اينكه اين موشك هاي بالستيك رو هواپايه كردن ، كلي جاي خوشحالى داره چون اول راه براي موشك هاي ضدماهواره هواپايه باز ميشه دوم امكان پرتاب موشك هايپرسونيك هواپايه محقق ميشه سوم سپاه وارد فاز پرتاب موشك هاي هواپايه و سيستم اتش جنگنده ميشه كه راهبردي هست چهارم دست ما در پرتاب موشك بيشتر باز ميشه

قسمتی از یک مقاله : مقاله اصلی : Iran’s Gray Zone Strategy: Cornerstone of its Asymmetric Way of War نویسنده : Michael Eisenstadt تاریخ : March 19, 2021 قسمت سوم :  درس هایی از رویارویی های گذشته ایران و آمریکا ( ادامه ) مقابله با فشار حداکثری ایالات متحده (2019–2021) : در ماه مه 2018 ، ترامپ اعلام کرد که ایالات متحده از توافق هسته ای سال 2015 با ایران خارج می شود و در عوض سیاست " فشار حداکثری " ( maximum pressure ) را دنبال می کند . سیاست جدید به دنبال تحمیل هزینه های اقتصادی غیرقابل تحمل بر ایران از طریق تحریم ها و در عین حال جلوگیری از حملات مرگبار به کارکنان و منافع ایالات متحده بود . هدف مورد انتظار سیاست جدید این بود که تهران را وادار کند تا فعالیت های زیانبار خود را کنار بگذارد و در مورد توافق جدیدی مذاکره کند که طیفی از مسائل هسته ای ، منطقه ای و نظامی که در برجام به آنها پرداخته نشده است، در آن قرار بگیرد . تهران ابتدا با خویشتنداری پاسخ داد چون امیدوار بود اتحادیه اروپا تحریم های آمریکا را نادیده بگیرد ولی وقتی مشخص شد که این اتفاق نخواهد افتاد و پس از اینکه واشنگتن گام‌های بیشتری برای تشدید تحریم‌ها و فروپاشی اقتصاد ایران برداشت ، تهران در ماه می 2019 کارزار ضدفشاری را برای وادار کردن ایالات متحده به کاهش یا لغو این تحریم‌ها و تشویق بقیه کشورهای دنیا به ندیده گرفتن آنها آغاز کرد . این کمپین ضدفشار شامل فعالیت‌های منطقه خاکستری بود که در حوزه‌های مختلف ، در امتداد خطوط عملیاتی متعدد و در عرصه‌های جغرافیایی متنوع صورت می گرفت . از جمله آنها حملات ناشناس به نفت‌کش‌ها در خلیج فارس ، زیرساخت‌های پتروشیمی در عربستان سعودی ، عملیات سایبری ، حملات نیابتی به نیروها و تاسیسات ایالات متحده در عراق و نقض فزاینده محدودیت های برجام در مورد برنامه هسته ای ایران بود . تهران به تدریج حملاتش علیه منافع آمریکا و متحدانش در منطقه را ، از ساده به پیچیده و از حملات غیر کشنده به مرگبار تبدیل کرد . حملات اولیه این کشور به انتقال و زیرساخت‌های نفتی ، از جمله حملات با مین های چسبان به نفت‌کش‌ها در ماه مه و ژوئن 2019 و حمله با پهپاد و موشک کروز به زیرساخت‌های نفتی عربستان در سپتامبر همان سال ، باعث نشد که ایالات متحده تحریم‌ها را کاهش بدهد یا اقدام به پاسخ نظامی بکند . البته ایالات متحده به همراه چند کشور دیگر متحد خود ، حضور نظامی خود در منطقه را تقویت کرد . فقط در یک مورد گزارش شده است که ایالات متحده به سرنگونی یکی از پهپادهای خود در ژوئن با یک حمله سایبری پاسخ داد . با توجه به این که حملات ایران باعث مقابله بسیاری از کشورهایی شد که وابسته به نفت خلیج فارس بودند ، ولی این مقابله ها به سرعت متوقف شد چون نیروهای دریایی ایران تعدادی تانکر نفتی خارجی را در خلیج فارس ، به عنوان بخشی از کارزار ضدفشار خود توقیف کرد . البته این کار تاثیر بسیار کمی در مقابل سیاست فشار حداکثری داشت ( ؟ ) . بعد از توقف حملات به نفت درخلیج فارس ، در نوامبر و دسامبر 2019 ، ایران حملات راکتی توسط نیروهای نیابتی خود در عراق را افزایش داد . این امر منجر به کشته شدن یک پیمانکار آمریکایی شد و در مقابل ایالات متحده حملات نظامی علیه تأسیسات کتائب حزب الله در عراق و سوریه انجام داد . در این حملات 25 شبه نظامی کشته شدند . این اتفاق منجر به برگزاری تظاهرات خشونت آمیز توسط نگروههای طرفدار ایران در مقابل سفارت آمریکا در بغداد شد . واکنش آمریکا به این اتفاق منجر به حمله پهپادی آمریکا در 3 ژانویه شد که ( سردار ) قاسم سلیمانی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ابومهدی المهندس فرمانده کتائب حزب الله ( ؟ ) را به شهادت رساند . ایران 5 روز بعد با شلیک 16 موشک به پایگاه هوایی الاسد در عراق پاسخ داد که تلفات جانی نداشت ولی بیش از صد نظامی آمریکایی دچار ضربه خفیف مغزی ( concussion ) شدند . اطلاعات مناسب و هشدار از پیش فرستاده شده ایران به عراق مبنی بر اینکه حمله در حال انجام است ، پرسنل آمریکایی را قادر ساخت که قبل از حمله بهپناهگاه بروند . پس از آن بود که ایالات متحده و ایران تمایل خود را به کاهش تنش را هم به صورت علنی و هم از طریق کانال های پشتیبان ، نشان دادند . با اینکه تهران به طور مستقیم ادامه نداد ولی نیروهای نیابتی اش در عراق ، حملات موشکی آزار دهنده را برای هفته های متعددی پس از آن افزایش دادند . مسوولیت برخی از این حملات توسط گروه‌های جدید ناشناخته ای به گردن گرفته می شد تا درجه بیشتری از ایجاد بلاتکلیفی و قابلیت انکار ، برای ایران و گروه‌های نیابتی اش فراهم شود . در یک افزایش دیگر در حملات راکتی انجام شده توسط گروههای نیابتی در ماه مارس ، سه سرباز ائتلاف (دو آمریکایی و یک انگلیسی) کشته شدند و دور دیگری از حملات ایالات متحده به تأسیسات کتائب حزب الله در عراق انجام شد . نیروهای نیابتی ایران دوباره حملات با راکتی و بمب‌های کنار جاده ای را علیه کاروان‌های آمریکا در ژوئیه تا سپتامبر 2020 افزایش دادند . این حملات در اکتبر کاهش چشمگیری پیدا کرد . به نظر می رسید علت احتمالی این کاهش ، جلوگیری از ایجاد بهانه ای برای ترامپ بود تا نتواند برای ضربه زدن به ایران ، درست قبل از انتخابات آمریکا در نوامبر ، اقدام کند . وجود درگیری بین آمریکا و ایران ممکن بود باعث ایجاد برتری برای ترامپ در پای صندوق های رای شود . تعداد کم دیگری از حملات موشکی بین اکتبر 2020 و پایان موثر سیاست " فشار حداکثری" ایالات متحده ، با انتقال قدرت به دولت جو بایدن، در ژانویه 2021 رخ داد . تهران به عنوان بخشی از کارزار ضدفشار خود ، فعالیت‌های جاسوسی سایبری و نفوذ شبکه‌ای را تشدید کرد ، این کار شاید برای هموار کردن