بسم ا.... حفاظت زرهی بیشتر برای پلنگهای اوکراینی چرا ارتش اوکراین به لئوپاردهای اهدایی ، زره های واکنشی انفجاری اضافه می کند ؟!!! کارل مارکس در زمان حیات خود ، براین اعتقاد قرار داشت که اختراع ، زائیده احتیاج است و این ایده به تقریب در تمامی جنگهای معاصر قابل مشاهده بوده. در همین راستا ، پس از تحویل تانکهای لئوپارد-2 به ارتش اوکراین ، جهاد خودکفایی ارتش کیف بسرعت دست به ارتقاء حوزه حفاظت این تانکها زده و تلاش نمود تا بلوک های زرهی سری کنتاکت-1 را بعنوان یادگاری از دوره اتحاد شوروی ، به سخت افزارهای زرهی آلمانی اضافه کند . این ایده تا بدانجا شهرت پیدا نمود که رسانه های غربی ، بسرعت یک شناسه جدید برای این نمونه ها برگزیده و لئوپاردهای اوکراینی را در قالب نسخه LEOPARD-2A4V طبقه بندی نمودند ( حرف V به معنای vzryvnoj یا منفجره ) با توجه به اینکه نمونه های ارتقاء یافته ، منشاء کانادایی دارند ( هشت دستگاه ) ، به نظر می رسد که این بهینه سازی فعلا به همین تعداد ، محدود شده است . بطور کلی ، فلسفه استفاده از بلوک های حفاظتی واکنش پذیر ، تلاشی بود برای افزایش بقاء پذیری خودروهای زره در برابر مهمات ضدزره شدید الانفجار (HEAT) و همچنین مهمات نافذ از همین نوع که ضریب نفوذ بیشتری را نسبت به اسلاف خود ، به نمایش می گذاشتند ، به همین دلیل مکانیزم طراحی شده برای این بلوک ها ، به گونه ای بود که در گام نخست می توانست تاثیر مهمات فوق الذکر را کاهش داده یا بطور کامل مختل کند . اما مشکل از اینجا آغاز می شود که بالگردهای تهاجمی روسی ، از مهمات ضد زره دوربرد برای شکار تانکهای اوکراینی استفاده می کنند که در چنین سناریوهایی ، بالگردها در برد بصری خدمه قرار ندارند و این بدان معناست که درصورت برخورد ، اولویت نخست برای خدمه تانک ، زنده ماندن تحت هر شرایطی باید باشد . بدین ترتیب ، ارتش اوکراین که از ابتدای درگیری ها ، همواره با مساله جایگزینی خدمه حرفه ای ، دست به گریبان بود ، با تحویل تانکهای غربی ، تلاش نمود تا میزان بقاء پذیری نیروی انسانی خود را در صحنه نبرد ، افزایش دهد . حال سئوال این است که چرا ارتش اوکراین بر تجهیز تانکهای غربی به این بلوک های انفجاری ، اصرار می کند ؟! درواقع امر ، برکسی پوشیده نیست که روند تحویل تجهیزات زرهی سبک ، نیمه سنگین و سنگین به ارتش اوکراین ، با روندی به نسبت ثابت ، ادامه دارد ولی مشکل آنجاست که بخشی از این تجهیزات تحویلی ، تناسبی با شرایط رزم در این میدان درگیری ندارند و تانکهای لئوپارد2آ4 نیز به شکل نسبی ، در این ردیف تجهیزات قرار می گیرند ، با این تبصره که تا کنون حدود 31 دستگاه ، که برای ایجاد یک گردان زرهی کافی به نظر می رسد ، در اختیار کیف قرار گرفته است . برخی تحلیلگران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که این گربه های فولادی ، در برابر تهدیدات ضد زره که هم اکنون بصورت عملیاتی استفاده می شود ، بقاءپذیری پائینی را به نمایش می گذارند و با توجه به اینکه برنامه ریزان نظامی اوکراینی و غربی به این مساله واقف هستند ، در جستجوی راه حلی برای غلبه براین مساله ، مسیری که ارتش شوروی ، سالها پیش آن را مورد استفاده قرار می داد ، را مجددا در پیش گرفتند . داده های موجود در خصوص زره لئوپارد به شکل منطقی ، یکی از اصول طراحی تانک اصلی میدان نبرد ، توجه ویژه به بقاء پذیری (حفاظت ) آن در صحنه نبرد و خنثی سازی تهدیدات خواهد بود و تقریبا همه محصولات زرهی در گذشته و حتی آینده ، به اصل ، توجه ویژه ای داشته و خواهند داشت . با این حال ، لئوپارد-2 پس از اتمام آزمایش های میدانی و قبولی در آنها ، از سال 1985 در خط تولید قرار گرفت و تحویل آن تا سال 1992 ادامه پیدا نمود . شاید یکی از نکاتی که در مورد لئوپارد می بایست بدان توجه نمود که تا امروز کسی موفق نشده تا اطلاعات کاملی را در خصوص ترکیب زره این تانک به شکل عمومی ، ارائه نماید . ارزیابی ارتش بریتانیا از میزان مقاومت زره لئوپارد در نتیجه ، آنچه که در پشت صفحات فولادی بیرونی نسخه 2آ4 این تانک وجود دارد ، تنها یک حدس وگمان بوده ولی گفته می شود که ترکیبی از سرامیک ، لایه های لاستیکی وفولادی ، بصورت یک ساندویچ زرهی ، از خدمه دربرابر تهدیدات ، حفاظت می کنند . اگر با اعداد وارقام میزان حفاظت از نسخه 2آ4 مورد تبیین قرار گیرد ، برجک این نسخه ، در سمت پیشانی خود معادل 350 م.م فولاد سخت را بخود می بیند که میتواند در برابر مهمات ساب کالیبر و حدود 700 م.م دربرابر مهمات HEAT ازخود دفاع کند . پیشانی تانک نیز به تقریب ، همین مقاومت را به نمایش می گذارد . نتیجه منطقی چنین روندی ، آن است که بخش جلویی لئوپارد 2آ4 بعنوان محافظت شده ترین بخش این تانک ، میتواند در برابر جدید ترین مهمات ضد زره روسی ( جدای از تهدید مین و توپخانه ) آسیب پذیر باشد ، بطوریکه خانواده موشکهای ضدزره کورنت و Khrizantema-S ، بسته به گونه مورد استفاده می توانند تا 1000م.م به درون فولاد زرهی نفوذ کنند ، یک تهدید جدی بشمار خواهد آمد . علاوه براین ، مهمات ضد زره جدیدتر روسی با کلاهک دوتایی و همچنین مهمات ضد زره موشکی قابل شلیک از تانکهای روسی نیز به جمع چنین تهدیداتی قابل اضافه شدن هستند که به گفته ناظران نظامی ، میزان نفوذ مجموع این مهمات تا 900 م.م می رسد . این درحالی است که جنگ افزارهای قدیمی تر ، نظیر RPG-7 مسلح به پرتابه های PG-7VR ، نمونه های RPG-29 و RPG-30 نیز می بایست به این جمع افزوده شوند . تا اینجا ، نسخه های زمین پایه بیشتر مورد توجه قرار گرفتند ، چراکه با علم به وجود نسخه های هواپایه ، بدلیل حضور سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد ارتش اوکراین ، میزان حضور بالگردها با احتیاط بیشتری صورت میگ یرد و همین امر ، اهمیت سامانه های زمین پایه را صدچندان می نمایاند . نتیجتاً ، لئوپاردهای بدون بلوک های زرهی واکنش پذیر ، به نسبت ، بقاءپذیری کمتری را ، ازدید کارشناسان نظامی اوکراینی و غربی ، به نمایش می گذارند . بلوک های زرهی واکنش پذیر ... آیا عصای موسی ارتش اوکراین خواهد بود ؟! این وضعیت ناخوشایند برای لئوپاردهای اوکراینی ، نیازمند نوعی راه حل می بود که با اضافه شدن بلوک های زرهی واکنش پذیر که احتمالا بصورت کارخانه ای ، در حال تولید است ، مقداری بهبود خواهدیافت . بااین حال ، گرچه فناوری بلوک های سری کنتاکت-1 به نسبت قدیمی است ولی براساس داده های ثبت شده ناشی از آزمایش های دولتی درسال 1982 ، این بلوک ها هنوزمی توانند در برابر مهمات مجهز به کلاهکهای دوتایی ، تاثیرگذار باشند . بدین ترتیب ، اضافه شدن این بلوک ها به بدنه لئوپاردها ، بدان معنا خواهد بود که بدنه این تانکها ، دربرابر مهمات ضد زره با کلاهک دوتایی تا ضخامتی در حدود 450-300 م.م حفاظت بیشتری را به نمایش می گذارند ولی در برابر آتش توپخانه ، این مقدار به 250 م.م کاهش خواهد یافت . ولی باید به این نکته نیز توجه نمود که اوکراینی ها ، از این بلوک ها در بخش پیشانی و طرفین برجک و بدنه استفاده کرده اند و اگر شلیک مهمات ضد زره ، به شکل کاملا عمود بر بدنه تانک صورت گیرد ، وضعیت مقداری متفاوت خواهد شد . پی نوشت : 1- بن پایه 1 2- بن پایه 2 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تلاش ناکام توپ خودکششی سزار برای فرار از پهپاد لانست خدمه توپ متوجه پهپاد لانست میشن و با تغییر مسیر مانع اصابت اولین پپهاد شده اما همین تغییر مسیر ناگهانی سبب وازگون شدن توپ شده و پهپاد دوم وظیفه خود را انجام میدهد https://www.aparat.com/v/La5kf پهپاد لانست و یک لئو پارد دیگر https://www.aparat.com/v/vP5JK ویدئو حمله پهپاد شاهد به محل اسکان سربازان اکراینی در خارکف برخی منابع از کشته وزخمی شدن دهها نظامی اکراینی در این حمله خبر داده اند https://www.aparat.com/v/9xare بعد از ناکامی های اکراینی در محور جنوب . ارتش این کشور با انتقال واحدهای جدید به باخموت حملات سنگینی را اغاز کرده است . اکراینی ها در مناطقی موفق به پیشروی های محددوی شده اند هر چند که تلفات سنگینی را متحمل شده روسها در باخموت با حملات اکراینی ها مواضع خود ترک کرده وبعد از آن واحدهای توپخانه و راکتی روسها منطقه را مورد هجوم قرار می دهند و دوباره در صورت امکان نظامیان روس به مواضع تخلیه شده باز میگردن نمونه ایی از حملات واحدهای مکانیزه اکراینی به مواضع روسها در باخموت قبل از حمله معبر بازکنهای اکراینی اقدام به پرتاب خرج های انفجاری کرده و بعد هجوم نفربرهای در نزدیکی مواضع روسها وتخلیه نیروها نفربرهای به عقب بر گشته و نیروهای پیاده هم به مواضع روسها نفوذ می کنند و سربازان روسها هم بعد از شدت حملات دست به عقب نشینی می زنند نظامیان اکراینی از پنج روز پیش سوار بر چندین قایق اقدام به پیاده کردن نیرو در ساحل خرسون تحت کنترل روسها در مجاورت پل خرسون کرده اند . بعد از تخریب سد خرسون سیل سبب از بین بردن مواضع ومیدان مین روسها در این منطقه شده است در مرحله اول حدود 70 نظامی اکراینی در ساحل پیاده شده و موضع گرفته اند اکراینی ها با استقرار واحدهای پدافندی و توپخانه ایی در مقابل ساحل خرسون مانع از هجوم هوایی و زرهی به این منطقه شده اند ارتش اکراین در چندین نوبت اقدام به انتقال نیروهای بیشتر به این ناحیه کرده بعد از چند روز روسها با موشکهای اسکندر وسامانه های ترموباریک توس این منطقه را زیر آتش خود گرفته اند و مدعی شده اند که مانع تحرکات نظامیان اکراینی حداقل در طول روز شده اند و خسارتهای بسیار سنگینی را به مهاجمین وارد کرده اند البته نبرد همچنان ادامه دارد این منطقه خود به صورت یک جزیره کوچک بوده که چندین رود آن را از شهر خرسون تحت کنترل روسیه جدا کرده است اکراینیهاسعی دارند با گسترش سر پل دراین ناحیه سربازان روسی را به خود مشغول کند اسنادی از فروش گلوله توپ به ارتش روسیه توسط ایران 40 هزار گلوله 122 م م - 14000 گلوله 152 م م - 10000 گلوله ترکش شونده با قابلیت انفجار بالای هدف ؟؟ - 4000 گلوله 125 م م ترکش شونده -4 هزار راکت 122 م م گراد همچنین در قرار داد دوم به ارزش 750 هزار دلار گلوله های 122 م م و 152 م م و همچنین خرج پرتابی برای گلوله ها تصاویری از استفاده روسها از گلوله های ساخت چین با خرج ساخت ایران !! به نظر میرسد این گلوله ها از ایران به روسیه منتقل شده اند . خود گلوله ها هم چندین سال پیش و یا به تازگی توسط ایران از چین خریداری و با خرج پرتابی ساخت خود ایران به روسیه منتقل شده است این هم گلوله های 122 م م در اختیار ارتش اکراین با منشا ایرانی ویا پاکستانی برادالی ها آسیب دیده ویا منهدم شده اکراینی به همراه یک تانک دیگر لئو پارد اکراینی بر اثر انفجار چند مین آسیب دیده است. تصاویر جدید هستن یک خودرو مهندسی و دوتوپ کششی و یک خودکششی شکار شده توسط لانست یک نفربر بی ام پی اکراینی که وظیفه تخلیه اجساد کشته شدگان ارتش این کشور را برعهده داشت بعد از انتقال چند پیکر کشته شده اکراینی قصد بازگشت را داشته که توسط روسها منهدم میشود . تصاویر انهدام این نفربر از سوی دو طرف هم روسها و هم اکراینی ها منتشر شده است خسارت های انسانی اکراین یک خمپاره انداز 240 م م روسها که در حمله توپخانه ای آسیب دیده بود بعد از چند روزمرمت ودوباره به خطوط درگیر منتقل شده (تصویر آسیب دیده این خمپاره انداز رو حدود یکماه پیش در تاپیک قرار دادم) انهدام ستون زرهی اکراینی یک دسته ارتش اکراین به همراه یک نفربر که قصد ضد حمله را داشتن خود را تسلیم روسها کردن دو زرهپوش اشکوش منهدم شده نفربر اکراینی و موشک ضد زره تانک و نفربر اکراینی و گلوله توپخانه ایی لیزری دسترسی روسها به یکی از زره کوبها فرانسوی رها شده AMX10 تانکبر مان در اختیار اکراینی ها یک پپهپاد اوریون سقوط کرده در طول نبردهای ماریوپول این پهپاد به دلیل نقص فنی سقوط کرده بود

