بسمه تعالی پیشنویس: تعیین برنده بعد از پایان جنگ موضوع جالبی برای مطالعه است. شاید بزرگترین قسمت از پروپگاندای جنگ که به وسیله مردم تکمیل خواهد شد و همه در آن شرکت میکنند. اینجا قضاوت افراد دیگر خارج این جنگ حتی مهمتر از قضاوت ها نظرات طرفین درگیری ست.! متن ذیل رو پیش از ترور رهبر حزب الله لبنان نوشتم و بعد از عزل یوآو گالانت وزیردفاع اسراییل به زبان انگلیسی منتشر کردم و حالا نسخه فارسی در خدمت مخاطبان عزیز میلیتاری: مقدمه در موضوع انتخاب پیروز جنگ آنچه عیان است، تعیین برنده بر اساس اهداف از پیش اعلام شده، بر اساس گفته های رهبران، بر اساس تلفات طرفین و یا قوی و ضعیف و در آخرین شاخصه بر اساس دستاوردهای نظامی هست. اما در تمامی این ایده ها اهداف اصلی جوامع درگیر غایب است. آثار این مسئله را با نگاهی به وضعیت فکری حاکم بر اسراییل از دید نگارنده این متن بررسی میکنیم: 76 سال است که جامعه امنیتی-نظامی اسراییل نتوانسته است ردای جنگ را کنار بگذارد. زخم های کهنه و مرتب سرباز میکنند، و عفونت برتری طللبی نظامی این زخم ها را عمیقتر و غیر قابل درمان میکنند. بدیهی است جامعه ای که تنگ نظرانه بر پایه برتری قومیتی با تحقیر وتحکم بر دیگران بنا شود راهی به جز سلطه بر دیگران با جنگهای بی پایان نمی یابد. چنین جامعه ای در نهایت در اوج ضعف یا اوج قدرت در صدد یک جنگ نهایی برای کشتار یا برتری بر همگان خواهد بود راه دیگر مداراست که رادیکالیسم سیاسی-مذهبی اسراییل به آن تن نخواهد داد. برای پیروان صهیونیسم، جنگ بی پایان فقط با یک جنگ بزرگ تمام میشود. و انتهای چنین راهی از دو نتیجه معین فارق نیست، یا بر همه پیروز میشوند یا شکست سختی خواهند خورد. پیروز این جنگ منجی تلقی میشود و اگر جنگ را ببازند، پیروان متعصب نبرد نهایی به دنبال یک منجی تا آرماگدونی دیگر صبر خواهند کرد. چنین پایانی آنقدر آشکار است که نیاز به مطالعه اسرائیلیات ویا یافتن پیشگویی در کتب مذهبی ندارد. هر چقدر متعصبانه تر این پیروان خود برتربینی به دنبال تحقق اهداف خویش باشند، شوک هایی سخت تر و کوبنده تری از جهان پیرامون دریافت خواهند کرد و پیوسته بین آنها و آرزوهایشان فاصله خواهد افتاد. هر بار نامیدی های بیشتری نصیبشان میگردد، و بازگشت امید نیازمند یک منجی جدید است. این فرد به تازگی انتخاب شده به شکل به ظاهر دمکراتیک! راهی جز تحرک جامعه با دستاورد های کوتاه و موقتی برای بازسازی امید به نبرد ندارد. چرا که "صبر" جامعه ای که بر بنیاد پیروزی نهایی بر همگان بنا شده است را بسرعت میفرساید. آنهم در شرایطی که هنوز اسراییل راه بسیار درازی در پیش دارد!. منسجم و جنگجو نگاه داشتن چنین جامعه ای فقط با دستاورد های نظامی-امنیتی مکرر مهیا گردیده، آنهم در برابر ملت هایی که از نظر اقتصادی و تکنولوژی بسیار محروم تر از اسراییل هستن، به بیانی دیگر "مستضعف" که این عبارت در فرهنگ برخی ملت های کهن خاورمیانه مانند ایران مفهومی ویژه دارد به نحوی که آنرا در قانون اساسی خود وارد کرده اند. با این حال امیدی که با کشتار مستضعفین ایجاد شود، در صورت شکست از آنان ولو محدود ناامیدی بزرگی ایجاد خواهد کرد. آخرین شکست در 7 اکتبر، زخمی بس عمیق بود که بسادگی درمانی برای آن پیدا نخواهد شد. و این بار هر چه از جادو تکنیک است باید رو شود تا این زخم کاری عمیق تر نشود. که این برای اسراییل آغازگر نبردی شد برای بازگرداندن امید، که ما آنرا "نبرد دستاورد ها"ی نتانیاهو نامیده ایم. نبرد دستاوردها و تله پیروزی آنگاه که پیروزی کوچکی بدست آید، رهبران سرمست میشوند، جامعه مغرورگشته و فریب احتمال تکرارآن پیروزی را میخورند تا دراین عالم مستی زمینه شکست مجدد فراهم شود، دوباره غرور خدشه دار شده و ایمان به پیروزی سست شود. پس هر بار یک دستاورد جدید لازم است، و این چرخه بی پایان رفتارهای واکنشی به خرابکاری های خود ساخته صهیونیست ها، به معنای وجود یک راهبرد نامعین برای دستیابی به هدفی دستنیافتنی ست. جامعه ای که اراده ای ندارد، بخش تندرو و مذهبی آن به هیچ وجه علاقه ای پوشیدن لباس نظامی ندارد و میخواهد دیگرانی چون آمریکا و یا مزدوران و رشوه گیران و یا نیروی هوایی و در آینده لشکری از رباتها از راه دور! برایشان پیروزی به ارمغان آورد. پس از 7 اکتبر، هر بارکه جامعه اسراییل از نظر روانی تحلیل میرود و نمیتوان آنرا به تشدید نظامی دیگری برد، نتانیاهو با نمایش یک ترور از رهبران مقاومت و یا کشتارجدید و یا بمباران و منفجر کردن خانه های غیرنظامیان و در آخرین نمونه ها نمایشگاه موشک های ضدتانک به ظاهر غصب شده از حزب الله لبنان، از جامعه خود تمنی دارد که سست نشوند و امید را حفظ کنند. همچنان که این روند صهیونیسم را تبدیل به یک جانی بدون حد و مرز و اخلاقیات کرده و گفتمان حق دفاع از خود را به حق جنایت علیه دیگران بدل میکند، بدون آنکه متوجه باشند خوی انتقام جویی قومیتی و مذهبی که پیشتر زمینه ساز شکل گیری مقاومت منطقه در برابر آمریکا بوده است را تقویت کرده و به نسل های بعد منتقل میکنند. ایران و راهبرد مقاومت صهیونیست ها برای نظامی نگاه داشتن فضای فکری جامعه خود و کنترل امنیتی بر دارایی ها و منابع شهرک نشینان، هر از گاهی که دستاوردی برای اخذ شدن نمیابند، به سراغ ساختن دشمنانی از خود بزرگتر میروند، و گاهی بسیار بزرگتر. آخرین خبط آنها در حمله به کنسولگری ایران در سوریه مجبورشان کرده است که در یک جبهه با خطوط بسیار بزرگ به عملیات هوایی پرهزینه و کم نتیجه با آثاری هنگفت برعلیه امنیت ملی خود دست بزنند. این جنون برای دستاورد سازی آنقدر حماقت آمیز بوده است که موجبات شلیک بیش از 280 موشک و صده ها پهپاد و هزینه مقابله با آنان را برایشان به ارمغان آورده است. مقاومت اسلامی در خاورمیانه که همسو با ایران است از فضا نیامده است، همگی مردم باستانی خاورمیانه اند. رفتار نظامی فعلی که از آنان سرمیزند، حاصل جنایات آمریکا، اسراییل و سپس داعش است، پیشتر نفوذ شوروی به ایجاد مقاومت افغانستان و مجاهدین منجر شده بود، حال ایالات متحده و عوامل آن. فعالیت های جمهوری اسلامی ایران در حمایت از آنان به موجب اصل 154مندرج درقانون اساسی ایران است که ایرانیان حکومت خود را ملزم کرده اند بدون هیچ حد و مرزی از مستضعفان جهان در حد توانایی حمایت کند. آنچه که امروز به عنوان پروکسی های ایران یاد میشود، در واقع مردمان خاورمیانه اند که در برابر آمریکا، اسراییل، داعش و ... راهی جز کمک گرفتن از ایران نیافته اند. ایران تاکنون خود به شکل مستقیم وارد درگیری با اسراییل نشده بود، قوانین داخلی و همچنین فرماندهی کل قوا که فتوای جهاد به عهده ان است، اجازه چنین درگیری به ایران نداده بودند، حتی پس از 7 اکتبر نیز فتوایی برای جنگ با اسراییل با دفاع از غزه و لبنان از سوی مراجع شیعه صادر نشده است. اما حماقت بزرگ اسراییل برای ترورهنیه در تهران، باعث شد که ایران نیز خود پا به عرصه مقابله نظامی با اسراییل بپردازد. این اقدام صهیونیست ها، کمک شایانی به راهبرد مقاومت است که به دنبال ایستادگی طولانی تا فرسوده سازی جامعه اسراییل و بنیاد روانی آن در صحرای نبردهای بی نتیجه و بی پایان است. اسراییل نتانیاهو میرود که اکثریت یا شاید همه این نبردها را پیروز شده اما بازنده نهایی جنگ باشد، جنگی که گفتمان اصلی آن یعنی صهیونیسم هدف اصلی مقاومت اسلامی منطقه است نه صرفا آزاد سازی سرزمین های اشغال شده. مادامی که جنون دستاورد آنهم برعلیه گروه های مقاومت از ملزومات ابقای صهیونیسم گردد، پادتزی خواهد بود که ماهیت کارکردی آن ایجاد گروه های مقاومت در خاورمیانه و دوام ایده های آنان است، در حالی که صهیونیسم خود را مصروف جنگ های انحرافی با دستاوردهای موقت کرده و عملا به یک دولت شکست خورده تبدیل میگردد. worior@military.ir For ENG: t.me/M_S_A_institute

با این وضع حمله ای که دیدیم و البته ستون کشی ها و نوع خودروها واقعا اگر چند پهپاد مسلح در کلاس مهاجر هم باشه و یا روسیه تعداد محدودی از کوادهای انتحاری ( دیگه اینجا بحث اخلال و جمینگ و اینها هم مطرح نیست و فیبر نوری و ... هم نیمخواد ) را روانه کنه و انسجامی باشه تلفات خوبی میشه از این موش های اردوغان گرفت. ( مزدورانی که عملا نقش های متعددی دارند برای شخص اردوغان و البته جدیدا اسقاطیل از جمله انحراف اذهان در مواضع خفت بار ترکیه در موضوع قدس و فلسطین و روابط پایدارش با اسقاطیل و جالبه بعد از جنجال خبر تحویل نیروهای به درک واصل کننده صهیونیستی که در امارات کشته شده به امارات ( عملا با واسطه به اسقاطیل ) ) ارتش سوریه باید به ابزارهایی تجهیز بشه از جمله کوادهای انتحاری و پهپادها تا بتونه خودش هم مستقل مقاومت کنه. نیروهای ارتش آزاد سوریه و ترکیه هم بیکار نخواهد نشست. اردوغان از در حاشیه بودن خسته شده گویا.

با سپاس از مدیریت محترم انجمن میلیتاری ==================== ساعاتی بعد از اعلام اتش بس بین رژیم صیهونیستی و رزمندگان مقاومت لبنان .گروههای تکفیری و مسلحین زیر پرچم هیئت تحریر الشام بزرگ ترین عملیات خود را بعد از سال 2020 با مشارکت چند هزار فرد مسلح در غرب حلب آغاز کردن . با وجود تجمع نیروهای مسلحین درا ین منطقه و انتشار اخباری مبنی بر احتمال حمله مسلحین از دو ماه پیش اما ارتش سوریه تدابیر لازم را برای مقابله با این حمله اتخاذ نکرده بود . بعد از شروع حملات در عرض چند ساعت مسلحین موفق شدن حدود 10 شهرک و روستا را با کمترین مقاومت در غرب حلب به تصرف خود دراورده . و بعد از ظهر خود را به 6 کیلومتری دروازه های شهر حلب رسانده اند (مسلحین بین 5 تا 6 کیلومتر در عمق مواضع سوریها نفوذ کرده اند ) گروه تحریرالشام در جهت مقدمه سازی برای این حمله با تخلیه بی سر و صدای ساکنین محلی صدها تن از اعضای خود را در خانه هاو مناطق مسکونی نزدیک خطوط ارتش سوریه مستقر کرده و این افراد به عنوان نیروهای خط شکن سنگرهای مقدماتی سوریها را تصرف و در ادامه چند هزار فرد مسلح سوار بر خودروهای زرهی و وانت بارها به عمق مواضع ارتش سوریه نفوذ کردند . با شروع حملات نیروی هوایی سوریه و روسیه حملات خود را اغاز کرده و بنا بر گزارشات با گذشت زمان بر شدت این حملات در کنار حملات توپخانه ایی افزوده می شود. منابع سوری از گسیل هزاران نیروی ارتش بخصوص واحدهای از لشگر 25 نمر به این مناطق خبر دادن و مدعی شدن ضد حملات در چند ساعت آینده اغاز خواهد شد . البته در حومه شهر سراقب هم تحرکاتی از سوی مسلحین گزارش شده است و ممکن است یک محور دیگر از سوی این گروههای بر ضد ارتش سوریه باز شود اما از نکات جالب این حمله با وجود ینکه حمله با چراغ سبزو هدایت ترکیه صورت گرفته است اما گروهای طرفدار ترکیه و مزدوران ان تا این لحظه در این حمله شرکت نکرده اند اردوغان امروز از امادگی این کشور بر پاکسازی مرزهای ترکیه از کرانه های دریایی مدیترانه تا مرزهای ایران را از تروریستها اعلام کرده است . ممکن است این حمله پیش زمینه حمله ترکیه به اکراد در شمال سوریه باشد مسلحین اعلام کرده اند محمد الجولانی سرکرده تحریرالشام نقشی در هدایت این عملیات ندارد. در حدود یکسال اخیر اختلافات داخلی زیادی بین مسلحین تحریرالشام به وجود اماده است صرف نظر از اهداف میدانی این عملیات با توجه به اختلافات داخلی و همچنین تضعیف روحیه افراد مسلح در 5 سال اخیر در سوریه این عملیات می تواند بر بخشی از این اختلافات سرپوش گذاشته و همچنین باعث وحدت گروههای تکفیری و مسلحین شود پیشروی های صورت گرفته مسلحین قبل از حمله بعد از حمله حملات هوایی روسها و سوریها عزیمت مسلحین به سوی خطوط نبرد و تصرف مواضع سوریها سه سرباز شهید ویک اسیر سوری حمله ناکام یکی از واحدهای خط شکن گروههای تکفیری به مواضع ارتش سوریه با بر جای گذاشتن حداقل 10 تا 13 کشته به نظر میرسد یکی از نیرو واگنر روسیه در درگیریهای غرب حلب جان باخته است نیرویی هوایی سوریه با بمباران یکی از محل استقرار مسلحین در خطوط درگیری علاوه بر کشته وزخمی کردن دهها فرد مسلح چندین خودرو زرهی انان را منهدم کرد (خبر توسط منابع مسلحین بصورت ضمنی تایید شده است ) فعلا به لطف سوخو 24 های سوری و روسی مهاجمین متحمل تلفات نسبتا سنگینی شده اند . تا این لحظه 75 کشته و 100 زخمی

