به نام خدا Leonardo SKY-Y پهپاد اثبات فناوری ارتفاع متوسط مداومت بالا (MALE) [2007] SKY-Y هواپیمای بدون سرنشین ارتفاع متوسط مداومت بالای اثبات گر فناوری است که توسط شرکت ایتالیایی Leonardo SpA توسعه داده شده است. از این مدل برای اثبات چندین قابلیت از پلتفرم ها و برنامه های پهپاد های احتمالی آینده (شامل تمرکزی بر Sense-And-Avoid در حین پرواز که از برخود پهپاد به دیگر اشیا جلوگیری می کند) استفاده شده است. انتخاب این محصول توسط کنسرسیوم اروپایی MIDCAS (MID-air Collision Avoidance System) فقط برای استفاده از داده های جمع آوری شده، در توسعه قوانین و مقررات هواپیما های بدون سرنشینی که در حوزه ترافیک هوایی تجاری عملیات می کنند صورت گرفته است. در 30 ام اکتبر سال 2007 این پهپاد با پروازی 8 ساعته رکورد جدیدی را در گروه بالای 1000 کیلوگرم در اروپا ثبت کرد. ظاهر این پهپاد ترکیبی از مدل های موجود است. دماغه حبابی شکل گلوبال هاوک یک شباهت آشکار است. با این حال، برخلاف گلوبال هاوک، SKY-Y از یک موتور مرسوم دیزلی کم هزینه که براساس یک موتور خودرو تجاری ساخته شده، استفاده می کند و پروانه آن در آرایش pusher در بخش عقب بدنه قرار دارد. بال های اصلی صاف اند (همانند پریدیتور شرکت جنرال اتمیکس) و در بخش پایینی بدنه نصب شده اند (نوک بال ها برش خورده است). پهپاد از آرایش دم 2 میله ای بهره می برد که هر میله از بال منشا می گیرد و توسط یک باله افقی که روی 2 باله عمودی سوار است، به هم متصل می شوند. عرابه فرود 3 گانه در تمام پایه ها چرخ دار است و در طول پرواز ثابت می ماند (یعنی جمع شونده نیست). بخشی از اهداف پروژه SKY-Y ایجاد سریع نمونه اولیه از سامانه های مختلف شامل دوربین و حسگر هایی برای ارتقا آگاهی محیطی در حین پرواز است. سامانه برخاست و فرود خودکار در طول روز و شب، سامانه جلوگیری از برخود و لینک داده پیشرفته ادغام شده با داده حسگر های جاسوسی از فناوری های استفاده شده در این پهپاد است. پس از انجام آزمایش های اولیه برای بررسی پوش پرواز و عملکرد موتور، توسعه بر روی پردازش، تفصیل و ادغام داده با دوربین مادون قرمز EOS-45، رادار سار و لینک داده ماهواره ای متمرکز شد. برای دست یابی به نتیجه ای مستحکم، ولی در عین حال ارزان و سبک از فیبر کربن در ساخت پهپاد استفاده شده است. SKY-Y برای اولین بار در جون سال 2007 به پرواز در آمد. در سال 2015، پهپاد SKY-Y با موفقیت در برابر هواپیمای ترابری بال ثابت C-27J آزمایش شد تا رفتار سامانه Sense-And Avoid پهپاد بررسی شود. SKY-Y پس از رویت C-27J به طور خودکار مسیر خود را تغییر داد تا از برخورد هوایی اجتناب کند. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2007 - وضعیت: تحت خدمت محدود - تعداد فروند ساخته شده: 1 - سازنده: Leonardo SpA (Alenia Aermacchi) - ایتالیا - کشورهای استفاده کننده: ایتالیا - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، X-Plane (توسعه ای، نمونه اولیه، اثبات گر فناوری؛ این هواپیما برای نمونه سازی اولیه، اثبات فناوری، تحقیق و کسب اطلاعات توسعه داده شده است)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 9.75 متر - طول بال ها: 9.95 متر - ارتفاع: 1.85 متر - وزن خالی: 850 کیلوگرم - وزن ناخالص: 1050 کیلوگرم - حداکثر وزن برخاست: 1200 کیلوگرم - قوای محرکه: 1 موتور 4 سیلندر توربودیزل DieselJet FIAT 1.9 JTD common rail FADEC با قدرت 170 اسب بخار که یک پروانه 3 پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می گرداند - سرعت کروز: 260 کیلومتر بر ساعت - مداومت: 14 ساعت - ارتفاع: 7600 متر - تسلیحات: ندارد - نسخه ها: SKY-Y (سری پایه) منبع 1، منبع 2

