بسم ا.. تجهیز پهپاد غزه به سامانه های اخلالگر ... پی نوشت : خوب بود که علاوه بر نمونه های مسلح ، نسخه های ویژه نظیر جنگ الکترونیک یا تصویر برداری راداری هم بکار گرفته شود

بسم الله الرحمن الرحیم برای بزرگنمایی بر روی تصاویر کلیک(لمس) کنید پیشگفتار: ۱- عملیات خرابکارانه پیجرها مانند هر اقدام غافلگیرانه دیگر در صحنه جنگ توانست طرف مقابل را به شوک موقت فرو ببرد. این عملیات بزرگترین ترور هدفمند تاریخ از نظر کثرت نفرات است و قطعا این اقدام پس از ماه ها نبرد فرسایشی توانست ورق جنگ را بسوی اسرائیل برگرداند. حزب الله پس این انفجار ها در مدت کوتاهی از صحنه نبرد چند جبهه ای خاورمیانه خارج گردید و نتانیاهو مدعی است که عملیات پیجر نقطه عطفی بود که منجر به سقوط دولت اسد در سوریه شد. این حمله با ظاهری ساده ولی با درون پیچیده اش، یادآور عملیات پیش دستانه اسرائیل بر علیه نیروهای هوایی عربی از جمله مصر در نبرد سال ۱۹۶۷ است که توان هوایی خود را بدون استفاده در جنگ و بر روی زمین از دست دادند. آنچه در روز های اول تشدید جنگ در لبنان برای حزب الله رخ داد گویای همین مطلب است. حزب الله با از دست دادن نیروهای نخبه خود بخش بزرگی از توان تهاجمی و تدافعی خود را غیر قابل استفاده دید. ۲- در نوشته زیر از منابع خارجی استفاده شده و قابل انتظار است که تحلیل هایی ناخوشایند در این بین موجود باشد . ۳- هر مطلبی ممکن است دارای ایرادات و نواقصی باشد، در صورت مشاهده هر نقص و کاستی بنده را در تکمیل این مطلب یاری بفرمایید. حزب الله لبنان در سال 1982 توسط روحانیون شیعه این کشور به منظور مقابله با تهاجم اسرائیل تأسیس شد و در سال های بعد نقش کلیدی در آزاد سازی لبنان از اشغال اسرائیل بازی کرد. در دهه ی 2000 برخورد های متعددی بین حزب الله و اسرائیل رخ داد و در نهایت نبرد معروف سال ۲۰۰۶ (تموز) باعث ایجاد یک دوره طولانی صلح بین اسرائیل و حزب الله شد. هر دو طرف در طی سال های بعد از هر گونه درگیری اجتناب میکردند و رسانه ها جنگ بعدی حزب الله و اسرائیل را چیزی شبیه آخر الزمان توصیف می کردند. مدت کوتاهی پس از شروع جنگ ما بین اسرائیل و حماس پس از حوادث هفتم اکتبر 2023، حزب الله به منظور همبستگی با فلسطینیان وارد درگیری محدود در مناطق مرزی با اسرائیل شد. سیر تحولات به سرعت به برخورد های شدید مرزی کشید و بر شمال اسرائیل و جنوب لبنان و بلندی‌های جولان تأثیر گذاشت. حزب الله گفت هدفش فشار بر اسرائیل است تا آن ها را وادار به آتش بسی کند که به نسل کشی غزه را پایان دهد. حزب‌الله پیشنهاد کرد که اگر در غزه بس بر قرار شود آن ها نیز سریعا به درگیری ها خاتمه خواهند داد‌ اما این اتفاق هرگز رخ نداد و تا تشدید درگیری ها در لبنان نزدیک به ۴۰هزار غیر نظامی فلسطینی در غزه کشته شدند که حداقل نیمی از آن ها زنان و کودکان بودند. از 8 اکتبر 2023 تا 20 سپتامبر 2024، حزب الله 1900 عملیات فرامرزی انجام داد و اسرائیل هم در پاسخ 8300 حمله علیه حزب الله انجام داد. تا اینجای این درگیری ها 564 نفر در لبنان کشته شدند که 133 نفر آنها غیرنظامی بودند و 52 نفر هم در اسرائیل کشته شدند که گفته میشود 27 نفر آنها غیرنظامی بودند و شهروندان در دو طرف مرز هم بطور گسترده آواره شده و خسارت قابل توجهی به زیرساخت های غیرنظامی وارد گردید. در تاریخ 10 سپتامبر، وزیر دفاع وقت اسرائیل، یوآو گالانت، گفت که اسرائیل تمرکز خود را از غزه به مرز شمالی تغییر داده است. آژانس امنیت داخلی اسرائیل، شین بت، اعلام کرد که توطئه حزب الله برای ترور یک مقام ارشد سابق دفاعی با استفاده از یک وسیله انفجاری را خنثی کرده است و همینطور کشته شدن تعدادی کودک دروزی اسرائیلی در زمین فوتبالی در مجدل الشمس، شرایط تبلیغاتی مناسب را برای گسترش یک جنگ فراگیر در لبنان توسط دولت اسرائیل را فراهم کرد. یک روز قبل از تشدید درگیری ها آموس هوخشتاین، فرستاده ویژه دولت بایدن به اسرائیل و بنیامین نتانیاهو هشدار داد تا جنگ در لبنان را تشدید نکنند‌. یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل به لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا اطلاع داد که عملیاتی در لبنان برنامه ریزی شده است. این عملیات چیزی نبود جز انفجار پیجر ها و بیسیم های واکی تاکی که روز های بعد در ۱۷ و ۱۸ سپتامبر منفجر شدند. روز اول: انفجار پیجر ها در 17 سپتامبر 2024 حدود ساعت 15:30 به وقت محلی، پیجرهای اعضا و افراد مرتبط با حزب الله در سراسر لبنان و سوریه به طور غافلگیرانه در حمله ای به ظاهر هدفمند و همزمان منفجر شدند که به سبب آن بسیاری کشته و مجروح گردیدند. به گفته وزارت بهداشت لبنان، اکثریت قریب به اتفاق کسانی که به اورژانس مراجعه کردند، لباس غیرنظامی داشتند و وابستگی آنها به حزب الله نامشخص بود. صدمات صورت و چشم شایع‌ترین اثر انفجارها بود و به گفته تریسی چامون، پیجرها صدایی را منتشر می‌کردند تا کاربران را تشویق کنند که دستگاه‌ها را بلند کرده و جلوی سرشان بگیرند تا به اطلاعیه ظاهراً فوری نگاهی بیاندازید. گزارش‌های دیگر می‌گویند که دستگاه می‌لرزد و یک پیام خطا را روی صفحه، نمایش می‌دهد و تنها زمانی منفجر می‌شود که کاربر دکمه‌ای را برای پاک کردن خطا فشار دهد و این شانس این را افزایش می‌دهد که اپراتور آن را با دو دست نگه دارد. مجتبی امانی، سفیر ایران در لبنان شهادت داد که قبل انفجار یک «بوق ویژه» به صدا درآمد و پس از آن متن «شما پیام مهمی دارید» روی صفحه پیجر به نمایش درآمد و انفجار با فشار دادن یک دکمه برای خواندن آن رخ می داد. امانی یک چشم خود را از دست داد و چشم دیگرش به شدت آسیب دید. دو نفر از کارکنان سفارت ایران نیز در این حادثه مجروح شدند. انفجارها در چندین منطقه که حزب‌الله در آن ها حضور پررنگی دارد، از جمله ضاحیه در بیروت گزارش شدند. در جنوب لبنان؛ و دره بقاع در نزدیکی مرز سوریه و همچنین انفجارهایی در دمشق و اطراف آن گزارش شد. بر اساس گزارش‌ها، انفجارها تا 30 دقیقه پس از انفجارهای اولیه هم ادامه یافت و هرج و مرج را تشدید کرد. شاهدان گزارش دادند که افراد متعددی را با زخم و خونریزی پس از انفجارها مشاهده کردند. در یک نمونه، انفجاری در داخل جیب شلوار مردی که بیرون مغازه ایستاده بود، رخ داد. عکس‌ها و فیلم‌هایی که از حومه جنوبی بیروت در رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های محلی پخش می‌شوند، افرادی را نشان می‌دهند که روی زمین دراز کشیده‌اند و دست‌ها یا نزدیک جیب‌هایشان جراحت دارد. و شاید چیزی که عموم تصاویر به چشم می آید مردمی هستند که مات و مبهوت در حال تماشای قربانیان هستند و در اکثر مواقع حتی واهمه دارند به آن افراد که به کمک نیاز دارد نزدیک شوند و دقیقا نمی‌دانند چه در حال رخ دادن است. حاوی تصاویر دلخراش است که ممکن است برای کسی مناسب نباشد. روز دوم: انفجار واکی تاکی ها در حدود ساعت 17:00 به وقت محلی روز 18 سپتامبر، حدود 24 ساعت پس از حمله اولیه، موج دوم انفجارها به وقوع پیوست که بیسیم ها دستی حزب الله را هدف قرار می داد. انفجارهایی در بیروت، دره بقاع و جنوب لبنان گزارش شد. این انفجارها همچنین باعث آتش سوزی در حداقل دو خانه شد. انفجارهای دیگر در مراسم تشییع جنازه سه عضو حزب الله و یک کودک که در انفجارهای روز قبل کشته شده بودند در بیروت رخ داد. دفاع مدنی لبنان گفت که آتش سوزی در حداقل 71 خانه و مغازه، از جمله یک فروشگاه باتری لیتیومی در مجدل سلم، و همچنین 15 خودرو و تعداد زیادی موتورسیکلت رخ داده است. دستگاه های منفجر شده از نوع بیسیم واکی تاکی مدل Icom IC-V82 گزارش شدند که توسط حزب الله استفاده می شد. ساخت مدل IC-V82 در سال 2014 متوقف شد و شرکت آیکام ژاپنی (Icom) قبلاً یک هشدار در مورد بیسیم تقلبی از جمله IC-V82 صادر کرده بود. این شرکت در 19 سپتامبر گفت که در حال انجام تحقیقاتی است و دو روز بعد اعلام کرد که بسیار بعید است که این بیسیم ها متعلق به آنها باشد و احتمال تقلبی بودن آن ها را قوی دانست. گزارش هایی هم از انفجار دستگاه‌های الکترونیکی دیگر نیز در این روز گزارش شده است، اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا این دستگاه‌ها در اثر انفجارهای دیگر آتش گرفته‌اند یا خود به خود منفجر شده‌اند. استفاده از پیجر در اواخر قرن بیستم امری رایج بود، بیشتر آن ها با باتری های با عمری کم یا حتی یکبار مصرف کار میکردند و بیشتر هدف از کار با آن ها این بود که به کاربر اطلاع دهد که در یک محلی حاضر شود یا اینکه با فلان شخصی تماس بگیرد. پیجرها به تدریج با تلفن های همراه جایگزین شدند و تنها برخی مشاغل خاص با توجه به نیاز های شغلی به استفاده از آن ادامه دادند. اعضای حزب‌الله سال‌ها قبل از 7 اکتبر هم از پیجرها استفاده می‌کردند، اما هفت ماه قبل از انفجار پیجر ها، سید حسن نصرالله، به اعضای این گروه گفت که به جای تلفن‌های همراه از پیجر استفاده کنند و ادعا کرد که اسرائیل به شبکه تلفن همراه آنها نفوذ کرده است. در نتیجه حزب الله بطور گسترده به استفاده از پیجر بعنوان وسیله ای جایگزین و نسبتا امن در بحث شنود روی آورد. رئیس موساد بعد ها گفت که ۵۰۰ دستگاه اول پیجرها تنها چند هفته قبل از عملیات ۷ اکتبر به حزب الله تحویل داده شد. حزب الله حدود پنج ماه قبل از انفجارها، عموم پیجرهای آلوده را وارد خدمت کرد. اسکای نیوز به نقل از مقامات امنیتی لبنان ادعا کرد که حزب الله 5000 دستگاه از این پیجر ها را سفارش داده است. همچنین اسرائیل اعلام کرد که بیش از 16000 دستگاه واکی تاکی آلوده به حزب الله فروخته است! اما این روش ترور اولین بار نبود که توسط اسرائیل به کار گرفته می‌شد. آن ها در سال ۱۹۹۶ نیز توانسته بودند یحیی عیاش یکی از فرماندهان شاخه راکتی حماس را به وسیله انفجار مواد پنهان شده در وسایل ارتباطی ترور کنند. همچنین سوابق خرابکاری با مواد ریز انفجاری در صنایع هسته ایران نیز وجود دارد. در نتیجه موساد با توجه به تجربه مثبت از سال 2015، شروع به ارسال واکی تاکی‌های آلوده به لبنان کرد که مخفیانه به اسرائیل اجازه می‌داد ارتباطات حزب‌الله را زیر نظر داشته باشند و در عین حال با فرا رسیدن روز موعود بتواند آن ها را منفجر کند. اسرائیل به مدت 9 سال استفاده از بیسیم ها را به کاربری نظارت و شنود محدود کرد. اما با پخش کردن گسترده پیجرهای آلوده در بین نیروهای حزب الله و نیاز به وارد کردن ضربه فوری به حزب الله، شرایطی ایجاب کرد که برگ پیجری زودتر رو شود و با لو رفتن خرابکاری در وسایل ارتباطی، قطعاً حزب الله به دیگر ابزارهای ارتباطی خود نیز شک می‌کرد در نتیجه روز بعد واکی تاکی‌ها نیز به سرنوشت پیجرها دچار شدند و این در حالی بود که واکی