آیا تانک ها هنوز جایی در بین جنگ افزارهای مدرن دارند؟ مقاله اصلی : ? Do tanks still have a place in modern warfare نویسنده : Nilay Syam منبع : CGTN 20-Sep-2019 نبرد سومه ( Somme ) یکی از خونین‌ترین کارزارهای جنگ جهانی اول و بزرگترین عملیات در جبهه غرب بود که در طی آن بیش از یک میلیون سرباز آلمانی و کشورهای متحد ، کشته یا مجروح شدند . در میان وحشت آن عملیات ، سلاح جدیدی متولد شد که میدان جنگ را برای بقیه قرن بیستم و تا به امروز تعریف کرد . اولین حضور این سلاح در 15 سپتامبر 1916 توسط مارک یک بریتانیایی ، " سواره نظام دوران مدرن " ( the cavalry of modern times ) ، صورت گرفت . با این که این سلاح در آن روز تا ثیر کمی داشت ولی چیزی که در ادامه اتفاق افتاد ، ظهور یک سازه بسیار کشنده بود که می‌توانست شوک و وحشت ایجاد کند ، دفاع دشمن را تحت تأثیر قرار دهد و مسافت‌های وسیعی را در عرض چند ساعت طی کند . تانک بریتانیایی Mark I در نبرد سومه در سال 1916 با این حال، یک قرن بعد، جهان تغییر کرده است و تسلیحات جنگی نیز باید تکامل ‌یابند ، این باعث می شود شرکت‌های تسلیحاتی و ژنرال‌ها مجبور به تجدید نظر در مورد نقش خودروهای زرهی خود شوند . ایان مین ( Ian Maine ) ، دستیار مدیر موزه ارتش ملی لندن ، فکر می‌کند که اکنون توانایی بسیار فوق العاده تانک برای تسلط بر صحنه نبرد تا حدودی کمرنگ شده است : " از آنجایی که اصول جنگ مدرن تغییر کرده است ، تانک ها دیگر نمی توانند به تنهایی عمل کنند . آنها اکنون باید بخشی از یک مجموعه تسلیحاتی گسترده تر و متنوع تر باشند که همگام با سایر سیستم ها در یک محیط بسیار پیچیده و سخت کار می کنند." پادشاه جنگ : تانک ها قدرت واقعی خود را در جنگ جهانی دوم به نمایش گذاشتند ، زمانی که انبوه زرهی آلمانی با استفاده از تاکتیک بلیتزکریگ ( Blitzkrieg ) ( جنگ رعد آسا ) بیشتر اروپا و بخش هایی از شمال آفریقا را به تصرف درآوردند . این تاکتیک منجر به درگیری‌های شدید در فرانسه، بلژیک و اروپای شرقی شد ، از جمله نبرد معروف کورسک در غرب روسیه، که تقریباً 6000 تانک آلمانی و شوروی در آن شرکت داشتند . تانکهای میدان نبرد : حرکت رو به جلو پس از جنگ جهانی دوم ، تانک‌ها دوباره با موفقیت در آسیا و خاورمیانه به کار گرفته شدند ، زمانی که در طی جنگ شش روزه بر علیه مصر و سوریه در سال 1967، زرهی اسراییل به سرعت از صحرای سینا عبور کرد . البته این توانایی برای مدت طولانی بدون چالش باقی نماند ؛ در جنگ رمضان ، اکتبر 1973 ، صدها تانک اسرائیلی منهدم شده بودند در حالی که بدنه آنها پر از سیم های هدایت موشک های ضد تانکی ( ATGM ) بود . این موشکها را مصر از اتحاد جماهیر شوروی تهیه کرده بود . پادشاه جنگ سرانجام با حریف خود روبرو شده بود : نیروهای پیاده نظام مجهز به پرتابه های مرگبار و نسبتاً ارزان ضد تانک . جنگ رمضان یک شوک واضح بود و باعث به راه افتادن بحث های شدیدی شد : آیا تانک منسوخ شده است ؟ این یک سوال مهم بود . جک واتلینگ ( Jack Watling ) ، محقق موسسه رویال یونایتد سرویس ( Royal United Services ) می‌گوید: مدتی است بحث‌هایی مطرح می شوند مبنی بر این که به صورت فزاینده ای تانکها در حال منسوخ شدن هستند . اساس این بحثها بر این پایه استوار است که اکنون موشکهای هدایت پذیر ضد تانک ( ATGMs ) به قدری موثر هستند که ایجاد سطح حفاظتی مورد نیاز در برابر آنها یک تانک را به قدری سنگین می کند که قادر به حرکت عملیاتی در فواصل مربوطه نباشند . علاوه بر این هر چقدر وسایل نقلیه به سیستم‌های پیشرفته‌تر وابسته می‌شوند، توانایی تعمیر آنها در میدان کاهش می‌یابد. به دلیل این افزایش هزینه ، بسیاری از کشورها به دنبال کاهش ناوگان تانک‌های خود به نفع خودروهای حمل موشک با محافظت کمتر هستند . تانک اصلی میدان نبرد مدرن : علیرغم تردیدهای افزاینده ای که در مورد ادامه موجودیت تانک وجود دارد ، تانک اصلی میدان نبرد ( MBT ) همچنان ستون فقرات نیروهای مکانیزه است . یکی از مقامات شرکت نکستر سیستم ( Nexeter Systems ) که تانک فرانسوی لکلرک (Leclerc ) را تولید می کند، می گوید : " بعضی ها ممکن است فکر کنند که تانک اصلی میدان نبرد در آینده کاربردی نخواهد داشت، اما اگر از من بپرسید، فکر می کنم همچنان برای سالیان درازی بعد از این هم پادشاه میدان نبرد باقی خواهد ماند. البته، فناوری‌ها و نوآوری‌های جدیدی برای تطبیق با شرایط روز به آن اضافه خواهد شد ولی وضعیت تانک در میدان نبرد بدون تغییر باقی خواهد ماند " . در واقع فن آوری تانک، به سرعت در محدوده های مختلف تکامل یافته است . امروزه تانک اصلی میدان نبرد مدرن با مدل های قبلی تفاوت بسیاری پیدا کرده است و می تواند طیف وسیعی از ماموریت ها را در روز و شب یا در فضاهای باز و شهری انجام دهد ، با سرعت بیش از 70 کیلومتر در ساعت حرکت کند و بیش از 400 کیلومتر را پوشش دهد . با اتکا به حسگرهای دارای تکنولوژی بالا ، سیستم‌های هدف گیری پیشرفته و تصویرسازهای حرارتی دید وسیع ، توپ اصلی قادر به شلیک گلوله‌های ضد زره و موشک است . مسلسل ها هم می توانند با اهداف هوایی و نزدیک درگیر شوند . سیستم تعلیق بهبود یافته ، بخش خدمه تقویت شده و زره کامپوزیتی سبک وزن برای انحراف آتش اکنون به عنوان یک استاندارد تبدیل شده اند .توانایی مبارزه در یک محیط آلوده هسته ای، بیولوژیکی و شیمیایی هم الان در این استانداردها جای گرفته است . تانکها را جدای از نقش آنها برای شلیک مستقیم ، می توان برای عملیات های مختلفی مانند پاکسازی میدان مین و موانع ، کشف بمب های کنار جاده ای ، شناسایی ، جمع آوری اطلاعات و پوشش ارتباطات ، تجهیز کرد . توجه ویژه ای به طراحی تانک ها به منظور کاهش اثر راداری آنها هم شده است . نیاز به استقرار سریع به این معنی است که وزن آنها باید کاهش یابد تا هواپیماهای باری و هلیکوپترها قابلیت بلند کردن و جابجایی آنها را داشته باشند . با توجه به این که درگیری های غیر متعارف به طور فزاینده ای جایگزین جنگ های کلاسیک بین کشورها می شوند ، به عنوان مکمل انواع تانکهای سبک تر در کنار تانک های سنگین قرار می گیرند تا بتوانند در مناطق شهری به پیاده نظام کمک کنند ، پشتیبانی آتش برایشان فراهم کنند و سربازان را به محل نبرد حمل کنند . سم آلتینسیک ( Cem Altinisik ) ، سخنگوی FNSS ، یک تولید کننده خودروهای زرهی ترکیه ، که سازنده تانک وزن متوسط کاپلان است ، می گوید: " تانک ها باید خود را با جنگ های هیبریدی و جنگ در مناطق شهری وفق دهند . اینجاست که تانک متوسط وارد می شود . با توجه به وزن سبک و تحرک بالا ، می تواند بیشتر نقش های محول شده به یک تانک اصلی میدان نبرد را انجام دهد و پشتیبانی آتش نزدیک را برای پیاده نظام فراهم کند " . نسل بعدی تانک : با تغییر دورنما و دستاورد درگیری‌های نظامی ، کارشناسان آینده‌ای را پیش‌بینی می‌کنند که حملات سریع و قاطع با استفاده از تجهیزات الکترونیکی ، سایبری و فضایی توانایی از بین بردن زیرساخت‌های حیاتی مانند ارتباطات ، خدمات شهری و حمل و نقل را با هدف کور کردن دشمن داشته یاشد و در نتیجه آن دشمن دیگر قادر به مبارزه نباشد . تانک های مدرن می توانند انواع مهمات از جمله موشک را شلیک کنند با میل پیدا کردن توجهات به طرف اهداف راهبردی و فناوری‌های پیشرفته مانند روبوتیک ، هوش مصنوعی و پهپادهای خودمختار ، منطق پشت حفظ ساختارهای زرهی قدیمی بار دیگر زیر سوال رفته است . معرفی بالگردهای بشدت مسلح و پهپادهای انتحاری ، مسائل را پیچیده تر کرد . جنگ های ترکیبی و شورشهای کم شدت هم به این ترکیب اضافه شده است . در همان زمانی که نکات مربوط به کارآیی تانک ها مطرح می شود ، بسیاری از کشورها در حال تدوین برنامه هایی برای تانک های نسل بعدی هستند . خودروهای جنگی آینده که انتظار می رود در 10 تا 15 سال آینده رونمایی شوند، ممکن است مفهوم متفاوتی از تانک را ارائه کند که با آنچه که ما امروزه فکر می کنیم کاملا فرق داشته یاشد . با تغییرات احتمالی ، از کاربرد سلاح‌های انرژی مستقیم ( direct energy weapons ) که می‌تواند اهداف را از فواصل دور منهدم کنند ، استفاده از یک یا دو نفر خدمه و به اشتراک گذاشتن داده‌ها برای هدایت عملیات فوجی با "وهپاد" ها ( وسیله هدایت پذیر از دور ) ( drone ) و استفاده از پوشش حرارتی و محیطی برای استتار ، تانک آینده هیچ شباهتی به نسل های پیشین خود نخواهد داشت . با مجهزشدن تانک به حسگرها و اخلالگرهای فعال ، در هنگام عملیات و درگیری همزمان با چندین دشمن در زمین و هوا ، این وسیله در برابر حملات الکترونیک و سایبری هم غیرقابل نفوذ خواهد بود . خودروی جنگی آینده با توجه به قدرت فوق العاده ای که در میدان جنگ عرضه می کند ، قرار است به عنوان یک ماشین جنگی انعطاف پذیرتر و قوی تری ظاهر شود که قادر به عملیات در هر نوع زمینی است . واتلینگ ( Watling ) فکر می‌کند برای نوشتن آگهی درگذشت تانک اصلی میدان نبرد که در دهه‌های آینده به عنوان نوک نیزه برای ساختارهای زرهی عمل خواهد کرد ، ممکن است خیلی زود باشد . از نظر طراحی برای تانک اصلی میدان نبرد ، ما شاهد دو روند متفاوت هستیم . طرح هایی مانند آرماتا روسی از افزایش زره ، دفاع فعال و افزایش اندازه بهره می برند . سایر کشورها برای کاهش نیاز به حفاظت و در نتیجه افزایش سرعت و قدرت آتش ، به دنبال ساخت سیستم های خودمختار یا کنترل از راه دور هستند .

https://fa.alalam.ir/news/6774478/گزارش-ها-از-انفجار-نزدیک-یک-کشتی-در-تنگه-باب-المندب کشورهای اروپایی به جز روباه پیر و خبیث از ائتلاف در تنگه باب المندب کنار کشیدند

https://www.irna.ir/news/85329986/وزیر-دفاع-یمن-با-تاکید-بر-ادامه-عملیات-رژیم-صهیونیستی-را-تهدید «محمد ناصر العاطفی» وزیر دفاع دولت نجات ملی یمن :اگر رژیم صهیونیستی حمله به غزه و فلسطین و محاصره آن را پایان ندهند، نیروهای ما گزینه‌های بیشتری در اختیار دارند

حمله ی یمن به کشتی اسرائیلی از فاصله ی 2000 کیلومتری یمن به کشتی تجاری اسرائیلی در اقیانوس هند حمله کرده است. نکته ی مهم این حمله فاصله ی بسیار زیاد 2000 کیلومتری این کشتی از یمن میباشد. قبلا نیز یمن اولین استفاده موفق موشک بالستیک ضد کشتی در یک درگیری را به نام خود ثبت کرده بود.

سلام علیکم از مبدعان نظریه "شیعه سلفی " و " اولوالالباب" انتظار بیشتری نداشته باشید ، چون بشدت صفات شیعه انگلیسی را می شود در آنها دید ... با این حال یک مقداری از سکانس های ثبت شده مدعیان سرزمین موعود و مهربانی فوق العاده آنها را ببینیم... https://www.aparat.com/v/Xxrfn پی نوشت : 1- ای اهل ایمان! اگر فاسقی خبری برایتان آورد( در اینجا دستگاه جنگ روانی کودک کُش های سرزمین های اشغالی فلسطین ) خبرش را بررسی و تحقیق کنید تا مبادا از روی ناآگاهی، گروهی را آسیب و گزند رسانید و بر کرده خود پشیمان شوید( سوره 49: الحجرات ) 2- این نوع حرکات شاید ده سال پیش در میلیتاری موج های شاذ درست می کرد ولی الان به درد همون رسانه هایی که می خورد که برای دیده شدن ، هر جفنگی را به خورد مخاطب می دند.

