بسم ا... تست جدید موشک قاره پیمای هواسانگ-18 کره شمالی -ژوئیه 2023 https://www.aparat.com/v/GAjsS پی نوشت : این نوع تست ها ، یک مقداری باید عزیزان مدیریت تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح را وادار به تغییر روند رونمایی ها/ تست های سخت افزار نظامی کند ... امیدواریم

نبرد تمام عیار تن به تن به سربازان روسی و اکراینی سرباز اکراینی به لطف کلاهخود جان سالم بدر می برد https://www.aparat.com/v/YB9hq نجات معجزه آسای جان سربازان اکراینی در لحظات آخر اصابت موشک خودرو مهندسی زرهی اکراینی در مسیر موشک قرار میگیرد https://www.aparat.com/v/d3krl شکار یک سامانه کامل ( رادار ویک پرتابگر ) اسکای اسپارو نسخه ایتالیایی توسط پهپادهای لانست با توجه به شباهت در ابتدای گمان می رفت که یک سامانه پدافندی ناسم هدف قرار گرفته باشد دفع یک حمله زرهی دیگر اکراینی ها یک ستون شامل سه نفربر برادلی و یا ام 113 مدل دی کا (برجک 25 م م) هدف روسها قرار گرفته نفربر اول در چند نوبت مورد اصابت قرار میگیرد نفربر دوم هم به دلیل برخورد ترکش از کار افتاده سربازان باقی مانده با نفربر سوم عقب نشینی میکنند وآسیب دیدن یک تانک و انهدام یک نفربر دیگر آسیب دیدن پدافندی سام 10 اکراینی در حمله لانست نکته قابل توجه اینکه برخی از پهپاد های لانست به کلاهک انفجاری هوشمند مجهز شده اند ودر چند متری هدف منفجر شده و یا توسط اپراتور عمل انفجار صورت میگیرد لانستها مجهز به سر جنگی خرج گود هستن خسارت های ادواتی روسها تشکیل یک تیپ مکانیزه جدید اکراینی انهدام یک تانک دیگر ام55 اس توسط توپخانه روسها تلفات انسانی اکراینی ها هدف قرار رگفتن یک توپ خودکششی وزیدکا توسط لانست و دو راکت انداز گراد توسط توپخانه روسها انهدام تانک تی64 رها شده اکراینی توسط کواد ار پی جی روس توپخانه روسها و انهدام نفربر برادلی اولین مدرک تصویری از خودرو مهدنسی ام 88 منهدم شده آمریکایی + 2 لئو پارد زخمی و یک برادلی منهدم شده چهار برادلی و یک تانک تی 64 منهدم ویا اسیب دیده اکراینی این تصاویر متعلق به دو هفته پیش هستن و تصاویر هوایی آن قبلا در تاپیک قرار داده شده روسها بو سیله جنگ الکترونیک موفق شدن یک پهپاد انتحاری ساخت آمریکایی سوئیچ بلید 600 را سرنگون کنند این مدل دارای سرجنگی مشابه موشک هلفایر است برد حداکثری حدود 90 کیلومتری و برد کنترل شد 40 کیلومتری است شیطنت دوباره پهپاد شاهد انهدام یک انبار مهمات در منطقه کیف سوخت گیری به شیوه اکراینی خدمه یک نفربر اکراینی در پشت خطوط سعی در تلاش برای سوخت گیری در یک پمپ بنزین به یک مخزن سوخت برخورد کرده وسبب آتش سوزی گسترده ایی شد بنا بر ادعایی روسها تفاوت نسخه ایرانی و نسخه مونتاژشده پهپاد شاهد حرف ام متعلق به نسخه ایرانی است مترسک ضد پهپاد !!!!!!!!! ========================== روسها دو سه روز پیش یک حمله بزرگ توسط اکراینی ها رو در ژاپورژیا دفع کردن در این حمله چندین برادلی و لئو پارد هدف قرار گرفتن که در پست بعدی به اون پرداخته میشه

شبکه پدافند هوایی ارتش ونزوئلا و نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، یک چالش جدید بخش دوم و آخر با توجه به مواردی که در بخش نخست مورد توجه قرار گرفت ، درصورتی که پنتاگون بدنبال اقدام نظامی برعلیه کاراکاس باشد ، تنها هواگرد مناسب برای رودرویی با نیروی هوایی ونزوئلا و همچنین شبکه دفاع هوایی این کشور ، جنگنده برتری هوایی اف-22 رپتور خواهد بود . علت چنین انتخابی را میتوان به قابلیتهای جنگنده اف-22 در حوزه اجرای عملیات رزمی در ارتفاع بالا دانست که این خود بدلیل پیشرانه پرقدرت F119 است که به تقریب دو برابر پیشرانه های جنگنده اف-16 توان خروجی تولید می کند . علاوه براین ، ویژگی های رادار نصب شده بر روی این جنگنده بدان اجازه میدهد تا درفضایی وارد عمل شود که درآن ، سامانه های رزمی نسل چهارمی نظیر اف-18 و اف-15 آسیب پذیری افزون تری را به نمایش می گذارند ، مضاف براینکه ناظران نظامی معتقدند که جنگنده جدید تر اف-35 بعنوان یک جت نسل پنج سبک تر ، خفاکاری افزون تری را درمقایسه با رپتور ، در اختیار نیروی مهاجم قرار خواهد داد ،اما کاربرد آن در این منطقه ، حساسیت زا محسوب میگردد. علیرغم چنین وضعیتی ، رپتور بعنوان جنگنده برتری هوایی نسل5 ، با برخورداری از توانمندی های پیشرفته هوا به هوا ، رادار قدرتمند AESA ، سامانه های جنگ الکترونیک ، پیشرانه های مجهز به خروجی های بردار رانش و همچنین برد طولانی که نیازآنها به سوخت گیری هوایی را در منطقه آمریکای جنوبی را کاهش میدهد ، به گزینه ایده آل برای اجرای عملیات رزمی تبدیل شده است . در حوزه مهمات محمول جتهای دو طرف ، در حالی که موشک هوابه هوای AIM-120C بلحاظ برد موثر که توسط بخش عمده ای از جتهای آمریکایی مورد استفاده قرار میگیرد ، به سختی قابل مقایسه با مهمات محمول سوخوهای ونزوئلایی هستند ، اما تجهیز رپتورها به مهمات AIM-120D با برد 180 کیلومتر ، می توانند فراتر از برد درگیری جنگنده های ونزوئلا ، وارد عمل شوند . از سویی دیگر ، پنهانکاری خیره کننده اف-22 به گونه ای است که کار برای جتهای مدافع بسیار سخت خواهد شد و این مزیت قابل توجهی برای رپتور به نظر می رسد ، در حالی که با حضور عملیاتی سامانه S-300VM ، امکان کشف رپتور در بردهای طولانی برای ونزوئلا فراهم میشود و این ، شانس نیروی هوایی مدافع برای کشف سریعتر مهاجمان ( در صورت لینک شدن دفاع هوایی و جتهای نیروی هوایی ) و قفل راداری را افزون تر خواهد نمود . در چنین شرایطی ، با توجه به مانورپذیری بالای هر دو جنگنده و کاربرد سامانه های پیشرفته جنگ الکترونیک ، قابلیت بقاء آنها در بردهای زیاد ، به نظر بیشتر خواهد شد ، هرچند احتمال نفوذ رپتور به داخل شبکه دفاع هوایی ونزوئلا با ضریب بیشتری قابل تحلیل خواهد بود . با تامین پوشش هوایی از سوی رپتورها ، اینک بمب افکن های سنگین نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (B-1B Lancer و B-52 Stratofortress ) قادر خواهند بود تا اجرای حملات دورایستای دقیق را با استفاده از موشکهای کروز بر علیه اهداف مشخص در عمق خاک ونزوئلا ، بخصوص سایتهای موشکهای زمین به هوا در دستور کار خود قرار دهند . به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، جنگ افزارهای متعارفی نظیر AGM-86 با برد چند هزار کیلومتری ، استخوان بندی حملات دورایستای آمریکایی ها محسوب میشوند ، اما حضور سامانه هایی نظیر S-300VM و Patsir-S1 در صورت استفاده مناسب ، میتواند به دفع شدن بخشی از حملات منجر شود . هر چند در طولانی مدت ، تضعیف شبکه دفاعی هوایی ونزوئلا ، معضلی جدی را پدید خواهد آورد . بعنوان مثال ، هر بمب افکن بی-52 ، در هر راید ، می تواند حداقل 20 تیر موشک کروز را بسوی اهداف از پیش تعیین شده شلیک نماید و درصورتی که یک صورتبندی چند فروندی وارد عمل شوند ، امکان تضعیف شدید دفاع هوایی ونزوئلا تا حد زیادی افزایش خواهد یافت ، چنانکه به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، پایگاه های هوایی که سوخو-30 های نیروی هوایی ونزوئلا در آن مستقر هستند ، در لیست اهداف بالقوه برای حمله قرار دارند و این حقیقت نیز قابل توجه است که تراکم دفاع هوایی این پایگاه ها هرگز قابل مقایسه با همتایان روسی یا کره شمالی به نظر نمی رسد. به اعتقاد نویسنده ، در هر شرایطی ، ارتش ونزوئلا قادر نخواهد بود تا بطور کامل با چنین حملاتی مقابله کند ، هر چند امکان ایجاد اخلال و کاهش ضربه را خواهد داشت . به گفته تحلیلگران نظامی ، گرچه سامانه های پدافند هوایی مدافعان ، نظیر S-300VM و یا BuK-M2 بدلیل تحرک پذیری بالا ، آسیب کمتری را متحمل خواهند شد ، اما حضور قطعی هواگردهایی نظیر E-3 و تمرکز ماهواره های نظامی بر این کشور ، کار را برمدافعان بسیار سخت خواهد کرد ، بخصوص اینکه بر خلاف روسها یا ارتش کره شمالی ، ونزوئلا فاقد شبکه تونل های زیرزمینی مناسب بوده و با توجه به ایجاد برتری هوایی توسط رپتورها و حملات هوایی بمب افکن های سنگین بر علیه فرودگاههای نظامی این کشور ، هواگردهایی نظیر F-15E در ارتفاع پایین تری میتواند دست به اجرای حملات ضربتی دقیق تر زنند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

