سلام یه سوالی شاید برای هر کسی بوجود بیاد پس نیروی هوافضای افسانه ای روسیه و نیروی هوایی روسیه دارن چیکار میکنن گیریم نیروی هوایی فشل و خیلی ضعیفی دارن که اینطوری نیست گیریم رادار های قدیمی دارن اینطور نیست گیریم جنگ الکترونیک ضعیف دارن بازم اینطور نیست آما چطور میشه سوخو ها بلند ميشن اونم نه سوخو ۳۴ سوخو ۲۴ بلند ميشن حمله میکنن و با موفقیت برمیگردن و روسیه هم فقط تایید و تکذیب میکنه اینجا شاید این طعنه های بالا بیشتر برای خودمون یعنی ایران باشه ما که در مقابل روسیه عددی نیستیم ولی آیا توانایی مقاومت دربرابر این نوع از تهدیدات رو داریم تازه این یکی از هزاران نوع حمله توسط نیروی هوایی غربه واقعا این عملیات ها بشدت پیچیده هستن بعد ها درز خواهد کرد آیا این حجم غلو و دروغگویی که ما میکنیم میتونه جلوی همچین جمله هایی رو بگیره تازه اکراین داره با تجهیزات شوروی روسیه رو میکوبه ویک جنگ افزار غربي راحت میتونه نقاط استراژیک رو هدف قرار بده . مخاطب این پست شخص آقای mr9 نیست کلیه برای تمامی بچه های انجمن جدی یکم فکر کنید نیروی هوایی ما تبدیل شده به کره شمالی ازاونور داریم هی موشک می‌سازیم آخه که چی بشه وقتی این موشک ها پایگاه هایی رو هدف قرار بدن قراسرزمینی هستن چه بسا وقت جنگ شاید بتونیم عربا رو بدبخت کنیم ولی آیا هیچ به این فکر کردیم که اون ۸ سال جنگ با ایران چیکار کرد و چه قدر ما رو عقب انداخت امریکا صدام نیست غرور بگیرتش مث قوم آپاچی نیرو بفرسته اول صاف میکنه اطلاعات جمع آوری میکنه بعد نیروی وارد میکنه اونم با هزاران احتیاط من موندم اگه جنگی شکل بگیره واقعا مردم باید چیکار کنن چرا هیشکی به ابن فکر نیست وقتی تجهیزات مناسب نداریم نباید یکم با عقل و منطق تر حداقل زیرکانه تر عمل کنیم درسته اسرائیل صد سال حریف ما نمیشه چون برتري نفری ما خیلی بیشتره هر چقدر هم سلاح داشته باشه به نیروی انسانی نمیرسه ولی امریکا مگه شوخیه تهدید کردنش روسیه با اون دبدبه و تجهیزاتش داخل باتلاقی گیر کرده که آدمو یاد جنگ ایران عراق میندازه دقیقا دارن تجهیزات روسیه رو کاهش میدن انبارهاشو خالی میکنن کاری که امریکا با استفاده از صدام کرد روسیه از اول این نبرد چند تا تانک از دست داده تازه بخودشون اومدن تانک هایی ارسال میکنن که کمتر استراژیک باشه جدا از بحث هزینه قطعا تانک های پیشرفته زمان بیشتری برای جایگزینی میخان این رو هیچ عزیزی مد نظر نگرفت . با این چیزی که ما تو اکراین شاهدش هستیم قدرت راداری روسیه کاملا پوشالی نشون میده حتی من در تعجبم چرا روسیه از موشک های بالستیک به طور عمده استفاده نمیکنه با ماهواره لینک بشه خیلی کارهای خوبی صورت میگیره اینم یکی دیگه از چیز هایی هست که باید در آینده در موردش قضاوت بشه روسیه یجورایی مهد موشک بحساب میاد ولی خوب تا الان اینطور نبوده . اگر عبرت نگیریم اگر هواپیما تهیه نکنیم اگه توجه به رادار جنگال و آواکس اهمیت ندیم هزاران چه بسا میلیون ها موشک هم بسازیم دور باطل رو داریم طی میکنیم فقط میشیم کشوری که داره موشک پرانی میکنه اگر فاصله نگیریم از این روش خیلی زود گوشه رینگ خواهیم افتاد وضعیت تسلیحات و تجهیزات انفرادی سرباز ها هم که واقعا دست مریزاد داره. دوستان حقیقت تلخه ولی قرار نیست دیگه مثل عملیات های ۸ سال جنگ بچه های مردم بخاطر دفاع از کشور جون خودشونو فدا کنن دیگه اون زمان گذشت اگه با این تجهیزات برن جنگ عملادارن خودکشی میکنن اگه این روند ادامه پیدا کنه حقیقتا کسانی که در نیروی های مسلح خدمت میکنن خودشون رو باید برای اون دنیا آماده کنن ما قرارمون این بود از قضای الهی به قدر الهی پناه ببریم نه برعکسش چه سرباز چه ستوان چه سروان چه درجه دار چه سردار چه تیمسار باید نیازهای خودشو اعلام و بگیره اگه قرار باشه اینطوری جلو بریم تقصیر هیچ کسی نیست جز خود این عزیزان میگن ته چاه آبه بپر توش ببین آب شیرینه یا نه شما باید بپری یا یه سطل آب بیاری ازش آب بکشی بیرون تا اون سطل آب نباشه آدم میره سمت جنون و جهالت . یا علی

با شارایط اعلامی همون بهتر که زیربار قرارداد نریم.درسته در کوتاه مدت دست یابی ما به 25 جت با همین شرایط هم خوب هست ولی نگاه میان مدت و بلندن مدت ( عادت دادن روس ها به این شکل قرارداد بستن با ما) نشون میده که باید یک جایی محکم ایستاد. روس ها یا یاد میگیرند که با ما من بعد قراردادهای درست ببندند و یا جت هاشون ارزانی خودشون تا ببینیم در آینده جت های باقی مونده روی دستشون و کشورهای تحت سلطه غرب و فشارهای افزون برش سبب میشه که خساست در ارائه تکنولوژی یا پشتیبانی و یا اصولا این وضع فروش و همکاری با خریداران محصولاتش به کارش میان یا نه. به قول معکوس: نبستن قرارداد، بهتر از «هر» قرار دادیه!

سلام ممنونم از دوستان بابت نظراتشون. استفاده می کنیم از تحلیل های خوب دوستان. در مورد تحرکات اخیر آمریکا و درز خبر از المانیتور و آسوشیتدپرس و وال استریت ژورنال و تایید و تکذیب های مقامات آمریکایی و ایجاد ابهام به نظر دارند یک تست میدانی انجام میدند تا افکارسنجی مقامات و مسئولان و رسانه ای کنند فعلا. اگر رسانه های غربی را دنبال کنید چه رسمی و چه غیررسمی خیلی زیاد روی اعزام این نیروهای جدید مانور میدند و از جنگ و برخورد و فشار بر ایران و ... میگند. ولی ماجرا را باید کی از عقب تر نگاه کرد. به دلایل و حوادث. دو تحلیل عمده وجود داره: 1.در ماه های پیش رو همه میدونیم که برنامه هایی توسط بازوهای داخلی و رابطین خارجی قطعا اجرا خواهد شد. شکی در اون نیست. اون ها یک سلسله حوادث غافلگیرکننده را سال پیش پشت سر گذاشتند و حالا امسال با توجه به وجود بسترهای تقویمی شانسشون را باز امتحان خواهند کرد. ولی بار پیش اون ها نقاط ضعفی را قطعا استحصال کردند و این بار منسجم تر و با برنامه تر و تشکیلاتی تر وارد خواهند شد. و سرویس های غربی هم چه در دخل و چه اطراف کشور همزمان با خارج از کشور فعال خواهند بود. برخی این تقویت ناوگان و حضور در سوریه و عراق و خلیج فارس را مرتبط با این موضوع میدونند. باید دید در این نما از تحلیل این حضور برای قویت پشتیبانی از یک عملیات داخلی است یا کلید زدن همزمان یک سلسله اقدامات تا از اوضاع داخلی سواستفاده کنند. از جمله توقیف نفت کش های ایران خارج از کشور و همچنین تحرکاتی در سوریه ضد جبهه مقاومت و حضور ایران با توجه به مشغول کردن ایران در داخل. 2. مسئله بعد که البته باز شاید متاثر از موضوع اول باشه بحث کلیدی صفر کردن صادرات ایران هست. برای این منظور که در کنگره و سنا به شدت به خاطرش به تیم بایدن حمله میشه روزانه و از طرفی در موعد انتخابات بایدن نیاز به یک برگ برنده هم داره و لابی صهیونیستها هم مدام فشار میاره که اقدامی کنه ایالات متحده، یکی از راه های تسلیم نهایی ایران همین ایجاد شوک نفتی به ایران هست تا نهایتا با فشارهای ترکیبی که در نکته و تحلیل اول ذکر شد شاید ایران وادار به تسلیم و در مرحله اول با پذیرفتن شروط ایالات متحده، فروپاشی درونی یا فراهم آمدن یک حمله نظامی محدود ( با توجه به آشفتگی اقصتادی و شوک نفتی و متعاقبش قیمت ارز و گره خوردن با وقایع داخلی و ...) بشه. نکته در این تحلیل این هست که هدف اصلی نه مثل تحلیل اول رخدادهای داخلی و توقیت اون و برخی برنامه های ضد مقاومت که همون نفت کش ها و توقف صادرات ایران هست. در هر دو موضوع برخورد با ایران در خلیج فارس به بهانه توقیف نفت کش ها و حضور نظامیان آمریکایی میتونه بهانه لازم را برای یک عملیات محدود فراهم کنه، ولی سوال اینجاست ایالا متحده آماده یک برخورد نظامی است؟ در شرایط معمول به نظر پاسخ این سوال خیر هست. آیا مثل زمان ترور و شهادت حاج قاسم دولت و تیم های اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیدند ایران در قابل چنین اقدامی واکنشی نخواهد داشت به دلایل مختلف ( از جمله مسائل داخلی) و این فرصتی را فراهم میکنه با شوک نفتی و ارزی اولا به عنوان کاتالیزوری برای اتفاقات داخلی عمل کنند و ثانیا بحث توقیف ها را با توجه به مشغول بودن ایران در زمان مناسب تثبیت کنند؟ ممکنه چنین باشه چون حضور نیروهای آمریکایی و تاکتیک جدید یعنی برنامه های سابق ایران برای مقابله به مثل با توقیف ها نیاز به بازنگری دارند و باید تاکتیک های جدیدی اعمال بشند که شاید زمانبر و ریسک پذیر باشه. در نظر داشته باشید ایالات متحده خوب میدونه که ایران هیچ قصد و انگیزه ای برای توقیف نفت کش ها در خلیج فارس نداره جز برای مقابله به مثل. پس اگر نیتی مبنی بر توقیف نفت کش های ما نداره چرا باید انقدر روی این موضوع تردد در مسیرهای آزاد مانور بده و تاکتیک های جدید و ادوات و نیروهای جدیدی مستقر کنه. به نظر اقداماتی برای آینده نزدیک تدارک دیده شده ( به دلایل و اهداف مختلفی که ذکر شدند) که نیاز داره آمریکا تاکتیک هاش را در خلیج فارس عوض کنه تا ایران نتونه مقابله به مثل کنه. در دوره های اخیر با توجه به حضور ناوهای پرشمار ائتلاف دریایی و همچنین توجیه نفت کش ها و استفاده از تاکتیک های مختلف تنها راه توقیف نفت کش ها پیاده کردن نیرو توسط بالگرد روی عرشه کشتی ها بوده. با حضور نیروهای نظامی روی عرشه کشتی ها عملا این عملیات بسیار پرریسک و حتی شاید بشه گفت غیرممکن میشه مگر با یک درگیری تمام عیار. این یعنی واقعا نیاز به یک تاکتیک جدید وجود داره. دوستان خوب هست که روی این موضوع هم بحث داشته باشند: فرضا ایجاد ترافیک مصنوعی با نفت کش ها و کشتی های غول پیکر در معیت ناوهای نظامی در دهانه تنگه هرمز. برای این امر نیاز به چندین و چند فروند کشتی بازنشسته داریم. این ساده انگارانه است کمی ولی باید به تاکتیک های مختلفی فکر کرد. باعث میشه که اونها مجبور بشند تیر اول را شلیک کنند اگر بخوان ممانعت کنند بر خلاف زمانیکه ما میخوایم توسط بالگرد روی عرشه ای که نیروهای نظامی مزاحمت ایجاد میکنند پیاده بشیم. پ ن: اقدامت و تحرکات آمریکا در سوریه و دریای سرخ نزدیک یمن و ... هم میتونه به این دلیل باشه دست ایران را برای همکاری با هم پیمانانش یا به قول اونها نیروهای نیابتیش را ببندند در موقع لزوم.

