با سلام خدمت دوستان عزیز یکی از مشهورترین افسرانی بریتانیایی که نامش در صفحات تاریخ نظامی ، بویژه در حوزه دریانوردی نظامی به ثبت رسیده است ، دریاسالار هوراشیو نلسون بشمار می رود . علاوه بر این ، وی در زمره نظامیانی بشمار می رود که یک تنه ، از بریتانیا در برابر دشمنان قسم خورده ای نظیر امپراتور فرانسه ، ناپلئون بناپارت محافظت نمود . یکی از مشهورترین نبردهای وی که منجر به نابودی ناوگان مشترک فرانسه/ اسپانیا گردید ، نبرد دریایی مشهور ترافالگار می باشد که درجریان این نبرد ، درگیری میان شناور سرفرماندهی ناوگان بریتانیا ، یعنی اچ.ام. اس. ویکتوری و ردوتابل از نیروی دریایی فرانسه ، به شهرت رسید . وی ( دریاسالار هوراشیو نلسون ) در همین جنگ کشته شد . هوراشیو نلسون محل تولد : برنم تورپ ، نورفولک ، انگلستان تاریخ تولد : 29 سپتامبر 1758 محل مرگ : دماغه ترافالگار ، اسپانیا تاریخ مرگ : 29اکتبر 1805 دوره خدمت : 1805-1771 نمای برش خورده اچ.ام.اس ویکتوری شناور سرفرماندهی نیروی دریایی انگلستان در بندر پورتموث نبرد دریایی ترافالگار ، سال 1805 ، نبرد میان دو هیولای پهنه اقیانوس ها ، اچ.ام.اس ویکتوری از نیروی دریایی پادشاهی انگلستان و ردوتابل از نیروی دریایی سلطنتی فرانسه H.M.S. VICTORY سال سفارش ساخت : 14 ژوئیه 1758 به آب اندازی : 23 ژوییه 1759 شروع به کار : 7 مه 1765 نخستین ماموریت رزمی : 5 دسامبر 1778 طول (درازا) : 57 متر عرض (پهنا ): 15 متر آب خور : 8 متر سرعت : 9 نات (15 تا 17 کیلومتر درساعت ) تسلیحات : تعداد توپ های موجود بر روی عرشه اصلی : 30قبضه توپ 32 پاوندی تعداد توپ های موجود در عرشه میانی : 28 قبضه توپ 24 پاوندی تعداد توپ های وجود در عرشه پایینی : 30قبضه توپ 12 پاوندی تعداد توپ های موجود در عرشه عقب : 12 قبضه توپ 12 پاوندی تعداد توپ های موجود در عرشه جلویی : 2 قبضه توپ 12 پاوندی و 2 قبضه توپ 68 پاوندی جمع تعداد توپ ها : 104 قبضه پی نوشت : این پست تقدیم به دوست بسیار عزیز جناب phishva

بسم الله الرحمن الرحیم بررسي جنگي كه انگلستان را بزرگ ترين قدرت آن زمان كرد و آغازگر عصر ويكتوريا بود پس ازوقوع انقلاب كبير فرانسه در سال 1789 و اولين برخورد دنياي جديد با انقلاب، حكومت تازه تاسيس پاريس آماج حملات نيروهاي اروپايي قرار گرفت ولي نيروي انقلاب فرانسه بسيار بزرگ تر ازآن بود كه بخواهد به اين سادگي ها در مقابل دشمنان سر فرود آورد. بعد از انقلاب فرانسه، يك سري نبرد زنجير‌وار به وقوع پيوست كه در انتها منجر به تثبيت انقلاب و به رسميت شناخته شدن آن شد اما در اين دوران پرآشوب و هياهو، بي شك مهم ترين رويداد، برخاستن و قد كشيدن سرجوخه توپخانه اي كوتاه قد بود كه تبديل به يكي از بزرگ ترين سرداران تاريخ شد؛ ناپلئون بناپارت. او با جنگ طلبي و زياده خواهي توانست در مدت كوتاهي فرانسه را به يكي از بزرگ ترين قدرت هاي دنيا تبديل كند. اين چيزي نبود كه قدرت هاي آن روز، مخصوصاً انگلستان به راحتي آن را بپذيرد. اين شد كه به سرعت اتحادهاي بزرگي عليه فرانسه به وجود آمدند كه البته درابتدا با نبوغ جنگب ناپلئون شكست خوردند. اما اين همه ماجرا نبود. پيروزي هاي نظامي ناپلئون باعث ثبات موقت و توازن قوا در اروپا شد. حال زمان آن رسيده بود تا فرانسه دشمن بزرگ خود را از سر راه بردارد. ناپلئون كه به سبب اين پيروزي ها لقب امپراتور را به خود داده بود و انقلابي را كه براي آزادي به وجود آمده بود تبديل به يك ديكتاتوري كامل كرده بود، مي خواست نيروهاي اصلي خود را به سمت كانال مانش حركت بدهد تا در يك فرصت مناسب با عبور ازاين آبراه باريك، لندن را فتح كند. اين هدف به قدري برايش مهم بود كه ناپلئون به دريادار لويي دولاتوش- ترويل، فرمانده نيروي دريايي فرانسه گفت: «اگر بتوانيم تنها شش ساعت بر درياي مانش [مهم ترين شاه راه ارتباطي انگلستان با قاره اروپا] مسلط بمانيم، آقاي دنيا خواهيم شد.» اما عمر ترويل براي اين نبرد كفاف نداد. او در سال 1804 در گذشت و ناپلئون فرماندهي نيروي درياي را به درياسالار پير، چارلز ويولنوو سپرد. ولي همه چيزآن گونه كه ناپلئون انتظار داشت پيش نرفت. لندن با كمك ديپلمات هاي برجسته و ثروت هنگفت خود، اتريش، روسيه و سوئد را با هم عليه ناپلئون متحد كرد. در سوي ديگر نقشه هم ناپلئون براي دور كردن ناوگان دريايي انگلستان ازمانش، مشكلات زيادي با درياسالار پيرش، ويولنوو داشت كه باعث شد برنامه تسلط برمانش با مشكل روبرو شود. نبرد اولم پس از آنكه نقشه حمله به انگلستان شكست خورد، ناپلئون متوجه اعضاي ديگر اتحاديه شد. ارتش بزرگي از روسيه براي پيوستن به ارتش اتريش درحركت بود كه بناپارت در يك اقدام متهورانه به استقبال دشمن رفت. او خوب مي دانست چگونه دشمنان را به تكه هاي كوچك تقسيم كند تا راحت بر آنها پيروز شود. اين جنگ كه به نبرد اول معروف شد، براي اتريشي ها اسفبار بود. 61 هزار سرباز اتريشي تسليم شدند. 200 قبضه توپ غنيمت فرانسوي ها شد. ولي همه اينها در برابر بي مدافع ماندن پايتخت افسانه اي آنها ناچيزبود. وين كه 400 سال در برابر جملات عثماني ايستادگي كرده بود، بدون مقاومتي درمقابل قدرت انقلاب زانو زد. ديدار در دريا پس از فتح وين، ناپلئون بايد براي يك كار ناتمام دوباره به دريا بر مي گشت؛ فتح انگلستان. درياسالار نلسون- فرمانده ناوگان دريايي انگلستان كه متوجه تجمع نيروهاي فرانسوي در اطراف قادس (Cadis- بندري در جنوب اسپانيا و نزديكي تنگه طارق)- شده بود، به سرعت دست به كار شد و با قسمت عمده ناوگان دريايي سلطنتي رهسپار آخرين ماموريت زندگي خود شد. اوضاع در دو سوي ميدان كاملاً متفاوت بود. فرانسوي ها بيشتر افسران خود را در پاكسازي هاي گسترده، پس ازانقلاب كبير از دست داده بودند و نيروهاي آنها تجربه چنداني در نبرد دريايي نداشتند. حال آنكه ملوانان جزيره مرداني بودند كه بخش عمده زندگي خود را روي آب سپري كرده بودند و سال ها جنگ دريايي و دريانوردي، ازآنها مرداني با اراده پولادين ساخته بود.نلسون براي ترغيب دشمن به حمله، بخش اعظم ناوگان خود را از ديد ناوگان فرانسه- اسپانيا دور كرد و تنها تعداد كمي ازآنها را در ديدرس آنها قرار داد. ولي اين حيله اي نبود كه بتواند ويولنوو با تجربه را فريب دهد. البته ويولنوو هم مي دانست با مرداني كه دارد نمي تواند برنلسون غلبه كند ولي دستور جديد ناپلئون همه چيز را تغيير داد. او به ناوگان خود فرمان داد تا از تنگه طارق عبور كرده، وارد دريايي مديترانه شده و با سرعت هر چه تمام تر خود را به ناپل برسانند. ناپل، شهري در ايتالياست كه آن زمان تحت سيطره ژوزف بناپارت- برادر ناپلئون- بود. ژوزف در برقراري حكومت در ناپل به كمك احتياج داشت. اين حركت ناوگان، كافي بود تا نلسون نيروهايش را جمع كرده و مانند يك بلاي آسماني در سر راه فرانسوي ها حاضر شود. آغاز مهم ترين نبرد دريايي تاريخ نبرد براي ناوگان فرانسه غير قابل اجتناب بود. آنها حتي نمي دانستند كه پنج فروند از بهترين كشتي هاي انگليسي براي گشتزني به درياي مديترانه ارسال شده اند. كشتي هاي نلسون نزديك شده و توپ هاي جنگي آماده شليك شدند. ويولنوو به سرعت دست به كار شد و با ايجاد يك هلال گسترده از كشتي هاي جنگي در نزديكي دماغه ترافالگار يك خط دفاعي قدرتمند در مقابل ناوگان سلطنتي درست كرد. علت اين آرايش نيروي ويولنوو اين بود كه نلسون مجبور مي شد براي استفاده مناسب از قدرت آتش خود نيروهايش را در مقابل توپخانه مهيب فرانسوي ها حركت داده و آنها را مجبور به دور زدن كند. اين درحالي بود كه سرعت كم باد هم توان مانورهاي سريع را از نلسون سلب مي كرد. ولي سردار فرانسوي يك نكته را فراموش كرده بود؛ نلسون كسي نبود كه خود را محدود به آموخته هاي دانشكده هاي جنگ كند! دريادار كهنه كارانگليسي در يك مانور فوق العاده نيروهايش را به دو ستون تقسيم كرد و مستقيم به سمت قلب خط فرانسوي ها يورش آورد. ملوانان فرانسوي به اندازه كافي حرفه اي نبودند تا بتوانند دستورات ساده فرمانده خود را اجرا كنند. درنتيجه قلب خطوط دفاعي آنها به اندازه كافي مستحكم نبود كه مناسب دفع حمله سنگين ناوگان سلطنتي باشد. به دليل كندي باد، نيروهاي موجود در دو جناح هم توانايي انجام مانور و كمك به مركز خط دفاعي خود را نداشتند. ولي كندي باد تنها به ضرر فرانسوي ها نبود. كند شدن سرعت پيشروي ستون هاي انگليسي، باعث شد آنها زمان طولاني تري در جلوي روي ناوگان فرانسوي باشند. اين امر تلفات سنگيني برآنها تحميل مي كرد. ولي همه چيز با ورود خود نلسون و كشتي سرفرماندهي عظيم او به منطقه رزم تغيير كرد. HMS Victory ، پر قدرت ترين ناو آن دوران بود. هنگامي كه خطوط فرانسوي را شكست و وارد كارزار شد، با شليك همزمان 100 توپ كه درعرشه هاي جانبي اش مستقر بودند، توانست تلفات سنگيني را بر پيكر دو ناو بزرگ «بوسنتور» و «ردوتيبل» نيروي دريايي فرانسه وارد كند. انگليسي ها با قدرت در پشت خطوط فرانسوي پيش مي رفتند و آنها را مي شكافتند و نلسون بر عرشه ويكتوري در حال رقم زدن يكي از مهم ترين لحظات تمام تاريخ بشر بود كه ناگهان شليك يك تيرانداز فرانسوي، سينه چپ او را شكافت و ستون مهره او را خرد كرد! نلسون درحالي كه نظاره گر بزرگ ترين پيروزي خود بود، در خون خود غوطه ور مي شد؛ گويي همه چيز دست به دست هم داده بود تا از لرد اول درياداري، يك افسانه بسازد. پس از عبور ستون دوم به فرماندهي دريادار كالينوود (Collinwood) از ميان خطوط فرانسوي ها با وجود رشادت هاي سربازان انقلاب، دريانوردان با تجربه جزيره موفق شدند تا آنها را شكست دهند. حاصل نبرد نتايج ترافالگار براي ناپلئون بيشتر شبيه يكك كابوس بود. او 22 كشتي خود را از دست داد؛ در حالي كه نيروي دريايي سلطنتي هيچ ناوي از دست نداد! نلسون با نقشه مبتكرانه خود موفق شده بود برتري دريايي بي چون و چراي انگلستان را حفظ كند. هر چند دراين راه جان خود را از دست داد. پس از ترافالگار، ناپلئون تلاش براي سيادت بر درياها را كنار گذاشت و از روياي فتح لندن دست برداشت و اين در حالي بود كه با محاصره همه جانبه خود به وسيله ناوگان انگلستان با مشكلات متعددي روبه رو شد؛ دشواري هايي كه درنهايت منجر به تسليم او و فرانسه شد. دريا سالار نلسون 1758: تولد در يك خانواده با اصلت وايكينگ 1770: ورود به خدمت در كشتي تحت فرماندهي دايي اش در 12 سالگي با وجود ضعف قواي بدني. 1778: ناخدايي كشتي هين چين بروك در 20 سالگي. 1793: ناخدايي رزمنا و آگامنون. اين كشتي يكي از پيشرفته ترين كشتي هاي جنگي انگليسي بود. 1794: از دست دادن چشم راست در اثر خمپاره فرانسوي ها زماني كه قصد داشت تا جزيره كرس را فتح كند. 1797: دريافت مقام شواليه به دليل رشادت در نبرد با ناوگان اسپانيا در 39 سالگي- از دست دادن دست راست خود هنگام نبرد براي فتح سانتاكروز. 1798: حمله به ناوگان فرانسه در مصر و شكست آنها- در اين نبرد يك تركش به سر او برخورد كرد ولي در كمتر از يك ساعت با سر باندپيچي شده به عرشه بازگشت- اين پيروزي باعث بسته شدن مسير تداركات براي ناپلئون شد و او را از رسيدن با اهداف خود باز داشت. 1801: رسيدن به مقام درياباني. 1805: ترافالگار بزرگ ترين پيروزي ها در بستر مرگ در مقام لرد اول درياداري با درجه درياسالار. كشتي ويكتوري HMS. Victory ورود به خدمت: 1778 سازنده: كاتهام داكيار طول: 3M /69 ارتفاع دكل اصلي: m 5/65 وزن: 3500 تن توپخانه: 104 قبضه در روز نبرد ترافالگار HMS. Victory توانست با خرد كردن خط دفاعي فرانسوي ها با 104 قبضه توپ، اين پيام را به جهانيان برساند كه دوران ويكتوريا آغاز شده است. با وجود خروج از «خدمت فعال» كشتي در سال 1812 نيروي دريايي سلطنتي تصميم گرفت براي زنده نگه داشتن ياد و خاطره پيروزي بزرگ ترافالگار و در كنار آن اداي احترام به كشتي كالبد بي جان يكي از بزرگ ترين قهرمانان تاريخ انگلستان را به جزيره آورده بود، ازاوراق و نابود كردن آن صرف نظر كنند؛ تصميمي كه هم اكنون و پس از سپري شدن بيش از 200 سال و تبديل HMS. Victory به قديمي ترين كشتي جنگي در حال خدمت جهان، دورانديشي اتخاذكنندگان آن را به رخ مي كشد. اين ناو سرفرماندهي (Flag Ship) نيروي دريايي سلطنتي امروز در بندر Portsmouth لنگر انداخته است و تبديل به يك موزه شناور شده كه ياد و خاطره قرن ها تلاش و از خود گذشتگي مردان امپراتوري ويكتوريا را زنده نگه دارد. البته اين يادگاري عظيم آن چنان هم ارزان به دست نيامده است. سال 2009 وزارت دفاع انگلستان مبلغ 30 ميليون پوند را به سر پا نگاه داشتن نماد پيروزي بزرگ خود در يكي از تعيين كننده ترين نبردهاي دريايي تاريخ اختصاص داد. منبع:http://www.rasekhoon.net/article/show-85978.aspx نویسنده:حميد رضا هدايت پناه