قسمتی از یک مقاله : مقاله اصلی : Iran’s Gray Zone Strategy: Cornerstone of its Asymmetric Way of War نویسنده : Michael Eisenstadt تاریخ : March 19, 2021 قسمت چهارم و آخر :  به سوی استراتژی منطقه خاکستری ایالات متحده ایالات متحده به خاطر این که از رویکردهای نظامی متعارف و آشکار استفاده می کند ، سابقه موفقیت نابرابری در مقابل تهران داشته است . بنابراین استفاده از استراتژی منطقه خاکستری توسط ایالات متحده ممکن است راه موثرتری برای مقابله با راهبرد منطقه خاکستری ایران باشد . چنین راهبردی می تواند در مقابله با بسیاری از معضلاتی که استراتژی منطقه خاکستری ایران در 40 سال گذشته برای واشنگتن ایجاد کرده است ، راهبرد منطقه خاکستری ایران را در مقابل خودش قرار بدهد . راهبرد منطقه خاکستری ایالات متحده باید متکی بر فعالیت های پنهان و قابل تکذیب باشد تا در پاسخ به چالش های ایجاد شده توسط ایران ابهام درست بکند . برای این کار می توان از مزیت‌های تجمعی برای جلوگیری از تشدید و پیام‌های محتاطانه برای ارتباط توسط خطوط قرمز و در صورت لزوم برای روشن کردن مقاصد استفاده کرد . چنین رویکردی می‌تواند آزادی عمل تهران را محدود کند ، از تشدید تنشهای بزرگ جلوگیری کند، و به طور مؤثرتر با تلاش‌های ایران برای تغییر وضعیت موجود در منطقه مقابله کند ؛ درعین حال فضا برای دیپلماسی در کاهش تنش‌ها را ایجاد کند . انجام این کار می‌تواند شرایط تعامل با تهران را از طریق افزایش هزینه‌ها برای سیاست فعلی‌اش تغییر دهد و ایران را مجبور کند تا اهداف خود را با ابزارهای کمتر مؤثر دنبال کند . راهبرد منطقه خاکستری همچنین از نظر سیاسی و نظامی پایدارتر از سایر رویکردهای نظامی اخیر ایالات متحده در منطقه خواهد بود ، زیرا این کار با تعدادی از الزامات سیاست آمریکا سازگارتر است . این الزامات شامل این موارد هستند : تمایل واشنگتن برای از سرگیری مذاکرات با تهران : فعالیت‌های مخفیانه یا قابل تکذیب کمتر از اقدامات آشکار و خودنمایانه ، تلاش‌های حساس دیپلماتیک را مختل می‌کند . یک تمایل قوی در هر دو حزب برای اجتناب از تشدید تنش بیشتر با ایران و "جنگ‌های همیشگی" بیشتر در خاورمیانه : هدف کلی راهبرد منطقه خاکستری ، پیشبرد منافع ملی و در عین حال اجتناب از تشدید تنش و جنگ است. نیاز به عمل به شکلی که با محیط عملیاتی مناسب ترباشد: . یک استراتژی منطقه خاکستری بیشتر با نیازهای سیاسی شرکای منطقه ای مثل عراق ، عربستان سعودی و امارات متحده عربی هماهنگ است و با پیش نیازهای موفقیت در درگیری های طولانی که به جای " ضربه های خارج کننده از رقابت " به کار می رود ، سازگارتر است . نیاز به تسهیل انتقال تمرکز سیاسی و توان نظامی به منطقه هند و اقیانوس آرام : ( سیاستی که توسط دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه دنبال می‌شود) ، راهبرد منطقه خاکستری در خاورمیانه می‌تواند با جاگیری نیروی نسبتاً سبکی انجام شود . نیاز به کسب شایستگی در انجام فعالیت‌های منطقه خاکستری : در دوره جدیدی از ژئوپلیتیک که احتمالاً وضعیت به طور فزاینده‌ای "خاکستری" خواهد بود . راهبرد‌های منطقه خاکستری می‌توانند از اهداف سیاستی بسیار متفاوتی حمایت کنند . سیاست‌های دفاعی برای بازدارندگی و مهار ایران یا سیاست‌های پیشگیرانه‌ای که متکی بر فعالیت‌های آغاز شده برای تحمیل هزینه‌ها بر ایران و عقب‌نشینی از نفوذ منطقه‌ای اش است . راهبرد‌های منطقه خاکستری همچنین می‌تواند برای پیگیری اهداف سیاست ترکیبی هم مورد استفاده قرار گیرد : بازدارندگی و مهار ایران در مناطق جغرافیایی خاص و حوزه‌های رقابت نظامی و در عین حال عقب راندن آن از فعالیت‌های انجام شده اش و همچنین کاستن از نفوذش در عرصه‌ها و حوزه‌های دیگر . برای موفقیت در منطقه خاکستری، سیاست گذاران و برنامه ریزان ایالات متحده نیاز خواهند داشت تا روش فکر کردن ، سازماندهی و عمل خود را تغییر دهند . آنها باید این تصور را که هر درگیری محلی می تواند به راحتی به یک جنگ متعارف بزرگ تبدیل شود ، کنار بگذارند ( تهران مدام در صدد تقویت این تصور است ) . کل منطق استراتژی منطقه خاکستری تهران مدیریت ریسک ، اجتناب از تشدید تنش و جلوگیری از جنگ است. اگر سیاستگذاران ایالات متحده این را درک کنند ، به سرعت مهمترین مزیت تهران حذف می شود. در واقع عملیات های مخفی اسرائیل در ایران و فعالیت‌های آن از سال 2017 علیه نیروهای ایرانی در سوریه نشان داده است که می‌توان یک کارزار موثر منطقه خاکستری علیه ایران و نیروهای نیابتی اش را بدون تحریک جنگ به راه انداخت . این کار به معنای کنار گذاشتن مجموعه واژگانی و مدل‌های ذهنی ناشی از تجربه جنگ‌های متعارف آمریکا و اتخاذ مفاهیم جایگزین مناسبتر برای فعالیت‌های زیر آستانه جنگ است . با این که این کار آسان ننیست ولی اگر آمریکا بخواهد در برابر ایران در خاورمیانه و در برابر دیگر بازیگران منطقه خاکستری مانند روسیه و چین موفق شود ، ضروری خواهد بود . این کار همچنین به معنای کنار گذاشتن برخی از عادات ریشه‌دار فکری و عملی است که در روش جنگ آمریکا نقش اساسی دارند ولی در موفقیت در منطقه خاکستری ناسازگار هستند مانند ترجیح نیروی " تعیین کننده " و تکیه بر "مرگبار" بودن . در واقع کارزار در حال انجام ضد فشار ایران ، نشان می‌دهد که حتی فعالیت‌های منطقه خاکستری غیرکشنده هم می‌تواند اثرات چشمگیری داشته باشد . در درگیری های منطقه خاکستری ، حتی مرگباری کم هم ممکن است گاهی اوقات زیاد باشد . بر همین اساس ، ایالات متحده باید مجموعه ابزار سیاست خود را به گونه ای تنوع بخشد که شامل سیستم های غیر کشنده بیشتری در حوزه ضد نفر و ضد زره باشد . البته پتانسیل تشدید عمودی باید همچنان بخشی از مجموعه ابزار منطقه خاکستری ایالات متحده باقی بماند . تسلط بر تنش - که با توانمندی های بی نظیر آمریکا در نمایش قدرت و حملات دقیق تجسم می یابد - یکی از قوی ترین مزیت های نامتقارن آن در برابر رقیبانی مانند ایران را تشکیل می دهد و تشدید تنش به منظور کاهش تنش گاهی اوقات ممکن است ضروری باشد. هماهنگ بودن بیشتر در پاسخ به آزمایش‌ و تحریک ایرانی ها و غیرقابل پیش‌بینی بودن بیشتر در نحوه واکنش ایالات متحده نیز برای موفقیت بسیار مهم است . سیاست گذاران و برنامه ریزان تمایل دارند روی ترکیبی از قابلیت های قابل پیاده سازی در خط مقدم که برای ایجاد یک تهدید معتبر برای دشمن مورد نیاز هستند ، تمرکز کنند ولی باور پذیری که تهران برای نیروهای مستقر در خط مقدم در نظر می گیرد ، ریشه در ارزیابی اش از تمایل آمریکا در استفاده از آنها دارد . بدون داشتن این باورپذیری ، استقرارهمه ناو گروه‌های تهاجمی هواپیمابر در جهان نیز ایران را منصرف نخواهند کرد . این همان اتفاقی است که در موارد متعددی در گذشته دیده شده است . با داشتن باورپذیری ، ایالات متحده می تواند توان نظامی کمتری را در خاورمیانه مستقرکند . در صورت بروز یک بحران نیروهای بیشتر را می توان وارد منطقه کرد ولی نمی توان باورپذیری را در آن زمان ایجاد کرد . غیرقابل پیش بینی بودن بیشتر در پاسخ به چالش ها ، با اجتناب از پاسخ های کلیشه ای و هدف قرار دادن دارایی هایی که تهران واقعاً برای آنها ارزش قائل است ، انجام محاسبات ریسک توسط ایران را پیچیده تر می کند و احتمالاً باعث القای احتیاط بیشتری در رفتار آنها می شود . هر زمان که سیاستگذاران تصور ‌کنند غیر قابل پیش‌بینی بودن خطرات غیرقابل قبولی ایجاد خواهد کرد ، می‌توان از کانال‌های مخفی و پیام‌های عمومی برای اطمینان بخشی ، شفاف‌سازی مقاصد و تنش‌زدایی استفاده کرد . سیاست گذاران و برنامه ریزان آمریکایی همچنین باید شیوه و فاصله مناسب فعالیت های منطقه خاکستری را در نظر بگیرند تا احتمال اشتباه محاسباتی و تشدید را کاهش دهند . ضرب المثل قدیمی " عجله کشنده است " به طور خاص مناسب این موقعیت است . چیزهایی که معمولا در عملیاتهای متعارف ویژگی مثبت به حساب می آید ، در منطقه خاکستری ویژگی منفی است . آمریکایی های کم تحمل باید یاد بگیرند که از شیوه و فاصله گذاری حساب شده فعالیت های منطقه خاکستری استقبال کنند و بدانند که بخش عمده ای از " هنر" راهبردی وعملیاتی در منطقه خاکستری در نحوه ترکیب این دو عنصر نهفته است . برای کسانی که می ترسند هوش مصنوعی منجر به نبردهایی با سرعت بالا شود یا جنگ هایی رخ دهد که خارج از کنترل ژنرال ها و سیاست گذاران باشد ، آموزه های خاصی وجود دارد . برنامه ریزان و استراتژیست ها با محدود کردن هر چه بیشتر فعالیت های نظامی به عملیات های منطقه خاکستری که دارای سرعت و فواصل مناسب هستند ، می توانند اطمینان حاصل کنند که در آینده ای که در آن انقلاب هوش مصنوعی صورت گرفته است ، فناوری و تاکتیک ها در خدمت راهبرد و سیاست باقی خواهند ماند و همچنان انسان ها وقایع را کنترل خواهند کرد . منطقه خاکستری ممکن است راه‌حلی برای ترس‌های آخرالزمانی در مورد از دست دادن کنترل انسانها بر وقایع ، به دلیل جنگ بیش از حد مبتنی بر هوش مصنوعی باشد . دولت ایالات متحده همچنین باید چارچوب های مفهومی و سازمانی را به شکلی توسعه دهد که بتواند کارزارهای بازدارندگی چند دامنه ای ( multi-domain ) در منطقه خاکستری را به شکل هدایت چند سازمانی ( interagency-led ) ، طراحی و اجرا کند وبتواند در آن فضا راهبرد منطقه خاکستری خود را آزمایش کند ، مشاهده کند ، بیاموزد و تنظیم کند تا مشخص شود که چه چیزی " بهتر کار می کند " . برای این کار نیاز به توسعه یک راهبرد منطقه خاکستری با "ویژگی های آمریکایی " است که ایالات متحده را قادر می سازد بی سر و صدا ، صبورانه و به طور مداوم در زیر آستانه جنگ ، برای بازدارندگی رقبا ، تحمیل هزینه بر دشمنان و پیشبرد منافع خود ، عمل کند . نیازی به گفتن نیست که این راهبرد منطقه خاکستری ایالات متحده باید ارزش های آمریکایی را منعکس کند و بر توانمندی های موجود ایالات متحده بنا شود . بنابراین ، ایالات متحده چون بر خلاف ایران فاقد نیروهای نیابتی پایدار است ، به طور کلی بر فعالیت های یک طرفه مخفی یا غیر قابل انتساب تکیه می کند . به طور معمول نباید از شرکت های نظامی خصوصی برای ایفای چنین نقش های حساسی استفاده شود . علاوه بر این فعالیت های منطقه خاکستری ایالات متحده ، باید به روشی انجام شود که با قانون درگیری مسلحانه و قوانین بین المللی سازگار باشد . این کلیدی برای ایجاد و حفظ ائتلاف های بین المللی گسترده علیه بازیگرانی مانند ایران است که مخالفت بسیاری از بین جامعه بین المللی بر علیه آنها وجود دارد زیرا آنها به طور منظم قوانین و هنجارهای بین المللی را نقض می کنند . قابلیتهایی که عمدتاً در جامعه عملیات ویژه ارتش و نیروهای شبه‌نظامی سیا وجود دارد ( بخش‌هایی از دولت ایالات متحده که به راحتی در مورد منطقه خاکستری فکرمی‌کنند و در آن عمل می‌کنند ) باید پرورش یافته و رشد کنند . همزمان تمایل سیاستمداران و مقامات به درز دادن اطلاعات به مطبوعات و بدست آوردن اعتبار از طریق دستاوردهای نظامی ، که در نتیجه آنها شرکت در اقدامات پنهان وناشناخته پیچیده می‌شود ، باید مهار شود. ناکامی آمریکا در انطباق و عملکرد مؤثر در منطقه خاکستری در برابر یک قدرت درجه سوم مانند ایران که اغلب در حال مبارزه است و البته مبتکر و با انگیزه هم هست ، سؤالاتی را در مورد توانایی کشور برای مقابله با بازیگران منطقه خاکستری بسیار قدرتمندتر مانند روسیه و چین ایجاد می کند و احتمالاً بازدارندگی ایالات متحده را نه تنها در خاورمیانه ، بلکه در هر جای دیگری که در برابر دشمنان منطقه خاکستری قرار می گیرد ، تضعیف خواهد کرد . بنابراین همزمان با این که ایالات متحده باید به آمادگی اش برای جنگ‌های متعارف بزرگ ادامه دهد ، باید در برخورد با وضعیت های مبهمی که احتمالاً درگیری‌های آینده در زیر آستانه جنگ را مشخص می‌کند ، ماهر شود تا بتواند در رقابتهای آینده موفق شود . بالاخره تمام شد .