واقعه حادثه موشکی در یمن، هرچند اطلاعات زیادی ازش فاش نشده و دقیق هم نیستند اطلاعات ولی در بازه حساس کنونی ( هرچند تاریخ اتفاق دقیقا مشخص نیست ولی به نظر دور نیست ) باید توجه بیشتری بهش کرد. واقعه ای است بسیار شبیه به انفجار بیدگنه و گرفتن شهید طهرانی مقدم از توان موشکی ایران. شهادت سرلشگر الحمزی فرمانده نیروی هوایی و پدافندی ارتش یمن که از فرماندهان اصلی یمن بودند و از ائتلاف سعودی تا ایالات متحده به دنبالشون بودند و با توجه به بیانیه وزارت دفاع یمن شهادت سرلشکر صالح الحماسی فرمانده قبلی تیپ ۱۴۰ پدافند هوایی ارتش یمن و همچنین شهادت سرتیپ علی سعید الروحانی به نظر میرسه خبرها در مورد شهادت 10 تن از فرماندهان ارشد ارتش یمن در حوزه هوایی و موشکی و همچنین زخمی شدن بیش از 100 نفر صحت داره. چیزی گه عنوان میشه در تست موشکی بوده و باز ماجرا را شبیه میکنه به حادثه بیدگنه. آیا این بار هم دست های صهیونیستی در کار بوده برای ترور و حذف قسمت مهمی از توان موشکی یمن؟ دلیل حضور این همه فرمانده ارشد در یک نقطه چی بوده؟ ماجرا ابهامات زیادی داره و خسران بزرگی است برای یمن و مقاومت. خداوند رحمت کنه شهدا را. پ ن: این واقعه میتونه به تحرکات آمریکا و صهیونیستها در منطقه و حتی خوش رقصی صهیونیستها برای سعودی ها ( برقراری روابط و نشان دادن قدرت عملشون به نفع سعودیها جایی که زیاد از تضمین های امنیتی میشنویم که سعودیها تقاضا دارند) مربوط باشه. بارها عنوان شده حتی درسته برای ما شرایط میدانی قابل درک نیست و واقعا شاید متوجه نیستیم و اقتضائات خاص را توجه نداریم یا اینکه اصلا اطلاعاتمون صحیح نیستند و ممکن هست حوادث کاملا طور دیگه ای رقم خوردند ولی با توجه به توان شیطانی دشمن باید تا حد امکان از فرماندهان و دانشمندان مراقبت کرد. ابتدایی ترین کار هم اینه که فرماندهان ارشد در یک نقطه گردهم نیان. هرچند گاهی واقعا گریزناپذیر هست و به هیچ تکنولوژی و ابزاری نمیشه اطمینان کرد برای عملیات ها و مشورت ها.

