تنظیم مجدد سیستم تامین مهمات تانک می شود و می تواند بودجه های دفاعی زیاد را به سمت خود بکشاند. لئوپارد 2AX در حقیقت به عنوان یک ارتقاء تانک های لئوپارد2 برای کشورهایی که با نسخه های قدیمی کار می کنند ارائه می شود. در نیتجه بیشتر کشورهای اروپایی نمیتواند و یا نمیخواهند بودجه ای بیشتری برای ارتقا ناوگان تانکهای خود خرج کنند. بنابراین احتمالا افزایش کالیبر در تانک های لئوپارد 2AX همراه نباشد. استفاده از بارگذار خودکار اگرچه با چالش های کمتری همراه است اما بازهم چالش های مخصوص به خود را خواهد داشت. استفاده از بارگذار خودکار اگرچه باعث کاهش یک نفر خواهد شد اما نیازمند تغییرات در ساختار سازمانی و ستادی می شود علاوه براین نیازمند تعریف چرخه عملیات تعمیر و نگهداری و آموزشهای جدید در سازمان رزم ارتشهای اروپای میشود. پروژه Leopard 2 KWS III مجهز به بارگذار خودکار و توپ 140 م.م که در اواخر جنگ سرد دنبال شد تانک چلنجر 2 مجهز به یک برجک جدید با بارگذار خودکار و توپ 130 م.م محصول شرکت راین متال آلمان در بحش پیشرانه طراحان میتواند در صورت نیاز از بسته قدرت به نام EuroPowerPack استفاده نمایند. در این بسته قدرت از پیشرانه دیزیل MTU MT883 با 1500 اسب بخار قدرت و گیربکس اتوماتیک ده سرعته (پنج دنده جلو، پنج دنده عقب) Renk HSWL 295TM استفاده شد است. استفاده از بسته قدرت EuroPowerPack در مقایسه با بسته قدرت فعلی تانک های لئوپارد 2 موجب صرفه جویی در فضا در حدود 1.7 متر مکعب میشود. علاوه بر این با 15 درصد بهبود در مصرف سوخت 10 درصد افزایش خروجی دارد. شرکت KMW در پروژه به نام لئوپارد 2A6EX از بسته قدرت EuroPowerPack استفاده کرد. مشکلی اصلی نصب این بسته بر روی تانک های سری لئوپارد 2 ابعاد جمع و جور آن است در نتیجه برای نصب آن بر روی تانک، بدنه تانک و بخش پیشرانه باید تغییر میکرد که در هزینه های تولید اثر گذار بود. در نتیجه مشتریان راضی به نصب بسته قدرت EuroPowerPack نبودند. این احتمال وجود دارد که پروژه لئوپارد 2AX با توجه به تغییرات گسترده و تکامل این تانک استفاده از بسته قدرت EuroPowerPack نیز به عنوان یک گزینه بررسی شود. بسته قدرت جمع و جور EuroPowerPack در صورت استفاده از بسته قدرت EuroPowerPack باید بدنه تانک لئوپارد تغییر پیدا کند تالیف و ترجمه : Crash@ منابع : 1 2 3 4 نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است

با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد. هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد 200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.

بسم ا... بال در بال تامکت پی نوشت : خدا لعنت ات کُنه ... گرومن ... بعد از حدود 5 دهه ، هنوز وقتی با بالهای باز پرواز می کند ، اُبهت بیشتری از جتهای نسل پنجم و ششم دارد ...

بسم ا... بال در بال فانتوم

Dassault Etendard IVM

Dassault Mirage IIIDA

سلام به نظر حقیر، از آنجایی که آمریکا به صورت انفرادی در حال مذاکره با ایران است و قبلا هر نوع میانجی‌گری اروپا رو به شدید ترین وجه رد کرده است، از طرفی اروپا منافع زیادی در بهبود ارتباط با ایران در زمینه مبادله انرژی و جنگ اوکراین دارد. به همین جهت اروپا به صورت مجزا درحال مذاکره با ایران است سفر باقری به وین و ملاقات باقری با موگرینی در دبی شاهدی بر این مدعا است. ایران هم مراتب اعتراض خود را بابت پناه دادن به سازمان‌های تروریستی و گروه‌های مخالف ایران و همچنین بد عهدی طرف اروپایی در برجام را به طرف مقابل گوشزد کرده است در نتیجه طرف اروپایی سعی در نشان دادن چرخش در مبادلات تجاری و حمایت از گروههای اپوزیسیون دارد تا روند گفتگوها تسهیل شود. این رفتار یک تغییر تاکتیک است و نشانه‌ای از تغییر راهبرد اروپا در قبال ایران نیست. شاید این رفتار در آینده تعمیق شود ولی فعلا نباید روی آن حساب کرد