بسم الله الرحمن الرحیم رادار سوئدی Giraffe یا "زرافه" خانواده ای از رادارهای آرایه فازی دو و سه بعدی زمینی و دریایی باند G/H (4 تا 8 گیگاهرتز) با جستجوگر الکترونیکی غیرفعال (PESA) و رادارهای باند X/S با جستجوگر الکترونیکی فعال (AESA) است که به منظور کاربری های نظارتی ، سیستم های فرماندهی و کنترل پدافند هوایی و سیستم دفاع هوایی با برد متوسط و کوتاه (SHORAD) یا استفاده به جهت پرکردن خلا های راداری در یک سیستم دفاعی هوایی بزرگتر طراحی شده اند.این رادار نام خود یعنی زرافه را به خاطر شیوه استقرار تاشونده خود که میبایست از سطح زمین و درختان اوج بگیرد تا دامنه مؤثر خود را در برابر اهداف هوایی ارتفاع پست گسترش دهد کسب کرده است. اولین سیستم ها در سال 1977 تولید شده اندو تا سال 2007 ، حدود 450 دستگاه از انواع مختلف تحویل شده است.این رادار سابقا ساخت شرکت Ericsson Microwave Systems بوده که در سال 2006 توسط شرکت Saab خریداری شد و به Saab Microwave Systems تغییر نام داد. محصولات به دو دسته آرایه فازی فعال و غیر فعال تقسیم میشن که به شرح زیر است : رادارهای ارایه فازی با جستجوگر الکترونیکی غیرفعال (PESA) Giraffe 40 Giraffe 50AT Giraffe 75 Giraffe S Giraffe AMB ( Agile Multi Beam ) Sea Giraffe AMB ARTE 740 رادارهای ارایه فازی با جستجوگر الکترونیکی فعال ( AESA) در ماه مه 2014 بخش سامانه های دفاعی الکترونیکی (EDS) شرکت ساب از دو کلاس جدید از رادارهای AESA زمینی و دریایی خود در باندهای X و S رونمایی کرد. سه سیستم زمین پایه : Giraffe 1X Giraffe 4A Giraffe 8A و دو سیستم دریایی : Sea Giraffe 1X Sea Giraffe 4A Sea Giraffe 1X Giraffe 1X در بین تمام این سیستم ها، رادار 3 بعدی کوتاه برد Giraffe 1X / Sea Giraffe 1X بسیار کاربردی است ، که شرکت سازنده از آن بعنوان تغییردهنده بازی نام می برد .دلیل اصلی معرفی این سری از رادارها توسط بنده هم همین هست که با ویژگی های رادارهایی در این سطح آشنا بشیم و نیاز دفاعی کشور به این نوع رادارهارو بررسی کنیم . Rickard Dalsjo ، مدیر محصولات راداری برای کاربری نظارتی ئر مورد این رادار خاص توضیح می دهد : " فناوری به جایی رسیده است که به محض شروع به حرکت نیروها برای انتقال ، آنها در معرض دید قرار می گیرند و انتظار خواهند داشت که اقدامی تهدید آمیز در مسیرشان صورت بگیرد.در برخی شرایط ، آنها حتی نمی توانند بیش از چند ثانیه در یک موقعیت قرار بگیرند."در چنین شرایطی ، بدست آوردن آگاهی وضعیتی و ادامه حرکت یک تغییر دهنده بازی است. این یکی از دلایلی است که Saab سیستم راداری Giraffe 1X را توسعه داده است. Giraffe 1X به گونه ای طراحی شده است که در طول عمر خود اقتصادی باشد. این سیستم مدولار است ، به این معنی که در صورت دسترسی به گزینه های بهتر ، قطعات به راحتی جایگزین و به روز میشوند. او نتیجه می گیرد: "این بدان معنی است که این سیستم نه تنها زنده می ماند بلکه مدرنیزه و بهبود نیز می یابد. قابلیت های عملکردی ثابت ، متحرک یا استقراری : Giraffe 1X قابل استفاده به صورت ثابت و متحرک برای نظارت یا پدافند هوایی زمین پایه Ground-Based Air Defence (GBAD) کوتاه برد است .در حقیقت این رادار را می توان با یک هلیکوپتر یا وانت جابجا و حمل کرد. می توان آن را به طور دائم روی یک ساختمان یا بروی یک دکل نصب کرد یا در یک وسیله نقلیه مناسب سوار کرد. این سیستم را می توان به صورت از راه دور نیز به کار گرفت و می توان در لحظه روشن یا خاموش کرد. قابلیت حمل در یک وسیله نقلیه 4x4 ، آگاهی موقعیتی قدرتمندی را در زمین فراهم می کند. وزن بسیار پایین ، ابعاد کوچک ، کم توان ، اثر راداری (footprint) خفیف Dalsjo توضیح می دهد که با وجود بسیاری از درگیری هایی که در مناطق پیچیده شهری رخ می دهد ، نیروهای زمینی باید چابک باشند و بتوانند به سرعت به تهدیدات پاسخ دهند. در حالی که سایر سیستم های راداری زمینی غالباً 1.5 تن وزن دارند و برای حمل و نقل به کامیون احتیاج دارند ، سیستم Giraffe 1X فقط 150 کیلوگرم وزن دارد و می تواند توسط هر وسیله نقلیه متعارف حمل شود. هیچ یک از اجزای آن بیش از 60 کیلوگرم وزن ندارند ، به این معنی که این سیستم قابلیت جابجایی سریع توسط نیروی انسانی را دارد. در شرایط جنگ شهری ، شما می توانید آن را در عرض چند دقیقه به پشت بام یک ساختمان یا مکانی مشابه مستقر کنید و پرسنل و وسیله نقلیه در جایی از زمین پناه بگیرند. با مصرف انرژی 2.3 KW یكی از محیط كاربردی Giraffe 1X در نیروی دریایی است كه می تواند باعث بالابردن عمل نظارتی برای طیف گسترده ای از شناور ها شود.این گزینه ای ایده آل برای شناورهای با فضای محدود است. اثر راداری (footprint) خفیف باعث می شود Sea Giraffe 1X به خصوص برای شناور موشک‌انداز (FAC) و شناور گشتی (Patrol Craft) ، یا حتی قایقهای جنگی و شناورهای بدون سرنشین مناسب باشد. این رادار می تواند توانایی رزمی شناور های کوچکتر را به صورت قابل توجهی افزایش دهد.همچنین این سیستم می تواند به منظور پر کردن خلاهای راداری در کشتی های بزرگتر نیز مورد استفاده قرارگیرد. ترکیب Giraffe 1X با رادار های قدرتمند دوربرد در چنین شناورهایی ، ضمن افزایش تنوع باند فرکانسی ، قابلیت آگاهی موقعیتی بسیار عالی را فراهم می کند. چند منظوره ، چند ماموریته ، قابلیت شبکه محوری بالا : Giraffe 1X این قابلیت را دارد که همزمان رادار نظارت هوایی ، رادار جستجوی هدف GBAD و یک سیستم کشف و هشدار (sense and warn) پرتابه RAM (Rocket, Artillery, Mortar) را بدون تداخل در عملکرد فراهم کند. این رادار می تواند اهداف بال ثابت و دوار ، موشک و RAM و همچنین پهپادهای کوچک را در محیط های شلوغ ردیابی کند. این سیستم همچنین یکپارچه سازی فوق العاده بین سیستم های تسلیحاتی و لینک های داده تاکتیکی (tactical data links) را ارائه می دهد و می تواند کاملاً با قابلیت‌های C3 پیکربندی شود.در طراحی Giraffe 1X بر عملکرد شبکه ای تأکید زیادی شده است. این رادار با وجود اندازه کوچک کارایی بالایی دارد. با افزایش ارتفاع دکل ، می تواند هواپیماهای بزرگ را تا 100 کیلومتر ردیابی کرده و همچنین به تشخیص موشک و خمپاره ها بپردازد. Giraffe 1X در هر ثانیه کل محیط را پایش و تمام تهدید هوایی از جمله اهداف کوچک ، کند ، ارتفاع زیاد و پایین را کشف و دسته بندی میکند. این سیستم داده های سه بعدی دقیق را برای کلیه اهداف موجود در محیط فراهم می کند.موقعیت سلاح (Rocket, Artillery, Mortar) و محل برخورد به عنوان گزینه ای قابل ارائه است. این سیستم به صورت 360 درجه شناسایی و ردیابی تهدیدات RAM را حتی در شرایط آتش سنگین ارائه می دهد. این بدان معنی است که می تواند به طور خودکار هشدار در مورد تهدیدهای دریافتی را به نیروهای شما ارائه دهد و زمان لازم برای آمادگی و پاسخ را برای آنها فراهم کند.هنگامی که چابکی و حضور نزدیک به منطقه جنگی ضروری باشد ، سیستم نظارت سه بعدی Giraffe 1X برای محافظت از نیروهای درحال حرکت و جنگ افزارها در برابر تهدیدات هوایی وجود دارد. Giraffe 1X یک جزء ایده آل برای نظارت هوایی در محدوده VSHORAD است و می تواند به عنوان یک پر کننده خلا راداری مورد استفاده قرار گیرد تا حفظ هوشیاری مداوم و دقیق وضعیت هوایی را در اختیار فرماندهان قرار دهد. Giraffe 1X همچنین از قابلیت منحصربه فرد شرکت ساب یعنی "کم ارتفاع،کم سرعت،کوچک" (ELSS) Enhanced Low, Slow and Small برخوردار است ، به این معنی که می تواند اشیاء کوچک را به عنوان هواپیماهای بدون سرنشین در مسافتهای وسیع ردیابی و طبقه بندی کند. همچنین می تواند هواپیماهای بدون سرنشین را از پرندگان که دارای الگوهای حرکتی بسیار مشابه هستند ، تفکیک کند .عملکرد ELSS به صورت موازی با حالت نظارت هوایی و کشف موشک و پرتابه (RAM) کار می کند . این قابلیت راداری اکنون نظر تعدادی از فرودگاه های جهان را به عنوان بخشی از استراتژی ضد پهپادی جلب کرده است.این توانابب همچنین دارای استفاده بالقوه برای سفارتخانه ها در مناطق خاصی از جهان است. نمونه ای از ارائه LSS طبقه بندی LSS - نتیجه آزمایشی رابط کاربر گرافیکی Giraffe (GUI) همچنین با تابع های اختصاصی LSS به روز می شود که این به کاربر کمک می کند تا عملکرد سنسور را برای وضعیت فعلی و الزامات تاکتیکی به همراه شناسایی و طبقه بندی اهداف هوایی بهینه کند.Giraffe ELSS تمام پارامترهای ممکن از پهپادها را ضبط کرده و از آن استفاده می کند ، از جمله داده های مسیر، داده های حرکتی و رفتاری ، داده های سطح مقطع راداری ، داده های داپلر و میکرو داپلر بر اساس سیگنالhigh stability clean رادار Giraffe . در تصویر بالا سمت چپ گزارش های مربوط به یک پهپاد بسیار کوچک (کمتر از 1.5 کیلوگرم) ، جایی که پهپاد به طور خودکار شناسایی ، ردیابی و طبقه بندی شده (نقاط زرد) نشان می دهد. همچنین در عکس مسیر پرنده ها نشان داده شده است ، که به عنوان پهپاد طبقه بندی نشده اند (نقاط آبی). این رادار در فاصله 4 کیلومتری پهپاد قرار دارد. مشخصات فنی multiple beam concept state of the art clutter suppression Detection of target fuselage Detection of moving parts when visible Saab-unique classification algorithms منابع : https://saabgroup.com/media/stories/stories-listing/2019-03/agile-protection-for-forces-on-the-go/ https://saab.com/air/sensor-systems/ground-based-air-defence/giraffe-1x/ https://portalstoczniowy.pl/wiadomosci/saab-opracowal-system-radiolokacyjny-giraffe-1x-dla-ochrony-mobilnej-jednostek-operacyjnych/ https://en.wikipedia.org/wiki/Giraffe_radar#cite_note-6 https://saab.com/globalassets/commercial/air/sensor-systems/ground-based-air-defence/giraffe-1x/giraffe_-1x_product_folder.pdf https://saab.com/naval/situational-awareness/multi-role-surveillance-radar/seagiraffe/ https://saab.com/land/ground-based-air-defence/counter-uas-capability/giraffe-elss-uav-detection-and-tracking/

