بسم ا.. نیوزویک اگر این خبر صحت داشته باشد ، ظاهرا منابع آمریکایی مدعی هستند که نیروی دریایی روسیه در حال ساخت یک شناور رزمی در ابعاد بزرگتر از مسکوا در شبه جزیره کریمه است گفته می شود کشتی جدید کلاس ایوان روگوف بسیار بزرگتر از نمونه قبلی است و قادر است تا 900 تفنگدار دریایی ، 75 دستگاه تجهیزات جنگی، سه فروند لندینکرافت کوچک و 15 فروند بالگرد را حمل کند. اولین آزمایش های دریایی بدلایل مختلف تا سال 2027 به تعویق افتاده است.

بسم ا... در 27 مارس، لهستان اولین قرارداد اجرایی را برای تامین 111 خودروی جنگی پیاده نظام را با میزان سرمایه گذاری آن1.53 میلیارد یورو یا حدود 6.57 میلیارد زلوتی امضاء نمود. تحویل این خودروهای جنگی پیاده نظام برای بازه زمانی 2025 تا 2029 برنامه ریزی شده است. علاوه بر تامین خودروهای جنگی، این قرارداد شامل بسته پشتیبانی متشکل از اجزای لجستیکی و آموزشی، اسناد فنی لازم برای تولید انبوه و یک برنامه آزمایش پذیرش کامل خواهد بود. این خودروی جنگی پیاده نظام به برجک افزار پایش از دور ZSSW-30 مسلح خواهد شد، دارای سه خدمه و شش خدمه در محفظه نیرو خواهد بود. در مجموع، وزارت دفاع لهستان می خواهد 1400 دستگاه Borsuks - 1000 در نسخه مذکور و 400 خودروی تخصصی را خریداری کند. پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا... تی-80 یو با سامانه دفاع فعال Drozd این تانک یکی از گزینه های ارتقاء تانک های T-80U بشمار می رفت که توسط شرکت مهندسی حمل و نقل اُمسک ارائه شده بود . به عنوان بخشی از برنامه نوسازی، تجهیز یکی از نمونه های اولیه به مجموعه حفاظت فعال Drozd بود . در اوایل دهه 90، این نمونه موفق به گذراندن آزمایشات شلیک در کوبینکا شدو در سال 1997 در نمایشگاه امسک-97 ارائه گردید و در سال 1999 نیز دوباره در نمایشگاه امسک-99نمایش داده شد. در سال 2008، یک نمونه از این تانک در ناوگان خودروهای آزمایشی 38 موسسه تحقیقاتی وسایل نقلیه زرهی، کوبینکا نیز مشاهده گردید. علاوه براین ، تانک مذکور به عنوان بخشی از لشکر 4 تانک گارد، موفق شد در تمرینات Zapad-2021 در بلاروسبه عنوان یک خودروی عملیاتی نیز ظاهر شودو متعاقب آن در یک عملیات نظامی ویژه در اوکراین شرکت و در 18 مارس 2022 در منطقه تروستیانتس، منطقه سومی، بر اثر آتش دشمن منهدم شد. و در تابستان 2022 در نمایشگاه تجهیزات نظامی آسیب دیده در خارکف توسط ارائه گردید. پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا.. دیکوی تک تیرانداز روسی ... دیکوی پاتریوت اوکراینی سوار بر کامیون کراز 260 ماک آپ اف-16 اوکراینی ظاهرا بصورت عملیاتی توسط ارتش اوکراین برای جلب توجه حملات روسها استفاده می شود .

تصاویر بزرگ‌ترین حمله اسرائیل به سوریه و کشتار سربازان ارتش ترکیه! کاروان‌های ارتش ترکیه طی یک هفته اخیر جهت استقرار در پایگاه های جدید در حومه حمص و دمشق وارد سوریه شدند که شامل تعداد بالایی تانک و نفربر بود. همچنین ترکیه تلاش‌ها را برای کنترل پایگاه هوایی T4 سوریه را آغاز کرده و در حال آماده شدن برای استقرار سامانه‌های دفاع هوایی در آنجا بود. در همین راستای طرح‌های ساخت و ساز برای این سایت پدافندی نیز در حال انجام بود. ظاهراً یکی از این اهداف تجهیزات ترکیه بوده تا ترکیه نتواند در مقابل اسرائیل پدافند هوایی راه اندازی کند و قدرت آتش ترکیه در سوریه را محدود کند. ترکیه تحمل هیچ مانعی در کشورهای همسایه‌اش را ندارد. تصاویر کاروان‌هایی که پس از استقرار هدف قرار گرفتند و ظاهراً شماری از نظامیان ترکیه نیز در بمباران اسرائیل کشته شدند را می‌بینید. لینک ویدئوی کاروان نظامی ارتش ترکیه در سوریه ی اشغالی : منبع وزارت خارجه رژیم سوریه در اطلاعیه‌ای اعلام کرد، جنگنده‌های رژیم اسرائیل در عرض 30 دقیقه به پنج منطقه مختلف از سوریه حمله کردند که منجر به تخریب تقریباً کامل فرودگاه حماه و کشته و زخمی شدن ده‌ها تن شد. بر اساس گزارش منابع صهیونیستی، این جنگنده‌ها پایگاه‌های دمشق از جمله مرکز تحقیقاتی برزه در حومه دمشق و پایگاه‌های حماه و حمص و پایگاه هوایی T4 که قرار بود هفته آینده نیروهای ترکیه به آنجا برسند را منهدم کرده‌اند. منابع خبری اسرائیل تاکید کرده‌اند اسرائیل به عنوان پیامی قوی به اردوغان، شدیدترین حمله هوایی را در سوریه از زمان سقوط اسد انجام داد و در این حمله حداقل 3 نیروی اشغالگر ترکیه از بین رفتند. همچنین تروریست‌های اهل ایران در سوریه در کانال‌هایش عنوان کردند حملات هوایی اسرائیل به سوریه، با هدف جلوگیری از ایجاد هرگونه پایگاه نظامی توسط ترکیه در آنجا انجام شده است؛ زیرا ترکیه قصد دارد در فرودگاه حماة پهپادها و سامانه‌های دفاع هوایی مستقر کند. ویدیوهای شماری از این بمباران‌ها و اعزام کاروان آمبولانس‌ها به مناطق بمباران شده را می‌بینید. لینک ویدئوی انهدام نیروهای ترکیه در سوریه ی اشغالی : منبع

بسم ا... گسترش رزمی بمب افکن های بی-2 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده مارس -آوریل 2025