خیلی جالبه که حالا که اسرائیل حزب الله رو وادار به پذیرش واقعیت های موجود در صحنه جنگ و دولت لبنان رو ناچار به پذیرش قطعنامه 1701 کرده هیچ یک از عزیزان تحلیلی ارائه نمی کنند. پارسال همین موقع ها بود که در تاپیک غزه همه از بازکردن جبهه شمالی بر علیه اسرائیل صحبت می کردند و امسال که جبهه شمالی مورد ادعای بزرگواران عملا تبدیل به کشتی به گل نشسته در میان طوفانها شده هیچ کسی راه کار جدیدی برای ارائه نداره.... بزرگترین پیروزی سیاست خارجی اسرائیل این نبود که چند تا ده و دهکده در جنوب لبنان رو تخریب کرد یا به صورت موقت اشغال کرد تا لبنانی ها رو بر سر میز مذاکره بنشونه. بزرگترین دستاورد نتانیاهو این بود که : الف: بر خلاف تصور دوستان ثابت کرد اسرائیل می تواند و اراده دارد تا در یک درگیری طولانی مدت وارد بشود بدون اینکه هزینه های سیاسی یا اقتصادی اون رو بخواهد وارد معادلاتش بکند. یادمه یه زمانی کیهان نوشته بود که ما ماشینی هستیم که توی سرازیری فرمون مون رو کندیم تا ببینیم کی جرأت داره با ما شاخ به شاخ بشه (نقل به مضمون). نتانیاهو عملا این استراتژی رو در صحنه پیاده کرد و به صورت الگویی برای آیندگان درآورد. ب- لبنان رو وارد یه دوره تازه از جنگهای داخلی کرد. تا دیروز دولت لبنان خودمختاری حزب الله رو به صورت دوفاکتو قبول کرده بود. از امروز هر حرکت نظامی حزب الله یعنی اعلان جنگ به دولت لبنان و در نهایت تا مدتها باید شاهد درگیریهای و بن بستهای سیاسی در لبنان باشیم. لبنان همین الان هم از نظر اقتصادی وضعیت خیلی خوبی نداره و این کشمکشهای داخلی وضعیت اقتصادی اون رو بدتر هم خواهد کرد. ج- در عمل نشان داد که سیاست خارجی ایران، مبنی بر استفاده از پروکسی هاش برای محاصره نظامی اسرائیل، یک سیاست شکست خورده است. و از اونجایی که ایران ،مثل همیشه، یک پلن بی نداره سیاستگذاران ایران باید مدتها سردرگم باشند تا شعارهای ضداسرائیلی خودشون رو چگونه از مرحله شعار به مرحله عمل در بیاورند. د- نه تنها نشون داد که پروکسی های ایران در عمل تاثیر چندانی در معادلات ندارند بلکه در عمل نشون داد که تنها نقطه برتری ایران، یعنی موشکهای بالستیک دوربرد، هم اون بازدارندگی مورد نیاز ایران رو تأمین نمی کنند. (دوستان درباره ضعف اسراتژی ایران در این حوزه قبلا به صورت مفصل بحث کردند و نیازی به تکرار نیست). شاید از نظر بعضی حمله هوایی پنجم آبان یک عملیات کوچک ایذایی بوده اما مهم خود عملیات نیست. مهم پاسخ ایران است و پاسخ ایران تا به امروز هیچی بوده و بعید است که با تعویض رییس جمهور آمریکا در آینده نزدیک این هیچی تبدیل به همه چی بشه. ه- اما مهمترین درس اسرائیل هیچ کدوم از موارد بالا نبود. مهمترین درس اسرائیل، به عنوان یک نیروی پیشروی نظامی در منطقه، یادآوری این نکته بود که نه سلاح و نه نفرات و نه سیاست و نه حتی بمب هسته ای هیچ کدوم مهم نیست مگر اینکه تمامی عوامل موثر در جنگ در زمان بندی مناسبی استفاده بشوند. از روز هفتم اکتبر پارسال تا به امروز تمامی اعمال نظامی و تحرکهای دیپلماتیک اسرائیل به دور از عجله و با صبر و یک زمان بندی دقیق انجام شدند. زدن کنسولگری ایران در دمشق، ترور هنیه در تهران، ترور سید در بیروت، ماجرای پیجرها، بازکردن جبهه شمالی، بستن مرزهای غزه و .... همه تحت یک برنامه زمان بندی دقیق انجام شدند تا نتیجه بازی رو به اینجا برسونند که رسوندند. حالا اسرائیل مونده و یک تنفس 60 روزه تا سر فرصت نوک پیکان رو برگردونه به سمت غزه.... یه 60 روزی صبر کنیم تا ببینیم چی میشه.

پاک 36 دمیدن روح المانی در کالبد روسی قسمت اول بعد از تهاجم آلمان به شوروی در تابستان 1941 ارتش آلمان با تانکهای جدید شوروی که دارای توپهای قوی تر و از همه مهم تر زره ضخیم بودن روبر شد تانکهای تی 34 و کی وی 1. این تانکهای زره بین 50 تا حداکثر 100 م م را داشتن. زره شیب دار ضخیم این تانکها درجه خوبی از حفاظت را به آنها در برابر تانکهای آلمانی که اکثرآ به توپهای 37 م م و 50 م م مجهز بودن میداد . ارتش آلمان نیاز به یک اسلحه قدرتمند داشت که از فاصله مناسب توان نفوذ از روبرو را در زره ضخیم تانکهای روس داشته باشد . در آن زمان توپهای 88 م م فلک این وظیفه رو بر عهده داشتن اما این توپهای سنگین بوده و در تعداد کم در اختیار برخی از یگانها بوده همچنین توپ های 88 م م علاوه بر نقش ضد زره نقش دفاع هوایی و توپخانه صحرایی را هم ایفا میکرد. آلمانها از قبل از تهاجم به شوروی کار بروی ساخت توپ 75 م م لوله بلند PAK 40 را آغاز کرده بودن اما این توپ اواخر سال 1941 وارد چرخه تولید و چندین ماه هم باید صرف تولید انبوه و آموزش خدمه میشد. تا زمان تولید ابنوه این تولید این توپ دست یافتن به یک راه حل مناسب ضروری بود. کی وی 1 تی 34 مدل 1941 با حمله ورماخت به شوروی و پیروزهای درخشان در ماه های ابتدایی نبرد در عملیات بارباروسا حجم بسیار زیادی از ادوات نظامی ارتش سرخ به غنیمت در آمد یکی از این ادوات توپ 76 م م مدل 1936 ( که اف22 نام داشت) بود این توپ در نقش پشتیبانی نیروهای یپاده و توپخانه صحرایی با برد 14 کیلومتر عملکرد خوبی داشت در نقش ضد زره هم توان نفوذ 75 م م در 500 متر 67 م م در هزار متر و 60 م م زره در فاصله 1500 متری را با گلوله های AP داشت خود توپF22 در شوروی در سال 1936 تولید شد و به دلیل پیچیده وگران بودن بعد از 3 سال خط تولید ان متوقف شد در این مدت چیزی در حدود3 هزار توپ f22 تولید شد روسها با توجه به قابلیتهای ضد زره این توپ تصمیم گرفتن که 10 تیپ توپخانه ضد تانک که هر کدام مجهز به 48 توپ F22 بود را به تشکیلات نظامی خود اضافه کنند توپ اف22 سربازان آلمانی در حال بررسی یک توپ غنیمتی اف 22 در تابستان 1941 دو تانک کی وی یک به همراه یک توپ اف 22 آسیب دیده و منهدم شده ارتش سرخ در پاییز 1941 طبق گزارشات در اوایل عملیات بارباروسا چیزی در حدود 2300 توپ در خطوط درگیری در اختیار واحدهای شوروی بود که بعد از حدود 6 ماه از شروع نبرد تقریبا تمام این توپ های یا منهدم ویا به غنیمت گرفته شدن براورد می شود ارتش آلمان موفق شده است در حدود 1000قبضه توپ F22 را به غنیمت بگیرد توپ ّF22 نظر آلمانها را بخود جالب کرد. اما همچنان برخی معایب داشت یکی از این معایب قدرت کم ضد زره آن بود به طور مثال توپ 50 م م PAK 38 توان نفوذ در زره بین 100 م م تا 45 م م از فاصله 100 متری تا 1500 متری با گلوله های معمولی AP را داشت این توان با گلوله های APC بین 96 تا 49 م م و با گلوله های APCR بین 149 تا 48 م م بود هر چند پر کابرد ترین و در دسترس ترین گلوله AP بود توپ 50 م م پاک 38 از دیگر معایب آن سپر محافظتی توپچی بسیاربالا بود . و زمانی که خدمه قصد شلیک به صورت مستقیم را داشتن برخی اوقات برای دید بهتر حالت خمید و درازکش را انتخاب میکردن که اصلا برای یک توپ ضد زره مناسب نبود . مهندسین آلمانی با بررسی این توپ متوجه شدن با تغییراتی که حداقل هزینه های اقتصادی وفنی را داشته باشد می توانند حداکثر استفاده را از توپ اف22 داشته باشندبرای این منظور سپر بخشی بالای را برداشته/ زره های برش خورده و همچنین سپر استاندارد توپ 50 م م پاک 38 برای پوشش بخش پایینی استفاده کردن ریل چرخ دستی را به سمت چپ توپچی در کنار سایت نشانه روی قرار دادن . همچنین سایت نشانه روسی با سایت نشانه روی توپ پاک 38 تعویض کردن اولین توپهای بهینه شده در اوخرا سال 1941 آماده شده این توپ ها از مهمات استاندارد ساخت شوروی در ابتدا استفاده می کردن . توپ جدید FK36 نامگذاری شده . هر چند آلمانها معمولا برای توپهای که اختصاصا نقش ضد تانک را ایفا میکردن از PAK استفاده کرده حالا نوبت آزمایش واقعی در میدان جنگ رسیده بود توپ های به واحدهای آلمانی آفریکا کورپس (سپاه آفریقا) در شمال آفریقا و همچنین به واحدهای در جبهه شرقی تحویل داده شد در اوت 1941 فرماندهی سپاه افریقا کورپس در شمال افریقا در خواست یک توپ متحرک صحرایی را داشت که بتواند در خارج از جاده حرکت کند وعلاوه بر قابلیت ایفایی نقش توپخانه صحرایی توان ضد زره مناسبی هم داشته باشد . برای برآورده کردن این در خواست قرار شد توپ f22 را سوار بر شاشی کشنده سنگین وزنSdkfz6 شود 3-Sd Kfz6 برای سرعت بخشیدن به روند ساخت اسلحه خودکششی ضد تانک، طراحی آن تا حد امکان ساده شد. اسلحه به همراه چرخ ها بر روی سکوی آماده شده در پشت کشنده (تراکتور ) Sd Kfz6 نصب شده بود. برای محافظت از خدمه توپ در برابر گلوله و ترکش، یک کابین بدون سقف زرهی از ورقه های 5 میلی متری تعبیه شد. حفاظت از جلوی توپ هم توسط یک سپر زرهی تامین می شد توپ خودکششی جدید 3-Sd Kfz6 نامیده شد وتنها 10 دستگاه از ان تولید شد .به دلیل تولید کارگاهی این توپ خود کششی کاستی ها زیادی داشت ولی با این وجود طبق گزارشات تا فاصله 2 هزار متری خودرو های زرهی و تانک های سبک انگلیسی را می توانست منهدم کند همچنین در فاصله هزار متری توان شکار کردن تانک ماتیلدا ( به عنوان زرهپوش ترین تانک عملیاتی انگلستان در 1941 با زره 80 م م در جلوبدنه وبرجک) را داشت. تانک ماتیدا در شمال آفریقا انگلستان به سرعت واکنش نشان دادو به واحدهای زرهی خود توصیه اکیدا کرد که در مناطقی که احتمال حضور این توپ خودکششی وجود دارد از عملیات پرهیز کنند . تا اوایل دسامبر 1942 تمام این توپهای خودکششی در بمباران های هوایی و یا درگیری نابود شدن 3-Sd Kfz6 نابود شده در شمال افریقا بعد از این عملکرد 117قبضه توپ کششی پاک 36 در مارس و می 1942 به واحدهای سپاه آفریقا محلق شد. اولین استفاده رزمی از این توپ کششی در نبرد اول غزاله بود. ژنرال فیلد مارشال رومل متوجه شد واحدهای زرهی انگلیسی در جناح چپ خط غزاله قرار دارند به همین دلیل آنها را به سادگی دور زد و واحدهای آفریکا کورپس به سادگی به خطوط انگلیسی ها در محور راست دژ غزاله نفوذ کردن .بعد از این حمله سریع واحدهای تیپ23و 4 زرهی انگلستان دست به یک ضد حمله زرهی در منطقه بئر حکیم زدن جایی که ژنرال فیلد مارشال رومل با خودرو زرهی خود پیامی رادریافت کرد که تانک های تیپ 23 ارتش انگلستان در حالی نزدیک شدن به خطوط خودی هستن با بررسی نقشه توسط ژنرال رومل او متوجه شد واحدهای انگلیسی فاصله چندانی با او ندارند و همچنین تنها یک توپ ضد تانک پاک 36 در این موقعیت در 2 کیلومتر جلوتر از واحدهای اصلی آلمانی سنگر گرفته است نبرد غراله ژنرال رومل شخصا خود را به این قبضه توپ رسانید 5 خدمه توپ پاک 36 یک ماشین زرهی Sd.Kfz. 250 را مشاهد کرده که در حال نزدیک شدن است بعد از توقف با کمال تعجب دیدن که خود ژنرال فیلد مارشال رومل است . ژنرال رومل بدون هیچ درنگی به خدمه توپ اعلام کرد واحدهای زرهی انگلیسی در حال نزدیک شدن هستن وتنها یگان آلمانی در منطقه این توپ ضد تانک است وبه هر قیمتی که شده این ضد حمله باید دفع شود در غیر اینصورت امکان انهدام برخی از واحدهای آلمانی در حمله این تیپ زرهی وجود دارد این توپ متعلق به هنگ 104 مکانیزه از لشگر مشهور 21 پانزر بود در بین این پنچ خدمه ستوان گانتر هالم که تکخال مشهور پاک 36 حضور داشت او پیش از این موفق شد دوتانک انگلیسی رامنهدم کندو نشان صلیب آهنین 2 را دریافت کند هالم و همرزمانش به همراه توپ پاک 36 اما شاهکار هالم در نبرد غزاله ثبت شد جایی که در نه دقیقه موفق شد 9 تانک ولنتاین آنگلیسی تیپ 23 را شکار کند بعد از شکار این نه تانک موقعیت او توسط تانکهای انگلیسی کشف و مورد هدف قرار گرفته توپ پاک 36 آسیب و خدمه مجروج شدن و با هدف قرار گرفتن این توپ واحدهای تیپ 23 پیشروی را مجددا از سر گرفته اما ستوان هالم با وجود مجروحیت بعد از اینکه متوجه شد توپ پاک قابلیت شلیک وهدف گیری را دارد حمله به واحدهای زرهی انگلیسی را از سرگرفت و موفق شد 6 تانک دیگر را منهدم کند و در مجموع با انهدام 15 تانک تیپ 23 حملات این واحد انگلیسی را سرکوب کرد . گفته شده این تصویر سنگر استتار شده توپ پاک جوخه هالم در نبرد غزاله است به علت این موفقیت بزرگ در سن 19 سالگی شخصا توسط فیلد مارشال رومل نشان صلیب شوالیه را دریافت کرد (( البته دو روایت از نحوه مطلع شدن تیم ستوان گانتر هالم از نزدیک شدن تانک های انگلیسی وجود دارد یکی راویت بالا که در دو منبع به نقل از خود ستوان بیان شده بود. ولی در بیشتر منابع حرفی از ژنرال ورمل به میان نیامده ویا خودتیم ضد زره متوجه نزدیک شدن تیپ 22 زرهی انکلستان شده ویا از طریق دیده بان ها به آنها اعلام شده بود ) هالم و انهدام 15 تانک ولنتاین تیپ 23 ارتش انگلستان هالم در هنگام دریافت نشان صلیب شوالیه از ژنرال رومل هالم در سال 2011 (تولد 1922 درگذشت 2017) با وجود بهینه شدن توپ جدید واستفاده موفقیت آمیز آن در شمال آفریقا و شوروی اما همچنان در نقش ضد تانک انتظارات آلمانها را براورده نمی کرد بخصوص این توپ نمی توانست از روبرو تانک ها کی وی 1 و تانک جدید چرچیل انگلیسی را شکار کند . مهندسین آلمانی برای رفع این عقب بزرگ سریع دست به کار شدن وایده نسبتا جدیدی را را ارائه کردن ترکیب دو توپ در یک توپ ادامه دارد منبع MILITARY.IR