بسم الله الرحمن الرحیم شرکت ساب تقریبا با حضور در تمام نمایشگاه های دفاعی اخیر پلاتفرم هایی از رادار های جدید سری AESA Giraffe به خصوص Giraffe 1X زمین و دریا پایه ارائه کرده .طرح هایی که نشان دهنده ویژگی های منحصر بفرد این رادار است : نسبت بالای کارایی به ابعاد وزن پایین 150 کیلوگرمی توان مصرفی کم 2.3 کیلو واتی عدم نیاز به خنک کننده Giraffe 1X از ماژول های فرستنده گیرنده گالیم نیترید Gallium Nitride (GaN) تشکیل شده است، که باعث می شود از نظر عملکرد رادار و خنک کنندگی نسبت به ماژول های فرستنده گیرنده (TRM) گالیم آرسنید (GaA) کارا تر باشد. قابلیت به کارگیری به منظور رادار نظارتی ، رادار ردیابی هدف در سیستم های پدافندی کوتاه برد یا انجام ماموریت کشف وهشدار (S&W) در سیستم های C-RAM سازگاری و لینک شوندگی بسیار بالا و استفاده از الگوریتم های پیشرفته تشخیص اهداف LSS . شرکت ساب همچنین چندین سال است که برای طراحی سازه محصولات خود با شرکت Eker Design (ED) همکاری میکند . در مورد رادار Giraffe 1X آنها نیاز به یک طرح با نمای مدرن و کم حجم برای بازاریابی محصول داشتند. (چپ) مدیران ساب در حال بازدید از طرح شرکت Eker Design (راست) ساخت رادار در کارخانه گونتربرگ ساب معرفی رادار در نمایشگاه ها دفاعی به همراه پایه تلسکوپی پلتفرم های پیشنهادی شرکت Saab شرکت ساب با ارائه مفهوم "آسمان امن ، زمین ایمن" (Safe sky - secure ground) به معرفی ماموریت دفاع هوایی متحرک برد کوتاه (MSHORADS) در سه پلتفرم زیر نمود : شرکت ساب اساساً Giraffe 1X را به عنوان رادار کنترل آتش (FCR) برای سیستم های پدافند هوایی برد کوتاه (SHORAD) و برد بسیار کوتاه (VSHORAD) در نظر گرفته است. این فروشنده سوئدی برای انهدام اهداف در سیستم VSHORAD از RBS-70 NG با برد 9 کیلومتر استفاده میکند.البته ساب با حضور در نمایشگاه هایی مثل Indo Defence 2016 ، FIDAE 2018 و Singapore Airshow 2018 به جهت بازاریابی بهتر از ادوات بومی کشور های استفاده کرده است . یکی از ویژگی های Giraffe 1X توانایی کشف اهداف بسیار کوچک در دره ها و عوارض است. این ویژگی میتواند در دفع حملات نامتقارن توسط گروه های تروریستی کمک کند و همچنین این قابلیت را دارد که تنها توسط یک کاربر اداره شود.بنابراین می توان آنها را بر روی موتورهای برفی یا ATV سوار کرد. ساب همچنین برای پروژه پدافند هوایی کوتاه برد نروژ ، طرح خود با بکارگیری زره پوش ها دوزیست BvS 10 و موشک های آشیانه‌یابی فروسرخ IRIS-T و رادار Giraffe 1X معرفی کرد: موشک آلمانی IRIS-T معادل AIM-9X Sidewinder شرکت Saab در بخش دریا بخصوص برای بخش امنیت دریایی ایالات متحده ، ازجمله عملیات امنیتی شناورها و گارد ساحلی سرمایه گذاری کرده است .به طور سنتی ، کشتی های گشت کوچک فقط از رادارهای کاوش سطح استفاده میکنند ،با ظهور پهپادها این شناورها نیز باید شروع به افزودن قابلیت های نظارت هوایی کنند. رادار Sea Giraffe 1X این توانایی را دارد که آگاهی موقعیتی را برای گشت های دریایی ، عملیات سطحی و عملیات ضد پهپادی افزایش دهد.هیچ چیز دیگری در بازار وجود ندارد که این مجموعه قابلیت ها را در یک بسته سبک وزن ارائه دهد(به نقل شرکت ساب). منابع : https://andrei-bt.livejournal.com/1195241.html https://www.snafu-solomon.com/2019/03/hey-usmc-need-compact-highly-mobile.html https://saab.com/land/ground-based-air-defence/air-defence-missile-systems/mshorad/ http://www.navyrecognition.com/index.php/newsb/defence-news/2016/march-2016-navy-naval-forces-defense-industry-technology-maritime-security-global-news/3743-saab-introduced-the-new-sea-giraffe-1x-3d-aesa-radar.html https://en.wikipedia.org/wiki/IRIS-T https://quwa.org/2017/09/21/saab-receives-giraffe-1x-aesa-radar-order-undisclosed-customer/ https://www.tu.no/artikler/slik-vil-saab-bidra-til-at-den-norske-haeren-kan-forsvare-seg-mot-luftangrep-for-forste-gang-siden-2004/395429 https://www.tu.no/artikler/bard-eker-lyktes-ikke-a-kjope-saab-na-designer-han-heller-radar-for-forsvarsselskapet-med-samme-navn/437276