( تاپیک تحولات لبنان بسته است گویا ) این موجود فعلی که به عنوان وزیر امور خارجه لبنان فعالیت میکنه اگر همین الان در اسقاطیل بود قطعا یکی از سه وزیر افراطی صهیونیست میتونست کاملا باشه. بعد از حمله وسیع بار گذشته اسقاطیل به لبنان اولین موضعی که گرفت این بود که تقصیر حزب الله است که به مفاد توافق عمل نمیکنه ( بدون بیان هیچ مصداقی ) و عملا همه را در شوک فرو برد. بعد از حملات اخیر به ضاحیه و ترورها و حمله به صیدا باز هم اظهار نظر جدیدی کرده گفته درسته ارتش در جنوب لیتانی مستقر شده ولی اسراییل و آمریکا حالا مدنظرشون شمال لیتانی هست ( پس توافق چی میشه؟ ) و بعد هم عنوان کرده با آسمون ریسمون و عملا حق دادن به اسقاطیل که بله، از اونجا که طبق قطعنامه سلاح باید دست ما باشه این تقصیر حزب الله هست حملات اسقاطیل و اسقاطیل خیلی زور داره و ما چون زور نداریم پس فقط باید از دوستانمون ( آمریکا و غرب اشاره کرده منظورش هست عملا) به شکل دیپلماتیک بخواهیم به اسقاطیل بگن حمله نکنه. وافعا سخنگوی توجیه گر ارتش اسقاطیل هست دقیقا الان. حتی سخنگوی خود ارتش اسقاطیل اینطور موضع نمیگیره و سعی میکنه هر بار یک بهانه مصداقی بیاره نه چنین درخواست هایی مطرح کنه از ریشه بخواد بزنه. ( جالبه خودش اذعان داره به ضعف لبنان و بعد هم شرایط توافقی که کردند را هم میبینه، میگه حزب الله تتمه چیزی هم که داره تسلیم آمریکا کنه و پس فردا اسقاطیل مثل سوریه هوس کرد به گفته خودش برای رفع تهدیدات بیاد لب بیروت مستقر بشه خواهد گفت حالا اشکال نداره از دوستانمون میخواهیم که باهاش صحبت کنند!!! - ذلت و جهل و شهوت و خیانت گویا همه جا یک رنگه )

مقایسه تعداد خبرنگاران کشته شده در جنگ غزه با دیگر جنگ های معاصر

سلام _ این خودرو زرهی بر اساس طرح ناموفق توپ خودکششی کراب لهستان و در مرحله اول با استفاده از شاسی و قوای محرکه کراب ساخته خواهد شد لهستانی ها بعد از مشاهده عملکرد ناموفق کراب در اوکراین و خرید جایگزینهای وارداتی با کیفیت بهتر تصمیم گرفتند از زیرساخت و تجربه موجود برای تولید محصول دیگری استفاده کنند حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم در عمل آنچه تولید میشود چه عملکردی خواهد داشت !

یک فرمانده مغلوب در سرتاسر تاریخ دو راه پیشرو داشت. یا باید تا آخرین نفر خودش و سپاهش کشته می‌شدند و یا اینکه عقب نشینی تاکتیکی در پیش می‌گرفت و خودش را بازیابی میکرد و منتظر فرصتی برای پیروزی می نشست. مثال معروف این موضوع در نبرد معروف سه پادشاهی دیده شد. جایی که لیوبی خود را یارای مقاومت در برابر سپاه امپراطوری ندید و دست به عقب نشینی گسترده زد و حتی در این راه همسرش رو جا گذاشت. وی با رقبای قبلی دست دوستی داد و مدتی پناهنده آن ها شد و در نهایت در صخره سرخ با اتحاد جنوب ضربه کاری به نیروهای ساسائو زد. حزب الله ضربات مهیبی در جنگ اخیر خورد و قطعا تاوانی خواهد داشت. حزب الله می‌توانست گزینه اول را انتخاب کند و تا آخرین نفر فدا شوند ولی ترجیح فرماندهان آن ها و قطعا ایران خودمان بر این بود که حزب الله باقی بماند. حزب الله بازیابی پیدا کند. اشتباهات گذشته اصلاح شود. عملیات پیجرها که دارم تاپیکی هم در موردش می‌نویسم و عملیات های ترور گسترده چیزی نیست که بشود ازش ساده گذشت .حزب الله همچین فجایعی رو تجربه کرد. بخش نتیجه گیری مقاله پیجر ها رو که بزودی قرار میدم میزارم تا عمق بحران را ببینیم: این یکی از مار هایی بود که اسرائیل در این نبرد در آستین پرورش داده بود و مطمئنا چنین چیزهایی در تعداد بیشتر برای ما کنار گذاشته. حزب الله در همین عملیات گریم بیپر که شامل پیجر و واکی تاکی ها بود نزدیک به سه هزار فرمانده و نیروی زبده گلچین شده خود را از دست داد. این ها عموما فرماندهان دسته و رده های مختلف حزب الله بودند. یعنی خود حزب الله با دست های خودش بهترین را گلچین کرد و آن ها حذف شدند. بخش دیگری از نیروهای زبده و فرمانده هان حزب الله با شنود صوتی موبایل ها و جاسوس ها و ... شناسایی شدند و بصورت جمعی ترور شدند. سطح نفوذ در ساختار تدارکات و تامین و عملیات حزب الله غیر قابل چشم پوشی است و هنوز هم وجود دارد. حزب الله روز های اول نمی توانست موشک شلیک کند چون کسی را نداشت تا موشک شلیک کنند و دچار شوک و بهت بودند. این حرفا ناخوشایند است. بیشتر از همه برای من ناخوشایند است. اما بنظرم حزب الله فعلا باید این تحقیر ها و این نامردی ها را تحمل کند تا شکست را تحلیل و از آن درس بگیرد. اسرائیل هم چنین روز هایی را پشت‌سر گذشت و این پیروزی را رقم زد. به هر روشی باید زمان خرید و وضعیت را جبران و اصلاح کرد و ساختاری ساخت تا بتوان با ساختار اطلاعاتی و ... دشمن مبارزه کند.