نسخه عراقی راکت بدر۳ به نام قاصم که به آن اشاره شد.

نیروی هوایی اسرائیل تایید کرد که سامانه فلان داوود برای اولین بار توانسته یک هدف را نابود کند. این سامانه لایه دوم دفاعی در برابر راکت ها و موشک های بالستیک است. بنظر می‌رسد یک موشک بدر ۳ با توجه به ارتفاع پروازی زیاد در خارج از رنج عملیاتی گنبد آهنین قرار گرفته و اسرائیل به ناچار از موشک های فلاخن داوود برای از بین بردن آن‌ها بهره برده است. آخرین مأموریت جنگی فلاخن داوود علیه یک موشک توچکا شلیک شده توسط دولت سوریه در سال 2018 بود که در نهایت اسراییلی ها متوجه میشوند که هدف توچکا اصلا اسرائیل نبوده و دستور خودکشی به موشک ها صادر میشود . بر خلاف موشک های تمیر، موشک موسوم به Stunner که از این سامانه شلیک میشوند از روش برخورد مستقیم یا Hit to Kill برای نابودی اهداف خود استفاده میکند و فاقد مواد منفجره هستند. در نتیجه موشک های stunner نسبتا گران قیمت بوده و استفاده گسترده از این سامانه برای اهداف کم ارزش چندان بهینه بنظر نمی‌رسد. موشک بدر۳ و m-302 راکت های ارزان قیمتی هستند که عموما توسط گنبد آهنین رهگیری می‌شدند و احتمالا تغییر در پارامتر های پروازی باعث ایجاد این رخداد مهم شده است.