تاکی ها نتوانستند آنچه از آن ها انتظار می‌رفت را بر آورده کنند. پیجرها از مدل AR924 شرکت تایوانی گلد آپولو (Gold Apollo) بودند که بر روی کاغذ به خوبی تا مدت های طولانی شارژ خود را حفظ میکردند و با یک کابل USB نیز شارژ می شدند. این همان چیزی بود که حزب الله میخواست و به آن نیاز داشت. این مدل در تایوان و ایالات متحده برای فروش در دسترس نبود و هیچ صادرات مستقیمی از پیجرهای ساخته شده توسط گلد آپولو از تایوان به لبنان در آن دوره ثبت نشد. بدین ترتیب صادرات بصورت غیر مستقیم و از طریق اشخاص ثالث و بازار سیاه صورت گرفت. شرکت گلد آپولو ساخت پیجرها را تکذیب کرد و توضیح داد که آنها توسط شرکت واسطه BAC که در بوداپست مستقر است فروخته شدند که قرارداد ما بین آن ها با شرکت اصلی برای سه سال پیش است. وینگ کوانگ بنیانگذار گلد اپولو گفت که پرداخت های BAC بسیار عجیب بود و منشا آنها به خاورمیانه می رسید. پلیس تایوان تحقیقاتی را در مورد دخالت گلد آپولو در این عملیات آغاز کرد، چهار مکان را در شهر تایپه جستجو و از دو نفر نیز بازجویی شد. رسانه آلمانی DW از آدرس رسمی شرکت BAC در بوداپست بازدید کرد اما تنها یک برگه کاغذ روی در با نام شرکت پیدا کرد و زنگ در پاسخ داده نشد. گفته میشود که حداقل دو شرکت واسطه دیگر هم بخشی از یک پوشش بودند که تلاش میکردند ارتباط خود را با افسران اطلاعاتی اسرائیل پنهان کنند. مدیر عامل BAC گفت که آنها تنها واسطه اند و در ساخت این دستگاه ها دخالتی نداشتند اما همکاری با شرکت گلد اپولو را تایید کرد. چندی بعد سخنگوی دولت مجارستان، زولتان کواچ گفت که شرکت BAC تنها یک واسطه تجاری است که در آن هیچ مدیری ثبت نشده و هیچ فردی در آن فعالیت ندارد و آدرس ها اعلامی آن هرگز در مجارستان نبوده اند. به گفته منابع لبنانی و عکس های موجود، یک ورقه نازک مربعی با سه الی شش گرم ماده منفجره پتن (PETN) بین دو سلول باتری قرار داشت. فضای بین این دو سلول در عکس ها دیده نمی شود، اما توسط نواری از مواد انفجار قوی پر شده بودند. عکس ها نشان می دهند که این باتری مانند یک ساندویچ سه لایه، در یک پوشش پلاستیکی مشکی قرار دارد و در یک محفظه فلزی به اندازه یک جعبه کبریت محصور است. بدین طریق کسی به آن ذره ای هم شک نمیکرد و شمایل آن دقیقا مشابه دیگر باتری های مورد استفاده در بازار بود. دو کارشناس بمب مدعی شدند که این مونتاژی غیرعادی است، زیرا برای یک چاشنی استاندارد، معمولاً یک قطعه فلزی کوچک باید وجود داشته باشد. عدم وجود هر گونه فلز، باعث میشد که این بمب کوچک با اشعه ایکس شناسایی نشود. پس از دریافت پیجرها در ماه فوریه، حزب الله برای احتیاط تحقیقاتی را در جهت کشف احتمالی مواد منفجره در این خرید جدید انجام داد. دو فرد مطلع در این رابطه گفتند که پیجرها از اسکنرهای امنیتی فرودگاه گذرانده شدند تا ببینند که آیا آلارم ایجاد می شود یا خیر، اما چیز مشکوکی دیده نشد. هر پیجر احتمالاً برای ایجاد جرقه در بسته باتری و برای فعال کردن مواد منفجره پتن تنظیم شده بودند. از آنجایی که مواد منفجره و بسته بندی حدود یک سوم حجم را اشغال میکرد، در نتیجه بسته باتری کسری از قدرت مطابق با وزن 35 گرمی خود را داشت. پل کریستنسن، کارشناس باتری‌های لیتیومی در دانشگاه نیوکاسل بریتانیا می‌گوید: مقدار قابل‌توجهی از جرم نامشخص در این بین وجود دارد. این چیزی است که در صورت وجود یک کارشناس در بین کنترل کننده های حزب الله میتوانست سرنخی مهم برای کشف بسته بمب درون باتری باشد. بعد ها حزب الله متوجه شد که باتری سریعتر از حد انتظار تخلیه می شود. با این حال، به نظر نمی‌رسید که این موضوع مشکل امنیتی جدی باشد و در نتیجه آن ها تا ساعت‌ها قبل از حمله، همچنان پیجرهایی را به اعضای خود تحویل می‌دادند. هر چند از بیرون، منبع انرژی پیجر شبیه یک بسته باتری استاندارد لیتیومی است که در هزاران کالای الکترونیکی دیگر نیز مصرف می شود اما باتری، با برچسب LI-BT783 یک مشکل بزرگ داشت. این باتری هم مانند خود پیجر، در بازار وجود خارجی نداشت. بنابراین عوامل اسرائیل از ابتدا یک پیش زمینه برای باتری در کنار خود پیجر ایجاد کردند. یک افسر سابق اطلاعاتی اسرائیل گفته است که حزب الله، رویه های بررسی خرید پیگیرانه ای برای اجناس خریداری شده دارد. طبق گفته ها این رخنه در فروش قطعات تجاری نزدیک به ده سال برای اسرائیل زمان برده است. اسرائیل برای پیجرها، ماموران حزب الله را به خرید مدلی مخصوص، AR-924، تحت پوشش عنوان تجاری تایوانی و معروف گلد آپولو فریب دادند. گفته میشود شرکت ساختگی تحت رهبری موساد مدام قیمت پیجر ها را پایین می آورد تا در نهایت قیمت پایین و امکانات زیاد حزب الله را متقاعد به خرید کند. موساد برای این منظور محیط وب را پر از ویدیو های تبلیغاتی جعلی کرد، از طرفی این پیجر ها مشتریانی غیر از حزب الله را نیز به خود جلب کرد اما موساد به این مشتریان قیمت های نامناسب پیشنهاد میداد و آن ها را منصرف میکرد. دو مامور اطلاعاتی ارشد اسرائیل که اخیراً بازنشسته شده‌اند، جزئیاتی را درباره عملیات مخفی مرگباری که سال‌ها اجرای آن طول کشید فاش کردند. یکی از آنها گفت تأثیر روانی این حمله بر رهبر حزب الله، سید حسن نصرالله، که به گفته او شاهد منفجر کردن عوامل عملیاتی در کنار خود بود را "نقطه عطف جنگ" دانست. ( ادعا میشود در این عملیات نزدیک به ۳۰۰۰ عضو کلیدی حزب الله از میدان رزم خارج شدند آن هم در شرایطی که نیاز مبرم به آن ها احساس میشد! مشخص است که حذف این تعداد افسر یا نیروی زبده چه ضربه ای میتواند به یک نیروی چند ده هزار نفری بزند) این دو مامور بازنشسته در برنامه ۶۰ دقیقه شبکه CBS حضور پیدا کرده و به زبان انگلیسی صحبت کردند. آنها در این برنامه با نقاب حضور یافتند و با صداهای تغییر یافته صحبت می کردند تا هویت خود را پنهان کنند. یکی از ماموران گفت که این عملیات 10 سال پیش با استفاده از دستگاه های واکی تاکی مملو از مواد منفجره آغاز شد، که حزب الله متوجه نشد که آنها را از اسرائیل خریداری میکند. افسری که «مایکل» نام داشت، گفت: «ما یک دنیای خیالی برای حزب الله ایجاد کرده بودیم. افسر دوم گفت، فاز دوم این طرح، با استفاده از پیجرهای بمب گذاری شده، در سال 2022 پس از اینکه آژانس اطلاعاتی موساد اسرائیل متوجه شد که حزب الله از یک شرکت مستقر در تایوان میخواهد پیجر بخرد، آغاز گردید. پیجرها باید کمی بزرگتر می شدند تا مواد منفجره پنهان شده در داخل آن قرار گیرند. آنها چندین بار روی آدمک‌ها آزمایش شدند تا مقدار مناسبی از مواد منفجره را بیابند که فقط به جنگجوی حزب‌الله آسیب می‌رساند و نه هر فرد دیگری را که در نزدیکی آن بود. موساد همچنین آهنگ‌های زنگ متعددی را آزمایش کرد تا یکی را بیابد که به اندازه کافی فوری به نظر می‌رسید تا اپراتور را وادار کند که پیجر را از جیب خود بیرون بیاورد. عامل دوم که «گابریل» نام داشت، گفت که دو هفته طول کشید تا حزب‌الله متقاعد شود که به پیجری سنگین‌تر روی بیاورد. نقش تبلیغات نادرست در یوتیوب پر رنگ بود که دستگاه‌ها را ضد گرد و غبار، ضد آب، و با عمر باتری طولانی‌تر معرفی می‌کرد. ( تاثیر شبکه های اجتماعی در یک عملیات جاسوسی اهمیت خود را در اینجا نشان میدهد. موساد پست های تقلبی متعددی را برای تبلیغ این پیجر ها ایجاد کرد تا آن کسی که در لبنان به دنبال پیجر بود کاملا متقاعد کند که این پیجر با قابلیت ها بهتر و هم ارزانتر و هم با کیفیت تر از نسخه ایرانی است!) گابریل به ساخت شرکت های ساختگی در پوشش شرکت های معروف بدون آنکه کسی اطلاع داشته باشد را اعتراف کرد و این حقه را با یک فیلم روانشناختی در سال 1998، در مورد مردی مقایسه کرد که هیچ اطلاعی ندارد از این که در دنیایی دروغین زندگی می کند و خانواده و دوستان او بازیگرانی هستند که به آن ها پول پرداخت می شوند. گابریل گفت: وقتی از ما خرید می‌کنند، هیچ سرنخی ندارند که از موساد خرید می‌کنند. ما کارگردان یک ترومن شو هستیم همه چیز در پشت صحنه توسط ما کنترل میشود. برای حزب الله همه چیز عادی بود. تاجرین، بازاریابی، مهندسان، نمایشگاه و همه چیز طبیعی بود. مایکل در ادامه گفت که موساد مجموعه ای باورنکردنی برای ایجاد شرکت های خارجی بدون ارتباطی قابل ردیابی با اسرائیل دارد. ما جهانی ساختگی می سازیم. ما فیلمنامه می‌نویسیم، ما کارگردان هستیم، ما تهیه‌کننده هستیم، ما بازیگران اصلی هستیم و دنیا صحنه اجرای ماست. ( البته این مطلب تنها به موساد خلاصه نمی‌شود. بسیاری از شرکت های بزرگ دنیا ریشه یهودی دارند و قابل انتظار است که در چنین زمانی که کار برای اسرائیل بیخ پیدا میکند به داد آن برسند. با این حال داشتن چنین جهان خیالی یک امر بدیهی در یک سازمان اطلاعاتی است و این دو مامور کمی اغراق میکنند). زمانی که اسرائیل حمله را آغاز کرد، پیجرها شروع به بوق زدن کردند و بر روی صفحه نمایش پیامی دیده می‌شد که برای دیدن آن باید دو دکمه را به طور همزمان فشار دهند، عملی که ظاهراً هدف از آن حصول اطمینان از قرار گرفتن هر دو دست فرد بر روی دستگاه هنگام انفجار بود. گابریل گفت، حتی اگر فرد نتواند دکمه ها را فشار دهد، دستگاه ها منفجر می شدند. چیزی که در انفجار بعضی پیجر ها در ناحیه کمر و پهلو کاربران ثابت شد. روز بعد، موساد بیسیم های واکی تاکی را منفجر کرد. گابریل گفت که هدف بیش از اینکه کشتن مبارزان حزب الله باشد، ارسال یک پیام است. (مشخصا واکی تاکی ها هدف اصلی علمیات بودند با این حال واکی تاکی بعنوان یک بیسیم تجاری قرار بود در یک شرایط فراگیر استفاده شود و بدون آغاز نبرد اصلی همچین چیزی امکان پذیر نبود اما پیجر چیزی بود که حزب الله برای آگاه سازی مرحله بعدی یک درگیری و جمع آوری این نیرو ها به اعضای خود تحویل داد. گزارش هایی وجود دارد که یک یا دو فرمانده میدانی حزب الله از این خرابکاری اسرائیل در تجهیزات ارتباطی آگاه شدند که البته این افراد هم توسط اسرائیل بمباران می شوند و خبر مهم و فوری خود را نمی‌توانند به مقامات بالاتر حزب الله برسانند! ضعف اطلاعاتی تا آنجا پیش رفت که حتی اسرائیل می‌دانست چه کسی ممکن است در این عملیات سنگ اندازی کند. البته این دو نفر با فدا شدن کار خود را کردند و عملیات زودتر از موعد رخ داد و گرنه سطح فاجعه عملیات پیجر ها و واکی تاکی ها بسیار بدتر از این می‌توانست باشد) او گفت: اگر کسی کشته شد که هیچ، اما اگر زخمی شد، باید او را به بیمارستان ببرید، از او مراقبت کنید. باید پول خرج کرده و تلاش کنید. و آن افراد بدون دست و چشم یادآورانی هستند که در لبنان راه می‌روند و می‌گویند «با اسرائیل درگیر نشوید!» وی تاکید کرد که رهبر کهنه کار حزب الله شاهد انفجار پیجرها و مجروح شدن افرادی بود که دقیقاً در کنار او و در پناهگاهش بودند. سید حسن نصرالله وقتی عملیات پیجر ها را انجام دادیم، درست در کنارش داخل پناهگاه چند نفر پیجر داشتند که پیام را دریافت می‌کردند و با چشمان خودش، حزب را در حال فرو ریختن دید. گابریل در پاسخ به این سوال که از کجا این را می داند، گفت: این یک شایعه قوی است. گابریل گفت: دو روز پس از حمله، نصرالله سخنرانی کرد. اگر به چشمان او نگاه کنید، او شکست خورده بود. و نیروهایش در آن سخنرانی به او نگاه می کردند. و تنها یک رهبر مغلوب را دیدند. در روزهای پس از حمله، نیروی هوایی اسرائیل به اهدافی در سراسر لبنان حمله کرد و هزاران نفر را کشت. سید حسن نصرالله هم زمانی که اسرائیل پناهگاهش را بمباران کرد ترور شد. در نوامبر، جنگ بین اسرائیل و حزب الله، که جبهه ای متحد در حمایت از حماس بود پایان یافت. مایکل گفت که روز بعد از انفجارهای پیجر، مردم لبنان از ترس منفجر شدن کولر گازی خود، می ترسیدند که آنها را روشن کنند. ترس بزرگی ایجاد شده بود. می‌خواهیم آنها احساس آسیب‌پذیری کنند، که البته واقعا هم آسیب پذیر هستند. ما نمی‌توانیم دوباره از پیجرها استفاده کنیم زیرا قبلاً این کار را انجام داده‌ایم. ما از قبل به سوی پروژه بعدی رفته‌ایم. و آنها باید به تلاش برای حدس زدن آن چیز بعدی ادامه دهند.