سلام درسته موضوع کوچ و انتقال فلسطینی ها خیلی وقت رو میز است و این موضوعی نیست که کسی نداند رژیم نهایت تا فردای ۷ اکتبر شوکه بود ، بعد از اون با توجه به دستورالعمل هایی که از قبل آماده داشت تونست خودشو به حالت افندی دربیاورد ، این اشتباه محاسباتی تحلیل گران خواب زده ماست در رسانه که میگن بله حماس برای تهدید موجودیتی زد به رژیم ، خیز برادران اینطور نیست مشخص بود که حماس فقط برای گرفتن اسیر و مذاکرات بعدش دل خوش کرده بود ، اونی که این کار رو موجودیتی کرد رژیم بود و حماس فکر اینجاش رو نکرده بود که قید اسرا رو بزنه و بخواد اینجوری حمله کنه ، اصلا این پیشفرض که حماس میتونه ضربه موجودیتی به رژیم بزنه اشتباه که اگه میتونست زیر ۲ ساعت از اونجا با اسیرا که بر نمی گست به تونل ها در غزه ، ارتش رژیم یه ارتش کلاسیک با امکانات روز دنیاس پس بهتره بزرگ نمایی الکی نکنیم در مورد اقتصاد ، شما بک نمونه بیار اقتصاد رژیم ضعف نشون داده باشه ، مگر اصلا اونها محدودیت مالی و دلاری دارن ؟ کمک های بی پایان ایالات متحده و ارسال بی وقفه تسلیحات یک طرف کمک مالی و مواد اولیه غذایی از ترکیه یک طرف حمایت مالی کشورهای عربی مانند امارات به رژیم یک طرف حمایت حتی بعضی از کشورهای مسلمان هم یک طرف ، خمین الان که امریکا در حال حمله به یمن است قطر از امریکا سلاح میخره بعد رایگان در اختیار خود امریکا برای سرکوب یمنی هر میزاره پس تحت هیچ شرایطی رو کبود پول و منابع مالی برای رژیم حساب باز نکنید در مورد دموکراسی رزیم ، والله از اولم نداشت ، وقتی حرف زدن از هلوکاست جرم محسوب میشه چه دموکراسی ، از طرفی با گرفتن اسرا توسط حماس رژیم سواستفاده کرد و اون رو موضوع موجودیتی خودش برای دنیا نشون داد تا بتونه کمی کمی کمی افکار عمومی رو بزای نسل کسی که میخواد انجام بده توجیه کنه ، گواه حرف من شهید کردن ۵۰ هزار نفر در غزه هست و نخست وزیر حرامزاده رزیم راحت الان در یکی از کشورهای اروپایی با خیال راحت سفر کرده در مورد تلفات رژیم ، بله درسته تلفات داشتن ، زیادم داشتن ، الان بحث اینه که چی بدست آوردن ، به قول خودمون ارزشش رو داشته یا خیر ؟ دیگه در مورد دستاوردهای رژیم چیزی نمی گم اگر خودتون وضع محور مقاومت رو ببینید متوجه می‌شید که ارزشش رو داشته یا خیر در مورد سوریه هم چیزی نگیم بخدا بهتره ، از خیلی وقت پیش ها دولت اسد خواستار این بود مه سطح تنش ها را بالا نبره ، دولت سوریه و مردم سوریه به کسانی اعتماد کردن و کودتا راه انداختن که شناخت داشتن نسبت به اونها ، در مورد سوریه خود مردم قطعا ضرر خواهند کرد و برای این کاری که کردن خودشون باید خون بدن تا بتونن از این وضعیت خارج بشن ، در مورد عملکرد و سطح تحلیل های خودمون در مورد تحولات اخیر سوریه هم چیزی نمی گم که بهتره و همون بهتره بسنده کنیم دوستان عزیز تحلیل ما باید کمی به واقعیت نزدیک باشه و حتما باید المان مهم تحولاتی که رخ داده رو لحاظ کنیم ، جانم فدای رهبر به درستی گفتن که رژیم از بین خواهد رفت و حتما این اتفاق هم خواهد افتاد این چراغ راهنما برای ما ، اما من مسئول نظامی هم باید تو این مسیر حرکت کنم ، انشالله که همینطور هم خواهد شد و از تحولات اخیر ما و محور مقاومت درس گرفتیم و تا الان قطعا خلا ها برطرف شده و اگر دشمن بخواد غلطی کنه با قدرت آماده پاسخگویی هستیم

ویدئو : تحلیل ژنرال مصری از حمله پیشگیرانه ایران به پایگاه آمریکا ژنرال محمد الشهاوی سرلشکر مصری در شبکه عربی التغییر تهدید ایران به حمله پیشگیرانه به پایگاه دیگو گارسیای آمریکا در صورت قطعی شدن حمله را در چارچوب رئالیسم سیاسی توصیف کرد و سپس هشدار داد موشک‌های ایران به این پایگاه‌ها می‌تواند برسد و این حمله را تعیین کننده خواند. روایت این نظامی ارشد مصری را با زیرنویس فارسی می‌بینید و می‌شنوید. لینک ویدئو : منبع

سلاح هسته ای ابزاریه برای تهدید یا مثلا یکی دوبار استفاده برای تسلیم قدرتی در لول پایین تر. اینکه بخواهیم چند تا بمب هسته ای داشته باشیم و اونو علیه رژیم اسراییل به کار ببریم مستلزم اینه رژیم مقابل که خودش صدها کلاهک هسته ای داره و متحدان و حامیانش که چندین برابر این مقدار رو دارن دست روی دست بزارن و واکنشی نشون ندن.اما در واقعیت این امر رخ نمیده و به احتمال زیاد منجر به بروز نبرد آخرالزمانی میشه. بمب هسته ای به نظرم یکی (و نه صرفا تنها) از ابزارهای بازدارندگیه و نه ابزار تهاجمی که راحت بشه به کار گرفتش.

