تاریکی پیش رو: جایی که جنگ اوکراین به آنجا می رود نویسنده : John J. Mearsheimer جان جی. میرشایمر، استاد خدمات ممتاز R. Wendell Harrison در علوم سیاسی در دانشگاه شیکاگو است که از سال 1982 در آنجا تدریس کرده است. آدرس:https://mearsheimer.substack.com/p/the-darkness-ahead-where-the-ukraine این مقاله به بررسی مسیر احتمالی جنگ اوکراین در مسیر آینده می پردازد. من به دو سوال اصلی می پردازم: اول، آیا توافق صلح معنادار ممکن است؟ پاسخ من خیر است. ما اکنون در جنگی هستیم که هر دو طرف - اوکراین و غرب در یک طرف و روسیه از طرف دیگر - یکدیگر را به عنوان یک تهدید وجودی می بینند که باید شکست بخورد. با توجه به اهداف حداکثری در سراسر جهان، دستیابی به یک معاهده صلح قابل اجرا تقریبا غیرممکن است. علاوه بر این، دو طرف اختلافات آشتی ناپذیری در رابطه با سرزمین و روابط اوکراین با غرب دارند. بهترین نتیجه ممکن یک درگیری منجمد است که به راحتی می تواند به یک جنگ داغ تبدیل شود. بدترین نتیجه ممکن یک جنگ هسته ای است که بعید است اما نمی توان آن را رد کرد. دوم اینکه کدام طرف احتمالاً در جنگ پیروز می شود؟ روسیه در نهایت در این جنگ پیروز خواهد شد، اگرچه اوکراین را قاطعانه شکست نخواهد داد. به عبارت دیگر، قرار نیست تمام اوکراین را که برای دستیابی به سه هدف مسکو ضروری است، فتح کند: سرنگونی رژیم، غیرنظامی کردن کشور و قطع روابط امنیتی کیف با غرب. اما در نهایت بخش وسیعی از خاک اوکراین را ضمیمه می‌کند و در عین حال اوکراین را به یک کشور ناکارآمد تبدیل می‌کند. به عبارت دیگر، روسیه یک پیروزی زشت به دست خواهد آورد. قبل از اینکه مستقیماً به این مسائل بپردازم، سه نکته مقدماتی لازم است. برای شروع، من سعی می کنم آینده را پیش بینی کنم، که انجام آن آسان نیست، با توجه به اینکه ما در دنیای نامشخصی زندگی می کنیم. بنابراین، من استدلال نمی کنم که حقیقت را بیان می کنم. در واقع، ممکن است برخی از ادعاهای من اشتباه باشد. علاوه بر این، من نمی گویم آنچه دوست دارم اتفاق بیفتد. من طرفدار یک طرف یا طرف دیگر نیستم. من به سادگی به شما می گویم که فکر می کنم با پیشروی جنگ چه اتفاقی خواهد افتاد. در نهایت، من رفتار روسیه یا اقدامات هیچ یک از کشورهای درگیر در مناقشه را توجیه نمی کنم. من فقط اقدامات آنها را توضیح می دهم. حالا اجازه بدهید به موضوع بپردازم. جایی که ما امروز هستیم - Where We Are Today برای درک اینکه جنگ اوکراین به کجا می‌رود، لازم است ابتدا وضعیت فعلی را ارزیابی کنیم. این مهم است که بدانیم سه بازیگر اصلی - روسیه، اوکراین و غرب - در مورد محیط تهدید خود چگونه فکر می کنند و اهداف خود را تصور می کنند. با این حال، وقتی در مورد غرب صحبت می کنیم، عمدتاً در مورد ایالات متحده صحبت می کنیم، زیرا متحدان اروپایی آن دستورات راهپیمایی خود را در مورد اوکراین از واشنگتن دریافت می کنند. همچنین درک وضعیت کنونی در میدان جنگ ضروری است. اجازه دهید با محیط تهدید روسیه و اهداف آن شروع کنم. محیط تهدید روسیه - Russia’s Threat Environment از آوریل 2008 مشخص بود که رهبران روسیه در سراسر جهان به تلاش‌های غرب برای وارد کردن اوکراین به ناتو و تبدیل آن به یک سنگر غربی در مرزهای روسیه به عنوان یک تهدید وجودی نگاه می‌کنند. در واقع، رئیس‌جمهور پوتین و معاونانش بارها این نکته را در ماه‌های قبل از تهاجم روسیه، زمانی که برای آنها آشکار شد که اوکراین تقریباً یکی از اعضای ناتو است، بیان کردند. از زمان آغاز جنگ در 24 فوریه 2022، غرب با اتخاذ مجموعه جدیدی از اهداف که رهبران روسیه نمی توانند آنها را به شدت تهدیدآمیز تلقی کنند، لایه دیگری به این تهدید وجودی اضافه کرده است. من در ادامه بیشتر در مورد اهداف غرب خواهم گفت، اما در اینجا کافی است بگویم که غرب مصمم است روسیه را شکست دهد و آن را از صفوف قدرت های بزرگ بیرون بیاورد، اگر نه باعث تغییر رژیم یا حتی تجزیه روسیه مانند اتحاد جماهیر شوروی شود. در سال 1991 انجام داد. پوتین در سخنرانی مهمی که در فوریه گذشته (2023) ایراد کرد، تاکید کرد که غرب یک تهدید مرگبار برای روسیه است. او گفت: «در طول سال‌های پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، غرب هرگز از تلاش برای به آتش کشیدن کشورهای پس از شوروی و مهم‌تر از همه، پایان دادن به روسیه به عنوان بزرگترین بخش بازمانده از قلمروهای تاریخی دست برنداشت. آن ها منطقه های مختلف را به تهدید تروریستی و بین المللی تشویق کردند، درگیری های منطقه ای را در امتداد مرزهای ما تحریک کردند، منافع ما را نادیده گرفتند و سعی کردند اقتصاد ما را مهار و سرکوب کنند. وی در ادامه تاکید کرد: «نخبگان غربی هدف خود را که به قول من شکست استراتژیک روسیه است، پنهان نمی‌کنند. این برای ما چه معنایی دارد؟ این بدان معناست که آنها قصد دارند یک بار برای همیشه ما را تمام کنند.» پوتین در ادامه گفت: این یک تهدید وجودی برای کشور ما است. رهبران روسیه نیز رژیم کیف را تهدیدی برای روسیه می‌دانند، نه فقط به این دلیل که متحد نزدیک با غرب است، بلکه به این دلیل که آنها آن را زاده نیروهای فاشیست اوکراینی می‌دانند که در کنار آلمان نازی علیه اتحاد جماهیر شوروی در جهان جنگیدند. اهداف روسیه - Russia’s Goals روسیه باید در این جنگ پیروز شود، زیرا معتقد است که بقای خود را با خطر مواجه می کند. اما پیروزی چگونه است؟ نتیجه ایده آل قبل از شروع جنگ در فوریه 2022 تبدیل اوکراین به یک کشور بی طرف و حل و فصل جنگ داخلی در دونباس بود که دولت اوکراین را در مقابل روس های قومی و روسی زبانان قرار داد که خواهان استقلال بیشتر برای منطقه خود بودند. به نظر می رسد که این اهداف در ماه اول جنگ هنوز واقع بینانه بوده و در واقع اساس مذاکرات استانبول بین کیف و مسکو در مارس 2022 بوده است. اگر روس ها در آن زمان به آن اهداف دست یافته بودند، جنگ فعلی یا جلوگیری می شد یا به سرعت پایان می یافت. اما معامله ای که اهداف روسیه را برآورده کند دیگر در کار نیست. اوکراین و ناتو در آینده قابل پیش‌بینی به هم پیوسته‌اند و هیچ‌یک حاضر به پذیرش بی‌طرفی اوکراین نیستند. علاوه بر این، رژیم در کیف برای رهبران روسیه که خواهان از بین رفتن آن هستند، تحقیر شده است. آنها نه تنها در مورد «نازی زدایی» اوکراین، بلکه «غیر نظامی» آن نیز صحبت می کنند، دو هدفی که احتمالاً مستلزم فتح تمام اوکراین، وادار کردن نیروهای نظامی آن به تسلیم و استقرار یک رژیم دوست در کیف است. یک پیروزی قاطع از این نوع به دلایل مختلف به احتمال زیاد اتفاق نمی افتد. ارتش روسیه برای چنین کاری که احتمالاً به حداقل دو میلیون نفر نیاز دارد، به اندازه کافی بزرگ نیست در واقع، ارتش موجود روسیه در فتح تمام دونباس با مشکل مواجه است. علاوه بر این، غرب برای جلوگیری از تسلط روسیه بر تمام اوکراین تلاش زیادی خواهد کرد. سرانجام، روس‌ها در نهایت حجم عظیمی از سرزمین‌ها را اشغال می‌کنند که به شدت با اوکراینی‌های نژادی پرجمعیت است که از روس‌ها متنفرند و به شدت در برابر اشغال مقاومت می‌کنند. تلاش برای تسخیر تمام اوکراین و انطباق آن به خواست مسکو، مطمئناً به فاجعه ختم خواهد شد. لفاظی‌های مربوط به نازی‌زدایی و غیرنظامی‌سازی اوکراین به کنار، اهداف ملموس روسیه شامل تسخیر و الحاق بخش بزرگی از خاک اوکراین است، در حالی که به طور همزمان اوکراین را به یک کشور ناکارآمد تبدیل می‌کند. به این ترتیب، توانایی اوکراین برای جنگ با روسیه بسیار کاهش می یابد و بعید است که واجد شرایط عضویت در اتحادیه اروپا یا ناتو باشد. علاوه بر این، یک اوکراین شکسته، به ویژه در برابر دخالت روسیه در سیاست داخلی خود آسیب پذیر خواهد بود. به طور خلاصه، اوکراین یک سنگر غرب در مرز روسیه نخواهد بود. آن وضعیت نابسامان ناکارآمد چگونه به نظر می رسد؟ مسکو کریمه و چهار استان اوکراینی دیگر - دونتسک، خرسون، لوهانسک و زاپوروزه - را به طور رسمی ضمیمه کرده است. آن سرزمینی که روسیه هنوز کنترل برخی از آنها را ندارد. در واقع، دلیلی وجود دارد که فکر کنیم اگر روسیه توانایی نظامی برای انجام این کار را با هزینه معقول داشته باشد، قلمرو اوکراینی بیشتری را ضمیمه خواهد کرد. با این حال، همانطور که خود پوتین به وضوح بیان می کند، دشوار است که بگوییم مسکو به دنبال الحاق چند قلمرو اوکراینی اضافی است. تفکر روسی احتمالاً تحت تأثیر سه محاسبه قرار می گیرد. مسکو انگیزه قدرتمندی برای تسخیر و ضمیمه دائمی سرزمین اوکراینی که به شدت با قومیت های روس و روسی زبانان پرجمعیت است، دارد. این کشور می خواهد از آنها در برابر دولت اوکراین محافظت کند - که با همه چیز روسیه دشمنی کرده است - و مطمئن شود که در هیچ کجای اوکراین جنگ داخلی مانند آنچه در دونباس بین فوریه 2014 و فوریه 2022 رخ داد وجود ندارد. زمان، روسیه می خواهد از کنترل قلمروهایی که عمدتاً توسط اوکراینی های قومی متخاصم پرهیز کنند، که محدودیت های قابل توجهی را برای گسترش بیشتر روسیه ایجاد می کند. در نهایت، تبدیل اوکراین به یک کشور ناکارآمد مستلزم آن است که مسکو مقادیر قابل توجهی از خاک اوکراین را تصاحب کند، بنابراین در موقعیت خوبی قرار دارد تا آسیب قابل توجهی به اقتصاد خود وارد کند. برای مثال، کنترل تمام خطوط ساحلی اوکراین در امتداد دریای سیاه، به مسکو اهرم اقتصادی قابل توجهی بر کیف می‌دهد. این سه محاسبات نشان می‌دهد که روسیه احتمالاً تلاش خواهد کرد چهار استان - دنیپروپتروفسک، خارکف، میکولایف و اودسا - را که بلافاصله در غرب چهار استانی که قبلاً ضمیمه کرده است - دونتسک، خرسون، لوهانسک و زاپوروزه - ضمیمه کند. اگر این اتفاق بیفتد، روسیه تقریباً 43 درصد از خاک اوکراین قبل از 2014 را کنترل می کرد. دیمیتری ترنین، استراتژیست برجسته روسی تخمین می زند که رهبران روسیه به دنبال تصرف قلمرو اوکراین حتی بیشتر خواهند بود - با فشار به سمت غرب در شمال اوکراین تا رودخانه دنیپر و گرفتن بخشی از کیف که در ساحل شرقی آن رودخانه قرار دارد. او می نویسد که «گام منطقی بعدی» پس از بردن کل اوکراین از خارکف به اودسا، «گسترش کنترل روسیه به تمام اوکراین در شرق رودخانه دنیپر، از جمله بخشی از کیف که در کرانه شرقی آن رودخانه قرار دارد، خواهد بود. اگر چنین اتفاقی بیفتد، دولت اوکراین کوچک می‌شود و فقط مناطق مرکزی و غربی کشور را شامل می‌شود.» محیط تهدید غرب - The West’s Threat Environment شاید اکنون باورش سخت به نظر برسد، اما قبل از وقوع بحران اوکراین در فوریه 2014، رهبران غربی روسیه را به عنوان یک تهدید امنیتی نمی‌دانستند. برای مثال، رهبران ناتو با رئیس جمهور روسیه در مورد "مرحله جدیدی از همکاری به سوی مشارکت استراتژیک واقعی" در نشست سال 2010 این اتحاد در لیسبون صحبت می کردند. جای تعجب نیست که گسترش ناتو قبل از سال 2014 از نظر مهار روسیه خطرناک توجیه پذیر نبود. در واقع، این ضعف روسیه بود که به غرب اجازه داد تا دو مرحله اول توسعه ناتو در سال‌های 1999 و 2004 را تا زیر گلوی مسکو برساند و سپس به دولت جورج بوش اجازه داد در سال 2008 فکر کند که روسیه می‌تواند مجبور شود گرجستان و اوکراین را بپذیرد. پیوستن به اتحاد اما این فرض نادرست بود و زمانی که بحران اوکراین در سال 2014 شروع شد، غرب ناگهان روسیه را به عنوان یک دشمن خطرناک نشان داد که اگر تضعیف نشود باید مهار شود. از زمان آغاز جنگ در فوریه 2022، درک غرب از روسیه به طور پیوسته به حدی افزایش یافته است که اکنون به نظر می رسد مسکو به عنوان یک تهدید وجودی تلقی می شود. ایالات متحده و متحدانش در ناتو عمیقاً درگیر جنگ اوکراین علیه روسیه هستند. در واقع، آنها هر کاری می‌کنند جز کشیدن ماشه و فشار دادن دکمه‌ها. علاوه بر این، آنها تعهد صریح خود را برای پیروزی در جنگ و حفظ حاکمیت اوکراین به وضوح اعلام کرده اند. بنابراین، شکست در جنگ پیامدهای بسیار منفی برای واشنگتن و ناتو خواهد داشت. شهرت آمریکا برای شایستگی و قابلیت اطمینان به شدت آسیب خواهد دید، که بر نحوه برخورد متحدانش و همچنین دشمنانش - به ویژه چین - با ایالات متحده تأثیر می گذارد. علاوه بر این، تقریباً همه کشورهای اروپایی در ناتو معتقدند که این اتحاد یک چتر امنیتی غیرقابل جایگزین است. بنابراین، این احتمال که در صورت پیروزی روسیه در اوکراین، ناتو به شدت آسیب ببیند - شاید حتی ویران شود - باعث نگرانی عمیق اعضای آن می شود. علاوه بر این، رهبران غربی اغلب جنگ اوکراین را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از یک مبارزه جهانی بزرگتر بین خودکامگی و دموکراسی به تصویر می کشند که در هسته آن Manichean است (من متوجه Manichean نشدم) . علاوه بر این، گفته می‌شود که آینده نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین مقدس به غلبه بر روسیه بستگی دارد. همانطور که شاه چارلز در ماه مارس گذشته (2023) گفت: "امنیت اروپا و همچنین ارزش های دموکراتیک ما در معرض تهدید هستند.". به همین ترتیب، قطعنامه‌ای که در ماه آوریل در کنگره ایالات متحده ارائه شد، اعلام می‌کند: «منافع ایالات متحده، امنیت اروپا، و علت صلح بین‌المللی به پیروزی اوکراین بستگی دارد.» مقاله اخیر واشنگتن پست نشان می دهد که چگونه غرب با روسیه به عنوان یک تهدید وجودی رفتار می کند: «رهبران بیش از 50 کشور دیگر حامی اوکراین حمایت خود را به عنوان بخشی از نبرد آخرالزمانی برای آینده دموکراسی و حاکمیت بین المللی ابراز کرده اند. قانون علیه خودکامگی و تجاوز که غرب نمی تواند از دست بدهد.» اهداف غرب The West’s Goals همانطور که واضح است، غرب به شدت متعهد به شکست روسیه است. پرزیدنت بایدن بارها گفته است که عزم ایالات متحده برای پیروزی در این جنگ است. اوکراین هرگز یک پیروزی برای روسیه نخواهد بود. باید به "شکست استراتژیک" ختم شود. او تأکید می کند که واشنگتن «تا زمانی که طول بکشد» در مبارزه باقی خواهد ماند به طور خاص، هدف شکست ارتش روسیه در اوکراین - حذف دستاوردهای ارضی آن - و فلج کردن اقتصاد آن با تحریم‌های مرگبار است. در صورت موفقیت، روسیه از صفوف قدرت های بزرگ حذف می شود و آنقدر تضعیف می شود که نمی تواند تهدیدی برای حمله مجدد به اوکراین باشد. رهبران غربی اهداف دیگری نیز دارند که شامل تغییر رژیم در مسکو، محاکمه پوتین به عنوان جنایتکار جنگی و احتمالاً تجزیه روسیه به کشورهای کوچکتر می شود. در عین حال، غرب همچنان متعهد به وارد کردن اوکراین به ناتو است، اگرچه در داخل ائتلاف درباره زمان و چگونگی وقوع آن اختلاف نظر وجود دارد. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ائتلاف در یک کنفرانس خبری در آوریل (2023) در کیف گفت که "موضع ناتو بدون تغییر باقی می ماند و اوکراین به عضویت این ائتلاف در می آید." وی در عین حال تاکید کرد که «اولین گام در جهت هرگونه عضویت اوکراین در ناتو اطمینان از برتری اوکراین است و به همین دلیل است که ایالات متحده و شرکای آن حمایت بی‌سابقه‌ای از اوکراین ارائه کرده‌اند». با توجه به این اهداف، واضح است که چرا روسیه به غرب به عنوان یک تهدید وجودی نگاه می کند. محیط و اهداف تهدید اوکراین - Ukraine’s Threat Environment and Goals شکی نیست که اوکراین با یک تهدید وجودی مواجه است، با توجه به اینکه روسیه در صدد تجزیه آن است و اطمینان حاصل می‌کند که دولت باقیمانده نه تنها از نظر اقتصادی ضعیف است، بلکه نه در عمل و نه عضو قانونی ناتو است. همچنین تردیدی وجود ندارد که کیف در هدف غرب برای شکست دادن و تضعیف جدی روسیه، به طوری که بتواند قلمرو از دست رفته خود را پس بگیرد و برای همیشه تحت کنترل اوکراین نگه دارد، مشترک است. همانطور که رئیس جمهور زلنسکی اخیراً به رئیس جمهور شی جین پینگ گفت: "هیچ صلحی که مبتنی بر مصالحه ارضی باشد وجود ندارد.". رهبران اوکراین به طور طبیعی به پیوستن به اتحادیه اروپا و ناتو و تبدیل اوکراین به بخشی جدایی ناپذیر از غرب متعهد هستند. در مجموع، سه بازیگر کلیدی در جنگ اوکراین، همگی معتقدند که با یک تهدید وجودی روبرو هستند، به این معنی که هر یک از آنها فکر می‌کنند باید در جنگ پیروز شوند وگرنه متحمل عواقب وحشتناکی خواهند شد. میدان جنگ امروز - The Battlefield Today با عطف به رویدادهای میدان نبرد، جنگ به جنگ فرسایشی تبدیل شده است که در آن هر طرف اساساً مشتاق است که طرف مقابل را نابود کند و باعث تسلیم شدن آن شود. البته، هر دو طرف نیز نگران تصرف سرزمین هستند، اما این هدف نسبت به فرسودگی طرف مقابل در درجه دوم اهمیت قرار دارد. ارتش اوکراین در نیمه دوم سال 2022 دست بالا را داشت که به آن اجازه داد سرزمینی را در مناطق خارکف و خرسون از روسیه پس بگیرد. اما روسیه با بسیج 300000 سرباز اضافی، سازماندهی مجدد ارتش، کوتاه کردن خطوط مقدم و درس گرفتن از اشتباهات خود، به این شکست ها پاسخ داد. محل جنگ در سال 2023 در شرق اوکراین، عمدتاً در مناطق دونتسک و زاپوروزه بوده است. روس‌ها در این سال دست برتر را داشتند، عمدتاً به این دلیل که در توپخانه، که مهمترین سلاح در جنگ فرسایشی است، برتری قابل توجهی دارند. مزیت مسکو در نبرد باخموت مشهود بود که با تصرف آن شهر توسط روس ها در اواخر ماه مه (2023) به پایان رسید. اگرچه ده ماه طول کشید تا نیروهای روسی کنترل باخموت را به دست گیرند، اما با توپخانه خود تلفات زیادی به نیروهای اوکراینی وارد کردند. اندکی پس از آن در 4 ژوئن، اوکراین عملیات متقابل مورد انتظار خود را در نقاط مختلف در مناطق دونتسک و زاپوروزه آغاز کرد. هدف نفوذ به خطوط مقدم دفاعی روسیه، وارد کردن ضربه گیج کننده به نیروهای روسی و بازپس گیری مقدار قابل توجهی از خاک اوکراین است که اکنون تحت کنترل روسیه است. در اصل، هدف این است که موفقیت های اوکراین در خارکف و خرسون در سال 2022 تکرار شود. ارتش اوکراین تاکنون پیشرفت کمی در دستیابی به این اهداف داشته است و در عوض در نبردهای فرسایشی مرگبار با نیروهای روسی گرفتار شده است. در سال 2022، اوکراین در لشکرکشی‌های خارکف و خرسون موفق بود، زیرا ارتش این کشور در حال جنگ با نیروهای روسیه بود. امروز اینطور نیست: اوکراین در مقابل خطوط دفاعی روسیه که به خوبی آماده شده است حمله می کند. اما حتی اگر نیروهای اوکراینی از آن خطوط دفاعی عبور کنند، نیروهای روسی به سرعت جبهه را تثبیت خواهند کرد و نبردهای فرسایشی ادامه خواهند یافت. اوکراینی ها در این برخوردها در مضیقه هستند زیرا روس ها برتری قابل توجهی در قدرت آتش دارند. به کجا می رویم - Where We Are Headed اجازه دهید دنده‌ عوض کنم و از زمان حال دور شوم و در مورد آینده صحبت کنم، از این که چگونه رویدادهای میدان نبرد احتمالاً در حال انجام شدن به جلو هستند، شروع کنم. همانطور که اشاره شد، من معتقدم که روسیه در جنگ پیروز خواهد شد، به این معنی که در نهایت به تسخیر و ضمیمه کردن سرزمین قابل توجه اوکراین می‌پردازد و اوکراین را به عنوان یک کشور ناکارآمد باقی می‌گذارد. اگر درست بگویم، این یک شکست سخت برای اوکراین و غرب خواهد بود. با این حال، یک خط نقره ای در این نتیجه وجود دارد: پیروزی روسیه به طور قابل توجهی خطر جنگ هسته ای را کاهش می دهد، زیرا در صورتی که نیروهای اوکراینی در میدان نبرد پیروزی هایی به دست آورند و تهدید به بازپس گیری تمام یا بیشتر سرزمین ها باشند، تشدید تنش هسته ای به احتمال زیاد رخ می دهد. کیف به مسکو باخت. رهبران روسیه مطمئناً به طور جدی در مورد استفاده از سلاح های هسته ای برای نجات اوضاع فکر می کنند. البته، اگر من در مورد اینکه جنگ به کجا می‌رود و ارتش اوکراین دست بالا را به دست می‌آورد و شروع به هل دادن نیروهای روسیه به سمت شرق می‌کند، اشتباه می‌کنم، احتمال استفاده از هسته‌ای به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد، که نمی‌توان گفت این امر قطعی است. اساس ادعای من مبنی بر اینکه روس ها احتمالاً در جنگ پیروز می شوند چیست؟ جنگ اوکراین، همانطور که تاکید شد، جنگ فرسایشی است که در آن تصرف و حفظ سرزمین در درجه دوم اهمیت قرار دارد. هدف در جنگ فرسایشی این است که نیروهای طرف مقابل را تا حدی از بین ببرد که یا از جنگ دست بکشد یا آنقدر ضعیف شود که دیگر نتواند از قلمرو مورد مناقشه دفاع کند. اینکه چه کسی در یک جنگ فرسایشی برنده می شود تا حد زیادی تابع سه عامل است: تعادل عزم (Balance in Resolve) بین دو طرف. تعادل جمعیتی بین آنها؛ و نسبت تلفات. روس‌ها از نظر اندازه جمعیت دارای مزیت تعیین‌کننده‌ای هستند و در نسبت تبادل تلفات از مزیت قابل توجهی برخوردارند. دو طرف از نظر قاطعیت برابر هستند. تعادل عزم را در نظر بگیرید. همانطور که اشاره شد، روسیه و اوکراین هر دو معتقدند که با یک تهدید وجودی روبرو هستند و طبیعتا هر دو طرف کاملا متعهد به پیروزی در جنگ هستند. بنابراین، به سختی می توان تفاوت معناداری را در تصمیم آنها مشاهده کرد. با توجه به اندازه جمعیت، روسیه قبل از شروع جنگ در فوریه 2022 تقریباً 3.5:1 برتری داشت. از آن زمان، این نسبت به طور قابل توجهی به نفع روسیه تغییر کرده است. حدود هشت میلیون اوکراینی از کشور فرار کرده اند که از جمعیت اوکراین کم شده است. تقریباً سه میلیون نفر از این مهاجران به روسیه رفته اند و به جمعیت آن افزوده شده است. علاوه بر این، احتمالاً حدود چهار میلیون شهروند اوکراینی دیگر در سرزمین‌هایی زندگی می‌کنند که اکنون روسیه کنترل می‌کند و این عدم تعادل جمعیتی را بیشتر به نفع روسیه تغییر می‌دهد. با کنار هم قرار دادن این اعداد، روسیه از نظر اندازه جمعیت تقریباً یک مزیت 5:1 می دهد. در نهایت، نسبت تبادل تلفات وجود دارد، که از زمان آغاز جنگ در فوریه 2022 یک موضوع بحث برانگیز بوده است. عقل متعارف در اوکراین و غرب این است که سطح تلفات در هر دو طرف یا تقریباً برابر است یا اینکه روس ها متحمل شده اند. تلفات بیشتر از اوکراینی ها الکسی دانیلوف، رئیس شورای امنیت ملی و دفاع اوکراین، تا آنجا پیش می‌رود که استدلال می‌کند که روسیه به ازای هر سرباز اوکراینی در نبرد باخموت، 7.5 سرباز از دست داده است. این ادعاها اشتباه است. نیروهای اوکراینی به یک دلیل مطمئناً تلفات بسیار بیشتری نسبت به مخالفان روسی خود متحمل شده اند: روسیه توپخانه بسیار بیشتری نسبت به اوکراین دارد. در جنگ فرسایشی، توپخانه مهمترین سلاح در میدان نبرد است. در ارتش ایالات متحده، توپخانه به طور گسترده به عنوان "پادشاه نبرد" شناخته می شود، زیرا مسئول اصلی کشتن و زخمی کردن سربازانی است که در حال جنگ هستند. بنابراین، تعادل توپخانه در جنگ فرسایشی بسیار مهم است. تقریباً بر اساس هر حساب، روس‌ها چیزی بین 5:1 و 10:1 برتری در توپخانه دارند، که ارتش اوکراین را در یک نقطه ضعف قابل توجه در میدان نبرد قرار می‌دهد. به‌طورکلی، می‌توان انتظار داشت که نسبت تبادل تلفات به تعادل توپخانه تقریبی باشد. بنابراین، نسبت تبادل تلفات به ترتیب 2:1 به نفع روسیه یک تخمین محافظه کارانه است. یکی از چالش‌های احتمالی برای تحلیل من این است که استدلال کنم که روسیه متجاوز در این جنگ است و مجرم همواره تلفات بسیار بالاتری نسبت به مدافع متحمل می‌شود، به‌ویژه اگر نیروهای مهاجم درگیر حملات گسترده‌ای از جبهه باشند، که اغلب گفته می‌شود این حمله است. شیوه عملیات نظامی روسیه. به هر حال، مهاجم در فضای باز و در حال حرکت است، در حالی که مدافع عمدتاً از موقعیت‌های ثابتی که پوشش قابل توجهی را فراهم می‌کند می‌جنگد. این منطق زیربنای قانون سرانگشتی معروف 3:1 است که می‌گوید یک نیروی مهاجم حداقل سه برابر مدافع برای پیروزی در یک نبرد به سرباز نیاز دارد. اما وقتی این خط استدلال در مورد جنگ اوکراین اعمال شود، مشکلاتی وجود دارد. اولاً، این فقط روس ها نیستند که در طول جنگ کارزارهای تهاجمی را آغاز کرده اند. در واقع، اوکراینی‌ها سال گذشته دو حمله بزرگ را آغاز کردند که منجر به پیروزی‌های گسترده‌ای شد: حمله خارکف در سپتامبر 2022 و حمله خرسون بین اوت و نوامبر 2022. اگرچه اوکراینی‌ها در هر دو حمله به دستاوردهای ارضی قابل توجهی دست یافتند، توپخانه روسیه تلفات سنگینی را به آنها وارد کرد. نیروهای مهاجم اوکراینی‌ها به تازگی یک حمله بزرگ دیگر را در 4 ژوئن علیه نیروهای روسی آغاز کردند که تعدادشان بیشتر و بسیار آماده‌تر از آنهایی است که اوکراینی‌ها در خارکف و خرسون با آنها جنگیدند. دوم، تمایز بین مهاجمان و مدافعان در یک نبرد بزرگ معمولا سیاه و سفید نیست. هنگامی که یک ارتش به ارتش دیگری حمله می کند، مدافع همیشه ضد حملات را آغاز می کند. به عبارت دیگر، مدافع به حمله و مهاجم به دفاع منتقل می شود. در طول یک نبرد طولانی، هر یک از طرفین احتمالاً در نهایت حملات و ضدحمله های زیادی انجام می دهند و همچنین از موقعیت های ثابت دفاع می کنند. این به عقب و جلو توضیح می دهد که چرا نسبت تبادل تلفات در نبردهای جنگ داخلی ایالات متحده و جنگ جهانی اول تقریباً برابر است و برای ارتشی که در حالت تدافعی شروع شده است مطلوب نیست. در واقع، ارتشی که اولین ضربه را می زند، گهگاه تلفات کمتری نسبت به ارتش هدف می دهد. به طور خلاصه، دفاع معمولاً شامل حملات زیادی است. از گزارش های خبری اوکراین و غرب مشخص است که نیروهای اوکراینی به طور مکرر ضد حملات علیه نیروهای روسی انجام می دهند. این گزارش در واشنگتن پست در مورد جنگ اوایل سال جاری در باخموت را در نظر بگیرید: «این حرکت سیال در جریان است.» یک ستوان اول اوکراینی گفت... حملات روسیه در امتداد جبهه به نیروهای آنها اجازه می دهد تا چند صد متر پیشروی کنند قبل از اینکه عقب رانده شوند. ساعت ها بعد برگشت او گفت: «تشخیص دقیق اینکه خط مقدم کجاست سخت است، زیرا مانند **** حرکت می‌کند.». با توجه به مزیت توپخانه عظیم روسیه، منطقی به نظر می رسد که فرض کنیم نسبت تبادل تلفات در این ضدحمله های اوکراینی به نفع روس ها است - احتمالاً غیر خطی. سوم، روس‌ها - حداقل نه اغلب - از حملات جبهه‌ای در مقیاس بزرگ استفاده نمی‌کنند که هدف آن حرکت سریع به جلو و تصرف قلمرو باشد، اما نیروهای مهاجم را در معرض آتش خشک مدافعان اوکراینی قرار دهد. همانطور که ژنرال سرگئی سوروویکین در اکتبر 2022، زمانی که فرماندهی نیروهای روسی در اوکراین را برعهده داشت، توضیح داد: "ما استراتژی متفاوتی داریم... ما از هر سربازی دریغ می کنیم و به طور مداوم دشمن در حال پیشروی را سرکوب می کنیم.". در واقع، نیروهای روسی تاکتیک های هوشمندانه ای را اتخاذ کرده اند که میزان تلفات آنها را کاهش می دهد. تاکتیک مورد علاقه آنها انجام حملات کاوشگر علیه مواضع ثابت اوکراین با واحدهای کوچک پیاده نظام است که باعث می شود نیروهای اوکراینی با خمپاره و توپ به آنها حمله کنند. این پاسخ به روس ها اجازه می دهد تا تعیین کنند که مدافعان اوکراینی و توپخانه آنها در کجا قرار دارند. سپس روس ها از مزیت بزرگ خود در توپخانه برای حمله به دشمنان خود استفاده می کنند. پس از آن، بسته های پیاده نظام روسیه دوباره به جلو حرکت می کنند. و هنگامی که با مقاومت جدی اوکراین روبرو می شوند، این روند را تکرار می کنند. این تاکتیک ها به توضیح اینکه چرا روسیه در تصرف سرزمین های تحت کنترل اوکراین پیشرفت کندی دارد کمک می کند. ممکن است تصور شود که غرب می‌تواند با تأمین لوله‌ها و گلوله‌های توپخانه‌ای بیشتر به اوکراین، راه درازی را به سمت کاهش نسبت تبادل تلفات و تلفات بردارد، و در نتیجه مزیت قابل توجه روسیه با این سلاح بسیار مهم را از بین ببرد. با این حال، این اتفاق به این زودی‌ها رخ نخواهد داد، زیرا نه ایالات متحده و نه متحدانش ظرفیت صنعتی لازم برای تولید انبوه لوله‌ها و گلوله‌های توپخانه برای اوکراین را ندارند. آنها همچنین نمی توانند به سرعت آن ظرفیت را ایجاد کنند بهترین کاری که غرب می تواند انجام دهد - حداقل برای یک سال آینده - حفظ عدم تعادل توپخانه موجود بین روسیه و اوکراین است، اما حتی این کار دشواری خواهد بود. اوکراین نمی تواند کمک چندانی به رفع این مشکل کند، زیرا توانایی آن برای ساخت سلاح محدود است. تقریباً به طور کامل به غرب وابسته است، نه تنها برای توپخانه، بلکه برای هر نوع سیستم تسلیحاتی بزرگ. از سوی دیگر، روسیه توانایی بسیار خوبی برای ساخت تسلیحات جنگی داشت که از زمان شروع جنگ افزایش یافته است. پوتین اخیراً گفت: «صنعت دفاعی ما هر روز در حال افزایش است. ما تولیدات نظامی را در سال گذشته 2.7 برابر افزایش داده ایم. تولید حیاتی‌ترین سلاح‌های ما ده برابر افزایش یافته و همچنان در حال افزایش است. کارخانه ها در دو یا سه شیفت کار می کنند و برخی شبانه روز مشغول هستند.» به طور خلاصه، با توجه به وضعیت غم انگیز صنعتی اوکراین، این کشور در موقعیتی نیست که به تنهایی جنگ فرسایشی را به راه بیندازد. تنها با حمایت غرب می تواند این کار را انجام دهد. اما حتی در این صورت هم محکوم به شکست است. اخیراً تحولی رخ داده است که مزیت قدرت آتش روسیه را نسبت به اوکراین بیشتر می کند. در سال اول جنگ، نیروی هوایی روسیه تأثیر کمی بر آنچه در جنگ زمینی رخ داد، داشت، عمدتاً به این دلیل که پدافند هوایی اوکراین به اندازه کافی مؤثر بود که هواپیماهای روسی را از بیشتر میدان‌های جنگ دور نگه می‌داشت. اما روس‌ها دفاع هوایی اوکراین را به‌طور جدی تضعیف کرده‌اند، که اکنون به نیروی هوایی روسیه اجازه می‌دهد تا نیروهای زمینی اوکراین را در خط مقدم یا مستقیماً پشت آن حمله کند. علاوه بر این، روسیه توانایی تجهیز زرادخانه عظیم بمب های آهنی 500 کیلوگرمی خود را با کیت های هدایتی که آنها را به ویژه کشنده می کند، توسعه داده است. در مجموع، نسبت تبادل تلفات به نفع روس‌ها در آینده قابل پیش‌بینی ادامه خواهد یافت، که در جنگ فرسایشی بسیار اهمیت دارد. علاوه بر این، روسیه در موقعیت بسیار بهتری برای راه اندازی جنگ فرسایشی قرار دارد زیرا جمعیت آن بسیار بیشتر از اوکراین است. تنها امید کیف برای پیروزی در جنگ، عزم مسکو برای فروپاشی است، اما با توجه به اینکه رهبران روسیه غرب را یک خطر وجودی می‌دانند، بعید است. چشم انداز توافق صلح از طریق مذاکره - Prospects for A Negotiated Peace Agreement صداها در سرتاسر جهان در حال افزایش است که از همه طرف‌های جنگ اوکراین می‌خواهند دیپلماسی را بپذیرند و برای یک توافق صلح پایدار مذاکره کنند. با این حال این اتفاق نمی افتد. موانع بسیار زیادی برای پایان دادن به جنگ به این زودی وجود دارد، چه برسد به ایجاد یک معامله که یک صلح پایدار را ایجاد کند. بهترین نتیجه ممکن یک درگیری منجمد است، جایی که هر دو طرف به دنبال فرصت‌هایی برای تضعیف طرف مقابل هستند و خطر دائمی درگیری مجدد وجود دارد. در کلی ترین سطح، صلح امکان پذیر نیست، زیرا هر یک از طرفین، طرف دیگر را به عنوان یک تهدید مرگبار می بیند که باید در میدان جنگ شکست بخورد. در این شرایط به سختی جایی برای سازش با طرف مقابل وجود دارد. همچنین دو نقطه اختلاف خاص بین طرفین متخاصم وجود دارد که قابل حل نیست. یکی مربوط به قلمرو و دیگری مربوط به بی طرفی اوکراین است تقریباً همه اوکراینی‌ها عمیقاً متعهد به بازگرداندن تمام قلمروهای از دست رفته خود - از جمله کریمه هستند. چه کسی می تواند آنها را سرزنش کند؟ اما روسیه رسماً کریمه، دونتسک، خرسون، لوهانسک و زاپوروژه را ضمیمه کرده است و قاطعانه متعهد به حفظ این سرزمین است. در واقع، دلیلی وجود دارد که فکر کنیم مسکو در صورت امکان، خاک اوکراین بیشتری را ضمیمه خواهد کرد. گره گوردی (مشکلی لاینحل که می توان با زیرکی آن را حل نمود) دیگر به رابطه اوکراین با غرب مربوط می شود. به دلایل قابل درک، اوکراین خواهان تضمین امنیتی پس از پایان جنگ است که تنها غرب می تواند آن را فراهم کند. این به معنای عضویت عملی یا قانونی در ناتو است، زیرا هیچ کشور دیگری نمی تواند از اوکراین محافظت کند. با این حال، تقریباً همه رهبران روسیه خواستار یک اوکراین بی‌طرف هستند که به معنای عدم وجود روابط نظامی با غرب و در نتیجه عدم وجود چتر امنیتی برای کیف است. هیچ راهی برای مربع این دایره وجود ندارد. دو مانع دیگر بر سر راه صلح وجود دارد: ناسیونالیسم که اکنون به فراملی گرایی تبدیل شده است و عدم اعتماد کامل به طرف روسیه. ناسیونالیسم برای بیش از یک قرن نیروی قدرتمندی در اوکراین بوده است و خصومت با روسیه از دیرباز یکی از عناصر اصلی آن بوده است. آغاز درگیری کنونی در 22 فوریه 2014 به این خصومت دامن زد و پارلمان اوکراین را بر آن داشت تا روز بعد لایحه ای را تصویب کند که استفاده از زبان روسی و دیگر زبان های اقلیت را محدود می کرد، اقدامی که به تسریع جنگ داخلی در دونباس کمک کرد. الحاق کریمه به روسیه مدت کوتاهی پس از آن وضعیت بد را بدتر کرد. برخلاف عقل مرسوم در غرب، پوتین فهمید که اوکراین کشوری جدا از روسیه است و درگیری بین روس‌های قومی و روسی‌زبانان ساکن در دونباس و دولت اوکراین تماماً بر سر «مسأله ملی» است. تهاجم روسیه به اوکراین که مستقیماً دو کشور را در یک جنگ طولانی و خونین در مقابل یکدیگر قرار می دهد، این ناسیونالیسم را از هر دو طرف به فراملی گرایی تبدیل کرده است. تحقیر و نفرت از "دیگری" جامعه روسیه و اوکراین را در بر می گیرد، که انگیزه های قدرتمندی برای از بین بردن این تهدید ایجاد می کند - در صورت لزوم با خشونت. نمونه ها فراوان است. یک هفته نامه برجسته کیف معتقد است که نویسندگان مشهور روسی مانند میخائیل لرمانتوف، فئودور داستایوفسکی، لئو تولستوی و بوریس پاسترناک "قاتل، غارتگر، جاهل" هستند. یک نویسنده برجسته اوکراینی می‌گوید فرهنگ روسی نشان‌دهنده «بربریت، قتل، و ویرانی…» است. سرنوشت فرهنگ دشمن چنین است.». به طور قابل پیش بینی، دولت اوکراین درگیر «روسیه زدایی» یا «استعمارزدایی» است که شامل پاکسازی کتابخانه ها از کتاب های نویسندگان روسی، تغییر نام خیابان هایی با نام های مرتبط با روسیه، پایین کشیدن مجسمه های شخصیت هایی مانند کاترین کبیر، ممنوع کردن زبان روسی است. موسیقی تولید شده پس از سال 1991، قطع روابط بین کلیسای ارتدکس اوکراین و کلیسای ارتدکس روسیه و به حداقل رساندن استفاده از زبان روسی. شاید نگرش اوکراین نسبت به روسیه به بهترین وجه در اظهارنظر کوتاه زلنسکی خلاصه شود: «ما نمی‌بخشیم. ما فراموش نمی کنیم.». با نگاهی به روسیه، آناتول لیون (تحلیل گر انگلیسی) گزارش می دهد که «هر روز در تلویزیون روسیه می توان توهین های قومی پر از نفرت را متوجه اوکراینی ها دید». جای تعجب نیست که روس ها برای روسی سازی و محو فرهنگ اوکراینی در مناطقی که مسکو ضمیمه کرده است، تلاش می کنند. این اقدامات شامل صدور پاسپورت روسی، تغییر برنامه درسی در مدارس، جایگزینی گریونای اوکراین با روبل روسیه، هدف قرار دادن کتابخانه ها و موزه ها، و تغییر نام شهرها و شهرها است. به عنوان مثال، باخموت اکنون آرتموفسک است و زبان اوکراینی دیگر در مدارس منطقه دونتسک تدریس نمی شود. ظاهرا روس ها هم نه می بخشند و نه فراموش می کنند. ظهور فراملی‌گرایی در زمان جنگ قابل پیش‌بینی است، نه تنها به این دلیل که دولت‌ها به شدت به ناسیونالیسم متکی هستند تا مردم خود را برای حمایت از کشورشان تا انتها برانگیزند، بلکه به این دلیل که مرگ و ویرانی ناشی از جنگ - به ویژه جنگ‌های طولانی - هر طرف را به سمت غیرانسانی کردن سوق می‌دهد. و از دیگری متنفر باشید در مورد اوکراین، درگیری تلخ بر سر هویت ملی، به آتش می افزاید. فراملی گرایی طبیعتاً همکاری هر یک از طرفین با طرف دیگر را دشوارتر می کند و به روسیه دلیل می دهد تا سرزمینی را که پر از روس های قومی و روسی زبانان است تصرف کند. احتمالاً با توجه به خصومت دولت اوکراین نسبت به همه چیز روسیه، بسیاری از آنها ترجیح می دهند تحت کنترل روسیه زندگی کنند. در روند الحاق این سرزمین‌ها، روس‌ها احتمالاً تعداد زیادی از اوکراینی‌های قومی را اخراج خواهند کرد، عمدتاً به دلیل ترس از اینکه در صورت باقی ماندن آنها علیه حکومت روسیه شورش کنند. این تحولات به تنفر بین روس ها و اوکراینی ها دامن می زند و سازش بر سر قلمرو را عملا غیرممکن می کند. یک دلیل نهایی وجود دارد که چرا یک توافق صلح پایدار امکان پذیر نیست. رهبران روسیه به اوکراین و غرب برای مذاکره با حسن نیت اعتماد ندارند، و این بدان معنا نیست که رهبران اوکراینی و غربی به همتایان روسی خود اعتماد دارند. فقدان اعتماد در همه طرف ها مشهود است، اما به دلیل مجموعه ای از افشاگری های اخیر، این مسئله از سوی مسکو شدیدتر است. منشأ مشکل اتفاقی است که در مذاکرات بر سر توافقنامه مینسک 2 در سال 2015 رخ داد که چارچوبی برای خاموش کردن درگیری در دونباس بود. فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور فرانسه و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، نقش اصلی را در طراحی این چارچوب بازی کردند، اگرچه آنها با پوتین و پترو پوروشنکو، رئیس‌جمهور اوکراین مشورت‌های گسترده‌ای داشتند. آن چهار نفر نیز بازیگران کلیدی مذاکرات بعدی بودند. شکی نیست که پوتین متعهد به کار مینسک بود. اما اولاند، مرکل و پوروشنکو - و همچنین زلنسکی - همگی به صراحت اعلام کرده‌اند که علاقه‌ای به اجرای مینسک ندارند، اما در عوض آن را فرصتی برای خرید زمان برای اوکراین می‌دانند تا ارتش خود را تقویت کند تا بتواند با آن مقابله کند. شورش در دونباس همانطور که مرکل به Die Zeit گفت، این تلاشی بود برای دادن زمان به اوکراین... برای قوی تر شدن. به همین ترتیب، پوروشنکو گفت: "هدف ما این بود که ابتدا تهدید را متوقف کنیم یا حداقل جنگ را به تعویق بیندازیم - تضمین هشت ساله برای بازگرداندن رشد اقتصادی و ایجاد نیروهای مسلح قدرتمند." مدت کوتاهی پس از مصاحبه Die Zeit مرکل در دسامبر 2022، پوتین در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: "من فکر می کردم که سایر شرکت کنندگان این توافق حداقل صادق هستند، اما نه، معلوم شد که آنها نیز به ما دروغ می گویند و فقط می خواستند اوکراین را با سلاح پمپاژ کنند. و آن را برای درگیری نظامی آماده کنید.» او در ادامه با بیان اینکه مغرور شدن توسط غرب باعث شده فرصت حل مشکل اوکراین را در شرایط مساعدتری برای روسیه از دست بدهد، ادامه داد: صادقانه بگویم، ظاهراً ما خیلی دیر تصمیم گرفتیم. شاید باید همه این [عملیات نظامی] را زودتر شروع می کردیم، اما فقط امیدوار بودیم که بتوانیم آن را در چارچوب توافقات مینسک حل کنیم. وی سپس تصریح کرد که دوگانگی غرب مذاکرات آینده را پیچیده خواهد کرد: «اعتماد در حال حاضر تقریباً صفر است، اما پس از چنین اظهاراتی، چگونه می‌توانیم مذاکره کنیم؟ در مورد چی؟ آیا می‌توانیم با کسی توافق کنیم و ضمانت‌ها کجاست؟». در مجموع، بعید است که احتمال پایان جنگ اوکراین با یک توافق صلح معنادار وجود داشته باشد. در عوض احتمالاً جنگ حداقل یک سال دیگر به طول می‌انجامد و در نهایت به یک درگیری منجمد تبدیل می‌شود که ممکن است دوباره به یک جنگ تیراندازی تبدیل شود. عواقب - Consequences فقدان یک توافق صلح قابل دوام، پیامدهای وحشتناک مختلفی را در پی خواهد داشت. برای مثال، روابط بین روسیه و غرب احتمالاً برای آینده قابل پیش‌بینی عمیقاً خصمانه و خطرناک باقی خواهد ماند. هر یک از طرفین به شیطان سازی دیگری ادامه می دهد و در عین حال سخت تلاش می کند تا میزان درد و مشکلی را که برای رقیب خود ایجاد می کند به حداکثر برساند. این وضعیت قطعاً در صورت ادامه جنگ حاکم خواهد شد. اما حتی اگر جنگ به یک درگیری منجمد تبدیل شود، بعید است سطح خصومت بین دو طرف تغییر زیادی کند. مسکو به دنبال بهره برداری از شکاف های موجود بین کشورهای اروپایی و در عین حال تلاش برای تضعیف روابط ترانس آتلانتیک و همچنین نهادهای کلیدی اروپایی مانند اتحادیه اروپا و ناتو خواهد بود. رهبران روسیه با توجه به آسیب‌هایی که جنگ به اقتصاد اروپا وارد کرده و همچنان دارد، با توجه به ناامیدی فزاینده اروپا از چشم‌انداز جنگی بی‌پایان در اوکراین و با توجه به اختلافات بین اروپا و ایالات متحده در رابطه با تجارت با چین. باید زمینه مساعدی برای ایجاد مشکل در غرب پیدا کند. این دخالت طبیعتاً روسوفوبیا (ضد روس بودن) را در اروپا و ایالات متحده تقویت می کند و وضعیت بد را بدتر می کند. غرب به نوبه خود تحریم‌ها را بر مسکو حفظ خواهد کرد و روابط اقتصادی بین دو طرف را به حداقل می‌رساند تا به اقتصاد روسیه آسیب برساند. علاوه بر این، مطمئناً با اوکراین برای کمک به ایجاد شورش در سرزمین هایی که روسیه از اوکراین گرفته است، همکاری خواهد کرد. در عین حال، ایالات متحده و متحدانش به دنبال سیاست مهار سختگیرانه در قبال روسیه خواهند بود، که بسیاری بر این باورند که با پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو و استقرار نیروهای قابل توجه ناتو در اروپای شرقی، این سیاست تقویت خواهد شد. البته، غرب به وارد کردن گرجستان و اوکراین به ناتو متعهد باقی خواهد ماند، حتی اگر این اتفاق بعید باشد. در نهایت، نخبگان آمریکایی و اروپایی مطمئناً شور و شوق خود را برای تقویت تغییر رژیم در مسکو و محاکمه پوتین به خاطر اقدامات روسیه در اوکراین حفظ خواهند کرد. روابط روسیه و غرب نه تنها در حرکت رو به جلو مسموم خواهد ماند، بلکه خطرناک نیز خواهد بود، زیرا احتمال تشدید تنش هسته ای یا جنگ قدرت های بزرگ بین روسیه و ایالات متحده وجود خواهد داشت. نابودی اوکراین - The Destruction of Ukraine اوکراین قبل از شروع جنگ در سال گذشته در مشکلات شدید اقتصادی و جمعیتی قرار داشت. ویرانی که از زمان تهاجم روسیه به اوکراین وارد شده است وحشتناک است. بانک جهانی با بررسی وقایع سال اول جنگ اعلام کرد که این تهاجم «تلفات غیرقابل تصوری بر مردم اوکراین و اقتصاد این کشور وارد کرده است، به طوری که فعالیت در سال 2022 به میزان خیره کننده 29.2 درصد کاهش یافته است». جای تعجب نیست که کیف نیاز به تزریق انبوه کمک های خارجی دارد، فقط برای اینکه دولت در حال کار باشد، نه به مبارزه با جنگ. علاوه بر این، بانک جهانی تخمین می‌زند که خسارات وارده بیش از 135 میلیارد دلار است و تقریباً 411 میلیارد دلار برای بازسازی اوکراین مورد نیاز است. این گزارش گزارش می دهد که فقر از 5.5 درصد در سال 2021 به 24.1 درصد در سال 2022 افزایش یافته و 7.1 میلیون نفر دیگر را به فقر سوق داده و 15 سال پیشرفت را عقب می اندازد. شهرها ویران شده اند، تقریباً 8 میلیون اوکراینی از کشور فرار کرده اند و حدود 7 میلیون نفر آواره داخلی هستند. سازمان ملل متحد 8490 کشته غیرنظامی را تایید کرده است، اگرچه معتقد است که تعداد واقعی "به طور قابل توجهی بیشتر" است. و مطمئنا اوکراین بیش از 100000 تلفات میدان جنگ متحمل شده است (مترجم: آمارها بیشتر گزارش می کنند، حدود 200000 اوکراینی حداقل یک دست یا پای خود را از دست داده اند!). آینده اوکراین تا حد زیادی تاریک به نظر می رسد. جنگ هیچ نشانه ای از پایان به این زودی ها را نشان نمی دهد، که به معنای تخریب بیشتر زیرساخت ها و مسکن، ویرانی بیشتر شهرها و شهرها، تلفات بیشتر غیرنظامیان و نظامیان و آسیب بیشتر به اقتصاد است. و نه تنها اوکراین احتمالاً قلمروهای بیشتری را به روسیه از دست خواهد داد، بلکه به گفته کمیسیون اروپا، "جنگ اوکراین را در مسیر کاهش جمعیتی برگشت ناپذیر قرار داده است.". بدتر از آن، روس‌ها اضافه کاری خواهند کرد تا اوکراین را از نظر اقتصادی ضعیف و از نظر سیاسی بی‌ثبات نگه دارند. درگیری‌های جاری نیز احتمالاً به فساد دامن می‌زند، که مدت‌ها مشکل حاد بوده و گروه‌های افراطی در اوکراین را بیشتر تقویت می‌کند. تصور اینکه کیف معیارهای لازم برای پیوستن به اتحادیه اروپا یا ناتو را داشته باشد، دشوار است. سیاست آمریکا در قبال چین - US Policy toward China جنگ اوکراین مانع تلاش ایالات متحده برای مهار چین می شود، که برای امنیت آمریکا از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا چین یک رقیب همتا است در حالی که روسیه چنین نیست. در واقع، منطق موازنه قوا می گوید که ایالات متحده باید با روسیه علیه چین متحد شود و تمام قوا را به سمت شرق آسیا هدایت کند. در عوض، جنگ در اوکراین پکن و مسکو را به هم نزدیک کرده است و در عین حال انگیزه‌ای قوی برای چین فراهم می‌کند تا مطمئن شود روسیه شکست نمی‌خورد و ایالات متحده در اروپا بسته می‌ماند و مانع از تلاش‌های این کشور برای چرخش به شرق آسیا می‌شود. نتیجه - Conclusion اکنون باید مشخص شده باشد که جنگ اوکراین یک فاجعه عظیم است که بعید به نظر می رسد به این زودی پایان یابد و زمانی که پایان یابد، نتیجه یک صلح پایدار نخواهد بود. چند کلمه در مورد اینکه چگونه غرب در این وضعیت هولناک قرار گرفت، به ترتیب است. خرد متعارف (conventional wisdom) در مورد منشأ جنگ این است که پوتین در 24 فوریه 2022 یک حمله غیرقابل تحریک را آغاز کرد که انگیزه آن برنامه بزرگ او برای ایجاد روسیه بزرگ بود. گفته می شود که اوکراین اولین کشوری بود که او قصد داشت آن را فتح و الحاق کند، اما آخرین کشوری نبود. همانطور که بارها گفته ام، هیچ مدرکی برای حمایت از این استدلال وجود ندارد، و در واقع شواهد قابل توجهی وجود دارد که مستقیماً با آن مخالفت می کند. در حالی که شکی نیست که روسیه به اوکراین حمله کرده است، دلیل نهایی جنگ، تصمیم غرب بود - و در اینجا ما عمدتاً در مورد ایالات متحده صحبت می کنیم - برای تبدیل اوکراین به یک سنگر غربی در مرز روسیه. عنصر کلیدی در آن استراتژی، وارد کردن اوکراین به ناتو بود، اقدامی که نه تنها پوتین، بلکه کل نهاد سیاست خارجی روسیه آن را به عنوان یک تهدید وجودی می‌دانست که باید از بین می‌رفت. اغلب فراموش می‌شود که بسیاری از سیاست‌گذاران و استراتژیست‌های آمریکایی و اروپایی از همان ابتدا با گسترش ناتو مخالف بودند، زیرا می‌دانستند که روس‌ها آن را یک تهدید می‌دانند و این سیاست در نهایت منجر به فاجعه می‌شود. لیست مخالفان شامل جورج کنان، وزیر دفاع کلینتون، ویلیام پری، و رئیس ستاد مشترک ارتش، ژنرال جان شالیکاشویلی، پل نیتز، رابرت گیتس، رابرت مک نامارا، ریچارد پایپس و جک متلوک است. در اجلاس سران ناتو در بخارست در آوریل 2008، نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، با طرح جورج دبلیو بوش رئیس جمهور برای وارد کردن اوکراین به اتحاد مخالفت کردند. مرکل بعداً گفت که مخالفت او بر این باور است که پوتین آن را "اعلان جنگ" تفسیر خواهد کرد. البته مخالفان گسترش ناتو درست می‌گفتند، اما در نبرد شکست خوردند و ناتو به سمت شرق حرکت کرد که در نهایت روس‌ها را به راه انداختن یک جنگ پیشگیرانه برانگیخت. اگر ایالات متحده و متحدانش برای وارد کردن اوکراین به ناتو در آوریل 2008 اقدام نمی‌کردند، یا می‌خواستند نگرانی‌های امنیتی مسکو را پس از آغاز بحران اوکراین در فوریه 2014 برآورده کنند، احتمالاً امروز هیچ جنگی در اوکراین و مرزهای آن رخ نمی‌داد. زمانی که در سال 1991 استقلال خود را به دست آورد، به نظر می رسید.

