خودرو زرهی LT-79 در لیبی به تازگی تصاویری از تیپ 106 نیروهای ویژه ارتش ملی لیبی (LNA) منتشر شده است که نشان می دهد این تیپ به 9 دستگاه خودرو زرهی Terrier LT-79 مجهز شده است. این خودروهای زرهی ساخت شرکت آمریکایی TAG است که در سال 2018 برای اولین بار معرفی شد. Terrier LT-79 با استفاده از شاسی وانت تویوتا لندکروز VDJ79 ساخته شده است در نتیحه تعمییر ونگهداری این خودرو را برای کاربر در دسترس و ازران خواهد کرد. خودرو رزهی LT-79 توانایی حمل 8 نفر (2 خدمه+6 سرنشین) به شکل استاندارد را دارد. بدنه این خودرو زرهی استاندار حفاظت B6 و استادندار حفاظتی STANAG 4569 سطح 1 را دارد و می تواند در برابر مهمات 7/62х51 میلیمتری مقاومت کند. مدل تحویلی به ارتش ملی لیبی مسلح به مسلسل های PKM کالیبر 7/62 میلیمتری است. مسلئه مبهم در مورد این خودروهای زرهی، کشور تحویل دهنده آنها به ارتش ملی لیبی است. تا کنون گمانه زنی های در این مورد مطرح شده است. احتمالا مصر یا امارات متحده عربی این خودرو زرهی را به ارتش ملی لیبی تحویل داده اند.

T-80BVM در ناوگان شمالی روسیه 26 دستگاه تانک T-80BVM به ناوگان شمالی روسیه تحویل داده شد و بین تیپ 61 ام پیاده نظام نیروی دریایی و تیپ 200 ام مستقل پیاده/ مکانیزه تقسیم شدند. این تانک های جدید در منطقه پچنگا در امتداد مرز نروژ و فنلاند مستقر خواهند شد. تانک ها T-80BVM توسط کارخانه Omsktransmash در شرق سیبری به روز رسانی شده اند. به گفته دفتر مطبوعاتی وزارت دفاع روسیه سربازان این تیپ ها به طور کامل آماده استفاده از تانک های T-80BVM هستند زیرا از سال 2018 این تیپ ها آموزش های لازم جهت استفاده از تانک های T-80BVM را پشت سر گذاشته اند. تانک T-80BVM در حقیقت نسخه به روزرسانی شده تانک T-80BV است که در سال 2017 معرفی شد. نسخه به روز رسانی شده T-80BV به جای زره واکنشی قدیمی کنتاکت -1 مجهز به زره های واکنشی رلیکت شده است. علاوه بر این در بخش کناری شاسی علاوه بر زره کناری از لایه های پلاستیکی نیز استفاده شده است. برای حفاظت از بخش پیشرانه و پشت برجک نیز زره های قفسی نصب شده اند. همچنین مانند همه ی ادوات زرهی روسی مانند تانک های تی -72 بی 3، بی ام پی -3 و ترمیناتور که به تازگی به زره های واکنشی جدید در کناره شاسی مجهز شده اند تانک های T-80BVM نیز این قابلیت را دارند که به این زره های واکنشی در بخش کناره شاسی مجهز شوند. زره های واکنشی جدید به نام "زره های واکنشی نرم" شناخته می شوند. این زره های واکنشی به شکل بسته های در کناره بدنه خودرو ها زرهی نصب می شود و عمکلرد آنها مشابه دیگر زره های واکنشی است. زره های واکنشی نرم می تواند باعث افزایش حفاظت این خودرو ها در بخش کناری شود خصوصا در نبردهای شهری که تهدیدات ضد زره می تواند بخش های مختلف تانک ها را تهدید نمایید. خودرو پشتیبانی تانک ترمیناتور (سمت راست) و تانک تی -72 بی 3 مدل 2016 (سمت چپ) مجهز به زره های واکنشی نرم تانک T-80BVM مجهز به بسته های زره های واکنشی نرم تانک T-80BVM مجهز به پیشرانه توربین گازی GTD-1250TF با قدرت 1250 اسب بخار است. البته برخی منابع گزارش کرده اند پیشرانه تانک T-80BVM در حقیقت مدل بروز رسانی شده GTD-1250TF را دارد. از جمله ویژگی های این پیشرانه توانایی روشن شدن در دمای -40 درجه سانتی گراد است. این ویژگی برای نیروهای ناوگان شمالی روسیه که در مناطق سردسیر فعال هستند بسیار مهم خواهد بود. همچنین سیستم بارگذار خودکار در تانک T-80BVM نیز به روز رسانی شده است که قابلیت استفاده از مهمات جدید را به این تانک داده است. مهمات جدید شامل 3BM59 "Svinets-1" و مهمات 3BM60 "Svinets-2" خواهد بود. البته هنوز اطلاعات کاملی در مورد این مهمات منتشر نشده است اما گفته می شود این مهمات از نوع مهمات اورانیوم ضعیف شده هستند. برخی منابع گزارش می دهند مهمات 3BM59 قابلیت نفوذ به زره 830 میلیمتری در فاصله 2000 متر با زاویه برخورد 0 درجه و یا نفوذ به زره 410 میلیمتر با زاویه برخورد 60 درجه را نیز دارد. همچنین مهمات 3BM60 نیز قابلیت نفوذ به زره 740 میلیمتری در فاصله 2000 متر با زاویه برخورد 0 درجه و یا نفوذ به زره 350 میلیمتر با زاویه برخورد 60 درجه را خواهد داشت. این نسخه تانک T-80 مجهز به سیستم نظارت و هدفگیری چندکاناله Sosna-U برای توپچی است. این سیستم نظارتی مجهز به تصویر برداری حرارتی و کامپیوتر بالستیک است. وجود سایت Sosna-U نشان از بهبود سیستم کنترل آتش و دید بهتر توپچی در تانک T-80BVM نسبت به نسخه T-80BV است. به شکل کلی هدف از به کارگیری تانک های T-80BVM در ارستا حفظ توانایی های رزمی ارتش این کشور است با توجه به اینکه که کشورهای ناتو خص,صا کشورهای حوزه اروپا در بخش زرهی در برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت در حال ارتقا این نیروهای خود هستند روسیه نیز نمی خواهد در این بخش عقب بماند. با توجه به شواهد پیرامون تاخیر در تحویل تانک های آرماتا به ارتش روسیه، به نظر می رسد برای اینکه نیروهای نظامی این کشور توانایی های رزمی خود را همچنان در سطح مطلوبی حفظ نمایند به کارگیری تانک های تی-90، تی-80 و تی -72 به روز رسانی شده از اولیت های جدید نیروهای رزمی این کشور است. سیستم نظارت و هدفگیری چندکاناله Sosna-U سیستم نظارتیSosna-U در تانک T-80BVM برجک تانک T-80BV(سمت راست) برجک تانک T-80BVM(سمت چپ) - در به روز رسانی تانک T-80BVM با حذف سیستم نظارتی 1G42 تانک T-80BV سیستم نظارت و هدفگیری چندکاناله Sosna-U جایگزین شده است. علاوه بر این به نظر می رسد علاوه بر سیستم نظارت Sosna-U تانک T-80BVM به یک سایت نظارتی دیگر نیز برای توپچی مجهز شده است. موقعیت قرار گیری هر دو سایت نظارتی تانک T-80BVM در مقایسه با تانک های T-80 سری B و U نیز به طور کلی متفاوت است. ارتش روسیه بخش اول تانک های T-80BVM را در امتداد مرز نروژ و فنلاند مستقر کرده است. بیشتر کشورهای اروپایی مجهز به تانک های قدرتمند لئوپارد هستند- کشور فنلاند در حدود 200 دستگاه تانک لئوپارد در اختیار دارد که از این 200 دستگاه 100 دستگاه انها مدل 2A6 است.

بسم الله........ 17 مرداد 1398 انهدام یک فروند ایلوشن 76 اکراینی در حمله هوایی قوای خلیفه حفتر در فرودگاه مصراته گفته شده این هوایپما حامل تجهیزات ارسالی از ترکیه بوده است همچین یک روز بعد از این حمله خبرهای از انهدام یک جنگنده سبک ال39 در حمله ایی مشابه در این فرودگاه منتشر شد منابع وابسته به دولت وفاق درباره این دو خبر سکوت اختیار کرده اند

بسم الله........ 7مرداد1398 حمله هوایی نیروهای دولت وفاق به فرودگاه الجفره . در این حمله دو همواپیما ایلوشن 76 و یک جنگنده سوخو 22 منهدم گردید . گزارش شده حمله توسط پهپادهای اهدایی ترکیه صورت گرفته است اما این احتملا هم میرود که ال 39 های دولت وفاق حمله را ترتیب داده اند نیروهای خلیفه در پاسخ به این حمله فرودگاه مصراته را بمباران کردند . در این حمله آشیانه های پهپاداهی دولت وفاق ویک سامانه دفاع هوایی هدف قرار گرفت . اخیر 5 اشیانه جدید احتملا برای پهپاد در این فرودگاه احداث شده است فرار یک جنگنده سبک ال 39 لیبیایی به تونس / دو طرف از قبول مالکیت این جنگنده سرباز زده اند

سلام علیکم و رحمت ا... یک خواهش کوچک ، یک پی ام به برادر بنده جناب واریور ارسال کنید ، برای درخواست یک اکانت گالری . زحمت را متقبل می شوید ، تصاویر را ارسال می فرمایید ، بعد از مدتی تصاویر از بین میروند . اگر ممکن هست این درخواست را ارسال بفرمایید . ممنون ==================================== در خصوص تصاویری که محبت کردید . شاید این نمونه Z-9 نباشد . علتش این هست که ظاهرا نسخه AS365 N3 دوفین در اجاره شرکتهای نفتی ایرانی هست برای ترابری سکوهای نفتی ، یحتمل تصاویری که محبت کردید ، مربوط به نسخه اصلی دوفین هست که ثبت غیر نظامی دارد . نمونه N3 دوفین ، به شکل خاص برای آب و هوای حاره ای و پرواز درشب توسعه پیدا کرد و عمدتا" پیشرانه Arriel 2C را در خودش می بیند و از 1998 در خط تولید قرار دارد

سلام علیکم البته استفاده از آنچه که Paradummy هم نامیده میشود ، از جنگ جهانی دوم شروع شد . اولین استفاده آن هم توسط واحدهای چترباز ورماخت برای تصرف سه کشور هلند ، بلژیک ( 10 ماه مه 1940 ) و لوگزامبورگ بود ، در اوت 1940 هم این چتربازهای عروسکی در جریان عملیات موسوم به "Abwurf Aktion" برای شبیه سازی حمله به اسکاتلند استفاده شد . اولین استفاده متفقین هم از این عناصر ، توسط ارتش بریتانیا در جریان عملیات رزمی در شمال آفریقا ( Siwa ) ، یک مورد استفاده در جریان عملیات Hasty در ایتالیا ، حمله به ماداگاسکار ( تحت فرمان ویشی ) درجریان عملیات موسوم به Ironclad و..... تا عملیات نرماندی به منظور فریب واحدهای مدافع ورماخت ... پی نوشت: شرح کاملی در خصوص استفاده از این تاکتیک فریب در کتاب " حصاری از دروغ " نوشته آنتونی کیو براون وجود دارد که قطعا" برای علاقه مندان عملیات فریب جالب توجه هست .