Sud SO-4050 Vautour IIN

Dassault Mirage IIIDA

Mikoyan-Gurevich MiG-29 Fulcrum A

بسم ا... ارتقاء در شرایط رزمی آیا فالکروم های اوکراینی به جنگ افزارهای جدیدی مسلح می شوند ؟ در میانه ژوئن 2023 به ناگاه در شبکه های مجازی تصویری از فاصله بسیار دور منتشر شده که نشان می داد ، فالکروم های تحویلی از سوی لهستان و اسلواکی که با رنگ سفید رادوم ( مخروط دماغه فالکروم ) مشخص می شوند به نوع جدیدی از آویزگاه (پایلون ) مجهز شده اند که احتمالا به معنای تطبیق جنگ افزارهای جدیدی برای میگ-29 های اوکراینی خواهد بود . با توجه به سابقه به نسبت واضحی که از انطباق تسلیحات غربی بر روی ناوگان شرقی نیروی هوای اوکراین وجود دارد ، احتمالاً باید شاهد ورود سلاح های جدیدی به سازمان رزمی نیروی هوایی اوکراین بود . با این وصف ، بررسی مختصری درخصوص تسلیحات احتمالی قابل نصب در این جایگاه صورت گرفته که مطالب مندرج درآن جالب به نظر می رسد . آرایش تسلیحاتی جدید یا قدیمی ؟!! بطور مشخص و براساس تصاویر منتشر شده ، تسلیحات جدید غربی احتمالا در دو آویزگاه داخلی فالکروم های اوکراینی ، یعنی دو جایگاه داخلی نزدیک به دهلیز پیشرانه ، نصب خواهند شد که این بدان معناست که سنگین تسلیحات قابل حملی که امکان حمل آن با میگ-29 وجود دارد ، باید مورد بررسی قرار گیرد . در آرایش تسلیحاتی هوابه هوا ، این دو جایگاه معمولا محل نصب موشکهای آر-27 است که بسته به نوع ماموریت ، امکان تغییر سلاح یا مخزن سوخت خارجی از 280 تا 350 کیلوگرم را دارد . پیش از این ، کارشناسان فنی اوکراینی با کمک همتایان غربی خود ، موفق شدند تا آویزگاه ویژه حمل موشک ضدتشعشع هارم را بر روی میگ-29 و سوخو-27 های اوکراینی منطبق نمایند و حدود یکسال است که در صحنه رزم کاربرد پیدا نموده که این بدان معناست که این دو جنگنده ، درعمل قابلیت حمل این سلاح را در اختیار دارند . آرایش تسلیحاتی میگ-29 فالکروم جایگاه داخلی (نزدیک به دهلیز پیشرانه ) و تسلیحات قابل حمل درآن اما دقت بیشتر در تصاویر منتشره ، نشان میدهد که این آویزگاه ، احتمالا ارتباطی به قابلیت حمل مهمات هارم نداشته و علت آن را باید در بیرون زدگی قابل توجه ان آویزگاه جدید از لبه جلویی بالها جستجو نمود . بررسی های اولیه نیز اثبات نموده که هر آویزگاه ، حداقل 4 مهارکننده را بخود می بیند که معمولا برای نصب مهمات سنگین کاربرد دارد . با این حال ، برخی کارشناسان نظامی معتقدند که نیروی هوایی اوکراین احتمالا از این جایگاه برای حمل سامانه های جنگ الکترونیک یا اخلالگر استفاده خواهد کرد که مباحث پیچیده تری را می بایست در خصوص آن مطرح نمود که یکی از دلایل پیچیدگی نصب چنین سامانه هایی ، انطباق آن با تجهیزات داخلی جنگنده حامل است . در نتیجه دو گزینه جنگ افزارهای هوابه هوا و هوابه زمین ( و حتی هوابه سطح ) را می بایست بیشتر مورد توجه قرارداد . در چنین حالتی ، گزینه های در دسترس برای نصب دراین جایگاه مورد بررسی قرار می گیرد . 1- مهمات هدایت شونده دقیق/ سقوط آزاد پیش از این اطلاعاتی در خصوص تحویل سامانه های جنگ افزاری هدایت دقیق دوربرد JDAM-ER به اوکراین منتشر شده و حتی تصاویر و ویدئوهای استفاده از آن نیز در دسترس قرار دارد ، که به لطف بالهای جمع شونده خود ، می تواند اهدافی را در یک برد 80 کیلومتری با دقت بالا مورد اصابت قرار دهد . با این حال ، برخلاف نمونه های زمین پایه ، هنوز اطلاعاتی درخصوص اینکه چه هواگردی در نیروی هوایی اوکراین قابلیت حمل این مهمات را دارد ، در دسترس نبوده ولی فالکروم های اوکراینی ممکن است یکی از گزینه های احتمالی باشد ، چرا که ارتش اوکراین تا امروز ، گزینه های زیادی رابرای حمل این مهمات ، پیش روی خود نمی بیند و این بدان معناست که آویزگاه ناشناس ، احتمالا برای حمل گونه هواپرتاب این جنگ افزار ، به میگ-29 اضافه شده است. علاوه براین ، ممکن است این آویزگاه برای حمل مهمات سقوط آزاد سنگین نیز درنظر گرفته شده باشد . 2- موشکهای هوابه هوا در این حوزه ، وضعیت برای فالکروم های اوکراینی ، جذابیت بیشتری دارد ، چرا که گزینه های متنوعی نظیر مهمات هوابه هوای میانبرد AIM-7 اسپارو و کوتاهبرد AIM-9 سایدویندر برای حمل می بایست مورد توجه قرار گیرد . با این حال ، در نگاه نخست ، اسپارو تا حدودی گزینه نامناسبی به نظر می رسد ، چرا که بلحاظ عملکرد ، همان موشک روسی آر-27 ولی بلحاظ ابعاد ، کوچکتر و بلحاظ وزنی ، سبک تر بوده ( با درازای 3.66متر و وزن 232 کیلوگرم ) ،در حالی این مساله برای موشک فروسرخ سایدویندر ( درازای 2.85 متر و وزن 91 کیلوگرم ) نیز صادق خواهد بود . به ترتیب از راست به چپ : ایرست-تی /اسپارو/سایدویندر اما در خصوص موشک AIM-120 آمرام وضعیت مقداری متفاوت است ، چرا که نمونه های دفاع هوایی آن در قالب سامانه های NASAMS به اوکراین تحویل شده و این میتواند احتمال بالاتری باشد ( درازای 3.66 متر و وزن حدود 161 کیلوگرم ) . در حوزه موشکهای اروپایی ، موشک IRST-T در فهرست احتمالات قرار می گیرد با وزنی حدود 87 کیلوگرم و درازای حدود 3 متر ، امکان نصب در فالکروم را خواهند داشت. 3- مهمات هوابه سطح : شاید یکی از محتمل ترین گزینه هایی که ممکن است بر روی این آویزگاه جدید نصب شود ، موشک ضدشناور هارپون بوده و این با توجه به حضور ناوگان نیروی دریایی روسیه در دریای سیاه ، می تواند به یک خطر بسیار جدی تبدیل گردد . بدین ترتیب ، با توجه به اینکه نیروی دریایی روسیه در حال حاضر بشدت درگیر مقابله با شناورهای هدایت پذیر از دور اوکراینی است ، اضافه شدن یک تهدید جدید نظیر هارپون می تواند دردسرهای جدیدی را پدید آورد . برای استفاده از این سلاح ، نیروی هوایی اوکراین به جنگنده های زیادی نیاز ندارد ، چرا که تنها دوفروند فالکروم میتواند با مسلح شدن به این موشک ، تبدیل به یک خطر جدی شود که البته این خطر در محدوده دریای آزوف بسیار شدیدتر به نظر می رسد . 4- سامانه های جنگ الکترونیک و اخلالگر در این ارتباط ، برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که تهدیداتی که نیروی هوایی اوکراین ، در حال حاضر با آن روبرو است ، میتواند مشوقی برای نصب چنین سامانه های بر روی فالکروم های عملیاتی این نیرو شده باشد . درواقع ، سامانه های بسیار دقیق جنگ الکترونیک و هشداردهنده های راداری که در این نوع غلاف ها قرار می گیرند ، میتوانند در ماموریتهای ضد تشعشع به یک امتیاز واقعی تبدیل شوند . بدین ترتیب ، اگر این احتمال به واقعیت نزدیک باشد ، کیف میتواند با وارد کردن طیف متنوعی از حسگرهای غیرفعال ، دست به ایجاد یک بانک داده ای دقیق از وضعیت استقراری شبکه پدافند هوایی روسیه زده و این کار شکار چنین سامانه هایی را با استفاده از مهمات ضد تشعشع تسهیل خواهد کرد . شاید حمل غلاف های جنگ الکترونیک یا اخلالگر برای ایجاد شکاف در شبکه دفاع هوایی متراکم روسیه یا مهمتر ازآن ، ایجاد اختلال در عملیات جنگ الکترونیک ارتش روسیه ، یکی از دلایل مهم برای اضافه شدن یک آویزگاه جدید در فالکروم های اوکراینی باشد علاوه براین ، با نصب سامانه های اخلالگر روی میگ-29 های اوکراینی ، موازنه میان نیروی هوایی اوکراین و اسکادران های سوخو-35 نیروی هوایی روسیه که براحتی از فضای هوایی روسیه اقدام به شلیک مهمات برد بلند هوابه هوا علیه جتهای اوکراینی می کنند تا حدودی برقرار می شود و این بدان معناست که جتهای روسی برای انهدام جنگنده های اوکراینی باید بیشتر از گذشته به صحنه نبرد نزدیک شوند . درواقع ، تلاش مشترک متخصصان فنی اوکراینی و غربی برای ایجاد یک قابلیت اولیه ، قبل از تحویل جنگنده های اف-16 وعده داده شده ، به نوعی نشان دهنده اهمیت تسلط برآسمان نبرد به نظر می رسد و این بلحاظ حرفه ای ، قابل احترام است ، چرا که نیروی هوایی اوکراین تلاش می کند تا خود را همواره در یک وضعیت رقابتی با نیروی هوایی روسیه قرار دهد . با این وصف ، تمامی موارد بیان شده ، حدس و گمان بوده و ممکن است ، نصب چنین آویزگاه جدیدی ، پاسخی باشد به یک نیازمندی کاملا متفاوت نیروی هوایی اوکراین و اینکه ابزاری در میان کمک های ناتو به ارتش کیف وجود دارد که هنوز تحویل آن اعلام نشده است . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا... برجک جدید برای پاتون های تُرک براساس اخبار منتشره ، نیروی زمینی ارتش ترکیه قصد دارد تا تانکهای اصلی میدان نبرد ذخیره شده خود را در قالب یک برنامه جدید ، ارتقاء دهد .با این وصف ، علیرغم اینکه چند برنامه بصورت موازی برای بهبود قابلیتهای رزمی خودروهای زرهی موجود در سازمان رزمی ارتش ترکیه دردست اقدام قرار دارد ، ولی به شکل خاص ، برنامه ارتقاء تانکهای M-60A3 که در چهارچوب برنامه موسوم به TİYK-M-60A3 قرار است مدرنیزه شود ، از مابقی برنامه ها ، جالب تر به نظر می رسد .