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین جنگ الکترونیک  منابع غربی معتقدند که این داده ها بلافاصله پس از شروع حمله ارتش روسیه به خاک اوکراین از عملکرد واحدهای جنگال ارتش روسیه ثبت شده است این مناطق شامل منطقه نیروگاه هسته ای چرنوبیل و مناطق تصرف شده از سوی روسها می شد از زمانی که تجهیزات مخابراتی بی سیم وارد سازمان رزم ارتش ها شد ، شیوه ها و تاکتیک های ایجاد اختلال در این سامانه ها رشد نمود و به تناسب با پیشرفت فناوری و ظاهرشدن سامانه های جدید ، این روش ها نیز گسترش یافت .ارتش شوروی سابق و سپس ارتش روسیه نیزاز این قاعده مستثنی نبوده و یکی از قدیمی ترین سازمان نظامی در حوزه کاربرد سامانه ها و تاکتیک های جنگ الکترونیک محسوب می شود. تشریح آموزه ارتش روسیه در حوزه جنگال این روند پس ازفروپاشی شوروی در سال 1991 تا حدودی دچار وقفه شد ولی پس از پایان جنگ سال 2008 با گرجستان ، روسها سرمایه گذاری بسیار بالایی را برای افزایش قابلیتهای جنگ الکترونیک خود تخصیص دادند که نتیجه این سرمایه گذاری ، معرفی سامانه های جدیدی نظیر پرزیدنت- اس ، لییر-3 ، موسکووا ، کراسوخا-4 ، لییر-4 ، رتوت-بی ام ، ریچانگ ، لوراندیت ، اینفااونا ، بوریسوجلبسک و خیبینی بوده است . نمونه ای از دارایی های جنگال ارتش روسیه داده ها مربوط به سال 2018 است . با این حال ، در رده تیپ های جنگال ، ارتش روسیه معمولا از سامانه های استاندارد خود نظیر مورمانسک-بی ام ، کراسوخا ، لییر-3 و مسکووا استفاده می کند که امکان دست زدن به جنگ الکترونیک در سطح تاکتیکی ، عملیاتی و به اعتقاد برخی ناظران نظامی در سطح راهبردی را دارند . سازمان رزمی یک گروهان جنگال ارتش روسیه جمعی یک گردان جنگال که در هر تیپ رزمی ارتش روسیه سازماندهی شده است در سازمان رزمی ارتش روسیه ، هر تیپ رزمی ، حداقل یک گردان جنگال را دراختیار دارد که با مجهز شدن به سامانه هایی نظیر آر-934بی ، آر-378بی ، آر-330بی و همچنین بوریسوجلبسک-2 می توانند از راه دور مبادرت به اجرای تاکتیکهای موجود خود نمایند. بعنوان مثال ارتش روسیه از اخلاگرهای اس پی آر-2 برای سد سیگنال های جی پی اس بهره می برند . بدلیل اهمیت این یگانها ، منابع غربی معتقدند که همکاری نزدیکی میان یگان های مخابراتی و جنگ الکترونیک ارتش روسیه وجود دارد . ابعاد حوزه جنگ الکترونیک از دید آموزه نظامی ارتش روسیه اجزاء سامانه بوریسوجلبسک -2 ارتش روسیه این سامانه بر روی دو پیکربندی چرخدار اورال-43203 و شنی دار ام تی- ال بی نصب می شود خودروی حامل سامانه کنترل- فرماندهی لییر-3 (ادعا شده بدون سرنشین اورلان-10 حاضر درتصویر برای اجرای عملیات جنگال توسعه پیدا نموده ) سامانه جنگال لییر-2 از دو زاویه متفاوت با این وصف ، قبل از شروع عملیات نظامی در فوریه 2022 نیز سامانه های جنگ الکترونیک ارتش روسیه با تراکم بسیار بالایی در دونباس حضور داشتند و اکنون نیز براساس داده های موجود این تراکم افزایش پیدا نموده و گفته می شود در هر 10 کیلومتراز خط جبهه و درعمق 7 کیلومتری ، حداقل یک قرارگاه تاکتیکی جنگ الکترونیک مشغول انجان ماموریتهای محوله است . نمودار یگان های جنگال ارتش روسیه به تفکیک زمینی ، هوایی ، دریایی ، هوابرد و نیروی موشکی استراتژیک منابع غربی مدعی بودند ( داده ها مربوط به سال 2017 است ) که این نمودار ، ساختار آینده کنترل- فرماندهی ارتش روسیه (C2) در حوزه جنگال محسوب می شود که براساس یک ساختار استاندارد به رده های بالاتر خود متصل می شود در حالی که برخی معتقدند رده تاکتیکی تنها ماموریت رهگیری و ایجاد اختلال در عملیات پهپادهای ارتش اوکراین را برعهده داشته و مابقی ماموریتها برعهده رده های بالاتر گذاشته شده است . اما افسران جنگ الکترونیک ارتش اوکراین معتقدند که پرسنل جنگ الکترونیک روسی ، علاقه بسیار اندکی به همگام سازی ماموریتهای خود با سایر رده های رزمی و حتی رفع موازی کاری یا برطرف نمودن تضاد های ماموریتی با سایر یگان ها از خود نشان میدهند. ارتش روسیه علاوه بر سازماندهی یک گردان جنگال در هر تیپ رزمی ، بدلیل نیازهای روزافزون به این ابزار ، حداقل 5 تیپ مستقل جنگال را نیز سازماندهی و بکار گرفته است جدول فوق الذکر ، اسامی یگانها و محل استقرار آنها را تشریح کرده است ( این جداول از منابع غربی اخذ شده ، حواس ها جمع باشد که دشمن همین طوری با جمع آوری داده های پراکنده ، چنین غنائم اطلاعاتی قابل توجهی را بدست می آورد ) سامانه جنگال کراسوخا-2 او و کراسوخا-4 درعوض ، این واحدها ، علاقه بسیاری به اجرای تاکتیک های تهاجمی داشته و از این نظر باید مورد توجه قرار گیرند . در همین راستا ، متخصصین جنگ الکترونیک ارتش اوکراین مدعی اند که درمیان سامانه های استاندارد ارتش ، سامانه Shipovnik-Aero یک مجموعه جنگ الکترونیک بسیار کارآمد است ، چرا که امضاء الکترونیک بسیار پائینی داشته و خدمه روسی می توانند با تقلید از سایر فرستنده ها و سامانه های مخابراتی ، در مخابرات ارتش مقابل اختلال قابل ملاحضه ای را ایجاد نمایند. یگان های جنگال ارتش و شیوه گسترش آنها در نواحی نظامی روسیه موقعیت استقرار شرکتهای کلیدی روسی که در حوزه طراحی و تولید سامانه های جنگال فعال هستند زمینی (سبز ) / هوایی ( آبی روشن ) / دریایی ( آبی تیره) علاوه براین گفته شده که روسها از این سامانه برای افزایش کارایی ارتش برای سرنگونی پهپادهای اوکراینی استفاده می کنند تا جایی که ادعای سرنگونی با اخلال 1000 فروند در ماه نیز برای ارتش روسیه وجود دارد . راست :سامانه RB-531B که وظیفه محافظت از یگانهای زمینی در برابر مین ها ، تله های انفجاری و... را برعهده دارد چپ : آنتن نصب شده بر روی این بالگرد مربوط به سامانه جنگال Rychag-AV است علاوه بر ماموریتهای فوق الذکر ، یکی از مهمترین ماموریتهای واحدهای جنگ الکترونیک ارتش روسیه ، رهگیری و رمزگشایی ارتباطات رمزگذاری شده ارتش اوکراین محسوب می شود و به اعتقاد افسران متخصص اوکراینی ، روسها تبحر بالایی را دراین زمینه از خود نشان داده اند ، تا جایی که برخی افسران ارشد اوکراینی بخاطر می آورند که دریک مورد ، این یگانها ، با نفوذ به درون شبکه مخابراتی یک یگان توپخانه ارتش اوکراین ، ماموریت اجرای آتش بر روی یک مختصات خاص را به این واحد محول نمود. سامانه جنگال قابل حمل Lesochek از دو زاویه متفاوت سامانه R-934B ارتش روسیه از این سامانه برای ایجاد اختلال در شبکه مخابراتی یگانهای هوایی ارتش دشمن استفاده می کند در همین رابطه ، گفته می شود که پرسنل ارتش اوکراین معمولا با بی سیم های موتورولا با رمزگذاری256 بیتی با یکدیگردر ارتباط هستند ولی به نظر روسها با موفقیت به درون این شبکه نفوذ کرده و میتوانند ترافیک مخابراتی را بصورت رئال تایم ( در زمان واقعی ) ضبط و کشف رمز نمایند. راست : سامانه های بی سیم SINCGARS ارتش ایالات متحده که گفته می شود در جنگ اوکراین مقاومت قابل توجهی را در برابر تلاش روسها برای ایجاد اختلال درآنها از خود به نمایش درآورده است چپ : بی سیم های قابل حمل توسط پیاده نظام موتورولا با رمزگذاری256 بیتی دی پی 4400 که گفته می شود توسط ارتش اوکراین استفاده می گردد . برخی اعتقاد دارند ارتش روسیه با استفاده از سامانه های Torn-MDM مبادرت به این چنین نفوذ هایی می نماید . در حالی که اگر روسها بدنبال رهگیری و رمزگشایی از مخابرات ارتش اوکراین نباشند ، معمولا اختلال سنگینی را بر روی شبکه اعمال می کنند ( تجربه افسران اوکراینی نشان داده که این اختلال تا عمق 10 کیلومتری خطوط ارتش کیف تاثیرگذار است) راست : سامانه R-934B چپ : سامانه R-330K بدین ترتیب ، ارتش روسیه در کنار سامانه های حجیم تری نظیرShipovnik-Aero به شکل گسترده ای از سامانه های کوچکتر ایجاد کننده اختلال در تمامی سطوح و رده های رزمی استفاده می کنند ( تا رده جوخه ) که شامل سامانه های اخلالگر برای ساقط نمودن پهپادهای مهاجم است . به گفته افسران اطلاعاتی ارتش اوکراین ، در حال حاضر ، هر جوخه رزمی ارتش روسیه حداقل یکی از این سامانه ها را بصورت فعال مورد استفاده قرار می دهد . راست : سامانه اخلالگر خودکار R-330B/T چپ: سامانه R-330K بوریسوجلبسک-2 مضاف براین ماموریت ، اجرای ماموریتهای فریب و القاء کنترل تعداد زیادی پهپاد های فریب دهنده به کاربران زمینی ارتش اوکراین نیز در دستورکار این یگان ها قرار دارد ، هر چند این تاکتیک هنوز به شکل گسترده ای استفاده نشده ولی قابلیت چنین کاری در ارتش روسیه وجود دارد در حالی که برخی معتقدند که اینگونه اقدامات بسرعت در حال گسترش است . راست : سامانه P-330ZH چپ : سامانه اخلالگر Rtut-BM سامانه های Dziudoist (چپ ) و Svet-KU (راست) سامانه جنگال RB-341V Leer-3 ارتش روسیه در طول تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2014 این تصویر یکی از خودروهایی را نشان می دهد که از سامانه Leer-3 پشتیبانی می کند سامانه جنگ الکترونیک R-330Zh Zhitel ارتش روسیه این سامانه چند منظوره جنگال می تواند به مجموعه ای از اهداف ، بخصوص سیگنال های ارتباطی ماهواره ای حمله کند. سامانه Borisoglebsk-2 پی نوشت : 1- ادامه دارد ( مطلب بعدی در خصوص تاکتیک های پدافند هوایی خواهد بود ... ) 2- این مقاله به شکل خلاصه ارائه شده است ، در آینده اگر عمری باقی ماند ، انشا... گسترش پیدا می کند .. 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تاکتیک های جدید برای گل شمعدانی آیا ارتش روسیه بدنبال اشباع و تخلیه پدافند هوایی ارتش اوکراین است ؟!! حضور و کاربرد گسترده بدون سرنشین انتحاری گران-2 توسط ارتش روسیه ، به اعتقاد برخی تحلیل گران نظامی ، به یکی از مهمترین رویدادها در طول عملیات نظامی اوکراین شده است ، با این حال برای یک مدت زمانی مشخص ، به نظر می رسید که ذخایر این بدون سرنشین های انتحاری بی پایان بوده و ارتش روسیه میتواند بدون نگرانی از این جنگ افزار استفاده کند ولی پس از مدتی ، حجم و شدت حملات کاهش پیدا نمود . این مساله بدان خاطر رخ داد که علیرغم ارزان بودن این بدون سرنشین های انتحاری در مقایسه با موشکهای کروز نظیر کالیبر یا خا-101 و البته بالستیک های زمین و هواپایه ای نظیراسکندر و کینژال ، هنوز نمی توان آن را در تیراژی بالاتر از 1000 فروند تولید نمود و این محدودیت مشخصی را در استفاده از آنها ایجاد می کند . در این میان ، مولفه های پروازی و عملیاتی این بدون سرنشین انتحاری در حداقل میزان خود ، با موشکهای کروز مشابهت هایی را به نمایش می گذارد ، بدین معنی که وزن سرجنگی ، سرعت پرواز و همچنین سامانه هدایت آن بسیار ابتدایی تر است ولی بدلیل هزینه های بسیار پائین تولید و همچنین سریع بودن تحویل آن به یگانهای رزمی ، کاستی های فوق الذکر تا حدودی قابل چشم پوشی است . متقابلاً ، این وضعیت در جریان درگیرهای اوکراین به وضوح ثابت شد که مهمات دفاع هوایی در اغلب موارد ، بسیار گران تراز سامانه های مهاجمی هستند که برای شکار ، بسوی آنها شلیک می گردند ،درنتیجه ارتش روسیه بتدریج در حال بررسی و ابداع تاکتیک های جدید برای اشباع سامانه های دفاع هوایی اوکراین است . البته باید به این نکته اذعان نمود که وضعیت فعلی ، همیشه بدین گونه پیش نخواهد رفت و عدم توازن فعلی در صحنه نبرد ، می تواند با ورود سامانه های دفاع هوایی لیزری به شکل قابل توجهی تغییر نماید بدین معنی که می توان پیش بینی نمونه که هزینه تک شلیک لیزری به شکل قابل توجهی پائین تر از مهمات تهاجمی با دقت بالا خواهد شد ، هر چند در حال حاضر این تک شلیک ها هنوز گران قیمت هستند . با تمامی این اوصاف ، بدون سرنشین های انتحاری گران-2 در حال حاضر ، با فاصله بسیار زیادی ، ارزان تر از بخش اعظم سامانه های دفاع موشکی عملیاتی ارتش اوکراین که هم اکنون بصورت فعال در صحنه عملیات نظامی مشغول فعالیت هستند ، به نظر می رسد و این وضعیت ، به ارتش روسیه فرصت می دهد تا تاکتیک های جدید را برای اشباع نمودن شبکه دفاع هوایی اوکراین ، مورد بررسی قرار دهد . https://www.aparat.com/v/qPkoR پدافند هوایی ارتش اوکراین در برابر گران-2 از یک نظر ، سامانه های پدافند هوایی در دسترس ارتش اوکراین برای دفاع از آسمان منطقه نبرد و به شکل خاص ، دفاع در برابر حملات گران-2 را به 3 دسته اصلی تقسیم نمود 1- دسته اول ، سامانه های پدافند هوایی محسوب می شوند که می توانند در هر ارتفاعی به شکل موثری ، این بدون سرنشین انتحاری را ساقط نمایند . 2- دسته دوم ، سامانه های پدافند هوایی محسوب می شوند که می توانند در هرارتفاعی این بدون سرنشین انتحاری را ساقط نمایند ، با این تبصره در که در سقف پرواز گران-2 ( حدود 4000 متر ) احتمال برخورد بسیار کم به نظرمی رسد . 3- دسته سوم نیز سامانه های پدافند هوایی که امکان انهدام این بدون سرنشین را در ارتفاع بالا ندارند و تنها در مرحله شیرجه یا زمانی که این پهپادها براساس مقتضیات هدف یا مسیر پرواز در ارتفاع پائین وارد محدوده برد موثر این سامانه ها می شوند ، میتوانند دست به اقدامات متقابل بزنند . دراین تقسیم بندی ،سامانه های گروه نخست شامل الف : سامانه دفاع هوایی S-300PMU/PS/PT/V1 ب : سامانه دفاع هوایی بوک ام-1 ج: سامانه دفاع هوایی NASAMS-II د: سامانه دفاع هوایی IRIS-T ه: سامانه دفاع هوایی Tor / Tor-M1 و: سامانه دفاع هوایی اسپاید ی: سامانه دفاع هوایی کروتال محسوب می شوند که بنا بر یک تحلیل اولیه ، اگر اوکراین قصد مقابله با گران-2 را با این سامانه ها داشته باشند ، درهر شرایطی نیاز به یک ذخیره بسیار انبوه از موشکها و قطعات آنها داشته که این روند برای یک بازه زمانی طولانی امکان پذیر نبوده و بطور قطع یک دفاع بسیار گران قیمت خواهد بود . با این وصف ، در میان سامانه های فوق ، یک استثناء یعنی سامانه دفاع هوایی کروتال قابل مشاهده است که موشک های هدایت رادیویی آن به احتمال بسیار زیاد ، ارزان تر از همتایان خود است ( هر چند برخی معتقدند که این هزینه پائین در تسلیحات اروپایی ، به معنای نقطه قوت نبوده ومعمولا در حوزه سازگاری با شرایط رزمی نامتعارف ، عملکرد متوسطی را به نمایش می گذارند ) . با این حال ، نمی توان به شکل کامل درخصوص عملکرد این سامانه دربرابر بدون سرنشین های انتحاری گران-2 تحلیل نمود ، چرا که این سامانه ، به نسبت قدیمی بوده ( قدیمی تراز سامانه های تانگوسکا ) در نتیجه ، اطمینان از اینکه رادار این سامانه بتواند گران-2 را در برد موثر خود شناسایی کند ، مقداری باید تردید نمود . سامانه های دسته دوم نیز شامل : الف : سامانه دفاع هوایی هاوک ب : سامانه دفاع هوایی اوسا -ای کا ام ج: سامانه دفاع هوایی تانگوسکا د: سامانه دفاع هوایی استورمر اچ وی ام ، هستند که دراین فهرست ، سامانه هاوک ، مشکلی در رهگیری ارتفاع بالا ندارد ولی بسته به اینکه چه نسخه ای از آن در اختیاراوکراین قرار می گیرد ، رخنه هایی در خصوص رادارهای استاندارد این مجموعه دفاع هوایی برای شناسایی گران-2 وجود دارد . سامانه های دسته سوم نیز شامل : الف : سامانه دفاع هوایی ام-1097 آونجر ب : سامانه دفاع هوایی استرلا-10ام ج: سامانه دفاع هوایی زد اس یو-23-4 شیلیکا د: طیف متنوعی از سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب ( کِتفی ) ه: طیف متنوعی از سامانه های دفاع هوایی سبک و نیمه سنگین توپخانه ای ، هستند که عملا هیچ شانسی برای رهگیری و انهدام این پهپادها در ارتفاع 4000 متری از سطح زمین ندارند و همان طور که بیان شد ، امکان شناسایی و ردگیری این پهپادها دریک بازه زمانی بسیار کوتاه ( شیرجه بسمت هدف ) برای این دسته درصورت آموزش بالای خدمه ، احتمالا وجود خواهد داشت . مزیت ها و معیاب تاکتیک های حمله به اهداف اوکراینی در ارتفاع بالا در حال حاضر ، ارتش روسیه ، تاکتیک حمله در ارتفاع پائین را بعنوان یک تاکتیک استاندارد شده برای حمله به اهداف اوکراینی ، در دستور کار خود قرار داده است در حالی که ارتش اوکراین پس از هرحمله مدعی است که هشتاد تا نود درصد پهپادها را مورد اصابت قرار داده و سرنگون می کند ، در حالی که هرگز برای این آمار ، مستندات قابل تاییدی ارائه نداده است . با این وصف ، اگر ارتش روسیه ، با تغییر تاکتیک ، حملات گروهی از ارتفاع بالا را مورد استفاده قرار دهد ( ارتفاع 4000 متری ) چه اتفاقی در صحنه نبرد رخ خواهد داد ؟ برخی ناظران نظامی معتقدند که در چنین ارتفاعی ، شبکه پدافند هوایی ارتش اوکراین ، دید بصری ، حرارتی یا صوتی قابل توجهی را در اختیار نخواهد داشت و امکان مقابله با این پهپادها با استفاده از توپخانه ضدهوایی یا سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب تقریبا وجود ندارد ، در نتیجه فرماندهی اوکراینی مجبور است ، سامانه های دفاع هوایی گران قیمت تر خود را وارد عمل کند که این مساله اگرچه شانس شناسایی و انهدام را بالا می برد ولی هزینه هر شلیک را برای طرف اوکراینی بالا برده و این مساله در طولانی مدت ، به معنای مصرف سریع ذخیره مهمات گران قیمتی است که تجدید ذخایر آن نیازمند صرف هزینه های بیشتر و درمدت طولانی تری است . اکنون باید این سئوال را پرسید که این وضعیت ، چه فرصتی را برای طرف روسی فراهم می کند ؟! به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، ترکیب حملات انبوه بدون سرنشین های گران-2 و هواگردهای سرنشین دار مسلح به مهمات ضدرادار میتواند گزینه مناسبی برای اشباع شبکه دفاع هوایی ارتش اوکراین باشد . در مرحله نخست ، کاربرد جنگنده های نسل پنجم سوخو-57 بهترین فرصت برای این کار به نظر می رسد ، ولی حضور این جتهای تازه کار در صحنه نبرد و احتمال بروز نقص فنی یا سقوط براثر آتش دفاع هوایی خودی یا دشمن ، ضربه سنگینی به نیروی هوایی ارتش روسیه خواهد بود در نتیجه ، بهترین جایگزین ، ترکیب جتهای سوخو-35 و سوخو-34 است که امکان حمل غلاف های جنگ الکترونیک را در آویزگاه های خارجی خود دارند . ضدرادار خا-31 پی دی در این میان ، حضور مهمات ضدتشعشع خا-31 پی دی با بردی حدود 250 کیلومتر میتواند گزینه جالب به نظر برسد ، چرا که با ورود این مهمات ، جتهای حامل نیازی به ورود به خاک اوکراین ندارند در حالی که بطور همزمان ، میتوان از قابلیتهای جنگ الکترونیک زمین پایه ارتش روسیه برای تاثیرگذاری بر عملکرد سامانه های راداری هشداردهنده ناتو که برفراز قلمرو لهستان پرواز می کنند ، نیز استفاده نمود . بدین ترتیب ، برخی ناظران نظامی معتقدند که اجرای نظام مند این تاکتیک ( حمله از ارتفاع بالا ) به معنای اشباع شدن سامانه های دفاع هوایی گران قیمت و برد بلند ارتش اوکراین است و این میزان خطر را برای جتهای سرنشین دار که ماموریت ایجاد برتری هوایی برفراز صحنه نبرد را دارند ، تا حدودی کاهش می دهد . از سویی دیگر ، تاکتیک های جنگ الکترونیک ارتش اوکراین برعلیه بدون سرنشین های گران-2 نیز تا کنون تاثیری که می بایست داشته باشد را به نمایش نگذاشته است چرا که از یک نظر ، انحنای زمین ، برد موثر این سامانه ها را که اینک در ارتفاع پائین پرواز می کنند ، تا حدودی کاهش میدهد ولی با افزایش ارتفاع پرواز این پهپادها ، بطور طبیعی این تاثیرگذاری افزایش پیدا خواهد کرد . از سویی دیگر ، گران-2 برای پرواز به سوی هدف ، به سیگنال ماهواره ای گلوناس نیازمند بوده و چون آنتن دریافت این سیگنال در بخش فوقانی پهپاد قرار گرفته ، میتوان امیدوار بود که ایجاد اختلال دراین سیگنالها با مشکل بیشتری روبرو شود که با افزایش ارتفاع ، این دردسر احتمالا افزایش پیدا خواهد کرد در حالی که متقابلا می توان سامانه های اخلال اوکراینی را در خلال تلاش برای سرنگون کردن این بدون سرنشینها در ارتفاع بالا ، بهتر و سریع تر شناسایی نمود . https://www.aparat.com/v/oN0t8 ارتقاء گران-2 و تغییر تاکتیک های عملیات آفندی درصورتی که مسیر پرواز بدون سرنشین های گران-2 ، بصورت فرضی در ارتفاع 4000 متری درنظر گرفته شود ، آیا این تغییر ارتفاع ، تاثیری بر طراحی تاکتیک هایی که اکنون در حال اجراست ، دارند ؟! در پاسخ به این سئوال برخی معتقدند که با طراحی مجدد "ملخ" این پهپاد می بایست توانایی پروازدر سقف طراحی شده یا فراتر از آن را بدست آورد ، چرا که به صورت پیش فرض اطلاع داریم که عملکرد ماهیواره ملخ در ارتفاع های مختلف ، متفاوت است . علاوه براین ، می توان با طراحی و نصب سطوح جدید در بخش تحتانی انتهای بدنه پهپاد ، به نوعی تشعشعات حرارتی و صوتی پیشرانه پرسر و صدای گران-2 را کاهش داد ، هر چند امضاء حرارتی پیشرانه پیستونی گران-2 برای حسگرهای مادون قرمز سامانه های دوش پرتاب ، هدف ساده ای نیستند ولی درارتفاع 4000 متری ، امکان اینکه سامانه های دقیق تری ، بتوانند گران-2 را کشف کنند ، محتمل به نظر می رسد ولی درصورت این بهینه سازی ها ، گران-2 ، ساکت تر و البته با امضاء حرارتی پائین تر بسمت هدف پرواز خواهد کرد . علاوه براین ، میتوان موضوع نصب بازتابنده های چرخشی یا لنزهای لونبرگ را نیز مورد بررسی قرار داد که به نسبت ، سطح موثر پراکندگی گران-2 را افزایش می دهد . حال سئوال این است که چرا باید دست به چنین کاری زد ؟ برخی معتقدند که چنین کاری ، سامانه پدافند هوایی دشمن را تحریک می کند تا زودتر شلیک کند ، بدین معنی که وقتی یک هدف در مقیاس گران-2 زمانی که که در صفحه رادار دشمن بصورت یک هدف بزرگتر نظیر یک جنگنده سرنشین دار جلوه کند ، فرمانده آتشبار دشمن اقدام به شلیک کرده و با توجه به اینکه پهپاد فوق الذکر یک هدف کوچک است ، موشک پس از شلیک ، هدف خود را از دست داده و از دست می رود . ( میتوان فاصله باز یا بسته شدن لنزهای لونبرگ یا بازتابنده های نصب شده روی این پهپادها را با برد و سرعت موشک پدافندی حریف ، تنظیم نمود) برای سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب ، بدون سرنشین گران-2 وقتی در حداکثر ارتفاع خود پرواز می کند ، یک هدف دوراز دسترس است ، بااین وجود میتوان یک تله حرارتی قابل کشیده شدن را با یک سیم فلزی به طول 40تا 50 متر به انتهای این پهپاد متصل نمود تا از طریق ، میزان شلیک های چنین موشکهایی را افزایش داد که این به معنای خالی شدن سریع ذخیره موشکهای دشمن است . در حوزه تاکتیک های مورد استفاده در مرحله شیرجه ، به تقریب چندان مهم نیست که گران-2 در ارتفاع بالا یا پائین بسمت هدف حرکت کند ، چرا که تقریبا همه سامانه های طبقه بندی شده در دسته سوم ، برای هدف قرار دادن این پهپاد در مرحله شیرجه ، مدت زمان بسیار محدودی را در اختیار دارند ، هر چند با کاهش علائم صوتی و حرارتی میتوان این خطر را بیشتر از گذشته کاهش داد . مضاف براین ، در برخی موارد ، می توان گران-2 را با فاصله مشخصی ، از کنار هدف عبور داد ( یا بصورت دایره ای برفراز هدف به پرواز درآورد ) که دشمن را وادار نمود تا از حداکثر توان آتش خود برای ساقط کردن پهپاد استفاده کند . این تاکتیک درنهایت به معنای افزایش استهلاک سامانه های دفاع توپخانه ای گران قیمت اوکراین ( نظیر ژپارد ) خواهد شد . نتیجه گیری : با توجه به موارد فوق الذکر ، باید به این نکته اذعان نمود که امکان پیروزی در این جنگ تنها با اتکاء بر سامانه های بدون سرنشین نظیر گران-2 تقریبا وجود ندارد ، ولی تولید این سامانه در مقادیر 1000 فروندی ، و کاربرد دقیق آن در صحنه نبرد ، را میتوان بصورت ابزاری برای اشباع سامانه های دفاع هوایی ارتش کیف ، سپس کسب برتری هوایی و درنهایت تکمیل آن با عملیات زمینی استفاده نمود . پی نوشت : بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