بسم الله................ 7 اسفند 1397 در تاریخ 19 فوریه 2019 نیروهای وابسته به داعش تصاویر را از حملات به یک پاسگاه ارتش مصر در جنوب فرودگاه العریش واقعا در صحرای سینا منتشر کردن در این تصاویر دو دستگاه تانک ام 60 و 2 یا 3 دستگاه نفربر YPR-765 به غنیمت گرفته میشود البته نیروهای وابسته داعش اقدام به تخریب و انهدام تجهیزات فوق کردند

بخش بیست و نهم :      مدتها قبل از این حمله ، اخبار و شواهد فراوانی  درباره تقویت یگانهای عراقی در منطقه عمومی حاج عمران ( منطقع عملیاتی والفجر2) به مسئولان می رسید که همگی  حاکی از آمادگی ارتش عراق برای حمله بود .  سرهنگ " تصوری" ، فرمانده تیپ 4 لشکر 64 ارومیه ، که مسئولیت پدافند منطقه را برعهده داشت ، در جلسه ای با جانشین نیروی زمینی سپاه ( رحیم صفوی ) و سرهنگ جمالی ، جانشین نیروی زمینی ارتش ، در این باره چنین گفت : " اخباری که در طی 10 تا 15 روز اخیر به لشکر می رسید ، حاکی از تجمع نیروهای دشمن شامل هوانیروز ، یگانهای ارتش و " جاش " ها در این منطقه بود ، بطوریکه در حدود 10 قبل از حمله به ما اطلاع دادند که 80 فروند بالگرد در فرودگاه " دیانا" مستقر شده و علاوه بر آتشبارهای موجود ، 100 قبضه توپ جدید نیز به سازمان رزم عراق اضافه شده است . "   علیرغم وجود این اطلاعات ، بازهم واحدهای خودی دچار غافلگیری شده و ارتش عراق موفق شد تا به کارگیری 7 تیپ پیاده ، 2 تیپ زرهی / مکانیزه و یک گردان کماندویی ، شهر را تصرف کند .    عراقی ها با تصرف مهران ، تبلیغات فراوانی را به راه انداخته و با هیاهو اعلام کردند که تا پایان جنگ ، قصد ماندن در این شهر را دارند . در همین راستا ، رادیو عراق که یکی از مهمترین ابزارهای حزب بعث بشمار می آمد ، در گزارشی اعلام کرد :    " ارتش ایران را در تمامی جبهه ها از شمال تا جنوب مورد حمله و سرکوب قرار می دهیم و بزرگترین ضایعات و خسارات را به آنها وارد می کنیم . هیچ تجمع و تراکمی را بدون ضربت و سرکوب باقی نمی گذاریم ."    در این زمان ، عراق پس از این عملیات احساس کرد ، شکست سنگینش در فاو ، جبران شده و توازن را در جبهه ها برقرار کرده است .  به همین دلیل ، سعدون حمادی ، رییس وقت  مجلس عراق پس از سقوط مهران در نطقی چنین گفت :    " سیاست جدید عراق ، خاتمه دادن به جنگ ، برقراری صلح ، مبادله اسرا، عقب نشینی دو طرف به مرزهای بین المللی ، ایجاد راه حل جامع و عادلانه براساس حفظ حقوق دو طرف و عدم دخالت در امور یکدیگر را تسریع خواهد نمود . "     تأثيرات استراتژي دفاع متحرک :    هرچند ارزيابيهاي خودي از توان دشمن نشان دهنده اين بود که حرکتهاي عراق در قالب اين استراتژي مدت بيشتري ادامه يابد، اما با ضربه اي کاري که در مهران به دشمن وارد شد، اين استراتژي پايان يافت و در عمل، عراق آن را کنار گذاشت با اين حال، در همين مدت کوتاه، آثاري به جا گذاشت که مهم ترين آن به شکل زير است:   الف) آثار منفي استراتژي دفاع متحرک عراق   - تعويق عمليات محدود:   زماني تهاجمات دشمن در قالب  استراتژي دفاع متحرک آغاز شد و ادامه يافت که مسؤولان نيروي زميني سپاه مشغول طرح ريزي عمليات در مناطق سکوهاي البکر و العمیه ، بين اروند و جاده البحار در منطقه والفجر8، شاخ شميران و سد دربنديخان و ... بودند. حملات دشمن افزون براينکه فرصت ادامه طرح ريزي را از نيروهاي خودي سلب  کرد، بلکه نيروهايي را هم که به منظور انجام اين عمليات ها در نظر گرفته شده بود، را بخود جلب نمود . براي نمونه، هنگامي که فرمانده وقت لشکر نصر، براي آماده کردن زمينه عمليات به طرف منطقه دربنديخان در حرکت بود، به او خبر داده شد که دشمن به مهران حمله کرده است و بايد نيروهايش را براي مقابله با دشمن در اين منطقه به کارگيرد.   -تأثير بر عمليات گسترده:   پيش از آغاز استراتژي دفاع متحرک عراق، افزون بر طرح ريزي عمليات محدود، کار طرح ريزي عمليات گسترده نيز آغاز شده بود، اما با اوج گيري تهاجمات دشمن و اشتغال فرماندهي به اين مسئله فرصت کمتري براي طرح ريزي عمليات گسترده اختصاص يافت.   - ايجاد اضطراب و انفعال: دشمن با اجراي استراتژي دفاع متحرک توانست، ما را براي چند ماه در حالت اضطراب و انفعال قراردهد. به نحوي که هر لحظه نگران و منتظر حمله دشمن در يکي از مناطق بوديم، فرمانده قرارگاه خاتم الانبياء، اين دوره را بدترين وضعيت سال 1360 مي داند.   همچنين، فرمانده وقت نيروي زميني سپاه در جمع فرماندهان قرارگاه ها و يگان هاي سپاه در مورد اين دوره مي گويد:   "از هنگامي که عراق اين استراتژي را ترسيم کرده، براي هيچ يک از ماها خواب باقي نگذاشته است؛ چرا که همه مرتب زنگ مي زنند چرا به ما نيرو نمي دهيد درحالي که توان ما محدود است و ما مرتبا زنگ مي زنيم که چي شد‚ عراق حمله کرد، حمله نکرد‚ اگر بخواهيم با اين روند کار را ادامه دهيم، قطعا، بدانيد که روزهاي سخت تر و بدتري در انتظار ماست".   برادر شمخاني براي مسؤولان قرارگاه ها و يگان هاي سپاه وضعيتي را که با تهاجمات دشمن در آن قرار گرفته ايم، چنين ترسيم مي کند:   "مجموعه اقدامات دشمن توان تصميم گيري را از ما سلب کرده است و اگر بخواهيم به اين شکل ادامه دهيم، اين مبنايي براي فعال شدن دشمن و منفعل شدن ما مي شود".   در بين فرماندهان سپاه، بيشترين نگرانيها در مورد منطقه والفجر 8 ديده مي شد و غالب  نظرها بر اين بود که دشمن قصد فريب داشته و با اين تهاجمات مي کوشد توان ما را کاهش و مواضع خودي در منطقه فاو را سست کند تا در موقع مناسب، به اين منطقه حمله کند. اين موضوع در تمامي تصميم گيري ها مدنظر قرار مي گرفت.   جانشين نيروي زميني سپاه در جلسه بحث طرح مانور عمليات بازپسگيري مهران، نگراني خود را چنين ابراز مي کند:   "با توجه به افزايش  آتش توپخانه دشمن و "سکوت او در منطقه فاو"، موضوع احتمال حمله دشمن به فاو نگران کننده است و با توجه به تجمع ما در منطقه مهران و کاهش يگان ها و نيروها درمنطقه فاو، دشمن متوجه کاهش ترافیک بي سيمي ما در اين منطقه مي باشد و اين موضوع، که دشمن در اين منطقه، هيچ افزايش نيرو نداده، نگراني ما را تشديد کرده است، به ويژه اينکه مسئله فاو مسئله خيلي مهمي براي جمهوري اسلامي است. اگر ما عمليات مهران را آغاز کرديم و دشمن در فاو عمليات را شروع کرد، چه بايد بکنيم‚ من از يگان ها مي پرسم اگر لازم شد به منطقه فاو بياييد چه مقدار وقت لازم است، مي گويند: "چهار روز".   ب) آثار مثبت استراتژي دفاع متحرک عراق   -  آشکار شدن ضعف توان افندي در نزد مسئولان:   آشکار شدن ضعف يگان هاي پدافندي در برابر تهاجمات دشمن، مسؤولان نظام را به تجديد نظر در چگونگي فرماندهي جنگ وادار کرد. فرمانده نيروي زميني ارتش تعويض و فرمانده کل سپاه به عنوان قائم مقام فرمانده کل جنگ (آقاي هاشمي) انتخاب شد؛ موضوعي که نشانه اي از آشکار شدن ضرورت ايجاد تغييراتي در فرماندهي و مديريت عالي جنگ در آن مقطع زماني بود.   -پی بردن مسؤولان به ضعف توان نظامي خودي:   موفقيت دشمن در شکست خطوط پدافندي و در انفعال قراردادن ما، نخست، پذيرفتن لزوم گسترش سازمان و بالا بردن توان رزمي سپاه را در نزد مسؤولان موجب شد، که از مدت ها پيش،فرمانده سپاه آن را مطرح مي کرد. دوم آنکه، اقداماتي را براي برطرف کردن ضعف خطوط پدافندي، ضعف اطلاعاتي و اين قبيل امور را باعث شد. سوم اينکه، بار ديگر لزوم به دست آوردن آمادگي مقابله با دشمن در چند منطقه را به طور هم زمان، ياد آور شد.   -پی بردن حاميان رژيم عراق به ناتواني آفندي دشمن در زمين:   دفاع متحرک عراق در حالي آغاز شد که دشمن ضربه سختي را در عمليات والفجر 8 متحمل شده بود و خنثي سازي آثار شکست سياسي نظامي اين عمليات، از اهداف اصلي اين استراتژي شمرده مي شد، اما با ضربه سخت ديگري که در عمليات کربلا (فتح مهران) به دشمن وارد شد، موفقيتهاي نخستين، نيز خنثي شد و حاميان رژيم عراق دريافتند که اين رژيم در زمين نه توانايي پدافند کاملا مطمئن دارد، نه توانايي آفند.    در یک جمع بندی ، یکی از مهمترین عوامل موفقیتهای ارتش عراق ، ایجاد تحرک در میان یگانهای مکانیزه اش بشمار می رفت . به اعتقاد برخی از کارشناسان نظامی ، عراق برای اجرای استراتژی دفاع متحرک خود ، که عمدتا" بر استفاده از یگانهای زرهی قرار داشت ،  با انتقال سریع ۱۵۰ دستگاه تانک T-72  که در زمان خود از مدرن‌ترین تانک‌ها بشمار رفته  و جنگ افزارهای ضد زره موجود در سازمان رزم واحدهای خودی ، عمدتا" بر روی آن تاثیری نداشتند  (مگر از فواصل خیلی نزدیک و اصابت به نقاط خاص) عملا" یگانهای " سبک اسلحه " مدافع را غافلگیر نموده و آنها را وادار به عقب نشینی می نمودند .   ارتش عراق ،  برای این منظور ، ۱۵۰ دستگاه تانکبر " فاون " آلمانی  هم تدارک  دیده بود و در هر نقطه‌ای که نیروهای ایرانی اقدام به آفند می‌کردند بلافاصله تانک‌ها را با استفاده از تانکبرهای فوق الذکر  ، به نقطه درگیری می‌رسانند.  البته این مساله عمدتا" بدلیل کار مهندسی شدیدی بود که ارتش عراق در طول جنگ و با هدف تسریع پشتیبانی از یگانهای درگیر خود ، به اجرا در آورده و  با ایجاد راه‌ها و اتوبان‌های متعدد در شرق عراق،  موجب  جابه‌جایی بسیار سریع و مؤثر یگان های مکانیزه می گردید ، در حالی که خطوط ارتباطی ایران در استان‌های غربی چنین ویژگی‌هایی را نداشتند. موثر بودن این شیوه تا جایی بود که گاهی اوقات فاصله نقطه آفند تا محل استقرار تانک‌ها بیش از ۲۰۰ کیلومتر فاصله داشت ،  اما واحدهای عراقی  سریعاً و طی حداکثر سه ساعت خودشان را به محل درگیری رسانده و باعث غافلگیری شدید نیروهای ایرانی می‌شدند به طوری که در اولین مواجهه‌های رزمندگان با این تاکتیک  ، تلفات بالایی به نیروهای ایرانی وارد می آمد.               نمونه هایی از تانکبرهای " فاون " آلمانی که ارتش عراق براساس تجارب بدست آمده در جریان جنگ 1967 و 1973 با رژیم صهیونیستی و به منظور  بهبود تحرک یگان های خود در جنگ با ایران مورد استفاده قرار می داد .     پی نوشت :   1-  بدلیل عدم وجود تصاویر مرتبط با  دوره زمانی مورد بحث ، این عکسها ،  عمدتا" مربوط با جنگ خلیج پارس (1991) می باشد. 2- انشا... با یک فاصله زمانی نسبتا" طولانی و اگر عمری باقی ماند ، این موضوع با بررسی دقیق استفاده عراق از این راهبرد در مقطع پایانی جنگ و پس از آن کاربرد نمونه تکامل یافته آن توسط ارتش ایالات متحده در جنگ خلیج پارس ، ادامه خواهد داشت .