سقوط E-11A نیروی هوایی آمریکا ژانویه ۲۰۲۰ هم توسط اشباح سرگردان انجام شد

قسمتی از یک مقاله : مقاله اصلی : Iran’s Gray Zone Strategy: Cornerstone of its Asymmetric Way of War نویسنده : Michael Eisenstadt تاریخ : March 19, 2021 قسمت سوم :  درس هایی از رویارویی های گذشته ایران و آمریکا ( ادامه ) مقابله با فشار حداکثری ایالات متحده (2019–2021) : در ماه مه 2018 ، ترامپ اعلام کرد که ایالات متحده از توافق هسته ای سال 2015 با ایران خارج می شود و در عوض سیاست " فشار حداکثری " ( maximum pressure ) را دنبال می کند . سیاست جدید به دنبال تحمیل هزینه های اقتصادی غیرقابل تحمل بر ایران از طریق تحریم ها و در عین حال جلوگیری از حملات مرگبار به کارکنان و منافع ایالات متحده بود . هدف مورد انتظار سیاست جدید این بود که تهران را وادار کند تا فعالیت های زیانبار خود را کنار بگذارد و در مورد توافق جدیدی مذاکره کند که طیفی از مسائل هسته ای ، منطقه ای و نظامی که در برجام به آنها پرداخته نشده است، در آن قرار بگیرد . تهران ابتدا با خویشتنداری پاسخ داد چون امیدوار بود اتحادیه اروپا تحریم های آمریکا را نادیده بگیرد ولی وقتی مشخص شد که این اتفاق نخواهد افتاد و پس از اینکه واشنگتن گام‌های بیشتری برای تشدید تحریم‌ها و فروپاشی اقتصاد ایران برداشت ، تهران در ماه می 2019 کارزار ضدفشاری را برای وادار کردن ایالات متحده به کاهش یا لغو این تحریم‌ها و تشویق بقیه کشورهای دنیا به ندیده گرفتن آنها آغاز کرد . این کمپین ضدفشار شامل فعالیت‌های منطقه خاکستری بود که در حوزه‌های مختلف ، در امتداد خطوط عملیاتی متعدد و در عرصه‌های جغرافیایی متنوع صورت می گرفت . از جمله آنها حملات ناشناس به نفت‌کش‌ها در خلیج فارس ، زیرساخت‌های پتروشیمی در عربستان سعودی ، عملیات سایبری ، حملات نیابتی به نیروها و تاسیسات ایالات متحده در عراق و نقض فزاینده محدودیت های برجام در مورد برنامه هسته ای ایران بود . تهران به تدریج حملاتش علیه منافع آمریکا و متحدانش در منطقه را ، از ساده به پیچیده و از حملات غیر کشنده به مرگبار تبدیل کرد . حملات اولیه این کشور به انتقال و زیرساخت‌های نفتی ، از جمله حملات با مین های چسبان به نفت‌کش‌ها در ماه مه و ژوئن 2019 و حمله با پهپاد و موشک کروز به زیرساخت‌های نفتی عربستان در سپتامبر همان سال ، باعث نشد که ایالات متحده تحریم‌ها را کاهش بدهد یا اقدام به پاسخ نظامی بکند . البته ایالات متحده به همراه چند کشور دیگر متحد خود ، حضور نظامی خود در منطقه را تقویت کرد . فقط در یک مورد گزارش شده است که ایالات متحده به سرنگونی یکی از پهپادهای خود در ژوئن با یک حمله سایبری پاسخ داد . با توجه به این که حملات ایران باعث مقابله بسیاری از کشورهایی شد که وابسته به نفت خلیج فارس بودند ، ولی این مقابله ها به سرعت متوقف شد چون نیروهای دریایی ایران تعدادی تانکر نفتی خارجی را در خلیج فارس ، به عنوان بخشی از کارزار ضدفشار خود توقیف کرد . البته این کار تاثیر بسیار کمی در مقابل سیاست فشار حداکثری داشت ( ؟ ) . بعد از توقف حملات به نفت درخلیج فارس ، در نوامبر و دسامبر 2019 ، ایران حملات راکتی توسط نیروهای نیابتی خود در عراق را افزایش داد . این امر منجر به کشته شدن یک پیمانکار آمریکایی شد و در مقابل ایالات متحده حملات نظامی علیه تأسیسات کتائب حزب الله در عراق و سوریه انجام داد . در این حملات 25 شبه نظامی کشته شدند . این اتفاق منجر به برگزاری تظاهرات خشونت آمیز توسط نگروههای طرفدار ایران در مقابل سفارت آمریکا در بغداد شد . واکنش آمریکا به این اتفاق منجر به حمله پهپادی آمریکا در 3 ژانویه شد که ( سردار ) قاسم سلیمانی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ابومهدی المهندس فرمانده کتائب حزب الله ( ؟ ) را به شهادت رساند . ایران 5 روز بعد با شلیک 16 موشک به پایگاه هوایی الاسد در عراق پاسخ داد که تلفات جانی نداشت ولی بیش از صد نظامی آمریکایی دچار ضربه خفیف مغزی ( concussion ) شدند . اطلاعات مناسب و هشدار از پیش فرستاده شده ایران به عراق مبنی بر اینکه حمله در حال انجام است ، پرسنل آمریکایی را قادر ساخت که قبل از حمله بهپناهگاه بروند . پس از آن بود که ایالات متحده و ایران تمایل خود را به کاهش تنش را هم به صورت علنی و هم از طریق کانال های پشتیبان ، نشان دادند . با اینکه تهران به طور مستقیم ادامه نداد ولی نیروهای نیابتی اش در عراق ، حملات موشکی آزار دهنده را برای هفته های متعددی پس از آن افزایش دادند . مسوولیت برخی از این حملات توسط گروه‌های جدید ناشناخته ای به گردن گرفته می شد تا درجه بیشتری از ایجاد بلاتکلیفی و قابلیت انکار ، برای ایران و گروه‌های نیابتی اش فراهم شود . در یک افزایش دیگر در حملات راکتی انجام شده توسط گروههای نیابتی در ماه مارس ، سه سرباز ائتلاف (دو آمریکایی و یک انگلیسی) کشته شدند و دور دیگری از حملات ایالات متحده به تأسیسات کتائب حزب الله در عراق انجام شد . نیروهای نیابتی ایران دوباره حملات با راکتی و بمب‌های کنار جاده ای را علیه کاروان‌های آمریکا در ژوئیه تا سپتامبر 2020 افزایش دادند . این حملات در اکتبر کاهش چشمگیری پیدا کرد . به نظر می رسید علت احتمالی این کاهش ، جلوگیری از ایجاد بهانه ای برای ترامپ بود تا نتواند برای ضربه زدن به ایران ، درست قبل از انتخابات آمریکا در نوامبر ، اقدام کند . وجود درگیری بین آمریکا و ایران ممکن بود باعث ایجاد برتری برای ترامپ در پای صندوق های رای شود . تعداد کم دیگری از حملات موشکی بین اکتبر 2020 و پایان موثر سیاست " فشار حداکثری" ایالات متحده ، با انتقال قدرت به دولت جو بایدن، در ژانویه 2021 رخ داد . تهران به عنوان بخشی از کارزار ضدفشار خود ، فعالیت‌های جاسوسی سایبری و نفوذ شبکه‌ای را تشدید کرد ، این کار شاید برای هموار کردن راه برای حملات آینده و نشان دادن توانایی اش برای پاسخ به حمله ایالات متحده در حوزه سایبری یا فیزیکی بود . ایران همچنان به عملیات مداوم نفوذ سایبری ادامه داد تا بتواند سیاستهای ایالات متحده را بی اعتبار کند . همچنین عملیاتی را برای تضعیف اعتبار انتخابات ریاست جمهوری 2020 ایالات متحده آغاز کرد . در ادامه ایران در دفعات متعدد محدودیت‌های مختلف برجام را در مورد برنامه هسته‌ای خود زیر پا گذاشت و به خودش اجازه داد تا مقادیر اورانیوم با غنای پایین کافی برای ساخت دو بمب ( در زمان نگارش مقاله ) – البته در صورت غنی‌سازی بالاتر و تولید سلاح - انباشته کند. اگرچه تهران نتوانست واشنگتن را وادار به کاهش یا لغو تحریم ها یا تمام نیروهایش را ازعراق و خاورمیانه خارج کند ولی عدم پاسخ ایالات متحده به تعدادی از اقدامات ایران در خلیج فارس و عراق ، وجهه آمریکا را به عنوان یک شریک مصمم و قابل اعتماد تضعیف کرد ، همزمان با این که ترور ( سردار ) قاسم سلیمانی تصویر اطمینان بخشی از اراده را برای برخی از متحدان و تصویری دلهره آوری از ناپایداری برای دیگران به نمایش گذاشت. باید اضافه کرد که در این مدت ، ایران همچنان به حمایت از متحدان حوثی خود در یمن برای جنگ با ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی و همچنین تلاش هایش برای تبدیل سوریه به سکوی پرشی برای اقدام نظامی علیه اسرائیل ادامه داد . این خطوط موازی عملیاتی هرکدام دارای سرعت عملیاتی و منطق متمایز خود بودند ، اگرچه تهران گاهی از حوثی‌ها برای تهدید رقبای عرب خود استفاده کرده است ، ولی اسرائیل به طور فزاینده‌ای نگران این احتمال است که ایران حوثی‌ها را برای حمله به آنجا تشویق کند. علاوه بر این موارد ، خرابکاری آشکار اسرائیل در تأسیسات مونتاژ سانتریفیوژ در نطنز در ژوئیه 2020 و ترور محسن فخری زاده ، دانشمند ارشد تسلیحات هسته ای ایران در نوامبر، این سوال را مطرح کرد که ایران نه تنها بر علیه اسرائیل ، بلکه احتمالاً بر علیه ایالات متحده نیز تلافی خواهد کرد . لبریز شدن این پتانسیل ، نگرانی‌ها را در مورد توانایی واشنگتن برای جدا نگه داشتن تحولات در این عرصه‌های عمدتاً متمایز از درگیری ایران و ایالات متحده ، به اوج رسانده است . در گذشته ، تهران اینها را به‌ عنوان مسیرهای جداگانه در نظر می گرفت و به دنبال اجتناب از تشدید تنش همزمان با "شیطان کوچک" و "شیطان بزرگ" بود . بنابراین ترور دانشمندان هسته‌ای خود در سال‌های 2010 تا 2012 را تنها با هدف قرار دادن اهداف اسرائیلی تلافی کرد . البته احتمالا تا زمانی که ( آیت الله ) خامنه ای همیشه محتاط ، همچنان رهبر معظم انقلاب باقی بماند ، این کار ادامه خواهد داشت. از رخدادهای گذشته چندین نتیجه می توان گرفت : تعریف موفقیت در منطقه خاکستری : بازدارندگی متعارف در منطقه خاکستری چالش برانگیز است. ایران با جدیت تلاش می کند خطوط قرمز ایالات متحده را از بین ببرد یا آنها را دور بزند و از عدم تقارن در انگیزه طرفهای مقابل برای پیشبرد برنامه خود برضد وضعیت موجود استفاده کند . به همین دلیل ایالات متحده نمی تواند از همه فعالیت های زیانبار ایران جلوگیری کند . موفقیت عبارت است از بازداشتن ایران در استفاده از قوی ترین قابلیت هایش تا در نتیجه مجبور به استفاده از ابزارهای کمتر موثر شود . ایران ثبات استراتژیک و انعطاف‌پذیری تاکتیکی نشان می‌دهد : تهران نزدیک به 40 سال است که بر همان روش قدیمی تکیه کرده است . تهران به صورت پی در پی خطوط قرمز آمریکا را آزمایش می‌کند یا تلاش می‌کند تا خطوط قرمز آمریکا را دور بزند ، اگر چه ممکن است در مواجهه با پاسخ قاطعانه ، رویکرد خاصی را کنار بگذارد ولی به زودی به دنبال ابزارهای جایگزین برای دستیابی به اهداف خود می‌رود . اگر این اهداف بسیار پرهزینه شوند ، ممکن است از آن اهداف چشم پوشی کند ولی چنین تصمیمی به ارزیابی اش از انگیزه واشنگتن ، تحمل ریسک و تمایل به تحمل هزینه ها توسط خودش بستگی دارد . البته گاهی اوقات برای حفظ خطوط قرمز خود از زور استفاده می کند . ایران اقدام غیرمستقیم و ابهام را ترجیح می‌دهد ولی در صورت لزوم آشکارا عمل می‌کند : اگرچه تهران معمولا اقدام غیرمستقیم و ابهام را ترجیح می‌دهد ولی واکنشش به ترور هدفمند قاسم سلیمانی نشان می‌دهد که حاضر است منطقه خاکستری را ترک کند و در صورت عبور از خطوط قرمز خودش ، به شکل آشکار عمل کند . البته این انحراف از سیاست نیست ، برای چندین دهه، تهران تاکید کرد که برای مثال در پاسخ به حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای‌اش ، زرادخانه موشکی‌اش «پاسخی کوبنده» علیه دشمنانش ارائه خواهد کرد . اقدام آشکار همواره بخشی از کارنامه نظامی ایران بوده است . پذیرش استراتژی منطقه خاکستری مانع از فعالیت های آشکار و نسبت داده شده ، زمانی که در خدمت منافع ایران باشد ، نیست. ایالات متحده باید به طور مداوم پاسخ دهد و تعادل بهتری بین خویشتن داری و جسارت ایجاد کند : خویشتن داری ایالات متحده و عدم ثبات در پاسخ به آزمایش و سنجش های صورت گرفته ، اغلب اعتبار ایالات متحده را تضعیف کرده و ایران را به سوی چالش های بیشتری کشانده است که نتیجه آن بسیاری از نتایجی است که سیاستگذاران امیدوار به اجتناب از آنها هستند . ترس اغراق آمیز از تشدید تنش ها اغلب مقامات آمریکایی را از واکنش موثر به اقدامات تهران باز می دارد با این حال ، مواقعی وجود داشته است که جسارت نتیجه داده است : عملیات آخوندک باعث شد که در اواخر جنگ ایران و عراق ، ایران به طور چشمگیری حملاتش را به کشتی های بی طرف در خلیج فارس کاهش دهد ، در مقابل ترور ( سردار ) قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس باعث شد ایران و نیروهای نیابتی اش در عراق ، دو نفر از اپراتورهای با استعداد و شاید غیرقابل جایگزینی را حذف کنند ، البته این کارباعث شد کسانی که در عراق مخالف ایران و نفوذ آن بودند، جسورتر شوند . از سوی دیگر، گاهی احتیاط هم لازم است : خویشتن داری آمریکا در پی انتقام‌جویی ایران در ترور( سردار ) قاسم سلیمانی به کاهش تنش کمک کرد. همچنان ادامه دارد ...

جنگ یا صلح ؟ شناخت ناحیه خاکستری نویسنده : John Raine عنوان اصلی : War or peace? Understanding the grey zone منبع : International Institute for Strategic Studies ( ISS ) قسمت آخر : تنظیم کردن پاسخ : به جای این که اجازه داده شود ظرفیت و تمایل سیاسی موجود ، درمقابله با فعالیتهای مشاهده شده در منطقه خاکستری به شکل اقداماتی که بیشتر آنها شکل خامی از رقابت خواهند بود ، از دست یرود ، باید این ظرفیت و تمایل را برای پاسخ به تهدیدهای چشمگیرتر حفظ کرد . یک مشکل مفهومی به‌ ویژه برای قدرت‌های غربی وجود دارد ، اینکه ممکن است تحمل آنها در برابر آنچه رقابت را شکل می دهد ، همزمان با بی ثباتی در موازنه قدرت جهانی ، تغییر کرده باشد. بسیاری از فعالیت‌های منطقه خاکستری تابع اصلاح و بازسازی اقتصاد جهانی هستند. قبلا در اختیار گرفتن گرفتن سه تا از قوی‌ترین سلاح‌های منطقه خاکستری یعنی اطلاعات ، اعتبار و سرمایه در انحصار همان قدرت‌هایی بودند که قدرت آتش برتر و قابلیت تعریف قوانین اخلاقی را داشتند ، یعنی ایالات متحده و متحدانش . اما دیگر اینطور نیست. تمرکز تسلیحات ، قدرت و روایت‌ها دیگر وجود ندارد و کاملا پخش شده است . چین از سرمایه خود استفاده می کند و اعتبار خود را در مقیاسی که قبلاً غیرقابل تصور بود، افزایش می دهد و این استراتژی نتایج خودش را نشان می دهد. روسیه به مخرب ترین بازیگر در فضای سایبری تبدیل شده است، در حالی که چین از پروتکلهای اینترنت غربی به نفع خودش بهره برداری می کند .جای تعجب نیست که این رقابت برای رده بندی جدید برای کسانی که قبلاً به همه چیز تسلط داشتند ، سخت و ناراحت کننده است . این رقابت به اندازه کافی خصمانه به نظر می رسد که یک جنگ حساب شود . کشورها به اقدامات خصمانه مستقیم یا توسط گروههای نیابتی ( foreign jurisdictions ) به روشهای پنهانی و قابل انکار ادامه خواهند داد. این اقدامات می تواند به طور نفس گیر تهاجمی و گاهی اوقات تاسف آور باشد. شاخه کوچکی از این فعالیت ها می تواند باعث بروز فعالیتهای شبه جنگ باشد . اقدامات مقابله ای اجتناب ناپذیر است . سرقت مداوم سایبری یا از کار انداختن زیرساخت های ملی ممکن اتفاق بیفتد . اما این مقوله بهتر است از طریق قراردادهای موجود ( conventions ) پی گیری شود ، این قراردادها به شدت توسط سازمان‌های مجری قانون اعمال می‌شود و به صورت قانونی توسط اقدامات ضد اطلاعاتی و امنیتی پاسخ داده می شود . ارتقای مقررات : مقررات بسیار کمی ، در صورت وجود ، در مورد فعالیت‌های مربوط به منطقه خاکستری وجود دارند . تصور یک توافق نامه تنظیم شده بین دولت ها در مورد جاسوسی یا عملیات اطلاعاتی ، بجز مواردی در شرایط کاملا استثنایی ، یک موضوع خیال پردازانه است. اما می توان حداقل تبادل با خط ارتباطی دایمی ( hot-line exchanges ) را بر سر نمونه های بسیار برجسته در فعالیت منطقه خاکستری و به تدریج تعیین مرزها در این منطقه تصور کرد . از نظر تاریخی ، این همان روشی است که مقررات مربوط به مدیریت سیستم های تسلیحاتی جدید را پدید آورده است . مساله شاید مهم تر ، این است که اکنون می‌توان توسعه روابط بین دولت‌ها و شرکت‌های فناوری و رسانه‌ای را پیرامون روش‌هایی که از خدمات آنها برای اهداف تبلیغاتی یا خرابکارانه استفاده می‌شود، تصور کرد . تعادل ظریفی بین آزادی‌های آنها و مسئولیت‌های جدید ایجاد می‌شود که نتیجه آن به وجود آمدن بازیگران متمایز و قدرتمند در منطقه خاکستری است. چیزهای زیادی برای ساختن وجود دارد تا پیشرفت هایی در زمینه مبارزه با تروریسم و مبارزه با افراط گرایی به دست بیایند . هدف استراتژیک باید گسترش قرارداد ها و مقررات موجود به فعالیت ها و ابزارهای مشاهده شده در منطقه خاکستری باشد. این کار نیازمند تلاش مداوم و چندجانبه است و دستاوردها گام به گام خواهد بود. اما این کار منجر به ترویج حاکمیت قانون و گنجاندن منطقه خاکستری در قلمرو روابط صلح آمیز بین دولت ها خواهد شد. خطر در این است که بپذیریم بنا به تعریف ، منطقه خاکستری منطقه ای است که قوانین در آن اعمال نمی شود . این خطر در حال رشد است. این کار انجام رفتار بد را در همه طرفها تشویق می کند و خطر محاسبه اشتباه و تشدید تنش را بیشتر می کند . آرام کردن منطقه خاکستری می تواند چالشی در چند نسل برای کشورهایی باشد که متعهد به بروز رسانی و حفظ حاکمیت قانون هستند.

سرنگون شدن پهپاد انکا ساخت ترکیه توسط جنگنده اف 16 ارتش امریکا صبح امروز در اتفاقی کم سابقه یک فروند پهپاد شناسایی رزمی انکا ارتش ترکیه در منطقه تل تمر در شمال سوریه توسط یک فروند جنگنده اف 16 (یا اف 35)ارتش آمریکا سرنگون شد . گفته شده این پهپاد متعلق به سازمان اطلاعاتی ترکیه است ( مثلا می خوان ادعایی سازمان سیاه رو دربیارن ) در حال پرواز در محدود یک پایگاه نظامی امریکایی - اکراد بوده است . در چند ماه پیش شایعاتی از حمله پهپادهای ترک به نظامیان آمریکایی منتشر شده بود همچنین پهپاد ها ترکیه ایی بارها دست به ترور نیروهای کرد ویا به اصطلاح نیروهای دمکراتیک سوریه که با ارتش امریکا همکاری می کنند زده است و این اقدام امریکا ممکن است واکنشی مستقیم به حملات ارتس ترکیه باشد در سال گذشته هم در پی حملات سنگین ایران به گروههای تجزیه طلب در نوار مرزی یک جنگنده ارتش امریکا یک پهپاد مهاجر 6 ایرانی را سرنگون کرد . که با هشدار متقابل به مثل مقامات ایرانی در صورت تکرار مواجه شد البته چند ماه بعد در همان منطقه یک پهپاد رزمی ارتش آمریکا سقوط ویا بهتره بگیم سرنگون شد ( توسط نیروهای مقاومت عراق )

بعد از حملات و تحرکات مسلحین در لاذقیه وشمال سوریه ارتش سوریه به کمک روسها حملات گسترده هوایی و توپخانه ایی را بر علیه مسلحین و تروریستها شروع کرده اند در این حملات پهپاد های اورلان روسیه وابابیل 3 ساخت ایران وظیفه کشف وشناسایی اهداف را بر عهده داشته اند در ویدئو زیر تصاویر ضبط شده از دو پهپاد ارولان وابابیل است تصاویری که کیفیت بهتری دارند متعلق به ابابیل3 ارتش سوریه است پهپاد ابابیل 3 در آسمان ادلب / این تصویر دوهفته قبل منتشر شده است واحتمالا مربوط به همین حملات باشد https://www.aparat.com/v/GOPXN

درگیریها در استان دیرالزور بین اعراب و کردها بعد از برکناری و بازداشت رئیس شواری نظامی دیرالزور به نام ابوخوله به عنوان نماینده عشایر عرب دیرالزور در تشکیلات نیروهای دمکراتیک سوریه یا همون قسد توسط نیروهای همین تشکیلات عشایر عرب دیرالزور حملات سنگینی را به مواضع قسد ترتیب داده و موفق شدن چندین روستا و شهرک بخصوص در کرانه رود فرات را پاکسازی ودهها تن از نیروهای قسد را به اسارت گرفته و خسارتهای مالی و جانی فراوانی به این نیروهای وارد کردن. هم اکنون تا حدودی درگیریها فروکش کرده است اما مناطق پاکسازی شده تحویل قسد نشده و توافقی هم فعلا برای آتش بس و یا صلح بسته نشده است. عموم نیروهای قسد را کردها تشکیل می دهدو استان دیرالزور هم یک استان عرب نشین بوده این بازداشت بهانه به دست عشایر منطقه داده تا قدرت اکراد در دیرالزور را مهار کنند نارنجی نیروهای محور مقاومت و ارتش سوریه - سبز نیروهای قسد و سرمه ایی مناطقی که توسط عشایر عرب از قسد پاکسازی شده است در حمله نیروهای تحریرالشام به مواضع ارتش سوریه در لاذقیه 16 نظامی سوری به شهادت رسیدن . ارتش سوریه هم به تلافی با کمک روسها سلسله حملاتی را بر علیه مسلحین صورت داده که دهها تن اعضای این گروه کشته وزخمی شدن در بین کشته شدگان 2 تن از فرماندهان میدانی مسلحین بچشم می خورد . همچنین در پی تصرف حداقل یک روستا در منطقه منبج توسط نیروهای طرفدار ترکیه ارتش سوریه حملات شدید توپخانه ایی را روی مهاجمین متمرکز کرده است در کنار ان چندین حمله هوایی هم توسط روسیه در این منطقه گزارش شده است مسلحین بروی یک یک تانک تی 72 خودم جمر ضد موشک شبیه به جمر سراب نصب کرده اند. منابع خبری مدعی شدن این جمر ابتکاری بوده اما احتملا از روی تانک های سوری منهدم شده که به این جمر مجهز بودن برداشت شده است. اگر اشتیباه نکنم مسلحین در گذشته یک تانک تی 72 مجهز به سراب را به طور عملیاتی به غنیمت گرفته بودن و همچنین تصاویری از دو تانک دیگری منهدم ویا اسیب دیده مجهز به این سیستم را هم پخش کرده اند یک راکت انداز سنگین ابتکاری گروه تحریر الشام که در جریات حملات تلافی جویانه ارتش سوریه در لاذقیه به غنمیت گرفته شد