در همین راستا ، یک نمونه اولیه ، در همین چهارچوب ، بطور کامل ارتقاء پیدا نموده و آزمایش های آن نیز احتمالا بزودی آغاز می شود . دهلیز جنگی ( راست ) و سینی ( چپ) برجک جدید ام-60 بخوبی قابل مشاهده است روند نوسازی نیروی زمینی ارتش ترکیه ، گرچه بلحاظ کمیت ، جایگاه قابل توجهی را در میان کشورهای حوزه جغرافیایی خود ، در اختیار دارد ولی ناوگان زرهی این کشور ، چندان به روز نیست ، تا جایی که هنوز تانکهای ام-60 تحویلی از سوی ایالات متحده ، با پشت سرگذاشتن چند دوره ارتقاء در کمیتی حدود 770-750 دستگاه ، هنوز در خدمت قرار دارند و این تعداد توسط همان تعداد نمونه ام-48 بصورت ذخیره شده پشتیبانی می شود . علاوه براین ، تعداد قابل توجهی از نمونه های لئوپارد-1/2 به تعداد 350-340 دستگاه نیز در دسترس بوده ، در حالی که سرعت تولید آلتای نیز برحسب داده های موجود ، به حد قابل قبولی نرسیده است . در نتیجه ، ارتش ترکیه برای حفظ قابلیتهای رزمی خود در حوزه زرهی و رساندن آن به یک میزان قابل قبول ، به شکل مرتب ، برنامه هایی را برای نوسازی این تانکها تعریف و اجرایی می کند که آخرین این برنامه ها ، پروژه ای تحت عنوان Tanklara İlave Yetenek Kazandırılması یا بهبود قابلیتهای زرهی بشمار می آید و قرار است حداقل سه گونه ام-60 آ3 ، ام-60 تی و لئوپارد2آ4 تحت یک برنامه سنگین نوسازی قرار گیرد . در همین راستا ، گفته می شود که برنامه ارتقاء تانک ام-60آ3 به شرکت راکتسان سپرده شده که کارطراحی این ارتقاء در سال 2022 به اتمام رسید و در ابتدای سال جاری نیز نمونه اولیه آن به نمایش گذاشته شد . نمای فوقانی برجک جدید ام-60 های تِرک شکل چند وجهی برجک جدید بخوبی از این زاویه قابل مشاهده است این روند سرانجام در ژوئن 2023 به سرانجام رسیده و پس از انتقال به یکی از پادگان های نیروی زمینی ترکیه ، قرار است توسط ارتش این کشور ، مورد ارزیابی قرار گیرد . لازم به ذکر است که تا این تاریخ ، نمونه اولیه بهبود یافته ، تمامی تجهیزات خود را دریافت ننموده و سامانه هایی نظیر سایت بصری 360 درجه ، ماژول های رزمی شامل ، یک تیربار کنترل از راه دور که در تصاویر گرافیکی دیده می شد ، هنوز بر روی این تانک نصب نگردیده است . با وجود ظاهرا قابل توجه ارتقاء هایی که قرار است روی این تانک صورت گیرد ، اما ارتش ترکیه هنوز مشخص ننموده که از 600 دستگاه تانک پاتون موجود خود ، چند دستگاه قراراست ، ارتقاء پیدا کند . اگر چه گفته شده که هنوز برخی از زیرسامانه های این تانک در نمونه رونمایی شده نصب نشده ولی فاصله بین بخش فوقانی بدنه و بخش تحتانی برجک احتمالا یکی از نقاط آسیب پذیر این نمونه به نظر می رسد پاتون با برجک ماژولار برنامه TİYK-M-60A3 که از سوی شرکت راکتسان پیگیری می شود ، به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، چهارچوب ساختاری کاملی را بخود می بیند که درآن ، بدنه تانک به همان شکل ، حفظ شده ، ولی بخشی از زیرسامانه های آن بطور کامل تغییر پیدا می کند ، درحالی که برجک و دهلیز جنگی آن ، تغییرات قابل توجهی را بخود خواهند دید . به گفته روابط عمومی شرکت راکتسان ، دهلیز رزمی این تانک با نمونه جدیدتر موسوم به Modüler Zırhlı Kule که بطور خاص برای این تانک ، طراحی شده ، تعویض می گردد . با این حال ، برخی تحلیلگران معتقدند که برجک جدید ، پیش از این به سفارش یک کشور خارجی ناشناس توسعه یافته که قرار بود به کمک آن ، تانکهای تی-72 خود را بروزرسانی نماید ولی بدلایل نامعلومی این برنامه تمام نشد ولی شرکت ترک ، با سرمایه داخلی ، این برنامه را ادامه داد و اکنون بعنوان بخشی از پروزه بروزرسانی ام-60 قرار است تا استفاده شود . در جریان نوسازی پاتون های نیروی زمینی ترکیه ، ابتدا بدنه تانک می بایست به صفحات زرهی از جنس فولاد همگن مجهز می شد ،درحالی که پیشانی تانک نیز برای نصب بلوک های زره های واکنش پذیر انفجاری دچار تغییراتی شد . علاوه براین ، دهلیز پیشرانه تانک نیز می بایست دچار دگرگونی می گردید تا سامانه نیروی کمکی ، زیرسامانه های کنترل ، اطفاء حریق ، در آن قابل نصب شود. در حالی که بطور همزمان ، طراحی محل استقرار راننده تانک نیز بدلیل اضافه شدن سایت بصری جدید ، دچار تغییر شد . با این حال ، گفته می شود که پیشرانه تانک ، جعبه دنده ، از همان نمونه های مورد استفاده در نسخه ام-60آ3 بوده و با توجه به اینکه دهلیز و برجک چیزی در حدود 13.5 تن وزن دارند ، ( برجک قدیمی ، حدود 14 تن وزن داشت ) احتمالا میزان تحرک تانک ، چندان تغییر نخواهد کرد . سامانه دفاع فعال PULAT این بخش ( دهلیز رزمی ) ازیک برجک جوش داده شده چند وجهی تشکیل شده که پیشانی و طرفین آن ، از زره های ترکیبی استفاده می کند در حالی که برنامه ریزی برای نصب سامانه دفاع فعال PULAT بر روی این تانک ، صورت گرفته و به همین دلیل ادعا شده که برجک فوق الذکر می تواند در برابر موشکهای ضد زره جدید از طرفین مقاومت خوبی را به نمایش گذارد ولی آسیب پذیری آن از بخش فوقانی همچنان وجود دارد . گفته شده که این تصاویر ، از تست های برجک جدید ثبت گردیده .. سلاح اصلی این تانک ، یک قبضه توپ 105 م.م. ام-68 / ال-7 آ.1 بوده که قرار است به یک بارگذارخودکار مجهز شود ، در حالی که 18 تیر مهمات آماده شلیک در یک بخش ایزوله شده در انتهای برجک قرار می گیرد و مابقی مهمات نیز در بخش های دیگری از برجک یا بدنه ذخیره خواهد شد . https://www.aparat.com/v/RJiNm برنامه مدرنیزه سازی پاتون های نیروی زمینی ترکیه ، علاوه بر موارد ذکر شده ، شامل سامانه کنترل آتش دیجیتال که توسط شرکتهای ترکیه ای توسعه یافته ، نیز می گردد که اجزاء مختلفی نظیر سایت بصری برای تیرانداز و فرمانده تانک مجهز به تصویر برداری حرارتی را در خود جای داده و به کمک همین سامانه ، خدمه می توانند از تیربار کنترل از راه دور منصوب روی برجک استفاده کنند . بدین ترتیب ، با نصب بارگذار خودکار ، تعداد خدمه ام-60 های ارتش ترکیه به 3 نفر ( فرمانده و تیرانداز در برجک و راننده در بدنه ) کاهش خواهد یافت . سخت افزار بهینه با هزینه محدود ؟!! به گفته رسانه های ترکیه ، هدف ازاجرای برنامه TİYK ، نوسازی استخوان بندی زرهی ارتش ترکیه ، بدون صرف هزینه های غیرضروری است ولی به مانند همه برنامه های بهینه سازی ، این پروژه نیز نقاط قوت و ضعفی را بخود می بیند .نخستین نکته قابل توجه ، حفظ شاسی قدیمی ام-60 و تغییر برجک تانک است که البته با علم به اینکه نمونه ام-60آ3 ، یک تانک منسوخ محسوب می شود ولی بدنه آن هنوز قابل استفاده بوده ، هر چند شرکت سازنده باید فکری اساسی برای افزایش حفاظت زرهی آن در سر داشته باشد . علاوه براین ، تغییری در پیشرانه تانک دیده نمی شود که احتمالا ناشی از تجربه بدست آمده در جریان توسعه تانک آلتای بوده ، هر چند با تغییر برجک ، مزیت های قابل توجهی نسبت به نمونه ام-60 آ3 بدست می آید . درمجموع ، شواهد نشان می دهد که سطح حفاظت از تانک دربرابر تهدیدات اصلی بصورت قابل توجهی افزایش یافته واین می تواند نقطه قوتی برای این تانک به نظر رسد . حدود ششصد دستگاه تانک پاتون ارتش ترکیه به احتمال زیاد در قالب برنامه ارتقاء قرار خواهند گرفت با این وجود ، نمونه ارتقاء یافته ام-60 چند نقطه ضعف بزرگ را بخود می بیند . بعنوان مثال ، اگر چه گفته شده که بدنه با سطوح فلزی از فولاد همگن ، تقویت می شود ولی اینکه بتواند بقاء پذیری بالایی را دربرابر سامانه های ضدزره مدرن از خود به نمایش گذارد ، مقداری بعید به نظر می رسد . مضاف براین ، کالیبر 105 م.