  دقیقا حرف شما درست است  راهکارهای مقابله با توپخانه در وهله اول کور کردن دیده بان ها است که دشمن شما را نبیند حال این دیده بان می تواند هواپیما باشد یا ماهواره یا نفر  راهکار دیگر توپخانه یا نیروی هوایی خودی باید توپخانه دشمن را کور کند که این نیاز به شناسایی و دقت عمل در پاسخ است راهکار دیگر ایجاد اهداف کاذب است بطوری که دشمن را مشغول به کاری بی فایده کرد یا زمان اشتباه کار کند ( این کار در زمان جنگ چندین بار انجام شد لینکش پیدا شد اضافه می کنم) راهکار دیگر پراکندگی است که دشمن نتواند آتش خود را متمرکز کند و بخشی از نیروها در امان بمانند  راهکار دیگر زدن انبارهای مهمات است راهکار دیگر افزایش استحکامات و جان پناه برای نیروها است راهکار دیگر آتش سنگین بروی دشمن است تا فشار کمتری بر نیرو وارد شود  و .........

    با سلام   جناب deth  عزیز ،   تحلیل گران ارتش ایالات متحده ، بر خلاف ما ، مسائل حاشیه ای را مبنای تحلیل های خودشون قرار نمی دهند . آنها از مسیرها و راه های متفاوت ، اطلاعات لازم را جمع آوری و با تجربیات خودشون ترکیب کرده و نهایتا" یک تحلیل جامع را ارئه می کنند . مشکل اساسی ما این هست که تک بعدی به مفاهیم نگاه می کنیم و تحلیل های ما هم از همین جا دچار اشکالات جدی می گردد . بنده کتاب ذیل را معرفی می کنم ، نقل قول از ایشان ، راجع به دشمنان ایالات متحده ( همه کشورهایی که پتانسیل ایجاد خطر برای ایالات متحده را دارند ) گفته شده و جنابعالی هم آن را به تمام کشورهایی که به شکلی و در سطح ویژه خود با این کشور مشکل دارند ، تعمیم دهید     FUTURE WARFARE  ANTHOLOGY   ROBERT H . SCALES   US ARMY COLLEGE   2001   این پاراگراف هم از ایشان :   " اگر چه در 20 تا 25 سال آینده دیگر کسی برای رقابت با ما به خرید ناو گروه های رزمی هواپیمابر (CBG) تسلیحات پیشرفته پیاده نظام و جنگنده های رادار گریز مبادرت نمی کند ، اما تهدید آینده ، از این هم که هست ، خطرناکتر خواهد شد . من در سفرهایی که از سال 1998 تا 2001 ، به نقاط مختلف جهان داشته ام شاهد این مساله بوده ام که بسیاری از رقبای آینده ما این نکات را بخوبی دریافته اند . آنها نقاط ضعف ما را بطور کامل مطالعه نموده و با استفاده از فناوری محدودی که در اختیار دارند ( به مانند موشکهای کروز ارزان قیمت ، ایجاد شبکه پدافندی توزیع شده و بدون گره ، توانایی مین گذاری در آب و خشکی و..... ، به خوبی و در مسیر صحیحی استفاده خواهد نمود . در این صورت با یک رویکرد تک بعدی نمی توان با آن روبرو شد و برای غلبه برآن باید رویکردهای خاص خود را داشته باشیم .   برای شکست دشمن باید اراده وی را برای جنگیدن درهم بشکنیم و اگر این کار را با استفاده از قدرت آتش خود انجام دهیم ، در این صورت به جای شکست اراده دشمن ، آن را هرچه بیشتر تقویت می کنیم . همانگونه که انگلیسی ها در لندن ، آلمان ها در برلین و مردم ویتنام شمالی در هانوی آن را تجربه کردند "     نکته بسیار هیجان انگیز این کتاب این است که مقدمه این کتاب را ژنرال دن استاری ( مراجعه شود به صفحه نخست این تاپیک ) تالیف کرده است .     فکر کنم به اندازه کافی روشن باشد . بنابراین در صورت امکان بحث را خاتمه داده و به یک تاپیک دیگر موکول کنیم . :rose:

  با سلام   جناب death عزیز   اتفاقا" بنده معتقدم آن چیزی که شما داستان هالیوودی می نامید ، با یک فاصله زمانی معین در محیط واقعی اتفاق خواهد افتاد . اساسا" پنتاگون از هالیوود بعنوان یک سلاح پروپاگاندای قوی برای عینیت بخشیدن به آرزوها و اهداف خودش استفاده می کند که بحث در این ارتباط را باید به یک تاپیک دیگر واگذار کرد .   در ارتباط با راه کارهای ما ، متاسفانه بنده در شورای عالی امنیت ملی حضور ندارم و اگر هم داشتم عقل حکم می کرد که چنین مسائلی را نباید در فضای مجازی مطرح کرد که چشمان نامحرم (منظور دشمن )  هم آن را رصد می کند .   در ارتباط با درگیری هم با آمریکا ،  بنده ادعا کردم که ما قصد درگیری با آمریکا را داریم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟   بطور مسلم شروع کننده درگیری با آمریکا ، ما نیستیم ، و در صورتی هم که ایالات متحده حمله کند ، آنطور که شما می فرمایید ، بی دفاع هم نیستیم .   پس با این اعتقاد جنابعالی بهتر نیست در و تخته صنایع دفاعی را ببندیم و بریم مثلا" با امکانات وزارت دفاع ، هتل و رستوران و ... بسازیم که سود بیشتری دارد . چون با این گفته شما ، ما هر کاری هم که انجام دهیم ، هیچ شانسی در برابر یک دشمن احتمالی نداریم . اصلا" بهتر نیست کلا" وزارت دفاع را تعطیل کنیم چون توان دفاعی نداریم یا اصلا" وزارت اطلاعات را هم تعطیل کنیم چون آمریکایی ها به جای یک سازمان اطلاعاتی ، 47 سازمان مسئول در این زمینه دارند ؟؟   متاسفانه قیاس شما یک مقدار اشکال دارد .   انتقادات شما نسبت به حوزه دفاعی صحیح است ، که بنده هم بدان اعتقاد دارم ، ولی یک مقدار باید واقع بین بود .   باز هم این جمله ژنرال اسکیلز را به نقل از کلازه ویتس برای شما نقل می کنم . این گفته کسی است که سالها در دانشکده جنگ نیروی زمینی ارتش ایالات متحده ، مسئول بوده  و در دو جنگ کره و ویتنام حضور مستقیم داشت و مسلما" ، جنابعالی  تجربه رزمی ایشان را رد نخواهید کرد :   " به هر ترتیب ، جنگ ،یک کنش زنده علیه یک توده مرده نیست ، بلکه درگیری همیشه میان دو نیروی زنده است ( اصولا" اگر "مقاومتی" نباشد ، جنگی درجریان نخواهد بود ).به دیگر سخن ، جنگ یک تعامل بشمار می رود . اگر دشمن خود را از میدان به در نکنیم ، باید از آن بترسیم که او این کار را با ما بکند . بنابراین ، کنترل کاملا" دست ما نیست ، او ، همانقدر که شرایط را بر ما تحمیل می کند ، که ما بر او تحمیل می کنیم . بطور مسلم ، قدرت آتش ( یکی از نقاط قوت ارتش ایالات متحده )  بلحاظ تاثیراتش می تواند دشمن را زمین گیر کند ، اما تاثیرات فلج کننده آن قطعا" زود گذر خواهد بود و دشمن می تواند در طول "زمان" خود را با آن وفق داده و حتی قادر خواهد با تا راه های سازنده ای برای کاهش تاثیرات مخرب آن نیز بیابد .     در صورت امکان ، این بحث ، همین جا خاتمه پیدا کند تا تاپیک منحرف نشود - متشکرم

قیاسی که شما می کنید قیاس مع الفارق است و حتی شیوه قیاس نیز صحیح نیست. تصور بفرمایید گروهی مانند الشباب یا القاعده بتواند یک گروه هکر با مهارت و آموزش های بالا را بکار بگیرد و به نوعی ویروس کامپیوتری با عملکرد بسیار بالا دست بیابد و آن را برای مقاصد خود برای حمله به ایالات متحده در نظر بگیرد و از خاک هر کشوری که بخواهد آن را در شبکه منتشر کند و حتی حمله سایبری مستقیم بکند. پاسخ ایالات متحده چه خواهد بود؟ در واقع ایالات متحده هیچ گونه پاسخی را به این حمله نمی تواند بدهد. اگر هم بخواهد به شبکه های کامپیوتری الشباب در سومالی (اگر چنین چیزی وجود خارجی داشته باشد) حمله کند الشباب چه چیزی را از دست خواهد داد؟ در واقع در بسیاری از موارد حتی نمی توان به هویت حمله کننده پی برد. دولت و مردم آمریکا بسیار بسیار بسیار بیشتر از گروه الشباب و مردم سومالی به تهاجم سایبری حساس هستند. این مورد نه تنها برای تهاجم سایبری صدق می کند بلکه برای بسیاری از موارد دیگر نظیر سیستم های نظارت و شناسایی و C4I نیز صدق می کند.