بخش پنجم : با تمامی این اوصاف و علیرغم جذابیت ویژند (برند /نمانام ) سلاح هایی که از آنها نام برده شد ، حداقل در مقطع زمانی کنونی ، کاربرد این جنگ افزارها ، محدود خواهد بود . درواقع ، همه این سلاح ها ، نیازمند نزدیک شدن هواگرد حامل به هدف خود بوده و تقریبا در همه سناریوهای موجود ، جنگنده حامل باید در ارتفاع مشخصی به پرواز درآید و با توجه به حضور فشرده نیروی هوایی و پدافند هوایی روسیه ، جنگنده های اف-16 قادر نیستند تا در موقعیتی که بتوانند از این سلاح ها به موثرترین شکل خود استفاده کنند ، قرار گیرند ولی تاکتیکهایی وجود دارد که می توان از آنها برای کاهش خطر علیه فالکن های اوکراینی استفاده نمود . غلاف اسنایپر (چپ) و آویزگاه استاندارد نصب این غلاف روی جنگنده اف-16 ( راست ) غلاف LITENING جنگنده اف-16 بعنوان مثال ، اجرای تک زمینی به همراه اجرای تاکتیکهای انهدام دفاع هوایی (DEAD) روسها باعث می شود تا یک فضای هوایی هرچند موقت ولی مناسب برای حضور جتهای اف-16 در نزدیکی اهداف فراهم گردد ولی چنین موقعیت هایی بطور ثابت قابل ایجاد نیست . با این حال ، استفاده از غلافهای هدفگیری نظیر اسنایپر(Sniper) و لایتینینگ (LITENING) که احتمالا همراه اف-16 ها به اوکراین ارسال می شود ، ممکن است به شکل محدود موثر باشد. این غلاف ها می توانند برای ماموریتهای شناسایی بصری دوربرد نیز مورد استفاده قرار گیرند که بدین ترتیب می تواند ابزار موثری درنظر گرفته شود . 11- مهمات دورایستای جی سو (AGM-154 JSOW :) : محتمل ترین و هیجان انگیز ترین جنگ افزاری که اوکراین برای جنگنده های خود تحویل خواهد گرفت ، مهمات دورایستای مشترک یا جی سو خواهد بود که برخی معتقدند مناسب ترین سلاح برای صحنه رزم در اوکراین است . این موشک وقتی از ارتفاع بالا بسمت هدف شلیک شود ، میتواند بطور مستقل تا 70 مایل ودرصورت شلیک از ارتفاع پائین حدود 12 مایل بسمت هدف سُرش داشته باشد و با استفاده از حسگر فروسرخ خود در مرحله نهایی حرکت بسوی هدف ، دربرابر سامانه های اخلالگر الکترونیک روسی به نسبت مقاومت نماید که این بدان معناست که روسها تلاش بیشتری برای سرنگون کردن این موشکها باید از خود نشان دهند ولی برد محدود این موشک میتواند دردسرآفرین شود ، هر چند کیتهایی برای افزایش برد این موشک وجود دارد که از ارسال آنها به اوکراین داده های دقیقی در دست نیست . 12- موشک کروز AGM-158 JASSM: این موشک از حدود بیست سال پیش تا امروز در خدمت قرار دارد که در رده موشکهای کروزهواپایه پنهانکار قابل طبقه بندی است . اگر چه برخی ناظران نظامی معتقدند که احتمال بسیار کمی وجود دارد که چنین سلاحی به اوکراین تحویل داده شود ولی برد موثر خانواده این موشکهای کروز با معرفی نمونه JASSM-ER بسرعت در حال افزایش بوده در حالی که بطور همزمان نمونه ضدکشتی آن با شناسه LRASM نیز توسعه یافته و وارد خدمت خواهد شد ، ولی یک لحظه تصور کنید چنین تسلیحاتی به هردلیلی از جمله نقص فنی ، به شکل سالم در پشت خطوط روسها فرود آید که این مساله آنقدر نگران کننده است که حد و مرزی برای آن نمی توان قائل شد . اما قابلیت بقاء پذیری این موشک با دراختیار داشتن ویژگی هایی نظیر پنهانکاری نسبی ، حسگر هدفگیری فروسرخ در مرحله نهایی پرواز بسوی هدف و همچنین سامانه تصویربرداری با مزیت تطبیق خودکار ، باعث میشود تا تلاش دشمن برای ایجاد اختلال در آن با مشکلات بیشتری روبرو شود که این موارد ، JASSM را به جنگ افزاری مناسب برای نیروی هوایی اوکراین و جنگنده های اف-16 تبدیل می نماید . در کنار ویژگی های فنی ، کمیت تولید شده از این موشک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است ، تا جایی که گفته میشود این موشک به شکل اختصاصی برای یک جنگ احتمالی با چین ذخیره شده و در نتیجه واگذاری بخشی از این ذخیره به اوکراین ، میتواند در قابلیتهای تهاجمی نیروی هوایی ارتش آمریکا ، ایجاد اختلال نماید . موشک برد بلند ضد کشتی LRASM ، نسل بعدی موشک های ضدسطحی ایالات متحده راست : اسلم- ئی آر چپ: گونه های مختلف موشک هارپون با این حال اگر ایالات متحده مایل نباشد از ذخیره خود به اوکراین ، موشکی ارسال کند ، کشورهایی مثل فنلاند و لهستان به نظر نامزدهای مناسبی به نظر می رسند . بدین ترتیب ، به منظور جایگزینی برای JASSM ، برخی ناظران نظامی معتقدند که ممکن است ، جنگ افزاری مشابه نظیر نمونه هایAGM-84H یا به اختصار کروز SLAM یا SLAM-ER ارسال شود که در رده کروزهای تائوروس ، اسکالپ - ئی جی و استورم شدو قرار دارد و حتی می توان آن را از ذخیره نیروی دریایی ارتش ایالات متحده نیز به کیف تحویل داد . این موشک را براساس داده های موجود می توان به دو روش به کار برد که مسیر نخست ،بصورت شلیک کُن- فراموش کُن بوده که به تنهایی بسوی هدف حرکت نموده و بواسطه تطبیق خودکار تصویر ، عمل نماید که چنین روشی یک مزیت قابل توجه در محیط هایی است که درآن سیگنال های جی پی اس همواره با اختلال روبرو هستند . روش دوم ، هدایت موشک با استفاده از غلاف های نصب شده روی جنگنده حامل است که میتوان در مرحله نهایی پرواز بسوی هدف ، موشک را بصورت دستی هدایت نمود . قابلیتهای رزمی جنگنده اف-16 https://www.aparat.com/v/lwm04 این روش ، البته نواقصی نیز دارد که یکی از آنها ، حفظ مسیر موشک در خط دید خلبان در مراحل پایانی است ( با توجه به برد 170 مایلی ) که به شکل خاص برای حمله به عمق خاک روسیه باید مورد استفاده قرار گیرد که در حال حاضر یک مساله مشکل ساز محسوب می شود ولی اگر واحدهای روسی دست به عقب نشینی بزنند ، این مساله چندان اهمیت نخواهد داشت . در این میان ، علاوه بر نیروی دریایی آمریکا ، کره جنوبی نیز ذخایر به نسبت کافی از مهمات SLAM-ER را در اختیار دارد که بصورت بالقوه می توان آن را در نظر داشت . 13- موشک هوابه زمین AGM-142 Popeye/Have Nap : این موشک با سامانه هدایت تلویزیونی نیز می تواند ترکیب مناسبی با جتهای فالکن تحویلی به اوکراین باشد ولی این موشک های تقریبا بیست سال پیش بازنشست شده اند و برد آنها نیز به نسبت محدود است ( حدود 50 مایل ) ولی برای انهدام اهداف مستقر در پشت خطوط مقدم و درمحیط های آلوده به اختلال جی پی اس ، به نسبت مناسب به نظر می رسند . 14 موشک هوابه زمین AGM-130 : این مهمات که نسخه مجهز به پیشرانه راکتی مهمات GBU-15 محسوب می شود ، یکی از جنگ افزارهایی است که بلحاظ فناوری نسبتا قدیمی بوده و حساسیت فناوری آنچنانی نیز ندارد ولی این مهمات هرگز در تعداد انبوه تولید نشد و حدود 10 سال است که از خدمت خارج شده است ولی ابعاد این موشک به نظر برای حمل توسط اف-16 مقداری بزرگ است ( این مهمات سلاحی بود که برای جتهای اف-15 و اف-111 طراحی شد ) 15- موشک هوابه زمین PGM-2000 Hakeem : این مهمات محصول امارات متحده عربی که پیشتر با جتهای اف-16 منطبق شده میتواند یکی از گزینه های خوب برای ارسال به اوکراین باشد ولی در فهرست مهمات ارتش ایالات متحده قرار ندارد . خانواده مهمات اسپایس -4 16- مهمات تولید رژیم عبری و ترکیه : برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که بخش قابل توجهی از مهماتی که نیروی هوایی اوکراین برای صحنه نبرد با روسیه ، نیازدارد ، محصول شرکتهای عبری است . این محصولات از مهمات سُرشی اسپایس گرفته تا موشک های کروز کوچک تر نظیر دلیله تا موشکهای بالستیک هواپرتاب به مانند این است که به شکل خاص به منظور استفاده در صحنه هایی نبردی نظیر اوکراین توسعه یافته است . راست : اسپایس چپ : دلیله علاوه براین ، گفته می شود رژیم عبری ذخایر قابل توجهی از این مهمات را در اختیار دارد و خطوط تولید آن نیز قابلیت سرعت دادن به تولید را دارند ولی مساله اینجاست که این رژیم تا امروز ( ژوئن 2023 ) هنوز تصمیم به ارسال تسلیحات مرگبار هواپایه به اوکراین نگرفته ( یا اطلاعات دقیقی در این زمینه وجود ندارد .م ) چون هنوز دلیلی برای از میان بردن روابط شکننده خود با مسکو نداشته تا پس از آن ، توان نیروی هوایی عبری برای حمله به نیروهای نیابتی ایرانی درسوریه ، کاهش پیدا کند و محدود گردد . شرکتهای دفاعی ترکیه نیز در حال حاضر مشغول شدت بخشیدن به روند تولید مهمات هوایی بوده و مجموعه قابل توجهی از کیت های تبدیل کننده برای مهمات سقوط آزاد را عرضه می کنند که شباهت بسیار زیادی به نسخه های JDAM-ER و یا SDB دارند ولی کارایی این سامانه ها هنوز مشخص نیست ولی میتواند کمک بزرگی به ناوگان جتهای اف-16 اوکراینی باشد . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بخش چهارم ترکیب بندی تسلیحات قابل حمل توسط جنگنده های اف-16 سی بلاک 50 فالکن های اوکراینی چگونه مسلح می شوند !! پس از بررسی ، پیشینه ، منابع احتمالی تامین کننده جنگنده اف-16 برای نیروی هوایی اوکراین و در نهایت روند آموزش خلبانان اوکراینی ، اکنون تسلیحات که به احتمال زیاد همراه این جنگنده ها به کیف تحویل داده می شود ، مورد بررسی قرار خواهد گرفت . اما یک نکته قبل از بررسی گونه های مختلف تسلیحات قابل حمل توسط اف-16 باید مورد توجه قرار گیرد که معماری دیتابیس سامانه کنترل آتش اف-16 به گونه ای صورت گرفته که به سلاح اجازه می دهد به اصطلاح با جنگنده و برعکس ، گفتگو کند و این به معنای استفاده از حداکثر انعطاف پذیری جنگ افزار وحامل هوایی است در حالی که چنین روندی برای جتهای روسی بسیار محدود بوده و به سختی قابل دسترسی است . این مساله باعث میشود تا اف-16 بتواند بسرعت با تسلیحات جدید منطبق شده و برای نمونه ، بتواند موشکهای کروز اسکالپ ، استورم شدو و احتمالا تائوروس را حمل و شلیک نماید ، هر چند آویزگاه های حمل سلاح اف-16 محدودیت هایی را نیز به نمایش می گذارد. در خصوص یکپارچه سازی سلاح های جدید ، موشک بریمستون یکی از گزینه های ممکن می تواند باشد که بدین ترتیب ، اف-16 های اوکراینی به سلاح های مجهز می شوند که هیچکدام از کاربران اف-16 تا به امروز از آن استفاده نکرده اند . از یک نظر ، تسلیحاتی که به اوکراین تحویل داده شده و امکان نصب آنها بر روی جنگنده های اف-16 وجود دارد شامل : 1- موشک ضد رادار AGM-88 هارم : که به شکل سریعی با جنگنده های شرقی نیروی هوایی اوکراین منطبق شده و یک تهدید قابل توجه برای سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه در صحنه جنگ نیز بشمارمی آید . 2- موشک AIM-120 آمرام : که در حال حاضر نمونه دفاع هوایی آن در سامانه NASAMS بصورت عملیاتی استفاده می شود ( احتمالا در نسخه های A/B) در نتیجه تحویل این موشک همراه با اف-16 ها به نسبت محتمل خواهد بود و با توجه به اینکه نیروی هوایی مصر و عراق ، فاقد چنین موشکی هستند، تحویل این سلاح یک قدم قابل توجه به نظر می رسد . ولی سئوال اینجاست که آیا نسخه C این موشک به کیف ارسال خواهد شد یا گونه های اولیه آن را در صحنه نبرد خواهیم دید . در خصوص موشک آمرام ، سئوال این است که کدام گونه به کیف تحویل می شود که تا امروز نمونه های A/B تحویل شده اند ولی نمونه AIM-120C یک ابهام بزرگ را به نمایش می گذارد. موشک هوابه هوای دوربرد AIM-120C یک نسخه بسیار تغییر یافته نسبت به گونه های اولیه این موشک است که در حوزه هایی مثل بُرد ، شیوه هدایت ، مقاومت دربرابر اقدامات مقابل الکترونیک ، پیشرفتهای قابل ملاحضه ای را بخود می بیند . معرفی مشخصات و قابلیتهای جنگنده اف-16 https://www.aparat.com/v/kUvRN با توجه به این که جنگنده های سوخو-35 روسی مسلح به موشکهای آر-37 یک خطردائمی برای جتهای اوکراینی محسوب می شود ، حضور آمرام ، یک امتیاز مثبت برای نیروی هوایی کیف است . پس از موشک آمرام ، رادار جنگنده اف-16 میتواند یک مزیت مهم دیگر برای خلبان های اوکراینی باشد. رادارجنگنده های F-16A/B که نوسازی میان عمر خود را دریافت کرده اند ، از نوع AN/APG-66 محسوب می شوند در حالی که نسخه F-16C/D به رادار AN/APG-68 مجهز شده که این امر ، تطبیق موشک آمرام سری سی را مهم می کند . نسخه های اولیه آمرام ، با رادارهای APG-66 تقریبا منطبق بوده و میتوان گفت که حتی تحویل نمونه A/B موشک آمرام یک تحول بزرگ برای خلبان های اوکراینی خواهد بود.با این وصف ،برخی ناظران نظامی معتقدند که اوکراین می تواند فالکن های مجهز به رادارهای آرایه فازی را نیز دریافت کند که البته بسیاربعید است ولی اگر چنین نمونه ای تحویل گردد ، در ترکیب باAIM-120C چالشی برای نیروی هوایی روسیه خواهد بود. درواقع ، فناوری رادار ، از موشک پیشی گرفته و می توان حتی به تحویل AIM-120D یا نمونه های بسیار جدید AIM-120C-8 یا AIM-120C-7 نیز فکر کرد . 3- مهمات با قطرکم (GBU-53/B –SDB) : که پیش از این برای حمل وشلیک از روی پرتابگرهای زمین پایه به اوکراین تحویل شده ولی وضعیت دقیق آن هنوز نامشخص است . اما بدلیل قابلیتهای خاصی که این مهمات دارد ، می تواند یک جنگ افزار مهم برای اف-16 های اوکراینی محسوب خواهد شد . 4- موشک هوابه هوای کوتاهبرد فروسرخ AIM-9 سایدویندر : براساس آخرین داده های موجود ، نیروی هوایی کانادا ، تامین موشکهای کوتاهبرد فروسرخ سایدویندر را برای نیروی هوایی اوکراین برعهده گرفته ولی مشخص نیست که کدام گونه تحویل خواهد شد ولی با توجه به اینکه نمونه AIM-9X در سامانه NASAMS نیز استفاده می شود و برای مقابله با تهدیداتی نظیر پهپادها و موشکهای کروز کاربرد دارد ، ممکن است این نمونه ارسال شود . علاوه بر نسخه X ، نمونه های AIM-9L/M نیز در نیروی هوایی کانادا وجود دارد ولی تا کنون داده های در خصوص انطباق این موشک با جنگنده های شرقی اوکراین در دسترس قرار ندارد . با این حال ، اگر نسخه X ارسال شود ، امکان استفاده از کلاه های پروازی ( JHMCS)به منظور وارد شدن به درگیریهای دوربرد (HOBS) در این جنگنده ها را نیز باید بررسی کرد .درصورت ارسال این موشکها و کلاه های پروازی به اوکراین ، نیروی هوایی اوکراین می تواند دفاع موثرتری را دربرابر موشکهای کروز و بدون سرنشین های انتحاری ایجاد نماید . 5- موشک هوابه هوای IRST-T : این موشک کوتاهبرد فروسرخ ، میتواند به جای AIM-9X به اوکراین ارسال شود . این موشک که با شناسه AIM-2000 نیز شناخته می شود ، هم اکنون بصورت یک سامانه دفاع هوایی دراختیار اوکراین قرار دارد و امکان شلیک فامد را نیز بخود می بیند . 6- مهمات هوابه زمین هدایت دقیق JDAM-ER/JDAM : در حال حاضر ، ارتش اوکراین از این مهمات برعلیه اهداف روسی استفاده می کند . 7- راکت های هدایت شونده لیزری APKWS : این موشک هدایت لیزری 70 م.م ، راه حل به نسبت دقیق برای اهداف نرم نظیر خودروهای غیرزرهی و پیاده نظام محسوب می شود و اکنون بصورت زمین پایه توسط ارتش اوکراین استفاده می شود ولی بدلیل تراکم بالای دفاع هوایی ارتش روسیه و برد کم این مهمات ، کاربرد محدودی داشته ولی گفته میشود آزمایش هایی برای استفاده از این موشک ها بصورت هوابه هوا برعلیه پهپادهای روسی صورت گرفته است . 8- مهمات فریب دهنده MALD : گزارش هایی در دست است که نشان میدهد مهمات فریب دهنده ADM-160 بصورت مشترک با موشکهای کروز استورم شدو استفاده میشود و با توجه به اینکه مهمات فوق الذکر با اف-16 ها یکپارچه شده اند می تواند راه حلی برای شکستن چتر دفاع هوایی ارتش روسیه باشد. 9- موشک هوابه هوای میانبرد AIM-7 اسپارو : این موشک میانبرد اگر چه در مقایسه با موشکهای پیشرفته ، قابلیتهای کمتری را به نمایش می گذارد ولی هنوز یک جنگ افزار توانمند محسوب شده و می تواند برعلیه پهپادهای انتحاری یا موشکهای کروز استفاده شود . در حال حاضر اوکراین در حال منطبق کردن این موشکهای AIM-7 و RIM-7 با سامانه های سام-11 بوک خود است تا به نوعی جبران کننده دپوهای موشک در حال اتمام این سامانه روسی باشد . 10- موشک ضد شناور هارپون : ارتش اوکراین ، مدت به نسبت طولانی است که موشکهای ضدشناور هارپون زمین پایه را دریافت کرده که با بردی حدود 70 مایل ، یک سلاح موثر به نظرمی رسد ولی با نصب این موشک روی جنگنده های اف-16 شرایط برای نیروی دریایی روسیه سخت تر خواهد شد . این موشک را می توان با اصلاحاتی برای انهدام یکسری اهداف با امضاء راداری زمینی خاص مورد استفاده قرار داد ولی این مساله در حال حاضر تنها روی کاغذ بررسی شده است ، هر چند تبدیل هارپون های قدیمی به مهماتی نظیر SLAM نیز جذابیت های خاص خود را داراست . علاوه بر جنگ افزارهای نامبرده ، احتمالا مهمات هدایت لیزری پیووی ، موشکهای AGM-65 ماوریک ، مهمات سقوط آزاد سری مارک-82 ( 500 پاوندی ) ، مارک-83 ( 1000 پاوندی ) و مارک-84 ( 2000 پاوندی ) نیز به اوکراین ارسال خواهد شد . ترکیب بندی تسلیحات قابل حمل بر روی آویزگاه های خارجی جنگنده اف-16 پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بخش سوم گزینه های پیش بینی شده در برنامه بهسازی میان عمر جنگنده اف-16 (بدلیل اهمیت این برنامه ، به شرط حیات ، به تفصیل درخصوص آن صحبت خواهد شد ) با توجه به این مساله ،کشورهایی که میتوانند نامزد اصلی برای تامین اف-16 برای اوکراین باشند ، بشرح ذیل است : جنگنده F-16A نیروی هوایی بلژیک 1- بلژیک : نیروی هوایی بلژیک به شکل رسمی اعلام نمود که میتواند زیرساختهای آموزشی خود را برای آموزش خلبانان اوکراینی ، در اختیار آنها قرار دهد ولی هیچ جنگنده ای از این نیرو به اوکراین ارسال نخواهد شد . با این حال ، نیروی هوایی بلژیک از تجربه بسیار خوبی برای آموزش خلبانان اوکراینی برخوردار است چرا که این کشور در حال دریافت جنگنده های اف-35 بوده ( احتمالا در اوایل سال 2024) و این به معنای آن است که با تجربه ترین خلبانان بلژیکی در دسترس قرار دارند . جنگنده اف-16 بلاک-15 نیروی هوایی رومانی ( برنامه ارتقاء نیمه عمر MLU) https://www.aparat.com/v/Wpjsn رادارAN/APG-66 جنگنده اف-16 نیروی هوایی بلژیک در حال حاضر ، نیروی هوایی بلژیک حدود 50 فروند اف-16 را در اختیار دارد که در قالب استاندارد F-16AM/BM که معادل نمونه های F-16 C/D بلاک50/52 هستند ، پرواز می کنند . این جنگنده ها در قالب برنامه بهسازی میان عمر خود ، به رادار AN/APG-66 ، یک رایانه ماموریت ماژولار جدید ، دیتالینک ، جی پی اس ، کلاه پروازی سازگار با عینکهای دید در شب و تسلیحات هدایت شونده دقیق مجهز شده اند که عینا توسط کشورهایی نظیر دانمارک ، هلند ، نروژ و پرتغال نیز استفاده می شوند . تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی بلژیک ، حدفاصل سالهای 1979 تا 1990 دراین میان ، گرچه اولین اف-35 بلژیکی قرار است تا سال آینده تحویل شود ، ولی هشت فروند نخست در ایالات متحده باقی می مانند تا برای آموزش خدمه بلژیکی استفاده شوند ( پایگاه هوایی لوک ، آریزونا) و متعاقبا در سال 2025 به پایگاه هوایی فلورن در خاک بلژیک منتقل می گردند تا توان رزمی اولیه را در سال 2027 بدست آورند . درنتیجه حفظ توان رزم فعلی برای نیروی هوایی بلژیک یک اصل بوده و اهمیت بیشتری پیدا کرده است . ضمن اینکه نمونه های موجود در انبار نیز باید ارتقاء نامبرده را بخود ببینند . این مساله با فروش جتهای دست دوم این نیرو به شیلی و اردن نیز صورت حادتری بخود گرفته است. در نتیجه ، نیروی هوایی بلژیک در موقعیتی قرار ندارد که جنگنده های خود را به اوکراین تحویل دهد مگر اینکه بروکسل در سیاست های خود تغییری ایجاد نماید . جنگنده F-16A بلاک 15 نیروی هوایی دانمارک 2- دانمارک : نیروی هوایی دانمارک نیز در حال آماده شدن برای دریافت اف-35 است اما برخلاف بلژیک ، نخست وزیر دانمارک در جریان سفر خود به اوکراین مدعی شده که این کشور درحال بررسی موضوع تحویل جنگنده های اف-16 خود به اوکراین است ولی ممکن است این روند طولانی شود و این کار به تنهایی نیز انجام نخواهد شد . ولی با اعلام آمادگی بریتانیا ، بلژیک و هلند ، احتمالا این مساله سرعت بیشتری بخود بگیرد . تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی دانمارک ، حدفاصل سالهای 1980 تا 1997 در همین راستا ، براساس داده های موجود ، نیروی هوایی دانمارک ، حدود 43 فروند اف-16 را بصورت عملیاتی در اختیار دارد که ستون فقرات ناوگان این کشور محسوب می شود . ( هرچند احتمال نگهداری تعداد بیشتری بصورت ذخیره نیز است ) بنابراین ، ورود اف-35 های جدید به این کشوردر سال آینده ( 2024 ) می تواند تاحدودی به کاهش بارکاری این ناوگان کمک نماید و این بدان معناست که دانمارک یکی از گزینه های محتمل برای ارسال اف-16 در نظر گرفته شود. جنگنده F-16 B نیروی هوایی هلند مجهز به موشکهای سایدویندر در نوک بال 3- هلند در مقایسه با دانمارک و بلژیک ، نیروی هوایی هلند ، پیشرفت سریع تری را در حوزه دریافت جنگنده های جدید اف-35 به نمایش گذاشته ولی باقی مانده ناوگان اف-16 های این نیرو در پایگاه هوایی وُلکه مستقر هستند که برخی مدعی اند تعداد آنها به 24 فروند کاهش یافته است . در همین راستا ، معاون نخست وزیر این کشور مدعی شده که به محض درخواست این جنگنده ها ، با ذهن بازتری دراین خصوص تصمیم گیری خواهد شد ولی نخست وزیر این کشور متعاقب این ادعا ، از اظهارات این مقام عقب نشینی نمود ولی در ماه های اخیر ، نشانه هایی دیده می شود که این کار در حال انجام است . تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی هلند ، حدفاصل سالهای 1979 تا 1989 جنگنده های اف-16 نیروی هوایی هلند ، تا ماه های اخیر ، برای آموزش خدمه هلندی ، در اختیار وینگ 162 گارد ملی آریزونا قرار داشت ولی با اتمام آموزش ها ، این جنگنده ها توسط یک پیمانکار خریداری شد ولی هنوز تحویلی صورت نگرفته است ، هر چند از 12 فروند خریداری شده ، شش فروند به بلژیک منتقل شده اند تا مورد بازسازی قرار گیرند . با وجود شایعاتی مختلف ، برخی خبرها حاکی از آن است که این شش فروند احتمالا به مجارستان منتقل شود تا شکاف فعلی تا قبل از دریافت جتهای اف-16 بلاک-70 را موقتا پُرکند . در نتیجه ممکن است این جنگنده ها به اوکراین منتقل شود ولی قبل از ارسال نیازمند تعمیرات اساسی است که تحویل آن را طولانی تر خواهدکرد . در مجموع ، جدول زمانی تحویل جنگنده های اف-35 به هلند ، میتواند امید تازه ای را برای ارسال اف-16 ها به اوکراین ایجاد نماید . جنگنده F-16 A نیروی هوایی نروژ مسلح به موشکهای دوربرد آمرام و کوتاهبرد سایدویندر 4- نروژ : نیروی هوایی نروژ ، به لطف دریافت سریع جنگنده های اف-35 ، با روند سریع تری ناوگان اف-16 های خود را از خدمت خارج کرده است . آخرین نمونه های فالکن های نروژی در ابتدای 2022 بازنشسته شدند که تعداد آنها حدود 74 فروند تخمین زده می شودکه 52 فروند آنها به مانند نیروی هوایی بلژیک ، به روزرسانی شده اند . از این 52 فروند ، حدود 32 فروند در حال انتقال به رومانی است که باید جایگزین جتهای میگ-21 لنسر این کشور شوند . تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی نروژ، حدفاصل سالهای 1980 تا 1989 بدین ترتیب ، احتمالا 10 فروند نمونه بروز شده نروژی برای تحویل به اوکراین باقی می ماند که مشتاقانه از سوی کیف پذیرفته خواهند شد ، چرا که گفته می شود جتهای نروژی در وضعیت بسیار مناسب تری نسبت به همتایان خود در هلند ، دانمارک و بلژیک قرار دارند . جنگنده F-16C بلاک-52 نیروی هوایی لهستان 5- سایر کشورها : در درون اتحادیه اروپا ، نیروی هوایی 5 کشور دیگر نیز از جنگنده های اف-16 استفاده می کنند ولی براساس داده های موجود این نیروها قراراست فالکن های خود را برای سالهای طولانی حفظ کرده و ارتقاء دهند .در اروپای شرقی ، نیروی هوایی لهستان درصدر کشورهای بود که احتمالا جتهای خود را به اوکراین ارسال می نمود ولی این احتمال از سوی ارتش لهستان رد شد . تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی لهستان ، تحویلی در سال 2009 به گفته جانشین وزیر دفاع لهستان ، ارسال اف-16 به جای میگ-29 های لهستانی ، تاثیر تحقیرآمیزی برای ارتش این کشور درپی دارد در نتیجه ورشو تصمیم گرفت تا میگهای عملیاتی خود را به اوکراین ارسال کند ( ارتش این کشور ، 48 فروند اف-16 سی/ دی بلاک 52 پلاس را در اختیار دارد که نو ترین نمونه های اف-16 در اروپا محسوب می شوند) در نتیجه هرگونه انتقال این جتها در کوتاه مدت ، بعید است ، بخصوص اینکه لهستان در حال بازنشسته کردن فیترهای خود است . راست : جنگنده F-16 AM نیروی هوایی رومانی چپ : تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی رومانی ، حد فاصل سالهای 2017 تا 2024 ( انتهای سال جاری میلادی ) نیروی هوایی رومانی نیز در حال دریافت جنگنده های دست دوم پرتغال بوده ( 12+5 فروند ) و درنهایت 32 فروند نیز از نروژ دریافت خواهد کرد . با کنار رفتن جتهای میگ-21 لنسر این کشور ، ناوگان اف-16 استخوان بندی نیروی هوای رومانی را تشکیل خواهد داد ، هر چند سازه این جنگنده ها قدیمی است ولی با دریافت تجهیزات جدید ، به نوعی ارزش راهبردی برای دفاع از مرزهای دریایی ناتو در دریای سیاه پیدا خواهد کرد . در نتیجه انتقال فالکن های رومانیایی نیز بسیار بعید خواهد بود .درنهایت ، ارتشهای یونان و ترکیه نیز بزرگترین ناوگان اف-16 ها را در اروپا بصورت عملیاتی در اختیار دارند ولی کمترین احتمال برای این ناوگان به منظور ارسال به اوکراین را باید درنظر گرفت . جنگنده F-16CJ نیروی هوایی یونان نیروی هوایی ارتش یونان ، حدود 170 فروند جنگنده اف-16 را بین سالهای 1989 تا 2010 دریافت نمود که با اجرای یک برنامه مدرن سازی برای سالهای آینده ، ستون فقرات این نیرورا تشکیل می دهد . در حال حاضر حدود 150 فروند فالکن یونانی عملیاتی هستند که 84 فروند آنها از گونه بلاک 52 و بلاک 52 پلاس محسوب می گردند که بتدریج به استاندارد بلاک 72/70 ارتقاء خواهند یافت . راست : تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی یونان ، حد فاصل سالهای 1989 تا 2010 چپ: رادار AN/APG-83(SABR) این استاندارد شامل یک رادار از گونه AN/APG-83(SABR) آرایه فازی نیز می گردد . نمونه های قدیمی در حال خدمت نیز در حال بروزرسانی بوده ولی پیشنهاداتی برای فروش آنها نیز وجود دارد . یونان از ابتدای جنگ اوکراین ، نقش قابل توجهی در ارسال سلاح به کیف بازی کرده و این ممکن است با اف-16 ادامه پیدا کند . جنگنده F-16 C بلاک 50 نیروی هوایی ترکیه نیروی هوایی ترکیه بعنوان رقیب منطقه ای یونان ، سومین کاربر بزرگ اف-16 محسوب می شود که در مجموع 270 فروند اف-16 شامل گونه های بلاک 30 / بلاک 50 و بلاک 50 پلاس را شامل می شود که تقریبا بخش عمده از آنها ، مشمول برنامه ارتقاء پیکربندی مشترک ( CCIP) قرار گرفته اند و این به معنای اضافه شدن تسلیحات و حسگرهای پیچیده تری بدانهاست. ازاین تعداد ، حدود 245 فروند عملیاتی هستند در حالی که نیروی هوایی ترکیه تصمیم گرفته تا فالکن های بلاک 30 خود را ارتقاء دهد . علاوه براین ، ظاهرا نیروی هوایی این کشور بدنبال خرید تعداد بیشتری اف-16 ازایالات متحده است که با خارج شدن این کشور از برنامه اف-35 اهمیت بیشتری پیدا می کند . در نتیجه ترکیه نیز نامزد مناسبی برای انتقال اف-16 به ترکیه نخواهد بود . تعداد و گونه های تحویلی به نیروی هوایی ترکیه ، حد فاصل سالهای 1987 تا 2012 کدام کشورها نامزد تحویل جنگنده اف-16 به نیروی هوایی اوکراین هستند ؟ اوت 2023 https://www.aparat.com/v/YJo9F در مجموع ، با توجه به این وضعیت ، اگر فالکن های تحویلی ، از اروپا به اوکراین منتقل شود ، بهترین گزینه ، تلاش ائتلافی از کشورهای مختلف است ( نظیر دانمارک و نروژ ) در حالی که ممکن است ترکیب دانمارک و هلند نیز وجود داشته باشد . اما بدلیل عدم وجود استانداردهای یکسان میان جنگنده های این کشورها ، تحویل آنها به اوکراین مشکلات لجستیکی خاصی را ایجاد می کند ولی این موضوع ، غیر قابل حل به نظر نمی رسد . پچ و جنگنده اف-16 اسکادران 309 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ارسال مستقیم از سوی ایالات متحده آخرین گزینه موجود تامین جنگنده برای اوکراین بصورت مستقیم از ذخایر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده است . در این زمینه فرانک کندال ، اظهار بی اطلاعی نموده ولی مدعی شده که احتمالات زیادی برای بررسی وجود دارد . بعنون مثال ، اسکادران 309 نیروی هوایی آمریکا در سال 2022 تمامی 22 فروند جنگنده اف-16 بلاک 52 خود را بازنشسته نمود و به همین دلیل ، نباید نیاز چندانی به تغییرات پیچیده داشته باشند ، هر چند مدیرعملیات اسکادران 309 مدعی شده که این جنگنده ها حداقل برای یک دهه مورد بروزرسانی قرار نگرفته اند . از سویی دیگر ، برنامه تبدیل بدنه های قدیمی اف-16 به اهداف هوایی بدون سرنشین QF-16 به پایان رسیده و تعداد زیادی از بدنه های قدیمی اکنون تبدیل شده اند . علاوه براین ، یگانهای گارد ملی و نیروی هوایی که پیش ازاین با فالکن های بلاک 30 پرواز می کردند ، اکنون در حال تمرین بر روی اف-35 ها هستند که بصورت بالقوه می توانند به اوکراین ارسال شوند. پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بخش دوم : جنگنده سبک اف-16 شاهین شکاری یا بعبارت مصطلح تر ، وایپر (افعی) یکی از بهترین نمونه های موجود در طراحی آسمانه ( کانوپی) محسوب می شود این مساله تا بدانجا نمود داشته که خلبان های این جنگنده معتقدند به جای نشستن در کابین ، درواقع ، " روی جنگنده " سوار شده اند! 2- بررسی روند استاندارد آموزش خلبان برای جنگنده های اف-16 دوره کامل جنگنده اف-16 که معمولا با شناسه B-Course نیز شناخته می شوند ، یک فرآیند 9 ماهه ( حدود 270 روز ) برای آن دسته دانشجویان خلبانی است که به تازگی وینگ پروازی خود را دریافت کرده اند که شامل سه مرحله دوره نظری ( زمینی ) ، شبیه ساز و سپس دوره پروازی است . با این وصف ، علاوه بر دوره B-Course ، واحد آموزش رسمی (FTU) و همچنین دوره های ترانزیشن (انتقالی ) برای خلبانانی که از جنگنده های دیگر به اسکادران های اف-16 محلق می شوند می بایست برگزار شود ، که البته کوتاه تر از دوره B-Course خواهد بود . جنگنده اف-16 سی وینگ (تیپ هوایی ) یکصد و شصت و دوم گارد ملی آریزونا اما در 4 هفته اول دوره B-Course به دانشجویان در خصوص سامانه های مختلف جنگنده اف-16 وهمچنین بخش نظری مربوط به چگونگی برخورد با شرایط اضطراری ، آموزش هایی داده می شود . پس از اتمام این مرحله ، هشت جلسه شبیه ساز برای افسران کارآموز پیش بینی شده که باید مرحله عملی مقابله با شرایط اضطراری و کار با سامانه های مختلف را پشت سرگذارند و درنهایت ، مرحله آخر ، 4سورتی (پرانه ) پرواز با گونه F-16D ( نمونه دوکابینه فالکن ) قبل از اولین پرواز انفرادی خواهد بود . این 4 سورتی پرواز که زیر نظر معلم خلبان اف-16 صورت می گیرد ، به گونه ای تنظیم شده که درآن دانشجوی خلبانی موظف به اجرای تمامی استانداردهای آموزش داده شده است تا برای مرحله بعدی ، یعنی پرواز در همه گونه شرایط آب و هوایی ( و پروازهای شبانه با استفاده از عینکهای دید درشب ) آماده گردد . دارایی های نیروی هوایی ارتش اوکراین در حوزه برتری هوایی راست : سوخو-27 و چپ : میگ-29 که براساس شواهد موجود به شکل اضطراری به تسلیحات غربی مسلح شده اند با اتمام این بخش ، دانشجویان خلبانی ، قبل از ورود به مرحله یادگیری تاکتیک های حمله هوابه زمین ، ابتدا باید با شیوه پروازدر ارتفاع پائین آشنا شده و سپس تاکتیک های مربوط به حملات هوابه زمین را یادگرفته و مرور کنند ، سپس مرحله آموزش رزم هوایی آغاز می شود که شامل یادگیری مانورهای اولیه رزمی ، مانورهای نبرد هوایی و رهگیری جنگنده های دشمن است که براساس استانداردهای فعلی نیازمند 60 سورتی (پرانه ) خواهد بود . بدین ترتیب برای خلبانان با تجربه نیروی هوایی اوکراین ، احتمالا گونه خاصی از دوره FTU می تواند اجرا شود که عمدتا با شناسه TX شناخته می شود. دوره TX عمدتا برای افسرانی که از یک جنگنده به جنگنده ای با تایپ متفاوت منتقل می شوند یا افسران ارشدی که بواسطه مسئولیت خود نیازمد پرواز با جنگنده های متفاوتی هستند اجرا می گردد و این دوره به نظر برای خلبانان فالکروم یا فلانکر اوکراینی باید مناسب باشد ولی نکته اینجاست که برای خلبان جنگنده های هورنت که به یگانهای مجهز به فالکن منتقل می شوند ، طول دوره بدون هیچگونه زمان استراحت ، حتی در روزهای آخر هفته ، حدود69 روز است تا از همه امکانات اف-16 در رزم هوابه هوا یا حملات هوابه زمین استفاده کند . چپ : جنگنده اف-16 سی/ وینگ ( تیپ هوایی ) 162 آریزونا البته این طول دوره با این فرض مشخص شده که خلبانان به زبان انگلیسی تسلط کافی داشته باشند . دراین 69 روز طول دوره ، 6 سورتی پرواز برنامه ریزی شده که برای یادگیری چگونگی نشست و برخاست با جنگنده فوق است و حدود 15 سورتی برای یادگیری تاکتیک های رزم هوابه هوا صورت می گیرد ، درحالی که اگر خلبانان موصوف ، تجربه قابل توجهی را داشته باشند ، یادگیری چگونگی استفاده از موشکهای پیچیده تری نظیر آمرام یا مهمات هدایت دقیق نیاز به 10 سورتی پرواز جداگانه دارد . علاوه براین ، این دسته از خلبانان باید حدود 210 ساعت کلاس زمینی و 20 ساعت شبیه ساز را پشت سر گذارند و اگردر هر 24 ساعت ، 2 سورتی پرواز یا شبیه سازی صورت گیرد ، حدود 10 روز زمان نیاز خواهد بود . بدین ترتیب ، درطول 69 روز آموزش ، خلبان یاد می گیرد که باخیال آسوده وارد صحنه جنگ شود . دارایی های نیروی هوایی ارتش روسیه راست : میگ-31 چپ : سوخو-35 اما پرواز در شرایط جنگی ، داستان کاملا متفاوتی است بدین معنی که اف-16 های اوکراینی باید با جنگنده های سوخو-35 روسی برفراز منطقه ای از حضور سامانه های دفاع هوایی متنوعی ،اشباع شده ، روبرو شوند و این به معنای وجود سالهای متمادی پرواز و کسب تجربه خواهد بود . درواقع ، خلبانان اف-16 حتی با طی کردن پیشرفته ترین دوره های آموزشی و بهترین تسلیحات ، بدون وجود تجربه کار با آنها ، عملا تبدیل به یک ترکیب بی فایده خواهند شد . بدین معنی که برای خلبانان منتقل شده از جنگنده میگ-29 به اف-16 ، محیط کاملا جدید شامل سامانه ها ، شیوه های بکارگیری ، تاکتیک ها و فناوری های نو پدید می آید که پیش از این تنها درمورد آن مطالعه نظری داشته اند در نتیجه اجرای یک آموزش سه ماه و سپس وارد کردن آنها به محیط جنگی چندان عاقلانه به نظر نمی رسد .بعنوان مثال ، انتقال یک خلبان میگ-29 به اف-16 بلاک -50 که بروزرسانی میانه عمر خود را نیز دریافت کرده ، هرچند گام چندان بزرگی محسوب نمی شود ولی یک جهش فناوری قطعا خواهد بود و سازگار شدن با آن حتی پس از 69 روز تمرینات شدید هم چندان منطقی به نظر نمیرسد و حتی اگر چنین اتفاقی رخ بدهد ، باز این خلبانان تازه کار اف-16 نیازمند همبال ( وینگمن ) های با تجربه هستند که برای تربیت خلبان لیدر (رهبر ) نیز حداقل یک سال آموزش فشرده نیاز خواهد بود . راست : جنگنده اف-16 سی مسلح به آمرام ، سایدویندر و موشک ضد رادار هارم چپ : موشک هوابه هوای دوربرد آمرام (نزدیک به دوربین) و سایدویندر اما چه راهی برای کوتاه کردن روند آموزش و حفظ کیفیت آن وجود دارد ؟ پاسخ را باید در طراحی یک برنامه درسی جدید براساس نیازهای خاص نیروی هوایی اوکراین و تهدیدهایی که این نیرو با آن مواجه می شود ، جستجو نمود . براساس یک ایده اولیه ، هنوز بین 6 تا 12 ماه آموزش برای خدمه نیروی هوایی اوکراین لازم است که البته هنوز کیفیت لازم را نخواهد داشت . در یک وضعیت مشابه ، خلبانان ارتش های اروپای شرقی نظیر نیروی هوایی لهستان و رومانی ، افسران خود را برای آموزش و تایید کیفیت پرواز با این جنگنده ، به وینگ 162 گارد ملی ارتش ایالات متحده اعزام می کنند و درواقع پایگاه هوایی توسان آریزونا ، بهترین مکان برای خلبانان اوکراینی محسوب می شود . در همین رابطه ، یکی از خلبانان فعال اف-16 نیروی هوایی ایالات متحده مدعی است که این نیرو می تواند براحتی بین 6 تا 12 خلبان اوکراینی را در یک زمان نسبتا کوتاه آموزش داده و مهارتهای خاصی را در اختیار آنها قرار دهد . علاوه براین ، نقشی که قرار است به اف-16 های اوکراینی در صحنه نبرد داده شود نیز در این آموزش های باید مورد توجه قرار گیرد . فالکن ، یک جنگنده چند ماموریته تک سرنشین محسوب می شود که بدلیل استفاده از سامانه های پیشرفته هدایت ، کنترل آن به نسبت ساده است ولی حجم سامانه های درون کابین و ماموریتهای محوله به آن ، حجم بسیار بالایی دارد و ممکن است سالها طول بکشد تا نیروی هوایی اوکراین بتواند از همه قابلیتهای این جنگنده استفاده کند . مضاف براین مساله ، اضافه شدن موشکهای پیچیده تری نظیر ایم-120 به تسلیحات استاندارد اف-16 مستلزم فراگیری مهارتهای پیچیده تری است . درواقع ، پیکربندی عملکرد سامانه های رزمی در جتهای غربی و شرقی بسیار متفاوت بوده و این کار را برای خدمه ای که باید از جنگنده تایپ شرقی به تایپ غربی منتقل شود ، بسیار سخت می کند. چپ : جنگنده دوکابینه اف-16 دی که احتمالا برای آموزش خلبان اوکراینی مورد استفاده قرار خواهد گرفت بررسی کشورهای نامزد ارسال جنگنده های اف-16 به اوکراین : پس از ماه ها درخواست های ارائه شده از سوی دولت اوکراین و همچنین فشارهای پیدا و پنهان متحدین این کشور در جنگ ( بخصوص آلمان .م) ظاهرا براساس داده های موجود ، واشنگتن از تلاش اوکراین برای دسترسی به جتهای جنگنده اف-16 به منظور تقویت توان هوایی خود که از آغاز جنگ دچار آسیب های جدی شده ، حمایت کرده است . بدین ترتیب ، در حالی که برخی از کشورهای اروپایی ، پیش از این بطور رسمی اعلام کرده اند که بسترلازم را برای آموزش خلبانان نیروی هوایی اوکراین آماده می کنند ، برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که منبع تهیه جتهای اف-16 هنوز مشخص نیست .اما با توجه به اینکه چند کشور اروپایی در حال برنامه ریزی برای خارج کردن این جنگنده ها از خدمت برای ورود جتهای پیشرفته تر اف-35 هستند ، در مجموعه اتحادیه اروپا ، کشورهایی حضور دارند که میتوانند به منبعی برای ارسال جتهای فوق الذکر به اوکراین تبدیل گردند ، در حالی که جتهای مشابه در نیروی هوایی ایالات متحده نیز می تواند به مبداء تحویل این جنگنده ها ، مبدل گردد . جنگنده اف-16 دی در حال سوختگیری از یکفروند سوخترسان KC-135 در این میان ، علیرغم وجود گمانه زنی های متعدد از سوی ناظران نظامی ، مبنی بر وجود جنگنده های مازاد دراروپا ، هنوز این مساله با مستندات اثبات نشده چرا که در سالهای اخیر ، میزان تقاضا برای جنگنده های اف-16 ، چه بصورت دست دوم و چه تولید جدید ، وجود داشته در حالی که نیروی هوایی آمریکا در حال تبدیل نمونه های اولیه فالکن به اهداف پروازی بدون سرنشین است . علاوه براین ، کشورهای شرق اروپا نیز بتدریج و قبل از سفارش اف-35 درخواستهایی را برای خرید اف-16 ارائه داده اند که این به معنای رشد میزان تقاضا برای این جنگنده به نظر می رسد و درنهایت ، اوکراین بعنوان آخرین متقاضی در صف دریافت این سخت افزار قرار دارد . اف-16 در برابر سوخو-35 - اوکراین - 2023 https://www.aparat.com/v/lP5eX بدین ترتیب ، نخستین داده ها در خصوص تحویل جنگنده اف-16 به اوکراین ، پس از نشست جی-7 در 19 ماه می 2023 (ژاپن) منتشر گردید و بایدن در یک چرخش سیاست جدید ، به اوکراین برای تامین جنگنده های مدرن و نسل چهارم غربی ، کمک خواهد کردکه این موضع جدید باعث شد تا در میان گونه های موجود ، اف-16 بدلیل در دسترس قرارداشتن ، بعنوان محتمل ترین گزینه ، شناخته شد . به گفته بایدن ، ایالات متحده قصد دارد تا ضمن تحویل جنگنده های اف-16 ، آموزش خلبان اوکراینی را بعنوان بخشی از تعهد بلند مدت خود ، اجرا نماید و در مقابل زلنسکی این تعهد را داده که از این جنگنده ها برای حمله به خاک روسیه استفاده نکند! چپ : فارغ التحصیلان دوره FTU جنگنده اف-16 پیش از این ، پنتاگون معتقد بود که ارسال جنگنده های اف-16 به اوکراین ، به نوعی افزایش دهنده شدت خصومت هاست و اگر اوکراین از این جنگنده ها برای حمله به خاک روسیه استفاده کند ، میتواند تبعات غیرقابل پیش بینی را بوجود آورد ولی روند جنگ بر روی زمین و همچنین رایزنی هایی برای انتقال جنگنده های موجود در نیروی هوایی هلند باعث شد تا نظرات در این مورد تغییرکند. در همین راستا ، دولت بریتانیا نیز اعلام نمود که ائتلاف بین المللی !! کمک دهنده به اوکراین ، تمامی روند های آموزشی و سخت افزاری برای تقویت نیروی هوایی اوکراین را برعهده می گیرد . راست : خلبان جنگنده اف-16 مجهز به کلاه پروازی HMCS چپ : جنگنده اف-16 سی /دی بلاک 50/52 که بطور خاص برای اجرای ماموریتهای سرکوب دفاع هوایی دشمن مجهز می شوند این مساله حداقل در حوزه آموزش ، در هفته های اخیر ، شتاب بیشتری بخود گرفته بطوریکه بریتانیا ( در قالب فراهم کردن بستر لازم برای آموزش زبان انگلیسی ) ، هلند ، بلژیک و دانمارک تمایل خود را برای مشارکت در این طرح ، اعلام کرده اند ، هر چند بلژیک ، شرکت در روند آموزش را تایید کرده ولی مدعی است که قرار نیست جنگنده ای از نیروی هوایی این کشور به اوکراین ارسال شود . یک مقام ارشد کاخ سفید نیز در میانه های ماه می اعلام نمود که هنوز جدول زمانی مشخصی برای تحویل اف-16 به اوکراین ایجاد نشده و روند آموزش نیز ماه ها بطول خواهد انجامید . با این وجود ، کالین کال ، جانشین وزیر دفاع مدعی است که این امکان وجود دارد دریک بازه زمانی 18 تا 24 ماه ، اوکراین تعدادی اف-16 های دست دوم را تحویل بگیرد ، هر چند پیش بینی های دیگری وجود دارد که به سطح مهارت خدمه اوکراینی مرتبط است . پایگاه هوایی میرگورود جنگنده اف-16 سی گارد ملی آلاباما در حال خزش در برابر ردیف جنگنده های سوخو-27 نیروی هوایی اوکراین سال 2011 بعنوان مثال ، براساس یک ارزیابی منتشر شده از سوی نیروی هوایی ایالات متحده که در ابتدای سال 2023 انجام شد ، چنین نتیجه گرفته شد که خلبانان جنگنده نیروی هوایی اوکراین می توانند در یک بازه 4 ماهه ، می توانند اصول اولیه رزم با این جنگنده ها را آموزش ببینند ، در حالی که متقابلا یک معلم خلبان اف-16 نیروی هوایی ایالات متحده مدعی است که یک خلبان با سابقه 500 ساعت پرواز ، میتواند براحتی در عرض 70 روز همه چیز را آموزش دیده و با مهارت از این جنگنده در نقش هوابه هوا و هوابه زمین ، استفاده کند. اما با توجه به اینکه خدمه اوکراینی تجربه قبلی پرواز با جتهای غربی را در اختیار ندارند ، میتوان یک برنامه درسی اضطراری را برای آموزش مهارت های خاص تدوین نمود که اصول پرواز با جنگنده های غربی را به این افراد منتقل کرد . با این حال ، این بازه زمانی 70 روزه ، تنها برای خدمه باتجربه است ولی روند آموزش از پایه بین شش تا 12 ماه طول می کشد ( که البته کوتاه تر شدن یا بلند ترشدن این بازه زمانی ، بسته به این است که آموزش ها در کجا برگزار خواهد شد / که برخی گزارش ها حاکی از این است که بلژیک محل آموزش باشد ) پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا... شاهین های شکاری اوکراینی ..! بررسی پیشینه ، روند موجود و احتمالات پیش روی تحویل جنگنده های اف-16 به نیروی هوایی اوکراین ...!! بخش یکم جنگ در اوکراین اکنون بیش از یکسال است ( اوت 2023 ) که ادامه دارد و نیروی هوایی اوکراین نیز با توجه به استعداد رزمی موجود خود ، به شکل روزانه در حال استفاده از ناوگان به نسبت کوچک خود متشکل از جتهای میگ-29 ، سوخو-27 و هواگردهای ضربتی سوخو-24 و سوخو-25 خود بوده که در راستای افزایش قابلیتهای تهاجمی ، امکان حمل تسلیحات غربی را بدست آورده اند ولی نیروی هوایی روسیه همچنان برتری عددی خود را حفظ نموده است . با این حال ، ارتش اوکراین از مارس سال 2022 برای تقویت ناوگان نیروی هوایی خود درخواست تحویل جنگنده های اف-16 را به غرب داده ولی تا کنون ( اوت 2023 ) این خواسته محقق نشده است. آموزش خدمه پروازی جنگنده اف-16 - پایگاه هوایی لوک - ایالات متحده https://www.aparat.com/v/1SQLt در این میان ، برخی فرماندهان ارشد و خلبانان نیروی هوایی اوکراین مدعی اند که ارسال این جنگنده بواسطه در دسترس قرارداشتن ، مقرون به صرفه بودن و مهمتر از همه بقاء پذیری بهتر، یک انتخاب بهینه محسوب می گردد . در همین راستا ، فرمانده نیروی هوایی اوکراین مدعی شده بود که این نیرو ، حداقل 30 خلبان با مهارتهای کافی زبان انگلیسی را در اختیار دارد تا برای آموزش جنگنده های جدید به ایالات متحده اعزام شوند، اما برای یادگیری پرواز با این هواگردها ، چند هفته نیاز خواهد بود ولی برای فراگیری تاکتیک های رزمی ، حداقل شش ماه مورد نیاز است . با این حال ، همه چیز به سادگی آنچه که فرماندهی نیروی هوایی اوکراین مدعی آن است ، اتفاق خواهد افتاد ، این متن بدنبال بررسی روند ها و احتمالات پیش رو خواهد بود . 1- آموزش : نقطه کانونی تحویل اف-16 به اوکراین ، چهاریا دوازده ماه .. مساله این است .. با اعلام تحویل جنگنده های اف-16 به اوکراین اولین مساله ای که به ذهن تحلیلگران نظامی خطور نمود ، چالش بازه زمانی آموزش برای خلبانان نیروی هوایی اوکراین محسوب می شد . با این حال در بدو امر ، نیروی هوایی ایالات متحده ، در ابتدای سال 2023 طی یک ارزیابی اولیه اعلام نمود که خلبانان اوکراینی می توانند دریک بازه زمانی 4 ماهه دوره های آموزشی پرواز با جنگنده اف-16 را پشت سر بگذارند . در این میان اگرچه میتوان ادعا نمود که با وجود زیرساختهای آموزشی در نیروی هوایی آمریکا ، ادعای اتمام دوره آموزشی در 120 روز به نسبت ، یک ادعای نزدیک به حقیقت است ولی اینکه بطور دقیق کیفیت آموزش و سطح مهارت خدمه اوکراینی پس از طی این دوره ، تا چه میزان خواهد بود ، چالشی است که هنوز بدان پاسخی داده نشده است . در این رابطه ، رسانه های مختلفی موضوع را مورد بررسی قراردادند که یاهونیوز ، یک گزارش به نسبت خاص را در خصوص ارزیابی سطح مهارت پایه ای خلبان (BPA / Baseline Pilot Assessment) اوکراینی منتشر نمود . براساس داده های منتشره از سوی این رسانه ، خلبانان اوکراینی شرکت کننده دراین دوره (شامل خلبانان سوخو-27 و میگ-29 ) با اعزام به ایالات متحده و قرار گرفتن در چارت سازمانی وینگ162 گارد ملی آریزونا با شبیه سازهای زمینی دوره های اولیه اف-16 را طی کردند که از 27 فوریه تا 10 مارس 2023 بطول انجامید . در این آموزش ها که در پایگاه هوایی توسان ایالت آریزونا صورت گرفت ، 4 افسر خلبان اوکراینی شامل یک سرهنگ دوم ( جنگنده سوخو-27) و سه سرگرد (میگ-29 ) حضور داشتند که کم تجربه ترین آنها یک سرگرد با 4 سال تجربه و 1500 ساعت پرواز و با تجربه ترین این گروه نیز یک سرهنگ دوم با بیشتر از 6 سال پرواز و 2300 ساعت پرواز محسوب می گردید . دراین گزارش ، هدف از برگزاری ارزیابی سطح مهارت پایه ای ، در سه مورد خلاصه شده بود : 1- امکان سنجی انتقال روند آموزشی خلبانان اوکراینی از سیستم شرقی به غربی ( به شکل خاص جنگنده های نسل چهارم ) 2- ایجاد یک جدول زمانی آموزش تخصصی برای خلبانان اوکراینی به منظور انتقال به جنگنده های غربی 3- ارزیابی توانایی و سطح مهارن زبان انگلیسی خلبانان اوکراینی پس از ارزیابی اولیه که شامل 9 دوره مجزای شبیه ساز با مجموع 11 ساعت بود ، اساتید خلبان اف-16 به این نتیجه رسیدند که دو خلبان اوکراینی از مجموع 4 نفر ، پیشرفت مهارتی بالاتراز حد متوسط را به نمایش می گذارند که شامل توانایی شبیه سازی الگوی فرود اضطراری جنگنده (SFO) بعنوان یک مهارت فنی نسبی بودند . دراین گزارش ذکر شده که حداقل دو خلبان با موفقیت باند فرودگاه را در زمان اجرای این مانور لمس نموده در حالی که حملات شبیه سازی شده طبق پارامترهایی که در زمان پرواز بدانها داده شده بود نیز توسط این دو افسراوکراینی با موفقیت صورت پذیرفت . علاوه براین ، گفته شده که 4 خلبان اوکراینی مهارت پروازی در شبیه ساز را با مهارت بالاتراز متوسط نشان داده اند ( این نمرات در شرایطی ثبت شد که بدلیل ارتفاع پائین ایالات آریزونا نسبت به سطح دریا ، مشکلاتی فیزیکی برای خدمه اوکراینی بوجود آمده بود ) . یکی از مشکلات نیروی هوایی اوکراین برای اجرای ماموریتهای رهگیری و پشتیبانی نزدیک زمینی ، زیرآتش بودن دائم پایگاه های هوایی این کشور محسوب می شود براساس داده های موجود ، ارتش روسیه به شکل منظم و دوره ای ، با استفاده از بدون سرنشین های انتحاری ، موشکهای بالستیک زمین و هواپایه و همچنین موشکهای کروز ، این پایگاه را هدف قرار می دهد کابین جنگنده اف-16 وی -پایگاه هوایی ادواردز -ایالات متحده https://www.aparat.com/v/FmP8k برهمین اساس ، ارزیابی ها نشان می داد که خلبانان اوکراینی برای مهارت یافتن جهت هدایت جنگنده های اف-16 به چهارماه یا 120 روز زمان نیازمند هستند . این مدت در کنار هشت هفته آموزش برای طی دوره ترانزیشن ( انتقالی ) ، دو هفته آموزش برای تاکتیک های حمله در ارتفاع پائین و سه هفته برای یادگیری تاکتیک های رزم هوابه هوا نیز می گردید . براساس داده های این گزارش ، در مرحله اول رزم هوابه هوا ، خدمه اوکراینی برای رهگیری اهداف بصورت زوجی یا تکی و با استفاده از موشکهای مادون قرمز تحت آموزش قرار می گیرند . دراین میان هنوز از موشکهای تحویلی بحثی به میان نیامده ولی احتمالا مهمات میانبرد آمرام AIM-120 و AIM-9 سایدویندر بصورت پیش فرض مد نظر قرار گرفته است . نیروی هوایی اوکراین پیش از این موشکهای ایم-120 را در قالب سامانه دفاع هوایی NASAMS دریافت کرده اند . پیش از این ، یک خلبان اوکراینی با کُد رادیویی "جویس " ( Juice) در جریان یک مصاحبه به شکل خاص تاکید کرده بود که فالکن های مسلح به ایم-120 مناسب ترین ترکیب بندی برای نیروی هوایی اوکراین هستند . در حالی که بطور همزمان ، گزارش هایی دردست بود که پنتاگون در حال بررسی تطبیق موشک آمرام با جتهای روسی نیروی هوایی اوکراین است ولی گفته می شود چالشهای قابل توجهی برای این مساله وجود دارد . تحلیلگران نظامی غربی براین اعتقاد قرار دارند که نیروی هوایی روسیه و به شکل خاص جنگنده های میگ-31 مجهز به موشکهای بالستیک هواپایه ، بدون نگرانی از اینکه مورد حمله قرار گیرند ، با پرواز در فضای هوایی روسیه مراحل شلیک مهمات فراصوت خود را انجام می دهند . نقشه فوق الذکر محدود پرواز جنگنده های فوق ، مسلح به موشکهای خا-47 کینژال را به تصویر کشیده است با وجود تمامی موارد بیان شده ، برآورد 4 ماهه برای آموزش خلبانان اوکراینی ، به شکل قابل توجهی بسیار کمتر از بازه 18 تا 24 ماهه ای است که مقامات آمریکایی در گذشته بطور علنی از آن نام برده اند . براساس استاندارهای نیروی هوایی آمریکا ، فهرست وظایف آموزشی ( TTL) شامل 250 وظیفه اصلی است که خلبان پس از طی موفقیت آمیز همه آنها ، صلاحیت اجرای ماموریت ( MQT) را با اف-16 دریافت می کند . با این حال ، برخی مربیان وینگ 162 مدعی هستند با حذف بخشی ازاین وظایف که شامل آموزش اولیه می شود ، و رساندن آن به عدد 160 ، می توان در 120 روز صلاحیت اجرای ماموریت را برای این خلبانان تایید نمود . این گزارش می افزاید که استفاده از مدل آبشاری ( بدلیل وجود امکان کنترل و نظارت مستمر ) میتوان روند آموزش زبان عمومی و تخصصی 12 تا 14 خلبان را در یک بازه زمانی 12 ماهه فراهم نمود . به گفته تحلیلگران نظامی ، این نکته را باید درنظر داشت که برنامه آموزشی خلاصه شده برای خدمه اوکراینی ، شامل آموزش مانورهای پایه جنگنده ( BFM/ Basic Fighter maneuvers) ، مانورهای رزم هوایی ( ACM /Air Combat Maneuvering) ، سوختگیری هوایی ( AAR/ Air-to-Air Refueling) ، ماموریتهای پشتیبانی نزدیک ( CAS /Close Air Support) و درنهایت تاکتیکهای پایه حملات هوابه سطح (Basic Surface Attack ) نمی شود ، هر چند بحث سوختگیری هوایی بدلیل اینکه آسمان اوکراین شرایط خاصی دارد ، چندان اولویت نداشته و نکته مهم اینکه نیروی هوایی اکراین فاقد سوخترسان مناسب نیز هست . بدین ترتیب ، نادیده گرفتن این مولفه های رزمی چقدر ممکن است بر عملکرد اف-16 های اوکراینی تاثیر گذار باشد ، هنوز مشخص نیست در حالی که هنوز کسی از پیکربندی تسلیحاتی مناسب برای اف-16 های تحویلی به اوکراین نیز داده مشخصی وجود ندارد . با این حال ، خلبانان با تجربه ارتش اوکراین ، با دراختیار داشتن یکسری مهارت های اولیه ، میتوانند بسرعت این جنگنده را عملیاتی کنند ولی داده هایی در دست است که نشان می دهد خلبانان اوکراینی حتی در شبیه ساز پرواز آمریکایی نیز از روشهای استاندارد روسی برای پرواز استفاده می کنند ! ولی تا کنون گزارشی از بروز مشکلات غیرعادی در زمان استفاده از این روشها ، منتشر نشده است . نشان وینگ162 گارد ملی آریزونا اما داده هایی در این گزارش وجود دارد که ممکن است نگران کننده باشد. بعنوان مثال ، عدم مهارت کافی خلبانان اوکراینی در زبان انگلیسی بخصوص درزمان خواندن حروف مخفف سامانه ها و نمایشگرها یک مساله جدی است ولی گفته شده که در عرض دوهفته ، استعداد و سطح مهارت انگلیسی این خلبانان ، افزایش پیدا نموده است . در مجموع ، این گزارش حاکی از غیر رسمی بودن این آموزش بوده که بدلیل محدودیت های بودجه ای و عوامل دیگر ، بدین شکل برگزارشده و برای بدست آوردن ارزیابی های دقیقتر ، باید یک دوره استاندارد مجددا برگزار شود . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