یک مبتدی هسته ای، مسئله ای به بهانه 0.1 کیلوتن به منتهی 10 مگاتن مقدمه یک تیتر متناقض نما برای برانگیختن سوال در این مورد که یک تازه کار هسته ای چگونه باید شروع کند، در برنامه خود به چند کیلوتن قدرت نیاز دارد؟ اینکه در یک برنامه هسته ای در مراحل ابتدایی از اینکه از چه بمبی و چه هدف گذاری در تهیه ذخایر هسته ای میبایست بهره مند بود، تعاریف مشخصی وجود ندارد، جز 3 تز معروف که برای تولید هر سلاحی بکار میروند؛ "تولید برای زمان استفاده" و تز دیگر "تولید بر اساس مقابله با دیگری" و "تولید برای مکان استفاده یا هدف"، راهکار نظام مند دیگری وجود ندارد. مشخص نیست چه موقع این 3 روش حدود خود و حدود نیاز هر کشوری با برنامه هسته ای را مرتفع میکنند. تولید بر اساس مقابله با دیگری حتی در تعداد بسیار کم نیز توجیه کافی دارد. و کافی است که رقیب بداند در تهاجم هسته ای خویش با پاسخ هسته ای مبهمی از نظر ابعاد و تعداد، روبرو خواهد شد و یا اینکه میبایست دست کم یک ضربه اتمی متقابل به انتخاب حریف را تحمل کند. ضربه ای که در هر شرایطی با هر مقداری دردناک خواهد بود. بنابراین سیاست ابهام هسته ای فقط بدرد کشورهایی میخورد که نمیخواهند زیر ترس و حسرت هسته ای باقی بمانند، متوانند برنامه خود را بخوبی پنهان نگاه دارند، و قصد ندارند حجم ذخایر هسته ای خود را افزایش داده و یا ابعاد استفاده را از نظر زمان و مکان پیچیده سازند، آنها همچین سلاح هسته ای را بعنوان یک راهبرد اجرایی فراتر از امر موازنه در نظر نگرفته اند. تولید بر اساس زمان استفاده یک امر منحصر به فرد است، مثلا تعدادی بمب موجود باشد که اگر لازم شد روزی مثلا در آخرالزمان استفاده شود! این راهکار نیز هم از نظر اجرایی مبهم است و هم منتهی به یک حد نهایی بی معنی یعنی روز مبادای غیرممکن آن کشور منوط میشود، چنین برنامه ای نبودش بهتر از بودن آن است. تولید بر اساس راهکار مکان استفاده نیز از نظر عددی دچار ابهام میشود. اگر دو کشور چین و هند یکدیگر را از این نظر مورد سنجش قرار دهند و برای هر هدفی که مورد نیاز اقدام هسته ای می بیننند، سلاح هسته ای با توان مشخصی بسازند، تعداد اهداف زیاد خواهد بود و هم اینکه مسائل بسیاری نظیر شیوه نگهداری، میزان لازم، استراتژی انتخاب و شلیک و ... پدید میآورند، ممکن بمب هایی که بر اساس مکان استفاده طراحی میشوند، به نحوی محدود شوند که هیچ وقت ارزش بهره گیری نیابند. مثلا بمبی به اندازه پایتخت یک کشور تدارک دیده شود، بزرگ در حد 5 مگاتن، و چون پدافند دشمن موثر است، تعداد متناسبی در برابر آن ساخته شود، مواد هسته ای فراوانی همراه با پیچیدگی ای نگهداری تدارک دیده شود، ولی هیچ گاه ارزشی فراتر نیابند و دو کشور بعدا با صلح هزینه گزافی به امور نظامی خود تحمیل کنند. مانند ذخایر عظیم شوروی و آمریکا که عملا بعد از جنگ سرد بلا معنی باقی مانده اند. راهکار دیگری که اشاره نشد، میتواند تولید صرفا تحقیقاتی باشد، به نظر میرسد سالها دو کشور آمریکا و شوروی آزمایش های اتمی را با این اهداف انجام داده اند و چنین اهدافی امروزه دیگر به معنای سابق کاربردی به نظر نمیرسد. علوم مربوط بهانفجار هسته ای به شکل وسیعی تحصیل شده اند، فقط آن لبه پیشرو در کاهش ابعاد، کاهش عوارض و افزایش توان مورد تحقیق است که امری علمی به نظر میرسد تا نظامی و عمدتا وابسته به محاسبات کامپیوتری، شبیه سازی و تست های غیراتمی است. یک سطح راهکنشی نظامی مسیرهای ارزیابی شده توسط افراد، و نهادهای مختلف نظامی وحتی غیر نظامی در برسی گزینه های ماشه هسته ای، نمایشگر تنش زایی فزاینده هستند. استفاده از تسلیحات متعارف قدرت مند در صورت کارآمد نبودن به سمت استفاده از تسلیحات هسته ای بسیار سبک و سپس به سمت حل گره های نظامی که با بمباران متعارف و سبک هسته ای حل نمیشوند، و سپس پاسخ قویتر به حریفی که ضربه هسته ای را ارسال کرده با سلاح هسته ای قویتر تمایل دارند. مثلا یک استفاده سبک از سلاح هسته ای در زدن یک بتلگروپ با قدرتی معادل 0.5 کیلوتن تی ان تی، ممکن است پاسخی برابر با 5 و یا 15 کیلوتن از سوی رقیب دارنده سلاح هسته ای در موقعیتی مشابه ایجاد کند، و این فتح بابی باشد برای تنش زایی به مسیر استفاده های بزرگتر، 200 کیلوتن به یک مگاتن و یک مگاتن به سرهای جنگی خوشه ای هسته ای و بیشتر. اقیانوس بعنوان بستر آزاد استفاده از تسلیحات اتمی آثار استفاده از تسلیحات هسته ای در سطح دریا بسیار متفاوت از استفاده در خشکی است.روسیه، چین، آمریکا هر یک ناوگان دریایی بسیار عظیمی دارند، و میتوانند با یک ضربه هسته ای تمام آنچه دشمنشان در برابرشان قرار داده است را در دریا منهدم کنند، ناوها به درون اوقیانوس غرق میشوند و آثار رادیواکتیو نیز بسیار کم و شاید محو میشود، آب دریا یکی از بهترین جاذب های تشعشعات رادیو اکتیو است و اگر از بمب های هیدروژنی استفاده شود، بدلیل مصرف شدن حجم بالایی از خرج اورانیوم یا پلوتونیومی، آثار تهاجم هسته ای بسیار کمتر خواهد بود. ولیکن هر استفاده از سلاح هسته ای در سطح خشکی مصائب بی پایانی بجای خواهد گذاشت. با وجود سیستم حمل و نقل جدید، یه انفجار هسته ای قوی که شهری را آلوده کند حتی از طریق حمل و نقل بار و یا حتی مسافرت افراد نیز میتواند آلودگی خود را منتقل کند، انتقال از مسیر هوا جای خود دارد. به محاسبه ای استفاده از یک بمب 1مگاتنی علیه فردو که باعث از بین رفتن مواد هسته ای شود، ممکن است آثار رادیواکتیو آن حتی در مرز و هند و چین مشاهده شود. بنابراین با وجود کاهش عقلایی استفاده از تسلیحات اتمی در سطح خشکی، همچنان استفاده از این تسلیحات در سطح دریا توجیه پذیر است. بخصوص برای همه کشورهایی که تحت تاثیر سیاست ناوگان جنگی دشمنان خود قرار گرفته اند. یک سلاح هسته ای سبک میتوانند پایان دهنده بسیار توجیه پذیر برای آغاز جنگی از سوی دریا باشد، اما پاسخ آن چه میتواند باشد؟! - ادامه استفاده از تسلیحات سبک؟ - ماندن بر پایه اصول اخلاقی همزمان با پاسخی بسیار قویتر بصورت متعارف؟ - دادن پاسخ برابر و انتظار بی خیال شدن حریف؟ - دادن پاسخی بسیار قوی؟ - تسلیم شدن و ندادن هیچ پاسخی؟ جنگ احتمالات خود را دارد، بعید است کشوری مثل آمریکا 3 ناو هواپیمابر خود را در اثر یک انفجار هسته ای در سطح دریا در یک تهاجم احتمالی در تنگه تایوان از سوی چین، منهدم شده ببیند، و از اقدام متقابلی قدرتمند تر و وسیع تر بهره نگیرد، سایر پاسخ ها مبتنی بر شیوه جنگ بازی و یا احتمالا بعدی هستند، اما چه کسی قادر است بدرستی پیش بینی کند؟ انتخاب استفاده از تسلیحات اتمی به هوش مصنوعی و مدلهای پیش بینی مبتنی بر روانسنجی رهبران واگذار خواهد شد؟! با این وجود آنچه مشخص است این کیلوتن نیست که تایین میکند، اقدام بعدی بمب اتمی استراتژیک بشد، یا ماشین روز قیامت، در مثال بالا آمریکا د برابر پایتخت چین را با چندمگاتن هدف قرارداده و البته پاسخ مشابهی هم دریافت کند! این موارد در کتاب کاهن و دیگران بخوبی بحث شده اند. اما استفاده اولیه از این تسلیحات یک انتخاب مبتن بر دوئل هسته ای هستند، استفاده کننده قطعا با سطحی از پیروزی روبرو خواهد شد که میبایست عواقب آن را بپذیرد. تست دریایی راکت ASROC با قدرت 10 کیلوتن 1962میلادی تصویر از Hans M. Kristensen برگرفته شده از fas.org/ انتخاب مقادیر جذاب مقادیر زیر 1 کیلوتن جذابیت های بسیاری دارند. - نخست اینکه سطح پاسخ هسته ای را بسیار محدود نگاه میدارند. - دریافت کننده پاسخ هسته ای میداند که اگر وارد مقادیر بیشتر شود در واقع خسارت بعدی خود را ممکن است بیشتر کند و در هم سطح از پاسخ باقی میماند. احتمال استفاده از یک سلاح هسته ای تاکتیکی در این ابعاد بسیار زیاد است، بخصوص ابعاد تنبیهی و یا تاکتیکی آن بشدت از نظر نظامی قابل قبول است. - از طرفی دشواری های تولیدی آن بیشتر است اما مواد رادیواکتیو