به به مدیر گرانمایه میلیتاری، چه عجب یادی از سایتت کردی؟ ... در مورد سوریه یه بحثی مطرح میکنم که ناظر به گذشته است و نه اتفاقات آینده، اینکه چه شد که این شد: بهار عربی یه سری تظاهرات صلح آمیز ولی سیل آسا به راه انداخت که اکثر کشورهای عربی حتی ترکیه رو هم درگیر کرده بود. مصر سقوط کرد، لیبی سقوط کرد، ترکیه و سوریه درگیر شدند. اما محرک اصلی وضعیت بحرین بود که همه دیکتاتوری های عرب منطقه دچار وحشت شدند و با نیروی نظامی سرکوب شد. اینا اومدن با کمک آمریکا و القاعده داعش رو سازماندهی کردند، پول و نیرو بهش تزریق کردند تا بیاد و ماجرای بهار عربی رو به اسلام خواهی(ترجمه کنید خلیفه گری) و خشونت بکشه. چون به هر حال خلافت خواهی برای کسی که خودش الان خلیفه است به از دمکراسی با دولت های 4 یا 8 ساله است!. این خشونت و کشتار کمک میکرد که هم تظاهرات صلح آمیز جمع بشه و هم کشورها بصورت امنیتی و نظامی اداره بشن و جلوی سرایت تظاهرات گرفته بشه. زمین شروع ماجرا رو هم بعد از سقوط لیبی و مصر کشورهای شیعه نشین انتخاب کردند که با یک تیر چند نشان بزنن، اول از دست نفوذ ایران خلاص بشن، دوم از تظاهرات صلح آمیزی که فقط میتونستند در برابرش تسلیم بشن و به خواست مردم تمکین کنند، و سوم کاری کنند ملت های منطقه بگن ... خوردیم اگر بخواهیم تغییر کنیم، مگر همین حکومت چه مشکلی داره اصلا نمیصرفه!. آنچنان در لیبی و عراق و سوریه کشتار راه انداختن و جوامع رو به تباهی کشوندند که این ملت ها آرزوی برگشتن صدام و قذافی رو داشتند و به باقی موندن همین بشار اسد رضایت دادند. این اتفاقات یه فرصتی ایجاد کرد، که حکام عرب شروع کنند به اصلاحات سیاسی و اجتماعی، پول خرج کردن روی مردم و دادن آزادی هایی که جلوی عقده ای شدن جوانان رو بگیره، از طرفی فاسدشون کنه که در دام گروه های تندرو نیفتند! مثل اصلاحاتی که بن سلمان داره انجام میده و بزودی از اون ور بوم میفته. همه دیکتاتورها برای جمع کردن تظاهرات طولانی پیرو یک مکتب هستند، بخشونت کشیدن تظاهرات با استفاده از تروریسم و سپس سرکوبش با ابزار پلیسی و نظامی و ما ایرانی ها هم مجبور بودیم تا کمر در خاورمیانه پیشروی کنیم تا با این تروریسم صادراتی کشورهای عربی در همونجایی که شکل گرفته مقابله کنیم،... برای آینده حالا اون تهدید جمع شده و میدان دار قضیه ترکهای عثمانی شدند. از اینجا به بعد دیگه بهار عربی و سرکوب تظاهرات صلح آمیز معنی نداره، داستان در قالبی دیگر پیش خواهد رفت و روش "جنگ های نامتعارف" خواهند بود. در تعریف جنگ نامتعارف از منابع غربی مثل استاندارد ناتو و یا دکترین جنگ نامتعارف ایالات متحده و ... آورده اند که: " جنگی که به وسیله حمایت از گروه های شورشی، جدایی طلب و شبه نظامیان و یا مثل اینها برای بر اندازی و یا درگیر کردن یک دولت حاکم براه انداخته شود"،.. البته در ایران عبارت جنگ نامتعارف رو بیشتر معادل استفاده از تسلیحات شیمیایی و هسته ای میدانند و جنگ ترکیبی (هیبریدی) مصطلح تر هست.

حالا میشه فهمید طرح هایی مثل امرپ طوفان و رافع و یوز 102 و ... به قول شما نمایشی بوده و صرفا واسه پر شدن جیب یه عده از بودجه پروژه ها . هیچ وقت به نتیجه مشخصی نرسیدن . صنایع نظامی مون شده آلبوم طرح های مختلفی که نشونه موازی کاری و عدم دید مناسب به علم روزه و تهش در بهترین حالت فقط یه نمونه ساخته شده و هر سال واسه رژه میارنشون ردیفشون میکنن پشت سر هم .

این حرف شما که تمامی کار هایی که جهاد های خودکفایی انجام دادن، بعلت پر شدن جیب یک عده بوده؛ بد بینانه است‌. جهاد های خودکفایی و یا سازمان کوچک اصلا توان تولید انبوه یک محصول را ندارند . ولی حداقل یک محصول ابتکاری را مطرح کرده اند که شاید بشود بر پایه آن به یک محصول تولید انبوه رسید. حالا چرا تولید انبوه نشده؟ دلیل آن را طی این سالها در میلیتاری بارها ذکر شده : عدم بودجه عدم توجه مسئولان به تجهیزات نیروی زمینی و اصلا نادیده گرفتن آن و ناچیز شمردن نیروی زمینی تحریم عدم توان تولید دانش و ساخت پلتفرم و عدم صنعتی بودن ایران و... همانطوری که چند روز پیش در استاتوس مطرح کردم. سرباز نیروی زمینی ما در بحث انفرادی، تجهیزات مادون تجهیزات نیروهای جنگ جهانی اول را دارند. و آیا خوراک پوشاک آنها بدرستی تامین میشود؟ که بعد از خورا‌ک و پوشاک ، به تجهیزات زرهی و رماکا نیز مجهز بشود!

اینها سال97رونمایی شده بود این دیش هم به شدت آدم رو یاد گریفو می ندازه که دهه 90در نمایشگاهها موجود بود این هم همون برند در سال97(حالا ساخت صا ایرانه یا ری برند هست خدا داند)

تصاویر جالبی از اینسترومنت داخل کاکپیت و ادوات ایونیک تولید داخل( شاید هم ریبرند شده) در ایرشو کیش... _با تشکر از عکاس خوش ذوق بوشهری جناب ابوذر انصاری *رادار پالس داپلر با دیش آرایه‌ای متحرک که در نمایشگاه حضور داشته خیلی جالبه که نشان میده دماغه اف۵ برای جایگزاری رادار های ارایه فازی فعال بزرگتر که نیاز به حرکت مکانیکی ندارن جای کافی داره...

اسناد منتشر شده از ارتباط جاسوس موساد به نام «موسی» با «نظام سوریه» در مورد فعالیت های ایران و حزب الله و حماس در سوریه برای سال‌ها، روسیه میانجی‌گر فرآیندی بود که به ارتش اسد اجازه ی بازسازی می‌داد و در عین حال توانایی ایران و حزب‌الله را برای گسترش نظامی در سوریه محدود کند. این مکانیسم اسراییل را ملزم می‌کرد که در صورت اعمال این محدودیت‌ها، از حملات خاصی اجتناب کند. هدف این سازوکار: جلوگیری از انتقال تسلیحات ایران یا حزب‌الله و تشکیل نظامی و در عین حال اجازه دادن به ارتش سوریه برای رفع «نیازهای» خود. این موضوع پس از فروپاشی رژیم اسد تغییر کرد، زمانی که اسرائیل کارزاری را برای از بین بردن تمام سایت‌ها و تسلیحات ارتش سوریه در چند روز گذشته آغاز کرده است. بر اساس این اسناد، یک عامل با نام رمز «موسی» (اسرائیلی) مستقیماً به ژنرال علی محمود عباس، وزیر دفاع سابق سوریه پیام ارسال کرد. سپس این پیام ها برای علی مملوک، رئیس سابق دفتر امنیت ملی ارسال شد. این ارتباطات شامل ناامیدی اسرائیل از همدستی سوریه در اجازه دادن به فعالیت های ایران و حزب الله است. «موسی» بارها هشدارهایی صادر کرد و حوادث و عواقب خاصی را در صورت ادامه این اعمال بیان کرد. 8 آوریل 2023: موسی درباره فعالیت‌های حماس در سوریه هشدار داد: سه موشک توسط حماس به رهبری خالد مشعل از بلندی‌های جولان پرتاب شد. ما از شما می خواهیم که چنین آماده سازی ها را متوقف کنید یا با عواقبی روبرو شوید. شما مسئول آنچه در زمین شما اتفاق می افتد هستید. هشدار اسرائیل تشدید شد: "آخرین اقدام ما یک شلیک هشدار بود. اگر نتوانید این فعالیت ها را مهار کنید، حمله بعدی بسیار شدیدتر خواهد بود. شما بهای بی سابقه ای را پرداخت خواهید کرد." 7 مه 2023: اسرائیل انبارهای تسلیحاتی مرتبط با فرماندهی جنوب دمشق و یک اردوگاه آموزشی در دومیر که توسط "پرونده جولان" به رهبری ابوحسین ساجد اداره می شود را مورد حمله قرار داد. موسی نوشت: "ما حضور حاج هاشم یا رزمندگانش را در جنوب سوریه نمیپذیریم." 17 مه 2023: بررسی ها نشان داد که هشت فروند هواپیما در پایگاه هوایی حمیمیم فرود آمده بودند (4 پرواز ایران ایر، 4 هواپیمای ایلوشین ایل-76 از تیپ 29 سوریه). سازوکار روسیه همچنان می‌تواند به شما اجازه دهد بدون خطر انتقام‌جویی اسرائیل عمل کنید. اما حمایت از ایران و حزب الله ما را مجبور به اقدام شدید خواهد کرد. هر گونه فعالیت نظارت نشده با دور زدن نظارت روسیه به عنوان یک تهدید مستقیم برای اسرائیل تلقی خواهد شد و واکنشی را برخواهد انگیخت. 14 ژوئیه 2023: آن شخص بار دیگر عدم تحمل خود را نسبت به همکاری نظامی سوریه با ایران و حزب‌الله اعلام کرد: "حمایت از قابلیت‌های دفاع هوایی حزب‌الله اقدامی علیه اسرائیل است. این تنها در خدمت منافع حزب‌الله است و در عین حال به ارتش شما آسیب می‌رساند."

باید پهن تو مغزت باشه با سرمایه نابود شده کشورت خوشحال باشی و سلفی شاد بگیری

نیروی هوایی و دفاع هوایی سابق ارتش عربی سوریه پایگاه هوایی المزه -دمشق نوامبر 2024 https://www.aparat.com/v/lug1076

نبرد کامدیش این نبرد، در ۳ اکتبر۲۰۰۹ در جریان جنگ افغانستان رخ داد و یکی از خونین‌ترین نبردها برای آمریکا در این منطقه بود. نزدیک به ۳۰۰ نیروی طالبان به پاسگاه کیتینگ، واقع در نزدیکی شهر کامدیش در استان نورستان حمله کردند. نبرد حوالی ساعت ۶صبح با شلیک خمپاره و RPG طالبان آغاز شد. علیرغم تلاش دو مستشار لتونیایی، سربازان افغان از آنجا گریختند و نیروهای آمریکایی را تنها گذاشتند. نیروهای آمریکایی که در حدود ۵۳نفر بودند، با آتش سلاح های سبک، توپخانه و پشتیبانی هوایی از جمله هلیکوپتر و جت های جنگنده به این حملات پاسخ دادند. پشتیبانی هوایی ایالات متحده نقش مهمی در طول نبرد ایفا کرد. با وجود حملات هوایی طالبان به حمله خود ادامه داد. آنها ساختمان‌های کلیدی و بیشتر پایگاه را تخریب کردند. نبرد چند ساعت به طول انجامید و شورشیان در اواخر روز عقب نشینی کردند و نیروهای کمکی ایالات متحده در غروب به پاسگاه رسیدند. در پایان نبرد، ۸سرباز آمریکایی کشته و ۲۷نفر زخمی شدند. طالبان متحمل خسارات سنگین شد و تخمین زده می شود که ۱۵۰ تا ۲۰۰ کشته برجای گذاشت.

کاربرد چراغ های مورد استفاده در هواگرد ها برگرفته از تاپیک: خيزش پهپادها، گامي به سوي نبردهاي نوين

مسأله ابنجاست که در همون هم برخیا تشکیک کردن. البته حالا حتی اگر فرض بگیریم که واقعی بوده پروژه. نرخ تولید پایینه البته انتقال تکنولوژی یک ضدهوایی خیلی راحتتر از هواپیما با اون حجم پیچیدگیه نرخ تولید در پروژه کوثر و یاسین و... هم که هیچی بوده تقریبا. اقتصاد درست حسابی میخواد که نداریم

زیاد دلخوش به گمانه زنی های رسانه‌ای نباشید در ۱۰ سال گذشته حداقل ۱۰ بار خبر تحویل قریب الوقوع جنگنده روسی شد که همه پوچ بود روس ها به ایران جنگنده بده نیستند اگر هم روزی این کار را بکنند زمان منسوخ شدن آن این کار را می‌کنند مثل ماجرای اس-۳۰۰ نتیجه: باید خودکفا باشیم و نیازهای خودمان را بتوانیم برطرف کنیم مثل باور۳۷۳

جالبه که همیشه ناکارآمدی صنعت خودرو با وزارت دفاع مقایسه میشد والبته با اینهمه طرح داخلی معرفی شده در این رسته بلاخره منطق حکم کرد بجای تک طرح های نمایشی خرید درست و منطقی بشه که مورد تایید هست و بدور از تبلیغات و پروپاگاندا!! یکی از ضعف های ما مقابل رقبا (بخصوص ترکیه که بشدت توسعه یافته است در ابن بخش) همین تولیدات مربوط به بحث نیروی زمینی هست؛ ادوات لجستیکی ،مکانیزه و زرهی و مهندسی ؛ واقعا اوضاع نابسمانی داریم یک کشور در اندازه ایران نیازمند تولیدات مستمر و با کیفیت هست بیبینید که روسیه در اوکراین چه تلفات تجهیزاتی داره!! وقطعا اگه تولید کننده نبود طرف بازنده این جنگ بود. و ما که اینهمه مرز زمینی مشکل دار داریم توی پل جهانها واقع شدیم واقعا نیازمندیم به یک نیروی زمینی تسلیح شده با تولیدات مدرن....

خرید خضموک اسپارتاک از روسیه بعد از سخنان سردار رادان در مورد کمبود امکانات در مرزبانی نیروی انتظامی به نظر میرسد که خرید خضموک اسپارتاک از روسیه برای مرزبانی در دستور کار قرار گرفته است و امروز سردار رادان از یک خضموک اسپارتاک ساخت روسیه در ایران بازدید کردند که به نظر میرسد خرید انجام شده است: https://www.asriran.com/fa/news/1002874/سردار-رادان-سمند-برای-مقابله-با-عملیات-تروریستی-مناسب-نیست