بسم الله الرحمن الرحیم و مکروا و مکرالله و الله خیر الماکرین یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم و الله متم نوره و لو کره الکافرون با سلام خدمت همه دوستان گرامی هنوز یک سال از فتنه نگذشته است و چه زیبا است بساط کسانی را که می خواستند نسخه دین و حکومت دینی را بپیچند و انتخابات و حجاب و غیره را بهانه دانسته و اصل نظام را نشانه می گرفتند به دست حامیان و اسپانسرهایشان جمع شود . ان هم توسط کشوری که رابطه خویش را با ایران اسلامی قطع کرده و میزبان دشمنان ایران اسلامی شده است . خدای امروز همان خدای دهه 60 است و پاکسازی کمپ آنها در آلبانی درست در روزی اتفاق می افتد که در دهه 60 قیام مسلحانه به راه انداختند و به فاز نظامی ورود کردند و وسط پایتخت ایران اسلامی مردم و حزب اللهی ها را می کشتند و چه کسی جز خداوند متعال ملت تازه انقلاب کرده ایران را از میان انبوه حوادث و طوفان هایی عبور داد که نسیمی از آنها بر هر کشوری وزید ، آن را با خاک یکسان کرد . یاد و خاطره همه شهدا و امام شهیدان گرامی باشد . این شهید سلیمانی بود که گفت : والله هر کس تیر به سمت این نظام انداخت آواره شد و امروز آوارگی آنها را همه با هم می بینیم . باش تا صبح دولتت بدمد کاین هنوز از نتایج سحر است اللهم اشغل الظالمین بالظالمین

یکی از مواردی که تو طراحی ها بسیار مشهود است فرهنگ و نگاه حاکم بر طراحی است که منطبق بر اقلیم، تاریخ و نیازهای هر منطقه ای هست از همین رو سبک طراحی های بسیار متفاوتی رو در آمریکا، آلمان، انگلیس، فرانسه و روسیه می بینیم همه این ها اگر درست دیده شوند ریشه هایی از فرهنگ و اقلیم سازنده آن سلاح دارند این قضیه در مورد تانک ها به شدت دیده می شود تانک های غربی و تانک های شرقی چرا تانک های غربی بزرگ تر از تانک های روسی ساخته می شوند؟ چرا طرح های روسی زمخت تر ساخته می شوند؟ اگر مفهوم طراحی سازنده را بفهمیم در مواقع انتخاب، انتخاب های خوب و مبتکرانه ای رو انجام می دیم

به نام خدا Kronstadt Orion هواپیمای بدون سرنشین (UAV) ارتفاع متوسط مداومت بالا (MALE) [2020] روسیه، برخلاف ایالات متحده در یافتن استاندارد سازی و وابستگی افزاینده به پهپاد های ارتفاع متوسط مداومت بالا (MALE) با مشکل مواجه است. چند طرح مفهومی قابل توجه شامل مدل های با قابلیت VTOL (برخاست و فرود عمودی) ارائه شده اما تعداد کمی به راه های در خدمت نیروی هوایی، ارتش و نیروی دریایی تبدیل شدند. Kronstadt با نمایش پهپاد Orion در ماکس 2017 به دنبال این موضوع است. طول کلی آن 9 متر است، فاصله بین نوک بال ها به 16 متر می رسد و 3 متر ارتفاع دارد. حداکثر وزن برخاست Orion به 1000 کیلوگرم می رسد و تا 200 کیلوگرم محموله مانند سامانه های الکترواپتیک/مادون قرمز، دوربین دیجیتال هوایی، رادار های چند کاربره (SAR و GMTI) و رهگیری سیگنال های ارتباطی و راداری را حمل می کند. در ظاهر، Orion از یک بدنه دراز و باریک حاوی تجهیزات ماموریتی، مجموعه اویونیک، ذخیره سوخت و موتور تشکیل می شود. یک سامانه اپتیکی در برجستگی زیر چانه بدنه قرار می گیرد. موتور یک ملخ 2 پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می چرخاند (همانند سری پریدیتور). بال های اصلی در میانه بدنه، طراحی مستقیمی دارند و نوک آن ها برش خورده است. به جای واحد دم مرسوم، از یک ترکیب V شکل (همانند پهپاد ریپر) استفاده می شود که به طور همزمان به عنوان پایدارساز های افقی و عمودی عمل می کند. برای برخاست و فرود از چرخ های سه‌گانه جمع شونده استفاده می شود. Orion با موتور خود به حداکثر سرعت 200 کیلومتر بر ساعت می رسد، تا ارتفاع 7500 متر پرواز می کند و با برد 250 تا 300 کیلومتری، مداومت 24 ساعته دارد. ماموریت های Orion شامل جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) هوایی، تشخیص و رهگیری هدف، نقشه برداری هوایی، ارزیابی خسارت حمله، نقشه برداری راداری، رهگیری سیگنال ارتباطی (SIGINT) و تشخیص و مکان یابی رادار های زمینی (COMINT) می شود. از دیگر امکانات این پهپاد می توان به برنامه ریزی هوشمند ماموریتی براساس داده های عملیاتی، آب و هوایی، زمینی و اطلاعات دیگر، نقشه برداری عکسی و مدل سازی 3 بعدی تقریبا بی وقفه و کنترل محموله از طریق واقعیت افزوده اشاره کرد. با اینکه ماموریت های اصلی Orion در حوزه نظارتی است، توانایی حمل تسلیحات نیز دارد. در نمایشگاه ماکس 2021 موشک هواپایه هدایت پذیر Vikhr (با برد مشابه موشک هلفایر که روی پهپاد ریپر نصب می شود) در کنار این پهپاد قرار داده شد و گمان می رود این پهپاد توانایی شلیک Vikhr را داشته باشد. این موشک قابلیت مورد اصابت قرار دادن اهداف تا فاصله 10 کیلومتری را با سرعتی بیش از 600 متر بر ثانیه دارد که در صورت حمل شدن توسط Orion ، این پهپاد را در رده Wing Loong II چینی و بایراکتار ترک قرار خواهد داد. در جولای سال 2014، پهپاد Orion در اشغال کریمه شرکت داشت. این سامانه ها توسط اولین واحد نظامی روسیه که این مدل را دریافت کردند، عملیاتی و در نقش شناسایی هوایی از آن ها استفاده شد. در اکبر سال 2019، Kronstadt به طور رسمی تولید انبوه پهپاد Orion خود را آغاز کرد. نیروی های مسلح روسیه اخیرا از این پهپاد در نقش شناسایی و حملات ضد تروریستی در سوریه به صورت آزمایشی استفاده کردند. در طول آزمایش ها، Orion-E به "مجموعه مدرن جاسوسی، فرماندهی و ارتباطی Strelets-M" مجهز بود و اهداف خود را با دقت بهره وری بالا مورد اصابت قرار داد. از این پهپاد در طول جنگ اکراین هم استفاده شده است. Inokhodests-RU/Sirius Orion-2/Helios مشخصات - سال ورود به خدمت: 2020 - وضعیت: در خدمت فعال - تعداد فروند ساخته شده: حدود 48 - سازنده: Kronstadt Technologies -روسیه - کشورهای استفاده کننده: روسیه - نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 8 متر - طول بال ها: 16 متر - ارتفاع: 3 متر - وزن: 500 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 1000 کیلوگرم (500 کیلوگرم ظرفیت بار) – قوای محرکه: 1 موتور نامشخص که یک ملخ 2 پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می گرداند - حداکثر سرعت: 200 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 7500 متر - برد: 250 تا 1400 کیلومتر - تسلیحات: تا 200 کیلوگرم محموله شامل بمب های غیرهدایتی هوایی انواع موشک در 4 نقطه سخت، سامانه الکترواپتیکی/مادون قرمز (جستجو و تششخیص اهداف زمینی در طیف مرئی و مادون قرمز، فاصله سنج، هدف گذار لیزری)، دوربین دیجیتال هوایی (تصویربرداری هوایی کیفیت بالا، ذخیره تصاویر)، رادار چند حالته (حالت SAR: نقشه برداری زمین، حالت GMTI: تشخیص تاسیسات ثابت و اشیا متحرک)، SIGINT/COMINT - نسخه ها: Orion (سری پایه - قابلیت حمل 4 بمب هدایت پذیر یا موشک با حداکثر ظرفیت 200 کیلوگرم)، Orion-E (نسخه صادراتی - قرارداد هایی برای نمونه شناسایی این پهپاد بسته شده است)، Orion-2/Helios (برنامه ریزی شده برای سال 2023 با ابعادی بزرگ‌تر - در دسته پهپاد های HALE قرار می گیرد - دارای 5 تن وزن به همراه 30 متر طول بال ها - مناسب عملیات های خودکار به مدت 30 ساعت در ارتفاع بالای 10 هزار متری)، Inokhodests-RU/Sirius (نسخه مسلح برای ارتش روسیه - 2 موتوره - 30 متر طول بال، 9 متر طول و 3.3 متر ارتفاع – حداکثر ظرفیت رزمی 450 کیلوگرم – سرعت کروز 295 کیلومتر بر ساعت – حداکثر ارتفاع 12000 متر – مداومت 40 ساعته) منبع 1 - منبع 2 - منبع 3