کمتری نیاز دارد، و کشورهایی با حجم تولید اورانیوم پایین و تکنولوژی های سطح پایین تر براحتی میتوانند انتظارات هسته ای خود را بدین شکل برآورده سازند - رهگیری انفجارات و آزمایشات در این حد مقداری دشوار است و کشورهای با وسع کم هممیتوانند چنین تسلیحاتی را بیازمایند. بخصوص در سطح دریا - امکان تولید انبوه و استفاده انبوه از آنان وجود دارد. - برای کشورهایی که دارای ابهام هسته ای یا برنامه اقدام سریع هسته ای شرایط بحران دارند، بسادگی دستیافتنی هستند. - در صورت استفاده از این تسلیحات در خشکی، یک بمب یک کیلوتن، همان اثری را دارد که یک بمب 10 کیلوتن خواهد داشت، این بمب ها به هر جا اصابت کنند، آنجا تا مدتها بلااستفاده خواهد ماند. در مثال دریا با توجه به موارد فوق میتوان ارزیابی کرد که بمب کم توان هسته ای اما در تعداد مناسب بسیار از نظر راهبردی کارگشا تر است تا بمب های با توان بالا. اما شعاع انهدام این بمب ها آنچنان ابعاد کافی ندارد که بتوان با یک بمب در یک فاصله امن از پدافند دریایی کار را تمام شده دید. بلکه انفجار حتما میبایست در مجاور ناو و در محدوده حداکثر 500 متری اتفاق بی افتد. بنابراین چنین تسلیحاتی میبایست کارآمدی خود را به گونه های راهبردی تضمین کنند. بدین منظور در اقدام راهکنشی 6 کلاهک هسته ای 0.5 کیلوتنی میبایست کنار 3 کلاهک پیشگام 300 کیلوتنی به فاصله 10 کیلومتری و یا یک بمب 1 مگاتنی به فاصله 20 کیلومتری شلیک شوند. 3 انفجار 300 کیلوتن در فاصله ای خارج دسترس پدافند ناوگان دشمن، میتوانند شوکی تولید کنند که راهگشای 6 انفجار 0.5 کیلوتنی باشند و این شرایط امکان انهدام یک ناوگان سه فروندی از ناوهای هواپیمابر دشمن فرضی را فراهم آورد. بنابراین بدیهی است که از منظر تولید تسلیحات اتمی، تعداد بیشتری بمب کوچک و یا کم اثر تولید شود، سپس از بمب های قویتر در تعداد کمتر بهره جست. مسیری که باید طی شود واقعا نمیدانیم اگر بخواهیم برنامه نظامی هسته ای داشته باشیم، از کجا شروع کنیم و کجا تمام کنیم. چه سناریویی برای زمان و مکان استفاده انتخاب کنیم، چه نقاطی چه میزان قدرت تخریب هسته ای لازم دارند. چقدر سلاح داشتن بازدارندگی را تامین میکند، تسلیحات حامل سلاح هسته ای یک مسئلله هستند، پدافند هسته ای مسئله ای دیگری، تحقیقات هسته ای همینطور. اما یک روند منطقی برای همه تازه کارهای هسته ای الزاما میبایست طی شود؛ - نخست یک بمب تحقیقاتی. - سپس کوچک سازی و بزرگ سازی قدرت انفجار. - در ادامه کاستن از عوارض انفجارو ایجاد انفجار بهینه. - در میانه راه طراحی های مناسب با تسلیحات حامل. کروز، بالستیک، بمب افکن، اژدر و ... - و در پایان راه تولید، تازه آغاز دوره بی پایان نگهداری پر هزینه و پیچیده تسلیحات هسته ای برای استفاده در زمان ها و مکان ها و برد های مختلف. با توجه به مثال بالا یک تازه کار هسته ای، برای مدیریت هزینه و مدیریت زمان و مکان دستیابی به سلاح هسته، یا دستیابی به قابلیت فرار هسته ای طرح و برنامه دقیقی داشته باشد. مشکل ذخیره اولیه هیچ حجمی از ذخایر هسته ای اولیه نمیتواند بازدارندگی لازم را ایجاد کند، بخصوص در زمانی که دشمن خاصی وجود داشته باشد که بتواند میزان پیشرفت، تعداد کلاهک و مکان های تولید را بدقت شناسایی کرده و در ابتدای راه آنرا از کار بی اندازد. وجود چند کلاهک محدود نه تنها بازدارنده نیست، بلکه مسبب آغاز تهاجم، تغییر مسیر به تهاجم هسته ای و در نهایت شکست خوردن دارنده تازه کار است. بنابراین یک تازه کار هسته ای 4 راه دارد: 1. پنهانکاری؛ برنامه خود را تا رسیدن به ظرفیت مطلوب بازدارنده، از نظر عددی و توانی پنهان نگاه دارد. 2. سیاست؛ از ابزارهای سیاسی برای ممانعت از اقدام علیه برنامه هسته ای خود بهره جوید. 3. توان نظامی متعارف؛ بقدری در حوزه تسلیحات متعارف و سرعت رسیدن به حد مطلوب موثر عمل کند که فرصت اقدام از دشمن گرفته شود. 4. گروگان گیری؛ هسته ای. تهدید استفاده از نخستین سلاح های ساخته شده علیه نزدیک ترین شهر یا پایتخت دشمن. تقریبا بسیاری از کشورهای دارنده سلاح هسته ای پس از آمریکا بصورت ترکیبی هر 4 راه فوق را تا آنجا که توانسته اند همزمان پیگیری کرده اند. اسراییل از گزینه های 1 و 2 و 4 بخوبی بهره جسته است. هند و پاکستان، از هر 4 گزینه بهره جسته اند، همینطور کره شمالی که نتوانست برنامه هسته ای خود را پنهان کند و از ابزار سیاسی کافی برای چانه زنی بهره مند نبود توانست بخوبی از گزینه سوم و چهارم بهره گیری کند. آنها ابتدا به توان متعارف موشکی و توپخانه ای بلند برد بسیار وسیعی دست یافتند، که متعاقبا از تهاجم علیه تاسیسات هسته ای خود ممانعت کافی به عمل می آورد، سپس بعد از توسعه متعارف، پایتخت و شهرهای کره جنوبی که دیگر در برابر تهاجم موشکی انبوه راه برای مقابله نداشتند را گروگان گرفتند، به نحوی که حتی استقرار سامانه پدافند موشکی تاد نیز عملا مثمر ثمر به نظر نمی رسید. کشورهایی مثل لیبی و عراق نتوانستند از هیچ از یک 4 گزینه فوق بهره مند شوند، عراق که برنامه هسته ای خود را شروع کرد بلافاصه با تهاجم اسراییل مواجه شد و از آنجا توان نظامی متعارف کافی نداشت، از طرفی نتوانست از ابزارهای سیاسی و دیگر گزینه ها بهره گیری کند شکست را پذیرفت و به یک انتقام گیری سطحی از اسراییل اکتفا نمئد. ایران نیز آگاهانه بدونه انتخاب هیچ یک از مسیر های فوق برنامه نظامی هسته ای را در حد دانش آن محدود و سپس رها ساخت. مسیریابی چگونگی توسعه و کاهش تنش هسته ای نتیجه گیری یک تازه کار هسته ای میبایست، به دست کم یکصد کلاهک هسته ای با قابلیت ارسال از طرق مختلف دست پیدا کند. و این تعداد با فهم از راهبرد زمان و مکان استفاده پس از دستیابی پنهانی به ذخایر اولیه قابل تنظیم از نظر تقسیم مواد هسته ای و قدرت مورد در تعداد خواهد بود. با این وجود دستیابی پنهانی به این حجم از کلاهک هسته ای که قابل نصب بر روی موشک باشد در زمانی کوتاه امری ناممکن به نظر میرسد. یک معادله؛ اگر 10 بمب یک مگاتنی وجود داشته باشند، آنها ماشین روز قیامت یک کشور اتمی با برنامه محدود هستند، و اگر 30 کلاهک 300 کیلوتنی به آن اضافه کنیم، توان هسته آن کشور به سطح راهبردی ارتقا پیدا میکند، و اگر حدود 70 تا 100 کلاهک از زیر یک تا حداکثر 5 کیلوتن وجود داشته باشد برنامه تاکتیکی آن تقریبا کامل شده است. به موازنه راهبردی، و توان تاکتیکی مناسب نیز دست پیدا کرده. اما به محض شروع اولین آزمایش با آنچنان حجمه سیاسی، اقتصادی و تلاش های نظامی مواجه میشود که ممکن است شانس دستیابی کامل به برنامه فوق را از دست بدهد. بنابراین در 4 گزینه فوق؛ - پنهانکاری محدودیت عملیاتی بالایی دارد، - گروگانگیری نیز عواقب سیاسی و اخلاقی وسیعی دارد، - ظرفیت بازدارنده متعارف نیز هزینه های بسیار بالایی در برخواهد داشت، و نمیتوان این ظرفیت را با وجود برنامه هسته ای آشکار یا حتی پنهان تا حد یک قدرت جهانی شدن بسرعت و با هزینه های کم ارتقا داد، بنابراین "سرعت" در دستیابی به حجم بالای مواد هسته ای برای دستیابی به ظرفیت مناسب تولید بمب مهمترین و قابل ملاحظه ترین فاکتور دستیابی به سلاح هسته ای است. و این برنامه به محض آشکار شدن یک گزینه در برابر مخالفان آن برنامه میگذارد، ممانعت پیش از آنکه دور شود. بنابراین سیاست ابهام هسته ای نه تنها در عمل ناکارا به نظر میرسد بلکه موجبات تهاجم را نیز فراهم می آورد. و در برابر یک اقدام زودهنگام علیه برنامه هسته ای کشور تازه کار، وی باید با تمام توان برای سقوط اخلاقی و زدن ضربت متقابل با هر روشی، منجمله بمب های کثیف، شیمیایی، میکروبی و ... آماده باشد. مسیر زمانی دستیابی به بازدارندگی هسته ای: وضعیت پیش روی یک مبتدی هسته ای تهیه شده برای میلیتاری worior@military.ir استفاده از مطلب و ایده ها تنها با درج آدرس سایت مجاز است