راه برای حملات آینده و نشان دادن توانایی اش برای پاسخ به حمله ایالات متحده در حوزه سایبری یا فیزیکی بود . ایران همچنان به عملیات مداوم نفوذ سایبری ادامه داد تا بتواند سیاستهای ایالات متحده را بی اعتبار کند . همچنین عملیاتی را برای تضعیف اعتبار انتخابات ریاست جمهوری 2020 ایالات متحده آغاز کرد . در ادامه ایران در دفعات متعدد محدودیت‌های مختلف برجام را در مورد برنامه هسته‌ای خود زیر پا گذاشت و به خودش اجازه داد تا مقادیر اورانیوم با غنای پایین کافی برای ساخت دو بمب ( در زمان نگارش مقاله ) – البته در صورت غنی‌سازی بالاتر و تولید سلاح - انباشته کند. اگرچه تهران نتوانست واشنگتن را وادار به کاهش یا لغو تحریم ها یا تمام نیروهایش را ازعراق و خاورمیانه خارج کند ولی عدم پاسخ ایالات متحده به تعدادی از اقدامات ایران در خلیج فارس و عراق ، وجهه آمریکا را به عنوان یک شریک مصمم و قابل اعتماد تضعیف کرد ، همزمان با این که ترور ( سردار ) قاسم سلیمانی تصویر اطمینان بخشی از اراده را برای برخی از متحدان و تصویری دلهره آوری از ناپایداری برای دیگران به نمایش گذاشت. باید اضافه کرد که در این مدت ، ایران همچنان به حمایت از متحدان حوثی خود در یمن برای جنگ با ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی و همچنین تلاش هایش برای تبدیل سوریه به سکوی پرشی برای اقدام نظامی علیه اسرائیل ادامه داد . این خطوط موازی عملیاتی هرکدام دارای سرعت عملیاتی و منطق متمایز خود بودند ، اگرچه تهران گاهی از حوثی‌ها برای تهدید رقبای عرب خود استفاده کرده است ، ولی اسرائیل به طور فزاینده‌ای نگران این احتمال است که ایران حوثی‌ها را برای حمله به آنجا تشویق کند. علاوه بر این موارد ، خرابکاری آشکار اسرائیل در تأسیسات مونتاژ سانتریفیوژ در نطنز در ژوئیه 2020 و ترور محسن فخری زاده ، دانشمند ارشد تسلیحات هسته ای ایران در نوامبر، این سوال را مطرح کرد که ایران نه تنها بر علیه اسرائیل ، بلکه احتمالاً بر علیه ایالات متحده نیز تلافی خواهد کرد . لبریز شدن این پتانسیل ، نگرانی‌ها را در مورد توانایی واشنگتن برای جدا نگه داشتن تحولات در این عرصه‌های عمدتاً متمایز از درگیری ایران و ایالات متحده ، به اوج رسانده است . در گذشته ، تهران اینها را به‌ عنوان مسیرهای جداگانه در نظر می گرفت و به دنبال اجتناب از تشدید تنش همزمان با "شیطان کوچک" و "شیطان بزرگ" بود . بنابراین ترور دانشمندان هسته‌ای خود در سال‌های 2010 تا 2012 را تنها با هدف قرار دادن اهداف اسرائیلی تلافی کرد . البته احتمالا تا زمانی که ( آیت الله ) خامنه ای همیشه محتاط ، همچنان رهبر معظم انقلاب باقی بماند ، این کار ادامه خواهد داشت. از رخدادهای گذشته چندین نتیجه می توان گرفت : تعریف موفقیت در منطقه خاکستری : بازدارندگی متعارف در منطقه خاکستری چالش برانگیز است. ایران با جدیت تلاش می کند خطوط قرمز ایالات متحده را از بین ببرد یا آنها را دور بزند و از عدم تقارن در انگیزه طرفهای مقابل برای پیشبرد برنامه خود برضد وضعیت موجود استفاده کند . به همین دلیل ایالات متحده نمی تواند از همه فعالیت های زیانبار ایران جلوگیری کند . موفقیت عبارت است از بازداشتن ایران در استفاده از قوی ترین قابلیت هایش تا در نتیجه مجبور به استفاده از ابزارهای کمتر موثر شود . ایران ثبات استراتژیک و انعطاف‌پذیری تاکتیکی نشان می‌دهد : تهران نزدیک به 40 سال است که بر همان روش قدیمی تکیه کرده است . تهران به صورت پی در پی خطوط قرمز آمریکا را آزمایش می‌کند یا تلاش می‌کند تا خطوط قرمز آمریکا را دور بزند ، اگر چه ممکن است در مواجهه با پاسخ قاطعانه ، رویکرد خاصی را کنار بگذارد ولی به زودی به دنبال ابزارهای جایگزین برای دستیابی به اهداف خود می‌رود . اگر این اهداف بسیار پرهزینه شوند ، ممکن است از آن اهداف چشم پوشی کند ولی چنین تصمیمی به ارزیابی اش از انگیزه واشنگتن ، تحمل ریسک و تمایل به تحمل هزینه ها توسط خودش بستگی دارد . البته گاهی اوقات برای حفظ خطوط قرمز خود از زور استفاده می کند . ایران اقدام غیرمستقیم و ابهام را ترجیح می‌دهد ولی در صورت لزوم آشکارا عمل می‌کند : اگرچه تهران معمولا اقدام غیرمستقیم و ابهام را ترجیح می‌دهد ولی واکنشش به ترور هدفمند قاسم سلیمانی نشان می‌دهد که حاضر است منطقه خاکستری را ترک کند و در صورت عبور از خطوط قرمز خودش ، به شکل آشکار عمل کند . البته این انحراف از سیاست نیست ، برای چندین دهه، تهران تاکید کرد که برای مثال در پاسخ به حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای‌اش ، زرادخانه موشکی‌اش «پاسخی کوبنده» علیه دشمنانش ارائه خواهد کرد . اقدام آشکار همواره بخشی از کارنامه نظامی ایران بوده است . پذیرش استراتژی منطقه خاکستری مانع از فعالیت های آشکار و نسبت داده شده ، زمانی که در خدمت منافع ایران باشد ، نیست. ایالات متحده باید به طور مداوم پاسخ دهد و تعادل بهتری بین خویشتن داری و جسارت ایجاد کند : خویشتن داری ایالات متحده و عدم ثبات در پاسخ به آزمایش و سنجش های صورت گرفته ، اغلب اعتبار ایالات متحده را تضعیف کرده و ایران را به سوی چالش های بیشتری کشانده است که نتیجه آن بسیاری از نتایجی است که سیاستگذاران امیدوار به اجتناب از آنها هستند . ترس اغراق آمیز از تشدید تنش ها اغلب مقامات آمریکایی را از واکنش موثر به اقدامات تهران باز می دارد با این حال ، مواقعی وجود داشته است که جسارت نتیجه داده است : عملیات آخوندک باعث شد که در اواخر جنگ ایران و عراق ، ایران به طور چشمگیری حملاتش را به کشتی های بی طرف در خلیج فارس کاهش دهد ، در مقابل ترور ( سردار ) قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس باعث شد ایران و نیروهای نیابتی اش در عراق ، دو نفر از اپراتورهای با استعداد و شاید غیرقابل جایگزینی را حذف کنند ، البته این کارباعث شد کسانی که در عراق مخالف ایران و نفوذ آن بودند، جسورتر شوند . از سوی دیگر، گاهی احتیاط هم لازم است : خویشتن داری آمریکا در پی انتقام‌جویی ایران در ترور( سردار ) قاسم سلیمانی به کاهش تنش کمک کرد. همچنان ادامه دارد ...