ارتش روسیه قصد دارد لشگر 104 هوابرد خود را دوباره احیاکند. این لشگر در سال 1944 تاسیس و در اوخر دهه 90 میلادی منحل شد دولت آمریکا بخشی از کمک های مالی خود را که قرار بود در اختیار اکراین قرار دهد به سمت تایوان هدایت میکند منابع اکراینی اطلاعات جالبی از نبرد بر سر روستای استارومایروسکی منتشر کرده اند. بنا بر شناسایی دقیقی که توسط پهپاد ها و ماهواره ها و شنود و سایر امکانات صورت گفته بود حداکثر نیرویی که برای مدافعین روستای تخمین زده شدهدبود حدود 20 سرباز روس بوده اکراینی ها با چند زرهپوش و 70 نفر به روستا یورش برده اما متوجه شدن حدود 200 نظامی دیگر روس که در زیر زمین پنهان شده بودن به کمک مدافعین شتافته واحد اول اکراینی ها قتل عام شده ارتش اکراین یگ گردان نیروی دیگر را وارد روستا کرده به گفته نظامیان اکراینی جان سالم بدر برده سربازان این کشور به سیبل های متحرک سربازان روس تبدیل شدن بعد از آن توپخانه روسها شروع به سلاخی کردن ( واژه ایی که اکراینی ها به کار بردن) نیروهای جان بدر برده را شروع کردن نتیجه نبرد شوکه کننده بود یک گردان کامل اکراینی در این نبرد نابود شدن و از تمام زرهپوشهای ارسالی تنها یک امرپ پرو مکس جان سالم بدر برده. ارتش اکراین بعد از گلوله باران بسیار سنگین توپخانه خود و نابود کردن سنگر ها روسها وارد روستا شده که 24 ساعت بعد مجبور به تخلیه روستا بر اثر ضد حملات روسها شده هم اکنون روستا خالی از طرفین است و جاپایی برای حملات اکراین و یا ضد حملات و روسها است خبر دیگر تسلیم شدن صدها نظامی اکراینی در طول یکماه اخیر (به نقل از منابع اکراینی ) که در ضد حملات شرکت داشتن به روسها سبب نگرانی ارتش اکراین شده است در حملات یک هفته گذشته بخصوص در منطقه رابوتینو چندین دسته نظامی اکراینی که برای ضد حملات راهی خطوط روسها شده بود تسلیم شدن حجم بالای تلفات و تراکم خطوط روسها و قدرت آتش روسها و از همه مهم تر بخشی زیادی از این نظامیان به طور اجباری به خدمت فراخوانده شدن و بعد از اموزش مستقیم به خطوط نبرد روانه شدن از دلایل این تسلیم شدن است روسها هم با همین مشکل مواجه بودن سربازانی که به طور اجباری بسیج شده و مستقیم به خطوط درگیری فرستاده میشدن مستعد ترک مواضع در حملات اکراین بودن اما همین نظامیان بعداز چندماه و عادی شدن شرایط کمتر مواضع خود را رها میکنند و بیشتر مدافعین در جبهه جنوبی را همین نظامیان بسیج شده روسی تشکیل داده مهم ترین راه حل برای این موضع عدم ارسال سریع به لجمن برای هر سرباز است (این شامل هر کشوری حتی خودمون هم میشه) اما اکراینی ها ضبط گوشی ها تلفن همراه برای عدم برقراری ارتباط با روسها توسط سربازان و همچنین قطع شدن حقوق ومستمری خانواده در صورت تسلیم شدن و وارد کردن در لیست مفقودین را راه حل موقت برای رقع این موضوع عنوان کرده اند ======================== با شروع ضد حملات اکراین در جنوب تمام توجهات به محور ژاپورژیا منعطف شده است اما ارتش اکراین همزمان با این حملات اکراینی ها حملات بسیار شدیدی را در باخموت شروع کردن اکراینی ها حدود 70 هزارن ظامی را در این محور مستقر کردن عمده نیروها مدافع روسها را چتربازان روسی تشکیلداده که جز وادحاهی آموزش دیده محسوب می شودن دو هفته پیش در حملات اکراین روستای استراتزیک کلیشچیوکا تا استانه سقوط قرار گرفت اکراینی ها چندین ارتفاع 150 تا 200 متری را در اطراف این روستای تصرف کرده و بخشهای از روستا را در اختیار داشتن که با گلوله باران بسیار سنگین روسهاو اعزام واحدهای کمکی و دخالت نیروی هوایی اکراینی ها مجبور به عقب نشینی شدن روسها در این محور به طور گسترده و البته در سکوت خبری در حال بکار گیری گلوله ای توپخانه ایی خوشه ایی هستن و تلفات سنگینی بر مهاجمین وارد کرده است . به نقل از یکی از افسران اکراینی در این محور در چند روز 200 سرباز واحدش کشته وزخمی شدن شبکه تلوزیونی آمریکایی CNBC عنوان کرده است مقامات آمریکایی از اصرار اکراین به ادامه حملات در باخموت با وجود تلفات زیادو حجم بالای مصرف مهمات توپخانه ایی متحیر شده اند . البته اکراین واحدهای جدیدی به باخموت اعزام کرده است و بالگردهای روسی اولین نفربر برادلی را در باخموت هدف قرار دادن و با بازدید زلنسکی از باخموت احتمال دارد دور جدید حملات اغاز شود در صورت سقوط این روستا به دلیل ارتفاعات آن که در دشتهای اکراین حکم طلا را دارد جنوب باخموت در آستانه سقوط قرار میگیرد شکار ادوات اکراینی توسط بالگرد روسی در باخموت انهدام تانک تی 80 روسی در چندین حمله موشکی و کواد کوپتری اکراینی ها آسیب دیدن دو راکت انداز گراد روسی در حمله چندین راکت همیارس آسیب دیدن توپ کششی 152 م م روسها انهدام خمپاره انداز 240 م م روسها حمله اکراینی ها به سامانه بوک و خودرو موشک گذار این سامانه (البته احتمالا این کلیپ معلق به سال گذشته ویا اوایل پاییز باشد) انهدام نفربر بی ام پی3 روسی در حمله کواد ارپی جی انهدام یک سامانه دیگر بوک روسی 4 تانک تی 72 و80 منهدم و آسیب دیده روسها نفربر هوابرد روسهاو مین ضد تانک گرفتار شدن ستون زرهی روسها در میدان مین حمله به خمپاره انداز 240 م م روسها گراد آسیب دیده روسی اسارت دو سرباز روس در حملات اکراینی ها ماه میلادی گذشته تصاویر انهدام و یا آسیب دیدن 49 تانک و 103 نفربر و 57 خودر زرهی وامرپ اکراینی توسط روسها در محور(احتمالا) جنوب منتشر شده است زرهی اکراین در جنوب حملات لانست ها تانک تی 64 بی ام پی1 توپ خودکششی وزیدکا ؟؟ توپ خودکششی کراب سه توپ خودکششی منهدم شده اکراینی 2 وزیدکاو یک ام 109 چهار امرپ پرو مکس منهدم شده از دید اکراینی ها سه امرپ گریپی منهدم شده از دید اکراینی ها یک روزنامه ایتالیایی هفته گذشته عنوان کرده بود حدو 38 تانک لئو پاردو 60 نفربر برادلی در جریان ضد حملات اکراینی از دست رفته باشند تانک تی64 ونفربر ام 113 بهینه شده (غنیمتی) نفربر برادلی برجک پریده شده شده اکراینی انهدام یک نفربر برادلی (ممکنه تکراری باشه در دو پست گذشته صحنه ایی از انهدام یک برادلی توسط کواد آرپی جی منتشر کردم البته این دوبار مورد هدف قرار میگیره) به غنیمت گرفته شدن 3 تانک تی 64 و 72 اکراینی توسط روسها سایر خسارت های زرهی اکراین (این رو احتمالا قبلا منتشر کردم و روسها چون نتونستن جابجاش کنند با چند نارنجک منهدمش کردن) حمله به دو نفربر بی ام پی و بی تی ار4 و یک امرپ پرو مکس اکراینی تانک ونفربر اکراینی و موشک های ضد زره روسها انهدام سامانه ضد زرهی اسکیف اکراینی توسط کواد ارپی جی

