نیروی هوایی و دفاع هوایی سابق ارتش عربی سوریه پایگاه هوایی المزه -دمشق نوامبر 2024 https://www.aparat.com/v/lug1076

تصاویر جالبی از اینسترومنت داخل کاکپیت و ادوات ایونیک تولید داخل( شاید هم ریبرند شده) در ایرشو کیش... _با تشکر از عکاس خوش ذوق بوشهری جناب ابوذر انصاری *رادار پالس داپلر با دیش آرایه‌ای متحرک که در نمایشگاه حضور داشته خیلی جالبه که نشان میده دماغه اف۵ برای جایگزاری رادار های ارایه فازی فعال بزرگتر که نیاز به حرکت مکانیکی ندارن جای کافی داره...

باید پهن تو مغزت باشه با سرمایه نابود شده کشورت خوشحال باشی و سلفی شاد بگیری

کاربرد چراغ های مورد استفاده در هواگرد ها برگرفته از تاپیک: خيزش پهپادها، گامي به سوي نبردهاي نوين

خرید خضموک اسپارتاک از روسیه بعد از سخنان سردار رادان در مورد کمبود امکانات در مرزبانی نیروی انتظامی به نظر میرسد که خرید خضموک اسپارتاک از روسیه برای مرزبانی در دستور کار قرار گرفته است و امروز سردار رادان از یک خضموک اسپارتاک ساخت روسیه در ایران بازدید کردند که به نظر میرسد خرید انجام شده است: https://www.asriran.com/fa/news/1002874/سردار-رادان-سمند-برای-مقابله-با-عملیات-تروریستی-مناسب-نیست

Su24فنسر بروز رسانی شده سوری..... تصاویری از بمب‌افکن «سو-۲۴ام۲» سوریه‌ای به شمار ریجستر ۳۵۱۹ منتشر شده . همان‌طور که از تصاویر داخل کاکپیت خلبانان مشخص است،۲۴ su سوری در جریان بروزرسانی به سطح ام۲، به سامانه هدفگیری-ناوبری بروز و دقیق «اس‌وپ-۲۴» مجهز شده است. سامانه هدفگیری-ناوبری «اس و پ-۲۴» ساخته و پرداخته شرکت «گِفِست وَ ت» است. سامانه مذکور دقت بالای اصابت اهداف زمینی را با بمب‌های معمولی (و البته ارزان‌تر از بمب‌های هدایت شونده) میسر می‌سازد. (نمایشگرها و صفحه کلید سامانه «اس‌وپ-۲۴» در سمت راست صفحه آلات دقیق خلبانان و پیش‌روی افسر اسلحه در دو تصویر اول مشهود است). پیشتر نیز سو-۲۴های الجزایری به سطح ام-۲ ارتقا یافته بود آن طور که منبع منتشرکننده آن خبر ادعا کرده بود، بررسی تجربه عملیات سو-۲۴ های روسی مجهز به سامانه گفست در درگیری‌های سوریه، الجزایر را به ارتقای سو-۲۴ های خود و تجهیز آنها به سامانه جدید ترغیب کرده است.

اسناد منتشر شده از ارتباط جاسوس موساد به نام «موسی» با «نظام سوریه» در مورد فعالیت های ایران و حزب الله و حماس در سوریه برای سال‌ها، روسیه میانجی‌گر فرآیندی بود که به ارتش اسد اجازه ی بازسازی می‌داد و در عین حال توانایی ایران و حزب‌الله را برای گسترش نظامی در سوریه محدود کند. این مکانیسم اسراییل را ملزم می‌کرد که در صورت اعمال این محدودیت‌ها، از حملات خاصی اجتناب کند. هدف این سازوکار: جلوگیری از انتقال تسلیحات ایران یا حزب‌الله و تشکیل نظامی و در عین حال اجازه دادن به ارتش سوریه برای رفع «نیازهای» خود. این موضوع پس از فروپاشی رژیم اسد تغییر کرد، زمانی که اسرائیل کارزاری را برای از بین بردن تمام سایت‌ها و تسلیحات ارتش سوریه در چند روز گذشته آغاز کرده است. بر اساس این اسناد، یک عامل با نام رمز «موسی» (اسرائیلی) مستقیماً به ژنرال علی محمود عباس، وزیر دفاع سابق سوریه پیام ارسال کرد. سپس این پیام ها برای علی مملوک، رئیس سابق دفتر امنیت ملی ارسال شد. این ارتباطات شامل ناامیدی اسرائیل از همدستی سوریه در اجازه دادن به فعالیت های ایران و حزب الله است. «موسی» بارها هشدارهایی صادر کرد و حوادث و عواقب خاصی را در صورت ادامه این اعمال بیان کرد. 8 آوریل 2023: موسی درباره فعالیت‌های حماس در سوریه هشدار داد: سه موشک توسط حماس به رهبری خالد مشعل از بلندی‌های جولان پرتاب شد. ما از شما می خواهیم که چنین آماده سازی ها را متوقف کنید یا با عواقبی روبرو شوید. شما مسئول آنچه در زمین شما اتفاق می افتد هستید. هشدار اسرائیل تشدید شد: "آخرین اقدام ما یک شلیک هشدار بود. اگر نتوانید این فعالیت ها را مهار کنید، حمله بعدی بسیار شدیدتر خواهد بود. شما بهای بی سابقه ای را پرداخت خواهید کرد." 7 مه 2023: اسرائیل انبارهای تسلیحاتی مرتبط با فرماندهی جنوب دمشق و یک اردوگاه آموزشی در دومیر که توسط "پرونده جولان" به رهبری ابوحسین ساجد اداره می شود را مورد حمله قرار داد. موسی نوشت: "ما حضور حاج هاشم یا رزمندگانش را در جنوب سوریه نمیپذیریم." 17 مه 2023: بررسی ها نشان داد که هشت فروند هواپیما در پایگاه هوایی حمیمیم فرود آمده بودند (4 پرواز ایران ایر، 4 هواپیمای ایلوشین ایل-76 از تیپ 29 سوریه). سازوکار روسیه همچنان می‌تواند به شما اجازه دهد بدون خطر انتقام‌جویی اسرائیل عمل کنید. اما حمایت از ایران و حزب الله ما را مجبور به اقدام شدید خواهد کرد. هر گونه فعالیت نظارت نشده با دور زدن نظارت روسیه به عنوان یک تهدید مستقیم برای اسرائیل تلقی خواهد شد و واکنشی را برخواهد انگیخت. 14 ژوئیه 2023: آن شخص بار دیگر عدم تحمل خود را نسبت به همکاری نظامی سوریه با ایران و حزب‌الله اعلام کرد: "حمایت از قابلیت‌های دفاع هوایی حزب‌الله اقدامی علیه اسرائیل است. این تنها در خدمت منافع حزب‌الله است و در عین حال به ارتش شما آسیب می‌رساند."

نبرد کامدیش این نبرد، در ۳ اکتبر۲۰۰۹ در جریان جنگ افغانستان رخ داد و یکی از خونین‌ترین نبردها برای آمریکا در این منطقه بود. نزدیک به ۳۰۰ نیروی طالبان به پاسگاه کیتینگ، واقع در نزدیکی شهر کامدیش در استان نورستان حمله کردند. نبرد حوالی ساعت ۶صبح با شلیک خمپاره و RPG طالبان آغاز شد. علیرغم تلاش دو مستشار لتونیایی، سربازان افغان از آنجا گریختند و نیروهای آمریکایی را تنها گذاشتند. نیروهای آمریکایی که در حدود ۵۳نفر بودند، با آتش سلاح های سبک، توپخانه و پشتیبانی هوایی از جمله هلیکوپتر و جت های جنگنده به این حملات پاسخ دادند. پشتیبانی هوایی ایالات متحده نقش مهمی در طول نبرد ایفا کرد. با وجود حملات هوایی طالبان به حمله خود ادامه داد. آنها ساختمان‌های کلیدی و بیشتر پایگاه را تخریب کردند. نبرد چند ساعت به طول انجامید و شورشیان در اواخر روز عقب نشینی کردند و نیروهای کمکی ایالات متحده در غروب به پاسگاه رسیدند. در پایان نبرد، ۸سرباز آمریکایی کشته و ۲۷نفر زخمی شدند. طالبان متحمل خسارات سنگین شد و تخمین زده می شود که ۱۵۰ تا ۲۰۰ کشته برجای گذاشت.

