برخی از اودات روسی ارائه شده در نمایشگاه تسلیحاتی آرمیا 2023 تانکهای تی 62ام - تی 72 بی 3 ام و تانک تی 80 بی وی ام خودروهای زرهی اسپارتاک و اس تی اس بی ام پی 3 بهینه شده خودروهای مهندسی ریکاوری آی ام آر 2 و 3 بی تی ار 82 بهینه شده کامیون بدون سرنشین بوک 3 با هشت پرتابگر زره کوب بی اس تی بر پایه شاسی بی ام پی 3 !!!! بمب هوا سرشی بالابان در نمایشگاه آرمیا 2023 برد 25 کیلمتر . وزن 125 کیلوگرم و وزن سرجنگی 70 فرار قایق تندرو روسی از کواد انتحاری اکراینی لانست ویک تانک دیگر اکراینی شکار نفربر برادلی اکراینی توسط گلوله (احتمالا انرژی جنبشی) توپ 125 م م تانک روسی روسها یک تانک اکراینی را با موشک ضد زره منهدم کردن. منابع روسی اعلام کردن تانک شکار شده لئوپارد بوده است از تاثیرات جنگ اکراین؟؟ آموزش حفر و ساخت خندق به سربازان امریکایی شروع تعمیرات کشتی ابی خاکی روسها بعد از اصابت توسط قایق انتحاری اکراینی چند ورز پیش اکراینی ها بوسیله چند موشک اس 200تغییر یافته سعی در حمله به پل کریمه را داشتن که تمام موشکها توسط سامانه های اس 400 روسی سرنگون شدننکته جالب اینکه روسها برای محافظت از پل یک سیستم ایجاد دود را بروی بخش های از پل تعیه کرده اند. همچنین برای دفع حملتا قایق های انتحاری تور هاو حفاظ های درون آب و در آطراف پل قرار داده اند اولین شکار تایید شده نفربر روسماک ساخت لهستان ارتش اکراین. البته این نفربر هدف یک خمپاره ورسی قرار گرفته و به نظر منهدم نشده است حدود چهار ماه پیش اکراینی 200 دستگاه نفربر روسماک از لهستان را سفارش دادن راکت های گراد ساخت کره شمالی در اختیا روسها تصویری کمیاب از لحظه شلیک موشک هدایت شونده خا25 توسط سوخو 52 اکراینی بر علیه مواضع ارتش روسیه

تصاویر جدید از قایق های کلاس ذوالفقار نیروی دریایی ونزوئلا

سلام .. وقت بخیر

بسم ا.. ارتفاع 27000 فوتی ( 8229 متری از سطح زمین ) سوختگیری یک فروند جنگنده - بمب افکن F-4E فانتوم-2 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از یک فروند سوخترسان Boeing 707-3J9C

حملات چندین کواد انتحاری اکراینی به ترمیناتور روسی این زره پوش روسی بعد از اصابت چند کواد انتحاری آسیب دیده وخدمه مجبور به ترک آن میشوند در ادامه یک تانک روسی بر تخلیه ترمیناتور وارد میشود که انهم مورد حمله واصابت چندین کواد انتحاری و گلوله توپخانه قرار می گیرد اما به نظر اسیبی به تانک وارد نمیشود . منابع روسی اعلام کرده اند بیش از23 کواد انتحاری و گلوله توپ به این دو زرهپوش روسی حمله و یا اصابت کرده اند https://www.aparat.com/v/x5pR3 تک زرهی موثر روسها در جنوب باخموت و شهرک کلیشچیوکا بعد از چند ضد حمله ناکام -روسها یک حمله زرهی کوچک ولی ناگهانی را برای باز پسگیری کامل این شهرک مهم صورت دادن. یک تانک تی90 به همراه دو نفربر بی ام پی 3 به صورت ناگهانی به مواضع اکراینی نزدیک شده چندین گلوله دودزا توسط تانک روسی شلیک شده ونفربرها هم با توپ های 30 م م خود اکراینی ها را تحت فشار قرار می دهند .این سرعت عمل روسها سبب شد که توپخانه اکراینی ها از عکس العمل عاجز مانده همچنین دو نفربر روسی بعد از رسیدن به نقطه مورد نظر سربازان روسی را تخلیه کرده با این حمله جنوب شهرک ویا ورستای کلیشچویکا به کنترل روسها درامده https://www.aparat.com/v/x5pR3 روسها کواد انتحاری و آر پی جی های خود را به هوش مصنوعی مجهز کرده اند. بدین ترتیب با علامت گذاری کاربر روی هدف و تایید ان کواد کوپتر روسی بصورت خودکار به سمت اهداف ثابت و متحرک حمله می برد با این فناوری شانش اصابت به هدف به 90 درصد افزایش پیدا میکند . احتمالا در مرحله بعدی هم حمله دسته جمعی وسوارم چندین کواد کوپتر به رهبری یک کواد کوپتر در دستور کار شرکت های روسی قرار بگیرد هفته گذشته روسها با دو یا سه موشک کروز محل اقامت جنگجویان خارجی در هتلی در ژاپورژیا را مورد اصابت قرار داده منابع غیر رسمیاکراینی کشته وزخمی شدن دهها نفر را درا ین حمله تایید کردن یک ستون بزرگ از راکت انداز های گراد روسی تمام این ستون به زره قفسی جهت مقابله با حملات پهپادها و احیانا کم کردن آسیب راکت ها و گلوله های ترکش زاو خوشه ایی مجهز شده است حملات کواد آر پی جی های روسی به پیاده نظام اکراینی لانست ورادار پی 18 لانست و2 توپ کششی لانست و 2تانک اکراینی هدف قرار گرفتن راکت انداز وارگان روسی لانست و 2 توپ خودکششی وزدیکا لانست و 2 خودرو زرهی لانست ونفربر بی ام پی 2 اکراینی یک نفربر اکراینی توسط توپخانه روسها مورد اصابت قرار گرفته و سرنشینان آن مجبور به ترک این نفربر شده لحظاتی بعد هم سرنشینان نفربر مورد اصابت مستقیم گلوله توپ قرار میگیرند انهدام دو تانک اکراینی آنالیز بقایای یک پهپاد شاهد 136 توسط منابع غربی و مقایسه نمونه های ساخت ایران و ساخت روسیه حمله کواد کوپتر اکراینی به نفربر روسی و سربازان بروی نفربر با توجه به ویدئو در این حمله یک نظامی روسی زخمی شده است انهدام یک تانک تی 64 و یک نفربربی ام پی اکراینی یک تانک و 5 نفربر بی ام پی منهدم شده اکراینی در بین نفربر هایک بی ام پی 3 سابق روسی که توسط اکراینی ها به غنیمت گرفته شده بود دیده می شود چتربازان روسی یک تانک تی 72 بی 3 اکراینی (این مدل در واقع ساخت روسیه است وتوسط اکراین به غنیمت گرفته شده بود) بعد از رها شدن توسط خدمه آن وبه علت عدم امکان تخلیه این تانک را منهدم کردن تلفات انسانی اکراین از جمله چند سرباز کشته شده اکراینی در ساحل دینپیرو نفربر ام 113 غنیمتی از اکراینی ها و دو نفربر رها شده دیگر این کشور لانست ورادار اکراینی شکار کامیون مجهز به خمپاره 120 م م اکراینی توسط موشک ضد زره اتش ضد توپخانه روسها بر علیه توپ کششی اکراینی کواد انتحاری روسی و دو نفربر اکراینی شکار دو نفربر بی ام پی 1 نسخه لهستانی ارتش اکراین این تصاویر (البته تصاویر هوایی )رو سه هفته پیش تحت تیتر انهدام یک نفربر ام 113 و سه نفربر بی ام پی در تاپیک منتشر کردم اما تصاویر جدجید وبا کیفیت حاکی از انهدام یک ستون زرهی اکراینی شامل ود تانک و 5 نفربر بوده است هدف قرار گرفتن تانک تی 80 روسی انهدام توپ خودکششی کراب اکراینی در اتش ضد توپخانه روسها

سلام سوخو25 اوکراینی!!؟

موتور ایرانی تانک کرار رونمایی میشود؟ به گفته ی منابع غیر رسمی ساخت داخل موتور برای تانک کرار به پایان رسیده و احتمالا به زودی شاهد رونمایی از این موتور خواهیم بود. با حل مشکل موتور به زودی شاهد تعداد انبوه تانک کرار خواهیم بود(ارتقا تانک های قبلی و ساخت تانک جدید) منبع: https://twitter.com/i/web/status/1691343103389478912

موزه و پارکینیگ زرهی -ادواتی حزب ا.. لبنان نکته جالب حضور دو تانک ماگاچ غنیمتی از رژیم صهمونیستی است

A7V Cutaway

Fairey Gannet Cutaway

تداوم انفجارهای مشکوک در سرزمین های اشغالی طبق سخنان شاهدان عینی انفجار بزرگی در رامات هاشرون در منطقه ی صنایع نظامی اسرائیل رخ داده است. در کمتر از یک ماه و نیم اخیر، ۲ انفجار در هرتزلیا، ۱ انفجار در کارخانه‌های رافائل و حالا این انفجار در تاسیسات رامات هشرون رخ داده است.