    با سلام   در ارتباط با پست فوق ، سرلشکر رابرت .اچ . اسکیلز به نقل از کلازه ویتس ، پاسخ شما را بسیار صریح داده است .  گوینده سطور ذیل ، 3 سال فرمانده دانشکده جنگ نیروی زمینی ارتش ایالات متحده بود ، بدین معنی که برآورد آنها از توان دشمنانشان ( فارغ از محاسبات کمی دوران جنگ سرد که جنابعالی روی آن پافشاری می کنید- یعنی تعداد تانک و توپخانه و شناور که البته بسیار با اهمیت و تاثیر گذار هستند ، اما همه ماجرا بشمار نمی روند ) براساس اطلاعاتی است که بطور مرتب توسط 47 دستگاه اطلاعاتی  جمع آوری و آنالیزمی شود ، است .   " به هر ترتیب ، جنگ ،یک کنش زنده علیه یک توده مرده نیست ، بلکه درگیری همیشه میان دو نیروی زنده است ( اصولا" اگر مقاومتی نباشد ، جنگی درجریان نخواهد بود ).به دیگر سخن ، جنگ یک تعامل بشمار می رود . اگر دشمن خود را از میدان به در نکنیم ، باید از آن بترسیم که او این کار را با ما بکند . بنابراین ، کنترل کاملا" دست ما نیست ، او ، همانقدر که شرایط را بر ما تحمیل می کند ، که ما بر او تحمیل می کنیم . بطور مسلم ، قدرت آتش ( یکی از نقاط قوت ارتش ایالات متحده )  بلحاظ تاثیراتش می تواند دشمن را زمین گیر کند ، اما تاثیرات فلج کننده آن قطعا" زود گذر خواهد بود و دشمن می تواند در طول "زمان" خود را با آن وفق داده و حتی قادر خواهد با تا راه های سازنده ای برای کاهش تاثیرات مخرب آن نیز بیابد .   سطور فوق ، در ارتباط با همه دشمنان ایالات متحده صدق می کند ، خواه این دشمن برادر کیم شما باشد (چون جنابعالی فرمودید ، در حالی که بنده چنین اعتقادی ندارم ) ، چه روسها باشند و چه چینی ها و چه ما.   در ارتباط با نیروهای مسلح خودمان هم ، بنده ادعا نکردم که ما چنین و چنان هستیم ، شکست ناپذیریم و ....  ،ما نواقص ، اشکالات ، کمبودها و  سایر موارد را زیاد داریم ، ولی اینکه فکر کنیم ، کاملا" دست و پا بسته هستیم هم قبول ندارم .   اگر به پست های قبلی هم با دقت نگاهی بفرمایید ، کاملا" نظر بنده را متوجه خواهید شد :   بطور کلی برآورد ارتش ایالات متحده از دشمنان احتمالی اش تا سال 2025، بر فرض های ذیل استوار است :   1- دشمنان ایالات متحده "سعی نمی کنند" تا مجددا" جهان دو قطبی جنگ سرد را احیاء کنند   2- دشمنان ایالات متحده "تلاش نمی کنند " تا بلحاظ سیستمهای تسلیحاتی با آمریکا رقابت کنند ( این یعنی ایجاد برابری کمی و  سخت افزاری غیر قابل تصور خواهد بود ،

     با سلام   جناب gama عزیز   بنده دسترسی اطلاعاتی آنچنانی ندارم که بتوانم یک استراتژی مشخص را خدمت شما ارائه دهم ، چون پاسخ به پرسش شما ، نیاز به اطلاعاتی دارد که بطور مثال در محدوده دسترسی اطلاعاتی اعضای شورای امنیت ملی یا فرماندهی کل قوا است . بنابراین وقتی بنده اطلاعات کاملی از وضعیت کشور ندارم ، حق مشخص کردن یک راهبرد که مد نظر شماست را هم ندارم و در این زمینه مدعی هم نیستم . بنده صرفا" براساس اطلاعات موجود از منابع آشکار ، اوضاع را با توجه به محدوده اطلاعاتی خودم تحلیل می کنم . در نتیجه پاسخ به پرسش نخست شما از صلاحیت اطلاعاتی بنده خارج خواهد بود .   اما در مورد سیستم دفاع ضد موشکی که فرمودید ، نظر بنده با توجه به موارد پیش گفته شده ، بدین شکل خواهد بود :       1- وجود فناوری های لازم برای ایجاد یک شبکه گسترده راداری و پیش اخطار زمین پایه ،  هواپایه ( به مانند آواکس ) و دریاپایه   2- وجود فناوری های لازم برای تولید موشکهای ویژه این ماموریت   3- وجود زیر بسترهای علمی در سطح دانشگاه های کشور   4 - اعتماد به بخش خصوصی برای ورود به صنعت نظامی کشور ( کاری که در ایالات متحده از 40 تا 50 سال پیش یا بیشتر شروع شد و موثر بودن خودش را هم نشان داد )   5- وجود یک سیستم اقتصادی بومی و پویا ( که ما فاقد هر دوی آن هستیم )   6- وجود سرمایه گذاری های هدفمند در حوزه دفاعی   7- وجود مدیریت های سالم در بدنه سیستم دفاعی کشور و دوری از هر گونه حاشیه هایی که صرفا" به ساختار دفاعی کشور آسیب می زند .   8- وجود آینده نگری در ساختار نیروهای مسلح ( که متاسفانه علیرغم تبلیغات فراوان ، هنوز نشانه قابل لمسی ، حداقل بنده ، مشاهده نکردم ، هر چند وضعیت نیروی دریایی ، شاید به مراتب بهتر از دو نیروی دیگر است )   8- وجود و یا ظهور نسلی از فرماندهان نظامی که ضرورتهای میادین نبرد مدرن را درک کرده و به دور از هر گونه سرسختی و نگاه های سنتی و محافظه کارانه  ، در قالب چهارچوبهای قابل انعطاف ، بتوانند ، ساختار نیروهای مسلح را از این حال خمودگی و سستی و رکود  بیرون آورده تا دیگر شاهد نواقص و کمبودها نباشیم .   پی نوشت : در این حالت هست که دیگر کسی به وجود و به کارگیری جنگنده های 40 ساله در سازمان رزم نیروی هوایی افتخار نخواهد کرد .

    البته با ناسزا گفتن به این و آن ، حرف شما اثبات نمیشود ، با گفتن واژه هایی مثل توهم و کلماتی از این دست که ارزش آنچنانی ندارد ، صرفا" خودتان را زیر سئوال می برید . نیازی به بررسی دارایی های ایران هم نیست و وقتی شما حتی پست های قبلی  دقیق مطالعه نمیکنید ، انتظاری هم از شما نمی رود .   بنده عرض کردم ، جنگ علاوه بر 3 جنبه زمینی ،  هوایی ، دریایی و فضایی ، یک جنبه دیگر هم دارد که در حوزه سایبر ادامه پیدا کرده ، جنگ در حوزه سایبر هم ربطی به قدرت و اندازه و جایگاه کشورها درفضای واقعی که در آن تعداد تانکها ، هواپیماها ، کشتی ها و..... اهمیت دارد ، ارتباطی پیدا نمی کند . این را اول رد کنید ، تا برسیم به بقیه ماجرا .

    با سلام   البته بنده منظور جنابعالی را از نبرد نامتقارن تهاجمی متوجه نشدم ، ولی براساس منابع داخلی ، و آیین نامه های نظامی ارتش ایالات متحده ، جنگ نامتقارن تعاریف ذیل را دارد :   1- جنگ ناهمگون عبارت است از درگیری خارج از اصل و قاعده، یا یک شیوه‌ی غیرمستقیم و فریب‌آمیز جهت تأثیر گذاردن بر موازنه و برابری نیرو در مقابل دشمن و ضربه به دشمن از طریق شناسایی نقاط ضعف آن . ( جزوه دانشکده فرماندهی و ستاد ارتش )   2- به‌کارگیری رویکردهای غیرقابل پیش‌بینی یا غیرمتعارف برای خنثی نمودن یا تضعیف قوای دشمن و در عین حال بهره‌برداری از نقاط آسیب‌پذیر او، از طریق فناوری غیرقابل انتظار یا روش‌های مبتکرانه ( تعریف ستاد مشترک ارتش ایالات متحده )   3- جنگ ناهمگون به حالتی اطلاق می‌شود که دو یا چند جبهه‌ی مخالف در برابر هم قرار گرفته باشند و یکی از طرفین قدرت نظامی کمتری نسبت به دیگری داشته باشد و برای پیروزی و نه پذیرفتن تسلیم، از هر روشی خواه متعارف و یا غیرمتعارف در تضعیف و عقب نشاندن دشمن استفاده کند. جنگ ناهمگون می‌تواند جنبه‌های گوناگونی را در برگیرد. حمله‌ی شیمیایی، هسته‌ای یا بیولوژیک، حمله اطلاعاتی، حمله‌ی تبلیغاتی یا جنگ روانی و یا حتی اقتصادی ( جزوه دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی )

    با سلام   البته نظر جنابعالی محترم ، ولی یک مقدار بد بینانه است . علیرغم همه کاستی ها و نقدهایی که به سیستم مدیریت دفاعی کشور وارد هست ، ما چندان دست و پا بسته نیستیم . در ضمن همانطور که در این تاپیک به نقل از وینستون چرچیل http://www.military.ir/forums/topic/26752-%D9%85%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%86%D9%82%D9%84-%D9%82%D9%88%D9%84-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C/#entry425707 عرض کردم ، الزاما"  وارد شدن به فاز سخت افزاری ، موضوع بحث ما نخواهد بود ، چون تا آنجایی که جنابعالی اطلاع دارید ، سطح چهارم نبرد ، یعنی آنچه که جنگ سایبری خوانده می شود (CYBER WARFARE) ارتباطی به اندازه و میزان قدرت کشورها در جهان واقعی نداشته و باید به سایر جنبه های قدرت توجه داشت .   بعنوان مثال ، جیمز بلک ول در کتاب " صاعقه در صحرا" و آلوین تافلر در کتاب " جنگ و ضد جنگ ، بقاء در آستانه قرن بیست و یکم" اعتقاد داشتند ، اگر صدام حسین در جنگ سال 1991 ، این قدرت را داشت که سیستم نظارت و شناسایی ارتش ایالات متحده را که وابستگی زیادی به ماهواره ها و مخابرات ماهواره ای داشتند ، مورد حمله قرار می داد ، شاید روند جنگ به گونه دیگری پیش می رفت . در حوزه علوم راهبردی ، احتمال 1%  ، عدد بسیار بزرگی محسوب می گردد .

    با سلام ،   البته پاسخ به پرسش جنابعالی  نیاز به مطالعه و بیان مباحث پیچیده نظامی ( شامل تشریح سیستمهای کنترل - فرماندهی ، ایجاد و حفظ برتری آتش ، بررسی نحوه جمع آوری اطلاعات از نیات و مقاصد دشمن ، رصد مداوم وی ، حدود فناوری مورد استفاده در میان نیروهای خودی ، مباحث مرتبط با عملیات روانی ، فریب ، استفاده از اصل غافلگیری و ...... ) است که بنده به شاید به برخی از این مطالب در سطح راهبردی دسترسی نداشته باشم ، اما بطور مسلم ، هر استراتژی ، یک ضد استراتژی و هر تاکتیکی ، یک ضد تاکتیک خواهد داشت . همه  دکترین ها و استراتژی های نظامی دارای نقاط ضعف و قوتی هستند که رقبا و دشمنان آن ها را مورد توجه قرار داده و براساس این نقاط قوت و ضعف ، برنامه های خود را تنظیم می کنند . این مساله هم برای ما و هم برای ایالات متحده یا رژیم صهیونیستی صدق خواهد کرد .   بنابراین ، به نظر من ، پاسخ مثبت خواهد بود .   البته این مساله ارتباط مستقیمی با سطح دانش و اطلاعات رده های تصمیم ساز و تصمیم گیر خواهد داشت .