به نام خدا HESA Shahed-136 مهمات پرسه زن بدون سرنشین (UAV) [2021] شاهد 136 پهپاد دسته ای (swarming) مدرنی است که توسط صنایع ایران ساخته شده است. به دلیل تحریم ایران توسط ایالات متحده به مدت بیش از 40 سال، مهندسان هسا دسترسی محدودی به قطعات و تجهیزات الکترونیک دارند، به همین دلیل تدبیر های مختلفی را به کار می گیرند مثل استفاده از قطعات تجاری که به وفور یافت می شوند. همچنین در این مدت ایران راه دور زدن تحریم ها توسط کشور های ثالث را یاد گرفته است. هسا سابقه طولانی در مهندسی معکوس محصولات غربی مانند جنگنده سبک F-5 و بالگرد بل 206 دارد. این پهپاد در اصل یک مهمات پرسه زن است که برای خنثی سازی اهداف زمینی در برد بالا طراحی شده است. شاهد 136 با پرتاب دسته ای از یک محفظه پرتاب (در مجموعه 5 تایی یا کمتر)، برای دور زدن دفاع هوایی و سرکوب کردن اهداف زمینی اختصاص یافته و خود سامانه در جریان حمله از بین می رود. این پهپاد در جریان انتشار فیلم آن در دسامبر سال 2021 رونمایی شد اما طبق گفته های نیوز ویک حوثی ها در سال 2020 از شاهد 136 استفاده می کردند. باور ها بر این است که شاهد 136 به طور فعال به مناطق تحت کنترل حوثی ها ارسال شده است. در آگوست 2022، اطلاعاتی منتشر شد که در طول بازدید هیئت نظامی روسی از ایران در ماه جولای، 2 طرف بر سر تامین چندین مدل پهپاد از جمله شاهد 136 برای فدراسیون روسیه به توافق رسیده اند. صد ها پهپاد توسط هواپیما های ترابری ایران به روسیه منتقل شد. اگرچه مقامات ایرانی بار ها تاکید کردند که این کشور به روسیه تسلیحات نمی دهد. علاوه بر این، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سردار حسین سلامی بیان کرده بود که یکی از قدرت های برتر جهانی از تسلیحات ساخت ایران استفاده می کند. و این قدرت چه کشوری می تواند باشد؟ روسیه شاهد-136 را تحت برند خود و با نام Geranium-2 استفاده می کند اما به طور مشخصی واضح است که اصل پهپاد ایرانی است. این پهپاد سازه ای بال دلتا با مساحت زیاد و سکان هایی در نوک بال ها دارد. بدنه مرکزی است و با سطح بال ممزوج شده تا ظاهری ظریف و زیبا داشته باشد. بخش دماغه، سر جنگی و اپتیک های مورد نیاز برای حمله دقیق را در خود جای می دهد. موتور در پشت بدنه قرار دارد و یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند. مشخصات دقیق شاهد 136/ Geran-2 تا کنون فاش نشده است اما از لاشه باقی مانده و ویدئو های منتشر شده مشخص است که این پهپاد دارای سامانه هدایتی مبتنی بر اینرسی و موتور پر سر و صدای MD550 چینی است که از کیلومتر ها دورتر شنیده می شود و به همین دلیل اکراینی ها به آن لقب "موتور سیکلت" داده اند. موتور Mado MD550 کپی چینی موتور آلمانی Limbach L550E است که براساس موتور فولکس واگن Boxer ساخته شده. این موتور آلمانی از سال 1936 تا 2006 تولید شد و روی خودروی افسانه ای بیتل هم نصب شد. این موتور با آنکه تنها 50 اسب بخار قدرت دارد اما به شاهد 136 امکان پوشش منطقه ای وسیع را می دهد. تا چندی پیش امکان خرید موتور MD550 حتی از فروشگاه اینترنتی AliExpress هم فراهم بود. پهپاد به صورت تقریبا افقی با زاویه ای اندک رو به بالا پرتاب می شود و به وسیله برخاست با کمک راکت (RATO) وارد فاز اول پرواز خود می شود. راکت بلافاصله پس از پرتاب جدا شده و موتور پهپاد ارائه نیرو را به دست می گیرد. تحرک پذیری ذاتی کلی محفظه پرتاب و جمع آوری پهپاد امکان نصب یک واحد کامل را در پشت تقریبا هر کامیون نظامی یا تجاری را می دهد که باعث می شود اجرای عملیات های "hit-and-run" بدون اقدامات متقابل ممکن شود. داشتن موتوری کم توان به معنی سرعت پایین در حد 180 کیلومتر بر ساعت است که خود این موضوع باعث می شود زنگ هشدار های هوایی در طی حملات شاهد 136 طولانی شود. این پهپاد فاصله کریمه تا بیلا سرکوا را در مدت 3 ساعت طی می کند که در صورت وزش باد این عدد بیشتر هم می شود. به نظر می رسد اهداف کم سرعت طعمه خوبی برای پدافند هوایی باشد و اکراین اعلام می کند که تعداد زیادی از این پهپاد را سرنگون کرده اما در این زمینه مشکلاتی وجود دارد. اول، این پهپاد ها در دسته های 5 تا 10 تایی مورد استفاده قرار می گیرند. هر لانچر در یک خودروی استاندارد 5 پهپاد را حمل می کند. سرنگون کردن تمام پهپاد ها در یک هجوم دسته ای کار بسیار سختی است. همچنین، شاهد 136 بسیار کوچک است، سازه ی کامپوزیتی دارد و در ارتفاع بسیار پایین پرواز می کند که امکان رهگیری توسط رادار را بسیار کاهش می دهد. به علاوه، زدن یک پهپاد کوچک و ارزان با یک موشک ضد هواپیما بسیار گران قیمت که موجودی بسیار کمی دارد، یک هدر رفت کامل است. سامانه های ضد هوایی سبک مانند FIM-92 استینگر، Piorun یا Starstreak می توانند راه حل خوبی باشند اما این تسلیحات نمی توانند تمام اشیا در سرتاسر اکراین را پوشش دهند. به ترتیب از راست به چپ: FIM-92 استینگر ، Starstreak ،Piorun راه حل دیگر می تواند سامانه های توپخانه ضد هوایی سریع و چند لوله ای مانند ZSU-23-4 شیلکا یا Gepard آلمانی باشد. اما باز هم این سامانه ها نمی توانند همه چیز را پوشش دهند، بخصوص که چنین سامانه هایی مستقیما در خط مقدم مورد نیاز اند. از این رو، نیروی های پدافند هوایی اکراین باید راه حل دیگری پیدا کنند. شیلکا Gepard به هیچ وجه نباید شاهد 136 را دست کم گرفت. علی رغم جثه کوچک و موتور کم قدرت، این پهپاد ها سر جنگی بسیار قدرتمند 40 تا 50 کیلوگرمی حمل می کنند، به صورت دسته جمعی در ارتفاع پایین عملیات می کنند، و تعداد بسیار زیادی از آن ها موجود است. بر خلاف موشک ها که به نظر می رسد روسیه در حال ذخیره آن هاست. هر مقداری از دقت و برد که در این طراحی جدید ایرانی وجود داشته باشد، شاهد 136 را تبدیل به یک دارایی انقلابی در کشوری تحریم زده می کند که حالا می تواند برای ارائه راه حل های مدرن میدان نبرد، بیشتر روی ظرفیت صنایع نظامی خود تکیه کند. [* البته این اتفاق خیلی سال است که می افتد] اولین شاهد 136/ Geran-2 در دوازدهم سپتامبر 2022 در نزدیکی منطقه Kupyansk, Kharkiv اکراین سرنگون شد. از اواسط ماه سپتامبر حملات این پهپاد در سرتاسر خط مقدم ثبت شده است. البته تمرکز بر جنوب بوده زیرا سامانه های پرتاب این پهپاد ها در کریمه مستقر اند. با برد پروازی 1000 تا 2500 کیلومتر، شاهد 136 می تواند به اهداف خود در هر کجای اکراین حمله کند اما تا به امروز روسیه از این پهپاد در برد های بالا استفاده نکرده است. در پنجم اکتبر سال 2022 شاهد 136 / Geran-2 که برای هفته ها اودسا و میکولایف را به وحشت انداخته بود، از کریمه به استان کیف رسید و امکانات زیرساختی Bila Tserkva را مورد حمله قرار داد. این موضوع موفقیت بزرگی برای پهپادی به این کوچکی است. مشخصات: طول: 3.5 متر طول بال ها:2.5 متر وزن: 200 کیلوگرم وزن: Mado MD550 یا 3W قدرت:50 اسب بخار برد پروازی: 1000 کیلومتر حداکثر برد پروازی: 2500 کیلومتر سرعت کروز: 185 کیلومتر بر ساعت ارتفاع پروازی: 60 تا 4000 متر مهمات اصلی: مهمات انفجاری ترکش شونده، وزن 40 تا 50 کیلوگرم منبع 1 منبع 2

بسم ا... برخورد احتمالی پرتابه ضد زره بالازن /پهپاد انتحاری به مرکاوا - دسامبر2023 https://www.aparat.com/v/DYoM3

بسم ا... نمای بهتر

همه چیز از این طرح اتود شروع شد .. جنگنده بال بالا با آرایش تک یا دو موتوره

سلام و وقت بخیر خواهش میکنم ...قابل نداره ...واسه یه خلبانی بوده فقط زمان جنگ روزی یه بار میرفته کرکوک برمیگشته

خدا قوت عرض میکنم خدمت پرسنل محترم پروازی و فنی -- به قول دوستان فعال در نمایشگاه اتومبیل رخ خوبی داره

والبته نکته جالب ماجرا زمان اغاز این کار است که اگر دقت کنیم ایرا تقریبا همزمان با تایوان و قبل از بقیه دنیا برنامه ارتقا اف۵ ها را شروع کرد اما در نهایت ما کجا و کشورهایی مثل برزیل و سنگاپور و شیلی و ... کجا.... این زمان است که انسان به از دست دادن مدیری متفکر و پیشرو و دلسوز و جلوتر از زمان به نام منصور ستاری حسرت میخورد روح بزرگشان قرین رحمت کاش جانشینی شایسته برای ایشان بود

سلام و وقتتان بخیر دوست گرامی البته در زمان فرماندهی و حیات شهید بزرگوار ستاری پروژه هایی برای تطبیق تسلیحات جدید مانند ار۶۰ و پی ال ۷ در زمینه هوا به هوا و در زمینه هوابه زمین هم بعضی تسلیحات جدید و کاربردیتر و یا در زمینه دفاع از خود مانند همان rwrو چف و فلایر در حال انجام بود که وقتی در کنار توان سوختگیری هوایی قرار میگرفت مطمعنا اف۵ تبدیل به گزینه جذابی میشد انهم در دهه نود میلادی والبته همه اینها هم قابل دسترس بود و حتی پروژه اذرخش که در زمان این شهید عزیز شروع شده بود هم برنامه ای برای تولید همین جنگنده بود اما دید نیروی نظامی ما به اف۵ همان دید نیروی هوایی شاهنشاهی بود یعنی یک جنگنده موقت تا زمان ورود به خدمت اف۱۶ و شاید اف۱۸ ال و دلیل تجهیزات ناقصتر نمونه ایرانی نصبت به نمونه سعودی هم همین بود و برای همین دید که به بعد از انقلاب هم منتقل شده بود چندان روی ان حساب نشد و نیروی هوایی همیشه منتظر یک جنگنده شش دانگ برای جایگزینی این جنگنده موقت بود اما تحریمهای خارجی و داخلی در کنار هم باعث شده نیروی هوایی به مرور راضی به خدمت گیری و تولید همین طرح برای جایگزینی ناوگان بسیار فرسوده خود شود هر چند اکراه موجود به خاطر پیش زمینه های فکری در نیرو در کنار نبود اعتبار و ارزش از طرف دستگاههای بالادستی و همچنین نبود تکنولوژی در کشور و نبود زیر ساخت و از همه مهمتر مافیای صنعت هوانوردی ایران باعث کش امدن داستان تولید و به خدمت گیری ان شده است اما در بحث ارزش پرواز تانکر برای ان .... جسارتا اگر ماموریتی برایش تعریف شود که اللزام به سوختگیری هوایی باشد مطمعنا اخرین چیزی که توجه میشود هزینه ان است چرا که دوست من تولید امنیت هزینه بر است و هر چه برای امنیت خرج کنیم کم است بر عکس دیگاه اکثر دولتمردان و مسولین و مردم ما و حتی خود شما (چون این کلامتون نشانگر نوع نگرشتان است)..نیروهای نظامی مصرف کننده نیستند بلکه تولید کننده لازمه شکوفایی اقتصادی و تجارت یعنی امنیت هستند

سلام ممنون از دوستان بابت مطالب جالب مربوط به این پرنده دوست داشتنی وزیبا ..... میشه دلائل فنی احتمالی انجام نشدن این پروژه را هم بگید ؟ (حتی در حد حدس) چون فکر نمیکنم مشکل خاص باشه البته نظر شخصی من اینه که ارزش سوخت رسانی و انجام یک سورتی پرواز تانکر ها برای این پرنده سبک وجود نداشته والبته بدلیل قدرت کم در دفاع از خود و برد محدود و نداشتن rwr قدرت نفوذ را هم نداره ولی خوب حداقلش این بود که اندازه پهپادها تجهیز وتنوع تسلیحاتی میداشتن! البته نمیدونم چرا این تایپ پرنده تو کشور ما اینقدر تنوع تسلیحاتیش پایینه شانه به شانه میراژ میزنه؟؟؟

علیکم السلام و وقت بخیر ممنون از لطفتان گفتم مدتها بود از مطالعه مربوط به نیروی هوایی عربستان گذشته بود و شک داشتم در مورد توان سوختگیری اف ۵ هایشان هر چند در گوشه ذهنم تصویری از سوختگیری انها در کنار اف۱۵ امریکایی در جریان عملیات بازپسگیری کویت داشتم اما باز شک کردم هر چند در مورد مجهزتر بودن (مانند توان حمل ماوریک و پیش اخطار راداری و ...)انها نسبت به نمونه مورد استفاده ما اطمینان داشتم و شما لطف نموده و شک اینجانب را با تصویر برطرف نمودین بسیار سپاسگذارم