معادله وحشت زمانی جواب میده که طرف مقابل رو از راهبرد اصلیش دور کنه ولی راهبرد مقاومت هرگز گسترش جنگ نبوده و دنبال فشار یکنواخت و فروپاشی اسرائیل از درون بوده اونم با خود فلسطینی ها و مردم منطقه صهیونیست ها فکر می کنن که راهبرد مقاومت جنگ برای شکستشون هست برای همین تمام زورشون رو گذاشتن روی این توهم داستان ترور شهید سلیمانی ، ایران نرفت تو بازی امریکایی ها و صبر کرد و یک ضربه در عین الاسد زد صبر استراتژیک رو مسخره کردن ولی در نهایت راهبرد ایران برای زدن آمریکا و اسرائیل الان میوه خوبی داد که اسرائیل رو 3 ماه هست برده تو جنگ مستقیم با ضعیف ترین نیروی مقاومت

بسم ا.. بل-214 هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران مسلح به دوقبضه تیربار ام-2 براونینگ ، کالیبر 12.7 م.م و غلاف های راکت انداز هدایت ناپذیر LAU-59/A کالیبر 70 م.م

جالب اینجاست برآوردشون اینه با توجه به حجم کشتار ( و حمایت تام و تمام آمریکا و چشم بستن کاملا جهان به این حجم از کشتار که من دیگه بعید میدونم گروهکی، فرقه ای، رژیمی چیزی در دنیا بتونه پیدا بشه که در کمیت و کیفیت این حجم از کشتار را فقط در چند هفته رقم بزنه و اصطلاحا رکورد را بشکونه اون هم با شعار "ارتش اخلاقی" و "جهان باید از ما حمایت کنه" ) یک معادله وحشت را ایجاد کردند و چون فعلا دیگه براشون هزینه افکار عمومی هم مطرح نیست ( واقع بین باشیم، کمی شبیه به ماجراهای سال پیش و حمایت ها و توجیهات متلا توحش و شکنجه یک جوان کف زمین توسط عده ای افراد عادی، حالا هم جهان به دو قطب تبدیل شده و تصمیمش را گرفته. خیلی ها هستند که براشون هیچ فرقی نمیکنه، صد هزار کودک هم قطعه قطعه بشه اونها تصمیمشون به حمایت از اسراییل هست و توجیه و چشم بستن، برای همین افکار عمومی هم قرار نیست معجزه ای رقم بزنه ) فکر میکنند این فرول کار میکنه. یعنی لبنان و سوریه و حتی عراق وقتی تصور کنند همین نسل کشی و غیرمسکون کردن یک سرزمین و شهر برای اونها هم اتفاق میفته پس قطعا کاری نمیکنند. اقدامات محدود حزب الله ( شهید میده ولی گسترش جنگ نه. این البته به نظر من تاکتیک فعلی حزب الله هست ولی خب برداشت طرف مقابل یک چیز دیگه ممکنه باشه) و همچنین مقاومت عراق و عدم واکنش ایران و سوریه همه این رژیم را به این نتیجه رسونده که معادله وحشتش ( با انجام هر گونه جنایت و نسل کشی و ویران سازی با حمایت و چک سفید غرب ) داره کار میکنه.

به قول دکتر چمران : تنها زمان جنگ میتونی مرد رو از نامرد بشناسی . انصافا یمن تو این برهه خوب مردانگی اش رو نشون داد اونم به عرب هایی که عرضه یه تشر لفظی رو نداشتن عرض اندام نظامی دیگه پیشکش... درود برهمچین آزاد مردانی

لانچ انواع بالستیکها به صورت هواپایه بسیار مهمه.انشالله مثل شرکت ویرجین اوربیت یک موشک بزرگ ماهواره بر با بویینگ747 لانچ کنیم

اضافه شدن موشک بالستیک آرمان به تسلیحات قابل حمل توسط سوخو 22 های سپاه با انتشار تصاویر جدیدی از نمایشگاه هوافضای سپاه به‌نظر می‌رسد پس از تست و پرتاب راکت فجر-4 توسط جنگنده Su-22، اکنون به‌نظر می‌آید موشکی جدید با نام آرمان نیز به تسلیحات این جنگنده ضربتی اضافه شده است.

https://www.newslaw.net/السنوار-به-میانجی‌های-مصری-گفته-جنگ-به-زودی-تمام-نمی‌شود.a287859 --- مقاومت با شناخت نقاط ضعف رژیم صهیونیستی و ارائه تاکتیکهای روانی موفق و تخریب گر به صهیونیستها صدمات جبران ناپذیر وارد میکند