به نام خدا Leonardo Falco Xplorer هواپیمای بدون سرنشین (UAV) (2023) Falco Xplorer سومین عضو سری پهپاد های Falco شرکت Leonardo است. این محصول (به صورت ماکت) در نمایشگاه هوایی پاریس 2019 رونمایی شد و بیشتر ظاهری شبیه جنرال اتمیکس پریدیتور آمریکایی دارد تا Falco اصلی. فرم اولیه از Falco Evo تبعیت می کند که ابعاد بزرگتر و ماموریت های بیشتری داشت. Xplorer ارتقای آینده این تفکر است که توانایی های بیشتر و ارتقای کارایی را به دنبال دارد. Xplorer طبق رونمایی، 9 متر طول، 18.8 متر طول بال و 3.8 متر ارتفا دارد. با 350 کیلوگرم محموله از تجهیزات ماموریتی و حسگر ها، حداکثر وزن برخاست آن به 1300 کیلوگرم می رسد. یک موتور متعارف در انتهای بدنه یک ملخ چند پره را با آرایش pusher می چرخاند. Xplorer تا ارتفاع 9144 متری پرواز می کند و مداومت 24 ساعته دارد. ارتباط ماهواره ای (SATCOM) امکان پرواز در فرای خط دید را فراهم می کند. علاوه بر این، طرح این هواپیما مشابه پهپاد های مرسوم است. بدنه تمام سامانه های عملیاتی مرتبط شامل موتور، مجموعه اپتیکی و مجموعه اویونیک را در خود جای می دهد. بخش دماغه همانند سری پریدیتور، برجسته است. از چرخ های سه گانه ساده برای حرکت استفاده می شود و Xplorer برای برخاست و فرود به باند فرود نیاز دارد. بال های با لبه های مستقیم به زوائد رو به بالا ختم می شوند. واحد دم از 2 باله عمودی متمایل به بیرون تشکیل شده است. برای کاستن از حجم کار خدمه، این پهپاد دارای سامانه مدیریت پرواز کمکی و خودکار (شامل برخاست و فرود خودکار)، و حالت های نظارت منطقه ای خودکار با پردازش، انتشار و بهره برداری داده هدف در لحظه است. اولین پرواز Xplorer برای سال 2019 برنامه ریزی شده بود. نیروی هوایی ایتالیا به عنوان مشتری نظامی بالقوه معرفی شده اما Xplorer به صنایع تجاری هم فروخته خواهد شد. مجموعه Xplorer کامل شامل ایستکاه کنترل زمینی (GCS)، ترمینال داده زمینی (GDT)، بخش پشتیبانی زمینی (GSS) و 2 هواپیمای Falco می شود. سامانه های مختلفی روی این پهپاد وجود دارد. Spider سامانه ارتباطی جاسوسی است که می تواند ارتباطات پیچیده اهداف را در محیط های شلوغ تشخیص دهد، و سپس رهگیری، شناسایی و مکان یابی کند. Sage سامانه ESM / ELINT دیجیتال برای ماموریت های جاسوسی، نظارت و شناسایی امواج رادیویی است. سامانه الکترواپتیک LEOSS یک برجک چند حسگره، دقت بالا است که در 4 محور پایدارساز دارد و برای برنامه های نظارت هوایی طراحی شده است. این برجک 15 اینچی قابلیت ماژولار بودن دارد و تا 6 حسگر الکترواپتیکال را در خود جای می دهد. سامانه ULISSES یک سامانه صوتی بسیار سبک برای عملیات های جنگ ضد زیردریایی است. پردازنده با ارائه عملکرد چند استاتیکی، داده ها را از چندین سونوبوی جمع آوری کرده و با ترکیب اطلاعات تصویری دقیق از محیط زیر آب فراهم می کند. سامانه WBDL-ART یک سامانه ارتباط ماهواره ای 2 بانده برای کنترل امن ماموریت و انتقال داده پهن باند است. اطلاعاتی که از فرای افق گردآوری می شود از طریق ارتباط امن ماهواره ای، بدون وقفه به مراکز C4I منتقل می شود. رادیوی مبتنی بر نرم افزار هوایی SRT-800، امکان ارتباط امن و انعطاف پذیر سایبری را در بستر های هوا به هوا و هوا به زمین فراهم می کند. سامانه SEER یک گیرنده هشدار راداری پیشرفته است که پارامتر های دقیق و زاویه ورود سیگنال های رهگیری شده را ارائه می کند. سامانه Gabbiano T80UL یک رادار باند X تمام شرایط جوی برای نظارت دریایی، زمینی و هوایی است که ماژولاریتی و انعطاف پذیری بالایی دارد. ایستگاه کنترل زمینی امکان برنامه ریزی ماموریت، چک سامانه قبل از پرواز، مدیریت ماموریت، تعیین تکلیف مجدد برنامه پرواز، نمایش ماموریت و شبیه سازی برای تمرین خدمه را فراهم می کند. این ایستگاه با امکان کنترل در لحظه توسط لینک داده ماهواره ای امن، قادر است به برد عملیاتی خارج از محدوده دید برسد. در طرح پرواز نظارتی، پهپاد علاوه بر برخاست و فرود به صورت خودکار در مسیر از پیش تعیین شده حرکت می کند و امکان تغییر در حین پرواز وجود دارد. ایستگاه کنترل همچنین قادر است برای انتشار بیشتر از طریق شبکه C4I (فرمان، کنترل، ارتباط، پردازش و جاسوسی) در فرمت STANAG (استاندارد اعضای ناتو)، به صورت آفلاین ارزیابی و پردازش داده را انجام دهد. همچنین می توان داده ها را بدون وقفه از طریق ترمینال های ویدئویی از راه دور (TVT) توسط واحد های کوچک در خط مقدم دریافت کرد. در ژوئن سال 2019، Falco Xplorer به صورت ماکت در نمایشگاه هوایی پاریس 2019 به نمایش درآمد. در پانزدهم ژانویه سال 2020، Leonardo اولین پرواز پهپاد Falco Explorer را به ثبت رساند. این پرواز از پایگاه هوایی Trapani نیروی هوایی ایتالیا به وقوع پیوست. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2023 - وضعیت: تحت توسعه - تعداد فروند ساخته شده: 1 - سازنده: Leonardo-Finmeccanica - ایتالیا - کشورهای استفاده کننده: ایتالیا (احتمالی) - نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد) - طول: 9 متر - طول بال ها: 18.8 متر - ارتفاع: 3.8 متر - حداکثر وزن برخاست: 1300 کیلوگرم – قوای محرکه: 1 موتور روتاکس 914 که یک ملخ چند پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می گرداند - ارتفاع پروازی: 9144 متر - تسلیحات: ندارد. محموله تا 350 کیلوگرم - نسخه ها: Falco Xplorer (سری پایه) منبع 1 منبع 2

سلام و وقت بخیر با عرض خسته نباشید خدمت شما دوست عزیز جسارتا در نبرد بالکان ناتو تقریبا صربستان را چه در زمین و چه در هوا با قدرت هوایی خود شخم زد ..اما نکته اصلی توان مدیریت صربها در استفاده از امکانات محدود خود برای زدن بیشترین تلفات ممکن و حفظ حداقلی تجهیزات ..چون اکثرا در بمباران نابود شدند ..یا در اسمان .... در مورد شکار پنهانکار هم بی 2 نبود ...بلکه اف 117 بود که یکی تایید شده توسط سام 3 هست و یکی غیر موثق توسط میگ 29 سلامت و پیروز باشید

