مقابله با تک تیراندازها و دوربینها : آشکارساز پویشی تجهیزات نظارتی "SOSN-N" عنوان اصلی : Against snipers and optics. Scanning detector of surveillance equipment SOSN-N منبع : https://en.topwar.ru/ درطی چند سال گذشته، صنایع دفاعی روسیه آخرین آشکارساز/خنثی کننده برای تجهیزات نظارتی،با عنوان SOSNA-N را در نمایشگاه های تخصصی به نمایش درآورده است. چندی پیش، تعدادی از این تجهیزات در منطقه عملیات ویژه به کار گرفته شدند . آنجا و در شرایط واقعی جنگی ، این تجهیزات قابلیت ها و توانایی های خود را نشان دادند. حسگر "SOSN-N" تجهیزات در خط مقدم در تاریخ 29 سپتامبر خبرگذاری تاس در مورد استفاده عملیاتی از محصولات SOSNA-N در خط مقدم گزارش داد. این اطلاعات توسط یک منبع ناشناس از مجتمع دفاعی-صنعتی داخلی به دست این خبرگذاری رسید. در عین حال ، این اطلاعات افشا شده خیلی کامل و دارای جزئیات نیست. گزارش شده است که ارتش روسیه مجموعه ای از تجهیزات SOSNA-N را دریافت کرده است و این تجهیزات به واحدهای نیروهای ویژه درگیر در عملیات ویژه منتقل شده است . این محصولات در مناطق جنگی مورد استفاده قرار گرفتند و آزمایشات را با موفقیت پشت سر گذاشتند. در گزارش خبرگذلری تاس، از محصول SOSNA-N به عنوان سیستم ضد تک تیرانداز نام برده شده است . مشخصات و ویژگی های اصلی این سامانه نیز در این گزارش آورده شده است . همچنین دوربین اپتیکی سامانه های تفنگ تک تیرانداز به عنوان نمونه ای از اهداف برای آن آورده شده است . به نظر می رسد این آشکارساز -خنثی کننده عمدتاً برای مبارزه با تک تیراندازهای دشمن استفاده می شود. SOSNA-N وظایف واگذار شده اش را انجام داده است و آزمونهای رزمی را با موفقیت پشت سر گذاشته است . اکنون باید انتظار داشته باشیم که ارتش و سایر ساختارها به یک جمع بندی برسند و به صورت فعال تری برای شروع بکار گیری چنین تجهیزاتی کنند که نه تنها در میدان جنگ، بلکه در موقعیت های دیگر نیز قابل استفاده است. تشخیص و خنثی سازی تجهیزات الکترو اپتیکی سری SOSNA (حسگر پویشی تجهیزات نظارتی) ( Scanning Detector of Surveillance Equipment ) توسط موسسه تحقیقاتی پلیوس مسکو (Moscow Polyus Research Institute) ( که بعدها عنوان MF Stelmakh ، بخشی از هلدینگ شوابه از شرکت دولتی روس تک را گرفت ) توسعه پیدا کرد. اولین کار در این راستا مدت ها پیش آغاز شد و در دهه 2010 بود که این شرکت اولین آشکارساز SOSNA را ارائه کرد. شکل قرار گیری تجهیزات اپتیک همانطور که از نام آن مشخص است ، این محصول برای نظارت بر یک منطقه تعیین شده و تشخیص دستگاه های اپتیکی مستقر در آن ، در نظر گرفته شده است. اطلاعات مربوط به هدف یافت شده به اپراتور داده می شود و می توان از آن برای تعیین اهداف برای سایر سیستم ها و تجهیزات استفاده کرد. در همایش فنی - نظامی ارتش در سال 2020 ، برای اولین بار یک نسخه با نوسازی اساسی از سیستم موجود به نام SOSNA-N ( N به عنوان Neutralizer - خنثی کننده ) ارائه شد . با توجه به معرفی عناصر و دستگاه های جدید و همچنین به روز رسانی نرم افزار کنترل ، این مجموعه نه تنها قادر به یافتن اپتیک های دشمن است ، بلکه سرکوب یا خنثی سازی آنها را هم می تواند انجام دهد. سازمان توسعه دهنده معتقد است که SOSNA-N مورد توجه طیف گسترده ای از مشتریان ( شامل ارتش، سرویس های اطلاعاتی و سازمان های غیرنظامی ) قرار دارد . با توجه به ویژگی های برتر سیستم و هزینه کم آن ، چشم انداز تجاری وسیعی برای آن در نظر گرفته شده است . علاوه بر این ، عدم وجود رقبای در دسترس هم مهم است: موسسه تحقیقاتی پولیوس خاطرنشان می کند که هیچ سیستمی با قابلیت های آشکارسازهای SOSNA در داخل کشور یا خارج از مرزها وجود ندارد . با این که آشکارسازهای سری SOSNA قبلا به طور مرتب در نمایشگاه های تخصصی به نمایش گذاشته می شدند ، اما از موفقیت تجاری آنها هنوز گزارشی منتشر نشده است. چند روز قبل و در پایان ماه سپتامبر مشخص شد که محصولات جدیدتری هم وارد ارتش شده است و تحت شرایط عملیات ویژه ، آزمایش شده اند. ترکیب رباتیک "حسگر پویش تجهیزات نظارتی - خنثی کننده" نوع "SOSN-N" یک ایستگاه تخصصی الکترو اپتیکال با ویژگی ها و عملکردهای مشخص است. این سیستم با توانایی تشخیص و ردیابی اهداف مشخص و همچنین امکان سرکوب نوری آنها از سایر تجهیزات OES متمایز می شود . چنین قابلیت هایی با طراحی و ترکیب تجهیزات بر روی دستگاه به آن داده می شود. دوربین دو چشمی تشخیص داده شده از فاصله 700 متری توسط "SOSNA-N" به طور کلی، مجموعه SOSNA-N از دو قسمت اصلی تشکیل شده است ، ایستگاه اپتیک و تابلوی کنترل . ایستگاه آشکارساز یک دستگاه فشرده به شکل یک پایه ثابت با سر چرخان است که دستگاه های اپتیک را در خود جای می دهد. ابعاد ایستگاه محدود به اندازه 250*250*150 میلی متر است . وزن محصول هم تنها 4.6 کیلوگرم است که امکان حمل دستی و راه اندازی سریع در موقعیت مورد نیاز را فراهم می کند. دستگاه برای کار به منبع تغذیه 12 ولت نیاز دارد . یک رایانه دستی مقاوم با نرم افزارهای لازم به عنوان کنترل از راه دور استفاده می شود. وزن وسایل کنترل از راه دور هم 1.1 کیلوگرم.است . ایستگاه و کنترل از راه دور را می توان از طریق کابل به هم متصل کرد یا از یک کانال Wi-Fi استفاده کرد. بدنه مشترک حسگر ، محل قرارگیری شش دستگاه اپتیک با عملکردهای مختلف است که شامل یک دوربین نظارتی، یک کاوشگر تشخیص و گیرنده آن ، یک کاوشگر هدایت دقیق و گیرنده آن و یک تابشگر لیزر برای خنثی سازی می شود . گرداننده هایی برای چرخش افقی سر حول یک محور عمودی در محدوده 180 درجه به سمت راست و چپ ،نسبت به موقعیت خنثی وجود دارد. هیچ هدایت عمودی وجود ندارد. در حین کار، در حالت خودکار یا دستی ، SOSNA-N به طور مداوم با چرخاندن قسمت سر ، بخش مشخص شده را با تاباندن دو تابشگر لیزر مادون قرمز ، بررسی می کند . ابزارهای اپتیک موجود در ناحیه مشخص شده با بازتاب تابش ایحاد شده توسط کاوشگر ، که دو گیرنده آن را ثبت می کنند ، شناسایی می شوند . به خاطر استفاده از این گیرنده دوگانه ، جهت هدف تعیین می شود وجود یک کانال تشخیص دقیق جداگانه هم عملکرد کلی را بهبود می بخشد . این سیستم می تواند در هرزمانی از شبانه روز کار کند. به صورت دستی یا در حالت خودکار، اپتیک های کشف شده با استفاده از لیزر سرکوب می شوند ، برای این کار یک پرتو لیزر با توان محدود در محدوده طول موج نور مرئی استفاده می شود. چنین تابشی در واقع امکان استفاده موثر از تجهیزات اپتیک هدف قرار گرفته ، دستگاه های نظارتی ، EOS و غیره را از بین می برد . برد موثر این دستگاه تا 3 کیلومتر است. بازتاب یک دوربین تلویزیونی از فاصله 300 متری آشکارساز-خنثی کننده SOSNA-N می تواند توسط یک اپراتور کنترل شود یا به شکل کاملا خودکار به کار گرفته شود . عملکردی روی این دستگاه برای ازبین بردن خودکار تداخل برای اجسام خارجی مانند سایتهای اپتیک که تابش خیره کننده ایجاد می کنند ، پیش بینی شده است . این دستگاه می تواند به صورت مستقل یا به عنوان بخشی از سیستم های امنیتی بزرگتر کار کند . بسته به روش کاربرد، داده های تعیین هدف را می توان به استفاده کنندگان مختلف منتقل کرد. برنامه های کاربردی به گفته شرکت توسعه دهنده ، SOSNA-N می تواند برای حفاظت از انواع سازه های ثابت ( صنعتی، زیرساختی و تاسیسات اداری ) استفاده شود. همچنین امکان استفاده از آن در حفاظت از اجسام متحرک مانند اتومبیل، کاروان و غیره وجود دارد که علاوه بر شناسایی می توان به طور همزمان دوربینهای استفاده شده برای نظارت، جمع آوری اطلاعات و غیره موجود در مجیط را هم سرکوب کرد . قابلیت استفاده نظامی از محصول SOSNA-N هم عالی است. با کمک آن می توان اپتیک روی تجهیزات و سلاح ها را شناسایی و سرکوب کرد. به عنوان مهمترین کاربرد ، این دستگاه به عنوان وسیله ای برای مقابله با تک تیراندازها و خدمه ATGM در نظر گرفته می شود که به شدت به دستگاه های اپتیک و دوربینها وابسته هستند. همچنین امکان کاربرد برای اهداف دیگر هم وجود دارد . در همین راستا ، دستگاه قادر خواهد بود تجهیزات استتار شده با اپتیک نیمه باز را تشخیص دهد. بر اساس آخرین خبرها ، در منطقه عملیات ویژه ، از چندین دستگاه SOSNA-N به طور ویژه برای مبارزه با تک تیراندازها استفاده شده است . این نوع کاربرد به کاربر امکان می دهد تا از قابلیت آشکارساز/خنثی کننده به طور کامل استفاده کند . در عین حال ، این مجموعه قادر به عملیات و انجام وظایف ضد تک تیرانداز به صورت مستقل یا همراه با سربازان در حال انجام ماموریت ، است. دستگاه "SOSN" بدون نصب تجهیزات اپتیکی خنثی کننده هنگام نبرد بر علیه تک تیراندازها ، SOSNA-N در یک موقعیت استتار شده قرار می گیرد و ناحیه مشخص شده از محیط را زیر نظر می گیرد . هنگامی که یک شی مشکوک شناسایی می شود، دستگاه می تواند مختصات و تصویر آن را به اپراتور ارسال کند. اقدامات بعدی به روش انتخاب شده برای مبارزه با دشمن بستگی دارد . تک تیرانداز دشمن می تواند به هدف لیزر تبدیل شود و توانایی شلیک به هدف را از دست بدهد. علاوه بر این، داده های مربوط به موقعیت او را می توان به تک تیراندازخودی یا اجرا کننده آتش قویتر منتقل کرد. هر دو الگوریتم کاربردی نتایج مثبت واضحی را ارائه می دهند. در حالت اول، SOSNA-N تک تیرانداز را مجبور می‌کند تا موقعیت در معرض دید را ترک کند و حداقل به طور موقت کار را متوقف کند. در حالت دوم، فعالیت های او به شکل جدی تری متوقف می شود. همین امر در مورد سایر واحدهای تخصصی دشمن که از اپتیک استفاده می کنند ، مانند دیده بانها ، اپراتورهای ATGM و غیره صدق می کند. از نمایشگاه تا عمل بنابراین، یکی دیگر از توسعه های مدرن داخلی از غرفه های نمایشگاه و زمین های آزمایش فراتر رفته و وارد منطقه عملیات رزمی واقعی شده است . بر اساس گزارش ها، سیستم آشکارساز-خنثی کننده SOSNA-N توسط نیروهای ویژه آزمایش شده است و این کار خود را با موفقیت به پایان رسیده است . اکنون می‌توان انتظار داشت که محصولات SOSNA-N در ارتش و سازمان‌های مجری قانون گسترده‌تر شود. همچنین می توان سیستم فعلی را با در نظر گرفتن تجربه استفاده واقعی در میدان رزم ، ارتقا داد . این احتمال وجود دارد که آشکارساز/خنثی کننده بازطراحی شده جدید بزرگتر و قدرتمندتر باشد و در نتیجه قادر به شناسایی و سرکوب اهداف در فواصل بیشتر و عملکردهای جدیدتر، باشد. با این حال، حتی در شکل فعلی خود، SOSNA-N الزامات اساسی را در حوزه وظایف پیش بینی شده ، برآورده می کند . پی نوشت : این همان مقاله اصلی بود که توسط دوست گرامی @majid363 پیشنهاد شد و قرار بود در ابتدا برای این تاپیک ترجمه شود ، منتها به نظرم رسید که ابتدا مطالبی در مورد کلیات موضوع آورده شود تا مفهوم مطلب راحت تر دریافت گردد .

به درخواست برادر بزرگوارم جناب MR9 راه های مقابله با ضدموشک ها و همچنین سرکوب پدافند رو با سواد بسیار پایینم اینجا خواهم نوشت امیدوارم دوستان با نظرات ارزشمند خودشون تو این زمینه به حقیر کمک کنند تا به نتایج بهتری برسیم اولین روشی که به ذهن من میرسه روشی بود که سپاه اعمالش کرد برای دور زدن ضد موشک ها و اونم استفاده از تراسترها و شکل هندسی کلاهک ها مثل خرمشهر 2 هست که میشه باهاش مانور فریب انجام داد توضیحات بیشتر را در تصاویر پایین بخوانید: دومین روش استفاده از موشک های هایپرسونیک مثل رعد 500 و خرمشهر 2 و به تازگی معلوم شد ذوالفقار و احتمال زیاد دزفول که از برد 500 کیلومتر تا 2000 کیلومتر رو پوشش میدند هست https://www.instagram.com/p/B8YAZE8gI7w/ https://jangaavaran.ir/سرعت-موشک-های-بالستیک/ https://www.mashreghnews.ir/news/1168539/۷-نکته-مهم-از-جدیدترین-رزمایش-موشکی-پیامبر-اعظم-ص-تمرین-MRSI https://cdn.mashreghnews.ir/d/2021/01/15/4/3033450.jpg https://cdn.mashreghnews.ir/d/2021/01/15/4/3033449.jpg سومین روش استفاده از حالت هواپرتاب کردن موشک هامون مثل موشک کینژاله که این ویژگی چند مدت پیش برای راکت فجر 4 هدایت شونده استفاده کردند الیته در توئیت پایین یک بنده خدایی پیشنهاد جالبی داد و اونم استفاده از موشک های شهاب 3 برای این کار بود چون به عقیده ایشون ما جنگنده مناسب برای پرتاب موشک هامون رو نداریم و شهاب 3 با ارتفاع گیری تا 30 کیلومتری از سطح زمین و حمل 3 موشک رعد 500 میتونه اونا رو به سرعت های بسیار بالا برسونه که عملا با مسیر پرواز درون جو باعث میشه هیچ سیستم پدافندی نتونه باهاش مقابله کنه البته این کار برد این موشک رو از 500 کیلومتر هم به 2000 کیلومتر خواهد رسوند https://twitter.com/Security_darks/status/1352387888986644482 چهارمین روش استفاده از مانور پذیری بالا مخصوصا در هنگام شیرجه پنجمین روش پایین آوردن سطح مقطع راداری موشک با استفاده از کامپوزیت است مانند آنچه که در موشک رعد 500 اتفاق افتاد تصویر کامپوزیت رو در تصویر پایین میبینید ششمین روش که به نظر من میرسه استفاده از سر جنگی فریبنده است که باعث اشباع سیستم ضد موشکی میشه و تشخیص کلاهک اصلی رو از غیر اصلی سخت میکنه هفتمین روش که اینبار ارتش عزیزمون داره انجام میده استفاده از این پهپادیه که شبیه پهپاد موشک چینیه که میتونه مثمر ثمر واقع بشه برای عبور از ضدموشک ها و در حالت انتحاری برخورد به هدف توضیحات بیشتر رو در تصاویر پایین بخوانید: در اینجا میخوام به روش هایی که سپاه و حتی ارتش برای نابودی ضدموشک ها استفاده کردند یا میتونند استفاده بکنند رو بگم اولین روش استفاده از موشک های بالستیک ضد رادار مثل هرمز 1 و حتی موشکی که امسال نشون دادن که ماکت یک رادار سامانه تاد رو نابود کرد و هم چنین استفاده از موشک های کروز ضد رادار ارزان قیمت در تعداد بالاست دومین روش استفاده از موشک ضد رادار ka31pd که برد 250 کیلومتر داره و همچنین پاد خیبینی در سوخو 30 یا سوخو 34 ها بر علیه پاتریوت یا تاد که اخرش برد 200 کیلومتر دارند و هیچ کدومشون قابلیت نابودی ضد رادارها رو ندارند.این ویژگی رو ارتش میتونه داشته باشه https://jangaavaran.ir/موشک-ضد-کشتی-ضد-رادار-خا-31/ پاد خیبینی https://jangaavaran.ir/سیستم-جنگال-یا-پاد-اخلالگر-خیبینی-khibini/ سومین روش استفاده از پهپادهای انتحاری در تعداد لانچر بالاست که در رزمایش اخیر موشکی نیروی هوا و فضای سپاه یک پهپاد شبیه پهپاد انتحاری ضد رادار هارپی با برد 500 کیلومتر نشون داده شد که میتونه در لانچرهای بالا استفاده بشه البته استفاده از پهپادهای انتحاری با برد بالا و ضد رادار مثل آرش هم یک راه حل دیگه است برای زدن اهداف دور دست در داخل کشور https://cdn.mashreghnews.ir/d/2021/01/08/4/3027191.jpg یک راه دیگه هم استفاده از پهپاد انتحاری قوش با برد 100 کیلومتره که از لانچرهای کوچک پرتاب میشه برد این پهپاد بسیار کمه اما ولی ما پهپادی رو به نام پهپاد معراج داریم که با کوچک بودنش برد 1000 کیلومتری داره اگر ما بتونیم برد پهپاد قوش رو هم به 1000 کیلومتر برسونیم در تعداد لانچرهای زیاد علاوه بر اون پهپاد که شبیه پهپاد هارپیه یک پهپاد انتحاری دیگه با برد متفاوت و در لانچر بالا خواهیم داشت که میتونه برای دشمنان ما خطر آفرین باشه چهارمین روش استفاده از ریز پهپادهاست که چند وقت پیش نشونش دادند درمورد ریز پهپادها بیشتر مطالعه کنید