آبرامز در اوکراین ...!!! بررسی روند تحویل و احتمالات موجود....!!! بخش دوم و پایانی آبرامز ام-یک آ-1 برای تحویل به کیف آماده می شود ..!! پس از فراز و نشیب فراوان و گمانه زنی های مختلف ،سرانجام در مارس سال 2023 مشخص گردید که ارتش ایالات متحده قرار است تا 31 دستگاه (یک گردان ) از نسخه ام-یک آ-1 را به ارتش اوکراین تحویل دهد. به گفته رسانه های غربی ، جدول زمانی تحویل این تانکها بدلیل تصمیم اتخاذ شده در خصوص ایجاد یکسری تغییرات در نمونه ام-یک آ-1 به جای تحویل نمونه ام-یک-آ.2 تا حدودی تسریع خواهد شد . در همین رابطه ، سرتیپ نیروی هوایی ، ژنرال پاتریک رایدر که سخنگوی پنتاگون نیز محسوب می شود ، در میانه های مارس 2023 جزئیات جدیدی را در خصوص برنامه انتقال آبرامز به کیف ارائه نمود ولی براین مساله تاکید داشت که برنامه تحویل تا سال 2024 بطول خواهد انجامید . آبرامز ارتش ایالات متحده در حالی طی دوره تعمیرات سنگین به گفته وی ، پس از بررسی های مختلف و بحث های فراوان در خصوص گونه تحویلی آبرامز به اوکراین ، تصمیم گرفته شد تا نمونه M1A1 پس از یکسری تغییرات برای تحویل سریع تر ، به صحنه نبرد اوکراین اعزام شود . در میان گرچه هنوز جدول زمانی مشخصی ارائه نشده ولی تجربه تحویل سخت افزارزرهی غربی به اوکراین نشان میدهد که تحویل این سامانه ها به معنای ورود آنها به میدان نبرد نیست . بعنوان مثال ، نخستین دسته از خودروهای رزمی برادلی در فوریه 2023 وارد اروپا گردید و چند ماه بطور عملی وارد میدان شد . راست : برگه راهنمای دپارتمان تسلیحات زمینی جنرال داینامیکز با محوریت معرفی پیشرانه دیزلی ام تی-883 و جعبه دنده آلیسون 5250MX چپ : تانک اصلی میدان نبرد ام-یک آ-1 آبرامز تست پیشرانه AGT-1500 تانک اصلی میدان نبرد ام-یک آ-1 آبرامز https://www.aparat.com/v/4KCNS براساس گزارش های اولیه منتشر شده ، تصمیم برای ارسال نسخه M1A1 که به نوعی بازسازی شده ، عمدتا برای کمک به کاهش نیازهای آموزشی و لجستیکی و همچنین کوتاه کردن برنامه آموزشی خدمه اوکراینی صورت گرفته ولی برخی ناظران نظامی معتقدند که کارکرد و نگهداری نسخه M1A1 در مقایسه با نسخه M1A2 چندان تفاوتی را به نمایش نمی گذارد . در همین راستا گفته می شود که نوع پایه M1A2 به سامانه های کنترل آتش ، حسگرها ، سامانه های مخابراتی مشخصی ، مجهز است ولی هنوز اطلاعاتی درخصوص اینکه آبرامزهای تحویلی به کیف چه نوع پیکربندی را حمل می کنند ، رصد نشده است . نمونه های بروزشده گونهM1A1 شامل سامانه های کنترل آتش رقومی جدید و ارتقاء های دیگر بوده و پس ازآن نیز به یک مجموعه سامانه های آگاهی موقعیتی جدید (SA) مجهز گردید که می توان این سامانه ها را در یک پیکربندی قابل صادارت نیز مشاهده نمود ولی سخنگوی پنتاگون مدعی شده که نمونه های ارسالی به اوکراین قابلیتهایی مشابه نسخه M1A2 را دارند ولی جزئیات بیشتری ارائه نگردید . با این وصف ، همه نمونه های آبرامز از یک پیشرانه دائم تشنه به سوخت بهره می برند که نقطه کانونی بحث های لجستیکی تحویل این تانک به اوکراین است . تست پیشرانه دیزلی تانک اصلی میدان نبرد Leopard 2A6 https://www.aparat.com/v/Wmwgy راست : مهمات استاندارد کالیبر 120 م.م آبرامز چپ : سه نمای نسخه آ-یک از سویی دیگر ، دولت بریتانیا در مارس 2023 طی یک خبر جنجالی اعلام نمود که قراراست مهمات نافذ ضد زره حاوی اورانیوم ضعیف شده را به همراه تانکهای چالنجر-2 به اوکراین ارسال کند . این مهمات ( از گونه APFSDS ) به جای سرجنگی انفجاری ، به یک بخش پیکان مانند تولید شده از فلز اورانیوم را بخود می بیند که پس از شلیک ، با کوبش به بدنه هدف ، باعث ایجاد آسیب شدید در آن می شود . این سرجنگی پیکان مانند ، با برخورد به بدنه زرهی تانکها یا خودروهای زرهی بسرعت به حالت مذاب درآمده و با عبور از بدنه فولادی ضخیم تانک ، به درون بدنه وارد شده و آسیب شدید تری را پدید می آورد . با این وصف ، آبرامز برای مقابله با این مهمات ، معمولا به صفحات زرهی از جنس اورانیوم ضعیف شده مجهز هستند ولی تا کنون این صفحات در نمونه های صادراتی دیده نشده و این تانکها قبل از تحویل به مشتری خارجی یک فرآیند طولانی را برای جداسازی چنین فناوری طی می نمایند . مقایسه ضخامت زره آبرامز در نمونه پایه و گونه های متعاقب آن نمایش قابلیت های تانک اصلی میدان نبرد آبرامز-ایکس https://www.aparat.com/v/YIGmq بدین ترتیب ، اگر بریتانیا چنین مهماتی را به اوکراین صادر کند ، احتمالا ایالات متحده نیز اجازه صدور تانکهای آبرامز مجهز به این صفحات زرهی را نیز مجاز نماید ولی سخنگوی پنتاگون تا مارس 2023 از صدور این فناوری بی اطلاع بوده است .با این وصف حتی بدون صفحات زرهی فوق الذکر ، یک گردان آبرامز برای ارتش اوکراین می تواند یک نقطه تنفس باشد ، چرا که حتی نمونه آ.یک قابلیتهای رزمی بالاتری را به نمایش می گذارند بخصوص در حوزه عملیات شبانه ، حتی اگر خبر کاهش قابلیتهای آبرامز های تحویلی ، درمقایسه با نمونه های عملیاتی در ارتش ایالات متحده ، صحت داشته باشد . براساس داده های موجود ، دو پیشرانه دیزلی MT-883 V12 و پرکینز CV-12 قرار بود جایگزین پیشرانه توربین استاندارد آبرامز شود پیشرانه آبرامز ، چالشی برای رسته لجستیکی ارتش اوکراین با وجود تمامی مزیت های موجود در خصوص تحویل آبرامز به اوکراین ، تحلیل های مختلف در خصوص نگرانی از روند تعمیر و نگهداری پیشرانه این تانک در ارتش اوکراین ، شدت بیشتری بخود گرفته ، به همین دلیل ، برخی این سئوال را مطرح می کنند که آیا به جای پیشرانه پرمصرف توربینی استاندارد آبرامز ، می توان یک پیشرانه دیزلی کلاسیک را برای نصب در این تانک به منظور ارسال به اوکراین استفاده نمود؟!! گمانه زنی های اولیه در خصوص گونه تحویلی آبرامز به اوکراین بین نسخه M1A1 یا نمونه ساده تر شده M1A2 در نوسان است ولی به شکل رسمی هنوز پیکربندی نمونه صادراتی به اوکراین ، مشخص نشده است ولی تا امروز چند زیرمجموعه از نسخه آ-2 شناخته شده که یکی از آنها به یک بسته حفاظتی متفاوت از نمونه های موجود در ارتش آمریکا را بخود می بیند . با این حال ، نمونه های مختلف M1A2 به یک پیشرانه هانی ول AGT1500 بقدرت 1500 اسب بخار مجهز هستند که از جعبه دنده آلیسون X1100-3B به همراه اجزاء مرتبط که در مجموع بسته قدرت FUPP نامیده می شود ،بهره می برند . در همین راستا ، تحلیلگران نظامی معتقدند که پیشرانه فوق الذکر ، مزیت های خاصی را در مقایسه به پیشرانه های دیزلی کلاسیک به نمایش می گذارند که شامل شتابگیری سریعتر و سروصدای کمتر است که این کاهش امضای صوتی تانک در نبردهای شهری و حتی در فضاهای باز ، میتواند یک مولفه پراهمیت باشد ولی درمقابل ، میزان سوخت مصرفی و هزینه های مربوط به آن مشکل عمده این گونه پیشرانه ها محسوب می گردد در حالی که هانی ول ( شرکت سازنده موتور ) مدعی است که پیشرانه فوق الذکر ، بصورت "چند-سوختی "طراحی شده که می تواند با سوخت دیزل ، دیزل دریایی یا بنزین نیز کار کند . خودروی بازیابی زرهی ام-88 هرکولس اما ارائه جایگزینی موتور توربینی با یک پیشرانه کلاسیک دیزلی ، تنها یک طرح روی کاغذ محسوب نمی شود . درواقع امر ، بخش سامانه های زمینی جنرال داینامیکز ، درانتهای دهه نود میلادی ، امکان نصب پیشرانه های دیزلی رامورد بررسی قرار داده بود . درهمین راستا ، با آغاز سال 1997 ، این شرکت ، بررسی های اولیه درخصوص یک چیدمان جدید بسته قدرت را برای آبرامز درنظر داشت که شامل یک پیشرانه دیزلی ام تی-883 وی-12 به قدرت 1500 اسب بخار بود که طرح اصلی آن از شرکت آلمانی ام تی یو ارائه شده بود . این موتور دیزلی به یک جعبه دنده جدید با شناسه HSW295TM محصول شرکت RENK مجهز می گردید که قرار بود به ترکیه ارائه شود . بدین ترتیب ، نمونه جدید آبرامز پس از مجهز شدن به این موتور ، برجک آبرامز A2 SEP را دریافت نماید. به ادعای شرکت سازنده ، آزمایش های صورت گرفته نشان می داد موتور این تانک پس از 300 مایل راهپیمایی و شلیک 70 گلوله مشکلی پیدا نمی نمود در حالی که هزینه های عملیاتی آن به میزان قابل توجهی کاهش را نشان می داد . مروری بر قابلیتهای تانک اصلی میدان نبرد آبرامز https://www.aparat.com/v/9d5NU با تمامی این اوصاف ، وقتی صحبت از صدور آبرامز به اوکراین می شود ، گزینه های متعددی به ذهن می آید ولی بخش سامانه های زمینی جنرال داینامیکز از میانه های دهه نود میلادی ، هیچ آبرامز جدیدی تولید نکرده ولی در عوض بتدریج همه نمونه های قدیمی طی یک برنامه مشخص ، مورد بهسازی و ارتقاء قرار گرفته اند درنتیجه نمیتوان به طور قطع داده های مشخصی وجود ندارد که چه تغییراتی باید در بخش دهلیز موتور صورت گیرد تا یک پیشرانه دیزلی کلاسیک به آبرامز اضافه شود ، علاوه براین ، هزینه ها و زمان مورد نیاز برای ایجاد این تغییرات نیز قابل حدس زدن نیست ولی در مجموع ، پیکربندی آبرامزهای تحویلی به کیف، از یک الگوی صادراتی تبعیت می نمایند ، هر چند برخی معتقدند که تغییر پیشرانه ممکن است چندان طولانی نباشد . بسته حفاظت زرهی آبرامز های تحویلی به اوکراین ، نمونه خاص صادراتی یا نسخه استاندارد عملیاتی ..! علیرغم اینکه تحویل رسمی 31 دستگاه آبرامز به اوکراین ، اعلام شده و برخی معتقدند که ارسال این تسلیحات از سپتامبر 2023 آغاز خواهد شد ولی منابع پنتاگون هنوز مشخص نکرده اند که نمونه های ارسالی ، از تولیدات جدید است یا این تانکها از منابع دیگری تامی خواهند شد . با این وصف ، ارتش ایالات متحده ، چندین صد دستگاه آبرامزهای تولید قدیم را در انبارهای خود بصورت ذخیره شد ، نگهداری می کند که میتوان آنها را به یک پیمانکار نظامی تحویل داد تا قبل از ارسال به اوکراین ، با وضعیت جدید رزمی منطبق شوند که دراین میان ، تمرکز اصلی بر روی بسته ارائه شده حفاظت زرهی این تانکها قرار دارد . نیروی زمینی ارتش ایالات متحده ، از اواخر دهه هشتاد میلادی ، بتدریج نسخه M1A1 خود را به صفحات زرهی از جنس اورانیوم ضعیف شده مجهز نمود که بدلیل چگالی بالا ، حفاظت به نسبت موثری را ارائه می دادند . این شیوه آنچنان مورد توجه قرار گرفت که نه تنها نمونه های قدیمی تر آبرامز بدان مجهز شدند ، بلکه با معرفی گونه A2 نیزاستفاده از آنها ادامه پیدا نمود . با این حال ، تا امروز ، ترکیب این صفحات فلزی خاص ، محرمانه باقی مانده و داده های چندانی از آن وجود ندارد ولی توسعه نسخه های اولیه این زره ها ، در قالب یک برنامه فوق محرمانه و با شناسه گرین گریپ ( GREEN GRAPE) آغاز شد . با گذشت حدود 9 سال از آغاز این برنامه ، درجه بندی محرمانگی این برنامه دو رده کاهش پیدا نمود در نتیجه یکسری داده های اولیه در خصوص این صفحات زرهی بصورت پراکنده در اختیار عموم قرار گرفت ، بدین صورت که اگر سطوح زرهی محافظ توپ اصلی و صفحات دوطرف بدنه به هردلیلی دچار شکستگی شوند و فضای داخلی آنها در معرض دید قرار گیرد ، مسئول تعمیر و نگهداری پس از اینکه به پوشش های محافظتی ملبس شد ، می تواند شکاف ایجاد شده را جوشکاری کرده و ترمیم کند . هزینه تعویض هر برجک حدود 6 میلیون دلار برآورد شده است سی و پنج سال بعد ، نمونه های جدیدتر آبرامز به صفحات سرامیکی پیشرفته ای مجهز می شوند که ترکیب این صفحات ، هنوز طبقه بندی شده بوده و در اختیار عموم قرار ندارد . بدین ترتیب ، آبرامزهای عملیاتی در استرالیا ، عراق ، مصر ، کویت ، سعودی ، کویت و مراکش ، فاقد این صفحات زرهی در خدمت قراردارند. به جای این صفحات زرهی ، بسته های حفاظتی جدیدی برای صادرات در نظر گرفته شده است که یک نمونه آن را می توان در نسخه M1A1M تحویلی به ارتش عراق مشاهده نمود . اما منبع تامین آبرامز برای اوکراین ، چه از نمونه های موجود درانبار باشد یا تازه تولید شده باشند ، باید به بسته های جدید حفاظتی از نوع صادراتی مجهز شوند که این خود یک فرآیند پیچیده بوده که نمونه آن را می توان در آبرامز های تحویلی به ارتش لهستان مشاهده کرد . نمونه های تحویلی به ارتش لهستان از گونه M1A2SEPV3 محسوب می شوند که برجک آن مورد بازنگری و بازسازی قرار گرفته است . این تانکها بعنوان بخشی از یک فروش ویژه به بسته های جدید زرهی مجهز شده اند ولی ارتش آمریکا برای مدتهای طولانی به دنبال یک منبع انحصاری بود تا بعنوان یک واسطه برای بخش سامانه های زمینی جنرال داینامیکز عمل نماید . در همین راستا ، گفته می شود که شرکت Safariland LLC یکی از این واسطه هاست ولی ناظران نظامی معتقدند که این شرکت تنها تجربه تولید زره فولادی یا کامپوزیت سبک وزن را داشته و متقابلا با زره های اورانیومی سروکار ندارد ، علاوه براین ، شرکت فوق پیشینه ای در حوزه تعمیرو نگهداری خودروهای سنگین زرهی نظیر آبرامز و همچنین دمونتاژ و مونتاژ برجک این تانک را در سابقه خود نمی بیند . تعمیرات سنگین تانک اصلی میدان نبرد آبرامز دومین شرکت با شناسه MCM Learning, Inc سابقه قبلی برای ساخت یا نصب زره بر روی تانک نداشته ولی برخی منابع معتقدند که این شرکت تجربه مدیریت برنامه حذف یا اضافه کردن صفحات زرهی از جنس اورانیوم ضعیف شده بر روی آبرامزهای ارتش را به شکل غیر رسمی ، دارد . از سویی دیگر ، مدیریت شرکت بطور کامل این ادعا را تکذیب نموده است . سومین شرکت مورد نظر پنتاگون ، PLUS Ops لهستانی است که خدمات گوناگونی را در حوزه برنامه های دفاعی مشترک لهستان و ایالات متحده ارائه داده ولی هنوز مستنداتی در خصوص تجربه کار با این نوع زره ها از سوی این شرکت ارائه نشده است . راست : اطلاعات دقیقی از اینکه ارتش یا شرکتهای پیمانکار در چه بازه زمانی می توانند زره اورانیومی برج آبرامز را از آن جدا کنند ، وجود ندارد ولی ظاهرا برای یک دسته 28 تایی از آبرامز این روند حدود یکسال بطول می انجامد چپ : بخشی از اسناد از طبقه بندی فوق سری خارج شده ارتش ایالات متحده با محوریت زره اورانیومی آبرامز نیروی زمینی ارتش آمریکا مدعی است که آماده کردن یکی از این سه شرکت برای ورود به عرصه فوق ، حدود 64 ماه یا 5 سال طول می کشد (شامل همه اقدامات ایمنی ، بهداشتی برای کار با زره های اورانیومی ) ولی تا کنون داده های معتبری در خصوص اینکه مجهز کردن هر برجک به زره های فوق چقدر زمان نیاز دارد ، منتشر نشده ،اما جنرال داینامیکز مدعی است که برای تجهیز 28 برجک ، برنامه ای طرح شده که از ژانویه 2023 آغاز و تا دسامبر همان سال ادامه پیدا خواهد کرد در حالی که هزینه تبدیل هر برجک حدود 6 میلیون دلار خواهد بود . با توجه به همه این موارد ، باید دید که ارتش آمریکا چگونه می تواند زمان تحویل آبرامز را به اوکراین ، کاهش دهد . از راست به چپ : آبرامز های عملیاتی ارتش های سعودی ، مصر و عراق از سوی دیگر ، این احتمال وجود دارد که واشنگتن ، نمونه های دانگرید شده ای از آبرامز را از یک کشور ثالث دریافت کرده باشد ( نظیر پرداخت منابع مالی برای ارتقاء تانکهای تی-72بی که از یک کشور سوم برای اوکراین ) اگر این گزینه مدنظر قرارگیرد ، دو کاربر بزرگ آبرامزهای دانگرید شده ، مصر و عربستان سعودی هستند . ارتش مصر ، بر روی کاغذ ، حدود 1360 دستگاه آبرامز M1A1 در اختیار دارد در حالی که سعودی حدود 370 دستگاه را بخود می بیند که 170 دستگاه آن در انبار نگهداری می شوند . با این حال ، مصر و سعودی شرکای اصلی آمریکا محسوب می شوند ولی در عین حال رابطه خوبی با روسیه دارند که این مساله متقاعد کردن آنها را دشوار می نماید . درهر صورت ، منابع مختلف مدعی هستند که آبرامزهای ادعایی در سپتامبر تحویل ارتش کیف خواهند شد ، در نتیجه باید به انتظار نشست . تصویر ماهواره ای از مرکز ذخیره تجهیزات سنگین زرهی سییرا نیروی زمینی ارتش ایالات متحده و صف تانکهای اصلی میدان نبرد آبرامز آبرامز... آماده تحویل ..!! براساس آخرین خبرهای منتشر شده ، 31 دستگاه تانک آبرامز M1A1 که به کیف وعده داده شده بود ، بازسازی شده و اکنون آماده تحویل است . رئیس دپارتمان پشتیبانی ارتش ایالات متحده در 6 اوت سال 2023 در جریان یک کنفرانس خبری اعلام نمود که اولین دسته تانکهای آبرامز در انتهای هفته جاری به اروپا ارسال می شوند و احتمالا با آغاز پائیز سال 2023 آماده عملیات خواهند بود . این تانکها ، برای ماه تحت بازسازی قرار داشتند ولی اکنون آماده تحویل به ارتش اوکراین هستند . این بسته نظامی شامل مهمات ، قطعات یدکی ، سامانه های سوخت رسانی ، و زیرساختهای صحرایی تعمیر و نگهداری می باشند . به گفته این مقام نظامی ، این تانکها در پائیز 2023 آماده عملیات خواهند بود ولی هنوز تصمیمی در خصوص تحویل مهمات نافذ اورانیومی به اوکراین گرفته نشده است . پی نوشت : منبع 1 منبع 2 منبع4 منبع5 منبع7 منبع8 9- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.  10- نکته : ادعایی در خصوص کامل بودن این دو بخش مقاله در حوزه بررسی قابلیت های تانک اصلی میدان نبرد آبرامز وجود ندارد ، اگر نقص یا موردی در متن دیده شده ، در پی ام متذکر شوید تا اصلاح شود . متشکرم