تاکتیک های جدید برای گل شمعدانی آیا ارتش روسیه بدنبال اشباع و تخلیه پدافند هوایی ارتش اوکراین است ؟!! حضور و کاربرد گسترده بدون سرنشین انتحاری گران-2 توسط ارتش روسیه ، به اعتقاد برخی تحلیل گران نظامی ، به یکی از مهمترین رویدادها در طول عملیات نظامی اوکراین شده است ، با این حال برای یک مدت زمانی مشخص ، به نظر می رسید که ذخایر این بدون سرنشین های انتحاری بی پایان بوده و ارتش روسیه میتواند بدون نگرانی از این جنگ افزار استفاده کند ولی پس از مدتی ، حجم و شدت حملات کاهش پیدا نمود . این مساله بدان خاطر رخ داد که علیرغم ارزان بودن این بدون سرنشین های انتحاری در مقایسه با موشکهای کروز نظیر کالیبر یا خا-101 و البته بالستیک های زمین و هواپایه ای نظیراسکندر و کینژال ، هنوز نمی توان آن را در تیراژی بالاتر از 1000 فروند تولید نمود و این محدودیت مشخصی را در استفاده از آنها ایجاد می کند . در این میان ، مولفه های پروازی و عملیاتی این بدون سرنشین انتحاری در حداقل میزان خود ، با موشکهای کروز مشابهت هایی را به نمایش می گذارد ، بدین معنی که وزن سرجنگی ، سرعت پرواز و همچنین سامانه هدایت آن بسیار ابتدایی تر است ولی بدلیل هزینه های بسیار پائین تولید و همچنین سریع بودن تحویل آن به یگانهای رزمی ، کاستی های فوق الذکر تا حدودی قابل چشم پوشی است . متقابلاً ، این وضعیت در جریان درگیرهای اوکراین به وضوح ثابت شد که مهمات دفاع هوایی در اغلب موارد ، بسیار گران تراز سامانه های مهاجمی هستند که برای شکار ، بسوی آنها شلیک می گردند ،درنتیجه ارتش روسیه بتدریج در حال بررسی و ابداع تاکتیک های جدید برای اشباع سامانه های دفاع هوایی اوکراین است . البته باید به این نکته اذعان نمود که وضعیت فعلی ، همیشه بدین گونه پیش نخواهد رفت و عدم توازن فعلی در صحنه نبرد ، می تواند با ورود سامانه های دفاع هوایی لیزری به شکل قابل توجهی تغییر نماید بدین معنی که می توان پیش بینی نمونه که هزینه تک شلیک لیزری به شکل قابل توجهی پائین تر از مهمات تهاجمی با دقت بالا خواهد شد ، هر چند در حال حاضر این تک شلیک ها هنوز گران قیمت هستند . با تمامی این اوصاف ، بدون سرنشین های انتحاری گران-2 در حال حاضر ، با فاصله بسیار زیادی ، ارزان تر از بخش اعظم سامانه های دفاع موشکی عملیاتی ارتش اوکراین که هم اکنون بصورت فعال در صحنه عملیات نظامی مشغول فعالیت هستند ، به نظر می رسد و این وضعیت ، به ارتش روسیه فرصت می دهد تا تاکتیک های جدید را برای اشباع نمودن شبکه دفاع هوایی اوکراین ، مورد بررسی قرار دهد . https://www.aparat.com/v/qPkoR پدافند هوایی ارتش اوکراین در برابر گران-2 از یک نظر ، سامانه های پدافند هوایی در دسترس ارتش اوکراین برای دفاع از آسمان منطقه نبرد و به شکل خاص ، دفاع در برابر حملات گران-2 را به 3 دسته اصلی تقسیم نمود 1- دسته اول ، سامانه های پدافند هوایی محسوب می شوند که می توانند در هر ارتفاعی به شکل موثری ، این بدون سرنشین انتحاری را ساقط نمایند . 2- دسته دوم ، سامانه های پدافند هوایی محسوب می شوند که می توانند در هرارتفاعی این بدون سرنشین انتحاری را ساقط نمایند ، با این تبصره در که در سقف پرواز گران-2 ( حدود 4000 متر ) احتمال برخورد بسیار کم به نظرمی رسد . 3- دسته سوم نیز سامانه های پدافند هوایی که امکان انهدام این بدون سرنشین را در ارتفاع بالا ندارند و تنها در مرحله شیرجه یا زمانی که این پهپادها براساس مقتضیات هدف یا مسیر پرواز در ارتفاع پائین وارد محدوده برد موثر این سامانه ها می شوند ، میتوانند دست به اقدامات متقابل بزنند . دراین تقسیم بندی ،سامانه های گروه نخست شامل الف : سامانه دفاع هوایی S-300PMU/PS/PT/V1 ب : سامانه دفاع هوایی بوک ام-1 ج: سامانه دفاع هوایی NASAMS-II د: سامانه دفاع هوایی IRIS-T ه: سامانه دفاع هوایی Tor / Tor-M1 و: سامانه دفاع هوایی اسپاید ی: سامانه دفاع هوایی کروتال محسوب می شوند که بنا بر یک تحلیل اولیه ، اگر اوکراین قصد مقابله با گران-2 را با این سامانه ها داشته باشند ، درهر شرایطی نیاز به یک ذخیره بسیار انبوه از موشکها و قطعات آنها داشته که این روند برای یک بازه زمانی طولانی امکان پذیر نبوده و بطور قطع یک دفاع بسیار گران قیمت خواهد بود . با این وصف ، در میان سامانه های فوق ، یک استثناء یعنی سامانه دفاع هوایی کروتال قابل مشاهده است که موشک های هدایت رادیویی آن به احتمال بسیار زیاد ، ارزان تر از همتایان خود است ( هر چند برخی معتقدند که این هزینه پائین در تسلیحات اروپایی ، به معنای نقطه قوت نبوده ومعمولا در حوزه سازگاری با شرایط رزمی نامتعارف ، عملکرد متوسطی را به نمایش می گذارند ) . با این حال ، نمی توان به شکل کامل درخصوص عملکرد این سامانه دربرابر بدون سرنشین های انتحاری گران-2 تحلیل نمود ، چرا که این سامانه ، به نسبت قدیمی بوده ( قدیمی تراز سامانه های تانگوسکا ) در نتیجه ، اطمینان از اینکه رادار این سامانه بتواند گران-2 را در برد موثر خود شناسایی کند ، مقداری باید تردید نمود . سامانه های دسته دوم نیز شامل : الف : سامانه دفاع هوایی هاوک ب : سامانه دفاع هوایی اوسا -ای کا ام ج: سامانه دفاع هوایی تانگوسکا د: سامانه دفاع هوایی استورمر اچ وی ام ، هستند که دراین فهرست ، سامانه هاوک ، مشکلی در رهگیری ارتفاع بالا ندارد ولی بسته به اینکه چه نسخه ای از آن در اختیاراوکراین قرار می گیرد ، رخنه هایی در خصوص رادارهای استاندارد این مجموعه دفاع هوایی برای شناسایی گران-2 وجود دارد . سامانه های دسته سوم نیز شامل : الف : سامانه دفاع هوایی ام-1097 آونجر ب : سامانه دفاع هوایی استرلا-10ام ج: سامانه دفاع هوایی زد اس یو-23-4 شیلیکا د: طیف متنوعی از سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب ( کِتفی ) ه: طیف متنوعی از سامانه های دفاع هوایی سبک و نیمه سنگین توپخانه ای ، هستند که عملا هیچ شانسی برای رهگیری و انهدام این پهپادها در ارتفاع 4000 متری از سطح زمین ندارند و همان طور که بیان شد ، امکان شناسایی و ردگیری این پهپادها دریک بازه زمانی بسیار کوتاه ( شیرجه بسمت هدف ) برای این دسته درصورت آموزش بالای خدمه ، احتمالا وجود خواهد داشت . مزیت ها و معیاب تاکتیک های حمله به اهداف اوکراینی در ارتفاع بالا در حال حاضر ، ارتش روسیه ، تاکتیک حمله در ارتفاع پائین را بعنوان یک تاکتیک استاندارد شده برای حمله به اهداف اوکراینی ، در دستور کار خود قرار داده است در حالی که ارتش اوکراین پس از هرحمله مدعی است که هشتاد تا نود درصد پهپادها را مورد اصابت قرار داده و سرنگون می کند ، در حالی که هرگز برای این آمار ، مستندات قابل تاییدی ارائه نداده است . با این وصف ، اگر ارتش روسیه ، با تغییر تاکتیک ، حملات گروهی از ارتفاع بالا را مورد استفاده قرار دهد ( ارتفاع 4000 متری ) چه اتفاقی در صحنه نبرد رخ خواهد داد ؟ برخی ناظران نظامی معتقدند که در چنین ارتفاعی ، شبکه پدافند هوایی ارتش اوکراین ، دید بصری ، حرارتی یا صوتی قابل توجهی را در اختیار نخواهد داشت و امکان مقابله با این پهپادها با استفاده از توپخانه ضدهوایی یا سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب تقریبا وجود ندارد ، در نتیجه فرماندهی اوکراینی مجبور است ، سامانه های دفاع هوایی گران قیمت تر خود را وارد عمل کند که این مساله اگرچه شانس شناسایی و انهدام را بالا می برد ولی هزینه هر شلیک را برای طرف اوکراینی بالا برده و این مساله در طولانی مدت ، به معنای مصرف سریع ذخیره مهمات گران قیمتی است که تجدید ذخایر آن نیازمند صرف هزینه های بیشتر و درمدت طولانی تری است . اکنون باید این سئوال را پرسید که این وضعیت ، چه فرصتی را برای طرف روسی فراهم می کند ؟! به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، ترکیب حملات انبوه بدون سرنشین های گران-2 و هواگردهای سرنشین دار مسلح به مهمات ضدرادار میتواند گزینه مناسبی برای اشباع شبکه دفاع هوایی ارتش اوکراین باشد . در مرحله نخست ، کاربرد جنگنده های نسل پنجم سوخو-57 بهترین فرصت برای این کار به نظر می رسد ، ولی حضور این جتهای تازه کار در صحنه نبرد و احتمال بروز نقص فنی یا سقوط براثر آتش دفاع هوایی خودی یا دشمن ، ضربه سنگینی به نیروی هوایی ارتش روسیه خواهد بود در نتیجه ، بهترین جایگزین ، ترکیب جتهای سوخو-35 و سوخو-34 است که امکان حمل غلاف های جنگ الکترونیک را در آویزگاه های خارجی خود دارند . ضدرادار خا-31 پی دی در این میان ، حضور مهمات ضدتشعشع خا-31 پی دی با بردی حدود 250 کیلومتر میتواند گزینه جالب به نظر برسد ، چرا که با ورود این مهمات ، جتهای حامل نیازی به ورود به خاک اوکراین ندارند در حالی که بطور همزمان ، میتوان از قابلیتهای جنگ الکترونیک زمین پایه ارتش روسیه برای تاثیرگذاری بر عملکرد سامانه های راداری هشداردهنده ناتو که برفراز قلمرو لهستان پرواز می کنند ، نیز استفاده نمود . بدین ترتیب ، برخی ناظران نظامی معتقدند که اجرای نظام مند این تاکتیک ( حمله از ارتفاع بالا ) به معنای اشباع شدن سامانه های دفاع هوایی گران قیمت و برد بلند ارتش اوکراین است و این میزان خطر را برای جتهای سرنشین دار که ماموریت ایجاد برتری هوایی برفراز صحنه نبرد را دارند ، تا حدودی کاهش می دهد . از سویی دیگر ، تاکتیک های جنگ الکترونیک ارتش اوکراین برعلیه بدون سرنشین های گران-2 نیز تا کنون تاثیری که می بایست داشته باشد را به نمایش نگذاشته است چرا که از یک نظر ، انحنای زمین ، برد موثر این سامانه ها را که اینک در ارتفاع پائین پرواز می کنند ، تا حدودی کاهش میدهد ولی با افزایش ارتفاع پرواز این پهپادها ، بطور طبیعی این تاثیرگذاری افزایش پیدا خواهد کرد . از سویی دیگر ، گران-2 برای پرواز به سوی هدف ، به سیگنال ماهواره ای گلوناس نیازمند بوده و چون آنتن دریافت این سیگنال در بخش فوقانی پهپاد قرار گرفته ، میتوان امیدوار بود که ایجاد اختلال دراین سیگنالها با مشکل بیشتری روبرو شود که با افزایش ارتفاع ، این دردسر احتمالا افزایش پیدا خواهد کرد در حالی که متقابلا می توان سامانه های اخلال اوکراینی را در خلال تلاش برای سرنگون کردن این بدون سرنشینها در ارتفاع بالا ، بهتر و سریع تر شناسایی نمود . https://www.aparat.com/v/oN0t8 ارتقاء گران-2 و تغییر تاکتیک های عملیات آفندی درصورتی که مسیر پرواز بدون سرنشین های گران-2 ، بصورت فرضی در ارتفاع 4000 متری درنظر گرفته شود ، آیا این تغییر ارتفاع ، تاثیری بر طراحی تاکتیک هایی که اکنون در حال اجراست ، دارند ؟! در پاسخ به این سئوال برخی معتقدند که با طراحی مجدد "ملخ" این پهپاد می بایست توانایی پروازدر سقف طراحی شده یا فراتر از آن را بدست آورد ، چرا که به صورت پیش فرض اطلاع داریم که عملکرد ماهیواره ملخ در ارتفاع های مختلف ، متفاوت است . علاوه براین ، می توان با طراحی و نصب سطوح جدید در بخش تحتانی انتهای بدنه پهپاد ، به نوعی تشعشعات حرارتی و صوتی پیشرانه پرسر و صدای گران-2 را کاهش داد ، هر چند امضاء حرارتی پیشرانه پیستونی گران-2 برای حسگرهای مادون قرمز سامانه های دوش پرتاب ، هدف ساده ای نیستند ولی درارتفاع 4000 متری ، امکان اینکه سامانه های دقیق تری ، بتوانند گران-2 را کشف کنند ، محتمل به نظر می رسد ولی درصورت این بهینه سازی ها ، گران-2 ، ساکت تر و البته با امضاء حرارتی پائین تر بسمت هدف پرواز خواهد کرد . علاوه براین ، میتوان موضوع نصب بازتابنده های چرخشی یا لنزهای لونبرگ را نیز مورد بررسی قرار داد که به نسبت ، سطح موثر پراکندگی گران-2 را افزایش می دهد . حال سئوال این است که چرا باید دست به چنین کاری زد ؟ برخی معتقدند که چنین کاری ، سامانه پدافند هوایی دشمن را تحریک می کند تا زودتر شلیک کند ، بدین معنی که وقتی یک هدف در مقیاس گران-2 زمانی که که در صفحه رادار دشمن بصورت یک هدف بزرگتر نظیر یک جنگنده سرنشین دار جلوه کند ، فرمانده آتشبار دشمن اقدام به شلیک کرده و با توجه به اینکه پهپاد فوق الذکر یک هدف کوچک است ، موشک پس از شلیک ، هدف خود را از دست داده و از دست می رود . ( میتوان فاصله باز یا بسته شدن لنزهای لونبرگ یا بازتابنده های نصب شده روی این پهپادها را با برد و سرعت موشک پدافندی حریف ، تنظیم نمود) برای سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب ، بدون سرنشین گران-2 وقتی در حداکثر ارتفاع خود پرواز می کند ، یک هدف دوراز دسترس است ، بااین وجود میتوان یک تله حرارتی قابل کشیده شدن را با یک سیم فلزی به طول 40تا 50 متر به انتهای این پهپاد متصل نمود تا از طریق ، میزان شلیک های چنین موشکهایی را افزایش داد که این به معنای خالی شدن سریع ذخیره موشکهای دشمن است . در حوزه تاکتیک های مورد استفاده در مرحله شیرجه ، به تقریب چندان مهم نیست که گران-2 در ارتفاع بالا یا پائین بسمت هدف حرکت کند ، چرا که تقریبا همه سامانه های طبقه بندی شده در دسته سوم ، برای هدف قرار دادن این پهپاد در مرحله شیرجه ، مدت زمان بسیار محدودی را در اختیار دارند ، هر چند با کاهش علائم صوتی و حرارتی میتوان این خطر را بیشتر از گذشته کاهش داد . مضاف براین ، در برخی موارد ، می توان گران-2 را با فاصله مشخصی ، از کنار هدف عبور داد ( یا بصورت دایره ای برفراز هدف به پرواز درآورد ) که دشمن را وادار نمود تا از حداکثر توان آتش خود برای ساقط کردن پهپاد استفاده کند . این تاکتیک درنهایت به معنای افزایش استهلاک سامانه های دفاع توپخانه ای گران قیمت اوکراین ( نظیر ژپارد ) خواهد شد . نتیجه گیری : با توجه به موارد فوق الذکر ، باید به این نکته اذعان نمود که امکان پیروزی در این جنگ تنها با اتکاء بر سامانه های بدون سرنشین نظیر گران-2 تقریبا وجود ندارد ، ولی تولید این سامانه در مقادیر 1000 فروندی ، و کاربرد دقیق آن در صحنه نبرد ، را میتوان بصورت ابزاری برای اشباع سامانه های دفاع هوایی ارتش کیف ، سپس کسب برتری هوایی و درنهایت تکمیل آن با عملیات زمینی استفاده نمود . پی نوشت : بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