دفاع هوایی بولیواری شبکه پدافند هوایی ارتش ونزوئلا و نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، یک چالش جدید بخش یکم در حالی که تنش ها میان ایالات متحده و ونزوئلا ، بواسطه تحولات داخلی این کشور ، رو به فزونی گرفته ، کارشناسان نظامی ، بتدریج امکان احتمالی اقدام نظامی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده علیه این دولت آمریکای جنوبی را مورد بررسی قرار میدهند ، با این وصف ، به اعتقاد بخشی ازاین کارشناسان ، یکی از موانع اصلی این اقدام را میتوان در ساختار شبکه پدافند هوایی ارتش این کشور جستجو نمود . در چند سال گذشته ، کاراکاس با استفاده از درآمدهای حاصله از فروش نفت ، برنامه ریزی های گسترده ای برای ایجاد یک سازمان دفاعی پیشرفته را در دستور کار خود نهاد که این برنامه ، بر دو محور بسترسازی برای خرید و بکارگیری جنگنده های برتری هوایی و همچنین کسب فناوری لازم برای فراهم نمودن یک ساختار دفاع هوایی پیشرفته قرار گرفت . به اعتقاد ناظران نظامی ،علت اصلی این اقدام از سوی دولت کاراکاس ، پدید آوردن یک پوشش دفاع هوایی قدرتمند ، قبل از هرگونه اقدام از سوی کشورهای همجوار که به شکل مرتب به سخت افزارهای پیشرفته مسلح می شدند ، تحلیل می گردید . به همین منظور، پس از انعقاد قراردادهای گسترده با شرکتهای روسی ، اینک ارتش ونزوئلا به سامانه های پیشرفته دفاع هوایی میانبرد BuK-M2 ، سامانه های دفاع هوایی دوربرد S-300VM و همچنین جتهای برتری هوایی Su-30 با قابلیت حمل به روزترین مهمات دورایستای موجود نظیر موشکهای هوابه هوای دوربرد R-27ER ( بابرد 130 کیلومتر ) و R-77 ( بابرد 110 کیلومتر ) مسلح شده بود که در مقایسه با گذشته ، توانمندیهای بیشتری را در اختیار آن قرار میداد . از یک نظر ، نیروی هوایی ونزوئلا ، موفق شد تا یکی از پیشرفته ترین پیکر بندی های رزمی روسی نظیر Su-30MK2 را در سازمان رزم نیروی هوایی خود بکارگیرد که با توجه به طیف متنوع حسگرها ، سامانه های جنگ الکترونیک و همچنین اویونیک مورد استفاده در آن ، وزنه قابل توجهی در ارتش این کشور بشمار می آید که توانایی رویارویی با حملات احتمالی از سوی جتهای آمریکایی ( به استثنای اف-22) را بدان می بخشد . تعداد و بلوک فالکون های تحویلی به نیروی هوایی ونزوئلا اسکادرانهای اف-16 نیروی هوایی ونزوئلا علاوه براین ، نیروی هوایی ونزوئلا ، ناوگان کوچکی از جنگنده های اف-16 آمریکایی را پس از انقلاب بولیواری ، همچنان حفظ نموده ، هر چند بدلیل عدم پشتیبانی شرکت سازنده از این جتها ، وضعیت رزمی آنها بطور کامل مشخص نیست . در حوزه دفاع هوایی ، ارتش ونزوئلا در سالهای گذشته ، موفق شده بود تا سامانه های قدیمی S-125 خود را بطور کامل ارتقاء دهد که برخی براین اعتقاد قراردارند که اس-125 بصورت بالقوه ، مرگ آوری مشخصی بر علیه اهداف پروازی در ارتفاع کم تا میانبرد را دارد ، ضمن اینکه تعداد قابل توجهی از این سامانه ، بصورت عملیاتی ، در حال خدمت است . با توجه به موارد فوق الذکر ، برای ارتش ایالات متحده که تا کنون با یک ساختار دفاع هوایی منسجم که قابلیت ایجاد غافلگیری را برعلیه نیروی هوایی این کشور از دوران پس از جنگ ویتنام داشته باشد ( عراق ، یوگسلاوی ، لیبی از دهه 50 و برخی از کشورها از دهه 60 میلادی ) مواجهه نداشته ، رویارویی با نیروی هوایی و پدافند ونزوئلا یک سرفصل کاملا جدید بشمارمی آید . برخی ناظران نظامی معتقدند که بخش عمده ای از جتهای رزمی نیروی هوایی آمریکا از جمله سوپر هورنت و ایگل ، درصورت مواجهه مستقیم با جتهای نسل ‘4+ روسی نظیر Su-30MK2 با یک چالش اساسی مواجه خواهند شد ، هر چند این دسته از کارشناسان معتقدند که با ورود جنگنده های ارتقاء یافته ای نظیر F-15X تا سال 2020 این روند تغییرات زیادی را بخود خواهد دید . علاوه براین ، دسته ای دیگر از ناظران نظامی براین باور قراردارند که ارتقاء های صورت پذیرفته برروی جتهای نسل چهار ، به گونه ای نیست که قابلیت مواجه با سامانه های جدید روسی را بدانها داده باشد ، تا جایی که حضور سیستم های پیشرفته ای نظیر S-300VM و BuK-M2 ، احتمالا" به یک مانع جدی برای ناوگان مهاجم مبدل خواهد شد . بن پایه پی نوشت : 1- سنت میلیتاری از گذشته تا حال حاضر ، بحث و بررسی حول محور رویدادهای نظامی داخلی و خارجی بوده و خواهد بود . 2- تحلیل های فوق الذکر ، صرفا" نظر نویسنده متن محسوب میشود و الزاما" قابل تایید و یا رّد نخواهد بود . 3- تمامی تصاویر پستهای قدیمی ، بازیابی شدند صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Besmellah_05.png[/img][/center] [size=5][b]آموزش بستن چفیه به صورت حرفه ای[/b][/size] احتمالا شما هم تا کنون با یک مشکل بزرگ در استفاده از چفیه مواجهه شده اید : چرا لیز میخوره ؟ چرا همه جای سرم رو نمیپوشونه ؟ چرا خوش تیپ نمیشم :دی و چرا های دیگه ... چفیه به عنوان یک وسیله کارامد ، ارزان و در دسترس برای مقابله با آفتاب شدید یا طوفان های شن و باد های تند میباشد ، اگر درست استفاده بشود میتواند در افزایش کارایی رزمی شخص بسیار مفید واقع شود ... برای مثال نیروهای آمریکایی در عملیات طوفان صحرا در عراق از چفیه به صورت گسترده استفاده کردند ، حال این شما و این آموزش بستن چفیه به صورت حرفه ای : ابعاد یک چفیه استاندارد 105 در 105 سانتی متر میباشد ! [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh1.jpg[/img][/center] [center]ابتدا چفیه را بصورت کامل باز میکنیم [/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh2.jpg[/img][/center] [center]چفیه رو بصورت مورب تا میکنیم تا یک مثلث شکل بگیره [/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh3.jpg[/img][/center] [center]چفیه رو مانند تصویر بگونه ای روی سر قرار میدیم که یک سوم آن یک سمت و دو سوم آن سمت دیگر سر قرار بگیرد [/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh4.jpg[/img][/center] [center]همونطور که میبینید یک سمت کوتاه و یک سمت طولانی تر هستش ( حدودا به نسبت یک سوم و دو سوم )[/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh5.jpg[/img][/center] [center]نوک قسمت کوتاه رو گرفته و از زیر چانه به بالای گوش میبریم و با دست نگه میداریم[/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh5b.jpg[/img][/center] [center]همان تصویر از نمایی دیگر[/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh6.jpg[/img][/center] [center]در حالی که قسمت کوتاه رو با دست نگه داشتیم ، قسمت بلند رو هم با دست دیگر از روی صورت به سمت مخالف میکشیم ( تصویر گویاست )[/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh7.jpg[/img][/center] [center]نوک قسمت بلند رو از پشت ، بالای سر عبور میدهیم تا به نوک قسمت دیگر برسد [/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh8.jpg[/img][/center] [center]نوک هر دو قسمت رو به صورت محکم در محلی که به هم رسیده اند گره میزنیم ( تصویر گویاست )[/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/shemagh9.jpg[/img][/center] [center]و در اخر اینگونه میشوید ![/center] [url="http://www.artofmanliness.com/2013/01/09/how-to-tie-a-military-style-shemaghkeffiyeh/"]منبع[/url]

تحویل پهپاد شاهد 101 به روسیه؟ تحلیلگران آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا به سی ان ان اعلام کردند که این احتمال وجود دارد که ایران بتواند ارائه شاهد 101 به روسیه را آغاز کند این پهپاد به دلیل فشرده تر بودن و حمل آسان تر نسبت به پهپادهای فعلی روسیه گزینه ی مناسبی برای ارتش روسیه است. پهپاد شاهد 101 ساخت ایران قبلا در عراق کشف شده بود و کوچکتر و سبکتر از شاهد 131 است و قبلاً به مردم نشان داده نشده بود. ایران تاکنون بیش از 400 فروند پهپاد شاهد 131، 136 و مهاجر به روسیه داده است و این ذخایر تقریباً به طور کامل تمام شده است. همچنین قبلا تحلیلگران آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا گزارش دادند که مسکو و تهران در حال ساخت کارخانه ای در روسیه هستند که پهپادهای جنگی طراحی شده ایرانی را تولید خواهد کرد که می تواند تأثیر قابل توجهی بر جنگ اوکراین داشته باشد. ادعا شده این کارخانه تا اواخر سال آینده تکمیل میشود.

قایق موشک انداز ایرانی در نیروی دریایی ونزوئلا قایق موشک انداز کلاس ذوالفقار

بسم ا.. تحویل موشک "حاج قاسم" درآینده نزدیک به نیروهای مسلح مرداد 1402 https://www.aparat.com/v/6ZTtR

به نظر ارتش ونزوئلا دو پهپاد عمود پرواز و دست پرتاب ایرانی را دریافت خواهد کرد

حرف اول این است که جنگ و کشته شدن انسان ها هیچ جای خوشحالی ندارد ولی تو معادلات جنگ اکراین توان روسیه و اروپا و حتی امریکا رو معطوف خود کرده و عملا انرژی کمتری سر ایران گذاشته شده در سوی دیگر اروپا به شدت تحت فشار اقتصادی جنگ قرار گرفته و شروع به دادن باج به امریکا کرده امریکا هم در این شرایط افول اقتصادی هم پولی که نمی دادند رو دارد می گیرد و هم اروپایی که میخواست مستقل شود را سرجایش نشانده همچنین بازار بزرگی از تسلیحات برای خودش در سطح جهانی ایجاد کرده و سلاح های شوروی رو با سلاح های خودش معاوضه کرده و در اکراین می سوزاند در مجموع دو سر جنگ اکراین ضرر و سود دارد و باید دینامیک و پویا برخورد کرد و طرف هیچکس نرفت تا اینجا تونستیم بازار و فروش خوبی در پهپاد ایجاد کنیم فشار اقتصادی و جهانی رو کم کنیم و روی روس ها بندازیم صادرات به روسیه رو توسعه بدیم و تلاش داریم تکنولوژی هواپیما را وارد کنیم

سخنگوی وزارت دفاع: در صورت نیاز به خرید تسلیحات با رعایت تمام جوانب اقدام می‌شود/روابط خوب و دارای نتایج ارزشمند با "دوستان" سردار طلایی نیک در خصوص پرنده‌های سوخو گفت: ایران اسلامی در حوزه دفاعی، از توانمندی‌های بسیار بالایی در تحقیقات، تولید و ساخت انواع تجهیزات و ادوات مورد نیاز کشور برخوردار است و در خیلی از زمینه های ساخت وسایل دفاعی به خود کفایی رسیده است. . در صورت نیاز به خرید تسلیحات و تجهیزات، این اقدام با برنامه‌ریزی و رعایت تمامی جوانب و نکات قانونی و شرایط حقوقی و بین‌المللی در دستور کار قرار می‌گیرد که معمولاً زمانبر بوده و در پاره‌ای از موارد تا قبل از نتایج و هماهنگی‌ها قابل ارائه و اطلاع‌رسانی نیست. به فضل خداوند متعال این روابط در مسیر سیاست خارجی توام با حکمت و مصلحت از سوی وزارت امور خارجه در دولت مردمی و انقلابی سیزدهم در حال پیگیری است و ما با دوستانمان روابط بسیار خوبی را رقم زده و دنبال می‌کنیم که تاکنون نتایج بسیار ارزشمندی داشته است.

خطرناک تر شدن پهپاد لانست تلوزیون روسیه 1 گزارش تصویری از خط تولید پهپاد لانست ساخت شرکت زالا زیر مجموع صنایع کلاشنیکف را پخش کرد در این گزارش صدها پهپاد لانست آماده تحویل به ارتش روسیه نشان داده شد اما مهم ترین بخش این گزارش رونمیی از یک پهپاد انتحاری دیگر با قابلیت حملات گله های زنبوری یا همان سوارم بوده این پهپاد که عموم قطعات ان با لانست مشترک است از تیوب های چهار تایی و یا تکی پرتاب شده و چندین تیوب چهار تایی توانایی سوار شدن بروی یک کشنده را دارند بنا بر گفته سازندگان یک پهپاد لانست( شاید زالا ) نقش لیدر و رهبر گروه سوارم را بر عهده دارد و با شناسایی اهداف مابقی پهپادها به سمت آن حمله ور میشود و تفاوت اصلی این پهپاد با لانست نداشتن دم بوده . احتمالا این پهپاد لانست 2 و یا 5 نماگذاری شود . ویدئو لانست و حمله به راکت ادنداز گراد اکراینی مشخص نیست آیا لانست در نزدیکی هدف به شاخه درخت برخرود کرده ویا از راه دور توسط اپراتور منفجر شده است https://www.aparat.com/v/opXNk لانست و تانک تی64 لانست وتوپ کششی احتمالاام777 لانست وتوپ خودکششی ام 109 آتش ضد توپخانه روسها و اسیب دیدن توپ کششی اکراینی شکار توپ خودکششی کراب یا ام 109 اکراینی نخستین شکار تایید شده تانک ام55 اس اسلونیایی ارتش اکراین همچنین تصاویری از آثار یک گلوله هدایت لیزری کراسنوپل به این مدل تانک منتشر شده کواد آرپی جی روسی و نفربر ای ام پی2 - امرپ پرو مکس قطعات یک بمب های هوا سرشی روسی انهدام تانک اکراینی بمبهای هوا سرشی فاب 500 چندین نفربر منهدم ویا آسیب دیده بی ام پی اکراینی آثار اصابت گلوله توپ به نفربر برادلی پاکسازی مینهای ضد تانک بوسیله کواد کوپتر خسارتهای ادواتی اکراینی دو امرپ ماستیف و یک امرپ گریپی یک امرپ پرو مکس دو توپ خودکششی ام 109 و اکاتسیا توپ خودکششی 155 م م انهدام راکت انداز روسی توپ خودکششی وزیدکا و 3 تانک تی 64 و 72اکراینی حملات بالگردهای روسی خسارت های انسانی اکراین اسرا و جان باختگان آسیب دیدن راکت انداز اورگان روسها انهدام راکت انداز گراد روسی سرجنگی متفاوت پهپاد شاهد گفته شده این سرجنگی ساخت روسهاست نفربر بی ام پی3 روسها