قسمتی از یک ایده برای کشف تک تیرانداز نویسنده : Ozgun Can عنوان اصلی : Mathematica in Battlefield: Sniper Detection درگیری‌های نظامی مدرن تهدیدهای متعدد جدی را برای نظامیان ایجاد کرده اند .این تهدید مخصوصا درعملیات شهری، شورش و جنگ چریکی جدی تر است . هدف قرار گرفتن توسط تک تیرانداز یکی از علل شایع تلفات در درگیری های مسلحانه است در این نوع درگیری هاست که به دلیل ماهیت آن ، پیش بینی و جلوگیری از این اتفاق را بسیار دشوار می کند. تا به حال برای حل این مشکل و مکان یابی تک تیرانداز ، انواع مختلفی از سیستم ها توسعه یافته اند که بیشتر آنها برای کشف تک تیر انداز پس از شلیک طراحی شده اند، این راه حل های تشخیص معمولا یا به به صورت استفاده از تجهیزات غیر فعال هستند و از علایم صوتی ، مادون قرمز و نور معولی استفاده می کنند . راه حل های دیگری به صورت استفاده از تجهیزات فعال شامل سیستم های رادار ،کشف لوله اسلحه یا بهره برداری از اصل اثر چشم گربه است . در استفاده از اثر چشم گربه ، با بهره گیری از نور منعکس شده از دوربین تک تیر انداز یا دوربین دو چشمی می توان حضور تک تیر انداز را کشف کرد . مشکل در این است که با استفاده از راه حل های غیر فعال ارائه شده ، تا زمانی که تیراندازی که کمین کرده است ماشه را نکشد ، هشداری ایجاد نمی شود . انواع فعال هم متکی به انتشار فعال امواج رادار یا نور هستند که ممکن است به صورت متقابل ، باعث تشخیص آشکارسازشود . در این بین می شود به یک سیستم غیر فعال ولی پیشگیرانه فکر کرد که می تواند یک رویکرد پیشرفته در این زمینه باشد . این کار می تواند بر اساس تجزیه و تحلیل تصویر اتفاق بیفتد .. این مطالعه تلاش می‌کند تا یک شروع نظری مقدماتی با نرم‌افزار Mathematica، برای مشکل تشخیص تک‌تیرانداز به صورت غیرفعال ولی پیش از تیراندازی ایجاد کند. سیستم های تشخیص تک تیرانداز موجود سیستم های توسعه یافته برای حل این مشکل را می توان در دو گروه طبقه بندی کرد: گروه اول شامل سیستم هایی است که برای تعیین موقعیت تک تیرانداز پس از شلیک طراحی شده اند. دومی شامل سیستم هایی است که برای تعیین محل تک تیرانداز قبل از شلیک طراحی شده اند. راه حل های تشخیص صوتی، مادون قرمز و راداری متعلق به گروه اول هستند که به صورت جداگانه یا به عنوان یک سیستم تشخیص چند سنسوری یکپارچه ، مستقر شده اند. سیستم های صوتی بر اساس تشخیص امواج صوتی ایجاد شده توسط صدای دهانه اسلحه یا امواج ضربه ای تولید شده توسط پرواز مافوق صوت گلوله ها هستند. حسگرهای سیستم‌های مادون قرمز بر شناسایی امضای مادون قرمز تشعشع شده از آتش دهانه یا گرمای گلوله به دلیل اصطکاک آیرودینامیکی، اصطکاک با لوله و سوختن باروت گلوله متکی هستند. با این حال، مشکل در این است که این سیستم ها باید منتظر بمانند تا تک تیر انداز برای اولین بار شلیک کند تا مسیر گلوله را به سمت ماشه شناسایی و تجزیه و تحلیل کند . این روش ممکن است از نظر میدانی ، کاربردی باشد، اما مشکل آن قربانی شدن اولین هدف است. سیستم‌های دسته دوم ، یا سیستم های فعال که به ندرت در جستجوی متن‌باز در اینترنت با عملکرد آن‌ها مواجه می‌شویم ، می‌توانند چاره‌ای برای این وضعیت باشند. این سیستم های فعال شامل سیستم‌های رادار جستجوی محل لوله اسلحه یا سیستم هایی که با بهره‌گیری از اصل اثر چشم گربه‌ای و با بهره گیری از نور منعکس شده از دوربین تک تیر انداز یا دوربین دو چشمی می توان حضور تک تیر انداز را کشف کرد . رویکرد تجزیه و تحلیل تصویر برای تشخیص تک تیرانداز سیستم های تشخیص تک تیرانداز که در بالا ذکر شد، جوانب مثبت و منفی خود را دارند. دسته اول تا زمانی که تک تیرانداز ماشه را نکشد، اخطار ایجاد نمی کند. دسته دوم متکی بر انتشار فعال امواج رادار یا نور است که ممکن است به یک نقطه ضعف برای لو رفتن خود آشکارساز تبدیل شود. یک سیستم غیر فعال اما پیشگیرانه ممکن است یک رویکرد جدید در این زمینه باشد، این کار به شکل یک راه حل بر اساس تجزیه و تحلیل تصویر می تواند صورت بگیرد . بدیهی است که در طبیعت یافتن یک دایره یا بیضی کامل غیرممکن است و اگر به نحوی شکل دایره ای یا بیضی را بین درختان، بوته ها، نیزارها، سنگ ها یا زمین تشخیص دهیم، احتمال زیادی وجود دارد که نوک لوله اسلحه ، یک دوربین دوچشمی یا دوربین تفنگ یک تک تیراندازباشد . البته برای استفاده از این ایده باید دوربین یا لوله اسلحه و دوربین نشانه گیری در زمان جستجوی تصویری ، در معرض دید باشد ؛ مشخص است که در غیر این صورت به این معنی است که فعلا تیراندازی صورت نمی گیرد و تهدید به هر حال برجسته نیست. منبع

روشهای تشخیص تک تیرانداز عنوان اصلی : Electro-optical passive sniper detection — conception and system overview نوشته : MARIUSZ KASTEK, RAFAŁ DULSKI, PIOTR TRZASKAWKA منبع : BIULETYN WAT VOL. LIX, NR 3, 2010 قسمت اول خلاصه این مقاله به سیستم های حسگر پیشرفته برای تشخیص تک تیرانداز می پردازد . در این سیستمها ، دستگاه های الکترو اپتیک فعال و غیرفعال می تواند وجود داشته باشد .فایده اصلی این سیستمها امکان تشخیص زود هنگام تهدید تک تیر انداز است ، یعنی قبل از این که یک تک تیر انداز بتواند شلیک موثری داشته باشد ، کشف شود و در صورت نیاز مقابله صورت بگیرد . سیستم های غیرفعال ( Passive systems ) ارائه شده از دوربین های حرارتی و الگوریتم های پردازش تصویر پیشرفته برای تشخیص نشانه های شلیک تک تیرانداز و آتش دهانه استفاده می کنند . در مقابل سیستم های فعال ( Active systems ) بر تشخیص اشعه لیزر بازتاب شده از روی دوربین نشانه روی تکیه می کنند ( دوربین سلاح و دوربین دیده بانی ). این مقاله ویژگی های پایه در فناوری و رزم برای دستگاه های تشخیص تک تیرانداز را بررسی می کند . این بررسی در مورد سیستمهای تشخیص دارای یک نوع حسگر و هم در سیستم های تشخیص با چند نوع حسگر ، انجام می شود . معرفی آشکارساز های تک تیرانداز هنوز در حال توسعه هستند . در این میان آشکارسازهای صوتی ( Acoustic detectors ) بیشترین موفقیت را داشته اند که بیش از 500 عدد از آنها در عراق و افغانستان به کار گرفته شدند . سیستم های تشخیص تک تیرانداز اطلاعات جهت یابی برای مشخص کردن محل حضور تکتیراندازها را ارائه می دهند . چندین نسل از این سیستم ها در سه سال گذشته رونمایی شده اند . با کاهش تعداد اخطارهای کاذب و بهبود رابط کاربری توسط سازندگان ، سودمندی استفاده از این سیستم های ضد تک تیرانداز افزایش یافته است . همزمان دلایل دیگری نیز برای این افزایش سودمندی ، از جمله پیشرفت های عمده در قدرت محاسباتی ، کیفیت سنسور و توسعه نرم افزار ، وجود دارد . سیستم های پیشرفته و بهبود یافته ، اطلاعات تقریبا آنی و آسان فهمی برای درک مکان تک تیرانداز را فراهم می کنند . سیستم تشخیص صوتی تک تیر انداز سوار بر خودرو و سیستم تشخیص صوتی تک تیرانداز همراه پیاده نظام پدیده های پایه ای که برای تشخیص تک تیرانداز مورد استفاده قرار می گیرند ، عبارتند از علایم صوتی ( Acoustic signal ) حاصل از موج ضربه ای ایجاد شده از گلوله مافوق صوت و صدای دهانه سلاح ،علایم نوری ( Optical signal ) از آتش دهانه و انعکاس آن از دوربین سلاح . گلوله را می توان به صورت اپتیکال در حین حرکتش در مسیر هم شناسایی کرد . البته در اینجا ، بیشتر به موضوع آتش دهانه خواهیم پرداخت .این نوع سنسور همچنین می تواند به عنوان مکمل سنسورهای دیگر به کار برود و نرخ هشدار کاذب را به میزان قابل توجهی کاهش دهد . همچنین می توان تصویر آتش دهانه را برای بررسی توسط اپراتور ، روی نمایشگر نشان داد. دو نسل مختلف از سیستمهای تشخیص تصویری تک تیر انداز مهمترین جنبه اقدامات ضد تک تیرانداز ، توانایی تشخیص تک تیرانداز قبل از زمانی است که بتواندشلیک کند . چنین کاری را می توان با حسگرهای الکترو اپتیک غیرفعال و فعال انجام داد .انواع اولیه معمولا سیستم های حرارتی ( Thermal systems ) با قابلیت جستجو و ردیابی بودند ،در مقابل انواع جدیدتر سیستم های لیزری ( Laser systems ) هستند که بازتاب های دوربین چشمی را تشخیص می دهند . روش های پیشرفته تجزیه و تحلیل تابش لیزر منعکس شده می تواند اشیاء موردنظر را از عناصر بازتابنده منظره زمینه مانند پنجره ها و چراغ های جلوی خودروها تشخیص دهد. آثار شلیک آثار قابل شناسایی در طیف مادون قرمز ( IR Spectra ) عبارتند از آتش دهانه ( Muzzle flash ) و امضای حرارتی ( Thermal signature ) گلوله در حال پرواز . آتش دهانه یک امضای مادون قرمز است که با پرتاب گلوله از تفنگ تک تیرانداز مرتبط است . با حسگرهای مادون قرمز می توان آتش دهانه را تا یک کیلومتر یا بیشتر تشخیص داد ،اما سنسورها باید یک خط دید باز تا سلاح داشته باشند و آتش دهانه را هم می توان کاهش داد .امضای حرارتی گلوله در حال پرواز را می توان با سنسورهای مادون قرمز تا برد چند کیلومتر تشخیص داد .از آنجایی که گلوله خیلی گرمتر از دمای محیط است ،به طور خیلی موثر در باند مادون قرمز موج متوسط ( MWIR ) با طول موج بین 3 تا 5 میکرومتر شناسایی می شود. اگرچه ،سیستم های مبتنی بر امواج مادون قرمز موج بلند ( LWIR ) که در باند طول موج بین 8 تا 10 میکرومتر کار می کنند هم می توانند چنین امضاهایی را شناسایی کنند . هدف ازشناسایی امضای گلوله در حال پرواز ، تخمین مسیر گلوله و ردگیری آن برای یافتن محل تک تیرانداز است . طیف نوری ایجاد شده توسط آتش دهانه با واکنش های شیمیایی مربوط به نوع باروت به کار رفته تغییر می کند ،ولی به طور معمول شامل یک پیوستار مشخص از طیف های خطی و نواری مختلف است . طیفهای خطی در نور مرئی و نزدیک به مادون قرمز، اغلب توسط سدیم و پتاسیم ، که به عنوان بخش هایی از کاهنده های آتش دهانه به کار می روند ، ایجاد میشود . طیف نواری که در ناحیه طیفی مادون قرمز موج کوتاه و متوسط شناسایی می شود ، به دلیل بخار آب و دی اکسید کربن گرم است . گازی که از محفظه احتراق خارج می شود هنوزداغ است و برای مدتی طولانی تر از زمان دیده شدن آتش دهانه هم گرم باقی می ماند .این تابش را میتوان در ناحیه طیف حرارتی تشخیص داد و برای دیدن آن به دقت بالای مشابه برای تشخیص آتش دهانه نیاز هم نیازی نیست. تقویت کننده های تصویری چشمی ( Visual image intensifiers ) و حسگرهای دیداری ( Vision sensors ) برای تولید امضا به روشنایی محیط وابسته هستند .آنها هم به تفاوت بازتاب نوری بین هدف و پس زمینه برای ایجاد کنتراست و هم به وجود نور کافی محیطی منعکس شده برای ایجاد یک سطح کافی جهت آشکارسازی نیاز دارند . حسگر دیداری می تواند از تفاوت رنگ تصویری هم به عنوان یک تفکیک کننده استفاده کند . تقویت کننده های تصویر طیف بینایی را تا حدود 0.9 میکرومتر گسترش می دهند و در واقع محدوده طیف نزدیک به مادون قرمز را به طیف بینایی اضافه می کند . با استفاده از آشکارسازهای سیلیکونی ( Silicon detectors ) می توان این حساسیت را تا حدود 1.1 میکرومتر هم افزایش داد . این حسگرهای طیف نزدیک به مادون قرمز می توانند از بازتاب بالای شاخ و برگ زنده وبازتاب کم رنگ های معمول برای نشان دادن اختلاف کنتراست منفی بزرگ بین هدف و پس زمینه آن بهره برداری کنند . شکل زیر نمونه تصاویر یک تک تیرانداز را نشان می دهد که در طیفهای مرئی و مادون قرمز در طی آزمایشات میدانی در دانشگاه فنی نظامی ثبت شده است . توسعه سیستم نوری طراحی شده برای تشخیص تک تیرانداز بر چندین جنبه متمرکز است که عبارتند از طراحی اپتیک مناسب ، انواع جدید حسگرها و روش های پردازش سیگنال .تا آنجا که به تشخیص مادون قرمز از رویداد شلیک مربوط می شود ( یعنی آتش دهانه ) ، محدوده طول موج بهینه برای تشخیص تیرانداز پنهان شده یا شلیک خمپاره و نارنجک های راکتی (RPGs) بین دو باند طیفی قرار دارد که یکی در مرکز 2.8 میکرومتر و دیگری در 4.5 میکرومتر است . .بنابراین ، محدوده میانی مادون قرمز ( MWIR ) معمولا انتخاب می شود ،البته این کار به این معنی هم هست که یک سیستم تشخیص تک تیرانداز که در محدوده طول موج 3 تا 5 میکرومتر کار می کند باید با مشکل احتمالی هشدارهای کاذب ناشی از نور خورشید مقابله کند . تشخیص آتش دهانه نیازمند سرعت بالا در زمان واکنش و مداومت بررسی است. ادامه دارد .....