با سلام و درود و عرض ارادت به همه کاربران و مخاطبان انجمن وزین میلیتاری به بهانه ویدئویی که دوستان از شوخی سرباز روس با گلوله های نارنجک انداز خودکار که در تاپیک جنگ اوکراین قرار دادند خالی از لطف ندیدم شرحی کوتاه بر معرفی این نوع نارنجک ها و پیشینه آن در تاپیک مربوطه اش قرار دهم . نارنجک اندازی با سابقه طولانی ( بیش از 50 سال ) و شرکت در چندین جنگ مختلف در سراسر دنیا و کارنامه ای به نسبت موفق که روند رشد و توسعه را طی چندین دهه تجربه نمود . ( در فیلم مذکور سرباز روس به شوخی و طعنه یک مهمات 40 م م نارنجک انداز اهدایی آمریکا به اوکراین را با اره و آچار بدون هیچ گونه خطر و انفجاری تخریب می کند ! ) البته لازم به ذکر است به نوعی این گونه کلیپ های طنز و گاهی جدی را شاید هرزگاهی سربازان هر دو طرف جبهه برای رهایی از فشار حضور در خطوط جنگ بسازند . ولی نباید فراموش کرد که واحد های تبلیغات هر دو ارتش نقشی عمده و سیستماتیک در جمع آوری و باز نشر آنها دارند . به گونه ایی که با تمسخر تجهیزات و امکانات حریف منجر به تخریب روحیه و کاهش اعتماد به نفس ایشان شوند . عکس و ویدئو هایی که از تسلیحات تا نوع البسه نظامی و شخصیت پردازی فرماندهان رقیب را در بر می گیرد و الزاما" نمی تواند بر گرفته از واقعیت باشند و حتی ممکن است آن تسلیحات و مهمات مورد تمسخر ، برخلاف ادعای این گونه تبلیغات از کارایی اثبات شده ای نیز برخوردار باشند . پیشینه استفاده از نارنجک اندازهای تفنگی به جنگ جهانی دوم بر می گردد و عموما" به صورت تکی در دهانه تفنگ قرار گرفته و شلیک می شدند . هرچند که استفاده از این نوع نارنجک اندازها بسیار پرچالش و بادقت کم بود ولی با توجه به اینکه به پیاده نظام این امکان را می داد که از فاصله دورتری از خطوط تماس اقدام به هدف قرار دادن تجمعات و سنگر های دشمن نمایند مورد استقبال و استفاده هر دو طرف قوای درگیر در جنگ واقع گردیدند . نحوه عملکرد هم به گونه ای بود که با یک فشنگ گازی و بدون مرمی و چکاندن ماشه چاشنی آن فعال شده و به سمتی که نشانه گرفته شده بود شلیک می شد . معمولا" آنها را با یک زاویه مشخص ( همانند پرتاب خمپاره اندازها ) باید به یک تکیه گاه مستحکم قرار می دادند و اقدام به شلیک می کردند . و همین باعث می شد محل برخورد و فرود آمدن آن به صورت تقریبی و با خطای زیادی صورت پذیرد . در دوران جنگ تحمیلی نیز نمونه های مختلفی از آنها مورد استفاده نیروهای نظامی ایرانی و عراقی قرار می گرفت . ولی به خاطر ماهیت پر چالش و خطرناک استفاده از آنها به کرات موجب حوادث ناگواری برای نیروهای خودی می شدند . ( یکی از مربیان آموزش دهنده در میدان تیر روایت می کردند که تعدادی از نیروهای کمتر آموزش دیده بسیجی در آن دوران به علت عدم آموزش مناسب جهت استفاده از این سلاح و جاگذاری فشنگ جنگی به جای فشنگ گازی به شهادت رسیده بودند .) اما بهر حال قابل انکار نبود که ایمنی زیادی هم این مدل های اولیه نداشتند . در زمان جنگ ویتنام و شرایط محیطی خاص آن نیاز به نارنجک انداز هایی که بتوانند استمرار آتش را حفظ نمایند به شدت احساس می شد . و یکی دیگر از اشکالات مدل های اولیه این بود که در زمان بستن نارنجک روی لوله تفنگ عملا" استفاده از تفنگ دیگر امکان پذیر نبود . و تا سرباز بکار گیرنده بتواند دوباره تفنگ خود را به حالت معمول بازگرداند و از آن استفاده نماید طعمه آتش سرباز مقابل می گشت . لذا تفنگ های مشخصی برای شلیک مستمر و مداوم نارنجک طراحی و ساخته شد و با خشاب ذخیره چند تایی امکان حفظ آتش را بر روی سنگر ها و مواضع دشمن حفظ می نمود . عملکرد موفق آنها منجر به تولید نارنجک انداز خودکار مارک 19 ( Mk 19 grenade launcher ) گردید که با توجه به وزن 35 کیلوگرمی آن بر روی خودروها و روی مواضع دفاعی نصب می گردید و کارنامه کاملا" موفقی را به نمایش گذاشت . یک کمر بند از فشنگ های 40 م م آن که شامل 48 نارنجک می شد می توانست کمتر از یک دقیقه تا برد 2200 متری بارانی از آتش را بر روی هر جنبنده ای بریزد . روسها نیز به نوبه خود دست به توسعه محصولاتی مشابه و موفق زدند و در خلال جنگ افغانستان از آن به خوبی بهره بردند . که نمونه بارز آن را ( AGS-17 Plamya ) می توان نام برد . که با وزنی ( با خشاب خالی ) معادل 31 کیلوگرم و نارنجک های 30 م م خود می توانست بردی برابر با 1700 متر را زیر آتش موثر خود در بر بگیرد . در جنگ 8 ساله ایران و عراق نیز از این سلاح های خودکار هر دو طرف جبهه بهره می بردند و قوای ایرانی که از قبل به مارک 19 آمریکایی آن مجهز بودند بعد از بدست آوردن غنائمی از عراق و کار با نمونه AGS17 روسی نسبت به خرید آنها اقدام نمودند . و در سالهای بعد با ساخت مهمات متنوع و مدرن تر برای هر دو مدل سلاح ( روسی و آمریکایی ) به ما توان مقابله با خودروهای سبک زرهی و سنگر های نیمه مستحکم دشمن را داده اند . و حتی صنایع دفاعی کشورمان به تازگی نمونه هایی از آنها را در ویترین صادراتی خود گنجانده اند . بعد ها از این سلاح کار آمد نسخه های سبک وزن تر نیز توسعه داده شد تا یک سرباز واحد بتواند به آسانی آن را حمل نموده و در صورت نیاز به سرعت از آن خصوصا" در زمان پاک سازی سنگر ها و خندق های حفر شده دشمن بکار گیرد . و همچنین انواع مختلفی از مهمات و نارنجک ها برای آنها توسعه داده شد تا بتواند از سد موانع مختلف بگذرد . به شکلی که با بکارگیری و نصب خرج گود در پرتابه این نارنجک ها در نقش سلاح ضد زره نیز ظاهر گردیدند . و حتی در جنگ اوکراین بارها مشاهده شد که طرفین با متصل کردن یک عدد از این نوع نارنجک ها به کوادکوپتر های تجاری ارزان قیمت و فوق سبک و رها کردن شان از ارتفاع بالا به خودروهای سبک و پیاده نظام روبرو آسیب های جدی را وارد نمودند . ( M32A1 Revolving Grenade Launcher ) یک نارنجک انداز سبک در دست سرباز اکراینی ( جنگ روسیه و اکراین ) به راحتی با تطبیق اپتیک های مدرن و مهمات خرج گود و حتی بازوهای کنترل از راه دور رباتیک بر روی همان مارک های 19 اولیه می توان همچنان تا سال های متمادی شاهد بکار گیری موثر این سلاح ها باشیم . حتی با نصب بر روی خودروهای زرهی قدیمی نیز می توان آنها را برخوردار از آتش تهاجمی مناسبی برای حمایت از پیاده نظام در حال پیشروی کرد . امری که به نظر می رسد حداقل بر روی ادوات زرهی اوکراینی ها به خوبی به کار گرفته شده است . البته در سال 2006 با همکاری شرکت های General Dynamics و Raytheon بر مبنای مارک 19 مدل mk47 striker 40mm با نرخ آتش بالاتر و وزن کمتر توسعه داده شد . سلاحی به غایت کارآمد که با بهره گیری از مجموعه ایی از اپتیک های مدرن و دید در شب و روز می تواند محیطی امن جهت پیشروی پیاده نظام فراهم نماید . اما در پایان با توجه به فیلم سربازان روسی و شوخی ایشان با این نوع مهمات نوشتار حاضر را نیز با عکس طنزی دیگر مربوط به این سلاح به اتمام می رسانیم : حمل نارنجک انداز خودکار 35 کیلویی با حیوانات بارکش توسط سربازان در مسیر های کوهستانی افغانستان ( این کاربری خلاقانه به نوعی اختراع سربازان صفوی و نحوه استفاده ایشان از توپ های زنبورک و شتر های زره پوش را در اذهان زنده نگاه می دارد ) گردآوری جهت انجمن میلیتاری