خوشبختانه ماها که دستمون به جایی بند نیست ، لزوم اینکارو میدونیم اما یکی از دلایل اصلی که در ایران و با وجود این همه تهدیدات سخت و نرم توجهی به پدافند غیر عامل نمیشه ، ساده نمایی و ساده انگاری مقوله پدافند غیر عامله . همین ساده نمایی باعث شده که این موضوع بی اهمیت جلوه کنه چون به ظاهر خیلی ساده ست .

قرار گرفتن کشتی "کاوشگر خلیج فارس" در لیست محصولات صادراتی ایران ماکت این کشتی در نمایشگاه دفاعی مسکو که در حال برگزاری است برای بازاریابی قرار دارد. مشخصات: این کشتی به عنوان وسیله ی تحقیقات اقیانوس شناسی عمل می کند و برای انجام فعالیت های علمی و فناوری مناسب است. به عبارت دیگر، این کشتی برای سفر دریایی بین‌المللی طولانی با ذخایر آب، پناهگاه‌ها و منابع کافی برای حداقل 30 روز عملیات مداوم، بدون سوخت‌گیری/تغییر انبار از دریا به دریا با خدمه کاملاً مجهز و تجهیز شده است. این کشتی مجهز به دو سیستم موتور دیزلی، دو خط شفت، دو پروانه تیغه قابل کنترل، دو پروانه جانبی مانور دهنده و پروانه عقب است. ملخ ها محافظت شده و برای جلوگیری از هرگونه تداخل در عملیات پرتاب، بازیابی سیستم ها و ابزار قرار می گیرند. این کشتی ساخته شده از فولاد درجه "A" برای ساختار بدنه و آلیاژ آلومینیوم برای روبنا، ماشین آلات و تجهیزات است. مواد تزئینی برای ساخت کشتی مناسب است. ابعاد و ترکیب شیمیایی مواد، تجهیزات، ماشین آلات و غیره با الزامات انجمن رده بندی مطابقت دارد. بدنه به یک تکیه گاه غوطه ور برای استفاده از سیستم موقعیت یابی مبدل های صوتی و سیستم چند پرتو مجهز شده است. علاوه بر این، بدنه برای موقعیت‌یابی ثابت یک اکوی صوتی علمی، یک اکوی ناوبری، پنجره‌های آکوستیک برای سیستم چیپ و ADCP، سنسورها و سیستم بارگیری آب توانایی دارد. دستگاه‌ها، وینچ‌ها، تجهیزات، پمپ‌ها، ماشین‌آلات، سیستم‌های تهویه و هر چیز دیگری طبق دستورالعمل، روش‌های عملیاتی و سازنده حاصل از مطالعه کاهش صدا و ارتعاش هستند، به‌ویژه برای آزمایشگاه‌ها، فضاهای مشترک ، پل ها، مناطق کار و اتاق های کنترل. همچنین این کشتی حداقل ۲۱ نفر را در خود جای می دهد. کشتی، موتورها و تجهیزات آن تحت نظارت و مطابق با قوانین جامعه رتبه بندی ساخته شده است. جزئیات:

غرفه ی ایران در نمایشگاه دفاعی مسکو شاهد 129 شاهد 133 رادار سار سپهر 813 فاتح و ابابیل صیاد تاکتیکی سلاح های تیربار و گاتلینگ و مصاف و تک تیرانداز و... ناو کلاس جماران علاوه بر این، ماکت انواع پهپادهای ایرانی مانند مهاجر6،‌ کرار و آرش 2، شاهد129 و بالگرد صبا248 و جت آموزشی یاسین،سوم خرداد،مجید، زیردریایی فاتح،قایق موشک انداز ذوالفقار،کاوشگر دریایی خلیج فارس، بمب هدایت‌شونده بالابان، بمب قائم،‌ موشک‌های سدید، الماس و توفان نیز در این نمایشگاه در معرض دید شرکت‌کنندگان قرار گرفته‌ است. حضور وزیردفاع روسیه در غرفه ی ایران:

به نام خدا Leonardo Falco Xplorer هواپیمای بدون سرنشین (UAV) (2023) Falco Xplorer سومین عضو سری پهپاد های Falco شرکت Leonardo است. این محصول (به صورت ماکت) در نمایشگاه هوایی پاریس 2019 رونمایی شد و بیشتر ظاهری شبیه جنرال اتمیکس پریدیتور آمریکایی دارد تا Falco اصلی. فرم اولیه از Falco Evo تبعیت می کند که ابعاد بزرگتر و ماموریت های بیشتری داشت. Xplorer ارتقای آینده این تفکر است که توانایی های بیشتر و ارتقای کارایی را به دنبال دارد. Xplorer طبق رونمایی، 9 متر طول، 18.8 متر طول بال و 3.8 متر ارتفا دارد. با 350 کیلوگرم محموله از تجهیزات ماموریتی و حسگر ها، حداکثر وزن برخاست آن به 1300 کیلوگرم می رسد. یک موتور متعارف در انتهای بدنه یک ملخ چند پره را با آرایش pusher می چرخاند. Xplorer تا ارتفاع 9144 متری پرواز می کند و مداومت 24 ساعته دارد. ارتباط ماهواره ای (SATCOM) امکان پرواز در فرای خط دید را فراهم می کند. علاوه بر این، طرح این هواپیما مشابه پهپاد های مرسوم است. بدنه تمام سامانه های عملیاتی مرتبط شامل موتور، مجموعه اپتیکی و مجموعه اویونیک را در خود جای می دهد. بخش دماغه همانند سری پریدیتور، برجسته است. از چرخ های سه گانه ساده برای حرکت استفاده می شود و Xplorer برای برخاست و فرود به باند فرود نیاز دارد. بال های با لبه های مستقیم به زوائد رو به بالا ختم می شوند. واحد دم از 2 باله عمودی متمایل به بیرون تشکیل شده است. برای کاستن از حجم کار خدمه، این پهپاد دارای سامانه مدیریت پرواز کمکی و خودکار (شامل برخاست و فرود خودکار)، و حالت های نظارت منطقه ای خودکار با پردازش، انتشار و بهره برداری داده هدف در لحظه است. اولین پرواز Xplorer برای سال 2019 برنامه ریزی شده بود. نیروی هوایی ایتالیا به عنوان مشتری نظامی بالقوه معرفی شده اما Xplorer به صنایع تجاری هم فروخته خواهد شد. مجموعه Xplorer کامل شامل ایستکاه کنترل زمینی (GCS)، ترمینال داده زمینی (GDT)، بخش پشتیبانی زمینی (GSS) و 2 هواپیمای Falco می شود. سامانه های مختلفی روی این پهپاد وجود دارد. Spider سامانه ارتباطی جاسوسی است که می تواند ارتباطات پیچیده اهداف را در محیط های شلوغ تشخیص دهد، و سپس رهگیری، شناسایی و مکان یابی کند. Sage سامانه ESM / ELINT دیجیتال برای ماموریت های جاسوسی، نظارت و شناسایی امواج رادیویی است. سامانه الکترواپتیک LEOSS یک برجک چند حسگره، دقت بالا است که در 4 محور پایدارساز دارد و برای برنامه های نظارت هوایی طراحی شده است. این برجک 15 اینچی قابلیت ماژولار بودن دارد و تا 6 حسگر الکترواپتیکال را در خود جای می دهد. سامانه ULISSES یک سامانه صوتی بسیار سبک برای عملیات های جنگ ضد زیردریایی است. پردازنده با ارائه عملکرد چند استاتیکی، داده ها را از چندین سونوبوی جمع آوری کرده و با ترکیب اطلاعات تصویری دقیق از محیط زیر آب فراهم می کند. سامانه WBDL-ART یک سامانه ارتباط ماهواره ای 2 بانده برای کنترل امن ماموریت و انتقال داده پهن باند است. اطلاعاتی که از فرای افق گردآوری می شود از طریق ارتباط امن ماهواره ای، بدون وقفه به مراکز C4I منتقل می شود. رادیوی مبتنی بر نرم افزار هوایی SRT-800، امکان ارتباط امن و انعطاف پذیر سایبری را در بستر های هوا به هوا و هوا به زمین فراهم می کند. سامانه SEER یک گیرنده هشدار راداری پیشرفته است که پارامتر های دقیق و زاویه ورود سیگنال های رهگیری شده را ارائه می کند. سامانه Gabbiano T80UL یک رادار باند X تمام شرایط جوی برای نظارت دریایی، زمینی و هوایی است که ماژولاریتی و انعطاف پذیری بالایی دارد. ایستگاه کنترل زمینی امکان برنامه ریزی ماموریت، چک سامانه قبل از پرواز، مدیریت ماموریت، تعیین تکلیف مجدد برنامه پرواز، نمایش ماموریت و شبیه سازی برای تمرین خدمه را فراهم می کند. این ایستگاه با امکان کنترل در لحظه توسط لینک داده ماهواره ای امن، قادر است به برد عملیاتی خارج از محدوده دید برسد. در طرح پرواز نظارتی، پهپاد علاوه بر برخاست و فرود به صورت خودکار در مسیر از پیش تعیین شده حرکت می کند و امکان تغییر در حین پرواز وجود دارد. ایستگاه کنترل همچنین قادر است برای انتشار بیشتر از طریق شبکه C4I (فرمان، کنترل، ارتباط، پردازش و جاسوسی) در فرمت STANAG (استاندارد اعضای ناتو)، به صورت آفلاین ارزیابی و پردازش داده را انجام دهد. همچنین می توان داده ها را بدون وقفه از طریق ترمینال های ویدئویی از راه دور (TVT) توسط واحد های کوچک در خط مقدم دریافت کرد. در ژوئن سال 2019، Falco Xplorer به صورت ماکت در نمایشگاه هوایی پاریس 2019 به نمایش درآمد. در پانزدهم ژانویه سال 2020، Leonardo اولین پرواز پهپاد Falco Explorer را به ثبت رساند. این پرواز از پایگاه هوایی Trapani نیروی هوایی ایتالیا به وقوع پیوست. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2023 - وضعیت: تحت توسعه - تعداد فروند ساخته شده: 1 - سازنده: Leonardo-Finmeccanica - ایتالیا - کشورهای استفاده کننده: ایتالیا (احتمالی) - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 9 متر - طول بال ها: 18.8 متر - ارتفاع: 3.8 متر - حداکثر وزن برخاست: 1300 کیلوگرم – قوای محرکه: 1 موتور روتاکس 914 که یک ملخ چند پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می گرداند - ارتفاع پروازی: 9144 متر - تسلیحات: ندارد. محموله تا 350 کیلوگرم - نسخه ها: Falco Xplorer (سری پایه) منبع 1 منبع 2

باید رفت و لب مرز دیوار سیم خاردار کشیدید. احتمالا چون نزدیک رودخانه هست و میخواستند دید به آن طرف دیوار داشته باشند، دیوار بتی را کمی عقب تر ساختند که با ساخت یک دیوار سیم خاردار و فنس دار دقیقا لب مرز این مشکل حل میشه اگر هم هنوز سربازهای طالب در مقابل فهمیدن مقاومت میکنند و بخواهند تیراندازی کنند باید یک دیوار بتنی جدید دقیقا لب مرز ساخت

یوگوسلاوی تجزیه شد و از بین رفت حالا این وسط چند تا چنگنده غربی هم سرنگون شدن . چه درسی قراره از یوگوسلاوی بگیریم وقتی همه چیزو از دست داد از اون زمان تا الان امریکایی ها اف 22 اف 35 بی 21 بعلاوه پهبادهای رادار گریز تولید کرذن اما یوگوسلاوی دیگه هیچگاه مجددا متحد نخواهد شد