بسم ا... حالا در تاپیک اف-5 بحث بسمت بالستیک نباید برود ، ولی در آن موقع با توجه به محدودیتها ، همون برد 300 کیلومتری یک ابزاری مرگ آور بود .. حالا این کیتها دریافتی بود از کره شمالی یا ساخت داخل ، مرتب برد انها در حال افزایش بود و هست و کسی نمیتواند آن را انکار کند که بالستیکهای ما از 150 تا 200 کیلومتر شروع شد و الان حداقل در برد 2000 کیلومتر یا بیشتر قرار دارد . در نتیجه این استدلال قابل پذیریش نیست . بطور طبیعی استدلال خودمون را هم عرض کردیم . ضمن این عزیزان اگر از همه چیز مطلع هستند ، باید با صراحت بیشتری دلایل خودشون را می فرمودند ، ضمن اینکه به فرموده خود شما ، هیچ اجبار حکومتی هم درکار نبود ( که حتی با این استدلال شما در پست قبلی اتون هم موافق نیستم ، مستندهای ساخته شده در ارتباط با نقش نیروی هوایی در جنگ هر چند رضایت بخش نیستند ولی برای شروع قابل قبول بشمار می روند ) سی سال پیش به فرموده شما ، اسراییل جتهای اف-15 را بطور عملیاتی در اختیار داشت ، ترکها ، جنگنده های اف-16 را عملیاتی کرده بودند ، سعودی هم به تدریج جنگنده های ایگل خودش را تحویل می گرفت ، عراق قبل از جنگ با ائتلاف ، با بیش از 500 فروند جنگنده به روز ، آماده رزم بود ، در نتیجه به شکل یقین ، اضافه شدن قابلیت سوختگیری به تایگرهای ایرانی تهدید قابل توجهی برای این کشورها نبود که ما را تحت فشار سیاسی قرار بدند برای توقف پروژه . این استدلال برای پذیرش عموم ونه متخصصین امر ، نیازمند محکمات و مستندات هست و براساس یک گفتگوی به فرموده شما خانوادگی قابلیت استناد ندارد . چون ما اینجا قرار هست براساس مستندات صحبت کنیم حتی برای این عزیزان که صاحب تجربه هستند بخش مراجعه به روسها برای اصلاح پروژه را سالها قبل ، به نقل از یکی از بازنشسته های نیرو در یکی از نمایشگاه های هوایی تهران شنیده بودم که مستقیم بابت این مساله که چرا روسها دست رد به سینه ما زدند بشدت ناراحت بود اگر دقت کرده باشید ، عرض نشد بی خبر باشند یک نکته در اینجا باید مورد توجه قرار بگیرد که خدمه پرواز الزاما همیشه در ریز مسائل فنی وارد نمیشوند ، چون کار آنها چیز دیگری است و باید روی مهارتهای پرواز و مدیریت حوادث ناگهانی متمرکز باشند . در نتیجه ، با احترام به سابقه این عزیزان ، نمیشود قاطع در خصوص صلاحیت آنها در خصوص مسائل تخصصی فنی اظهار نظر کرد و نتیجه گیری نمود . ضمن اینکه بخش قابل توجهی از اصلاحات فنی در ردیف مسائل طبقه بندی شده قرار می گیرند و به همین علت منطق حکم می کند که خدمه پروازی ، صرفا در چهارچوب وظیفه ای که به انها محول شده ، چنین اطلاعاتی را آن هم بصورت محدود در اختیار داشته باشند ضمن این که چنین امری مسبوق به سابقه هست .. آدولف گالاند اولین فرمانده اسکادران های جت جنگنده در خاطرات خودش به صراحت بیان می کند که پس از الحاق جنگنده های جت ، دستورالعمل چنین می گفت که خدمه پروازی نیازی به دانستن جزییات موتور جت ندارند و فقط باید عملکرد کلی برای اینها تشریح بشود . علاوه براین ، خدمه پروازی با علم به این که قبل از شروع به پرواز با یک تایپ خاص ، کلاسهای زمینی را طی می کنند که یک بخش آن آشنایی با مسائل فنی هواگرد مورد بحث هست ولی این آشنایی در حد مسئولیتهای این خدمه هست و فراتر از آن ، در حوزه مسئولیت خدمه زمینی یا تکنسین های شرکت سازنده که مسئول آرایش های فنی روی هواپیما هستند قرار دارد . اصولا ما اینجا هستیم که به اصطلاح ، مو را از ماست بکشیم ... در همین گفتگوهای دوستانه ، مسائلی مطرح میشود که باید به نقد گذاشته شود تا صحت و سقم آن مشخص بشود ... در خصوص مسائلی مثل علت توقف برنامه تجهیز تایگرها به لوله سوخت رسانی ، خطرناک بودن آنها در زمان خودش برای همسایگان و نظایری از این دست ... به شکل متعارف ، وقتی قرار هست در یک جایی مثل رسانه ملی چیزی در خصوص یک واقعه تاریخی بیان شود ، اصولا مقداری محافظه کاری ایجاد می شود ، که این امر دلایل خودش را هم دارد ، مثل ما که بنا برشرایط در خصوص یک واقعه خاص توانایی صحبت کردن در خصوص آن را نداریم و باید بررسی آن را به وقت مناسب تری واگذار کرد ولی در خصوص یک گفتگوی اینترنتی که مصداق " هر چه دل تنگت آید بگو " هست شرایط کامل متفاوت هست و این مسائل را باید در نظر گرفت

منظور این بود که حداقل یکی از دلایل احتمالی برای تحریف واقعیات یعنی فشارهای خاص از سوی برخی بخش‌های حکومتی از بحث کنار گذاشته شود، و منظور تأیید ۱۰۰ درصدی گفته های این عزیزان نبود. در زمینه شبهه افکنی که ما الحمدالله سرآمد دنیا هستیم، ولی ممنون می شوم بفرمایید الان کدام بخش این گفتگو باعث شد مخاطب نتواند ‘درست’ نتیجه گیری کند؟ جا برای بحث در انجمن هست. این عزیزان خود درگیر پروژه بوده اند و یکسری از مشاهدات و برداشت‌های زمان خدمت خود را در یک گپ دوستانه بیان کرده اند و کسی را مجبور به پذیرفتن آن نکرده اند. نتیجه ‘درست’ این پروژه هم که تاکنون از سوی منابع معتبر و قابل اعتماد به علاقمندان اعلام نشده است که بخواهیم با نظر این دو خلبان مقایسه کنیم. اگر جسارت نباشد با این از بخش فرمایشات شما موافق نباشم. مگر می شود مسؤول مستقیم آزمون یک پروژه فنی آن هم به این مهمی از مسائل فنی آن بی خبر باشد و یا از بحث های فنی در زمان پروژه کنار گذاشته شود؟ نیروی هوایی زمان شهید ستاری دیگر آنقدر هم بی در و پیکر نبود. این گفته بنده به معنی دخالت جناب ابراهیمی در تمام جزئیات طراحی این سامانه سوختگیری نیست که قائدتا” باید از عهده دانش ایشان خارج بوده باشد ولی اینکه ایشان با امریه مستقیم معاونت نیرو، از گردان تامکت به این پروژه منتقل شده اند حتما” دلیل خاصی داشته است وگرنه توجه به مسائل پروازی و مدیریت حوادث مورد اشاره شما را که خود عزیزان گردانهای تایگر در آن زمان می توانستند انجام دهند. دوباره تکرار می کنم اگر پروژه از لحاظ فنی شکست خورده بود روی فروند دوم دوکابینه برای آموزش خلبانان اجرا نمی شد و به برنامه آموزش خلبانان جدید هم اضافه نمی شد. من که شخصا” از تلویزیون خبر موفقیت آمیز بودن پروژه و ویدئوی انجام آن را مشاهده کردم که البته با توجه به حکومتی بودن صدا و سیما دلیل ۱۰۰ درصدی برای موفق بودن پروژه نیست. بنابراین احتمال دارد که فرمایشات شما درست باشد ولی قسمت دوم فرمایشات شما را نمی دانم چه منبعی بیان کرده است. متوجه ارتباط این بخش از فرمایشات شما با موضوع بحث نشدم. در زمان انجام این پروژه ایران مشغول مونتاژ کیتهای دریافتی از کره شمالی برای نسل نخست موشکهای اسکاد بود که برد آنها به زحمت به برد عملیاتی جنگنده های نیروی هوایی می رسید. اصولا” صنعت دفاعی کشور در آن حدی نبود که منظور شما است. این دو خلبان هم استدلال خود را آورده اند و قرار نیست برنامه گفتگوی خود را برای قانع کردن امثال بنده تنظیم کنند. حالا اگر استدلال آنها مورد قبول ما نیست، مشکلی نیست ولی این وظیفه ماست که استدلال های خود را بیاوریم و روی آنها بحث کنیم که البته در کمال احترام داریم همان کار را می کنیم.

سلام علیکم تایگرهای نیروی هوایی سلطنتی سعودی ( نسخه های RF-5 و E و F ) قابلیت سوخت گیری را داشتند

شما میتوانید بخشی از افراد را برای همیشه گول بزنید و همینطور میتوانید همه ی افراد را بصورت موقت گول بزنید. اما هیچ وقت نمیتوانید همه مردم را برای همیشه گول بزنید. "آبراهام لینکلن"

آیا همواره باید اطلاعات کامل پیش از یک اقدام داشت یا ...؟! فیلم سینمای word war z مامور سازمان ملل: اسرائیل حمله زامبی ها را از کجا می دانست؟ مامور موساد: ما یک اطلاع رسمی از یک ژنرال هندی دریافت کردیم. میگفت که با "راکشاشا" مبارزه میکنند. یعنی زامبی ها. اساسا مرده متحرک. مامور سازمان ملل: افسر درجه یک موساد کاملا هوشیارانه، منطقی و موثر این مطلب را توصیف میکند. یعنی باور کنم که شما بخاطر یک اطلاعیه که داخلش به زامبی ها اشاره کرده بود؛ دور تا دور اسرائیل دیوار ساختید؟! مامور سیا: در سال ۱۹۳۰ یهودیان باور نمیکردن که به کمپ های کار اجباری فرستاده شوند. در سال ۱۹۷۲ باور نمیکردیم که در بازی های المپیک قتل عام میشویم. قبل از اکتبر ۱۹۷۳ نیروهای عرب را دیدیم و فکر میکردیم که تهدیدی برای ما نیستن. خب یک ماه بعدش؛ عرب ها به ما حمله کردند و نزدیک بود تا مارا به دریا بریزند. پس تصمیم گرفتیم تغییری ایجاد کنیم. مامور سازمان ملل: تغییر؟!! مامور موساد: "دهمین مرد" اگر ۹ نفر از ما با یک اطلاع، دقیقا به یک نتیجه برسند، وظیفه ی دهمین نفره که مخالف کند. مهم نیست که چقدر غیر محتمل باشد. دهمین نفر باید با این فرض شروع کند که همه ۹ نفر اشتباه میکنند. مامور سازمان ملل: و تو دهمین نفری؟! مامور موساد: دقیقا از وقتی همه فکر میکردن بحث زامبی ها برای پوشاندن سایر مسائل هست، من روی فرضیه ام تحقیق کردم. و بعد اونا گفتن "زامبی ها". و منظورشان واقعا زامبی بود. پ ن: در جواب نظریه داشتن اطلاعات کافی برای هر اقدامی! گهگاهی صبر بیش از حد برای کسب اطلاعات باعث رسیدن دشمن به کوچه ها و خیابان های شهرمان میشود...