(توجه شود که تمام واکنش های اسرائیل پس از این حملات و تا همین لحظه بر گسترش ترس و استفاده ابزاری از این ترس در اعمال اراده خود بوده است) نتیجه گیری: اول: اسرائیلی‌ها به‌طور کامل زنجیره تامین حزب‌الله را ترسیم کردند. دوم: آنها یک وسیله انفجاری ویژه را اختراع کردند که به اندازه کافی کوچک بود که بتوان آن را در داخل یک دستگاه ارتباطی دستی قرار داد، آنقدر پیچیده بود که از راه دور فعال شود، به اندازه کافی بزرگ بود که آسیب واقعی وارد کند، و در عین حال نه آنقدر غیر طبیعی، از نظر فیزیکی یا الکترونیکی که توجه را به خود جلب کند. سوم: اسرائیلی‌ها خود را به یک زنجیره‌ای به اندازه کافی بزرگ در شبکه تدارکات حزب‌الله تبدیل کردند تا کنترل فیزیکی دستگاه‌ها را در دست بگیرند و آنها را آلوده کنند. چهارم: آنها عملیات را به طور همزمان و در یک منطقه جغرافیایی بسیار گسترده فعال کردند.(عملیات از سال ها قبل و در سطح بین المللی شروع شد) پنجم: اگر هر یک از این مراحل فرعی خراب می شد، عملیات به طور کلی متوقف می گردید. ششم: عملیات بیپجر ها اولین کشتار هدفمند جمعی در تاریخ است. هر یک از هزاران نفری که کشته یا مجروح شده بودند به صورت جداگانه انتخاب شده و در همان لحظه مورد اصابت قرار گرفتند. نبوغ بزرگ عملیات این است که اسرائیلی ها برای انتخاب اهداف خود به حزب الله متکی بودند. در حقیقت حزب الله خودش شخصیت های مهم را گلچین کرد و این پیجر ها را به آن ها داد که حتی در بین آن ها سفیر ایران و از نیز حضور داشت. هفتم: اسرائیل نشان داد که درک عمیقی از حزب الله دارد و اقدامات بعدی آن ها را بطور دقیق پیش‌بینی می‌کند و برای استفاده از آن در زمان مناسب طرح ها و ابزار هایی را فراهم می‌کند. گردآورنده: Navard هر گونه برداشت از این مطلب با ذکر نام نویسنده و سایت بلامانع است. منبع ۱ منبع ۲ منبع ۳

ضد حمله کوبنده در سالرنو در صبح روز 13 سپتامبر 1943، سرهنگ ژنرال هاینریش جی فون ویتینگهوف، فرمانده ارتش دهم آلمان، با تصمیم دشواری روبرو شد. او می‌توانست به نیروهایش دستور دهد که خطی را که با آن متفقین در سالرنو فرود می‌آمدند، رها کنند، یا می‌توانست به آنها دستور دهد که ضدحمله‌ای در مقیاس وسیع انجام دهند. وقتی صبح آن روز فهمید که شکافی به عرض هفت مایل بین بخش های بریتانیایی و آمریکایی در ساحل سالرنو وجود دارد، ویتینگهوف تصمیم به انجام ضدحمله ای ویرانگر گرفت. ویتینگهوف از مقر فرماندهی خود در سنت آنجلو درست در شمال ناپل، بلافاصله دستور داد تا اقداماتی برای دفع تهاجم دشمن انجام شود و به زیردستان خود دستور داد تا "تمام نیروها را در سالرنو متمرکز کنند" و متفقین را به سمت دریا برانند. در اواسط بعد از ظهر، تانک ها،توپهای خودکششی لشکر 16 پانزر به سمت موقعیت ایالات متحده در کرانه شمالی رودخانه Seleحرکت کردند، در حالی که لشکر 29 پانزرگرنادیر به سمت موقعیت ایالات متحده در جنوب رودخانه Calore پیشروی می کردند. نارنجک‌زنان پانزر با سرود «لیلی مارلین» و شلیک شراره‌ها و آتش‌بازی‌ها به سمت آسمان، از پشت خودروها رژه می‌رفتند تا دشمن را فریب دهند و تصور کنند که نیروی عظیمی در حال انجام ضدحمله است. دو لشکر زرهی آلمان امیدوار بودند که در یک حرکت گیره ای هنگ ها را در جناح چپ آمریکایی بگیرند و آنها را نابود کنند. هنگامی که این کار انجام شد، ویتینگهوف می‌توانست به فرمانده مافوق خود، فیلد مارشال آلبرت کسلرینگ، اطلاع دهد که آلمانی‌ها در آستانه یک پیروزی بزرگ هستند. چرا متفقین در سال 1943 به جنوب ایتالیا حمله کردند؟ لشکرکشی به ایتالیا در سپتامبر 1943 اولین تهاجم سنگین به سرزمین اصلی اروپا بود. اگر از افراد معمولی بپرسید که متفقین در طول جنگ جهانی دوم چه زمانی به اروپا رسیدند، احتمالاً می‌گویند D-DAYبا این حال، در واقعیت، تقریباً یک سال قبل از D-Day، نیروهای مشترک المنافع بریتانیا و نیروهای متفقین آمریکایی در سال 1943 در نوک پای ایتالیا فرود آمدند جایی که راه اصلی برای پیشروی واقعی به سمت رم بود.لشکرکشی ایتالیایی پس از پایان کارزار در شمال آفریقا در ماه مه 1943 با تسلیم Afrika Korps آغاز شد. متفقین در یالتا در مورد لزوم گشودن جبهه دوم در جنگ برای کاهش فشار در جبهه شرقی بحث کرده بودند. با این حال، متفقین در آن زمان در موقعیتی نبودند که بتوانند راه ورود مناسبی در فرانسه داشته باشند. باور آمریکایی ها این بود که تنها راه برای شکست رژیم نازی فرود آمدن در فرانسه، رفتن به پاریس، تصرف پاریس، پیشروی به سمت بلژیک، تصرف بلژیک و سپس تصرف هلند است – در این مرحله است که متفقین مسیری به سمت آلمان نازی خواهند داشت. اما در تابستان 1943 این امکان پذیر نبود. بنابراین تصمیم این بود که از در پشتی وارد شوند، ایده ای که وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا به آن اعتقاد داشت. چرچیل ایتالیا را "زیر شکم نرم رایش سوم" نامید.که در واقع ایتالیا برای او و دیگران نیز همین بود. مسیر از طریق سیسیل برنامه ای برای حمله از طریق ایتالیا در جبهه دوم وجود داشت، از طریق ایتالیا و اتریش به سمت بالا حرکت می کرد و از این طریق وارد آلمان می شد . و به نظر آسان می آمد. اما در پایان جلسات، کهنه‌سربازان آن را «روده سخت قدیمی اروپا» نامیدند. اگرچه متفقین تصمیم گرفته بودند که از شمال آفریقا به ایتالیا حمله کنند، اما امکان انجام مستقیم آن وجود نداشت. حمل و نقل کافی یا هواپیمای کافی برای پوشش یک حمله وجود نداشت. در عوض، قرار بود یک عملیات دو مرحله ای باشد. متفقین از دریای مدیترانه عبور می کردند، جزیره سیسیل را تصرف می کردند و از آن به عنوان ایستگاهی برای رفتن به سرزمین اصلی ایتالیا استفاده می کردند. فرود در سیسیل در ژوئیه 1943 با ورود نیروهای بریتانیا و کشورهای مشترک المنافع به یک طرف جزیره و فرود آمریکایی ها در طرف دیگر انجام شد. نبردهای سختی در جزیره سیسیل در حومه شهر رخ داد. آغاز رقابت بین فیلد مارشال بریتانیا برنارد مونتگومری و ژنرال سپهبد آمریکایی جورج اس. متفقین در حالی سیسیل را تصرف کردند، که آن موفقیت کاملی که انتظارش را داشتند نبود، و نبرد برای بقیه ایتالیا هنوز در راه بود. عملیات Avalanche(بهمن): تهاجم متفقین به سالرنو عملیات بهمن ، نام رمز فرود سالرنو که قرار بود توسط ارتش پنجم سپهبد مارک کلارک انجام شود، در ساعات اولیه 9 سپتامبر آغاز شد، زمانی که عناصر سه لشکر متفقین، (دو لشگر انگلیسی و یک لشگر آمریکایی)، شروع به فرود در سواحل جنوب بندر کوچک سالرنو کردند. دو مؤلفه اصلی ارتش پنجم کلارک عبارت بودند از سپاه ایکس بریتانیا به رهبری سپهبد ریچارد مک کری و سپاه ششم ایالات متحده به فرماندهی سرلشکر ارنست جی داولی. سپاه X بریتانیا از لشکرهای 46 و 56 پیاده نظام تشکیل شده بود که در پنج مایلی شمال سله فرود آمدند. سپاه ششم ایالات متحده در ابتدا فقط از لشکر 36 پیاده نظام ایالات متحده تشکیل شده بود که در Paestum در جنوب Sele فرود آمد. قرار شد بخشی از لشکر 45 پیاده نظام ایالات متحده فوراً آن را تقویت کند. در سمت چپ بریتانیا، تکاوران ایالات متحده و کماندوهای بریتانیا در شبه جزیره سورنتو فرود آمدند تا مانع از تقویت منطقه نبرد آلمانی ها از جهت ناپل شوند. چالشی که آلمانی ها در سالرنو در روز اول تهاجم با آن مواجه بودند، نحوه مقابله با نیروی آبی خاکی اولیه متفقین متشکل از 54000 پیاده نظام بود که توسط تعداد زیادی توپخانه و چندین گردان تانک و ناوشکن های و توپهای خودکششی پشتیبانی می شد. ناوگان متفقین متشکل از 627 نیرو و ترابری تدارکات و کشتی های جنگی بود. نیروی دریایی ایالات متحده و کشتی‌های جنگی نیروی دریایی سلطنتی این ظرفیت را داشتند که آتشباری گسترده و ویرانگر دریایی را برای پشتیبانی از ساحل دریا به ساحل برسانند. توپ ضد تانک 75 میلی متری استتار شده آلمانی متفقین تقریباً 1000 بمب افکن متوسط و سنگین و همچنین 1400 جنگنده داشتند که از پایگاه های سیسیل پرواز می کردند. علاوه بر این، یک کریر هواپیما برسبک و چهار ناو کوچک اسکورت بریتانیایی که مجموعاً 120 هواپیما را در اختیار داشتند، برای پشتیبانی از ناوگان متفقین و نیروی تهاجمی حضور داشتند. متفقین در سال 1943 به دلایل استراتژیک حمله به ایتالیا را انتخاب کردند. اولاً، یک تهاجم به احتمال زیاد آن کشور تضعیف شده را از جنگ خارج خواهد کرد. دوم، این اقدام با وادار کردن آلمان به اعزام مجدد تعداد زیادی از نیروها از خطوط مقدم در روسیه برای جایگزینی واحدهای ایتالیایی که در منطقه بالکان مستقر بودند، تا حدودی فشار را از روی اتحاد جماهیر شوروی برداشت. سوم، نیاز به بکارگیری فعال نیروهای عظیم هوایی، زمینی و دریایی متفقین بود که قبلاً در دریای مدیترانه مستقر شده بودند. متفقین سالرنو را به عنوان محل تهاجم خود در سرزمین اصلی ایتالیا انتخاب کردند، زیرا از طریق دریا به ساحلی به طول 20 مایل در پنج مایلی جنوب شهر دسترسی داشت. فقدان سوله ها و شیب خوب زیر آب به کشتی ها اجازه می داد به خشکی نزدیک شوند. نوار باریکی از ماسه بین آب و تپه‌ها و خروجی‌های ساحلی متعدد که به بزرگراه اصلی ساحلی منتهی می‌شد، که از آگروپولی شمال از طریق سالرنو به ناپل و در نهایت به رم منتهی می‌شد، عملیات ساحلی را تسهیل می‌کرد. بندر سالرنو و بندر کوچک آمالفی در نزدیکی آن برای دریافت تجهیزات مفید