به نوشته اوراسیا تایمز، جتهای سوخو 35روسی علی رغم ادعاهای سابق مسولان ایرانی هنوز به نیروی هوایی ایران تحویل داده نشده است. بر اساس گزارشها، محمدرضا آشتیانی، وزیر دفاع کشور در پاسخ به این سؤال که ایران چه زمانی جنگندههای سوخو را دریافت خواهد کرد، گفت: «ایران میتواند هواپیماهای جنگی را در داخل کشور بسازد». آشتیانی گفت: «در مقطعی برای خرید اقدام کردیم اما به این نتیجه رسیدیم که می‌توانیم جنگنده‌ها را در داخل کشور تولید کنیم». این اظهارات تأییدی ضمنی بر شکست قرارداد خرید هواپیمای سوخو۳۵ روسی بود. در حالی که هیچ خبر رسمی از سوی وزارت دفاع ایران و روسیه منتشر نشده، شبکه‌های اجتماعی مملو از این گمانه‌زنی‌ها است. با این حال، وزیر دفاع ایران افزود که مقامات در حال «بررسی وضعیت» بوده و در صورتی که لازم بدانند فرآیند خرید می‌تواند مجدداً بررسی شود». پیش از این و حتی قبل از اظهارات آشتیانی، یک روزنامه‌نگار ایرانی در توییتی نوشت که سرتیپ واحدی، فرمانده نیروی هوایی ارتش ایران به یک منبع ناشناس ادعا کرده بود: «در حال حاضر، ستاد کل نیروهای مسلح با خرید جنگنده‌های چندمنظوره سوخو۳۵ مخالفت است. دولت روسیه نیز با انتقال تکنولوژی این هواپیماها برای تولید قطعات آن در ایران و همچنین دانش نگهداری آن‌ها برای ۳۰ سال آینده مخالفت کرده است». در این توئیت اداعا شده بود: «واحدی معتقدست که روس‌ها صرفاً می‌خواهند ۲۵ فروند هواپیمای سوخو۳۵ را که مصر قبلاً سفارش داده بود، بدون ارائه خدمات تعمیر و نگهداری، تسلیحات یا قطعات یدکی کافی بفروشند. علاوه بر این، آن‌ها درخواست ایران برای ۱۲ شبیه‌ساز سوخو۳۵ و هواپیمای جنگنده چندمنظوره دو سرنشین سوخو۳۰ام‌ای۲ را رد کردند».

نیویورک‌تایمز : روسیه پهپاد های ایرانی را کپی زده است! نیویورک تایمز در گزارشی مدعی شد: پژوهشگران می گویند که این پهپادها که گران-2 نامیده می شوند، نسخه ساخت روسیه شاهد 136 ایران است که با برخورد به هدف، منفجر می شود. گزارشی که روز پنجشنبه توسط یک گروه پژوهش های تسلیحاتی منتشر شد، می گوید که روسیه کار کپی کردن پهپاد های تهاجمی را که سال گذشته از ایران بدست آورد، آغاز کرده نیویورک تایمز، در گزارشی به قلم جان ایسمای از واشنگتن آورده است: گزارشی که روز پنجشنبه توسط یک گروه پژوهش های تسلیحاتی منتشر شد، می گوید که روسیه کار کپی کردن پهپادهای تهاجمی را که سال گذشته از ایران بدست آورد، آغاز کرده و آنها را در نبرد علیه نیروهای اوکراینی به کار می گیرد به رغم تحریم هایی که برای فلج کردن تولید تسلیحاتی روسیه پیاده شده اند. لینک تکمیلی خبر : https://www.tabnak.ir/fa/news/1187316/روسیه-پهپاد-های-ایرانی-را-کپی-زده-است

سلام در مورد اهمیت زرهی، ضد زره، پدافند و نیروی هوایی کسی نیست که هیچ کدام را به صورت کامل نفی کند. بلکه توان ما در آن تکنولوژی و محدودیت‌های ما در تکنولوژی سبب ضعف ما است در برخی موارد چون زرهی و هوایی زیرساخت و دانش ساخت را نداریم اما در پدافند، ضد زره و پهپاد این دانش و توان را کسب کردیم اینکه باید در تمام زمینه‌ها توانمند شویم خواست همه است اما تاکنون نشده است. در مورد خرید خارجی هم برخی موارد قابل توجه است بگذارید مثالی بزنم در جنگ سوریه نیروی هوایی ارتش سوریه دارای ۴۰۰ هواپیما در انواع مختلف بود اما نتوانست کاری از پیش ببرد در حالی که روس‌ها با ۲۴ هواپیما از همان نوعی که در اختیار سوریه بود ورق را برگرداند. دلیل این امر سوار بودن روس‌ها بر تکنولوژی هواپیما ها بود به گونه‌ای که هواپیما های آنها آماده عملیات بودند اما ارتش سوریه نمی‌توانست از بین ۴۰۰ هواپیما به تعداد انگشتان یک دست هواپیما را عملیاتی نگه دارد. کشورها در حوزه هوایی دو دسته هستند یا نیروی هوایی دارند یا نگهدار هواپیما هستند کشورهایی که توان تولید مستقل تجهیزات هوایی را ندارند در هر نبردی اگر زنجیره تامین تجهیزات‌شان دچار مشکل شود عملا آن نیرو را نخواهی داشت نمونه دیگر نیروی هوایی خودمان، در جنگ اگر سوار بر تکنولوژی، آن تعداد هواپیماها را داشتیم کل کشورهای منطقه را پوشش میدادیم اما آنقدر دستمان خالی شد که .... خرید خارجی فعلی هم همین داستان است اگر ۱۰۰۰ سوخو ۵۷ هم بدهند برای ما حکم مسکن را دارد اما اگر ۲۴عدد سوخو ۳۵ داشته باشیم اما نرم افزارهای منبع باز ایونیک، خط تولید موتور و نازل آن و تجهیزات ساخت بدنه مانند کوره ها و پرس ها را داشته باشیم آن وقت یک نیروی هوایی داریم. تجربه معاملات مان با روس‌ها به ما یاد داده چگونه قرارداد ببندیم که نتوانند زیرش بزنند. روس‌ها هم به همین دلیل علیرغم مشکلات اقتصادی زیر بار قرارداد ما نمی‌روند.

ما استقبال می کنیم که غرب ها به این نتیجه رسیدند ما مشتی پهپاد فروختیم گفتیم توی جنگ اکراین استفاده نکنید ولی روس ها زدن زیر قولشون و نه تنها استفاده کردند بلکه از روش بدون اجازه کپی هم زدند. پس فردا غرب هم که لاشه های شاهد بهش رسید همین کار را میکنه و از پس فردا هر شاهدی در منطقه عملیات کنه دیگه به ما مربوط نیست. پ ن: این روایت، روایت بهتریه برای ما.

دوست عزیز روس ها توسط آمریکا و اسرائیل بمباران نمیشدن یعنی هیچ کشوری در اون برهه عرضه نزدیکی به پایگاه حاج پوتین رو نداشت ورق برنگشت مگر زمانی که ایران با نیروی های مردمی خودش ورق رو برگردوند بازم ایران برگردوند و روس ها فقط نقش پشتبانی. رو ایفا میکردن شما شوخی میکنید آخه ضد زره های ما و پدافند ظفرمندمون چقدر میتونه در مقابل نیروی هوایی اسرائیل دووم بیاره آخه تسلیحات امریکایی روی هواپیماهای اسرائیلی شوخی نیستن که با ۴ تا atgm و چند تا سامانه پدافندی بشه جلوشو گرفت ظاهرا ملتفت نشدین روسیه با اون سطح از تکنولوژی در بحث رادار و تسليحات پدافندی لاکار مونده ایران آخه باید به چیش بنازه اون جلو امریکا امریکا داعش نیست براس سوخو ۲۵ بلند کنیم امریکا عربستان و عراقم نیست اگه داستان داستان شهادت باشه بله میشه گونی گونی آدم فرستاد جلو مثل چند تا عملیات آخر دفاع مقدس هیچکدوم برنگردن فرماندهان ارشد ما هیچ درکی از نبرد نوین ندارن هنوز تو توهم ۷۰ ۸۰ سال پیش موندن یه فقره سوئیچ بلید برای آزاد سازی کل سواحل ایران میتونه فاجعه به بار بیاره شوخی نیست این تسلیحات امریکا مثل ما نیست از هر چیزی یه نمونه بسازه و ول کنه وقتی سرمایه گذاری میکنن واقعا اون طرح رو به عمل میارن نه مث ما اینجا تاپیک اکراینه ولی باید آیینه عبرت باشه این تهدید های روسیه باید آیینه عبرتی باشه حتی برای خودمون قرار نیست خلبان بدبخت ما هنوز روی هدف لاک نکرده ۲۰ تا موشک بیاد طرفش اونم آیا رادارش نشون بده یا نه واقعا غم انگیزه واقعا نمیخام آیه یاس بخونم ولی شرایط میدان نبرد امروز حتی با ۵ سال میش خیلی تغییر کرده . چند ساله میخایم سلاح انفرادی رونمایی کنیم چند ساله داریم تانک رونمایی میکنیم چندین ساله داریم هواپیما های سبک رونمایی میکنیم یه بالگرد رو به ۲۰ وجه ممکن رنگ میکنیم روزی ۲۰ بار نمايش میدیم خدایی این حجم از تحقیر زشته برای ایران به بالگرد خوب ساختیم لاقل ادامش میدادیم به هیج وجه با این جور حرکت ها نمیتونیم جلوی هیچ ارتشی مقاومت کنیم تا سلاحی به طور عمده دیده نشه عملا یعنی اون سلاح اصلا تولید نشده اومدیم ظفرمندانه ترین طرح قرن رو رونمایی کردیم به اسم قاهر چی شد جز مسخره خاص و عام شدن کسی نمیگه نمیتونیم کسی نمیگه درست نکنید ولی لاقل یه طرح رو بگیرین کم از این شاخه به اون شاخه بحرین دیگه خداوکیلی میگن فقط مافیا تو فوتباله نمونه دیگش مافیایی که در تسلیحات وجود داره عزیزان دنبال دشمن میگردین بسم الله شرکت های خصوصی چرا میلی به ساخت تسلیحات نظامی ندارن اینا سواله یا جواب........ یاعلی

همکاری ایران و روسیه در صنعت هوانوردی در دیدار «بوگینسکی» معاون وزیر صنعت روسیه در امور هوانوردی و مقامات وزارت امنیت، مقرر شد طرفین تفاهم نامه ای رسمی برای توسعه زیرساخت های لازم برای همکاری ایران و روسیه در زمینه ساخت و تعمیر هواپیما و بالگرد امضا کنند. هیات روسی در مدت حضور خود در این کشور از صنایع هوایی و دفاعی ایران نیز بازدید خواهد کرد. معاون وزیر صنعت هوانوردی روسیه همچنین به ایجاد مرکز مهندسی مشترک در ایران اشاره کرد و گفت: این مرکز باید بر اساس تولید محصول مشخصی که تولید نهایی آن برای دو طرف سودمند باشد، ایجاد شود.