موشک فتح در خدمت نیروی زمینی ارتش:

تحویل دومین سری تانک های لئوپارد2 A7V به بوندس وهر در حضور وزیر دفاع فدرال آلمان و ژنرال کریستین فرویدین فرمانده تیپ 9 آموزش زرهی (Panzerlehr) پنچ دستگاه تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2 A7V به گردان93 آموزشی تانک از تیپ 9 آموزش زرهی تحویل داده شد. پس از گردان تانک393 گردان93 آموزشی تانک، دومین گردانی در بوندس وهر است که به جدیدترین نسل تانک های لئوپارد 2 مجهز میشود. پیش بینی میشود با تحویل تانک های لئوپارد2 A7V به بوندس وهر تعداد تانک های لئوپارد 2 عملیاتی در آلمان به 320 دستگاه میرسد. ارتش آلمان به دنبال این است که تمام تانک های لئوپارد 2 خود را به سطح فنی لئوپارد 2 A7V برساند. در حاشیه تحویل تانک های لئوپارد2 A7V به گردان93 آموزشی تانک برای اولین بار تانک های لئوپارد 2 در اختیار بوندس وهر با پوشش استتار چندطیفی باراکودا ساخت شرکت ساب سوئد دیده شدند. این پوشش استتار می تواند موجب اختفا تانک از دید بصری، راداری و فروسرخ بشود در نتیجه در بقاپذیری آنها میتواند اثر مثبتی بگذارد. حضور وزیر دفاع فدرال آلمان و ژنرال کریستین فرویدین در مراسم تحویل تانک لئوپارد2 A7V به تیپ 9 آموزش زرهی - تیپ 9 آموزش زرهی به «ویترین ارتش آلمان» به خاطر مانورهای نمایشی گسترده مشهور شده است. لئوپارد2 A7V با پوشش استتار چندطیفی باراکودا