جنگ یا صلح ؟ شناخت ناحیه خاکستری John Raine قسمت اول : پایان دادن طولانی و هزینه بر اتفاقاتی که بعد از تلاش برای ترور سرگی اسکریپال (Sergei Skripal) رخ دادند و منازعه بر سر هوآوی (Huawei) به عنوان یک ابزار برای قدرت دولتی چین یادآور شکلهای گوناگون فعالیت دولتها در محدوده ای بین جنگ و صلح است . به طور مشابه ، وسواس فکری گزارش شده در مورد رئیس جمهور ترامپ با گزارشهای اطلاعاتی در مورد موقعیت تجاری چین و آلمان به جای موضوعات ضد تروریسم ، یا تعریف گسترده اخیر رئیس جمهور مکرون از آنچه که تهدیدی برای اروپا شکل می دهد ، مثالهایی هستند از این که چگونه این محدوده به طور فزاینده ای به عنوان یکی از حوزه های جنگ به شمار می رود تا این قسمتی از فضای صلح به شمار آید . این همان محدوده خاکستری (grey zone) است ، جایی که جنگهای نامتقارن (asymmetric) یا چندگانه (hybrid) صورت می گیرد . اما اگر این حوزه یک فضای جنگ را بسازد ، بنابراین با رشد پیوسته تعداد ، توانایی ها و برنامه های کاری بازیگران ، وضعیت به سویی می رود که فضا خیلی متراکم شود . جرایم سازمان یافته باید قسمتی از این حوزه در نظر گرفته شوند ، همچنین حسابهای جعلی فضای مجازی (troll farms) ، تروریستها ، فعالین سیاسی و دزدان آدرسهای اینترنتی (IP thieves) هم که توسط دولتها پشتیبانی می شوند ، قسمتی از این فضا هستند . سیاستگذارانی که راهبردهای امنیت ملی را شکل می دهند تلاش دارند تا همزمان با اطمینان از اینکه راهبردهایشان الزامات دفاعی وضع موجود را پوشش می دهند ، یک تعریف تا حد ممکن انعطاف پذیر از این تهدیدهای جدید را ارائه دهند ، .ولی با توجه به رشد افزایشی انواع تهدیدات جدید ، این کار قابل ادامه دادن نیست . پس چه اصولی ممکن است به آنها در برنامه ریزی و هدایت منطقه خاکستری کمک کند ؟ انضباط در تعریف : انگیزه برای طراحی این حوزه به عنوان محلی برای درگیری به جای محل رقابت ، بسیار بالا است ؛ در هر صورت ، درگیری در مقایسه با صلح ، منابع و توجه بیشتری را جذب می کند . هنوز هم در مورد خیلی - و نه همه - چیزهایی که در این فضا اجرا می شود ، به سختی می توان بین مورد جدید صلح و به همان اندازه مورد جدید جنگ ، ویژگیهای متمایز کننده ای پیدا کرد . گستره ابزاری که برای برنامه ریزی قدرتهای دولتی استفاده می شود ، خیلی زیاد است و استفاده از آنها هم شتاب بی امانی دارد ولی این الزاما به معنی وجود حالت جنگی نیست . کشمکشی که ما از میان ابزارهای کنترل نشده ، به ویژه در عرصه اطلاعات و براندازی می بینیم ، ممکن است بالا و پایین شدن هایش برای خیلی ها ، به جای این که جنگ جدید دیده شود ، صلح جدید به نظر برسد. ضروری است آنچه که فضای نبرد نامیده می شود با مشخص کردن سختگیرانه از هر آنچه نتیجه فعالیتهای دولتهای خارجی به عنوان شبیه جنگ هستند ، پاکسازی شود. سپس فعالیتهایی که نیازمند به کاربردن زور هستند و آنهایی که به مثابه رقابت کنترل نشده ( و احتمالا غیر قانونی ) هستند ، تفکیک شوند . مشخص کردن این تفاوت به پیدا کردن پاسخ مناسب کمک خواهد کرد . این کار همچنین به کاربرد محتاطانه تر زبان جنگ و بهتر فهمیدن خطرات وابسته به آن برای انتخاب و قبول آنها نیز مفید خواهد بود . گسترش دایره فعالیتهایی که به عنوان ستیزه جویانه طبقه بندی می شوند ، به طور موثری آستانه تشدید را پایین می آورد . حکومتها اگر بگویند حوزه اقتدار آنها مورد حمله قرار گرفته است نمی توانند از پاسخ دادن خودداری کنند . اما اگر آنها زبان زمان صلح را به کار ببرند ، حتی اگر صلح ننگین ترین چیز ممکن باشد ، آستانه تشدید بالاتر خواهد رفت . این کار فضایی برای هماوری ، پذیرندگی و پادرمیانی پدید خواهد آورد . این کار ، به صورت خیلی مهم ، ممکن است در نهایت باعث بهبود تدریجی قوانین هم بشود . ادامه دارد ... .