میگ1.42 پاسخ شوروی بهF-22 Raptorیا افسانه ایی فراموش شده؟ - قسمت پایانی    از آنجایی که فقط نمونه اثبات فناوری MiG 1.44 پرواز کرد و اطلاعات مربوط به 1.42 و 1.46 کمیاب است و هنوز طبقه بندی شده است، اکنون MiG 1.44 شرح داده می شود و در صورت لزوم به دو نوع دیگر اشاره می شود لازم به ذکر است که میگ 1.44 برای اولین بار در نمایشگاه هوافضای روسیه MAKS 2015 به نمایش گذاشته شد و در نسخه 2017 نیز بسیاری از عکس های گرفته شده از میگ 1.44 در طول MAKS 2015 و 2017 قابل مشاهده است . MiG 1.44 در MAKS 2015 طراحی میگ 1.44 نمایشگر فناوری یک جنگنده تاکتیکی سنگین، تک سرنشین، دو موتوره ، با پیکربندی بال دلتا و مجهز به هواپیماهای کانارد بود. این سازه از آلیاژهای آلومینیوم-لیتیوم با استحکام بالا (35 درصد وزن خشک)، آلیاژهای تیتانیوم و فولاد (30 درصد)، مواد کامپوزیت، به ویژه پلیمرهای کربن و پلاستیک (30 درصد وزن کل جنگنده) استفاده گسترده ای می کرد. و 5٪ باقیمانده مربوط به مواد مختلف (شیشه، پرپکس، لاستیک و غیره) است. 1.42/1.44 که از نظر اندازه قابل توجه بود، طوری طراحی شده بود که بسیار سریعتر از هر هواپیمایی که می توانست با آن روبرو شود، پرواز کند. نیاز طراحی آن به سه "S" معروف شد: - اولین "Sverkhzvuk" (مافوق صوت) است: سرعت کروز مافوق صوت و قابلیت نبرد هوایی در مافوق صوت. - دومین "Supermaneuverability" است که شامل پرواز کنترل شده با زاویه 60º/70º است. – سومین “S” برای “Stealth” بود که به ترتیب اهمیت آخرین مورد بود و تنها در صورتی اعمال می‌شد که بر دو مورد اول و مهمتر “S” مورد نیاز تأثیر نگذارد. بال از نوع دلتا با نسبت ضخامت به وتر در حدود 3.5٪ و زاویه رفت و برگشت، در لبه جلویی، حدود 48 درجه (50 درجه در بخش داخلی) بود. در لبه جلویی آن دارای دو بخش از فلپ های لولایی در طول کل دهانه خود بود، در حالی که در امتداد لبه عقب دارای فلاپ های بزرگی بود که توسط واحدهای نیرومندی که در فیرینگ های داخل بال ها قرار داشتند ( که رادار گریزی هواپیما را زیر سوال می برد) نیرو می داد. برخلاف MiG-29، بال به راحتی با بدنه ادغام نشد و به LERX (Edge-Edge Root Extension) مجهز نشد. از چپ به راست تکامل طراحی بال MiG MFI/1.42. تصویر در وسط مربوط به MiG 1.44 و تصویر سمت راست به MiG 1.42 است، در حالی که تصویر سمت چپ متعلق به یکی از پیکربندی های اولیه در مرحله طراحی است، کانارد بزرگ تا جایی که امکان داشت (بدون تداخل با دید خلبان) و می‌توانست در محدوده زاویه‌ای وسیع عمل می کرد. آنها دارای زاویه رفت و برگشت 58 درجه در لبه جلو و 23 درجه در لبه عقب بودند. هرکدام یک دندانه سگی داشتند و یک دندانه سگی کوچکتر دوم به دلیل اینکه کانارد میگ 1.42 بودند و کاملاً روی 1.44 جا نمی شدند. جزئیات نقشه های کانارد میگ 1.44 با دندانه سگی دوتایی آن. در فضای وسیع بین موتورها و اسپارهای عقب(تیر اصلی) که دریفت های ذوزنقه ای را پشتیبانی می کردند، فلپ های ثانویه نصب شده بودند، دو باله عمودی مجهز به یک سکان قرار داشت. مورد دوم قابل توجه است زیرا دریچه های عمودی - که بیشتر به عنوان دریفت شناخته می شوند - برای کاهش RCS درجه14 به سمت بیرون متمایل شده بودند، اما طراحان به دلایلی این کار را با باله های شکمی انجام ندادند، بدنه از نوع "بدنه بالابر"(ایجاد لیفت) بود و سهم قابل توجهی در افزایش اندازه کلی 1.44 داشت. بدنه جلو یک مقطع تقریباً بیضوی داشت. در بدنه مرکزی مخازن اصلی سوخت و محل تسلیحات قرار داشت. ارابه فرود اصلی در کنار محل اسلحه و بین مجرای هوای موتور قرار داشت. جزئیات دماغه میگ1.44 1.44 به گونه ای طراحی شده بود که از نظر طولی ناپایدار باشد و برای مقابله با زوایای حمله بالا، تا حداقل 100 درجه، که استفاده بی سابقه از 16 سطح کنترل را توجیه می کند به گفته میکویان، این تغییرات ضروری بود، زیرا برخلاف F-22، این جنگنده برای نبردهای هوایی نزدیک طراحی شده بود. در زوایای حمله بالا، نیروی بالابر توسط کانارد، بخش دماغه مسطح و بخش پایینی عظیم بدنه ایجاد می شود، که بدین منظور صاف شده بود فقدان LERX (کوتاه شده Leading-Edge Root Extension)به این معنی بود که به جای وجود یک ورودی هوا در زیر هر بال، یک ورودی مستطیلی بزرگ با یک صفحه جداکننده مرکزی برای هر دو موتور در فاصله قابل توجهی زیر بدنه جلو وجود داشت. با توجه به طراحی بالا، عدد ماخ (Md) با این ورودی هوا متغیر بود و از طرف کناری مشابه MiG-29 و Su-27 بود. مجرای هوا پس از عبور از ناحیه دنده دماغه از هم جدا شدند و سپس در بالای محل تسلیحات (که در این نمونه اولیه توسط ابزار دقیق برای آزمایش پرواز اشغال شده است) بالا رفتند، به طوری که کمپرسور هر موتور پنهان شد. سیستم بازکن گنبدی برای MiG 1.44 از MiG-29A استفاده شد. هندسه متغیر جهش صندلی مشاهده می شود. پنهان کاری MiG 1.44 فاقد پوشش RAM (مواد جاذب رادار) بود اما استاندارد 1.42 برای داشتن آن برنامه ریزی شده بود. میکویان ادعا کرد که RCS (مقطع راداری) MFI مشابه F-22 و کوچکتر خواهد بود. با این حال، برخی از ویژگی‌های 1.44 خلاف آن را نشان می‌دهد، مانند ستون فقرات بدنه، ورودی‌های هوای مربعی آن، دو باله شکمی، فیرینگ‌های حجیم محرک‌های سطوح کنترل افقی و مهم‌تر از همه، دقت کم مونتاژ پانل های پوششی مختلف که برای این موضوع در استاندارد MiG 1.42 قرار بود توسط خطوط ماشین های جوش اتوماتیک به سازه جوش داده شوند. به احتمال زیاد فیرینگ های محرک در 1.42 ناپدید شده اند. به همین ترتیب، برخی از تصاویر منتشر شده، 1.42 مجهز به ورودی هوای گوه‌ای را نشان می‌دهند که در طرح دیده می‌شود و ظاهری پنهان‌کار تر دارد. با این حال، در چند تصویر منتشر شده مشاهده می شود که باله های شکمی و ستون فقرات را حفظ کرده است، بنابراین شک وجود دارد که بتواند به RCS رپتور برسد. به احتمال زیاد، RCS شبیه یا پایین تر از جنگنده های اروپایی داسو رافال و یوروفایتر تایفون بود. در جستجوی پنهان کاری بیشتر و غلبه بر معایب ذکر شده در بالا، راه حل های غیر متعارف مورد بررسی قرار گرفت، از جمله یک دستگاه انقلابی"" poaching"" که توسط مرکز توسعه Mstislav Keldysh توسعه یافته بود. این سیستم از برش های پلاسمایی تولید شده توسط مدادهای پرتوهای الکترومغناطیسی که از ژنراتورهای ویژه نصب شده روی هواپیما استفاده می کردند، با این سیستم، پلاسما امواج رادیویی را جذب می‌کرد و RCS هواپیما را تقریباً 100 برابر کاهش می‌داد. بر اساس این تئوری، با فعال کردن این سامانه، موشک‌های هوا به هوای هدایت شونده راداری که توسط یک اف-22 پرتاب می‌شوند، هدف خود را از دست می‌دهند، سپس به سمت یک داگ فایت می‌روند که در آن میگ 1.42 سرعت بیشتر و قدرت مانور عالی آن بر اف-22 پیروز می‌شود. تصویر گرافیکی MiG1.42که ورودی شکمی گوه ایی یاVشکل و بال دلتای دوگانه را نشان می دهد در نهایت مشخص شد که MiG 1.42 از نظر پنهانکاری کاملاً با 1.44 متفاوت بود. حتی می‌دانیم که میکویان برای مدتی به کار بر روی طراحی جدید برای بهبود ویژگی‌های رادارگریزی 1.42 ادامه داد که آخرین آن 1.46 نام داشت. یک اجماع و شک وجود دارد که جنگنده رادارگریز چنگدو J-20A چینی بیشتر میگ 1.42 و نسخه رادارگریزتر یعنی 1.46 را در ژن های خود دارد، زیرا MIG در مرحله طراحی کمک می کرد. MiG 1.42، لوله سوخت‌گیری در حین پرواز (IFR)، رادوم دماغه متفاوت - برای قرار دادن آنتن رادار - و پانل آنتن رادار جانبی، زیر کاوشگر IFR، متمایز هستند تفسیر فرضی جنگنده از MiG 1.46. تصویر دیجیتالی فرضی دیگری از شکل ظاهری MiG 1.46 که با یک MiG-31 در حال پرواز است. نیروی محرکه موتورهای توربوفن AL-41F Saturn (Lyulka) از ابتدا به طور خاص برای MiG 1.42 طراحی شده بودند، به همین دلیل نمونه های اولیه این موتورها در دسترس 1.44 قرار گرفت (به سوخو S-37 داده نشد)، زیرا انتخاب رسمی برای جنگنده نسل پنجم شوروی میکویان 1.42 بود. رانش خشک توربوفن AL-41F تقریباً 12000 کیلوگرم و 18000 کیلوگرم با پس سوز است. نسبت رانش به وزن آن 11:1 است، در مقایسه با 8:1 برای AL-31F. تا سال 1997، در مجموع 27موتور AL-41 و AL-41F بر روی زمین،و در پرواز بر روی Tu-16 و MiG-25 ساخته و آزمایش شدند. این موتور که در نمایشگاه MAKS در سال 1999 به نمایش گذاشته شد، Lyulka AL-41F بود. تا به امروز، تصاویر عمومی از AL-41F کمیاب است. AL-41F از ابتدا به عنوان یک موتور بردار رانش طراحی شد. در ابتدا برنامه ریزی شده بود که نازل های مستطیلی مشابه نازل های F-15S/MTD داشته باشند. اینها فقط بردار رانش را در گام اولم جاز می‌دانستند، اما نسبت به نازل‌های بردار متقارن محور، مخفی‌تر و راحت‌تر تولید می‌شدند. (Lyulka) روی طراحی این نازل متمرکز شد، در حالی که به موازات آن یک محور متقارن نیز طراحی کرد. نازل های دوبعدی روی نازل موتور سمت چپ یک Su-27UB به نام Su-27 LL-UV (PS) (Ploskoye-Boplo, Nozzle Chata) که در سال 1990 پرواز کرد، آزمایش شدند. تابش راداری و مادون قرمز کاهش یافت، اما وزن افزایش یافت.، بین 14 تا 17 درصد قدرت از دست رفت و مهمتر از همه، به دلیل تغییرات دما در لوله جت - (به دلیل تغییر از بخش دایره ای به مستطیلی - که می تواند باعث سوختن آن شو)دنازل 2 بعدی غیر عملی بود. در نهایت، اولویت به توسعه نازل بردار دایره ای متقارن محوری داده شد که طراحی آن در سال 1991 تکمیل شد. نازل های اگزوز دایره ای و چند لایه(گلبرگ) بودند تا پروفایل متغیر همگرا/واگرا به دست آید. نمای داخلی آن با لایه ای از سرامیک پوشانده شده بود. هر نازل +/-15 درجه عمودی و +/- 8 درجه افقی تحرک داشتند نازل های وکتور AL-41F. AL-41F مجهز به سیستم FADEC – (کنترل موتور دیجیتال کامل)– بود و عمر تضمینی موتور تا اولین تعمیر اساسی آن 1000 ساعت و برای قسمت های متحرک نازل بردار 250 ساعت بود که می شدآن را تا 500ساعت افزایش داد. به عنوان جایگزینی برای موتور AL-41F، موتور رانش 20 تنی سایوز R-179-300 با نازل های اگزوز بردار در نظر گرفته شد. موتور سایوز R-179-300، به عنوان جایگزینی برای AL-41F ارزیابی شده است. موتور R-179-300 توسعه موتور R-79B-300 بود که برای جنگنده برخاست عمودی مافوق صوت Yak-41M ساخته شد ، که برای نیرو دادن به جنگنده های برخاست معمولی تک موتوره مانندسوخو-37 مجهز به کانارد و بال دلتا.