امیر خواجه‌فرد: هواپیمای سیمرغ در حال اخذ گواهینامه­ است. مدیر عامل سازمان صنایع هوایی نیروهای مسلح گفت: هواپیمای ترابری سبک سیمرغ براساس مقرارت محصولی سیستمی مربوط به کلاس خود، طراحی شده و درحال طی کردن فرآیند اخذ گواهینامه­ مربوطه است. پ ن: طبق این گزارش موتور سیمرغ نسبت به ایران ۱۴۰ دچار تغییرات و ارتقا شده است.

عکس های این ضد هوایی: http://mod.ir/category/گالری-عکس/تحويل-انبوه-سامانه-توپ-ضد-هوايي-سعير-به-نيروي-هوایی-سپاه

درود بر رزمندگان قسام واقعا دست و بازوی این مردان پر غیرت را باید بوسید شکر خدا بخاطر وجود چنین مردانی در محور مقاومت واقعا کل جبهه غرب را به سخره گرفته اند . رزمندگان قسام با لباس ورزشی معجزه دارن می کنن و سربازان رژیم منحوس اسرائیل با این همه لباس نظامی جرات خروج از نفربرهاشونم اکثر مواقع ندارن دم اونی که اسم سلاح جدیدشونو گذاشته یاسین گرم واقعا به این عملیات های اختفا و خواندن ایات سوره یس می آید. ایول... به نظرم تازه داره جنگ واقعی شروع می شود خیلی حرف است دشمن دو برابر یک بمب اتمی ، بمب روی این مردم ریخته اما محکم اند و استوار خداروشکر بخاطر وجود این مردان در جهان اسلام

بقیه بار کامیون هم کفن بود که از عربستان ارسال کرده بودند !!!!!!!!

بعضی دولت ها به معنای واقعی یک حکومت مزدور و خائن هستن https://www.aparat.com/v/12Yct یکی از کامیون‌ های کمک دولت مصر به غزه ،به علت سرعت زیاد، قبل از گذرگاه رفح واژگون میشود و بارش بر زمین می ریزد مردم مصر متوجه می شوند بیسکویت های خراب و تاریخ گذشته است!

شکار چندین تانک و نفربر صیهونها از فاصله بسیار نزدیک د توسط رزمندگان مقاومت درن وار غزه آتش زدن (سطحی ) بولدوزر نظامی رها شده صیهونها و اهتزاز پرچم حماس بروی آن https://www.aparat.com/v/sm21Z هدف قرار دادن ساختمانی در غزه که گفته شده محل تجمع نظامیان صیهون بوده است اصابت راکت آر پی جی به تانک مرکاوا با آسیب حداقلی تانک بعد ازاین حمله به ماموریت خود ادامه داد حمله حزب الله به نزدیکی مقر ارتش اسرائیل در مرز لبنان با راکت های سنگین وزن برکان https://www.aparat.com/v/hqnVl اما درباره راکت های برکان یا همون اتشفشان اولین بار از این راکت در سال 1392 در درگیریهای یبرود در القلمون سوریه حزب الله استفاده کرد البته اخباری هم بود از استفاده در نبردهای چند ماه قبل تر القصیر ودر یبرود تاثیر بدی روی مسلحین داشت حتی گفته شده از فاصله 400 متری به سمت مواضع مسلحین شلیک میشده این راکت بستگی به نوع خرج پرتابی بین 1 - 3 و تا 7 کیلومتر برد داره سرجنگی اونهم معمولا بین 200 تا 300 کیلوگرمه البته تا 500 تا قابل افزایش هست چون بصورت گارکاهی تولید میشه . نکته دیگه این راکت نیمه سنگر شکن هستش . به همین دلیل مقاومت وبعد سوریها از این راکت وراکت های مشابه اون به دفعات استفاده کردن بخصوص ارتش سوریه که چندین واحد راکت انداز مجهز به این دست راکت ها داره در نبردهای داریا جوبر حجر الاسود حلب درعا حماه ادلب دیرالزور و ... در تعداد زیادی از این دست راکت های استفاده شد

بسم ا... نکته : این مقاله توسط ژنرال چهارستاره وفرمانده کل ارتش اوکراین والری والوژنی در منابع غربی منتشر شده است که احتمالا برای اولین بار در وب فارسی برگردان شده .. جنگ خندقی مدرن و مسیرهای کسب موفقیت درآن فدراسیون روسیه با دست زدن به یک تجاوز همه جانبه مسلحانه علیه اوکراین در 24 فوریه 2022 ، مسبب یک بحران امنیتی بی سابقه در جهان شد که پس از پایان جنگ دوم جهانی در اروپا به تقریب همتایی برای آن نمی توان پیدا نمود . درواقع امر ، ترکیب جاه طلبی های نظامی مسکو و توهم قرار گرفتن در ردیف قدرتهای بزرگ ، روند درگیری های نظامی را که از سال 2018 آغاز شده بود ، به طور کامل تغییر داد . با این حمله ، رویارویی مسلحانه میان رژیم های اقتدارگرا و دموکراتیک ! که پیش از این در سایر نقاط دنیا و با الگوهای متفاوت نظیر تقابل میان اسراییل و نوار غزه ، کره جنوبی و شمالی ، تایوان و چین به مرکز اروپا نیز کشیده شد و اثر بخشی ناکافی سازوکارهای تنظیم کننده سیاست جهانی نظیر سازمان ملل متحد و همچنین سازمان امنیت و همکاری اروپا در برخورد با مسکو پس از تجاوز این کشور به مرزهای شناخته شده و به رسمیت شناخته شده سال 1991 ، راهی به جز دفاع دربرابر این حمله را پیش روی کیف باقی ننهاد که درآن نیروهای مسلح اوکراین نقش تعیین کننده ای را ایفا می کنند . بدین سان ، اوکراین با قرار گرفتن دربرابر یک دشمن قوی تر که تسلیحات بیشتر و همچنین قدرت بسیج افزون تری را در اختیار دارد ، نه تنها موفق شد تا ارتش روسیه را در محورهای مختلف متوقف کند ، بلکه توانست یک ضدحمله موفق را در سال 2022 طراحی و اجرا کرده و واحدهای دشمن را از بسیاری از مناطق تصرف شده ، عقب براند . این روند ، نشان داد که مردم اوکراین نه در گفتار ، بلکه در عمل برای آزادی وارد نبرد شده اند ولی در حال حاضر ، جنگ بدلایل مختلف ذهنی و عینی به تدریج بصورت یک درگیری خندقی درآمده که راه برون رفت از آن ، بررسی روند طی شده از سوی دولت و نیروهای مسلح است . بعنوان یک قاعده بنیادین ، طولانی شدن یک درگیری مسلحانه همواره برای یکی از طرفین ، مفید بوده و در این مورد خاص ، مسکو از فرصت بدست آمده ناشی از طولانی شدن عملیات نظامی ، برای بازسازی و تقویت قدرت نظامی خود استفاده می کند . در نتیجه ، درک علل بروز وضعیت فعلی می تواند به یافتن مسیرهای برون رفت از آن و تغییر مجدد ماهیت جنگ به نفع اوکراین کمک زیادی نماید .با بررسی صحنه رزم می توان چنین نتیجه گرفت که برای خروج از وضعیت فعلی می بایست ، 5 مسیر اصلی را دنبال نمود : 1- دست یابی به برتری هوایی 2- شکست میدان های مین ارتش روسیه در عمق 3- افزایش قابلیتهای ضدآتشباری 4- ایجاد و آموزش کیفی پیاده نظام 5- بهبود کیفیت توانمندی های جنگ الکترونیک بدیهی است که برای برون رفت از جنگ فرسایشی فعلی باید به این مولفه ها ، بیش از پیش توجه نمود . اما این نکته لازم به یادآوری است که موارد فوق الذکر به هیچ عنوان قابلیت جایگزینی با سامانه های موشکی ، توپخانه ای ، دفاع هوایی تامین شده توسط شرکای آمریکایی و اروپایی را ندارد و این مجموعه ها را می توان تنها در چهارچوب افزایش قدرت آتش ارتش و مکمل مولفه های موصوف مورد بررسی قرار داد . حال باید این موارد با جزئیات بیشتری مورد بررسی قراردهیم. دلایل تغییر محیط رزم دراوکراین از جنگ مانوری به جنگ خندقی ( موضعی ) 1- برتری هوایی هنر جنگ مدرن برپایه کسب برتری هوایی به منظور تضمین انجام موفقیت آمیز عملیات زمینی بنا گذاشته شده است . این دکترین دراسناد نظامی ناتو و هم در اسناد نظامی ارتش روسیه به شکل مشخصی ، منعکس شده و قابل بررسی خواهد بود . نیروی هوایی اوکراین ، با 120 فروند هواگرد رزمی تاکتیکی وارد نبرد شده که درقالب 40 گردان سازماندهی شده بود ، در حالی که رسته پدافند هوایی با استعداد رزمی 33 گردان سامانه های پدافندی میان برد و کوتاهبرد ، پس از شروع عملیات تهاجمی روسیه ، تنها 18 گردان فعال را بخود می دید که اکنون با کمک های ارسال شده توسط اروپا و ایالات متحده ، تا حدودی تقویت شده است . برای یگانهای پروازی نیز جتهای ضربتی ، رهگیر و همچنین بالگردهای ترابری و رزمی ساخت شوروی سابق به ارتش اوکرین تحویل گردید ، در حالی که بطور همزمان ، سامانه های دفاع هوایی غربی نظیر مارتلت ، استاراستریک ، جاولین ، میسترال ، استینگر ، در کنار سامانه های سنگین تر ضد هوایی نظیر ژپارد ، استورمر ، پاتریوت ، هاوک ، کروتال- ان جی نیز در سازمان رزمی شبکه دفاع اوکراین بکار گرفته شد . به همین دلیل ، از ابتدای درگیری ها در فوریه 2022 تاکنون ، ارتش روسیه هواگردهای زیادی ، تقریبا" به استعداد یک ارتش هوایی ( 13 هنگ ) را از دست داده که تعداد آن به 550 فروند می رسد !!!!!!!! اما دشمن با وجود این تلفات قابل توجه ، هنوز برتری هوایی قابل توجهی را در اختیار دارد که این امر ، روند پیشروی نیروی زمینی اوکراین را با پیچیدگی های زیادی روبرو کرده است . پراکنش واحدهای نیروی هوایی اوکراین 2018 علاوه براین ، گزارش های جدیدی در دست است که نشان میدهد در انتهای سال 2023 ، نیروی هوایی روسیه ، هواگردهای جدیدی را دریافت خواهد کرد به منجر به سازماندهی یگانهای بیشتر برای وی خواهد شد ،اما علیرغم برتری هوایی حریف ، بدلیل علمکرد مناسب شبکه پدافند هوایی اوکراین ، روسها هنوز موفق به ایجاد برتری هوایی کامل برفراز میدان نبرد نشدند و این بدان معناست که نیروی هوایی روسیه بدون احساس آرامش قابل توجهی تلاش می کند وارد منطقه کشتار سامانه های پدافند هوایی ارتش اوکراین نشده و برعکس ، با استفاده از تسلیحات دورایستا ، که اثربخشی کمی دارند !!!! به فعالیت خود ادامه میدهد . این درحالی است که روند کاربرد سامانه های بدون سرنشین برفراز خطوط جبهه به گونه ای در حال افزایش است که میتوان از آن استنتاج نمود ، فرماندهی نیروی هوایی روسیه از این سلاح ها برای جبران عدم حضور پرنده های سرنشین دارخود بهره می برد . 2- تاکتیک زمین مسلح ( میدان های گسترده مین ) دومین عامل تبدیل جنگ مانوری به رزم ایستا در اوکراین ، استفاده گسترده ارتش روسیه از تاکتیک زمین مسلح برای آهسته نمودن یا توقف پیشروی واحدهای زرهی و پیاده نظام ارتش اوکراین است . با این وصف، ارتش اوکراین ، از 24 فوریه 2022 توانمندی های محدودی را بدلیل برخورداری از سامانه های قدیمی برای پاکسازی سریع میدان های مین در اختیار داشت ولی با کمک های جدید کشورهای غربی ، بخشی ازاین قابلیتها بلحاظ فنی و سخت افزاری تقویت گردید ولی با توجه به مقیاس بی سابقه موانع ایجاد شده توسط ارتش روسیه ، هنوز کمبودهای جدی در این زمینه وجود دارد . در حال حاضر ، عمق میادین مین ایجاد شده توسط روسها در محورهایی که بیشترین حساسیت را دارد ، به 20-15 کیلومتر می رسد که توسط زنجیره ای از بدون سرنشین های شناسایی مرتبا" پایش شده و هرگونه نفوذ به درون آنها با عکس العمل سریعی مواجه می شود و این به شکل خودکار ، اجرای هرگونه عملیات تهاجمی از سوی ارتش اوکراین با مشکلات قابل توجه و تلفات بالای سخت افزاری و انسانی روبرو می کند . راست : مهمات هدایت دقیق 155 م.م اکسکالیبور چپ : رادار ضدآتشبار AN/TPQ-36 3- قابلیت های ضدآتشباری در جنگ میان روسیه و اوکراین ، به مانند همه درگیرهای شدید گذشته ، نقش و اهمیت کاربرد نیروی موشکی و توپخانه باردیگر به اثبات رسید و بسته به اهمیت محورهای درگیری ، بین 60 تا 80 درصد حجم کل آتش ، به سامانه های توپخانه ای اختصاص دارد . علاوه براین ، موفقیت عملیات واحدهای زرهی و پیاده ، بطور مستقیم به اثربخشی و دقت سامانه های توپخانه ای بستگی دارد در نتیجه ، خنثی کردن آتش دشمن ، برای هردوطرف از اهمیت اساسی برخوردار بوده و ترکیب سامانه ها و تاکتیک های ضدآتشبار ، در حال تبدیل شدن به یک جزء مهم در رویارویی های مسلحانه است . راست : هویتزر 152 م.م دی-1 چپ : هویتزر 152 م.م دی-20 اما علیرغم تمامی تحلیل های موجود درخصوص ضعیف تدریجی توپخانه ارتش روسیه ، ارتش اوکراین تا کنون اهمیت و قابلیتهای تسلیحات توپخانه ای و راکتی ، سامانه های اطلاعات ، شناسایی و نظارت ارتش روسیه را با دقت تحت نظر دارد در حالی که اطلاعات قابل توجهی درخصوص تمرکز صنعت دفاعی روسیه برتولید مهمات و سامانه های توپخانه ای قابل مشاهده است . نتیجتا" ارتش اوکراین تهدیدات موجود را با واقع بینی بیشتری ارزیابی و سپس تحلیل و بررسی می نماید و به همین دلیل ، واحدهای اوکراینی با دریافت تسلیحات موشکی و توپخانه ای به نوعی ، موازنه ای را در این حوزه با ارتش روسیه برقرار نمود . بعنوان مثال ، دریافت مهمات هدایت دقیق 155 م.م اکسکالیبور نقشی حیاتی درمبارزه با سامانه های توپخانه ای ارتش روسیه برعهدهدارد ولی با گذشت زمان ، اثربخشی آن به شکل قابل توجهی کاهش یافته و روسها با استفاده گسترده از سامانه های جنگ الکترونیک ، به شکل موفقیت آمیزی توانسته موفقیت این نوع مهمات را محدود کند . راست : سامانه هیمارس چپ: مهمات کراسنوپل مضاف براین ، واحدهای توپخانه ارتش روسیه بسرعت در تاکتیکهای قدیمی خود تجدیدنظر نمود و با پراکنده کردن قطعات توپخانه ، استفاده از حداکثر برد سامانه ها ، وارد کردن سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته و کاربرد گسترده سامانه های بدون سرنشین باعث شد تاقابلیتهای ضدآتشباری ارتش اوکراین بصورت محسوس کاهش پیدا کند . این در حالی است که روسها برای جبران تلفات خود ، سامانه های توپخانه ای قدیمی خود ( نظیر هویتزرهای دی-1 و دی-20 ) را به منظور افزایش آتشباری ، وارد عمل کرده اند و به منظور افزایش دقت آتش خود نیز ، ذخیره مهمات 122 م.م کراسنوپل را به میدان آورده تا بخشی از مشکلات خود را در این زمینه حل نمایند . ارتش اوکراین نیز بعنوان یک اقدام متقابل سامانه های راکتی هیمارس را وارد صحنه نمود تا برای اجرای تاکتیک های ضدآتشباری از آن استفاده کند و همین امر باعث شد تا با یک برابری حداقلی با توپخانه روسها ، ایجاد گردد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 9- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