میگ1.42 پاسخ شوروی بهF-22 Raptorیا افسانه ایی فراموش شده؟ قسمت اول مقدمه در اواسط دهه 1970، صنعت هوانوردی و دفاعی شوروی سه برنامه بلندپروازانه تحقیق و توسعه را آغاز کرد که هواپیمای جنگی در خدمت نیروی هوایی شوروی(VVS) و نیروهای دفاع هوایی شوروی (PVO) در دهه 90 را مشخص می کرد.این3 برنامه به ترتیب: I-90 (Iztrebytel 90، جنگنده دهه 90)، Sh-90 (Shturmovik، هواپیمای تهاجمی 90) و B-90 (Bombarderosky، بمب افکن دهه 90)بودند. این سه برنامه شامل تلاشی بسیار گسترده با همراهی مؤسسات متعددی بود که تحولات نظری و تجزیه و تحلیل داده ها را انجام می دادند و سعی می کردند روند توسعه هواپیماهای جنگی را پیش بینی کنند. در آغاز سال 1981، USAF (نیروی هوایی ایالات متحده) برنامه ATF (جنگنده تاکتیکی پیشرفته) را برای مقابله با تهدیدات جدید شوروی مانند جنگنده های Su-27 و MiG-29 و SAMهای (مثل اس300)دوربرد راه اندازی کرد. در اواسط دهه 1990، دو رقیب، لاکهید و بوئینگ موفق شدند دو طرح مفهومی YF-22 و YF-23 را ارائه کنند که اولین پرواز خود را و به ترتیب 27 آگوست 1990و 29 سپتامبر 1990 انجام دادند برنامه جنگنده I-90 - پاسخ شوروی به برنامه ATF USAF - در ابتدا شامل حداقل پنج مرکز تحقیقاتی شوروی بود و کار بر روی جنگنده نسل پنجم روسی از اوایل دهه 1980 آغاز شد. مدلی از جنگنده نسل پنجم شوروی در طول آزمایشات در تونل باد SIbNIA (موسسه تحقیقات هوانوردی سیبری SA Chaplygin). با این حال، سرعت کار در دفاتر طراحی حداقل در ابتدا کمتر از ایالات متحده بود، به دو دلیل: دفاتر طراحی میگ و سوخوی مشغول بهینه سازی آخرین محصولات خود - Su-27، MiG-29 و MiG-31- برای تولید سریالی و ورود قریب الوقوع به خدمت بودند. علاوه بر این، در دهه‌های 1970 و 1980، کار بر روی هواپیماهای جنگی آینده برای ناوهای هواپیمابر پروژه 1143.5 که قرار بود در پایان دهه 1980 وارد خدمت شوند، به شدت آغاز شد. فقط از سه دفتر طراحی (OKB) دعوت شد، Mikoyan، Sukhoi و Yakovlev. با کمال تعجب، یوگنی ایوانف، طراح عمومی سوخو، از شرکت در I-90 خودداری کرد، زیرا او کاملاً معتقد بود که نسل چهارم جنگنده T-10 در حال توسعه آن زمان، که نمونه اولیه Su-27، شوروی بود. جنگنده ایی مناسب برای دهه 90 و مشتقات آن تا قرن بیست و یکم برای شوروی کفایت می کند. زمان تا حدی زیادی صحت حرفش را ثابت کرد، اگرچه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و مشکلات اقتصادی روسیه در طول دهه 90 و بخشی از دهه 2000 به اثبات حرف او کمک کرد. با این حال، با اصرار وزارت صنعت هوانوردی، سوخو در نهایت در برنامه I-90 شرکت کرد. مشخص نیست که او این کار را با S-22 تک موتوره انجام داد یا با S-32 دو موتوره، ولی هر دو مجهز به بال های منفی (رو به جلو)بودند سوخو S-32 که سرانجام به عنوان هواپیمای تحقیقاتی آزمایشی S-37 Berkut در سال 1997 پرواز کرد. مدعی دیگر Yakovlev بود که مدلش بیشترین تاکید را بر پنهان کاری داشت، با بخش جلویی بدنه بسیار شبیه به F-22. طرح یاکولف یک جنگنده تک موتوره و بردار رانش با پیکربندی بال دلتا،کانارد رو به جلو و دو باله دم به شدت متمایل به بیرون بود. چیزی که جنگنده یاکولف را حذف کرد تک موتوره بودن آن بود، زیرا ارتش شوروی یک جنگنده چندمنظوره دو موتوره می خواست. سرانجام، در حدود سال 1983، پیشنهاد میکویان انتخاب شد، یک جنگنده دو موتوره مجهز به بال دلتا و کانارد، با ورودی هوای شکمی گوه‌ یا V شکل. میکویان به این دلیل انتخاب شد که پیشنهاد او در مقایسه با جنگنده بال منفی سوخو - (در آن زمان دفتر طراحی سوخو با خانواده Su-27، Su-25 و Su-24 بسیار شلوغ‌ بود )- ریسک کمتری داشت طرح یاکولف برای برنامه I-90. موارد اصلی خواسته شده جنگنده نسل پنجم شوروی آینده مانورپذیری فوق العاده، قابلیت سوپرکروز و رادارگریزی بود. جنگنده جدید باید دارای نسل جدیدی از سلاح ها و معماری جدید اویونیک با هوش مصنوعی بود. نکته قابل توجه، بر خلاف ATF، بر توانایی عملیات در شرایط میدانی از فرودگاه های آماده نشده و سادگی تعمیر و نگهداری نیز در آن تاکید شده است. اگرچه پس از مطالعات اولیه، I-90 دارای الزامات مشابه با ATF بود، برخی از ویژگی های خاص نیز در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده های موجود در مورد هواپیماهای رادارگریز ایالات متحده در حال خدمت یا در حال توسعه در آن زمان - F-117، ATB و ATF - نشان داد که سطح فناوری مورد استفاده نباید خیلی بالا باشد و فناوری رادارگریز فقط باید زمانی مورد استفاده قرار گیرد که به طور قابل توجهی با سایر ویژگی های مهم هواپیما تداخل نداشته و ظرفیت تولید و عملیات آن را تضعیف نمی کند(اولویت با رادار گریزی نبود درست برعکس ایالات متحده). این تفاوت اصلی بین اتحاد جماهیر شوروی/روسیه و ایالات متحده است: در حالی که در ایالات متحده با ATF آنها یک هواپیمای تهاجمی داشتند که می‌توانست بر فراز قلمرو دشمن با قابلیت‌های رادارگریز آن برای جلوگیری از شناسایی توسط SAM پیشرفته شوروی عملیات کند. جنگنده‌های شوروی I-90 باید قادر به پرواز در فواصل طولانی، با قابلیت‌های تهاجمی دوربرد و با سرعت مافوق صوت بدون استفاده از پس‌سوز بودند.( کروز)، که در آن فناوری رادارگریز فقط اندکی از برد رادار دشمن را بکاهد. ایده این بود که بتوانیم از فاصله ایمن به دشمن حمله کنیم و قبل از تبدیل شدن به یک تهدید، آن را نابود کنیم. در صورت رویارویی با ATF، جنگنده شوروی باید از تجهیزات جنگ الکترونیک خود برای جلوگیری از توانایی جنگنده دشمن برای درگیری با آن استفاده کند، تا زمانی که فاصله بین آنها کاهش یابد و پس از آن وارد نبرد هوایی نزدیک شود (مفهومی شبیه به میگ 29 شوروی که در آن زمان به طور قابل توجهی بهتر از نمونه های غربی خود بود). تقاضا برای مانورپذیری شدید در این جهت به معنای توانایی پرواز پایدار با زاویه شتاب حداقل 60 درجه بود. همانطور که قبلا ذکر شد، با توجه به وسعت قلمرو اتحاد جماهیر شوروی، قابلیت سوپر کروز به وضوح مورد نیاز بود. پس سوز فقط در مسافتهای های کوتاه یا در مانورهای نبرد هوایی مورد استفاده قرار می گرفت. در برنامه I-90، مهندسان TsAGI تنظیمات زیادی را برای I-90 آینده مطالعه کردند. در نهایت بال دلتا با کانارد، دو موتوره در دو نوع، یکی مجهز به ورودی هوای شکمی به شکل "V" یا گوه و دیگری مجهز به ورودی های هوا،به سبک MiG-25 توسعه جنگنده MIG چند ماموریتی در آغاز دهه 80، قبل از اینکه VVS( نیروی هوایی شوروی ) تصمیم بگیرد کدام OKB(دفتر طراحی) مسئول جنگنده نسل پنجم آینده خود خواهد بود، OKB MiG مطالعه پارامترهای کلی یک MFI جدید (Mnogofunkcyonalni Frontovoy Istrebel، جنگنده تاکتیکی چند منظوره) را آغاز کرد. به نام Izdeliye 5.12 (محصول 5.12). این یک هواپیمای کاملاً جدید بود که برای تبدیل شدن به بهترین در کلاس خود در سراسر جهان طراحی شده بود. این هواپیما قرار بود دو موتوره، بزرگتر از میگ-29 باشد و قرار بود به عنوان جانشین رهگیرهای دوربرد MiG-31 و MiG-31M عمل کند، اما برخلاف فاکس‌هاوند، مجهز به قابلیت مانور فوق العاده بود.که برای نبردهای نزدیک هوایی و همچنین توانایی انجام ماموریت های هوا به سطح ضروری است. به موازات جنگنده سنگین MFI، میکویان روی جنگنده سبک (LFI Lyohkiy Frontovoy Istrebel، Light Tactical Fighter) به نام Izdeliye 4.12 کار کرد. LFI و MFI باید بیشترین تعداد اجزای مشترک را داشته باشند. به همین ترتیب، MFI قرار بودورژنهای مختلف تخصصی برای جایگزینی، در میان سایر هواپیماهای جنگی، MiG-31 در ماموریت های رهگیری و Sukhoi Su-24 Fencer در ماموریت های ضربتی عمقی را داشته باشد. برخی از پیکربندی های اولیه آزمایش شده در تونل باد TsAGI، . این یکی از مراحل پایانی است که در آن مزایا و معایب ورودی هوای شکمی و ورودی‌های هوای جانبی مقایسه شد. با پیشرفت مرحله تحقیق و توسعه دو پروژه، هزینه ها به دلیل پیچیدگی که معمولاً با پروژه های هواپیماهای پیشرفته مرتبط است افزایش یافت. در نتیجه، دولت شوروی برنامه وظایف ترکیبی را در سال 1983 با هدف به حداکثر رساندن کارایی و توسعه سیستم‌ها و فناوری‌های جدید برای استفاده در انواع هواپیماها ایجاد کرد. همانطور که قبلا ذکر شد، در آن سال میکویان به پیمانکار اصلی برنامه I-90 تبدیل شد که اهمیت آن با گنجاندن آن در برنامه اقتصادی پنج ساله شوروی نشان داده شد. دفتر طراحی به زودی مشخصات اولیه جنگنده های جدید MFI و LFI را تدوین کرد. مطالعات برای طراحی اولیه MFI و LFI شامل حجم زیادی از مطالعات نظری و تحقیقات تونل باد توسط مهندسان TsAGI (موسسه آیرودینامیک مرکزی NY Zhukovsky) بود. با پیشرفت کار تحقیقاتی، مهندسان TsAGI بر روی ورودی‌های هوا متمرکز شدند که در مانورهای با زاویه تند تا حد امکان مؤثر باقی می‌ماند، در ابتدا به این نتیجه رسیدند که آنها باید در قسمت پایین بدنه با استفاده از یک شکل گوه‌ - یا «V» قرار گیرند. ”- یا در طرفین پشت کابین. هر دو گزینه به شدت در تونل های باد آزمایش شدند. در نهایت، مهندسان TsAGI به میکویان یک پیکربندی بال دلتا مرکب، با جارو کردن 45-50 درجه، صفحات کانارد، هندسه متغیر ورودی هوای شکمی به شکل "V"، محل اسلحه داخلی،پیشنهاد کردند. تسلیحات، نازل های اگزوز بردار رانش(ترجیحاً از نوع مستطیلی) و قابلیت STOL. آزمایش یک ورودی هوای گوه ای شکل در تونل باد TsAGI SVS-2. تقریباً تمام ورودی های هوایی همه هواپیماها و موشک های کروز توسعه یافته در اتحاد جماهیر شوروی و روسیه در این تونل آزمایش شدند. برای MiG MFI، پیکربندی یکپارچه بدنه مانند MiG-29A و طرح اصلی جنگنده سوخو T-10، که بعدها Su-27 بود، نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. ورودی هوای گوه ای که برای MiG 1.42 برنامه ریزی شده بود قبلاً در اوایل دهه شصت در MiG Ye-8 تأیید شده بود. در این مرحله، مدل‌های مختلفی برای ارزیابی RCS، مکان‌های مختلف برای جوی استیک خلبان، زوایای مختلف برای صندلی پرتاب و حتی امکان تغییر زاویه صندلی در حین پرواز به خلبان برای انجام مانورهای پایدار در ارتفاع G مورد آزمایش قرار گرفت. ایده غیر متعارف دیگری که مورد مطالعه قرار گرفت، ارائه یک توپ متحرک برای جنگنده بود که بتواند در سطح عمودی در زوایای 30-35 درجه و در آزیموت (افقی)از -5 تا 15+ درجه بچرخد. این بخش کامل از بدنه جلوی MiG-1.42 که بر روی یک کالسکه راکتی نصب شده است، در آزمایش پرتاب در GosNIPAS در فائوستوو، در نزدیکی مسکو مورد استفاده قرار گرفت. زوایای مختلف پرواز برای صندلی با هندسه متغیر و توزیع داخلی پانل ابزار، مجهز به سه صفحه نمایش بزرگ چند منظوره، نیز مورد مطالعه قرار گرفت. از آنجایی که MFI و LFI به مرحله توسعه تمام عیار پیش رفتند، میکویان برای تامین مالی و مدیریت توسعه دو جنگنده نسل پنجم به طور همزمان دشوارتر شد، بنابراین تصمیم گرفته شد برنامه LFI تک موتوره را تا اطلاع ثانوی کنار بگذارد و با جنگنده دو موتوره MFIحرکت کند.. در آن زمان MFI نامی را دریافت کرد که با آن شناخته می شد، Izdeliye 1.42. در پایان سال 1986، قراردادهایی برای ساخت نمونه ایی برای آزمایش‌های ساختاری استاتیک،و همچنین برای آزمایش‌های ساختاری و خستگی دینامیکی و دو نمونه اولیه برای انجام آزمایش‌های پروازی و همچنین قراردادهایی برای موتورهای جدید زحل (Lyulka) AL-41F امضا شد. رادار برنامه ریزی شده Fazotron N-014 Beetle و چندین بستر آزمایشی ویژه. در سال 1988، میکویان الزامات عملیاتی خاص برای جنگنده چند منظوره MFI (Izdeliye 1.42) را دریافت کرد و کار بر روی طراحی دقیق این جنگنده را آغاز کرد. با نظارت سازنده عمومی OKB، Rostislav A. Beliakov، طراحی دقیق زیر نظر مهندس ارشد پروژه گریگوری سدوف، که بعداً توسط یوری ووروتنیکوف جایگزین شد، انجام شد. ایمان طراحان به 1.42 آنقدر زیاد بود که تمام مستندات ساخت و نرم افزار در مراحل اولیه تکمیل شد. تولید، عمدتاً کامپیوتری، در کارگاه آزمایشی میکویان در سال 1989 آغاز شد. با توجه به استفاده گسترده از مواد کامپوزیت (30 درصد وزن کل جنگنده)، به ویژه پلیمرهای کربن و پلاستیک، فرآیندهای ساخت جدیدی ایجاد شد. در موسسه تحقیقات علمی Valery P. Chkalov نیروی هوایی شوروی (NII VVS)، یک سری کامل از مدل‌های مقیاس کنترل‌شده رادیویی ساخته شد که از یک هلیکوپتر برای ارزیابی پایداری و مانورپذیری در زوایای حمله بالا، بازیابی چرخش پرتاب شدند. این مدل‌ها به حسگرها و پیوندهای داده مجهز بودند تا تمام اطلاعات را به ایستگاه‌های زمینی منتقل کنند. این آزمایش‌ها دقیقا در زمانهایی برنامه‌ریزی شده بود که هیچ ماهواره اطلاعاتی ایالات متحده بر فراز این منطقه پرواز نمی‌کرد. علاوه بر این، مدل ها دارای یک پوشش استتاری زرد-سبز بودند. اولین نمونه اولیه برای آزمایش پرواز، با نام 1.44، یک نمایشگر فناوری ساده شده برای آزمایش آیرودینامیک و کیفیت پرواز، عملکرد و نیروی محرکه بود. در مقایسه با 1.42 برنامه ریزی شده به صورت استاندارد، دارای یک بال دلتای تقریباً خالص (به جای لبه جلوی دلتای شکسته یا دوگانه)، ورودی هوای متفاوت، مشابه با یوروفایتر تایفون، فاقد رادار، اویونیک مأموریت و جایگاه تسلیحات داخلی بود. مدل رادیوکنترل میگ 1.44 در آزمایش عقب نشینی ارابه فرود که در کارگاه آزمایشی میکویان انحلال اتحاد جماهیر شوروی و تاخیر در برنامه اگرچه برنامه MFI کمی عقب تر از ATF آمریکایی شروع شده بود، شوروی سعی کرد با پیشرفت هر دو برنامه عقب نمانند. با این حال، مشکلات اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه 1980 و متعاقب آن فروپاشی و انحلال اقتصادی آن، پیشرفت برنامه MFI را تهدید کرد و باعث شد که بودجه پروژه شروع به کاهش کند و برنامه نسبت به ATF به تاخیر بیافتد. تا سال 1991، 1.44 از نظر ساختاری کامل شده بود، اما منتظر تحویل موتورهای اولین پرواز، گیربکس و لوازم جانبی آن و اجزای مختلف دیگر بود. در حالی که MiG 1.44 برای تامین بودجه برای تکمیل و انجام اولین پرواز خود تلاش می کرد، رقبای آمریکای شمالی آن یعنی YF-22 و YF-23 از سال 1990 پرواز می کردند و YF-22 به عنوان برنده برنامه ATF در تاریخ 23 آوریل 1991اعلام شد. تاریخ اولیه اولین پرواز میگ 1.44 که برای سال های 1991 تا 92 برنامه ریزی شده بود، پی در پی به تعویق افتاد اما در دسامبر 1994، نمونه اولیه میگ 1.44 سرانجام تکمیل شد و از طریق جاده به تاسیسات آزمایشی OKB در مرکز NII در ژوکوفسکی منتقل شد. در 15 دسامبر 1994، رومن تاسکایف، که در آن زمان خلبان آزمایشی ارشد بود، آزمایش های تاکسی سریع را آغاز کرد. با این حال، چندین عنصر اساسی برای پرواز دریافت نشده بود و انتظار می رفت که بتواند هواپیما را با شماره آبی "01" در نمایشگاه هوایی MAKS 1995 برگزار می شود، نشان دهد . با این حال، اولین تصاویر عمومی از MiG 1.44 تنها در سال 1998 برای مطبوعات منتشر شد. در ماه مه 1995، امیدها برای شروع آزمایش‌های پروازی قریب‌الوقوع برای جمع‌آوری سرمایه، از بین رفت. اوضاع در سپتامبر 1997 تغییر کرد، زمانی که رقیب آن، سوخو S-37، پرواز کرد. در این زمان، میخائیل کورژویف به عنوان مدیر کل ANPK MiG منصوب شد و او مصمم بود که اجازه ندهد 1.44، در آشیانه‌اش فرو بنشیند. در حالی که MiG 1.44 به دلیل کمبود بودجه برای پرواز روی زمین از بین می رفت، در 9 آوریل 1997، لاکهید مارتین اولین F-22A Raptor را به آسمان فرستاد ( 7 سپتامبر 1997 ). USAF سرانجام در 15 دسامبر 2005، زمانی که اعلام شد که به قابلیت عملیاتی اولیه خود (IOC) رسیده است، رپتور را آماده خدمت اعلام کرد. در دسامبر 1995 کورژویف از VVS اجازه گرفت تا عکس‌های گرفته شده از پروژه در سال 1994 را از حالت طبقه بندی خارج کند. سپس مجوز دعوت از مقامات عالی، از جمله وزیر دفاع وقت، ایگور سرگئیف را به دست آورد تا در 12 ژانویه 1999 در اطراف 1.44 قدم بزند. در آن مناسبت، هواپیما با استفاده از نیروی خود (با آرامشی شگفت‌انگیز)، به فرماندهی ولادیمیر گوربونوف روی باند فرودگاه تاکسی شد. تاکسی MiG 1.44 در باند فرودگاه در جریان ارائه عمومی خود در 12 ژانویه 1999.(ابعاد بزرگ جنگنده کاملا مشخص است) حداقل یک ناظر از فرمانده کل نیروی هوایی روسیه، از سرهنگ آناتولی کورنوکوف شنید که گفت: "این هواپیما می تواند هر کاری که شما بخواهید انجام دهد." میگ 1.44 با خلبان گوربونوف ، برنامه آزمایش پرواز را با تاخیر طولانی را در 15 فوریه 2000 آغاز کرد و ژنرال کورژویف در آن زمان گفت: "ما می توانیم پنج یا شش پرواز اول را بدون تامین مالی خارجی انجام دهیم... اگر وضعیت بین المللی تغییر نکند، MiG 1.44 ظرف 10 سال با VVS وارد خدمت می شود. در آن سالها، وارد شدن به خدمت میگ 1.42 و سو-34 از اولویت های اصلی نیروی هوایی روسیه بود، اولی آن شانس را نداشت و دومی تنها در سال 2012 به طور رسمی این کار را انجام داد. پروژه MiG 1.42 می توانست، به جای دو هواپیمای جداگانه بهترین ویژگی های Su-27P و MiG-31 را در یک هواپیما ترکیب کند. اولین پرواز مورد انتظار در 29 فوریه 2000 با ولادیمیر گوربونوف انجام شد و 18 دقیقه به طول انجامید. در طی آن پرواز افتتاحیه، میگ 1.44 تا ارتفاع 1000 متری بالا رفت و دو مدار را با سرعت 500 تا 600 کیلومتر در ساعت انجام داد. پرواز دوم در 27 آوریل همان سال انجام شد و 22 دقیقه به طول انجامید و 1.44 در ارتفاع 2000 متری پرواز کرد. Mig 1.44 در اولین پرواز خود، در 29 فوریه 2000. تصوری از اندازه بزرگ این جنگنده، بسیار بزرگتر از F-22 و نزدیکتر به MiG -31 در ابعادرا ارائه می دهد. این دو پرواز عملاً مورد توجه مطبوعات و مقامات روسی قرار نگرفتند، برخلاف تبلیغات زیادی که ارائه عمومی این هواپیما در ژانویه 1999 با حضور مقامات ارشد کشوری و نظامی انجام شد. هیچ عکسی از برخاست یا پرواز وجود نداشت. حتی تا به امروز، تنها تصاویر منتشر شده تصاویری فیلمبرداری از هر دو پرواز توسط هواپیمای MiG-29UB است. میگ 1.44 در دومین پرواز خود، در 27 آوریل 2000. برخلاف اولین پرواز خود، قبلاً با ارابه فرود جمع شده پرواز کرد. آهنگ پایان میگ 1.42 پس از پرواز دوم، هیچ پرواز دیگری از 1.44 گزارش نشد، که شاید به دلیل کمبود بودجه یا به دلیل بروز برخی نقص ها در طراحی باشد که مجبور به بازگشت به تابلوی نقاشی شده است. به احتمال زیاد اولین مورد است، زیرا در آن سال ها میگ تغییر نام یافته RSK نمی توانست MiG-29 های جدید را در اختیار خریداران خارجی یا نیروی هوایی روسیه قرار دهد، بر خلاف سوخو، که قادر به تامین مالی و ادامه پرواز جنگنده S-37/Suو47 خود بود. ( به لطف فروش جنگنده های Su-27 و Su-30 در خارج از کشور). علاوه بر این، برکوت از توربوفن های Aviadvigatel D-30F11 که به اندازه کافی اثبات شده و قابل اعتماد بود استفاده می کرد، یک موتور نسل چهارم که در اواسط دهه 1970 برای رهگیر MiG-31 توسعه یافت، اما توربوفن های Saturn (Lyulka) AL-41Fکه در میگ1.44 استفاده می شد. هنوز مرحله آزمایش و توسعه خود را به پایان نرسانده بودند و از مشکلات مالی مشابه میگ 1.44 رنج می بردند. علی‌رغم تلاش‌های ANPK MiG برای یافتن یک شریک خارجی و در نتیجه تکمیل برنامه آزمایش پرواز، علی رغم انتظارات اولیه مقامات ارشد نظامی - که به پروژه چسبیده بودند زیرا آن را به عنوان جانشین طبیعی MiG-31 برای اوایل دهه 2000 می‌دانستند. میگ 1.44 پس از اولین پرواز خود به عنوان یک "آزمایشگاه پرواز" معرفی شد تا به توسعه جنگنده جدیدی که کوچکتر و ارزانتر باشد کمک کند. در نهایت، این برنامه به دلیل کمبود بودجه ای که در آن سال ها به نیروی هوایی روسیه آسیب رسانده بود، همراه با هزینه بالای مورد انتظار برای هر فروند (70 تا 100 میلیون دلار در سال 2000) و تغییرات در دکترین نظامی روسیه (نوسازی هواپیماهای در حال خدمت به جای توسعه و ادغام مدل های جدید)لغو شد. پس از لغو برنامه MFI، نیروی هوایی روسیه برنامه جدیدی را برای یک جنگنده نسل پنجم به نام PAK-FA راه اندازی کرد که به دنبال دستیابی به یک جنگنده جدید، نه آنچنان گران قیمت و پیشرفته، با تاکید بیشتر بر رادارگریزی و مطابق با الزامات جدید نیروی هوایی روسیه بود در زمان لغو این برنامه، دو نمونه اولیه میگ 1.42 در کارخانه سوکول واقع در نیژنی نووگورود در دست ساخت بود که هیچکدام تکمیل نشدند. هیچ اطلاعات رسمی در مورد اینکه آیا آنها از بین رفته یا به موسسه هواپیمایی منتقل شده اند وجود ندارد. اگرچه این برنامه به طور رسمی لغو شده بود، در اوایل سال 2000 تغییری در رهبری RAC MIG رخ داد و کار بر روی MFI از سر گرفته شد تا بر سر قرارداد PAK-FA در برابر Sukhoi T-50، قرارداد فعلی رقابت کند . در این تکرار جدید که MiG 1.46 نامیده می شود، برخلاف MiG 1.42 قبلی، پنهان کاری به نیاز اصلی طراحی تبدیل شد. طبق برخی شایعات، 1.46 پیکربندی را با هواپیماهای کانارد حفظ کرد، اما طراحان استفاده از ورودی هوای شکمی گوه‌ای را به نفع دو ورودی هوای جانبی بازطراحی کردند. تفسیری از ظاهر احتمالی MiG 1.46. موتورSaturn AL-41F1S (117S) با رانش 15500 کیلوگرمی مجهز به نازل تخت بود. در حالی که نیروی هوایی روسیه در نهایت طراحی سوخوی را انتخاب کرد، میکویان ممکن است از تجربیات خود در 1.42 و 1.46 برای کمک به چین در توسعه جنگنده رادارگریز Chengdu J-20 خود استفاده کرده باشد . اگر برنامه MFI طبق برنامه اولیه خود پیش می رفت، می توانست بازار جهانی را تسخیر کند و حداقل رقیب سرسختی برای F-22 بسیار کندتر باشد. ناتو به نمایشگر فناوری MiG 1.44 نام رمز «Flatpack» را اختصاص می‌دهد، در حالی که جنگنده تولیدی MiG 1.42 نام «Foxglove» را دریافت می‌کند، ارتش به 1.42 نام MiG-39 را می‌دهد. در قسمت دوم به تفصیل MiG 1.42/1.44 پرداخته می شود. MiG 1.42. ورودی هوای گوه‌ای، رادوم اوجیوال که آنتن رادار PESA را در خود جای داده است، لوله سوخت‌گیری در حین پرواز در سمت چپ و موشک‌های Vympel R-33 نیمه فرو رفته در کناره‌های محل اسلحه را مشاهده کنید. مقایسه اندازه بین F-22A و MiG 1.42. تصویر مسیر ورودی هوا برای مخفی کردن کمپرسورهای موتورهای AL-41F، محل تسلیحات زیر آن و دماغه متفاوت برای قرار دادن رادار را نشان می‌دهد. میگ1.44و سوخو27 مقاله منتشر شده در مجله Aviation Week در 15 ژانویه 1996، قبل از اینکه ظاهر یا پیکربندی MiG 1.42 مشخص شود. منابع: Foro Paralay Web Paralay Hitechweb