بودند. پدافند ساحلی در این منطقه،چیز خاصی نداشت. علاوه بر این، سالرنو در فاصله قابل توجهی از بندر ناپل قرار داشت، که متفقین به عنوان انبار تدارکات برای حفظ عملیات جنگی در ایتالیا به آن نیاز داشتند. اما استفاده از سالرنو به عنوان نقطه ورود به ایتالیا دارای معایب جدی بود. فاصله سالرنو از نوک چکمه ایتالیایی مانع از حمایت متقابل دو نیروی متفقین شد: ارتش پنجم تحت فرماندهی کلارک که از طریق آب به سالرنو حمله کرد و ارتش هشتم بریتانیایی 240000 نفری ژنرال برنارد ال. مونتگومری که در 3 سپتامبر به سمت شمال غربی ایتالیا و سیاچیا حرکت کردند. رودخانه سله که در 17 مایلی جنوب سالرنو به خلیج سالرنو می ریخت و دشت ساحلی را تقسیم و نیروهای متفقین را از هم جدا می کرد. دشت ساحلی مسطح، کم ارتفاع و با خندق های آبی فراوان، کانال های زهکشی و حصارها و دیوارها به دو نیم تقسیم شده بود. سواحل عمودی شیب دار سل و شاخه اصلی آن، رودخانه کالور به موازات سله مانور و ارتباط بین نیروهای مک کری در شمال رودخانه و نیروهای داولی در جنوب رودخانه را مختل می کرد. دشت ساحلی هموار توسط کوه ها در فاصله 10 مایلی از سواحل احاطه شده بود. وجود کوه های بسیار نزدیک به خط ساحلی، به مهاجمان دید مناسب،و توان آتش و حمله به دشمن از زمین های بالاتر قرار می داد. خط الرأس اصلی این منطقه، که چشمه صخره ای شبه جزیره سورنتو بود، دسترسی به ناپل را به جز دو دره باریک که خط الراس را سوراخ می کردند، مسدود کرد. در مجموع، چشم انداز موفقیت عملیات بهمن تیره و تار بود. متفقین باید نه تنها با مضرات زمین بلکه با دشمنی که مصمم بود تمام تلاش خود را برای عقب راندن مجدد نیروی مهاجم به دریا انجام دهد، مبارزه کنند. مدافعان کهنه کار آلمان در انتظار حمله متفقین هستند در حالی که آلمانیها منتظر بودند تا متفقین حمله خود را به سرزمین اصلی ایتالیا انجام دهند، فرماندهی عالی آلمان و فرماندهان آلمانی در ایتالیا درباره بهترین استراتژی برای ایتالیا بحث می کردند. از یک طرف، فرماندهی عالی آلمان از رها کردن تمام ایتالیا حمایت کرد. از طرف دیگر، کسلرینگ، فرمانده تمام نیروهای آلمانی در جنوب ایتالیا، برای دفاع از ایتالیا در جنوب رم استدلال کرد. کسلرینگ در آن زمان به شدت با ادامه خلع سلاح ارتش ایتالیا پس از تسلیم آن به متفقین در 7 سپتامبر درگیر بود. 15000 سرباز متعلق به لشکر 16 پانزر از سپاه چهاردهم پانزر ژنرال هرمان بالک در مقابل متفقین در سراسر جبهه تهاجم قرار داشتند. لشکر 16 پانزر که توسط ژنرال سرلشکر رودولف سیکنیوس رهبری می شد، سال قبل در استالینگراد تا حدی تخریب شده بود، اما آلمانی ها این واحد را حول 3400 سرباز کهنه کار از لشکر اصلی بازسازی کردند. برخلاف دستور ویتینگهوف، بالک مستقیماً به سالرنو نقل مکان نکرد. در عوض، او در 10 مایلی شمال بندر توقف کرد. در نتیجه، لشکر 16 پانزر به تنهایی در 9 سپتامبر جنگید و تمام حمله نیروی تهاجمی را جذب کرد. برنامه ریزان متفقین، سپاه X بریتانیا را مأمور کردند تا حمله اصلی را به سالرنو انجام دهند. برای حمایت از آن، متفقین تکاورهای ایالات متحده و کماندوهای بریتانیا را در جناح چپ و سپاه ششم ایالات متحده را در جناح راست آن ورود کردند. سیکنیوس و افرادش که ساعاتی قبل منطقه مسئولیت خود را به دست گرفته بودند، از زمان محدود خود برای آماده شدن برای دفاع از خط ساحلی نهایت استفاده را برده بودند. آنها بین سالرنو از جنوب تا آگروپولی، توپخانه و خمپاره را در یک نیم دایره قرار دادند که کل خط ساحلی را پوشش می داد. دیده بانهای های توپخانه در ارتفاعات اطراف محل تهاجم قرار گرفتند و به آلمانی ها این امکان را دادند که به خلیج، سواحل و دشت شلیک کنند. برای دفاع مستقیم از سواحل، آلمانی‌ها از 105 تانک و 36 توپ لشکر در گروه‌های کوچک، که گاه توسط یک جوخه پیاده نظام پشتیبانی می‌شد، برای انجام حملات و حفظ تعادل دشمن و در نتیجه کند کردن پیشرفت او در داخل استفاده کردند. علاوه بر این، آلمانی ها مین های تلر ضد نفر را به طور تصادفی در فاصله 15 متری از لبه آب در کمربندی به وسعت 100 متر در داخل زمین قرار دادند. هشت نقطه مستحکم شامل مسلسل، پیاده نظام، توپخانه و توپهای ضد تانک که در جلو و عقب با سیم خاردار محافظت می شدند، برای پوشش نقاط فرود احتمالی مستقر شدند. در چند روز اول تهاجم، نیروهای زمینی آلمان از حمایت برادران خود در لوفت وافه برخوردار بودند که بیش از 450 سورتی پرواز را علیه متفقین در سواحل انجام دادند. نبرد برای سالرنو: نبرد رفت و برگشت در پایان روز اول عملیات بهمن، پیشروی انجام شده توسط متفقین بسیار کمتر از انتظارات بود. اگرچه متفقین امیدوار بودند که تا پایان روز اول عمق ساحل به 4000 متر برسد، اما در بیشتر جاها عمق آن تنها 400 متر بود. برنامه ریزان فکر می کردند تا پایان روز اول به خط ساحلی که در سالرنو، باتیپاگلیا، ابولی و پونته سل می گذرد، می رسند. قرار بود سپاه Xبریتانیا به سپاه ششم ایالات متحده ملحق شود و خط نبرد از طریق کوه‌های فراتر از آلتاویلا و آلبانلا ادامه یابد تا مونت سوپرانو و مونت سوتانه را در بر بگیرد. این خط به مهاجمان فضای کافی برای مانور در سواحل می داد و مواضع فرماندهی را در کل ساحل فراهم می کرد، بنابراین به متفقین پایگاهی محکم برای پیشروی در ناپل می داد. با این حال، با توجه به تلاش‌های مدافعان آلمانی، خط واقعی متفقین پس از تاریک شدن هوا در 9 سپتامبر در سه مایلی جنوب شرقی سالرنو، حدود دو مایلی در داخل کشور، و به سمت ساحل چهار مایلی کمتر از دهانه رودخانه سله حرکت کرد. سپاه ششم از ساحل حرکت کرده بود و شهر کاپاسیو را تصرف کرده بود و واحدی از لشکر 36 در آستانه تصرف مونته سوتان بود. با این حال، در جناح راست سپاه، منطقه فرود همچنان زیر آتش بود و سربازان آمریکایی در آنجا به دام افتاده بودند. علاوه بر این، سه مورد از مطلوب ترین اهداف روز اول، فرودگاه Montecorvino، بندر سالرنو، و Battipaglia، از آلمان ها گرفته نشد. کسلرینگ در 10 سپتامبر تصمیم ویتینگهوف برای نبرد در سالرنو را با هدایت لشکر 15 پانزرگرنادیر ژنرال ابرهارد رودت و لشکر لوفت وافه پانزر ژنرال پل کنراث هرمان گورینگ، هر دو از سپاه پانزر چهاردهم، برای حرکت به سمت سالرنو تایید کرد. فیلد مارشال همچنین لشکر 3 پانزرگرنادیر ژنرال لوتنان فریتز-هوبرت گراسر را برای حرکت به سمت جنوب از رم به سالرنو آزاد کرد. در همان زمان، لشکر 26 پانزر ژنرال اسمیلو فریهر فون لوتویتز و لشکر 29 پانزرگرنادیر ژنرال سرلشگر والتر فرایز، که هر دو به سپاه پانزر ژنرال تراوگوت هر تعلق داشتند، پس از جدا شدن از جبهه شمالی ارتش هشتم به سمت جبهه سالنو حرکت کردند. ویتینگهوف لشکر 16 پانزر را از بخش آمریکایی به بخش بریتانیایی میدان نبرد منتقل کرد. او امیدوار بود که ورود پیش‌بینی‌شده لشکر 29 پانزرگرنادیر به آن واحد اجازه دهد تا سپاه ششم ایالات متحده را مشغول نگه دارد در حالی که سپاه چهاردهم به سپاه X بریتانیا حمله می‌کرد. در روز دوم عملیات بهمن، آلمانی‌ها موفق شدند بخش عمده‌ای از نیروهای خود را در منطقه بر علیه انگلیسی‌ها متمرکز کنند و به این ترتیب مستقیم‌ترین مسیر به سمت ناپل را مسدود کردند. سپاه X در اوایل 10 سپتامبر، شناسایی هایی را علیه این موقعیت‌های دشمن جدید انجام داد. به دلیل تمرکز شدید آتش توپخانه دشمن که به طور ماهرانه از کوه ها به سمت جبهه بریتانیا هدایت می‌شد و ضدحمله‌های قوی آلمان، پیشرفت ناچیز بود. لشکر 56 مقابل باتیپاگلیا سنگین ترین خسارات را دریافت کرد. پس از نفوذ به داخل شهر، سربازان آن ابتدا مورد اصابت گلوله های توپخانه قرار گرفتند و سپس توسط تانک ها و پیاده نظام لشکر 16 پانزر بیرون رانده شدند. یک حمله دیگر تانک آلمانی بین فرودگاه باتیپاگلیا و مونتکوروینو، در کارخانه تنباکو، عناصر تیپ گارد 201 لشکر 56 را به سمت ساحل راند. لندینگ کرافتهای متفقین در اولین روز نبرد در سمت چپ منتهی الیه سپاه ششم در بخش آمریکایی، تیم رزمی هنگ 179 لشکر 45 با پیشروی به سمت رودخانه کالور تلفات زیادی متحمل شد اما توانست پل ویران شده در پونت سل را ایمن کند. در جناح راست آمریکایی،به سمت تپه 424 پیشروی کردند و شهر Altavilla را تصرف کردند. ضد حمله 25 تانک آلمانی با کمک توپ های دریایی و توپخانه های میدانی دفع شد.آتشباری گسترده نیروی دریایی متفقین در حمایت از پیشروی، دفاع و عقب نشینی واحدهای رزم زمینی بریتانیا و آمریکا در برابر ضدحملات بی امان آلمانی حیاتی بود. روز بعد یعنی11سپتامبر در بخش آمریکایی، نبرد در اطراف پونته سل بی‌امان بود، زیرا زرهی آلمانی، آمریکایی‌ها را مجبور کرد تا در نزدیکی پل، که آمریکایی‌ها آن را تعمیر کرده بودند، تسلیم شوند. در همان روز، گردان142 RCT توسط حملات دشمن به سمت Altavilla متوقف شد. در جبهه لشگر بریتانیا شدیدترین نبرد شامل نبرد Battipaglia و کارخانه تنباکو بود. تیپ گارد 201 ژنرال جولیان گاسکوئین به داخل شهر نفوذ کرد، آنها توسط یک پاتک سنگین تانک آلمانی به بیرون رانده شدند. تلاش دیگری برای تصرف کارخانه تنباکو توسط پانزرهای آلمانی با تعداد زیادی کشته و اسیر انگلیسی ها سرکوب شد. تا پایان روز، بریتانیایی ها فقط یک پا را در Battipaglia داشتند. در شمال ساحل، کماندوها و تکاوران روز را تحت فشار فزاینده ای سپری کردند، زیرا نیروهای تقویتی کسلرینگ دفاع از پاس های منتهی به ناپل را سخت تر کردند. در پایان روز سوم، متفقین جای پای خود را گسترش دادند و بندر سالرنو را اشغال کردند. اما تأسیسات بندری آنقدر آسیب دید که متفقین نمی توانستند از آن استفاده کنند. در منطقه آمریکا، خط ساحلی 10 مایلی به داخل زمین کشیده شده بود، در حالی که جای پای بریتانیا تنها یک مایل عمق داشت. کلارک نسبت به احتمال اینکه نیروهایش به زودی بتوانند آلمان ها را از شبه جزیره سورنتو پاکسازی کنند، خوش بین بود. پس از انجام این کار، آنها می توانند مستقیماً به سمت ناپل پیشروی کنند. در 12 سپتامبر، آلمانی‌ها حملات شدیدی را در امتداد کل ساحل انجام دادند، زیرا نیروهای کمکی،" هر چند به تدریج"، از شمال و جنوب ایتالیا همچنان وارد می‌شدند. در انتهای جنوبی ساحل، حملات به سمت چپ سپاه ششم آمریکا توسط عناصر لشکر 16 پانزر و 29 پانزرگرنادیر انجام شد. در منطقه اطراف Montecorvino، آلمانی ها حملات هماهنگی را به سپاه X بریتانیا انجام دادند. در تمام بخش‌ها، متفقین برای دفع این حملات به مشکل خوردند و در بسیاری از موارد مجبور به عقب‌نشینی شدند. لشکر 45 که در دو ستون به سمت پونته سل حرکت کرده بود با محاصره دشمن تهدید شد. برای جلوگیری از این امر، کلارک لشکر را که به بخش بریتانیا رفته بود، به منطقه Sele