ژن روسی- آلمانی در ارتش ایران تصویری به یاد ماندنی از مردان سینمای ایران در لباس رزم از راست به چپ : زنده یاد جمشید مشایخی ، محمد علی کشاورز ، علی نصیریان ، پرویز کاردان و اسماعیل شنگله راست : MP-41 چپ : مسلسل PPSh-41 با خشاب طبلکی ( گِرد / توپی ) یکی از محبوبترین سلاح های انفرادی در میان پیاده نظام روسی و آلمانی بحساب می آمد با این حال ، مساله ای که این تصویر را به یک عکس تاریخی تبدیل نموده ، سلاحی است که در اختیار جناب کشاورز (سمت راست ، نفر دوم ) دیده میشود . این سلاح ، در واقع ، نسخه بهبود یافته ( تغییر یافته ) از سلاح انفرادی مشهور روسی PPSh-41 بشمارمی رود که در تعداد قابل توجه ، از انبارهای ارتش سرخ ، به غنیمت ورماخت درآمد ، و با ایجاد تغییر در لوله و بخش اتصال خشاب و استفاده از خشاب رایج مسلسل MP 40 ، تبدیل به نمونه ای ابتکاری با شناسه MP-41 شد . براساس اطلاعات موجود ، نزدیک به 4000 قبضه از این سلاح ، تبدیل شده و در اختیار ورماخت قرار گرفت . پی نوشت : احتمالا ، این سلاح درردیف اقلام غنیمتی از ارتش آلمان ، بصورت اهدایی به ایران منتقل شده است .

اسرائیل با سلاح های کدام کشورها می جنگد؟

سلام.بله دقیقا همین طوره. جناب حیدری فرمودند اسراییلی ها چطور جرات کردند پهلو بدهند عرضم همین بود که میدان تقریبا پاکسازی شده خطر خاصی متوجه شون نیست نزدیک3 ماهه بمباران می کنند هر جنبنده ایی و.هر انسانی رو نظامی حساب کردند و زدند تونلها رو با آب و بمبهای اسفنجی هدف قرار دادند به نظرم الان هم برای پیشروی و اشغال خیلی با احتیاط دارند عمل می کنند.چنگ و دندون نشون دادن به لبنان و سوریه هم برای همین که از اونجا غافل گیری براشون اتفاق نیوفته وگرنه در غزه تقریبا همه چی واضح و روشنه

شلیک مهمات رسام انفجاری ترکش زا ام 792 نفربر برادلی ارتش اکراین به سمت مواضع روسها https://www.aparat.com/v/z3KRu واحدهای ارتش روسیه در محور سولدار -- باخموت بعد از حدود 8 ماه از لاک دفاعی بیرون آمده و همزمان با حملات به آودیوفکا ضد حملات را برای باز پس گیری مناطق از دست رفته اغاز کردن . روسها موفق شدن بخشی از روستای کلیشچیوفکا و ارتفاعات اطراف آن و همچنین روستای خروموف را پاکسازی کرده روسها پیشرویهایی به سمت شهرک چاسف یاری داشته اند . در محور سولدار هم روسها در جناحین چپ . راست روستای وسل را باز پس گرفتن در آودیفکا نبرد خونین به همراه پیش روی روسها ادامه دارد . طرفین روزانه متحمل تلفات انسانی سنگینی در این نبرد شده . روزنامه تایمز لندن در مصاحبه با اعضای تیپ 47 ارتش اکراین که حدود یکماه است به این محور منتقل شده اند اوضاع منطقه رو سخت توصیف کرده . اعضای این تیپ عنوان کرده اند در تابستان حدود 10 برابر بیشتر مهمات به همراه کیفیت لازم دریافت کرده گلوله های آمریکایی در دسته های با وزن هایی تقریبا یکسان تحویل می شد که تنظیم آتش را ساده و تعداد گلوله های عمل نکرده را کاهش میداد اما اکنون از کشورهای مختلف گلوله های توپ 155 م م با کیفیت های متفاوت تحمیل داده می شود که خطلا و همچنین تعداد گلوله های عمل نکرده را بیشتر کرده در عرض 3 روز فقط 15 گلوله تحویل گرفته ایم هدف قرار گرفتن4 توپ کششی اکراینی توسط لانست تلفات انسانی طرفین اکراینی ها اسرای اکراینی روسها اسرای روس منابع اکراینی مدعی شدن روسها یک تانک تی55 انتحاری دیگر رو روانه خطوط ارتش این کشور کردن که در میانه راه هدف قرار گرفت. روسها برای جلوگیری از حملات کواد کوپترها برخی از سنگرها و خندق ها خود را با بلوکهای بتونی پوشانده اند اخباری منتشر شده است مبنی بر ارسال دستور سراسری اخذ موضع پدافندی و ساخت خطوط دفاعی به کل یگان های ارتش اکراین در سرتاسر خطوط درگیر به نظر میرسد با توجه به مشکلات تامین لجستیک و ملزومات جنگی و همچنین عدم موفقیت اکراین در جذب تعداد سربازان کافی و همچنین شروع حملات روسها اکراینی ها به دنبال خرید زمان و حفظ منابع خود خواهند بود حمله به توپ های خودکششی ماستای پیون و سامانه پدافندی بوک روسی روسها تولید انبوه بالگرد رزمی شناسایی ترمیت را اغاز کردن این بالگرد بردی حدود 150 کیلومتر -ارتفاع پراوز تا 3500 متر حداکثر سرعتی 150 کیلومتری وزن حدود 500 کیلوگرم و مجهز به سه راکت هدایت لیزری اس 8 با برد 6 کیلومتر است (بالگرد های بدون سرنشین رزمی در صورت سرمایه گذاری مناسب می تونند نقش پررنگی رو در نبردهای آینده ایفا کنند ) اکراینی ها سه راکت ترکش زا هیمارس را به سمت یک بالگرد میل 8 روسی که در منطقه لیمان در محور شمال شرقی که فرود امده بود پرتاب کرده این راکت هادر فاصله چند ده متری این بالگرد به زمین اصابت کرده و اکراینی ها مدعی انهدام این بالگرد و کشته وزخمی شدن خدمه و سرنشینان آن شدن .اما تصاویری که روسها منتشر کرده نشان از آسیب های جزئی به بالگرد بوده همچنین هیچ کدام از سرنشیان این بالگرد آسیب ندیده اند خسارت های زرهی اکراین خودرو زرهی کوزاک دو نفربر ام 113- دو امرپ - نفربر های بی تی ار 60 - بی ام پی2- اسپارت و دو تانک تی 64-تی 72 حملات کواد های روسی به نفربرهای بی تی ار 60 و بی ام پی 1 اکراینی روسها با بالگرد ترابری رزمی میل 8 چندین قایق انتحاری اکراینی را شکار کردن لانست و حمله به یک تانک اکراینی دیگر با دوربین حرارتی خود داوطلبان و مزدوران کوبایی در صفوف ارتش روسیه اکراینی مدعی شدن که به یک تانک روسی رو مجهز به جمر ضد کواد rp377 حمله کردن . به نظر میرسه ادعای اکراینی ها درست نیست چون این جمر معمولا در پشت ادوات نصب میشه نه در بالای برجک و یا جلوی تانک همچنین ابعادش به مراتب بزرگتره یک تانک تی 80 روسی که به لطف زره های واکنش گر و زرههای قفسی حمله چندین کواد انتحاری اکراینی رو دفع کرده خدمه برای حفاظ بیش تر هم تعداد بلوک زره واکنشگر دیگه روی تانک نصب کردن شکار یک پهپاد انتحاری شاهد دفع یک حمله زرهی ارتش اکراین در این حمله 4 زرهپوش اکراینی هدف قرار گرفتن اصابت موشک ضد زره به تانک اکراینی اصابت مستقیم گلوله توپ روسی به تانک اکراینی و اسیب شدید تانک و بازهم لانست توپ خودکششی سزار توپ خودکششی دانا رادار اس تی 68 راکت انداز گراد توپ خودکششی 152 م م آکاتسیا برخرود نفربر روسی با دو مین ضد تانک لحظه انهدام تانک روسی دوئل تمام عیار تانک روسی با تانک اکراینی از فاصله نزدیک تانک روسی با عکس العمل بهتر موفق به منهدم کردن تانک اکراینی میشود سرباز اکراینی برای نجات از حمله کواد انتحاری روسی راه حل بدی رو انتخاب کرده و با سر و کمر خود را از وانت در حال حرکت به بیرون پرتاب کرده . فکر کنم اگر خودش رو پرت نمی کرد آسیب کمتری می دید اصابت مستقیم موشک ضد زره میتس روسی به دو سرباز اکراینی هدف قرار گرفتن یک گاری تدارکاتی بدون سرنشین روسی توسط کواد کوپتر حمله همیارس به محوطه پایگاه روسی با نتیجه نامشخص دو نفربر شکار شده روسی اینم یک ماکت و دیکوی عجیب نظامی روسی برای فریب اکراینی ها تلخ انفجاری درختی