میگ1.42 پاسخ شوروی بهF-22 Raptorیا افسانه ایی فراموش شده؟ - قسمت پایانی    از آنجایی که فقط نمونه اثبات فناوری MiG 1.44 پرواز کرد و اطلاعات مربوط به 1.42 و 1.46 کمیاب است و هنوز طبقه بندی شده است، اکنون MiG 1.44 شرح داده می شود و در صورت لزوم به دو نوع دیگر اشاره می شود لازم به ذکر است که میگ 1.44 برای اولین بار در نمایشگاه هوافضای روسیه MAKS 2015 به نمایش گذاشته شد و در نسخه 2017 نیز بسیاری از عکس های گرفته شده از میگ 1.44 در طول MAKS 2015 و 2017 قابل مشاهده است . MiG 1.44 در MAKS 2015 طراحی میگ 1.44 نمایشگر فناوری یک جنگنده تاکتیکی سنگین، تک سرنشین، دو موتوره ، با پیکربندی بال دلتا و مجهز به هواپیماهای کانارد بود. این سازه از آلیاژهای آلومینیوم-لیتیوم با استحکام بالا (35 درصد وزن خشک)، آلیاژهای تیتانیوم و فولاد (30 درصد)، مواد کامپوزیت، به ویژه پلیمرهای کربن و پلاستیک (30 درصد وزن کل جنگنده) استفاده گسترده ای می کرد. و 5٪ باقیمانده مربوط به مواد مختلف (شیشه، پرپکس، لاستیک و غیره) است. 1.42/1.44 که از نظر اندازه قابل توجه بود، طوری طراحی شده بود که بسیار سریعتر از هر هواپیمایی که می توانست با آن روبرو شود، پرواز کند. نیاز طراحی آن به سه "S" معروف شد: - اولین "Sverkhzvuk" (مافوق صوت) است: سرعت کروز مافوق صوت و قابلیت نبرد هوایی در مافوق صوت. - دومین "Supermaneuverability" است که شامل پرواز کنترل شده با زاویه 60º/70º است. – سومین “S” برای “Stealth” بود که به ترتیب اهمیت آخرین مورد بود و تنها در صورتی اعمال می‌شد که بر دو مورد اول و مهمتر “S” مورد نیاز تأثیر نگذارد. بال از نوع دلتا با نسبت ضخامت به وتر در حدود 3.5٪ و زاویه رفت و برگشت، در لبه جلویی، حدود 48 درجه (50 درجه در بخش داخلی) بود. در لبه جلویی آن دارای دو بخش از فلپ های لولایی در طول کل دهانه خود بود، در حالی که در امتداد لبه عقب دارای فلاپ های بزرگی بود که توسط واحدهای نیرومندی که در فیرینگ های داخل بال ها قرار داشتند ( که رادار گریزی هواپیما را زیر سوال می برد) نیرو می داد. برخلاف MiG-29، بال به راحتی با بدنه ادغام نشد و به LERX (Edge-Edge Root Extension) مجهز نشد. از چپ به راست تکامل طراحی بال MiG MFI/1.42. تصویر در وسط مربوط به MiG 1.44 و تصویر سمت راست به MiG 1.42 است، در حالی که تصویر سمت چپ متعلق به یکی از پیکربندی های اولیه در مرحله طراحی است، کانارد بزرگ تا جایی که امکان داشت (بدون تداخل با دید خلبان) و می‌توانست در محدوده زاویه‌ای وسیع عمل می کرد. آنها دارای زاویه رفت و برگشت 58 درجه در لبه جلو و 23 درجه در لبه عقب بودند. هرکدام یک دندانه سگی داشتند و یک دندانه سگی کوچکتر دوم به دلیل اینکه کانارد میگ 1.42 بودند و کاملاً روی 1.44 جا نمی شدند. جزئیات نقشه های کانارد میگ 1.44 با دندانه سگی دوتایی آن. در فضای وسیع بین موتورها و اسپارهای عقب(تیر اصلی) که دریفت های ذوزنقه ای را پشتیبانی می کردند، فلپ های ثانویه نصب شده بودند، دو باله عمودی مجهز به یک سکان قرار داشت. مورد دوم قابل توجه است زیرا دریچه های عمودی - که بیشتر به عنوان دریفت شناخته می شوند - برای کاهش RCS درجه14 به سمت بیرون متمایل شده بودند، اما طراحان به دلایلی این کار را با باله های شکمی انجام ندادند، بدنه از نوع "بدنه بالابر"(ایجاد لیفت) بود و سهم قابل توجهی در افزایش اندازه کلی 1.44 داشت. بدنه جلو یک مقطع تقریباً بیضوی داشت. در بدنه مرکزی مخازن اصلی سوخت و محل تسلیحات قرار داشت. ارابه فرود اصلی در کنار محل اسلحه و بین مجرای هوای موتور قرار داشت. جزئیات دماغه میگ1.44 1.44 به گونه ای طراحی شده بود که از نظر طولی ناپایدار باشد و برای مقابله با زوایای حمله بالا، تا حداقل 100 درجه، که استفاده بی سابقه از 16 سطح کنترل را توجیه می کند به گفته میکویان، این تغییرات ضروری بود، زیرا برخلاف F-22، این جنگنده برای نبردهای هوایی نزدیک طراحی شده بود. در زوایای حمله بالا، نیروی بالابر توسط کانارد، بخش دماغه مسطح و بخش پایینی عظیم بدنه ایجاد می شود، که بدین منظور صاف شده بود فقدان LERX (کوتاه شده Leading-Edge Root Extension)به این معنی بود که به جای وجود یک ورودی هوا در زیر هر بال، یک ورودی مستطیلی بزرگ با یک صفحه جداکننده مرکزی برای هر دو موتور در فاصله قابل توجهی زیر بدنه جلو وجود داشت. با توجه به طراحی بالا، عدد ماخ (Md) با این ورودی هوا متغیر بود و از طرف کناری مشابه MiG-29 و Su-27 بود. مجرای هوا پس از عبور از ناحیه دنده دماغه از هم جدا شدند و سپس در بالای محل تسلیحات (که در این نمونه اولیه توسط ابزار دقیق برای آزمایش پرواز اشغال شده است) بالا رفتند، به طوری که کمپرسور هر موتور پنهان شد. سیستم بازکن گنبدی برای MiG 1.44 از MiG-29A استفاده شد. هندسه متغیر جهش صندلی مشاهده می شود. پنهان کاری MiG 1.44 فاقد پوشش RAM (مواد جاذب رادار) بود اما استاندارد 1.42 برای داشتن آن برنامه ریزی شده بود. میکویان ادعا کرد که RCS (مقطع راداری) MFI مشابه F-22 و کوچکتر خواهد بود. با این حال، برخی از ویژگی‌های 1.44 خلاف آن را نشان می‌دهد، مانند ستون فقرات بدنه، ورودی‌های هوای مربعی آن، دو باله شکمی، فیرینگ‌های حجیم محرک‌های سطوح کنترل افقی و مهم‌تر از همه، دقت کم مونتاژ پانل های پوششی مختلف که برای این موضوع در استاندارد MiG 1.42 قرار بود توسط خطوط ماشین های جوش اتوماتیک به سازه جوش داده شوند. به احتمال زیاد فیرینگ های محرک در 1.42 ناپدید شده اند. به همین ترتیب، برخی از تصاویر منتشر شده، 1.42 مجهز به ورودی هوای گوه‌ای را نشان می‌دهند که در طرح دیده می‌شود و ظاهری پنهان‌کار تر دارد. با این حال، در چند تصویر منتشر شده مشاهده می شود که باله های شکمی و ستون فقرات را حفظ کرده است، بنابراین شک وجود دارد که بتواند به RCS رپتور برسد. به احتمال زیاد، RCS شبیه یا پایین تر از جنگنده های اروپایی داسو رافال و یوروفایتر تایفون بود. در جستجوی پنهان کاری بیشتر و غلبه بر معایب ذکر شده در بالا، راه حل های غیر متعارف مورد بررسی قرار گرفت، از جمله یک دستگاه انقلابی"" poaching"" که توسط مرکز توسعه Mstislav Keldysh توسعه یافته بود. این سیستم از برش های پلاسمایی تولید شده توسط مدادهای پرتوهای الکترومغناطیسی که از ژنراتورهای ویژه نصب شده روی هواپیما استفاده می کردند، با این سیستم، پلاسما امواج رادیویی را جذب می‌کرد و RCS هواپیما را تقریباً 100 برابر کاهش می‌داد. بر اساس این تئوری، با فعال کردن این سامانه، موشک‌های هوا به هوای هدایت شونده راداری که توسط یک اف-22 پرتاب می‌شوند، هدف خود را از دست می‌دهند، سپس به سمت یک داگ فایت می‌روند که در آن میگ 1.42 سرعت بیشتر و قدرت مانور عالی آن بر اف-22 پیروز می‌شود. تصویر گرافیکی MiG1.42که ورودی شکمی گوه ایی یاVشکل و بال دلتای دوگانه را نشان می دهد در نهایت مشخص شد که MiG 1.42 از نظر پنهانکاری کاملاً با 1.44 متفاوت بود. حتی می‌دانیم که میکویان برای مدتی به کار بر روی طراحی جدید برای بهبود ویژگی‌های رادارگریزی 1.42 ادامه داد که آخرین آن 1.46 نام داشت. یک اجماع و شک وجود دارد که جنگنده رادارگریز چنگدو J-20A چینی بیشتر میگ 1.42 و نسخه رادارگریزتر یعنی 1.46 را در ژن های خود دارد، زیرا MIG در مرحله طراحی کمک می کرد. MiG 1.42، لوله سوخت‌گیری در حین پرواز (IFR)، رادوم دماغه متفاوت - برای قرار دادن آنتن رادار - و پانل آنتن رادار جانبی، زیر کاوشگر IFR، متمایز هستند تفسیر فرضی جنگنده از MiG 1.46. تصویر دیجیتالی فرضی دیگری از شکل ظاهری MiG 1.46 که با یک MiG-31 در حال پرواز است. نیروی محرکه موتورهای توربوفن AL-41F Saturn (Lyulka) از ابتدا به طور خاص برای MiG 1.42 طراحی شده بودند، به همین دلیل نمونه های اولیه این موتورها در دسترس 1.44 قرار گرفت (به سوخو S-37 داده نشد)، زیرا انتخاب رسمی برای جنگنده نسل پنجم شوروی میکویان 1.42 بود. رانش خشک توربوفن AL-41F تقریباً 12000 کیلوگرم و 18000 کیلوگرم با پس سوز است. نسبت رانش به وزن آن 11:1 است، در مقایسه با 8:1 برای AL-31F. تا سال 1997، در مجموع 27موتور AL-41 و AL-41F بر روی زمین،و در پرواز بر روی Tu-16 و MiG-25 ساخته و آزمایش شدند. این موتور که در نمایشگاه MAKS در سال 1999 به نمایش گذاشته شد، Lyulka AL-41F بود. تا به امروز، تصاویر عمومی از AL-41F کمیاب است. AL-41F از ابتدا به عنوان یک موتور بردار رانش طراحی شد. در ابتدا برنامه ریزی شده بود که نازل های مستطیلی مشابه نازل های F-15S/MTD داشته باشند. اینها فقط بردار رانش را در گام اولم جاز می‌دانستند، اما نسبت به نازل‌های بردار متقارن محور، مخفی‌تر و راحت‌تر تولید می‌شدند. (Lyulka) روی طراحی این نازل متمرکز شد، در حالی که به موازات آن یک محور متقارن نیز طراحی کرد. نازل های دوبعدی روی نازل موتور سمت چپ یک Su-27UB به نام Su-27 LL-UV (PS) (Ploskoye-Boplo, Nozzle Chata) که در سال 1990 پرواز کرد، آزمایش شدند. تابش راداری و مادون قرمز کاهش یافت، اما وزن افزایش یافت.، بین 14 تا 17 درصد قدرت از دست رفت و مهمتر از همه، به دلیل تغییرات دما در لوله جت - (به دلیل تغییر از بخش دایره ای به مستطیلی - که می تواند باعث سوختن آن شو)دنازل 2 بعدی غیر عملی بود. در نهایت، اولویت به توسعه نازل بردار دایره ای متقارن محوری داده شد که طراحی آن در سال 1991 تکمیل شد. نازل های اگزوز دایره ای و چند لایه(گلبرگ) بودند تا پروفایل متغیر همگرا/واگرا به دست آید. نمای داخلی آن با لایه ای از سرامیک پوشانده شده بود. هر نازل +/-15 درجه عمودی و +/- 8 درجه افقی تحرک داشتند نازل های وکتور AL-41F. AL-41F مجهز به سیستم FADEC – (کنترل موتور دیجیتال کامل)– بود و عمر تضمینی موتور تا اولین تعمیر اساسی آن 1000 ساعت و برای قسمت های متحرک نازل بردار 250 ساعت بود که می شدآن را تا 500ساعت افزایش داد. به عنوان جایگزینی برای موتور AL-41F، موتور رانش 20 تنی سایوز R-179-300 با نازل های اگزوز بردار در نظر گرفته شد. موتور سایوز R-179-300، به عنوان جایگزینی برای AL-41F ارزیابی شده است. موتور R-179-300 توسعه موتور R-79B-300 بود که برای جنگنده برخاست عمودی مافوق صوت Yak-41M ساخته شد ، که برای نیرو دادن به جنگنده های برخاست معمولی تک موتوره مانندسوخو-37 مجهز به کانارد و بال دلتا.پیشنهادی طراحی شده بود. اگرچه نیروی رانش R179 با موتورهای نسل پنجم مانند AL-41 (یا توربوفن پیشرفته آمریکایی F119/F135) قابل مقایسه بود، این موتور همچنین بسیار سنگین تر بود، با نسبت بای پس بالاتر، جریان جرمی و تعداد مراحل بیشتر. در نهایت، نیروی هوایی شوروی AL-41F را انتخاب کرد زیرا یک موتور نسل پنجم واقعی بود و تصور می شد که می توان آن را سریعتر به قابلیت پرواز رساند. مقایسه اندازه بین Lyulka AL-41F (Izdeliye 20) از میگ 1.42، F119 از F-22A و Lyulka-Saturn AL-41F فعلی (Izdeliye 117C) که به Su-35 نیرو می دهد. این موتور آخر را با AL-41F اصلی اشتباه نگیرید، که با لغو MiG 1.42 لغو شد، و نام AL-41F را به این موتور جدید منتقل کنید که تکامل بسیار بهبود یافته AL-31F است. اویونیک اویونیک برنامه ریزی شده برای 1.42 دارای ساختار سلسله مراتبی و هوش مصنوعی با استفاده از کنترل های تعاملی بود. با توجه به تعداد زیاد و پیچیدگی وظایفی که باید توسط اویونیک 1.42 حل شود، تصمیم گرفته شد که هواپیما به یک سیستم محاسباتی دیجیتال پردازش سیستم یکپارچه مجهز شود. ابزارهای پرواز، کنترل تسلیحات، اقدامات متقابل الکترونیکی، ناوبری و سیستم‌های ارتباطی در یک مجموعه اویونیک واحد ادغام شدند. اطلاعات تاکتیکی را می توان از پست های فرماندهی زمینی از طریق پیوند داده ارسال یا دریافت کرد. پانل ابزار در ابتدا برای 1.42 برنامه ریزی شده بود از یک صفحه نمایش بزرگ که توسط دکمه های مختلف احاطه شده بود. اطلاعات به صورت سه بعدی ارائه شد که مهمترین چیزها در پیش زمینه و بقیه اطلاعات در «عمق» قرار داشت. پیکربندی دیگری که مورد مطالعه قرار گرفت، استفاده از سه نمایشگر چند منظوره را در نظر داشت که مهمترین اطلاعات آن بر روی صفحه نمایش مرکزی ارائه می‌شد، در آرایشی بسیار شبیه به آنچه در جنگنده سوخو S-37 برکوت و Su-27SM3 مدرن استفاده می‌شد. پانل ابزاری که برای MiG 1.42 در نظر گرفته شده بود از یک صفحه نمایش بزرگ تشکیل شده بود که توسط دکمه های مختلف احاطه شده بود. اطلاعات به صورت سه بعدی ارائه شد. آرایش پانل ابزار دیگر مورد مطالعه برای MiG 1.42 مجهز به سه نمایشگر چند منظوره با پیکربندی مشابه Su-27SM3 مدرن شده بود که پانل ابزار آن در عکس دیده می شود. نمونه اولیه دارای سیستم کنترل دیجیتال KSU Avionika بود که به تمام کنترل های پرواز، FADEC و نازل های اگزوز بردار موتور متصل بود. با این حال، رادار برنامه ریزی شده Phazotron N-014 "Beetle" اسکن الکترونیکی چند حالته را روی خود نصب نکرده بود، و همچنین رادار عقب و تجهیزات الکترونیکی اقدامات متقابل را که در 1.42 در مخروط های دم قرار می گرفت، نصب نکرد. تجهیزات دیگری که در 1.44 وجود نداشت، سیستم کنترل سلاح (ACS)، مجموعه ناوبری، مجموعه ارتباطات و مجموعه ECM/ESM بود. رادار N-014 مجهز به سه آنتن آرایه فازی غیرفعال (PFAR) بود که به آن اجازه می‌داد به طور همزمان 300 درجه در آزیموت(افق) و 60 درجه در ارتفاع را رصد کند. این رادار قادر بود 20 هدف را به طور همزمان ردیابی کند (طبق منابع دیگر تا 40 هدف) و 12 هدف را به طور همزمان شلیک کند. حداکثر برد برنامه ریزی شده N-014 کیلومتر420 بود. رادار N-014 می توانست تعداد پره های کمپرسور موتور هواپیمای مهاجم را محاسبه کند و بر این اساس نوع خاص موتور و در نتیجه نوع هواپیمای دشمن را مشخص کند. به موازات درگیری، رادار به بازبینی حریم هوایی و تعقیب اهداف قبلاً شناسایی شده ادامه می داد. در یک ثانیه، ایستگاه قادر به ایجاد یک تصویر کلی از حداقل پنج هواپیمای دشمن و ارائه پشتیبانی همزمان از اهداف زمینی و هوایی.بود (جنگنده Su-27 در برد بیش از 330 کیلومتر شناسایی شد). میانگین توان 1.5 کیلووات با پیک های 5 کیلووات و مصرف انرژی در حد 10-15 کیلووات بود. قابلیت اطمینان بین خرابی ها کمتر از 200 ساعت نبود. وزن رادار و تجهیزات مربوطه 700 کیلوگرم بود. مساحت آنتن اصلی 1.25 متر مربع و آنتن های جانبی 0.28 متر مربع بود. در این برش کناریMiG1.42می توانید محل سه آنتن رادار N-014Beetieو همچنین کانالهای هوای دوشاخه( بالای محل اسلحه )برای پنهان کمپرسور موتور را مشاهده کنید در MiG 1.42 استاندارد، نصب یک رادار از نوع N012 که به بخش عقب در یکی از دم استینگرها اشاره می کند، با برد 50 کیلومتر.جستجوی 60 درجه و تشخیص هدف با RCS متر مربع3 در حال مطالعه بود. به جای رادار N012، همچنین در حال ارزیابی برای نصب سیستم رادیویی الکترونیکی "Adyutant" مرتبط با آنتن آرایه فازی با کنترل پرتو الکترونیکی EPOLET بود. منطقه اسکن ± 45 درجه و وزن تجهیزات حدود 5 کیلوگرم بود. EPOLET برای کنترل موشک هایی مانند R-27 در تمام حالت های عملیات رزمی جنگنده طراحی شده بود و می توانست به عنوان پشتیبانی یا جایگزینی آنتن های رادار ، صورت یکپارچه با رادارها و سیستم های نوری الکترونیکی بر روی جنگنده های قبلی مانند MiG-23 نیز نصب شود، . محدوده کنترل موشک آن ± 85 درجه، برد پرتاب موشک 65 کیلومتر و تعداد موشک های کنترل شده همزمان 2 تا 4 موشک بود. در مورد هواپیماهای مدرن تر مانند میگ29 ، Epoletمی توانست در دو طرف دماغه جنگنده نصب شود و هدایت موشک ها را در حالی که در 90 درجه از هدف دور می شود، تسهیل می کند و به Fulcrum اجازه می داد برد خود را تا هدف گسترش دهد. و از این طریق اطمینان حاصل کند که "اولین ضربه" زده شده است. سیستم کنترل تسلیحات در کنار رادار N-014 ساخته شده بود، و همچنین شامل سیستم هدف گیری اپتو الکترونیکی متشکل از IRST/LR و دید روی کلاه ایمنی بود. اویونیک پرواز شامل یک سیستم منحصر به فرد به نام KSL (Kontrol Sostoyaniya Ljotchica) بود که به طور مداوم وضعیت فیزیکی خلبان را زیر نظر داشت. KSL نه تنها به خلبان در مورد نیروی جی هشدار می داد بلکه برای جلوگیری از این امر، کنترل هواپیما را در دست گرفت.(ممکن بود خلبان هوشیاری خود را از دست بدهد) منطقه تحت پوشش سنسورهای MiG 1.42، رادار جلویی N-014 و رادار عقب N012 یا Adyutant / EPOLET تسلیحات سلاح‌های برنامه‌ریزی‌شده در قسمت داخلی شکمی، واقع در مرکز بدنه، یا در کناره‌های شکمی -و در شش جایگاه زیر بال قرار می‌گیرند. موشک های به هوا (Vympel R-33/R-37 ) در مرحله طراحی اولیه، بررسی شد که یک جایگاه تسلیحاتی در قسمت بالایی بدنه مجهز به اجکتورهای هیدروپنوماتیکی برای آن فراهم شود. این پیکربندی این مزیت را داشت که اتصال موشک‌ها به هدف و پرتاب آن‌ها در ارتفاع وGبالا را ساده می‌کرد. با این حال، این نگهدارنده از نظر مهندسی چالش‌هایی را به همراه داشت و از آنجایی که موشک ها باید بالای هواپیما قرار می گرفتند -برای بارگیری و بلند کردن موشک ها و قرار دادن آنها در داخل آن به وسایل نقلیه پشتیبانی و ابزار انحصاری نیاز داشت و به همین دلیل به نفع نگه داشتن شکمی رد شد. همچنین برنامه ریزی شده بود که 1.42 به موشک های هوا به هوای R-60/R-60M و R-73 مجهز به رادار N012 یا سیستم Adyutant/Epolet مجهز شود. تسلیحات ثابت شامل یک توپ داخلی 30 میلی متری ثابت بود. سه نما از MiG 1.42 که ابعاد تقریبی محل اسلحه و توزیع داخلی موشک های Vympel R-77 را نشان می دهد تنظیمات تسلیحاتی برنامه ریزی شده برای MiG 1.42 استاندارد - حداکثر بار. 12000 کیلوگرم (8 جایگاه خارجی و 12 جایگاه داخلی) - 4 تیرAAM R-77 / R-77RD و 2 تیرAAM R-73/R-30/9M100 (برای وزن برخاست عادی.) – 4 عدد نیم فیرینگ AAM R-37 در ناحیه شکمی جانبی، 2 عدد AAM R-77 و 2 عدد AAM R-73 در محفظه های شکمی: 2970 کیلوگرم – 6 عدد AAM R-37 (4 عدد در نیم فیرینگ شکمی و دو عدد در زیر بال) + 4 عددR-77 و 2 عددR-73 در محفظه های شکمی: 4520 کیلوگرم. – 12 تیرAAM R-73 و R-77 – 4 عددAAM R-37، عدد2 PTB 2000 کیلوگرمی، 4عدد AAM R77 و 2 عددAAM R-73مجموعا = 8320کیلوگرم. - 8 موشک سطح هوا Kh-29 یا Kh-31. – 2 موشک سطح هوا Kh-41، Kh-55 یا Kh-61. – 12 بمبKAB-500Kr/LG یا ODAB-500 میگ 1.42 با موشک‌های نیمه‌گلوله‌دار Vympel R-37 و R-77 در کنار جایگاه نمایندگی میگ 1.44 با 6 موشک دوربرد Vympel R-37 (چهار نیمه گلوله دار و دو فروند روی پایه های زیر بال). – طول بال ها 16.3 متر; - دهانه هواپیماهای کانارد 5 متر؛ – طول 21.7 متر؛ – ارتفاع 6 متر وزن - حداکثر وزن برخاست: 35000 کیلوگرم/41500 کیلوگرم – وزن برخاست معمولی: 28000 کیلوگرم/30000 کیلوگرم – وزن خالی: 18000 کیلوگرم/20000 کیلوگرم وزن سوخت – حداکثر (32.5%): 13500 کیلوگرم – معمولی (23%): 7000 کیلوگرم محموله - حداکثر (20%): 8000 کیلوگرم - معمولی (10%): 2970 کیلوگرم ویژگی ها - حداکثر سرعت 2500 کیلومتر در ساعت (2.35 ماخ). – حداکثر سرعت کروز 1400 تا 1700 کیلومتر در ساعت (1.4 تا 1.6 ماخ). – برد مافوق صوت (با سوخت داخلی) 3000 کیلومتر؛ – برد زیر صوت (با سوخت داخلی) 4500 کیلومتر. – برد پرواز: 4900 کیلومتر – شعاع عمل: 1700 کیلومتر با 4 AAM R-37 (با برد 280 – 320 کیلومتر) – برد پرواز با سرعت کروز مافوق صوت: 3000 کیلومتر. – بارگیری بال: 264 کیلوگرم بر متر مربع (10 درصد کمتر از F-22). – ضریب بار محدود: 9 گرم – مقطع رادار (RCS): کمتر از 0.3 متر مربع به ترتیب از بالا به پایین نمای جانبی و از نمای بالا و پایین مقایسه اندازه میگ 1.42 و لاکهید مارتین F-22A Raptor. اندازه MiG 1.42/44 واقعا چشمگیر بود. در عکس های ماهواره ای نمونه اولیه 1.42 در ژوکوفسکی در کنار MiG-25 و MiG-31، می توان مشاهده کرد که ابعاد آن به این دو جنگنده رهگیر بیشتر از MiG-29 نزدیک است مقایسه اندازه بین MiG 1.42 و MiG 31. MiG 1.42 برای جانشینی MiG-31 در نظر گرفته شده بود. مقایسه اندازه MiG 1.42 و Su-57. در این تصویر می توانید باله های شکمی مجهز به سکان، پانل های دی الکتریک تجهیزات ESM/ECM و رادار عقب و همچنین فیرینگ های محرک فلپ و تکیه گاه زیر بال را مشاهده کنید. این تصویر دقت اندک در تناسب پانل‌ها و جزئیات دیگر مانند ستون فقرات را نشان می‌دهد که قابلیت‌های پنهان‌کاری اعلام‌شده توسط میگ، حداقل قابلیت‌های نمایشگر فناوری MiG 1.44 را مورد تردید قرار می‌دهد. تصویر دیگری که اندازه بزرگ میگ 1.44 و ارتفاع آن را از سطح زمین نشان می دهد. منابع: Foro Paralay Web Paralay Hitechweb