رونمایی از خودرو تاکتیکی گهر

چیزی که مشخصه اصلا و ابدا این تصمیم آلبانی نیست. آلبانی مطیع اوامر هست. چه در پذیرفتن اینها و چه این اتفاق جدید. جالبه حتی با تصویربرداری هوایی از جنجال و هوچی گری منافقین در کمپ موقع ورود پلیس و سوزاندن اسناد و ... پا را فراتر از یک اقدام معمولی برده. واکنش ایالات متحده هم خنثی بود که باید در نظر گرفته بشه که پشت پرده چیزی رقم خورده. باید دید طرفی که به آلبانی این دستور را داده کی بوده و چرا این دستور را داده؟ اشاره شد که آلبانی حتی روابطش را با ایران قطع کرد و شمشیر را از رو بسته بود. ( هرچند واکنشی بود مربوط به هوا رفتن کشور کوچکش با یک هک گسترده در چند روز)

ربط جمع کردن منافقین آلبانی نشین با توافق هسته ای احتمالی چیه؟ ج: در تمام این سالها بزرگترین کمپین اطلاعاتی، خبرچینی، و ایجاد ضدیت با برنامه هسته ای ایران و توافق با غرب رو همین گروه راه انداخته بودن...

سلام علیکم .. نیازی به این کارها نیست واقعا ... این افرادی که نام بردید ، فقط دلقکهای روی صحنه هستند و چندان محلی از اِعراب ندارند ، که حتی نام بردن از اینها ، اتلاف زمان و حروف زبان فارسی هست مسیر و نقشه راه ، از قبل مشخص شده ... اَم یُریدونَ کَیدًا فَالَّذینَ کَفَروا هُمُ المَکیدون ... آیا آنان می‌خواهند با طرح این گفتارها و پندارهای باطل بر ضدّ تو مکر کنند تا دعوت تو را خاموش کنند؟ ولی کافران خود گرفتار نیرنگ خویش شده‌اند. (طور. آیه 42 ) إِنَّ الَّذینَ یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ... أُولئِکَ الَّذینَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرینَ. خدا برنامه‌ها و رفتارهای دشمنان کافر را همیشه بی‌اثر می‌کند. نه در دنیا نتیجه‌ای دارد و نه در آخرت. هیچ‌کس هم نیست که آنها را کمک کند تا نقشه‌های خود را عملی کنند. (آل عمران 21/22 ) البته این بدان معنا نیست که ما حواسمون جمع نباشد .. الْمُؤْمِنُ كَیّس