نبرد های در محور آودیوفکا ادامه دارد واحدهای روس موفق شدن در شمال و جنوب این شهر پیشرویهای را داشته باشند منابع روس با انتشار نقشه ایی مدعی شدن فاصله نیروهایش با اصلی ترین جاده تدارکاتی شهر حدود 4.5 کیلومتر است . البته اکراینی ها مدعی هستن حملات را دفع کردن و کل عملیات روسها برای محاصر شهر با شکست مواجه شده است. برخی منابع مستقل اکراینی ها اوضاع در این منطقه را بحرانی توصیف کرده اند اولین دسته از پهپادهای اسکالپل که در واقع نسخه ارزان وآنالوگ پهپاد لانست هستند به واحدهای روس در منطقه آودیوفکا تحویل داده شد کارخانه کک در آودیوفکا و سربازان روس بعضا مجبور هستن با گاری نظامیان زخمی خود را به عقب منتقل کنند روسها یکی از نفربرهای برادلی اسیب دیده اکراینی را در محور اودیوفکا را با پهپاد لانست هدف قرار داده از سوی دیگر روسها حملاتی را در محور اگلدر شروع کردن که با از دست حدود 9 تانک ونفربر مجبور به عقب نشینی شدن در محور رابوتینو واحدهای اکراینی حملات محدود ناکام دیگه ایی رو اجرا کردن که با از دست دادن یک تانک لئوپارد یک نفربر بی تی ار 4 و 3 نفربر ام 113 مجبور به عقب نشینی شدن . روسها برای اطمینان تانک لئوپارد و نفربر بی تی آر رو با کواد انتحاری هدف قرار دادن اما در ماه میلادی سپتامبر روسها در چند نوبت دو فرودگاه نظامی نیکولایف و کریف ریه را با پهپادهای لانست و شاهد وموشک های کروز را ماج حملات خود قرار دادن . واحدهای اکراینی از این دو فرودگاه برای پشتیبانی حملات موشکی بمب افکن های سوخو 24 به کریمه استفاده کرده . در تصاویری که اخیرا از فرودگاه نیکولایف منتشر شده است سه جنگنده عملیاتی میگ 29 اکراینی منهدم شده اکراینی مشاهد شده همچنین روسها اعلام کرده بودن در حملات به کریفه ریه چندین هواگرد سوخو 25 و میگ 29 را منهدم کرده اند که حداقل برای دو فروند آن مدارک تصویری مجود است البته عکس های ماهواره ایی انهدام چندین شی شبیه به هواگرد را هم درا ین فرودگاه ثبت کرده اند. روسها در ماه سپتامبر موفق شدن ضربات کاری به نیروی هوایی نیمه جان اکراین وارد کنند . همچنین چندین حمله دیگر هم به فرودگاه های میگرود پولتاوا وینیتسا و خلیمینیسکی هم ثبت شده است چندین هواگرد میل 8 و 24 و سوخو 25 و میگ 29 اکراینی هم در نبردهای هوایی و یا توسط پدافند روسها سرنگون شده است این به غیر از ادعایی بدون سند روسها مبنی بر انهدام دهها هواگرد اکراینی در ظرف 5 روز است . در مجموع همانطوری که درعرصه زمینی شاهد درگیری سنگین و خونینی هستیم در عرضه نیرویی هوایی و نبردهای آن هم طرفین بشدت درگیر بوده اکراینی بیشتر تلاش خود را بروی ضربه زدن با هواگردهای روس مستقر در فرودگاها معطوف کرده است و روسها قابلیت های هوایی خود را به افزایش داده اند . البته از نیروی هوایی اکراین هم انتظارخاصی نیست روسها با استفاده بهتر از واحدهای جنگال وشنود خود و همچنین سیستم دفاع هوایی اس 400 هواگردهای آی 50 و همچنین میگ 31 و سوخو 35 در کنار سایر تجهیزات جمع اوری اطاعات از از جمله قدرت فضایی و عکس های ماهواره ایی (جالب اینکه توی این جنگ من یک عکس ماهواره ایی روسی ندیدم ) و همچنین تسلیحات هدایت شونده توانسته از نیروی هوایی خودشون به مراتب بهتر از گذشته استفاده کنند این یک هشدار برای اکراین است که منتظر تحویل هواگردهای اف 16 است قطعا هر چه زمان بیشتر می گذرد امکان استفاده مطلوب تر از اف 16 توسط اکراین کم رنگ تر میشود حملات هیمارس به دو واحد کنترل و هدایت پهپاد زالا ( زوج عملیاتی همراه پهپاد لانست) در یکی از حملات راکت هیمارس دقیقا به خودرو ون هدایت اصابت کرده و در حمله دیگری با خطای چند ده متری نسبت به ون راکت اصابت کرده اما برای اولین بار راکت هیمارس موفق شد یک پهپاد زالا را منهدم کند همچنین یکی از کنترلر های این پهپاد هم در این حمله زخمی میشود شکار دو توپ خودکششی AS 90 کراب (نسخه لهستانی و بهینه شده AS90) توسط پهپاد لانست آ آس90 کراب انهدام دو نفربر آمریکایی استرایکر توسط موشکهای ضد زره (این حمله در اواخر ماه سپتامبر صورت گرفته است) تانک روسی به لطف زره واکنشگر و زره قفسی حمله یک کواد انتحاری اکراینی را دفع کرد روسها در حمله به یک سنگر اکراینی یکی از واحدهای کنترل کواد اکراینی را نابود کردن. در این حمله 5 سرباز اکراینی جان خود را از دست می دهند برخورد نفربر بی ام پی 2 ام روسی با مین انهدام زرهپوش معبر باز کن ur77 و راکت اندز توس روسی انهدام 2 تانک و4 نفربر+ برخورد یک نفربر بی ام پی روسی با مین ضد زره یه نکته ایی هست که برخی از این تصاویر خسارتهای زرهی وحملات کواد کوپتری تکراری هستن برای تصاویری که روسها منتشر می کنند تا توجه به اینکه معمولا کلیپ را کامل پخش میکنند تا حد امکان از قرار دادن تصاویر تکراری پرهیز میشه اما اکراینی یه تاکتیک رسانه ایی رو دنبال میکنند یک بخش کمی و معمولا ادوات هدف قرار گرفته رو پخش کرده و بعد از مدتی دوباره از زاویه دیگه بخصوص هوایی همون ادوات اسیب دیده و منهدم شده رو دوباره پخش میکنند . ویا فقط لحظه حمله کواد رو منتشر کرده و چند روز بعد خود وسیله هدف قرار گرفته رو تصاویرش رو پخش میکنند . البته روسها هم توی جبهه جنوبی خیلی ازا ین کارها کردن ولی چون قبلا ویدئو کامل رو پخش کرده بودن تشخیصش زیاد سخت نبود. برخی واقات هم واقعا تفکیک کردن کار خیلی سختیه حملات کواد انتحاری ها اکراینی به واحدهای پیاده نظام روس حملات کواد انتحاری های اکراینی به تانک های روس با نتایج نامشخص اسیب دیدن چند نفربر و سامانه پدافندی تور روسی یک تکتیکال روس که مورد حمله یک کواد انتحاری قرار رگفته . کواد بعد از باصابت منفجر نمیشه و تنها باعث یک اتش سوزی کوچک میشه واحدهای اکراینی محل استقرار دو زرهپوش روسی را که خدمه آن بیرون از تانک حضور داشتن با راکت های ترکش زا هیمارس هدف قرار داده البته با توجه به فیلم مربوطه خدمه روس در این حمله آسیبی ندیدن اینم هم به نظر میرسه یک کواد اکراینی به زره سقفی تانک روسی برخورد کرده تلفات انسانی اکراینی ها شلیک سه موشک اتکامز به سمت مواضع روسها سامانه توس 2 روسی مجهز به زره قفسی در خطوط درگیری شکار یک زرهپوش و سامانه پدافندی سام 10 اکراینی توسط لانست حملات کواد های روسی به دو نفربر بی ام پی و یک راکت انداز گراد اینم یک نفربر بی ام پی2 اکراینی حامل سرباز که به علت اشتباه راننده و جا گیری بد سرنشینان سه تا از نیروهای خودی زیر شنی و یا به علت سقوط از نفربر مجروح میشن . جالب اینکه بعد از حمل مجروحین وسایر نیروها در مسیر این نفربر هدف یک کواد آر پی جی روس قرار گرفته خسارتهای ادواتی اکراین بخشی از این تصاویر مربوط به یکی دو ماه قبل هستن ولی توی تاپیک قرارشون ندادم 3 تانک اکراینی از جمله دو تانک تی 80 خودرو زرهی کوزاک نفربر های ام 113 و vab توپ خودکششی رها شده آکاتسیا و راکت انداز گراد منهدم شده اکراینی آسیب دیدن تانک روسی در حمله مهمات هوشمند توپخانه ایی آمریکا بدون اعلام رسمی زرهپوش مهندسی ام 1150 را تحویل اکراین داده است کواد بمبر روسی غنیمتی از ارتش اکراینی مسلسل ام جی 34 آلمانی تولید دهه 30 میلادی

حملات جدید رزمندگان مقاومت در نوار غزه بر علیه اودات زرهی صیهونها https://www.aparat.com/v/6Z87r یک تله انفجاری دیگر در مسیر یک بولدوزر زرهی صیهونها در کرانه باختری

روشهای تشخیص تک تیرانداز عنوان اصلی : Electro-optical passive sniper detection — conception and system overview نوشته : MARIUSZ KASTEK, RAFAŁ DULSKI, PIOTR TRZASKAWKA منبع : BIULETYN WAT VOL. LIX, NR 3, 2010 قسمت دوم و پایانی  سیستم های غیرفعال برای تشخیص تک تیرانداز اغلب سنسورهای صوتی مورد استفاده می توانند زوایای مربوط به جهت حضور منبع صوتی حاصل از شلیک را اندازه گیری کنند ، اما محل شلیک را مشخص نمی کند .برای تعیین مبدا گلوله ، لازم است مجموعه ای از حسگرهای صوتی ، در جاهای مختلف مستقر شوند .یکی از روش های جایگزین این است که یک جهت تقریبی برای تک تیرانداز را از اطلاعات صوتی به دست بیاوریم ،سپس یک سنسور مادون قرمز را در آن مسیر استفاده کنیم تا منشا دقیق تر گلوله نشان دهیم .جایگزین دوم تشخیص آتش دهانه با یک حسگر مادون قرمز با میدان دید وسیع است که بلافاصله با پیدا کردن یک مسیر مادون قرمز از گلوله ، با توجه به جهت آن تا مبدا حرکت ، که می شود محل تک تیرانداز ، آن را تعقیب می کند. روند تعقیب مسیر گلوله تا مبدا در شهرها به علت وجود ساختمان ها پیچیده می شود ،ساختمانها ممکن است دید مستقیم به مکان تک تیرانداز را مسدود کند .اگر قسمت اعظم مسیر گلوله قابل مشاهده باشد ،می توان از شبیه سازی کامپیوتری برای تکمیل بک مسیر مجازی استفاده کرد.این روش می تواند مختصات GPS را برای سلاحی که قرار است به حضور تک تیر انداز واکنش نشان دهد به عنوان مثال یک پهپاد مسلح ، ارائه دهد. در ادامه خلاصه ای از سیستم های تشخیص تک تیرانداز مورد استفاده توسط نیروهای مسلح جهان را می بینیم ( مقاله مربوط به سال 2010 است ) و پدیده های فیزیکی را که این سیستم ها برای تشخیص محل تک تیراندازاستفاده می کنند مشخص می کنیم . همه این داده ها از منابع اطلاعاتی عمومی جمع آوری شده است. نام شرکت سازنده روش مورد استفاده Prototype Sanders MuzzleBlast BulletShockWave Bullet Detection Indicator G D Associates BulletShockWave Bullet Ears BBN MuzzleBlast BulletShockWave PD Cue AAI Corporation BulletShockWave VIPER Maryland AdvancedDevelopment Lab MuzzleFlash Prototype Hughes Aircraft MuzzleBlast Bullet in Flight (IR) Integrated SniperLocation System Sanders, LMIIS, and Sentech MuzzleBlast BulletShockWave Bullet in Flight (IR) SECURES Alliant Techsystems MuzzleBlast Fast IR Sniper Tracker Thermo Trex MuzzleFlash توسعه سیستم نوری طراحی شده برای تشخیص تک تیرانداز بر چندین جنبه متمرکز است که عبارتند از طراحی اپتیک مناسب ، انواع جدید حسگرها و روش های پردازش سیگنال .تا آنجا که به تشخیص مادون قرمز از رویداد شلیک مربوط می شود ( یعنی آتش دهانه ) ، محدوده طول موج بهینه برای تشخیص تیرانداز پنهان شده یا شلیک خمپاره و نارنجک های راکتی (RPGs) بین دو باند طیفی قرار دارد که یکی در مرکز 2.8 میکرومتر و دیگری در 4.5 میکرومتر است . .بنابراین ، محدوده میانی مادون قرمز ( MWIR ) معمولا انتخاب می شود ،البته این کار به این معنی هم هست که سیستم تشخیص تک تیرانداز که در محدوده طول موج 3 تا 5 میکرومتر کار می کند ، باید با مشکل احتمالی هشدارهای کاذب ناشی از نور خورشید مقابله کند .. تشخیص آتش دهانه نیازمند سرعت بالا در زمان واکنش و مداومت بررسی است. که به طور قابل توجهی از مقادیر سرعت معمولی 30 یا 60 هرتز دوربین های استاندارد فراتر می رود . بنابراین این دوربینها برای تشخیص سیگنال هایی مانند شلیک تک تیرانداز ،که مدت زمان آن حدود 2 میلی ثانیه است ،به اندازه کافی سریع نیستند .علاوه بر این برای بررسی مداوم منطقه اطراف ، ،میدان دید گسترده لازم است تا امکان تعیین دقیق محل رخداداد آتش دهانه (موقعیت تک تیرانداز) حفظ شود . چند نمونه از سیستم های مادون قرمز واقعی برای تشخیص تک تیرانداز در ادامه توضیح داده شده است. سیستم WeaponWatch توسط Radiance Technologies توسعه یافته است ،سیستم تشخیص و پاسخ سلاح بسیار توانا ،قابل اعتماد و منعطفی را ارائه می دهد .این سیستم یک راه حل کامل ارائه می کند که در تشخیص ، مکان یابی ، طبقه بندی و پاسخ به شلیک صورت گرفته از سلاحهای مستقر شده در هواگردهای بال ثابت و بالگرد ، پهپادها ، خودروها ، برج ها و سه پایه ها را استفاده می شود . WeaponWatch با استفاده از یک دوربین مادون قرمز پرقدرت و فناوری پردازش داده پرسرعت نسل پنجم ، علایم حرارتی سلاح های شلیک شده را به صورت زمان واقعی شناسایی ، تجزیه و تحلیل می کند . سرعت و دقت WeaponWatch این امکان را به وجود می آورد که با تشخیص و پاسخ به آتش سلاح دشمن با هشدار دادن به سربازان و مشخص کردن نوع و محل سلاح شلیک کننده ، حتی قبل از رسیدن صدای آتش سلاح دشمن به حسگر صوتی ، بتوان اقدام به آتش متقابل کرد . WeaponWatch می تواند شلیک اسلحه را در زمان واقعی ( Realtime ) ، در روز یا شب و در یک محدوده دید 120 درجه تشخیص دهد . حسگرها می توانند به صورت ثابت مستقر شوند یا روی خودروهای در حال حرکت نصب شوند . WeaponWatch می تواند شلیک سلاحهای مشخص شده ای را در بین شلیک مداوم تعداد زیادی سلاحهای مختلف شناسایی کند . این سیستم می تواند مکان سلاح شلیک کننده مورد نظر را به صورت زاویه ، ارتفاع و فاصله ( azimuth, elevation and range ) مشخص کند تا مختصات جغرافیایی عملیاتی آن تعیین شود . WeaponWatch با سیستم راهنمای سکویی که بر آن استقرار پیدا می کند ، یکپارچه می شود تا با سرعت آن تطبیق پیدا کند و برای طبقه بندی سلاح شناسایی شده از پایگاه داده وسیعی از امضاهای شلیک سلاحهای مختلف ، استفاده می کند . این پایگاه داده شامل سلاحهای کوچک ، تفنگ های تک تیرانداز ، تیربارها ، RPG ها ، MANPAD ها ، تانکها ، خمپاره ها ، توپخانه و سایر سلاحها است. WeaponWatch می تواند آتش هر یک از این سلاح ها را از خارج از برد موثر خود هم تشخیص دهد . سیستم فورا با مشخص کردن نوع سلاح شناسایی شده و موقعیت جغرافیایی آن واکنش نشان می دهد و همزمان با این که حسگرهای یکپارچه ،سلاح ها و سایر سیستم ها با هم عمل می کنند ، داده های رویدادهای تشخیصی و پاسخ داده شده به سیستم های فرماندهی و کنترل مخابره می شوند . رابط کاربری WeaponWatch .اطلاعات بصری دقیقی را به عامل انسانی که در حلقه کنترل قرار دارد ، ارائه می دهد. WeaponWatch برای شناسایی و پاسخ به شلیک سلاح های دشمن ، دقت عمل حسگر مادون قرمز و تحلیل داده ها با سرعت بسیار بالا را ترکیب می کند تا جنگجویان را قادر سازد تا بلافاصله شناسایی ،، مکان یابی و طبقه بندی شلیک از طیف گسترده ای از سلاح ها را انجام بدهند ..عناصر اساسی اینً سیستم در شکل نشان داده شده است .جنگجویان و پرسنل امنیتی در معرض خطر فزاینده ای از تیراندازی توسط تک تیراندازها و تیراندازی از داخل خودرو هستند .این اقدامات تروریستی در بیشتر موارد به دلیل دشواری در شناسایی ومکان یابی آتش دشمن موفقیت آمیز است .نیروهای درگیر با عملیات آزًادی عراق ( OIF ) امروزه ( سال 2010 ) از این سیستم برای ارائه اطلاعات دقیق هدف گیری در مناطق شهری و باز استفاده می کنند. WeaponWatch امضای مادون قرمز هر اسلحه را در لحظه شلیک می گیرد ، بلافاصله آًن را از پایگاه داده هزاران آتش دهانه سلاح شناسایی می کند و موقعیت آن راروی صفحه نمایش می دهد . این سیستم قبلا خود را در جنگ ثابت کرده است .نسخه قدیمی تر و شکننده 400 پوندی این سیستم در عراق ،بالای ساختمان بلندی که تمرکز بالایی از تیراندازی گروههای شبه نظامی در منطقه دور آن وجود داشت ، نصب و آزمایش شد . در عرض چند روز ،بعدی مشخص شد که نیروهای آمریکایی قادر به استفاده از WeaponWatch برای پاسخ سریعتر به آتش بودند و در نتیجه حملات دشمن کاهش قابل توجهی داشت . سیستم WeaponWatch و اجزای آن البته هیچ سیستم ضد تک تیراندازی کامل نیست و هر سیستمی را می توان فریب داد یا اگر دشمن درک کافی از حدود توانایی و ناتوانی های سیستم داشته باشد ، می تواند آن را مورد سوءاستفاده قرار دهد . اگر چه پتانسیل ترکیب بومرنگ آکوستیک و حسگرهای مادون قرمز WeaponWatch ممکن است به نیروهای آمریکایی قابلیت چند وجهی مورد نیازشان را ارائه بدهد. سیستمREDOWL یکی دیگر از سیستم های متحرک تشخیص تک تیرانداز است . این سیستم دارای سیستم یافتن جهت صوتی (ADF) است که توسط BioMimetic Systems توسعه یافته است .ADF مبتنی بر مدارهای عصبی پیشرفته ای است که تقلیدی از سیستم شنوایی انسان را ارائه می کند و اطلاعات دقیقی را در محیط های با نویز پس زمینه بالا ارائه می دهد .این سیستم از نشانگر و روشن کننده لیزری ، مکان یاب و طبقه بندی کننده صوتی ، تصویرگر حرارتی ، موقعیت یابی GPS، یک دوربین نور روز و مادون قرمز و دو دوربین زاویه باز استفاده می کند . iRobot علاوه بر ارائه سکوی ربات PackBot خود ، نرم افزار و عملکردهایی برای ربات را توسعه داد .Insight Technology ، تولید کننده سیستم های لیزر مرئی و مادون قرمز با کارایی بالا و روشن کننده ( illuminator ) ، در حال توسعه سیستم های اپتیکی REDOWL است .BioMimetic Systems، یک شرکت با سابقه کار به عنوان مرکز فوتونیک ، مسئول سیستم های تشخیص و مکان یابی صوتی REDOWL است . آزمایشگاه تحقیقاتی ارتش آمریکا منبع اصلی تامین مالی این پروژه است. REDOWL یک مجموعه حسگر از راه دور و قابل گسترش است که برای ارائه اطلاعات هشدار اولیه ، تشخیص شلیک سلاح ، اطلاعات ، نظارت و قابلیت های هدف گیری به نیروهای نظامی و سازمان های دولتی طراحی شده است . PackBot مجهز به REDOWL برای نیروهای پشتیبانی سریع ارتش ( Army’s Rapid Equipping Force ) در میدان تیر و هدفهای پرتابی آزمایش شده است . در بیش از 150 گلوله شلیک شده از تپانچه های 9 میلیمتری ، M-16 و AK-47 از فاصله بالای 100 متر ، ،سیستم REDOWL در بیش از 94 درصد موارد منبع تیراندازی را با موفقیت شناسایی کرد . سیستم REDOWL نصب شده بر روی روی ربات تاکتیکی متحرک PackBot iRobot PackBot یک ربات متحرک تاکتیکی است که می تواند توسط یک سرباز به صورت دستی حمل و به کار گرفته شود . همانطوری که در افغانستان و عراق به اثبات رسید ، PackBot می تواند مناطق خطرناک یا غیرقابل دسترس را جستجو کند و اولین نگاه امن به سربازان ارائه کند تا بدانند چه انتظاری داشته باشند و چگونه پاسخ دهند . REDOWL مجموعه ای از سیستم های تشخیص نوری و صوتی از جمله یک نشانگر و روشن کننده لیزری ، مکان یاب و طبقه بندی کننده صوتی، تصویرگر حرارتی ،موقعیت یاب GPS دوربین مادون قرمز و نور روز و دو دوربینبا زاویه دید گسترده را دارد . هنگامی که این سیستم ها با PackBot یکپارچه می شوند ،ربات را قادر می سازند تا نقطه شروع تیراندازی متخاصم را به دقت شناسایی ،مکان یابی و مشخص کند .این سیستم ها همچنین REDOWL رابرای نظارت شهری در هر زمانی از روز و شب برای شناسایی ،موقعیت های گروگان گیری ، سنگر ،پاسگاه های رصد خط مقدم و ماموریت های حفاظت محیطی ایده آل می سازند . نتیجه گیری تجزیه و تحلیل داده های ثبت شده در طول اندازه گیری های تجربی نشان می دهد که تشخیص شلیک گلوله در باند طیفی مرئی و مادون قرمز کار چندان پیچیده ای نیست . استفاده موثر از هر دو باند طیفی برای تشخیص تیرانداز نیاز به مقدار قابل توجهی از داده های تجربی برای توصیف کامل پارامترهای شلیک واقعی دارد .چنین داده هایی که امضا نامیده می شوند ، مبنایی برای توسعه الگوریتم های کارآمد برای دستگاه های تشخیص شلیک هستند. سیستم های الکتواپتیک غیرفعال و فعال سلاح های مؤثری در عملیات ضد تک تیرانداز هستند .مزیت اصلی آنها قابلیت تشخیص زودهنگام یک تهدید بالقوه است .چنین سیستمهایی همه کاره هستند و می توانند به عنوان دستگاه های مستقل یا به عنوان بخشی از سیستم های دارای چند حسگر عمل کنند .ادغام حسگرهای مختلف در یک سیستم تشخیصی ،احتمال تشخیص درست را افزایش می دهد و نرخ هشدار کاذب را کاهش می دهد . با تطبیق گستره فاصله قابل توجه حملات تک تیرانداز ، ،سیستم های الکترو اپتیک در شرایط میدان جنگ مدرن بسیار مؤثر هستند .نتایج مثبت استفاده عملیاتی از چنین سیستم هایی ثابت می کند که آنها سطح بالاتری از حفاظت از نیروها را به ویژه در درگیریهای نامتقارن اخیر ارائه می دهند. منبع پی نوشت : با توجه به این که مقاله مربوط به سال 2010 است ، در این مدت پیشرفتهای بسیاری در این زمینه اتفاق افتاده اند و با کمک پیشرفت تکنولوژی دستگاههای جدید تری با امکانات گسترده تر ساخته شده اند . در ادامه همین تاپیک اگر لطف خدا یاری کند ، به سیتمهای جدید هم خواهیم پرداخت .