پیشنهادی طراحی شده بود. اگرچه نیروی رانش R179 با موتورهای نسل پنجم مانند AL-41 (یا توربوفن پیشرفته آمریکایی F119/F135) قابل مقایسه بود، این موتور همچنین بسیار سنگین تر بود، با نسبت بای پس بالاتر، جریان جرمی و تعداد مراحل بیشتر. در نهایت، نیروی هوایی شوروی AL-41F را انتخاب کرد زیرا یک موتور نسل پنجم واقعی بود و تصور می شد که می توان آن را سریعتر به قابلیت پرواز رساند. مقایسه اندازه بین Lyulka AL-41F (Izdeliye 20) از میگ 1.42، F119 از F-22A و Lyulka-Saturn AL-41F فعلی (Izdeliye 117C) که به Su-35 نیرو می دهد. این موتور آخر را با AL-41F اصلی اشتباه نگیرید، که با لغو MiG 1.42 لغو شد، و نام AL-41F را به این موتور جدید منتقل کنید که تکامل بسیار بهبود یافته AL-31F است. اویونیک اویونیک برنامه ریزی شده برای 1.42 دارای ساختار سلسله مراتبی و هوش مصنوعی با استفاده از کنترل های تعاملی بود. با توجه به تعداد زیاد و پیچیدگی وظایفی که باید توسط اویونیک 1.42 حل شود، تصمیم گرفته شد که هواپیما به یک سیستم محاسباتی دیجیتال پردازش سیستم یکپارچه مجهز شود. ابزارهای پرواز، کنترل تسلیحات، اقدامات متقابل الکترونیکی، ناوبری و سیستم‌های ارتباطی در یک مجموعه اویونیک واحد ادغام شدند. اطلاعات تاکتیکی را می توان از پست های فرماندهی زمینی از طریق پیوند داده ارسال یا دریافت کرد. پانل ابزار در ابتدا برای 1.42 برنامه ریزی شده بود از یک صفحه نمایش بزرگ که توسط دکمه های مختلف احاطه شده بود. اطلاعات به صورت سه بعدی ارائه شد که مهمترین چیزها در پیش زمینه و بقیه اطلاعات در «عمق» قرار داشت. پیکربندی دیگری که مورد مطالعه قرار گرفت، استفاده از سه نمایشگر چند منظوره را در نظر داشت که مهمترین اطلاعات آن بر روی صفحه نمایش مرکزی ارائه می‌شد، در آرایشی بسیار شبیه به آنچه در جنگنده سوخو S-37 برکوت و Su-27SM3 مدرن استفاده می‌شد. پانل ابزاری که برای MiG 1.42 در نظر گرفته شده بود از یک صفحه نمایش بزرگ تشکیل شده بود که توسط دکمه های مختلف احاطه شده بود. اطلاعات به صورت سه بعدی ارائه شد. آرایش پانل ابزار دیگر مورد مطالعه برای MiG 1.42 مجهز به سه نمایشگر چند منظوره با پیکربندی مشابه Su-27SM3 مدرن شده بود که پانل ابزار آن در عکس دیده می شود. نمونه اولیه دارای سیستم کنترل دیجیتال KSU Avionika بود که به تمام کنترل های پرواز، FADEC و نازل های اگزوز بردار موتور متصل بود. با این حال، رادار برنامه ریزی شده Phazotron N-014 "Beetle" اسکن الکترونیکی چند حالته را روی خود نصب نکرده بود، و همچنین رادار عقب و تجهیزات الکترونیکی اقدامات متقابل را که در 1.42 در مخروط های دم قرار می گرفت، نصب نکرد. تجهیزات دیگری که در 1.44 وجود نداشت، سیستم کنترل سلاح (ACS)، مجموعه ناوبری، مجموعه ارتباطات و مجموعه ECM/ESM بود. رادار N-014 مجهز به سه آنتن آرایه فازی غیرفعال (PFAR) بود که به آن اجازه می‌داد به طور همزمان 300 درجه در آزیموت(افق) و 60 درجه در ارتفاع را رصد کند. این رادار قادر بود 20 هدف را به طور همزمان ردیابی کند (طبق منابع دیگر تا 40 هدف) و 12 هدف را به طور همزمان شلیک کند. حداکثر برد برنامه ریزی شده N-014 کیلومتر420 بود. رادار N-014 می توانست تعداد پره های کمپرسور موتور هواپیمای مهاجم را محاسبه کند و بر این اساس نوع خاص موتور و در نتیجه نوع هواپیمای دشمن را مشخص کند. به موازات درگیری، رادار به بازبینی حریم هوایی و تعقیب اهداف قبلاً شناسایی شده ادامه می داد. در یک ثانیه، ایستگاه قادر به ایجاد یک تصویر کلی از حداقل پنج هواپیمای دشمن و ارائه پشتیبانی همزمان از اهداف زمینی و هوایی.بود (جنگنده Su-27 در برد بیش از 330 کیلومتر شناسایی شد). میانگین توان 1.5 کیلووات با پیک های 5 کیلووات و مصرف انرژی در حد 10-15 کیلووات بود. قابلیت اطمینان بین خرابی ها کمتر از 200 ساعت نبود. وزن رادار و تجهیزات مربوطه 700 کیلوگرم بود. مساحت آنتن اصلی 1.25 متر مربع و آنتن های جانبی 0.28 متر مربع بود. در این برش کناریMiG1.42می توانید محل سه آنتن رادار N-014Beetieو همچنین کانالهای هوای دوشاخه( بالای محل اسلحه )برای پنهان کمپرسور موتور را مشاهده کنید در MiG 1.42 استاندارد، نصب یک رادار از نوع N012 که به بخش عقب در یکی از دم استینگرها اشاره می کند، با برد 50 کیلومتر.جستجوی 60 درجه و تشخیص هدف با RCS متر مربع3 در حال مطالعه بود. به جای رادار N012، همچنین در حال ارزیابی برای نصب سیستم رادیویی الکترونیکی "Adyutant" مرتبط با آنتن آرایه فازی با کنترل پرتو الکترونیکی EPOLET بود. منطقه اسکن ± 45 درجه و وزن تجهیزات حدود 5 کیلوگرم بود. EPOLET برای کنترل موشک هایی مانند R-27 در تمام حالت های عملیات رزمی جنگنده طراحی شده بود و می توانست به عنوان پشتیبانی یا جایگزینی آنتن های رادار ، صورت یکپارچه با رادارها و سیستم های نوری الکترونیکی بر روی جنگنده های قبلی مانند MiG-23 نیز نصب شود، . محدوده کنترل موشک آن ± 85 درجه، برد پرتاب موشک 65 کیلومتر و تعداد موشک های کنترل شده همزمان 2 تا 4 موشک بود. در مورد هواپیماهای مدرن تر مانند میگ29 ، Epoletمی توانست در دو طرف دماغه جنگنده نصب شود و هدایت موشک ها را در حالی که در 90 درجه از هدف دور می شود، تسهیل می کند و به Fulcrum اجازه می داد برد خود را تا هدف گسترش دهد. و از این طریق اطمینان حاصل کند که "اولین ضربه" زده شده است. سیستم کنترل تسلیحات در کنار رادار N-014 ساخته شده بود، و همچنین شامل سیستم هدف گیری اپتو الکترونیکی متشکل از IRST/LR و دید روی کلاه ایمنی بود. اویونیک پرواز شامل یک سیستم منحصر به فرد به نام KSL (Kontrol Sostoyaniya Ljotchica) بود که به طور مداوم وضعیت فیزیکی خلبان را زیر نظر داشت. KSL نه تنها به خلبان در مورد نیروی جی هشدار می داد بلکه برای جلوگیری از این امر، کنترل هواپیما را در دست گرفت.(ممکن بود خلبان هوشیاری خود را از دست بدهد) منطقه تحت پوشش سنسورهای MiG 1.42، رادار جلویی N-014 و رادار عقب N012 یا Adyutant / EPOLET تسلیحات سلاح‌های برنامه‌ریزی‌شده در قسمت داخلی شکمی، واقع در مرکز بدنه، یا در کناره‌های شکمی -و در شش جایگاه زیر بال قرار می‌گیرند. موشک های به هوا (Vympel R-33/R-37 ) در مرحله طراحی اولیه، بررسی شد که یک جایگاه تسلیحاتی در قسمت بالایی بدنه مجهز به اجکتورهای هیدروپنوماتیکی برای آن فراهم شود. این پیکربندی این مزیت را داشت که اتصال موشک‌ها به هدف و پرتاب آن‌ها در ارتفاع وGبالا را ساده می‌کرد. با این حال، این نگهدارنده از نظر مهندسی چالش‌هایی را به همراه داشت و از آنجایی که موشک ها باید بالای هواپیما قرار می گرفتند -برای بارگیری و بلند کردن موشک ها و قرار دادن آنها در داخل آن به وسایل نقلیه پشتیبانی و ابزار انحصاری نیاز داشت و به همین دلیل به نفع نگه داشتن شکمی رد شد. همچنین برنامه ریزی شده بود که 1.42 به موشک های هوا به هوای R-60/R-60M و R-73 مجهز به رادار N012 یا سیستم Adyutant/Epolet مجهز شود. تسلیحات ثابت شامل یک توپ داخلی 30 میلی متری ثابت بود. سه نما از MiG 1.42 که ابعاد تقریبی محل اسلحه و توزیع داخلی موشک های Vympel R-77 را نشان می دهد تنظیمات تسلیحاتی برنامه ریزی شده برای MiG 1.42 استاندارد - حداکثر بار. 12000 کیلوگرم (8 جایگاه خارجی و 12 جایگاه داخلی) - 4 تیرAAM R-77 / R-77RD و 2 تیرAAM R-73/R-30/9M100 (برای وزن برخاست عادی.) – 4 عدد نیم فیرینگ AAM R-37 در ناحیه شکمی جانبی، 2 عدد AAM R-77 و 2 عدد AAM R-73 در محفظه های شکمی: 2970 کیلوگرم – 6 عدد AAM R-37 (4 عدد در نیم فیرینگ شکمی و دو عدد در زیر بال) + 4 عددR-77 و 2 عددR-73 در محفظه های شکمی: 4520 کیلوگرم. – 12 تیرAAM R-73 و R-77 – 4 عددAAM R-37، عدد2 PTB 2000 کیلوگرمی، 4عدد AAM R77 و 2 عددAAM R-73مجموعا = 8320کیلوگرم. - 8 موشک سطح هوا Kh-29 یا Kh-31. – 2 موشک سطح هوا Kh-41، Kh-55 یا Kh-61. – 12 بمبKAB-500Kr/LG یا ODAB-500 میگ 1.42 با موشک‌های نیمه‌گلوله‌دار Vympel R-37 و R-77 در کنار جایگاه نمایندگی میگ 1.44 با 6 موشک دوربرد Vympel R-37 (چهار نیمه گلوله دار و دو فروند روی پایه های زیر بال). – طول بال ها 16.3 متر; - دهانه هواپیماهای کانارد 5 متر؛ – طول 21.7 متر؛ – ارتفاع 6 متر وزن - حداکثر وزن برخاست: 35000 کیلوگرم/41500 کیلوگرم – وزن برخاست معمولی: 28000 کیلوگرم/30000 کیلوگرم – وزن خالی: 18000 کیلوگرم/20000 کیلوگرم وزن سوخت – حداکثر (32.5%): 13500 کیلوگرم – معمولی (23%): 7000 کیلوگرم محموله - حداکثر (20%): 8000 کیلوگرم - معمولی (10%): 2970 کیلوگرم ویژگی ها - حداکثر سرعت 2500 کیلومتر در ساعت (2.35 ماخ). – حداکثر سرعت کروز 1400 تا 1700 کیلومتر در ساعت (1.4 تا 1.6 ماخ). – برد مافوق صوت (با سوخت داخلی) 3000 کیلومتر؛ – برد زیر صوت (با سوخت داخلی) 4500 کیلومتر. – برد پرواز: 4900 کیلومتر – شعاع عمل: 1700 کیلومتر با 4 AAM R-37 (با برد 280 – 320 کیلومتر) – برد پرواز با سرعت کروز مافوق صوت: 3000 کیلومتر. – بارگیری بال: 264 کیلوگرم بر متر مربع (10 درصد کمتر از F-22). – ضریب بار محدود: 9 گرم – مقطع رادار (RCS): کمتر از 0.3 متر مربع به ترتیب از بالا به پایین نمای جانبی و از نمای بالا و پایین مقایسه اندازه میگ 1.42 و لاکهید مارتین F-22A Raptor. اندازه MiG 1.42/44 واقعا چشمگیر بود. در عکس های ماهواره ای نمونه اولیه 1.42 در ژوکوفسکی در کنار MiG-25 و MiG-31، می توان مشاهده کرد که ابعاد آن به این دو جنگنده رهگیر بیشتر از MiG-29 نزدیک است مقایسه اندازه بین MiG 1.42 و MiG 31. MiG 1.42 برای جانشینی MiG-31 در نظر گرفته شده بود. مقایسه اندازه MiG 1.42 و Su-57. در این تصویر می توانید باله های شکمی مجهز به سکان، پانل های دی الکتریک تجهیزات ESM/ECM و رادار عقب و همچنین فیرینگ های محرک فلپ و تکیه گاه زیر بال را مشاهده کنید. این تصویر دقت اندک در تناسب پانل‌ها و جزئیات دیگر مانند ستون فقرات را نشان می‌دهد که قابلیت‌های پنهان‌کاری اعلام‌شده توسط میگ، حداقل قابلیت‌های نمایشگر فناوری MiG 1.44 را مورد تردید قرار می‌دهد. تصویر دیگری که اندازه بزرگ میگ 1.44 و ارتفاع آن را از سطح زمین نشان می دهد. منابع: Foro Paralay Web Paralay Hitechweb