راکت های 122 م م گراد ساخت کره شمالی در اختیار ارتش روسیه .اما منشا این راکت های کره شمالی نیست ارتش اکراین برای فریب دادن روسها روز گذشته دو گروهان از نظامیان خود را با تجهیزات به غنیمت گرفته شده از روسها راهی خود درگیری در محور ژاپورژیا کرد اما روسها فریب مهاجمین را نخورده وسریعا واکنش نشان دادن نظامیان اکراینی چندین نفربر و تانک از جمله دو نفربر بی ام پی 3 را ازدست داده وعقب نشینی کردن اکراینی دو شب پیش با حدود 7 قایق با گذشتن از دینپرو به در منطقه خرسون به خطوط روسها یورش برده خط اول دفاعی روسها که توسط مدافعین بسیج شده محافظت میشد دچار رخنه شده و 3 سرباز روس به اسارت اکراینی ها در آمده با ارسال واحدهای کمکی اکراینی ها مجبور به عقب نشینی شده و 3 نظامی اکراینی هم به اسارت گرفته میشوند لانست وحمله به یک لئو پارد دیگر رها شده لانست وانهدام 3 توپ خودکششی وزدیکا لانست و راکت انداز گراد اکراینی ها تجهیزات منهدم شده ارتش اکراین در روستای استارمایروسکی پیش از این منابع اکراینی تایید کرده بودن از یک گردان کامل تنها چندین سربازو یک امرپ پرو مکس بودن آسیب موفق به عقب نشینی از روستا شدن دفع یک حمله زرهی دیگر اکراینی ها احتمالا در محور باخموت حداقل دو نفربر هدف حملات توپخانه ایی روسها قرار گرفته شکار یک نفربر دیگر CV90 اکراینی اینبار توسط یک کواد آر پی جی روسها انهدام توپ خودکششی کراب در حملات توپخانه ایی روسها یک گورستان تجهیزات زرهی اکراینی نکته جالب آن وجود یک شاسی و بدنه تانک منهدم شده لئو پارد بدون برجک است . دقیقا در این مکان دو ماه پیش یک تانک لئو پارد هدف یک کواد ار پی جی روسها قرار گرفته . به احتمالا بالا این انهدام ناشی از حمله کواد آر پی جی بوده است نفربر ام 113 اکراینی مجهز به برجک ریموت دار تیربار ساخت ترکیه

سلام مجدد به شما دوست عزیز در مورد بالگرد و خیلی موارد دیگر که فرمودید غیر از مدیریت بحث تکنولوژی هم هست موضوع غریبی نیست ما تا موتور توربو شفت نسازیم هلیکوپتر ساز نخواهیم شد میشویم سرویس کار بالگردهای موجود. راه کسب تکنولوژی است. در مورد اوکراین شما را به توان پدافندی اوکراین قبل از جنگ ارجاع میدهم بیش از ۲۰۰آتشبار s300 به جرات جزو چالش برانگیز ترین پدافندهای موجود بود و هست بسیاری از آتشبارها در اوکراین ساخته و ارتقا داده شده بود. دقیقا همین شرایط برای صربستان صادق بود یادتان هست ناتو در جنگ بالکان از پس صربها بر نیامد و حتی یک B2را از دست داد. دلیل آن سوار بودن صربها بر دانش پدافند و فریب دشمن در تعیین هدف‌ها بود دقیقا مانند آنچه برای روس‌ها و اوکراین امروز میبینیم اما ناتو سریع مذاکره و مصالحه کرد. دوست عزیز با شما در این موضوع که باید در همه زمینه ها بهترین بود هم نظرم اما وقتی میتوانی تکنولوژی را بخری نباید تنها به محصول راضی شوی. باید ماهیگیری آموخت نه ماهی خوردن.

بحث کپی نیست. همان کارخانه ی ساخت پهپاد تحت لیسانس ایران در روسیه میگویند فعال شده پهپادهای مونتاژ شده در روسیه تفاوت در رجیستری و چند قسمت از ساختار پهپاد دارند(بدنه ی کندوی زنبور ندارند و باطری های متفاوت داشتند)

ناگفته هایی از پاکسازی میادین مین باقی مانده از جنگ تحمیلی علی اکبر سلیمانی معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در نشست خبری در پاسخ به پرسشی درباره میزان اراضی آلوده به مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ در استان‌های مرزی غرب و جنوب غرب کشور گفت: پس از پایان هشت سال دفاع مقدس حدود 4 میلیون و دویست هزار هکتار از اراضی 5 استان مرزی غربی جنوب غربی کشور آلوده به انواع مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ شد. وی با اشاره به وضعیت مین زدایی در کشور اظهار کرد: حدود هزار و ۲۰۰ کیلومتر از مرز مشترک خشکی با عراق به بیش از ۲۰ میلیون انواع مین و مواد منفجره باقیمانده از جنگ آلوده شد که بلافاصله در همان سال ۱۳۶۷ فعالیت های مین زدایی و رفع آلودگی از مواد منفجره از شهرهای مرزی آغاز گردید. از سال ۶۷ تا سال ۸۲، عملیات پاکسازی توسط ارتش و سپاه و تحت مسئولیت وزارت کشور انجام شد تا اینکه پیرو مصوبه هیئت دولت، این امر خطیر به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح سپرده شد. معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع ادامه داد: این وزارتخانه در انتهای سال ۱۳۸۴ با تاسیس مرکز مین زدایی بصورت تخصصی این امر را پیگیری نمود. مرکز مین زدایی نیز از بدو تاسیس تا کنون بیش از ۲ میلیون انواع مین و نزدیک به یک میلیون انواع مهمات عمل نکرده از جمله بمب ها، گلوله‌ها، خمپاره ها و نارنجک ها را کشف و منهدم نموده است. لینک خبر و توضیحات تکمیلی : https://www.farsnews.ir/news/14000116000496/پاکسازی-۹۵-درصد-از-اراضی-آلوده-به-مین-کشور-بیش-از-۳-میلیون-مین-و در مورد ورود شرکتهای خصوصی به وادی مین روبی در ایران باید این نکته را ذکر کنم که شرکتهایی که توسط بازنشستگان متخصص در امر پاکسازی میادین مین تاسیس شده اند بصورت پیمانکاری اقدام به پاکسازی میادین مین میکنند . در این مورد در سالهای قبل فیلم مستندی نیز توسط سیمای جمهوری اسلامی ایران ساخته و در تلویزیون پخش شده است . این روال در برهه ای بسیار فراگیر شد و متاسفانه باعث ورود برخی گروههای غیر متخصص در این زمینه شد که باعث سوانحی برای افراد غیر نظامی شد . مثلا در یک مورد ، کرانه یکی از جاده های منتهی به شهر اهواز به یک شرکت پیمانکاری برای پاکسازی سپرده شد و بعد از پایان کار و عدم نظارت مناسب بر صحت انجام پاکسازی کامل محدوده ، یک تریلی که برای توقف کوتاه در کناره جاده در حال پارک کردن بود به روی مین ضد تانک مدفون در زمین رفت و راننده آن به شهادت رسید ! بعد ازین ماجرا و اتفاقات مشابه ، برونسپاری پاکسازی میادین مین کنترل شده تر انجام گرفت و در پایان کار مسئول بخش پاکسازی موظف میشد تا با اتوموبیل غیر حفاظت شده در تمامی محدود بصورت موزائیکی رانندگی کند تا ناظرین مجاب به تایید صحت کار پاکسازی شوند ! فیلم سینمایی به نام پدر ساخته ابراهیم حاتمی کیا هم به نوعی در زمینه ماجرا اشاره به همین موضوع و عدم پاکسازی درست میادین مین توسط این گروهها داشت که البته بعد از تدوین اولیه ، اشاره مستقیم به شرکتها از فیلم حذف گردید !