انتقال داد تا از جناح لشکر اصلی خود هنگام پیشروی به سمت شمال محافظت کند. این هنگ پس از عبور آلمانی ها از سله و اشغال آن دو مکان، از ارتفاعات اطراف پرسانو و کارخانه تنباکو مورد اصابت آتش تانک و مسلسل آلمانی قرار گرفت. آتش شدید دشمن هفت تانک را منهدم کرد بدتر از آن، زمینی که آلمانی‌ها در دست داشتند، یک گوه تهدیدآمیز بین ساحل‌های بریتانیا و آمریکا ایجاد کرد. آلمانی‌ها به دلیل آموزش و سلاح‌های فوق‌العاده‌شان در دفاع برتر بودند. درگیری در اطراف پرسانو و کارخانه تنباکو در طول روز به این طرف و آن طرف می چرخید. یک حمله زمینی توسط لشکر 45، که با آتش دریایی از رزمناو یو اس اس فیلادلفیا پشتیبانی می شد، در نهایت آلمان ها را از آن دو مکان حیاتی پاکسازی کرد. در بعد از ظهر یک گردان آلتاویلا و تپه 424 را پس از کوبیدن آتش توپخانه و حمله عناصر هنگ پانزرگرنادیر 15 از دست داد. در Battipaglia، لشکر 56 از بخش کوچکی از شهر که در اختیار داشت رانده شد و 3000 متر به سمت جنوب غربی عقب نشینی کرد تا یک خط دفاعی جدید تشکیل دهد. کلارک صبح زود به ساحل آمده بود و مقر فرماندهی خود را در ناحیه سپاه ششم مستقر کرده بود. در حالی که او در میدان نبرد گشت می‌زد و موقعیت را می‌دید، بعدها گفت که احساس می‌کرد به بن بست رسیده و در خطر رانده شدن به دریا قرار دارد. به همین دلیل، کلارک به فکر انتقال سپاه ششم ایالات متحده به شمال به منطقه سپاه X بریتانیا افتاد. او در نهایت این ایده را رد کرد. در واقع، تلاش برای استقرار مجدد عمده نیروهای خود در مواجهه با حریف دعوت به فاجعه بود. کلارک تصمیم گرفت که اگر آلمانی‌ها می‌خواهند ارتش پنجم متفقین را از ساحل بیرون برانند، باید این کار را گام به گام انجام دهند. روز بعد به نظر می رسید که آلمانی ها دقیقاً این کار را می کنند. دوشنبه سیاه در اواسط صبح روز 13 سپتامبر، ویتینگهوف یک اقدام جسورانه را انتخاب کرده بود. او از شکاف بین بخش‌های آمریکایی و بریتانیایی آگاه بود اما به اشتباه به این نتیجه رسید که متفقین عمداً خود را به دو بخش تقسیم کرده‌اند تا برای تخلیه ساحل آماده شوند. پس از رسیدن به آن نتیجه اشتباه، ویتینگهوف به شواهد دیگری نگاه کرد، و آن را برای حمایت از نظریه خود پذیرفت. او معتقد بود که کشتی‌های دیگری برای کمک به تخلیه به خلیج سالرنو رسیده‌اند. او همچنین معتقد بود که پرده‌های دود متفقین در اطراف باتیپاگلیا در جناح راست بریتانیا برای پوشش عقب‌نشینی بریتانیا در نظر گرفته شده بود. ویتینگهوف با احساس پیروزی، نه تنها می خواست متفقین را از ساحل خود بیرون کند، بلکه از فرار آنها نیز جلوگیری کند. کسلرینگ طرح حمله او را تایید کرد. کسلرینگ گفت: «متجاوزان در منطقه ناپل-سالرنو و جنوب باید به طور کامل نابود شوند و علاوه بر آن به دریا رانده شوند. ارتش هشتم بریتانیا هنوز چند روز از پیوستن به ارتش پنجم در سالرنو فاصله داشت. اقدامات ماهرانه به تعویق انداختن گاردهای عقب آلمان، تخریب جاده ها و پل ها در مسیر نیروی مونتگومری، و کمبود تجهیزات پل زدن ارتش هشتم، پیشروی آن را به سمت شمال کند کرده بود. در 12 سپتامبر، ارتش هشتم هنوز 80 مایلی از سالرنو فاصله داشت. تا 16 سپتامبر نتوانست با ارتش پنجم ارتباط برقرار کند. از دیدگاه آمریکا، تلاش‌های آلمان در 13 سپتامبر، که پس از آن به دوشنبه سیاه معروف شد، در ابتدا یک حمله هماهنگ بود تا افزایش شدید مقاومت. نمونه ای از این حمله توسط لشکر 36 پیاده نظام ایالات متحده علیه آلتاویلا و تپه 424 در نزدیکی آن بود. هر دو حمله با مقاومت شدید روبرو شدند. شکست در Altavilla تحت الشعاع فاجعه ای نزدیک در راهرو Sele-Calore قرار گرفت. گردان دوم از 143 RCT، خط دفاعی را در دو مایلی شمال شرقی Persano و سه مایلی از Altavilla ایجاد کرد، در حالی که گردان RCT 157 دو مایلی عقب بود و گذرگاه Persano از Sele را از کرانه شمالی آن پوشش می داد. در نتیجه هر دو جناح گردان دوم روی در هوا بودند و شکاف Sele-Calore بی دفاع بود. در همین حال، ویتینگهوف، بیش از هر زمان دیگری بر این باور بود که متفقین در حال آماده شدن برای عقب نشینی هستند. در ساعت 2:30 بعد از ظهر او به سپاه چهاردهم خود دستور داد تا تمام نیروهای موجود را برای حمله به جنوب ابولی جمع آوری کند تا عقب نشینی احتمالی دشمن را مختل کند. ضد حمله آلمان در 13 سپتامبر از روزنه باریک بین مناطق بریتانیا و آمریکا استفاده کرد. درگیری شدید در کارخانه تنباکو در نزدیکی Persano رخ داد، زیرا آلمانی ها به دنبال ایجاد شکاف بین دو سپاه بودند. یک ساعت بعد، 20 پانزر آلمانی، یک جوخه پیاده نظام، و چند توپخانه کششی ابولی را ترک کردند و به سمت کارخانه تنباکو در شمال سله که در اختیار گردان 1بود، حرکت کردند. هنگامی که گلوله ها به موضع آمریکایی ها اصابت کردند، شش تانک آلمانی به سمت چپ گردان حمله کردند و 15 تانک دیگر به سمت راست گردان حمله کردند. اگرچه آمریکایی ها توپخانه و اسلحه های ضد تانک را به سمت آلمانی ها شلیک کردند، اما آلمانی ها گردان اول را شکست دادند. آلمانی ها به پیشروی خود ادامه دادند و گذرگاه پرسانو و کارخانه تنباکو را تصرف کردند. آلمانی ها پس از کشف گذرگاه سله، وارد راهروی Sele-Calore شدند و به عقب سمت چپ گردان دوم، ضربه زدند. در همین حین، زره پوشهای آلمانی بیشتری به سمت پونته سل پیشروی کردند و جناح راست گردان را قطع کردند. آلمانی ها که به سختی مانع دفاع ضعیف پیاده نظام آمریکایی و آتش توپخانه سبک آمریکایی شده بودند، گردان دوم را با 500 نفر اسیرکردند. در ساعت 5 بعد از ظهر، آلمانی ها کنترل بی چون و چرای راهرو را در دست داشتند. آنها توپخانه را در نزدیکی Persano قرار دادند و 15 تانک را به سمت محل اتصال رودخانه های Sele و Calore فرستادند. در عرض یک ساعت تانک ها و نیروهای پیاده آلمانی در ساحل شمالی کالور ایستادند. تنها آمریکایی های بین آلمانی ها و دریا، گردان های توپخانه میدانی 158 و 189 لشکر 45 پیاده نظام بودند. و تنها 200 متر پشت سر آنها پست فرماندهی ارتش پنجم قرار داشت. با مشاهده دشمن در ساحل شمالی رودخانه، مدافعان آمریکایی که در یک شیب ملایم مشرف به راهرو قرار داشتند، در محدوده نقطه خالی آتش گشودند. کلارک که وضعیت را بسیار بحرانی می‌دانست و متوجه می‌شد که نیروهای آمریکایی ممکن است شکست سختی را در منطقه متحمل شوند، ترتیبی داد که سربازان خود را با قایق به بخش بریتانیا بفرستد. مدت کوتاهی پس از نفوذ آلمانی ها به شکاف Sele-Calore، کلارک از داولی تماس گرفت و از او پرسید که قصد دارد در مورد وضعیت چه کاری انجام دهد. کلارک گفت: هیچی. "من هیچ ذخیره ای ندارم. تنها چیزی که دارم یک دعا است." در بخش لشگر ایکس بریتانیا واحدها بیش از حد توسعه یافتند. هرمان گورینگ لشگر پانزر کنراث در نزدیکی ویتری تهدید کرد که ارتباطات بین سپاه X و رنجرز در شمال را قطع خواهد کرد. اما مخمصه سپاه ششم در جنوب سل، مخاطره آمیزتر بود. کلارک در ساعت 7:30 بعدازظهر با فرماندهان ارشد خود جلسه ای تشکیل داد و اعلام کرد که برنامه هایی برای تخلیه ساحل آمریکایی در حال انجام است. در حالی که آمریکایی‌ها در مورد بحران پیش رو بحث می‌کردند، ویتینگهوف موفقیت‌های سربازانش را به کسلرینگ اطلاع داد. ویتینگهوف نوشت: «پس از یک نبرد دفاعی چهار روزه، مقاومت دشمن [در حال فروپاشی] است». نبردهای سنگین هنوز در نزدیکی سالرنو و آلتاویلا در جریان است. مانور در حال انجام است تا دشمن را از Paestum عقب نشینی کند." سی دقیقه بعد، هر به ویتینگهوف گفت که شک دارد جبهه متفقین در حال فروپاشی است. هر خاطرنشان کرد که مقاومت دشمن در حال تشدید است و تانک های آمریکایی در حال مقابله با حملات آلمان هستند. ویتینگهوف از باور کردن اخبار امتناع کرد. او از رهبران سپاه خود خواست تا این حمله را تحت فشار قرار دهند. در همین حال، بالک نیز نسبت به شکست قریب الوقوع متفقین شک داشت. ارتش پنجم تا شب در 13 سپتامبر در آستانه شکست قرار گرفت. این عمدتاً به این دلیل بود که نمی توانست به سرعت آلمان ها که می توانستند از طریق خشکی سریعتر از متفقین از طریق دریا نیروهای کمکی را وارد ساحل کنند، (به دلیل کمبود شدید کشتی های حمل و نقل.) این سوال در آن شب باقی ماند که آیا ارتش پنجم می تواند ساحل را نگه دارد یا خیر. با نزدیک شدن به شب در 13 سپتامبر، در نزدیکی محل تلاقی رودخانه‌های سل و کالور، کمتر از پنج مایلی از خط ساحلی و در فاصله‌ای چند قدمی بزرگراه 18، گردان توپخانه میدانی به همراه تعدادی تانک و ستاد ارتش پنجم، یک ستاد فرماندهی را تشکیل دادند. (حساس ترین بخش جبهه سپاه ششم). آمریکایی ها علیه گروهان تانک های آلمانی و یک گردان پیاده نظام، بیش از 3600 گلوله توپ را در چهار ساعت شلیک کرده بودند. 300 گلوله دیگر توسط گردان 27 توپخانه زرهی تازه وارد شلیک شد. آتش توپخانه همراه با آتش تانک و ناوشکن از پایه راهرو، نفوذ آلمان را متوقف کرد. در حالی که هیچ نیروی کمکی فوری در دسترس نبود، آلمانی ها در شب به سوی پرسانو عقب نشینی کردند. متفقین موقعیت خود را تقویت می کنند برای آمریکایی ها، به دلیل فقدان پیاده نظام مورد نیاز برای مقابله با تهدید دشمن، وضعیت ناامن باقی ماند. گردان 1 در Altavilla تقریباً نابود شد. گردان دوم، مستقر در شکاف Sele-Calore دیگر وجود نداشت. گردان 3 به شدت در Altavilla شکست خورده بودند، در حالی که گردان 157 RCT در کارخانه تنباکو مورد حمله قرار گرفته بود. به دلیل این شرایط، فرماندهان آمریکایی تصمیم گرفتند خط آمریکایی را کوتاه کنند. لشکر 45 با جابجایی بخشهایی از گردانهای 157 و 179 در امتداد Sele، جناح راست خود را تقویت کرد. گردان 1، به مدافعان در پایه راهرو پیوست و محل اتصال سل و کالور را نگه داشت. در مرکز خط ششم سپاه، لشکر 36 دو مایل به سمت نهر لا کوزا عقب‌نشینی کرد، در حالی که گردان 1، 141 RCT خود را در مونت سوپرانو قرار داد و گردان دوم آن هنگ ایستگاهی را در نزدیکی سمت چپ سپاه، بلافاصله در جنوب بزرگراه 18 گرفت. . گردان سوم و یک گروه مهندس از جناح چپ سپاه محافظت می کردند. بقایای گردان های فرسوده که در آلتاویلا جویده شده بودند، یک ذخیره عمومی سپاه را تشکیل می دادند. خط دفاعی جدید به هر قیمتی حفر شد، مین گذاری شد و نگه داشت. به درخواست کلارک، در ساعات اولیه 14 سپتامبر هنگامی که دو گردان از هنگ پیاده نظام چتر باز لشکر 82 هوابرد ایالات متحده، در نزدیکی Paestum رها شدند و سپس به مونت سوپرانو در سمت راست سپاه ششم منتقل شدند، کمک فوری به ساحل آمریکایی فرستاده شد. آلمانی ها نیز در شب 13-14 سپتامبر مواضع خود را تعدیل کردند. یک هنگ از لشکر 26 پانزر لوتویتز در آن شب در