بسم ا... ماشاا... برای سالهای طولانی ، به نحوه تحویل سامانه های رزمی به نیروهای مسلح ایراد وارد بود ، صدها ساعت و هزاران مطلب در این زمینه نوشته و نقدهای جدی به ارتش نسبت داده شد تا به تدریج شاهد بهبود روند باشیم .. امیدواریم که این روند ادامه پیدا کند ... انشاا.. علائم ، درجات ، یونیفرم ، فیزیک بدن افسران ارشد حاضر در میدان تا حد بسیار زیادی قابل قبول بود https://www.aparat.com/v/suaVh

انفجار مهیب تانک T-90M پدر خوانده تانک کرار در حقیقت این تانک شبیه نسخه ابتدایی کرار است و هر چند این تانک روسی از لحاظ حفاظتی و بسته انتقال قدرت و ... از همان نسخه ابتدایی کرار هم برتری دارد ‌. حذف کردن همین حداقلی های زرهی میتواند دامنه تهدیدات موثر تر را گسترده کند . و برای مثال اگر در اینجا تانک روسی مورد هدف گلوله انرژی جنبشی تانک اوکراینی قرار گرفته و چنین فاجعه ای برایش رخ داده برای تانک به اصطلاح t-72F در خدمت نزاجا توسط تسلیحات بسیار ابتدایی تر همچون نسخه های دور مرحله ای RPG-7 چنین تجربه ای ثبت شود! https://aparat.com/v/R4SFU

یمن ممنوعیت ورود کشتی های اسرائیلی در دریای سرخ را اعلام کرد. بنابراین، نقض تصمیم راهبردی یمن با تلاش برای اسکورت هر کشتی اسرائیلی از طرف نیروی دریایی کشورهای خارجی، آن کشور اسکورت کننده را در معرض خطر قرار می دهد.

نتیجه گیری صحیح است اما این اشخاص استراتژیست نیستند نام دیگری دارند که در انجمن میلیتاری قابل ذکر نیست { بوق تراتژیست }