Dassault Mirage F1CE مخصوص اسپانیا

Hawker Hunter T7A

Convair RB-36 Peacemaker دوربین عکاسی برد بلند و عظیم بوستون کمرا دالان معروف جابجایی بین کابین های هواپیما که خدمه باید در آن میخزیدند !

طرح انتقال آب دریا به مرکز ایران ابرپروژه ی انتقال آب دریا با لوله به مرکز ایران با میزان سرمایه‌گذاری ۱۲۸هزار میلیارد تومانی در حال انجام است. این طرح ابتدا به منظور آب رسانی به صنایع ایران در حال انجام است ولی با ساخت آب شیرین کن های هسته ای در کنار این طرح میتوان مشکل آب شیرین مناطق مرکزی ایران را نیز برطرف کرد. طرح ملی فعلی انتقال آب از خلیج‌فارس و دریای عمان، برای رساندن آب به هفت استان واقع در فلات مرکزی و شرق کشور است. این طرح در چهار خط مانند شکل بالا طراحی شده است که قسمت هایی از ان افتتاح شده ولی با تکمیل طرح فاصله ی زیادی داریم. این طرح باید یکی از اولویت های اصلی کشور در بودجه ی هر سال باشد تا مشکل خشکسالی در این مناطق به میزان زیادی کاهش پیدا کند.

حملات هندو ها به مسلمانان و مسیحیان در هند در هفته های گذشته، هندوها در ایالت مانیپور هند حداقل 10 کلیسا را منفجر کرده و تعدادی از مسیحیان را کشته اند. همچنین هندو ها در میوات علیه مسلمانان دست به حملات تروریستی زده و چندین مسلمان را به شهادت رساندند همچنین ده ها نفر زخمی شده اند و چند مسجد را نیز به آتش کشیدند. گفته شده این حملات از معبد های هندو ها برنامه ریزی میشود. حکومت حزب ملی‌گرای هندوها به رهبری نارندرا مودی، نخست وزیر اسلام ستیزی هند در سال‌های اخیر، گروه‌های مذهبی تندرو را جسور کرده است.

جنگ بزرگ در آفریقا در راه است؟ پس از کودتای نظامیان در نیجر که دولت غربگرای نیجر را از قدرت کنار گذاشت، دولت های غربی به شدت نگران شده و واکنش های جدی نشان دادند. دولت های نیجریه، ساحل عاج و بنین نیز تهدید کرده اند که به نیجر حمله ی نظامی خواهند کرد. پ. ن :نیجر یکی از منابع مهم اورانیوم برای کشورهای غربی است همچنین در مسیر لوله ی خط گاز از نیجریه به اروپا میباشد.

صبح امروز چندین قایق انتحاری اکراینی به بندر نووراسیسک در خاک اصلی روسیه و در نزدیکه کریمه حمله ور شدن ارتش روسیه اعلام کرد ۳ قایق انتحاری و ۱۰ پهپاد را منهدم کرده است . در این حمله یکی از کشتی های جنگی روسی که احتمالا یک کشتی آبی خاکی باشد اسیب دیده است. این کشتی توسط دو یدک کش به ساحل منتقل شده. در زمان این حمله چندین پهپاد و هواپیمای آواکس و چنگال امریکایی بر فراز آب های رومانی درحال گشت زنی بوده اند انهدام قایق های انتحاری اکراینی

Yakovlev Yak-42D Clobber

موشک kh-101 روسی و قطعات غیر روسی که تو اون استفاده شده نکته جالب این هست که شرکت Texas Instruments هنوز با روسیه همکاری میکنه

عملیاتی شدن شناورهای جدید با موشک های 600 کیلومتری سردار عظمایی فرمانده قرارگاه عملیاتی امام محمد باقر (ع): در این رزمایش شناور‌های یگان ویژه شهید حججی با موشک برد بلند 600 کیلومتر برای دفاع از حریم جزیره حضور داشتند.

رزمایش دفاع از جزایر ایرانی خلیج فارس رزمایش اقتدار دریایی سپاه با بکارگیری شناورهای موشک انداز پرسرعت، پرنده‌ها و شناورهای بدون سرنشین مجهز به هوش مصنوعی، هواپیماهای دوزیست و موشک‌های بالستیک نقطه زن دریایی در جزایر بوموسی، تنب بزرگ و کوچک برگزار شد. ازجمله ویژگی‌های رزمایش: انتقال سریع نیرو‌ها از سرزمین اصلی به جزیره بوموسی و تنب بزرگ، توسط بالگرد‌ه و هواپیما و قایق در کمتر از 15 دقیقه رونمایی از شناورهای شهید حججی با موشک های 600 کیلومتری قرار گرفتن موشک های بالستیک فتح با برد 120 کیلومتر و موشک کروز قدیر با برد 300 کیلومتر در جزایر

در خبرها بود که پس از مدت ها فشار به رهبرای گروه اخوان المسلمین مصر در ترکیه، چند روز پیش ترکیه دفاتر این گروه را هم بست و عنوان کرد حق ندارند حتی سخنی در انتقاد از مصر بزنند و اینطور قدمی دیگه برای اقتصاد شکنندش به امید ارتباط با مصر برداشت. و حالا که به عقب نگاه میکنیم از فریب حماس در دوره ای ( که اردوغان پرچم دروغین حمایت از فلسطین را همزمان با روابط اقتصادی با صهیونیستها بلند کرده بود ) که منجر به امید بستن به اردوغان و پشت کردن به مقاومت و سوریه ای که پناهش داده بود ( لابد به این امید که ترکیه مثل محور مقاومت تحت فشار نیست و براش مفیدتر هست ) و ویران کردن سوریه در دوره ی با امید بستن مردم سوریه و گروه های اخوانیشون و شبه مردمیش! به ترکیه و بعد امید بستن مرسی و گروه های مصری به اردوغان و همینطور ادامه دار تا حتی روس ها و خنجر از پشت خوردن و ... همه و همه افراد و گروه هایی بودند که به اردوغان تکیه کردند و همه خنجر خوردند با یک چرخش اردوغان. ولی برای برخی با هزینه های خیلی خیلی زیاد. سرنوشت مرسی و اخوان مصر و سوری ها با کشوری ویران و اقلیم که عملا فکر میکرد روابط عشاقانه داره ولی همون داعش مورد حمایت ترکیه کم مونده بود از هستی ساقطش کنه اگر ایران نرسیده بود و حتی روس ها و گروه های مقاومت مثل حماس که اگر تدبیر و مظلومیت (کوتاه امدن محور مقاومت مثل همیشه ) مقاومت نبود شاید سرنوشت بدتری از مرسی و اخوان های مصری و سوری ها داشتند. ولی این چرخه فریب و اعتماد اردوغان هنوز ادامه داره. برای رژیم هایی مثل علیف البته که تا وقتی باج های بزرگ یک طرفه ( مثل یک استان نفت خیر برای ترکیه میمونه با فساد خاندان علیف عملا) وجود داشته باشه این دوستی گرگ صفتانه ادامه داره ولی اون هم تاریخ انقضایی خواهد داشت.

همانطوری که قبلا ذکر شد ارتش اکراین از هفته پیش موج دوم حملات به جبهه جنوبی را اغاز کرد. اکراینی ها چیزی در حدود 200 دستگاه تانک و نفربر را برای درهم شکستن خطوط روسها در دو منطقه استارومایورسکی و رابوتینو روانه کردن این یکی از بزرگ ترین حملات زرهی اکراین از شروع جنگ بوده است . منطقه استارومایورسکی در جناح چپ ژاپورژیا و در نزدیکی نودونتسک واقع شده است در حدود یکماه بر سر این روستا دو طرف درگیر بودن ارتش اکراین از ابتدای ضد حملات سعی داشت با چند گروه زرهی و مکانیزه به خطوط روسها نفوذ کند که میادین مین توپخانه روسهاو مقاومت مدافعین مانع این کار شد در ادامه اکراینی ها تغییر تاکتیک داده و بجای استفاده از مشت زرهی واحدهای پیاده را در دهها گروه کوچک در حدود 10 نفره روانه خطوط روسها کرده تا مینها مانع ارتش اکراین نشود و بعد در ادامه واحدهای زرهی حملات را اغاز میکردن این تاکتیک هم به دلیل تلفات سهمگین پیاده نظام موفق نبود اما در جدیدترین تاکتیک اکراینی ها با استفاده از توپخانه بشدت سنگرهای روسها در درهم کوبیده به طوریکه دیگر مواضع اماده ایی برای مدافعین باقیمانده و بعد حملات پیاده وزرهی را آغاز کردن در حدود 3 روز درگیری مستمر بر سر روستا ادامه داشت تا سرانجام روسها مجبور به عقب نشینی از این روستا شدن اما این پایان کار نبوده و بعدا ز 24 ساعت این روسها بودن که ضد حملات را آغاز و ارتش اکراین رو مجبور به تخلیه بیشتر روستا کردن در حال حاضر در روستا هیچ کدام از طرفین حضور ندارن و به یک منطقه خاکستری تبدیل شده است و دو طرف در حومه آن مستقر شده اند اکراینی ها برای عقب راندن روسها تلفات هنگفتی متحمل شدن در محور مرکزی ومنطقه رابوتینو جایی که از خرداد ماه و زمان شروع ضد حمله شاهد درگیریها سنگین بوده روسها در این منطقه تا کنون بشدت مقاومت کرده ودهها حمله کوچک و بزرگ اکراینی ها را دفع کردن بطوری که تنها در یک مورد 10 نفربر بی ام پی و 2 تانک اکراینی ها در این نقطه در چند روز پیش در حملات ناکام از دست رفت اکراینی ها در این محور تنها موفق به پیشروی چند صد متری شدن . در مجموع براورد میشود چیزی در حدود 100 تانک ونفربر اکراینی در حملات جدید به مواضع روسها آسیب ویا منهدم شده باشند رسانه های غربی از چند برابر شدن حجم حملات اکراینی ها خبر داده عموما تصاویر و مطالب زیر مربوط به دور جدید حملات اکراینی هاست ============= بخشی از خسارت های زرهی ا اکراینی ها در محور ژاپورژیا در بخشی از این کلیپ یک نفربر بی ام پی 1 اکراینی که چند سربازان رو هم روی خود حمل میکنه برای پنهان شدن عجله داره به طوریکه از پشت به یک نفربر دیگه میکوبد و وخواهان باز شدن مسیر است بعدا ز عبور و پنهان شدن هدف یه لانست قرار میگیره و سرنشینان اون بجز یکی کشته و زخمی میشن لحظاتی بعد همون نفربر بی ام پی قبلی نفربر سوخته ور کنار میزنه و حتی به درخواست کمک خدمه زنده مانده این نفربر توجهی نمیکنه (البته مقداری هم به خاطر محیط منطقه است که هر توقف منجر به تبدیل شدن به یه هدف میشه) دو برادلی ویک تی 72 بی 3 سابق روس https://www.aparat.com/v/DRpT8 هدف قرار گرفتن نفربر CV90 توسط ار پی جی در حمله ناکام به مواضع روسها یکی از خدمه این نفربر کشته و دو تن دیگر زرهپوش را ترک میکنند https://www.aparat.com/v/JycBQ واژگون شدن تانک اکراینی در خندق ضد تانک روسها یک تانک ویا نفربر اکراینی که مسیر خود را گم کرده است به اولین خط دفاعی اصلی چند کیلومتر بعد از روستای استارومایروسکی میرسد اما از وجود خندق ضد تانک بی خبر است https://www.aparat.com/v/8NGIJ حمله روسها به سنگر اکراینی ها 2 اکراینی در این حمله کشته و 4 تن دیگر زخمی میشوند https://www.aparat.com/v/ug8Ad یک لئو پارد دیگر و لانست روسی این تصیویر مربوط به همین لئوپارده که هدف لانست قرار گرفته حالا در ادامه منفجر شده ویا توسط موشک ضد زره یک بالگرد کاموف منهدم شده شکار توپ خودکششی کراب مجهز به زره قفسی توسط لانست انهدام 5 نفربر ام 113 و بی ام پی در محور جنوب اسرا وجان باختگان اکراینی ها عموما متعلق به محور جنوب انهدام یک گروهان مکانیزه اکراینی 10 نفربر و دو تانک در حمله ناکام به یکی از خندق های ارتش روسیه در حومه روستای رابوتینو روسها در اقدامی نادر دو سرباز اکراینی (همین ستون )را با پهپاد لانست هدف قرار دادن هدف قرار گرفتن 3تانک اکراینی توسط کواد آرپی جی های روس در محور جنوبی انهدام4 تانک تی72 و یک نفربر بی ام پی اکراینی در حمله ناکام ب مواضع روسها در محور زاپورژیا انهدام راکت انداز ترموباریک توس در حمله کواد انتحاری اکراینی و راهکار روسها برای محافظت از توسها آسیب دیدن یک سامانه پدافندی سام 10 و توپ خودکششی اکاتسیا روسی گلوله های خمپاره ساخت میانمار در خمدت ارتش روسیه ارسال دسته جدیدی از تانکهای لئوپارد1 A5 به اکراین تمرینات مشترک واگنرها و ارتش بلاروس نصب اخلاگر ضد کواد کوپتر بروی تانکهای اکراینی دونفربر منهدم شده بی ام پی2 و برادلی اکراینی این سربازان اکراینی هم که در حمله سه هفته پیش بر اثر انفجار مین بشدت اسیب دیده بود خوشبختانه نجات یافت البته به غیر از نجات این فرد . این تصویر خوشحال بودنشون هم جالبه یک نوع روحیه دادن به اکراینی هاست حالا اگر رسانه های ما بودن چطور بازتاب میدادن یک اکراینی غیور به مدت یکسال یک تانک روسی تی 80 بهینه شده رو پنهان کرده بود احتمالا جهت فروش