سلام علیکم عرض شده بود که دیپلماسی ، از یک نظر ، برخورد منافع متضاد واحدهای سیاسی است . قطعا روسها به مانند سایر بازیگران منافعی را برای خودشان تعریف کردند و با قدرت ان را پیگیری می کنند ، دربرخی مواقع با ما راه آمده و همگام هستند و گاهی اوقات هم بر خلاف ما عمل می نمایند . تنها چیزی که برای ما در اینجا اهمیت دارد ، انعطاف پذیری راهبرد ما در سوریه است که بتواند این حرکات سینوسی و بالا و پایین را از قبل با دقت نسبتا خوب پیش بینی و مطابق با ان مهره های در دسترس را حرکت داد . پی نوشت : البته یک مساله باقی می ماند و آن شخص اسد هست ، اگر فراموش نکرده باشیم ، بشار اسد هنوز یک بعثی هست و بیلان عملکرد اینها کاملا مشخص و عیان ، باید مراقب بود که قربانی معامله پشت پرده پوتین - اسد و امتیازاتی که احتمالا رد و بدل خواهد شد ( با سوء استفاده از شرایط فعلی که در قضیه اخیر برای ما اتفاق افتاده ) نشویم .

این تماشای جزغاله شدن میگ 29 و پدافند سوریه دل آدمو به دل میاره. پس کی قراره بلند آسمان ایران زمین جایگاه گردان هات باشه سوخو 35؟ کی میرسی ؟ همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنائی بنوازد آشنا را https://cdn.rokna.net/servev2/w75guqSOMycg/Db2f077dXpA,/سوخو+35.jpg