با توجه به همکاری ترکیه اسراییل و دالان تروریستی طالبان در اسیای میانه حملات موشکی و پهپادی و جنگنده های ارتش ازاد سوریه به کمک اکراین به زاهدان چابهار مشهد عسلویه بندر عباس همراه با هجوم خورویی طالبان جیش العدل با پیشتیبانی جمیز متیس رییس اسبق سنت کام و وزرات دفاع امریکا و مشاور نظامی کنونی بن زاید کاملا محتمل است جای غافلگیری ندارد !؟ سناریو بیشترین منفعت و کمترین ضرر برای اسراییل وغرب دارد و ایران با مشکلات عدیده مواجهه می کند نزدیکی سایت های نظامی حساس تهران و مشهد به مراکز جمعیتی افغان مقیم ایران راه برای فتح ان باز می کند

بسم ا... نکته : ظاهرا روسها و اوکراینی ها از حوادث سوریه دچار برگریزان شدند و نشستند دارند ماجراهای خاورمیانه را دنبال می کنند .. این هفته خبر خیلی مهمی در اوکراین دیده نشد جنگ در اوکراین روز هزارویکم الی هزاروپنجم سی ام نوامبر الی چهارم دسامبر2024 بدون هیچ شرحی ....!! جنگ در اوکراین – سی ام نوامبر 2024 1- مقامات کرملین در روزهای 29 و 30 نوامبر به حمله نیروهای مخالف سوری به اراضی تحت کنترل دولت سوریه پاسخ داده و علاقه خود را برای استفاده از روند آستانه برای پاسخ به وضعیت ابراز کردند. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین در 29 نوامبر ادعا کرد که حمله نیروهای مخالف سوریه "تجاوز به حاکمیت سوریه" است و روسیه از مقامات سوریه برای بازگرداندن "نظم قانون اساسی" حمایت می کند. هاکان فیدان وزیر امور خارجه ترکیه در 30 نوامبر در مورد وضعیت سوریه گفتگو کرد. وزارت امور خارجه روسیه مدعی شد که هر دو طرف نسبت به "تحولات خطرناک" در استان های حلب و ادلب ابراز نگرانی جدی کرده اند. بنا بر گزارش ها، لاوروف و فیدان در مورد نیاز به هماهنگی اقدامات مشترک روسیه و ترکیه برای ایجاد ثبات در وضعیت، عمدتاً از طریق روند آستانه که روسیه، ترکیه و ایران در دسامبر 2016 آغاز کردند، گفتگو کردند. گزارش ها حاکی از آن است که لاوروف بر حمایت قوی روسیه از حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه تاکید کرد و هر دو بر تشدید تلاش های مشترک برای ایجاد ثبات و بررسی وضعیت از طریق روند آستانه توافق کردند. با توجه به سرعت بالا و الزامات عملیاتی روسیه برای ادامه عملیات در اوکراین - اولویت کرملین - هنوز مشخص نیست که آیا روسها می‌توانند دارایی‌های بیشتری را برای حمایت از بشار اسد، مستقر کند یا خیر. روسیه سامانه های اس-300 را در سال 2022 به روسیه بازگرداند که احتمالاً از عملیات روسیه در اوکراین پشتیبانی کند. تاو ...؟!!! انهدام پل های ارتش اوکراین در محور چرنیشف - دسامبر 2024 https://aparat.com/v/ojze0jp 2- آندری بلوسف، وزیر دفاع روسیه، در سفر اعلام نشده خود به پیونگ یانگ در 30 نوامبر با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی دیدار کرد. تایمز مالی تعداد سربازانی که در سال 2024 از نیروهای مسلح اوکراین فرار کردند، بیشتر از مجموع دو سال گذشته شده است بین ژانویه تا اکتبر امسال، دادستان‌های اوکراینی 60000 پرونده علیه سربازان به دلیل فرار از خدمت باز کردند که تقریباً دو برابر مجموع سال‌های 2022 و 2023 بود. اگر مجرم شناخته شوند، این افراد تا 12 سال زندان خواهند داشت. برخی از مردان در سن نظامی که نمی‌توانند اوکراین را ترک کنند «از این فرصت استفاده کرده‌اند تا به اردوگاه‌های آموزشی خارج از کشور در کشورهای متحد اعزام شوند تا در خارج از کشور فرار کنند 3- ارتش اوکراین مواضع از دست رفته خود را در شمال شهر خارکف مجدداً به دست آورده و روسها نیز همچنان در محورهای پوکروفسک، کوراخوف و وولدار در حال پیشروی هستند. اوکراین /ورمیوکا 1 دسامبر 2024 جنگ در اوکراین – یکم دسامبر 2024 1- بر اساس گزارش‌ها، وزارت دفاع روسیه، ژنرال سرگئی کیسل را با ژنرال الکساندر چایکو جایگزین کرد، که مجدداً به عنوان فرمانده گروه‌های نیروی روسیه در سوریه مأموریت قبلی خود را انجام خواهد داد، اگرچه هنوز مشخص نیست که عملیات روسیه در سوریه چگونه ممکن است تغییر کند. میل بلاگرهای روسی 30 نوامبر و 1 دسامبر ادعا کردند که وزارت دفاع، کیسل را به عنوان فرمانده گروه نیروهای روسیه در سوریه برکنار کرد و چایکو را جایگزین او کرد. اداره اطلاعات نظامی اوکراین در 1 دسامبر گزارش داد که چایکو جایگزین کیسل شد و فرمانده کل نیروی دریایی روسیه دریاسالار الکساندر مویسیف به طرطوس سوریه اعزام گردید. خودروهای رزمی پیاده نظام ام-80 ارتش کروواسی آماده ارسال به اوکراین به گفته میل بلاگرها 30 دستگاه خودروی جنگی پیاده نظام ام-80 و همین تعداد تانک ام-84 (مشتقات یوگسلاوی T-72M) توسط طرف آلمانی ضمن پرداخت هزینه تعمیرو نگهداری خریداری می شود این پول عنوان پیش پرداخت برای خرید 50 دستگاه لئوپارد 2A8 جدید برای ارتش کرواسی ذخیره می شود مهمات هدایت شونده سُرشی UMPB D-30SN نیروی هوایی روسیه - دسامبر2024 https://aparat.com/v/ztf0t88 چایکو از سال 2015 تا 2017 به عنوان رئیس ستاد گروه نیروهای روسیه در سوریه خدمت کرد و در سپتامبر 2019 تا نوامبر 2020، فوریه تا ژوئن 2021 و سپتامبر تا دسامبر 2022 به عنوان فرمانده کل گروه نیروهای روسیه در سوریه خدمت کرده بود . با این حال ، مشخص نیست که تکلیف چایکو از دسامبر 2022 تا کنون چه بوده است. بنا بر گزارش‌ها، کیسل فرماندهی گروه‌های نیروی روسیه در سوریه را حداقل از ماه مه 2024 بر عهده داشته است. تعدادی از میل بلاگرهای روسی مدعی اند که حذف کیسل تغییر قابل توجهی در وضعیت یا عملیات روسیه در سوریه ایجاد نمی کند زیرا فرماندهی نظامی روسیه به طور معمول فرماندهان را پس از شکست در میدان نبرد اوکراین به سوریه منتقل می کنند. احتمالا پرتابگر دست ساز 122 م.م گراد ... 2- پوتین، فرمانی را امضا کرد که در آن بودجه فدرال 2025 و پیش نویس بودجه فدرال 2026-2027 تصویب شد. تایمز اندرو ویلسون، کارشناس بریتانیایی اوکراین گفت: «تبلیغات روسیه درباره نامشروع بودن زلنسکی در محافل جمهوری خواهان آمریکایی شتاب بیشتری می گیرد و این یکی از دلایل اصلی صحبت آنها در مورد انتخابات جدید است». پیش از این، رسانه های انگلیسی قبلاً نوشته بودند که زالوژنی می تواند در یک انتخابات ریاست جمهوری فرضی از زلنسکی پیشی بگیرد. تانک رها شده Strv 122A ارتش اوکراین - دسامبر 2024 https://aparat.com/v/ygg6nh5 3- رسانه های دولتی روسیه گزارش دادند که ژنرال رستم مرادوف به عنوان جانشین نخست نیروی زمینی روسیه منصوب شده است. مین گذار خودکار سوار برشاسی هاموی ارتش اوکراین از دریچه دوربین پهپاد انتحاری روسی محور کورسک 4- ارتش اوکراین پیشروی های جدیدی در استان کورسک داشته و ارتش روسیه نیز در محورهای پوکروفسک و هولیایپوله همچنان در حال پیشروی اند. اوکراین /اسلوبوژانسک 27 سپتامبر/2 دسامبر 2024 جنگ در اوکراین – دوم دسامبر 2024 1- صداهای برجسته در فضای اطلاعاتی روسیه همچنان تاکید می کنند که پوتین، علاقه ای به حل و فصل جنگ در اوکراین از طریق مذاکره ندارد که نتیجه آن چیزی کمتر از تسلیم کامل اوکراین باشد. پوتین به احتمال زیاد هر طرحی را برای مذاکرات صلح که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا ارائه کند، رد خواهد کرد. مگر اینکه این طرح "نگرانی های امنیتی" روسیه را در نظر بگیرد. مذاکره با دولت ترامپ در صورتی که ترامپ سیاست ایالات متحده را درخصوص اجازه به اوکراین در استفاده از سلاح های دوربرد ارائه شده توسط غرب تغییر دهد ، ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین را از سمت خود برکنار کرده و موافقت می کند با پوتین دیدار کند تا در مورد وضعیت اوکراین، امنیت آینده اروپا، درگیری در خاورمیانه و اتحاد رو به رشد روسیه با جمهوری خلق چین (PRC) گفتگو کند صورت خواهد گرفت. پوتین ممکن است قصد داشته باشد از چنین جلسه ای برای گرفتن امتیازات سیاست های آینده آمریکا در مورد این موضوعات از ترامپ استفاده کند. جنگ در اوکراین به تقویت روابط روسیه با جمهوری خلق چین، ایران و کره شمالی کمک کرده و اقتصاد و صنایع دفاعی روسیه را احیا کرده است. خشاب نفر سمت راست....!!! استفاده از خهپاد برای جابه جایی مجروحین در جنگ اوکراین - دسامبر 2024 https://aparat.com/v/wdjr49j 2- افزایش تولید داخلی پهپادهای شاهد به روسیه اجازه داده است تا تعداد پهپادهایی را که در بسته‌های حمله به اوکراین استفاده می‌کند افزایش دهد، اما نوآوری‌های جنگ الکترونیک اوکراین (EW) نیروهای اوکراینی را قادر می‌سازد تا به طور مؤثرتری به بسته‌های حمله روسیه پاسخ دهند. پترو چرنیک، کارشناس نظامی اوکراینی در 2 دسامبر به شبکه نظامی اوکراینی ArmyInform گفت که روسیه تولید بدنه هواپیماهای بدون سرنشین شاهد را افزایش داده و در عین حال همچنان به واردات از ایران یا چین برای سایر قطعات هواپیماهای بدون سرنشین متکی است. اظهارات چرنیک با ارزیابی اکتبر 2024 میل بلاگرهای غربی مطابقت دارد که روسیه از بومی سازی تولید پهپادهای شاهد استفاده می کند تا تعداد پهپادهای شاهد را که در اوکراین پرتاب می کند، افزایش دهد. این پویایی در ترکیب بسته های حمله ای که روسیه بین اکتبر تا نوامبر 2024 به اوکراین پرتاب کرد منعکس شده زیرا پرتاب بین 80 تا 100 (یا بیشتر) پهپادهای شاهد و فریبنده به عنوان بخشی از بزرگتر نیروهای روسی رایج تر و ساده تر شده است . برای مثال، نیروهای روسی 110 پهپاد شاهد و سایر پهپادهای نامشخص، احتمالاً فریبنده ، را در شب 1 تا 2 دسامبر به اوکراین پرتاب کردند. نیروهای روسیه به احتمال زیاد از تعداد زیادی پهپاد شاهد و پهپادهای فریبنده برای شناسایی و غلبه بر پدافند هوایی اوکراین و گروه های آتش متحرک آنها استفاده می کنند و همین امر پرتاب موشک‌های کروز و بالستیک را محدودتر و البته کیفی تر می کند. با این حال، به نظر می رسد که اوکراین به هجوم پهپادهای شاهد پاسخ می دهد. تعداد پهپادهای شاهد یا فریبنده ای که بنا بر گزارش ها به دلیل جنگ الکترونیک اوکراین (EW) "از دست رفته" (به اهداف مورد نظر خود نمی رسند) در طول ماه های اکتبر و نوامبر 2024 به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. میل بلاگرهای غربی و اوکراینی ضمن تمجید از منطبق شدن مهمات فرانسوی هامر با جتهای اوکراینی مدعی اند که تعداد هواگردهای نیروی هوایی این کشور بشدت کاهش یافته و این معضل جدیدی برای کیف محسوب می شود. 3- ارتش اوکراین در محور چاسیو یار و روسها در محورهای تورتسک، پوکروفسک و کوراخوف پیشروی های جدیدی ثبت کرده اند . به گفته منابع اوکراینی ، مهمات فرانسوی هامر با جت های سوخو-25 نیروی هوایی این کشور منطبق شده است 4- فرماندهی نظامی روسیه بتدریج آموزش های اضافی و بهبود عملیات حمله تاکتیکی نیروهای روسی را در دستور کار خود قرار داده است . ژنرال ایوان بووالتسف، رئیس اداره اصلی آموزش رزمی وزارت دفاع روسیه، در مقاله ای که در خبرنامه رسمی وزارت دفاع روسیه منتشر شد، ادعا کرد که ارتش روسیه بیش از 300000 سرباز قراردادی را در هنگ های ذخیره آموزش داده است. روسلان پوخوف، رئیس مرکز تحلیل استراتژی‌ها و فناوری‌های مستقر در مسکو و عضو هیئت مشاوران غیرنظامی وزارت دفاع، در آوریل 2024 ادعا کرد که ارتش روسیه می‌تواند تقریباً 300000 پرسنل را در سال 2024 جذب کند. یک میل بلاگر روسی ادعا کرد که ارتش روسیه بر آماده کردن سربازان در واحدهای تاکتیکی به اندازه تیم آتش متشکل از دو تا پنج سرباز متمرکز شده و آموزش کاربران پهپادها و متخصصان سیستم جنگ الکترونیک (EW) را در اولویت قرار داده است. روسیه /کورسک 3 دسامبر 2024 جنگ در اوکراین – سوم و چهارم دسامبر 2024 1- روسیه در حال تخلیه دارایی های دریایی خود از پایگاه خود در طرطوس سوریه است، که ممکن است نشان دهد که روسیه قصد ندارد در کوتاه مدت نیروهای کمکی قابل توجهی برای حمایت از بشار اسد، ارسال کند. تصاویر ماهواره ای از 30 نوامبر و 1 دسامبر نشان می دهد که ناوچه های روسی Admiral Gorshkov و Admiral Golovko Gorskhov، ناوچه کلاس Admiral Grigorovich Grigorovichو Novorossiysk Kilo-class Alnyatay، و Vyazma نفت‌کش‌های کلاس کالینینگراد در پایگاه روسیه در طرطوس بودند. وزارت دفاع آلمان اعلام کرد بسته کمکی به اوکراین به ارزش 650 میلیون یورو شامل سامانه های IRIS-T، تانک های لئوپارد-1، پهپادهای شناسایی و تهاجمی است. تصاویر ماهواره‌ای از 3 دسامبر نشان می‌دهد که روسیه سه ناوچه، زیردریایی و دو کشتی کمکی ناشناس (احتمالاً یلنیا و ویازما) را از پایگاه خارج کرده است - که معادل تمام کشتی‌هایی است که روسیه در طرطوس مستقر کرده بود. روسیه نمی تواند این کشتی ها را در بنادر دریای سیاه خود مستقر نماید، زیرا ترکیه کنوانسیون مونترو را اجرا می کند که از عبور کشتی های جنگی روسیه از تنگه های ترکیه جلوگیری می کند. نابراین روسیه احتمالاً این کشتی‌ها را در پایگاه‌های خود در شمال غربی روسیه و استان کالینینگراد مستقر خواهد کرد. نفربر ام تی ال بی پس از تغییر ماهیت عملیات رهگیری سوخو-35 نیروی هوایی روسیه - دسامبر 2024 https://aparat.com/v/gdf871q فرماندهی نظامی روسیه احتمالاً یک گروه نیروی با اندازه نامشخص از سپاه آفریقای خود - سازمانی که وزارت دفاع روسیه برای جایگزینی عملیات گروه واگنر ایجاد کرده ، در سوریه مستقر کرده است. اگر این خبر درست باشد، نشان می دهد که فرماندهی نظامی روسیه از استقرار مجدد نیروهای نظامی عادی خود در سوریه اجتناب می کند. تخلیه طرطوس توسط روسیه و استقرار نیروهای سپاه آفریقا نشان می دهد که روسیه نگران است که نیروهای مخالف سوری به سمت جنوب به سمت حماه (تقریباً 80 کیلومتری شمال شرق طرطوس) پیشروی و پایگاه طرطوس را تهدید کنند، اما فرماندهی نظامی روسیه دست به استقرار نیروهای تقویتی قابل توجهی در سوریه در کوتاه مدت برای جلوگیری از چنین پیشرفت هایی نخواهد زد. گربه سیاه در قفس ....!! ارتش اوکراین در محورهای کورسک و سایر جبهه ها فقط در حال عقب نشینی است هدف کیف تنها حفظ بخشی از کورسک تا زمان تحلیف ترامپ است که امکان امتیاز گیری وجود داشته باشد 2- ایالات متحده کمک نظامی اضافی به ارزش 725 میلیون دلار برای اوکراین در 2 دسامبر اعلام کرد. وزارت دفاع ایالات متحده هفتاد و یکمین مرحله کمک نظامی خود را تحت نظارت ریاست جمهوری (PDA) به اوکراین ارائه داد که شامل از جمله موشک‌های دفاع هوایی قابل حمل استینگر مهمات هیمارس ; مهمات توپخانه 155 میلی متری و 105 میلی متری؛ مهمات سامانه های موشکی پیشرفته سطح به هوای ملی (NASAMS)؛ ضدزره ؛ تجهیزات و مهمات سیستم های هوایی ضد بدون سرنشین ، سیستم های ضد زره ای تی-4 و جاولین بود. جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، در 2 دسامبر اظهار داشت که جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده از وزارت دفاع خواسته است که این کمک ها را به سرعت ارسال کند و ایالات متحده "صدها هزار گلوله توپخانه اضافی، هزاران موشک اضافی و سایر قابلیت های حیاتی را به اوکراین بین اوایل دسامبر 2024 تا اواسط ژانویه 2025 تحویل خواهد داد." خودروی رزمی پیاده نظام BMP-1AM 3- هند با افزایش همکاری با شرکت های دفاعی غربی و ایجاد پایگاه صنعتی دفاعی خود در تلاش است تا صنعت دفاعی خود را از روسیه جدا کند. بلومبرگ در 3 دسامبر گزارش داد که مقامات ارشد هند اعلام کردند که این کشور سفارشات تجهیزات دفاعی خود از روسیه را به شدت کاهش داده است و در عوض شروع به خرید تجهیزات دفاعی از تامین کنندگان غربی کرده است. این مقامات گفته اند که هند برنامه های توسعه و ساخت مشترک هلیکوپترها و جت های جنگنده پیشرفته را با روسیه «مدتی پیش» لغو کرده است و بعید است هند با طرح اجاره زیردریایی هسته ای روسی برای آموزش خدمه هندی پیش برود. یکی از مقامات ارشد هند که نامش فاش نشده است، گفته است که سلاح‌های ساخت روسیه اغلب ارزان‌تر از سلاح‌های غربی هستند اما نیاز به تعمیرات مکرر دارند که هزینه‌های بلندمدت آنها را افزایش می‌دهد. ام2آ2 برادلی که به نظر سالم به غنیمت گرفته شده 4- ارتش اوکرین در استان کورسک پیشروی جدید ثبت کرده اند و مواضع از دست رفته خود در نزدیکی کوپیانسک بازپس گرفتند. ارتش روسیه نیز همچنان در نزدیکی تورتسک، پوکروفسک و ولیکا نووسیلکا پیشروی می کنند. اوکراین / اولکساندر- کالینووه 8 دسامبر 2024 5- بر اساس گزارش‌ها، ارتش روسیه همچنان در نوامبر 2024 تلفات قابل توجهی در حوزه پرسنل و خودروهای زرهی متحمل شده اند ، که نشان می دهد عملیات تهاجمی شدید آنها در شرق اوکراین ادامه دارد . به گفته یکی از میل بلاگرهای اوکراینی ، روسی روزانه 1700 سرباز را از دست می دهند و در نوامبر 2024 مجموعاً 45000 تلفات در بیلان آنها ثبت شده است. ادعاهایی وجود دارد که آن وزارت دفاع روسیه باید نرخ بسیج ماهانه را از 40000 تا 42000 به 50000 افزایش دهد تا کل استان دونتسک را تصرف کرده و در عین حال باید نرخ تلفات فعلی خود را نیز ثابت نگه دارد. پایگاه صنعتی دفاعی روسیه می تواند ماهانه 25 دستگاه تانک تی-90 را در اختیار ارتش روسیه قرار دهند و روسیه در حال حاضر 3000 تا 6000 خودروی زرهی از جمله تانک های سبک پی تی-76 متعلق به دوران شوروی را در انبار دارد. پی نوشت : منبع 1 منبع2 منبع 3 منبع4 منبع5 6- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