تمرینات نگهداری و تعمیرات در میدان نبرد پیرو مقاله خوب جناب @Crash با عنوان قلب تپنده تانک های چینی در مورد تعمیرات و نگهداری موتور تانک نوعی از تمرینات مطرح شد که کمتر دیده می شود ولی مهم و حیاتی هست همیشه از تمرینات نیروهای رزمی سخن گفته شده است ولی لجستیک و تعمیرات و نگهداری در میدان نبرد یکی از مهارت های مهم در کیفیت نیروهای نظامی هستند برای این منظور تمرینات و شبیه سازی هایی برای ایجاد سختی شرایط جنگ و امادگی پرسنل پشتیبانی برای راه اندازی سریع و حفظ حداقل کیفیت نیروها طراحی می شود این تمرینات در چند سطح انجام می شود سطح ابتدایی بحث توانایی سبک و اورهال تعمیرات در عقبه و در زمان کافی هست سطح دوم انجام تعمیرات در عقبه در زمان محدود، (1 ساعته، 6 ساعته و 24 ساعته) سطح سوم انجام تعمیرات در زمان محدود همراه با عوامل استرس زا ( شامل انفجارهای مصنوعی، شلیک گلوله های رنگی و ...) این تمرینات علاوه بر بالا بردن سطح کیفی و ایجاد ارزیابی دقیق از توانایی پرسنل تعمیرات سبب یافتن گره ها و مشکلات سخت افزاری در مسیر تعمیرات می شود که با تکنیک های مشخص راهکارهایی برای انجام این تعمیرات در کوتاه ترین زمان انجام میشود - یکی از این راهکارها استفاده از قطعات ماژول و از پیش اماده است که باعث کاهش زمان تعمیرات و راه اندازی سریع وسایل زرهی می شود و بخش معیوب سریعا به عقب منتقل شده تا در زمان و امنیت کافی تعمیرات اساسی صورت گیرد این راهکار برای سیستم کنترل، محافظ های زرهی و ... وجود دارد. حتی پناهگاه و مقرهای از پیش اماده برای تسریع در افزایش امنیت تجهیزات زرهی استفاده می شود. - راهکار دیگر پیشبینی قطعات ضعیف و با احتمال اسیب بالا جهت تهیه و امادگی ارائه در میدان نبرد یا واحدهای تعمیرات است تا قطعات یا ماژول ها به تعداد کافی و در موقعیت های مناسب حاضر بوده و خدمات برای پشتیبانی بدون مشکل انجام شود این راهکار شدیدا به ارزیابی مداوم آماری از تعمیرات، تهدیدات و ضعف های تجهیزات زرهی وابسته است. - تهیه چک لیست راهنما برای مستند سازی تجربیات و تکنیک ها برای تعویض سریع قطعه و ماژول مشابه این مستندسازی را در تیم های نگهداری و تعمیرات فرمول 1 می توان مشاهده کرد که چگونه تیم تعمیرات در کمتر از 1 دقیقه تمام خدمات را انجام و ماشین را راهی مسابقه می کنند. در آموزش و تمرین هر چه عرق بیشتری بریزیم در میادین نبرد خون کمتری می‌ریزیم

تست های موفقیت امیز دفاع فعال تروفی بر روی تانک های لئوپارد طبق گزارش وزارت دفاع رژیم صهیونیستی، اولین سری از آزمایش‌های دفاع فعال تروفی که با تانک اصلی جنگی لئوپارد 2A7 آلمان ادغام شده بود، با موفقیت به پایان رسید. به نظر می رسد در طی این آزمایش نه تنها شلیک و رهگیری موشک‌های ضدتانک بلکه امکان مکان‌یابی محل شلیک نیز بررسی شده بود. به لطف این سامانه، تانک های مجهز به تروفی قادر خواهند بود با سلاح های خودبه راحتی با تهدیدات سلاح های ضد زره نیز مبارزه کنند. طی این آزمایش سامانه تروفی موفق شد با نرخ رهگیری 90 درصد عملکرد قابل قبولی از خود برجای بگذارد. آزمایشات این سامانه با مشارکت شرکت اسرائیلی رافائل، شرکت آلمانی KMW، وزارت دفاع اسرائیل و آلمان انجام شد. ارزش قرارداد ادغام تروفی اسرائیل با لئوپارد 2 آلمانی به 120 میلیون یورو می رسد. براساس این قرار در گام نخست 18 دستگاه تانک لئوپارد 2 مجهز به سامانه تروفی خواهند شد. نسخه های لئوپارد 2A6A3 کاندیدای اصلی برای دریافت سامانه تروفی هستند. قرار است این تانکها برای دریافت تروفی به استاندارد Leopard 2A7A1 ارتقاء یابند. احتمالا آلمان در آینده تعداد بیشتری از تانک های لئوپارد خود را همگام با برنامه بروز رسانی این تانک به تروفی مجهز کند. تانک های Leopard 2A7A1 مجهز به تروفی به واحدهای نیروهای ویژه مشترک ناتو VJTF تحویل داده خواهد شد. آلمان در سال 2023 رهبری این گروه را بر عهده می گیرد. در نتیجه برای آماده شدن برای رهبری این گروه به شکل ویژه ای توان رزمی نیروی زمینی خود را تا سال 2023 ارتقا میدهد. منبع