قایق موشک انداز ایرانی در نیروی دریایی ونزوئلا قایق موشک انداز کلاس ذوالفقار

    در سال 2003 ایالات متحده آمریکا با کمک ائتلاف توانست عراق را اشغال کند. اما وضعیت عراقی که برای دومین بار توسط نیرو های ایالات متحده و همپیمانانش شکست خورده بود با وضعیت عراق 1991متفاوت بود. نیروهای امریکایی قرار بود این کشور را اشغال کنند و نیروهای نظامی خود را برای مدت طولانی در عراق نگه دارند علاوه بر این نیرو های چریکی و بعضا ترویستی نسبت به گذشته قدرتمند تر شده بودند. به همین سبب با شروع درگیری ها بین نیروهای چریک عراقی و ائتلاف ، ادوات زرهی و ماشین های نظامی ایالات متحده در میدان نبرد شهری ضعف های خود را نشان دادند. خودرو های هاموی و کامیون های نظامی که برای جابه جایی نیروها و لجستیک در کشور عراق مورد استفاده قرار می گرفتند عملکرد ضعیفی از خود برجای گذاشتند .عراقی ها با استفاده از تسلیحاتی که در اختیار داشتند به خصوص با کمک  تک تیرانداز ها و ار پی جی زن ها به کاروان های نظامی ائتلاف حمله می کردند و سربازان را در داخل خودرو های نظامی شکار می کرند و می کشتند. در ماه مارس سال 2003 یک واحد تعمیر و نگهداری در ناصریه عراق کمین می خورد، در این کمین 11 سرباز امریکایی کشته و 5 سرباز دیگر از جمله سرباز زن جسیکا لینچ  اسیر نیروهای عراقی میشوند. اما اوضاع وقتی برای ایالات متحده وخیم تر شد که درگیری ها در ماه آوریل در عراق آغازشد. ازجمله عوامل افزایش درگیری ها در عراق افزایش کشتار غیر نظامی ها به دست ائتلاف و در خواست سید مقتدی صدر برای جهاد علیه نیروهای متجاورگر بود. در تاریخ 4 آوریل 2004 نیروهای جیش المهدی حملات گسترده ای را در نجف، کوفه، کوت، و شهرک صدر ترتیب دادند. در کمین های شهرعراق هشت سرباز امریکایی کشته وبیش 51 نفر زخمی شدند. بزرگترین کمین در این درگیری ها در تاریخ 9  آوریل در اطراف فرودگاه بغداد رخ داد. کاروان سوختی متعلق به دسته 13 ام پشتیبانی فرمانده ای ارتش آمریکا متشکل از 30 خودرو در نزدیکی فرودگاه بغداد در حال حرکت بود. نیرو های چریک با کمک خمپاره اندازها ، آر پی جی زن ها و تیراندازی های شدید کاروان سوختی را زیر اتش شدید گرفتند. در اخر 26 عدد از کامیون های حمل سوخت و خودرو های نظامی از بین رفتند و  در مجموع 12 نفر از کاروان شامل 2 سرباز آمریکایی، 7 راننده کامیون خصوصی آمریکایی و 3 راننده کامیون عراقی کشته شدند. یک سرباز به نام کیت متیو و راننده کامیون امریکایی توماس همیل توسط نیروهای چریک ربوده شدند.توماس همیل موفق به فرار شد اما کیت متیو توسط نیروهای چریک اعدام شد. بعد از این حادثه سرتیپ جیمز چمبرز ، فرمانده دسته 13 ام پشتیبانی فرمانده ای ارتش آمریکا ، نسبت به رعایت نکردن استاندار ها، نظیر طویل بودن طول کاروان ها لجستیک انتقاد فراوانی داشت.         اسکورت کاروان های لجستیک در شهر های عراق عموما به وسیله کامیون های مسلح و خودرو های هاموی انجام می شد.   خودرو هاموی خصوصا مدل های نظیر ام998 ، ام 1165 به علت ضعف در پوشش کامل خدمه در عراق عملکرد ضعیفی داشتند.   تصویر سمت راست کیت متیو که بوسیله چریک های عراقی کشته شد بعدها در امریکا خیابانی به اسم او گذاشته شد - تصویر سمت چپ جسیکا لینچ که بعد از اسارتش توسط نیرو های امریکایی نجات پیدا کرد.   بعد از جدی شدن درگیری ها در عراق ، نیرو های آمریکایی تمایل پیدا کردند تا خودرو های نظامیشان را، خود در عراق ارتقا بدهند. در این بین نیروهای امریکایی از تخته سه لایی ، الیاف و روکش کولار ، فلزهای اوراق شده ، شیشه های ضد گلوله ، کیسه شن و... استفاده می کردند و بدنه ، درب ها ، شیشه ها را تقویت می کردند. حتی بعضی کشور های حاضر در عراق نیز از این شیوه برای تقویت بدنه ی خودرو های خود بهره می گرفتند. در یک نمونه سربازان مجارستانی با کمک جلیقه های ضد گلوله بدنه یک خودرو معمولی مرسدس بنز کلاس G را تقویت کردند. این نوع تقویت زره خودرو های نظامی بین سربازان  به نام "hillbilly armor" زره مرد جنگلی و یا در مواردی که  با کمک عراقی ها ساخته می شد به نام زره حاجی معروف "hajji armour" بود. در کل به این نوع زره ؛ زره های اصلاح شده نیز گفته میشود که برای بهبود مقاومت خودرو ها از ضایعات و مواد دور ریختنی استفاده می شود. البته استفاده از این نوع زره ها مربوط به جنگ های دوم جهانی و ویتنام بود. در جنگ ویتنام نیز لجستیک ارتش ایالات متحده آمریکا توسط گروه های چریکی ویت کنگ تهدید می شدند که با کمک کامیون های مسلح کاروان های لجستیکی خود را حمایت می کردند. این کامیون ها در جنگ ویتنام با جوش دادن صفحات فلزی و نصب مسلسل ها ساخته می شدند. در جنگ عراق نیز دوباره کامیون های مسلح با زره های اصلاح شده  به میدان نبرد بازگشتند. کامیون های مسلح M985 HEMTT یکی از معروف ترین درعین حال مخوفترین کامیون های مسلح ارتش ایالات متحده در عراق بود.      کامیون های مسلح سری HEMTT     کامیون های مسلح سری HETS          هاموی ها مجهز به زره های hillbilly   بروی هاموی  نوشته شده است "مد مکس" که به فیلم اکشن با همین نام اشاره دارد.در این فیلم نیز خودرو ها ظاهر عجیبی دارند.   این کامیون به شدت مسلح بود و به 3 مسلسل ام-2 و دو نارنجک انداز ام کا 2 مجهز بود. کامیون های مسلح علاوه بر توانایی جابه جایی لجستیک قادر بودن کاروان های نظامی ولجستیکی را نیز پوشش دهند. مدل های مختلف هاموی و کامیون های نظامی نظیر  M923 و PLS نیز با زره های اصلاح شده قویت می شدند تا جان خدمه را حفظ کنند. در ماه آوریل سال 2004 ، فرماندهان گروه 375 ام ذخیره ارتش آمریکا و گردان 812 ام حمل و نقل با هم یک واحد موقت ویژه به نام گروه کامیون های مسلح در کمپ نویستار کویت تشکیل دادند.این گروه شامل 35 خودرو هاموی به علاوه 5 کامیون M939 بود . تمامی خودور های این گروه  به زره های hillbilly  و مسلسل های 12.7 میلیمتری مجهز شدند. با این حال نیروهای ذخیره گروه های مختلف در ارتش و نیروهای گارد ملی ایالات متحده آمریکا که حفاظت کاروان ها را تامین می کردند باعث شد گروه کامیون های مسلح غیر فعال گردد. ( گروه کامیون های مسلح در ماه آوریل 2005 منحل شد)، اما مشکل نیرو زمینی ارتش ایالات متحده آمریکا در عراق  به مرور برای فرماندهان بلند مرتبه و سران پنتاگن در حال اشکار شدن بود. انتقاد درباره استفاده از زره های اصلاح شده و نرسیدگی به خودرو های نیروهای زمینی در ایالات متحده رو به افزایش بود. در 8 دسامبر 2004 در کمپ بیوری در کویت یک سرباز آمریکایی به نام توماسون ویلسون از وزیر دفاع وقت دونالد رامسفلد در مورد نیاز به زره های بازیافتی از آهن های اوراقی پرسید. سوال او با تشویق و همراهی2300 نفر از همقطارانش که درمحل حضور داشتند مواجه شد. ویلسون پرسید : چرا سربازان ما باید سرتاسر محل های دفن زباله های محلی  را برای پیدا کردن فلزهای اوراقی و شیشه های ضد گلوله برای بهبود زره خودرهای شان بگردند؟ چرا منابع به آسانی در دسترس ما قرار نمی گیرد؟ رامسفلد پاسخ داد: "مسئله پول نیست.  مسئله در رابطه با ارتش دلخواه نیست. مسئله تولید و توانایی انجام آن است. همانطور که می دانید، شما با ارتشی که دارید به جنگ می روید - و نه ارتشی که ممکن است بخواهید و یا مایلید در زمانی دیگر داشته باشید. شما می توانید تمام زره های جهان را روی یک تانک داشته باشید و (باز هم) منفجر شود ... ". همچنین رامسفلد بعدا اعتراف کرد که قبل از جنگ عراق ، ساخت کیت های حفاظتی در تعداد کم در هر سال تولید می شده است. اما جنجال در مورد زره های خودرو های آمریکا  در حال گسترش در آمریکا بود. سرهنگ جان زیمرمن  وکیل مدافع نظامی اعلام کرده بود که از 300 خودروی موجود در واحدی که ویلسون در آن خدمت می کند ، 95 درصد آن فاقد زره مناسب هستند. در 13 اکتبر سال 2004 ، نیروهای ذخیره ارتش آمریکایی که برای جابه جایی کامیون های سوختی در بغداد  انتخاب شده بودند از این کار سربازدند. آنها می گفتند برای اسکورت این کاروان سوختی هیچ نیروی در اختیار ما قرار ندادند، همچنین تمامی کامیون های این کاروان فاقد زره مناسب هستند. در سال 2004 ایالات متحده در افغانستان کیت های JDAM را برای دقیق شدن بمب های نیروهوایی خریداری کرد، در این مورد منتقد نظامی بیل آرکین این سوال را مطرح که : اگر سران پنتاگون می تواند این کیت ها را برای بمب ها تهیه کنند ، چرا نمی تواند کاری برای خودرو های زرهی وجان سربازان انجام دهند. اما بالاخره در 9 دسامبر 2004، رئیس جمهور جورج دبلیو بوش در پاسخ به این حوادث، گفت که نگرانی های ابراز شده مورد توجه قرار می گیرد. ولی در ادامه در 10 دسامیر 2004  ، مارتی میهان عضو کنگره و کمیته خدمات نیروهای مسلح با انتشار بیانه ای به شدت از دولت بوش و پنتاگون انتقاد کرد. او در بیانه اش اشاره کرده بود کمبود وسایل نقلیه زره پوش را به عنوان " مرکز ثقل در معرض خطر" ارتش امریکا در عراق، و فقدان آمادگی برای تاکتیک های چریکی مانند استقرار مواد منفجره دست ساز را به عنوان "علائم هجوم سراسیمه به جنگ" توصیف کرد.   تصویر سمت راست : توماسون ویلسون در حال پرسش از وزیر دفاع تصویر سمت چپ : کاریکاتوری انتقادی از وضعیت خودرو های زرهی در عراق       مدل های مختلف کامیون های مسلح در عراق   بعد از این جنجال سیاسی دولت بوش تصمیم گرفت تا به طور ناگهانی سرعت تولید و تحویل کیت های حفاظتی برای خودروهای هاموی و کامیون های نظامی را سرعت ببخشد. کیت های  حفاظتی هاموی ها در سال 2003 شامل کیت های ASK ،FRAG 5  و FRAG 6 بودند. برای کامیون های سری FMTV نیز بسته های حفاظتی ساخته و به عراق فرستاده شد. وارد شدن این بسته های حفاظتی تا سال 2015 به عراق ادامه داشت. همچنین آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور بروی کامیون M939 بسته های حفاظتی نصب کرد و یک کامیون  مسلح با سطح حفاظتی بالا به نام " اسب اهنین " ساخت.  اما با وجود نصب کیت های حفاظتی بروی هاموی ها و بعضا کامیون ها هنوز مشکل نیروهای موجود در عراق حل نشده بود. از طرفی نصب این کیت ها به شدت باعث افزایش وزن خودرو ها می شد که علاوه بر افزایش وزن، به شاسی و سیستم تعلیق  ماشین ها فشار وارد می کرد در نتیجه تحرک پذیری خودرو به شدت کاهش پیدا می کرد. اما مشکل اصلی و حل نشده در عراق بمب های کنارجاده ای بود. به گفته منابع آمریکایی فقط در سال 2004 حدود 300 بمب های کنارجاده ای  باعث صدمه زدن به کاروان های نظامی شده بود.در چهار ماه اول سال 2006 فقط 67 از سربازان آمریکایی در خودرو های هاموی خود کشته شدند. کیت های حفاظت هاموی شاید قابلیت مقاومت در برابر بمب های با قدرت کم را داشتند اما در مقابل بمب های کنارجاده ای قدرتمند حرفی برای گفتن نداشتند. طراحی بدنه هاموی ها نیز دچار مشکل ساختاری بود که در مقابل بمب های کنارجاده ای آسیب پذیر بود. در مواقعی نیز بمب های کنارجاده ای موجب می شدند درب های خودرو قفل بشوند و خدمه و سرنشینان نتواند از داخل خودروی خود خارج شوند. البته ارتش آمریکا برای این مشکل نیز راه حلی داشت ایالات متحده آمریکا برای پایان دادن به این مشکل خودرو های مقاوم در برابر مین ( امرپ) را وارد ارتش خود کرد. با اینکه امرپ ها هزینه اولیه تولید بالا و هزینه نگهداری بالا نظیر مصرف سوخت زیاد نسبت به هاموی ها داشتند ولی ارتش آمریکا مجاب شد که برای کاهش تلفات نیروهای خود امرپ ها را جایگزین هاموی های خود بکند. در سال 2007 ارتش ایالات متحده به طور رسمی اعلائم کرد که قصد دارد که به جای خودرو های هاموی و کامیون مسلح از امرپ ها استفاده کند. اشغال عراق نشان برای نبردهای شهری وجود خودرو های نظامی با قابلیت حفاظت بالا به چه میزان حیاتی هستند که می تواند از تلفات نیروهای نظامی بکاهند. با پایان یافتن اشغال عراق  اما هنوز در جنگ های اخیر در لیبی ، اوکراین ، سوریه و عراق استفاده از زره های اصلاح شده بسیار رواج دارد و نمونه های فراوان آن هنوز یافت می شود. استفاده از زره های hillbilly  برای نیرو های چریک و یا نیروهای دولتی که در زیر فشار جنگ فرصت توسعه و استفاده از کیت های حفاظتی و یا ساخت خودروهای نظامی جدید را ندارند مناسب و کاربردی می باشد و یک گزینه طلایی برای آنها است. ولی کشور های که از جنگ دور هستند باید به یاد داشته باشند در صورت از دست رفتن فرصت برای بهبود وضعیت خودروهای نظامی خود در طول حوادث باید هزینه جبران ناپذیری را پرداخت کنند.         در چهار ماه اول سال 2006 فقط 67 از سربازان آمریکایی در خودرو های هاموی خود کشته شدند.     اسب آهنین در عراق در یک حمله توسط بمب های کنار جاده ای اسب آهنین صدمه می بیند اما تمامی خدمه آن سالم می ماند. اما به طور کلی فرماندهان ارتش امریکا از عملکرد کامیون های مسلح راضی نبودند.   منابع:   http://europe.newsweek.com/hillbilly-armor-123095?rm=eu   https://en.wikipedia.org/wiki/Gun_truck   https://en.wikipedia.org/wiki/Improvised_vehicle_armour#Iraq_War     مترجم  و گردآورنده :Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است.