تغییری که نسبت به گذشته در کره شمالی شاهد هستیم بر سه رکن استوار هست: 1. افزایش شدید در کمیت تسلیحات تولیدی 2. تنوع زیاد در محصولات و تقریبا در همه حوزه ها 3.رونمایی از تسلیحات مدرن که دور از دسترس تکنولوژیک کره شمالی محسوب میشه بر این مبنا به نظر میرسه کشوری توانا به کره شمالی کمک میکنه ( طراحی و نقشه ها، قطعات و مواد اولیه، مهندسین و زیرساختهای ساخت وسیع ) که با توجه به کمیت و تنوع تولیدی که نیاز به حجم زیادی از مواد اولیه و همچنین نیروی متخصص داره و دلایل دیگری این کشور احتمالا چین هست. حالا این مطلب عجیب یا کشف ناشده ای نیست ولی یکی از علت هایی که همکاری کره شمالی را با کشورهای دیگه ( حتی روسیه ) و از جمله ایران نسبت به قبل ( در همکاری و انتقال تکنولوژی) به نظر به شدت کاهش داده رویکرد محافظه کارانه و شروط چین برای همکاری با کره شمالی است. چین برای حساس نکردن بیشتر جبهه غرب و همچنین رویکرد محافظه کارانه خودش در انتقال تکنولوژی نظامی به کشورهایی مثل ایران ( در سالیان اخیر ) به نظر همکاری های نظامی کره شمالی را تحت کنترل داره. البته کمک چین و پذیرش ریسک کمک به کره شمالی برای چین کاملا معقول هست. ایالات متحده با تنگ تر کردن حلقه محاصره چین توسط افزایش نفوذش در کره جنوبی و ژاپن و حتی استرالیا و برخی دیگر از کشورهای آسیای شرقی عملا چین را محاصره میکنه ولی در اختیار داشتن کشوری مثل کره شمالی مجهز به سلاح های مدرن و متنوع و با کمیت بالا و از جمله سلاح اتمی و همچنین نوع حکومت کره شمالی که هر امکانی را پذیرا هست در یک حمله نظامی برای چین یک برگ برنده بزرگ در شرق آسیا محسوب میشه که اگر به ایالات متحده با موشک های قاره پیمای اتمیش هم آسیبی نزنه ولی میتونه برای همشه متحدین آمریکا در شرق آسیا را برای سال ها به عقب برونه. بنابراین پیشرفت های کره شمالی در حوزه نظامی حتی بیش از این هم قابل تصور هست. البته از اون طرف اگر در آینده نزدیک تجهیز کره جنوبی به سلاح اتمی را شنیدیم نباید تعجب کنیم.

تانک های ناشناخته پادشاهی زاهد!! بخش چهارم...تانک M2020 تانک اصلی میدان نبرد جدید کره شمالی که از خیابان کیم ایل سونگ می گذرد. توسعه : متاسفانه هنوز اطلاعات زیادی در مورد این تانک در دست نیست.ارتش خلق کره (KPA) هنوز به طور رسمی تانک جدید را معرفی نکرده یا نام دقیقی را مانند بقیه خودروهای زرادخانه خود به دلیل استراتژی کره شمالی مبنی بر فاش نکردن جزئیات در مورد آن، ارائه نکرده است. با این حال، این یک طراحی تقریباً کاملاً جدید است که به نظر می رسد اشتراکات کمی با MBT های قبلی توسعه یافته در کره شمالی داشته باشد. همچنین این اولین تانکی است که پس از معرفی Songun-Ho در یک رژه در همان مکان در سال 2010 ساخته شده است. طراحی تانک جدید کره شمالی در نگاه اول یادآور MBT های استاندارد غربی است که به طور قابل توجهی از تانک های قبلی تولید شده در کره شمالی متمایز شده است. تانک های قبلی به طور کلی،در مقایسه با MBTهای غربی از اندازه کوچک‌تری برخوردارند که مهمترین دلیل آن را می توان کاهش هزینه ها و همچنین برای حمل و نقل ساده تر از طریق راه آهن و هواپیما دانست، در حالی که MBTهای ناتو معمولا گران تر و بزرگتر هستند و راحتی بیشتری را برای خدمه فراهم می کنند. استتار سه رنگ ماسه ای روشن، زرد و قهوه ای روشن نیز برای تانک های کره شمالی بسیار غیرمعمول است، که یادآور الگوهای استتار استفاده شده بر روی خودروهای زرهی در طی عملیات طوفان صحرا در سال 1990 است. اخیراً، زره ای های کره شمالی با استتار استاندارد شبیه به روسی و سه استتار قهوه ای و خاکی روی پایه سبز نیز به نمایش درامده اند. با این حال، تجزیه و تحلیل دقیق تانک نشان می دهد که در واقعیت، همه چیز آنطور که به نظر می رسد نیست. بدنه : بدنه تانک جدید کاملاً متفاوت از MBT های قبلی کره شمالی است و بسیار شبیه به تانک T-14 آرماتا، مدرن روسی است که برای اولین بار در رژه هفتادمین سالگرد پیروزی جنگ بزرگ میهنی در 9 می ۲۰۱۵ ارائه شد و در آن راننده در مرکز در جلوی شاسی قرار می گیرد و دارای یک دریچه با دو پریسکوپ است. تانک مانند T-14 دارای هفت چرخ جاده با قطر بزرگ است که توسط یک دامن پلیمری(مشکی رنگی که در تصویر دیده می شود) محافظت می شود. در تانک کره شمالی، دامن پلیمری تقریباً به طور کامل چرخ‌ها را می‌پوشاند و بیشتر وسایل متحرک را پنهان می‌کند. مانند تقریبا تمام MBT های مدرن، چرخ زنجیر در عقب و چرخ بی کار یا هرز در جلو قرار دارد. شنی تانک نیز دارای سبک جدیدی هستند. در واقع، به نظر می رسد که آنها یک نوع لاستیکی دو پین دار از مشتقات غربی هستند، در حالی که در گذشته، این شنی ها تک پین با پین های لاستیکی مانند نمونه های شوروی و چینی بودند. قسمت عقب بدنه توسط زره‌ قفسی محافظت می‌شود. این نوع زره که از کناره‌های محفظه موتور محافظت می‌کند، اغلب در خودروهای نظامی مدرن استفاده می‌شود و در برابر سلاح‌های ضد تانک پیاده نظام با کلاهک‌های HEAT ، مانند RPG-7 حفاظت ایجاد می‌کند. در سمت چپ، مانند تی ۱۴ زره قفسی دارای سوراخی برای دسترسی به صدا خفه کن است،تنها تفاوت بین این دو تانک این است که در T-14، دو صدا خفه کن، یکی در هر طرف وجود دارد. شباهت های بدنه T-14(بالا) و بدنه MBT جدید کره شمالی(پائین) آشکار است. در فیلم های رژه در نقطه ای یکی از تانک ها از روی دوربین رد می شود و مشاهده می شود که تانک دارای سیستم تعلیق میله پیچشی می باشد. عقب خودرو نیز یادآور T-14 است که از قسمت جلو بلندتر است. این احتمالاً برای افزایش فضای موجود در محفظه موتور انجام شده است، احتمالاً به منظور قرار دادن یک نسخه ارتقا یافته از موتور 12 سیلندر Songun Ho که طبق تخمین ها، قدرتش از 1000 به 1200 اسب بخار رسیده است. بدیهی است که مشخصاتی مانند حداکثر سرعت، برد یا وزن MBT جدید ناشناخته است. بخش های مختلف تانک تی ۱۴ روسی.یک نگاه گذرا شباهت های تانک جدید کره ای را با این تانک روسی نشان می دهد. برجک : اگر بدنه، درظاهرش ، T-14 ، مدرن ترین MBT در ارتش روسیه را به یاد می آورد، برجک به طور مبهم یادآور M1 Abrams ، ارتش ایالات متحده یا تانک صادراتی MBT-3000 چینی که به عنوان VT-4 شناخته می شود، می باشد. از نظر ساختاری، برجک بسیار متفاوت از برجک آبرامز است. در واقع قسمت پایینی برجک دارای چهار سوراخ برای تعدادی لوله نارنجک انداز است. بنابراین می توان فرض کرد که برجک مانند بسیاری از MBT های مدرن (به عنوان مثال Merkava IV یا Leopard 2) اهنی و مجهز به زره های کامپوزیتی است که روی آن نصب شده است. در نتیجه ساختار درونی آن با ظاهر خارجی متفاوت است. زره برخی از تانک های مدرن مانند M1 Abrams وChallenger 2 از مواد کامپوزیتی ساخته شده است که قابل جدا شدن نیستند. جزئیاتی که به این موضوع اشاره می کند، برجستگی آشکاری است که بین زره شیب دار جلو و سقف، جایی که دو گنبد برای فرمانده و لودر وجود دارد، قابل مشاهده است. M1A2 SEPv2 مجهز به سامانه دفاع فعال تروفی در سمت راست برجک یک تکیه گاه برای دو لوله پرتاب موشک نصب شده است. اینها احتمالاً می توانند یک کپی از موشک های ضد تانک روسیه 9M133 Kornet یا برخی موشک های ضد هوایی را شلیک کنند روی سقف برجک، در سمت راست چیزی شبیه سامانه دید حرارتی مستقل فرمانده وجود دارد، جلوی گنبد فرمانده، سایت دید توپچی و درست زیر آن، یک سیستم تسلیحاتی کنترل از راه دور مسلح به نارنجک خودکار در مرکز وجود دارد. و در سمت چپ گنبد دیگری با پرسکوپ ثابت نیز قرار گرفته است. در بالای توپ یک مسافت یاب لیزری وجود دارد که قبلاً در خودروهای قبلی کره شمالی در آن موقعیت وجود داشت. در سمت چپ آن چیزی شبیه دوربین دید در شب است. همچنین پریسکوپ ثابت دیگری در سمت راست گنبد فرمانده، بادسنج، آنتن رادیویی در سمت راست و در سمت چپ، چیزی که ممکن است شبیه یک حسگر باد باشد وجود دارد. در قسمت عقب، فضایی برای قرار دادن تجهیزات خدمه یا چیز دیگری وجود دارد که دو طرف و پشت برجک را می پوشاند و چهار پرتاب کننده نارنجک انداز های دودزا برای هر طرف وجود دارد. در قسمت عقب و طرفین سه قلاب برای بلند کردن برجک تعبیه شده است. طرحی که سیستم های تانک جدید کره شمالی را نشان می دهد. تسلیحات : ما می‌توانیم استنباط کنیم که سلاح اصلی تانک، مانند سونگون-هو،کپی کره شمالی از توپ ۱۲۵ میلی متری 2A46 روسیه است و نه از توپ 115 میلی متری 2A20 شوروی زیرا که ابعاد توپ آشکارا بزرگتر است و همچنین بعید است که کره شمالی یک توپ نسل قدیم را بر روی خودرویی که به نظر می رسد از نظر فناوری پیشرفته است نصب کرده باشند. از روی تصاویر می توان منطقا فرض کرد که این توپ توانایی شلیک موشک‌های هدایت شونده ضد تانک را برخلاف توپ های ۱۲۵ میلی متری روسی ندارد،زیرا این تانک به موشک انداز خارجی مجهز است، روی لوله توپ ، مانند C1 Ariete یا M1 Abrams، یک MRS (سیستم مرجع دهانه توپ) نصب شده است که به طور مداوم در یک راستا بودن لوله توپ را با دید توپچی بررسی می کند. یک فرض دیگری که می توان مطرح کرد این است که توپ به سیستم لودر خودکار مجهز نیست زیرا در داخل برجک سه خدمه حضور دارند. فرمانده تانک در سمت راست برجک پشت توپچی قرار گرفته است.دلیل آن این است که سامانه دید حرارتی فرمانده و توپچی در سمت راست قرار دارند، مانند C1 Ariete ایتالیایی، جایی که فرمانده پشت توپچی نشسته است و موقعیت های مشابهی از نظر اپتیکی دارند. لودر در سمت چپ برجک قرار دارد و گنبد شخصی خود را بالای سرش دارد. تسلیحات ثانویه متشکل از یک مسلسل کواکسیال، احتمالاً 7.62 میلی متری است که در کنار برجک نصب شده است، و یک نارنجک انداز خودکار روی برجک، احتمالاً کالیبر 40 میلی متر، که از داخل تانک کنترل می شود. موقعیت قرار گیری تجهیزات فرمانده و توپچی در C1 Ariete بسیار شبیه به MBT جدید کره شمالی است. حفاظت : به نظر می رسد این تانک مانند تی ۱۴ دارای زره واکنش گر انفجاری در بخش های جانبی شاسی است و زره های کامپوزیت فاصله دار جلو و کنار برجک را می پوشانند. در مجموع 12 لوله نارنجک انداز در اضلاع پایینی برجک وجود دارد که در گروه های سه تایی، شش عدد در جلو و شش عدد در دو طرفین قرار دارند. این سامانه ها احتمالاً کپی سیستم دفاع فعال افغانیت، تولید روسیه هستند که بر روی تی-14 آرماتا و روی خودروی جنگی سنگین پیاده نظام تی-15 نصب شده است. افغانیت روسی از دو زیرسیستم تشکیل شده است، یک زیرسیستم عمومی متشکل از خمپاره های کوچک نصب شده بر روی سقف برجک، با پوشش 360 درجه، که نارنجک های کوچک را علیه راکت ها و گلوله های تانک شلیک می کند، و یک سیستم ضد موشکی شامل 10 فروند نارنجک انداز ثابت بزرگ (5 عدد در هر طرف) در قسمت پایینی برجک نصب شده است. سیستم حفاظت فعال افغانیت بر روی تی ۱۴ نصب شده است. حداقل چهار رادار که احتمالاً از نوع آرایه اسکن شده الکترونیکی فعال (AESA) هستند، دو مورد روی زره کامپوزیت جلویی و دو تا در طرفین نصب شده اند. اینها برای شناسایی موشک های ورودی به سمت تانک استفاده می شوند، اگر یک موشک توسط رادارها شناسایی شود، سیستم به طور خودکار فعال می شود و یک یا شاید چند نارنجک را در جهت هدف شلیک می کند. همچنین دو دستگاه در طرفین برجک نصب شده است. اینها می‌توانند گیرنده‌های هشدار لیزری باشند که با سایر حسگرها برای سیستم حفاظت فعال استفاده می‌شوند.در صورت صحت این نظر، هدف آنها شناسایی پرتوهای لیزر تابانده شده دشمن است که به سمت تانک نشانه می روند و به طور خودکار نارنجک های دودزا را فعال می کنند تا تانک را پنهان کنند. تصویر دیگری از برجک به وضوح شش نارنجک انداز و دو رادار جلویی سامانه دفاع فعال را نشان می دهد. کره شمالی یکی از عجیب‌ترین کشورهای جهان است این کشور که اغلب پادشاهی گوشه نشین نامیده می شود، در حال حاضر به دلیل آزمایش های هسته ای، تقریباً در سراسر جهان تحت تحریم است. این امر کشور را نه تنها از مزایای اقتصادی ، بلکه از بسیاری از منابع مورد نیاز برای ساخت تانک، از جمله سیستم های تسلیحاتی خارجی و مواد معدنی که این کشور در آن با کمبود مواجه است، تا حد زیادی محروم کرده است. در حالی که کره شمالی راه هایی برای دور زدن این تحریم ها و شرکت در تجارت محدود،از جمله فروش سلاح به کشورهای خارجی پیدا کرده است. کره شمالی یک تولیدکننده بزرگ تسلیحات است و ثابت کرده است که می تواند هزاران MBT، APC، SPG و بسیاری از انواع سلاح های دیگر بسازد. آنها همچنین پیشرفت ها و توسعه های زیادی در طرح های خارجی انجام داده اند. در حالی که واضح است که نسخه های کره شمالی پیشرفت های قطعی نسبت به نسخه های اصلی دارند، نسخه های اصلی معمولاً نیم قرن قدمت دارند.البته هیچ کس،به جز ماشین تبلیغاتی کره شمالی، نمی تواند ادعا کند که خودروهای کره شمالی برتری یا حتی قابل مقایسه با مدرن ترین خودروهای سایر کشورها هستند. علاوه بر این،صنعت الکترونیک کره شمالی در موقعیتی نیست که بتواند سیستم های الکترونیکی گران قیمت و پیچیده و نرم افزارهای مرتبط با آنها را برای MBTهای مدرن تولید کند.حتی برای تولید داخلی نمایشگرهای LCD بسیاری از اجزا و قطعات مستقیما از چین تهیه و سپس در کره شمالی مونتاژ می شود.با توجه به همه این عوامل،بسیار عجیب است که اقتصاد و صنعت نظامی کره شمالی بتواند یک MBT با ویژگی ها و سیستم های قابل مقایسه با نمونه های ساخت ایالات متحده و روسیه طراحی کند و بسازد. سیستم دفاع فعال افغانیت شوروی که MBT جدید کره شمالی در تلاش است از آن تقلید کند، مبتنی بر دهه‌ها تجربه شوروی در این زمینه بود که از اواخر دهه 1970 شروع شد.به طور مشابه، اولین MBT آمریکایی که حفاظت فعال را ارائه کرد M1A2C از سال 2015 است که از سیستم Trophy ساخت اسرائیل استفاده می کند که در سال 2017 وارد خط تولید شد. بسیار بعید است که کره شمالی بتواند این کار را انجام دهد و از یک سیستم بسیار پیشرفته مانند افغانیت تقلید کند.البته این احتمال وجود دارد که کره شمالی این سیستم را از روسیه خریداری کرده باشد، اما هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد روس ها مایل به فروش این سیستم بسیار پیشرفته به کره شمالی هستند.یک منبع وارداتی محتمل‌تر، چین است، که سامانه دفاع فعال بومی خود را توسعه داده است. استدلال های مشابهی را می توان برای تسلیحات کنترل از راه دور جدید MBT کره شمالی، دوربین مادون قرمز پیشرفته، زره های ترکیبی پیشرفته ارائه کرد. بسیار بعید است که کره شمالی بتواند این سیستم ها را به تنهایی توسعه دهد و بسازد. این تنها دو گزینه ممکن را باقی می‌گذارد: یا این سیستم‌ها از خارج به احتمال زیاد از چین خریداری شده‌اند، یا اینکه آنها تجهیزات جعلی‌ ساده‌ای هستند که برای فریب دادن دشمنان به‌کار می‌روند. هیچ راهی برای محققان نظامی برای دسترسی به فناوری کره شمالی وجود ندارد و کره شمالی از انتشار علنی هرگونه اطلاعات در مورد تجهیزات خود خودداری می کند. با توجه به اینکه رژه تنها راه برای مشاهده جدیدترین فناوری نظامی کره شمالی است، باید در نظر داشت که هیچ تضمینی وجود ندارد که سیستم های نشان داده شده عملیاتی یا کاملاً توسعه یافته باشند یا اینکه آنها همه قابلیت های ارائه شده را دارند. اطلاعاتی که می توان از یک رژه به دست آورد سطحی است و اکثر جزئیاتی که برای درک قابلیت های یک سیستم تسلیحاتی مدرن بسیار مهم هستند، غیرقابل دسترس یا مبهم هستند. با وارد شدن به خدمت K2 Black Panther در سال 2014، کره شمالی نیز مجبور شد تانک جدیدی ارائه دهد که بتواند با MBT جدید کره جنوبی کنار بیاید. بنابراین، این می تواند ماکتی برای ترساندن برادران جنوبی آنها باشد و به جهان نشان دهد که آنها می توانند از نظر نظامی با ارتش های توسعه یافته ناتو رقابت کنند. در هر صورت مشخصات این تانک کاملا متفاوت از تانک های قبلی کره شمالی است و نشان می دهد که حتی کره شمالی، شاید با کمک جمهوری خلق چین، قادر به توسعه و ساخت یک MBT مدرن است. جزئیاتی که نباید نادیده گرفته شود این است که 9 مدل ارائه شده در 10 اکتبر 2020 احتمالاً مدل های پیش تولید هستند و در آینده باید منتظر تانک های تولیدی باشیم اگر این خودرو واقعاً قرار است خدمات ارائه کند. تانکی که در اکتبر ۲۰۲۰ در میدان کیم ایل سونگ رژه می رفت،استتاری شبیه به M1 آبرامز آمریکایی دارد. یکی از ۹ تانک نشان داده شده در رژه ۱۰ اکتبر ۲۰۲۲ یکی از ۹ تانک که در رژه ۲۵ آپریل ۲۰۲۲ با استتار سه رنگ جدید شرکت داشت. پایان  مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.  منابع : https://www.google.com/amp/s/tanks-encyclopedia.com/modern/north_korea/songun-ho-915.php%3famp https://www.google.com/amp/s/tanks-encyclopedia.com/new-north-korean-mbt/amp/