تانک مرده است! ... زنده باد تانک ! ارزش پایدار تیم های زرهی ترکیبی در قرن بیست و یکم مقاله اصلی : The Tank Is Dead … Long Live the Tank نویسندگان : Maj. Gen. Curtis A. Buzzard, U.S. Army ، Brig. Gen. Thomas M. Feltey, U.S. Army , Lt. Col. John M. Nimmons, U.S. Army , Maj. Austin T. Schwartz, U.S. Army , Dr. Robert S. Cameron منبع : Military Review November-December 2023 قسمت آخر : قدرت بازدارندگی : در زمان جنگ سرد ، تانک به عنوان وسیله ای برای بازدارندگی از درگیری مطرح شد . سنگ بنای دفاع زمینی ناتو از اروپای مرکزی در نیروهای زرهی آن نهفته بود . مجموعه قدرت رزمی آنها نشان دهنده تعهدات ملی در قبال دفاع از منطقه در مقابل پیچیدگی طرح بالقوه تهاجم پیمان ورشو بود . توانایی های ذاتی نیروهای ترکیبی ناتو در بخش زرهی ، ترکیبی از کشندگی ، بقا و تحرک مناسب را که برای اجرای مفاهیم جنگی تکامل یافته مانند دفاع فعال ( Active Defense ) تا نبرد هوا-زمینی ( AirLand Battle ) را ارائه می‌دهد . بازدارندگی راهبردی زرهی در تلاش های آگاهانه برای به نمایش گذاشتن قابلیت های روزافزون تانک های ناتو ، حتی در سطح زیرینای تانکها هم منعکس شد . جام مسابقات ارتش کانادا که اغلب به عنوان المپیک توپچی های تانک هم شناخته می شود ، آخرین قابلیت های تانک های غربی و آمادگی رزمی خدمه تانکهای ناتو را به نمایش می گذارد . تانکهای شوروی در زمان آشوب برلین ، 1961 البته بازدارندگی مؤثر به نیروی تانک قابل اتکا نیاز دارد . در ژوئن 1950 ، جمهوری کره ( کره جنوبی ) نه تانک داشت و نه ابزاری برای شکست دادن آنها . نبود این قابلیت ها به تصمیم کره شمالی ( جمهوری دموکراتیک خلق کره ) برای حمله کمک کرد . تانکهای کره شمالی تسخیر کامل شبه جزیره کره را تسهیل می کردند ، اگرچه در نهایت فقط گوشه کوچکی از آن در طی هفته های بعد ممکن شد . ورود انبوه افراد و تجهیزات ، از جمله زرهی ، که توسط ایالات متحده و متحدانش در سازمان ملل صورت گرفت ، بقای کره جنوبی را در یک جنگ طاقت فرسای سه ساله تضمین کرد . با این وجود ، کره شمالی به طور خطرناکی به اتحاد کره تحت پرچم جمهوری دموکراتیک خلق نزدیک شد و علت آن هم تا حد زیادی به دلیل داشتن توانایی زرهی بود که کره جنوبی در ابتدای درگیری فاقد آن بود . تانکهای در حال حرکت در جاده به طرف خط مقدم در جنگ کره ، 1956 امروزه، کشورهایی که بیشتر از همه توسط چین یا کره شمالی در معرض تهدید قرار دارند ، دارای تعدادی از بزرگترین ناوگان های تانک در منطقه هستند . هند بیش از 3500 تانک فعال دارد و 1100 تانک دیگر هم به صورت ذخیره نگهداری می کند . کره جنوبی بیش از 2000 زرهپوش برای تجهیز تیپ های زرهی اش دارد و یک توان تولید داخلی زرهی برای لشکرهای مکانیزه خود ایجاد کرده است . تایوان به وضوح ارزش بازدارندگی بالقوه تانک ها را درک می کند بنابراین به دنبال ارتقای نیروی زرهی خود با تانک های آبرامز در مواجهه با تشدید تنش ها با چین است . ژاپن نیز در سال های اخیر با ساخته های بومی ، توانایی های زرهی خود را بهبود بخشیده است . با این که سنگاپور و استرالیا مستقیماً توسط چین تهدید نمی‌شوند ولی سنگاپور دارای ناوگان کوچکی از تانک‌های لئوپارد 2 است و استرالیا هم آخرین نسخه تولیدی تانک آبرامز را در سال 2022 خریداری کرد. این کشورها ناوگان زرهی خود را برای بازدارندگی در مقابل تجاوز سرزمینی و اطمینان از داشتن یک گزینه قدرتمند در صورت بروز درگیری ، ارتقا داده اند . تانک پلنگ سیاه k2 که توسط کره جنوبی تولید می شود . انجام عملیات نظامی : تانک ها درجه بی نظیری از تطبیق پذیری را برای نیروهای زمینی ارائه می دهند . با قرار گرفتن در ساختار‌ نیروهای ترکیبی ، آنها توانایی تصرف اهداف کلیدی زمینی ، واکنش سریع به اقدامات دشمن و همچنین قابلیت نفوذ و تخریب دفاع دشمن را دارند . نیروهای زرهی به فرماندهان صجنه نبرد ، ابزاری را برای انجام درگیری ، تداوم ضرباهنگ سریع عملیات و نابود کردن مقاومت طرف مقابل ، ارائه می دهند . در جنگ جهانی دوم ، ژاپنی‌ها از تانک‌ها برای پشتیبانی حمله دسامبر 1941 خود به مالایا استفاده کردند ، آنها به‌ویژه از تانکها برای بهره‌برداری از رخنه‌های دفاعی در نیروهای سلطنتی بریتانیا و جلوگیری از شکل گرفتن سریع خطوط جدید مقاومت استفاده کردند . به این ترتیب ، نیروی کوچک تانکهای سبک ژاپنی با وجود جنگل ، جاده‌های محدود و مجهز بودن دشمن به سلاح‌های ضدتانک ، وسایل نقلیه موتوری و تجهیزات مهندسی ، نقش کلیدی در فتح سریع مالایا ایفا کرد . این استفاده عاقلانه و دقیق از زرهی در زمان و مکان درست شوکی ایجاد کرد که خودش را به شکل آشفتگی در نقشه های بریتانیا ، افت سریع روحیه و فروپاشی مواضع دفاعی نشان داد . تانک‌ها به ژاپنی‌ها امکان دادند با پیشروی سریع‌تر از حد انتظار ، زمینه را برای تصرف پایگاه منطقه‌ای اصلی بریتانیا در سنگاپور فراهم کنند . تانکهای ژاپنی تایپ 97 Te-Ke که توسط پیاده نظام دو چرخه سوار همراهی می شدند در طی نبرد کامپار ، مالزی 1941 ارتش و تفنگداران دریایی ایالات متحده در انجام عملیات عبور از اقیانوس آرام مرکزی و جنوب غربی از تانک ها به صورت واحدهای کوچک یا گروه های بزرگ استفاده کردند . گینه نو ، تاراوا ، سایپان ، فیلیپین ، اوکیناوا و ایووجیما تنها برخی از مکان‌هایی هستند که تانک‌ها علاوه بر فراهم کردن قدرت شلیک متحرک بیشتر برای غلبه بر مدافعان تثبیت شده در سنگرهای مستحکم ژاپنی ، تحرک را هم تسهیل می کردند . اندازه نیروی تانک استقرار یافته متناسب با شرایط سرزمینی و تاکتیکی طراحی می شد . این اندازه از یک جوخه تا چهار گردان تانک در تهاجم لوزون ( بزرگترین جزیره از جزایر فیلیپین ) متغیر بود . تمرکز تانک ها در لوزون ( Luzon ) در واکنش به حضور یک لشکر زرهی ژاپنی بود . در همه موارد ، توانایی انجام پشتیبانی توسط تانک در صورت نیاز، سرعت عملیات را بالا برد و فعالیت ژاپنی ها را محدود کرد . استفاده به این شکل از نیروی زرهی امروزه هم قابل اجرا است ، به ویژه زمانی که خودرو میان وزن تهاجمی جدید ، M10 بوکر، با تیم های رزمی تیپ های پیاده نظام ادغام شود . تانک سبک ام-10 بوکر جنگ شش روزه 1967 به کارگیری تیم های نیروی ترکیبی زرهی برای نفوذ ، مختل کردن و از بین بردن اقدامات دفاعی طرف مقابل را به نمایش گذاشت . زره‌پوش های اسرائیلی با همکاری نزدیک واحدهای شناسایی ، پیاده نظام و توپخانه ، دفاع مصر را در امتداد مرز سینا شکستند . هنگامی که مصری ها عقب نشینی عمومی را آغاز کردند ، ستون های نظامی آنها به هدفی برای هواپیماها و توپخانه اسرائیل تبدیل شد، در همان زمان واحدهای زرهی اسرائیل برای مسدود کردن مسیرهای عقب نشینی به سمت کانال سوئز حرکت کرده بودند . این اقدامات فروپاشی نیروهای رزمی مصر را تسریع کرد و باعث شد تا مصر فقط سه روز پس از آغاز جنگ ، با آتش بس موافقت کند . ستون تانکهای ام 48 اسراییل در نزدیکی غزه به طرف سینا ، می 1967 در مارس 2003 ، نیروهای زرهی سنگین ایالات متحده تهاجم به عراق را رهبری کردند . آنها با سرعت به سمت بغداد ، که پایه و اساس قدرت صدام حسین بود ، حرکت کردند . ترکیب قدرت رزمی و تحرک آنها ، دفاع عراق را مختل کرد ، ساختار فرماندهی ملی عراق را به هم ریخت و به طور کلی سرعتی از وقایع فراتر از توانایی عراق برای پاسخگویی را دیکته کرد . در بیست و یک روز، لشکر سوم پیاده نظام ارتش ایالات متحده که حرکتش را از مرز کویت شروع کرده بود ، با پشتیبانی از طرف اقدامات موازی صورت گرفته توسط سایر نیروهای انبوه اعزامی شامل لشکر یکم تفنگداران دریایی ایالات متحده و لشکر یکم زرهی بریتانیا ، به مرکز شهر بغداد رسید . این حرکت سریع باعث فروپاشی رژیم صدام شد. تانکهای ام1آبرامز از گردان 1 هنگ 35 زرهی تیپ دوم ترکیبی از لشکر یکم کنار طاق پیروزی در بغداد ، 13 نوامبر 2003 تانک ها حرکت نیروهای ترکیبی را تسهیل می کنند : حضور تانک ها اثربخشی نیروهای ترکیبی را تقویت می کند و باعث ایجاد شوک می شود . در اکتبر 1951، لشکر دوم پیاده نظام آمریکا حمله ای را به بلندی های هارت بریک (Heartbreak Ridge ) انجام داد که عملیات تاچ داون ( Touchdown ) نام گرفت . این حمله شامل بکارگیری نیروهای ضربت زرهی برای حرکت در دره های دو طرف خط الراس و تهدید خطوط تدارکاتی و ارتباطی مدافع بود . هنگامی که حمله آغاز شد ، مدافعان کره شمالی و چینی متوجه شدند که به وسیله حملات گسترده پیاده نظام آمریکایی در خط مقدم قادر به تحرک خاصی نیستند ، در حالی که همزمان تانک ها در جناح ها و عقبه آنها عملیات می کردند . فلج شدن فرماندهی و از هم پاشیدن برنامه ریزی شده مقاومت در ادامه آن که منجر به تصرف بلندی های هارت بریک شد که هزینه گزافی به دشمن تحمیل کرد . نیروهای پیاده آمریکایی در نبرد هارت بریک ریج ، اکتبر 1951 چنین تقویتی با نبروهای زرهی ، برای محیط های شهری هم انجام می شود. در طول نبرد آخن در اکتبر 1944، لشکر یکم پیاده نظام آمریکا از تانک ها در خیابان های شهر استفاده کرد تا محدودیت در نیروی پیاده نظام موجود را جبران کند . استفاده نزدیک و یکپارچه از تانک ها به همراه پیاده نظام، توپخانه و شناسایی باعث شد تا این مرکز شهری مستحکم با تلفات محدود تصرف شود . پس از پایان جنگ دوم جهانی ، این نبرد به الگویی برای دکترین جنگ شهری توسط نیروهای ترکیبی تبدیل شد . به طور مشابه ، زره‌ پوشها عامل تعیین‌کننده‌ای در آزادی سئول در سال 1950 بودند که گاهی از آن به عنوان "نبرد سنگرها" ( Battle of the Barricades ) هم یاد می‌شود . حملات اولیه پیاده نظام به مناطق مستحکم شده کره شمالی در این شهر با تلفات زیادی روبرو شد و این امر باعث درخواست پشتیبانی توسط تانک شد . تانک‌ها آتش‌های حمایتی و دقیقی را فراهم کردند تا به پیاده نظام و واحدهای مهندسی اجازه دهند به نیروهای دشمن نزدیک شوند ، ساختمان‌های کلیدی را ایمن کنند و موانع ایجاد شده را پاکسازی کنند . اولین تانک آمریکایی وارد شده به آخن در طی حمله به شهر ، اکتبر 1944 در سال 2004، تیم های تسلیحات ترکیبی ارتش ایالات متحده در فلوجه از زرهپوش های خود برای افزایش سرعت پیشروی خود در نبرد خیابانی استفاده کردند . قدرت آتش و بقای زرهی امکان نابودی سریع مدافعان و سنگرهایشان را فراهم کرد . اگرچه ، توانایی آن‌ها برای نفوذ سریع در دفاع شهری نسبت به تیم‌های مجاور که عمدتاً نیروهای پیاده‌ بودند ، مشکلات هماهنگی ایجاد کرد ، به این علت که تیم‌های دیگر نمی‌توانستند با سرعت نیروهای ضربت زرهی برابری کنند . نتیجه : با تغییرات مداوم چهره جنگ ، بسیاری از استراتژیست هایی که روی صندلی های راحتی خودشان لم داده اند ، بر این باورند که مزایای استفاده از تانک ها در جنگ زمینی با آسیب پذیری هایی که فناوری های جدید می توانند علیه آنها ایجاد کنند، از دست رفته است . این منتقدان میدان نبردی را تصور می‌کنند که تحت سلطه سیستم‌های هوایی بدون سرنشین ، مهمات سرگردان ، موشک‌ها و توانایی های الکترومغناطیسی است که کاربرد تانک را به حاشیه می‌برد . معمولا چنین دیدگاه‌هایی تمایل دارند تانک‌هایی را به تصویر بکشند که به تنهایی عمل می کنند . در ارتش ایالات متحده ، تانک یک اجرا کننده انفرادی نیست . تانک تشکیل دهنده بخشی از یک مجموعه با قابلیت های سازمان یافته برای تیم های رزمی تیپهای زرهی است که هم ویژگی های ذاتی تانک را تکمیل می کند و هم آسیب پذیری های آن را کاهش می دهد. ارزش تانک در استفاده از قدرت جنگی در زمان و مکان مناسب برای ایجاد یک اثر ضربه ای است که باعث فلج شدن مقاومت و از بین رفتن آن می شود . با قرار گرفتن در میان نیروهای ترکیبی مجموعه توانایی های حاصل از تحرک ، کشندگی و بقا پذیری حاصل از تانکها ، برتری های تاکتیکی را ارائه می کند که فرصت های عملیاتی و راهبردی را فراهم می کند . با تحقق این قابلیت‌ها ، شتابی ایجاد می‌شود که ضرباهنگ رخدادها را تحمیل می‌کند و اقدامات دشمن را مهار می‌کند . این ویژگی ها نقش نیروهای زرهی به عنوان "سلاح رزمی تعیین کننده " ( Combat Arm of Decision ) را برجسته می کند . تحولات تکنولوژیکی اخیر از این ویژگی ها جلوگیری نمی کند . با توجه به حضور پهپادها ، مهمات سرگردان و توانایی تشخیص تجمع نیرو از طریق استفاده از طیف الکترومغناطیسی و حمله به آن توسط مهمات دقیق ، به جای حذف کامل تانک از میدان نبرد، نیاز به سازگار کردن آن با محیط جدید ضروری است . این سازگاری شامل درک چگونگی نگاه به نیروهای خودی از دید دشمن ، تقویت پوشش و استتار ، پراکندگی بیشتر ، انتشار سریعتر دستورات و تمرکز همبسته قدرت رزمی در نقاط زمانی و مکانی تعیین کننده است . این اقدامات ، همراه با کاربرد هوشمندانه فناوری‌های جدید در سازمان‌های زرهی ، اثربخشی مداوم آنها را تضمین می‌کند . علاوه بر این، همانطور که استفان بیدل ( Stephen Biddle ) در مقاله خود " بازگشت به خندق ها : چرا فناوری جدید انقلابی در جنگ در اوکراین ایجاد نکرده است " ( Back in the Trenches: Why New Technology Hasn’t Revolutionized Warfare in Ukraine ) تأکید می کند، جنگ فعلی در اروپای شرقی تحمیل کننده دگرگونی اساسی در سازمان های نظامی نیست . در عوض، ترکیبی از قدیم و جدید را نشلن می دهد و باعث فهم اهمیت اصل " انطباق‌های تدریجی، نه تغییرات بنیادی " ( incremental adaptations, not tectonic shifts ) در مدرن‌سازی نیرو می شود . ادامه بهبود سازمان های زرهی منطقی است و کنار گذاشتن کامل آنها کاملا غیر منطقی به نظر می رسد . در غیاب تانکها ، فرماندهان باید به سازمان‌های پیاده نظام سبک‌تر تکیه کنند که فاقد ترکیبی از قدرت آتش و تحرک برای دستیابی به تسلط اولیه در میدان نبرد و بهره‌برداری فوری از موفقیت هستند . علاوه بر این ، فقط حضور ساده تیم نیروهای ترکیبی زرهی هم توجه ها را جلب می کند و رزمندگان دشمن را وادار می کند تا اقدامات دفاعی متفابل را آماده کنند که این کار منابع و امکانات را از کار دارای اولویت اصلی آنها منحرف می کند . هزینه سازماندهی ، تجهیز ، آموزش و نگهداری واحدهای زرهی همچنان بالاست ولی به قول ژنرال جیمز مک کانویل ( James McConville ) ، رئیس ستاد ارتش ، " اگر نمی خواهید برنده شوید ، به زرهی نیاز ندارید. " اکنون رئیس جمهور اوکراین ولادیمیر زلنسکی به وضوح این اصل ساده را درک می کند .