اولین خانه پلنگ های مدرن بوندس وهر سرانجام بعد از گذراندن 2 سال از تست های تانک لئوپارد 2A7V توسط نیروی زمینی ارتش المان، اکنون در سال 2021 اولین واحد نظامی این سری از تانک ها را دریافت کردند. گردان تانک 393 با نام "Thüringer Löwe" در شهر باد فرانکن هاوزن اولین واحد در بوندس وهر است که این تانک های فوق مدرن را دریافت میکنند. این گردان بخشی از نیروی واکنش سریع ناتو را تشکیل می دهد. در مجموع طی سه سال 104 دستگاه تانک لئوپارد 2A7V به بوندس وهر تحویل خواهد شد. تانک های لئوپارد 2A7V سیستم های نظارتی دید در شب نسل سوم، قابلیت اتش بهتر و دقیق تر تا فاصله 5 کیلومتر، استفاده ار مهمات مدرنتر ، سیستم مدیریت میدان نبرد مدرن، حفاظت و زره های ماژولار بیشتر (وزن تانک به 66/5 تن میرسد ) و گیریکس قوی تر مجهز است. مراسم تحویل تانک های لئوپارد 2A7Vبه گردان تانک 393

یکی از ویژگی مثبت تانک های غربی همچون لئوپارد و ابرامز در مقابل نمونه های شرقی مثل سری تی-72 قابلیت بروز رسانی با کمترین تغییرات در سیستم های داخلی هست. در حقیقت طراحان غربی قابلیت بروز رسانی در آینده را برای این تانک ها در نظر گرفته اند. تانک های غربی پیشرانه های به مراتب قوی تر دارند در نتیجه بدون مشکل در کاهش تحرک پذیری می توان افزایش وزن را در در این تانک ها اعمال کرد. به نوعی نسخه لئوپارد 2A5 و نسخه 2pl هر دو از نسخه از سری 2A4 مشتق شده اند و هر سه سری تانک از یک نوع پیشرانه بهره میبرند. با وجود اضافه شدن زره های ماژولار جدید وزن تانک 2pl (وزنی در حدود 60 تن) به مراتب سبک تر از لئوپارد 2A5 (وزنی در حدود62 تن) است. پس مشکلی از نظر تحرک پذیری در نسخه 2pl وجود ندارد چون این سری حتی سبک تر از نسخه های مدرن تر لئوپارد هست. البته حتی تانک های پیشرفته تر سری لئوپارد یعنی 2A7 با وزن 67.5 تن به مدد پیشرانه دیزیل قدرتمند MTU MB-837 Ka501 مشکلی در تحرک پذیری ندارد. پلنگ های لهستانی از راست به چپ تانک لئوپارد 2pl ، لئوپارد 2A5 و 2A4 سمت راست لئوپارد 2pl و سمت چپ 2A4 در این تصویر میتوان زره های ماژولار که به برجک اضافه شده است را مشاهده کرد لئوپارد 2A5 هم نسخه پیشرفته تر لئوپارد 2A4 مسحوب میشود. در این تصویر میتوان زره های ماژولار جدید نصب شده بر روی برجک نسخه لئوپارد 2A5 و نسخه های بالاتر را مشاهده کرد