ورود F35, F16 های جدید آمریکا به خلیج فارس چنگ و دندان نشان دادن آمریکا یا لاف در غریبی مقدمه در 15 جولای 2023 خبر استقرار تعدادی از هواپیماهای F16 آمریکایی در خلیج فارس برای مقابله با آنچه، اقدامات بی ثبات کننده ایران نامیدند، توسط پنتاگون منتشر شد. اما واقعیت را باید کمی قبل تر جستجو کرد. پس از خروج ترامپ از برجام و پایان دولت غربگرای حسن روحانی، تهران سعی در تقویت بازار خود با ترمیم رابطه با شرق و گسترش روشهای دور زدن تحریمها کرد با ایجاد اختلاف بین اروپا و آمریکا در بازگشت به برجام و جنگ اوکراین عملا آمریکا همراهی اروپا را در اجرای تحریمها از دست داد از طرفی ایران نیز بازار خود را با فرض تحریم اروپا در نظر گرفته و عملا دست اروپا و آمریکا را در فشار بیشتر بست، اما آمریکا به دنبال راهکارهایی برای افزایش فشار بر ایران بود به همین جهت درصدد ایجاد اختلال در صادرات نفت ایران با توقیف نفت یا خود نفتکش‌ها بر آمد. آغاز درگیری در سال ۲۰۲۰ دادگاهی در ایالات متحده آمریکا رای به مصادره ۴ نفتکش ایرانی نفتکش Bella, Beriing, pondi, luna که محموله نفتی به ونزوئلا حمل کردند داد آمریکا با مشارکت کشورهای دیگر از این چهار نفتکش مجموعا ۱.۱۱۶ میلیون بشکه نفت مصادره کرد آخرین موقعیت این نفتکش‌ها پیش از توقیفشان دهنده مشارکت آنها در صدور نفت در خط یونان دارد. موقعیت نفتکش‌های luna, pondi در ۱۷ می و ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰ در خور فکور امارات ثبت شده و Bella و Bering نیز آخرین موقعیت خود را در یونان نشان می‌دادند توقیف luna در یونان صورت گرفت اما توقیف سایر نفتکش‌ها در جایی در خلیج فارس و مرتبط با عربستان و امارات صورت گرفت «دوران بزن در رو تمام شد» در پاسخ ایران در آگوست همان سال با دخالت نیروی دریایی و با استفاده از بالگرد SH3 Sea king نفت کش wila را توقیف کرد این نفتکش متعلق به شرکت ‌Bandit Shipping Co بود. در ادامه در ژانویه ۲۰۲۱ سپاه یک نفتکش کره‌ای Hankuk Chemi حامل نفت امارات را توقیف و نفت آن را به تلافی مصادره کرد. ظرفیت این تانکر ۱.۷ میلیون بشکه است که با توجه به بارگیری آن در ابتدای حرکت از امارات در بیشترین میزان بارگیری بوده است. در این میان امارات تنها به آمریکا اجازه مصادره نفت ایران را داد اما عملا متضرر اصلی این رویداد امارات است پس از آن آمریکا و کشورهای امارات و عربستان ائتلافی برای امنیت تردد کشتی‌ها در تنگه هرمز تشکیل دادند این ائتلاف عملا در سال ۲۰۰۱ تشکیل شده بوداما دستورکار مشخص و جدی آن تدوین و فرماندهی عملیاتی آن تشکیل شد و عملا امکانات این کشورها بدون نیاز به اجازه آن کشور در اختیار آمریکایی‌ها برای انجام عملیات دریایی قرار گرفت. تشکیل این ائتلاف به معنی تحت اختیار گرفتن نیروی هوایی این دو کشور توسط آمریکا در منطقه بود امکاناتی که با F15 های عربستان و F16های اماراتی معنی پیدا می‌کرد. نفتکش Bella, Pandi, Bering روز شمار وقایع نفتکش luna نیز که توسط دولت یونان توقیف شده بود با توقیف دو نفتکش Delta Poseidon, Prudent warrior به صورت متقابل آزاد شدند دهم آگوست ۲۰۲۱ نفتکش winsom متعلق به Lynx Marine و متعلق به امارات با یک میلیون بشکه نفت توقیف شد در ۲۴ اکتبر نفتکش Sothys متعلق به ویتنام توقیف شد این نفتکش نفت تانکر Oman Pride را در ژوئن دریافت و فرارکرده بود که پس از تخلیه نفتش در بندر عباس رها شد. در ۲۷ آوریل تانکر Advantage Sweet متعلق به چین به دلیل تصادف با لنج ایرانی توسط نیروی دریایی توقیف شد. سهامدار اصلی این تانکر انگلیسی است. در سوم می ۲۰۲۳ نفتکش Niovi متعلق به Grand financing co پس از خروج از داک تعمیر در فجیره توسط سپاه توقیف شد. این شرکت متعلق به یک بانک در هنگ کنگ است. در ۲۹ می ۲۰۲۳ آمریکا نفتکش Suez Rajan را توقیف کرد و آن را به ۷۰مایلی خلیج مکزیک منتقل کرد اما هیچ شرکتی حاضر به خرید یا تخلیه نفت آن نشد. در ۳۱ می امارات اعلام کرد از ائتلاف با آمریکا در خلیج فارس خارج می‌شود این ائتلاف با حضور ۳۶ کشور به منظور ایجاد امنیت در تنگه هرمز (بخوانید مهار قدرت جمهوری اسلامی ایران در خلیج فارس) در سال ۲۰۰۱ تشکیل شده بود. این خروج با بی اعتنایی و خروج غیر رسمی عربستان عملا متلاشی شده به حساب می‌آید. در ۱۱ جولای سوپر تانک آرمان ۱۱۴ توسط اندونزی به دلیل تخلیه غیر مجاز نفت در یک کشتی دیگر توقیف شد. وزارت نفت ایران نفت داخل تانکر را متعلق به ایران نمی‌داند. در ۱۷ جولای نفتکش NADA2 متعلق به INTERNATIONAL TANKERS ENTERPRISE مستقر در امارات حامل ۱ میلیون بشکه گازوئیل قاچاق ایران توقیف شد. این عملیات شاهد رویارویی متفاوت آمریکا با ایران بود. برای اولین بار آمریکا برای نمایش قدرت ۲ فروند هواپیمای پشتیبانی نزدیک A10‌را برایی مقابله با قایق‌های سپاه وارد عمل کرد. بررسی تاکتیک‌های نظامی در ابتدای امر مصادره نفتکش‌ها توسط آمریکایی ها با همکاری برخی کشورهای همسو با بهانه ارسال سوخت و مشتقات ایران به ونزوئلا آغاز شد و سپس ایران در مقام تلافی اقدام به مصادره نفتکش‌ها به صورت متقابل نمود. آمریکا از برخورد مستقیم اجتناب کرد و عملا کشورها و شرکت‌هایی که با آمریکا در این زمینه همکاری نموده بودند متضرر شدند. با بررسی قاطعیت ایران این کشورها از همکاری با آمریکا در جنگ نفت‌کش‌ها سر باز زدند تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱، ایران تهدید کرده‌ بود که در مقابل مصادره نفتش سکوت نخواهد کرد. گمان می‌رود بخشی از نفت توقیفی ایران در امارات به نفتکش Sothys تحویل داده شد به همین جهت این نفتکش یک هدف برای ایران تلقی می‌شد. به همین جهت آمریکایی‌ها از قصد ایران برای مصادره آن اطلاع داشتند و موقعیت آن به شدت رصد می‌شد مسیر دریانوردی این نفت‌کش در ۲۴ ساعت پایانی نشان می‌داد که به منظور اتلاف وقت در دریای عمان پرسه‌ می‌زند. در این حالت دو سناریو محتمل است اول این نفت‌کش به دنبال فرصت برای ورود به خلیج فارس در زمان مناسب با استفاده از اختفا یا پوشش ناوهای ائتلاف بود و از عدم انجام عملیات در دریای عمان توسط سپاه مطمئن بود. دوم این نفتکش توسط آمریکا به عنوان طعمه قرار گرفته بود و بدون اطلاع نفتکش در دریای عمان معطل می‌کردند تا سپاه در تله بیفتد به صورت مشخص برتری‌های سپاه در خلیج فارس دیگر در دریای عمان وجود نداشت و آمریکا با تناژ بالاتر شناورهایش عملا دست برتر را در این منطقه داشته و قدرت خود بدون ترس از اقدام آنی دیکته می‌کرد. پرسه زدن نفتکش Sothys در ۲۴ ساعت قبل از توقیف. آیا این نفتکش یک طعمه بوده؟ در این زمان و با وجود تله اقدام سپاه نیازمند جسارت و مدیریت قوی میدانی را طلب می‌کرد. در ابتدا تفنگداران دریایی سپاه به وسیله یک بالگرد بل ۴۱۲ در نفت‌کش پیاده و آن را تصرف می‌کنند. همزمان تعدادی شناور تندرو در منطقه‌ای که از ساحل ایران فاصله ۱۰۰ کیلومتری داشت وارد عمل می‌شوند این شناورها در پوشش کاتاماران شهید ناظری عمل می‌کردند که فرماندهی نزدیک میدان را بر عهده داشت کمی دورتر ناو تدارکاتی شهید سیاوشی احتمالا با یک سامانه سوم خرداد بر روی عرشه وظیفه پوشش هوایی را در بردی دورتر از سامانه‌های دفاع ساحلی رصد و مدیریت فضا را برعهده داشت پهپاد از نوع مهاجر ۶ نیز جهت تصویر برداری هوایی در منطقه حاضر بود. ناو شهید سیاوشی توان حمل سامانه سوم خرداد و ۵ شناور یا ۲ شناور و یک بالگرد را دارد زمان لازم برای تصرف و انتقال کشتی ۲ تا ۳ ساعت حداکثر تخمین زده می‌شود بلافاصله پس از شروع عملیات در طرف مقابل دو ناوشکن USS The Sullivans (DDG-68) به عوان عامل میدانی و ناوشکن USS Michael P. Murphy (DDG-112) هر دو از کلاس Arleigh Burke وارد میدان می‌شوند. یک بالگرد سی هاوگ با ۲ موشک AGM-114 هلفایر از یکی از ناوشکن‌ها به پرواز در آمده و بر فراز قایقها پرواز می‌کند پس از آنکه قایق‌ها کوچکترین اعتنایی به بالگرد و سلاح آن نمی‌کنند بالگرد با کاهش ارتفاع سعی در به‌هم زدن آرایش قایقها با باد دارد. به نظر می‌رسد این مساله قایقها را آزار داده و از خود عکس العمل نشان دادند که شاید شلیک تیر اخطار یا سلاح دیگر باشد که ناگهان بالگرد با پرتاب فلر از منطقه متواری می‌شود. مشخصات کلاس Arleigh Burke تناژ ۸۹۰۰ تن طول ۱۵۴ متر حداکثر سرعت ۵۴ نات تسلیحات ۸ موشک هارپون یا دو آشیانه بالگرد یک تا دو بالگرد سی هاوگ ۹۰ سلول پرتاب عمودی مارک ۴۱ برای شلیک موشک سطح به زمین تاماهاک یا پدافند استاندارد ۲ یک توپ ۱۲۷ یک فالانکس اژدر 324م م توپ ۲۵ و مسلسل‌های کوچک ناو سالیوان به قصد ترساندن سعی در نزدیک شدن به کاتاماران و نفت‌کش دارد و در مواردی سعی در پیچیدن جلو کاتاماران دارد که با توجه به چالاکی بیشتر کاتاماران و البته جسارت بیشتر ملوانان ایرانی بی‌اثر می‌ماند نیروهای مستقر بر روی کاتاماران به صورت رزمی پشت تیربار قرار گرفته و در بیسیم مرتبا اخطار به ناو آمریکایی داده می‌شود بیسیم از مکالمه فارسی بین شناورهای ایرانی و اخطارهای سپاه به ناو آمریکایی اشباع می‌شود. در اطراف یک ناو ۱۵۰ متری قایق‌های تندرو سریعا تغییر جهت می‌دهند و عملا کنترل میدان از دست ناو آمریکایی خارج است در این بین تهدید موشک‌های کروز ساحل به دریا نیز به ناو آمریکایی ابلاغ می‌شود. هواپیمای RC-135W Rivet Joint نیروی هوایی و EP-3E Aries II نیروی دریایی نیز وظیفه پوشش شناسایی رله مخابراتی و جنگ الکترونیک را بر عهده دارند. در ادامه یک کشتی گشت دریایی از کلاس Sentinel وارد معرکه شد که با سرعت پایین و فاصله زیاد تا نفت‌کش عملا نتوانست وارد درگیری شود. این عملیات با وجود احتمال تله گذاری توسط آمریکایی‌ها یک شکست برای نیروی دریایی آمریکا به حساب می‌آید. دلایل شکست آمریکایی‌ها دست کم گرفتن نیروهای سپاه سرعت کم ناوشکن‌ها نسبت به ناو شهید ناظری و قایق‌های تندرو فاصله نزدیک ناوشکن‌ها به هدف نبود پشتیبانی هوایی توسط جنگنده برتری هوایی و جنگنده با سلاح هوا به سطح جهت هدف قرار دادن ناو شهید ناظری و قایق‌ها عدم اختیار شلیک به بالگرد پیاده نکردن نیرو توسط بالگرد آمریکایی بر روی نفت‌کش نقطه ضعف نیروی دریایی سپاه در عملیات عدم وجود شناور با موشک ضد سطح( درصورت بروز درگیری سلاحی بر علیه ناوشکن به غیر از موشک‌های ساحلی وجود نداشت و استفاده از موشک ساحلی احتمال اصابت اشتباه و هدف قرار گرفتن نفت‌کش را افزایش می‌داد. عدم وجود برتری هوایی در صورت پرواز جنگنده‌های دشمن احتمال حادثه به دلیل نزدیکی شناورها تغییر تاکتیک به نظر می‌آید عدم حضور جنگنده‌های آمریکایی به دلیل عدم اجازه دولت امارات متحده عربی باشد کمی بعد تر عملا این کشور از ائتلاف با آمریکا خارج می‌شود عدم حضور ناو هواپیمابر در منطقه و فاصله زیاد سایر پایگاه‌ها مزید بر علت بود. در مورد بعدی ۵ جولای تانکر TRF Moss ساعت یک صبح در خلیج عمان درخواست کمک به دلیل نزدیک شدن شناور نظامی ایرانی می‌کند ناو موشک انداز USS McFaul (DDG 74) به سرعت خود را به محل می‌رساند یک MQ-9 Reaper و یک P8 Posidon نیز وارد منطقه می‌شوند سه ساعت بعد تانکر Richmond Voyager درخواست کمک می‌کند و شناور ایرانی‌ را در فاصله یک مایلی گزارش می‌کند McFaul به سرعت حرکت می‌کند تا خود را به تانکر برساند شناورهای سبک ایرانی با سلاح سبک به تانکر شلیک می‌کنند و با حضور ناو آمریکایی عقب می‌نشینند. شلیک شناور ایرانی به تانکر TRF Moss نکته اول اینکه ایرانی‌ها سعی در سربه سر گذاشتن آمریکایی‌ها دارند دوم ایرانی‌ها تازمانی که طرح منسجم نداشته‌باشند از عملیات مستقیم و رویارویی با نیروهای آمریکا اجتناب می‌کنند. در آخرین مورد ۱۷ جولای نفت‌کش NADA2 درحال قاچاق گازوئیل در خلیج فارس توقیف شد جزئیات این عملیات در ابهام است اما از طرف آمریکا دو شناور، دو بالگرد Sea Hawk، یک MQ9 و دو جنگنده پشتیبانی نزدیک A10 شرکت کردند حضور این دو جنگنده نشان دهنده تغییر تاکتیک طرف آمریکایی دارد علاوه بر آن که احتمالا این جنگنده‌ها از قطر یا بحرین اعزام شده باشند. می‌توان به این نتیجه رسید که آمریکا محدودیت پوشش نزدیک هوایی در دریای عمان را در خلیج فارس ندارد اما کماکان غیاب پرنده برتری هوایی مشهود است. در ۱۵ جولای پنتاگون اعلام کرد جهت مقابله با ایران تعدادی F16 جهت پشتیبانی از A10 به منطقه اعزام ‌میکند. با توجه به این‌که این هواپیما ناو نشین نیست به احتمال زیاد توافقی با یک کشور منطقه برای استقرار منعقد نموده که احتمال موافقت بحرین بیشتر از سایر کشورها است. دلیل حضور F16 را در موارد زیر می‌توان جستجو کرد: -ایجاد برتری هوایی -افزایش توان هدف قرار دادن کشتی‌ها با موشک‌هایی چون ماوریک یا موارد مشابه(A10 تنها یک موشک حمل می‌کرد) -استفاده از پادهای اخلالگر قوی‌تر -گسترش عملیات بر علیه پدافند ساحلی با توجه به قابلیت‌های F16 به عنوان جنگنده چند منظوره (با استفاده از موشک هارم) -شکستن دیوار صوتی جهت ارعاب نیروهای ایرانی -امکان عملیات از فاصله دورتر ایران در ۲۳ جولای رزمایش اقتدار هوایی فداییان حریم ولایت را با ۹۲ فروند انواع جنگنده در پاسخ به آمریکا اجرا شد. در این عملیات بمبارات باند پروازی عملیاتپشتیبانی‌هوایی در شب روشن کردن گستره عملیات در شب با پرتاب گسترده منور(به عنوان لازمه هلیبرن نیرو در شب و یا روشن سازی منطقه مانور قایق‌های تندرو در شب برای جلوگیری از برخورد با هم یا با شناور دشمن در درگیری‌های نزدیک) تمرین شد حضور پهپادهای کمان ۱۲، کرار و مهاجر۶ در این رزمایش هم گزارش شد اما تمرین‌های آن به صورت کلی شناسایی و اخلال اعلام شد. می‌توان به راحتی به این مساله پی برد که تمرین‌ها دقیقا پاسخ به قابلیت‌های ناشی از اضافه شدن F16ها و در جهت بی اثر کردن ‌آن‌ها است اما در نبرد هوایی به نظر می‌آید بخش پهپادی ایران ناشناخته تر است. پادهای اخلالگر مهاجر و کمان ۱۲/۲۲ پاسخی به حضور P8 های آمریکایی می‌تواند باشد. قابلیت حمل موشک‌های هوا به هوا سایدوایدنر AIM9 یکی از اهداف طراحی پهپاد کمان بوده و به همین جهت می‌تواند برای F16ها دردسر ایجاد کند گرچه سرعت F16‌ها به مراتب بیشتر است اما در سمت ایرانی نیز پهپاد کرار دارای سرعت خطرناک برای F16‌ است ایران در موارد دیگری چون رزمایش پیامبر اعظم ۱۷ برای رهگیری پرنده‌های آمریکایی اقدام به پرتاب پهپاد کرار به جای تیر اخطار نمود به نظر می‌آید می‌توان منتظر راهبرد متفاوت ایران در دوئل هوایی در خلیج فارس باشیم. این راهبرد شامل موارد زیر خواهد بود. استفاده از پهپاد به عنوان اخلال‌گر استفاده از پهپاد کمان به عنوان رادار هوابرد استفاده از موشک‌های هوابه‌هوا استفاده از کرار به عنوان حامل موشک هوا به هوا یا پهپاد انتحاری هوایی در ترکیب با رادار احتمالی کمان یا رادار زمینی یا هدایت غیر فعال هوایی آنچه مشخص است در پس اتفاقات خلیج فارس فرماندهان به دنبال رو نمودن برگ‌های غافلگیرانه جدید به منظور ایجاد بازدارندگی در طرف مقابل هستند. ارسال چند فروند F16 راهبرد کارآمدی برای ایجاد بازدارندگی نیست و بیشتر به لافی در غریبی می‌ماند. طرف آمریکایی باید به دنبال طرحی متفاوت برای کسب برتری در میدان باشد. https://news.usni.org/2020/08/14/iranians-raided-tanker-off-uae-searching-for-1m-barrels-petroleum-seized-by-u-s-doj-they-were-looking-for-their-gas https://www.ft.com/content/807b8a7b-b831-4b09-a061-23a2cc7cab71 https://insurancemarinenews.com/insurance-marine-news/us-confiscation-of-iranian-oil-cargo-preceded-advantage-sweet-tanker-seizure/#:~:text=2012%2Dbuilt%2C%20Marshall%20Islands%2D,Tianjin)%20Ship%20Leasing%20Co%20Ltd. https://news.usni.org/2023/05/03/video-iran-seizes-second-oil-tanker-in-less-than-a-week https://www.thedrive.com/the-war-zone/42987/video-shows-u-s-destroyers-very-intimate-standoff-with-iranian-vessels-over-seized-oil-tanker https://www.reuters.com/world/middle-east/uae-says-it-withdrew-us-led-maritime-coalition-two-months-ago-2023-05-31/ https://www.navy.mil/Press-Office/News-Stories/Article/3448330/us-prevents-iran-from-seizing-two-merchant-tankers-in-gulf-of-oman/ https://iranprimer.usip.org/blog/2021/may/05/timeline-us-iran-naval-encounters

نبرد تمام عیار تن به تن به سربازان روسی و اکراینی سرباز اکراینی به لطف کلاهخود جان سالم بدر می برد https://www.aparat.com/v/YB9hq نجات معجزه آسای جان سربازان اکراینی در لحظات آخر اصابت موشک خودرو مهندسی زرهی اکراینی در مسیر موشک قرار میگیرد https://www.aparat.com/v/d3krl شکار یک سامانه کامل ( رادار ویک پرتابگر ) اسکای اسپارو نسخه ایتالیایی توسط پهپادهای لانست با توجه به شباهت در ابتدای گمان می رفت که یک سامانه پدافندی ناسم هدف قرار گرفته باشد دفع یک حمله زرهی دیگر اکراینی ها یک ستون شامل سه نفربر برادلی و یا ام 113 مدل دی کا (برجک 25 م م) هدف روسها قرار گرفته نفربر اول در چند نوبت مورد اصابت قرار میگیرد نفربر دوم هم به دلیل برخورد ترکش از کار افتاده سربازان باقی مانده با نفربر سوم عقب نشینی میکنند وآسیب دیدن یک تانک و انهدام یک نفربر دیگر آسیب دیدن پدافندی سام 10 اکراینی در حمله لانست نکته قابل توجه اینکه برخی از پهپاد های لانست به کلاهک انفجاری هوشمند مجهز شده اند ودر چند متری هدف منفجر شده و یا توسط اپراتور عمل انفجار صورت میگیرد لانستها مجهز به سر جنگی خرج گود هستن خسارت های ادواتی روسها تشکیل یک تیپ مکانیزه جدید اکراینی انهدام یک تانک دیگر ام55 اس توسط توپخانه روسها تلفات انسانی اکراینی ها هدف قرار رگفتن یک توپ خودکششی وزیدکا توسط لانست و دو راکت انداز گراد توسط توپخانه روسها انهدام تانک تی64 رها شده اکراینی توسط کواد ار پی جی روس توپخانه روسها و انهدام نفربر برادلی اولین مدرک تصویری از خودرو مهدنسی ام 88 منهدم شده آمریکایی + 2 لئو پارد زخمی و یک برادلی منهدم شده چهار برادلی و یک تانک تی 64 منهدم ویا اسیب دیده اکراینی این تصاویر متعلق به دو هفته پیش هستن و تصاویر هوایی آن قبلا در تاپیک قرار داده شده روسها بو سیله جنگ الکترونیک موفق شدن یک پهپاد انتحاری ساخت آمریکایی سوئیچ بلید 600 را سرنگون کنند این مدل دارای سرجنگی مشابه موشک هلفایر است برد حداکثری حدود 90 کیلومتری و برد کنترل شد 40 کیلومتری است شیطنت دوباره پهپاد شاهد انهدام یک انبار مهمات در منطقه کیف سوخت گیری به شیوه اکراینی خدمه یک نفربر اکراینی در پشت خطوط سعی در تلاش برای سوخت گیری در یک پمپ بنزین به یک مخزن سوخت برخورد کرده وسبب آتش سوزی گسترده ایی شد بنا بر ادعایی روسها تفاوت نسخه ایرانی و نسخه مونتاژشده پهپاد شاهد حرف ام متعلق به نسخه ایرانی است مترسک ضد پهپاد !!!!!!!!! ========================== روسها دو سه روز پیش یک حمله بزرگ توسط اکراینی ها رو در ژاپورژیا دفع کردن در این حمله چندین برادلی و لئو پارد هدف قرار گرفتن که در پست بعدی به اون پرداخته میشه