سلام و عرض ادب خدمت همکار قدیمی ... نکته‌ ای که درباره پیروزی‌ های کوچک و تأثیرات آن‌ ها در روحیه جامعه اسرائیل مطرح کردید، خیلی بجا و قابل تامل بود! بنظر میرسه که هر پیروزی کوچکی که اسرائیل بدست میاورد، باعث میشه که جامعه احساس کنه به پیروزی‌ های بزرگتر نزدیکتر شده، اما همین پیروزی‌ های کوچک در حقیقت یک چرخه بی پایان رو بوجود میارن که به نوعی اسرائیل رو در موقعیت ضعف قرار میده. چون هر بار که یک پیروزی کوچک بدست میاد انتظارات بیشتر میشه و در نهایت هیچ وقت رضایت کامل حاصل نمیشه این مسأله نه‌ تنها اسرائیل رو از درون ضعیف میکنه بلکه باعث میشه که اعتماد به نفس و امید عمومی در جامعه همیشه تحت تهدید باشه و به دلیل عدم تحقق اهداف نهایی و درازمدت بیشتر به شکاف‌ های عمیق‌ تر و احساس ناکامی در درازمدت در مردم می انجامد. این احساس ناامیدی ممکنه در نهایت به یک بحران اجتماعی بزرگتر تبدیل بشه که اساسا اسرائیل رو در شرایطی قرار میده که باید دائما برای حفظ وحدت ملی خود از دستاوردهای کوتاه‌ مدت استفاده کند. یکی از مهمترین نکات این مقاله این بود که اقدامات تحریک‌ آمیز اسرائیل، مثل ترور های اخیر یا حملات به مراکز مرتبط با ایران، عملا به تقویت جریان مقاومت منجر شده. ایران نه تنها از نظر قانونی بلکه به دلیل نگرش‌ های فرهنگی و مذهبی خود رو موظف به حمایت از مردمان مظلوم در منطقه میدونه و این امر باعث شده که ایران تبدیل به یک قدرت مقاومت در برابر سیاست‌ های اسرائیل کند از طرف دیگه به نظر میرسه که اسرائیل بجای اینکه از جنگ‌ ها چیزی بدست بیاره، بیشتر در حال از دست دادن فرصت ها و بطور غیرمستقیم در حال تقویت گروه‌ های مقاومت هست که این یک روند خطرناک برای اسرائیل خواهد بود، چون هر بار که به جنگ ادامه میده، نه تنها قدرت خودش رو از دست میده بلکه باعث میشه که گروهای مقاومت قویتر و سازمان‌ یافته‌ تر بشن. موضوع دیگه ای که باید به آن اشاره کرد، نقش قدرت‌ های جهانی و تحلیل‌ های ژئوپلیتیک هست تأثیر اقدامات کشورهای غربی، به‌ ویژه ایالات متحده، بر استراتژی‌ های اسرائیل هست. حمایت‌ های مالی و نظامی آمریکا از اسرائیل همواره یکی از دلایل اصلی ادامه دار بودن جنگ‌ ها و ناامنی در خاورمیانه بوده. هرگونه تحرک نظامی اسرائیل ممکنه با حمایت‌ های جدید یا به‌ ویژه سیاست‌ های دوگانه آمریکا مواجه شود. آمریکا به‌ رغم اعلام حمایت‌ های قوی از اسرائیل در مواقع حساس و به‌ ویژه در مواجهه با فشارهای بین‌ المللی ممکن هست تصمیمات متناقضی هم اتخاذ کند که بر موقعیت اسرائیل تأثیر منفی خواهد گذاشت. اسرائیل با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی خود، در درازمدت قادر نخواهد بود که منابع لازم برای حفظ این جنگ‌ ها به‌ طور مداوم تامین کند این موضوع میتونه به‌ ویژه در صورت تشدید بحران‌ ها و افزایش نارضایتی‌ های داخلی تهدیدی جدی برای ثبات اقتصادی اسرائیل باشد.

یه چنتا مثال مصداقی بزن.مثلا دقیقا چی کار کنیم؟ترور متخصیصن دفاعی کره؟سوای بحث توانایی فنی این کار عواقبش قابل کنترله؟در مورد هک نهادهای مالی امارات مستحضرید که در داخل سیستم ایران حامیان امارات از خود کشور امارات بیشتر نباشند کمتر نیستند