جغد پیر عاقل درباب عجله نکردن در اتخاذ و اجرای تصمیم در سپهر بین المللی جان .دی . راکفلر ( 1937-1839) موسس و مالک شرکت نفتی استاندارد اویل و بعدها تراست استاندارد اویل ، در سالهای آخر عمر ، قطعه ای از یک شعر را که از جوانی به یاد داشت ، همواره پیش خود زمزمه می نمود : جغدپیر و عاقلی ،بر درخت بلوطی آشیان داشت از بالای درخت ، هر چه بیشتر می دید ، کمتر سخن می گفت و هرچه کمتر سخن می گفت ، بیشتر می شنید چرا ما مردم ، مثل آن پرنده پیر نیستیم ؟!! پی نوشت : در ایام جنگ قره باغ ( 2020 . م ) پس از مطالعه برگی از کتاب The Prize از مورخ مشهور Daniel Yergin

ماکتی از طرح Korshun اکراین شباهت خوبی با قدس یک و یاعلی دارد برد500 تا 700 کیلومتر موشک کروز یاعلی از tj 100 داخل بدنه خودش استفاده می کند منبع

UAV kent 2.0 concept: عملیات تن ماهی تاپیک پیش رو حاصل جمع آوری اطلاعات از منابع اوپن سورس و تحلیل های شخصی بر اساس آن می باشد بخش اول: روزی روزگاری در یمن اخیرا شاهد حمله ای بهت آور به پالایشگاه بزرگ بقیق در عربستان با ظرفیت پالایش 6.8 میلیون بشکه نفت در روز و تعدادی دیگر از تاسیسات نفتی مرتبط با آن بودیم که قیمت جهانی نفت را با شوکی 20 درصدی مواجه کرد، در پی این حمله حدود نیمی از تولید نفت عربستان و 5 درصد از کل تولید نفت جهان مختل شد. ساعاتی پس از این حمله جماعت انصار الله یمن مسئولیت این حمله را بر عهده گرفتند. گرچه حوثی ها این حمله به این پالایشگاه که در منطقه شمال شرق عربستان در نزدیکی سواحل خلیج فارس، جنوب شرق راس تنوره و غرب بحرین قرار دارد را از نوع پهپادی اعلام کردند، ولی برخی شواهد از حمله و مهمتر از همه تصاویری که از یکی از موشک های به ظاهر فیل شده در مسیر منتشر شد، حاکی از آن بود که دست کم بار اصلی این حملات بر عهده ی موشک های کروز بوده است. این حمله را می توان موفق ترین و خسارت بار ترین و یکی از دوربرد ترین حمله حوثی ها به عمق خاک عربستان دانست که در آن تعداد قابل توجهی موشک کروز شلیک شده بود. از دیگر ویژگی های شاخص این حمله آنچنان که در تصاویر مشخص است دقت بالای اصابت ها در برخورد به تاسیسات حیاتی پالایشگاه است که قطعا ناشی از وجود نوعی سیکر فاز ترمینال برای برخورد دقیق با اهداف از قبل برنامه ریزی شده است. این حمله گرچه پرتعداد ترین حمله ی با موشک کروز توسط حوثی ها بود که در بحث برد و تعداد شلیک در نوع خود در بین تمامی قدرت های نظامی خاور میانه بی رقیب بود، اما اولین حمله با موشک کروز توسط یمنی ها نبود. بخشی از بقایای موشک های ظاهرا فیل شده در این حمله (گفته می شود 3 موشک از میان 7 موشک کروز شلیک شده قبل از رسیدن به محدوده ی هدف سقوط کرده است): اما در طی چند ماه قبل هم در دست کم 2 حمله به فرودگاه های ابها و جیزان اثراتی از بکار گیری موشک کروز اما در شلیک های تکی یا کم تعداد دیده می شد. حمله به فرودگاه جیزان به صورت ترکیبی با پهپاد های انتحاری و ظاهرا تعداد اندک یا حتی تنها 1 موشک کروز استفاده شده بود، در تصاویر مربوط به حمله تعدادی اثرات برخورد که با اثرات تخریبی پهپاد های انتحاری مطابقت دارد دیده می شد که دارای دقت بالایی نبودند و نیز نابودی کامل یک سیلوی بزرگ، در صورتی که نابودی آن سیلو در اثر برخورد موشک کروز باشد، تنها شدت انفجاری کلاهکی حتی 500 کیلوگرمی آن حجم از تخریب را توجیه نمی کند، به نظر می رسد انفجار ثانویه ای مربوط به مواد یا تجهیزات انبار شده در آن سیلو (مانند مهمات) آن حجم از تخریب را به بار آورده باشد. در حمله به فرودگاه ابها، موشکی به سقف سالن فرودگاه برخورد کرد و پس از عبور از سقف قسمتی از انرژی انفجار درون قسمت سالن فرودگاه تخلیه شد که به زخمی شدن 26 تن انجامید. از نکات این برخورد با توجه به فیلم ها و تصاویر مربوط به حادثه، شدت انفجار می باشد که با موشک های کروز بزرگی که عموما حدود 500 کیلوگرم سرجنگی دارند مطابقت ندارد و به نظر دارای اثری به مراتب ضعیف تر است. این مساله نظریه ی استفاده انصار الله از موشک های کروز ایرانی مشتق شده از موشک KH-55 را با تردید جدی مواجه می کرد. از سوی دیگر سعودی ها نیز بر اساس برخی قطعات باقی مانده از آن موشک از جمله بخش هایی مطعلق به موتور که موتوری از نوع مینی توربوجت با اصالت ساخت در جمهوری چک با عنوان TJ-100 عنوان کردند که ایران موشک کروز دیگری به نام "یا علی" که در رسانه های حکومتی داخلی تنها معدود تصاویری از مراحل تست و توسعه آن منتشر شده است و ظاهرا موشکی کوچکتر از سومار است که برد 700 کیلومتری برای آن عنوان شده است، را برای این حمله در اختیار حوثی ها قرار داده است. اما از میان تصاویری که خود عربستان از بقایای این موشک منتشر کردند شواهد غیر قابل انکاری به دست امده بود که این فرضیه را کاملا رد می کرد، قطعه ی مورد نظر آنچنان که پیشتر برادر عزیز seyedmohammad نیز اشاره کرده بودند کاملا با سازه ی موشک یا علی متفاوت است و در برابر بسیار شبیه قطعه ای در قسمت دم موشک سومار است. در اینجا پارادوکسی وجود داشت، در یک سوی قطعات برجای مانده از موشک کاملا متفاوت با کروز کوچک یاعلی و کاملا مشابه سومار بود، از طرف دیگر اثر انفجار با سرجنگی حدود 500 کیلوگرمی اساسا مطابقت نداشت و نیز موتور TJ-100 با توان تولید حدود 1.3 کیلونیوتن تراست در برابر موتور MS400 مورد استفاده در خا-55 که حدود 4 کیلونیوتن تراست تولید می کند، کاملا فاقد توانایی لازم برای به پرواز دراوردن موشکی همچون سومار بود. تصاویر مربوط به حمله به فرودگاه ابها: بقایای مربوط به موشک کروز مورد استفاده انصار الله : اندک زمانی بعد انصار الله در نمایشگاهی از تسلیحات جدید خود رونمایی کرد که دارای 2 عضو شاخص بود، پهپاد انتحاری جدیدی معروف به شاهد X و یک موشک کروز به نام قدس. این موشک شباهت غیر قابل انکاری به موشک هویزه داشت با این تفاوت که کوچکتر بود و البته به نظر می رسید که وارونه بر روی استند قرار گرفته است. از تفاوت های این موشک با هویزه به غیر از ابعاد کوچکتر آن استفاده از بال ثابت به جای بال جمع شونده درون بدنه بود که می توان آن را به یکی از 2 دلیل زیر نسبت داد: اول آنکه این کار به دلیل ساده تر کردن ساخت و منتاژ موشک با توجه به امکانات محدود انصار الله و کاهش هزینه های مربوطه صورت گرفته است، کما اینکه نصب موتور به صورت خارجی (خورجینی) به مانند هویزه بر خلاف خا-55 که پیشران ابتدا در داخل بدنه قرار دارد و در فاز کروز به بیرون آن منتقل می شود نیز با همین رویکرد و کاستن از پیچیدگی های مکانیکی صورت گرفته است. البته در برابر این رویه در مورد موتور در هویزه و قدس در بال، قرار دادن این موشک ها در لانچر های چندتایی را دشوار یا اساسا نشدنی می سازد. دلیل دوم را می توان به آن نسبت داد که نسخه ی نمایش داده شده در واقع تنها یک ماکت است و در نسخه ی واقعی بال ها جمع شونده هستند. موشک قدس نمایش این موشک هم مساله تشابه قطعه قسمت دم با خا-55 و موشک های مشتق شده از آن را توجیه می کرد، هم قدرت تخریب کمتر آن و نیز قطعات مربوط به پیشران را. اما اینکه ایران به عنوان منشا مفروض این تسلیحات چرا در موازات موشک یا علی، موشک کروز کوچک دیگری را توسعه داده است، این موشک چه تفاوت های عملکردی با یا علی دارد، و اساسا دارای چه قابلیت ها و بردی ست کماکان در حاله ای ابهام قرار داشت. از انجایی که فرودگاه های ابها و جیزان در فاصله ی کمی نسبت به مرز های یمن قرار داشتند برخی منابع بردی نهایتا چندصد کیلومتری را برای این موشک تخمین می زدند، اما با حمله ی اخیر به بقیق و یا مفروض دانستن یمن به عنوان مبدا شلیک، شاهد بردی در حدود 1000 کیلومتر هستیم! سوالات زیادی در مورد این موشک کماکان بی پاسخ باقی ماندند ... موتور TJ-100 و اطلاعات مربوط به آن، برخی منابع اذعان داشته اند که نسخه ی بومی این موتور در ایران به نام طلوع-10 تولید می شود: بخش دوم: در اعماق سوراخ خرگوش پاول نومنکو دانشمند اوکراینی متولد 9 سپتامیر 1965 در کیو است، که عضو آکادمی مهندسی دانشگاه ملی هوا فضای اوکراین-موسسه ی هوانوردی خارکیف[1] می باشد. نومنکو در سال 2003 عنوان بهترین کارفرما را به عنوان مدیر عمومی از سوی کمپانی هواپیما سازی دولتی خارکیف (KSAMC) را دریافت کرد. وی توانست از سوی مجله تخصصی هوانوردی آمریکایی "Aviation Week and Space Technology" نشان Laureate را برای موفقیت در پیشبرد پروژه ی [2]An-140 که اولین هواپیمای مسافربری بود که در دوران استقلال اوکراین پس از فروپاشی شوروی طراحی و ساخته شده بود را دریافت کند. وی نویسنده ی طرح های پژوهیشی متعدد آکادمیک و نیز دارای ابتکاراتی در حوزه ی توسعه و تولید هواپیماهای با سرنشین و بی سرنشین است، و توانسته پتنت هایی را در کشور های اوکراین، روسیه، آمریکا، اتحادیه اروپا و نیز ایران ! ثبت کند. از ایشان در ایران دست کم 8 پتنت رسمی به شرح زیر ثبت شده است: قفسه چمدان هواپیما کابین مسافری هواپیمای AN-140 قفل سریع قفل کابین برای AN-74 پوشش دریچه اضطراری برای AN-74 بلوک مسافر انفرادی برای AN-74 عنصر قفسه چمدان برای AN-74 روش ساخت عناصر هواپیما دستگاه محافظ پنجره هواپیما بخشی از زندگی نامه: وی در سال 1982 از کلوزکی لیسوم واقع در کیف فارق التحصیل شد و پس از آن راهی دانشگاه ملی هواوفضا – مؤسسه هوانوردی خارکیف شد، و توانست در سال 1988 با رتبه ممتاز به عنوان مهندس مکانیک از این دانشگاه فارق التحصیل شود. نومنکو کار خود را به عنوان استاد در سایت تولیدی کارگاه منتاژ نهایی کارخانه هواپیما سازی خارکیف شروع کرد. در این زمان KSAMC تولید انبوه هواپیمای An-72 را در دست اقدام داشت. آنتونوف-72 به دلیل ویژگی های پروازی منحصر به فرد اش، سادگی تعمییر و نگه داری و توانایی نشست و برخاست اش بر روی باند های نیمه آماده، تبدیل به بستری برای خانواده ای کاملا جدید از هواپیماهای چند منظوره ی An-72 / 74 ملقب به " SUV پرنده" شد. An-72 InterAMI در اگوست 1990، در شب فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نومنکو کمپانی KSAMC را ترک کرد تا شرکت خصوصی خودش را با نام InterAMI تاسیس کند. معروف ترین پروژه این شرکت تولید مشترک تلویزیون های آمیترون با همکاری