م برای توپ اصلی این زره پوش ، منسوخ شده بوده و امکان درگیری با خودروهای زرهی سبک و تانکهای قدیمی تر از خود را خواهد داشت . پی نوشت : بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش سوم وپایانی از سویی دیگر ، هرزمانی که طرفین ، دست به اجرای مانورهای آفندی یا دفاعی زدند ، آنچه که باعث به حداقل رسیدن تلفات آنها شد ، افزایش تحرک واحدهای رزمی و همچنین کوتاه کردن دوره زمانی تمرکز نیروی یگان های حاضر در صحنه بود . این مساله بخوبی در جریان عملیات آفندی ارتش اوکراین به خارکف به نمایش گذاشته شد ، بطوریکه واحدهای اوکراینی با تکیه بر سرعت و استفاده از اصل غافلگیری و همچنین اعزام واحدهای شناسایی سبک که بطور طبیعی تحرک بالایی نیز داشتند ، بر یگان های روسی که تراکم کمتری را در یک منطقه بزرگ نشان می دادند ، غلبه نمودند . این دوره زمانی ، حداقل برای ارتش روسیه ، تجربه ای ارزشمند محسوب می شد ، چراکه صورتبندی های بزرگ رزمی ، به محض قرار گرفتن در حالت ایستا ، براحتی هدف آتش توپخانه نیروی مهاجم قرار می گرفتند . بهترین مثال در این زمینه ، عبور ناموفق ارتش روسیه از سورسکی دونتس در 11 می 2022 بود که درجریان آن ، حداقل یک تیپ تفنگدار موتوری روسیه با استفاده ترکیبی از پهپاد و آتش توپخانه ، سازمان رزم خود را بطور کامل از دست داد . جنگ دراوکراین – روز هفتاد وهفتم اما با گذر از این مرحله و تغییر در تراکم نیرویی و شدت نبردها ، جناحین محورهای درگیری بدلایل مختلف ، باز می شود که می بایست آن را با ابزارهای دیگری ایمن نمود . به همین دلیل ، روسها در حال تطبیق با این وضعیت جدید بوده و شواهد نیز نشان میدهد که کاربرد سامانه های شناسایی –آتش به گونه ای صورت می گیرد که آسیب پذیری در برابر تاکتیک های ضد آتش ارتش اوکراین ، کاهش یابد . علاوه براین ، روسها به شکل فزاینده ای در حال استفاده از مهمات پرسه زن برای انهدام آتشبارهای متحرک اوکراینی و همچنین کاربرد سامانه های جنگ الکترونیک به منظور مقابله با پهپادهای ارتش اوکراین هستند . مجموع این تاکتیکها و ابزار ها باعث شده تا از میزان تاثیر گذاری سامانه های هیمارس اوکراینی به شکل قابل توجهی کاسته شود و متقابلاً گفته می شود که زیرساختهای کنترل- فرماندهی ارتش روسیه نیز انعطاف پذیری بیشتری را به نمایش می گذارد . تحلیلگران غربی معتقدند که ارتش روسیه تا پیش از شروع ضدحملات ارتش اوکراین ، ( احتمالا پس از رویدادهای ووهلدار .م ) ندرتاً از واحدهای زرهی و پیاده بصورت متمرکز استفاده کرده ، در حالی که به منظور اجرای عملیات دفاعی ، مواضع از پیش ساخته شده را بصورت پراکنده ، اشغال کرده و در عین حال ، به شکل فزاینده ای از توپخانه برای خنثی سازی ضدحملات ارتش کیف استفاده می نماید . پیامدهای کاربرد نظریه های نظامی در جنگ اوکراین و فراتر از آن .. تحلیلگران نظامی معتقدند که اکنون شاهد بلوغ قابلیتهای حمله در عمق ارتش روسیه هستیم که در پایه های اولیه آن در دهه های هفتاد و هشتاد میلادی ، گذاشته شد . درواقع ، نظریه پردازان نظامی روسی در دوره اتحاد شوروی و پس از آن، متوجه شده اند که پیشرفتهای صورت گرفته در فناوری نظامی و همچنین حسگرهای که وظیفه پایش صحنه نبرد را برعده دارند ، اکنون یکی از چند اصل کلاسیک جنگ ، یعنی اصل تمرکز نیرو را بشدت آسیب پذیر نموده و علاوه براین ، واژه هایی نظیر لجمن ( لبه جلویی میدان نبرد ) ، خط پیشروی یگانهای رزمی دشمن و خط پیشروی یگانهای رزمی خودی ،اگرچه از فرهنگ لغات نظامی حذف نشده اند ولی اهداف مورد نظر آنها به تقریب در صحنه نبرد امروزین ، معنای خود را از دست داده است ، چرا که فناوری ، قابلیتهای جدیدی را به ارتشها برای پایش و ضربه زدن به اهداف در تمامی ابعاد صحنه نبرد ( عرض جبهه ، عمق دفاع ) و حتی فراتر از آن ، بخشیده است . درنتیجه برای در اختیار گرفتن ابتکار عمل در چنین صحنه ای ، دو راه حل تا امروز مورد توجه قرار گرفته که نخستین مورد آن ، بهبود تاثیر گذاری سامانه های شناسایی – آتش / شناسایی- آفند به منظور ضربه زدن به زیرساختهای دشمن در عمق دفاع وی و مورد دوم ، پراکنده نمودن واحدها و سخت افزارهای رزمی به منظور افزایش بقاء آنها در میدان نبرد است . با این وصف ، پراکنده سازی واحدهای رزمی ، بدلایل مختلف ، از جمله پیچیدگی بیش از حد سامانه های کنترل- فرماندهی و شیوه های دفاع از آن در برابر حملات دشمن ، که استخوان بندی اصلی تمرکز نیرویی در میدان نبرد محسوب می شود ، باعث شده تا تلاش ها برای دست زدن به یک عملیات آفندی ، سخت تر از گذشته گردد . چنین روندی ، ضمن اینکه باعث کاهش تعداد درگیری های نظامی در مقیاس بزرگ می شود ( چرا که به تمرکز نیرو و هماهنگی بیشتر میان واحدها نیاز دارد ) ، به نوبه خود بار اضافی را برسامانه های فرماندهی – کنترل وارد می کند که اگر این وضعیت با کاربرد تاکتیکهای جنگ الکترونیک توسط دشمن برای از کار انداختن چنین سامانه هایی شود ، ممکن است در سطح استراتژیک بر وضعیت یک سازمان مسلح تاثیرات شدیدی را برجای گذارد . در مقابل ، تنها با ایجاد اختلال در زنجیره کشتار دشمن ، امکان استفاده از سازندهای رزمی بزرگ ( گردان ، تیپ ، لشکر ) بوجود خواهد آمد ، چرا که تنها در چنین شرایطی است که نیروی خودی امکان تمرکز نیرو را در یک جنگ مانوری بدست می آورد . این روند در جنگ اوکراین بخوبی قابل لمس است ، چرا که هردوطرف ، تلاش خود را برای از بین بردن زنجیره کشتار طرف مقابل ، متمرکز کرده اند و هرکدام بتوانند بطور کامل چنین هدفی را محقق نمایند ، شرط اساسی برای پیروزی را در اختیار خواهد داشت . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بخش سوم تحولات در دوره معاصر در چند دهه گذشته ، مطالعه بر روی مفاهیم جدیدی نظیر رزم غیرخطی و حمله بدون اخذ تماس ، به موضوعاتی پرطرفداری میان تحلیلگران نظامی روسی ، تبدیل شده است . نظری پردازان برجسته ای نظیر ژنرال بازنشسته ، س.س.بوگدانوف یا سرهنگ س.ج.چکینوف ، براین مساله که در نتیجه پیشرفت فناوری اطلاعات ، درگیری با دشمن از دور با استفاده از مهمات هدایت شونده دقیق ، بخش قابل توجهی از عملیات نظامی در صحنه نبرد آینده را بخود اختصاص می دهد ، با یکدیگر توافق دارند . با این حال ، این دو معتقدند که این صحنه نبرد ، جناحین ارتش ها را به شکل غیرقابل تصوری ، در معرض دید طرف مقابل قرار داده و در عین حال ، با حذف آنچه که پیش از این " لجمن" نامیده می شد ، باعث شده تا دوطرف بتوانند در عمق بیشتری از دفاع حریف به زیرساختهای حیاتی یکدیگر حمله ور شوند. در همین رابطه ، ژنرال کارتاپولوف نیز در یاداشت های خود به شکل مستمر ، براین مساله که مقیاس عملیات نظامی ، از آفند در تعداد انبوه به اجرای حملات دقیق در امتداد و عمق خطوط تماس تغییر یافته ، تاکید می نمود . ژنرال کارتاپولوف برهمین اساس ، ژنرال والری گراسیموف ، در ماه های اخیر ( اسفند 1401 - خرداد 1402 شمسی ) ، به شکل های مختلف و مرتباً به گسترش دامنه فضایی ( مُراد از گسترش فضایی به معنای با هم پیوستن موقعیت های مکانی مختلف به قابل تبیین بوده و در معنای آنچه که در ماوراء جو تعریف شده ، نمی گردد ) جنگ مدرن اشاره می نمود که درآن استفاده و تاثیر تسلیحات هدایت دقیق در حال افزایش است بطوریکه اجرای حملات بدون اخذ تماس و درعمق خاک دشمن ، که با استفاده از سامانه های شناسایی- آفند / شناسایی –آتش صورت می گیرد ، بیش از پیش اهمیت خود به به نمایش می گذارد . به اعتقاد گراسیموف ، روند جنگ به گونه ای در حال پیشرفت است که درآن ، درگیری جبهه ای یگان های بزرگ که بطور معمل وظیفه اجرای عملیاتهای متوالی و متمرکز را برعهده دارند ، بتدرج کم رنگ شده و به جای آن ، صورتبندی های رزمی پراکنده وبا تحرک بالاتر ، در حالیکه بصورت ترکیبی سازماندهی شده و در یک فضای اطلاعاتی واحد ، به یکدیگر متصل می شوند ، جایگزین نسخه های قدیمی تر می گردد . بااین حال ، ضمن توجه به این نکته که تحولات نظری در حوزه مفاهیم ، الزاماً به معنای اینکه دکترین مورد نظر کامل بوده و در عمل با موفقیت اجرا می شود ، نیست ، باید به این مساله توجه نمود که هردومفهوم خود ، بشدت بر تفکر نظامی فعلی روسیه و شیوه های رزمی که ازدید تصمیم سازان نظامی این کشور، پیش بینی می شود ، تاثیرگذار بوده است . بدین ترتیب ، نظریه پردازان نظامی روسی ، به جای اینکه خود را درگیر یک عملیات رزمی در امتداد هزاران کیلومترخطوط جبهه کنند ، صحنه رزم بدون اخذ تماس را برای خود متصور هستند که درآن ، نبرد تنها در مکان های خاصی رخ میدهد و ماهیت نبرد بصورت غیرخطی درآمده و تمرکز نیرو نیز با همین هدف صورت می گیرد . چنین دیدگاهی ، در تلاش های اخیر روسها برای سازماندهی مجدد ارتش و نوسازی آن براساس نیاز های روزافزون عملیات نظامی در اوکراین و تبدیل واحدهای بزرگ به یگانهایی با سازمان رزمی کوچکتر ولی با آمادگی نظامی بالاتر و همچنین در اختیار داشتن قابلیت رزم مستقل و جنگ بدون اخذ تماس با دشمن بخوبی قابل مشاهده است . برای یاد آوری ، این مطلب ، مخاطبان محترم می توانند تاکتیکهای جدید روسها که با کوچک کردن سازمان رزمی واحدهای مستقر در خطوط تماس ، همراه شده را بهتر تبیین نماید تاکتیک های جدید ارتش روسیه در اوکراین درسال 2013 ، ژنرال بازنشسته ، س.س.بوگدانوف و سرهنگ س.ج.