بعد حمله اخیر توی بیانیه ترکیه بند پایانیش نکته قابل توجهی داشت، اشاره کرد بود اسقاطیل با اقداماتش امکان بهره مندی منطقه از شرایط جدید سوریه و لبنان را نمیده ( نقل به مضمون ) و نکته جالبش در مورد لبنان که کنار سوریه آورده اینه به نظر تلویحا داره سیگنال میده به غرب و اعراب که حالا در مورد لبنان هم میتونه همکاری (خیانت) کنه و حتی اسقاطیلی ها هم اشاره داشتند ترکیه علاوه بر سوریه داره توی لبنان هم تحرکاتی انجام میده برای سفت کردن پاش و نفوذ بیشتر.. چون تنها تغییری که توی لبنان در کنار سوریه رخ داده و البته تاثیر این دو بر هم مجروح و کمرنگ شدن حزب الله در لبنان بوده و البته سخت تر شدن شرایط اش از سمت سوریه. که حالا گویا ترکیه داره سیگنال میده من بازیگر جدیدم منتهی شرایط و منافع غرب را هم در نظر میگیرم.

ویدئو از لحظه تیرباران عضو حماس توسط فلسطینی‌های رقیب +18 با تضعیف حماس در پی جنگ سنگ با اسرائیل، فتح و دولت خودگردان مسلط بر کرانه باختری، پس از سال‌ها وارد درگیری‌ مسلحانه شده تا بتواند قدرتش را علاوه بر کرانه باختری، در نوار غزه نیز تثبیت کند و در همین چارچوب درگیری «فتح» و «حماس» در غزه وارد مرحله خطرناکی شده و کار به تصفیه میدانی عناصر حماس رسیده است. ویدیوی منتشر شده که نشان می‌دهد عوامل رسمی دولت خودگردان اقدام به تیرباران سرهنگ سعید فارس ابوسمرة و احمد فارس ابو سمرة از عوامل حماس کرده‌اند. هرچند ادعا شده این خونخواهی عشیره‌ای است اما شواهد نشان می‌دهد این بخش از تصفیه بقایای موثر حماس و جنگ قدرت فلسطینی‌ها با هم است. لحظه تیرباران عضو حماس توسط فلسطینی‌های رقیب را با این توضیح می‌بینید که این تصاویر برای بیماران روحی و قلبی و اشخاص زیر 18 سال مناسب نیست. لینک ویدئو : منبع