یک توضیح : در ادامه مقاله در مورد سنجش طیفی آتش دهانه ، تستهای آزمایشگاهی برای مشخص کردن امضاهای آتش دهانه در سلاحهای مختلف و تجزیه تحلیل داده های حاصله می پردازد که این قسمتها را از ترجمه حذف کردم و به ادامه موضوع و مبحث سیستم های غیرفعال که بیشتر کاربردی است می پردازیم . سلام اتفاقا تمام بحثها تا اینجا مربوط به تشخیص صوتی محل تک تیر انداز و تشخیص اپتیکی آتش دهانه اسلحه بود . تک تیراندازی سراغ دارید که اسلحه اش صدای شلیک یا آتش دهانه اسلحه نداشته باشد ؟

تصاویر بیستمین نمایشگاه آیپاس

سلام - به زودی در قاره آفریقا شاهد حضور این سلاح در نبردها خواهیم بود بیشتر از انکه در نقش پدافند ظاهر شود مانند توپ خودکششی در دستان جنبشهای آفریقایی خواهد درخشید

توپ 100 میلی متری ضد هوایی سعیر (صادراتی) توپ ضد هوایی سعیر یک توپ دفاع هوایی با کالیبر متوسط است که بر روی یک کشنده ی چهارچرخ نصب شده است که توسط مرکز کنترل شلیک و رادار برای شلیک در برابر تهدیدات هوایی که تا ارتفاع 36000 فوت (12000 متر) پرواز می کند کنترل می شود. همچنین می توان از آن برای انهدام اهداف ارتفاع کم تا متوسط، دریایی و زمینی استفاده کرد. می توان از آن در هر دو نسخه یدک کشی یا خودکششی استفاده کرد. جزئیات :

مشخصات کامل موتور توربوفن جهش 700 اولین موتور توربوفن بومی ایران در کلاس نسل چهارم مشخصات: _وزن : حدود 140 کیلوگرم _توانایی ایجاد 700 کیلوگرم تراست _قابل نصب بر روی پرنده های تا وزن 4000 کیلوگرم _امکان تأمین رانش وسائل پروازی برای عملکرد در ارتفاع حدود 60000 پا یا 18300 متر _دارای دو محور _دارای پره های توربین تک بلوری _دارای زمان بین دو تعمیر اساسی و قابلیت اطمینان بسیار بالا _مصرف سوخت در حدود 13.77 گرم بر هر ثانیه

در بحث پدافند و موشک ها نکته ای که وجود داره اینه: روند توسعه پدافند معمولا یک گام پس از شناخت تهدید هست. یعنی اول تهدید که اینجا موشک هست شناسایی میشه و مشخصاتش استخراج میشه و برای این تهدید با صرف زمان و هزینه زیاد یک سامانه پدافندی با مشخصات تقریبا معین بنا به مشخصات موشکی طرف مقابل طراحی میشه. پس کشور مهاجم میتونه اگر خلاق باشه یک گام پیش باشه از کشور مدافع به این شکل که پس از تکمیل طراحی پدافند و توسعه اش توسط دشمن (با صرف هزینه و زمان و تولید در کمیت ) حالا با یک راهبرد ابزاری یا تاکتیکی اون طراحی را در شکل کارکردی خودش هدف قرار بده. برای مثال با یک تغییر کوچک در موشکهاش یا حتی تغییر تاکتیکی یا طراحی یک سلاح مکمل در کنار موشکی در اون بحث توسعه و طراحی پدافندی دشمن در زمان تهاجم یک غافلگیری ایجاد کنه. حالا این میتونه متنوع باشه. از تغییرات نرم افزاری تا سخت افزاری، تغییرات تاکتیکی نحوه کاربرد سلاح، جنگال، سلاح مکمل، جغرافیا، حتی زمان و کمیت همه میتونند در خدمت این هدف باشند به شرطی اینکه از مشخصات سامانه های پدافندی دشمن شناخت کافی وجود داشته باشه و تا حد امکان حداقل چند نمونه از این طراحی ها به منظور غافلگیری پنهان بمونه. پ ن: مثلا یکی از غافلگیری های در دسترس تر میتونه موشک ضدماهواره باشه. فقط در همین بحث جمع آوری اطلاعات میدانی فی المثل ایالات متحده ماهواره های تصویربرداری یا هشدار زودهنگام مثل دو چشم جزئی جدایی ناپذیر از طراحی عملیات هاش شدند، یعنی یک عادت زمانی شکل گرفته که هرچند براش الترناتیوهایی حتما در پلنهاشون دارند ولی خب در عمل تمام تکیه بر ابزارهای در دسترسشون هست و تجربیاتشون هم بر این پایه شکل گرفته. حالا به وقت خاص، اگر این چشمها از کار بیفتند اون هم در عین غافلگیری خب خودش یک گام برای تزلزل جبهه مقابل هست هر چه قدر هم که میخواد نابرابر باشه جبهه. اصولا سیستمهای پیچیده آسیب پذیر تر هستند و بیشتر متکی بر اجزا.

اینفوگرافی شبکه دفاع موشکی اروپا در برابر حملات بالستیک (در اینجا از جانب ایران) رادارهای زمین‌پایه هشدار زودهنگام و ماهواره‌ها، پرتاب موشک بالستیک را رصد می‌کنند و سپس سامانه‌های دفاع فعال با موشک سامانه پاتریوت پک-٣ و اس‌ام-٣، سرجنگی را رهگیری و ساقط می‌کنند.