بخش سوم ..... فرماندهان Songun-Ho در طول رژه سال ۲۰۱۰ بیرون از دریچه های خود سلام می کنند.با وجود داشتن ۳ خدمه در برجک،به نظر می رسد که Songun-Ho تنها دارای دو دریچه در بالای برجک است. Songun-Ho دارای یک فاصله یاب لیزری (LRF) در بالای توپ است که کوچک‌تر و احتمالاً مدرن‌تر از LRF‌ های قبلی کره شمالی است. یک نورافکن مادون قرمز در سمت راست توپ نصب شده و از طریق مهاربندها به آن متصل می شود.این یک ویژگی بسیار رایج در تانک های کره شمالی است. لودر در سمت راست، توپچی در جلو در سمت چپ و فرمانده در سمت چپ عقب برجک نشسته است. یکی دیگر از ویژگی‌های این تانک مسلسل 14.5 میلی‌متری KPV است که در بالای برجک نصب شده است. وجود آن در سمت راست نشان می دهد که توسط لودر استفاده می شود. این مسلسل به احتمال زیاد کنترل از راه دور نیست، به این معنی که لودر باید دریچه را باز کند تا بتواند با آن کار کند که او را در برابر شلیک سلاح های سبک دشمن آسیب پذیر میکند. یکی دیگر از سلاح های ثانویه ای که از اولین رژه سونگون-هو وجود داشته است، موشک ضد هوایی دوش پرتاب ایگلا است که در سمت چپ برجک نصب شده و احتمالاً توسط فرمانده عملیاتی می شود. این هم یک ویژگی مشترک در تانک های کره شمالی است. با این حال، تصاویر سونگون-هو در طول تمرینات نشان می دهد که این موشک به ندرت در میدان استفاده می شود.یک مسلسل کواکسیال 7.62 متری مدل ناشناخته (شاید یک PKT) نیز به احتمال زیاد وجود دارد. نمایی از برجک Songun-Ho در طول رژه اوایل دهه ۲۰۱۰.این عکس شکل پیازی برجک،فاصله یاب لیزری نورافکن مادون قرمز،نارنجک اندازهای دودزا ،موشک ایگلا و مسلسل ۱۴.۵ میلی متری KPV را با جزئیات خوب نشان می دهد.دریچه ها از نظر طراحی شبیه به تانک های قدیمی کره شمالی هستند. برجک Songun-Ho ، دارای یک سبد مستطیلی نسبتاً بزرگ است. ماهیت این سبد دقیقاً مشخص نیست - ممکن است برای نگهداری مهمات یا فراهم کردن فضای داخلی بیشتر باشد. محتمل ترین نظریه این است که در واقع حاوی جعبه های ذخیره سازی است که می توان از خارج از تانک به آنها دسترسی داشت. نارنجک اندازهای دودزا در دو طرف برجک، جلوی سبد نصب می‌شوند که تعداد آنها در هر طرف چهار عدد است. یک حسگر باد نیز ظاهراً در بالای سبد برجک نصب شده است. منابع کره شمالی ادعا می کنند که برجک این تانک ۹۰۰ میلی متر حفاظت زرهی را ارائه می دهد،اگر چه آنها مشخص نمی کنند که آیا این موضوع در برابر پرتابه های APFSDS است یا پرتابه های HEAT.در هر صورت،بسیار بعید است که برجک واقعا این مقدار محافظت را ارائه دهد.در حالی که منطقی است انتظار داشته باشیم که Songun-Ho مجهز به نوعی زره ترکیبی در برجکش باشد،احتمالا فناوری زره های ترکیبی نسبتا ابتدایی که توسط کره شمالی استفاده می شود،نشان می دهد برجک در برابر مهمات ضد تانک مدرن آسیب پذیر است. تغییرات در Songun-Ho پس از اولین رونمایی در سال 2010، Songun-Ho در چند پیکربندی دیگر نیز به نمایش درامده است که در بلوک های زره واکنشگر انفجاری و همچنین تسلیحات ثانویه با نمونه ای که برای اولین بار در سال 2010 مشاهده شد، متفاوت است. در اولین نسخه اصلاح شده، که ممکن است در اوایل سال 2010 دیده شده باشد،بلوک های واکنش گر انفجاری روی برجک با نسخه اصلی تفاوت داشت. این بلوک‌ها در قسمت جلوی برجک و شاسی قرار می‌گیرند و محافظت بیشتری در قوس جلویی برجک ایجاد می‌کنند.بلوک های موجود در روی برجک به نظر می رسد که روی یکدیگر قرار گرفته اند.توانایی زره واکنشگر انفجاری برای کار در حالی که دو عدد از آنها روی هم قرار گرفته است ، چیزی است که در همه انواع بلوک های انفجاری وجود نداشته و معمولا فقط در برخی از بلوک های مدرن تر وجود دارد و بسیار شگفت آور است که کره شمالی قبلا چنین بلوک هایی را توسعه داده است. (اگر چه برخی گاهی اوقات ادعا می‌کنند که تنها دلیلی که کره شمالی از این طراحی استفاده می‌کند برای اهداف فریبکارانه است). تانک هایی که از این سبک دو زره روی هم استفاده می کنند، هم در استتار تک رنگ استفاده شده در رژه سال 2010 و هم در استتار رنگارنگ زرد و سبز در رژه های بعدی، به ویژه در سال 2017 دیده شده اند. منابع کره شمالی ادعا می کنند که زره های نصب شده در برجک حفاظت اضافی 500 میلی‌متری را ارائه می دهند، علاوه بر 900 میلی‌متر که قبلاً برای برجک ارائه می‌شد، که در نتیجه سطح حفاظتی برجک در حدود 1400 میلی‌متر است. بار دیگر، این به احتمال زیاد اغراق آمیز است. Songun-Ho با برجک مجهز به زره واکنشگر انفجاری در رژه ، شاید در سال ۲۰۱۷،موشک ایگلا نیز به نظر می رسد از سمت راست به عقب برجک منتقل شده است.این تانک دارای استتار جدیدی است که به طور قابل توجهی در رژه های ۲۰۱۸ دیده شده است. یکی دیگر از پیکربندی های اولیه Songun-Ho که در یک نمایشگاه نظامی مشاهده شد، بسته زره واکنشی فوق الذکر و همچنین دو موشک هدایت شونده ضد تانک کونکورس را در سمت راست جلوی برجک نشان داد. استفاده از ضدتانک های خارجی در Songun-Ho، که در تاریخ های بعدی مجدداً رخ داد، به عنوان دلیلی تلقی می شود که توپ ۱۲۵ میلی متری کره شمالی قادر به شلیک هیچ موشکی نیست و از طرفی نشان دهنده ظرفیت نفوذ محدود گلوله های شلیک شده از این توپ است ، زیرا نیاز به موشک‌هایی را بوجود اورده که احتمال نفوذ در زره‌های دشمن را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد. همین پیکربندی همچنین دارای دو موشک دیگر است که به نظر می رسد یک نوع ناشناس از سیستم های دفاع هوایی دوش پرتاب باشند. Songun-Ho مسلح به Konkurs در یک نمایشگاه نظامی در دهه ۲۰۱۰.شماره ۹۱۵ در روی برجک دلیلی است که این تانک نیز در منابع غربی Songun-915 نام گذاری شده است.این پیکره بندی هرگز خارج از این مثال خاص دیده نشده است،که ممکن است نشانه آن باشد که معمولا استفاده نمی شود.جالب اینجا است که این تانک فاقد موشک ایگلا می باشد. شکل دیگری از پیکربندی اولیه سونگون-هو که به نمایش درامده است، پیکربندی آبی خاکی است که در آن روی تانک یک لوله برای عبور از رودخانه نصب شده است.مسلسل نصب شده روی برجک نیز توسط یک پوشش محافظ پوشیده شده است. Songun-Ho در تمرینات عبور از رودخانه در یک رودخانه یخ زده.یک پرچم بر روی لوله نصب شده است. از نظر ظاهری چشمگیرترین پیکربندیSongun-HO که نشان داده شده است و در برخی از تانک ها در سال 2018 دیده شده ، اولین بار در رژه هفتادمین سالگرد تاسیس کره شمالی مشاهده شد. در سمت راست برجک، مسلسل 14.5 میلی‌متری KPV با یک نارنجک‌انداز خودکار 30 میلی‌متری که یک سلاح طراحی شده در کره شمالی است، جایگزین شده است. به جای یک فروند موشک ایگلا، دو موشک روی یک روبنای بلند و دکل مانند در عقب برجک و در مرکز آن نصب شده بودند. در نهایت یک موشک انداز جدید ضد تانک در سمت راست دیده می شود. از نظر طراحی بهتر از پرتابگرهای قبلی است و به نظر می‌رسد موشک‌هایی که پرتاب می‌کند Bulsae 3 ساخت کره شمالی هستند. برخی منابع دیگر نشان می‌دهند که Bulsae 3 احتمالاً یک مدل بهبود یافته از موشک قدیمی فاگوت است که کره شمالی آن را با عنوان Bulsae-2 کپی کرده است. در موشک Bulsae-3 هدایت سیمی با هدایت لیزری جایگزین شده است، این کار بر اساس فناوری برگرفته از موشک های کورنت که کره شمالی نه از روسیه بلکه از سوریه دریافت کرده ،و پادشاهی گوشه نشین با آن روابط نظامی قابل توجهی دارد انجام شده است.با این حال،شواهد اخیرا به دست امده عمدتا ریشه های بین Bulsae-3 و Fagot را رد کرده است و این موشک در واقع نوعی کپی داخلی از کورنت است. اضافه شدن آنها به بسته تسلیحاتی تانک های کره احتمالاً نشان می دهد که آنها در هر صورت برتر از موشک های کنکورس هستند. نمای نزدیک از Songun-Ho در رژه در سال ۲۰۱۸ انبوهی از تسلیحات ثانویه سقف برجک تانک را بسیار شلوغ تر می کند، بسته های تسلیحاتی مشابه نیز در Chonma-2۱۶ به نمایش گذاشته شده است. عملکرد تسلیحات موجود در این بسته تا حدودی مشکوک است. به نظر نمی رسد که این سلاح ها از راه دور عملیاتی شوند، به این معنی که استفاده عملیاتی از آنها در نبرد احتمالاً خطر قابل توجهی برای خدمه خواهد داشت. نظر دیگر آنست که این بسته تسلیحاتی ممکن است صرفاً برای نمایش وجود داشته باشد و در واقع در تمرینات یا عملیات فعال استفاده نمی شود. در واقع دیدن تانک های کره شمالی در میادین تمرینی، بدون هیچ کدام از تسلیحات موشکی که ممکن است با آن در رژه ها دیده شده باشد، غیرعادی نیست، اگرچه این می تواند به دلیل جلوگیری از آسیب به چیزهایی باشد که در طول آموزش وجودشان ضروری نیست. از سویی دیگر به نظر می رسد که این بسته تسلیحاتی فقط بر روی تانک های تازه تولید شده نصب شده است، که نشان می دهد تولید Songun-Ho تا دهه 2010 ادامه داشته است.مشخص است که کارخانه تانک سازی کوسونگ در برخی مواقع کاهش سرعت قابل توجهی در تولید Chonma-21۶ و Songun-Ho داشته است،به دلیل اینکه کارخانه علاوه بر تولید اين محصولات در تولید بدنه برای پرتابگرهای موشک بالستیک و توپخانه خودکششی نیز شرکت دارد. تعداد Songun-Ho ساخته شده نامشخص است،بیشتر از ده ها و شاید کمتر از صدها دستگاه. این تانکها به احتمال زیاد توسط برخی از مجهزترین و آموزش دیده ترین هنگ های زرهی کره شمالی که در نزدیکی DMZ،به اصطلاح منطقه غیر نظامی شده عمل می کنند، اداره می شوند. این، در عمل، مرز بسیار نظامی شده بین دو کره است، جایی که آموزش دیده ترین و مجهزترین سربازان هر دو ارتش در آن مستقر هستند. Songun-Ho در رژه با بسته زرهی جدید،همراه با Chonma-216 در پس زمینه.این پیکره بندی گاهی اوقات بعنوان Songun-Ho II نامیده می شود.اما ،مانند همیشه نام گذاری تانک های کره شمالی با اعداد رومی، با روش نام گذاری در کره شمالی مطابقت ندارد. معنای نام Songun : نام "سونگون" اشاره به سیاستی است که تقریباً ترجمه ان"اول نظامی"(Military First) می باشد. اگرچه کره شمالی از دهه 1960 به ویژه یک کشور نظامی شده است، این سیاست تنها از دهه 1990 جزء رسمی ایدئولوژی حاکم بوده است و به یکی از جنبه های اصلی آن تبدیل گشته ، زیرا کره شمالی همچنان به ارتقاء و سرمایه گذاری تا آنجا که می تواند در ارتش خود ادامه می دهد که به نظر می رسد تنها راه آن کشور برای به دست آوردن برخی از اهرم ها و اطمینان از بقای خود است. بنابراین نام چیزی که در سال 2010، جدیدترین تانک کره شمالی و اولین عضو از سری مدل های جدید از زمان معرفی Chonma-Ho در سال 1978 بود، "Songun" است. در مورد پسوند Ho نیز این نام گذاری استاندارد کره شمالی برای مدل تانک است. نتیجه و در عین حال آینده Songun-Ho : به طور کلی، Songun-Ho تانکی جالب و یک جهش قابل توجه به جلو نسبت به Chonma-216 قبلی،می باشد.اما احتمالاً نسبت به جدیدترین تانک های کره جنوبی،K1A2و K1A1 و K2 Black Panther بسیار پایین تر است. با این حال، پیشرفت‌هایی که در زره ای کره شمالی به ارمغان می‌آورد را نباید نادیده گرفت و باید به خاطر داشت که کره جنوبی همچنان تعداد قابل توجهی از M48A3k وM48A5K/k1/K2 را به کار می‌گیرد. در برابر این تانک ها،سونگون هواحتمالاً هم قدرت آتش و هم مزیت حفاظتی دارد. شاید حتی در مقابل اولین مدل K1 که به طور مشخص دارای یک توپ 105 میلی متری است ، Songun-Ho ممکن است شانس زیادی داشته باشد، اگرچه سیستم کنترل آتش آن به احتمال زیاد آنقدر پیشرفته نیست.به هر حال تانک کره شمالی مطمئناً به اندازه تانک های اصلی میدان نبرد معاصر پیشرفته نیست،اما گام رو به جلو که توسط Songun-HO شکل گرفته است را نباید دست کم گرفت. از این گذشته، فقط 10 سال قبل از معرفی این نوع، کره شمالی چیزی بهتر از Chonma-92 یا 98 را که کمی بهتر از T-62 بود و مجهز به فاصله یاب لیزری، نارنجک انداز دودزا و زره واکنش گر انفجاری بودند،در اختیار نداشت . به این ترتیب، سونگون-هو نشان دهنده افزایش قابل توجهی در توانایی نظامی کره شمالی است. نمای جانبی یک Songun-Ho با موشک های ایگلا احتمالا مسلسل KPV و یک پوشش استتار تحولات اخیر نشان داده است که کره شمالی احتمالاً از ضعف های سونگون-هو آگاه است. در 10 اکتبر 2020، مدل جدیدی از تانک اصلی میدان نبرد در طول رژه 75مین سالگرد حزب کارگران کره ظاهر شد. این که چه تعداد از ویژگی های این تانک واقعی و چه تعداد تقلبی هستند هنوز مورد بحث است،اما این تانک به نظر می رسد مظهر تلاش کره شمالی برای پر کردن شکاف فناوری به ویژه با تانک های کره جنوبی و آمریکایی است . در حالی که این نوع جدید اکنون وارد خدمت می شود، به احتمال بسیار زیاد Songun-Ho ممکن است هنوز برای مدتی در حال تولید باشد و یکی از مدرن ترین تانک ها در زرادخانه ارتش خلق کره باقی بماند. Songun-Ho در پیکره بندی ۲۰۱۰،بدون زره واکنش گر انفجاری روی برجک و مجهز به KPV و ایگلا Songun-Ho مجهز به زره واکنش گر انفجاری روی هم Songun-Ho در پیکره بندی اخیر،مجهز به KPV و ایگلا -------------------------------------------------------------------- مشخصات تخمینی Songun-Ho طول 6.75 متر (فقط بدنه) یا 10.40 متر (بدنه و توپ) -------------------------------------------------------------------- وزن 44 تن -------------------------------------------------------------------- قدرت موتور 1200 اسب بخار (ادعای کره شمالی); احتمالاً مشتقی از موتور دیزلیV-12 تانکT-72 است -------------------------------------------------------------------- نوع سیستم تعلیق میله پیچشی --------------------------------------------------------------------حداکثر سرعت (جاده) 70 کیلومتر در ساعت ------------------------------------------------------------------- خدمه 4 نفر (راننده، فرمانده، توپچی، لودر) ------------------------------------------------------------------- توپ اصلی 125 میلی‌متری ، برگرفته از 2A46M، با فاصله‌یاب لیزری، نورافکن مادون قرمز، سنسور باد ------------------------------------------------------------------- تسلیحات ثانویه احتمالاً یک مسلسل کواکسیال 7.62 میلی متری (همه پیکربندی ها)، مسلسل 14.5 میلی متری KPV و موشک ایگلا (پیکربندی اصلی) ، Konkurs و دوش پرتاب های ناشناخته (اولین پیکربندی شناخته شده)موشک های دوگانه Igla، پرتابگر دوگانه Bulsae-3 (پیکربندی 2018)، یک مسلسل 14.5 میلی متری KPV (پیکربندی در تمرین) -------------------------------------------------------------------- نوع مواد تشکیل دهنده زره ناشناخته(کره شمالی ادعا می‌کند برجک دارای حفاظت ۱۴۰۰ میلی‌متر می باشد) ------------------------------------------------------------------- مجموع تولید ناشناخته، اما حدود 500 دستگاه گاهی ذکر شده است. ------------------------------------------------------------------ ادامه دارد... مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.