بسم ا... روز نخست روز پانصدم بسیار خوب ... بعد از حدود 500 روز دیگر .. مجدداً باید گفت ، این قافله عمر عجب می گذرد ... !!!!! امروز یکشنبه ، یازدهم آذر سال 1403 جنگ اوکراین به روز 1000 خودش رسید در انجمن میلیتاری جنگ در اوکراین هزارمین روز ......! بیست و یکم الی بیست و نهم نوامبر 2024 جنگ در اوکراین – بیست و یکم نوامبر 2024 1- پوتین، کارزار کنترل بازتابی خود را با هدف حمله به اوکراین و شرکای غربی آن با انجام یک حمله موشکی بالستیک علیه اوکراین که در 21 نوامبر ، تشدید کرد. اوکراین / ورمیوکا 21-15 نوامبر 2024 اوکراین / ورمیوکا 16-21 نوامبر 2024 اوکراین / کوپیانسک- سواتوو 29 اکتبر - 21 نوامبر 2024 2- بر اساس گزارش ها، نیروهای کره شمالی در کنار واحدهای پیاده نظام و هوابرد نیروی دریایی روسیه (VDV) در حال آموزش هستند. سرویس اطلاعات ملی کره جنوبی (NIS) در 20 نوامبر اعلام نمود که نیروهای کره شمالی که قبلاً در روسیه مستقر شده اند در حال آموزش با عناصر تفنگدار دریایی و هوابرد ارتش روسیه هستند و خاطرنشان کرد که برخی از نیروهای کره شمالی قبلاً در نبرد شرکت کرده اند. بدون هیچ تغییر ظاهری از دوره جنگ افغانستان توپ دوقلوی 30 م.م نوارگذاری خشاب این توپ یکی از بدترین دردسرهای روسها در افغانستان محسوب می شد البته نه به دردسرهای عظیم توپ زنجیری 12.7 م.م دماغه ( در تصویر قابل مشاهده نیست) بازهم هایند ... به آویزگاه بخش جانبی درب ورودی دقت کنید این جدا از چراغ والور روسی هست که در تصویر بخوبی می شود مشاهده کرد نوع نفربر در نگاه اول چندان مشخص نیست ولی با دقت بیشتر به نشانه هایی از ام تی ال بی می توان رسید نکته : شاخک های آنتن سامانه ضدپهپاد مثل شاخکهای میل والمری زده بیرون اضافه شدن خیش مین روب به بی ام پی-3 های روسی - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/zqw6to1 3- به گفته میل بلاگرهای غربی ، اگر فرماندهی نظامی روسیه از نیروهای کره شمالی جهت اجرای حملات فرسایشی پیاده نظام استفاده کند ، توانایی کره شمالی برای آموختن از جنگ در کنار روسیه احتمالاً به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. این منابع مدعی اند که تمایزات در کیفیت واحدهای روسی که قبل از تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین وجود داشت، به دلیل روشی که روسیه جنگ آن را در پیش گرفته ، به طور فزاینده ای کاهش یافته است. برخی واحدهای روسی که زمانی عناصر نخبه یا از نظر وظایف تاکتیکی تخصصی‌تر تلقی می‌شدند، نظیر واحدهای VDV یا تفنگدار دریایی، اکنون اساساً به‌عنوان واحدهای تفنگدا موتوری با قدرت کم و با تکیه بر تاکتیک های پیاده نظام عمل می‌کنند. مرکز عکس ارتش هلند سه دستگاه پرتابگر پاتریوت را به ارتش اوکراین تحویل داد آشیانه نگهداری پرتابگرها را دقت کنید ... جالب هست ظاهرا نیروی هوایی ارتش روسیه خطرات مربوط به حملات اوکراینی ها جدی تر گرفته ..!!!! پایگاه هوایی خالینو / کورسک خودروی حفاظت شده مسلح اوکراینی Oncilla-Shturm گیربکس اتوماتیک ، موتور قدرتمند توربودیزل ، ذخیره کافی سوخت برای 700 کیلومتر پهپاد انتحاری جدید اوکراین با برد 2000 کیلومتر- نوامبر 2024 https://aparat.com/v/mgc6636 میزان تلفات روسها در خط مقدم، فرماندهی ارتش روسیه را وادار کرده است که به جای ارائه آموزش های اولیه کافی ، روند آموزشی سربازان جدید برای پر کردن جای خالی در یگان های رزمی را اولویت دهد. این شیوه‌ها احتمالاً به واحدهای کره شمالی که در کنار نیروهای روسی می‌جنگند، گسترش می‌یابد و تأثیر زیادی بر آن خواهد داشت. سربازان کره شمالی که با VDV یا واحدهای تفنگدار دریایی آموزش می‌بینند، احتمالاً به همان شیوه روسها در صحنه نبرد مستقر می‌شوند، اگر فرماندهی روسیه از نیروهای کره شمالی به همان شیوه ای استفاده کند که از نیروهای روسی استفاده می کند، نیروهای کره شمالی احتمالاً با نرخ های فرسایشی مشابه با واحد های روسی مواجه خواهند شد. اصابت موفق بالستیک های اتامز به پایگاه هوایی وستوک ( 37 کیلومتری کورسک) BMP-1 منهدم شده اوکراینی در محور کورسک حمله پهپادهای انتحاری اوکراینی با ترمیت به دختر تزار روسی - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/yqu0118 4- ارتش روسیه همچنان در محور جنوب شرقی سودژا استان کورسک در حال پیشروی است. اکانت های روسی پس از تلفات بسیار زیاد و هشدارهای فراوان عاقبت ارتش روسیه تصمیم گرفت تا روی تانکها و نفربرهای عملیاتی در اوکراین خیش مین روب نصب کند!!!!!!!!!! این اکانتها مدعی هستند که ساخت این خیش ها ، از مارس 2022 آغاز شد ولی ارتش تلاشی برای نصب آنها روی خودروهای زرهی خود نکرد و وقتی که شروع به استفاده ازآنها کرد تنها واحدهای مهندسی -رزمی مجهز به T-80BV و BMR-3M بدانها مجهز شدند با این حال برخی مدعی هستند که نمونه اولیه با شناسه KMT-10 تنها برای مین روبی میدان های مین سبک ضدنفر مناسب بوده علاوه براین آداپتور نصب خیش مذکور با نفربر بی ام پی-1/2 نیز در انبارهای ارتش وجود دارد ولی تا مدتها کسی آن را بصورت عملیاتی ندیده علاوه براین خیش های KMT-7 نیز باید برای گردان های زرهی تهیه می شد ولی فراوانی آن در صحنه نبرد بشدت محدود است. نانوایی صحرایی ارتش روسیه - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/tmzahli 5- ارتش اوکراین در شمال وهلهدار پیشروی بیشتری ثبت کرده و درمقابل نیروهای روسی در شمال غربی کرمینا، جنوب شرقی چاسیو یار، در تورتسک، جنوب شرقی کوراخووه، شمال شرقی ووهلدار و احتمالاً در شمال شرقی ولیکا نووسیلکا به پیشروی خود ادامه می دهد . هر شرحی که داده شود از طنز قضیه کم می کند !!! این توده آهن قراضه ای که مشاهده می فرمائید روزی تانک اصلی میدان نبرد چالنجر-2 نام داشت بخش هایی از برجک سالم مانده و مابقی بدنه به سرنوشت تی-72 دچار شد دفع حمله سواز-زرهی ارتش روسیه در نزدیکی ترودوو توسط تیپ 37 اوکراین -نوامبر2024 https://aparat.com/v/qlsfwc7 بقایای یک تیر کروز خا-55 روسی در حومه کیف نفربر FV432 انگلیسی منهدم شده اوکراینی / کورسک عملیات میل-35ام ارتش روسیه- نوامبر 2024 https://aparat.com/v/meoj950 6- دومای دولتی روسیه بودجه سه ساله فدرال سابقه از سال 2025 تا 2027 را با هزینه های دفاعی بی سابقه ای تصویب کرد. دوما لایحه بودجه فدرال برای سال 2025 و برای دوره برنامه ریزی 2026-2027» را در 21 نوامبر تصویب کرد که 13.5 تریلیون روبل (6.31 درصد از تولید ناخالص داخلی روسیه و حدود 133 میلیارد دلار) را به هزینه های «دفاع ملی» اختصاص می دهد. این عدد برای سال 2026 در حدود 12.8 تریلیون روبل (حدود 126 میلیارد دلار) و برای سال 2027 نیز در حدود 13.1 تریلیون روبل (حدود 129 میلیارد دلار) خواهد بود. اوکراین / ورمیوکا 22-23 نوامبر 2024 اوکراین / اولکساندرو- کالینووه 2-22 نوامبر 2024 اوکراین / کوراخووف 22-23 نوامبر 2024 بالگردهای میل-24 هایند ارتش اوکراین - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/qdt8163 جنگ در اوکراین – بیست و دوم و بیست وسوم نوامبر 2024 1- جدیدترین گزارش های منتشر شده از روابط بین مسکو و پیونگ یانگ نشان می دهد که روسیه بیش از یک میلیون بشکه نفت و تعداد و نوع نامشخص سامانه‌ها و موشک‌های پدافند هوایی به کره شمالی در ازای تأمین نیروی انسانی کره شمالی برای تلاش‌های جنگی روسیه در اوکراین در اختیار کره شمالی قرار داده است. جنگ بدون روتوش ...! یک گروه تحقیقاتی مستقر در بریتانیا با استناد به تصاویر ماهواره‌ای، در 22 نوامبر به بی‌بی‌سی گفت که روسیه از مارس 2024 بیش از یک میلیون بشکه (56000 تن) نفت به کره شمالی عرضه کرده است. ی‌بی‌سی خاطرنشان کرد که تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که بیش از دوجین تانکر نفت کره شمالی خالی به یک پایانه نفتی در خاور دور روسیه می‌رسند و 43 بار طی هشت ماه گذشته با مخازن تقریباً پر حرکت می‌کنند. دیوید لامی، وزیر خارجه بریتانیا به بی‌بی‌سی گفت که این نفت پرداختی است برای تسلیحات و نیروهایی که کره شمالی برای جنگ در اوکراین به روسیه داده است. بی بی سی خاطرنشان کرد که تامین نفت کره شمالی توسط روسیه نقض آشکار تحریم های سازمان ملل متحد علیه کره شمالی است. همین طوری یکهویی سوخو-34 عملیات جتهای ضربتی سوخو-25 نیروی هوایی روسیه - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/zskr96a شین وون سیک، مشاور امنیت ملی کره جنوبی در 22 نوامبر اظهار داشت که کره جنوبی معتقد است که روسیه «تجهیزات [پدافند هوایی] و موشک های ضد هوایی» نامشخصی را برای تقویت چتر دفاع هوایی کره شمالی ارائه کرده است. شین خاطرنشان کرد که روسیه قبلاً قصد خود را برای حمایت از فناوری مرتبط با ماهواره کره شمالی اعلام کرده و فناوری‌های نظامی مختلف و اشکال کمک‌های اقتصادی را به کره شمالی ارائه کرده است. ارائه تجهیزات نظامی روسیه به کره شمالی نیز نشان دهنده نقض آشکار تحریم های سازمان ملل است. با این حال، کیفیت و نوع سیستم دفاع هوایی که روسیه در اختیار کره شمالی قرار داده هنوز نامشخص است. فرانکشتاین/ فرانکن سام ارتش اوکراین پرتابگر بوک و موشکهای ریم-7 سی اسپارو خودروی زرهی فرماندهی M577 اوکراینی آسیب دیده / محور کورسک حملات پهپادهای انتحاری روسی به واحدهای زرهی اوکراینی - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/ulkgy46 کارشناسان کره جنوبی این نظریه را مطرح کردند که احتمالاً روسیه سامانه‌های دفاع هوایی اس-400 را در اختیار کره شمالی قرار داده است، زیرا کره شمالی سامانه‌های با برد کوتاه‌تر را بصورت بومی تولید می کند . با این حال، هرگونه تحویل اس-400 روسیه به کره شمالی یک تغییر قابل توجه خواهد بود، زیرا روسیه در اوایل سال جاری تصمیم گرفت تحویل دو سامانه پدافند هوایی اس-400 به هند را تا اوت 2026 به تعویق بیندازد و همچنان به ایجاد تأخیر در تامین اس-400 به ایران ادامه می دهد. تصمیم به ارائه سامانه دفاع هوایی اس-400 به کره شمالی قبل از ایران یا هند، نشان دهنده اولویت بندی مجدد اتحادهای روسیه است. علاوه براین ، نشانه‌هایی مشاهده شده که روسیه در حال تلاش برای تولید سیستم‌ها و رادارهای دفاع هوایی پیشرفته با سرعت کافی برای جبران خساراتی است که روسیه در نتیجه حملات موشکی و پهپادهای دوربرد اوکراین متحمل می‌شود. روسیه به احتمال زیاد موشک‌ها و سامانه‌های کوتاه‌برد یا احتمالاً سامانه‌های دفاع هوایی مبتنی بر توپ را در اختیار کره شمالی قرار داده است. هفته پیش یا در متن حاضر خبری منتشر شد مبنی براینکه روسها تحویل اس-400 هند را به تاخیر انداختند تا براساس یکسری شایعات اول نیاز کره شمالی به حداقل 2 آتشبار اس-400 را تامین کنند مساله تحویل این سامانه به ایران هم مطرح شده که در کنار نمونه های هندی باید تحویل بشود و همین مساله منتج به تلاش روسها برای راه اندازی یا افزایش تولید سامانه مذکور گردیده حالا غربی ها خبری منتشر کردند که روسیه در حال افزایش ظرفیت تولید موتورهای موشک جامد است. به گفته این منابع ، روسیه درگیر چیزی است که مقامات آمریکایی آن را "بزرگترین گسترش تولید نظامی از زمان اتحاد جماهیر شوروی" می نامند. تصاویر ماهواره ای نشان می دهد که یکی از حوزه های این تلاش تولید موتورهای موشک جامد است. فعالیت قابل توجهی در پنج تأسیسات تولید سوخت موشک وجود دارد. کار ساخت و ساز در چندین مکان در حال انجام بوده ، از جمله نوسازی احتمالی سایت های متروک دوران شوروی و ساخت زیرساخت های جدید. این تصاویر قابل توجه هستند زیرا در 30 سال گذشته هیچ مدرکی مبنی بر گسترش یا نوسازی این مراکز وجود نداشته است. ولی از سال 2023 بود که نشانه هایی از سرمایه گذاری قابل توجه دیده می شود انهدام خودروی تاکتیکی سبک Desertcross-1000-3 ارتش روسیه - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/dcyo72w 2- ارتش روسیه همچنان در غرب سواتوو، جنوب چاسیو یار، جنوب تورتسک، شمال شرق ووهلهدار و شمال شرق ولیکا نووسیلکا در حال پیشروی است. اوکراین/ لیمان 12-24 نوامبر 2024 اوکراین/ کوراخووف 24-26 نوامبر 2024 روسیه/ کورسک 23-24 نوامبر 2024 جنگ در اوکراین – بیست و چهارم نوامبر 2024 1- دستاوردهای تایید شده ارتش روسیه در میدان نبرد در نزدیکی ووهلدار و ولیکا نووسیلکا نشان می دهد که جنگ در اوکراین به بن بست نرسیده است. خط مقدم در استان دونتسک به طور فزاینده ای سیال شده زیرا نیروهای روسی اخیراً با سرعت قابل توجهی سریعتر از کل سال 2023 پیشروی می کنند. یکی از مشهورترین میل بلاگرهای اوکرایتی در اظهارنظری مدعی شد که نیروهای روسی کاترینیوکا، یلیزاوتیوکا، ایلینکا را تصرف کرده و به احتمال بسیار زیاد رومانیووکا در شمال شرقی ووهلدار را نیز دست خواهند آورد. پیشروی‌های نیروهای روسی در جنوب شرقی اوکراین عمدتاً نتیجه بهره‌برداری تاکتیکی از آسیب‌پذیری‌ها در خطوط اوکراین است. نیروهای روسی از پاییز 2024 بتدریج پیشروی های تاکتیکی قابل توجهی را در جنوب شرقی اوکراین انجام داده اندو اکنون سریعتر از در ماه‌های جنگ خندقی سال‌های 2023 و اوایل سال 2024 بود، به جلو حرکت می کنند. درواقع برخلاف پیش بینی منابع غربی ، مسکو بخوبی از تصرف ووهلدار برای عملیات تهاجمی بیشتر در غرب استان دونتسک استفاده کنند. هراندازه تهدید پهپادهای انتحاری زیاد تر می شود ، ابعاد سامانه های ضدپهپاد هم بزرگتر می شود عملیاتی شدن خمپاره اندازهای Urovesa Vamtac ST5 کالیبر 120م.م اسپانیایی در ارتش اوکراین این سیستم‌های متحرک به کاربر اجازه می‌دهد تا بیشتر فرآیندهای مربوط به استقرار خمپاره انداز را به سرعت انجام دهد تا کارایی آن را به میزان قابل توجهی افزایش یابد Vamtac ST5 مجهز به یک موتور دیزل 188 اسب بخاری اشتایر بوده ، می تواند تا 2 تن بار را حمل کند و به سرعت 135 کیلومتر در ساعت برسد. این خودرو با برد بیش از 600 کیلومتر و سیستم تعلیق مستقل، با شرایط سخت زمین سازگار به نظر می رسد . در 23 نوامبر 2024، یک حمله بالستیکی به سامانه دفاع هوایی اس-400 در روستای بولشو ژیروو، منطقه کورسک، - دوسیه شپیونا انجام شد. گفته می شود در نتیجه این حمله، یک ایستگاه رادار 92N6E و دو پرتابگر منهدم شده و پنج افسر (از جمله فرمانده آتشبار و رئیس ستاد وی ) کشته و سه کارمند آلماز-آنتی نیز دچار مجروحیت شدیدی شدند حمله سویچ بلید-600 اوکراینی به سامانه دفاع هوایی تور روسی - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/lwl7638 2- پیشروی‌های واحدهای روسی در محورهای پوکروفسک، کوراخوف، وولدار و ولیکا نووسیلکا به فرماندهی نظامی روسیه چندین سناریوی اقدام ارائه می‌کند که ممکن است در هفته‌ها و ماه‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد. به نظر می رسد فرماندهی نظامی روسیه همزمان تلاش می کند تا ولیکا نووسیلکا را محاصره کرده و همزمان جیب های نیروهای اوکراینی را در شمال و جنوب کووراخوو ببندد . نیروهای روسی همچنین به دنبال پشتیبانی از تمامی سناریوی های موجود خود برای بهبود هندسه میدان جنگ روسیه در جنوب استان دونتسک و کاهش تهدیدات علیه جناح های روسیه هستند. با این حال ، سناریوهای مذکور شامل : سناریوی1: نیروهای روسی به سمت جنوب غربی، شرق و شمال شرقی ولیکا نووسیلکا پیشروی می کنند تا این شهرک را از جناحین آن در بر گیرند و منطقه بلافاصله در جنوب ولیکا نووسیلکا را دور بزنند. ارزیابی های اولیه حاکی ازآن است که روسها شاختارسکه (شمال شرقی ولیکا نووسیلکا) را تصرف می کنند و بسمت غرب و شمال غربی این شهرک ها دست به پیشروی می زنند. علاوه براین طور فزاینده ای در جنوب غربی ولیکا نووسیلکا پیشروی های جدیدی ثبت شده و اخیراً ریونوپیل نیز تصرف و در نزدیکی نووداریوکا پیشروی بیشتری مشاهده می شود. برهمین اساس ، اکنون روسها در پنج کیلومتری شمال شرقی و 2.5 کیلومتری جنوب شرقی ولیکا نووسیلکا مستقرهستند. سناریوی2: نیروهای روسی برای حمایت از تلاش‌های روسیه برای بستن پایگاه‌های اوکراینی در نزدیکی کوراخوف و تسطیح خط مقدم، از جنوب به آندریوکا (در امتداد بزرگراه H15 و غرب کوراخوف) پیشروی می‌کنند. به گفته میل بلاگرهای اوکراینی ، روسها احتمالا درصدد هستند تا از محور رودلونه -ماسکیرووفکا بسمت آندریووکا پیشروی و روستای کوراخیفسکه را درشمال شرقی ووهلدار تصرف کنند . تصرف احتمالی رودولنه توسط روسیه در آینده و پیشروی های بیشتر در شمال و شمال شرق از خط نووداریوکا-ریونوپیل دفاع اوکراین در ولیکا نووسیلکا تهدید می کند به همین دلیل ، فرماندهی نظامی روسیه احتمالاً در نظر دارد فشار بر جناح‌های جنوب غربی و شرقی ولیکا نووسیلکا اوکراین را ادامه داده و آنها را وادار به عقب نشینی کند . تصرف احتمالی آندریوکا توسط روسیه شرایط مطلوبی را برای آنها ایجاد می کند تا هر دوی جیب های اوکراینی را به یکباره در بر گیرند. پیشروی‌های بیشتر روسیه به سمت جنوب و جنوب غرب از سونتسیوکا (شمال شرقی آندریوکا) نیز عمدتاً برای احاطه کردن گروه بزرگ‌تری از نیروهای اوکراینی از آندریوکا خواهد بود . تصرف آندریوکا همچنین به نیروهای روسیه اجازه می دهد تا به طور فزاینده ای جناح روزدولنه تا بزرگراه اچ-15 را پاکسازی کنند که بشیتر به نفع تلاش های آنها برای پاکسازی کامل خط مقدم بین سلیدوف و رودولنه است تا عملیات تهاجمی مجدد روسیه برای تصرف پوکروفسک در سال 2025 امکان پذیر شود. سناریوی 3: نیروهای روسی به سمت غرب و جنوب غربی از سیلدوف در امتداد خط پوستیانکا- سونتسیووکا بسمت آندریووکا پیشروی می کنند تا خط اوکراین را در شمال کوراخوو فرو ریخته و مسیرهای عقب نشینی آنها را تهدید کنند. یشروی‌های روسیه به آندریوکا می‌تواند نیروهای اوکراینی را مجبور به عقب‌نشینی در مسیر خروجی بسیار باریکی بسوی سمت شمال غربی و به سمت منطقه بوهدانیوکا کند. علاوه براین ، پیشروی روسها در غرب و شمال غرب سلیدوف به سمت ژوته، پوشکین و زوریا می تواند عقب نشینی احتمالی اوکراین را به سمت بوهدانیوکا تهدید کند. اگر نیروهای اوکراینی بتوانند قبل از اینکه نیروهای روسی قادر به پیشروی به سمت آندریوکا باشند، از نزدیکی کورخوو و ووهلدار عقب نشینی کنند، حملات روسیه در جنوب غربی و غرب سلیدوف همچنان به بهبود جناح های آنان در امتداد خط شاختارسکه-ژووته کمک می کند تا امکان تجدید تدارکات و حمله روسیه بسوی پوکرفوفسک فراهم شود 3- عناصری از مناطق نظامی مرکزی، شرقی و جنوبی روسیه (CMD، EMD، و SMD) در حال انجام عملیات تهاجمی همزمان با حمایت متقابل در استان دونتسک هستند و اخیراً پیشرفت‌های تاکتیکی نسبتاً سریعی داشته‌اند. فرماندهی نظامی روسیه ممکن است از برخی اشتباهات میدان نبرد پس از سه سال جنگ درس گرفته باشد، اما میزان این آموخته ها در حال حاضر نامشخص است. فرماندهی نظامی روسیه احتمالاً در حال برنامه ریزی برای چگونگی پیشروی به سمت جنوب شرقی ترین قسمت استان دنیپروپتروفسک در حمایت از هدف دیرینه روسیه جهت تصرف تمام استان دونتسک است. هدف اعلام شده کرملین از تصرف تمام استان دونتسک به احتمال زیاد مستلزم انجام عملیات زمینی در جنوب و شرق استان