آبرامز در اوکراین ...!!! بررسی روند تحویل و احتمالات موجود....!!! بخش یکم اریک آلبرتسون ، افسر ارشد بازنشسته ارتش ایالات متحده که بعنوان خدمه تانک اصلی میدان نبرد ام-1.آ-1 آبرامز و همچنین نمونه های اولیه ام-1آ-2 سپ.وی.2 ارتش این کشور خدمت می نمود ، به یاد می آورد که پس از سقوط صدام ، عراق وارد یک جهنم داغ شد و ارتش اشغالگر ، با شورش های شدیدی روبرو گردید . درواقع با آغاز حملات ارتش مهدی علیه نیروهای ارتش اشغالگر ایالات متحده در بغداد ، کوت و نجف ، در یک بازه زمانی ، بیست سرباز ارتش در منطقه ای واقع در شهرک صدر به دام افتادند به همین دلیل ، هفت دستگاه آبرامز از واحد آلبرتسون ، گروهان سی ،جمعی هنگ 37 زرهی و تیپ یکم از لشکر یکم تانک برای کمک بدانها فراخوانده شدند . وی که اکنون رئیس دایره آموزش و تاریخ نگاری رسته زرهی ارتش محسوب می شود ، چنین به یاد می آورد که شکل محیط رزم بخوبی نشان داد که آبرامز در نبردهای شدید چه کارهایی می تواند انجام دهد . ولی در این خصوص می افزاید که در نبردهای شهرک صدر ، تانکهای آبرامز ضربات متعدد ناشی از برخورد نارنجک های ضدزره ، آرپی جی ، مهمات نافذ تیربار آرپی کا و طیف وسیعی از مهمات خمپاره انداز (شامل کالیبر نیمه سنگین 120 م.م ) را متحمل گردید ولی جان سالم به در برد . این مساله ، می تواند نشانه خوبی برای موفقیت این تانک در اوکراین باشد . علیرغم سروصدای فراوان در خصوص قابلیتهای آبرامز ، درصورتی که تاکتیک های مناسبی طراحی و اتخاد شود ، می توان با استفاده از مولفه های مختلف ، واحدهای زرهی مجهز به این تانک را زمین گیر و بدانها تلفات قابل توجهی وارد آورد این مساله در عراق و یمن به نمایش گذاشته شد با این حال ، بایدن درمیانه های ژانویه 2023 به شکل رسمی اعلام نمود که ایالات متحده ، 31 دستگاه آبرامز را به اوکراین تحویل خواهد داد و به احتمال زیاد ، نسخه M1A2 به درمقایسه با نمونه های پیشین ، پیشرفته تر است ، وارد صحنه جنگ می شود . در این میان ، اگرچه بخشی ازتحلیلگران نظامی ، براین اعتقاد قرار دارند که آبرامز ، پیشرفته ترین تانک اصلی میدان نبرد حال حاضر دنیا محسوب می شود ولی آیا ورود این تانک به معنای گلوله نقره ای ارتش کیف برای وادار کردن روسها به عقب نشینی تا مرزهای سال 2014 است ؟! علاوه براین ، آیا چالش های مربوط به سوخت رسانی ، تعمیر و نگهداری و تسلیح آبرامز درنظر گرفته شده ؟!ژنرال پت دوناهو ، افسر بازنشسته ارتش ایالات متحده معتقد است که 31 دستگاه آبرامز به همراه 14 دستگاه لئوپارد-2آ4 میتواند نمایش حمایت سیاسی از کیف در برابر مسکو باشد در حالی که این تصمیمی آگاهانه در خصوص اینکه چه تعداد از بهترین تانکهای موجود را باید به اوکراین ارسال نمود ، به نظر می رسد . نسخه های معرفی شده تانک اصلی میدان نبرد آبرامز فلسفه ارسال آبرامز به اوکراین به گفته آلبرتسون ، در طول استقرار 14 ماهه وی در عراق از می سال 2003 تا ژوئیه سال 2004 ، بیشتر زمان خدمتی درون تانک سپری شد ، هزاران کیلومتر طی گردید و همواره از مرکز اصلی یعنی پادگان استقرار لشکر یکم زرهی ، هنگ سواره نظام جمعی لشکر82 هوابرد و همچنین لشکر یکم سواره نظام در حال پشتیبانی بودیم . این درحالی بود که محیط همواره مملوء از شن و دمای هوا بسیار بالا بود . به اعتقاد وی ، پیشرانه 1500 اسب بخاری توربینی آبرامز ، بخصوص در محیط شهری ، به نسبت کم سروصداست بعنوان مثال درجریان یک عملیات سرکوب در شهر کوفه ، تا قبل از رسیدن ستون زرهی به محل استقرار شبه نظامیان (حدود 100 یاردی ) عملا کسی متوجه حضور ما نشد در حالی که نیروهای اوکراینی هم اکنون در محیط باز ، جنگل و بصورت محدود در مناطق شهری وارد نبرد می شوند ( البته ایشون احتمالا کاربرد گسترده بدون سرنشین ها را حساب نکردند ، یعنی تا وقتی امکان مشاهده بصری هست ، سروصدای پیشرانه تانک چندان محلی از اِعراب ندارد .م ) وی براین اعتقاد است که شیوه نبرد پیاده نظام ارتش اوکراین به گونه ای است که می توانند از پتانسیل آبرامز به نحو احسن استفاده نمایند ، چرا که حضور این تانک به پیاده نظام اجازه میدهد تا کنترل صحنه را بدست گرفته و موقعیتهای کلیدی و استراتژیک را در منطقه جنگلی یا شهری حفظ کند . علاوه براین ، آبرامز سابقه رویارویی با زرهی روسی را از عملیات طوفان صحرا دارد و تجربه به نسبت خوبی ثبت شده است . https://www.aparat.com/v/9DM2l بعنوان مثال ، اداره حسابرسی عمومی در سال 1992 گزارش داد که در جریان عملیات طوفان صحرا ، 23 دستگاه تانک از 2000 دستگاه آبرامز مستقر در منطقه جنگی ، منهدم شده یا آسیب دیدند درحالی که از 9 دستگاه آبرامز منهدم شده ، 7 مورد بدلیل آتش خودی و دو مورد نیز به منظور جلوگیری از به غنمیت گرفته شده توسط دشمن ، از میان برده شد . اما عملیات طوفان صحرا با نسل اول آبرامز یعنی نسخه های ام-یک و ام- یک آ.یک انجام گردیدولی احتمالا نسخه های بهتری به اوکراین تحویل داده خواهد شد . نمای درونی تانک اصلی میدان نبرد M-1.A.1 از دریچه دید بارگذار مهمات جایگاه تیرانداز و فرمانده تانک بخوبی قابل مشاهده است چالش های پیش رو علیرغم جذابیت خبر تحویل آبرامز به اوکراین برای افکارعمومی ، پنتاگون و کاخ سفید ، این اقدام را با درجه اهمیت پائینی مدنظرقرار دادند و متقابلا نگرانی های خود را در خصوص حفظ ، تعمیر و نگهداری و همچنین تامین سوخت و مهمات برای این تانک را بعنوان چالش های مهم مطرح نمودند تا جایی که کالین کال در اواخر ژانویه 2023 طی یک جلسه پرسش و پاسخ اعلام نمود که دولت هنوز آماده ارسال این تانکها نیست .وزیر دفاع این کشور نیز مدعی شد که نمی تواند سامانه ای را که ارتش اوکراین نمی تواند آن را تعمیر کند یا در درازمدت آنها را بکارگیرد ، به ارتش این کشور تحویل دهد . اما جدای این مساله ، به گفته تحلیل گران غربی ، آبرامز یک جنگ افزار جادویی نیست که به شکل خودکار بتواند مسیر جنگ را تغییر دهد . آبرامز در عراق ژنرال دوناهو معتقد است که آبرامز یک گلوله نقره ای برای ارتش اوکراین نیست بلکه این تانک باید در قالب واحدهای سوار-زرهی بکار گرفته شود . این بدان معناست که آبرامز برای ایفای نقش تاثیرگذار خود در میدان نبرد ، باید بخشی از یک ساختار بزرگتر شامل توپخانه ، مهندسی ، عناصر اطلاعات ، نظارت و شناسایی بوده که در مجموع مرگ آوری یک تیپ زرهی را پدید می آورد . درواقع ، آنچه که اوکراینی ها باید از ناتو بخواهند ، توسعه نیروی سوار-زرهی خود براساس الگوی غربی است . راست : تی-72 ارتش اوکراین چپ: خدمه تانک ارتش اوکراین بدین ترتیب ، به گفته این دسته از ناظران نظامی ، یکی از دلایل اصلی موفقیت اوکراین در بازپسگیری بخش های تصرف شده توسط روسیه ، وجود قابلیت برای اجرای مانورتوسط یگانهای تسلیحات ترکیبی بوده که روسها قادر به انجام آن نبودند !!! ولی داشتن یک تانک با قابلیت های ویژه ، یک مساله است و نگاه داشتن آن در حالت آماده به رزم ، مساله دیگر، که این خود نشاندهنده پیچیده بودن کار با آبرامز است . این مساله تا بدانجا اهمیت دارد که یک سرهنگ نیروی زمینی ارتش ایالات متحده معتقد است که خودروهایی نظیر استرایکر ، برادلی ، فناوری پیشرفته ای محسوب می شوند ولی آبرامز بطور کامل دنیای متفاوتی است . به گفته وی ، پیشرانه توربینی آبرامز ، دروضعیت روشن ، مقدار قابل توجهی سوخت مصرف می کند ( 300 گالن در هر هشت ساعت ) مخزن سوخت این تانک حدود 500 گالن ظرفیت دارد و این بدان معناست که هر گروهان تانک باید کامیون های حمل سوخت ویژه خود را برای تامین سوخت به همراه داشته باشد . پیشرانه توربینی آبرامز ، علیرغم دومزیت غیر قابل انکار ، مصرف سوخت بسیار بالایی را به نمایش می گذارد ، به همین دلیل خط لجستیکی برای فعال نگاه داشتن گروهان های زرهی مجهز به این تانکها همواره باید برقرار باشد خودروی اشکوش ام-978 ظرفیت حمل سوخت : حدود 2500 گالن /9463 لیتر به گفته ژنرال دوناهو ، آبرامز با این فرض طراحی شده که شبکه لجستیکی ارتش آمریکا از آن بخوبی پشتیبانی می کند ، به همین دلیل ، تحویل سوخت به آبرامز ها ، برای ارتش اوکراین یک چالش است درنتیجه ابتدا باید این این مشکل بررسی و سپس حل شود . اما وی معتقد است که برای ارتش اوکراین ، خبر خوبی وجود دارد ، چرا که موتور این تانک ، برای استفاده طیف متنوعی از سوخت طراحی شده ( سوخت جت ، دیزل و بنزین ) در این میان ، اگرچه استفاده از یک سوخت خاص می تواند بر روی تعداد ساعات عملیاتی بودن موتور تاثیر گذار باشد ولی این امکان وجود دارد که آبرامز را با هر نوع سوختی روشن کنید . مجموعه کامل بسته قدرت آبرامز (FUPP) توربینی AGT1500 به قدرت 1500 اسب بخار سامانه انتقال قدرت آلیسون X1100-3B به ادعای این افسر زرهی ، دومین چالش ارتش اوکراین ، مدیریت مهمات مصرفی آِبرامز است ، چرا که نبردهای شرق اوکراین ، نیازمند مصرف مهمات بالاست و هر دونسخه 105 و 120 م.م توپ اصلی آبرامز ، می توانند گزینه های متعددی را حمل و شلیک نمایند در حالی که مهمات جنگ افزار ثانویه (دو قبضه تیربار 7.62 م.م و کالیبر 50 ) نیز می بایست در نظر گرفته شود در حالی که این مشکل برای لئوپارد-2 که از توپ 120 م.م استفاده می کند ، به نسبت کمتر بوده و مهمات آن را می توان از کشورهای متعددی تامین نمود . راست : خدمه دانشجوی تیرانداز تانک آبرامز در حال سوخت گیری یک دستگاه تانک آبرامز M1A2 SEP V2 چپ : تعمیر شنی آبرامز با کمک خودروی بازیابی زرهی ام-88 سومین چالش برای آبرامز های اوکراینی ، حفظ روند تحویل قطعات یدکی است . درواقع ، جعبه دنده آبرامز ،یک بخش بشدت پیچیده بوده که به همراه پیشرانه ، وزنی درحدود 2500 پاوند دارد و این روند بازکردن و تعمیر آن را بسیار سخت نموده است و این کار را برای تکنسین های اوکراینی قطعا سخت خواهد کرد .اما در مقابل ، سامانه های الکترونیک آبرامز نباید برای ارتش اوکراین یک نگرانی عمده به نظر برسد چرا که این سامانه ها بصورت مدولار طراحی شده و براحتی قابل تعویض هستند ولی نکته اینجاست که یک دسته زرهی باید بدون ارتباط با خارج از تانک ، بتواند بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارد . صحنه نبرد اوکراین بدلیل وضعیت خاص زمین ، نیاز به یک خودروی بازیابی زرهی به منظور کمک به آبرامز با وزن حدود 63 تن را بسیار پراهمیت نموده است در حوزه سامانه های تعلیق و نوع زمینی که آبرامز در اوکراین باید درآن وارد عمل شود نیز تحلیلگران نظامی معتقدند که آبرامز برای رزم در صحنه اروپا طراحی شده درحالی که بیشترین شهرت آن طی عملیات در جغرافیای بیابانی بدست آمده است . با این وصف ، اگر آبرامز تحت شرایط خاصی ، در زمین های باتلاقی متوقف شود ، ارتش اوکراین به تعدادی خودروهای بازیابی زرهی نیاز دارد ( بسته ارائه شده توسط دولت ایالات متحده شامل هشت دستگاه خودروی بازیابی زرهی ام-88 هرکولس می شود ) این خودروی بازیابی زرهی که یک پیکربندی شنی دارکامل است ، می تواند عملیات وینچینگ ، یدک کش و .. را انجام دهد ولی استفاده از این خودروها ، نیازمند مهارت فنی بالا در نگهداری آن است که البته جذابیت کمتری را نسبت به نمونه رزمی ، به نمایش می گذارد. با وجود تمامی مولفه های فوق الذکر ، وزن جنگی آبرامز می تواند چالش دیگری برای ارتش اوکراین باشد . در واقع امر ، وزن تی-84 اوکراینی ، بین 46 تا 51 تن است در حالی که آبرامز نسخه آ-یک ، حدود 63 تن وزن دارد که این مساله در هنگام عبور از روی پل می تواند مشکل ساز شود. بدین ترتیب ، به گفته تحلیلگران نظامی ، کیفیت آموزش خدمه اوکراینی می تواند یک عامل کلیدی در موفقیت آبرامز در اوکراین باشد. درواقع ، یک ارتش می تواند بهترین تانک دنیا را در اختیار داشته باشد ولی اگر خدمه آموزش دیده ای در دسترس نباشد ، این تانک به معنای واقعی ، بی ارزش خواهد بود . درحالی که به شکل معکوس ، یک ارتش می تواند به تانک های قدیمی مجهز باشد ولی با دراختیار داشتن خدمه آموزش دیده و پشتیبانی لجستیکی بالا ، به اندازه پیشرفته ترین تانک موجود در جهان ، مرگ آوری را به نمایش بگذارد . در ارتشهای غربی مجهز به آبرامز ، خدمه به شکل مرتب ، در پادگان ، در تمرینات صحرایی ، رزمایش های داخلی و مشترک ، آموزش می بینند که این تا حدودی باعث موفقیت آبرامز در صحنه نبرد شده است . بعنوان مثال ، خدمه تازه وارد آبرامز باید بین 17 تا 22 هفته آموزش را دریافت کنند که تنها آموزش پایه محسوب می شود ولی شامل آموزش یگانی پس از آَشنایی با تانک ومهارت یافتن در هدایت و آتش آن نمی گردد چرا که همه تانکهای پیشرفته حاضردر خط اول نبرد ، نظیر لئوپارد ، چالنجر ، لکلرک و ... باید آموزش عملیات مشترک با سایر یگانها را پشت سر بگذارند تا امکان استفاده از آنها در میدان نبرد پدید آید . نمای بخش درونی تانک اصلی میدان نبرد M-1 A.2 یکی از تفاوت های این نسخه با نمونه های قبلی ، اضافه شدن نمایشگر برای فرمانده تانک به منظور نمای داده های رقومی است به گفته افسران زرهی ارتش ایالات متحده ، خدمه اوکراینی با قید "باید" می بایست نحوه کار با آبرامز در سطح گروهان و بالاتر را فرابگیرند . این به معنای عدم وجود تجربه رزمی خدمه اوکراینی نیست ، بلکه ارتش اوکراین تاکنون تجربه دست زدن به عملیات زرهی در سطح گروهان به بالا را در اختیار نداشته در حالی که خدمه آمریکایی ، در پادگان فورت ایروین ، چنین آموزش هایی را دریافت می کنند .درصورتی که تعداد 31 دستگاه آبرامز تحویلی به کیف صحت داشته باشد ، می توان پیش بینی نمود که ارتش اوکراین بتواند یک گردان کامل آبرامز را بخدمت بگیرد . این تعداد درارتش ایالات متحده شامل دو گروهان تانک است ولی ارتش اوکراین همچنان به سبک دوره شوروی عمل می کند بدین معنی که هر جوخه شامل سه تانک ، سه جوخه ( 9 دستگاه ) دریک گروهان و سه گروهان ( 27 دستگاه ) دریک گردان سازماندهی میشود در حالی که فرماندهان گروهان ها و گردان نیز هرکدام یک دستگاه تانک در اختیار دارند . راست : سایت بصری تیرانداز آبرامز در حالت دید حرارتی چپ : سایت بصری تیرانداز آبرامز در حالت دید در روز ناظران نظامی معتقدند که آبرامز می تواند تاثیر فوری و تاکتیکی را برصحنه نبرد داشته باشد ولی اثبات توانایی آن بعنوان یک سلاح تغییر دهنده جریان جنگ ، نیازمند استفاده از آنها در قالب واحدهای تسلیحات ترکیبی است . اما در این میان نکته ای قابل توجه باید درنظر گرفته شود که ارتش اوکراین برخلاف ارتشهای غربی نمی توانند بر روی پشتیبانی هوایی حساب باز کنند ولی کاربرد خلاقانه بدون سرنشین ها ، توپخانه و دفاع هوایی می تواند تا حدی این کمبود را برطرف نماید . نمای بُرش خورده آبرامز از بالا جایگاه تیرانداز ، فرمانده و راننده تانک بخوبی مشخص است با این وجود ، همچنان یک سئوال بزرگ وجود دارد که ارتش اوکراین چگونه تانک های مختلف شرقی و غربی خود را به شکل منسجم وارد صحنه نبرد نماید ؟! ژنرال دوناهو در این زمینه می گوید : این تصور وجود دارد که در حال حاضر شبکه لجستیکی ارتش اوکراین ، بیشترین نیروی ممکن را بخود اختصاص داده ، چراکه اکنون سامانه های توپخانه ای ، بدون سرنشین ، زرهی ، از انواع مختلف شرقی و غربی در سازمان رزم بصورت عملیاتی استفاده می شود که همگی به یک خط پشتیبانی جداگانه نیاز دارند و این چالش لجستیکی بسیار بالایی را برای کیف ایجاد کرده است . در نتیجه با تحویل آبرامز به اوکراین ، مهم این است که خط لجستیکی شامل سوخت ، مهمات ، قطعات یدکی و ... همواره برقرار بوده و احتمالا آلمان عهده دار چنین موضوعی باشد . با این حال هنوز مشخص نیست که جنرال داینامیکز بعنوان سازنده آبرامز عهده دار این کار خواهد بود یا پیمانکاران خصوصی چنین ماموریتی را برعهده می گیرند . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.  3- نکته : ادعایی در خصوص کامل بودن این دو بخش مقاله در حوزه بررسی قابلیت های تانک اصلی میدان نبرد آبرامز وجود ندارد ، اگر نقص یا موردی در متن دیده شده ، در پی ام متذکر شوید تا اصلاح شود . متشکرم