تانک های ناشناخته پادشاهی زاهد!! کره شمالی یا به طور رسمی جمهوری دموکراتیک خلق کره (DPRK)، اگر نگوییم منزوی ترین تولیدکننده بزرگ تانک در جهان،قطعا یکی از آنهاست. کشوری که گاهی اوقات به عنوان یادگاری از جنگ سرد که به شدت در تلاش برای ادامه حیات هست، تصور می‌شود، این کشور که گاهی اوقات به عنوان پادشاهی زاهد شناخته می‌شود،(این اصطلاح برای اشاره به هر کشور سازمان یا جامعه ای استفاده می شود که عمدا خود را از بقیه جهان جدا می کند.کره شمالی معمولا به عنوان نمونه بارز پادشاهی زاهد یا گوشه نشین در نظر گرفته می شود) مدتها قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، می‌خواست استقلال خود را از اتحاد جماهیر شوروی و چین در مورد تجهیزات نظامی مورد استفاده اش اعلام کند.صنعت نظامی این کشور در اواخر دهه 1960 به طور فزاینده ای مستقل شد. از آن زمان به بعد،محصولاتی را به بازار عرضه کرده است که به طور قابل توجهی با اجداد شوروی یا چینی خود تفاوت دارند. علیرغم وقفه شدید ناشی از بحران و قحطی دهه 1990، دهه 2000 شاهد نوسازی قابل توجهی برای صنعت تانک سازی کره شمالی بود و این کشور انواع زیادی از تانک ها را از آغاز قرن بیست و یکم معرفی کرد. یکی از مهم‌ترین و نمادین‌ترین این پیشرفت‌ها، تانک اصلی میدان نبرد سونگون-هو است که در رژه نظامی شصت و پنجمین سالگرد حزب کارگر کره رونمایی شد.این تانک هنگامی که رونمایی شد، بیشترین تفاوت را با T-62 که کره شمالی بر اساس آن سری تانک های اصلی میدان نبرد Chonma-Ho خود را ساخته بود، داشت. ریشه های یک تانک جدید : کره شمالی در نیمه دوم دهه 1960 تولید داخلی تانک های PT-76 و T-55 شوروی را آغاز کرد. این دوره از تولید به طور کامل توسط کره شمالی در انزوا انجام نشد و درجۀ بالایی از دخالت شوروی در آن مشاهده شده، اما دقیقاً مشخص نیست که این همکاری چقدر عمیق بوده است. این اولین تجربه کره شمالی در تولید خودروهای زرهی بود و به این کشور اجازه داد تا امکاناتی برای تولید محصولات زرهی در قالب صنایع Sinhung و Kusong در اختیار داشته باشد. کارخانه Sinhung عمدتا در تولید وسایل نقلیه سبک و آبی خاکی فعالیت می کند،در حالی که کارخانه Kusong تولید کننده تانک های اصلی میدان نبرد کره شمالی است. در اواخر دهه 1970، کره شمالی تولید تانک های اصلی میدان نبرد سری Chonma-Ho خود را آغاز کرد که در ابتدا یک مدل صرفاً،کمی تغییر یافته از T-62 شوروی بود. این تانک ها به ستون فقرات نیروی زرهی کره شمالی تبدیل شدند، علیرغم اینکه مقدار زیادی از تانک های تی ۶۲ ، آن زمان از اتحاد جماهیر شوروی خریداری نشده بود. در اوایل دهه 1980، کره شمالی شروع به ارتقای تانکهایش کرد و در ابتدا مسافت یاب های لیزری ( برای اولین بار در ۱۹۸۵ مشاهده شد) و بعداً زره های واکنشگر انفجاری، برجک های جوش داده شده و پرتاب کننده های نارنجک های دودزا(در Chonma-92 و M1992،اولین بار در سال ۱۹۹۲ مشاهده شد.) Chonma-Ho کره شمالی مجهز به فاصله یاب لیزری و نورافکن مادون قرمز.تانک هایی که این ارتقا را دریافت کرده اند اغلب توسط علاقه مندان غربی به عنوان Chonma-Ho II شناخته می شوند.با این حال،این نام و همچنین I/II/III/IV/V/VI در واقع در نام گذاری کره شمالی وجود ندارد ولی به طور قابل توجهی آشنایی با تکامل سری chonma را ساده می کند. با این حال، همزمان با ارتقای T-62 های موجود، به سرعت مشخص شد که فناوری T-62 برای همیشه کافی نخواهد بود. این تانک در واقع برای چندین سال پس از معرفی آن در سال 1978، برتر از M48 بود که توسط ارتش کره جنوبی به میدان رفت. با این حال، تحولات در ایالات متحده آمریکا و کره جنوبی، که منجر به تولید تانک های M1 و K1 می شود، به سرعت Chonma را منسوخ می کند. نتیجه این بود که کره شمالی نیاز مبرمی به قطعات پیشرفته تری داشت. با بدتر شدن روابط با اتحاد جماهیر شوروی از زمان فاصله گرفتن چین و شوروی، دستیابی به فناوری بسیار مدرن و حیاتی از آنها امکان پذیر نبود. بنابراین، کره شمالی باید راهی برای دستیابی به یک تانک مدرن تر از Chonma-Ho مبتنی بر T-62 خود بیابد. راه حل درجمهوری اسلامی ایران که از نظر جغرافیایی دور اما از نظر دیپلماتیک به کره شمالی نزدیک است ظاهر میشود.ایران و کره شمالی روابط بسیار نزدیکی داشتند،به طوری که کره شمالی در جنگ ایران و عراق که در سال ۱۹۸۰ آغاز شد ، حدود ۱۵۰ تانک Chonma-Ho را به ایران تحویل داده بود.در نتیجه زمانی که ایرانی ها موفق به غنیمت گیری برخی از تانک های T-72 اورال از ارتش عراق شدند، جای تعجب نیست که یک تانک آسیب دیده در جنگ در اوایل تا اواسط دهه ۱۹۸۰ به کره شمالی ارسال شود.وجود این تانک توسط برخی فیلم های مربوط به آن دوران تائید می شود!!! در حالی که T-72 Ural از پیشرفته ترین مدل های T-72 فاصله داشت، حداقل یک توپ 125 میلی متری و یک موتور تا حدی پیشرفته و همچنین سیستم تعلیق و آرایش زرهی پیشرفته تری برای مطالعه در اختیار کره شمالی قرار داد. علیرغم شایعاتی مبنی بر خرید T-72M توسط کره شمالی از اتحاد جماهیر شوروی یا حتی T-90MS از روسیه در دهه 1990، به نظر می رسد این T-72 Ural که از ایران خریداری شده است،در واقع تنها تی ۷۲ ای باشد که تاکنون در اختیار این کشور قرار گرفته است. تصویری بسیار نادر از کیم جونگ ایل،در آن نقطه تنها پسر رهبر معظم کیم ایل سونگ،در مقابل تی ۷۲ کره شمالی به احتمال زیاد تنها تی ۷۲ ای که تا به حال این کشور دریافت کرده است. Chonma-Ho : قطرات تی ۷۲ بر روی تی ۶۲ میریزد!! دستیابی به یک T-72، حتی اگر یک مدل نسبتاً ابتدایی بود، گام بزرگی در تکامل تانک‌های اصلی میدان نبرد کره شمالی بود. این به طور قابل توجهی به مهندسان کره شمالی در توسعه اجزای پیشرفته تر از، آنچه در T-62 اصلی یافت می شود برای استفاده در سری Chonma-Ho کمک کرد. در حالی که کره شمالی در اوایل دهه 1990 در مسیر ارتقای قابل توجه Chonma-Ho ظاهر شد، به ویژه در قالب M1992 و Chonma-92 ، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیامدهای آن برای کره شمالی باعث توقف غم انگیز این تحولات شد. در سال 1994، هنگامی که رهبر معظم کیم ایل سونگ درگذشت، قحطی غم انگیزی که تا سال 1998 ادامه داشت، کره شمالی را فرا گرفت و منجر به مرگ 500000 تا 600000 نفر شد و پیشرفت های نظامی جدید تقریباً به طور کامل متوقف گشت. تنها یک مدل نسبتاً ساده از Chonma در نیمه پایانی دهه ظاهر شد و به عنوان Chonma-98 شناخته گشت. در مقایسه با چونما ۹۲ ، تانک Chonma-98 پوشش بیشتر زره واکنش گر انفجاری و تغییرات جزئی در برجک و دامن‌های جانبی(کنار شاسی) را نشان می‌داد. اولین نشانه های تاثیرات T-72 و دیگر MBT های مدرن شوروی درChonma-214 ظاهر شد که اولین بار در سال 2001 مشاهده گشت.در این تانک زره واکنش گر انفجاری ابتدایی با زره های مدرن روی برجک جایگزین شد و زره های پیچ شده اضافی در قسمت بالای جلوی شاسی و صفحات فولادی در طرفین بدنه نیز اضافه گشت.همچنین در این تانک به روشی شبیه به تانک بسیار پیشرفته تر T-80U یک زره لاستیکی قسمت پایینی جلوی شاسی را می پوشاند.یک چرخ متحرک جلو جدید نیز با الهام از طراحی تی ۷۲ از ویژگی های این تانک بود. در نهایت، در حالی که ارزیابی ماهیت دقیق این افزوده‌ها تقریباً غیرممکن است، زیرا نیاز به دسترسی مستقیم بیشتری به تانک های کره شمالی دارد، Chonma-214 احتمالاً دارای یک سیستم کنترل آتش پیشرفته‌تر نسبت به پیشینیان آن است و تأثیر T-72 احتمالاً در طراحی آن قابل توجه است. یک Chonma-214 در رژه سال ۲۰۱۰،فلپ های لاستیکی، زره های جدید و نارنجک اندازهای دود زا و همچنین برجک جوش کاری شده ، تغییرات قابل توجهی را نسبت به تی ۶۲ اصلی نشان می دهد. ویژگی های Chonma-214 تحت تأثیر T-72 توسط دو مدل بعدی از Chonma یعنی Chonma-215 که تولید آن در سال 2003 آغاز شد، و Chonma-216که تولید آن در سال 2004 آغاز شد حفظ و گسترش یافت. مهم ترین تغییر چونما ۲۱۵ تغییر شاسی از پنج به شش چرخ جاده مانند تی ۷۲ بود.با این حال، طول تانک با افزودن این چرخ جدید به میزان قابل توجهی افزایش نیافته بود. در حالی که چرخ‌ها سبک مشابه T-62 و تانک‌های شوروی سابق را حفظ کردند، اندازه آن‌ها حدود 10 درصد کاهش یافته بود و باعث می‌شد در مقایسه با پیکربندی اولیه، تا حدودی شبیه چرخ‌های T-72 باشند.این تانک همچنین دارای زره های اضافی قابل توجهی بود و عناصر نشان می دهد که سیستم کنترل آتش آن به طور قابل توجهی بهبود یافته است و به نظر می رسد یک سنسور باد به ان اضافه شده است. در تانک Chonma-216 نیز ، مهندسان کره شمالی شش چرخ جاده چونما ۲۱۵را حفظ کرده و از آن برای اصلاح گسترده شاسی استفاده کردند که تا حدودی طول شاسی را افزایش داد. محفظه موتور به طور قابل توجهی بازطراحی شده بود و بسیار شبیه T-72 به نظر می رسید، که نشان می دهد ممکن است موتور مشابهی برای این تانک در نظر گرفته شده باشد. سیستم تعلیق نیز به گونه‌ای طراحی شد که شبیه سیستم تعلیق تانک مدرن‌تر شوروی باشد. چیدمان پرتاب کننده نارنجک های دودزا به گونه ای تغییر یافت که بیشتر شبیه تانک های مدرن شوروی شود.در نهایت، گاهی اوقات این تئوری مطرح شده است که این تانک ممکن است دارای یک توپ 125 میلی متری بر اساس 2A46 تانک تی ۷۲ باشد، اما به نظر می رسد که Chonma-۲۱۶ توپ اصلی 115 میلی متری U-5TS را حفظ کرده باشد. به هر حال، این آخرین تانک اصلی میدان نبرد کره شمالی خواهد بود که این توپ را حفظ کرد. ادامه دارد... مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.