سلام برام جالبه که این نا آرامیهایی که در 70و 80 و 90رخ داده رو فتنه می دونید در حالیکه در هر 3مورد نقش حاکمیت به عنوان بوجود آوردنده این بحرانها رو نادیده می گیرید دهه70مبارزه برای جامعه مدنی بود(همین که الان جاش خالیه و برای هر چیزی طرفین باید بریزند کف خیابان)دهه 80مطالبه سیاسی بود و اون شکل برگزاری مناظرات و انتخابات که باعث ایجاد شبهات فراوانی شد که باز هم به دلیل نبود اون جامعه مدنی که در دهه70به علت درک نادرست بعضی از جریانات محقق نشد به آشوب کشید در حالیکه میشد در رسانه ها و مطبوعات اعتراضات ابراز بشه و انجا بحث و بررسی بشه و پاسخ داده بشه و به اصطلاح مردم اقناع بشن در دهه90اون ماجرای بنزین و فشار معیشتی مضاعف به ملت که کمرشون زیر سالها تحریم و البته پیامدهای فساد آورش در داخل خم شده بود صورت گرفت که اون هم کار حاکمیت بوده . داستانهای امروز هم دلیلش مشخصه .البته اصلا منکر موج سواری جریانهای خارجی نیستم که اتفاقا مردم بسیار اقبال کمی بهشون نشون میدن ولی با حرکات سیستم به اونجا سوق داده میشن . کشور کلا دو گروه داره اصلاح طلب و اصول گرا که همشون در انتخابات تایید صلاحیت شدند مردم رو به خاطر انتخاب یکی از این دو گروه تایید شده شورای نگهبان که نباید تنبیه کرد .دوم اینکه تقصیر مردم نیست که نه اصول گرا و نه اصلاح طلب قادر به اقناع سازی و برطرف کردن نیازهای اجتماعی فرهنگی اقتصادی و امنیتی ملت نیستند سیستم احتیاج به تحول و به روز رسانی داره باید خودش رو سبک و با نیازهای روز جامعه هماهنگ کنه به فرمایش حضرت علی فرزند زمانه باشه