بله موافقم. با همه قلع و قمع ها ارتش وظیفه شو در دفاع مقدس قابل قبول انجام داد به خصوص نیروی هوایی ارتش که عملکردش در 2 سال اول جنگ درخشان بود و اگر گرفتار نبود قطعات و جایگزین نشدن جنگنده ها نمیشد اون رویکرد تهاجمی نیروهای کشورمون ادامه پیدا میکرد و گرفتار عملیات های با موج انسانی و تلفات زیاد نمیشدیم. به نظرم متوازن ترین و منطقی ترین کارنامه رو در بین ساختار نظامی ما در جنگ نیروی هوایی ارتش داشت (و یکی از دلایل در حد زیادی هم به حفط سازمان نظامی اش بر میگشت برخلاف نیروی زمینی ارتش که کلا قلع و قمع شد و نمیشد با اون شرایط انتظار تاپی ازش داشت و در حد خودش خوب عمل کرد). حالا خارج از حوصله بحث هست. دوست عزیز ما در خاورمیانه 4 گرایش سیاسی داریم: گرایش شیعی، اخوان المسلمین، گرایش سلفی و اندیشه های سکولار و ملی. وقتی دو کشور گرایش کاملا متضاد دارن اون تقابل یا رقابتشون طبیعیه. اما چرا باید در مقابل اسرائیل و کلا غرب ایستاد؟ بمباران بی امان ساختارهای پدافندی و آفندی نیروی هوایی سوریه رو ببین تا ببینی غرب به کشورهای خاورمیانه چه دیدی داره و اونهارو چطور میبینه یعنی یه سری رعیت مطیع و ضعیف که عین موم توی دستشون باشن و هرروز به هر روشی استعمار و استثمار بشن. سوریه، حماس یا حزب الله با مشت آهنین سرکوب شدن و میشن ولی این شرایط ترکیه و عربستان هم چندان قابل افتخار نیست. شمارو ارجاع میدم به دیپورت شدن ترکیه از پروژه اف 35 و کلی شرط و شروط گذاشتن برای فروش کیت های اف 16 به ترکیه یا شپشو خواندن بن سلمان توسط ترامپ. من نقاط قوت حکمرانی های ترکیه یا عربستانم می بینم ولی سرجمع خاورمیانه از دید غرب همونیه که ترامپ گفته یعنی یه بر شپشوی شترسوار که روی چاههای نفت اونها به اشتباه قراردارن... اتفاقا ترکیه در مقابل اسرائیل ادعای ایستادگی داره ولی اینکه در شعار ضدیت با اسرائیل رو میگه در عمل کشورهایی مثل ترکیه و امارات خودشون عمله اسرائیل میشن حقارت و زبونی اونهارو میرسونه نه منطق و واقعی گرایی شون. ما از دید اسرائیل دشمن قابل احترامی هستیم ولی این دلیل نمیشه من ایرادهای کلی سیاست خارجی یا مشکلات حوزه نظامی خودمون رو نبینم و این جریان پروکسی سازی یا مداخله اشتباه در کشورهای دیگه مخصوصا کشورهای عرب زبان اونهم به این صورت الکن که هم جریمه بشیم هم پول رو بدیم و پیاز رو بخوریم رو نبینم. سکوت رو در مقابل رژیم آپارتاید، اشغالگر و ظالم اسرائیل رو جایز نمیدونم و اطمینان دارم روزی تقاص این ظلم های بی پایانشونو میدن به شرطی یک رویکرد ، استراتژی و تاکتیک درست در مقابل اونها و کلا غرب در پیش گرفته بشه یا رویکرد جامع و بهتر و انسانی تر از روش حکومتداری غرب در نظر گرفته بشه. در حال حاضر ما اون رویکرد رو نداریم و با این مسیر فعلی به این رویکرد نخواهیم رسید مگر اینکه یه بازبینی کلی در سیاست های کلی 46 ساله خودمون داشته باشیم که اونم ار یکی دو روز و یک سال و دوسال نیست. به قول بیژن عبدالکریمی در مقابل تئوریسین های غرب ما باید گفتمان و تئوریسین های برابری داشته باشیم ولی این چنین افرادی قرنهاست که در بین ما وجود نداشتند و اصولا ما اندیشه پویا و عملی (منظورم ایدئولوزی نیست شیوه حکمرانی) که بتونیم باهاش در مقابل غرب و سگ عنان گسیخته اش اسرائیل دووم بیاریم نداریم. ما دشمن قابل احترامیم ولی آیا ابزار پیروزی و غلبه بر دشمن رو هم داریم؟ ای جنگ 1 ساله به خوبی کاستی های مارو نشون داد.