بخش اول تصاویر زره های Hillbilly              ایجاد حفاظت با کمک جعبه مهمات       بخش جلویی بدنه با بسته ی حفاظتی استاندار پوشیده است اما در بخش عقبی از زره های Hillbilly استفاده شده است   اسب های آهنین !

  خودرو تاکتیکی L-ATV و امرپ M-ATV هر دو محصول شرکت آمریکای اوشکوش هستند که بی شباهت به هم نیستند. برخلاف امرپ های سنگین، امرپ M-ATV وزن بسیار کمی دارد ( 12,500 کیلوگرم ) در نتیجه تحرک مناسبی را کسب کرده است. از میزان حفاظت آن کاسته نشده و عملکرد قابل قبول آن در جنگ های اخیر اثابت کننده این ادعا است( البته فضای داخل کم موجب نارضایتی  سربازان در افغانستان شده است. در مقابل امرپ های سنگین نظیر کوگار ، توانایی حمل تعداد زیادی از سربازان را دارند و فضای داخلی بهتر و مطلوب تری نسبت به امرپ  M-ATV دارند). بعد از تجربه موفق امرپ M-ATV ، شرکت اوشکوش تصمیم گرفت تا خودرو تاکتیکی را برای جایگزنی هاموی ها بسازد. خودرو تاکتیکی L-ATV به ادعای شرکت سازنده سطح حفاظتی بالاتر از هاموی ها و در حد امرپ ها دارد. این سطح از حفاظت در یک خودرو سبک و جمع و جور با وزن 6،400 کیلوگرم قرار دارد. اگر خودرو تاکتیکی L-ATV حقیقتا سطح حفاظتی در حد امرپ M-ATV به دست آورد باشد به طور قطع رقیب سرسخت امرپ M-ATV است و حتی می تواند در بعضی از پارامتر ها این رقیب خودی را شکست بدهد.وزن کم تر در خودرو تاکتیکی L-ATV  نه تنها باعث افزایش تحرک پذیری خودرو می شود بلکه  احتمال بروز مشکلات فنی را کاهش می دهد. همچنین در مسیر های ناهموار خودرو تاکتیکی L-ATV می تواند 70 درصد سریع تر از امرپ M-ATV نیروها را جا به جا کند. L-ATV می تواند شکاف قابل توجه مابین هاموی با تحرک بالا و امرپ های سنگین با حفاظت بالا را در ارتش آمریکا پر می کنند. که همین خصوصیت موجب رضایت ارتش آمریکا از خودرو تاکتیکی L-ATV شده است. اما خودروهای تاکتیکی L-ATV سابقه عملیاتی ندارد و هنوز وارد ارتش ایالات متحده آمریکا نشده اند و به نظر می رسد اولین سری از این خودرو ها در سال مالی 2018 تحویل ارتش آمریکا بشود.      در یک جمع بندی خدمت دوست عزیز مان AT1 باید گفت بله خودرو های خودرو تاکتیکی L-ATV نه تنها خودرو های هاموی را پشت سر می گذارند و مشکلات موجود در هاموی را نخواهند داشت حتی می توانند با امرپ ها رقابت کنند .