لئوپارد 2PL در سال 2002 با ورود تانک های لئوپارد 2A4 و بعد از آن خرید تانک های لئوپارد 2A5 از آلمان فصل جدیدی در نیروهای زرهی لهستان ایجاد شد. ورود این تانک های جدید آلمان به لهستان این اجازه را داد تا بخشی از تانک های قدیمی تی 72 ام و پی تی- 91 خود را از خدمت بازنسشته کند. با این وجود در سال 2015 ارتش لهستان تصمیم گرفت تا با کمک شرکت آلمانی راین متال بروز رسانی کاملی را بر روی تانک های لئوپارد 2A4خود پیاده سازی کند. شرکت های لهستانی با کمک شرکت راین متال این بسته ارتقا را تولید کردند. این نسخه با نام لئوپارد 2PL شناخته می شود. اولین نمونه نمایش داده شده ی این تانک در سال 2016 بوده است. ارزش تقریبی این بسته ارتقا 542 میلیون یورو است که قرار است 128 دستگاه از تانک های لئوپارد های 2A4 به ارتقا 2PL برسند. تانک های لئوپارد 2PL شباهت قابل توجه ای به تانک های Revolution شرکت راین متال دارند. البته با تمامی بروز رسانی های اعمال شده بر روی لئوپارد 2PL هنوز از تانک های لئوپارد 2A7 ارتش المان در بخش های قدرت و دقت شلیک، حفاظت و سیستم های الکترونیکی پایین تر است. شرکت راین متال تجربه ارتقا تانک های لئوپارد 2A4 ارتش کانادا ، مالزی و سنگاپور را نیز در کارنامه خود دارد. عقد قرار داد مابین شرکت های لهستانی و راین متال برای بروز رسانی لئوپارد 2A4 تانک های لئوپارد2A4 لهستان آماده برای بروزرسانی نمونه اولیه و گرافیکی تانک لئوپارد 2PL در بخش حفاظت همانند تانک های پی تی -16 برای توسعه تانک لئوپارد 2PL نیز از زره های ماژولار شرکت آلمانی IBD استفاده شده است. نصب این سری از زره های ماژولار بر روی تانک های لئوپارد 2A4 باعث می شود تا آنها حتی از تانک های لئوپارد 2A5 از نظر حفاظت مقاوم تر باشند. زره های ماژولار به شکل عمده بر روی برجک و بخشی از بدنه نصب شده است با این حال گفته می شود کف تانک نیز با این زره های ماژولار پوشیده شده است تا در مقابل بمب های کنار جاده ای و مین های ضد تانک مقاومت تانک افزایش یابد. نصب این زره های ماژولار باعث شده است وزن تانک 56.6 به 60 تن برسد. سهم افزایش وزن برجک به خاطر نصب زره های ماژولار حدود 3 تن اعلام شده است. حدود 3 تن زره ماژولار به برجک لئوپارد لهستان اضافه شده است سلاح اصلی لئوپارد 2PL همان توپ سایق 120 میلیمتری L44 بی خان است . با این حال شرکت راین متال تغییراتی را بر روی این توپ اعمال کرده است که به تانک لئوپارد 2PL این قابلیت را می دهد تا مهمات جدید شرکت راین متال DM11 ، DM53 و DM63 را شلیک کند. جنگ افزار ثانویه شامل یک مسلسل 7.62 میلی متر هم محور و یک مسلسل 7.62 میلی متر نصب شده در بالای برجک است. احتمال دارد در آینده مسلسل روی برجک با یک ایستگاه سلاح کنترل از راه دور تعویض شود. برجک هیدرولیکی تانک لئوپارد 2A4 با یک برجک برقی در تانک 2PL با مشارکت شرکت لهستانی ZMT تعویض شده است. از جمله دلایل حذف برجک هیدرولیکی احتمال مشتعل شدن مایع داخل آن است که در بقا پذیری خدمه تانک تاثیر بسیاری خواهد داشت علاوه بر آن سیستم های برجک برقی فضای کمتری را در داخل برجک اشغال می کنند. سیستم های نظارتی و سیستم کنترل آتش در تانک لئوپارد 2PL بهبود پیدا کرده است. سیستم نظارتی فرمانده شامل سیستم دید پانورامیک PERI R17A3 است که به دوربین حرارتی نسل 3 با رزولوشن بالا و فاصله یاب لیزری مجهز است. این سیستم دید پانورامیک جدید در حقیقت سیستم دید پانورامیک قدیمی تانک های لئوپارد PERI R17A1 است که توسط شرکت لهستانی PCO بروز رسانی شده است. سیر تکاملی سیستم دید پانورامیک تانک لئوپارد جایگاه فرماندهی تانک مجهز به صفحه نمایش دیجیتال است که داده های مختلفی را نمایش می دهد. راننده تانک مجهزبه سیستم دید در شب KDN-1 Nyks است که به وسیله شرکت لهستانی PCO ساخته شده است. همچنین برای راحتی و حرکت مطمئن رو به عقب دوربین دید عقب برای این منظور در تانک تعبیه شده است. تانک لئوپارد 2PL همان پیشرانه ی تانک لئوپارد 2A4 یعنی موتور دیزل توربوشارژ MTU MB-837 Ka501 با قدرت 1500 اسب بخار را حفظ کرده است. با این وجود برای این تانک جدید یک واحد قدرت کمکی قرار داده شده است تا در صورت خاموش بودن موتور اصلی سیستم های ضروری تانک به کار خود ادامه دهند. این واحد قدرت کمکی همان مدلی است که در تانک لئوپارد 2A7 نصب شده است. سیستم دید در شب KDN-1 Nyks راننده تانک لئوپارد 2PL به صندلی های جدید ضد شوک و سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مجهز است. سیستم های ارتباطات تانک بدون تغییر و مشابه تانک لئوپارد 2A4 می باشد. همچنین این تانک فاقد سیستم مدیریت میدان نبرد است. حضور تانک لئوپارد 2PL در نمایشگاه MSPO 2016 لهستان لازم به ذکر است لئوپارد 2PL که در غرفه شرکت آلمانی راین متال در نمایشگاه IDEX 2017 به نمایش درآمده بود نیز با نمونه اولیه نمایش داده شده دارای یک تفاوت قابل ملاحظه بود و آن تعویض دید پانورامیک PERI R17 A3 با دید پانورامیک Seoss بود. همچنین دید پانورامیک جدید فرمانده با یک جایگاه سلاح کنترل از راه دور مسلح به نارنجک انداز 40 میلیمتری مدل MK19 هماهنگ شده بود. مشخصلت کلی تانک لئوپارد 2PL کشور سازنده: لهستان / آلمان وزن : 60 تن طول بدنه : 7.72متر عرض: 3.7متر ارتفاع: 2.5متر خدمه: 4 نفر تسلیحات: توپ 120 میل متری L44 دو مسلسل7.62 میلی متری پیشرانه: دیزیل MTU MB-837 Ka501 قدرت موتور: 1500اسب بخار سرعت: 75 کلومتر برساعت برد: حدود 500 کیلو متر مهمات شناسی مهمات 120 میلیمتری DM 11 : مهمات شدید النفجار DM 11 ساخت شرکت راین متال مجهز به فیوز تاخیر زمانی هستند . این ویژگی به خدمه تانک اجازه میده با اطمینان بالا از پیاده نظام پشتیبانی آتش کند. همچنین این مهمات قابلیت انهدام خودروهای زرهی سبک و متوسط را دارد. فیوز تاخیر زمانی این امکان را به خدمه می دهد که بعد از بارگذاری گلوله و شلیک آن ، با کمک یک برنامه ماژولار الکترونیکی ، گلوله را در نقطه دلخواه از حرکت پرتابه منفجر کند. به عنوان مثال میتوان پرتابه را در مقابل هدف ، بالای سر هدف و یا بعد از عبور از دیوار منفجر کرد. مهمات 120 میلیمتری DM63 / DM53 : مهمات انرژی جنبشی DM63 / DM53 قابلیت نفوذ به زره های ساندویچی و زره های واکنشی را دارد . این مهمات جدید دقت بالایی دارند و باعث فرسایش کمتر لوله توپ میشوند. مترجم :Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است.