حقیقت پشت این ایجاد صلح در سایه چتر هسته ای کمی پیچیده تر است. اگر کره شمالی را بعنوان مثال در نظر بگیرید که میدونین عموم ما چنین تصوری میکنیم. بعد جنگ کره سال های سال این کشور شاهد صلح بوده و هیچ درگیری بزرگی هم صورت نگرفته. همان دلیلی که آن چند دهه مانع جنگ شد همین الآنم مانع جنگ میشود و هسته ای و قاره پیمای کره شمالی رفته کنار آن دلایل . در مورد تایوان هم چنین کارتی تا حالا بازی کرده و تایوان را سال ها در مقابل تهاجم چین حفظ کرده. اما اگر تایوان بمب اتم بسازد مانع تهاجم چین میشود؟ بنظرم پاسخ خیر است. آنچه مانع تهاجم چین به تایوان شده عدم توازن قدرت در مقابل قدرت و ثروت و صنعت آمریکا بوده. و اگر روزی این صلح در تایوان خدشه دار شود آن روزی است که توازن قدرت بین چین و آمریکا بهم ریخته است. شاید اگر الان تایوان بمب اتم داشت همه این برداشت را میکردیم که بمب اتم منجی تایوان است اما اینطور نیست. در مورد کره شمالی هم کارت اصلی حفظ حاکمیت، سلاح خود کره ای ها نیست بلکه چین است. برای ما هم کارت های مشابهی وجود دارد که بیشتر نگاه به داخل ایران است. دلایل زیادی برای حفظ صلح بین ما و آمریکا در این چند دهه وجود داشته که از حوصله جمع خارج است. اما فقط باید به تاریخ نگاه انداخت در گذشته هم تندروهایی از نوع جورج بوش به قدرت رسیده اند که کل همسایگان ما را اشغال کردند و به ما هم گفتند محور شرارت و ما بعنوان کشوری جنگ زده با دستان خالی از اشغال و جنگ گریختیم. در سال های بعد نگرش سیاسی تغییر کرد اما وجود توازنی مانع آن شد. دشمن فکر میکند بعد سقوط سوریه و ضعیف شدن محور مقاومت اوضاع بر وقف مرادش هست و اراده ها سست شده. هسته ای مسکن است. آفریقای جنوبی هم آن را داشت ولی سقوط کرد. اگر اقدامی صورت میگیرد و اگر کارتی هم رو میشود باید در جهت اثبات وجود اراده باشد. وقتی کاری را از روی استیصال کنیم، حقیقتا بر موج همین ارعاب آمریکا سوار شده ایم... البته من نمی‌گم نسازیم. هر تصمیمی حاکمیت بگیرد همان میشود. اما اگر بمب هسته ای هم ساختیم به این معنی نیست که واکسینه شدیم و دیگر هیچ اتفاقی نمی افتاد و هیچ کار دیگری برای ایجاد توازن نباید کنیم.

در مورد پایگاه‌های زیرزمینی ایران از شهرهای موشکی گرفته تا پایگاه عقاب ۴۴ نیروی هوایی و همینطور سایت‌های هسته‌ای همچون نطنز اقدامات مهندسی شده‌ای وجود داره که به نظر من سطح پدافند غیرعامل به حد ایده‌آلی میرساند. ورودی این پایگاه توسط دیواره‌های مسلح مدفون و غیر مدفون تقویت شده است. از طرفی در مورد عقاب ۴۴ محل قرار گیری ورودی طوری است که جنگنده از میان یک تپه ی ثانویه عبور کند و این یعنی مسیر ورودی اصلی پایگاه توسط این تپه از طرف افقی حفاظت میشود. علاوه بر این سعی شده که مسیرهای ورودی به صورت شکسته شده با دسترسی غیر مستقیم و یا با قوسی شدید طراحی شود. اگر خطای دید نباشد در بعضی موارد نیز فاصله مشخصی از ورودی‌های شهرهای موشکی دیوار مسلح قطور کار شده است. حال توجه کنید که این شهرهای موشکی در دل دره‌ها و رشته کوه‌ها قرار دارند و همینطور هم دسترسی به آن مناطق سخت است. اهمیت این طراحی مهندسی به مقابله با حملات موشکی کروز و پرتابه های دورایستا سرشی برمی‌گردد. در حقیقت موشک‌های کروز برای حمله موثر به این ورودی‌ها و خروجی‌ها باید به صورت عمود بر آنها سقوط کنند. این مسئله‌ای است که در مورد بمب‌های دوریستا سرشی اصلاً امکان‌پذیر نیست. موشک‌های کروز برای اینکه به صورت عمودی بر هدف سقوط کنند نیازمند به اوج‌گیری و پرواز در ارتفاع زیاد هستند. این در حالیست که فرصت کافی در یک منطقه کوهستانی برای چنین حرکت پیچیده‌ای وجود ندارد. همینطور با افزایش ارتفاع موشک کروز به هدفی راحت برای سامانه‌های پدافندی تبدیل می‌شود. آمریکا برای مقابله با این کار نیازمند سرکوب گسترده پدافند هوایی ایران است. یا اینکه برگی ناشناخته رو شود که تمام سامانه های الکتریکی رو ناک اوت کند. از طرفی تسبیحات هوا پرتاب و زمین پرتاب بالستیک نیز دست کم می‌توانند برای مقابله موقت با این ورودی‌ها و خروجی‌ها موثر باشند. در رابطه با شهرهای موشکی یمن نیز آمریکا روی به استفاده از بمب‌های سنگرشکن آورده است که در روزهای اول در مورد ایران کار چندان کار آسانی به نظر نمی‌رسد چون نیاز به حضور جنگنده ها و بمب افکن ها بر روی هدف است.در مورد یک جنگ تمام عیار در منطقه آنچه اهمیت دارد روزهای اول است. برنده کسی است که اراده خود را در روزهای اول تثبیت کند. روزهای اول روزهای مرگ و زندگیست. اگر در روزهای اول بتوانیم قدرت آتش خود را حفظ کنیم نتیجه جنگ یک طرفه نخواهد بود هرکس بتواند اهداف بیشتری از دیگری را از صحنه نبرد حذف کند و از قدرت آتش تهاجمی طرف مقابل بکاهد کار جنگ را یکسره می‌کند. با اینکه ممکن است جنگ آنجا تمام نشود اما اراده سیاسی تحمیل شده در پایان نبرد را در همان اول روزها می‌توان حدس زد.