نزدیکی ابولی وارد شد. از آنجایی که هنگ زرهی آن در نزدیکی رم در حال خدمت بود و یکی از گروه های جنگی آن هنوز پیشرفت ارتش هشتم را به تعویق می انداخت، لشکر 26 پانزر فقط می توانست یک هنگ را به نبرد در سالرنو کمک کند. ویتینگهوف به لوتویتز دستور داد که بخش شمالی منطقه 16 پانزر را تصاحب کند و به سمت سالرنو حمله کند. امید این بود که لشکر 26 پانزر جدید بتواند خطوط بریتانیا را بشکند و با لشگر پانزر هرمان گورینگ، که قرار بود به ویتری و سپس سالرنو حمله کند، تماس برقرار کند. همانطور که این برنامه ها در حال تدوین بود، بالک به فرمانده ارتش خود اطلاع داد که بریتانیایی ها سخت در حال جنگ برای بازپس گیری ارتفاعات غرب سالرنو در نزدیکی ویتری هستند. او استدلال کرد که اگر آلمانی‌ها نتوانند در شکاف Sele-Calore مشکل بیشتری ایجاد کنند، هیچ حمله‌ای در مقیاس بزرگ در نزدیکی ویتری یا بین سالرنو و باتیپاگلیا امکان‌پذیر نخواهد بود. با وجود دیدگاه های بدبینانه اما واقع بینانه تر فرماندهان سپاه خود، رهبر ارتش دهم خواستار حمله سپاه چهاردهم و سپاه LXXششم شد. یک تانک شرمن از کنار یک تانک منهدم شده آلمانی عبور می کند. ورود نیروهای کمکی بریتانیا و آمریکا در 14 سپتامبر به متفقین قدرت بیشتری بخشید و آلمانی ها را وادار کرد تا عقب نشینی به سمت رم را آغاز کنند. فشار آلمان در 14 سپتامبر علیه بریتانیا در ابتدا بر سالرنو متمرکز بود، جایی که لشکر 46، که در تپه‌های اطراف شهر دفاعی مصمم انجام داد. آلمانی‌ها حمله خود را به منطقه Battipaglia منتقل کردند، جایی که لشکر 56 با سرسختی در زمین باز در مقابل دیدگان مخالفان خود جنگید. کمک های مؤثری در قالب آتشباری دریایی و بمباران هوایی دریافت کرد که آلمانی ها را در امتداد جاده باتیپاگلیا-ابولی کوبید. در پایان روز، مک کری گزارش داد: «هیچ چیز جالبی برای گزارش در طول روز نیست. در بخش آمریکایی در 14 سپتامبر، آلمان ها با هشت تانک و یک گردان پیاده نظام از لشکر 16 پانزر و 29 پانزرگرنادیر در ساعت 8 صبح حمله کردند. مهاجمان با حرکت از کارخانه تنباکو با گردان های 2 و 3 که به تازگی در صف قرار گرفته بودند، برخورد کردند. تانک‌ها و توپخانه‌های آمریکایی که پشت سر هم کار می‌کردند، جناح‌های آلمانی را کوبیدند. هواپیماهای آمریکایی و آتشباری نیروی دریایی نیز آلمانی ها را در هنگام پیشروی آزار دادند. پس از نابودی تمام تانک های آلمانی، پانزرگرنادیرها عقب نشینی کردند. در اواسط صبح، نزدیک به رودخانه، گروهان پیاده نظام و شش تانک به سمت گردان یکم، 157 RCT و گردان 3، 179 RCT پیشروی کردند. آتش موثر دریایی، آلمانی ها را به عقب راند. آلمانی ها دو حمله دیگر را علیه عناصر لشکر 45 انجام دادند، اما هر دو نتوانستند آمریکایی ها را تکان دهند. حملات آلمان علیه لشکر 36 نیز به همین سرنوشت دچار شد. هنگامی که یک گروه از پیاده نظام آلمانی با پشتیبانی تانک ها سعی کرد از رودخانه Calore عبور کند، آتش توپخانه ایالات متحده آنها را تکه تکه کرد. در بقیه روز، رگبارهای توپخانه سنگین زمینی و دریایی، آلمانی ها را دور نگه داشت. تا شب در 14 سپتامبر، سپاه ششم به طور محکم بر موقعیت خود مسلط بود. در مجموع، آمریکایی ها 30 خودروی زرهی دشمن را منهدم کرده بودند. در غروب 14 سپتامبر، موقعیت متفقین در سالرنو بسیار بهبود یافته بود. درز بین سپاه X و VI در جنوب شرقی Battipaglia با واحدهای خودی دوخته شده بود. به همان اندازه مهم، لشکر 7 زرهی بریتانیا به منطقه X لشگر رسیده بود، و لشکر 180 RCT، 45 به ساحل آمد تا یک نیروی ذخیره را در نزدیکی مونت سوپرانو تشکیل دهد. علاوه بر این، 2100 چترباز از هنگ پیاده نظام 505 چتر باز، لشکر 82 هوابرد در Paestum فرود آمدند. پیاده نظام ایالات متحده پس از بیرون آمدن از ساحل در میدان آسرنو حرکت می کند. آلمانی ها دفاع سرسختانه ای در سالرنو نشان دادند، اما در مقابله با نیروی عظیم متفقین شانسی نداشتند در 14 سپتامبر، ویتینگهوف به آرامی متوجه شد که شانس او برای راندن دشمنش به دریا در حال از دست دادن است. علاوه بر این، کسلرینگ به او گفت که صرف نظر از اینکه ارتش دهم حریف خود را شکست دهد، باید به تدریج به سمت رم عقب نشینی کند. با این وجود، ویتینگهوف همچنان آزاد بود تا یک بار دیگر برای بیرون راندن متفقین از سالرنو تلاش کند. پس از اینکه یک فرصت دیگر برای شکست دادن ارتش پنجم به وی داده شد، ویتینگهوف تصمیم گرفت از لشکر 26 پانزر در حمله به شمال غربی از باتیپاگلیا به سالرنو استفاده کند در حالی که لشگر پانزر هرمان گورینگ از ویتری به سالرنو پیشروی کرد. به دلیل این دستورات جدید، بار عمده حملات آلمان در 15 سپتامبر بر دوش لشکر 46 بریتانیا افتاد. اینها به شدت روزهای قبل نبود، اما بریتانیایی ها در مواقعی تحت فشار بودند. دو گردان از لشکر 26 پانزر 90 کشته و زخمی را برای پیشروی 200 متری از دست دادند. لشکر 3 پانزر گرنادیر تماس نزدیک خود را حفظ کرد در حالی که لشکر 16 پانزر دستور داده شد تا حمله را در آن شب ادامه دهد. هنگ 9 پانزرگرنادیر حمله خود را در منطقه باتیپاگلیا علیه واحدهای لشکر 56 آغاز کرد. بریتانیایی ها و آلمانی ها تن به تن در اطراف خط بریتانیا جنگیدند، اما قدرت دفاعی بریتانیا و قدرت آتش بسیار زیاد متفقین، پانزرگرنادرها را به عقب راند. پس از مشاهده نتایج نبرد شدید، ویتینگهوف در 16 سپتامبر متوجه شد که نمی تواند ارتش پنجم ایالات متحده را شکست دهد. بنابراین او از کسلرینگ خواست تا اجازه عقب نشینی کند. در 17 سپتامبر دستور خروج از منطقه سالرنو بلافاصله صادر شد و واحدهای آلمانی روز بعد شروع به عقب نشینی از مواضع خود کردند. آلمانی ها واحدهای کوچکی را پشت سر گذاشتند تا از تعقیب توسط دشمن جلوگیری کنند. بخش اعظم ارتش دهم آلمان به سمت راست و به سمت رودخانه ولتورنو حرکت کرد و در آنجا سنگر گرفت و منتظر متفقین شد. یک پیروزی ناشیانه برای متفقین در سالرنو نبرد یک هفته‌ای سالرنو در مجموع 2349 کشته، 7366 زخمی و 4100 مفقود برای انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها به همراه داشت. آلمانی ها 840 کشته و 2000 زخمی دادند. تعداد زیادی از تلفات آلمان نتیجه توپخانه میدانی متفقین و تیراندازی دریایی بود. برای متفقین، عملیات بهمن موفقیت آمیز بود،. فرماندهان آلمانی نشان دادند که سربازان آمریکایی به‌طور خاص تفکر تاکتیکی نداشتند و فرصت‌ها را برای بهره‌برداری از نقاط ضعف در موقعیت حریف از دست دادند. اما نیروهای متفقین، دست و پا چلفتی و فاقد ظرافت، در دفاع سرسختانه جنگیدند و از امکانات عظیم توپخانه و هوایی آنها بهره برداری کردند. در مورد آلمانی‌ها، آنها در طول مبارزات سالرنو از هر نظر به خوبی جنگیده بودند. در طول نبردهای اطراف ساحل متفقین، آلمانی ها یک سری حرکات چشمگیر را انجام داده بودند. آنها به سرعت به تهدیدات پاسخ دادند، مانورهای برق آسا را انجام دادند و حملات متمرکز و ضدحمله های به موقع را علیرغم برتری توپخانه و هوایی گسترده دشمن انجام دادند. نبرد اطراف سالرنو در سپتامبر 1943 آغازگر یک نبرد وحشیانه 19 ماهه برای کنترل ایتالیا بود. سرسختی که آلمانی ها نشان دادند با منابع عظیم متفقین قابل مقایسه نبود. با وجود ناهنجاری تاکتیکی نیروهای متفقین درگیر در سالرنو، توانسته بودند خود را در سرزمین اصلی ایتالیا مستقر کنند. نبردهای سخت تری در پیش بود، اما متفقین مصمم بودند که آلمانی ها را شکست دهند، حتی اگر این به معنای بهای سنگین تلفات باشد. منابع:https://warfarehistorynetwork.com/ https://www.historyhit.com/

بسم ا.. در 5 سپتامبر 2024، در میدان تیر آزمایش آبردین و در چارچوب پروژه سامانه مهمات مانوری ارتش ایالات متحده، یک نمونه اولیه از مهمات سوختار شدید/ رسام (HEAB-T) XM1204 که برای توپ بوشمستر XM913 توسعه یافته است ، با موفقیت آزمایش شد. این توپ و مهمات ، پیشتر برای خودروی جنگی پیشرفته پیاده نظام XM30 ارتش ایالات متحده درنظر گرفته شده بود که قرار است جایگزین ام-2 برادلی گردد . این مهمات کالیبر 50 م.م یکی از سه نمونه مهمات کالیبر 50x228 م.م بشمار می رود که به شکل خاص ماموریت ضدنفر را برعهده داشته و برای ازمیان بردن پیاده نظام دشمن در فضای باز و همچنین نیروهای مستقر در ساختمان های بتونی شهری طراحی شده است . پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا..

ویدئو از پروژه ارتقای تانک اصلی میدان نبرد M-60 پاتن به استاندارد تانک سلیمان 1402 تانک سلیمان 1402 که نسخه ارتقاءیافته M60 است، از امکاناتی برخوردار است که در صحنه نبرد می‌تواند نه تنها مقابل موشک‌های ضدزره نظیر جاولین و 9 کی 11 مالیوتکا عملکرد موفقی داشته باشد، بلکه می‌تواند درگیری موثری با تانک‌های آبرامز آمریکایی و دیگر تسلیحات مدرن زرهی داشته باشد.( مورد تایید نمیباشد ) با امکانات و ارتقاهای انجام شده بر روی این تانک آشنا می‌شوید. لینک ویدئو : منبع

در یک تاپیک دیگه این موضوع رو مطرح کردم که چین بزرگترین سهامدار اکثر صنایع نفتی در کشور های عربی منطقه است و تا حد امکان باید از آسیب زدن به منافع یک کشور دوست اجتناب کرد. اما میشود طور دیگری هم نگاه کرد. این کشور در صنایع نظامی عربستان علی الخصوص موشک های بالستیک دوربرد و ... حضور دارد که برای ما تهدید بزرگی است. آن ها می توانستند در صنایع نفت ایران سرمایه گذاری کنند که کشوری دوست برایشان بود اما ترجیح دادند که فشار آمریکا را تحمل نکنند و بروند از مستعمرات غرب در چند کیلومتری آن طرف تر سرمایه گذاری کنند. در اسرائیل سرمایه گذاری عظیمی کرده اند که خودش بحث مفصلی است. اگر این سال ها چین می خواست به ایران کمی کمک کند وضعیت اقتصادی میتوانست بهتر از الان باشد. آن ها برای امنیت و تهدیدات پیش روی ما و حق مالکیت ایران اهمیتی قائل نیستند. مارا گوشه رینگ تنها گذاشتند تا با آمریکا مقابله کنیم. لطف شان خرید نفت است که آن هم با شرط و شروطه ها بود. گسترش و مثبت بودن روابط با چین خوب است اما نه به این شکلی که دست مارا در دفاع همه جانبه و حفظ منافع مان ببندد. هر پاسخ نظامی هم باید مرحله به مرحله باشد و نباید بی گدار به آب زد و کسی را راحت به صف دشمنان اضافه کنیم. چین قوی و دوست ، مانند همین روز ها میتواند در برخی موارد کمک کند اما اینکه ما نگران باشیم که اگر روزی چین ضعیف شود ما در مقابل آمریکا تنها میشویم درست نیست. تمام این سال ها تنها بودیم و آن ها به یکدیگر تا همین چندی پیش می‌گفتند شرکا! قدرت واحدی به اسم چین در صورت غفلت همان قدر میتواند خطر باشد که آمریکا بعنوان ابر قدرت واحد خطر است. بعید می‌دونم هر کدام این ها ایران مستقل و قوی در قلب هارتلند را تحمل کنند.