تاپیک ها چون بسته بودند اینجا میزارم ولی بی ارتباط هم نیست برای گروه های مختلف سیاسی کشور: در چند ساعت گذشته 130 حمله به زیرساختهای نظامی سوریه در جدیدترین حملات بعد نابودی سامانه های پدافندی و راداری و تمام دارایی های جنگنده و بالگرد و زرهی و انبارهای مهمات در دسترس حالا حملات به بنادر سوریه و نابودی تمام کشتی های جنگی در دسترس و دارایی های دریایی بالغ بر بیش از حالا اید 400 حمله و عملیات در دو روز پیش روی و اشغال زمین و خاک علاوه بر مواردی که طبق قطعنامه ها باید باز میگردوند به سوریه و این موضع این رژیم به نقل از رسانه هاش: این همان لحظه مناسب برای خلاص‌شدن از تمامی توانایی‌های ارتش سوریه است تا به دست هیچکس نیافتد، اهمیتی هم ندارد که چه کسی در آینده در مسند قدرت قرار بگیرد. و تازه این مربوط به رژیمی است که طبق سازمان ملل در سوریه هم اشغالگر محسوب میشه و عملا بدهکار سوریه است و اون تهدیدی برای سوریه محسوب میشه نه بالعکس با گروهی که همه جهان حمایتش کرد تا حکومت مستقر را سرنگون کنه با رضایت کامل و طیب خاطر. حالا حساب کنید خدای ناکرده اتفاقی مشابه برای ایران بیفته، شک نکنید علاوه بر موارد فوق زیرساختهای مهم علمی، صنعتی و انرژی هم حالا ولو راغ خاموش و نه مثل این مورد با وقاحت و اعالم سرخوشانه رسمی ( و احتمالا همکاری برخی کشورهای منطقه ) به قول خودشون "اهمیتی هم ندارد که چه کسی در آینده در مسند قدرت قرار بگیرد" همین که کشوری را در اطراف اون اسقاطیل بزرگ مد نظر دهه ها به عقب برگردونند کافی است از همه لحاظ.

سوخو-24 ام نیروی هوایی سوریه

سلام ،خواهش میکنم اشتباه تایپیه اون تصویر کاکپیت کوثر ۲ نوشته،کابین جلو همون کوثر هست

زیاد دلخوش به گمانه زنی های رسانه‌ای نباشید در ۱۰ سال گذشته حداقل ۱۰ بار خبر تحویل قریب الوقوع جنگنده روسی شد که همه پوچ بود روس ها به ایران جنگنده بده نیستند اگر هم روزی این کار را بکنند زمان منسوخ شدن آن این کار را می‌کنند مثل ماجرای اس-۳۰۰ نتیجه: باید خودکفا باشیم و نیازهای خودمان را بتوانیم برطرف کنیم مثل باور۳۷۳

بدبختی اینه ترکیه و آذربایجان و این کشورهای نژادپرست که مخصوصا تضاد زیادی با نژاد آریایی دارن همه جوره دشمنی شونو نشون دادن ولی از طرف بعضی نهادها و گعده ها و بعضی شهروندان خام کشورمون چشم بسته از ترکیه و آذربایجان و اردوغان حمایت میشه. کی باید این حمایت تموم شه؟ زمانی که لشکریان اسمیگل و الهام بیان تبریز و ارومیه رو محاصره کنن؟ کی میخواهیم به سمت استفاده از ظرفیت ارمنستان و کردها یا راههای دیگه برای کنترل ترکیه و آذربایجان بریم؟

جالبه که همیشه ناکارآمدی صنعت خودرو با وزارت دفاع مقایسه میشد والبته با اینهمه طرح داخلی معرفی شده در این رسته بلاخره منطق حکم کرد بجای تک طرح های نمایشی خرید درست و منطقی بشه که مورد تایید هست و بدور از تبلیغات و پروپاگاندا!! یکی از ضعف های ما مقابل رقبا (بخصوص ترکیه که بشدت توسعه یافته است در ابن بخش) همین تولیدات مربوط به بحث نیروی زمینی هست؛ ادوات لجستیکی ،مکانیزه و زرهی و مهندسی ؛ واقعا اوضاع نابسمانی داریم یک کشور در اندازه ایران نیازمند تولیدات مستمر و با کیفیت هست بیبینید که روسیه در اوکراین چه تلفات تجهیزاتی داره!! وقطعا اگه تولید کننده نبود طرف بازنده این جنگ بود. و ما که اینهمه مرز زمینی مشکل دار داریم توی پل جهانها واقع شدیم واقعا نیازمندیم به یک نیروی زمینی تسلیح شده با تولیدات مدرن....