مدرسه سواره نظام زرهی ارتش شیلی مدرسه سواره نظام زرهی ارتش شیلی (Cecombac) واحدی است که هدف آن آموزش و تشکیل واحدهای زرهی برای ارتش شیلی میباشد. این مرکز اموزشی در 9 نوامبر 2007 همزمان با تحول بزرگ در نیروی زمینی شیلی یعنی به خدمت گرفته شدن تانکهای Leopard 2A4 و خودروهای رزمی Marder 1A3 ایجاد شد. هدف اصلی تاسیس این مرکز بهبود فرایندهای یادگیری سربازان برای دستیابی به حداکثر قابلیت ها بود. مرکز Cecombac مسئول آموزش و کمک به فرایندهای آموزشی نیروی زمینی ارتش شیلی است. این واحد همچنین وظیفه برگزاری فرایندهای آموزشی مربوط به دوره های تخصصی و دوره های تکمیلی مرتبط با سیستم آموزشی ارتش شیلی را بر عهده دارد. دوره ها تقریباً دو ماه و نیم طول می کشد و در دو مرحله انجام میشوند. حدود 40 ساعت آموزش مجازی و 360 ساعت آموزش حضوری داده می شود جایی که مدرن ترین تجهیزات اموزشی در آمریکای جنوبی قرار دارند. در این مرکز اموزشی ، بیش از 100 پرسنل مسئول برگزاری دوره های مختلف آموزشی ، پشتیبانی از آموزش یا صدور گواهینامه برای فارغ‌التحصیل را انجام میدهند. مدرسه سواره نظام زرهی ارتش شیلی دارای فناوری پیشرفته ای است که امکان آموزش مدرن را فراهم میکند و مهارتها و تواناییهای پرسنل را بر اساس مشاغل نظامی تخصصی تقویت میکند. این مدرسه زرهی واقع در شهر Iquique دارای شبیه سازهای مختلف برای برجک، رانندگی و شلیک است که توسط شرکت المان KMW ساخته شده است. این شبیه سازها امکان آماده سازی و آموزش تمامی خدمه تانکهای لئوپارد 1 ، لئوپارد 2 و خودروهای رزمی Marder را فراهم میکند. این شبیه سازها موجب کاهش هزینه های اموزش میشوند مثلا صرفه جویی در مصرف مهمات و سوخت، همچنین خطرات احتمالی را به حداقل میرساند که به سربازان اجازه می دهند در شرایط مطلوب اموزش ببینند. این سیستم های آموزشی امکان ایجاد شبیه سازی شکست ها و خرابی های مختلفی را دارند، بدین ترتیب کسب مهارت های لازم با توجه به هر بخش تخصصی را تسهیل می کند. یکی دیگر از فناوری موجود در این مرکز ، سیستم های شبیه سازی تاکتیکی مدرن در سطح تیم رزمی است که می توانند با سیستم شبیه سازی تانک تعامل داشته باشند. تانک های لئوپارد 2A4 نیز می تواند اجرای تمرینات در سطح تیم رزمی را تسهیل کند. فرمانده مرکز Cecombac ، سرهنگ دوم کارلوس کامماس، در آخرین گزارش خود اظهار داشت که ماموریت آنها به عنوان یک مرکز آموزشی، آموزش اعضای ارتش است که خدمه تانک Leopard 2A4 ، خودرو رزمی Marder 1A3 و هویتزر خودکششی M-109 را تشکیل می دهند. "همه سربازانی که با این سخت افزارها کار میکنند باید از مرکز آموزش دیدن کنند. در اینجا ما آنها را آموزش می دهیم و به آنها گواهینامه می دهیم و آنها در موقعیتی هستند که می توانند با تجهیزات نیروی زمینی کار کنند." مرکز Cecombac دوره های مختلفی را سالانه برگزار می کند و در نیمسال اول 2021 آنها بر روی سه دوره تخصصی برای خدمه تانک Leopard تمرکز کرده اند. اولین دوره مربوط به فرماندهی تانک متشکل افسران ارتش شیلی و درجه دارن ارتش برزیل است که در این دوره ها چالش های مختلفی که با آنها باید روبرو شوند، شبیه سازی شده است. دومین دوره رانندگی تانک است که به سربازان آموزش داده می شود که مرحله شبیه سازی را در همین مرکز آموزشی بگذرانند و بعداً مرحله عملی را در تیپ 2 زرهی Hunters درشهر Pozo Almonte ، منطقه Tarapacá آموزش ببینند. سومین دوره مربوط به آشنایی و کار با مهمات است که در آن ستوان ها ، سرهنگ ها و اعضای نیروی زمینی به صورت یکپارچه شرکت می کنند. این برنامه شامل فعالیتهای آموزشی در شبیه سازهای مجازی است که در آنها مهارت های لازم برای کار با مهمات و مرحله عملی شلیک با مهمات زنده را کسب می کنند. همچنین در سال 2021 در مرکز Cecombac پرسنل دوره های فرمانده تانک و توپچی Marder 1A3 و دوره رانندگی M-109 را طراحی کرده اند.