بخش بیست و پنجم :   تک دشمن به شرهاني و پيچ انگيزه :   نيروهاي دشمن در تاريخ 1365/1/18 ضمن تک در منطقه شرهاني ،  يکي از ارتفاعات مهم منطقه  به نام تپه 175 را که در اختيار لشکر 58 بود، تصرف کردند. البته، هنگام حمله عراق، تنها يک سوم از اين ارتفاعات در تصرف نيروهاي خودي بود. با اين حال، ارتفاع مزبور امکان ديد خودي روي پل چم سري و دشت حمرين را پديد آورده بود. در ادامه حمله مزبور، دشمن روز بعد (1365/1/19)، به منطقه پيچ انگيزه حمله و پس از درگيري مختصري به ناچار، عقب نشيني کرد. هجوم دشمن به منطقه سومار حمله دشمن به منطقه سومار در دو محور گهنه ريگ و کيسکه طي دو مرحله انجام گرفت.   محور گهنه ريگ: در حالي که باران شديدي مي باريد، دشمن پس از اجراي يک ساعته آتش تهيه، در 30 دقيقه پس از نيمه شب 1365/1/22 به خطوط پدافندي خودي در ارتفاعات کهنه ريگ حمله کرد و تا اوايل صبح، تعدادي از تپه هاي اين ارتفاعات را به تصرف خود درآورد. اين محور با تيپ سه از لشکر 88 زرهي و سه گردان قدس سپاه پدافند مي شد که در تک دشمن حدود پنجاه نفر از اين نيروها به اسارت گرفته شدند. با تصميم قرارگاه مشترک نجف 2، قرار شد تا بسرعت و  ريختن آتش تهيه سنگين به بازپس گيري تپه ها اقدام شود که به علت اقدام نکردن گروه توپخانه، اين پاتک انجام نگرفت. از طرف ديگر، در شب دوم، دشمن باز با ريختن آتش و ادامه حمله، وضعيت خود را گسترش داد و ارتفاعات قلعه جوق را تصرف کرد. براي تقويت منطقه، دو گردان از نيروهاي تيپ نبي اکرم(ص) تا ظهر 1365/1/23 خود را به منطقه رساندند. اما زماني که نيروها به پاي کار رسيدند، با تک دشمن و آتش سنگين او روي ارتفاعات گهنه ريگ روبه رو شدند. با اين حال، در اثر مقابله مناسب نيروهاي خودي، دشمن به تخليه و عقب نشيني از 3 تپه متصرفي مجبور شد و تلاش او براي باز پس گيري اين تپه ها در بعدازظهر روز 1365/1/25 بي نتيجه ماند. در مجموع، دشمن طي چهار روز درگيري در محور کهنه ريگ توانست تپه هاي اسماعيل خان و اورژانس، يال ميان تنگ و پاسگاه دوله شريف را به تصرف در آورد، اما از روز سوم، به دليل مقاومت و مقابله مناسب نيروهاي خودي،از ادامه حمله و تصرف ارتفاع 402 و کهنه ريگ نااميد شد. عدم مقاومت ابتدايي نيروهاي گردان هاي قدس، نبودن موانع سد کننده (مين، سيم خاردار) در خط پدافندي، نبود نيروي احتياط و نبودن آتش مناسب در روزهاي نخست و از عوامل شکست خط پدافندي و تصرف چند ارتفاع از سوي دشمن در اين محور بودند. طي اين حمله، تعداد 190 نفر از نيروهاي ارتش شهيد، مجروح و 192 نفر از آنها مفقودالاثر شدند و 2 نفر به اسارت درآمدند. همچنين، از برادران تيپ نبي اکرم(ص) 87 نفر شهيد و 40 نفر مجروح شدند.   محور گيسکه: پس از آرام شدن محور کهنه ريگ، دشمن در ساعت 1 بامداد 1365/1/26، پس از اجراي آتش سنگين و با نيرويي به استعداد دو گردان و يک گروهان، به ارتفاعات گيسکه حمله کرد. در اثر آتش تهيه دشمن، تمامي نيروهاي تيپ 40 سراب که به روي گيسکه مستقر بودند، پيش از هرگونه درگيري و مقاومت عقب نشستند و بدين ترتيب، ارتفاعات مهم گيسکه به سادگي به دست دشمن افتاد.   تک دشمن در منطقه سيدکان :   در اوايل شب 1365/2/3، دو سرباز عراقي در منطقه سيدکان که در سي کيلومتري عمق خاک عراق قرار دارد، به نيروهاي خودي پناهنده شدند و اطلاع دادند که نيروهاي عراقي همان شب، ساعت 3 بامداد، به اين منطقه حمله خواهند کرد. چند روز پيش از اين نيز، بارزاني ها ، نيروهاي ايران را از تجمع نيروهاي دشمن و قصد حمله آنها، مطلع کرده بودند. منطقه سيدکان با شش گردان از تيپ هاي 1 و 2 لشکر 64 ارتش جمهوري اسلامي ايران پدافند مي شد. در ساعت 3 بامداد (1365/2/4) هجوم دشمن به اين منطقه با اجراي آتش توپخانه آغاز شد. بدين ترتيب، تا ساعت 00:6 صبح 50 درصد از پايگاه هاي خودي سقوط کرد و نيروهاي ديگر پايگاه ها نيز عموما، بدون درگيري با دشمن، عقب نشيني کردند. تا ساعت 00:11 صبح، تنها قله یک ارتفاع در دست نيروهاي خودي باقي مانده بود و سپاه براي تقويت مواضع خودي، گردان هاي جندالله مهاباد و اشنويه را به منطقه اعزام کرد تا مانع از سقوط قله مزبور شوند.   همچنين، به تيپ شهيد بروجردي سپاه براي بازپسگيري مناطق اشغال شده، آماده باش داده شد. در حالي که اين تيپ مشغول شناسايي بود و براي عمليات آماده مي شد. ناگهان شايع گرديد که دشمن قصد حمله به لولان را دارد. نيروهاي مستقر در آن، ارتفاع را تخليه کردند و تنها تعدادي از برادران گردان جندالله روي قله به مقاومت پرداختند که هم از سوي دشمن و هم از سوي نيروهاي خودي به خيال اينکه قله در دست دشمن است، زير آتش قرار گرفتند. در اين حمله، دشمن با استعداد اندک، حداکثر يک تيپ و تعدادي نيروهاي محلي (جاش) با سلاح هاي ساده و بدون پشتيباني قوي و بدون هيچ تلفاتي ارتفاعات مهم منطقه از جمله بين لاتا، سرسول، گردشوان و لولانرا تصرف کرد و در مجموع، با تصرف حدود 250 کيلومتر مربع از زمينهاي منطقه، راهکارها و معبرهاي زيادي که به ويژه براي کار چريکي و جنگ هاي نامنظم مناسب بود را مسدود کرد.   هجوم دشمن به جزيره جنوبي خط پدافندي جزيره مجنون جنوبي : از مهم ترين خطوط پدافندي خودي است که سه پد غربي، مياني و شرقي را شامل مي شود. از اوايل بامداد روز 6/ 2/ 1365، دشمن اجراي آتش تهيه روي پدهاي غربي و مياني را آغاز کرد. در ساعت 3 ، آتش توپخانه عراق تشديد شد و به دنبال آن، نيروهاي دشمن در ساعت 4 بامداد، حرکت خود را به طرف مواضع نيروهاي ايران آغاز کردند. مسؤوليت دفاع از پد مياني به عهده نيروهاي تيپ يک لشکر 92 بود که با تشديد آتش دشمن نيروهاي ايراني تا سه راهي تقاطع پد و جاده، يعني در حدود دو کيلومتر عق آمدند و نيروهاي دشمن 1 تا 1.5 کيلومتر روي پد پيشروي کردند. به دنبال آن، دسته اي از نيروهاي تيپ الغدير در اين پد به مقابله با دشمن پرداختند و در روز، تعدادي از آنها را به عقب نشيني وا داشتند.       طرح ریزی و اجرای استراتژی دفاع متحرک عراق بقدری پیچیده بشمار می رفت که حتی تا کنون نیز بخش عمده ای از این راهبرد ، دچار ابهامات جدی است . نقشه فوق ، برآورد اینجانب از حرکات شطرنجی ارتش بعث عراق در جریان استراتژی دفاع متحرک در اواخر سال 1364 واوایل 1365 است . براساس تئوری ژنرال استاری ، اصل اساسی در اجرای راهبرد دفاع متحرک ، " نبودن در همه جا و در عین حال بودن در همه نقاط درگیری است " ، بدین معنی که هر ارتشی برای دست یابی به موفقیت می بایست علاوه بر درگیر کردن واحدهای دشمن در طول جبهه نبرد ،ذهن فرماندهان دشمن را نیز نسبت به جهت و هدف اصلی تهاجم گمراه نماید .   اين تيپ (الغدير) با وارد کردن تعدادي نيروي جديد و با کمک آتش توپخانه و تانک، از ساعت 00:4 بامداد روز بعد،پيشروي روي پد مياني را آغاز کرد و پس از عبور از ميدان مين و سيم خاردار دشمن، تا نزديک دومين خط پدافندی  خودي جلو رفت و بالاخره، پشت ميدان مين مواضع جديد را ايجاد و در آنجا مستقر شد؛ بنابراين، نيروهاي خودي توانستند دشمن را به عقب نشيني وادار کنند. بدين ترتيب، در نهايت، تنها دويست متر از مواضع قبلي خودي در اشغال دشمن باقي ماند. در پد غربي نيز، دشمن پس از اجراي آتش سنگين، از روبه رو و از پهلو تهاجم خود را با سه قايق، از داخل آب آغاز کرد. پدافند اين پد به عهده تيپ الغدير بود. نيروهاي اين تيپ در مقابل حمله دشمن چنان مقاومت کردند که عراق ضمن تحمل تعداد زيادي تلفات، موفق به اشغال مواضع خودي نشد و تنها 150 متر از مواضع قبلي خود جلوتر آمد و فاصله نيروهاي خودي و دشمن کمتر شد. در اين حمله، نخست، دشمن از پهلوي مواضع خودي (آب) موفق شد قايقهاي خود را به سيل بند برساند، اما در نهايت، در اين محور نيز، موفقيتي به دست نياورد و با پنج تن کشته و اسير، به اجبار با دو قايق فرار کرد. در اوايل بامداد روز 1365/2/8، دشمن مجددا، به پدهاي مياني و غربي حمله کرد. اين حمله در پد مياني، از دو محور روبه رو و از پهلو با قايق انجام شد که در اثر مقاومت نيروهاي تيپ الغدير دشمن از روبه رو، موفقيتي به دست نياورد و عقب رفت . در محور پهلو نيز، برادران غواص دو قايق دشمن را با نارنجک منهدم کردند و با فرار ديگر قايقهاي دشمن حرکت عراق در اين محور نيز شکست خورد. در پد غربي نيز، نيروهاي دشمن قصد جلو آمدن داشت که رزمندگان تيپ الغدير آنها را عقب راندند.   در ساعت 3 بامداد همان شب، دوباره، دشمن در پد مياني حمله ديگري را آغاز کرد و ضمن اجراي آتش حرکت خود را ادامه داد که با مقاومت و مقابله برادران الغدير به اجبار، عقب نشيني کرد. در همين شب نیز، غواصان اين تيپ طي يک حرکت، خطوط دفاعی دشمن را که دو شب پيش در پد مياني به دست عراق افتاده بودرا منهدم نمودند. براي بار سوم، نيروهاي عراقي در اواخر همين شب، حمله ديگري را در پد مياني آغاز کردند که نيروهاي الغدير به کمک نيروها و تجهيزات ارتش به مقابله بر خاستند و نيروهاي دشمن را به عقب نشيني واداشتند. مسؤولان قرارگاه نصرت با توجه به تحرکات دشمن و شواهد موجود در اين منطقه و اطلاعات به دست آمده از اسيران معتقد بودند که در اين منطقه، دشمن قصد هجوم گسترده اي را دارد؛ بنابراين، آنها لزوم تقويت خط را يادآور شدند و بر کار مهندسي، به ويژه روي پدها تأکيد مي کردند، چرا که طبق اظهارات اسيران، دشمن، به هر تيپ از لشکر 31 خود، مأموريت بازپسگيري يک پد را داده بود . پس از ده روز، دشمن بار ديگر در اواخر شب  1365/2/18، در سه نقطه از هور، يعني پدمياني، پدغربي جزيره جنوبي و نهر الکساره به تک اقدام کرد که با مقابله واحدهای سپاه  مستقر در اين منطقه روبه رو شد و چندين قايقش منهدم و تعدادي از افرادش کشته و اسير شدند و اين حملات عراق نيز دفع گرديد.   ادامه دارد ..................