بسم ا... https://www.aparat.com/v/RELsF

خرس بزرگ مرگبارتر می شود نگاهی گذرا به قابلیتهای رزمی بمب افکن TU-22M3M جنگ سرد ، خاستگاه فناوری های بی شماری بوده که بسیاری از آنها از درون رقابت دو ابرقدرت شرق و غرب بیرون آمده و به شکل خاص ، بمب افکن بک فایر ، نزدیک به بیست و چند سال پس از پایان این جنگ و علیرغم از میان رفتن سیستم سیاسی سرمایه گذار آن ، بعنوان یک پیکربندی رزمی سهمناک ، همچنان به خدمت خود ادامه میدهد . از یک نظر ، بمب افکن Tu-22M برای نخستین بار از ابتدای سال 1972 بعنوان یک بمب افکن سبک در کنار بمب افکن های سنگین تری نظیر Tu-95 وارد خدمت گردید و تا سال 1997 نزدیک به 500 فروند از آن از خط تولید خارج گردید . با این وصف ، پس از طی سالهای بحرانی دهه نود میلادی ، نیروی هوایی روسیه ، اکنون نزدیک به 63 فروند بک فایر عملیاتی را در سازمان رزم خود ، مورد استفاده قرارمیدهد ، در حالی که بخش اعظم بمب افکن های تولید شده که بعنوان میراثی از اتحاد شوروی در ردیف دارایی های نیروی هوایی روسیه قرار دارد ، بدلیل هزینه های سرسام آور ، بصورت ذخیره ، نگهداری میشوند . از سویی دیگر ، پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، نزدیک به 90 فروند از این بمب افکن ها در اختیار نیروی هوایی اوکراین قرارگرفت و این کشور ، در همان زمان اعلام نمود که قصد دارد بخشی از این هواگردهای رزمی را در کنار ناوگان بمب افکن های سنگین تر Tu-160 به ارتش آزادیبخش خلق چین فروخته تا چینی ها توانایی های رزمی دوربرد خود را درشرق آسیا توسعه دهند . با این حال ، برنامه فروش سخت افزارهای روسی با مداخله آشکار و پنهان کشورهای عضو ناتو ، بخصوص ایالات متحده ، به سرانجامی نرسید ، چرا که این کشورها ، با استفاده از اهرم هایی نظیر فشارهای سیاسی و اقتصادی ، مانع از دسترسی ارتش چین به فناوریهای روسی ، از طریق اوکراین شدند و این فشارها را تا جایی ادامه دادند که مطمئن شوند مقامات کیف ، بمب افکن های موجود را اوراق و از رده عملیاتی خارج سازند . بدین سان ، گرچه نیروی هوایی روسیه ، ناوگان کوچکی از یک نیروی بمب افکن را در مقایسه با دوران اتحاد شوروی ، عملیاتی نگاه داشته است ، اما نیروی هوایی این کشور سرمایه گذاری بلند مدتی را برای ارتقاء هواگردهای رزمی عملیاتی در دستور کار دارد تا بخشی از نیازمندهای خود را به اجرای عملیاتهای رزمی دوربرد با اضافه نمودن قابلیتهای جدید و پیشرفته به این بمب افکن ها ، فراهم سازد . با این وصف ، آخرین نسخه معرفی شده از بمب افکن Tu-22M ، گونه Tu-22M3M محسوب میشود که بدلیل ارتقاءهای صورت گرفته بر روی آن ، بصورت بالقوه در یک رده بالاتر از سایر رقبا در این دسته بندی قرار میدهد . این بمب افکن ، به موازات سرمایه گذاری روی ارتقاء هواگردهای سنگین تری نظیر Tu-160M2 و Tu-95 ، مورد بهینه سازی قرار گرفته تا در کنار این دو بمب افکن سنگین تر و دوربردتر ، به ایفای ماموریتهای محوله بپردازد . با اتمام فرآیند بهینه سازی این یه بمب افکن و ورود به چرخه رزمی بمب افکن تاکتیکی سبک Su-34 ، زراد خانه نیروی هوایی روسیه برای اجرای ماموریتهای تهاجمی در سه حوزه دوربرد ، میانبرد و کوتاه برد ، تکمیل خواهد شد . بمب افکن میانبرد Tu-22M3M در مقایسه با سلف خود ، بمب افکن Tu-22M3 ، توانایی های به مراتب پیشرفته تری را بخود می بیند ، چرا که علاوه بر مجهز شدن به پیشرانه های جدید ، بالهای متحرک با فناوریهای پیشرفته را نیز در خود جای داده و بالتبع ، سرعت بیشتری را نیز در اختیار کاربران خود می گذارد . براساس اطلاعات منتشر شده ، پیشرانه جدید NK-32-02 نصب شده بر روی این نمونه ، گونه ای برگرفته از پیشرانه ای است که بمب افکن Tu-160M2 هم اکنون آن را مورد استفاده قرارمیدهد ، مضاف براینکه با تغییر پیشرانه ها ، نزدیک به 80 درصد از اویونیک این پرنده نیز دچار تغییر شده که این نیز کارایی رزمی آن را افزایش میدهد . از جمله سامانه های جدیدی که پیش ازاین بر روی بک فایر نصب نشده بود ، سامانه ناوبری گلوناس ، کابین خلبان تمام شیشه ای پیشرفته و تمام دیجیتال و رادار آرایه فازی NV-45 است ، در حالی که سامانه هدفگیری SVP-24-22 نیز به دارایی های جدید این بمب افکن افزوده می شود . سامانه هدفگیری SVP-24-22 شاید مهمترین قابلیت اضافه شده به گونه M3M ، توانایی حمل مهمات هدایت دقیق ، بخصوص سیم کشی های جدید برای نصب جدیدترین دستاورد فناوری روسی ، یعنی موشک بالستیک هواپایه مافوق صوت Kh-47M2 بشمارمی آید . این مهمات در مارس 2018 به شکل رسمی وارد خدمت شد و هم اکنون ، حداقل 6 فروند از جنگنده های میگ-31 نیروی هوایی روسیه توانایی حمل و شلیک آن را بدست آورده اند . در صورتی که اخبار منتشره از تسلیح بک فایر به این مهمات پیشرفته ، صحت داشته باشد ، این بمب افکن می تواند حداقل 4 تیر از این مهمات مرگبار را حمل کند و با توجه به برد 2000 کیلومتری ، روسها می توانند به هر هدفی ، باسرعتی در حدود 10 ماخ حمله ور شوند . این مساله ، از آنجایی جدی تر میشود که با توجه به دقت و مانور پذیری بالای کینژال ، به تقریب هر حامل شناور سنگین در کلاس 100000 تُن ، با یک حمله از سوی یک فروند بک فایر مسلح به 4 تیر کینژال ، عملا" جان سالم به در نخواهد بُرد ، مضاف براینکه با مجهز شدن این موشک به سرجنگی هسته ای و وجود قابلیت شلیک دورایستا ، امکان حمله به اهداف زمینی نیزدر فهرست بک فایر جدید قرارخواهد گرفت . در حوزه مهمات کروز ، بک فایرهای جدید نیروی هوایی روسیه ، هم اکنون می توانند موشکهای کروز Kh-32 را در کنار گونه های پیشرفته تری نظیر Kh-102 مورد استفاده قراردهند . اضافه شدن این قابلیت ، به روسها امکان میدهد تا حملات هسته ای تاکتیکی دقیق تری را علیه اهداف متخاصم در یک برد 3000 کیلومتری به اجرا گذارند . از سویی دیگر ، در حالی که بحث صادرات گونه Tu-22M از دوران اتحاد شوروی تا کنون با مباحث زیادی همراه بوده ، اما قابلیتهای نسخه جدید بک فایر می تواند مشتریان بالقوه ای نظیر ایران و هند را حداقل وادار به بررسی های بیشتری برای خرید این گونه جدید وادارد ، کما اینکه روسها می توانند با بازاریابی ، تعداد بیشتری از بمب افکن های ذخیره شده را به استاندارد M3M ارتقاء دهند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

دنا در حال به روز رسانی است ناو دنا هم اکنون در پایگاه یکم دریایی نداجا درحال تجهیز توسط متخصصان کشورمان است. احتمالا دنا به تجهیزاتی مانند موشک‌های عمودپرتاب پدافند هوایی(احتمالا صیاد) و سامانه دفاع نقطه‌ای کمند مجهز شود. همچنین تعداد موشک های ضد کشتی آن به 8 عدد افزایش پیدا کند و همچنین احتمالا کروز های ابومهدی نیز در این ناو قرار گیرد. / تسنیم

اجزای سامانه ی کمند این ها هست: به نظر میرسه این عکس سامانه ی الکترواپتیکی که شما گذاشتید بالای دکل سهند هست:

تصویر با کیفیت بهتر منتشر شد : به نظر میرسه همان سیستم الکترواپتیکی هست