همان زمان هم شما بزدلانه در برابر ایران قرار گرفتید https://defapress.ir/fa/news/531499/اگر-من-بودم-می‌زدم

به نام خدا Leonardo Falco هواپیمای بدون سرنشین (UAV) [2009] SELEX Galileo Falco (به معنی شاهین) عضو دیگری از خانواده در حال گسترش پهپاد های مدرن است که برای استفاده در بخش نظامی در نظر گرفته شده اند. اولین پرواز Falco در دسامبر سال 2003 اتفاق افتاد و پس از آزمایش ها و مجوز های اضافه تر، Falco به طور رسمی در سال 2009 به بازار معرفی شد. حدود 50 فروند از آن ساخته شده و پاکستان اولین مشتری آن بود. ارتش پاکستان 24 فروند Falco را از ابتدا خریداری کرد و از آنها در فعالیت های عملیاتی با محوریت دره سوات استفاده می کند. Falco به عنوان یک پهپاد کلاس متوسط تعریف می شود و در فرم اصلی خود، فقط برای شناسایی و نظارت در نظر گرفته شده، به همین دلیل به اندازه سری پریدیتور یا ریپر آمریکایی مسلح نیست. نقطه قوت این سری، مداومت و کارایی در ارتفاع است که در مقایسه با استفاده از بالگرد یا هواپیمای بزرگ تر به فرماندهان زمینی چشمی در آسمان با قیمت و ریسک کمتر ارائه می دهد. Falco ابتدا توسط Galileo Avionica مدیریت می شد که از آن زمان با SELEX S&AS ادغام شد و SELEX Galileo را تشکیل داد. SELEX، پیش از Falco، سامانه های الکترونیکی و تصویربرداری پیشرفته را برای بخش های مختلف دفاعی می ساخت. خود SELEX فرزند Finmeccanica، قدرت صنعتی، است که در سال 1948 در رم تاسیس شد. در سال 2016 شرکت SELEX با Leonardo-Finmeccanica's Electronics ادغام شد و Leonardo S.p.A. نام گرفت. در ظاهر، Falco از پروفایل ساده یک هواپیمای تجاری پیشرفته متابعت می کند. بدنه صاف و آیرودینامیک است و بال های مستقیمی که مقداری به سمت بالا شکسته اند در میانه بدنه به آن متصل می شود. 2 میله نازک از بال ها منشا می گیرند که باله های دمی را نگه می دارند و در پایه خود توسط یک صفحه افقی با هم ارتباط پیدا می کنند. موتور در انتهای بدنه قرار دارد و یک ملخ 3 پره را با آرایش pusher می چرخاند. بخش زیرین از سه پایه فرود ثابت تشکیل می شود که هرکدام یک چرخ پوشیده دارند. محموله در زیر شکم بدنه نصب می شود و با توجه به خواسته اپراتور قابل تغییر است (تجهیزات حسگر NBC (هسته ای، بیولوژیکی، شیمیایی)، اقدامات متقابل الکترونیکی، تصویربرداری حرارتی، تلویزیون، رادار، هدف یاب لیزری). سامانه های اویونیک در بخش دماغه قرار دارند. نیروی Falco از یک موتور 80 اسب بخاری تامین می شود که پهپاد را به حداکثر سرعت 216 کیلومتر بر ساعت می رساند، تا ارتفاع 5030 متری پرواز می کند و مداومت 14 ساعته دارد. Falco به هیچ وجه پهپاد کوچکی نیست، 5.25 متر طول و 7.2 متر طول بال دارد. در حال استراحت، ارتفاع Falco به 1.8 متر می رسد که برای قرار گرفتن در جای خود نیاز به چندین نفر دارد. این پهپاد توانایی به پرواز در آمدن از روی باند را دارد اما برای افزایش توانایی های میدانی پرتاب توسط منجنیق پنوماتیک هم برای آن آزمایش شده است. گمان می رود امکان بازیابی با توری بلند شونده هم برای آن وجود داشته باشد. Falco، هماننند دیگر پهپاد ها یکی از اجزای مجموعه پهپادی کامل ارائه شده توسط شرکت است. این مجموعه شامل خود هواپیما (یک یا چند فروند در صورت نیاز)، ایستگاه کنترل زمینی (GCS) و تجهیزات پشتیبانی شامل ایستگاه خلبان و نمایشگر های ماموریتی می شود. اطلاعات به صورت لحظه ای و تماما رنگی به GCS رله می شود که به فرماندهان اجازه می دهد در طول پرواز تصمیمات سریع بگیرند. پهپاد هایی مانند Falco از کارکرد بی صدا و بدنه کوچک خود استفاده و معمولا بدون جلب توجه در کنار دشمن پرواز می کنند (همانند طور که توسط پهپاد های آمریکایی در عراق و افغانستان اثبات شد). توسعه بعدی آن منجر به ساخت Falco EVO شد با امکان حمل مهمات هدایت پذیر (2 موشک زیر بال ها) که حوزه ماموریتی این پهپاد ایتالیایی را به مقدار زیادی افزایش می دهد. Falco EVO بزرگتر و احتمالا پرقدرت تر است تا با نقش جدید خود در میدان نبرد متناسب شود. در می سال 2013، اعلام شد که دولت ایتالیا به دلیل الزامات حیاتی در افغانستان به سراغ خرید سری RQ-7 Shadow آمریکایی رفته است. این خرید ضربه ای به برنامه Galileo و صنایع دفاعی ایتالیایی بود (به طور تاریخی قرارداد های دولتی به شرکت های دفاعی ایتالیایی اهدا می شود). در سال 2017، دو پهپاد Falco در در مجاورت شهر درعا اردن توسط جنگنده های میگ 23 سوریه سرنگون شدند. در ژوئن سال 2019، خانواده Falco برای سومین بار در نمایشگاه هوایی پاریس 2019 رونمایی شد. این مدل با نام Falco Xplorer شناخته می شود. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2009 - وضعیت: در خدمت محدود - تعداد فروند ساخته شده: 50 - سازنده: Leonardo-Finmeccanica (SELEX Galileo) - ایتالیا - کشورهای استفاده کننده: بنگلادش، لیبی، اردن، پاکستان، عربستان سعودی، ترکمنستان، نیرو های حافظ صلح سازمان ملل (سال 2013 برای جاسوسی در کونگو 5 فروند از Falco به ارزش 50 میلیون یورو خریداری شد) - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 5.25 متر - طول بال ها: 7.2 متر - ارتفاع: 1.8 متر - حداکثر وزن برخاست: 420 کیلوگرم – قوای محرکه: 1 موتور بنزینی با قدرت 80 اسب بخار - حداکثر سرعت: 2016 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 6500 متر - تسلیحات: معمولا ندارد اگرچه در نسخه Falco EVO دو نقطه سخت زیر بال ها برای مهمات هدایت پذیر موجود است. محموله پایه 70 کیلوگرم است. دوربین های وضوح بالا، رادار (روزنه مصنوعی و نظارت دریایی)، هدف یاب لیزری، چف و فلیر - نسخه ها: Falco (سری پایه)، Falco EVO (ارتقا یافته از Falco با اندازه بزرگتر و نقاط سخت زیر بال ها؛ 6.2 متر طول؛ 12.5 متر طول بال ها؛ 2.5 متر ارتفاع؛ وزن 650 کیلوگرم؛ مداومت 20 ساعته؛ ارتفاع 6000 متری)، Falco Xplorer (ارتقا یافته و بزرگتر از تمام نسخه های Falco قبلی؛ رونمایی شده در ژوئن 2019) منبع

سلام به اعتقاد بنده آمریکا یک استراتژی ساده دارد. در تمام قسمت های مهم جهان، خاورمیانه، اروپا، شرق آسیا تعدادی دوست دارد و یک دشمن. دوستان از ترس دشمن در دامن آمریکا هستند. دشمن آمریکا در خاورمیانه ایران، در شرق آسیا کره شمالی و تا حدی چین و در اروپا روسیه است. اگر دشمن وجود نداشته باشد دوستان مجبور به باج دهی به آمریکا و پایگاه دادن و خرید کلان نظامی نیستند. من اعتقاد دارم در 30 سال گذشته آمریکا مایل به بهبود روابط با ایران نبوده و هر دفعه مانند قرارداد سعد آباد یا برجام زیر میز بازی زده چون اگر خاورمیانه آرام شود اعراب طبیعتا از آمریکا فاصله می گیرند و یاد دشمنی های خود با اسراییل می افتند. چین بازی امریکا را خوانده و در حال زدن بدل فن به آمریکا است. یعنی بهبود دادن روابط ایران با اعراب و دادن وعده و وعیدهای امنیتی به اعراب و حتی فروختن سلاح به آنها. با اطمینان نمی گویم ولی شاید اظهارات مقامات چینی در مورد جزایر سه گانه با هماهنگی ایران بوده باشد. در ادامه پس از این اظهارات رابطه ایران با اعراب بهبود بخشیده شد و صادرات نفت ایران بسیار بالا رفت. احتمالا معاملاتی در این مورد صورت پذیرفته. آمریکا دارد تلاش می کند بازی ایران و چین را به هم بزند و در منطقه بحران ایجاد کند. قطعا ما نباید بازی آمریکا را بخوریم روسیه به این نتیجه رسید که در این بازی از چین و ایران عقب افتاده و انها هم اظهاراتی در مورد جزایر سه گانه داشتند که با موضعگیری بسیار تند ایران مواجه شد. روسیه نیز انتظار دارد از طریق ایران در منطقه حضور داشته باشد که ایران تاکنون کمکی به روسیه در این ارتباط نکرده. روسیه بر خلاف نظر بسیاری علاقمند به همکاری استراتژیک با ایران است ولی هنوز به این باور نرسیده که دیگر یک قدرت درجه 1 نیست و نگاه روسیه به ایران نگاه بالا به پایین و منفعت طلبانه است. در واقع روسیه ایران وابسته به خود مانند بلاروس را می خواهد ولی نگاه ایران به روسیه نگاه هم عرض است و ایران نگاه جدی تری به چین دارد. عواقب این مشکلات بین ایران و روسیه سر خرید سوخو نشان داده شده. روسیه می خواهد سوخو به ایران بفروشد ولی ایران برای قطعات و تعمیر همواره وابسته به روسیه باشد و روسیه از این وابستگی امنیتی ایران سود ببرد.بنابراین ایران هم نپذیرفت و معامله به هم خورد. در کل خدمت شما عرض کنم که ما، چین هند اعراب و تا حد کمی روسیه و ترکیه کشورهای شرقی هستیم. غرب با ایجاد دشمنی و جنگ بین کشورهای عمده شرقی در این جغرافیا نفوذ کرده و دارد سود می برد. این کار با به جان هم انداختن کشورهای شرقی بوده است. تنها راه تعالی شرق، حل مشکلات بین این کشورها؛ اخراج تدریجی پایگاه های آمریکایی و ایجاد اتحادیه های امنیتی و اقتصادی است وگرنه تا ابد بازی همین است. چین فعلا دارد تلاش می کند چنین اجماعی بین کشورهای شرقی ایجاد کند.