بخش بیست و دوم :   ب - ابعاد عمومی  استراتژی دفاع متحرک :   ارتش بعث عراق ، در کنار اتخاذ استراتژی های عملیاتی جدید ، همچنان بخشی از راهبردهای مورد استفاده در راهبردهای قبلی را به کار می برد . در این مقطع نیز با وجود اینکه استراتژی دفاع متحرک ، چهره اصلی راهبرد دفاعی عراق را بیان می نمود ، اما فرماندهان ارتش عراق ، همچنان تدابیر دفاعی خویش را با قدرت بیشتری ادامه ادامه می دادند .   1- تقویت و چند لایه کردن مواضع پدافندی در اروند :   پس از 75 روز مقاومت نیروی های ایرانی که بشدت خلاف ارزیابی های واحدهای اطلاعاتی عراق قبل از عملیات والفجر8 بود ، عراقی ها بسرعت دست به یافتن دلایل شکست خود در فاو زدند . در یکی از سلسله جلسات فرماندهان عراقی برای تبیین شکست عراق در فاو، مهمترین عامل نداشتن تجهیزات انفرادی توسط پیاده نظام عراقی برای ساخت سنگرهای تعجیلی و یا انفرادی دانسته شده بود ، بنابراین تقویت مواضع پدافندی ورفع نقاط ضعف آن ، یکی از نتایج یکی از مهمترین نتایج بررسی و تحلیل شکست ارتش عراق بود .   بنابراین ارتش عراق ، ایجاد مواضع آتش (پیاده /تانک) سنگرهای انفرادی و اجتماعی پیاده نظام ، سنگرهای کمین ، خطوط ارتباطی میان خطوط پدافندی و میادین مین را در اولویت کارهای خود قرار دادند . به همین منظورپس از فروکش کردن درگیری ها ، ایجاد موانع خورشیدی ، ضربدری ، سکوهای شلیک و استراحت برای تانک و خمپاره در دستور کار قرار گرفت . تامین یگانهای مهندسی مامور به خطوط مقدم نیز به فرماندهی تیپ های پدافندی واگذار گردید .   یک کارشناس نظامی عرب ( مارشال عبدالحلیم ابوغزاله - وزیر وقت دفاع مصر )‌ براین اعتقاد است که ارتش عراق با ایجاد یک سیستم پدافندی قوی و جدید در طول محیط خارجی خطوط پدافندی ایران در فاو ،موفق شد تا  با کمترین نیرو ، بخش بزرگی از استعداد رزمی سپاه را در فاو درگیر نماید . وی بر این اعتقاد است که :   " بر عکس مواضع پدافندی ایران، عراق خطوط پدافندی خود را چند لایه نمود و بوسیله یک شبکه پیچیده خطوط مواصلاتی جاده ای آنها را به عقبه و مراکز لجستیک متصل ساخت و برای حفاظت از این مراکز با استقرار حجم انبوهی از آتشبارهای دفاع هوایی و استقرار  گردان های توپخانه و مهمات مربوط به آنها ، قدرت آتش خود را نسبت به ایرانی ها به میزان هفت برابر افزایش داد . از سویی دیگر ارتش عراق با افزایش منابع اطلاعاتی خود ، میزان دقت آتش توپخانه خود را افزایش داد و این مساله موجب کاهش تردد یگان های مستقر در خطوط مقدم ایرانی ها گردید "   2- بهره گیری از ظرفیت کامل رزمی : ارتش عراق در سراسر طول جنگ همواره درصدد بود تا کمبود نیروی انسانی خود را با اجرای انبوه آتش توپخانه و بمباران هوایی و شلیک موشکهای زمین به زمین جبران نماید و این مساله موجب گردید تا یگان های این ارتش بی محابا دست به استفاده از مهمات گران قیمت توپخانه ( بویژه مهمات 122 م.م کاتیوشا و 130 م.م ) بزنند که این امر به نوبه خود باعث افزایش هزینه های جنگ می گردید . از سویی دیگر ، صدام در ملاقاتی با عشایر کرد عراقی در 28 فروردین 1365، مبلغ 60 میلیون دلار به آنان داد تا مناطق حاج عمران و.... را باز پس گیرند . به کار گیری عشایر ، ان هم در کاری مشترک با ارتش عراق ، نشان می داد که ارتش عراق به هر روشی برای جبران کمبود نیروی انسانی خود دست می زند .   3- اتخاذ تاکتیک های جدید برای مقابله با یگان های غواص ایرانی : با مشاهده تاکتیک جدید به کار گرفته شده توسط ایرانی ها ، عراق بسرعت ،دست به ایجاد موانع پدافندی بیشتر برای جلوگیری از غافلگیری توسط واحدهای ایرانی زد . تا جایی که در عملیات کربلای 5 ، بطور میانگین از لجمن واحدهای ایرانی تا نخستین رده پدافندی ارتش عراق ، بطور میانگین بین 15 تا 20 مانع شامل طیف متنوعی از سیم های خاردار ، بشکه های فوگاز ، میدان های مین ترکیبی ( ضد نفر ، ضد تانک و منور  و..... ) و سنگرهای کمین ایجاد شده بود .   4- ارتقای کمی و کیفی توان اطلاعاتی : ارتش عراق که در جریان عملیات والفجر8 بیشترین آسیب را از توان نیروهای ایرانی در استفاده از دو عنصر غافلگیری و فریب اطلاعاتی دیده بودند ، بسرعت درس های لازم را فرا گرفتند . از سویی دیگر ، ارتش عراق برای اجرای عملیات تهاجمی خود نیاز به اطاعات به روز داشت و چنین امری نیازمند تقویت توان اطلاعاتی آنها بود . یکی از مسئولین ..... در اینباره می گوید : " عراق وقتی دید که باید در زمین پدافند کند ، توان سازمانی خود را متمرکز نمود و قرارگاه ها و سپاه های خود را بر اساس این تمرکز ، در خطوط مقدم خود گسترش داد .عراق با استفاده از توان مهندسی فوق العاده خود ، یک پرده پوششی قوی در مرز ایجاد نمود . یک توان سازمانی دیگر هم داشت که هر کجا آن توان اطلاعاتی قرارگاهی اش خبر می داد که یک احتمال خطر وجود دارد ، با آن توان سازمانی عمل می نمود ( استقرار واحدهای جیش الشعبی و پیاده نظام عادی در خطوط مقدم و استقرار واحدهای نخبه گارد ریاست جمهوری در عقبه سپاه )   ابزارهای اطلاعاتی عراق برای افزایش توان اطلاعاتی خود عبارت بود از : الف- دیده بانی : وجود دکل های 42 متری و 100 متری در منطقه این امکان را به دشمن می داد که همه جاده های منطقه بویژه جاده های حاشیه اروند و جاده های عمود بر آن را زیر نظر داشته و اقدامات مهنسی ایران را ثبت نماید ب- اعزام واحدهای گشتی- شناسایی : وظیفه این نیروها بیشتر ثبت کمیت های نیروهای عراقی بشمار می آید . ج: اعزام نیروهای اطلاعات رزمی در عمق : واحدهای غواص عراقی ماموریت شناسایی عمیق در داخل مواضع ایرانی ها را بر عهده داشتند . د: عکس هوایی : عراق به طور متوسط هفته ای یکبار توسط پرنده های شناسایی نظیر MIG-21 R و یا MIG-25 RB از مناطق مختلف تصویر تهیه می نمود . همچنین با استفاده از توان اطلاعاتی ماهواره ای غرب ، همه تغییرات در سطح زمین شامل جاده ها ، مواضع توپخانه ، زاغه های مهمات ، قرارگاه ها را ثبت می نمود . ه - رادار رازیت : ارتش عراق با دراختیار داشتن تعداد زیادی از این نوع رادار ، که 40 کیلومتر برد داشت میتوانست در همه گونه شرایط آب و هوایی تمامی اهداف متحرک را تا ارتفاع 300 متری شناسایی نماید . و- ستون پنجم - تردد افراد مختلف در مناطق عملیاتی عملا" این امکان را به دشمن می داد تا با استفاده از عناصر نفوذی ، دست به جمع آوری اطلاعات بزند . ی- شنود : عراق با استفاده از تجهیزات پیشرفته ، امکان شنود شبکه مخابراتی  خودی را داشت .   5- ادامه تلاش های دیپلماتیک برای ایجاد فشار بر ایران برای پایان دادن به جنگ   6- ادامه بمباران ها ، مورد حمله قراردادن نفت کش ها و اهداف غیر نظامی   7- تداوم دریافت کمک از جامعه جهانی .     پی نوشت : در حدود 10 یا 11 سال پیش ، مدیر عامل محترم وقت  هسا ، مطلبی را گفت گه بسیار موجب تعجب بنده شد ، ایشان در مصاحبه ای در مورد توان صنعت هواپیمایی ایران ، در مورد پروازهای شناسایی اس .آر.71 بر فراز ایران درزمان جنگ مطلبی را طرح فرمودند که موجب گردید بنده بشدت دنبال این مطلب را بگیرم ولی هرچه بیشتر جستجو کردم ، کمتر یافتم. ایشان بر این اعتقاد بود که آمریکایی ها برای داشتن یک برآورد اطلاعاتی کامل از وضعیت جبهه های جنگ و اینکه وضعیت پوشش ابر بر فراز مناطق نبرد به گونه ای بود که ماهواره ها قادر نبودند تا تصاویر دقیقی تهیه کنند ، حداقل چند مورد پرواز شناسایی بر فراز ایران صورت گرفت که علیرغم کشف توسط سیستم پدافند هوایی ، هیچ کاری از دست ما ساخته نبود .