[b]*گام‌هاي ايران به سوي گداخت هسته‌يي* *بايد به پروژه «ايتر» بپيونديم *طراحي مفهومي«توكامك»ايراني *جهان بزودي از دوران شكافت به دروازهاي گداخت هسته‌يي مي‌رسد‌[/b] گداخت تامين‌ كننده انرژي ستارگان است و از نظر اصولي مي‌تواند منبع تقريبا نامحدود و از نظر محيطي بي‌خطرترين نوع انرژي بر روي زمين باشد. مشخص شده است كه مهار انرژي گداخت چالش علمي و فني دشواري است كه در ابتدا انتظار آن نمي‌رفت، اما به نظرمي‌رسد زمان اين‌كه انرژي گرماهسته‌يي‌ (گداخت) در اختيار بشر قرار گيرد، فرا رسيده است. از نظر رتبه‌ي ايران در جهان در زمينه‌ي گداخت هسته‌يي بايد گفت كه با وجود سرمايه‌گذاري قابل توجه صورت گرفته در بيش از يك دهه‌ اخير، برخي مشكلات از جمله مسايل مربوط به مديريت و برنامه‌ريزي سبب شده تا ايران به جايگاه شايسته خود در اين زمينه دست نيابد و امروز از چين، كره جنوبي و هند كه در اوايل دهه‌ي 70 از آنها پيش بوديم، عقب باشيم. با توجه به اين كه ايران از گذشته، مسيري قابل تامل و رو به جلو در پژوهش و آزمايش در زمينه گداخت را پيموده است؛ايران بايد امروز يكي از كشورهاي عضو پروژه "ايتر"(راكتور آزمايشي گراماهسته‌يي بين‌المللي) مي‌بود. شروين گودرزي، دكتراي مهندسي هسته‌يي با گرايش گداخت هسته‌يي و عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي سازمان انرژي اتمي است كه از سال 1372كه در آن هنگام دانشجوي كارشناسي ارشد الكترونيك بوده است، وارد اين سازمان شده است كه با او به عنوان يكي از برجسته‌ترين كارشناسان در زمينه گداخت در خصوص جايگاه نيروگاه‌هاي گداخت هسته‌يي در آينده و نيز چشم‌انداز فعاليت ايران در اين زمينه به گفت‌و‌گو پرداختيم. [size=18]ايران دستگاه توكامك مي‌سازد [/size] دكتر شروين گودرزي، عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي و رييس آزمايشگاه "گداخت هسته‌يي با محصورسازي مغناطيسي غيرتوكامك" در گفت‌وگوي اختصاصي با خبرنگار انرژي هسته‌يي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره اظهارات رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام مبني بر اين‌كه "ايران وارد مرحله گداخت هسته‌يي شده است" گفت:« البته فعاليت ما در زمينه گداخت هسته‌يي خيلي وقت است كه آغاز شده و آقاي هاشمي‌رفسنجاني در دوران رياست جمهوري‌شان در زمستان 1374 در افتتاح توكامك "دماوند" در سازمان انرژي اتمي نيز حضور داشتند به خوبي از فعاليت‌هاي ايران در زمينه گداخت هسته‌يي مطلعند.» وي كه در زمينه گداخت هسته‌يي فعاليت مي‌كند، درباره دستگاه توكامك "دماوند" ايران( توكامك پيشرفته‌ترين دستگاهي است كه تا بحال براي بدست‌آوردن شرايط جوش هسته‌يي توليد شده است)، اظهار كرد:« اين دستگاه با كمك روس‌ها طراحي و ساخته شده است و از كارآمدترين دستگاه‌هاي توكامك كوچك جهان است.» اين عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي با اعلام اين مطلب كه در حال حاضر در مرحله طراحي مفهومي دستگاه توكامك ايراني هستيم، گفت:« اين توكامك از توكامك "دماوند" بزرگ‌تر و توسط متخصصان داخلي طراحي و ساخته خواهد شد.» وي در خصوص اندازه اين توكامك، گفت:« اندازه واقعي آن هنوز انتخاب نشده است.» گودرزي در ادامه با اشاره به زمان شروع تحقيقات گداخت هسته‌يي در ايران گفت:« تحقيقات ايران در اين زمينه بيش‌تر از سه دهه است كه آغاز شده و راه‌اندازي بخش فيزيك پلاسماي سازمان انرژي اتمي به چند سال قبل از انقلاب اسلامي باز مي‌گردد.» رييس آزمايشگاه گداخت با محصورسازي مغناطيسي غيرتوكامك، اراده ايران براي ساخت دستگاه توكامك در كشور را نشان دهنده حركت كشور به سمت گداخت هسته‌يي خواند و تامين بودجه لازم براي اين كار را ضروري دانست و افزود:« در مرحله اول بايد بودجه لازم براي طراحي دستگاه تامين شود كه رقم قابل توجهي است. هم‌چنين در مرحله ساخت به بودجه بسيار بيشتري احتياج داريم.» [b]برنامه‌هاي ايران در سال‌هاي آغازين دهه‌ي 30 بلند پروازانه بود [/b] وي با بيان اين‌كه اگر در موقع لازم كار بر روي شكافت هسته‌يي در ايران آغاز و به خوبي مديريت مي‌شد، امروز در جايگاه مناسبي قرار داشتيم و امروز براي ساخت نيروگاه هسته‌يي آب سبك محتاج ديگران نمي شديم، اظهار داشت:« از سال‌هاي آغازين دهه 30 رهبران ايران با اينكه مي‌دانستند انرژي اتمي در آينده جايگاه خاصي خواهد داشت، اما براي اين كار خيلي دير اقدام كردند و وقتي كار را شروع كردند، بلند‌پروازانه عمل كردند.در 1353 يك مرتبه تصميم گرفتند، سازمان انرژي اتمي تاسيس كنند و برنامه‌ريزي كردند تا 20 سال بعد، 25 هزار مگاوات برق هسته‌يي توليد كنيم.» اين كارشناس مسائل هسته‌يي در خصوص تاثير تشويق‌ها و حمايت آمريكا براي هسته‌يي شدن ايران در سال‌هاي قبل از انقلاب بر دولتمردان وقت ايران با تاييد اين موضوع، گفت:« با اين حال اگر رهبران وقت كشور تعقل كافي مي‌داشتند در فاصله سال‌هاي 1333 تا 1353 كاري مي‌كردند كه از همان سال‌ها كارشناسان و متخصصان كشور كار را شروع كنند، در آن صورت قطعا امروز نتايج بهتري در دست داشتيم.» [b]گداخت فرآيندي‌ است كه در خورشيد و ستارگان رخ مي‌دهد [/b] وي گفت:« برخلاف روش شكافت هسته‌يي كه در آن عناصر سنگين با بمباران نوترون‌ها شكافته و انرژي آزاد مي‌شود، در گداخت، هسته‌هاي سبك مثل هيدروژن با يكديگر تركيب و به هسته عناصر سنگين‌تر مثل هليوم تبديل مي‌شوند و در ضمن اين واكنش مقداري از جرم به انرژي تبديل مي‌شود. اين‌ همان فرآيندي است كه در خورشيد و ستارگان رخ مي‌دهد. از آن‌جايي كه در كره زمين احتمال واكنش هسته‌هاي هيدروژن بسيار كم است، از ايزوتوپ سنگين هيدروژن (دوتريم) استفاده مي‌شود و چون بارهاي الكتريكي هسته‌ها مثبت است و بارهاي هم‌نوع يكديگر را دفع مي‌كنند، از اين رو واكنش گداخت خود به خود صورت نمي‌گيرد و براي انجام آن بايد به شكلي بر نيروي دافعه بين هسته‌ها غلبه كرد. براي اين كار بايد سرعت تحرك هسته‌ها را افزايش داد كه اين به معناي بالا بردن دماست. در دماهاي بسيار بالايي كه براي وقوع گداخت لازمند، ماده به حالت پلاسما (حالت چهارم ماده) كه از هسته‌هاي مثبت و الكترون‌ها با بار منفي كه آزادانه در حال حركت‌اند، تشكيل شده، در مي‌آيد.» عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي گفت: « براي رخ دادن واكنش گداخت، پلاسما بايد با دماي ميليون‌ها درجه سانتيگراد (در رآكتورهاي گداخت حدود 100 ميليون درجه سانتيگراد) گرم شود. دماي زياد پلاسماي درون محفظه رآكتور به خاطر سرعت بالاي ذرات آن است و چون برخورد ذرات پلاسما به ديواره محفظه موجب از بين رفتن انرژي آن‌ها و سرد شدن پلاسما مي‌شود، بايد به شكلي، از برخورد پلاسما به ديواره محفظه جلوگيري شود و پلاسما با چگالي مناسبي براي مدت زمان كافي محصور شود.» رييس آزمايشگاه گداخت با محصورسازي مغناطيسي غيرتوكامك سازمان انرژي اتمي، ادامه داد:« هيچ ظرف و محفظه‌ي مادي قادر به محصورسازي پلاسما در دماهاي مورد نياز در رآكتورهاي گداخت نيست. پلاسماي توليد شده به دو روش محصور مي‌شود؛ محصورسازي لختي و مغناطيسي.» وي در ادامه توضيح داد:« پس از پايان جنگ در 1946 در كالاهان انگليس اولين ايده‌ها درباره تكنيك‌هاي گداخت هسته‌يي مورد بررسي قرار گرفت و به تدريج روش‌هاي محصور‌سازي مغناطيسي و لختي براي انجام واكنش گداخت انتخاب شدند.» او با بيان اين‌كه روش مغناطيسي امروز در دنيا بيش‌تر مورد توجه است، اظهار كرد:« بهترين دستگاه براي محصورسازي مغناطيسي توكامك است. اين دستگاه در اوايل دهه 1960 اختراع شد و انستيتو "كورچاتف" مسكو اولين توكامك به نام T3 را ساخت. در كنفرانس نووسيبيرسك در 1968 نتايج تحقيقات بر روي توكامك مطرح شد، اين نتايج به قدري خيره‌كننده بودند كه تمام كشورهاي دنيا سراغ آن رفتند.» [b]ايران دستگاه‌هاي توكامك "الوند" و "دماوند" را در اختيار دارد [/b] گودرزي گفت:« در حال حاضر در پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي، دستگاه‌هاي توكامك "الوند" و "دماوند" را در اختيار داريم.» عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي با اشاره به طراحي يك توكامك بزرگ بومي در كشور تصريح كرد:« معتقدم اين پروژه را مي‌توان با هزينه مناسبي در داخل طراحي كرده و ساخت. در حال حاضر سرگرم بررسي و برآورد اوليه زمان و هزينه طراحي آن هستيم.» [b]انرژي هسته‌يي تنها چاره كار بشر براي تامين انرژي است [/b] او با اشاره به تمايل و تلاش بشر براي دسترسي به منابع انرژي نامحدود از جمله توليد انرژي از طريق گداخت هسته‌يي، گفت:« مصرف انرژي بشر روز افزون شده است. از 1850 تا 1950 مصرف سالانه انرژي جهان بيش از ده برابر شده است و در خوشبينانه‌ترين حالت از 1950 تا 2050 هم مصرف انرژي جهان دست كم ده برابر مي‌شود كه با توجه به رشد سريع كشورهايي مثل هند و چين ميزان تقاضاي انرژي در دنيا بسيار افزايش مي‌يابد و از اين مقدار بيشتر هم خواهد شد، اين در حالي است كه سيستم‌هاي متداول توليد انرژي ديگر پاسخگوي نياز بشر نيستند. هم‌چنين براي استفاده از انرژي‌هاي به اصطلاح نو نيز چشم‌انداز اميد بخشي وجود ندارد. منابع انرژي فسيلي هم محدودند و هم محيط زيست را به شدت آلوده مي‌كنند.» اين كارشناس مسايل هسته‌يي هم‌چنين به محدوديت‌هاي موجود در تامين انرژي براي توليد برق اشاره كرد و گفت:« امكان گسترش استفاده از انرژي برق آبي امروز بسيار محدود شده است. در حال حاضر بر روي اكثر رودخانه‌هاي بزرگ سد بسته شده است. برق آبي ظاهرا انرژي پاكي است، اما آلودگي‌هاي زيست محيطي كه در اكثر سدهاي بزرگ پيش مي‌آيد و مشكلات ديگري مانند مسايلي كه سد "سيوند" براي آثار باستاني ايجاد كرد، مساله است.» وي با بيان اين نكته كه هيچ كدام از اين انرژي‌ها واقعا نو نيستند، اظهار داشت:« 2000 سال پيش در سيستان ايران، هزاران آسياب بادي مي‌چرخيدند و گندم آرد مي‌كردند، اگر كنار گذاشته شدند به اين دليل بود كه در حجم وسيع نمي‌توان از آن‌ها استفاده كرد و به همين شكل انرژي‌هاي زمين‌گرمايي و خورشيدي. انرژي‌هايي مثل زمين گرمايي‌، خورشيدي، جزر و مد، بيوگاز و غيره يك درصد برق جهان را هم تامين نمي‌كنند، بنابراين انرژي هسته‌يي تنها چاره كار بشر است.» رآكتورهاي گداخت درمقابل هرگونه انفجار صد درصد ايمن هستند سوخت اوليه رآكتور گداخت پرتوزايي ناچيزي دارند گودرزي با اشاره به مشكلات رآكتورهاي هسته‌يي شكافت، تصريح كرد:« محدوديت منابع اورانيوم جهان، تاثير مسايل سياسي بر ساخت رآكتورهاي اتمي، كاربرد نظامي مواد هسته‌يي حاصل از شكافت و خطر بالقوه آن، پسمان‌هاي خطرناك راديو‌اكتيو، خطر بالقوه انفجار هسته‌يي در رآكتور و نيز دشواري غني‌سازي اورانيوم از جمله اين محدوديت‌هاست. اما رآكتورهاي گداخت شش برتري مطلق دارند؛ پسمان راديو‌اكتيو بسيار كمي دارند، پسمان گرمايي ندارند، در مقابل انفجار هسته‌يي صد در صد ايمن هستند، در برابر هرگونه حمله نظامي، خرابكاري و حوادث غيرمترقبه ايمن هستند، مشكل تامين منابع سوخت ندارند؛ چون هيدروژن فراوان‌ترين عنصر در دنياست و مواد حاصل از واكنش گداخت هسته‌يي كاربرد تسليحاتي ندارد.» اين كارشناس مسائل هسته‌يي در ادامه اين گفت‌وگو با اشاره به واكنشي كه در نيروگاه‌هاي گداخت هسته‌يي صورت مي‌گيرد، گفت:« در رآكتورهاي گداخت توليد انرژي از طريق واكنش‌هاي گداخت دوتريم - تريتيم و يا دوتريم - دوتريم انجام مي شود. به طور متوسط در هر 6700 اتم هيدروژن يك دوتريم وجود دارد كه به راحتي از آب دريا قابل استخراج است. تامين تريتيم نيز از طريق برهم كنش ليتيوم با نوترون انجام مي‌شود. منابع عظيمي از ليتيوم در خاك، به ويژه در كشورهاي آفريقايي وجود دارد، بنا‌بر‌اين از نظر منابع سوخت هيچ جاي نگراني نيست. يعني سوخت اوليه رآكتور گداخت، دوتريم و ليتيوم است و حاصل آن هليوم يا تريتيم است كه پرتوزايي ناچيزي دارد. اين در حالي است كه سوخت اوليه رآكتور شكافت (اورانيوم) پرتوزاست و پسمان آن پرتوزايي‌اش بسيار زيادتر است.» وي در خصوص پروژه بين‌المللي ايتر، با بيان اين‌كه طرح ايتر در 1985 آغاز شد، گفت:« در اجلاس سران در ژنو در 1985 تحت عنوان "اتم براي صلح" ميخاييل گورباچف به رونالد ريگان پيشنهاد داد، دو كشور تلاش‌هايشان در خصوص گداخت را روي هم بگذارند؛ چرا كه در آن زمان تحقيقات روي گداخت هسته‌يي كاملا علني شده بود. پس از آن با پيوستن اتحاديه اروپا و ژاپن اين پروژه به شكل گسترده‌اي مطرح شد.» اين عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي در ادامه در خصوص همكاري روسيه با آمريكا در پروژه ايتر و ساير كشورها كه در آن اطلاعات فني و تكنولوژيك رد و بدل خواهد شد، در حالي كه در بسياري از زمينه‌ها اين دو كشور و كشورهاي هسته‌يي ديگر به شدت از دانش و تكنولوژي خود به ويژه در زمينه هسته‌يي حفاظت مي‌كنند، گفت:« آغاز اين مشاركت به پايان جنگ سرد باز مي‌گردد، در دهه 1980، دو پروژه مهم به عنوان مظهر همكاري متقابل شرق و غرب، يكي قرار دادن ايستگاه‌ فضايي بين‌المللي در مدار زمين و ديگري پروژه‌ي ايتر معرفي شدند.» [b]هزينه‌ بالاي مالي و عظيم بودن پروژه و متمركز نبودن نيروهاي متخصص از مهمترين دلايل مشاركت كشورهاي بزرگ در ايتر است [/b] وي با تاكيد بر ضرورت همكاري ميان كشورهاي بزرگ از جمله آمريكا و روسيه براي حل مشكلات بزرگ جهان امروز از جمله مساله محيط زيست، تصريح كرد:« علم و تكنولوژي، فرهنگ استفاده از آن و تعامل با ديگران را با خود به همراه مي‌آورد. بايد در نظر داشته باشيم كه مساله انرژي، امروز جهاني شده است و آلودگي محيط زيست بر اساس سوخت فسيلي به يك كشور منحصر نمي‌شود. امروز همه متوجه شده‌اند كه بر روي يك كشتي سوارند، لايه‌ي ازن فقط بالاي سر آمريكا سوراخ نشده است، بنابراين چه كشورهاي پيشرفته و صنعتي كه سهم بيشتري در آلودگي محيط زيست دارند و چه كشورهاي كمتر توسعه‌يافته و ضعيف به كمك يكديگر نياز دارند.» او اضافه كرد:« البته يكي از دلايل مهم مشاركت كشورهاي بزرگ در پروژه ايتر هزينه‌ بالاي مالي و عظيم بودن اين پروژه و متمركز نبودن نيروهاي متخصص مورد نياز در كشورهاي مختلف است.» اين عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و تكنولوژي هسته‌يي اظهار داشت:« طراحي مفهومي ايتر از 1988 آغاز و تا 1992 ادامه يافت. آزمايش‌هاي صورت گرفته نشان دادند كه جريان الكتريكي توكامك ايتر، بايد حدود 10 برابر توكامك معروف "جت" باشد و انتظار مي‌رود، سه فاكتور مهم چگالي، زمان محصور‌سازي و دما به طور هم زمان به دست آيد.» [b] آمريكا و روسيه نپذيرفتند پروژه ايتر در خاك هر يك از اين كشورها ساخته شود [/b] گودرزي ادامه داد:« هريك ازدست‌اندركاران پروژه ايتر خواهان آن بودند كه اولين نمونه از اين رآكتور در خاك كشورشان باشد، اما آمريكا به هيچ وجه نمي‌پذيرفت كه اين پروژه به ويژه در خاك روسيه انجام شود و بالعكس. در اين شرايط اتحاديه اروپا مورد توافق اكثريت قرار گرفت. بحث‌ها ادامه داشت تا اين كه سال گذشته كلنگ بناي اين نيروگاه در جنوب فرانسه به زمين زده شد و انتظار مي‌رود تا 2015 يا 2016 ساخت آن به پايان رسد.» اين كارشناس مسائل هسته‌يي گفت:« اگر جهش بهاي نفت كه چند بار در سال‌هاي گذشته پيش آمد، باز تكرار شود به اقتصاد كشورهاي غربي ضربه‌هاي سختي وارد مي‌شود. آن‌ها تقريبا راهكاري براي مقابله با جهش قيمت نفت ندارند، از اين رو، اين مساله دليل خوبي است تا همكاري بر سر پروژه ايتر توجيه داشته باشد.» فهم جديدي از انرژي و نياز به آن ميان قدرت‌هاي بزرگ و هسته‌يي شكل گرفته است [b]دنيا تا 15 سال ديگر از دوران شكافت به دروازه‌هاي گداخت وارد مي‌شود [/b] وي گفت:« تا 15 سال ديگر پروژه ايتر به سرانجام مي‌رسد و دنيا از دوران شكافت به دروازه‌هاي گداخت وارد مي‌شود.» اين عضو هيات علمي پژوهشگاه علوم و تكنولوژي هسته‌يي تصريح كرد:« به نظر مي‌آيد، فهم جديدي از انرژي و نياز به آن در آينده در ميان قدرت‌هاي شمال و پيشرفته با توافقي كه در پروژه ايتر صورت گرفت در حال شكل‌گيري است.» [b] كره‌ جنوبي در دهه‌ي 80 در شكافت و گداخت از ايران عقب‌تر بود [/b] گودرزي در ادامه گفت‌و‌گو با ايسنا در خصوص جايگاهي كه ايران مي‌توانست، امروز در گداخت هسته‌يي داشته باشد با تاكيد بر اين‌كه ايران بدون ترديد مي‌توانست جايي بالاتر از جاي فعلي كره‌جنوبي و بسياري از ممالك ديگر در گداخت هسته‌يي داشته باشد، دليل اين امر را مربرط به مديريت علمي و پژوهشي ضعيف در كشور دانست و افزود:« كره‌جنوبي در دهه 1980 در خيلي از بخش‌هاي علمي و اقتصادي از ما عقب‌تر بود. نه تنها در گداخت، بلكه در شكافت هم از ما عقب‌تر بود.» وي گفت:« دكتر نراقي مسوول وقت بخش فيزيك پلاسماي سازمان انرژي اتمي در سال 1354 يكي از بهترين دستگاه‌هاي تحقيقاتي مولد پلاسماي داغ و چگال (تتا پينچ) را ساخت. نراقي كسي بود كه توكامك كوچك "الوند" را با كمك كارشناسان داخلي و خارجي طراحي كرده و ساخت. شايد مسائلي مانند جنگ تحميلي گرفتاري‌هايي را براي ما ايجاد كرد، اما فقط مساله جنگ نبود كه ما را در گداخت عقب انداخت، بلكه اعمال سليقه‌هاي شخصي و اشتباه نيز در اين كار بي‌تاثير نبوده است. در دوران جنگ تحميلي به خاطر جنگ فعاليت كارشناسان و متخصصان كشور زير نظر دكتر نراقي معطوف به كارهاي اساسي‌تر شد و بعد از پايان جنگ مجددا كار و بررسي بر روي موضوع گداخت آغاز شد.» [b]فروپاشي شوروي فرصت مناسبي را براي استفاده از امكانات هسته‌يي روسي در زمينه گداخت فراهم كرد [/b] وي ادامه داد: « با توجه به تحريم‌ها، مطالعاتي درباره اين‌كه از كجا كمك فني گرفته شود و چه تجهيزاتي خريداري ‌شود صورت گرفت. در اين زمان به خاطر فروپاشي شوروي فرصت مناسبي پيش آمد تا از امكانات روسي استفاده كنيم و توكامك "دماوند" بر اساس مدل توكامك TVD روسيه كه از بهترين دستگاه‌هاي توكامك كوچك جهان بود، ساخته شد.» گودرزي معتقد است، پيشرفت كره‌جنوبي در ارتباط مستقيم با ثبات در مديريت و پرهيز از اعمال سليقه‌هاي شخصي بوده است و تاكيد كرد:« مديريت در عرصه‌ فني و علمي به الگوهاي خاص خود نياز دارد.» [b]در تامين دوتريم مشكل داريم [/b] در تحقيقات گداخت مانعي بر سر راه ما وجود ندارد وي در پاسخ به اين پرسش كه ايران در حال حاضر در گداخت هسته‌يي در چه رتبه‌اي در دنيا قرار دارد و به لحاظ مسايل سياسي با چه موانعي در اين زمينه روبروست، گفت: « از نظر تحقيقات در زمينه گداخت مانعي بر سر راه وجود ندارد. كشورهايي كه روش گداخت را پيش مي‌گيرند، خطري براي دنيا نيستند، اما به لحاظ تحريم‌هايي كه به طور يكجانبه و بين‌المللي در مورد ايران اعمال مي‌شود با مشكلاتي روبرو هستيم، از جمله براي تامين دوتريم. تهيه‌ي گازهاي مختلف با خلوصي مناسب و مطمئن به توانايي‌هاي تكنيكي و صنعتي نياز دارد، هر چند ايران توانايي وارد شدن به اين عرصه را دارد و تحقيقات اوليه در اين خصوص انجام شده است.» اين كارشناس مسائل هسته‌يي در خصوص استفاده از دوتريم موجود در آب، با توجه به اين‌كه ايران كارخانه توليد آب سنگين در اختيار دارد، اظهار داشت:« البته، آب سنگين ارزشمندتر از آن است كه بخواهيم براي اين كار از آن استفاده كنيم. آب سنگين توليد كارخانه اراك براي استفاده در رآكتور تحقيقاتي 40 مگاواتي اراك در نظر گرفته شده است و در حال حاضر دوتريم مورد احتياج در آزمايشگاه‌هاي گداخت را از خارج خريداري مي‌كنيم.» [b]در سال‌هاي اخير بازدهي در بهره‌برداري از امكانات موجود در زمينه گداخت در سازمان انرژي اتمي افزايش يافته است [/b] وي ادامه داد:« يكي از مشكلات تحقيقاتي در ايران نداشتن ثبات مديريتي است. از سال 72 كه دستگاه توكامك دماوند راه اندازي شد تا امروز پنج بار رييس مركز تحقيقات گداخت هسته‌يي سازمان انرژي اتمي كه امروز به عنوان پژوهشكده فيزيك پلاسماي گداخت هسته‌يي زير نظر پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌يي فعاليت مي‌كند، تغيير كرده است. در سال‌هاي اخير بازدهي كار در اين زمينه و بهره‌برداري از امكانات موجود به طور قابل ملاحظه‌اي در سازمان انرژي اتمي افزايش يافته است. در عين حال حجم فعاليت فعلي در زمينه گداخت براي اين‌كه به دنيا برسيم، كافي نيست و مي‌طلبد هماهنگ‌تر و منسجم‌تر پيش برويم. جا به جايي مديران و يا اعمال محدوديت براي مديران پژوهشي و تحقيقاتي به خصوص در زمينه گداخت، منطقي و اصولي نيست. هم‌چنين بايد به آموزش نيروهاي فني و پژوهشي كارآمد مورد نياز و حفظ آن‌ها توجه بيشتري كرد.» عضو هيات علمي و رييس آزمايشگاه "گداخت هسته‌يي با محصورسازي مغناطيسي غيرتوكامك" گفت:« در پروژه‌هاي بين‌المللي گداخت مثل "جت" بعضي از مديران آن از دهه 1970 ميلادي در اين پروژه هستند؛ چرا كه به افرادي كه در اين جايگاه قرار مي‌گيرند به لحاظ علمي و مديريتي اعتماد وجود دارد، مگر آنكه به دليل فساد مالي، اخلاقي و يا از كار افتادگي مجبور به تغييرات شوند. متاسفانه جا به‌ جايي مديريت در بخش گداخت در ايران بدون توجه به اهميت اين موضوع ما را از روند كار عقب انداخت.» [b]در 10 سال گذشته سرعت كار در پروژه‌هاي پلاسماي كانوني، گداخت ليزري افزايش يافته است [/b] گودرزي درباره بودجه‌ تخصيص داده شده براي پروژه‌ گداخت، اظهارداشت:« براي مدتي گداخت در حال ركود بود با اين حال بودجه‌هايي كه در گداخت هر چند كم اختصاص داده مي‌شد، منطقي و دقيق صرف مي‌شد.» وي تاكيد كرد:« در 10 سال گذشته پروژه‌هايي مثل پلاسماي كانوني، گداخت ليزري و غيره در بخش گداخت سرعت گرفتند كه از مهمترين پروژه‌ها در گداخت هستند.» [b]"طرح بنياد آسيايي گداخت" ايران مدل كوچك شده پروژه ايتر بود كه جدي گرفته نشد [/b] اين كارشناس مسائل هسته‌يي در ادامه با اشاره به پيشرفت‌هايي كه در زمينه گداخت عملي بود، اما به دليل مشكلات حاصل نشدند، گفت:« به عنوان مثال در سال 1374 طرحي ارايه شد كه مدل كوچك پروژه ITER (ايتر) تحت عنوان "طرح بنياد آسيايي گداخت" بود. اين طرح در سطح بين‌المللي مطرح شده بود و با متخصصان برجسته روسيه، قزاقستان و پاكستان درميان گذاشته شده و قرار بود در گام‌هاي بعدي در مدت يكسال هند، كره‌جنوبي و چين به اين پروژه بپيوندند، اما از آنجايي كه پايه‌ي كار در ايران بد گذاشته شده بود، اين اهداف محقق نشد. در حالي كه افراد شناخته شده‌يي از جمله متخصصان بسيار برجسته روسي مانند آكادميسين وليخوف (مشاور علمي يلتسين كه مشاور گورباچف بوده است) كه بخشي از تحقيقات گداخت در جهان را در دهه‌ي 70 و 80 هدايت كرده است و از افرادي بود كه طرح اوليه "ايتر" توسط او مطرح شده است و هم‌چنين يكي از دانشمندان برجسته پاكستاني و رييس تحقيقات هسته‌يي قزاقستان در گردهمايي بنياد آسيايي گداخت در تهران شركت كرده بودند، اما متاسفانه در برابر چنين شخصيت‌ها و طرح عظيمي كه براي آن برنامه‌ريزي زيادي شده بود، يك فرد غير متخصص و ناكارآمد قرار گرفت كه حتي تحصيلاتش در زمينه‌ي فيزيك يا مهندسي هسته‌يي نبود و نمايندگي ما در اين طرح به وي سپرده شد. در چنين شرايطي انتظار مي‌رفت چه نتيجه‌اي بگيريم؛ جز اين‌كه كار از همان ابتدا جدي گرفته نشده و به بن‌بست رسيد.» گودرزي در پايان با بيان اين اعتقاد كه علت اينكه از كره‌جنوبي و يا پروژه ايتر جا مانديم، تغييرات مديريتي پي در پي تصريح كرد:« كشورهاي مختلفي در اين پروژه سرمايه‌گذاري و شركت كرده‌اند، ما هم در حال حاضر بايد تلاش‌مان اين باشد كه بتوانيم حداقل به قسمت‌هاي جانبي پروژه ايتر وصل شويم.» گفت‌وگو از خبرنگار ايسنا : زهرا اصغري