آب که از سر رد بشه چه یک وجب چه چند وجب. اصولا وقتی ما با آمریکایی درگیر شده باشیم که با تمام قوا بهمون حمله میکنه و کشورهای همسایه ای که اگر جنگنده هم از خاکشون بلند نشه ولی انبوه پهپاد و سوخت رسان و پرنده های ترابری دشمن از آسمونشون و پایگاه هاشون استفاده میکنند و در شریط اضطراری حتی جنگنده ها هم پس دیگه برامون فرقی نمیکنه بین ده تا بی- 2 و 100 تا پنهانکار و ... چهار تا جنگنده عربی هم اضافه بشه یا چین اخم کنه یا نکنه. نبرد دیگه نبرد موجودیتی هست با توجه به خسارات و عواقب بعدش. اگر قراره غرق بشیم دیگه عصبانیت چین و بقه فرقی نداره. میخواستن همت کنند نزارن جنگ بشه ( لااقل با کمک به بازدارندگی ایران از اونجا که حتما حتما حتما بعد اینکه دفتر ایران بسته بشه دونه دونه سراغ باجگیری های عجیب و غریب از کشورهای منطقه به نفع اسقاطیل و همینطور با فراغ بال چین و بقیه هم میره اصولا غرب و در راسش آمریکا )

ویدئو از پهپاد انتحاری جدید ایران با 4000 کیلومتر برد؛ پیش به سوی دیه‌گو گارسیا ! با وجود آنکه تصور می‌شود سلاح‌های ایران به صورت عمده تا 2500 کیلومتر است و باید برای رسیدن به برد بیشتر اصلاحات فنی ایجاد کرد اما ایران شش ماه پیش یعنی پیش از روی کار آمدن دونالد ترامپ در آمریکا، از یک پهپاد انتحاری رونمایی کرد که 4000 کیلومتر برد دارد و حالا توجهات به این پهپاد جلب شده است. پهپاد شاهد 136 بی هم به لحاظ برد و هم از نظر ظاهری، تغییرات شگفت انگیزی نسبت به نسل اول پهپاد موفق شاهد داشته اما مهم ترین ویژگی برد آن است که به صورت کامل پایگاه استراتژیک دیه گو گارسیا که 3800 کیلومتر با مرزهای فاصله دارد را پوشش می‌دهد. تصاویر و جزئیات تازه از این پهپاد را می‌بینید. لینک ویدئو : منبع

هواپیما DC-130 حاصل تغییراتی بر روی هرکولس در آمریکا بود تا بتواند نقش رله هوایی را برای پهپاد ها بازی کند و برد پهپاد ها افزایش پیدا کند. چهار پهپاد مستقیما توسط این هواپیما حمل میشد و ۱۶ پهپاد هم میشد از این طریق بطور همزمان هدایت کرد. در ورژن آمریکایی در هر پرتاب آنقدر به هرکولس و سازه اش فشار می آمد که هواپیما با فاصله زمانی کم وارد دوره اورهال میشدند. خود پهپاد هم در هر بار استفاده باید وارد دوره تعمیرات و بازبینی میشد. در شرایط جنگی برای بازیابی نیاز به بالگرد های سنگین بود و در نتیجه آنقدر هزینه ی این روش بالا بود که آمریکا قیدش را زد.

راه حل ما چی میتونه باشه تا مرحله دوم را خنثی کنیم؟ طبیعتا ما هم باید یک سیاست چند مرحله ای داشته باشیم. فعلا مورد یک را کنار بزاریم، برای مورد دوم طرح آمریکا باید: 1.یک برنامه نظامی معتبر داشته باشیم که دشمن براش مسجل بشه که در صورت حمله هر چند محدود به تاسیسات هسته ای پاسخ حداکثری خواهد بود. ( طبیعا برای ما مرگ و زندگی است. با برگ هسته ای، فشار روزانه تحریم و جنگ هست، اگر این هم نباشه نه تنها فشار تحریم بشتر هم میشه ( برای سایر موارد تا براندازی کامل و تجزیه کشور ) بلکه سایه جنگ و ضربات پی در پی و سوریه شدن کاملا واقعیت خواهد داشت. 2.برنامه بازدارنده امنیتی و منطقه ای در آرایش تهاجمی.

بسم ا... جنگ در اوکراین روز هزارو صدو هجدهم الی هزار وصد و بیست و چهارم بیست وهفتم مارس الی دوم آوریل 2025 جنگ در اوکراین – بیست و هفتم مارس 2025 1- زلنسکی، در 26 مارس تکرار کرد که گفتگوها درباره جزئیات توافق‌های آتش‌بس موقت در مورد حملات به زیرساخت‌های انرژی و عملیات دریایی در دریای سیاه ادامه دارد. 2- روسیه به حمله به زیرساخت‌های حیاتی و غیرنظامی اوکراین تحت پوشش آتش‌بس در حملات زیرساخت‌های انرژی ادامه می‌دهد. ( این مساله برای اوکراین نیز صادق است .م ) اوکراین- لیمان 27 مارس 2025 3- ستاد کل اوکراین گزارش داد که حمله پهپادهای اوکراینی در روزهای 19 تا 20 مارس علیه پایگاه هوایی انگلس روسیه، تعداد زیادی موشک کروز و ذخایر سوخت استراتژیک را منهدم کرد به همین دلیل گزارش شده که روسیه تولید موشک‌های با دقت بالا را در اولویت قرار داده است. این منبع در 27 مارس مدعی شد که حمله هواپیمای بی سرنشین اوکراینی انبار محل نگهداری 96 تیر موشک کروز هواپرتاب را از میان برد در حالی که نیروهای روسی قصد داشتند از این موشک ها در حداقل سه سری حمله جداگانه علیه اوکراین در تاریخ های نامشخص در مارس و آوریل 2025 استفاده کنند. راست : نارنجک انداز ای جی اس-17 مسلح به صداخفه کن ؟!!! چپ : تهدید پهپادها دوطرف را مجبور کرده طیف متنوعی از شات گان ها را وارد صحنه نبرد کنند... 4- زلنسکی، هشدار داد که روسیه برای حمله بهاری در استان‌های سومی و خارکف آماده می‌شود. جالب به نظر می شود .. اگر بشود مقایسه کرد ظاهرا تعداد و تنوع پایه برای تسلیحات ضدپهپاد در جنگ اوکراین بسیار زیاد خواهد بود. عملیات جتهای ضربتی سوخو-34 - آوریل 2025 https://aparat.com/v/gfz35y8 5- ارتش اوکراین در محورهای بورووا، تورتسک، پوکروفسک و کوراخوف پیشروی های جدیدی را ثبت کرده است. تسلیحات و تجهیزات یک نیروی پیاده ارتش روسیه ... شات گان ، تعداد خشاب ها ، نارنجک ها ، سلاح ضدزره ، بی سیم و سلاح انفرادی ... 6- ارتش روسیه همچنان در محورهای کورسک ، سومی ، لیمان، تورتسک و پوکروفسکو در غرب استان زاپوریژیا در حال پیشروی است . روسیه / کورسک 28 مارس 2025 جنگ در اوکراین – بیست و هشتم مارس 2025 1- پوتین، در حال تشدید تلاش‌ها برای نامشروع و ناتوان نشان دادن دولت فعلی اوکراین از شرکت در مذاکرات برای پایان دادن به جنگ در اوکراین است. ارتش روسیه ( احتمالا ) در حال استفاده از قبضه های 122م.م ام-30 مدل 1938 در اوکراین است این هویتزر از سال 1938 تا 1955 تولید و با هویتزرهای دی-1 که در اوکراین نیز استفاده می شد، هم سن و سال است. 2- به نظر می رسد کرملین در حال افزایش های تلاش های خود برای سازماندهی مجدد پنج تیپ تفنگدار دریایی و تبدیل آنها به لشکرهای عملیاتی است . پوتین در 28 مارس اعلام کرد که ستاد کل روسیه برنامه ای را برای سازماندهی مجدد نیروهای تفنگدار دریایی از تیپ ها به لشکرها تصویب کرده است . دو تیپ از جمله تیپ 155 تفنگدار نیروی دریایی (ناوگان اقیانوس آرام) در سال 2025 ، دو تیپ دیگر در سال 2026 ، و آخرین تیپ نیزدر سال 2027 به یک لشکر تبدیل می شود.در حال حاضر نیروی دریایی روسیه ، پنج تیپ تفنگدار دریایی در ارتش روسیه وجود داردکه شامل تیپ های پیاده نظام 40 و 155 ناوگان اقیانوس آرام، تیپ 336 ناوگان بالتیکو تیپ 61 ناوگان دریای سیاه . سامانه ایرست - تی اوکراین به شکل خاص برای شکار موشک های کروز خا-101 کاربرد پیدا کرده است اوکراینی ها مدعی اند که در یک شکار ، چهار تیر کروز خا-101 را تنها در 30 ثانیه سرنگون کرده اند. 3- ارتش اوکراین در محور بلگورود پیشروی های جدیدی را به ثبت رسانده است . 4- ارتش روسیه همچنان در محورهای کورسک، تورتسک ، کوراخوو و غرب استان زاپوریژیا در حال پیشروی است. انهدام یک قبضه هویتزر خودکششی ام-109 آ6 تیپ 47 سوار-زرهی ارتش اوکراین در محور کورسک سرنگونی شاهد توسط میگ-29 اوکراینی - مارس 2025 https://aparat.com/v/rgxz07o 5- نیروی دریایی روسیه در حال برنامه ریزی برای گسترش ناوگان زیردریایی های هسته ای خود است . پوتین در بازدید 27 مارس از زیردریایی هسته‌ای آرخانگلسک اظهار داشت که نیروی دریایی روسیه در حال آماده‌سازی استراتژی برای توسعه نیروی دریایی تا ساخت ناو و زیردریایی سطحی است. پوتین اظهار داشت که روسیه قصد دارد در یک بازه زمانی نامشخص پنج زیردریایی هسته ای کلاس یاسن-ام و سه زیردریایی هسته ای کلاس Borei-A بسازد. ظاهرا ارتش اوکراین در حال جمع آوری پهپادهای جدید روسی است که در صحنه مورد استفاده قرار می گیرد محل :سومی اصابت مهمات فاب-3000 به یک سد در محور پوپوفکا - مارس 2025 https://aparat.com/v/idamxdz 6- وزیر صنعت و تجارت روسیه آنتون علیخانوف در 27 مارس اظهار داشت که اولین پرواز هواپیمای سوپرجت با قطعات جایگزین در آوریل 2025 انجام خواهد شد. اشپیگل آیا اروپا می تواند در برابر رویارویی نظامی با روسیه مقاومت کند؟ اندیشکده بین المللی مطالعات استراتژیک مستقر در لندن (IISS) تخمین می زند که روسیه ۱.۱ میلیون سرباز فعال دارد. به گفته این مرکز ، ارتش کشورهای عضو ناتو از لیسبون تا آنکارا در مجموع بیش از دو میلیون نیرو دارد. ناتو بیش از 6700 تانک جنگی در مقابل 2900 تانک برای فدراسیون روسیه دارد. 2300 فروند جنگنده ناتو در مقابل 1400 روسیه شورهای اروپایی ناتو بیش از 15400 قبضه و روسها 6090 قبضه توپخانه دارد. با این حال، در صورت وقوع جنگ، ترکیه ممکن است به دلیل نزدیکی به فدراسیون روسیه از کمک نظامی ناتو خودداری کند. در این صورت، منابع اروپایی ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، زیرا ترکیه تقریباً یک چهارم سربازان، بیش از یک سوم تانک های جنگی و تقریباً 18 درصد از توپخانه را تأمین می کند. ستاد کل نیروهای مسلح اوکراین روسیه در حال آماده سازی یک حمله گسترده هستند طبق اطلاع این حمله از هفته های آینده آغاز و بین ۶ تا ۹ ماه ادامه خواهد داشت. فرماندهان ارتش اوکراین مدعی اند که روسیه اخیرا حملات خود را برای بهبود موقعیت تاکتیکی خود در آستانه یک حمله بزرگتر افزایش داده است. پاکسازی مسیرهای مین گذاری شده در دونتسک- مارس 2025 https://aparat.com/v/tvi8a0i جنگ در اوکراین – بیست و نهم مارس 2025 1- به نظر می‌رسد کرملین از مذاکرات آتش‌بس دریای سیاه با ایالات متحده برای آزمایش میزان امتیاز گرفتن روسیه از غرب استفاده می‌کند. ( نکته ، احتمالا لشکرکشی ایالات متحده به دیگوگارسیا برای صرفاً تمرین هست نه تحت تاثیر قرار دادن ایران !!!!!!!!) خودروی بازیابی /مهندسی زرهی CRARRV که بر روی شاسی تانک چالنجر1 ساخته شده است از این خودرو تنها 84 دستگاه تولید شد که 4 دستگاه آن برای کشور عمان در نظر گرفته شده بود. علاوه براین ، یک پیشرانه به روز شده (در کنار گیربکس) تانک چلنجر 2 را دریافت کرد. در مارس 2023، دو دستگاه از این نمونه به همراه 14 تانک چلنجر 2 به اوکراین منتقل شد. خودروی بازیابی زرهی و مهندسی CRARRV ارتش اوکراین - مارس 2025 https://aparat.com/v/ott4acx 2- بر اساس گزارش‌ها، ارتش روسیه آماده تشدید عملیات تهاجمی در چندین منطقه از خط مقدم در بهار و تابستان 2025 به امید تأثیرگذاری بر آتش‌بس و مذاکرات صلح است . آسوشیتدپرس به نقل از مقامات اوکراینی در 29 مارس گزارش داد که ارتش روسیه در حال آماده شدن برای اجرای یک عملیات تهاجمی جدید در بخش نامشخصی از خط مقدم در هفته های آینده به منظور حداکثر کردن فشار بر اوکراین و افزایش اهرم روسیه در مذاکرات آتش بس جاری است. براساس تحلیل اندیشکده های غربی ، عملیات تهاجمی روسیه در محورهای لیمان، پوکروفسک ، اوریخیف و در شمال استان سومی با هدف عقب راندن نیروهای اوکراینی از مواضع باقی‌مانده در استان کورسک تشدید شده است. برهمین اساس گفته می شود که نیروهای روسی حداقل تا سه کیلومتری مرز اداری استان دونتسک-دنیپروپتروفسک