بخش هجدهم : با توجه به شرایط مذکور صدام تصمیم گرفت تا با تحمل شرایط سخت پس از شکست، ابتکار عمل را از دست نیروهای اسلام خارج کرده و عراق را آغازگر عملیاتهای آینده نماید، زیرا در این صورت او از اولین و مهمترین اصول جنگ پیروی کرده بودچرا که در جنگ طرفی که قصد دارد ابتکار عمل را بدست گیرد باید شرایط ذیل را تامین کند: 1- انتخاب محل مناسب برای انجام عملیات. 2- انتخاب زمان مناسب برای انجام عملیات. 3- مجبور ساختن دشمن به شرکت در عملیاتی که تمایل به آنجام آنرا نداردو از میان بردن توان تجهیزاتی ، لجستیکی و.... در یک دفاع بی حاصل 4- خسته کردن دشمن از طریق آماده باشهای دائم برای مقابله با عملیاتهای پیش بینی نشده در طول جبهه، زیرا دشمن نمی داند، عملیات کی و کجا به اجراء در می آید. 5- از میان بردن روحیه جنگی طرف مدافع چرا که طرفی که ابتکار عمل را در دست ندارد روحیه هم نخواهد داشت. 6- طرفی که ابتکار عمل را در دست دارد همواره موجب دستپاچگی دشمن و از هم پاشیدن طرحها و نقشه های استراتژیک (سوق الجیشی) او شده و آمادگی اش را بر هم می زند. ازسویی دیگر همانطور که در پست قبلی ذکر گردید ، محدودیتهای جدی در سازمان رزم سپاه و ارتش وجود داشت : فرمانده کل وقت سپاه ( سردار سر لشکر محسن رضایی ) محدوديت توان، زيانهاي اين محدوديت و علل آن را در جمع مسؤولان نيروي زميني سپاه و نيروي زميني ارتش چنين بيان مي کند: "در حال حاضر، عراق فهميده که توان ما چقدر است، از نظر نظامي، در فاو هدف دشمن کسب زمان است. ما نيز کسب زمان مي کنيم تا بلافاصله، حمله کنيم، اما با کدام قرارگاه‚ با کدام فرمانده‚ با کدام گردان، با کدام تشکيلات، ديگر (امکاناتي) نداريم. دشمن نيز اين را مي فهمد، يعني تمام دنيا اين ارزيابي را مي کند و مي گويند اگر اينها (ما) توان داشتند، حتما ام القصر را گرفته بودند. اکنون، ديگر توان ما دستشان آمده است و در حال حاضر ديگر اينکه دشمن بفهمد ما مي خواهيم کجا حمله کنيم و آمادگي داشته باشد، اصلا مطرح نيست، او مطمئن است که با يک حرکت تمام نيروهاي ما زمين گير مي شوند. آنها ديگر احتياجي ندارند، بدانند که ما از کجا حمله خواهيم کرد، عراق مطمئن است که ما توان حمله نداريم، يعني دشمن ارزيابيهاي استراتژيک مي کند. البته، چهار، پنج سال است که ما نيز اين ارزيابيها را مي کنيم، اما کسي توجه نمي کند. با توجه به اهميت منطقه والفجر 8 که حفظ آن توان زيادي را مي طلبد و افزون بر آن، پدافند مناطق مهمي، مانند هور و جزيره جنوبي و نقاطي از غرب که به عهده سپاه است، يگان هاي سپاه غالبا در دو، سه منطقه خط پدافندي دارند و از امکان گسترش بيش از اين برخوردار نيستند" فرمانده وقت نيروي زميني سپاه طي گزارشي در جلسه ستاد خاتم پس از بيان استعداد تک تک يگان هاي سپاه و خطوط پدافندي آنها، چنين اظهار نظر مي کند: " در جبهه غرب، 27 گردان، در جبهه مياني، 26 گردان و درجبهه جنوب 43 گردان سپاه پدافند مي کنند. اين مجموعه نيرويي است که از سپاه درپدافند است، اگر بخواهيم وضعيت نيرو را حساب کنيم براي پدافند به 96 گردان نياز داريم. اگر عراق بخواهد حمله کند ، 99 گردان نيز براي مقابله با آن لازم است، در فاو نيز، دست کم، به 80 گردان نيروهاي دائمي براي پدافند نياز داريم. بدين ترتيب، در مجموع، حدود 280 -250 گردان لازم است؛ بنابراين، بايد روند اعزام نيروها به صورتي باشد که هر سه ماه، 280 گردان نيروي رزمي، يعني 1000نفر، براي ما فرستاده شود" ادامه دارد ........................

بخش شانزدهم : به هر صورت ، برابر گزارشهای موجود (برآورد سازمانهای اطلاعاتی فرانسه ) ، بدنبال تقویت توان رزمی و دفاعی عراق ، استعداد رزمی ارتش این کشور به شرح ذیل می بود : 1- پنج لشکر زرهی شامل لشکرهای سوم ، ششم ، دهم ، دوازدهم و هفدهم 2- سه تیپ زرهی مستقل شامل تیپ های یکم ، دوم و دهم گارد ریاست جمهوری 3- دو لشکر مکانیزه شامل لشکرهای یکم و پنجم 4- پنج لشکر پیاده شامل لشکرهای دوم ، چهارم ، هفتم ، هشتم و یازدهم 5- هفتاد تیپ مستقل پیاده که در رده احتیاط قرار داشتند . 6- پانزده لشکر که پس از آغاز تهاجم به ایران در سازمان رزم این نیرو موجود بود و شامل لشکرهای 14، 15، 18، 19، 20، 21، 22، 23، 24، 26، 27، 28، 31و 35 می گردید . لشکرهای زرهی و مکانیزه در قالب 120 گردان تانک و نفربر به استعداد هر گردان 45 تا 50 دستگاه تانک که این یگانها در مجموع 5400 تا 6000 دستگاه تانک و انواع نفربرهای شرقی و غربی را در اختیار داشتند . بنابر برآوردهای موجود ، ارتش عراق از توانایی های زیر برخوردار بود : 1- دشمن در هرزمان توانایی جابه جایی 3 لشکر پیاده را در هر منطقه دارد . آنها قادرند ، یک تیپ پیاده را در عرض 24 ساعت جابه جا کنند . و یک تیپ زرهی را در عرض 72 ساعت از غرب به جنوب یا بالعکس منتقل نمایند . 2- دشمن در هرزمان دارای 5 لشکر مکانیزه و زرهی است که در عرض 4 تا 5 روز قابلیت مانور و جابه جایی سریع دارد . 3- دشمن در هر زمان توانایی آزاد سازی 40 گردان توپخانه را دارد که در یک منطقه تمامی آتشبارهای این 40 گردان را در یک جا جمع کرده و در یک نقطه متمرکز کند . 4- دشمن توانایی یک ماه بمباران و فشار هوایی را ( به مانند آنچه که در عملیات بدر اتفاق افتاد) را دارد . 5- دشمن توانایی طراحی و اداره دو عملیات همزمان به وسعت 3 تا 4 لشکر را خواهد داشت . 6- در صورت اجرای عملیات تهاجمی توسط نیروهای ایرانی با استعداد رزمی 100 گردان پیاده ، دشمن قادر است تا با 300 گردان پیاده از خود دفاع کند . ( این برآورد در 1364/2/25 توسط سردار سرلشکر غلامعلی رشید - البته در منبع ، ایشان با عنوان برادر غلامعلی رشید معرفی شده اند - ارائه شده بود ) بطور کلی از این برآورد اطلاعاتی دونکته بسیار مهم را می توان در مورد ارتش عراق استباط نمود : -- ارتش عراق از زمان آغاز جنگ در سال 1359 تا سال 1364 علیرغم تحمل تلفات شدید در نیروی انسانی و تجهیزات موفق شده بود تا سازمان رزم خود را گسترش دهد . -- برخلاف تبلیغات در مورد ناتوانی های ارتش عراق ، سازمان رزم این نیرو از تحرک فوق العاده ای برخوردار می بود . ادامه دارد ....................

بخش پانزدهم : در همین راستا ، ویلیام اشنایدر ، دستیار وزیر وقت امور خارجه ایالات متحده در حوزه امنیت در فوریه 1986 به بغداد سفر نمود تا در مورد توسعه روابط و همکاری های دوجانبه با صدام مذاکره نماید . این اقدام آمریکایی ها در حالی صورت گرفت که سران اسراییل نسبت به این سفر نگران بوده و در ارتباط با تحولات سریعی که در مجتمع سعد 16 واقع در نزدیکی موصل بشدت ابراز نگرانی نمودند . از سویی دیگر کمک های اطلاعاتی آمریکا به عراق و مشاوره های نظامی این کشور در صدر توافقات دوجانبه میان صدام و نماینده ایالات متحده در سال 1986(1365) قرار داشت . آمریکایی ها در مورد الگوی های فعالیت نیروی هوایی ایران اطلاعات ذیقیمتی در اختیار عراق قرار می دادند . این اطلاعات که توسط پرنده های پیش اخطار هوابرد E-3 آواکس مستقر در یک پایگاه هوایی در نزدیکی ریاض جمع آوری می گردید ، از طریق سامانه های ارتباطی ویژه بطور مستقیم دراختیار واحدهای پدافندی و اسکادرانهای تهاجمی عراق قرار می گرفت . همچنین ، گزارش های اطلاعاتی آمریکایی ها در مورد آرایش یگانهای نظامی ایران نیز منجر به یک پیوند اطلاعاتی ویژه میان سرویس های اطلاعاتی غرب بویژه آمریکا با سیستم استخباراتی ارتش عراق که در آن زمان ژنرال وفیق السامرایی ، مسئول آن بود ، گردید . در اوت 1986، روزنامه واشنگتن پست ، طی گزارشی نوشت : " آمریکا در مورد آرایش نظامی واحدهای مسلح ایران ، اهداف مهم اقتصادی و نظامی ، اطلاعات ماهواره ای دقیقی را در اختیار عراق می گذارد ." علاوه بر این ، ژنرال وفیق السامرایی ، افسر مسئول و رابط میان این سازمان و نمایندگان سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده در کتاب خود با عنوان " ویرانه دروازه شرقی " می نویسد : " سرویس های اطلاعاتی آمریکا از اوایل سال 1982 در زمینه کمکهای اطلاعاتی از سایر کشورها جلوتر بودند . این سرویس های اطلاعاتی ، مجموعه اطلاعاتی را در اختیار ما می گذاشتند که بوسیله تجهیزات فنی یا انسانی تهیه شده بود . ما به راحتی می توانستیم تصویر سربازانی که در پادگانهای آموزشی در حال آموزش بودند را مشاهده کنیم تا جایی که اگر این نیروها در مراسم رژه ، دست و پای خود را اشتباه حرکت می دادند ، در این تصاویر بطور واضح مشخص می بود . در این تصاویر هنگامی که کارخانه های سیمان را بررسی می کردیم ، تعداد کیسه های سیمانی که که در یک مرحله بارگیری می گردید ، قابل شمارش می بود . ماهواره ها ، کلیه تحرکات نیروهای ایرانی را در جبهه ، زیز ذره بین گرفته و از حرکات واحدهای زرهی ، قبضه های توپخانه ، قایق ها در مناطق هور تا جابه جا شدن قرارگاه های تاکتیکی ، دپوهای تجهیزات پل سازی و حتی نتایج حملات هوایی و موشکی ما ، برای ما اطلاعات ارزشمندی را فراهم می نمودند . ما در مراحل مختلف جنگ ، از روسها نیز اطلاعات ارزشمندی از ایران دریافت می کردیم . این اطلاعات در جریان کنفرانسهای اطلاعاتی که هر شش ماه یکبار در بغداد یا مسکو منعقد می گردید ، در اختیار ما گذاشته می شد . من ( ژنرال السامرایی ) در یکی از این سفرها به مسکو رفته و با ژنرال کراخمالوف ، رییس بخش خاورمیانه اداره اطلاعات نظامی شوروی (GRU) ملاقات کرده و اطلاعات لازم را دریافت می کردم . ادامه دارد ...................

بخش دوازدهم : آموزه نبرد هوا- زمینی ، از زمانی که برای نخستین بار مطرح گردید ، ، همواره با واقعیت های روز منطبق شده ، مفاد آن بازنگری و اصلاح شده است و عنوان تازه ای یافته است . ( ایالات متحده دشمن ماست ، ولی هر کار خوبی نیاز به تعریف و ستایش دارد ، بدین معنی که یک سازمان ، بویژه یک سازمان نظامی همواره باید یادگیرنده و انعطاف پذیر باشد ) یک تذکر کوچک : احتمالا" بعضی از "عزیزان " با خواندن این مطالب بنده را طرفدار سینه چاک ایالات متحده فرض خواهد نمود ، ولی همین جا عرض کنم چنین چیزی نیست !!!!) هدف اصلی نبرد هوا زمینی که در ابتدا دفاع متحرک خوانده می شد ، از هم گسیختن ستون های مکانیزه و زرهی دشمن در پشت خطوط اصلی نبرد بشمار می آمد ، ولی نسخه بعدی آن که نبرد هوا زمینی (AIR LAND OPERATION) بشمار می آمد ، تاکید داشت که از همان ابتدا باید کاری کرد که ستون های پشت جبهه دشمن ، اصلا" شکل نگیرند. کار بر روی نسخه اصلی نبرد هوا زمینی در اوت 1987 ( اوج جنگ عراق علیه ایران ) آغاز گردید و در اول اوت 1991 ، یعنی یکسال پس از روزی که صدام حسین با اشغال کویت ، جهان را متعجب ساخت ، به آموزه رسمی ارتش ایالات متحده تبدیل گشت . این دکترین ، بر توانایی قدرت نمایی تا فواصل دور و با سرعت بالا تاکید داشت و بر نیاز به عملیات مشترک با بخش های گوناگون ارتش ( JOINT OPERATION) و اجرای عملیات ترکیبی اصرار داشت و خواهان قلمرویی وسیع تر برای بدست آوردن ابتکار عمل در جریان عملیات نظامی و اتکاء بیشتر به سربازانی برخوردار از ویژگی های حرفه ای ، فنی و روحی بالاتر می بود . این آموزه ، عامل زمان را کانون توجه خود قرار داده بود و برحملات همزمان و هماهنگ شده و اعمال کنترل درست در زمان وقوع (REAL TIME) تمرکز داشت . بنابراین فرماندهان مستقر در صحنه رزم می بایست وظیفه کنترل زمان پرواز پرنده های پشتیبانی نزدیک (بالگردها و هواپیماهای بال ثابت ) را برعهده داشته باشند ، و سرانجام ، دانایی ( یعنی هوش و ارتباطات پیشرفته ) نقش محوری را در میدان نبرد بازی خواهد نمود . ادامه دارد ...............