چند راهکار مهم برای مقابله با خشکسالی و ایجاد امنیت غذایی در ایران: مهم ترین چیز استفاده از ساحل های وسیع کشورمان در دریای عمان و خلیج فارس هست. 1_راه سریع رفع مشکل ساخت آب شیرین کن های بزرگ در سواحل هست. الان اب شیرین کن های کوچک فعال در کشور داریم و ساخت آب شیرین کن هسته ای هم در بوشهر آغاز شده ولی باید برنامه های بیشتری داشته باشیم هم برای بندرعباس هم برای چابهار که بهترین روش آن ساخت نیروگاه های هسته ای و آب شیرین کن در کنارش هست. برای شهر های داخلی کشور هم با انتقال آب و ساخت آب شیرین کن در محل میشود مشکل کمبود آب را حل کرد. (طرح بزرگ انتقال اب دریا آغاز شده) 2_برای امنیت غذایی باید اول بندرها ی بزرگ مجهز به کشتی های حرفه ای ماهیگیری در ایران راه بیندازیم. الان بندرش را داریم(باید زیرساخت ها افزایش پیدا کنه مخصوصا در سواحل مکران) ولی اکثر کشتی های ماهیگیری ایران لنج های چوبی و قایق های کوچک هست که توان ماهیگیری کمی داره. با کشتی های بزرگ ماهیگیری میتوان به دریاهای آزاد برای ماهیگیری هم رفت. بعد از آن ساخت حوضچه های پرورش ماهی و میگو در ساحل هست که چندین پروژه در ایران تا الان انجام شده که باید با ساخت کارخانه های فرآوری محصول بازده این کار را بیشتر کتیم. 3_ساخت چاه های عمیق: امسال آب چاه ژرف سیستان ‌هفته دولت به بهره‌برداری رسید آب شیرین‌کن یک هزار مترمکعبی چاه ژرف شماره ۳ منطقه سیستان راه‌اندازی شد. ولی باید استفاده از چاه های عمیق را در مناطق دچار مشکل بیشتر کنیم. عکس: آغاز ساخت آب شیرین کن هسته ای در بوشهر انتقال آب دریا نیاز ایران به کشتی های عظیم ماهیگیری یک حوضچه ی بزرگ پرورش ماهی و میگو در ایران چاه ژرف در سیستان

استفاده از صفحات خورشیدی در مزارع با ایجاد کمترین سایه روی گیاه

بسم ا... سامانه راکت انداز پرتحرک (هیمارس ) قابلیتهای فنی و شیوه های خنثی سازی آن در طول چند هفته گذشته ، شایعات مربوط به تحویل سامانه راکت انداز هیمارس به ارتش اوکراین در نهایت امر رنگ واقعیت بخود گرفت و با توجه به اینکه سامانه فوق ااذکر پتانسیل قابل توجه فنی و رزمی را به نمایش گذاشته است ، می بایست تهدیدهایی که پس از تحویل آن به یگان های کاربر در ارتش اوکراین علیه واحدهای روسی ایجاد میشود را مورد بررسی قرار داد . مرحله نخست : ارسال کمک های خارجی به کیف از همان آغاز عملیات جنگی روسیه علیه اوکراین در فوریه 2022 شایعات بسیار قدرتمندی در خصوص تحویل سامانه های راکت انداز آمریکایی منتشر گردید ولی تا همین اواخر ، این مساله تنها در حد شایعات باقی ماند ، ولی از ابتدای ژوئن 2022 به شکل رسمی اعلام شد که ارتش ایالات متحده ، تعدد معینی از سامانه های M-142 هیمارس به همراه مهمات استاندارد آن را در قالب بسته کمکهای نظامی – فنی آمریکا به کیف تحویل داده خواهد شد . همزمان با اعلام این خبر ، بریتانیا نیز اعلام نمود که برنامه مدونی برای تقویت توپخانه راکتی ارتش اوکراین طرح ریزی نموده و قرار است تعداد مشخصی از سامانه های ام-270 و مهمات آن را در اختیار ارتش اوکراین قرار دهد . در ادامه این اخبار ، مطبوعات آلمان نیز در همان روز اعلام کردند که برلین نیز برنامه مشابهی را در دستور کار خود قرار داده و احتمالا سامانه های مارس-2 که نسخه بروزشده اروپایی راکت انداز ام-270 است را به کیف تحویل خواهد داد که براساس داده های موجود در مرحله اول ، تعداد این راکت اندازها به 4 دستگاه می رسد در حالی که حجم مهمات تحویلی هنوز مشخص نشده است . در مجموع ، با توجه به اینکه سلاح های فوق در اختیار کشورهای دیگری نیز قرار دارد و امکان ارسال آنها به اوکراین نیز محتمل است ، به احتمال زیاد می بایست انتظار داشت که تعداد قابل توجهی از این جنگ افزار در صحنه نبرد اوکراین رصد شود . اگر چه در نگاه اول تحویل این سامانه رزمی مقداری غافلگیرکننده به نظر می رسد ، اما در صورتی که مهمات برد بلند این سیستم ها در اختیار کیف قرار نگیرد و همانطور که ارتش اوکراین اعلام نموده ، از این سلاحها برعلیه اهدافی در خاک روسیه استفاده نشود ، می توان سطح این تهدید را محدود تر ارزیابی نمود . پیکربندی مشتری پسند در سطح جهانی راکت انداز خودکششی چند گانه ام-270 یک خودروی شنی دار با کابین حفاظت شده و با قابلیت شلیک راکتهای غیرهدایت شونده محسوب می شود که بر روی شاسی نفربر ام-2 برادلی قرار گرفته و به همین دلیل از تحرک بسیار بالایی در زمین های خارج جاده ای برخوردار است تا جایی که گفته میشود ، سرعت آن در مسیرهای جاده ای به 64 کیلومتر در ساعت نیز می رسد و میتواند در یک برد 480 کیلومتری جابه جا شود . بدنه ، کابین خدمه و بخش پرتابگر این راکت انداز می تواند در برابر مهمات کالیبر سبک و ترکش های کوچک مقاومت خوبی را به نمایش گذارد . بخش پرتابگر با قابلیت کنترل از راه دور ، دو مجموعه جعبه مانند حمل کننده / پرتاب کننده است که هرکدام شش تیر موشک را در خود جای می دهد . سامانه کنترل آتش این راکت انداز نیز در طول سالهای اخیر ، بارها و بارها ارتقاء پیدا نموده و در آخرین برنامه بروزرسانی ، به سامانه های ناوبری ماهواره ای ورایانه های کنترل آتش رقومی مجهز شده است . این درحالی است که نسخه اصلاح شده اروپایی که با شناسه مارس-2 نیز شناخته می شود ، به سامانه کنترل آتش مجزایی (European Fire Control System یا EFCS) تجهیز شده و در عین غافلگیری گفته میشود که این راکت انداز کنوانسیون منع استفاده از مهمات با کلاهک خوشه ای را رعایت کرده و راکتهای این سیستم به چنین کلاهکی مجهز نشده است.اما سامانه راکت انداز ام-142 هیمارس بر روی یک شاسی چرخدار طراحی و تولید شده که مزیتهای حرکتی جالب توجهی را بدان میدهد . براساس داده های موجود ، این سیستم راکت انداز می تواند با سرعت 85 کیلومتر در ساعت بر روی مسیرهای جاده ای حرکت کند و ظرفیت حمل سوخت آن به اندازه ای است که در فواصل طولانی کمتر نیاز به تجدید سوخت دارد ، در عین اینکه میان کابین خدمه و بخش پرتابگر فاصله ای ایمن وجود دارد . مهمات استاندارد براساس اطلاعات موجود ، طیف گسترده ای از راکتهای هدایت ناپذیر و موشک های هدایت شونده با کالیبر 227 م.م برای ام-270 و ام-142 معرفی و تولید شده است . علاوه براین ، امکان تطبیق موشکهای اتامز و پریزم با این سامانه های رزمی نیز وجود دارد ، با این وجود هنوز خبری در خصوص تحویل این سیستم خاص به اوکراین با توجه به برد و دقتی که دارند ، منتشر نشده است . با این وجود ، نخستین مهمات استاندارد راکت انداز ام-270 ، راکت ام-26 بود که بردی برابر 32 کیلومتر را با توان حمل کلاهک خوشه ای به نمایش می گذاشت . دومین راکت با شناسه ام-77 ، مسلح به کلاهکی با 677 مهمات فرعی ترکش شونده – شدید الانفجار بود . این درحالی است که از مهمات نخست ، دو نمونه A1 و A2 نیزمشتق و معرفی شده است و برای آموزش نیز راکتهای ام-28 و ام-28 آ-1 نیز موجود است . نسخه ام-28 مسلح به کلاهک مشقی و دومی یک پیشرانه با قدرت کمتر را دریافت نموده بود و برد آن نیز به 9 کیلومتر کاهش پیدا کرد . با توجه به ماموریتهایی که این راکت انداز در ارتش های اروپایی برعهده داشت ، شرکتهای آلمانی براساس پیکربندی ام-26 ، یک نمونه با شناسه AT-2 را معرفی کردند که توانایی حمل 28 عدد مین ضد تانک را در اختیار داشت . سری بعد مهماتی که برای این سلاح توسعه پیدا نمود ، نمونه GMRLS ( یا مهمات هدایت شونده ) بشمارمی رفت که یک پرتابه به شناسه ام-30با برد 60 کیلومتر بود که یک سامانه جدید تصحیح مسیر را بخود می دید . مهمات M26A1 / A2 نوع استاندارد ام-30 مجهز به یک کلاهک جنگی با 404 عدد مهمات فرعی ام-85 و نسخه ام-30 آ-1و آ-2 نیز به کلاهکهای ترکش شونده – شدید الانفجار مسلح می شدند. بعدها ، با توسعه موشک ام-30 ، نسخه ام-31 نیز معرفی گردید که کلاهک جنگی آن بصورت ترکش شونده – شدید الانفجار به وزن 90 کیلوگرم درآمد و بردآن نیز به 70 کیلومتر رسید . در آخرین نمونه هایی که وارد خدمت شده ، مهمات GMRLS-ER نیز دیده می شود که برخی معتقدند که تمرکز بر افزایش برد آن بوده و در بروزرسانی دیگری ، پیشرانه موشکهای ام-30/ ام-31 نیز تعویض شده و با نصب یک موتور سوخت جامد جدید ، برد شلیک به 150 کیلومترنیز رسیده است در حالی دقت این نمونه جدید همانند گونه های قبلی ، ثابت باقی ماند . ضد تاکتیک برای خنثی سازی تهدید ام-270/ ام-142 حقیقت آن است که با تحویل این دوسامانه رزمی به ارتش اوکراین ، اینک کیف می تواند تهدید بیشتری را برعلیه اهداف روسی در مناطق تصرف شده در اوکراین ایجاد نماید . اما خنثی سازی یا از میان بردن این تهدید ، اساسا امکان پذیر است و روسها احتمالا تمامی ابزارهای لازم برای چنین کاری را در اختیار دارند . نخست اینکه امکان از میان بردن این سلاح ها و مهمات آن قبل از ورود به میدان نبرد وجود دارد . در جریان جنگ با اوکراین ، خبرهای متعددی در خصوص کشف و هدف قراردادن کاروان های نظامی ارتش اوکراین منتشر شده و با توجه به سابقه چنین حملاتی ، امکان اینکه این جنگ افزارها قبل از ورود به صحه نبرد از حیز انتفاع خارج شوند وجود دارد ( که البته تا این تاریخ /4 ژوئیه 2022 ، سامانه های فوق ، حداقل در مورد ام-142 به خطوط مقدم رسیده و عملیاتی نیز شده اند .م ) علاوه بر این ، امکان طرح ریزی حملات موشکی و هوایی به دپوهای تسلیحاتی و تجهیزاتی ارتش اوکراین در عمق خاک این کشور نیز وجود دارد و درصورتی که پایش مستمری وجود داشته باشد ، می توان این سامانه ها را در زمان ورود و خروج به این مکانها ، شناسائی و منهدم نمود . با این حال ، تحرک فوق العاده بالای این سامانه ها ، کار ردگیری و شناسایی آنها را بسیار پیچیده کرده است ، هر چند با بررسی عملکرد راکت اندازهای اوکراینی در سه ماه گذشته می توان چنین تحلیل نمود که حتی تحرک بالا نیز مانع از شناسایی محل استقرار و شلیک نمونه های مشابه ارتش اوکراین نگردید . بنابراین ، شیوه نابودی این سلاح ها ، بدلیل اینکه ممکن است تعداد تحویلی قابل توجه باشد ، تا اندازه ای سخت به نظر می رسد ، با این حال ، در صورتی که همواره یک تیم متشکل از سامانه های شناسایی و توپخانه ای هدایت دقیق یا عناصر نیروی هوایی در محورهایی که این سامانه ها در آنها حضور دارند ، وجود داشته باشند ، می توان با برنامه ریزی دقیق حملات موثری را اجرا نمود . دومین مسیری که امکان خنثی سازی یا کاهش تاثیر حضور این سامانه ها را تا حدودی ممکن می کند ، متراکم سازی حضور شبکه دفاع هوایی در صحنه نبرد است ، بطوریکه شرایط رهگیری ، موشکهای و راکتهای شلیک شده فراهم گردد . درواقع امر ، بلحاظ مشخصات فنی و بالستیکی ، مهمات مورد استفاده در سامانه های ام-270 و ام-142 شباهت هایی با مهمات سامانه های اسمرچ و اوراگان دارند و در چند ماه اخیر ، شبکه دفاع هوایی روسیه تا حدودی توانسته موفقیتهای مشخصی را در این زمینه بدست آورد . در نتیجه بررسی امکان سرنگون نمودن مهمات سری ام-26 ، ام-30 و ام-31 وجود دارد . آینده قابل پیش بینی ؟!!!! واقعیت امر ، آن است که کشورهای عضو ناتو ، بتدریج در حال تحویل تعداد مشخصی راکت انداز به ارتش اوکراین هستند و کیف نیز سعی خواهد کرد تا در بهینه ترین حالت ممکن از آن استفاده کند ، ولی با توجه به منبع تامین کننده سلاح ، قطعات یدکی و مهمات ، ابهاماتی در این زمینه وجود خواهد داشت . این سلاح ها با عملیاتی شدن در صحنه نبرد ، تهدیدات خاصی را برای ارتش روسیه ایجاد خواهند کرد که در کنار روند افزایش تلفات غیرنظامی بر حجم و شدت کار نیروهای روسی حاضر در میدان نبرد نیز خواهند افزود ولی این شرایط مزیتهایی را نیز بدنبال خود دارد ، چنانکه رویارویی مستقیم با این سلاح ها ، نقاط قوت و ضعف آنها را به تقریب آشکار می کند و حتی احتمال به غنمیت گرفته شدن آنها را نیز ایجاد می نماید واین در درازمدت ، میتواند احتمالات بسیار زیادی را پدید آورد . پی نوشت : منبع1 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

سلام و احترام حکایت جنگنده قاهر تا دراز مدت ادامه خواهد داشت و نسل فعلی و بعدی امیران هم باید پاسخگوی رفتار نسل فعلی باشند قاهر یک امیدواری و شوق عظیم در عموم جامعه ( به غیر از متخصصین و مطلعین ) ایجاد کرد و بعدا ناگهان این موج فرونشست و یاس و سرخوردگی جایگزین آن شد در این حال نباید انتظار فراموشی و بخشش از جامعه داشت می پرسند و خواهند پرسید و امیران هم ناچار به پاسخگویی هستند

نمای نزدیکتر میراژ های نیروی هوایی با استتار جدید

نیم نگاهی به اسراییلی ها و بقیه بی اندازیم موشک لورا وزن ۱.۶ تن برد ۴۳۰ کیلومتر https://en.m.wikipedia.org/wiki/LORA_(missile) موشک لورا اسراییل پرتاب شده از روی کشتی تجاری https://www.aparat.com/v/GJ4MT معادلش میشود از رعد ۵۰۰ یا خانواده فاتح استفاده کرد jumper با برد ۵۰ کیلومتر https://en.m.wikipedia.org/wiki/IAI_JUMPER IMI-TRIGON نسخه دریایی راکت ۳۰۶ م م EXTRA با برد ۱۵۰ کیلومتر https://en.m.wikipedia.org/wiki/EXTRA_artillery_rocket_system معادلش میشه از فجر ۴ اپتیکی استفاده کرد راکت AccuLAR-122 اسراییل برد ۳۵ کیلومتر https://en.m.wikipedia.org/wiki/ACCULAR کیت هدایت epik سیستم کلاب روسی استتار در کانتیر تست راکتtrlg 230 لیزری ترکیه با برد بین ۲۰تا۷۰ کیلومتر پهپاد بیرقدار نقش نشانه گذار لیزری رو دارد در این فرایند https://www.aparat.com/v/L1KbY سیستم هایی مثل کمند حتی توپ ۳۵ م‌م.ضد هوایی برای دفاع یا حداقل توپ فجر ۲۷ اگر قصد پشتیبانی عملیات ابی خاکی رو دارد کشتی عملیات ویژه ساویز ایران مستقر در دریای سرخ و تنگه باب المندب http://www.hisutton.com/Saviz.html چند طرح دیگه https://mobile.twitter.com/navy__force/status/1293964298260295682 اف تاپیک ساعر ۶