تصاویر عملیات مهاجر 6 علیه داعش تصاویر عملیات مهاجر 6 نیروهای حشد شعبی علیه بازماندگان داعش در عراق توسط آنان منتشر شده است.

تحویل پهپاد شاهد 101 به روسیه؟ تحلیلگران آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا به سی ان ان اعلام کردند که این احتمال وجود دارد که ایران بتواند ارائه شاهد 101 به روسیه را آغاز کند این پهپاد به دلیل فشرده تر بودن و حمل آسان تر نسبت به پهپادهای فعلی روسیه گزینه ی مناسبی برای ارتش روسیه است. پهپاد شاهد 101 ساخت ایران قبلا در عراق کشف شده بود و کوچکتر و سبکتر از شاهد 131 است و قبلاً به مردم نشان داده نشده بود. ایران تاکنون بیش از 400 فروند پهپاد شاهد 131، 136 و مهاجر به روسیه داده است و این ذخایر تقریباً به طور کامل تمام شده است. همچنین قبلا تحلیلگران آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا گزارش دادند که مسکو و تهران در حال ساخت کارخانه ای در روسیه هستند که پهپادهای جنگی طراحی شده ایرانی را تولید خواهد کرد که می تواند تأثیر قابل توجهی بر جنگ اوکراین داشته باشد. ادعا شده این کارخانه تا اواخر سال آینده تکمیل میشود.

این شرافتمندانه ترین روش جنگیدن نیست ولی احتمالا هوشمندانه ترین روششه .پس این همه تحریم علیه ماکه در اون حتی به کوچکترین جزییات توجه شده برای چیه؟ما وسط یک جنگ هستیم

ادامه بررسی جنگنده سوخو ۳۵ اس ام رادار ارایه فازی فعال رادار چند نقشی Irbis-E باند X دماغه Su-35S یکی از تواناترین رادارهای آرایه ای اسکن الکترونیکی غیرفعال جنگنده در جهان به شمار می رود، با حداکثر زاویه انحراف بی نظیر پرتو به 120 درجه، برد تشخیص ۳۰۰ تا 400 کیلومتر و قابلیت ردیابی 30 هدف و شلیک همزمان به 8 هواپیما. از آنجایی که رقبای روسیه در هوانوردی نظامی به طور فزاینده‌ای به سوی استفاده از رادارهای آرایه‌ای اسکن الکترونیکی فعال که جمینگ آنها دشوارتر است، امضای کمتری دارند و گزینه‌های بیشتری برای جنگ الکترونیکی ارائه می‌دهند حرکت میکنند، انتظار می‌رود که انواع Su-35 آینده نیز از این رادارها استفاده کنند. اگرچه اتحاد جماهیر شوروی در زمینه ساخت رادارهای آرایه ای اسکن شده الکترونیکی برای نبرد هوا به هوا 20 سال از جهان جلوتر بود، اما Su-57 تنها جنگنده روسیه در حال تولید با رادار AESA است. ادغام یک رادار AESA مبتنی بر رادار Su-57 برای جایگزینی Irbis-E در Su-35SM یک احتمال مهم باقی می ماند. مجموعه جنگ الکترونیک اگرچه طراحی بدنه هواپیمای Su-57 مزایای گسترده ای را نسبت به Su-35 ارائه می دهد، اما یکی از ابزارهای کلیدی که انتظار می رود Su-35SM بوسیله آن تا حد زیادی بتواند این شکاف را پر کند، ادغام تجهیزات الکترونیکی است که از نسل بعدی جانشین آن به دست آمده است. . Su-35S در حال حاضر از سیستم جنگ الکترونیک KNIRTI L175M Khibiny-M استفاده می کند که یک "پاد محافظ" رادیویی الکترونیکی(اخلالگر) برای جنگنده در برابر حملات موشکی فراهم می کند - ابر دیجیتالی که تشخیص هواپیما را برای رادارها بسیار دشوارتر می کند. این سیستم نه تنها از جنگنده، بلکه از اسکورت‌ها و گروه‌های مهاجم نیز محافظت می‌کند و گمان می‌رود که در نرخ شکست بسیار پایین این جنگنده در جنگ روسیه و اوکراین نقش داشته باشد. Su-35SM می تواند از مشتقاتی از سیستم جنگ الکترونیکی "هیمالیا" Su-57 بهره مند شود که برای اولین بار در سال 2014 بر روی نمونه های اولیه Su-57 برای آزمایش ادغام شد. این سیستم در یک منطقه روی بدنه Su-57 قرار نمیگیرد بلکه در سراسر بدنه آن از جمله روی بال ها توزیع می شود تا با سیستم های هدف گیری دشمن تداخل بهتری داشته باشد و در برابر حملات از همه جهات محافظت ایجاد کند.طبق گزارشات،محدوده برد این سامانه بیش از شعاع استفاده موثر موشک‌های هوا به هوای غربی مانند AIM-120D است که به Su-57 اجازه می‌دهد تا حملات را به طور مؤثرتری خنثی کند. اگر Su-35SM بتواند سیستم مشابهی را در خود جای دهد، کمک زیادی به بقای آن خواهد کرد. قابلیت جنگ الکترونیک پیشرفته به‌ویژه به دلیل طراحی بدنه غیر رادارگریز نسل چهارم این هواپیما بسیار کلیدی است، که برای بقای خود در میدان‌های نبرد آینده، باید بیشتر به چنین ابزارهایی تکیه کند. دیتا لینک از آنجایی که قابلیت های جنگ شبکه محور و ترکیب حسگرها به طور فزاینده ای برای جنگ در قرن بیست و یکم مرکزیت پیدا کرده است، انتظار می رود که Su-35SM حداقل تا حدودی به دنبال پر کردن شکاف با رقبایی مانند F-35 آمریکایی و J-20 چینی باشد. در این حوزه از اویونیک در سپتامبر 2019 جزئیاتی از سیستم جدید ترکیبی ارتباطات، تبادل داده، ناوبری و شناسایی (OSNOD) Su-57 منتشر شد که به جنگنده اجازه می داد به عنوان بخشی از یک شبکه رزمی بزرگتر عمل کند.این سیستم رمزگذاری پیشرفته و ضد جمینگ را ارائه میدهد. الکسی راتنر رئیس هلدینگ علم و فناوری الکترونیک polet بیان کرده است که این سیستم ارتباطی حفاظت از داده ها را تضمین می‌کند.دو سال بعد در نمایشگاه بین المللی هوافضای MAKS 2021، سیستم ارتباطی S-111 توسط شرکت فناوری دولتی روسیه Ruselectronic Group ارائه شد. . این تجهیزات ارتباطات رادیویی و تبادل داده های هواپیما با هواپیماهای دیگر و همچنین با پست‌های فرماندهی و کنترل زمینی، هوایی و دریایی را فراهم می‌کند. این تجهیزات دارای پیشرفته ترین فناوری انتقال داده میباشد.این شرکت در مورد ویژگی جدیدی که به طور قابل توجهی Su-57 را بهبود می بخشد، اظهار داشت قابلیت های جنگ شبکه محور این فناوری‌ها احتمالاً برای ادغام با Su-35 در آینده در نظر گرفته می‌شوند. موشک های کروز اگرچه Su-35 به عنوان یک جنگنده چند منظوره طراحی شده بود که قادر بود عملیات در نقش های تهاجمی، ضد کشتی، بمباران و حتی پشتیبانی هوایی نزدیک را انجام دهد،اما همیشه تمرکز برنامه بر برتری هوایی بود، جایی که Su-57 و Su-30SM قدیمی تر تعادل بیشتری داشتند تا در همه نوع عملیات به یک اندازه توانمند باشند. Su-57 مجموعه ای از تسلیحات هدایت شونده هوا به زمین را معرفی کرد که می توانند در انواع آینده Su-35 ادغام شوند، نمونه های قابل توجه آن بمب گلاید PBK-500U Drel با مهمات فرعی خوشه ای و قابلیت "آتش و فراموش کردن" موثر است. موشک کروز Kh-59MK2. این موشک در سوریه و اوکراین آزمایش شده است - تنها موشک کروز مورد استفاده در جنگ توسط یک جنگنده رادارگریز - و به عنوان تسلیحات اولیه هوا به زمین برای Su-57 طراحی شده است که می تواند در جایگاه های تسلیحات داخلی آن قرار گیرد. برای خنثی کردن اهداف کوچک سخت شده در بردهای بیش از 300 کیلومتر بهینه شده است. موشک Kh-59MK2 می تواند به طور قابل توجهی قابلیت های حمله Su-35 را بهبود بخشد، اگرچه ممکن است به دلیل تمرکز شدید هواپیما بر برتری هوایی، از بسته ارتقای برنامه ریزی شده برای کاهش هزینه ها حذف شود. موشک های کروز با تکمیل پیشرفت‌های مورد انتظار در سیستم‌های جنگ الکترونیک Su-35SM، این جنگنده به طور بالقوه می‌تواند مشتقاتی از سیستم ضد اقدام مادون قرمز جهت‌دار Su-57 (DIRCM) را دریافت کند.در جایی که جنگ الکترونیک می تواند حملات موشک های هدایت شونده راداری را خنثی کند، این سیستم از پرتوهای لیزری برای کور کردن موشک های هدایت شونده فروسرخ پس از کشف توسط روزنه های آشکارساز پرتاب موشک جنگنده استفاده می کند. این امر به ویژه در نبردهای هوا به هوای برد بصری و هنگام عملیات در ارتفاعات پایین تر علیه سیستم های پدافند هوایی زمینی از جمله سیستم های دست پرتاب مانند ایگلای شوروی و استینگر آمریکایی مفید است. برجک های DIRCM یکی از ویژگی های منحصر به فرد Su-57 هستند و هم به صورت پشتی در پشت کابین جنگنده و هم به صورت شکمی در زیر آن نصب می شوند. پایان مترجم SHADAD استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز میباشد بن پایه https://militarywatchmagazine.com/article/su35sm-incoming-new-technologies-expected-su-57

بسم ا.. باید یاد بگیریم که مستمرا دشمن و نوع نگاه اش به ما را ( نگاه از بیرون به درون ) را بررسی کنیم . دنبال کردن چنین شیوه ای ، روند پیشرفت ما را در محورهای مختلف سریع تر می کند ، چون امکان بررسی نقاط ضعف بیشتر می شود ... طرف مقابل دشمنی می کند ، تلاش دارد پیشرفتهای صورت گرفته را کم اهمیت جلوه بدهد ، و همه اینها جزء ابزارهای آفند رسانه ای آن هست ... وظیفه ما هم بررسی این تحلیل ها ، کنار گذاشتن بخش های مضحک و توجه به بخش های اصلی آن هست ... این روند دومینووار ، باعث می شود تا میزان حساسیت مخاطب نسبت به این امور بیشتر بشود ، مطالبه گری دقیق تری داشته باشد و این در مجموع ، مزیتهای قابل توجهی را در اختیار خودی قرار بدهد ...

نکته مهم، اشراف خوب شبکه تامین قطعات ایران بر کالاهای الکترونیکی حتی شرکت‌های آمریکایی هست