دنیپروپتروفسک به منظور جلوگیری از باز بودن خطوط ارتباطی زمینی اوکراین است که از خطوط اوکراین در استان دونتسک پشتیبانی می کند . روسها بلحاظ جغرافیایی به استان دنیپروپتروفسک نزدیک هستند و ممکن است به سمت شمال و استان دنیپروپتروفسک پیشروی کنند تا نیروهای اوکراینی در جنوب غربی استان دونتسک را دربر گیرند. (به عنوان مثال، خط پیشروی نیروهای روسی در نزدیکی نووداریوکا هشت کیلومتر از مرز اداری استان دنیپروپتروفسک فاصله دارد.) این روند در صورت موفقیت آمیز بودن، در نهایت می تواند نیروهای اوکراینی را از مناطق جنوب غربی پوکروفسک، کوراخوو، شمال شرقی ولیکا نووسیلکا در غرب مجبور به عقب نشینی کند. نیروهای روسی همچنین ممکن است تلاش جدیدی را در امتداد رودخانه موکری یالی، که از شمال ولیکا نووسیلکا می گذرد، به سمت نووپاولیوکا، استان دنیپروپتروفسک، و پس از محاصره احتمالی ولیکا نووسیلکا آغاز کنند . نیروهای روسی اکنون می توانند از این پیشروی ها به سمت جنوب شرقی ترین قسمت های استان دنیپروپتروفسک برای حمایت از عملیات برای تصرف قلمرو در جنوب غربی استان دونتسک استفاده نمایند. چنین تحولی احتمالاً بخشی از یک حرکت مستقیم علیه مناطق داخلی تر استان دنیپروپتروفسک در کوتاه مدت تا میان مدت نخواهد بود، اگرچه کرملین احتمالاً به دنبال تصرف قلمرو قابل توجهی در استان دنیپروپتروفسک است. شبکه اوکراینی اینترفکس اوکراین به نقل از منابع اطلاعاتی اوکراین در 20 نوامبر گزارش داد که این خبرگزاری به یک سند وزارت دفاع روسیه دسترسی پیدا کرده که نشان می دهد که اهداف روسیه از تقسیم اوکراین به سه بخش مختلف را تشریح می کرد: یکی تأیید الحاق کامل لوهانسک، دونتسک به روسیه. زاپورژنیه ، خرسون و کریمه به روسیه و دیگری ایجاد یک دولت دست نشانده طرفدار روسیه به مرکزیت کیف تحت اشغال نظامی روسیه. و بخش سوم که مناطق غربی اوکراین را به عنوان "سرزمین های مورد مناقشه" تعیین می کند تا بین غربی ترین کشورهای همسایه اوکراین تقسیم شود. رویتزر محققان یک اندیشکده مستقر در آمریکا به این نتیجه رسیدند که کره شمالی در حال توسعه یک مجموعه کلیدی تولید تسلیحات است که یک نوع موشک کوتاه برد مورد استفاده روسیه را در اوکراین مونتاژ می کند. منابع اوکراینی مدعی اند که بیش از 100 قبضه هویتزر ، 100 تیر موشک بالستیک Kn-23/24 و بیش از 5 میلیون مهمات کالیبر بزرگ از کره شمالی به روسیه منتقل شده است. ویدئوی تبلیغاتی - رسانه ای ارتش روسیه - نوامبر 2024 https://aparat.com/v/hvb04qs 4- به نظر می‌رسد فرماندهی نظامی روسیه در حال برنامه‌ریزی عملیات پیچیده‌تری است، اما نیروهای روسی هنوز قادر به بازگرداندن عنصرمانور به میدان نبرد نیستند و در عوض همچنان بر توانایی خود برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها در خطوط پدافندی اوکراین برای انجام تدریجی و تاکتیکی پیشروی ها تکیه می‌کنند. پیشروی‌های جدید روسیه در محورهای کوراخوف، ووهلدار و ولیکا نووسیلکا در هفته‌های اخیر، تلاش‌ها برای بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های اوکراینی را برای محاصره کردن یا محاصره نیروهای اوکراینی از جناحین در برابر حملات مستقیم جبهه‌ای علیه مواضع اوکراین در اولویت قرار داده است. با این حال، نیروهای روسی در امتداد خط پوکروفسک-کوراخوو-ولیکا نووسیلکا هنوز امکان اجرای مانور به معنای واقعی را در اختیار ندارند . تانک اصلی میدان نبرد Strv 122A (لئوپارد سابق ) منهدم شده در دونتسک تصویر برای دسامبر 2023 است 5- ارتش اوکراین در شب 23 و 24 نوامبر یک رادار سامانه دفاع هوایی اس-400 روسیه را در منطقه نامشخصی در استان کورسک مورد اصابت قرار داد . 2S7 پایون توسط خدمه اوکراینی به امان خدا رها و بدست روسها افتاد وضعیت روسها هم بعداز این غنمیت مصداق این هست که ( کور از خدا چه خواهد ، دوچشم بینا ) 6- ارتش روسیه همچنان در محورهای کوپیانسک، پوکروفسک، وولدار و ولیکا نووسیلکا در حال پیشروی است . اوکراین / کوپیانسک-سواتوو 24-25 نوامبر 2024 جنگ در اوکراین – بیست و پنجم نوامبر 2024 1- ارتش روسیه همچنان به پیشروی های خود در غرب استان دونتسک ادامه می‌دهند و در حال نزدیک‌تر شدن به هدف اصلی یعنی محاصره ولیکا نووسیلکا و پیشروی به سمت خطوط ارتباطی زمینی مهم اوکراین در این محور هستند که خط دفاعی آنها را در استان دونتسک غربی و به استان‌های دنیروپتروفسک و زاپوروژنیه شرقی تامین می کند. تایمز محبوبیت زلنسکی به شدت کاهش می یابد: اکثر اوکراینی ها می خواهند او برود تنها ۱۶ درصد از اوکراینی‌ها در انتخابات به او رای می‌دهند، ۶۰ درصد از پاسخ‌دهندگان نمی‌خواهند او دوباره نامزد ریاست جمهوری شود. رسوایی‌های فساد و خستگی جنگ به وجهه او آسیب رسانده است و اکثر رأی‌دهندگان ترجیح می‌دهند که او برای دور دوم نامزد نشود اینها نتایج نظرسنجی مرکز نظارت اجتماعی سازمان آمریکایی American Political Service است. در صورت تسلیم شدن به خواسته های ایالات متحده برای کاهش سن بسیج به 18 سال، محبوبیت زلنسکی می تواند حتی بیشتر سقوط کند. این روزنامه یادآور شده که زلنسکی تقریباً یک سال نتوانست قانون کاهش سن از 27 به 25 سال را امضا کند. 2- به گفته میل بلاگرهای غربی ، اگر فرماندهی روسیه از موفقیت‌های تاکتیکی اخیر خود به درستی استفاده کند، پیشروی بیشتر در غرب استان دونتسک ممکن خواهدشد و می تواند از نظر عملیاتی قابل توجه باشد. هر چند ، روند فعلی پیشروی در غرب استان دونتسک به طور خودکار فروپاشی خط مقدم اوکراین را نشان نمی دهد. به نظر می رسد حملات مکانیزه اخیر روسیه با عناصر ناحیه نظامی جنوب در شمال شرقی ووهلهدار با حملات سوار-زرهی ناحیه نظامی غرب روسیه در نزدیکی ولیکا نووسیلکا هماهنگ است. با این حال ، توانایی نیروهای روسی برای پیشروی بیشتر به سمت مرزهای استان زاپوروژنیه و دنیروپتروفسک تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا عناصر فرماندهی دو ناحیه مذکور به هماهنگی موفقیت آمیز عملیات رزمی در بخش های مربوطه خود در جبهه ادامه می دهند یا خیر. همزمان با ساخت پناهگاه های بتونی برای جتهای سرنشین دار ، روسها در یک اقدامی که اصلا به قیافه اشون نمی خورد برای پهپادهای ژربرا هم پناهگاه بتونی ساختند علاوه بر این، حتی اگر نیروهای روسی قادر به دستیابی به تمام اهداف عملیاتی ذکر شده در بالا باشند، باید بیش از 8000 کیلومتر مربع از خاک را تصرف کنند تا به هدف خود تعریف شده مسکو برای تصرف کل استان دونتسک دست یابند. با توجه به داده‌های تاریخی در مورد عملکرد تهاجمی روسیه، بعید است که پیشروی‌های بالقوه روسیه در جنوب شرقی استان دنیپروپتروفسک سریع تر از روند فعلی باشد یا اهداف نظامی بزرگ و حتی شهرهای بزرگ را در کارزار زمستانی 2024-2025 تهدید کند. صحنه عملیات اوکراین به نسبت بزرگ است و دستاوردهای تاکتیکی روسیه در غرب استان دونتسک نباید در کوتاه مدت باعث وحشت بی مورد شود. درواقع ، دستاوردهای روسها همچنان تاکتیکی است و نیروهای روسی هنوز موفق به استفاده کامل از مانور در میدا نبرد نشده اند . خبرگزاری آسوشیتد پرس روند فرار سربازان اوکراینی سیر صعودی پیدا کرده و حتی به میانه نبرد رسیده است . 3- ارتش اوکراین در شب 24 تا 25 نوامبر به یک انبار نفت روسیه در استان کالوگا و یک پایگاه هوایی در استان کورسک حمله بردند. وزیر امور خارجه چک اعلام کرد تا پایان سال 500 هزار گلوله مهمات به اوکراین تحویل خواهد شد. 4- مقامات نظامی اوکراین همچنان در مورد عملیات زمینی احتمالی روسیه علیه شهر زاپوروژنیه هشدار می دهند، اگرچه جدول زمانی و مقیاس این عملیات تهاجمی به دلیل محدودیت های عملیاتی اعمال شده توسط عملیات های جاری روسیه در استان های کورسک و دونتسک نامشخص است. اکونومیست به نقل از منابع اطلاعاتی اوکراین در 24 نوامبر گزارش داد که نیروهای روسیه در حال آماده شدن برای عملیات تهاجمی آینده با حداکثر 130000 پرسنل از محور شهر زاپوروژنیه هستند که در 30 کیلومتری خط مقدم فعلی قرار دارد، اگرچه تاریخ این عملیات پیش بینی شده مشخص نیست. یکی از فرماندهان نظامی اوکراینی اظهار داشت که تهاجم اوکراین به استان کورسک، طرح های اولیه روسیه برای حمله به شهر زاپوریژژیا را متوقف کرد و فرماندهی نظامی روسیه تقریباً نیمی از 20000 تا 30000 سرباز روسی را که در ابتدا برای حمله به استان زاپوریژیا در نظر گرفته شده بود، به منطقه کورسک اعزام کرد. فرمانده مذکور خاطرنشان کرد که تلاش مستمر روسیه در کورسک ممکن است حمله به شهر زاپوریژژیا را به تعویق بیاندازد، اما نیروهای روسی نیز ممکن است حمله را با گروهی کوچکتر از آنچه در ابتدا در نظر گرفته بودند انجام دهند. 5- گزارش های جدید حاکی از آن است که کره شمالی در حال توسعه یک تاسیسات کلیدی تسلیحاتی است که احتمالا برای تامین موشک های بالستیک روسیه استفاده می شود. رویترز، با استناد به یافته‌های تصاویر ماهواره‌ای یک اتاق فکر مستقر در ایالات متحده، در 25 نوامبر گزارش داد که کره شمالی در حال گسترش تنها تأسیسات تسلیحاتی خود است که موشک‌های بالستیک کوتاه ‌برد کا ان-23 را که روسیه در اوکراین استفاده می‌کند، مونتاژ می‌کند. سی ان ان در 23 نوامبر گزارش داد که حدود 60 موشک از مجموع 194 موشک بالستیکی که روسیه تا کنون در سال 2024 علیه اوکراین پرتاب کرده بود، از نمونه های ساخت کره شمالی بودند. 6- کرملین اعلام کرد که پس از گرم شدن روابط روسیه و طالبان، این گروه را از فهرست سازمان‌های ممنوعه خود حذف خواهد کرد. 7- ارتش روسیه همچنان در محورهای جنوب غربی تورتسک و جنوب و جنوب شرق پوکروفسک در حال پیشروی اند . 8- برخی منابع روسی مدعی هستند که قرارگاه های فرماندهی روسیه برای ارتباطات داخلی به رادیوهای ساخت چین متکی هستند، زیرا این کشور نمی تواند در داخل کشور رادیوهای با کیفیت کافی برای ارتش روسیه تولید کند. نیروهای روسی در آغاز جنگ در اوکراین به شدت به ارتباطات تلفن همراه و اینترنت متکی بودند و نتوانستند یک سیستم ارتباطی یکپارچه و امن ایجاد کنند. بسیاری از پرسنل روسی یا فاقد رادیوهای تولید داخلی "آزارت" هستند یا نمی دانند چگونه از آنها استفاده کنند. ارتباطات خط مقدم تقریباً به طور کامل به رادیوهای چینی برای مدت نامشخصی و مشابه های روسی آنها متکی بوده و نیروهای اوکراینی اغلب این دستگاه ها را رهگیری و نظارت می کنند. اوکراین /کوراخووف 27 نوامبر 2024 جنگ در اوکراین – بیست و ششم و بیست و هفتم نوامبر 2024 1- سرعت پیشروی ارتش روسیه از پاییز 2024 در مقایسه با میزان پیشروی آن در سال 2023 و بقیه سال 2024 به طور قابل توجهی افزایش یافته است، اما گزارش های اخیر رسانه های غربی در مقایسه دستاوردهای اخیر روسیه با دستاوردهای آغاز تهاجم تمام عیار روسیه بلحاظ ماهیت تدریجی و تاکتیکی آن همچنان نادرست است. به گفته منابع غربی، متصرفات نیروهای روسی از اول نوامبر 2024 به 574 کیلومتر مربع افزایش یافته است که میانگین 22 کیلومتر مربع در روز را نشان می دهد که این به طور قابل ملاحظه ای کمتر از 1265 کیلومتر مربع در روز است در مارس 2022 به دست آورده بودند. گزارش رویترز در 26 نوامبر مبنی بر اینکه نیروهای روسی 80 درصد از استان های دونتسک و لوهانسک را "کنترل" می کنند نیز گمراه کننده است چرا که این عدد تنها 66 درصد است . عکس های ماهواره ای از فرودگاه های کریمسک و خالینو مصالح ساختمانی برای سازه های بتنی در حال جمع آوری است . نیروهای روسی از پاییز 2022 تقریباً کل استان لوهانسک را اشغال کرده‌اند، اما در طول جنگ، قلمرو کمتری را در استان دونتسک دراختیار گرفته اند. اگر نیروهای روسی به پیشروی نسبتاً سریع‌تر اخیر خود ادامه دهند، تقریباً یک سال دیگر باقی‌مانده استان دونتسک را تصرف خواهند کرد. نیروهای روسی اکنون به ویژه در حال دور زدن نقاط مستحکم اوکراین هستند و اوکراین هنوز چندین شهر کاملاً قابل دفاع در استان دونتسک مانند اسلویانسک و کراماتورسک دارد که مانع از پیشروی سریع نیروهای روسی می گردد. نفربر YPR-765 اوکراینی 2- جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده، استفاده اوکراین از اتامز ارائه شده توسط ایالات متحده علیه روسیه را در بحبوحه تایید رسمی روسیه ، مورد تایید قرار داد . سی ان ان اوکراین در حالی تحت فشار حملات موشکی روسها با بالستیک های روسی / کره ای قرار گرفته که اکنون هر دو سلاح از تجهیزات الکترونیکی غربی استفاده می کنند . 3- ارتش روسیه در شب 25 و 26 نوامبر، تعداد زیادی پهپادهای فریبنده را به همراه نمونه های رزمی در جریان حمله دوربرد خود به زیرساخت های انرژی اوکراین استفاده کردند تا بر سیستم های دفاع هوایی اوکراین، غلبه کند . 4- دومای دولتی روسیه در حال آماده سازی مکانیسم های قانونی برای حذف طالبان از فهرست رسمی سازمان های تروریستی ممنوعه دولت روسیه است. 5- ارتش اوکراین به استفاده از تسلیحات غربی برای انجام حملات پیچیده تر علیه اهداف نظامی در عمق خاک روسیه ادامه می دهند. اوکراین / پوکروفسک 19-28 نوامبر 2024 جنگ در اوکراین – بیست و هشتم و بیست و نهم نوامبر 2024 1- پوتین، به تمجید از مشخصات فنی موشک بالستیک اورشنیک که اخیراً شلیک شده ، ادامه می‌دهد و به عنوان بخشی از تشدید کارزار کنترل بازتابی روسیه ، تهدید به اجرای حملات بیشتری علیه اوکراین می کند. پوتین در 28 نوامبر در آستانه قزاقستان، اعضای شورای امنیت سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) را مورد خطاب قرار داد و چندین ادعا را در مورد موشک بالستیک اورشنیک، که نیروهای روسی در 21 نوامبر شهر دنیپرو را مورد حمله قرار دادند، تکرار کرد. اظهارات 28 نوامبر پوتین شباهت زیادی به سخنرانی های او در 21 و 22 نوامبر بلافاصله پس از حمله اورشنیک داشت و بار دیگر حمله اورشنیک را به عنوان پاسخی متناسب روسیه به حملات اخیر اوکراین به خاک روسیه با استفاده از سامانه های موشکی دوربرد ارائه شده توسط غرب معرفی نمود. پوتین در سخنرانی خود در سازمان پیمان امنیت جمعی و کنفرانس مطبوعاتی متعاقب آن با خبرنگاران در 28 نوامبر، مشخصات فنی ادعایی اورشنیک را تشریح کرد و اندازه و حداکثر دمای داخلی کلاهک، سرعت پرتاب و شعاع انفجار آن را برجسته کرده و اورشنیک را با یک "سلاح هسته ای" و "شهاب سنگ" از نظر آسیب هایی که می تواند ایجاد کند مقایسه کرد. پوتین تهدیدآمیز مدعی شد که وزارت دفاع روسیه و ستاد کل روسیه در حال «انتخاب اهدافی برای تخریب» در اوکراین از جمله «مراکز تصمیم‌گیری در کیف» هستند و در پاسخ به این سئوال که آیا این اهداف نظامی هستند یا سیاسی ، عنوان کرد «همه چیز ممکن است». M1126 استرایکر منهدم شده اوکراینی در محور کورسک 2- به گفته میل بلاگرهای غربی هیچ چیز جدیدی در مورد توانایی های موشک اورشنیک وجود ندارد و مقامات ایالات متحده و اوکراین اعلام کردند که موشک اورشنیک نشان دهنده تشدید جنگ توسط روسیه نیست. بنابراین، به رخ کشیدن مداوم توانایی‌های موشکی اورشنیک و روسیه توسط پوتین، بخشی از عملیات اطلاعاتی کنترل بازتابی کرملین بوده و بعید است که به معنای توسعه قابلیت‌های جدید حمله درعمق روسیه باشد. تلاش‌های پوتین برای تاکید بر مشخصات فنی موشک، بخشی از کارزار کنترل بازتابی بزرگ‌تری است که کرملین در حال حاضر دنبال می‌کند ودرآن برجسته کردن برد و محموله و توانایی‌های مخرب و مقایسه آن با یک شهاب سنگ دیده می شود تا اوکراین و هم غرب را تهدید و دلسرد ‌کند. لئوپارد2آ6 اوکراینی آسیب دیده در کورسک ام-113 آمبولانس آسیب دیده اوکراینی اسکای نیوز خط مقدم در اوکراین در آستانه /خطر فروپاشی است تحلیلگران خاطرنشان می کنند که ارتش روسیه کنترل مناطق پرجمعیت را یکی پس از دیگری در دست می گیرد. نیروهای روسیه در حال پیشروی با سریع ترین سرعت خود در دو سال اخیر هستند زیرا اوکراین از کمبود نیروی انسانی رنج می برد. وال استریت ژورنال اوکراین ممکن است حمله بعدی با موشک های اتامز را به منطقه روستوف، جایی که چهار فرودگاه نظامی در آن قرار دارد، انجام دهد واشنگتن قبلاً نقشه‌ای با 200 هدف نظامی در روسیه برای موشک‌های اتامز تهیه کرده بودند. اوکراین دومین و آخرین حمله دوربرد را در روز چهارشنبه ۲۰ نوامبر علیه روسیه انجام داد. پس از آن، پنجشنبه شب، روسیه از یک موشک میان برد جدید در اوکراین استفاده کرد که به یوژماش در دنپروپتروفسک اصابت کرد. پوتین تهدید کرد که چنین حملاتی ممکن است ادامه یابد. پس از این، نیروهای مسلح اوکراین هیچ حمله جدیدی با موشک های دوربرد غربی انجام ندادند. 3- ارتش روسیه در حال بررسی ایجاد یک رسته رزمی مستقل برای سامانه های بدون سرنشین خود است، احتمالاً به صورت زیرمجموعه ای برای وزارت دفاع روسیه (MoD) که به گفته ناظران نظامی ، تلاشی است دیرهنگام برای رقابت با رسته بدون سرنشین اوکراین (USF) که در فوریه 2024 اعلام موجودیت نمود.یکی از میل بلاگرهای وابسته به نیروهای هوابرد روسیه (VDV) توضیح داد که بدون سرنشین روسیه در حال حاضر به صورت غیررسمی به عنوان بخشی از واحدهای نظامی روسیه فعالیت می کنند و همزمان مسئولیت اجرای عملیات تهاجمی را بصورت پیاده نظام برعهده دارند . یک منبع وابسته به کرملین ادعا کرد که ایجاد این رسته جدید ممکن است بین شش ماه تا یک سال طول بکشد زیرا مستلزم ایجاد یکسری اصلاحات و گسترش برنامه های آموزشی، ثبت تخصص های جدید نظامی و ادغام پروژه های مختلف وزارت دفاع روسیه است. 4- ارتش روسیه در شب‌های 27 تا 28 و 28 تا 29 نوامبر، مجموعه‌ای از حملات پهپادی و موشکی را علیه شبکه انرژی و تأسیسات صنعتی دفاعی اوکراین انجام داد. تی-64 بی وی2 اوکراینی سرلشکر میخائیلو دراپاتی 5- زلنسکی، در 29 نوامبر سرلشکر میخائیلو دراپاتی را به عنوان فرمانده جدید نیروی زمینی اوکراین ، جایگزین ژنرال الکساندر پاولیوک، نمود. چه تصویری ...!!! بازسازی نبرد کورسک در جنگ دوم دو دستگاه ام-113 ، یک دستگاه لئوپارد و یک دستگاه (احتمالا) بی تی آر 6- ارتش روسیه همچنان در محورهای کوپیانسک، تورتسک، پوکروفسک و ولیکا نووسیلکا در حال پیشروی است . لئوپارد2آ4 و زره های کنتاکت-1 ارتش اوکراین 7- رسانه‌های مخالف پوتین مدعی شده اند که از زمان آغاز تهاجم گسترده روسیه در فوریه ۲۰۲۲، حداقل ۸۰۹۳۷ سرباز روسی در اوکراین کشته شده‌اند.به گفته این منابع ، بیش از نیمی از سربازانی که در اوکراین کشته شده‌اند، در آغاز تهاجم گسترده در فوریه 2022 در ارتش روسیه حضور نداشتند. این سربازان داوطلب معمولاً ظرف دو تا چهار هفته پس از رسیدن به خط مقدم می میرند. که چیزی در حدود 22 درصد از کل خسارات روسیه و 18 درصد از مجموع خسارات را شامل می شود. اوکراین/ ورمیوکا 23-30 نوامبر 2024 پیش بسوی برلین !!!! ولی ظاهرا قبل ازرسیدن به برلین ، منهدم و از کار افتاد! 8- یک سازنده سیستم جنگ الکترونیک اوکراینی (EW) در 29 نوامبر مدعی شد که ارتش روسیه در تلاش است تا از فناوری نظامی به غنیمت گرفته شده اوکراینی برای بهبود قابلیت های رزمی خود استفاده کند. پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 منبع8 9- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