سلام کلازه ویتز ، سان زی و ... معتقد بودند که نباید اجازه داد تا دشمنانتان ، متحد شوند ... حوزه سیاست خارجی ، حساس تر آن چیزی هست که فقط با اتکاء روی موشک و پهپاد بشود آن را مدیریت کرد که اگر امکانش وجود داشت ، ایالات متحده ، صدها برابر ما چنین سخت افزارهایی را در اختیار دارد ولی شما می بینید که در این روزها ، چه تحلیل هایی از سناتورها و مقامات کاخ سفید منتشر می شود ... باز به قول کلازه ویتز ... سیاستمدار خوب ، سیاستمداری هست که لبخند بزند ولی خنجر را پشت سر خودش آماده نگه دارد . موشک و پهپاد و سوخو و .. را پشت دست داشته باشید ولی برای جلوگیری از اتحاد دشمنانتان ، با قید " باید " می بایست ، با دقت نظر بیشتری عمل کرد ....

بسم ا... آغاز دومینوی تنش زدایی منطقه ای ؟؟ راهبردی یا تاکتیکی ؟!! مساله این هست .... دیدار فیصل بن فرحان .. وزیر امور خارجه سعودی و وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی ایران ظاهرا بعد از دومینوی گشایش سفارتهای شیخ نشین های جنوب خلیج فارس و برادر بزرگتر (سعودی ) ، امارات و بحرین هم قرار هست باب ارتباط دیپلماتیک را باز کنند خرداد 1402 پی نوشت : اگر چه باید متذکر شد که هنوز چیزی تغییر نکرده ولی بازشدن روند گفتگو میان کشورهای منطقه ، امکان دستیابی به یک افق سیاسی با تنش کمتر را افزون تر نموده ... هر چند همه این موارد ، تنها یک احتمال است ....

پهپاد مهاجر 6 در عراق تحویل حشد الشعبی با نام m6 https://aparat.com/v/oz0WF

درسته ، با سیم خاردار و رادار کاوش زمینی چیزی به استحکام این بنا اضافه نمیشه ، باید حتما سازه از نوع بتن آرمه باشه به اضافه در اطراف سازه باید از مکعب های شنی 2 در 2 استفاده بشه و این مکعب ها باید تا بالاترین ارتفاع سازه روی هم قرار بگیرند ، مثل کاری که آمریکایی ها در عراق و افغانستان انجام میدادن ، این حفاظ شنی میتونه جلوی اصابت مستقیم توپ و راکت و ... رو بگیره و از نظر هزینه اجرایی هم هزینه چندان زیادی ندارد ، اما از نظر تاثیرگذاری تقریبا بقاپذیری سازه رو به بالاترین سطح ارتقا میدهد ، برای سقف سازه هم باید از حفاظ های مناسب برای جلوگیری از اصابت خمپاره و راکت و پهپاد استفاده کنیم ، ترکیبی از سقف فلزی + کیسه شن + زره واکنشگر انفجاری + توری میتواند همه تهدیدات سبک تا متوسط را خنثی کند و هم نیروهای مدافع از بقاپذیری برخوردار خواهند شد و هم زمان کافی برای رسیدن نیروی کمکی خواهیم داشت ، حتی در مناطق بسیار پر خطر می توان در اطراف سازه از خندق و میدان مین هم استفاده کرد ، در مناطق مرزی مسطح هم که احتمال تک زرهی دشمن وجود دارد میتوان از میدان مین ضد تانک و موانع فولادی و بتنی ضد تانک هم استفاده نمود در کل باید مساله حفاظت و بقاپذیری رو کاملا جدی بگیریم

سلام +++حرکت بسیار خوبیه هر چند کمی کنده.مسئله مهم ضعف ذاتی این بنای دژ مانند بلوکی یا آجریه که با رادار بصیر و پهپاد و تیربار ریموت قابل پوشش نیست .یعنی این بنا به ذات حفاظت خاصی از افراد درونش نمی تونه بکنه بلکه احتیاج به محافظت هم داره انشالله با سازه های بتون آرمه و باز طراحی شده عوض بشن

بسم ا.. بصیر/طارق در پستهای مرزی فراجا ؟!!!