ببینید اصولا غرب و حتی برخی در شرق به پیشبرد یک پلن نهایی تحلیلشون این هست که شرایط فعلی بهترین فرصت برای افزایش و تشدید فشارها در همه زمینه هاست. برای همین در یک جنگ ترکیبی که ابعادش حتی فراتر از ترکیب های پیش بینی شده بوده تصمیم بر این هست تا جای ممکن، تا حد ممکن و تا حد توان فشارها بر ایران از همهجهت افزایش پیدا کنه. رفتار رییس جمهور بی اراده و تازه کار کره جنوبی در همین پازل قابل فهم هست. کشورهای عربی و در راسش عربستان یک ضلع پازل هستند ولی کاملا چراغ خاموش و در حاشیه، انگلستان و فرانسه به همراه آلمان یک ضلع و آمریکا یک ضلع و توسط یک لابی خاکستری کاملا پنهان که توسط نه رژیم صهیونیستی که شماری از حامیان امنیتی و سیاسی و اقتصادی این رژیم در یک پازل فراکشوری و رژیمی دارند این عملیات یا طرح را پیش میبرند. با ارتباطاتی خارج از اتباطات سیاسی مرسوم بین کشورها. برای همین هم هست که ما اقدام غافلگیرکننده پرلمان اروپایی ( سوار بر روی اعضای پارلمان) یا رفتار خارج از عرق فلان وزیر یا فلان رییس جمهور یا بهمان معاون و نست وزیر را شاهد هستیم خارج از چارچوب تصمیمات کشوریشون در گذشته. برای همین ایران باید دقیقا به همین شکل ( خارج از تحلیل و رفتار و تصمیم سیاسی مرسوم در کشور ) عملکنه تا پادزهر این طرح جدید و پیچیده جالب! باشه. باید غیرقابل پیش بینی رفتار کنه. برای مثال وزن تروریستی خواندن سپاه توسط ایالات متحده با وزن تروریست خواندن سنتکام توسط ما ابدا در حاشیه ها و تاثیرات برابر نیست که این را یک مقابله به مثل بدونیم. برای همین اتحادیه اروپا هم ترغیب میشه که همون مسیر را بره چون میدونه علی رغم تحمیل هزینه هزینه ای متوجهش نمیشه جز در ظاهر ماجرا. ایران باید شجاعت در تصمیم گیری داشته باشه تا این روند را بشکونه. پ ن: زمانی در بازه ترور حاج قاسم تمام فکر و ذکر این بود که مهم تر از اصل ترور این هست که دشمن چطور اطلاع یافته از تحلیل و تصمیم کشور در مورد پاسخ و واکنش به ترور در اون مقطع که جرات ترور شهید سلیمانی را پیدا کرده. چون حاج قاسم همیشه در دسترس بود ولی نفوذ به نظر اسلحه واقعی ترور حاج قاسم بود تا پردیتور و موشک! باید به دنبال خائنین بشتری بود در سیستم. حالا میشه گفت علل موفقیت عملیات های رژیم صهیونیستی در ایران نه قدرت این رژیم که اتفاقا امثال این نفوذهاست. واکنش انگلستان و اتحادیه اروپا باید هم به ترور اکبری اینچنینی دیوانه وار باشه. نه از این حیث که مهره ای از دست دادند که اون ملعون کار خودش را کرده بود تا وقتی به حیات ننگینش ادامه میداد بلکه از این جهت که انگلستان فخیمه!! به عنوان دولتی که هوای جاسوس هاش را تمام و کمال داره ترکی برداشته اعتماد بین خودش و جاسوس هاش در قول محافظت مطلق ازشون. برای همین هم همه دنباله روانش در اروپا اینچنینی به صف شدند که حتی حالا هم انگلستان پدر معنوی خباثت در اتحادیه اروپاست برای این شاگردان بعدتریش. والا چطور میشه که یک جای مهر بر پیشانی و یقه اخوندی مسئول در جمهوری اسلامی میشه ناموس! انگلستان و براش تا چاک دادن سینه هم پیش میره، لباس بماند! ولی دقیقا در همان زمان یک مسئول جمهوری اسلامی نه حتی جای مهر بر پیشانی و یقه بسته میشه منفور و تروریستی که سزاش مرگ هست؟!! انگلستان برای مسئول جمهوری اسلامی اینطور یقه چاک میکنه چون تنها تابعیتش را داشته؟! بله! اکبری های زیادی هستند که باید از اون بالا تصفیه بشند و تنها به حکم حق همشون بدون ترس از هیاهو اعدام. پ ن: ما قطعا در یک پیچ تاریخی هستیم. جنگ اکراین اروپا را دیوانه کرده. از همه طرف برای اروپا یک باخت هست این جنگ و خیلی از سر و صداهاش و اینطور دیوانه به ایران تاختنش هم ترسی هست که از همکاری ایران با روسیه داره. اون ها حتی از تصور پیروزی روسیه بر اکراین هم وحشت دارند. همکاری ما با روسیه و کره شمالی طبق منافع کشورمون و بر ضد دشمنان مشترک با حفظ اصول باید با قدرت و سرعت و کمیت چندین برابری ادامه پیدا کنه و تا جای ممکن گسترده بشه. تصور اینکه کنار بشینیم تا از غرب زخم نخوریم تصور باطلی است. غرب با همه توانش روی ما ویران شده. با همه توان جلوش نایستیم فشار رومون بیشتر میشه تنها.