چکینوف بصورت مشترک ، مقاله ای را در مجله نظامی "تفکر نظامی " در ارتباط با تولد نسل ششم جنگها به رشته تحریر درآوردند عنوان این مقاله که در صفحه 13 این مجله چاپ شد ، این بود " ماهیت و چهره نسل جدیدی از جنگ " اما اسلیپچنکو برخلاف روندی که در دهه نود وجود داشت ، به صراحت اعلام نمود که جنگ بدون اخذ تماس ، هنوز به بلوغ کامل نرسیده ولی توسعه فناوری ، بتدریج شرایط استفاده از آن فراهم خواهد کرد . این مساله به شکل عملی از فوریه 2020 شکل واقعی بخود گرفت ، بطوریکه نیروهای ارتش ترکیه ، در جریان یک درگیری کوتاه و پرشدت که درآن از پهپاد و توپخانه استفاده شد ، ده ها خودروی زرهی سوری را بصورت دورایستا از میان بردند . بلافاصله پس از این رویداد ، با شروع جنگ میان آذربایجان و ارمنستان ، قره باغ کوهستانی شاهد استقرار گسترده پهپادهای مسلح ، انتحاری و مهمات پرسه زن بود که تاثیرات قابل توجهی را بر صحنه نبرد از خود برجای گذاشت. درواقع بخش قابل توجهی از تلفات ارتش ارمنستان ، به جای اینکه در نبرد رودررو رقم زده شود ، در عمق دفاع آن ثبت گردید بطوریکه توانایی این ارتش را در اجرای ضدحملات کلاسیک با استفاده از واحدهایی ترکیبی را بشدت تضعیف نمود و درنهایت شکستی قاطع را که به ندرت در جنگ های مدرن قابل مشاهده بود را به حریف تحمیل کرد . زنجیره کشتار ، یکی از جالب ترین مفاهیمی است که در این متن ، از آن یاد شده شکل فوق ، تنها یک نمای ساده از این زنجیره محسوب می شود ارتش روسیه ، با پیش زمینه عملیات طوفان صحرا ، هردودرگیری را زیرنظر قرار داد بود ولی روسها پیش از این ، استفاده از سامانه های شناسایی – آتش خود را در جنگ سال 2014 با اوکراین ، به نمایش گذاشته بودند . در 11 ژوئیه 2014 در نزدیکی روستای زلنوپیلیا ، که نخستین آتشباری توپخانه ای برون مرزی ارتش روسیه نیز بشمارمی رفت ، یک پهپاد روسی ، یک موقعیت تمرکز نیروهای اوکراینی را در داخل خاک این کشور ، کشف نمود و در حمله ای که کمتر از 30 ثانیه بطول انجامید ، بیشتر از 30 سرباز اوکراینی کشته ، صدها نفر زخمی شدند و بخش قابل توجهی از تجهیزات خودرویی آنها ازمیان رفت ( البته در درگیری های یکسال اخیر اوکراین ، این مساله برای هردوطرف ، تبدیل به روندی معمول شده .م ) از آن زمان تاکنون ، ارتش روسیه درتلاش بود تا قابلیت های موجود خود را در حوزه اجرای حملات دقیق ، افزایش داده و در کنار آن ، با تقویت سامانه های جنگ الکترونیک ، دست به طراحی و اجرای حملات دقیق برای از هم گسیختن شبکه فرماندهی و کنترل دشمن و کاهش اثر بخشی زنجیره کشتار وی ، بزند . صحنه نبرد اوکراین ( 2023- 2022 ) اگرچه صحنه نبرد اوکراین ، همیشه بدین شکلی که در این متن قرار هست بررسی شود ، در رسانه های به تصویر کشیده نمی شود ولی جنگ اوکراین ، بدلیل وسعت کمکهای غرب و بخصوص ایالات متحده ، به یک صحنه نبرد متقارن تبدیل شده که سامانه های رزمی پیشرفته ای در آن حاضر است . علاوه براین ، ارتش اوکراین ، بصورت نظام مند ، اطلاعات جاسوسی ارزشمندی را دریافت می کند که به حملات دوربرد این کشور به اهداف ارتش روسیه ، دقت بیشتری می بخشد . در نتیجه ، این نخستین جنگی در تاریخ نظامی مدرن است که درآن ، هردوطرف ماجرا ، می توانند عمق تاکتیکی وعملیاتی حریف را با دقت بالایی هدف قرار دهند . با این وصف ، پس از آنکه عملیات ارتش روسیه در مرحله نخست با شکست مواجه شد ، دوطرف درگیر ، وارد یک جنگ توپخانه ای شدید در دونباس علیه یکدیگر شدند که درابتدا با برتری آتش روسها همراه شد . درواقع ، مشخصه اصلی این رزم توپخانه ای ، در کنار استفاده از مهمات هدایت دقیق ، کاربرد پهپاد برای شناسایی اهداف بود که برای طرف روسی ، به معنای افزایش کارایی سامانه های توپخانه ای قدیمی بود . بدین ترتیب ، ارتش روسیه پس از یک طی کردن یک دوره کامل از عدم توجه به استفاده از سامانه های پهپادی ، با وارد کردن چند نمونه از پهپادی موجود در سازمان رزم خود ، به یکباره متوجه شدند که آتشبارهای توپخانه ای می توانند در عرض چند دقیقه با آماج تعیین شده ، وارد درگیری شده و با دقت بالاتری نسبت به گذشته ، آن را مورد اصابت قرار دهند . نتیجه مستقیم چنین کاری ، پراکنده شدن گروهان های پیاده ارتش اوکراین مستقر در خطوط تماس که اغلب تا سه کیلومتر در عرض گسترش می یافتند ، بود . بدین ترتیب ، اینک ارتش اوکراین مجبور شد تا از یگانهایی در مقیاس گردان را برای پوشش دادن جبهه هایی که معمولا یک واحد درمقیاس تیپ می بایست از آن دفاع می نمود ، استفاده کند. علاوه براین ، شیوه اجرای آتشباری ارتش روسیه به گونه ای بود که ارتش اوکراین قابلیت تمرکز نیرو در مقیاسی بالاتر از گروهان را نداشت چرا که هر واحدی بزرگتراز گروهان ، پس از مستقر شدن ، بلافاصله توسط پهپادها شناسایی و به شکل موثری از دور مورد اصابت قرار می گرفتند . درمقابل ، ارتش اوکراین ، تنها زمانی موفق شد تا آتش توپخانه روسها را با آتش متقابلی ، پاسخ دهد که موفق شد زنجیره کشتار خود را کامل کند که این امر بخصوص پس از تحویل سامانه های هیمارس که بعنوان زیرمجموعه سخت افزاری از مفهوم " آفند /تهاجم شِکَن" تعریف می شد ، صورت واقعی بخود گرفت . درواقع ، ارتش اوکراین با استفاده از سامانه فوق ، ضمن هدف قرار دادن انبارهای مهمات ارتش روسیه ، به شکل پیوسته تلاش کردند تا به یک برابری آتش در برابر روسها تا انتهای تابستان سال 2022 دست یابند و این ، فرماندهی ارتش روسیه را مجبور کرد تا مراکز مواصلاتی لجستیکی خود را به عمق 50 تا 100 مایل از خطوط تماس ، منتقل کند . مضاف براین ، ارتش اوکراین به شکل موثری برعلیه قرارگاه های فرماندهی ارتش روسیه وارد عمل شد بطوریکه در جبهه خرسون و طی یک دوره زمانی هشت ماهه ، براساس داده های منتشره از سوی رسانه های اوکراینی ، چند قرارگاه مهم فرماندهی ارتش روسیه را منهدم کرده و توانایی روسها را برای اجرای عملیات در مقیاس بزرگ بشدت کاهش دادند . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا... حدود 4 روز بعداز خاتمه حرکت مسلحانه پریگوژین- واگنر ، ظاهرا ناتو- ایالات متحده دارند جرقه شروع آن چیزی که در تاریخ روسیه ، مشهور به تصفیه های سال 1937 در ارتش سرخ هست را کلید می زنند ... توخاچفسکی با پیکان قرمز مشخص شده به شکل خلاصه ، بعد از خاتمه جنگ نخست ، آلمان صلاحیت داشتن ستادارتش را از دست داد ، به جای واژه ستاد ارتش ، از لفظ تروپن آمت ( اداره سربازان ) استفاده می شد که در راس آن ژنرال هانس فون زکت قرار داشت... این ژنرال آلمانی برای دور زدن ممنوعیت تربیت افسران و تولید سلاح .. ضمن پخش و پنهان کردن آن چیزی که از آلمان قیصری باقی مانده بود ، با کشورهایی مثل سوئد ، بلژیک و روسیه بصورت غیر مستقیم یا محرمانه قرارداد بست برای توسعه نظامی رایشسوهر ( ارتش آلمان از پایان جنگ اول تا سال 1933 ) بعنوان مثال ، کارخانه فوکر ، بطور کامل به بلژیک منتقل شد ، زیرساختهای تولید زیردریایی به یک شرکت سوئدی واگذار شد ولی مهمترین بخش کار یعنی توسعه دکترین و فناوری زرهی با روسها قرار داد بسته شد .... آلمانی ها و روسها در مدرسه زرهی کاما ( به آلمانی Panzerschule Kama ) بصورت مشترک ترتیب افسر زرهی و فناوریهای مربوط به تانک را توسعه می دادند . این ماجرا خیلی طولانی هست ولی آلمانی ها می دونستند که بالاخره با روسها به مشکل برمی خورند ، برحسب عادت ، از افسران آلمانی خواستند تا رونوشت تمامی مکالمات خودشون با روسها را به بخش اطلاعاتی رایشسوهر گزارش کنند ... این گزارشها که بصورت یک توده انبوه اطلاعاتی درآمده بود ، بعضاً نشان دهنده نظرات بی پرده افسران روسی از ساختار حزب کمونیست و دولت شوروی بود ( امثال توخاچفسکی در این مدرسه با آلمانها حشرو نشر داشتند ) ... این اطلاعات یکجا بایگانی شد و بعد از به قدرت رسیدن نازی ها و تشکیل آبوهر ( اطلاعات ارتش ) درا ختیار آنها قرار گرفت . گفته شده ، آلمانها از حدود سال 1935 رفتار استالین نسبت به گارد قدیمی ( تقریبا همه آنهایی که با تروتسکی و لنین ارتباط نزدیک داشتند ) را زیر نظر داشتند و بعه محض اینکه متوجه شدند ، استالین نیت تصفیه ارتش را در فکر دارد ، بلافاصله ، همه آنچه که در بایگانی آبوهر بود را با اطلاعات جدید به روز کردند و یکسری مورخین هم معتقدند که این بایگانی ، بدون هیچ چشم داشتی به روسها تحویل داده شد . این اطلاعات ، بخشی از موارد اتهامی بود که به سران ارشد ارتش سرخ منتسب شد و بخش زیادی از آنها را به پای چوبه دار بُرد ... حالا به این خبر دقت کنید نیویورک‌تایمزمدعی شد: ژنرال ارشد روس از برنامه پریگوژین خبر داشت تقریبا 4 روز بعد از حرکت مسلحانه پریگوژین ، رسانه های غربی ، مهمترین ژنرال روس را در جنگ اوکراین ، هدف قرار دادند برای متزلزل کردن ساختار فرماندهی ارتش ظاهرا حرکت نهاد اطلاعاتی ناتو برای تکرار آن چیزی که آبوهر یک زمانی بخوبی انجام داده بود ، شروع شده ...