حالا با توجه به حملات اسراییل به سوریه و ایجاد پایگاه های ترکیه در شمال. بیایید 2 سناریوی محتمل رو فرض کنیم، که البته ممکنه کلا و یا به سرعت رخ نده، ولی اگر در حال وقوع باشه میتونید از روی نشانه ها پیش بینی کنید. سناریوی اول: مسئله بنیادین: - فرض کنیم ترکیه و اسراییل به دنبال توسعه طلبی و افزایش سرزمینی هستند و اصل ماجرا این باشه. روش کار چیه؟ این دو، سوریه رو به محل نزاع تبدیل کنند و مردم سوریه این وسط قصابی بشن. اما با وجود حاکمیت تثبیت شده در سوریه این اتفاق نمیفته. پس اگر دیدید به یکباره سوری ها به سمت مقابله با اسراییل حرکت کردند، و ترک ها جای پای نظامی خیلی محکمی درست کردند، یک اتفاق یعنی یک ترور داخلی که رهبری سوریه رو از بین ببره میتونه زمینه ساز این مسئله باشه که جنگی بین سوریه ترکها! و اسراییل دربگیره که هدفش به مرور ایجاد درگیری غیر واقعی بین ترکیه و اسراییل برای داشتن بهانه جهت اشغالگری در سوریه است. اینطوری سوری ها قصابی میشوند که باید بشوند تا ترکها و اسراییلی ها به سرزمین هایی با جنگیدن و کشته دادن دست پیدا کنند و نه فقط با ایجاد مناطق حائل و جنگ ترکیبی، ... سناریوی دوم: مسئله بنیادین: - ایجاد یک نظام منطقه ای برای از بین بردن یا مهار ایران به شکل دائمی. روش کار چیه؟ با استفاده شرق و غرب و شمال و جنوب ایران! یعنی بهره گیری از طالبان، پاکستان، آذربایجان، سوریه(شمال عراق)، ترکیه، کشورهای حاشیه خلیج فارس و ... در یک برنامه میان مدت. همه این حوزه ها در حال حاضر به ظاهر هماهنگ نیست، البته هماهنگی فقط مقداری پول میخواد که کشورهای عربی بسیار دارند. بنابراین برای این مسئله هم مثل مورد قبل که ترور رهبران و جنگ های ظاهری مطرح بود، باید سرمایه گذاری ها، همکاری های نظامی و خرید ها رو تحت نظر گرفت. سناریوی سوم: رخ دادن هر دو به شکل همزمان که اگر یکی محقق نشد دیگری بشود. و سناریوی چهارم حالت خوشبینانه: هیچی دیگه یه سوریه قدرتمند و دمکراتیک درست میشه که روابط خوبی هم با ما داره، همه عالی پیش میره و کشورهای منطقه همه با ما دوست میشن و آرام و ما چقدر خوشبخت خواهیم بود. و در نتیجه: از ادامه روندی که حوثی ها شروع کرده اند ممانعت کنید و بشدت روی مجهز کردنشون به تسلیحاتی که مثلا 10 سال دیگر میتوانند در جنگ های آن دوران موثر باشند سرمایه گذاری کنید. اقتصاد ترکیه باید ویران بشه، تحریم ها باید برداشته بشه و از همه مهمتر مردم باید آمادگی روانی کامل برای جنگ های بزرگ رو همیشه داشته باشند. یعنی مردم محرک اصلی تولید بمب اتمی در ایران شوند. 10 سال دیگر کسی نیاد بگه کشورهای اسلامی فریب صهونیسم خوردند و ما اصلا فکرش رو نمیکردیم و ...

با توجه به افزایش تهدیدات ریزپرنده ها و کوادها و ابزارها که حتی از داخل کشور و توسطگروههای خرابکار و به شکل هوش مصنوعی و دستورات اینترنت ماهواره ای ( ترورشهید فخری زاده ) امکان به کارگیریشون هست تا میشه باید مراکز نظامی و حساس یا در زیر زمین احداث بشه یا با حمایت عمرانی سفت و سخت. از جمله شلترهای بتنی برای پرنده ها و البته با توجه به روودی و خروجی هاشون که مثل گذشته نمیتونه همینطور بی پناه باشه با توجه به نوع تهدیدات سبک.

ما هم باید در پایگاه شیراز چنین شلترهایی برای ناوگان سوخو24 بسازیم با توجه به ابعاد برای سایر هواگردها هم قابل استفاده خواهد بود

شهدا شمع محفل بشریت اند کار شایسته ایی در باغ موزه ی دفاع مقدس شکل گرفته است ، بدین ترتیب که اسناد غیر قابل انکار این ترورهای ظالمانه یعنی خودروی شهدای صنعت هسته ایی که در زمان ترور ایشان اسیب دیده را با قراردادن در مجموعه ایی شیشه ایی در معرض تماشای هم وطنان و مراجعین به این محیط گذاشته اند . این مجموعه در فضای باز و درست در مقابل درب ورودی فضای مسقف موزه برپا شده است . یادمان شهدای صنعت هسته ایی کشور عزیزمان استاد شهید مسعود علیمحمدی نحوه ی شهادت و توضیحات استاد شهید مصطفی احمدی روشن و همراه ایشان شهید رضا قشقایی نحوه ی شهادت و توضیحات دانشمند شهید مجید شهریاری نحوه ی شهادت و توضیحات شهید والامقام داریوش رضایی نژاد نحوه ی شهادت و توضیحات 2 تصویر منتشر شده در فضای مجازی که پس از به شهادت رسیدن ایشان ثبت شده است جانباز سرافراز فریدون عباسی نحوه ی جانبازی و توضیحات در جای جای باغ موزه میتوان به سطل های زباله ایی برخورد که مسیر محتوم رقم زنندگان این ترورهای جانکاه را تشریح کرده اند ... تلاش حقیر بر این بود که از تمامی زوایا برای علاقمندان و کسانی که امکان مراجعه به باغ موزه ی دفاع مقدس را ندارند ( مانند عزیزانی که در استان ها و شهر های دور ساکن هستند ) تصویر تهیه شود ، اما ناگفته پیداست که تصاویر به حد نیاز گویای واقعیت نمیتواند باشد ، بنابراین علاقمندان میتوانند در زمان مناسب ( و خصوصا" پس از فروکش کردن همه گیری ویروس کرونا ) به محل دائمی باغ موزه ی دفاع مقدس سری بزنند تا حقیقت و واقعیت ترورهای انجام شده را بدون واسطه و با چشمان خود ، از نزدیک نظاره گر باشند . نقشه ی دسترسی به باغ موزه برای دسترسی راحت تر نیز میتوان از مترو استفاده نمود ، بدین شکل که با استفاده از خط یک مترو و ایستگاه متروی شهید حقانی ، دسترسی از درب ورودی بالایی مجموعه و نزدیک به مسجد جامع خرمشهر ایجاد میشود و همینطور ایستگاه قبلی همین خط یعنی ایستگاه شهید همت ، دسترسی را از پایین و انتهای باغ موزه میسر میکند . برای سهولت در بازدید و با توجه به وسعت مجموعه همینطور مسیر انتخابی ، میتوان از یکی از درب ها وارد و از درب دیگری نیز خارج شد . نکته و پیشنهاد امیدوارم همانطور که برادر عزیز و مطلع ، جناب mr9 به درستی اشاره فرمودند ، خودروی حامل سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و همچنین ، خودروی حامل همراهان ایشان از دولت عراق تحویل گرفته شود و به این مجموعه ( و یا مجموعه های دیگر ، بنا بر نیاز ) منتقل شده و در معرض دید عموم هموطنان و عزیزان جویای حق بعنوان سندی غیر قابل کتمان قرارگیرد . پ ن نثار روح شهدای صنعت هسته ایی کشور عزیزمان صلواتی عنایت بفرمایید . استفاده از تصاویر ثبت شده توسط حقیر ، آزاد است ...