مقدمه : ورود هویتزر چرخدار کالیبر 152 م.م 2اس43 در ژوئن 2024 به صحنه نبرد اوکراین و به شکل خاص در محور خارکف باعث گردید تا بار دیگر مساله رقابت میان مولفه هایی نظیر قدرت آتش ( کالیبر ) ، قدرت تحرک و همچنین هزینه های تولید-نگهداری سامانه های توپخانه ای شنی دار و چرخدار مورد توجه قرار گیرد . بنابراین ، در قدم نخست ، مزیت ها و مشکلات مربوط به هویتزرهای خودکششی شنی دار و چرخدار مورد بررسی قرار می گیرد و سپس تاریخچه هویتزرهای چرخدار روسی از دوره پس از جنگ دوم جهانی تا امروز شامل سامانه های 2اس-21 ، 2اس-35-1 و درنهایت 2اس43 مورد بررسی قرار می گیرد . لازم به ذکر است که یکی از قابل توجه ترین سامانه های توپخانه ای چرخدار ارتش روسیه که بیشتر بعنوان یک سامانه جنگ افزاری دفاع ساحلی مورد استفاده قرار می گیرد ، پیشتر در این تاپیک مورد بررسی قرار گرفته است . هویتزر خودکششی شنی دار 2اس7 شنی دار یا چرخدار ... مساله این است .. از زمان کشف باروت و پدید آمدن جنگ افزارهای آتشین ، بویژه آنچه که امروز توپخانه خوانده می شود ، با توسعه فناوری ، مولفه های جدیدی نظیر قدرت آتش ، بُرد و تحرک نیز به الزامات طراحی آن اضافه گردید . با این وصف ، پیش از ورود به بحث اصلی باید این مساله مورد بررسی قرار گیرد که چه تفاوتی میان سامانه های توپخانه خودکششی چرخدار و همتای شنی دار آن وجود دارد و مزیت های هر کدام بردیگری در چه مولفه هایی است ؟درواقع امر ، تفاوت میان این دو سامانه تسلیحاتی را می توان در شش مولفه جستجو نمود . هویتزر خودکششی چرخدار نورا-بی 1- چرخش ( آزادی عمل چرخش لوله توپ در سمت ) : که به معنای زاویه درگیری سلاح به سمت چپ یا راست هویتزر مذکور است و در این مورد ، بخش قابل ملاحضه ای از هویتزرهای شنی دار عملیاتی قابلیت شلیک 360 درجه را دارند که البته مواردی نظیر هویتزرهای ام-107/110 غربی و 2اس7 پایون روسی را می توان از این مساله مستثنی دانست. در مقابل ، هویتزرهای چرخدار قابلیت گردش محدود تری را به نمایش می گذارند که در محدوده 40-30 درجه به سمت راست یا چپ تخمین زده می شود . بعنوان نمونه ، هویتزر نورا بی-50 توان چرخش 60 درجه در حالت کلی یا 30 درجه به چپ و یا راست را دارد . درمقابل ، هویتزر جی-7 آزادی عمل چرخش 180 درجه ای ( 90 درجه به چپ یا راست را داراست ) را به نمایش می گذارد. هویتزر خودکششی شنی دار ام-107 عملیات هویتزر خودکششی چرخدار جی-6 https://aparat.com/v/kct953h 2- میزان تحرک : به شکل خاص این مولفه نشانده طراحی دو سامانه مذکور برای محیط های عملیاتی متفاوت است . درواقع ، هویتزرهای چرخدار ، توان مانور کمتری را در زمین های خارج جاده ای از خود به نمایش می گذارند ولی در مقابل ، هویتزرهای شنی دارد به شکل خاص برای مانور در زمین های ناهموار طراحی شده اند . اما نکته اینجاست که سامانه های توپخانه ای چرخدار در مقایسه با نمونه های شنی دار ،عملکرد بهتری در درگیری های استراتژیک و پرتحرک دارند ولی هویتزرهای شنی دار زمانی درخشش خود را آغاز می کنند که در موقعیت های تاکتیکی خود مستقر شده و توان مانور آنها در زمین های خارج جاده ای که معمولا زیرنظر دشمن قرار دارد و همچنین استتار ساده تر آنها می تواند به تصمیم گیران کمک کند تا آتش بهتری را روانه خطوط دشمن نمایند . بدین ترتیب می توان چنین نتیجه گرفت که هویتزرهای شنی دار عموماً در زمین های خارج جاده ای ، تحرک بیشتری داشته و چالش عبور از چنین محیط هایی را آسان تر پشت سر می گذارند . هویتزر خودکششی چرخدار جی-6-45 3- سرعت : هویتزرهای چرخدار سرعت جاده ای به مراتب بالاتری از نمونه های شنی دار داشته و این باعث می شود تا در جاده های آسفالت و بزرگراه ها تحرک بیشتری داشته باشند . علاوه براین ، نمونه های چرخدار ، برخلاف نمونه های شنی دار که باید با خودروهای ویژه کِشنده به محل درگیری اعزام شوند ، می توانند فاصله میان عقبه تا خطوط درگیری را روی چرخهای خود طی کنند که این مساله توان قابل توجهی را در اختیار فرماندهان صحنه قرار می دهد . تمرینات نیروی زمینی ارتش روسیه با توپهای 2اس7 ، 2اس5 و 2اس4 https://www.aparat.com/v/w982523 4- قدرت آتش : هویتزرهای شنی دار اغلب کالیبرهای بزرگتری داشته و این به فرماندهان اجازه می دهد تا با بکارگیری تعداد محدودتری ازآنها ، توان آتش چند برابری را داشته باشند در حالی که نمونه های چرخدار معمولاً قدرت آتش بیشتری را فدای تحرک بهتر می کنند. عملیات هویتزر خودکششی شنی دار ام-110 https://www.aparat.com/v/fwj2la8 5- بارگذاری مجدد از یک نظر ، هویتزرهای شنی دار در مقایسه به گونه های چرخدار ، با توجه به اینکه از مهمات دوتکه استفاده می کنند ، آسان تر بارگذاری می شوند که البته درصورت فقدان خودروی ویژه حمل مهمات ممکن است این مساله معکوس شود ، در حالی که بسیاری از هویتزرهای چرخدار بدلیل وجود کابین راننده در جلوی خودرو ، بارگذاری بدلیل عدم وجود قابلیت چرخش 360 درجه سلاح ، بارگذاری تنها از نیمکره عقبی باید صورت گیرد . ولی در مجموع ، هر دونوع هویتزرهای چرخدار و شنی دار ، جایگاه خاص خود را در صحنه نبرد دارند و کشورها براساس آموزه های نظامی خاص خود از یکی یا هردوتای آنها استفاده می کنند. هویتزر خودکششی چرخدار دانا 6- لجستیک : هویتزرهای چرخدار در مقایسه با همتایان شنی دار خود ، ساده ترو ارزان تر بوده ، مصرف سوخت کمتری دارند و معمولاً جابه جایی آنها توسط نیروی هوایی ساده تر است . مزیت ها : درواقع امر ، مزیت های هرکدام از نمونه های چرخدار یا شنی دار به نیازهای عملیات خاص ارتش کاربر باز می گردد . هویتزرهای شنی دار برای ایفای نقش پشتیبانی آتش سنگین مناسب تر هستند در حالی که گونه چرخدار برای استقرار سریع و جنگ مانوری سودمندتر به نظر می رسند و این باعث شده تا بسیاری از ارتش ها ، به شکل همزمان از سامانه های مذکور استفاده کنند تا امکان بهره گیری از مزیتهای هر کدام وجود داشته باشد. هویتزر خودکششی چرخدار سزار معایب : قطعات و زیرسامانه های هویتزرهای شنی دار به مراتب سنگین تر بوده و شاسی سنگین آنها امکان نصب جنگ افزارهایی با کالیبرسنگین را بدانها می دهد ( نوع سلاح مورد استفاده نیز بسته به نیاز کاربرداشته ولی نمونه هایی با سرعت دهانه بالا ، مسیر پرتاب بهتری دارند ) و این خود به معنای دستیابی به بردهای بیشتر و اثرات تخریبی افزون تر می باشد. علاوه براین ، برجک نمونه های شنی دار ، خدمه را دربرابر تهدیدات میدان نبرد نظیر ترکش های سبک محافظت می کند و حتی برخی ازآنها می توانند در محیط های آلوده به مواد ش .م .ر نیز اجرای آتش نمایند ، در حالی که بسته به ارتش کاربر ، سامانه های بارگذار مهمات خودکار یا نیمه خودکار برای آنها قابل نصب است.در آنسوی صحنه ، هویتزرهای چرخدار ، مشابهت هایی را با گونه شنی دار به نمایش می گذارند ولی سبک تر بوده که این تفاوت در وزن ناخالص ، کالیبر سلاحی که روی آنها سوار می شود را محدود می کند . حفاظت از خدمه نیز درسطح پائین تری قرار دارد چرا که شاسی های چرخدار نمی توانند وزن ناشی از اضافه شدن صفحات زرهی را تحمل کنند . هویتزر خودکششی شنی دار دونار با تمامی این اوصاف ، مولفه اصلی بکارگیری هر کدام از سامانه های مذکور ، نیاز سازمان مسلح مربوطه است ولی در مجموع ، استفاده از نمونه های شنی دار بدان معناست که آنها باید با یگانهای زرهی / سوار-زرهی ، یگانهای تفنگدار موتوری همراه شوند.در مجموع ، اکنون صحنه عملیات رزمی مدرن به سامانه های توپخانه ای متحرک بعنوان یک اولویت بسیار مهم نیاز دارد و میتوان دستیابی به چنین تحرکی را با استفاده از سامانه های توپخانه ای چرخدار ، بخصوص در میدان های نبرد فرسایشی و بزرگ تضمین نمود. درواقع امر ، چنین میدان هایی معمولاً با تغییر سریع خطوط مقدم همراه بوده و فرمانده میدان ممکن است هر لحظه با شرایط جدیدی روبرو گردد. این مساله به شکل خاص ، کاربرد سامانه های توپخانه ای سوار بر شاسی شنی دار و حتی سامانه های کششی را با چالش های زیادی به منظور انتقال از مواضع قدیمی به جدید روبرو می کند . در نتیجه ، بکارگیری سیستم های توپخانه ای چرخدار می تواند به یک مزیت اصلی برای ارتش ها تبدیل گردد. پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