اسرائیل تانک های آلمانی را به سیستم دفاع فعال تروفی مجهز میکند وزارت دفاع اسرائیل و آلمان توافق نامه ای را برای تجهیز تانک های لئوپارد 2A7A1 آلمان به سیستم دفاع فعال تروفی امضا کردند. این توافق نامه شامل تهیه سیستم دفاع فعال برای تجهیز 17 دستگاه تانک از یک گروهان ارتش آلمان است. قرارداد منعقد شده بین شرکتKMW المان پیمانکار اصلی تانک های لئوپارد و شرکت رافائل اسرائیل که تولید کننده سیستم دفاع فعال تروفی شامل تهیه سیستم های دافع فعال ، قطعات یدکی ، آموزش عملیاتی و فنی است. ارزش این قرار در حدود 48 میلیون دلار است. طبق گفته KMW ، ادغام تروفی با تانک لئوپارد 2A7A1 در سال 2023 به پایان خواهد رسید. رافائل پیش بینی می کند که در آینده آلمان سیستم های تروفی بیشتری را برای تجهیز ناوگان تانک های لئوپارد خود خریداری کند. تصاویر منتشر شده از تانک لئوپارد مجهز تروفی نشان میدهد چینشن این سیستم دفاع فعال با نمونه های نصب شده بر روی تانک مرکاوا مارک 4 و ابرامز M1A2 SEPV2 متفاوت است. در نمونه نصب شده در لئوپارد دو رادار ELM2133 تروفی در داخل محفظه های زرهی قرار دارند و بر روی بخش جلویی برجک تانک نصب شده اند . در حالی که بخش اقدام متقابل و رادار های عقبی برروی یک سکوی سوار هستند که در طرف برجک نصب شده است تفاوت دیگر استفاده از زره های شفاف برای بخش اقدام متقابل ، زره های شفاف باعث بهبود آگاهی موقعیتی برای فرمانده و لودر تانک خواهد شد. سامانه دفاع فعال تروفی میتواند به سرعت تهدیدات را شناسایی ، طبقه بندی و با انها درگیر شود. تروفی میتواند حملات موشک های ضد زره ، راکت های ضد زره، گلوله های تانک شدید الفنجار ضد زره را با موفقیت خنثی می کند. در نتیجه سامانه دفاع فعال تروفی می تواند در بقا و کشندگی تانک های لئوپارد ارتش المان اثر گذار باشد. سامانه دفاع فعال تروفی بیش از 1،000،000 ساعت در حالت عملیاتی قرار داشته است و 5400 تست موفقیت آمیز را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر 1800 نمونه از این سیستم دفاع فعال تولید شده است. تروفی اولین و تنها سیستم دفاع فعال کاملاً یکپارچه و اثبات شده در میدان نبرد در جهان است که از سال 2010 بر روی تانک های مرکاوا رتش اسرائیل نصب شده است. تروفی از زمان اولین رهگیری عملیاتی در سال 2011 ، بدون آسیب به خدمه یا سربازان پیاده یا آسیب به خودروهای زرهی ، رهگیری های جنگی زیادی را با موفقیت انجام داده است.

ارتش آلمان جدیدترین نسخه تانک لئوپارد را آزمایش کرد ارتش آلمان گزارش داده است که مرکز فنی ارتش واقع در Meppen اولین آزمایش ها را بر روی اخرین نسخه تانک لئوپارد 2 یعنی 2A7V انجام داده است. وزن این نسخه از تانک لئوپارد 2 به حدود 60 تن میرسد و مجهز به پیشرانه 1500 اسب بخاری MTU Mb 873 ka 501 است. حداکثر سرعت در جاده 68 کیلومتر بر ساعت و حداکثر برد آن 550 کیلومتر میباشد. سلاح اصلی لئوپارد 2A7V توپ بدون خان 120 میلیمتری L / 55 است. این نسخه جدید تانک لئوپارد میتواند گلوله های زره شکافنده تثبیت شده با بالک کفشکدار DM53 با اورانیوم ضعیف‌شده را شلیک کنند که موجب میشود در مقایسه با تانک های لئوپارد 2A6 برد شلیک 1600 متری بیشتر و کشندگی بالاتری داشته باشد. همچنین سیستم های کنترل آتش لئوپارد 2A7V به آن اجازه می دهد تا مهمات شدید النفجار با فیوز تاخیر زمانی DM-11 را شلیک نماییند. از دیگر قابلیتهای لئوپارد 2A7V میتوان به زره های ماژولار در بخش سینه تانک و بخش زیرین تانک ( جهت مقاومت در برابر مین ها وبمبهای کناره جاده ای)، واحد قدرت کمکی 20 کیلووات، نسل سوم واحد تصویربرداری حرارتی برای دید فرمانده و توپچی، دید چند طیفی برای راننده، سیستم های تهویه مطبوع جدید و ادغام سیستم های C4I به منظور تأمین نیازهای جنگ شبکه محور اشاره کرد. در صورت رضایت ارتش آلمان اولین سری از این تانک های لئوپارد 2A7V در سال 2021 به ارتش آلمان تحویل داده خواهد شد. نیروهای مسلح آلمان تا سال 2023 دارای 104 دستگاه از این مدل تانک خواهند بود. از جمله ویژگیهای لئوپارد 2A7V افزودن زره های ماژولار در بخش سینه و زیرین بدنه تانک است. در صورت موفقت آمیز بودن تست ها و رضایت ارتش المان در سال 2021 اولین سری این نسخه از تانک لئوپارد به ارتش آلمان تحویل خواهد شد.