دستگیری ها در مسکو بعد از شروع حرکت واگنر صحت دارد؟ اسکات ریتر می‌گفت سرویس امنیتی روسیه اونهایی را که قرار بود داخل مسکو ناامنی کنند گرفته اون زمان

سلام بهتر نیست که بجای اتصال ریلی مسیر رشت آستارا با جمهوری باکو ، راه آهن تبریز رو به ارمنستان وصل کنیم و مسیر کریدور رو بجای جمهوری باکو از ارمنستان و گرجستان به روسیه وصل کنیم تا نقشه اردوغان خنثی بشه و دلیلی بر حضور فیزیکی ما در ارمنستان باشه ؟

دقت برخی حملات مشخص شد. ولی اسپایک از چه هواگردی پرتاب شده؟ پهپادها؟ به نظر اینطور باشه چون قدرت کنترل بیشتری را میده در کنار بالگرد ها.

با توجه به عدم وجود رد سوخت، احتمالا این تصویر چرخیده یا زاویه اش زاویه ای معکوس هست و به نظر موشک در فاز شیرجه (فرود) خودش بعد اتمام سوخت هست که هدف قرار گرفته میشه؟ به نظر سامانه گنبد آهنین با توجه به رادارهای قدرتمند و بهینه شدن سامانه پس از جنگ های متعدد و نرم افزار و سخت افزار پیشرفته کار سختی در تعیین مسیر بالستیک و هدف قرار دادن موشک ها نداره. خیلی راحت تر از پدافند هواگردها. ایران وظیفه داره راه حلی پیدا کنه برای این موضوع. راه حل ساده و ارزانی که قابل پیاده شدن در شرایط سخت غزه باشه. مثلا یک ناپایدار ساز که موشک را از رفتار طبیعی مسیر بالستیک خودش خارج کنه ولی اون را کامل منحرف نکنه. فرضا یک قطعه متحرک که در فاز میانی به شکل پاپ آپ موشک و مسیرش را ناپایدار کنه. و از اونج که اینها موشکهای دقیق نیستند مهم نیست که کجا فرود میاد فقط نباید این ناپایداری به قدری باشه که موشک را تحت تاثیر قرار بده و البته باید در فاز میانی به بعد باشه که موشک از محل پرتاب فاصله گرفته باشه. پ ن: هرچند گنبد آهنین برای هدف قرار دادن پهپادها هم بهینه شده ولی به نظر همچنان وابسته است به تحلیل مسیر پرتابه ها چه موشک و چه پهپاد. هرچند به نظر سهم سامانه هدایت میتونه افزایش پیدا کنه تا برخورد به هدف.

سلام به لطف غیرت آدم هایی مثل شهید طهرانی و سلیمانی و بسیاری افراد گمنام دیگه از سوریه و لبنان گرفته تا عراق و فلسطین و ... خالی نیست اون هم با خون دل واقعا و پذیرفتن قربانی های بسیار زیاد ولی به نسبت این جنایتکار تا بن دندان مسلح که حامیان غربیش برای تسلیحش و مجهز کردن به انواع سلاح ها و اطلاعات و حمایت ها با هم مسابقه میدند، واقعا دستاشون خالی هست هنوز هم در این نسبت نگاه که میکنی. جالبه ادعا و تفاخرش به این جنایت هاش ضد گروهی که زیر رصد 24 ساعته پهپاد و ماهواره و جاسوس مجبور هست در زندانی بزرگ از خودش دفاع کنه هم گوش فلک را پر کرده. انشاالله که روزی در قابل جایی قرار بگیره که هم سطح قطعا نمیتونه باشه با این حمایت های جهانی از این رژیم ولی تا حدودی برابری کنه توانش تا مزه ضعیف کشی را برای همیشه از یاد این رژیم سفاک ببره که بهش عادت کرده. حالا هم مثلا در اصل تفکیک و جداسازی و بعد ضربه داره به یکی از کم امکانات ترین گروه های مقاومت در عده و عده ضربه میزنه.

پ ن: در تصاویر یورش صهیونیستها به کرانه باختری کاملا مشهوده که دست فلسطینی ها کاملا خالی است. یک نبرد کاملا نابرابر و در ویترین جهانی و تشویق حاضرین غربی و چه شرقی. طرف با انواع زرهی و پهپاد و بالگرد و جنگنده و اسلحه و موشک وارد خیابانی میشه که جلوش تنها چیزی که حاضره پوست و گوشت یک مشت جوانه که اتفاقا عطش داره برای پاره پاره کردنشون. این کشتار تدریجی ظالمانه و وحشیانه جلوی چشم همه جهان به مدت بیش از 70 سال که همراه بوده با ترورها و کشتارهای فرامرزی واقعا غیرقابل تحمل هست. این نسل کشی روزانه و جنایات همراه با سرخوشی و تشویق غرب.

دقیقا نسل کشی. خیلی شیک و با اظهار آشکارش. کشتار روزانه به علاوه کشتار زنان و کودکان به شکل هدفمند و محاصره و شکنجه دو میلیون انسان در یک زندان بزرگ. بماند مثلا کشتن هدفمند فردی که اعتصاب غذا کرده و در موراد مشابه کل جهان یکهو عزا میگرند برای موارد اینچنینی و ولی هیچ کس صداش درنمیاد و سهم قربانی میشه یک بنر در گوشه ای تهران فقط.