سلام علیکم چند مورد هست که به ذهن آمد که البته به شکل تخصصی تر باید روی آن کار کرد و الزاماً به معنای کامل بودن این متن نیست . در بالاترین سطح تحلیل (سطح اول ) ، باید دید آن ارتشی که قرار هست از یک جنگ افزار ، تی-72 یا آبرامز استفاده کند ، اصول دکترین رزمی آن بر چه اساسی بنیان گذاری شده ، چون اصول این دکترین مبنایی هست برای تعریف نیازها و بعه تبع آن سفارش برای طراحی و تولید یک گونه سلاح خاص که ممکن هست تانک باشد ، هواپیما باشد ، شناورهای نیروی دریای باشد و همین طوری تا آخر تا برسیم به تسلیحات سبک و .... دومین سطح تحلیل ، تاکتیک هایی هست که این جنگ افزار طراحی و تولید شده باید بر مبنای آن در صحنه رزم عمل کند ... سومین سطح تحلیل ، جغرافیای صحنه نبرد یعنی جایی هست که این سلاح ها در گُستره مکان- فضا باید درآن بکار بروند . چهارمین سطح تحلیل ، فناوری در دسترس هست برای آن کشور که با جمع آوری اطلاعات مربوط به سه سطح قبلی ، باید یک محصول را ابتدا تعریف کند ، بعد براساس فناوری های موجود آن را بصورت سخت افزاری عینیت بدهد و در نهایت هم یک برنامه ریزی دقیق برای ارتقاء آن تا پایان زمان خدمت عملیاتی آن داشته باشد هر کدوم از اینها برای خودش دنیایی از مفاهیم مختلف هست که باید تک به تک بررسی بشود ، برآیند این بررسی ها در کنارهم قرار بگیرد تا امکان ارائه یک تحلیل واضح و البته همه جانبه بوجود بیاید که این در طول زمان و مطالعه قابل حصول هست . ولی به شکل خلاصه ، اینکه چرا سخت افزار روسی زُمخت هست ، چرا طرح های زرهی روسی ( غیر از تی-14 ) کوچکتر و کوتاه تر از نمونه های غربی هستند و اصولا چرا طرح های روسی چندان برای ذائقه غربی پسند ، جذاب نیست .دلایل تکنیکی ، تبلیغاتی ، جغرافیایی ، آموزه ای و ... آن را باید بررسی کرد . بلحاظ تاریخی ، وقتی جنگ اول جهانی تمام شد ، اصل اول برای همه ارتشها ، که زرهی را جایگزین سواره نظام اسبی می دیدند ، سریع تر کردن روند عملیات نظامی بود و این خودش یک عقبه تاریخی داشت و آن رهایی از کابوس جنگ خندقی پرتلفاتی بود که تقریبا 3 سال از 4 سال جنگ اول را بخودش اختصاص داد . یعنی ارتش ها تلاش می کردند تا با سریع تر کردن روند اجرای عملیات نظامی ، از تلفات که نقطه آسیب پذیر آنها بود ، اجتناب کنند . این روند در سطح دکترینال ، روی کاغذ متولد شد و امثال فولر ( انگلیسی ) ، توخاچفسکی ( روس ) ، زکت (آلمان ) ، و بعدها دوگل ( فرانسه ) بلحاظ تئوری آن را گسترش دادند و این مساله روی محصولات نظامی هم تا حدودی تاثیر گذار شد ( البته این مساله بسیار طولانی تر هست توضیح آن ولی عجالتا امکان ادامه آن نیست ) در سطح تاکتیکی ، هر کدوم از این کشورها بصورت جدا از هم ولی با یک هدف مشخص و البته با ادبیات و اَشکال مختلف ، تلاش داشتند تا زرهی را به شکلی وارد صحنه کنند که به جای عریض تر کردن محورهای حمله ( گسترش در عرض به سبک حملات ترکیبی پیاده - سواره نظام اسبی جنگ اول ) ، عمق دفاع دشمن هدف اصلی قرار بگیرد ... بعبارت بهتر ، تشخیص امثال توخاچفسکی و بعدها ، ایسرسون ، گودریان و ... این بود که دشمن را قبل از اینکه بتوند نیروهای خودش را در لجمن متمرکز کند و بعد فرصت داشته باشد که نیروهای دنبال پشتیبان خودش را برای تقویت لجمن وارد عمل کند ، با گُوِه زدن در خطوط تماس ، غافلگیر کند و تا دشمن بخودش بیاید و عکس العمل نشان بدهد ، نیروهای ذخیره ، سیستم لجستیک و .. اش از بین برده شود . این شیوه حتی با ظهور سلاح های هسته ای هم تغییر چندانی نکرد ، جز اینکه سخت افزار زرهی به شکل تکامل پیدا کرد که بتواند در محیط جنگ هسته ای هم ، این ماموریت را انجام بدهد . این خلاصه کاربرد زرهی بود درآن زمان .. و حتی در حال حاضر ... ( باز تاکید می شود که این تنها خلاصه ای هست از صدها برگ کتابهای موجود و همه آن نیست ) در سطح سوم ، هر کشوری با توجه به جغرافیای صحنه نبرد ، دست به طراحی ، تولید یا خرید یک سلاح ، از سلاح سبک گرفته تا تانک و هواپیما می زند .. بعنوان مثال یک کشور کوهستانی ، بیشتر روی نیروی هوایی اش تاکید دارد تا فرض زرهی ... یا یک کشور جزیره ای ، بیشتر تقویت نیروی دریایی اش را مورد توجه قرار می دهد تا فرض نیروی زرهی ... یا یک کشور کوچک ، یا کشوری محاط در خشکی ، یا کشوری که درونگان یک کشور دیگر هست ، متناسب با شرایط خودش ، سلاح را تولید یا خریداری می کند . در سطح چهارم که روشن هست ... میزان دسترسی به فناوری های لازم برای تولید سخت افزار رزمی ملاک هست که می شود آن را خرید ، دزدید ، کپی یا ابداع کرد در بخش ها وسطوح مختلف ( که مجددا بحث مفصلی هست ) روسها هم در این زمینه ها ، استثناء نیستند ... زمانی که جنگ اول تمام شد ، طراحی دکترینال ، تاکتیکی ، جغرافیای روسیه ( که مستقیما به تهدیدات علیه این کشور مرتبط هست ) به گونه ای جلو رفت که تلاش می شد سخت افزارهای زرهی ، کوچک ، پرتعداد ، کم هزینه طراحی و تولید بشوند .. از یک مقطعی به بعد این فلسفه تغییر کرد و بسمت نمونه های سنگین تری سوق داده شد تا پایان جنگ دوم ... بعد از جنگ دوم ، با تغییر تهدیدات و البته پیشرفت فناوری ، طراحی ها متفاوت شد ولی فلسفه اصلی یعنی کم هزینه بودن ، قابلیت تولید در مقیاس وسیع ، متحرک تر کردن ارتش ، سطح فناوری در دسترس ، اولویت سیاست گذاران در سطوح ارشد ( در شوروی ، تا میانه دهه هفتاد میلادی ، اعتقادی به جنگ متعارف وجود نداشت و تمامی طراحی ها از عملیات پیاده نظام تا نیروی هوایی و دریایی و ... براساس یک جنگ هسته ای استوار شده بود ، و تنها بعد از شروع تنش زدایی و .... افق دید روسها مقداری تعدیل شد و بسمت طراحی همه اجزاء جنگ از حوزه آموزه تا تاکتیک و حتی هزینه کرد برای توسعه فناوری نظامی برای یک جنگ متعارف حرکت نمود ) قرار گرفت . به شکل خاص در حوزه زرهی ، وضعیت صحنه نبرد در اروپای شرقی و نیاز روسها به استفاده از زیرساختهای مناطق تصرف شده مثل خطوط ریلی ، جاده ای ، پل ها و ... باعث شد تا فلسفه طراحی تانک بسمت خودروهای زرهی کوچکتر ، ارزان تر ، و البته با نیم رخ بسیار پائین حرکت کند . وقتی بارگذار خودکار ابداع شد ، روند حرکتی طراحی روسی باز هم بسمت کوچک تر کردن تانک رفت که البته مزیتها و ایرادات مختص خودش را داشت که بحث آن هم مفصل هست . هر چند با معرفی تی -14 ، ظاهرا تمامی این فلسفه تغییر کرده و باید علت آن را بررسی کرد . مجددا تاکید دارم که این تنها یک متن بسیار بسیار خلاصه شده هست ... الزاما" هم به معنای دیدن همه روندهای تاریخی و تکنیکی نیست ...