با تشکر از همه دوستانی که در این بحث شرکت کردند :rose: :rose: لازم دیدم چند نکته رو اضافه کنم موضوعی اصلی که مورد انتقاد جمهوری خواهان و دموکرات ها در مورد عملکرد پنتاگون و دولت بوش در زمان حمله به عراق وارد بود و تمرکز متن هم بروی آن گذاشته شده است در مورد برنامه مستحکم سازی خودرو های ارتش ایالات متحده در عراق خصوصا سطح حفاظتی 3 بود. زره های حفاظتی سطح 3 به طور محلی در عراق و با منابع موجود در محل ساخته میشدند. همین طور هم قبلا گفته شد این نوع زره ها بدون مشارکت هیچ شرکتی با فلزهای اوراقی به زره های Hillbilly در بین سربازان آمریکایی معروف شده بود و به باقی زره ها و کیت های استاندار در نیروهای نظامی اتلاق نمی شد. هدفی که فرماندهان در توسعه این سطح از حفاظت دنبال می کردند یک راه حل کوتاه مدت و موقت برای جلوگیری از کشتار بیشتر نظامیان خود در عراق بود . که استفاده طولانی مدت از این نوع زره ها باعث شد سرو صدای سیاسی زیادی در داخل ایالات متحده و نارضایتی نیروهای حاضر در عراق را در پی داشت. تمام نقدهای که در مورد زره های Hillbilly وجود داشت به دنبال این هدف بودند که پنتاگون را مجبور کنند تا کیت های استانداری که در ایالات متحده توسط کمپانی های معتبر ساخته میشود با سرعت بیشتری روانه عراق بشود.   مقایسه ضخامت زره به کار رفته در درب کیت حفاظتی Frag 6 با زره Hillbilly   البته انتقاد دیگری که به ارتش ایالات متحده در طول اشغال عراق وارد بود همچنین نماینده کنگره مارتی میهان نیز به آن اشاره کرد و از آن به نام حمله سراسیمه ارتش ایالات متحده آمریکا یاد می کنند. اگر فقط به عملکرد ارتش ایالات متحده در طول اشغال عراق نگاه کنیم با یک ارتش متکامل و قدرتمند تر رو به رو هستیم . ارتشی که در طول حضورش در عراق درس میگیرد و راه امنیت برای سربازان خود را فراهم می کند. ساخت کیت های استاندار جنگ شهری برای تانک های ابرامز و خودرو های رزمی پیاده نظام برادلی ، استفاده از زره های قفسی به طور گسترده و به کارگیری امرپ ها نمونه های کوچک و ارزشمند تجربه ایالات متحده در عراق است. اما منتقدان می گویند ارتش ایالات متحده ، ارتشی بوده است که با کوله باری از تجربه در جنگ ویتنام به عراق حمله کرده است. ارتش ایالات متحده در طول جنگ ویتنام بارها تجربه حمله نیروهای چریک به واحدهای نظامی و لجستیک را داشته است . این ارتش بعد از جنگ جهانی دوم بازهم به سمت ساخت کامیون های مسلح در ویتنام رفت. جیپ های که این مقطع زمانی در ارتش ایالات متحده آمریکا خدمت می کردند به علت نداشتن یک زره همه جانبه در کمین های دشمن بسیار ضعیف بودند. اما بازهم ارتش ایالات متحده همان اشتباهات ویتنام را در ابتدای حضورش در عراق انجام داد.   کشته و زخمی شدن خدمه یک کامیون مسلح ارتش آمریکا در ویتنام در پی یک کمین کشته شدن دو خدمه کامیون مسلح در ویتنام با نام های ران گرین و ملوین کوئین در پی یک کمین انهدام دو دستگاه جیپ ارتش آمریکا و کشته شدن خدمه در یک کمین - در تصویر یکی از جیپ ها قرار دارد. حتی در صورت فرض کردن متفاوت بودن شرایط جنگی ویتنام با عراق ، ارتش ایالات متحده می توانست از تجربیات نیروهای ارتش سرخ شوروی در افغانستان و چچن بهره بگیرد. لجستیک شوروی که در افغانستان و چچن مورد حمله نیروهای چریک قرار می گرفت و تلفات زیادی را بر ارتش شوروی تحمیل می کرد. به همین دلیل ارتش شوروی مجبور به استفاده از کامیون های زره ای برای مقابل با کمین های نیرو های چریکی شد. نفربر ها و خودرو های زرهی همچون بی تی ار 60 و بی ار دی ام 2 با وجود داشت یک زره سرتاسری اما به علت ضعف در زره ها در کیمن های نیروهای چریک بسیار آسیب پذیر بودند. منتقدان نتیجه می گیرند وجود این جنگ ها در گذشته ، نشان می دهد ارتش ایالات متحده آمریکا بدون داشتن یک برنامه جامع برای حفاظت از نیروها در مقابل نیروهای چریک به عراق لشگر کشی کرده است که باعث به خطر افتادن جان سربازان در عراق شده است.   ارتش شوروی در افغانستان به طور جدی با کمین نیروهای چریک درگیر بود. نمونه ای از کامیون مسلح Ural 4320 ارتش شوروی در افغانستان مجهز یه برجک بی ار دی ام و راکت انداز UB-32-57 انهدام گسترده ادوات نیرو های روس در چچن - تصویر سمت راست یک کامیون Ural 4320 و سمت چپ کامیون زرهیZIL 131 هاموی های ارتش آمریکا بدون زره در پست های بعدی تصاویر بیشتری از خودرو های نظامی ایالات متحده آمریکا با زره Hillbilly قرار داده میشود...

ضمن سلام و تشکر از مطلب خوبت علیرضا جان :rose:   برنامه تقویت خودروهای غیر زرهی آمریکا در عراق و افغانستان خودش یک مثنوی چند هزار بیتی هست   این برنامه که تحت عنوان برنامه مستحکم سازی خودرو (vehicle Hardening program) در اکتبر 2003 جهت ایجاد سطوح حفاظتی در خودروهای محافظت نشده ارتش امریکا کلید خورد شامل سه سطح حفاظتی (level I/II/III) بود که هر کدوم یک سطح از حفاظت در برابر خودروها رو تامین میکردند (حالا این سه سطح دقیقا چه تهدیداتی رو شامل میشد دیگه واردش نمیشم).در مرحله اول این پروژه برای محافظت از خودروها کلید زده شده اما در نهایت به ساخت کامیون ها و خودروهای مسلح موسوم به Gun Truck ختم گردید ، خودروهایی که بعضا علاوه بر قابلیت حمل محموله از قابلیت دفاع و حتی تهاجم هم برخوردار بودند.   البته متریال لازم برای این برنامه آنقدرها هم که تصور میشه از مراکز اوراق و امثالهم تامین نشد بلکه مقادیر زیادی صفحات فولاد هاردوکس و آرموکس برای این منظور تهیه شد به عنوان مثال میشه تامین ده ها تن صفحات فولادی هاردوکس 400 و 450 از شرکت سوئدی SSAB اشاره کرد که هر ساله در حدود 500000 تن ورق فولاد هاردوکس تولید و بیش از 90 درصد اون رو صادر میکرد. این شرکت همچنین ورق های فولادی آرموکس 370 تی ، 440 تی ، 500 تی، 560 تی و 600 تی را نیز برای ارتش امریکا تامین میکرد بخش قابل توجهی از خودروهای امریکایی در عراق و افغانستان از طریق این صفحات به شکل محافظت شده درآمدند.   خودروی هاموی (مدل ام 1097 آ 2 دارای سطح سوم حفاظت  از طریق صفحات هاردوکس 400)     نمونه ای از کامیون ام 109 آ2 مجهز به صفحات فولادی هاردوکس 400 و دارای سطح سوم حفاظتی     در مجموع از اکتبر سال 2003 تا  دسامبر سال 2004 در حدود 22500 دستگاه از خودروهای ارتش آمریکا در عراق و افغانستان در سطوح اول (26 درصد خودروها) ، دوم (56 درصد) و سوم (18 درصد) حفاظتی ارتقا داده شدند. حالا این مسئله صرف نظر از پروژه سنگین امرپ های آمریکا بود که بماند. البته عمده خودروهایی که به شکل محافظت شده درامدند (از جمله انواع مدل های هاموی) از سطوح پایین تر حفاظتی نسبت به امرپ ها برخوردار بودند وحفاظت محدودی خصوصا در برابر بمب های کنار جاده ای داشتند (که البته در متن فوق هم اشاراتی شد)   بودجه ای که برای برنامه مستحکم سازی خودروها در ارتش ایالات متحده در نظر گرفته شد در حدود 4.1 میلیارد دلار بود و بخش های مختلفی را شامل میشد. از جمله موارد حفاظتی همچون سیستم پشتیبانی زره بدن (یا اختصارا V-BASS) که در حقیقت یک جلیقه ضد گلوله بود که به جای بدن راننده و دیگر سرنشینان ، بر روی صندلی ها سوار میشد. هر کدام از این جلیقه ها که حدود 28 کیلوگرم وزن داشتند در آن زمان در حدود 1800 دلار برای ارتش امریکا هزینه در برداشتند.تا ماه دسامبر سال 2003  به تعداد 110 جلیقه به واحد های ارتش امریکا در عراق تحویل شد و ..........     http://www.google.com/patents/US6793291   به هر میزان که امریکایی ها از ابتدای برنامه فاصله میگرفتند ، ارتقای سطح حفاظت خودروها نیز به صورت حرفه ای تر و بهتری انجام میشد. هر چند در ابتدای برنامه افزایش حفاظت خودروها به صورت ابتدایی و توسط واحد های میدانی صورت میگیرفت اما در ادامه بسته های حفاظتی مناسب برای خودروهای مختلف ساخته شد از جمله بسته بقای زرهی (Armor Survivability Kit یا اختصارا ASK) یا بسته زرهی قابل حذف و جداسازی (Armored demountable kit یا اختصارا HArD) و .......برای هاموی ، بسته های  CPK (بسته حفاظت خدمه یا Crew Protection Kit) برای کامیون های FMTV و HEMTT و .........   هاموی مدل ام 998 آ1 مجهز به بسته حفاظتی HArD (با افزایش وزنی در حدود 520 کیلوگرم شامل صفحات حفاظتی تحتانی ، جانبی و ..........)     هاموی مدل ام 998 آ1 مجهز به بسته حفاظتی ASK     کامیون FMTV M1083A1  مجهز به بسته حفاظت خدمه (در بخش کابین) و ایضا صفحات حفاظتی فولادی در بخش بار     کامیون FMTV M1078A1 مجهز به بسته حفاظت خدمه (سطح سوم حفاظتی)     M977 HEMTT مجهز به بسته حفاظتی کابین     خودروی تعمیراتی M984 مجهز به بسته حفاظت خدمه     تانکبر M1070 مجهز به صفحات حفاظتی هاردوکس450     ارتش آمریکا به مراتب سریع تر از اکثریت ارتش ها در جهان خودش رو با شرایط امروزی تطبیق میده و راهکارهایی برای مقابله با تهدیدات روز ارائه میکنه و شاهدش هستیم که آمریکا در مقوله استفاده از خودروهای محافظت شده در جهان از جمله پیشگامان هست (در کنار آفریقای جنوبی و ..............)   نمونه هایی از کامیون های مسلح موسوم به Gun Truck ارتش امریکا (کامیون های مسلح زره پوش از جمله تجهیزاتی بودند که در چچن توسط روس ها نیز مورد استفاده قرار گرفتند)  