سلام اول به فرض دوستمون دقت بکنید . موشک سعودی روی هواست و شما فقط تا رسیدن آن فرصت دارید . زمان واقعی مثل کارتون فوتبالیستها نیست که مهاجم روی هوا باشد و دروازه بان مقابل بتواند برود به آن سر دروازه و بعد بپرد این سر دروازه و بعد توپ را هم بگیرد . وقتی موشک دشمن روی هواست ، بیشتر از یک بار شلیک نمی شود انجام داد که آن هم در بهترین حالت می شود دو شلیک همزمان از هر دو پرتابگر به صورت همزمان از دو طرف کشتی . :

بسم ا... با توجه به حمله بزرگ گروههای تکفیری در غرب حلب و بنا بردرخواست ، جناب @aminor تاپیک سوریه بازگشائی می شود .... به گونه ای عمل بفرمایید که اسکرول میلیتاری به شکل منصفانه ای در اختیار همه کاربران قرار داشته باشد از ارسال مطالب کپی و اسپم بشدت خودداری کنید ... مطالب غیرمرتبط یا تحلیل های وب سایتهای داخلی در بروزرسانی ارسال شود پی نوشت : مواردی که بیان شد را نخست بعنوان درخواست و دوم بعنوان هشدار درنظر داشته باشید. طبق قانون هر مطلبی که خلاف قوانین انجمن میلیتاری تشخیص داده شود ، حذف خواهد شد .

گزارش ارتش تروریستی اسرائیل از حملات راکتی/موشکی حزب الله به اسرائیل اکتبر، حدود ۵۰۰ نوامبر، حدود ۸۰۰ دسامبر، حدود ۶۴۰ ژانویه، حدود ۳۳۰ فوریه، حدود ۵۰۰ مارس، حدود ۷۰۰ آوریل، حدود ۶۵۰ می‌، حدود ۱۰۰۰ ژوئن، حدود ۱۰۰۰ جولای، حدود ۷۸۰ آگوست، حدود ۱۲۰۰ سپتامبر، حدود ۳۸۰۰ واکنش سران تروریستی اسرائیل نسبت به آتش‌بس با حزب‌الله لبنان :

بیش از نیمی از ساکنان کشورهای جنوب خلیج فارس مهاجر هستند درصد مردم بومی در کشورهای جنوب خلیج فارس: ۶ ٪ جمعیت امارات ١٩ ٪‏ جمعیت قطر ٢٩ ٪‏ جمعیت کویت ٣٧ ٪‏ جمعیت بحرین ۴٨ ٪ جمعیت عمان ‏۶۳ ٪ جمعیت عربستان سعودی و بقیه ی جمعیت این کشورها مهاجر هستند که معمولا حق شهروندی نیز به آنها داده نمیشود. این کشورها تقریبا چیزی به اسم مردم ندارند!

در حد متعارف با این معانی آشنا هستم ولی به نظرم اون چه شما شجاعت فرض میکنید یک فعل فردی نیست یک تصمیم جمعی است عرض بنده این بود که این اشخاصی که خود را پرچمدار چنین تغییراتی میدانند چنین صفاتی دارند وگرنه نیاز نیست القاب و اسامی غیر متعارف و غیر انسانی ( مثلا اره برقی ) گزینش کنند سعی میکنم در بحث مسائل عقیدتی مطرح نکنم شما هم حرمت ائمه اطهار را حفظ کنید و مثالهای دیگر استفاده کنید از شما انتظار داشتم پاسخی در خور یک مهندس بدهید آمار هم ندارم نهایت بتوانم مراجعه کنم به مرکز آمار ایران اونهم اگر سایت اجازه داد ولی بر فرض مراجعه باز هم آمار اقتصاد آمریکای لاتین و غلبه شرکتهای خصوصی (و غیر خصوصی )آمریکایی بر اقتصاد آن کشور ها در سایت مرکز آمار ایران قابل مشاهده نیست باید جاهای دیگر جستجو کرد که بدانیم برای آنکه منافع تولید میوه و مرکبات در تمام امریکای لاتین به جیب کمپانی یونی فروت برود چقدر کودتا و توطئه اتفاق افتاد برای اینکه منابع نفت و گاز آمریکای لاتین در اختیار کنسرسیومهای آمریکایی باشد چقدر دولتها تغییر کردند همینطور ماهیگیری و تولید الوار و تولید گوشت دام و ماکیان و... عرض بنده این بود که قبلا مدعیان معجزه اقتصادی در آمریکای لاتین ظهور کردند نتیجه آن هم مشخص و قابل مطالعه است --ولی هنوز ملتها فقیر هستند -- این که شما نام بردید تازه شروع کرده اگر بتواند واقعا معجزه کند پس عقیده بنده در خصوص غلبه دکترین مونروئه صحیح نیست ولی اگر در نهایت مانند سایرین به دیوار شیطان بزرگ خورد نظر هر دونفر در این تاپیک باقی خواهد ماند و مخاطبین ما را قضاوت خواهند کرد !