رونمایی از پهپادهای ایرانی در رژه نظامی ونزوئلا ارتش ونزوئلا برای اولین‌بار در رژه نظامی خود پهپادهای رزمی مونتاژ شده ایرانی را نمایش داد.

جنگ امروز و خط مقدم نبرد اقتصاد هست و امروز قدرت نظامي بايد پشت سر اقتصاد در بياد و مسئولان بايد بپذيرم در اين جنگ بايد ان فدايي كنن شبيه جنگ تحميلي و شايد بيشتر رسيدن تانكرهاي بنزين به ونزولا همتراز با شكستن حصر ابادان بود

بسم ا... در حاشیه تحویل دومین سوپرتانکر شرکت ایران صدرا به ونزوئلا

سلام و وقت بخیر جسارتا در مورد اف 16 مدل ای اگر اشتباه نکنم فقط یک مدل که برای گارد ملی امریکا ساخته شد توان حمل و شلیک اسپارو رو داشت غیر از اینکه اگر هم باشه با مدل ایی 3 اسپارو باید باشد که ایران ندارد و خود اسپارو هم اونقدرها در نیرو محبوب نیست چون ما کاربر مدلهای دی ایی ایی2 و اندکی ایی4 هستیم که سوابقشون اسفناکشون رو چه در جنگ ویتنام و چه بعدحتما میدونین و مدلهای محبوب اف ام و ال هم بعد انقلاب عملیاتی شد و به ما نرسید غیر از اونکه این هواپیماها از نظر تعداد کمند و ارزش ریسک ندارن و گرنه اف 16 یکی از بهترین پلتفرمها برای ارتقاست هر چند ما بلد نیستیم و شدیدا تحریم غیر از اونکه فروش اونها هم تحت قوانین خواص بین المللی هست

نمیشه مجموع اشتباهاتی رو با این راه حل اشتباه درست کرد. بجز اف 14، میگ 29 و سوخو 24 باقی نیروی هوایی ایران خلاصه ولی راه حل این مشکل خرید 23 فروند جنگنده 38 ساله که یحتمل چندین ساله زمین گیر شده نیست. حکما انتظار داری ترکیه یا عزرائیل بیان اون رو بروزرسانی کنند.