میگ1.42 پاسخ شوروی بهF-22 Raptorیا افسانه ایی فراموش شده؟ قسمت اول مقدمه در اواسط دهه 1970، صنعت هوانوردی و دفاعی شوروی سه برنامه بلندپروازانه تحقیق و توسعه را آغاز کرد که هواپیمای جنگی در خدمت نیروی هوایی شوروی(VVS) و نیروهای دفاع هوایی شوروی (PVO) در دهه 90 را مشخص می کرد.این3 برنامه به ترتیب: I-90 (Iztrebytel 90، جنگنده دهه 90)، Sh-90 (Shturmovik، هواپیمای تهاجمی 90) و B-90 (Bombarderosky، بمب افکن دهه 90)بودند. این سه برنامه شامل تلاشی بسیار گسترده با همراهی مؤسسات متعددی بود که تحولات نظری و تجزیه و تحلیل داده ها را انجام می دادند و سعی می کردند روند توسعه هواپیماهای جنگی را پیش بینی کنند. در آغاز سال 1981، USAF (نیروی هوایی ایالات متحده) برنامه ATF (جنگنده تاکتیکی پیشرفته) را برای مقابله با تهدیدات جدید شوروی مانند جنگنده های Su-27 و MiG-29 و SAMهای (مثل اس300)دوربرد راه اندازی کرد. در اواسط دهه 1990، دو رقیب، لاکهید و بوئینگ موفق شدند دو طرح مفهومی YF-22 و YF-23 را ارائه کنند که اولین پرواز خود را و به ترتیب 27 آگوست 1990و 29 سپتامبر 1990 انجام دادند برنامه جنگنده I-90 - پاسخ شوروی به برنامه ATF USAF - در ابتدا شامل حداقل پنج مرکز تحقیقاتی شوروی بود و کار بر روی جنگنده نسل پنجم روسی از اوایل دهه 1980 آغاز شد. مدلی از جنگنده نسل پنجم شوروی در طول آزمایشات در تونل باد SIbNIA (موسسه تحقیقات هوانوردی سیبری SA Chaplygin). با این حال، سرعت کار در دفاتر طراحی حداقل در ابتدا کمتر از ایالات متحده بود، به دو دلیل: دفاتر طراحی میگ و سوخوی مشغول بهینه سازی آخرین محصولات خود - Su-27، MiG-29 و MiG-31- برای تولید سریالی و ورود قریب الوقوع به خدمت بودند. علاوه بر این، در دهه‌های 1970 و 1980، کار بر روی هواپیماهای جنگی آینده برای ناوهای هواپیمابر پروژه 1143.5 که قرار بود در پایان دهه 1980 وارد خدمت شوند، به شدت آغاز شد. فقط از سه دفتر طراحی (OKB) دعوت شد، Mikoyan، Sukhoi و Yakovlev. با کمال تعجب، یوگنی ایوانف، طراح عمومی سوخو، از شرکت در I-90 خودداری کرد، زیرا او کاملاً معتقد بود که نسل چهارم جنگنده T-10 در حال توسعه آن زمان، که نمونه اولیه Su-27، شوروی بود. جنگنده ایی مناسب برای دهه 90 و مشتقات آن تا قرن بیست و یکم برای شوروی کفایت می کند. زمان تا حدی زیادی صحت حرفش را ثابت کرد، اگرچه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و مشکلات اقتصادی روسیه در طول دهه 90 و بخشی از دهه 2000 به اثبات حرف او کمک کرد. با این حال، با اصرار وزارت صنعت هوانوردی، سوخو در نهایت در برنامه I-90 شرکت کرد. مشخص نیست که او این کار را با S-22 تک موتوره انجام داد یا با S-32 دو موتوره، ولی هر دو مجهز به بال های منفی (رو به جلو)بودند سوخو S-32 که سرانجام به عنوان هواپیمای تحقیقاتی آزمایشی S-37 Berkut در سال 1997 پرواز کرد. مدعی دیگر Yakovlev بود که مدلش بیشترین تاکید را بر پنهان کاری داشت، با بخش جلویی بدنه بسیار شبیه به F-22. طرح یاکولف یک جنگنده تک موتوره و بردار رانش با پیکربندی بال دلتا،کانارد رو به جلو و دو باله دم به شدت متمایل به بیرون بود. چیزی که جنگنده یاکولف را حذف کرد تک موتوره بودن آن بود، زیرا ارتش شوروی یک جنگنده چندمنظوره دو موتوره می خواست. سرانجام، در حدود سال 1983، پیشنهاد میکویان انتخاب شد، یک جنگنده دو موتوره مجهز به بال دلتا و کانارد، با ورودی هوای شکمی گوه‌ یا V شکل. میکویان به این دلیل انتخاب شد که پیشنهاد او در مقایسه با جنگنده بال منفی سوخو - (در آن زمان دفتر طراحی سوخو با خانواده Su-27، Su-25 و Su-24 بسیار شلوغ‌ بود )- ریسک کمتری داشت طرح یاکولف برای برنامه I-90. موارد اصلی خواسته شده جنگنده نسل پنجم شوروی آینده مانورپذیری فوق العاده، قابلیت سوپرکروز و رادارگریزی بود. جنگنده جدید باید دارای نسل جدیدی از سلاح ها و معماری جدید اویونیک با هوش مصنوعی بود. نکته قابل توجه، بر خلاف ATF، بر توانایی عملیات در شرایط میدانی از فرودگاه های آماده نشده و سادگی تعمیر و نگهداری نیز در آن تاکید شده است. اگرچه پس از مطالعات اولیه، I-90 دارای الزامات مشابه با ATF بود، برخی از ویژگی های خاص نیز در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده های موجود در مورد هواپیماهای رادارگریز ایالات متحده در حال خدمت یا در حال توسعه در آن زمان - F-117، ATB و ATF - نشان داد که سطح فناوری مورد استفاده نباید خیلی بالا باشد و فناوری رادارگریز فقط باید زمانی مورد استفاده قرار گیرد که به طور قابل توجهی با سایر ویژگی های مهم هواپیما تداخل نداشته و ظرفیت تولید و عملیات آن را تضعیف نمی کند(اولویت با رادار گریزی نبود درست برعکس ایالات متحده). این تفاوت اصلی بین اتحاد جماهیر شوروی/روسیه و ایالات متحده است: در حالی که در ایالات متحده با ATF آنها یک هواپیمای تهاجمی داشتند که می‌توانست بر فراز قلمرو دشمن با قابلیت‌های رادارگریز آن برای جلوگیری از شناسایی توسط SAM پیشرفته شوروی عملیات کند. جنگنده‌های شوروی I-90 باید قادر به پرواز در فواصل طولانی، با قابلیت‌های تهاجمی دوربرد و با سرعت مافوق صوت بدون استفاده از پس‌سوز بودند.( کروز)، که در آن فناوری رادارگریز فقط اندکی از برد رادار دشمن را بکاهد. ایده این بود که بتوانیم از فاصله ایمن به دشمن حمله کنیم و قبل از تبدیل شدن به یک تهدید، آن را نابود کنیم. در صورت رویارویی با ATF، جنگنده شوروی باید از تجهیزات جنگ الکترونیک خود برای جلوگیری از توانایی جنگنده دشمن برای درگیری با آن استفاده کند، تا زمانی که فاصله بین آنها کاهش یابد و پس از آن وارد نبرد هوایی نزدیک شود (مفهومی شبیه به میگ 29 شوروی که در آن زمان به طور قابل توجهی بهتر از نمونه های غربی خود بود). تقاضا برای مانورپذیری شدید در این جهت به معنای توانایی پرواز پایدار با زاویه شتاب حداقل 60 درجه بود. همانطور که قبلا ذکر شد، با توجه به وسعت قلمرو اتحاد جماهیر شوروی، قابلیت سوپر کروز به وضوح مورد نیاز بود. پس سوز فقط در مسافتهای های کوتاه یا در مانورهای نبرد هوایی مورد استفاده قرار می گرفت. در برنامه I-90، مهندسان TsAGI تنظیمات زیادی را برای I-90 آینده مطالعه کردند. در نهایت بال دلتا با کانارد، دو موتوره در دو نوع، یکی مجهز به ورودی هوای شکمی به شکل "V" یا گوه و دیگری مجهز به ورودی های هوا،به سبک MiG-25 توسعه جنگنده MIG چند ماموریتی در آغاز دهه 80، قبل از اینکه VVS( نیروی هوایی شوروی ) تصمیم بگیرد کدام OKB(دفتر طراحی) مسئول جنگنده نسل پنجم آینده خود خواهد بود، OKB MiG مطالعه پارامترهای کلی یک MFI جدید (Mnogofunkcyonalni Frontovoy Istrebel، جنگنده تاکتیکی چند منظوره) را آغاز کرد. به نام Izdeliye 5.12 (محصول 5.12). این یک هواپیمای کاملاً جدید بود که برای تبدیل شدن به بهترین در کلاس خود در سراسر جهان طراحی شده بود. این هواپیما قرار بود دو موتوره، بزرگتر از میگ-29 باشد و قرار بود به عنوان جانشین رهگیرهای دوربرد MiG-31 و MiG-31M عمل کند، اما برخلاف فاکس‌هاوند، مجهز به قابلیت مانور فوق العاده بود.که برای نبردهای نزدیک هوایی و همچنین توانایی انجام ماموریت های هوا به سطح ضروری است. به موازات جنگنده سنگین MFI، میکویان روی جنگنده سبک (LFI Lyohkiy Frontovoy Istrebel، Light Tactical Fighter) به نام Izdeliye 4.12 کار کرد. LFI و MFI باید بیشترین تعداد اجزای مشترک را داشته باشند. به همین ترتیب، MFI قرار بودورژنهای مختلف تخصصی برای جایگزینی، در میان سایر هواپیماهای جنگی، MiG-31 در ماموریت های رهگیری و Sukhoi Su-24 Fencer در ماموریت های ضربتی عمقی را داشته باشد. برخی از پیکربندی های اولیه آزمایش شده در تونل باد TsAGI، . این یکی از مراحل پایانی است که در آن مزایا و معایب ورودی هوای شکمی و ورودی‌های هوای جانبی مقایسه شد. با پیشرفت مرحله تحقیق و توسعه دو پروژه، هزینه ها به دلیل پیچیدگی که معمولاً با پروژه های هواپیماهای پیشرفته مرتبط است افزایش یافت. در نتیجه، دولت شوروی برنامه وظایف ترکیبی را در سال 1983 با هدف به حداکثر رساندن کارایی و توسعه سیستم‌ها و فناوری‌های جدید برای استفاده در انواع هواپیماها ایجاد کرد. همانطور که قبلا ذکر شد، در آن سال میکویان به پیمانکار اصلی برنامه I-90 تبدیل شد که اهمیت آن با گنجاندن آن در برنامه اقتصادی پنج ساله شوروی نشان داده شد. دفتر طراحی به زودی مشخصات اولیه جنگنده های جدید MFI و LFI را تدوین کرد. مطالعات برای طراحی اولیه MFI و LFI شامل حجم زیادی از مطالعات نظری و تحقیقات تونل باد توسط مهندسان TsAGI (موسسه آیرودینامیک مرکزی NY Zhukovsky) بود. با پیشرفت کار تحقیقاتی، مهندسان TsAGI بر روی ورودی‌های هوا متمرکز شدند که در مانورهای با زاویه تند تا حد امکان مؤثر باقی می‌ماند، در ابتدا به این نتیجه رسیدند که آنها باید در قسمت پایین بدنه با استفاده از یک شکل گوه‌ - یا «V» قرار گیرند. ”- یا در طرفین پشت کابین. هر دو گزینه به شدت در تونل های باد آزمایش شدند. در نهایت، مهندسان TsAGI به میکویان یک پیکربندی بال دلتا مرکب، با جارو کردن 45-50 درجه، صفحات کانارد، هندسه متغیر ورودی هوای شکمی به شکل "V"، محل اسلحه داخلی،پیشنهاد کردند. تسلیحات، نازل های اگزوز بردار رانش(ترجیحاً از نوع مستطیلی) و قابلیت STOL. آزمایش یک ورودی هوای گوه ای شکل در تونل باد TsAGI SVS-2. تقریباً تمام ورودی های هوایی همه هواپیماها و موشک های کروز توسعه یافته در اتحاد جماهیر شوروی و روسیه در این تونل آزمایش شدند. برای MiG MFI، پیکربندی یکپارچه بدنه مانند MiG-29A و طرح اصلی جنگنده سوخو T-10، که بعدها Su-27 بود، نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. ورودی هوای گوه ای که برای MiG 1.42 برنامه ریزی شده بود قبلاً در اوایل دهه شصت در MiG Ye-8 تأیید شده بود. در این مرحله، مدل‌های مختلفی برای ارزیابی RCS، مکان‌های مختلف برای جوی استیک خلبان، زوایای مختلف برای صندلی پرتاب و حتی امکان تغییر زاویه صندلی در حین پرواز به خلبان برای انجام مانورهای پایدار در ارتفاع G مورد آزمایش قرار گرفت. ایده غیر متعارف دیگری که مورد مطالعه قرار گرفت، ارائه یک توپ متحرک برای جنگنده بود که بتواند در سطح عمودی در زوایای 30-35 درجه و در آزیموت (افقی)از -5 تا 15+ درجه بچرخد. این بخش کامل از بدنه جلوی MiG-1.42 که بر روی یک کالسکه راکتی نصب شده است، در آزمایش پرتاب در GosNIPAS در فائوستوو، در نزدیکی مسکو مورد استفاده قرار گرفت. زوایای مختلف پرواز برای صندلی با هندسه متغیر و توزیع داخلی پانل ابزار، مجهز به سه صفحه نمایش بزرگ چند منظوره، نیز مورد مطالعه قرار گرفت. از آنجایی که MFI و LFI به مرحله توسعه تمام عیار پیش رفتند، میکویان برای تامین مالی و مدیریت توسعه دو جنگنده نسل پنجم به طور همزمان دشوارتر شد، بنابراین تصمیم گرفته شد برنامه LFI تک موتوره را تا اطلاع ثانوی کنار بگذارد و با جنگنده دو موتوره MFIحرکت کند.. در آن زمان MFI نامی را دریافت کرد که با آن شناخته می شد، Izdeliye 1.42. در پایان سال 1986، قراردادهایی برای ساخت نمونه ایی برای آزمایش‌های ساختاری استاتیک،و همچنین برای آزمایش‌های ساختاری و خستگی دینامیکی و دو نمونه اولیه برای انجام آزمایش‌های پروازی و همچنین قراردادهایی برای موتورهای جدید زحل (Lyulka) AL-41F امضا شد. رادار برنامه ریزی شده Fazotron N-014 Beetle و چندین بستر آزمایشی ویژه. در سال 1988، میکویان الزامات عملیاتی خاص برای جنگنده چند منظوره MFI (Izdeliye 1.42) را دریافت کرد و کار بر روی طراحی دقیق این جنگنده را آغاز کرد. با نظارت سازنده عمومی OKB، Rostislav A. Beliakov، طراحی دقیق زیر نظر مهندس ارشد پروژه گریگوری سدوف، که بعداً توسط یوری ووروتنیکوف جایگزین شد، انجام شد. ایمان طراحان به 1.42 آنقدر زیاد بود که تمام مستندات ساخت و نرم افزار در مراحل اولیه تکمیل شد. تولید، عمدتاً کامپیوتری، در کارگاه آزمایشی میکویان در سال 1989 آغاز شد. با توجه به استفاده گسترده از مواد کامپوزیت (30 درصد وزن کل جنگنده)، به ویژه پلیمرهای کربن و پلاستیک، فرآیندهای ساخت جدیدی ایجاد شد. در موسسه تحقیقات علمی Valery P. Chkalov نیروی هوایی شوروی (NII VVS)، یک سری کامل از مدل‌های مقیاس کنترل‌شده رادیویی ساخته شد که از یک هلیکوپتر برای ارزیابی پایداری و مانورپذیری در زوایای حمله بالا، بازیابی چرخش پرتاب شدند. این مدل‌ها به حسگرها و پیوندهای داده مجهز بودند تا تمام اطلاعات را به ایستگاه‌های زمینی منتقل کنند. این آزمایش‌ها دقیقا در زمانهایی برنامه‌ریزی شده بود که هیچ ماهواره اطلاعاتی ایالات متحده بر فراز این منطقه پرواز نمی‌کرد. علاوه بر این، مدل ها دارای یک پوشش استتاری زرد-سبز بودند. اولین نمونه اولیه برای آزمایش پرواز، با نام 1.44، یک نمایشگر فناوری ساده شده برای آزمایش آیرودینامیک و کیفیت پرواز، عملکرد و نیروی محرکه بود. در مقایسه با 1.42 برنامه ریزی شده به صورت استاندارد، دارای یک بال دلتای تقریباً خالص (به جای لبه جلوی دلتای شکسته یا دوگانه)، ورودی هوای متفاوت، مشابه با یوروفایتر تایفون، فاقد رادار، اویونیک مأموریت و جایگاه تسلیحات داخلی بود. مدل رادیوکنترل میگ 1.44 در آزمایش عقب نشینی ارابه فرود که در کارگاه آزمایشی میکویان انحلال اتحاد جماهیر شوروی و تاخیر در برنامه اگرچه برنامه MFI کمی عقب تر از ATF آمریکایی شروع شده بود، شوروی سعی کرد با پیشرفت هر دو برنامه عقب نمانند. با این حال، مشکلات اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه 1980 و متعاقب آن فروپاشی و انحلال اقتصادی آن، پیشرفت برنامه MFI را تهدید کرد و باعث شد که بودجه پروژه شروع به کاهش کند و برنامه نسبت به ATF به تاخیر بیافتد. تا سال 1991، 1.44 از نظر ساختاری کامل شده بود، اما منتظر تحویل موتورهای اولین پرواز، گیربکس و لوازم جانبی آن و اجزای مختلف دیگر بود. در حالی که MiG 1.44 برای تامین بودجه برای تکمیل و انجام اولین پرواز خود تلاش می کرد، رقبای آمریکای شمالی آن یعنی YF-22 و YF-23 از سال 1990 پرواز می کردند و YF-22 به عنوان برنده برنامه ATF در تاریخ 23 آوریل 1991اعلام شد. تاریخ اولیه اولین پرواز میگ 1.44 که برای سال های 1991 تا 92 برنامه ریزی شده بود، پی در پی به تعویق افتاد اما در دسامبر 1994، نمونه اولیه میگ 1.44 سرانجام تکمیل شد و از طریق جاده به تاسیسات آزمایشی OKB در مرکز NII در ژوکوفسکی منتقل شد. در 15 دسامبر 1994، رومن تاسکایف، که در آن زمان خلبان آزمایشی ارشد بود، آزمایش های تاکسی سریع را آغاز کرد. با این حال، چندین عنصر اساسی برای پرواز دریافت نشده بود و انتظار می رفت که بتواند هواپیما را با شماره آبی "01" در نمایشگاه هوایی MAKS 1995 برگزار می شود، نشان دهد . با این حال، اولین تصاویر عمومی از MiG 1.44 تنها در سال 1998 برای مطبوعات منتشر شد. در ماه مه 1995، امیدها برای شروع آزمایش‌های پروازی قریب‌الوقوع برای جمع‌آوری سرمایه، از بین رفت. اوضاع در سپتامبر 1997 تغییر کرد، زمانی که رقیب آن، سوخو S-37، پرواز کرد. در این زمان، میخائیل کورژویف به عنوان مدیر کل ANPK MiG منصوب شد و او مصمم بود که اجازه ندهد 1.44، در آشیانه‌اش فرو بنشیند. در حالی که MiG 1.44 به دلیل کمبود بودجه برای پرواز روی زمین از بین می رفت، در 9 آوریل 1997، لاکهید مارتین اولین F-22A Raptor را به آسمان فرستاد ( 7 سپتامبر 1997 ). USAF سرانجام در 15 دسامبر 2005، زمانی که اعلام شد که به قابلیت عملیاتی اولیه خود (IOC) رسیده است، رپتور را آماده خدمت اعلام کرد. در دسامبر 1995 کورژویف از VVS اجازه گرفت تا عکس‌های گرفته شده از پروژه در سال 1994 را از حالت طبقه بندی خارج کند. سپس مجوز دعوت از مقامات عالی، از جمله وزیر دفاع وقت، ایگور سرگئیف را به دست آورد تا در 12 ژانویه 1999 در اطراف 1.44 قدم بزند. در آن مناسبت، هواپیما با استفاده از نیروی خود (با آرامشی شگفت‌انگیز)، به فرماندهی ولادیمیر گوربونوف روی باند فرودگاه تاکسی شد. تاکسی MiG 1.44 در باند فرودگاه در جریان ارائه عمومی خود در 12 ژانویه 1999.(ابعاد بزرگ جنگنده کاملا مشخص است) حداقل یک ناظر از فرمانده کل نیروی هوایی روسیه، از سرهنگ آناتولی کورنوکوف شنید که گفت: "این هواپیما می تواند هر کاری که شما بخواهید انجام دهد." میگ 1.44 با خلبان گوربونوف ، برنامه آزمایش پرواز را با تاخیر طولانی را در 15 فوریه 2000 آغاز کرد و ژنرال کورژویف در آن زمان گفت: "ما می توانیم پنج یا شش پرواز اول را بدون تامین مالی خارجی انجام دهیم... اگر وضعیت بین المللی تغییر نکند، MiG 1.44 ظرف 10 سال با VVS وارد خدمت می شود. در آن سالها، وارد شدن به خدمت میگ 1.42 و سو-34 از اولویت های اصلی نیروی هوایی روسیه بود، اولی آن شانس را نداشت و دومی تنها در سال 2012 به طور رسمی این کار را انجام داد. پروژه MiG 1.42 می توانست، به جای دو هواپیمای جداگانه بهترین ویژگی های Su-27P و MiG-31 را در یک هواپیما ترکیب کند. اولین پرواز مورد انتظار در 29 فوریه 2000 با ولادیمیر گوربونوف انجام شد و 18 دقیقه به طول انجامید. در طی آن پرواز افتتاحیه، میگ 1.44 تا ارتفاع 1000 متری بالا رفت و دو مدار را با سرعت 500 تا 600 کیلومتر در ساعت انجام داد. پرواز دوم در 27 آوریل همان سال انجام شد و 22 دقیقه به طول انجامید و 1.44 در ارتفاع 2000 متری پرواز کرد. Mig 1.44 در اولین پرواز خود، در 29 فوریه 2000. تصوری از اندازه بزرگ این جنگنده، بسیار بزرگتر از F-22 و نزدیکتر به MiG -31 در ابعادرا ارائه می دهد. این دو پرواز عملاً مورد توجه مطبوعات و مقامات روسی قرار نگرفتند، برخلاف تبلیغات زیادی که ارائه عمومی این هواپیما در ژانویه 1999 با حضور مقامات ارشد کشوری و نظامی انجام شد. هیچ عکسی از برخاست یا پرواز وجود نداشت. حتی تا به امروز، تنها تصاویر منتشر شده تصاویری فیلمبرداری از هر دو پرواز توسط هواپیمای MiG-29UB است. میگ 1.44 در دومین پرواز خود، در 27 آوریل 2000. برخلاف اولین پرواز خود، قبلاً با ارابه فرود جمع شده پرواز کرد. آهنگ پایان میگ 1.42 پس از پرواز دوم، هیچ پرواز دیگری از 1.44 گزارش نشد، که شاید به دلیل کمبود بودجه یا به دلیل بروز برخی نقص ها در طراحی باشد که مجبور به بازگشت به تابلوی نقاشی شده است. به احتمال زیاد اولین مورد است، زیرا در آن سال ها میگ تغییر نام یافته RSK نمی توانست MiG-29 های جدید را در اختیار خریداران خارجی یا نیروی هوایی روسیه قرار دهد، بر خلاف سوخو، که قادر به تامین مالی و ادامه پرواز جنگنده S-37/Suو47 خود بود. ( به لطف فروش جنگنده های Su-27 و Su-30 در خارج از کشور). علاوه بر این، برکوت از توربوفن های Aviadvigatel D-30F11 که به اندازه کافی اثبات شده و قابل اعتماد بود استفاده می کرد، یک موتور نسل چهارم که در اواسط دهه 1970 برای رهگیر MiG-31 توسعه یافت، اما توربوفن های Saturn (Lyulka) AL-41Fکه در میگ1.44 استفاده می شد. هنوز مرحله آزمایش و توسعه خود را به پایان نرسانده بودند و از مشکلات مالی مشابه میگ 1.44 رنج می بردند. علی‌رغم تلاش‌های ANPK MiG برای یافتن یک شریک خارجی و در نتیجه تکمیل برنامه آزمایش پرواز، علی رغم انتظارات اولیه مقامات ارشد نظامی - که به پروژه چسبیده بودند زیرا آن را به عنوان جانشین طبیعی MiG-31 برای اوایل دهه 2000 می‌دانستند. میگ 1.44 پس از اولین پرواز خود به عنوان یک "آزمایشگاه پرواز" معرفی شد تا به توسعه جنگنده جدیدی که کوچکتر و ارزانتر باشد کمک کند. در نهایت، این برنامه به دلیل کمبود بودجه ای که در آن سال ها به نیروی هوایی روسیه آسیب رسانده بود، همراه با هزینه بالای مورد انتظار برای هر فروند (70 تا 100 میلیون دلار در سال 2000) و تغییرات در دکترین نظامی روسیه (نوسازی هواپیماهای در حال خدمت به جای توسعه و ادغام مدل های جدید)لغو شد. پس از لغو برنامه MFI، نیروی هوایی روسیه برنامه جدیدی را برای یک جنگنده نسل پنجم به نام PAK-FA راه اندازی کرد که به دنبال دستیابی به یک جنگنده جدید، نه آنچنان گران قیمت و پیشرفته، با تاکید بیشتر بر رادارگریزی و مطابق با الزامات جدید نیروی هوایی روسیه بود در زمان لغو این برنامه، دو نمونه اولیه میگ 1.42 در کارخانه سوکول واقع در نیژنی نووگورود در دست ساخت بود که هیچکدام تکمیل نشدند. هیچ اطلاعات رسمی در مورد اینکه آیا آنها از بین رفته یا به موسسه هواپیمایی منتقل شده اند وجود ندارد. اگرچه این برنامه به طور رسمی لغو شده بود، در اوایل سال 2000 تغییری در رهبری RAC MIG رخ داد و کار بر روی MFI از سر گرفته شد تا بر سر قرارداد PAK-FA در برابر Sukhoi T-50، قرارداد فعلی رقابت کند . در این تکرار جدید که MiG 1.46 نامیده می شود، برخلاف MiG 1.42 قبلی، پنهان کاری به نیاز اصلی طراحی تبدیل شد. طبق برخی شایعات، 1.46 پیکربندی را با هواپیماهای کانارد حفظ کرد، اما طراحان استفاده از ورودی هوای شکمی گوه‌ای را به نفع دو ورودی هوای جانبی بازطراحی کردند. تفسیری از ظاهر احتمالی MiG 1.46. موتورSaturn AL-41F1S (117S) با رانش 15500 کیلوگرمی مجهز به نازل تخت بود. در حالی که نیروی هوایی روسیه در نهایت طراحی سوخوی را انتخاب کرد، میکویان ممکن است از تجربیات خود در 1.42 و 1.46 برای کمک به چین در توسعه جنگنده رادارگریز Chengdu J-20 خود استفاده کرده باشد . اگر برنامه MFI طبق برنامه اولیه خود پیش می رفت، می توانست بازار جهانی را تسخیر کند و حداقل رقیب سرسختی برای F-22 بسیار کندتر باشد. ناتو به نمایشگر فناوری MiG 1.44 نام رمز «Flatpack» را اختصاص می‌دهد، در حالی که جنگنده تولیدی MiG 1.42 نام «Foxglove» را دریافت می‌کند، ارتش به 1.42 نام MiG-39 را می‌دهد. در قسمت دوم به تفصیل MiG 1.42/1.44 پرداخته می شود. MiG 1.42. ورودی هوای گوه‌ای، رادوم اوجیوال که آنتن رادار PESA را در خود جای داده است، لوله سوخت‌گیری در حین پرواز در سمت چپ و موشک‌های Vympel R-33 نیمه فرو رفته در کناره‌های محل اسلحه را مشاهده کنید. مقایسه اندازه بین F-22A و MiG 1.42. تصویر مسیر ورودی هوا برای مخفی کردن کمپرسورهای موتورهای AL-41F، محل تسلیحات زیر آن و دماغه متفاوت برای قرار دادن رادار را نشان می‌دهد. میگ1.44و سوخو27 مقاله منتشر شده در مجله Aviation Week در 15 ژانویه 1996، قبل از اینکه ظاهر یا پیکربندی MiG 1.42 مشخص شود. منابع: Foro Paralay Web Paralay Hitechweb