هزینه تحصیل دانش‌آموزان افغان در ایران چقدر است؟ از آنجا که دولت قصد دارد برای اتباع افغانی شرایط تحصیل رایگان فراهم کند، باید برای تحصیل هفتصد هزار دانش‌آموز مهاجر، 30 همت هزینه پرداخت کند، این رقم بیشتر از بودجه‌های عمرانی مردم ایران است! _تحولات داخلی تاپیکش بسته بود و لاجرم اینجا ارسال شد _عدد ۷۰۰هزار را ازش عبور میکنیم!!! جالبه اموزش پرورش به عنوان سنگین ترین وزارتخانه با بیشترین کارمند باید این بار بهش تحمیل بشه و خب حلقه مفقوده اینجا توسعه ایران هست!!! _میراثیه که از دولت قبل امده جلو بلاخره

آمریکای لاتین از این قبیل سران لمپن و سانتی مانتال زیاد به خودش دیده است تجربه معجزه اقتصادی برزیل ، معجزه اقتصادی شیلی ، معجزه اقتصادی پرو و ... جلوی چشم است و قابل مطالعه در تمام موارد در نهایت منجر به کودتا و ناآرامی و برکناری و افزایش شکاف طبقاتی و ... شدند چرا ؟ چون طبق دکترین ( =رهنامه ) مونروئه آمریکای لاتین حیاط خلوت شیطان بزرگ است و منافع سیاسی و اقتصادی و... تمام و کمال به عوامل ذیربط تعلق دارد و حاکمان آن کشورها فعلا گریزی از این مخمصه ندارند نه روش اقتصادی راستگرایان و نه روش اقتصادی چپگرایان تاکنون راهی برای حل این مشکل پیدا نکرده است و هردو در بن بست قرار دارند معجزه آرژانتین هم هنوز در ابتدای راه است و باید قدری تامل کنیم و پایان کار را ببینیم در مورد آرژانتین با توجه به رشته تحصیلی و کاری شما و مطالب شما در تاپیک امنیت غذایی میتوانید یک مطالعه جامع انجام داده و در همان تاپیک ارسال فرمایید ( کشوری غنی از زمین و مراتع مرغوب و آب با وسعت زیاد و جمعیت مناسب که میتواند تولید کننده و صادر کننده محصولات کشاورزی و دامی باشد چگونه قادر به تامین نیازهای اولیه داخلی نیست ؟ )

توپ های خود کششی دیده شده ی نیروی زمینی سپاه در حملات اخیر علیه تروریست های جیش الظلم