بسم ا... شرکت فنلاندی پاتریا ، از نمونه اولیه سامانه توپخانه خودکششی 155 میلی متری ARVE جدید خود رونمایی کرد. این سامانه توپخانه ای جدید دارای بردی تا 40 کیلومتر، قابلیت شلیک سه گلوله در 15 ثانیه و بارگیری مجدد و هدف گیری دستی است. پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا.. لهستان در حال برنامه ریزی برای طراحی و تولید یک خودروی رزمی پیاده نظام جدید است... شرکت لهستانی Huta Stalowa Wola، توسعه دهنده و سازنده خودروهای زرهی، کار توسعه یک خودروی جنگی سنگین پیاده نظام را بر اساس شاسی هویتزر خودکششی کراب آغاز کرده است. توماش کواسک تحلیل گر نظامی لهستانی مدعی شده که مفهوم اولیه این نمونه در سال 2010 ظاهر شد، زمانی که لهستان اولین شاسی کراب را دریافت کرد، اما موفقیت آمیز نبود. اکنون که وضعیت در میدان نبرد به دلیل پرواز مهمات سرگردان به شدت تغییر کرده و ارتش به خودروهای جنگی سنگین پیاده نظام نیاز فوری دارد که بتوانند با خیال راحت سربازان را در میدان نبرد جابه جا کند. تامین مالی این پروژه هم اکنون از محل اعتبارات خود شرکت در حال انجام است ، اما در مراحل بعدی قرار است سرمایه گذاران جدیدی جذب شوند. پیکربندی اصلی این نمونه جدید ، براساس شاسی هویتزر کراب خواهد بود که 3 خدمه و 8سرباز مسلح را در خود جای می دهد. علاوه براین ، گفته می شود این گونه به یک قبضه توپ خودکار 30 یا 40 میلی متری، یک مسلسل 7.62 میلی متری و یک پرتابگر Spike-LR به همراه موشکهای ذخیره مجهز خواهد شد. پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

به سطح تکنولوژی و نحوه انفجار بستگی داره، انفجار در ارتفاع خاصی میتونه حداکثر انرژی رو ایجاد کنه، نوع مکانیزم و دقت طراحی میتونه توان بیشتری با مواد کمتر ایجاد کنه. اما بر اساس جرم های بحرانی، از 10 کیلو به بالا، منتهی برای انفجارهای کوچک و مواد کمتر، تکنولوژی و دقت طراحی بخصوص ریختگری اورانیوم خیلی بالایی لازم هست. این بمب ها معمولا 20 کیلو لازم دارن با غنای بیش از 90.

پیرو این بحث و احتمال جنگ فراگیر یا حتی شورش فراگیر در ایران: نکته ای که وجود داره این هست که عواقب و پیامد های هر دو گزینه برای غرب در صورت موفقیت یکی هست؛ فروپاشی حکومت مرکزی، خلا قدرت، ترور نخبگان، گزار خشونت آمیز، امواج مهاجرت، امواج گرسنگی، دولت های بسیار ضعیف و شکست خورده دست نشانده، بازگشتن همین فرم حکومت در یک اقدام انقلابی دیگر... حالا کی میخواد با کدوم هزینه عواقب چنین کاری رو مدیریت کنه؟ البته ایران در برابر یک راهبرد نظامی تقابل نظامی خواهد کرد و کشورهای عربی هم درگیری میشن و اونها هم با چنین پیامد هایی مواجه خواهند شد، اونها چه طور خودشون رو مدیریت میکنند و غرب در مواجه با اونها؟! حالا بیایید موضوع رو نه از دید گزینه ها و شرایط، از دید رهبران و منافع دنبال کنیم؛ اوضاع کاملا متفاوت خواهد بود.

فقط این متن مزخرف نیست که ما تو دنیا پذیرفتیم. npt که باعث شد پرونده ما بره شورای امنیت از این مزخرفتره. تو این مزخرف ها بگردی خرید میگ 29 هم پیدا میکنی اونم وقتی روسیه میگ 31 و سوخوی 27 داشت. مسئله اینه که وقتی میرید فروشگاه با حقوق کارگری، دستتون اونقدری باز نیست که هر کاری دلتون خواست بکنید.. البته توجیه اون موقع ظریف این بود که این ماشه یا همون مکانیزم؟!(روش در فارسی) حل اختلاف، یک امر دو طرفه است، شاید ما هم بخواستیم خودمون اصلا فعالش کنیم و هر کسی برگرده سر موضع قبلی خودش ... اما مسئله اصلی در ماشه نبود، مسئله اصلی روی کاغذ اقدامات عملی ما بود که باید گام به گام بصورت قسطی انجام میشد. یعنی تعهد در برابر تعهد(و این از ابتدا کاملا امکان پذیر بود) نه اینکه مثل همیشه ما اول حسن نیت نشون بدیم و بعد اونها در حسن نیت ما شک کنند چرا که مثلا شاید فلان... ---- از موارد احساسی بگذریم، همین برجام برای اروپا بسیار هزینه داشته و برای آمریکا بسیار بسیار بیشتر، وقتی بهش بعنوان یک کیس در علوم روابط بین الملل بخصوص برای حل فصل نتیجه گیری های تاریخی در برخورد با غرب و آمریکا بخصوص در حل مسائل آینده نگاه بشه.

با سلام خدمت همه دوستان گرامی مشکل قضیه در شورای امنیت این است که ظاهرا در مسئله بازگشت تحریم های سازمان ملل در مکانیزم ماشه حق وتو در نظر گرفته نشده و با این حساب عملا از چین و روسیه کاری ساخته نیست . اینجا مهم نیست طرف مقابل چه نکرده مهم آن است که ما چه کرده ایم .

گند مکانیزم ماشه را - که بسیار احمقانه قبولش کرده‌اند - یک جور میشه / میشد جمع کرد ببینید دوستان عزیز، اگر اوبامای عزیز غرب گراها هم بود و برجام خوب و خوش هم حتی اگر پیش میرفت (که نمیشد) باز هم روز های آخر بهانه‌ای برای مکانیزم ماشه پیدا می‌کردند. مگر آمریکاییها اجازه میدهند که تحریم‌های تسلیحاتی ما و محدودیت‌های اتمی رفع بشه؟ یعنی واقعا مشکل آمریکا شک به برنامه اتمی ما بود (حالا هر طرفی) یا پلن نابودی اش! روشش این است که دولت ما رسما به سازمان ملل اعلام کنه برجام به خروج یک طرفه آمریکا دیگه وجود نداره. پس هیچ بندش الزام آور نیست از جمله ماشه. اگر هم بخوان دوباره تحریم کنند باید ببرن شورای امنیت. اونجا هم سبیل روس و چینی را چرب می‌کنیم رای ندن. در عوض روشی که دولت در حال حاضر میره دقیقا مهندسی شده است با همکاری داخلی و خارجی برای تحریم‌های بزرگتر و تهدید نظامی و ... تا یا فروپاشی داخلی را مهندسی کنند یا کشور وا بده و موشک‌ها را بدن بره تا زمینه حمله نظامی فراهم بشه از نظر اقتصاد سیاسی این همه تصمیم کاملا معکوس ولی همجهت نمی‌تونه منطقا اتفاقی یا از نادانی باشه