بسم ا... یک قطعه از هزاران عکس استثنایی خلبانان گردان 11 شناسایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که در تاریخ 17 مهر 1359 ثبت شده است .. فتوفانتوم نیروی هوایی با گذشتن از لایه های متعدد پدافند بسیار سنگین سام ، برفراز یکی از پایگاه های هوایی عراق به پرواز درآمده ... درتصویر بخوبی دوفروند سوخو-22 نیروی هوایی بخوبی دیده می شود پی نوشت : به طراحی آشیانه سخت سازی شده دقت کنید ...

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست توپخانه خودکششی اسکندر ( Aleksander S-PAS ) سامانه اسکندر (یا الکساندر) یک سیستم تسلیحات توپخانه خودکششی 155 میلی متری جدید است که توسط شرکت سازنده محصولات دفاعی صربستان Yugoimport SDPR طراحی و توسعه یافته است. سامانه توپخانه در حال حاضر تحت آزمایشات شلیک و ارزیابی فنی است. پیکربندی طراحی الکساندر ، اپراتورها را قادر می سازد تا آن را به راحتی با هواپیمای نظامی یا خطوط ریلی ، به مکان های ماموریت اعزام کنند. سیستم تسلیحاتی اسکندر بر پایه یک شاسی چرخدار 8×8 کاماز تقویت شده است. ساختار کابین کج و متمایل به جلو کامیون دارای یک در دو سمت است. کابین زره پوش سه خدمه را در خود جای داده و دارای یک شیشه جلوی بزرگ است که دید واضحی از اطراف ارائه می دهد. در قسمت عقب خودرو یک ماژول اسلحه 155 میلی متری و یک سیستم بارگیری تمام اتوماتیک در پشت اسلحه اصلی ادغام شده است. ماژول سلاح می تواند انواع مهمات «استاندارد» و «ویژه» کالیبر 155 میلی متری ناتو را شلیک کند. طول، ارتفاع و عرض این سلاح به ترتیب 11.4 متر، 3.85 متر و 2.6 متر است. فاصله آن از سطح زمین 385 میلی متر است. ماژول سلاح می تواند پرتابه های کالیبر 155 میلی متری/52 میلی متری را تا حداکثر برد 25 کیلومتر شلیک کند. قابلیت شلیک متناوب و همزمان چند دور (MRSI) این سلاح، آن را قادر می سازد تا چهار پرتابه متناوب را در زوایای گوناگون شلیک کند. حداکثر سرعت شلیک سیستم تسلیحاتی شش گلوله در دقیقه است. الکساندر می تواند استحکامات دشمن را در حداکثر برد شلیک 32.5 کیلومتر با مهمات استاندارد نابود کند. حداکثر برد شلیک را می توان تا 52 کیلومتر با استفاده از سیستم های توپخانه پیشرفته مانند پرتابه های توپخانه 155 میلی متری HE ERFB RA/BB بسیار دور برد (VLAP) افزایش داد. این خودرو همچنین دارای چهار محور هیدرولیک است که شلیک در هر دو جهت را تضمین می کند و آن را به یک سلاح توپخانه منحصر به فرد تبدیل می کند. سامانه توپخانه الکساندر مجهز به کانتینر ذخیره سازی است که می تواند 12 گلوله مهمات اضافی را در خود جای دهد. سیستم بارگیری خودکار اسلحه را با مهمات موجود در محفظه ذخیره سازی مجدداً پر می کند. موتور و تحرک وسیله نقلیه 8×8 سیستم توپخانه از یک موتور دیزلی سوپرشارژ 400 اسب بخار نیرو می گیرد. این وسیله نقلیه می تواند با حداکثر سرعت جاده ای 90 کیلومتر در ساعت حرکت کند و حداکثر برد 500 کیلومتر را طی کند. این آتشبار می تواند از ترانشه هایی به عرض 1600 میلی متر عبور کند و همچنین می تواند از موانع آبی با عمق 1100 میلی متر عبور کند. منبع پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. .

حقیقت اینه که اصلا جالب نیست که بهترین نیروی متحدین در سوریه سوار تانک و زرهپوش های نسل دومی بشه !!!! شاید خیلی ها  بگن برای حزب الله که تا حالا زره پوش نداشته این یک امتیاز خیلی بزرگه . اما باید یک نکته رو در نظر گرفت .نابودی ام 113 یا تی 55 یک  تکبیر می طلبه و یک ار پی جی !!!حالا اینو تصور کنید شیعیان نسل ابوذر و  محدود محبان اهل بیت در شامات بخوان به راحتی شهید بشن . اونم توسط نیرویی که قطعا توان ضدزره توان بالقوه اش هست . خدارو شکر که همینارو داره ولی ای کاش بهتر از اینارو داشت .نمی خوام مقایسه کنم و سو تفاهمی به وجود میاد ولی در تاریخ نیرویی مثل وافن اس اس وقتی تجهیزات خوب مثل تانک تایگر و اس تی جی 44 و ام جی 42 و امثالهم رو با عقیده ی پولادیشون ترکیب کردن شدن بلای جان  نیرو های متفقین .حزب الله هم دست کم باید به تانکی مثل تی 72 مجهز بشه نه پایین تر !!!

   نکته رو داشته باشید ،   - اگر بیخیال مذاکرات شدیم بخاطر ممانعت از بازرسی مراکز نظامی ، خیالتون از داشتن انواع تسلیحات استراتژیک راحت باشه ،... - اگر غرب پذیرفت بدون بازرسی از مراکز نظامی با ایران توافق کنه ، تسلیحات استراتژیک ما رو پذیرفتند ، - و اگر غرب بیخیال مذاکرات نشد و ولی هیچ جوره از بحث بازرسی ها پیاده نشد ما هم بازرسی ها رو پذیرفتیم ، یا تسلیحات استراتژیک خاصی نداریم (که این درب های طمع اعراب و اسراییل به روی ما رو باز میکنه) یا داریم و آنچنان مخفی شده است که کاری از دست صاحبش هم برای پیدا کردنش بر نمیاد !       این رو شرایط برای ما رقم میزنه ؛ اینکه چقدر کشور قادر هست از آینده هزینه کنه تا امروز خودش رو نگه داره ، و وابستگی مستقیمی با ظرفیت های بافرینگ ما داره ،...