بخش سوم و پایانی در انتهای این برنامه چند سئوال بی پاسخ همچنان وجود داشت . نخست اینکه گروه طراحی هرگز موفق نشد تا مشکلات مربوط به دفع ضربات ناشی از شلیک را بطور کامل حل کند ، بدین معنی که فناوری موجود درآن زمان ، به روسها اجازه نداد تا میزان ضربات وارده به شاسی را به حداقل کاهش داده یا بطورکامل خنثی کند . دوم اینکه ، انتخاب های محدوده برای انتخاب یک شاسی به منظور استفاده از درزمین های خارج جاده ای بود که حتی با الزامات بسیار ساده عملیات در زمین های نزدیک به مسیرهای آسفالت ، شاسی چرخدار چهارمحوره که امکان نصب مجموعه توپ یا برجک روی آن باشد پیدا نشد . علاوه براین ، معماری طراحی شده برای این توپ چرخدار ،سطح حفاظت مناسبی را برای خدمه فراهم نمی نمود . بنابراین ، تمامی خدمه به جز راننده ، دائماً در معرض تهدیدات میدان نبرد بودند . درنهایت نیز ، آتش دهانه توپ قدرتمند 152 م.م ، بارها موجب تخریب کابین خودرو می شد که البته امکان نصب صفحات زرهی و شیشه های مقاوم تر برای آن وجود داشت ولی این مساله روی وزن خودرو تاثیر مطلوبی از خود برجای نمی گذاشت. مقایسه ویژگی های فنی شاسی اورال-5323 و کراز-6316 برای هویتزر خودکششی 2اس21 با این حال ، هنگام طراحی اولیه این توپ خودکششی ، محدود نگه داشتن جرم کلی توپ یکی از چالش هایی بود که تا آخرین روزهای برنامه ، برای دست اندرکاران آن یک چالش بشمار می رفت . درواقع ، برجک اولیه 2اس21 برای شلیک حداقل 30 گلوله ، 17 تن وزن داشت که با اضافه شدن تسمه های شانه ای و دیسک های ضربه گیر ، مجموع عدد مذکور به 20 تن می رسید ،درنتیجه شاسی انتخابی باید تحمل حداقل 20 تن وزن هنگام اجرای آتش را می داشت . این مساله باعث شد تا شاسی کراز-6316 نیز درنظر گرفته شود که نمونه تولید شدن براساس آن ، با یک کابین اصلاح شده زرهی از سایر گونه ها متمایز می گردید. بدین ترتیب چالش های فنی جهت نصب برجک روی شاسی که پیش روی دفتر طراحی روسی قرار داشت به شرح ذیل بود: 1- مدت زمان طولانی برای حاضر به جنگ کردن سامانه از زمان توقف 2- قابلیت بسیار پائین تحرک در زمین های خارج جاده ای 3- عدم حفاظت مناسب برای خدمه 4- عدم توانایی شاسی برای تحمل ضربات ناشی از شلیک 5- وارد آمدن آسیب به کابین هنگام شلیک روند توسعه این سامانه به شکل فشرده ، به ترتیب زیر قابل بررسی است : 1- هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 یک سامانه توپخانه ای با کالیبر 152 م.م است که اطلاعات مربوط به آن همچنان محرمانه باقی مانده است . 2- کار بر روی این سامانه به موازات طراحی هویتزر خودکششی شنی دار 2اس19 مستا-اس ، روی شاسی چرخدار در موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک گورگی به منظور بخدمت گیری نسخه چرخداری از نمونه مذکور آغاز شد . 3- سلاح اصلی این سامانه ، یک قبضه هویتزر 152 م.م 2آ67 بشمار می آمد که محصول دفتر طراحی او.کا.بی-2 ولگوگراد بود و به شکل مستقیم توسط گئورگی ایوانوویچ سرگیئف طراحی شده بود . 4- این هویتزر نمونه مشتق شده ای از خانواده هویتزرهای 2آ64 و 2آ65 بود که به ترتیب ، برای نسخه خودکششی شنی دار و همچنین نسخه کششی طراحی شد . 5- هویتزر 2آ65 بلحاظ ساختاری شباهت بسیار زیادی با نمونه 2آ64 داشت که بر روی هویتزر 2اس19 نصب شده بود ولی در 2آ64 یک سامانه اضافی به منظور خارج کردن گازحاصله از سوختن باروت پس از شلیک نصب شده بود . 6- تفاوت میان نمونه های 2آ67 و 2آ64 در چیدمان گهواره اصلی هویتزر ، سازوکار متعادل نگه داشت سلاح و همچنین بارگذار آنها بود . 7- در اوایل دهه هشتاد میلادی ارتش شوروی توجه خود را بسوی توسعه سامانه های توپخانه ای خودکششی چرخدار معطوف نمود . 8- درسال 1982 تحقیقات اولیه برای انتخاب شاسی به پایان رسید و نمونه اورال-5323 بعنوان پایه اصلی نصب هویتزر 152 م.م انتخاب گردید . 9- از سه ماهه دوم سال 1983 روند آماده سازی برجک با قابلیت حرکت و شلیک خودکار آغاز شد و در 21 ژانویه 1985 نتایج آن در برنامه هویتزر 2اس19 نیز مورداستفاده قرار گرفت . 10- از ژوئیه سال 1983 تا دسامبر 1984 موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک به همراه خط تولید باریکادی و شرکت خودروسازی اورال دو نسخه آزمایشی از هویتزر مستا-کا را روی شاسی اورال-5323 توسعه دادند که این مساله پس از انتشار نتایج اولیه ، با دستور وزارت دفاع بصورت برنامه هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 کالیبر 152 م.م درآمد و همزمان شاسی جدید کراز-6316 نیزبه برنامه اضافه شد تا پروژه 2اس26 پت-کا آغاز شود. با شروع پروژه ، تقریبا تمامی واحدهای تحقیقاتی دفتر طراحی بوروستینک برای پیشبرد دو برنامه 2اس21 مستا- کا و 2اس26 پت-کا وارد عمل شدند ولی بدلایل متعدد از جمله متقاعد نشدن وزارت خودروسازی برای اصلاح شاسی های کراز-6316 و اورال-5323 که نیازهای ارتش را برآورده کند ، در 17 سپتامبر 1987 تمامی روند توسعه متوقف گردید و همزمان برنامه 2اس22 کولبا-3 نیز به همین سرنوشت دچار گردید. 11- ایده اولیه طراحی مستا-کا برای برآورده کردن نیازهای ارتش در سطح گروه ارتش ها و لشکر ( لشکرهای تفنگدار موتوری که عمدتاً از واحدهای سوار-زرهی و تیپ های مستقل توپخانه تشکیل می شدند ) پیشنهاد گردید تا سطح تحرک و برد عملیاتی یگانهای توپخانه را در صحنه عملیاتی شرق دور افزایش دهد ولی مشکل از آنجایی آغاز شد که شاسی مناسبی برای تحمل ضربات ناشی از شلیک و همچنین حفاظت از خدمه در دسترس قرار نداشت و به جز شاسی ماز-543ام که بدلیل پیشرانه ضعیف از همان آغاز از دور خارج شد ، محصول شرکت کراز با شناسه 6316 برای نصب برجک انتخاب گردید . علاوه بر برجک اصلی ، کابین زرهی سامانه مذکور نیز باید در برابر ترکش های مهمات بی-32 از فاصله حدود 50 متری مقاومت می نمود . ولی در نمونه اولیه ، شاسی کاماز-5320 انتخاب گردید . شلیک های آزمایشی برای تعیین میزان بار وارده و رفتار شناسی دینامیکی شاسی هنگام اجرای آتش صورت گرفت و نواقصی را نشان داد که بدلیل کاهش بودجه تمام برنامه درسال 1991 متوقف گردید . پس از فروپاشی ، البته تمامی سرمایه گذاری ارتش روی توسعه هویتزرهای 2اس19 و 2اس3ام متمرکز شد. با توجه به کاهش تدریجی بودجه که گریبان گیر پروژه مذکور شده بود ، برنامه مستا-کا در اواخر دهه هشتاد میلادی از اولویت خارج و همانطور که ذکرآن رفت در سال 1991 کاملا بحالت ایستا درآمد تا جایی که شرکت طراح ، بالاجبار همه دفاتر مربوط به آن را تعطیل نمود و ارتش روسیه فدرال نیز از بخدمت گیری آن محروم شد. عملیات هویتزر چرخدار 2اس43 مالوا https://aparat.com/v/ptnu75y در ارتباط با اهمیت این برنامه ، ژنرال م.م.زایتسف ( M.M. Zaitsev) فرماندهی وقت گروه ارتش های شوروی در آلمان شرقی در ملاقاتی با رئیس وقت دفتر طراحی بوروستینک و.م.چباننکو (V.M. Chebanenko ) در بازه 1982-1986 بر این اعتقاد قرار داشت که به جای استفاده از شاسی های شنی دار در صحنه عملیاتی اروپا باید از شاسی های چرخدار استفاده نمود تاسطح مانورپذیری و سرعت تحرک واحدهای توپخانه در سطح لشکر و هنگ ها افزایش پیدا کند . نمای جانب هویتزر خودکششی چرخدار 2اس35-1 هویتزر خودکششی 2اس-35-1 همزمان با برنامه طراحی و توسعه هویتزر 2اس19 مستا-اس توسط ارتش روسیه ، نسخه چرخداری با شناسه Coalition-SV-KSH بر روی شاسی کاماز-6560 آغاز شد که نشان می داد ، روسها برای بخدمت گیری یک هویتزر سنگین چرخدار از جدیت لازم برخوردار هستند . برهمین اساس نمونه مذکور به یک برجک بدون سرنشین که خدمه آن در یک کابین زرهی در جلوی شاسی مستقر بودند ، مجهز شد که براساس داده های موجود می توانستند هویتزر مذکور را تنها در یک بازه زمانی 90 ثانیه ای برای اجرای آتش آماده کنند. نمای روبرو وپشت هویتزر چرخدار 2اس35-1 تشریح قابلیتهای رزمی هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 https://aparat.com/v/xzwq176 ساختار این هویتزر چرخدار شامل یک کابین زرهی شده است که روی قاب پیشرانه قرار می گیرد که درون آن ، سامانه های مربوط به هدایت آتش و سایر زیرسیستم های حیاتی مربوط به خدمه درآن قرار می گرفت . شاسی این هویتزر نیز ، همانطور که گفته شد با آرایش هشت درهشت ، از محصولات شرکت کاماز است که طراحی خاص آن باعث کاهش وزن و هزینه های تولید آن شد. زمانی که این سامانه به نقطه از پیش تعیین شده برای شلیک می رسید ، ابتدا سلاح اصلی از جایگاه ثابت خود باز شده ، دریچه های دسترسی به سامانه های آتش باز می شد و بازوهای تثبیت کننده شاسی نیز از جایگاه خود بیرون آمده و روزی زمین قفل می گردید تا هنگام اجرای آتش ، ضربات ناشی از شلیک به زمین منتقل شده و از جابه جایی خودرو و برهم خوردن تنظیمات آتش جلوگیری شود . مقایسه ویژگی های رزمی هویتزرهای خودکششی شنی دار و چرخدار عملیاتی و غیرعملیاتی ارتش روسیه این هویتزر با نصب برجک روی شاسی کاماز و در وضعیت بدون مهمات چیزی در حدود 13.5 تن وزن داشته و پس از بارگیری 70 تیر گلوله جرم کلی آن درحدود 3.5 تا 4 تن افزایش پیدا می کند. در مجموع با توجه به جرم شاسی کاماز-6560 ( براساس استانداردهای موجود تا 14.4 تن ) هویتزر مذکور پس از بارگیری در حدود 32 تن وزن خواهد داشت که دوبرابر سنگین تر از سزار فرانسوی و حدود یک سوم سنگین تر از آتموس 2000 خواهد بود که البته درمقایسه با نمونه شنی دار ، حدود 15 تن سبک تر است ، با این حال برخی ناظران نظامی معتقدند که این هویتزر چرخدار روسی هنوز بیش از حد سنگین به نظر می رسد و این بر توانایی های آن برای مانور در جاده های آسفالت ، تاثیر منفی می گذارد . نمای فوقانی هویتزر خودکششی چرخدار 2اس35-1 علاوه براین ، برای انتقال هویتزر در مسافتهای طولانی باید از هواگردهای آنتونوف-124 استفاده نمود که این نیز بر نقاط ضعف آن می افزاید .با این حال ، خانواده هویتزر مستا به محاق نرفت و حداقل دو گونه 2آ65 مستا-بی کششی و 2اس19 مستا-اس خودکششی روی شاسی شنی دار ، وارد خدمت ارتش روسیه شد ، در حالی که اطلاعات موجود از برنامه ارتش برای استفاده از شاسی کاماز-6560 به منظور تولید توپ خودکششی 2اس35 خبر میدهد . با این حال ، ارتش روسیه ، نسخه ارزان تری از آن را توسعه داد که منجر به تولد هویتزر چرخدار 2اس43 گردید . راست : شاسی باز6010-07 چپ : هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 مالوا هویتزر خودکشی 2اس43 مالوا نیروی زمینی ارتش روسیه براساس یک سنت قدیمی که سامانه های توپخانه ای خود را با نام گُل ها ، مورد شناسایی قرار می دهد ، پس از معرفی نمونه های با اسامی گل لاله (Tulip) ، گل صد تومانی (Peony) ، سُنبل (Hyacinth) ، میخک (Gvozdika) ، در سال 2020 ، توپخانه خودکششی چرخداری را با شناسه گل ختمی / پنیرک (Malva) وارد چرخه آزمایشات نمود که روند آن در ماه می 2023 تکمیل گردید . این سامانه جدید توپخانه ای ، در ژوئن 2021 در میدان آزمایش توپخانه ای اسمولنی منطقه نیژنی نووگراد به وزیر وقت دفاع نشان داده شد و به شکل عملی آزمایشات آن آغاز گردید . اما درسال 2020 ، وزارت دفاع روسیه درحالی به شکل رسمی خبر از طراحی و تولید یک سامانه توپخانه ای چرخدار با کالیبر 152 م.م داد که قرار بود در نمایشگاه نظامی آرمی-202 روسیه رونمایی شود ولی این اتفاق بدلایل مختلف رخ نداد و به جای آن تنها یک تابلو حاوی مشخصات این جنگ افزار وجود داشت که مهم ترین نکته داده های اولیه ، تاکید بر نقش سکوی پرتاب کننده مهمات هسته ای تاکتیکی این سامانه جدید بود. پیشرانه دیزلی یامز -84-24-10 ایده اولیه تولید یک سامانه توپخانه خودکششی چرخدار از ابتدای دهه هشتاد میلادی و با استفاده از شاسی کراز-6316 آغاز شد که به معرفی سامانه 2اس21 مجهز به یک قبضه توپ 152م.م منجر گردید . اما وزارت دفاع چندان تحت تاثیر این سامانه قرار نگرفت و در انتهای همان دهه کار روی آن متوقف گردید . مهمات استاندارد هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 کالیبر 152 م.م از راست به چپ : آر.دی-4-01 ( مهمات 2.5 کیلوتنی هسته ای ) مهمات خوشه ای 3او23 مهمات 3او اف45 مهمات 3اواف38 مهمات 3او اف64 از راست به چپ : 3او اف 25 3او13 به هر ترتیب ، شاسی اصلی این سیستم جنگ افزاری ، با شناسه باز-6010-027 محصول کارخانه خودروسازی سنگین بریانسک بشمار می آید که به نوعی نسخه اصلاح شده کامیون هشت درهشت باز-6910 بود. در بخش جلویی این سامانه ، یک کابین دو ردیفه با 5 صندلی قرار دارد ، در حالی که بخش مرکزی آن به محلی برای ذخیره زیرسامانه ها و مهمات و در بخش انتهایی نیز جنگ افزار اصلی ، جانمایی شده است . نیروی محرکه این شاسی ، از یک دستگاه پیشرانه دیزل یاماز- 8424-10 با قدرت 470 اسب بخار تامین می شود که این خودروی رزمی با وزن 32 تن را با سرعت حدود 90 کیلومتر در ساعت و در محدوده ای به فاصله 1000 کیلومتر به حرکت درآورد. علاوه براین ،وزن سبکتر 2اس43 به نیروی زمینی اجازه می دهد تا سامانه فوق را با استفاده از پرنده های ترابری ایلوشین-76 بسادگی جابه جا نماید . علاوه براین ، مزیت مهم مالوا ، ارزان تر بودن تولید ( که توسط اورال واگن زاوود صورت می گیرد ) و هزینه های پائین تر تعمیرو نگهداری آن است . شاسی این سامانه برای پیمایش در زمین های جاده ای و خارج جاده ای طراحی شده ، هر چند تحرک آن در زمین های ناهموار از سامانه های شنی دار کمترمی باشد . شاسی مذکور به یکسری بازوهای تاشو مجهز بوده که ضربه حاصله از شلیک را به زمین منتقل می کند. سامانه های 2اس19 مستا-اس و 2اس43 مالوا به شکل یکسان از یک قبضه هویتزر 152 م.م 2اس64 با طول لوله 47 برابر کالیبر اصلی بهره می برند که برد مشابه 24.5 کیلومتر را بدان می دهد ( این برد با استفاده از مهمات مجهز به خرج موشکی 3OF61 حدود 28.9 کیلومتر ، برای مهمات هدایت لیزری کراسنوپل-ام تا 25 کیلومتر و با استفاده از مهمات کراسنوپل- دی تا 43 کیلومتر است ) جدول مشخصات گونه اصلی شنی دار و نمونه های برگرفته چرخدار کالیبر 152 م.م نخستین حضور و آسیب رزمی هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 - اوکراین https://aparat.com/v/llw08ql در عین حال ، سرعت شلیک مالوا نسبت به سامانه های تسلیحاتی مشابه ، چشمگیر به نظر می رسد ، بطوریکه با نرخ شلیک 7 تیر در دقیقه ، نسبت به توپ خودکششی چرخدار فرانسوی سزار با 6 تیر در دقیقه در مقام بالاتری قرار می گیرد . درحالی که نمونه روسی با توانایی حمل 30 تیر ، در مقایسه با همتای فرانسوی خود که میتواند 18 تیر حمل کند ، مجددا رتبه بهتری را کسب کرده است. براساس داده های موجود ، قابلیت مالوا برای اجرای آتش همزمان و سریع ، با توجه به تنظیم خودکار زاویه ارتفاع توپ و شلیک 6-5 گلوله متوالی ، احتمال انهدام هدف تا حد زیادی افزایش پیدا می کند.مراحل آزمایش این هویتزر چرخدار همچنان ادامه داشت که جنگ اوکراین آغاز شد و ارتش روسیه پس از مدتها و بدون هیچ مقدمه ای ، حداقل یک دستگاه از این سامانه را در ماه می/ ژوئن 2024 در محور خارکف بکار گرفت و حتی بدلیل حملات متقابل ارتش اوکراین دچار آسیب رزمی نیز شد . آسیب های رزمی وارده به هویتزر خودکششی چرخدار 2اس43 مالوا در محور خارکف پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 8- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش دوم تاریخچه بکارگیری سامانه های توپخانه ای خودکششی چرخدار در اتحاد شوروی/ روسیه برای مدت های طولانی ، سازمان رزمی توپخانه ارتش شوروی برمبنای جنگ افزارهای منصوب روی شاسی های شنی دار ،مشتق شده از تانکهای اصلی میدان نبرد تشکیل شده بود که برای عملیات در زمین های خارج جاده ای قابلیتهای زیادی داشت. اما با آغاز دهه هشتاد میلادی ، برنامه ریزان ارتش شوروی به این نتیجه رسیدند که با توسعه شبکه جاده ای در اروپای شرقی و غربی ، سامانه های توپخانه ای چرخدار مزیت های بیشتری را نسبت به گونه های شنی دار از خود نشان می دهند ، بویژه اینکه تحرک بالایی را در اختیار یگانهای توپخانه خودی قرار می داد و می توانست قبل از ضدآتشباری دشمن ، محل استقرار خود را بسرعت ترک کند. هویتزر چرخدار کا.اس.پی-76 که یک توپ 76 م.م زایس-3 نصب شده روی شاسی گاز-68 بشمار می رفت با این حال ، سابقه طراحی و تولید این جنگ افزار در اتحاد شوروی به سال 1944 می رسد که البته تنها به چند نمونه محدود می گردید . پیش ازآن نیز ، در اوایل سال 1943 ، کارخانه خودروسازی گورگی ، یک نمونه توپ خودکششی چرخدار را برروی شاسی خودروی گاز-68 با شناسه KSP-76 معرفی کرده بود که به یک قبضه توپ 76 م.م زایس-3 ( ZIS-3) مسلح می گردید ولی بدلایل مختلف به تولید انبوه نرسید. سی و سه سال بعد و درسال 1976 ارتش اتحاد شوروی شروع به تولید سامانه های توپخانه خودکششی چرخدار دفاع ساحلی با شناسه A-222 روی شاسی هشت درهشت نمود که به یک قبضه توپ 130 م.م مجهز می گردید که پس از حدود 9 سال آزمایشات مختلف ، درسال 1988 وارد خط تولید شده و هم اکنون نیز در خدمت قرار دارد. دوره پس از جنگ دوم جهانی در میانه دهه هفتاد میلادی ، ارتش اتحاد شوروی سابق براساس برنامه ریزی قبلی ، تعداد زیادی سامانه های توپخانه ای خودکششی دریافت نمود که به نوعی عقب ماندگی این کشور را جبران نمود .ولی همزمان با این گسترش کمّی ، تحقیقات نیروی زمینی ارتش این کشور نشان می داد سازمان رزم ، نیازمند یک نوسازی جدی در سامانه های تسلیحاتی توپخانه ای و موشکی خود است و همین امر باعث شد تا روند مطالعات از همین زمان آغاز گردد. بدین ترتیب سه سامانه 2اس17 برای رده گردان ، 2اس18 برای رده تیپ و 2اس19 برای رده لشکر ایده پردازی گردید ولی وزارت دفاع روسیه بدون هیچ پیش زمینه قبلی ، برای بخدمت گیری هویتزرهای چرخدار اظهار علاقه نمود. آ-222 بِرگ که در ارتش شوروی و روسیه بعنوان سامانه توپخانه ای خودکششی دفاع ساحلی مورد استفاده قرار می گیرد بدین ترتیب تلاش ها برای بکارگیری توپخانه کامیون- سوار به نمونه آ-222 خاتمه نیافت و درسال 1983 یک نسخه جدید با شناسه 2اس21 که ترکیب شاسی کراز-6316 و توپ قدرتمند 152 م.م را به نمایش می گذاشت ، رونمایی گردید که البته توسعه آن درسال 1987 متوقف شد .درآن زمان برخی معتقد بودند که شرکت طراحی موفق نشد تا الزامات وزارت دفاع را بر روی طرح خود پیاده کند و همین امر نیز به قطع سرمایه مورد نیاز منجر گردید. از سویی دیگر ارتش روسیه همچنان به دنبال یک سامانه موثرتر بود که درنهایت نمونه 2اس35-1 معرفی گردید که یک توپ 152م.م 2آ88 را روی یک شاسی هشت در هشت بخود می دید ولی از دید برنامه ریزان وزارت دفاع روسیه ، ان طرح بسیار گران قیمت بود در نتیجه نسخه ساده سازی شده آن با شناسه 2اس43 معرفی شد . البته ارتش روسیه بعنوان مکمل ، سامانه های چرخدار مسلح به یک جنگ افزار 120م.م با شناسه Phlox و یک سامانه خمپاره انداز کالیبر 82 م.م با شناسه Drok را نیز در دست طراحی و تولید داشت . جدول مقایسه ای هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 مستا-کا با نمونه های هم دوره خود توپخانه خودکششی چرخدار 2اس-21 مستا-کا در آغاز دهه هشتاد میلادی ، برنامه ریزان نظامی ارتش اتحاد شوروی سابق ایده ای را برای استفاده از توپخانه خودکششی جدیدی را مطرح کردند که می توانست ضمن ارائه قدرت آتش بیشتربه یگانهای توپخانه ، تحرک آنها را درمیدان نبرد افزایش دهد . براساس این ایده جدید ، سامانه توپخانه ای جدید نیروی زمینی می بایست روی یک شاسی چرخدار نصب گردد که امکان استقرار آن در مواضع نزدیک به جاده ها فراهم آمده و با توجه به قدرت تحرکی که به نمایش می گذاشتند ، براحتی تاکتیک های ضدآتشباری دشمن را خنثی می کردند. با مطرح شدن این ایده ، ارتش بدان علاقه مند شد و به زودی یک توپ خودکششی با شناسه جدید 2اس21 مستا-کا در دست ساخت قرار گرفت که ایده پرداز اصلی آن یعنی موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک مسئولیت ادامه آن را برعهده گرفت . هویتزر 2اس 21 مجهز به برجک حامل توپ 152 م.م در دو نسخه متفاوت روی شاسی هشت درهشت کاماز-5320 همانطور که از نام برنامه جدید مشخص بود ، سلاح اصلی این سامانه جدید توپخانه ای ، هویتزر 152 م.م 2آ67 بشمار می رفت که نسخه تغییر یافته 2آ64/65 نصب شده روی شاسی شنی دار محسوب می شد . با این حال ، 2آ67 در مولفه هایی نظیر سامانه عقب نشینی ، گهواره اصلی توپ ، سازوکار متعادل کننده تفاوت هایی را با نمونه های قبلی به نمایش می گذاشت تا برای نصب روی برجک جدید آماده گردد . با این حال ، پس از بررسی های اولیه ، گروه طراح متوجه شد که برای نصب این توپ روی برجک جدید ، بخش هایی از آن باید بطور کامل از نو طراحی شده و سامانه های پشتیبانی جدیدی بدان اضافه گردد. اورال -5323 در نتیجه یک ماژول زرهی در ابعاد قابل توجه بصورت جداگانه برای این توپ طراحی گردید که سامانه جنگ افزاری اصلی و تمامی زیرسامانه اصلی نظیر سامانه های بصری ، هدایت آتش و محل استقرار خدمه در داخل آن قرار می گرفت . برجک نیز به گونه ای طراحی شد تا چرخش 360 درجه ای حول محور اصلی را می توانست انجام دهد ولی شاسی چرخدار پیشنهادی ، تا حدودی در چرخش کامل برجک مذکور ، محدودیت بوجود می آورد چراکه بدلیل عقب نشینی هنگام اجرای آتش ، امکان واژگونی خودرو می رفت . طبق داده های موجود از این سلاح ، توپ اصلی در بازه 3- تا 70+ درجه آزادی عمل داشت. هویتزر خودکششی چرخدار 2اس21 مجهز به برجک کالیبر 152 م.م ازآنجایی که طول لوله و بخشی از مولفه های راه اندازی و شلیک توپ اصلی نظیر بُرد و سرعت آتش درمقایسه با نمونه های نصب شده روی شاسی شنی دار ، ثابت باقی مانده بودند ، خدمه این جنگ افزار می توانستند تا 7 گلوله در دقیقه را بسوی هدف روانه کنند که بیشترین برد ممکن هنگام استفاده از مهمات ترکش شونده علیه هدف در فاصله 25 کیلومتری ، بدست آمد درحالی که این عدد هنگام استفاده از خرج موشکی بیشترنیز می شد. بدین ترتیب ، قدرت آتش توپ خودکششی چرخدار 2اس21 تقریباً به اندازه های نسخه شنی دار مستا-اس رسید ، به همین دلیل درآن زمان ناظران نظامی بر این عقیده قرار داشتند که این دو سامانه می توانند بصورت مکمل در کنار یکدیگر مورد استفاده قرار گیرند و ماموریتهای محوله را در بهینه ترین حالت ممکن اجرا کنند. به احتمال زیاد ، تنها نمونه هویتزر چرخدار 2اس21 روی شاسی کراز -6316 به نظرمی رسد که در انبارهای ارتش روسیه رصد شده ... اما برخلاف تصور اولیه ، مشکلات مربوط به طراحی و ساخت برجک ، ساده ترین بخش برنامه مذکور بشمار می رفت ، چرا که پیدا کردن یک شاسی مناسب که نه تنها بتواند برج سنگین را با خود حمل کند ، بلکه در برابر ضربات ناشی از عقب نشینی برجک هنگام آتش نیز از پایداری لازم برخوردار باشد ،بسیار دشوار گردید .برهمین اساس ، درسال 1982 کار گروه "شاسی " برنامه مذکور ، پس از بررسی های مختلف بدین نتیجه رسیدند که امکان استفاده از خودروی هشت چرخ اورال-5323 بعنوان شاسی توپ جدید ممکن است . با پذیرش اولیه این نمونه ، دفتر طراحی بوروستینک به همراه شرکت اورال ، دو برجک را به منظور اجرای آزمایشات اولیه توسعه دادند که نتایج به نسبت خوبی را ثبت نمود ولی چالش های جدیدی بوجود آمد ، بدین معنی که دربرخی مواردی استحکام ساختار شاسی ، برخلاف چرخ ها و سامانه تعلیق اورال-5323 که مقاومت خوبی از خود نشان دادند ، زیرسئوال رفت و هراندازه ، ویژگی های سلاح نصب شده روی آن بهبود می یافت ، طراحان بیشتر متوجه می شدند که شاسی مورد نظر باید بیش از پیش تقویت شده و سپس مورد استفاده قرار گیرد . کراز-3130 پس از آنکه نقاط ضعف محصول اورال بررسی گردید ، دومین شاسی از شرکت سازنده کامیون های سنگین کراز با شناسه کراز-6130 که نسخه بهبود یافته کراز- 3130 بشمار می رفت ، مورد توجه دست اندرکاران این برنامه قرار گرفت . این نمونه که شاسی چرخدار تقویت و اصلاح شده بشمار می آمد به مانند شاسی اورال-5323 عملکرد فوق العاده ای را در آزمایش های جاده ای به نمایش می گذاشت ولی توان آن برای پذیرش ضربات ناشی از شلیک همچنان در پرده از ابهام قرار گرفت . هویتزر 2اس21 مستا-کا ترکیبی از شاسی کاماز-5320 و توپ2 آ64 براساس داده های موجود حاصل از آزمایشات صورت گرفته روی این سامانه ، محدودیت قابل توجهی در سمت و ارتفاع برای توپ وجود داشت این مساله باعث شد تا درنهایت ، شاسی کاماز-5320 مورد توجه قرار گیرد که گزینه امیدوارکننده و موفق تر از دو نمونه قبلی بود ولی بررسی های بیشتری باید روی آن انجام می شد . به همین دلیل ،یک برجک ساده تر ( یک قبضه توپ 2آ67 روی سکوی بازو بدون حفاظ زرهی ) برای آن طراحی گردید که درمقایسه به نمونه های قبلی ، آزادی عمل کمتری در ارتفاع درگیری با اهداف را نشان می داد. کاماز -5320 ازسویی دیگر برای اندازه گیری بارهای وارده بر شاسی هنگام شلیک ، پیشنهاد شد تا یک سامانه خودکششی برپایه شاسی کاماز-5320 ساخته شود ولی اطلاعاعت دقیقی از روند آزمایشات در دست نیست ، هرچند طبق داده های پراکنده بدست آمده از کارمندان موسسه تحقیقات مرکزی بوروستینک و شرکتهای مربوطه ، روشی با بازده بالا برای غلبه براین مشکلات ابداع شد ، بدین معنی که ثبات کل مجموعه سلاح قرار بود با استفاده از یکسری بازوها و زیرسامانه های تثبیت کننده مربوطه هنگام شلیک و وارد آمدن ضربه ناشی از عقب نشینی توپ ، حفظ گردد. پس از اتمام آزمایش های مربوط به سازه ، سازوکار تغذیه و بخصوص انتقال مهمات از خودروهای حامل مهمات ذخیره به توپ مورد توجه قرار گرفت . اما این بخش بدلایل نامشخص هرگز شروع نشد ولی برخی مورخین نظامی روسی معتقدند که نمونه اولیه و کامل این سامانه جدید هرگز به تولید نرسید چراکه بسیار پیچیده و مدت زمان آزمایشات آن بسیار طولانی شده بود و به همین دلیل کار تحقیق و طراحی آن در انتهای دهه هشتاد میلادی متوقف و پروژه درسال 1991 بطور کامل بسته شد. پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