خوب مثل اينكه بايد توضيح كامل بدم ... البته اين تاپيك به مرحمت دوستان فيزيك دان سي پي اچ تهيه شده و از سايت هوپا گرفته شده... از ديرباز آرزوي بشر دستيابي به منبعي از انرژي بوده كه علاوه بر آنكه بتواند مدت مديدي از آن استفاده كند توليد پسماندهاي خطر ناك نيز در پي نداشته باشد.اكنون در هزاره سوم ميلادي اين آرزوي به ظاهر دست نيافتني كم كم به واقعيت مي پيوندد.اكنون بشر خود را آماده مي كند تا با ساخت اولين رآكتور گرما هسته اي (همجوشي هسته اي)آرزوي نياكان خود را تحقق بخشد.سوختي پاك و ارزان به نام هيدروژن,انرژي توليدي اي سرشار و پسماندي بسيار پاك به نام هليوم. اكنون مي پردازيم به واكنشهاي گرما هسته اي راهكارهاي استفاده از آن. [b]خورشيد و ستارگان: [/b] سالهاست كه دانشمندان واكنشي را كه در خورشيد و ستارگان رخ داده و در آن انرژي توليد مي كند كشف كرده اند.اين واكنش عبارت است از تركيب (برخورد) هسته هاي چهار اتم هيدروژن معمولي و توليد يك هسته اتم هليوم.اما مشكلي سر راه اين نظريه است. بالا ترين دمايي كه در خورشيد وجود دارد مربوط به مركز آن است كه برابر 15ضرب در 10 به توان6 مي باشد.در حالي كه در ستارگان بزرگتر اين دما به 20 ضرب در ده به توان 6 مي رسد.به همين خاطر تصور بر اين است كه آن واكنش معروف تركيب چهار اتم هيدروژن معمولي وتوليد يك اتم هليم در ساير ستارگان بزرگ نيست كه باعث توليد انرژي مي شود.بلكه احتمالا چرخه كربن در آنها به كمك آمده و كوره آنها را روشن نگه مي دارد.منظور از چرخه كربن آن چرخه اي نيست كه روي زمين اتفاق مي افتد.بلكه به اين صورت است كه ابتدا يك اتم هيدروژن معمولي با يك اتم كربنC12تركيب مي شود(همجوشي) و يك اتم N13 به علاوه يك واحد گاما را آزاد مي كند.بعد اين اتم با يك واپاشي به يك اتمC13به علاوه يك پوزيترون ويك نوترينو تبديل مي شود.بعد اينC13دوباره با يك اتم هيدروژن تركيب مي شود وN14و يك واحد گاما حاصل مي شود.دوباره در اثر تركيب اين نيتروژن با يك هيدروژن معمولي اتمO15و يك واحد گاما توليد مي شود.O15واپاشي كرده و N15به علاوه يك پوزيترون ويك نوترينو را بوجود مياورد.و دست آخر با تركيب N15با يك هيدروژن معموليC12به علاوه يك اتم هليوم بدست مي آيد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/L375-1.jpg[/img] ديديد كه در اين چرخه C12نه مصرف شد و نه به وجود آمد بلكه فقط نقش كاتاليزور را داشت.اين واكنشها به ترتيب و پشت سر هم انجام مي شوند.و واكنش اصلي همان تبديل چهار اتم هيدروژن به يك اتم هليوم است.مزيت چرخه كربن اين است كه سرعت كار را خيلي بالا مي برد. ولي اشكالي كه دارد اين است كه در دماي حد اقل20 ضرب در ده به توان6 شروع مي شود.بنا بر اين احتمال زيادي ميرود كه در ستاره هاي بزرگتر چرخه كربن باعث توليد انرژي مي شود. [b]محصور سازي [/b] يك تعريف ساده و پايه اي از همجوشي عبارت است از فرو رفتن هسته هاي چند اتم سبكتر و تشكيل يك هسته سنگينتر.مثلا واكنش كلي همجوشي كه در خورشيد رخ ميدهد عبارت است از برخورد هسته هاي چهاراتم هيدروژن وتبديل آنها به يك اتم هليوم . تا اينجا ساده به نظر ميرسد ولي مشكلي اساسي سر راه است;مي دانيدهسته ازذرات ريزي تشكيل شده است كه پروتون ونوترون جزءلاينفك آن هستند.نوترون بدون بار وپروتون بابارمثبت كه سايربارهاي مثبت رابه شدت ازخودميراند.مشكل مشخص شد؟ بله…اگرپروتونها(هسته هاي هيدروژن)يكديگررادفع ميكنندچگونه ميتوان آنهارادرهمجوشي شركت داد؟ همانطوركه حدس زديد راه حل اساسي آن است كه به اين پروتونهاآنقدرانرژي بدهيم كه انرژي جنبشي آنهابيشترازنيروي دافعه كولني آنهاشود و پروتونها بتوانند به اندازه كافي به هم نزديك شوند.حال چگونه اين انرژي جنبشي را توليد كنيم؟گرما راه حل خوبيست.در اثر افزايش دما جنب و جوش وبه عبارت ديگرانرژي جنبشي ذرات بيشتر و بيشتر ميشود به طوري كه تعداد برخوردها و شدت آنها بيشتر و بيشتر ميشود.به نظر شما آيا ديگر مشكلي وجود ندارد؟ خير,مسئله اساسيتري سر راه است. يك سماور پر از آب را تصور كنيد.وقتي سماور را روشن مي كنيد با اين كار به آب درون سماور گرما ميدهيد(انرژي منتقل مي كنيد).در اثر اين انتقال انرژي دماي آب رفته رفته بالاتر مي رود و به عبارتي جنب و جوش مولكولهاي آب زياد مي شود.در اين حالت بين مولكولهاي آب برخوردهايي پديد مي آيد.هر مولكول كه از شعله(يا المنت يا هر چيز ديگري)مقداري انرژي دريافت كرده است آنقدر جنب و جوش مي كند تا بالاخره (به علت محدود بودن محيط سماور و آب)انرژي خود رابه ديگري بدهد.مولكول بعدي نيز به نوبه خود همين عمل را انجام ميدهد.بدين ترتيب رفته رفته انرژي منبع گرما در تمام آب پخش مي شود و دماي آب بالا ميرود.خوب يك سوال:آيا وقتي بدنه سماور را لمس مي كنيم هيچ گرمايي حس نمي كنيم؟…بله حس ميكنيم.دليلش هم كه روشن است.برخورد مولكولهاي پر انرژي آب با بدنه سماور و انتقال انرژي خود به آن.هدف ما از روشن كردن سماور گرم كردن آب بود نه سماور.اميدوارم تا اينجا پاسخ اولين مشكل اساسي بر سر راه همجوشي را دريافت كرده باشيد.بله اگر اگر با صرف هزينه و زحمت بالا سوخت را به دمايي معادل ميليونها درجه كلوين برسانيم آيا اين اتمها آنقدر صبر خواهند كرد تا با ديگر اتمها وارد واكنش شوند يا در اولين فرصت انرژي بالاي خود را به ديواره داده وآن را نا بود ميكند؟(...شما بوديد چه مي كرديد؟؟؟...).بنابر اين نياز به ((محصور سازي))داريم;يعني بايد به طريقي اجازه ندهيم كه اين گرما به ديواره منتقل شود. [b]رسيدن به دماي بالا: [/b] شروع واكنش همجوشي به دماي بسيار بالايي نيازمند است.درست است كه دماي پانزده ميليون درجه دماي بسيار بالايست و تصور بوجود آوردنش روي زمين مشكل و كمي هم وحشتناك مي باشد ولي معمولا در زندگي روزمره دور و برمان دماهاي خيلي بالايي وجود دارند و ما از آنها غافليم.مثلا وقتي در اثر اتصالي سيمهاي برق داخل جعبه تقسيم ميسوزد وشما صداي جرقه آنرا ميشنويد و پس از بررسي متوجه مي شويد كه كاملا ذوب شده فقط به خاطر دماي وحشتناكي بوده كه آن تو به وجود آمده.شايد باور نكنيد ولي اين دما به حدود سي-چهل هزار درجه كلوين ميرسد.البته اين دما براي همجوشي حكم طفل ني سواري را دارد.يا اينكه مي توانيم با استفاده از ولتاژهاي بسيار بالا قوسهاي الكتريكي را از درون لوله هاي مويين عبور بدهيم.به اين ترتيب دماي هواي داخل لوله كه اكنون به پلاسما تبديل شده به نزديك چند ميليون درجه مي رسد.(كه باز هم براي همجوشي كم است).يكي از بهترين راهها استفاده از ليزر است.مي دانيد كه ليزرهايي با توانهاي بسيار بالا ساخته شده اند.مثلا نوعي از ليزر به نام ليزر نوا(NOVA)مي تواند در مدت كوتاهي انرژي اي معادل ده به توان پنج ژول توليد كند.اما بازهم در كنار هر مزيت معايبي هست.مثلا اين ليزر تبعا انرژي زيادي مصرف ميكند كه حتي با صرف نظر از آن مشكل ديگري هست كه ميگويد اگر انرژي توليدي ليزر در آن مدت كوتاه بايد تحويل داده بشود پس براي برقرار ماندن معيار لاوسن (حالا كه مدت زمان محصور سازي پايين آمده)بايد چگالي بالا تر برود.كه در اين مورد از تراكم و چگالي جامد هم بالا تر ميرود. [b]انواع واكنشها: [/b] براي بهينه سازي كار رآكتورهاي همجوشي و افزايش توان خروجي آنها راههاي متعددي وجود دارد.يكي از اين راهها انتخاب نوع واكنشيست كه قرار است در رآكتور انجام بشود. ظبق تصوير زير نوعي از واكنش همجوشي بصورتيست كه در آن دو هسته سبك با يكديگر واكنش داده و يك هسته سنگين تر را بوجود مياورند.يعني حاصل تركيب دو هسته دوتريم و توليد يك هسته ترتيم به علاوه يك هسته هيدروژن معموليست. اين واكنش انرژي ده مي باشد.چون تفاوت انرژي بستگي هسته سنگين تر وهسته هاي سبكتر مقداري منفيست. در اين واكنش مقدار انرژي اي توليدي برابر4MeVمي باشد. قبلا گفته شد كه بايد براي انجام همجوشي هسته ها به اندازه كافي به هم نزديك بشوند.اين مقدار كافي حدودا معادل3fmمي باشد.چون در اين فاصله ها انرژي پتانسيل الكترواسناتيكي دو دوترون در حدود 0.5MeVهست پس مي توانيم با اين مقدار انرژي دادن به يكي از دوترونها دافعه كولني بين دوترونها ر شكسته و واكنش را شروع كنيم كه بعد از انجام مقدار4.5MeVتوليد مي شود.(0.5MeVانرژي جنبشي به علاوه 4MeVانرژي آزاد شده) همانطور كه مي بينيد بهترين گزينه واكنش سوم مي باشد [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/L375-2.jpg[/img] مي توانيم رآكتور خود را طوري طراحي كنيم كه دور ديواره بيروني آن ليتيم مايع تحت فشار جريان داشته باشد.اين ليتيم مايع گرماي توليدي اضافي را از واكنش گرفته و به آب منتقل مي كند و با تبديل آن به بخار باعث مي شود كه توربين و ژنراتور به حركت درآيند و برق توليد بشود. [b]اما چرا ليتيم؟ [/b] قبلا ديديد كه مقرون به صرفه ترين واكنش در رآكتور همجوشي واكنش دوتريم . ترتيم است.در اين واكنش ديديد كه يك نوترون پر انرژي توليد مي شد.اين مساله يعني نوترون زايي مي تواند سبب تضعيف بخشهايي از رآكتور شود.از طرفي براي محيط زيست و مخصوصا سلامتي كساني كه در اطراف رآكتور فعاليت مي كنند بسيار مضر است.اما اگر ليتيم را به عنوان خنك كننده داشته باشيم اين جريان ليتيم همچنين نقش مهم كند كنندگي را بازي خواهد كرد.به اين صورت كه با نوترون اضافي توليد شده در واكنش تركيب شده و سوخت گران قيمت و بسيار كمياب رآكتور رو كه همان ترتيم است توليد مي كند.واكنش دقيق آن به شكل زير است.البته در اين مورد بايد ضخامت ليتيم مايع در جريان حداقل يك متر باشد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/L375-3.jpg[/img] [b]انواع رآكتور: [/b] توكامك يكي از انواع رآكتورهاي همجوشي هسته ايست كه عمل محصورسازي را به خوبي انجام ميدهد.طرح توكامك در دهه پنجاه ميلادي توسط روسها پيشنهاد شد.كلمه توكامك از كلمات "toroidalnaya", "kamera", and "magnitnaya" به معني " اتاقك مغناطيسي چنبره اي" گرفته شده است. يكي از دلايل و توجيحاتي كه براي چنبره اي بودن محفظه هاي محصور سازي مي شود بيان كرد اين است كه : توپ پر مويي را تصور كنيد كه شما قصد داريد موهاي اين توپ را شانه بزنيد. شما هر طور و از هر طرف كه بخواهيد اين كار بكنيد هميشه دو طرف از موهاي توپ شانه نشده و نامنظم باقي مي ماند.حال به جاي توپ فرض كنيد كه يك كره مغناطيسي داريم .ميخواهيم كه بردارهاي ميدان در سراسر اطراف اين كره يكنواخت و منظم باشند(در واقع همه در يك جهت باشند).بنا به مثال اين كار غير ممكن بوده ونا منظمي در دو طرف كره باعث عدم پايداري محصور ساز مي شود.ولي در يك محصور ساز چنبره اي چنين مشكلي وجود ندارد و يكنواختي ميدان سراسر محصور ساز(توكامك)باعث پايداري آن مي شود.مهم ترين و حياتي ترين وظيفه يك ابزار همجوشي پايدار نگه داشتن پلاسما است. اسفرومك نوع ديگري از رآكتورهاي همجوشي هسته ايست. اسفرومك نوع ديگري از رآكتورهاي همجوشيست كه بر خلاف توكامك كه چنبره ايست شكلي كروي دارد.البته تفاوت اسفرومك با توكامك در اين است كه در مركز اسفرومك هيچ جسم مادي اي وجود ندارد. اسفرومك متاسفانه با بي مهري مواجه شد و به اندازه توكامك مورد توجه واقع نشد.در حالي كه اسفرومك مدت زيادي بعد از توكامك اختراع شد. در دهه گذشته اغلب تحقيقات در بخش انرژي همجوشي مغناطيسي روي توكامك چنبره اي شكل براي رسيدن به واكنشهاي همجوشي در سطح بالا متمركز شده است. كار توكامك در ايالات متحده وخارج آن ادامه دارد ولي سازمان دانشمندان انرژي همجوشي در حال بازديد از اسفرومك هستند. قسمت زيادي از علاقه تجديد شده به پروژه اسفرومك روي تحقيقات فعالي در لاورنس ليورمور در گروهي به نام SSPX (Sustained Spheromak Physics Experiment) متمركز شده است.SSPX در 14ژوئن 1999 در مراسمي با حضور نماينده اي از DOE و با همكاري دانشمنداني از Sandia و آزمايشگاه ملي لس آلاموس آغاز به كار كرد.SSPX يك سري از از آزمايشات است كه براي اين طراحي شده كه توانايي اسفرومك را در اين مورد كه اسفرومك چقدر اين كيفيت را داراست كه پلاسما هاي داغ سوخت همجوشي را درون خود داشته باشد مشخص كند . به عقيده رهبر پروژه SSPX آقاي David Hill توكامك با دماي بالايي كه در آن قابل دسترسيست (بيشتر از 100ميليون درجه سلسيوس كه بارها بيشتر از دماي مركز خورشيد است)فعلا برنده جريان رهبري پروژه هاي همجوشي به حساب مي آيد.با اين حال ميدانهاي مغناطيسي توكامك بوسيله كويل (سيم پيچ) هاي بيروني بسيار بزرگ كه چنبره رآكتور را كاملا احاطه مي كنند توليد مي شوند.اين كويل هاي بسيار بزرگ هزينه بسيار زياد و بي نظمي و اختلالاتي در كار رآكتور خواهند داشت. در حالي كه اسفرومك ها پلاسماي بسيار داغ را در يك سيستم ميدان مغناطيسي ساده و فشرده كه فقط از يك سري ساده از كويل هاي كوچك پايدار كننده استفاده ميكند بوجود مي آورد.ميدانهاي مغناطيسي قوي لازم درون پلاسما با چيزي كه دينام مغناطيسي ناميده مي شود توليد مي شوند. [b]انرژي ده كردن: [/b] مي دانيد درنوعي از رآكتورهاي شكافت هسته اي بوجود آوردن زنجيره واكنشها بوسيله برخورد دادن يك نوترون پر انرژي با هسته يك اتم اورانيم235 انجام مي شود.به اين صورت كه وقتي كه اين نوترون وارد هسته اتم اورانيوم235 مي شود آن را به يك هسته اورانيم236 تبديل ميكند.از آنجا كه اين هسته ناپايدار است به سرعت واپاشي مي كرده و اتمهاي سبكتري به همراه سه نوترون پر انرژي ديگر را توليد مي كند. توضيح كاملتر اينكه در هسته هاي سنگين پايدار مثل اورانيوم بين نيروهاي الكترواستاتيكي كه مايل هستند ذرات تشكيل دهنده اتم را از هم دور كنند و نيروي هسته اي كه آنها را كنار هم نگه ميدارد تعادل بسيار حساسي وجود دارد كه اين تعادل رو مي توانيم براحتي و به روشي كه گفته شد به هم زده و واكنش شكافت هسته اي را شروع كنيم.واكنش حاصل از يك اتم با توليد كردن سه نوترون پر انرژي ديگر باعث ميشود سه اتم اورانيم ديگر وارد واپاشي بشوند.به همين ترتيب واكنش اصطلاحا زنجيره اي ميشود. قدر مسلم يك رآكتور همجوشي ايده آل رآكتوريست كه در آن واكنشهاي زنجيره اي داريم. در واقع هدف اساسي در راه ساخت رآكتور همجوشي هسته اي زنجيره اي كردن آن است.اگر قرار باشد كه ما در اين راه انرژي صرف كنيم تا يك مقدار كمتر از آن را بدست بياوريم مطمئنا اين واكنش نه زنجيره ايست نه مفيد.دانشمندان اين رشته مفهومي به نام گيرانش را تعريف كرده اند كه به معني اين است كه مقداري انرژي صرف شروع واكنش كنيم و انرژي بيشتر از سلسله واكنشها بگيريم.در واقع در شرايط گيرانش واكنش زنجيره اي ميشود.يعني نه تنها انرژي توليدي يك واكنش براي انجام واكنش بعد كافيست بلكه مقدار زيادي از آن هم اضافه است وميتواند در اختيار ما براي توليد برق قرار بگيرد. اگر بخواهيم توكامك يا هر وسيله ديگر كه همجوشي در آن انجام مي شود توان مفيد داشته باشد يعني به ما انرژي بدهد بايد شرايط خاصي داشته باشد. براي آنكه احتمال برخورد ذرات(يونهاي) نامزد همجوشي بالا برود اولا بايد دماي خيلي بالايي درون آن توليد بشود و رآكتور هم بتواند بخوبي دماي بالا را تحمل كند.(اين دما در محدوده ده به توان هشت درجه كلوين مي باشد!)دوما رآكتور بايد اين توانايي را داشته باشد كه درونش چگالي زياد از يونها را وارد كرد و سوم اينكه زمان محصور سازي در آن طولاني باشد. دماي بالا براي آن است كه بتوانيم تقريبا مطمئن باشيم كه مي توانيم از سد محكم پتانسيل كولني هسته ها بگذريم.چگالي زياد هم براي اين است كه هر چه بيشتر احتمال برخورد هاي كارا بالا برود. در اين مسير قانوني وجود دارد كه نام آن معيار لاوسون است.به كمك اين معيار مي شود محاسبه كرد كه آيا شرايط طوري هست كه واكنش به گيرانش برسد يا نه. معيار لاوسن = بايد: مقدار چگالي*مدت زمان محصور سازي > ده به توان20ذره در متر مكعب باشد تا اين واكنش به گيرانش برسد(البته بستگي مستقيم با دماي پلاسما دارد) [b]اما به طور دقيق تر: [/b] براي رسيدن به شرايط مطلوب درواكنشهاي گرما هسته اي كه در آنها از سوخت دوتريم - ترتيم استفاده مي شود دماي پلاسما (T) بايد در محدوده يك الي سه ضرب در ده به توان هشت درجه كلوين و زمان محصورسازي(تي اي)(تي انديس E) بايد در حدود يك الي سه ثانيه و چگالي (n) بايد حوالي يك الي سه ضرب در ده به توان بيست ذره بر متر مكعب باشد.براي آغاز به كار رآكتور يعني براي رسيدن به كمينه دماي حدود ده به توان هشت كلوين بايد از وسيله گرما ساز كمكي استفاده كرد.بعد از محترق شدن سوخت مخلوط پلاسما باذرات آلفايي كه در اثر احتراق اوليه بوجود اومده اند گرم شده و مي توانيم دستگاه كمكي را از مدار خارج كنيم.از آن به بعد سرعت فعاليتهاي همجوشي با افزايش دادن چگالي پلاسما افزايش پيدا مي كند.با اين وجود افزايش چگالي به بالاي مرزهاي تعيين شده و مطمئن به معني به هم خوردن پايداري پلاسما و يا اينكه خاموش شدن رآكتور را در پي خواهد داشت يا فاجعه.به عبارت ديگه (در صورت افزايش چگالي پلاسما) براي پايدار كردن پلاسما زمان محصور سازي و دماي احتراق و صد البته حجم پلاسما و نقطه پايداري پلاسما با افزايش چگالي بالا تر رفته و شرايط را براي كار سخت تر مي كند.به حالت تعادل در آوردن اين ملزمات با شكل بندي رآكتور در كوچكترين اسپكت ريتو كه به شكل بندي مغناطيسي آن بستگي دارد مقدور ميشود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/L375-4.jpg[/img] نسبت R به a را اسپكت ريتو مي گويند. [b]خروج پسماندها:[/b] طبق شكل زير كه تصويري از سطح مقطع رآكتور مي باشد نحوه كنترل و خارج كردن پسماندهاي واكنش كه همان هليوم باشند را مشاهده مي كنيد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/L375-5.jpg[/img] واقعيت: ITER اسم مجموعه ايست كه اولين رآكتور همجوشي جهان را كه از نوع توكامك خواهد بود در فرانسه خواهند ساخت.اين مجموعه متشكل است از كشورهاي: روسيه اروپا ژاپن كانادا چين ايالات متحده و جمهوري كره. آنها در اين راه از فوق هادي ها براي قسمت هاي مغناطيسي رآكتور استفاده مي كنند.توان خروجي اين توكامك 410 مگا وات خواهد بود. منبع :www.hupaa.com نوشته : مهرداد صميمي فر