جنگ سوریه .... سازمانها ، گروهها و شخصیت های تاثیر گذار جنگ سوریه به مانند سایر جنگ ها دارای ویژ گی های خاصی است که یکی از این خصوصیات ظهور و حضور گروهها ،سازمانها و شخصیت های قدر تمنددر صحنه جنگ هستند که هرکدام به نوبه خود دراین جنگ فاجعه بار داری نقش و تاثیر بودند که اغلب آنها از طرف کشورها مختلف چه از نظر سیاسی-رسانه ای ومالی مورد حمایت قرار میگیرند با توجه به تاثیر گذاری همه جانبه این جنگ بر معادلات منطقه وجهان شناخت این عناصر مهم امری ضروری وبدون شناخت انها فهم وضعیت جنگ امکان پذیر نیست در نظر دارم به صورت سلسله وار به این بخش کمتر شناخته شده بپردازم 2. ابو محمد الجولانی و جبهه النصره یک مرد و دو داستان ابو محمد الجولانی مسئول هیئت تحریر الشام ( جبهه النصره ) جزء شخصیت های موثر و در عین حال مبهم در جنگ سوریه وبخصوص وضعیت حاکم بر استان ادلب می باشد که در باره هویت واقعی او اتفاق نظر وجود ندارد برای این شخص دو قصه کاملا جدا روایت می شود . روایت اول : می توان گفت هیچ چیز در مورد شخصیت "الجولانی" به جز برخی از اطلاعات متضاد ، مشخص نیست نام واقعی الجولانی "محمد حسین الشرع" است و در سال 1981 در درعا متولد شد ، وی از همان خانواده "فاروق الشارع" معاون رئیس جمهور سوریه ، می باشد. "الجولانی" در محله اشرافی المزه در پایتخت دمشق بزرگ شد و در 200 متری مسجد الشافعی زندگی می کرد ، مسجدی که خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس به آن رفت آمد می کرد ویکی از دلایل آن رابطه خوب خالد مشعل با "محمد ابو الخیر شکری" ، امام (خطیب ) مسجد بود این مسجد مشهور بود که افراد مرتبط با جنبش مقاومت اسلامی "حماس" به طور مرتب از آن بازدید می کردند ،بعد از حمله آمریکا به عراق درسال 2003 او به گروه "توحید و جهاد" که توسط ابومصعب الزرقاوی تأسیس شده بود ، پیوست که این تجربه در "زندان بوکا" به پایان رسید. "الشرع" وارد زندان آمریکایی ها شد واز آنجا با نام "اوس الموصلی" خارج شد ، و نه همراهان وی و نه حتی زندانبان ها هویت اصلی او را نمی دانستند و یا حتی اینکه او سوری بود و پس از ورود به سوریه از لقب "ابا عبدالله" استفاده می کرد ، واین وضعیت تا قبل ازاعلام موجدیت "جبهه النصره"برقرار بود. و پس از آن نام مستعار جدید ، "الفاتح ابا محمد الجولانی" ، را برای خود برگزید . روایت دوم : براساس اطلاعات منتشر شده ، نام واقعی ابو محمد الجولانی "أسامة العبسي الواحدي" می باشد ، متولد سال 1981 در شهر الشحيل واقع در شهر دیر الزور ، در خانواده ای که در اصل از استان ادلب است پدر ش به دیر الزور که در آنجا بعنوان کارمند دولت با سمت راننده در بخش "مسکن نظامی ( مصلحة الإسكان العسكري) فعالیت داشت ، نقل مکان کرد. الجولانی مراحل آموزش رسمی را به اتمام رساند ، پس از آن به دانشکده پزشکی در دانشگاه دمشق پیوست و در آنجا دو سال در رشته پزشکی تحصیل کرد ، سپس هنگامی که در سال تحصیلی سوم بود ، پس از حمله آمریکا در سال 2003به عراق عزیمت کرد تا به شاخه القاعده در عراق بپیوندد و در آنجا تحت رهبری " أبو مصعب الزرقاوي " کار کند. او می گوید که با رهبر القاعده ،" ایمن الظواهری " بیعت کرده و طبق دستورالعمل های او فعالیت می کند. الجولانی که دانشجوی دانشگاه پزشکی بود ، برای شرکت در خطبه های نماز جمعه ای که توسط محمود غول آغاسي (أبو القعقاع) در مسجد "جامع العلاء بن الحضرمي" در منطقه الصاخور به حلب می آمد ، و زمانی که عراق مورد تهاجم آمریکا در مارس 2003 ، قرار گرفت محمود قول آغاسي خواستار مقاومت علیه امریکا در این کشور شد.الجولانی از بین اولین پاسخ دهندگان به این دعوت بود ابو مصعب الزرقاوی در عراق ، الجولانی به شاخه القاعده که توسط یک اردنی بنام " ابو مصعب الزرقاوی" تأسیس شده بود ، پیوست او به سرعت در صفوف القاعده رشد کرد تا جایی که از افراد نزدیک به الزرقاوی شد و پس از کشته شدن ابو مصعب در سال 2006 توسط آمریکا ، الجولانی عراق را به سمت لبنان ترک کرد ، جایی که گمان می شود او بر آموزش "جند الشام" که از گروه های نزدیک به القاعده است نظارت می کرد. الجولانی از لبنان ، دوباره به عراق بازگشت و آمریکایی ها او را دستگیر كردند و در "زندان بوكا " كه در جنوب عراق بود زندانی کردند در سال 2008 وی از زندان آزاد شد ، و او فعالیت های خود را با آنچه "دولت اسلامی در عراق( الدولة الإسلامية في العراق)" خوانده می شد به رهبری "ابوبكر البغدادی " تأسیس شذه بود از سر گرفت . وی از طرف الغدادی به بعنوان مسئول عملیات موصل انتخاب شد. پس از وقوع اعتراضات مردمی علیه بشار اسد ، الجولانی در سال 2011 به سوریه بازگشت تا شعبه ای از القاعده را درسوریه تأسیس کند در جنگ علیه اسد شرکت نماید. در 24 ژانویه 2012 ، الجولانی بیانیه ای را صادر کرد و تشکیل "جبهه النصره ( جبهة النصرة لأهل الشام) " از طرف کسانی که او آنها را "مجاهدین شام" خواند اعلام نمود و از منطقه "الشحیل " را بعنوان نقطه شروع کار انتخاب نمود از آن پس او در جبهه النصره با سمت "مقام مسئول جبهه النصره ( المسؤول العام لجبهة النصرة ) " خوانده می شود. و هنگامی که ابوبکر البغدادی ، در 9 آوریل 2013 ، "دولت اسلامی عراق(دولة العراق الإسلامية ) " و "جبهه النصره" را لغو کرد و از ادغام این دو گروه وتشکیل یک سازمان جدید با عنوان "دولت اسلامی در عراق و شام (الدولة الإسلامية في العراق والشام) " را اعلام نمود الجولانی ان را رد کرد و بیان کرد که این موضوع ، منحصراً در اختیار رهبری مرکزی القاعده ابوایمن الظواهری می باشد پس از این واقعه جبهه النصره با دولت اسلامی در عراق و شام بخصوص در مناطق نفت خیز دیر الزور وارد جنگ شد . زندان بوکا در بصره عراق (Camp Bucca ) ادامه دارد.................. چند نکته : در مطلب بالا اسامی و محل های ذکر شد که توضیح خاص خود را نیاز دارد مثل زندان بوکا - محمود غول آغاسي- گروه "توحید و جهاد" و ابومصعب الزرقاوی شاید اگر در اینده فرصتی شد به آن خواهیم پرداخت . منابع: https://midan.aljazeera.net/reality/politics/2019/1/3/رحلة-الجولاني-من-رحم-داعش-إلى-استنساخ-حزب-الله https://alkhaleejonline.net/سياسة/الجزيرة-تكشف-عن-هوية-زعيم-جبهة-النصرة-أبو-محمد-الجولاني https://www.arab48.com/أخبار-عربية-ودولية/أخبار--الوطن-العربي/2016/07/29/من-هو-أبو-محمد-الجولاني-قائد-جبهة-فتح-الشام- https://ar.wikipedia.org/wiki/أبو_محمد_الجولاني

و علی الخصوص این حجم از شعارهای پوچ و توخالی از سمت ما یا شعار که اگر خواستن در صنایع خودرو سازی کمک میکنیم

مسأله ابنجاست که در همون هم برخیا تشکیک کردن. البته حالا حتی اگر فرض بگیریم که واقعی بوده پروژه. نرخ تولید پایینه البته انتقال تکنولوژی یک ضدهوایی خیلی راحتتر از هواپیما با اون حجم پیچیدگیه نرخ تولید در پروژه کوثر و یاسین و... هم که هیچی بوده تقریبا. اقتصاد درست حسابی میخواد که نداریم