هم اکنون خطرناک ترین تهدید های هوایی که یک سامانه دفاع هوایی ممکن است با آن روبرو شود هواپیماهای رادار گری اف117 و بی 2 اسپریت میباشد جدای از فناوری پنهانکار فناوری های که به آنها کم پیدایی گفته میشود رونق یافته اند.که برای نمونه هواپیمای F/A18 C-D از نمونه قبلی خود یعنی F/A 18 A-B دارای سطح مقطع کمتر و در نمونه F/A18 E/F باز هم کمتر شده است. سطح مقطع راداری به اندازه تصویر هواپیما ای که در رادار میافتد گفته میشود و براساس متر محاسبه میگردد . در تابستان سال 1995 بخش مداومت ستاد هماهنگ کننده تاکتیکی امریکا JTCG/AG گزارش داد که دادن توانایی پنهانکاری و افزودن سیتم جنگ الکترونیک مناسب به F/A-18 E/F آنرا به مبارزی مهیب تبدیل میکند که کشف و ردگیری آن برای سامانه های دشمن بسیار دشوار خواهد بود. در بررسی های شرکت سویسی اورلیکن کانتراوس درگرگونی هایی در ماهیت تهدیدها دیده میشود.در سال 1980 هواپیماها و بالگرد های سرنشین دار 85 درصد توان هجومی یک نیروی هوایی بروز و پیشرفته را تشکیل میدادند .اما تا سال 2010 این اندازه به حدود 40 درصد خواهد رسید و جایگزین آن سیستم هایی نظیر موشک های کروز و هواپیماهای بدون سرنشین خواهد شد. مواد سازه ای برای کاهش بازتابیدگی راداری تهیه شده است همچنین پوشش های نظیر رنگها جهت کم کردن انرژی بازتابش راداری و سرامیک های خاصی برای کاهش علایم فروسرخ ساخته شده است نرم افزار های جهت طراحی بدنه برای کاهش سطح مقطع نیز وجود دارد بعلاوه نرم افزار ها و سیستم های اندازه گیری دیگری برای بررسی کاهش علایم نیز وجود دارد . یک جنگنده معمولی سطح مقطع راداری حدود 6 متر مربع دارد در حالی که این اندازه برای موشک یکدهم یا کمتر از این است .موشک کروز تاماهاوک که از فناوری محدودی جهت پنهانکاری برخوردار است سطح مقطعی حدود 0.05 متر مربع را دارد به گونه ای که موشک کروز پیشرفته تر AGM-129A سطح مقطعی در حدود 0.005 متر مربع را داراستکه کمتر از بازتاب راداری یک پرنده در حال حرکت است !!!. البته سطح مقطع راداری در همه جهات یکسان نیست این اندازه در صورت قرار گرفتن هواگرد در وضعیت نامناسب ممکن است به 10 برابر انچه پیشتر گفته شد تبدیل شود.فناوری پنهانکار یک موشک را برای همه برد ها نا مرئی نمیسازد این پدیده ها تنعا در بردی اتفاق میافتد که انرژی بازتابشهای اداری به حدی کمتر از حساسیت گیرنده های آن افت کند. روش های برخورد با فناوری پنهانکار: ردگیری تهدید های هوایی با سطح مقطع کم نیازمند تاباندن انرژی بیشتر روی هدف و داشتن گیرنده های حساس تر برای کشف انرژی برگشتی است این روش دشواریهای خود را نیز دارد توان بیشتر را با یک آنتن رادار بزرگتر و یک فرستنده نیرومندتر میتوان بدست آورد ولی این کار اندازه. بها . وزن و چابکی رادار را در گردشها میگیرد از سو ی دیگر با افزایش حساسیت گیرنده رادار خروجی شلوغ پر خدشه و اهداف دروغین بیشتری را دربر خواهید گرفتکه به این ترتیب کار برنامه نویسی و محاسبات بسیار پیچیده ای به بار خواهد آورد. یکی از راههای کاهش آثار فناوری پنهانکار بکار گیری رادار هایی که در بسامد VHF,UHF کار میکنند .بیشتر رادار های نظارت و مراقبت دوربرد ساخت کشور های غربی در باند D از 1 تا 2 گیگاهرتز باند E از 2 تا 3 گیگا هرتز و یا باند F از 3 تا 4 گیگاهرتز استفاده میکنند اما روسها ترجیه داده اند که از باند 0.5 تا 1 گیگاهرتز باند C و از 250 تا 500 مگاهرتز باند B و یا حتی باند A از 100 تا 250 مگاهرتز کارکنند. نیروی هوایی ایلات متحده مدعی است که شیوه پنهانکاری به کار گرفته شده در اف 117 و بی 2 نمی تواند در برابر رادار های که با طول موج بلند کار میکنند آسیب پذیر و قابل شناسایی باشد .در زمان جنگ اول خلیج فارس یک ناو جنگی نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا گزارش داد که توانسته پژواک های راداری یک جنگنده پنهانکار اف 117 را دریافت کند .این گفته در صورت درستی ممکن است ناشی از طول موج های بلند بکار رفته در رادار قدیمی مراقبت دریایی بریتانیا باشد که رادار منسوخ شده موج متری مارکنی TYP695 است که احتمالا در باندهاA یا B کار میکرد. رادارهایی پیشرفته تر از این نوع: رادار دو بعدی NEBO-SV ساخت شرکت نیتل روسیه در طول موجهای متری کار میکند و شرکت سازنده ادعا میکن که این رادار توانایی کشف بسیار دوربرد برضد هر گونه تهدید هوایی از جمله آنهای که از فناوری پنهانکار برخوردارند را دارد. 1L13-3 Nebo SV 2D radar براساس مصاحبه تلویزیون روسی با ایگور کرایلو سرپرست تیم سازندگان این رادار" ما میتونیم هواپیمای اف 117 رو به وضوح یک هواپیمای معمولی تجاری ببینیم" ضمن اینکه تکنولوژی این رادار برای استفاده در رادار 3D VLO/LO اس 300 PMU2 برای کشف اهداف در محدوده متوسط بکار رفته. برخی جزئیات رادار -وزن 48 تن برد در محدوده راداری حداقل از 50 کیلومتر تا ارتفاع 500 متری برد در محدوده راداری حداقل از 250 کیلومتر تا ارتفاع 10000 متری برد در محدوده راداری حداقل از 330 کیلومتر تا ارتفاع 27000 متری حد اکثر ارتفاع کاوش 40000 متر -توان مصرفی دو جنراتور دیزلی با توان تولید 30 کلیو وات -فرکانس ارسال امواج در طول موجهای متری باند VHF -سرعت گردش 3 تا 6 دور در دقیقه ---------------------------------------------------------------------------------------- 55Zh6-1 NEBO-UE 3D RADAR این رادار نیز روسی می باشد و ساخت همان شرکت نیتل که غول پیکر سه بعدی و برخلاف بسامد پایین خود . از کارایی رد گیری همسان با رادار های قدرتمند مایکروویو مانند AN/TPS-70 برخوردار است. این رادار با بردی معادل تقریبا 400 کیلوتر و ارتفاع پرواز 40 کیلومتر نیز میتونه تدبیر خوبی در برابر فناوری پنهانکار باشه .ضمن اینکه موشکهای ضد رادار امریکایی مثل هارم توان برخورد با این سامانه ها رو به دلیل داشتن آنتن های غول پیکر ندارند چون برای هدف گیری اهداف راداری کوچک طراحی شده اند. این سیستم نیز بصور ت تکمیل کننده سیستم اس 300 میتونه وارد عمل بشه. رادار AN/TPS-70 آمریکایی ---------------------------------------------------------------------------------------- طراحان رادار تلاش کرده اند تا روشهای نوینی در راه اندازی و بکار گیری سامانه های راداری بیابند. برای مثال کاوش سریع رادار های مرکب کاونده الکترونیکی این امکان را فراهم میاورد که رادار علایم ضعیفی را که نشان دهنده یک هدف آشکار نمیباشد راعلامت گذاری کند و پس از تکمیل کاوش خود به بازنگری این علایم بپردازد. این تدبیر بروی سامانه راداری شرکت اریکسون ماکروویو سیستم تعبیه شده است رادار سه بعدی چند پرتویی چابک به نام AMB جیراف یا همون زرافه به کار گرفته است که به همرا سیستم موشکی RBS23 بامزی بکار میرود.از یک برنامه اولویت دار بر ضد اهداف دشوار سود میجوید و میتواند یک هدف 0.1 متر مربعی را در حدود یک سوم برد معمولی یک رادار کشف نماید. ---------------------------------------------------------------------------------------- روشهای تکمیل نرم افزاری: چند سال پیش پژوهشگران به یک روش کاربری نوین دست یافتند که چگونه الگوریتم های نیازمند محاسبه زیاد به کشف هدفهای پنهانکار کمک میکنند. واین روش برای رادار های هوا به هوا بکار گرفته شده بود که میتواند در یک رادار زمینی بکار گرفته شود.در این روش رادار بجای رهگیری علائم مشکوک آشکار برای حقیقی بودن این اهداف پیش از کشف همه علائم دریافتی را واقعی میشمارد و کوشش میکند تا مسیر آنها را ارزیابی کرده که یک هدف واقعی یک رد گیری کامل و پایدار را نشان خواهد داد در حالی که علائم نادرست را میتوان بدلیل رفتار نامعقول و غیر واقعی آنها را بسلدگی حذف نمود. ---------------------------------------------------------------------------------------- کشف الکترو اپتیکی : معمولا در این روش از حسگرهای مادون قرمز فوق حساس که تا درجه زیادی خنک شده ند و یا موشک های هدایت تلویزیونی استفاده میشود که برای درگیری با اهداف پنهانکار راداری از فاصله نزدیک مناسبند. سیستم های ردگیری نمونه بهینه سازی شده جرناس یا همون راپیر بواسطه رهگیری الکترو اپتیکی توانست در نمایشگاه فارنبرو 1996 بمب افکن بی 2 را از فاصله 6 کیلومتری کشف کند. ---------------------------------------------------------------------------------------- سیستم های نسل آینده لیدار ها یا لیزر رادار ها: این سیستم ها میتوانند با کشف مقادیر موجود هیدروکربن ها در جو به عنوان تدبیری علیه فناوری پنهانکار بکار رود . طی مقاله ای که چندی پیش در مورد سنجش لیزری نوشته شده بود دهانه خروجی موتور های جت غلظتی معادل 100 برابر معمول جو زمین در خروج هیدروکربن ها دارند. در آخر طبیعی است که مرتبا روشهای پنهانکاری و رهگیری به دنبال هم یک چرخه باطل را طی خواهند کرد و مرتبا نحوه پنهانکاری عوض خواهد شد البته نحوه کشف هم همین طور. منابع : www.ausairpower.net www.fas.org ماهنامه صنایع هوایی شماره 107 سال 1379