[quote][quote]کل اروپا نه کل دنیا بعدش هم اون شکاف هسته ای نیست که نیودی عامل امارات جان! اون شتابدهنده هسته ای که تمام دنیا دارن روش جان می زنن! [/quote] ليچ عزيز ميدونم اين پروژه فرق ميكنه! مگر اين همان جوش هسته اي نيست كه اروپا روش كار ميكنه؟ (فكر كنم به مركزيت فرانسه) خب توي اين پروژه به دماي انفجار اتمي نياز هست! يعني ساختن بمب اتم! [/quote] بيشتر شبيه يك انفجار هسته اي از نوع هيدروژني كنترل شده است ! اگر دقت كنيد در خورشيد مرتبا در حال جوشيدن است اين جوشش با تبديل هيدروژن يعني H[size=9]1[/size]به هلیوم H2[size=9][/size] صورتمیگیرد ومرتبا تا زمان نامحدودی این پیوستن وگسستن ادامه خواهد یافت که حاصل آن دفع شدید انرژی خواهد بود ! البته انرژی بسیار زیادی هم بصورت گرما آزاد میکند که در این گرما مواد بصورت پلاسما در می آیند و...بی خیال ادامه ندم بهتره ... اما این جوش هسته ای هم مشابه همینه و از لحاظ قدرت در انفجار هسته ای خیلی قویتر هم هست !!!

كلنگش خورده ! و الان توي كشور دو مدل دستگاه توكامك هست ! [quote] كل اتحاديه اروپا در يك كار مشترك روي اين پروژه داره درجا ميزنه! انوقت ايران بياد اين سيستم رو راه بندازه به تنهايي ؟ [/quote] خدا رو چه ديدي شايد ايران تونست اين فناوري رو نهايي كنه ! مشكل اصلي اون از كنترل خارج شدن و گرم شدن بيش از حد سيستمه كه نميتونند براي مدت زيادي راكتور رو روشن نگهدارند .. اين فناوري آينده است و دنيا روي اين تكنولوژي حساب ويژه اي باز كرده ! يادمه قرار بود كلايدر شتابدهنده هم بسازند ! در مورد عملكرد اين سيستم توي تاپيك بازگشت به آينده يه پست قرار ميدم...