عرض سلام و خسته نباشید خدمت تمامی دوستان عزیز و گرامی.   مقاله ای که تقدیم حضورتان می گردد، درخصوص گروه سپتامبر سیاه و اثری بود که مهمترین عملیات این گروه در جهان و حتی در صفوف مجاهدین، پدید آورد. امری که نتیجه ی آن برای نخستین بار، مفهومی را پدید آورد به تروریسم دولتی. هرچند از بدو بشریت، ترور یکی از ابزارهای حذف مخالفین توسط حکومت ها بوده اند، اما هیچ گاه دولت ها بصورت رسمی از این امر حمایت نمی کردند و این ارتباط نیز پنهانی شکل می گرفت. اما در پاسخ به عملیات مونیخ، دولت اسرائیل تصمیم گرفت رسماً جوخه های تروری ار شکل داده و سازماندهی کرده و پاسخ تروریسم را با تروریسم (به معنی واقعی کلمه) بدهند. پاسخی که شاید بار دیگر، بر ناکامی «کاربرد تروریسم برای رسیدن اهداف»، مهر صحت نهاد.   مقاله در دو قسمت حضورتان ارسال می گردد. بخش اول، از پیدایش بلک سپتامبر (سپتامبر سیاه) تا عملیات این گروه در دهکده المپیک در مونیخ بوده و عملکرد گروه فلسطینی را تشریح می کند. بخش دوم، به واکنش اسرائیل نسبت به این ماجرا می پردازد و عواقب آن را مورد بررسی قرار می دهد.   اصل مقاله در سال 2006 نوشته شده است و اگر امروز قرار بود آن را می نوشتم، شاید به گونه ای دیگر متن به تحریر و ویرایش درمی آمد. پس پیشاپیش از بابت هرگونه نقیصه و ضعف، از خوانندگان محترم عذرخواهی می کنم و امیدوارم که با عنوان کردن این اشتباهات (چه جمله بندی و چه اطلاعات مندرج در متن)، در اصلاح این مقاله حقیر را یاری فرمایید.   ================================================================   چگونه‌ فاجعه‌ي سپتامبر سياه رخ داد؟   از زماني كه اسرائيل، قسمت عمده‌اي از فلسطين را در اختيار گرفت، ساير كشورهاي منطقه، خواسته یا ناخواسته پذيراي مهاجرين و آوارگان فلسطيني شدند. البته اكثر اين كشورها از اين قضيه ناراضي بودند اما وقتي كه آريل شارون كه در آن زمان فرمانده يكي از گردان‌هاي نظامي اسرائيل بود، كشتاري 5.000 نفري را در مصر برجاي گذاشت و مخالفين اين امر را ساكت نمود و زهر چشمي از ساير مخالفين گرفت، موقتاً اين نارضايتي‌ها خاموش شد. پس از جنگ سوم اعراب و اسرائیل (موسوم به جنگ شش روزه‌) در سال 1967، تعداد آوارگان فلسطيني در اردن و لبنان زيادتر شد و بخش قابل توجهی از خاك اردن به اشغال اسرائيل نیز درآمد. حال اردن و اسرائيل با يك پل به نام «آلبني» از هم جدا بودند. ملك حسين، پادشاه اردن، با هزاران فلسطيني بي‌خانمان روبرو شد و قدرت فلسطيني‌ها روز به روز زيادتر مي‌شد. سازمان آزاديبخش فلسطين و رزمندگان فلسطيني جبهه‌ي آزاديبخش، جرج حبش و احمد جبريل برخلاف كشورهاي عربي دست از مبارزه براي كسب حقوق خود برنداشتند، بلكه پيكار به شكل نبردهای چریکی درآمد. فلسطيني‌ها با هواپيما ربايي و حمله‌ي چریکي به مواضع اسرائيلي‌ها، آن‌ها را به ستوه آورده بودند. قدرت پناهندگان فلسطيني مقيم اردن بيشتر از ساير فلسطيني‌هاي مقيم ساير كشورهاي عربي بود. در پی افزایش تنش های سیاسی و نظامی و مهمتر از آن تضادهای قدرت در اردن، ملك حسين براي تحكيم پايه‌هاي سلطنت خويش (و يا به گفته‌ي برخي محافل سياسي، زير فشار دولت اسرائيل!) از ابتداي ژوئن 1970، حمله به فدائيان فلسطيني را شروع كرد و در 28 سپتامبر، نبرد بين ارتش اردن كه بيشتر نفرات آن از بدوئن‌ها (Bedouin) بودند و فلسطينيان آواره كه سلاح سنگيني در اختيار نداشتند به اوج رسيد.   حسين بن طلال بن عبدالله بن حسين الهاشمي معروف به ملک حسین - پادشاه وقت اردن   ارتش اردن، اردوگاه‌هاي فلسطيني را محاصره كرد و تانك‌ها روي مردم آتش گشودند. طي دو روز بيش از 5.000 فلسطيني كشته و 11.000 نفر نيز مجروح شدند. ياسر عرفات كه در آن زمان رهبري سازمان آزاديبخش فلسطين را عهده‌دار بود، اين عمل ارتش اردن را «نژادكشي» ناميد و از جمال عبدالناصر (رئيس‌جمهور فقيد مصر) خواست كه از ملك حسين بخواهد به كشتار فلسطيني‌ها پايان دهد. عبدالناصر، ملك حسين را به قاهره فراخواند و طي مذاكرات مفصلي كه رهبر مصر با ياسر عرفات و ملك حسين كرد، موافقت هر دو را در پايان‌دادن به اين برادركشي به دست آورد. تا مدت‌ها ياسر عرفات از تماس با ملك‌ حسين خودداري مي‌كرد. سرانجام با وساطت برخي از رهبران جهان عرب، هر دو با هم آشتي كردند و ياسر عرفات به اردن سفر كرد.     پس از سپتامبر سياه، عرفات اعضاي سازمان آزاديبخش فلسطين را به لبنان منتقل كرد و گروه الفتح در آنجا تشكيل گرديد. اما فلسطيني‌‌ها هرگز اين روز (كه به نام «سپتامبر سياه» مشهور شد) را فراموش نكردند. در آن روزها، ميليون‌ها فلسطيني آواره، عزادار شدند و در اردوگاه‌هاي فلسطيني‌ها در كشورهاي عربي، پرچم سياه افراشته شد. از همين فلسطينيان داغدار، يك گروه مبارز جديد تشكيل شد و نامي كه اين گروه براي خود انتخاب كرد، «سپتامبر سياه» بود تا اولاً اين روز فراموش نشود و ثانياً جهانيان بدانند كه جنايت سپتامبر سياه چه تبعاتي خواهد داشت. در ظاهر نیز این گروه، خود را وفادار به فتح اعلام می داشت. ولی در عمل، تندروی های آن بسیار بیشتر از گروه فتح بود. ياسر عرفات نيز از اين گروه حمايت كرد. اما وقتي كه مشاهده كرد سپتامبر سياه در حال رشد سريع و يافتن قدرتي بسيار بيشتر از فتح است، سعي در تضعيف اين گروه كرد و تقريباً آن را متلاشي نمود. از اعضاي مهم اين گروه، مي‌توان به ابو داود، محمد داعود، علي حسن سلامه و ابو يوسف اشاره نمود. اكثر اعضاي مهم و اوليه اين گروه توسط تیم های ترور و تروریسم دولتی اسرائيل به شهادت رسيدند.   عمليات سپتامبر سياه در المپيك مونيخ   در روز پنجم سپتامبر سال 1972 و در ساعت پنج صبح، هشت مبارز فلسطيني عضو گروه سپتامبر سياه، با نام‌هاي «لطيف عفيف (عيسي)، يوسف انزال‌ (توني)، عفيف احمد حميد (پائولو)، خالد جواد (صالح)، احمد جيك‌ثا (ابو هلا)، محمد صفادي (بدران)، ادنان الغشي (دناوي) و جمال الغشي (سمير)» به كمپ ورزشكاران اسرائيلي در دهكده‌ي المپيك مونيخ رفته و آن‌جا را اشغال مي‌كنند. در اين عمليات، يازده نفر از ورزشكاران اسرائيلي با نام‌هاي «يوسف گاتفراند (داور 40 ساله‌ي وزنه‌برداري)، موشه وينبرگ (مربي 33 ساله‌ي كشتي)، يوسف رومانو (وزنه‌بردار سنگین وزن 32 ساله)، ديويد برگر (وزنه‌بردار 28 ساله‌ي آمريكايي‌الاصل)، الياس هالفين (کشتی گیر 24 ساله)، آميتزور شاپيرا (مربي 40 ساله‌ي دو ميداني)، كهات شوور (مربي تيراندازي 53 ساله)، مارك اسليوين (كشتي‌گير 18 ساله)، آندره اسپيترز (مربي 27 ساله‌ي شمشيربازي)، زئير فريدمن (وزنه بردار سبک وزن 28 ساله) و ياكوب اشپرينگر (داور 51 ساله‌ي وزنه‌برداري)» به دست مبارزان گرفتار شده كه دو نفر از آن‌ها (وينبرگ و رومانو) پس از حمله به گروگان‌گيرها و مصدوم‌كردن بعضي از آن‌ها، كشته مي‌شوند. پليس آلمان كه به هيچ‌وجه آمادگي وقوع چنين حادثه‌اي را نداشت، يگان‌هايي از پليس را به آنجا گسيل داشت. مأمورين عمليات كه مبدل به لباس‌هاي گرمكن ورزشي (مانند ساير ورزشكاران دهكده) بودند، در حال پي‌ريزي يك حمله‌ي غافلگيرانه بودند كه تلويزيون، اين صحنه را مستقيماً پخش كرد. همين امر باعث شد كه گروگان‌گيران نيز متوجه قضيه شده و تهديد به قتل دو گروگان كنند. بنابراين عمليات متوقف شد.   کماندوهای آلمانی با لباس ورزشکاران المپیک در ساختمان های مجاور   فلسطينيان تنها يك درخواست داشتند : «234 زنداني فلسطيني و عرب در بند رژيم اشغالگر، از طرف دولتمردان اسرائيلي آزاد گردد تا گروگان‌ها صدمه‌اي نبينند». اما گلدا ماير، نخست‌وزير وقت اسرائيل بدون كوچكترين ترديدي و با قاطعيت ابراز داشت : «هيچ معامله‌اي صورت نخواهد گرفت!!!» و به اين ترتيب، عملاً سند قتل اين ورزشكاران را امضاء نمود. اكنون دولت آلمان با يك بحران مواجه بود و ممكن بود اين واقعه به بهم خوردن المپيك منجر شود. بنابراين تصميم به مذاكره با فلسطينيان گرفت. ابتدا رئيس پليس مونيخ و رئيس تيم المپيك مصر با گروگان‌گيران وارد مذاكره شدند و به آن‌ها پيشنهاد مقدار نامحدودي پول و جايگزيني برخي مقام‌هاي بلندپايه‌ي آلماني با ورزشكاران اسرائيلي را مطرح كردند كه مورد قبول واقع نشد. پس از آن‌ها، سفراي تونس و ليبي نيز به مذاكره با گروگان‌گيران پرداختند كه از آن نيز حاصلي به دست نيامد.   اتاق محل نگهداری گروگان ها. آثار درگیری و حتی گلوله بر روی دیوار مشهود است.   پس از گذشت نيمي از روز، فلسطيني‌ها كه از تحقق‌ خواسته‌هايشان (با توجه به پافشاري بي‌مورد گلدا ماير) نااميد شده بودند، درخواست انتقال گروگان‌ها را به مصر نمودند. پليس آلمان هم كه علاقه داشت اين مسئله در كشور ديگري ختم گردد، با اين پيشنهاد موافقت نمود و دو هلي‌كوپتر در اختيارشان قرار داد و قرار شد كه اين دو هلي‌كوپتر در فرودگاه بين‌المللي Rein پياده كرده و از آن‌جا با يك فروند هواپيماي بوئينگ 727، آلمان را ترك كنند. از طرف دیگر و تحت فشار مقامات اسرائیلی، طرح يك حمله‌ي غافلگيرانه ريخته شد. عده‌اي تك‌تيرانداز در بالاي برج موضع گرفته و در انتظار گروگان‌گيران نشستند. عده‌اي ديگر نيز در لباس خدمه‌ي هواپيما آماده‌ي عمليات شدند. ولي در آخرين دقايق پيش از فرود هلي‌كوپترها، خدمه از هواپيما خارج شدند. چرا كه بيم آن مي‌رفت كه تعداد گروگان‌ها افزايش پيدا كرده و اوضاع بسيار سخت‌تر گردد. سرانجام هلي‌كوپترها در ساعت 10:30 شب فرود آمده و دو نفر به حراست از خلبان‌هاي هلي‌كوپتر گماشته شده و دو نفر ديگر نيز به سراغ بوئينگ رفتند. اما در عين ناباوري ديدند كه خبري از خلبان‌ها نيست. آن‌ها فهميدند كه اين يك تله بوده. ولي ديگر خيلي دير شده بود. بلافاصله پروژكتورهاي فرودگاه روشن شده و تك‌تيراندازها آتش گشودند. در ابتداي امر مراقبين خلبانان هلی کوپترها كشته شده و خلبان‌ها گريختند. پس از آن مبارزين فلسطيني به سمت تك‌تيراندازها آتش گشودند كه يك نفر از آن‌ها در اين تيراندازي‌ها كشته شد. مبارزين با مشاهده ی اوضاع، تصميم به كشتار گروگان‌ها گرفتند. به اين ترتيب لطيف به سراغ هلي‌كوپتر اول رفت و با خالي‌كردن يك خشاب بر روي آن‌ها، «اسپرينگر، هالفين و فريدمن» را كشت و برگر نيز از ناحيه‌ي زانو زخمي شد. سپس يك نارنجك به درون هلي‌كوپتر انداخت و هلي‌كوپتر با صداي مهيبي منفجر شد. از آن طرف هم ادنان الغشي، به سراغ پنج گروگان ديگر رفته و هر پنج نفر را كشت. پس از آن گروگان‌گيران گريختند و يك درگيري پراكنده بين آن‌ها و پليس بوجود آمد كه در نهايت تنها سه نفر از آن‌ها، زنده به دست پليس آلمان دستگير شده و سايرين كشته شدند.     تصویر سمت راست : هلی کوپترهای منتقل کننده ی گروگان ها و گروگان گیران. هلی کوپتر اول منهدم گردید.  تصویر سمت چپ : فرودگاه راین و مکان درگیری ها. تک تیراندازها روی پشت بام ساختمان در تصویر موضع گرفته بودند و اشراف کاملی بر صحنه ی حادثه داشتند.   اجساد اسرائيلي‌ها به كشورشان و اجساد مبارزين فلسطيني (عفيف، نزال، ثا، حميد و جواد) نيز به ليبي تحويل داده شد. پس از آن، اسرائيل دست به تهاجم وسيعي به كمپ‌هاي فلسطينيان زد و آموزشگاه‌هاي فلسطينيان را بمباران كرد كه در اين حملات دويست نفر به شهادت رسيدند.   قربانیان واقعه المپیک مونیخ. فرد درون مستطیل آبی، آنتون فیلگرباور، پلیس آلمانی است که در جریان درگیری ها در فرودگاه کشته می شود.   در بيست و نهم اكتبر، يك فروند هواپيماي مسافربري لوفت‌هانزا توسط سپتامبر سياه ربوده شد و از دولت آلمان، درخواست آزادي سه مبارز دستگير شده را داشتند. اين‌بار دولت آلمان بلافاصله پذيرفت و اين معاوضه را انجام داد و بدين ترتيب صفادي و الغشي‌ها (جمال و ادنان) نيز آزاد گشتند و به ليبي رفتند. گلدا ماير به شدت به دولت آلمان اعتراض كرد، اما آلمان اعلام كرد تمايلي ندارد كه كشورش محلي براي تسويه‌حساب گروه‌ها با يكديگر باشد. بدين ترتيب، پرونده‌ي اين واقعه از سوي دولت‌ها بسته شد؛ همه‌ي دولت‌ها به جز اسرائيل!     پایان قسمت اول

یادش بخیر!!! اون زمانی که حضرات سرشون رو انداخته بودن پایین اومده بودن تو عراق، وحالا گیر طوفان شن و از این حرفا افتاده بودن و فهمیده بودن که حضرات اعراب حاشیه خلیج فارس، دیگه اونقدرام ضیشعور نیستن و مدل لباسشون لابد یه کاربردی داره!!‌بالاخره بعد از چند هزار سال بادیه نشینی زندگی کردن تو بیابون رو باید از اونا یاد گرفت دیگه! ...

در حال حاضر L3 SOLDIER سیستم در حال جایگزینی با هلمت ها و تجهیزات دید در شب کنونی هست ، که بجای 40 درجه زاویه دید دوربین های دید در شب معمولی در حدود 95 درجه زاویه دید به شما میده ، فعلا استفاده کننده ها نیوی سیل و دلتا هستند البته تا اونجایی که من خبر دارم ... [url="http://soldiersystems.net/tag/l3/"]http://soldiersystems.net/tag/l3/[/url]