سامسونگ در سال های 1992 تا 1995 و تولید پلیمر بر اساس فناوری کمپانی آلمانی ADM Isobloc در سال های 1994 تا 2004 بود. این شرکت در سال 1996 با کمپانی KSAMC وارد همکاری شد که حاصل آن شرکت تخصصی "KSAMC Trading House" بود که به بازاریابی تخصصی انواع مختلف هواپیمای An-74 در بازار های بین المللی اختصاص داشت، فعالیت های این شرکت در دورانی که اوکراین در میانه ی بحران اقتصادی غوطه ور بود به فروش 12 فروند An-74 به ایران منتج شد. InterAMI در سال 1999 دپارتمان مهندسی خود را تحت عنوان InterAMI-Interior راه اندازی کرد که وظیفه ی آن طراحی و توسعه بخش های داخلی هواپیما و بالگرد به ویژه برای هواپیما های An-74 و An-140 بود. InterAMI-Interior توانست تغییرات اساسی را در طراحی های قدیمی شوروی سابق در بخش های داخلی هواپیما بر اساس فناوری های جدید غربی که در بازار رقابت پذیرتر بودند، ایجاد کند. پروژه ی بعدی پاول نومنکو به عنوان مدیر InterAMI تاسیس ایرلاین جدید Aeromist-Kharkiv در سال 2002 بود. این ایرلاین تبدیل به یکی از اولین شرکت هایی شد که در پرواز های داخلی و بین المللی به کشور های عوض اتحادیه اروپا، ارمنستان، آذربایجان و روسیه از هواپیمای An-140 استفاده کرد و این استفاده تا سال 2007 ادامه داشت. ایرلاین Aeromist-Kharkiv توانست از کمپانی KSAMC مجوز نمایش عمومی An-140 را در نمایشگاه های هوایی بین المللی بدست آورد. An-140 هوافضا از اواخر دهه ی 90 پاول نومنکو نقش مستقیمی را در پروسه تولید انبوه هواپیما های An-140 و An-74TK-300 که توسط مجتمع فنی علمی هوانوردی آنتونوف طراحی شده بود، ایفا کرد. در طی سال های 2002 تا 2007، نومنکو فرایند تولید هواپیما های: هواپیمای منطقه ای An-140-100 (2004)، هواپیمای تجاری An-74TK-300D (2004)، هواپیمای چند منظوره ی An-74T-200A (2004–2005)، هواپیمای تجاری An-140 VIP (2004)، را در کمپانی KSAMC رهبری می کرد. در پی ابتکار وزارت حمل و نقل اوکراین، به اولین هواپیمای An-74TK-300D شماره ی رجیستری مخصوصی داده شد که حاکی از آن بود که رئیس جمهور اوکراین از هواپیمایی ساخت اوکراین استفاده می کند. پس از انتقال مالکیت این هواپیما به دولت اوکراین در سال 2004، کد رجیستری UR-LDK (L.D. Kuchma) به آن اعطا شد و ملقب به نام UR-YVA (اختصار نام ویکتور یوشچنکو) گردید. نام این هواپیما در سال 2012 به نام بی طرفانه ی UR-AWB تغییر کرد. اولین پرواز آزمایشی An-74T-200A – دسامبر 2004 خارکیف هواپیمای An-74TK-300D در مرحله ی منتاژ نهایی- خارکیف 2003 نسخه ای از هواپیمای An-74 به نام An-74T-200A که در آن حرف A سرواژه عبارت "Arabic" بود در سال 2003 از سوی کمپانی KSAMC در مناقصه ای برای نیروی هوایی مصر با هواپیماهای C-27J Spartan (لاکهید مارتین)، هواپیمایی از شرکت ایتالیایی Alenia Aeronautica، هواپیمای CASA C-295 از سوی کمپانی EADS وارد رقابت شد که در نهایت با پیروزی کمپانی اوکراینی همراه بود که در پی آن نیروی هوایی مصر در ابتدا 3 فروند و نهایتا در مجموع 6 فروند از این هواپیما سفارش داد. از سال 2012 پاول نومنکو برای تعدادی از کمپانی های اروپایی در پروژه های هواپیما های سرنشین دار و بی سرنشین در حوزه ی استفاده از سامانه های پرواز با سیم[3] پرواز با فیبر نوری[4] در کنار سیستم های کنترل کامل موتور دیجیتال (FADEC) ، به عنوان مشاور همکاری می کند. القصه ... ایشان دارای وبسایتی شخصی به نشانی naumenko.info می باشد که در آن به ارائه ی توضیحاتی در مورد پروژه های کاری، مقالات اکادمیک، طراحی ها و سایر موارد مرتبط با صنعت هوانوردی می پردازد که در میان آنها برخی طرح ها و پروژه های مرتبط با حوزه ی نظامی و جنگ افزاری نیز وجود دارد. در پستی منتشر شده در 12 فوریه ی 2015 در مورد طرحی مفهومی از سوی ایشان این چنین آمده است: مهندسین شوروی موشک کروز X-55 (Kh-55) “Kent” [5] را در پاسخی به موشک آمریکایی BGM-109 Tomahawk ساختند. موشک و همچنین اصلاحاتی که بر روی آن اجرا شد از رقیت آن سوی اتلانتیکی اش از جهت راه حل های طراحی و نیز مشخصات فنی برتر بود (نظر نویسنده متن اصلی). این مساله انتقال خط تولید موشک X-55 را از کمپانی هواپیما سازی دولتی خارکیف در اوکراین را به صنایع ماشین سازی Vyatka در کیروف واقع در روسیه در سال 1986، چند سال قبل از فروپاشی شوروی در سال 91 را توضیح می دهد. بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های روسی تولید این موشک کماکان در صنایع مستقر در کیروف ادامه دارد. ایده ی فنی موشک X-55 را می توان به عنوان پهپادی که پس از اجرای ماموریت به پایگاه خود باز می گردد توسعه داد، که می تواند جایگاه مناسبی را در بازار پهپاد های چند منظوره ی پر سرعت که می تواند به سرعت 800 کیلومتر بر ساعت برسد، بدست آورد. با استفاده از یک هواپیمای در حال پرواز به عنوان بستر لانچ هواپایه و همچنین قابلیت برگشت به هواپیمای مادر پس از اجرای ماموریت، این جنگ افزار می تواند ماموریت های نظارتی، ارسال محموله تا وزن 100 کیلوگرم به محدوده ی هدف و نیز ماموریت های رزمی را به شیوه ای امن، سریع و ارزان انجام دهد. اصلی ترین تفاوت میان پهپاد (سلاح گشت زننده) با X-55 استفاده از متریال کامپوزیتی پایه کربنی مدرن، موتور مینی توربوجت TJ-100 ساخت جمهوری چک، و سامانه ی FADEC[6] و طول عمر 3600 ساعت پرواز ، همچنین مجهز بودن به سیکر گردان الکترواپتیکال در نوک موشک است. مقایسه ی طرح کنت2 با موشک خا-55 همانطور که مشاهده می کنید، ابعاد و استایل طراحی، نوع موتور مورد استفاده، توان رسیدن به برد های بلند، وزن محموله ی قابل حمل به عنوان سرجنگی و متناسب بودن آن با اثر تخریبی موشک های کروز انصار الله، و نیز پیش بینی شدن سیکر یا سنسور الکترو اپتیکی در دماغه این موشک گشت زننده یا پهپاد قابل استفاده مجدد (بر حسب نوع ماموریت) که دقت بالای اصابت موشک های کروز به تاسیسات پالایشگاه بقیق آنچنان که در تصاویر آمده ست را، توجیه می کند، کاملا با موشک قدس، طراحی آن و مشخصات و اجزا و عملکرد آن از هر نظر تطابق دارد. هرچند در تصاویری که انصارالله از موشک قدس منتشر کرد هیچ تصویر واضحی از دماغه موشک منتشر نشد، ولی با زوم کردن در برخی تصاویر می توان اثری از قطعه ای محدب با رنگ متفاوت در نوک موشک را دید که می تواند پوشش سرامیکی سیکر الکترو اپتیکال باشد، البته از آنجا که نحوه استفاده از این موشک نه به عنوان پهپادی با ماموریت نظارتی، شناسایی با امکان استفاده مجدد، بلکه به عنوان سلاحی دوربرد با جثه کوچک و لجستیک ساده تر و متناسب جنگ های نا متقارن، و نیز بسیار ارزان تر از موشکی چون خا-55 می باشد، از سنسور با قابلیت چرخش به طرفین در دماغه استفاده نشده است و تنها توانایی جلونگری را داراست. در ادامه توضیحات این پروژه این چنین آمده است: نوآوری ها: هواپیمای آنتونوف 74 به دلیل ویژگی های پروازی خوب آن و تاریخچه عملیاتی طولانی و موفق اش، از جمله در نقش نظامی به عنوان هواپیمای مادر و بستر لانچ در نظر گرفته شده است. قرار گیری موتور ها بر روی بال فضای مناسبی را برای حمل این هواگرد در زیر بال ها فراهم می آورد. Kent 2.0 می تواند به سیستم کنترلی غیر ماهواره ای مجهز شود که از طریق اپراتوری درون هواپیمای مادر کنترل و هدایت شود. نمای برش خورده و مشخصات این موشک: به واسطه ی چنین سیستمی می توان تا تعداد 8 موشک/پهپاد را از هواپیمای مادر تا شعاع 100 کیلومتری به صورت مستقل کنترل کرد. با استفاده از ایستگاه های بین راهی با مختصات جی پی اس این پرنده می توند پرواز طولانی تری را به مدت 2 ساعت و تا برد 1500 کیلومتر به انجام برساند. همچنین این پهپاد/موشک قادر است تا در ارتفاع پروازی کمتر از 50 متر و با سرعت 0.7 ماخ به انجام ماموریت پبردازد و در زمانی که به شعاع 100 کیلومتری هواپیمای مادر برسد می تواند اطلاعات جمع آوری شده توسط سنسور های الکترواپتیکی خود (یا سایر سنسور ها) را به هواپیمای مادر مخابره کند. قیمت تولیدی هر فروند Kent 2.0 رقمی ما بین 400 تا 500 هزار دلار تخمین زده می شود که به میزان قابل توجهی از قیمت 1.59 میلیون دلاری موشک تاماهاوک که قابلیت استفاده مجدد را ندارد نیز ارزان تر است. البته گرچه اطلاعات مربوط به قیمت X-55 در سطح عمومی منتشر نشده است ولی ظاهرا نسباتا در سطح قیمت همتای آمریکایی اش است. پاول نومنکو در کنار موتور TJ-100 در جریان تست این موتور در کیف در تاریخ 13 فوریه ی 2015 ====================================================================================================================== با توجه به سابقه طولانی همکاری های فنی پاول نومنکو با ایران از جمله در پروژه های خرید و به روز رسانی هواپیماهای آنتونوف-74، پروژه ی ایران 140، و نیز پتنت هایی که خصوصا در ایران به ثبت رسانیده است، فعالیت وی در شرکتی که سابقا تولید کننده ی موشک خا-55 بوده، دسترسی احتمالی وی به این موشک و اجزای آن در اوکراین، دسترسی قطعی وی به نمونه اصلی موتور TJ-100، توان و دانش فنی او و شرکت اش در تولید زیر سیستم های مورد نیاز برای این موشک ها از جمله در مورد سیستم های کنترل موتور، و طراحی های او حول پروژه های نظامی، خصوصا مورد یاد شده مربوط به 4 سال قبل، به نظر شواهد و احتمالات قابل توجه و به سختی! قابل انکاری در مورد نقش او در انتقال برخی قطعات، فناوری ها، و سامانه ها به ایران و نیز همکاری های فنی مستمر او با بخش نظامی ایران وجود دارد. و دست کم در مورد موشک قدس، به شکل غیر قابل کتمانی موشک قدس را می توان نسخه تولیدی با تغییرات جزئی از طرح Kent 2.0 دانست. ======================================= 7mmt کلیه ی حقوق محفوظ است شادی ارواح طیبه ی شهدای گمنام صلوات [1] دانشگاه ملی هواوفضا – مؤسسه هوانوردی خارکیف در سال ۱۹۳۰ تأسیس گردید و یکی از معروف‌ترین دانشگاه‌های اوکراین در شهر خارکیف است. [2] آنتونوف 140 که در ایران به هواپیمای ایران 140 در هنگام پرواز و همان آنتونوف 140 در هنگام سقوط معروف است. [3] Fly-by-Wire [4] Fly-by-Optics control system [5] AS-15 'Kent' نام گذاری ناتو برای موشک خا-55 بود [6] full authority digital engine control