ممنون از تایپیک عالی علی جان! بعضی عکسارو که ببینید میتونید حدس بزنید خدمه در حال گوش دادن به موسیقی هوی متال و خوردن آبجو وبدون زیرپوش یا پیراهن ساختن!الحق که نام هیل بیلی برازندشونه! جالب اینکه داعش هم همینطوری ماشین های انتحاریشو تقویت میکنه و جالبتر اینکه ما هم با استفاده از برزنت خودرو هامون رو تقویت کردیم و جالبتر از جالبتر اینه که متحد استراتژیکمون که خودش الان تو جنگ شهری گرفتاره هم همین رویه رو ادامه داده و از برزنت و پوشش نامرئی فوق مدرن و مستحکم برای حفاظت خودروهاش استفاده کرده!

در پی پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل دولت های دست نشانده شوروی در اروپای شرقی ، این دولتها اقدام به توسعه صنعت هوانوردی خود به منظور ارائه نمایشی از پیشرفت و ترقی ، علیرغم کمبودها و نارسایی های فراوان اجتماعی و اقتصادی داخلی این کشورها- نمودند. یوگوسلاوی نیز نه تنها از این قاعده مستثنی نبود، بلکه در طی این سالها ، موفق تر از سایر کشورهای اروپای شرقی اقدام به طراحی و ساخت چندین هواپیمای رزمی درجه دو نمود. در نخستین سالهای دهه 80 میلادی (60 شمسی) و همزمان با آغاز مشکلات داخلی اجتماعی و سیاسی در این کشور،که در دهه بعد به فروپاشی و تجزیه آن انجامید ، دولت یوگسلاوی برنامه جاه طلبانه ای را آغاز کرد.طراحی یک هواپیمای رزمی درجه یک با معیارهای جهانی.این هواپیما که « نووی آویون » (Novi Avion) یا «هواپیمای نو» نامیده می شد،بزرگترین و بلند پروازانه ترین برنامه در میان کشورهای اروپای شرقی تا کنون بوده است.برنامه ای که با فروپاشی یوگوسلاوی به فراموشی سپرده شد. دراین گزارش به داستان کوتاه این هواپیمای نو ، از آغاز تا انجام نافرجام آن می پردازیم. زمینه تاریخی در سال 1990 و همزمان با اوجگیری بحران داخلی یوگوسلاوی،تصاویری از ماکت یک هواپیمای جدید با نشان نیروی هوایی این کشور در نشریات هوافضای غرب منتشر شد.این هواپیمای کوچک یک موتوره شباهت عجیبی به جنگنده رافال فرانسه داشت که از خاستگاه و میراث فنی آن خبر می داد.با اینکه این هواپیما در آن زمان هنوز فاصله ای طولانی با پرواز داشت، با اینحال برنامه آن یک دهه قبل از آن آغاز شده و تا آن هنگام صدها میلیون دلار برای آن هزینه شده بود. در پی اعلام نیاز نیروی هوایی یوگوسلاوی به یک جنگنده تازه برای جانشینی میگ 21 در پایان قرن ، دولت این کشور نیز با اعتقاد به اینکه برنامه های توسعه هوانوردی به پیشرفت تمامی کشورها کمک می کند و نیز به امید کسب سهمی از درآمد هواپیماهای جنگنده ، بویژه بخشی که پس از لغو برنامه « اف 20» رها شده بود ، برنامه طراحی و ساخت جنگنده جدیدی را آغاز کرد که نووی آویون نامیده شد. هدف از این برنامه، تکمیل یک هواپیمای پیشرفته رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت بود که قادر به انجام ماموریتهای پدافند هوایی، حمله به مواضع زمینی و اکتشافی ، در دهه نخست قرن بیست و یکم باشد.این هواپیما در ضمن ، می بایستی دارای قابلیت مانور زیاد و توانایی پرواز ما فوق صوت در هر ارتفاع پروازی بوده و در سازه آن از مواد پیشرفته کامپوزیتی به نحو گسترده ای استفاده می شد. برای پاسخگویی به چنین چالش های فنی بزرگی،مطالعات اولیه و امکان سنجی در ابتدای دهه80 میلادی (60 شمسی)با یاری چند شرکت اروپایی آغاز شد و علیرغم وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی ، که از سرعت برنامه می کاست ، فعالیتها در این زمینه ادامه یافت و در نیمه دوم دهه 80 پایان گرفت.درضمن از شرکتهای خارجی درخواست شد که پیشنهادات خود را برای پشتیبانی تکنولوژیکی از پروژه نووی آویون ارائه کنند.ظاهراً بهترین پیشنهاد از سوی شرکت «داسو» فرانسه ارائه شد و این شرکت به عنوان شریک تجاری انتخاب گردید. برنامه ریزی و ایجاد زیرساخت انستیتو نیروی هوایی یوگسلاوی به عنوان مرجع اصلی در پروژه نووی آویون، بیش از 50 فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با برنامه را انجام داد و تجهیزات پیشرفته ای را برای تعدادی از آزمایشگاه ها به منظور نوسازی و آماده شدن برای اجرای برنامه خریداری و نصب کرد.این موارد شامل آزمایشگاه تحقیقات مواد،با تاکید به مواد پیشرفته کامپوزیت؛یک تونل باد ماورای صوت با توانایی عملکرد تا سرعت 4 ماخ که در سال 1986(1365) عملیاتی شد و یک تونل باد مادون صوت با محفظه آزمایش 2.5 در 2.5 متر و قادر به انجام آزمایشات آیرودینامیکی تا سرعت 0.95 ماخ شرکت «سوکو» (Soko) سازنده هواپیمای رزمی یوگوسلاوی، که پیش از آن هواپیمای «اورائو» (Orao)، «گالب»(Galeb) و «سوپر گالب» (Super Galeb) را طراحی و ساخته بود یک «اتوکلاو» (AutoClave) (محفظه پخت و عمل آوری مواد کامپوزیت در دما و فشار زیاد) را خریداری کرده و یک کارگاه مواد کامپوزیت ساخته بود.با اینکه این امکانات برای ساخت برخی از قطعات هواپیمای ایرباس – 340، به عنوان پیمانکار فرعی تهیه شدند، با اینحال سوکو قصد داشت که از آن برای ساخت اجزای نووی آویون استفاده کند. مقدورات پروازی از طراحان نووی آویون خواسته شد که این هواپیما را با مقدورات پروازی مشابه رقبای جهانی آن طراحی کنند. به طوریکه در زمان ورود به خدمت در زمره پیشرفته ترین جنگنده ها در کلاس خود باشد.در همین ارتباط، انستیتو نیروی هوایی یوگوسلاوی، تکنولوژی های در دست توسعه را مطالعه کرده و هواپیمای رزمی جدید را با کمک شرکتهای مهم هواپیما سازی طراحی کرده و تاثیر آن را بر تاکتیک های رزم هوایی بررسی نمود. فرمانده وقت نیروی هوایی یوگوسلاوی طی مصاحبه ای در سال 1990 اظهار داشت:« ما یک هواپیمای رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت طراحی کردیم که مقدورات پروازی آن پاسخگوی نیازهای ما برای ماموریت های هوا به زمین و پدافند هوایی خواهدبود. اینها نیازهای عملیاتی و تاکتیکی و شرایط منطقه ما هستند. مقدورات پروازی مورد نیاز اعلام شده برای نووی آویون عبارت بودند از : - نسبت کشش به وزن بیش از 1 - سرعت پیوسته(با حداکثر پس سوز) در محدوده 1.4 تا 1.6 ماخ در حین مانور با شتاب 4 جی در ارتفاع 20هزارفوت (6100 متر) - حداکثر سرعت در سطح دریا بیش از 1.1 ماخ و در ارتفاع 36 هزار فوت(11هزار متر) 1.8 ماخ - سرعت گردش لحظه ای (کوتاه مدت) نووی آویون در ارتفاع 3هزارمتری(9800 فوت) می بایستی 24 درجه بر ثانیه و سرعت گردش پیوسته آن در همان ارتفاع ، مابین 13 تا 15 درجه بر ثانیه باشد. - قطر دایره گردش لحظه ای این هواپیما با سرعت مادون صوت و در ارتفاع پایین نمی بایستی از 500 تا 600 متر بیشتر باشد. ویژگی های نووی آویون برای دستیابی به مقدورات پروازی اشاره شده در بالا، طراحان یوگوسلاو با کمک و راهنمایی طراحان داسو فرانسه ، هواپیمایی با بال دلتا و کانارد ، شبیه جنگنده فرانسوی « رافال »طراحی کردند.ورودی های هوا نیز همانند نمونه بزرگترفرانسوی آن ، بصورت مایل در دو طرف بدنه قرار داشتند. به منظور کاستن از وزن و دستیابی به مقدورات پروازی مورد نیاز ، استفاده گسترده ای از مواد پیشرفته کامپوزیت در بدنه هواپیما پیش بینی شده بود و قرار بود که از آخرین دستاوردهای تکنولوژی غربی، شامل رادار و سیستمهای کنترل آتش ، ناوبری،جنگ الکترونیک،نمایشگرهای داخل کابین و .... در این هواپیما استفاده شود. نمايي از كاكپيت نووي آويون موتور دستیابی به ، نسبت کشش به وزن بیش از یک برای جنگنده سبک وزن یوگوسلاوی نیازمند استفاده از موتوری پیشرفته با حداکثر وزن رانش 9 تن(با پس سوز) بود. چندین موتور برای این هواپیما از سوی سازندگان موتورهای غربی پیشنهاد شدند که عبارت بودند از: - موتور اف-404 ساخت جنرال الکتریک آمریکا - آر بی -199 ساخت کنسرسیوم اروپایی توربو یونیون - ام 88 ساخت اسنکما فرانسه - پی دبلیو-1122 ساخت پرات اند ویتنی آمریکا به همراه هریک از آنها هم ، سطوح متفاوتی از مشارکت صنعتی در این پروژه به یوگوسلاوی پیشنهاد شد. با اینکه تا زمان لغو پروژه در پی آغاز جنگ داخلی ، هیچ یک از این موتور ها رسماً به عنوان برنده رقابت اعلام نشد، با اینحال به نظر می رسید که با توجه به سطح مشارکت فرانسه در این برنامه ، ام 88 موتور منتخب برای نووی آویون باشد. موتور ام 88 ساخت شركت اسكنما فرانس آرزوهای بزرگ یوگوسلاوی برنامه هواپیمای نو را با آرزوهای بزرگی آغاز کرد.فرمانده وقت نیروی هوایی این کشور، زمانی اظهار داشت که « این هواپیما می رود که پیچیده ترین تولید علمی و صنعتی کشور ما باشد.درنتیجه،پیشرفت های تکنولوژیکی بسیاری را ایجاد و تقویت خواهد کرد.ما از حدود 180 تکنولوژی و مواد جدید صحبت می کنیم که به زودی از صنعت هوانوری به سایر بخش های صنعتی انتقال خواهند یافت.» یوگوسلاوی در ضمن به فروش هواپیمای سبک وزن رزمی آینده اش در بازار جهانی، بویژه به دلیل عدم وجود رقیبی در آن بخش از بازار، نیز امید بسته بود.این کشور نیاز جهانی به یک هواپیمای رزمی سبک وزن چند منظوره یک موتوره مافوق صورت را در حدود 400 تا 600 فروند برآورد کرده بود و انتظار داشت که از فروش هواپیمای خود سود کلانی بدست آورد. مقامات یوگوسلاو در مصاحبه های خود عنوان می کردند که « تقریباً تمامی نسل جدید هواپیماهای رزمی جهان بزرگتر از نووی آویون هستند و بهای آنها نیز تقریباً 2 برابر است. لذا منطقی است که اگر انتظار داشته باشیم که این هواپیما مورد علاقه بسیاری از کشورهای کوچک و متوسط باشد.با اینحال ، نووی آویون می تواند نظر بعضی از کشورهای بزرگ را نیز به خود جلب کند.» از سوی دیگر، از دیدگاه دولتمردان صرب یوگسلاوی، «هواپیمای نو» نمایانگر عزم ملی،اقتدار دولتی و نشان دهنده توانایی این کشور در غلبه بر بحران های حاد و عمیق سیاسی،اجتماعی و فرهنگی اش بود.کشوری که تنها 2 سال پس از اعلام رسمی برنامه نووی آویون و در پی جنگ داخلی از هم فرو پاشید.در پی این فروپاشی ، برنامه این هواپیما هم علیرغم صرف هزینه سالانه 150 تا 200 میلیون دلار در طی یک دهه ، به فراموشی سپرده شد و تنها یادگار باقی مانده از آن، صفحاتی در مجلات هوانوردی و ماکتهایی بود که معلوم نیست به چه سرنوشتی دچار شدند. مشخصات فنی ] طول : 13.75 متر(45 فوت و 1.5 اینچ) پهنای بال (بدون موشک) : 8 متر (26 فوت و 3 اینچ) ارتفاع : 4.87 متر (16 فوت) پهنای کانارد : 3.55 متر (11 فوت و4 اینچ) سطح بال : 30 متر مربع (323 فوت مربع) وزن خالی : 6247 کیلوگرم (13770 پوند) حداکثر وزن برخاستن : 13400 کیلوگرم(29500 پوند) حداکثر وزن سوخت داخلی : 2565 کیلوگرم (5655 پوند) حداکثر سرعت : 1.88 ماخ حداکثر سرعت اوجگیری : 15000 متر(49200 فوت) بر دقیقه شعاع عمل رزمی(پشتیبانی نزدیک هوایی) : 216-539 ناتیکال مایل(400 – 1000 کیلومتر) برد عبوری : 2031 ناتیکال مایل (3765 کیلومتر) = تصويري از جنگنده سويدي JAS-39_Gripen كه شباهت فراواني به Novi Avion دارد. تصوير جنگنده رافال فرانسه تهیه و تنظیم :Hamed_713 منبع : دوماهنامه هواپیما - شماره 5