سلام بله

شویگو ( وزیر دفاع روسیه ) با دیدن این تصویر چشماش پر از اشک میشه دلم واسش میسوزه 24فروند سوخو35 پارکینگی داره ولی یدونه از اینا نداره

بسم ا... رزمایش اقتدار 1402 ارتش جمهوری اسلامی ایران - آبان 1402 https://www.aparat.com/v/POIJw

سلام دو نکته : 1 - ظاهرا پایگاههای مشخص شده الزاما پهپادی نیستند و مربوط به واحدهای عمل کننده هستند که پهپاد جمعی یگان آنها بوده است . 2 - این نقاط روی نقشه الزاما محل برخاست و فرود پهپادهای شرکت کننده در مانور نبوده اند به عنوان مثال پهپاد رصد کننده ناو آمریکایی در شمال اقیانوس هند که قسمتی از عملیات مانور بود ، در جاسک به زمین نشست که در نقشه مورد نظر اصلا مشخص نشده است .

نکته جالب این تصویر تعدد پایگاه های پهپادی و فشردگی آن ها در شمال غرب است! (البته اگر پایگاه پهپادی مدنظر باشد)

بسم ا... تیربارچی درب هوایی ارتش ایالات متحده در طول جنگ ویتنام ، یکی از بزرگترین ناوگان بالگردی عملیاتی را با استعدادی در حدود 3000 بالگرد در انواع مختلف ، بکار گرفت . این ناوگان با وجود تمامی مزیت های خود ، مشکلات تازه ای را به ارمغان آورد که یکی از آنها ، نیازمندی به خدمه با تجربه و آموزش دیده برای استفاده از تسلیحاتی بود که در درون بالگرد برای نقش های مختلف نصب شده بود . در ابتدای کار ، این وظیفه بدون هیچ آموزش خاصی ، برعهده نیروهای وظیفه ارتش گذاشته شد ولی با شدت گرفتن درگیری ها در ویتنام و افزایش تلفات وارد آمده به بالگردها ، ارتش ایالات متحده تصمیم گرفت تا رسته جدیدی را در هواپیمایی نیروی زمینی ایجاد کند، که اکنون با شناسه Aerial Door Gunner شناخته می شود . نیروهایی که برای ایفای این نقش انتخاب شده یا داوطلب اجرای آن بودند ، ابتدا باید از مراحل آزمایش فیزیکی نظیر تست رنگ شناسی ، شنوایی و بینایی عبور کرده و سپس کار با طیف متنوعی از تسلیحات پیاده نظام (سرنیزه ، سلاح های کمری تا نارنجک انداز ) را یاد می گرفتند . تا اینجا روند آموزش تفاوت چندانی با آموزش پیاده نظام نداشت ولی این نیروها با طی کردن مرحله اول ، باید مراحل تخصصی بعدی شامل شیوه های پیچیده هدف گیری هوا به زمین ، کار با سامانه های بصری دید در روز و دید در شب و درنهایت شیوه های رصد و جستجو در تمامی شرایط جوی را یاد می گرفتند . با این وجود ، ارتش آمریکا بدلیل نیازهای خاص خود ، به این آموزش ها بسنده نکرد و تدریجاً نیروهایی را برای این وظیفه انتخاب می نمود که بتوانند قابلیت های کنترل-فرماندهی را به منظور هدایت نیروهای هوابرد از خود به نمایش گذارند ، بدین سبب از یک دوره زمانی به بعد ، اصول اولیه تاکتیکهای رزمی دفاعی و تهاجمی نیز به دروس آموزشی این رسته اضافه گردید . https://www.aparat.com/v/TMnR8

نارنجک دستی در دفاع مقدس تصویر بالا مربوط به تقسیم کردن نارنجک دستی بین رزمندگان در طول جنگ با عراق است. در این تصویر می توان دو نوع نارجک دستی را مشاهده کرد که در اختیار رزمندگان قرار دارد. نوع اول نارنجک دستی ساخت ایالات متحده امریکا با نام MK-2 است. نوع بعدی نارنجک دستی F1 ساخت اتحاد جماهیر شوروی است. تصویر نزدیک تر از دو مدل نارنجک تصویر راست نارنجک دستی F1 با وزن 600 گرم _ نیروهای ارتش بعث عراق نیز از این مدل نارنجک استفاده میکردند. تصویر سمت چپ نارنجک دستی MK-2 با وزن 595 گرم