ردپای "قدس 1" در تهران بیش از یک هفته از حملات به تاسیسات آرامکو در ابقیق و خریص می‌گذرد. گرچه ابهامات بسیار زیادی در مورد این حمله وجود دارد، اکنون اطلاعات بیشتری در مورد تسلیحات بکار رفته در حمله حوثی ها موجود است. عربستان سعودی در یک کنفرانس خبری بقایای 18 فروند پهپاد و هفت موشک کروز را که به سمت این دو تاسیسات نفتی شلیک شده بود به نمایش گذاشت. با وجود اینکه عربستان هنوز این موشک‌های کروز را به عنوان موشک‌های کروز ایرانی "یاعلی" معرفی می‌کند اما بقایای بدنه و موتورهای TJ100 ساخت کشور چک، نشان می‌دهد نوع موشک به کارگرفته شده شباهت زیادی با موشک "قدس1" حوثی‌ها دارد. رمز و رازهایی در مورد قدس1 وجود دارد. طراحی کلی آن، پیشران و زمینه سیاسی، همه‌ی آن‌ها به ایران به عنوان منشا این موشک اشاره دارند اما هنوز هیچ اثری از آن را در ایران ندیده‌ایم یا حداقل این طور به نظر می‌رسد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فوریه 2018 در دانشگاه امام حسین (ع) نمایشگاهی از دستاوردهای صنعتی دفاعی خود برگزار کرد که توسط اعضای این دانشگاه ساخته بود. در بخشی از این نمایشگاه، تلوزیون ایران چندین مدل تونل باد را نشان داد این مدل‌ها عبارت بودند از: سیستم های موشکی صیاد، موشک بالستیک ذوالفقار، یک کروز ضد کشتی و یک موشک کروز که یادآور موشک کروز "یاعلی" است. و در آخر مدل تونل باد کروزی دیگر که شباهت چشمگیری به "قدس 1" دارد. از آنجا که سومار و قدس1 در طراحی کلی کاملا شبیه هم هستند (گرچه از نظر اندازه بسیار متفاوت هستند) می توان فرض کرد که صرفا شبیه به موشک معروف سومار ساخته شده است. با این حال نگاه دقیق‌تر به برخی از ویژگی‌های مدل تونل باد نشان می‌دهد که این موشک شباهت بیشتری به قدس 1 دارد. اولین نکته‌ای که باید در نظر گرفت موقعیت بال است. سومار از بال‌های میانی تاشونده استفاده می‌کند اما قدس1 درای بالهای‌ ثابتی است که در پایین بدنه موشک قرار داد. (ظاهرا حوثی‌ها موشک را به صورت وارونه به نمایش گذاشته‌اند.) این ویژگی که در دنیای موشک‌های کروز بسیار نادر است در مدل تونل باید نیز قابل مشاهده است. یکی دیگر از تفاوت‌های بسیار مهم بین سومار و قدس در شکل انتهایی بدنه دو موشک است. قسمت عقب بدنه سومار گرد است اما انتهای موشک قدس1 شبیه به تیوبی است که به یک مخروط کوتاه منتهی می‌شود. باز هم مدل تونل باد به قدس 1 نزدیکتر است تا سومار. حتی اگر انتهای آن کمی پهن تر از موشک حوثی‌ها به نظر برسد. دماغه دو موشک نیز از لحاظ شکل متفاوت هستند سومار دارای دماغه کاملا گرد است اما قدس 1 از دماغه ای تیز برخوردار است. . به دلیل وضوح پایین فیلم‌های موجود از مدل تونل باد نمی‌توان با اطمینان بالا قضاوت کرد اما به نظر می‌رسد دماغه مدل تونل باد به قدس1 نزدیکتر است نسبت به سومار. این شباهت‌های گسترده نشان‌دهنده‌ی این است قدس 1 یکی از کروزهای زمین به زمین سپاه پاسداران است که حوثی‌ها آن را ساخت یمنی معرفی کرده‌اند. با توجه به نبودن تصاویر کامل قدس 1 از روبرو و بدون داشتن زاویه، اجبارا دو عکس را که از زاویه روبرو و تقریبا بدون هیچ زاویه‌ای گرفته شده بود در هم ادغام کردم تا طول موشک به دست آید. با توجه به قطر 34 سانتی متری قدس 1 برای طول آن، عدد 440 سانتی متر به دست ‌آمد که این عدد بسیار نزدیک به UAV Kent 2.0 با اندازه 436 سانتی متر می‌باشد. البته این اختلاف 4 سانتی متری قابل چشم پوشی است. تفاوت اصلی بین قدس 1 و UAV Kent 2.0 همان اختلاف در محل نصب بالهاست. که در بالا در حین بررسی تفاوتها بین سومار و قدس 1 ذکر شد. با تشکر از جناب bds110 بابت ارائه منبع

[align=center][/align] موشک یاخونت نیز از انواع موشکهای ضد کشتی ساخت اتحاد جماهیر شوروی است . اولین نسل از موشکهای ضد کشتی کروز که قابلیت هدایت توسط رادار را داشتند در سال 1957 با نام p-5 شلیک شد که در حقیقت نسلهای بعد نیز بعد از این موشک ساخته شدند . موشک یاخونت موشکی ضد کشتیست که جزء موشکهای نسل چهارم در این رده از موشکها قرار میگیرد . این موشک دارای 3 فاز پرتابی است که در همه فازها دارای سرعت سوپرسونیک است و به علت هدف گیری خودکار ، نیازی نیست تا لزوما هدف گیری کاملی قبل از شلیک انجام شود و اصطلاحا موشک موشک دارای سیستم " بزن و فراموش کن " ( fire & forget ) می باشد . همانطور که گفته شد موشک دارای 3 فاز است ، در فاز اول موشک شلیک شده و تا ارتفاع خاصی بالا میرود ، سپس به سرعت با فعالیت رادار خود از ارتفاع خود می کاهد و در فاز پایانی در ارتفاعی معادل 5 متر از سطح دریا به سوی هدف خود می رود . یاداوری می کنم در تمام مراحل ذکر شده موشک دارای سرعت مافوق صوتی در حدود 2 تا 2.5 ماخ میباشد . موشک به دلیل رادار قدرتمندی که دارد می تواند از همان فاز دوم هدف را شناسایی و به سوی آن پیش برود . در رادار سر موشک سیستم کامپیوتری قرار داده شده تا موشک بین هدف اصلی و اشباه که بوسیله سیستمهای جنگ الکترونیک کشتی ایجاد می شوند ، تمایز قایل شده و به سوی هدف اصلی پیش برود . از مشخصات خوب این موشک اینست که می تواند در انواع شناورهای سنگین و حتی ناوچه های سبک نیز به راحتی نصب و شلیک شود . برخی سیستمهای این موشک که جزو نقاط برجسته ی ان محسوب میشوند بدین ترتیب است : قابلیت fire & forget سرعت سوپر سونیک قابلیت شلیک از انواع کشتیها ، زیردریاییها و گارد ساحلی ( عدم محدودیت در مکان شلیک ) و هواپیما مراحل پرتاب موشک نیز بدین ترتیب هستند : هدف یابی مقدماتی مرحله شلیک مرحله شتابگیری و اوجگیری مرحله کروز و حرکت در ارتفاع بالا مرحله دایوینگ و کم کردن ارتفاع شروع فعالیت رادار و تجسس هدف نزول ارتفاع به پایین ترین حد ممکن فعالیت مکرر رادار به صورت پاسیو و قفل کردن بر روی هدف مشخصات کامل موشک : مدل SS-N-26 Yakhont/Oniks P-800 ساخت : شوروی ( روسیه ) برد : 300 کیلومتر به صورت بالستیکی و 120 کیلومتر به صورت کاملا پست سرعت : 2 تا 2.5 ماخ ارتفاع در فاز نهایی : 5 تا 10 متر وزن کلاهک : 200 کیلو گرم نوع رادار :رادار active-passive در سر موشک به صورت خودکار برد رادار در حالت اکتیو : 50 کیلومتر زوایای اسکن : 45 ± درجه نوع سوخت : مایع در فاز اولیه و جامد در فاز دو و سه موتور : ramjet قابلیت شلیک : زیراب ، روی خشکی و از روی کشتی و هواپیما نوع شلیک : به وسیله کانتینر مخصوص پرتاب وزن هنگام شلیک : 3000 کیلوگرم وزن در هنگام پرتاب با کانتینر : 3900 کیلو گرم زاویه شلیک : بین 15 تا 90 درجه ابعاد کانتینر : 8.9 متر طول و 0.7 متر قطر [align=center] [/align]

اینم یک تصویر از ارایش نیروها ابی : ناوگان مشترک فرانسه و اسپانیا قرمز: ناوگان انگلیس اینم متنی که توسط گوگل ترجمه شده به همین علت بد در اومده به همین با زبان انگلیسی هم گذاشتم حجم ناو گان : 32 بریتانیا (25 کشتی های خط، 4 ناوچه و فضاپیما کوچک تر)، 23 فرانسوی و 15 زبان اسپانیایی (33 کشتی های خط، 7 ناوچه و هنر و صنعت کوچکتر). 4000 نیروهای نظامی از جمله riflemen از تیرول در جدا کوچک را از طریق ناوگان فرانسه و اسپانیایی نوشته شد. [32 British (25 ships of the line, 4 Frigates and smaller craft), 23 French and 15 Spanish (33 ships of the line, 7 Frigates and smaller craft). 4,000 troops including riflemen from the Tyrol were posted in small detachments through the French and Spanish Fleets.] ناو گان بریتانیا :بخش نلسون : پیروزی HMS (گل سرسبد) Temeraire، نپتون، فاتح، لویاتان، آژاکس، جبار، آگاممنون، Minotaur، Spartiate، Euryalus، خاک انگلیس، آفریقا ، نیلوفر ابی، قمر، Entreprenante، سیریوس و ترشی. بخش Collingwood : HMS سلطنتی پادشاه (گل سرسبد)، Belleisle، مریخ ، Tonnant، Bellerophon، کلوسوس، آشیل ، غول یک چشم، انتقام، Swiftsure، تمرد، تندرگر، پرنس ولز ، لباس بارانی و دفاع. Nelson's Division: HMS Victory (Flagship), Temeraire, Neptune, Conqueror, Leviathan, Ajax, Orion, Agamemnon, Minotaur, Spartiate, Euryalus, Britannia, Africa, Naiad, Phoebe, Entreprenante, Sirius and Pickle. Collingwood's Division: HMS Royal Sovereign (Flagship), Belleisle, Mars, Tonnant, Bellerophon, Colossus, Achilles, Polyphemus, Revenge, Swiftsure, Defiance, Thunderer, Prince of Wales, Dreadnought and Defence.] ناوگان فرانسه:Bucentaure (گل سرسبد)، نیرومند (گل سرسبد)، Scipion، Intrepide، Cornelie، Duguay Truin، مون بلان، قهرمانان، Furet، Hortense، نپتون، ترسناک، سرکش، Fougueux، توده، Aigle، Swiftsure، Argonaute، Berwick، هرمیون، Themis،Achille و آرگوس. [Bucentaure (Flagship), Formidable (Flagship), Scipion, Intrepide, Cornelie, Duguay Truin, Mont Blanc, Heros, Furet, Hortense, Neptune, Redoubtable, Indomitable, Fougueux, Pluton, Aigle, Swiftsure, Argonaute, Berwick, Hermione, Themis, Achille and Argus.r] ناوگان اسپانیا :سانتا آنا (گل سرسبد)، ترینیداد Santissima (گل سرسبد)، Neptuno، Rayo، سانتو Augustino، S. D' فرانسیسکو آسیسی، S. آداما، Juste S.، Monarca، Algecir [Santa Anna (Flagship), Santissima Trinidad (Flagship), Neptuno, Rayo, Santo Augustino, S. Francisco d’Assisi, S. Leandro, S. Juste, Monarca, Algeciras, Bahama, Montanes, S. Juan Nepomucano, Argonauta and Prince de Asturias.] ناو ویکتوری: آقا فراز معذرت میخوام در پستتون دخالت میکنم اما گذاشتن عکس از سایت دیگه خلاف قوانین سایته عکسها رو در گالری گذاشتم.+2امتیاز هم برای شما منظور شد hosseinvahdat