یکی از مواردی که تو طراحی ها بسیار مشهود است فرهنگ و نگاه حاکم بر طراحی است که منطبق بر اقلیم، تاریخ و نیازهای هر منطقه ای هست از همین رو سبک طراحی های بسیار متفاوتی رو در آمریکا، آلمان، انگلیس، فرانسه و روسیه می بینیم همه این ها اگر درست دیده شوند ریشه هایی از فرهنگ و اقلیم سازنده آن سلاح دارند این قضیه در مورد تانک ها به شدت دیده می شود تانک های غربی و تانک های شرقی چرا تانک های غربی بزرگ تر از تانک های روسی ساخته می شوند؟ چرا طرح های روسی زمخت تر ساخته می شوند؟ اگر مفهوم طراحی سازنده را بفهمیم در مواقع انتخاب، انتخاب های خوب و مبتکرانه ای رو انجام می دیم

پهپاد"کرار"با تغییراتی می تونه این نقش رو بعهده بگیره .کرار 2 متر کوتاه تره و توان حمل 500کیلو گرم تسلیحات رو داره .ولی فرمت قرار گیری موتور و ورودی هوا و طراحی خاص دم به نظر می رسه یک مقدار مرتفع باشه و برای نصب زیر بال هواپیما نیاز به تغییرات داشته باشه البته برای کرار تا به حال ماموریتهای زیادی تعریف شده و من فکر می کنم از نظر شکل و فرم کلی شباهت زیادی به پهپاد توپولف141 داره(کرار بر اساس پهپاد هدف ام کیو ام 107 آمریکایی که پیش از انقلاب وارد کشور شده ساخته شده) ولی از نظر فنی می تونه ماموریتهای Kratos UTAP-22 Mako رو هم برای ما به عهده بگیره "پهپاد توپولوف141"

تفاوت اندازه ی نسخه های مختلف موشک خرمشهر مقایسه ی اندازه ی موشک خرمشهر با موشک های ایرانی و چند موشک دیگر

IRIAF - Chengdu F-7 & FT-7 N Airguard

بسم ا.. نخستین آزمایش پروازی هواگرد ترابری تاکتیکی سبک سیمرغ خرداد 1402 خورشیدی https://www.aparat.com/v/WcPUF پی نوشت : انشا .. در همین تاپیک ، رونمایی از نمونه واقعی /پروازی گشت دریایی ، رادار پرنده ، پست فرماندهی هوابرد ، جنگ الکترونیک ، الینت/سیگنت سیمرغ هم اعلام بشود ...

به کوری چشم زلنسکی دلقک

خرمشهر 4 مجهز به کلاهک خوشه ای طبق سخنان سردار حاجی زاده کلاهک موشک خرمشهر 80 راکت کوچک دارد و مانند بمب خوشه ای در منطقه ی هدف کار میکند. نمونه ی کلاهک خوشه ای موشک های قبلی ایران مشخصات کلی خرمشهر 4 ((خیبر)) برد : 4200 کیلومتر کلاهک : 1.5 تنی مجهز به کلاهک خوشه ای 80 تایی دقت : نقطه زن سرعت : 16 ماخ فاز میانی 8 ماخ فاز پایانی زمان آماده سازی پرتاب: کمتر 15 دقیقه سوخت هایپرگولیک قابل نگهداری تا 3 سال قابلیت تغییر مسیر در فاز میانی ،توانایی مقابله با جنگال

سلام و احترام عارضم به خدمت شما که با توجه به سرعت پروازی و ارتفاع گیری در استیج دو این موشک که نمودار هاش توسط آژانس های امنیتی و دفاعی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است قطعا این موشک در بازه 3700 الی 5000 کیلومتر برد دارد حتی بدون کوچک سازی سرجنگی و چیزی که اثبات شده است این هست که عنداللزوم ما توانائی افزایش برد ها را در کوتاهترین بازه زمانی داریم. اما بحث اصلی این مورد هست که برد های بالا با کلاهک های متعارف آنچنان توجیه پذیر و جالب نیست مگر برای ایجاد اهرم فشار روانی جامعه کشوری که مورد اصابت قرار گرفته است.

ایران در حال حاضر یکی از بزرگترین ناوگان های نفتکش در دنیا را دارد . و تنوع اونها بسیار است و حتی استفاده از دانشی که سالها کاربری و تعمیر و نگهداری این محصولات در کشور ما رسوب کرده باعث می شود به هیچ عنوان دور از ذهن ندانیم که ساخت رده های بزرگتر نیز در آینده اجرایی شود . و همانطور که برادر ارجمند فرمودند : بحث صرف اقتصادی آن نیز مطرح است . برای ساختن زیر ساخت های سنگین تر به میلیاردها دلار سرمایه گذاری نیاز هست . بعدش متاسفانه به خاطر تحریم ها شانس کمی برای سفارش گیری خواهند داشت . در همین قواره و تایپ حاضر هم حرف و حدیث بسیاری هست که از حوصله بحث خارج است . جسارت و حمایت کسانی که از این پروژه دفاع کردند قابل ستایش هست . به هیچ عنوان در این مقطع سودآوری مهم نیست و به نظر من شخصه حتی گرفتن سفارشات اولیه را و زیر قیمت تولید تحویل دادند خودش می تواند جزو مراحل پایانی همان سرمایه گذاری باشد تا انشالله در مراحل بعدی به سود آوری مد نظر هم برسند که ضامن توسعه و بقا هر محصول صنعتی است . قبلا" از نوشتارهای فنی و دقیق شما برداشت کرده ام که تجربه اجرایی صنعتی احتمالا" دارید . خود من نیز تجریه حضور در بین این عزیزان کارگر و جوشکار و مونتاژکار و ... را دارم . خدا گواهه در شرایط و محیط آنجا کار کردن در هوای بسیار داغ و شرجی درون منهولی 50 سانتی و 10 متر سینه خیز رفتن در هوایی بسته و تاریک و آنجا جوشکاری کردن هیچ چیزی از جهاد در خاکریز های رزمی کم تر ندارد . بسیاری مواقع توان جسمی مورد نظر را نداشتم و یک روز همان بالا با دوبطری آب معدنی بر دست 3 بار به علت افت فشار از حال می رفتم ( و دیگه مدیر می آمد می گفت بیا برو خوابگاه تا خونت ما رو نگرفته ... ) همین جمله فوق را اگر مقدور بود روی سر درب تمام کارخانه ها می نوشتم ...