هر انسان آزاده ای باید دشمن این پلیدان صهیونیست باشه در روز روشن دارند فلسطینی ها را نسل کشی میکنند و بعد هم همه ی رسانه ها و دولت های کثیف غربی اون را پنهان میکنند و حتی برعکس نشان میدهند.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز شبنم آسمان (بخش سوم و پایانی) (Sky Dew EL/M-2083)  اسرائیل به شدت از پتانسیل حملات موشکی کروز از سوی دشمنان منطقه ای خود (که رئیس آنها ایران است) و همچنین بازیگران غیردولتی بالقوه آگاه است. فوری‌ترین دشمنان اسرائیل، به‌ویژه گروه‌های تروریستی حماس و حزب‌الله [ترویست واقعی رژیم کودک کُش است نه این گروه ها – مهران 55 ] ، در سال‌های اخیر گام‌های مهمی در توسعه و بهبود زرادخانه‌های موشکی و پهپادی خود برداشته‌اند که چالش‌های جدیدی را برای کل «شبکه دفاع هوائی چندلایه این کشور» ایجاد می‌کند. اما خطر فزاینده‌ای که وجود دارد آن است که این گروه‌ها و دیگر گروه‌های نوظهور در آینده منطقه، سامانه‌های جدیدی از جمله پهپادهای انتحاری و موشک‌های کروز را به میدان می‌آورند که شاید «گنبد آهنین» به بهترین شکل ممکن برای پاسخگویی به آن‌ها به شکل کنونی مجهز نباشد. IDF با این درک موقعیت پیش رو ، تلاش‌هایی را برای گسترش مجموعه‌های مکمل برای Iron Dome و همچنین توسعه «شبنم آسمان» (HAAS) انجام داده است. کشتی های هوائی مجهز به رادار (مانند HAAS) ، علاوه بر کاربرد خاص آنها در دفاع در برابر حملات موشکی کروز، به طور کلی به بهبود آگاهی محیطی و موقعیت در شبکه پدافندی کمک می کنند. برای کشور نسبتا کوچکی مانند اسرائیل، که با طیف گسترده ای از تهدیدات مختلف مواجه است و توسط نقاط اشتعال بالقوه احاطه شده است، هشدارهای پیشرفته ای از این نوع همیشه مورد تقاضا بوده است. شبنم آسمان همچنین می تواند به مقابله با انواع تهدیدهای آشناتر از سوی گروه شبه نظامی حماس در غزه و همچنین گروه حزب الله لبنان کمک کند. این گروه ها مجهز به زرادخانه های موشکی قابل توجهی هستند که می توانند شهرهای بزرگ اسرائیل را هدف قرار دهند. در جریان درگیری غزه در اوایل سال جاری ، رگبارهای موشکی در تلاش برای غلبه بر پدافند هوایی اسرائیل شلیک شد. سیستم Iron Dome در طول درگیری 11 روزه مورد استفاده گسترده قرار گرفت و عملکرد آن به طور عمیق مورد بحث قرار داد. علاوه بر این، این گروه های شبه نظامی از وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین از جمله پهپادهای انتحاری حامل محموله های انفجاری استفاده می کنند. با این حال ، قرار دادن رادار EL/M-2083 در شمال اسرائیل نشان می دهد که [به جای غزه] نگرانی اصلی ممکن است تهدیدهایی باشد که از سوریه، عراق، ایران و لبنان نزدیک می شوند. به ویژه در لبنان که گروه حزب الله مورد حمایت ایران دارای زرادخانه عظیم و پیچیده ای از موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین است که بردی برای رسیدن به تمامی خاک اسرائیل دارد. همچنین قابل توجه است که اسرائیل در سال گذشته به طور مستقیم ایران را در رابطه با «حملات هواپیماهای بدون سرنشین با برد بلندتر» مقصر دانسته است و در مراکز دفاعی این کشور ؛ تهدید ناشی از حملات پهپادی که توسط نیروهای نیابتی ایران در عراق یا سوریه انجام می شود به طور فزاینده ای مورد بحث قرار گرفته است. در عین حال، زمین کوهستانی شمال این کشور به طور کلی برای یک رادار مرتفع بالا به پایین مانند شبنم آسمان مناسب تر به نظر می رسد. ماموریت اصلی سامانه آمریکائی JLENS محافظت از واشنگتن دی سی در برابر حمله موشکی کروز بود که با توجه به لغو شدن این پروژه ، کماکان یک نگرانی اصلی در دکترین دفاعی آمریکا است. همچنین شایان ذکر است که (در حالیکه ما از قابلیت های دقیق سامانه HAAS یا شبنم آسمان اطلاعی نداریم) ، سامانه JLENS به عنوان یک کشتی هوائی مجهز به رادار ، قادر به نظارت بر حریم هوایی از ویرجینیا تا نیویورک یا بوستون (در امتداد جبهه ای که حدود 500 مایل طول داشت) ، اعلام شد. قلمرو اسرائیل در طولانی ترین نقطه خود بیش از 500 مایل امتداد ندارد، بنابراین قرار دادن آن در شمال اسرائیل می تواند به خوبی مرزهای دیگر را هم پوشش دهد. معمولاً توانایی ماندن در ارتفاع بالا برای مدت طولانی در همه شرایط آب و هوائی ، به این معنی است که سازه های هوائی نظارتی مانند شبنم آسمان می توانند مقرون به صرفه بودن و کاهش نیاز به تعمیر و نگهداری (به خصوص در مقایسه با هواپیماهای هشدار اولیه) در هوا را ارائه دهند. از سوی دیگر، ما نمی دانیم که تاکنون چقدر در این برنامه اسرائیل سرمایه گذاری شده است ولی همانطور که JLENS نشان می دهد، تحقق این امر می تواند یک قابلیت بسیار گران قیمت باشد. گزارش هایی وجود دارد که نشان می دهد هزینه توسعه شبنم آسمان «تقریباً به طور کامل» توسط دولت ایالات متحده و از طریق تأمین مالی نظامی خارجی [سالیانه 3.3 میلیارد دلار کمک مالی بلاعوض] انجام شده است. با این وجود، به نظر می‌رسد اسرائیل ها متقاعد شده اند که این کشتی های هوائی بزرگ، مکمل مهمی برای شبکه دفاع هوایی قدرتمند آن هستند. ... پایان (با توجه به حجم زیاد مطلب ، به جهت اینکه برای دوستان خسته کننده نشود ؛ معرفی این جنگ افزار در قالب 3 پست ارسال شد) منبع منبع پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

نمای گرافیکی سامانه های رانشی کلاس الوند    در داخل دودکش آنقدر لوله و متعلقات وجود دارد که نمی توان به ترکیب آن دست زد ، انگلیسی ها دودکش را بدون حساب و کتاب نساختند !   دودکش جماران به این دلیل جمع و جور تر است که متعلقات مربوط به توربین کلاس الوند را ندارد !   جماران از متعلقات مربوط به توربین کلاس الوند ، فقط قسمت ورودی هوا که بین رادار و دودکش هست رو به ارث برده !

در تصاویر جدید الوند متوجه شئی بر روی پل فرماندهی شدم که با فلش مشخص کردم !     طی بررسی تصاویر آرشیو متوجه شدم که البرز هم دارای شئی مشابه ای هست ( تصویر برای تیر 95 )     به غیر این مورد ، تصاویر جدید الوند نکته دیگری هم دارد و آن تجهیز این ناو به به سامانه اپتیکی مشابه نمونه مورد استفاده در پروژه سینا هست !     در جلوی اپتیک هم مجموعه دیگری قرار دارد !     از قراری محل نصب اپتیک در از ابتدا ساخت کلاس الوند ، محل دیدبانی و نظارت بوده ( البته با تجهیزات آن زمان ) !   با این حال با نصب اپتیک در این محل ، محدوده جلوی ناو نقطه کور محسوب می شود ، این سامانه بلطبع باید در جایی نصب می شد که دید فراگیر تری برای ناو فراهم بکند !   البته این سامانه برای هدایت تسلیحاتی مثل توپ ها هم بکار می رود !   ممکن هست این سامانه برای هدایت  توپ 35 م م باشد ؟!

با سلام   شبیه سازی محیط رزم و یا آنچه که war game نامیده می شود در یک تعریف در محدوده زیر بررسی می گردد :     حالا سئوال اینجاست  ، کاری که قرار هست انجام گیرد ، در کدام یک از مراحل فوق قابل تعریف و جاگذاری است ؟؟   1- تعریف و تبیین نمونه های تحلیلی ؟؟   2- شبیه سازی رایانه ای ؟؟   3- ایجاد مفاهیم مختص محیط رزمی ؟؟   4- تمرینات نظامی در مقیاس کوچک ؟؟   5- تمرینات نظامی در مقیاس بزرگ ؟؟     مسلماً گزینه های 2 ، 4 و 5 با توجه به ماهیت ویژه شان ، امکانات ویژه ای را می طلبد ، بنابراین ، ظاهراً ازدور خارج خواهند شد . در نتیجه ، گزینه های 1 و 3 باقی خواهند ماند که باید برای آن چهارچوب ویژه ای مشخص کرد .     پی نوشت :   1- در زمان تنظیم جدول فوق ، در مربع آخر از سمت چپ ، عبارت کامل ،  تمرینات نظامی در مقیاس بزرگ است که ظاهراً در زمان طراحی نمودار ، واژه " بزرگ " از قلم افتاده است .   2-  به اصطلاح ، تایم لاین مفهوم وارگیم را دوستان اطلاع داشته باشند ، خالی از فایده نیست .   الف-  شروع  در بازه زمانی سالهای 1800-1664 ( توسعه این شیوه علمی توسط شخصی به نام کلرک در بریتانیا به سال 1781)   ب-  توسعه  شبیه سازی محیط رزم مدرن 1824-1811 ( پیشگام این دوره شخصی به نام  فون رزویتز در سال 1811)   پ-  عصر تئوریهای مدرن 1871-1825 ( پیشگام این دوره ، ژنرال هلموت فون مولتکه به سال 1825)   ث- گسترش جهانی تئوری های شبیه سازی میدان رزم 1913-1872 ( البته در این دوره یعنی از سال 1776 تا 1912 ، این  تئوری ها وارد ایالات متحده گردید و پیشگام  سرگرد مهندس ، دبلیو . آر. لیورمور بشمار می آمد )   ح- بازه زمانی 1907-1872 نوآوری و کمرنگ شدن تئوری های شبیه سازی میدان رزم در آلمان   خ- بازه زمانی 1913-1890 ، تولد نسخه دوم تئوری بازی جنگی در آلمان   د-  بازه زمانی 1918-1905 ، توسعه  تئوری بازی جنگی در جنگ نخست جهانی   ذ- بازه زمانی بین دو جنگ بزرگ 1938-1919 ، عصر رویاپردازی ( پیشگام این عصر ، لیدل هارت بریتانیایی )   ر- بازه زمانی 1941-1938 ، عصر طوفان بزرگ در تئوری های شبیه سازی ( پیشگام این عصر ، ژنرال بک آلمانی )   ز- بازه زمانی 1946-1942 ، عصر رکود   ژ- بازه زمانی 1950-1947 ، آغازی نو در تئوری های شبیه سازی   ف- بازه زمانی دهه60 میلادی ،  روند کند توسعه تئوری های شبیه سازی ( پیشگام ، رابرت مک نامارا ، وزیر دفاع وقت ایالات متحده )   ق- بازه زمانی دهه 70 میلادی ، تجدید نظر در تئوری های شبیه سازی میدان نبرد   ک-  بازه زمانی دهه80 میلادی ،  وعده هایی که می بایست بدان جامه عمل پوشاند   گ- بازه زمانی 1991-1990 ، شبیه سازی محیط رزمی در محیط مملوء از شن و ماسه   ل-  بازه زمانی 2000-1992 ، بازگشت تئوری پاشنه آشیل

              به امید روزی که تصاویر دریانوردی ناوشکن ایرانی در این رده ( وزنی ) رو در سایت قرار می دیم !