حمله کوادکوپتری ارتش سوریه به مسلحین + فیلم https://iswnews.com/wp-content/uploads/2024/04/Syrian-army-air-attack-on-militants.mp4 فیلم ارتش سوریه با استفاده از کوادکوپترهای انتحاری (FPV) [ تجارب جنگ اوکراین ]مواضع و خودروهای متعلق به مسلحین هیئت تحریر الشام در استان‌های ادلب و حلب را مورد هدف قرار داد که طی این حملات، چند تن از مسلحین کشته و زخمی شدند. https://iswnews.com/117571/حمله-هوایی-ارتش-سوریه-به-مسلحین/

عملیات دیلمان در آب‌های کاسپین

به نام خدا مجمع عمومی سازمان ملل روز جمعه با رأی قاطع تحریم‌های آمریکا علیه کوبا را محکوم کرد. قطعنامه محکومیت سه دهه تحریم آمریکا علیه کوبا، با ۱۸۵ رأی موافق در برابر ۲ رأی مخالف (آمریکا و رژیم صهیونیستی) تصویب شد ( قابل توجه کسانی که شعار های آمریکایی ها را نه به عنوان یک تاکتیک و حربه تخاصمی ، بلکه به عنوان یک واقعیت صادقانه قبول می کنند ) در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد تحریم های تجاری و مالی اعمال شده توسط ایالات متحده علیه کوبا بررسی و به رای گذاشته شد . مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز پنجشنبه با 185 رای موافق در مقابل 2 رای مخالف تحریم کوبا توسط آمریکا برای سی امین سال متوالی را محکوم کرد . چرا مهم است: اگرچه قطعنامه های سازمان ملل غیر الزام آور هستند و از نظر قانونی قابل اجرا نیستند، اما با نشان دادن انزوای موضع ایالات متحده و انبوه افکار جهانی علیه آن، دارای وزن سیاسی هستند. تنها ایالات متحده و اسرائیل با مخالفت به قطعنامه مذکور رای دادند، در حالی که برزیل و اوکراین رای ممتنع دادند . برونو رودریگز پاریلا، وزیر امور خارجه کوبا، پیش از رای گیری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد و تحریم را یک اقدام عمدی و جنگ اقتصادی با هدف جلوگیری از ورود درآمد مالی به کشور ، از بین بردن توانایی دولت برای پاسخگویی به نیازهای مردم و ایجاد اقتصادی ضعیف طراحی شده اند. و همچنین به منظور فروپاشی دولت و ایجاد یک وضعیت غیرقابل کنترل تا تسلیم کوبا در مقابل خواست های ایالات متحده دهه ها ادامه پیدا نمودند ." همچنین ایشان بیان داشت : از سال 2019 ، ایالات متحده "محاصره کشورمان در ابعادی شدیدتر ، بی رحمانه تر و غیرانسانی تر را افزایش داده است تا عمداً بیشترین آسیب ممکن را به خانواده های کوبایی وارد کند و ایشان به نیابت از آمریکا به تغییر ساختار سیاسی اقدام نمایند ." این تصویب قطعنامه و سخنان وزیر امور خارجه کوبا در حالی مطرح می شود که ، دولت اوباما تجارت و سفر به کوبا را آزاد کرده بود و قصد داشت در چشم اندازی روابط خود را با این کشور عادی سازی نماید ، اما دولت ترامپ بسیاری از سیاست های سلف قبلی خود را تغییر داد . دولت بایدن به نوبه خود برخی از اقدامات دولت ترامپ را معکوس کرده ، اما دیدگاه رئیس جمهور قبلی خود را برای مخالفت با این اقدام حفظ کرده است. رودریگز اذعان کرد که برخی «اقدامات مثبت» از سوی دولت بایدن صورت گرفته است ، اما تأکید کرد که به طور کلی ، توان بازتعریف سیاست خاص خود در قبال کوبا را ندارد و در عوض صرفاً به سیاست «فشار حداکثری» که در زمان سلف خود ایجاد شده بود، ادامه می‌دهد. ایالات متحده در توضیح رای خود اعلام نموده که "دولت کوبا را مسئول ادامه تحریم ها می داند ( بخوانید زودتر به خواست ما تن بدهد تا بعد ببینیم چه می شود ..!! ) ، حمایت ما از مردم کوبا تزلزل ناپذیر است !!! ." جان کلی ، مشاور سیاسی کاخ سفید گفت : «دولت کوبا از احکام شدید زندان ، حتی برای افراد زیر سن قانونی ، تاکتیک‌های ارعاب ، دستگیری ، قطع اینترنت ، اوباش تحت حمایت دولت ، و شرایط وحشتناک زندان استفاده کرده است تا مانع از اعمال حقوق بشر کوبایی‌ها شود.» وی ادامه داد: ما این نهاد را تشویق می کنیم که از دولت کوبا بخواهد به مردم کوبا و خواسته های آنها برای تعیین آینده خود گوش دهد. ( بعد معلوم نیست گوش خودشان کیی قرار هست باز شود و صدای چند میلیارد انسان دیگر را بشنوند ... که بس است دیگر ... ) پی نوشت : این عکس بالا از تابلو اعلام نتایج رای گیری مذکور را در کنار سخنان آمریکایی ها قرار بدهید خودش ضمن خلق شگفتی قرن باعث خواهد شد که در سلامت عقل آنان شک کنید و همچنین در سلامت عقلی کسانی که شعار های حقوق بشر و دمکراسی آمریکایی ها را از صمیم قلب باور دارند ... کل دنیا یک چیز میگه و خود ایشان به تنهایی یک چیز را تحکم می کنند ( زور گویی و دیکتاتوری به معنایی واقعی اگه این نیست پس معنی اش چیست ؟؟ ) ... دمکراسی آمریکایی همینی هست که هست ... بدون شرح و روتوش اضافه ... منبع : https://www.axios.com/2022/11/03/un-condemns-cuba-embargo?utm_source=twitter&utm_medium=social&utm_campaign=editorial&utm_content=world

سلام همه کشورها برای مهاجران قانونی و غیرقانونی ای ( تا تعیین تکلیف ) که در کشورشون حضور دارند هزینه میکنند و این چیز عجیبی نیست. میراثیه که از دولت قبل عبارتی ناقص هست به نظر. باید روشن تر بیان بشه به چه معناست؟ اتباع ناگهان در دولت قبل در کشور ظهور کردند؟ قانون اموزش رایگان اتباع در دولت قبل اجرایی شد؟ یا چه؟ مضاف بر این من کاری به اعداد و ارقامی که برخی رسانه ها در موقعیت های خاص یادشون میفته برند سراغ حساب و کتابش و ده ها و صدها ریخت و پاش و رانت و فساد کلان بزرگ تر را نبینند که خرج سگ و گربه و ویلاهای مادرید و انتالیا و فلان و بهمان لواسان ها و سواحل و ... میشه ندارم. همه چیز باید در جای خودش و البته جامع مورد بازبینی قرار بگیره ولی به شخصه نظر من اینه اگر قرار هست جلوی ریخته پاشی را بگیریم آخرین مرحله محرومیت تحصیل کودکانی است که هیچ تقصیری نداشتند که آواره شدند. ما حق نداریم ( نه شرعی است، نه انسانی و نه حتی عقلی چون آثار زیانبارش به خود کشور مقصد مهاجران برمیگرده ) آینده 700 هزار انسان را به نابودی بکشونیم ( اگر ما زنجیره اموزش را قطع کنیم وقتی اینها حتی تعیین و تکلیف شدند برهه مهمی از زندگیشون را از دست دادند برای یادگیری و شاید برای همیشه حتی اگر به بهترین کشورها برگدند دیگه سراغش نرند ) بنابراین تا تعیین تکلیف مهاجران عزیز آموزش کودکان مهاجر حقشون هست حتی اگر از جیب من بره. ( این نظر شخصی من هست و هر جا بتونم اعلامش میکنم ( و اینجا نمادین ) تا عده ای در روزنامه و رسانه های تا خرتناق دفن شده در رانت و یارانه ( طبیعتا دوستمون اوردوز تنها نقل کردند و من اشارم به سورس هایی است که با دیدن اشاره ایشون الان به یاد میارم ) از قول مردم ایران چیزی را فاکتور نکنند. من جزء این مردم نیستم اگر نظرشون این هست. گیرم که هیچ باشم در این اقیانوس مردم!

سلام فعلا ارژانتین بخاطر ثباتی که بدست اورده داره سرمایه گزار جذب میکنه و البته با یه نفری که تونسته کلی قوانین و ساختار فاسد و ناکارآمدو حذف کنه اوضاعش بهتر میشه ولی بازهم غلبه به اینکه آخر دنیا باشه لکیشنت و مردمت درحال مهاجرت،والبته اقتصاد تقریبا کشاورزی محور و نیمه صنعتی ودرگیری که بر سر فالکلند و طبعا منابع فسیلی اون داره ودشمنی مثل انگلیس سخته.....چالشها خیلی زیادن ولی در داخل داره کارهایی میشه فعلا از کسری بودجه های بزرگ!! و ابر تورم هایی که تا چند مرحله صفر حذف کردن عبور کردن و خب رشد اقتصادی بزرگی ایجاد شده!!! * اونایی که میخاستن نتایج تصمیماتشو ببینن اخبارو بررسی کنند کاپیتالسیون واقعی و ایضا دولت زدایی و تصمیم کوچک کردن دولت چقدر موثر هست توی کشورهای غربی معجزه اتفاق نیافتاده!

شما ببین آمار و اعداد چی میگن الان اقتصاد و دولت ارژانتین سالم و نرماله عوام حاضرن به صورت تورم هزینه بدن ولی هزینه مستقیم سوخت ،انرژی ندن !! توزیع یارانه به شکل سوخت و انرژی و ناترازی بودجه و انرژی و تحمیل ابر تورم نا عدالتی هست!!!! وشجاعاون سیستمی هست که جلوی این روند بایسته!!!! بنظرم افرادی که مخالف چنین طرح هایی هستن در غالب مخالف یا فریب خورده هستن یا دارن سود کلانی میبرن

معنی این کلمات میدونی چیه و برای چه ادمایی به کار میره؟؟ از نظرم شجاعته تغییرات اصلاحی در حد و اندازه یک انقلاب عمومی بزرگ برای تنظیم کردن منابع با خرج دولت و این واقعا کار درستیه که دولت بجای تحمیل تورم های سنگین به مردم به عنوان مالیات مخفی خودشو اصلاح کنه و سختیشو قبول کنه!!!! چرا به دشت کربلا میزنی؟ حداقل شبیه اون دوست قبلیمون یسری امار خنده دار بیار بیرون که میگه دولت ایران که بالای ۶۰ درصد اقتصاد دستشه مقابل دولتای دیگه کوشوله حالا خصولتیارا نمیبینیم اصلاااااا ما خارج کشوریم نمیدونیم

چرا ژاپن ،کره جنوبی و مالزی و حتی فرانسه‌ای که از نازی ها توسط شیطان رهانیده شد به این دیوار نمیخورن؟؟؟ فکر نمکنید یه مقدار انتقال مشکلات داخلی کشورها(که در نهایت به ضعف و سواستفاده شرکتهای فراملیتی هم شده سوای دولتها) به گردن دشمنان خارجی دیگه اون شکلشو واسه مردم از دست داده؟ و مردم در همه کشورها از داخلی ها باید توقع داشته باشن؟؟ در کل بحث منحرف نشه!! بافرض اینکه کودتا بشه مردم شبیه زامبی به تغییرات نه بگن و بریزن بیرون و همه چیو شبیه شورشهایی که میدونیم از بین ببرن!!!! موضوع بحث اینه که تغییراتی که اجرا کرده شدیدا موثر افتاده و بانک جهانی که اتفاقا ما هم از امارهاش استفاده میکنیم و کاملا معتبره رشد اقتصادی این کشورو تا بالا۸ درصد پیشبینی کرده و غول تورم هم رام شده!!!(توجه کنید بدون ایجاد رکود تورم رام شده) سیاست های تعرفه‌ای ترامپ و حرکت شرکتها به امریکای جنوبی میتونه اوضاعو بهترم کنه بخصوص که ثبات اقتصادی رقم خورده و بستر فراهمه