در دو ناحیه از جهت پوکروفسک پیشروی کرده اند، و کرملین احتمالاً از پیشروی های آینده روسیه در جنوب شرقی ترین استان دنیپروپتروفسک برای ایجاد هرج و مرج و ترس در فضای اطلاعاتی استفاده خواهد کرد. اگر روسیه قصد انجام عملیات تهاجمی هماهنگ برای تصرف یا پیشروی به شهر سومی را داشته باشد، بعید به نظر می‌رسد که فرماندهی نظامی روسیه نیروهای خود را از استان کورسک برای این هدف منتقل کند چرا که احتمالاً ذخایر عملیاتی کافی برای انجام عملیات‌های تهاجمی قابل توجه علیه سومی، خارکف و زاپوریژیه ، بدون انتقال مجدد نیروها از سایر محورها را دراختیار ندارد. علاوه براین ، بعید است که ارتش روسیه حتی پس از تهیه نیروی کافی قادر به انجام سه تلاش تهاجمی قابل توجه علیه شهرهای بزرگ اوکراین باشد، زیرا روسیه در سه سال اخیر جنگ متحمل خودروهای زرهی و پرسنل قابل توجهی شده است و توانایی انجام عملیات پیچیده شامل چندین محور پیشروی همزمان را از زمستان 2022 نشان نداده است. ظاهرا حامل های بمب در نیروی هوایی روسیه تمام نشده ...!!! https://aparat.com/v/hbw5k05 3- روسیه به هدف قرار دادن زیرساخت‌های غیرنظامی در اوکراین در بحبوحه گزارش‌ها مبنی بر تغییر تاکتیک‌های حمله و مرگبارتر شدن این حملات ادامه می‌دهد. نیروی هوایی اوکراین در 29 مارس گزارش داد که ارتش روسیه 172 پهپاد شاهد و سایر پهپادهای ضربتی و فریبنده را از شهر کورسک ، میلروو، استان روستوف؛ پریمورسکو-آختارسک، منطقه کراسنودار؛ کیپ چاوداو کریمه را در شب 28 تا 29 مارس شلیک کرده است . نیروی هوایی اوکراین گزارش داد که نیروهای اوکراینی 94 پهپاد را سرنگون کردند و 69 پهپاد فریبنده احتمالاً به دلیل تداخل جنگ الکترونیک اوکراین (EW) "مفقود شدند". انهدام یک دستگاه نفربر بی تی آر-4 در محور خارکف روستای لیپستی 4- تحلیلرگان غربی مدعی شده اند که ارتش روسیه از پهپادهای دوربرد پیشرفته‌تری استفاده می‌کنند که عملیات پدافند هوایی اوکراین را پیچیده می‌کند و به پهپادهای بیشتری اجازه می‌دهد تا به درون چتر دفاع هوایی اوکراین نفوذ کنند. شریه آلمانی بیلد در 28 مارس گزارش داد که روسیه استفاده از پهپادهای تهاجمی دوربرد را تشدید و منظم کرده است و همین امر رهگیری آنها را برای نیروهای اوکراینی به طور فزاینده ای دشوار می کند. این نشریه مدعی شده که پهپادهای بیشتری از روسیه اخیراً با موفقیت چتر دفاع هوایی اوکراین را شکسته اند چرا که نیروهای روسی تاکتیک های خود را تغییر داده و اکنون پهپادها را قبل از انجام حملات با هماهنگی بیشتری بسوی اهداف خود روانه می کنند. مقامات اوکراینی هنوز در مورد هرگونه تغییر در تاکتیک های حمله روسیه اظهار نظر نکرده اند. ارتش اوکراین مدعی است که اکنون می تواند به تنهایی خودروهای رزمی پیاده نظام خود را تعمیر و نگهداری کند پیشتر این خبر برای نفربرهای ام-113 نیز منتشر شده بود . 5- زلنسکی به وزارت دفاع و ستاد کل اوکراین دستور داد تا علاوه بر ایجاد یک زنجیره فرماندهی هوانوردی جدید در ستاد کل اوکراین ، اصلاحات گسترده ای را در حوزه مدیریت هوانوردی برای تقویت قابلیت های هوایی اوکراین انجام دهند. رستم عمروف وزیر دفاع اوکراین در 28 مارس اعلام کرد که وزارت دفاع و ستاد کل اوکراین اصلاحات گسترده ای را در مدیریت هوانوردی آغاز کردند و یک زنجیره فرماندهی هوانوردی جدید در ستاد کل اوکراین با هدف بهینه سازی توسعه قابلیت های هوایی اوکراین ایجاد کردند. زلنسکی نیز اولکساندر کوزنکو را به عنوان معاون وزیر دفاع در امور هوانوردی منصوب کرده که وظیفه رهبری این تلاش جدید را بر عهده دارد. زلنسکی خاطرنشان کرد که کوزنکو در ادغام هواپیماهای اف-16 و میراژ در نیروی هوایی اوکراین مشارکت دارند. زلنسکی همچنین سرلشکر اولکسی مارچنکو را به عنوان معاون رئیس ستاد کل در امور هوانوردی رزمی، سرتیپ سرهی هولوبتسوف را به عنوان معاون فرمانده نیروی هوایی و سرهنگ اولکساندر دیاکیف را به عنوان فرمانده هوانوردی و معاون فرمانده نیروی هوایی منصوب کرد. مقامات اوکراینی در مورد ساختار زنجیره فرماندهی جدید یا چگونگی تأثیر آن بر تعامل بین نیروهای هوایی و زمینی اوکراین در عملیات مشترک توضیح بیشتری نداده اند. کیف لباس برای حمل مین های ضدتانک TM-62 ارتش روسیه 6- ارتش اوکراین و روسیه همچنان به پیشروی های خود در محورهای بلگورود ، پوکروفسک ، کوپیانسک ، تورتسک ادامه می دهند . اوکراین / نووپاولیوکا 30 مارس 2025 اوکراین / آندریووکا 30 مارس 2025 جنگ در اوکراین – سی ام مارس 2025 1- ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا مدعی شد که اگر پوتین به سوی آتش‌بس عمومی، از جمله آتش‌بس برای جنگ زمینی در آینده نزدیک، پیشقدم نشود ، تحریم‌های بیشتری علیه نفت روسیه و تحریم‌های ثانویه علیه خریداران نفت روسیه اعمال کند. علائم جدید رزمی ارتش اوکراین در صحنه نبرد 2- یک دیپلمات روسی در پی درخواست اخیر پوتین، رئیس جمهور روسیه برای تغییر رژیم در اوکراین با ایجاد یک "اداره بین المللی موقت" در اوکراین تحت نظارت سازمان ملل متحد (سازمان ملل) جزئیات بیشتری ارائه کرد. نماینده دائم روسیه در اتحادیه اروپا، کریل لوگوینوف، در 30 مارس طرح مفصلی را به شبکه خبری تاس کرملین ارائه کرد که از درخواست اخیر پوتین از سازمان ملل، ایالات متحده و کشورهای اروپایی برای ایجاد یک دولت موقت در اوکراین در آینده نزدیک حمایت می کند. لوگوینوف استدلال کرد که سازمان ملل باید پس از اجرای آتش بس، مستقیم یا غیرمستقیم از طریق واسطه ها، در مورد انتقال مناسب قدرت به سازمان ملل، بین طرف های درگیر به توافق برسد. لوگوینف پیشنهاد کرد که یکی از طرف‌ها، میانجی‌ها یا دبیر کل سازمان ملل باید درخواست رسمی ارائه کند که سازمان ملل یک اداره داخلی موقت در اوکراین ایجاد کند. تسلیح اوکراین از قول نیویورک تایمز ر بهار سال 2022، دو ژنرال اوکراینی، تحت پوشش دیپلماتیک، برای یک مأموریت مخفی از کیف به ویسبادن رفتند. این شهر مقر ارتش آمریکا در اروپا و آفریقا است. افسران عالی رتبه ارتش اوکراین، که یکی از آنها سپهبد میخائیل زابرودسکی بشمار می رفت در قرارگاه ارتش ایالات متحده درباره نقش آمریکایی‌ها در عملیات اوکراین علیه روسیه وارد بحث شدند طرفین بر سر شراکتی به توافق رسیدند که از جمله شامل تبادل اطلاعات اطلاعاتی، توسعه استراتژی و برنامه‌ریزی عملیات نیروهای مسلح اوکراین بود. در چارچوب آن، گروه ضربتی با شناسه اژدها ایجاد شد که داده ها را در مورد اهداف نه تنها در میدان جنگ، بلکه در سرزمین های روسیه خارج از منطقه جنگی نیز به اوکراین منتقل می کرد. دولت بایدن "بارها و بارها مجوز عملیات مخفیانه ای را صادر کرد که قبلاً ممنوع کرده بود" ابتدا مستشاران نظامی آمریکایی به کیف رفتند و سپس در مناطق نزدیک به جبهه وارد عملیات شدند. تعداد این نیروها در ابتدا فقط کمی بیش از چند ده نفر بود، اما پس از آن تعدادآنها به سرعت افزایش یافت. در سال 2022، نیروی دریایی ایالات متحده مجوز انتقال اطلاعات در مورد اهداف حملات پهپادی اوکراینی به کشتی های جنگی واقع در خارج از آب های سرزمینی کریمه را دریافت کرد. سی آی آی نیز مجاز به حمایت از عملیات اوکراین در آب های کریمه گردید تا در پاییز همان سال، هواپیماهای بدون سرنشین اوکراینی توانایی حمله به کشتی‌های جنگی روسیه در بندر سواستوپل را پیدا کنند. ضد حمله در سال 2023 قرار بود پس از پیروزی های سال اول شتاب بیشتری بگیرد. اما پس از برگزاری تمرینات نظامی در ویسبادن و توافق بر سر استراتژی، این طرح با سیاست اوکراین تضاد پیدا کرد. زالوژنی از این طرح حمایت کرد که عنصر مرکزی آن حمله به سمت شهر ملیتوپل بود که قرار بود خطوط تدارکاتی روسیه را قطع کند. اما رقیب و زیردست او، ژنرال الکساندر سیرسکی، نقشه خاص خود - محاصره نیروهای روسی در باخموت را در سر داشت. زلنسکی نیز به نوبه خود با سیرسکی همراه شد و مهمات و نیروها را به جای یک جبهه بین دو جبهه اصلی تقسیم کرد. بنابراین، نیروهای مسلح اوکراین نه تنها هرگز باخموت را به دست نیاوردند و پس از چند ماه ضد حمله اصلی نیز با شکست به پایان رسید. مهمات پرسه زن Klyuch-Fortuna با شعاع رزمی 50 کیلومتر ارتش روسیه لوگوینوف تصریح کرد که شورای امنیت سازمان ملل متحد (UNSC)، به ویژه اعضای دائم آن، باید از این مأموریت حمایت کنند و هر عضو شورای امنیت می تواند پیش نویس پیشنهادی در مورد ترکیب و بودجه دولت موقت ارائه دهد. لوگوینوف اظهار داشت که دبیرکل سازمان ملل باید گزارشی را در مورد اداره موقت، به ویژه با توجه به دستورالعمل های مربوط به کارکنان و بودجه، آماده کند، پس از آن شورای امنیت سازمان ملل باید هر پیشنهادی را بررسی کرده و تصمیم نهایی را در مورد دولت موقت ارائه کند. لوگوینوف خاطرنشان کرد که پیشنهاد نهایی باید "از حمایت اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد، یعنی اعضای دائمی نیز برخوردار شود." پیشنهاد لوگوینوف به طور مشخص به روسیه (عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد) اجازه می‌دهد تا پیشنهادی درباره دولت موقت اوکراین ارائه کند و هر پیشنهادی را که روسیه نامطلوب می‌داند و اوکراین را از هر گونه نقشی در روند تصویب نهایی منع می‌کند، وتو نماید. بلومبرگ اوکراین از ایالات متحده درخواست تغییراتی در توافقنامه جدید زیرزمینی، از جمله وعده افزایش سرمایه گذاری آمریکا را دارد. مقامات اوکراینی روز جمعه با آمریکایی ها، از جمله کارشناسان حقوقی، تماس ویدیویی برقرار کردند تا در مورد پیش نویس توافقنامه تقریباً 60 صفحه ای توضیح دهند. ایالات متحده «مزایای مادی و مالی» ارائه شده به اوکراین پس از شروع جنگ در فوریه ۲۰۲۲ را به‌عنوان مشارکت خود در صندوق در حال ایجاد می‌داند که براساس آن باید تمام منابع معدنی را مدیریت کند. 3- وزارت دفاع اوکراین در 30 مارس اعلام کرد که یک بخش فضایی را درارتش ایجاد خواهد کرد. وزارت دفاع اوکراین اعلام کرد که دپارتمان فضایی به عنوان یک نقطه تماس واحد برای توسعه دهندگان داخلی و خارجی، دانشمندان، کارآفرینان و شرکای بین المللی عمل خواهد کرد. وزارت دفاع اوکراین نقشه راه ده ساله ای را برای توسعه بخش فضایی اعلام کرد که شامل توسعه زیرساخت های فضایی برای شناسایی نیازهای حیاتی اوکراین و توسعه ماهواره های داخلی و قابلیت های فناوری فضایی برای ادغام و تقویت سیستم های دفاعی موجود اوکراین است. 4- ارتش روسیه همچنان در محورهای تورتسک و پوکروفسک در حال پیشروی است. تصویر عجیبی از انهدام دودستگاه ام-113 اوکراینی مکان نامعلوم جنگ در اوکراین – سی ویکم مارس 2025 1- مقامات روسیه به تلاش‌ها برای تضعیف قرارداد معدنی ایالات متحده و اوکراین از طریق ارائه پروژه‌های بالقوه استخراج خاک‌های کمیاب در روسیه ادامه می‌دهند. جعبه های حاوی زره های شانه تخم مرغی...؟!!! 2- متحدان اروپایی اوکراین به ارائه کمک های مالی و نظامی به این کشور ادامه می دهند. وزارت دفاع هلند (MoD) در 30 مارس اعلام کرد که هلند 500 میلیون یورو (تقریباً 541 میلیون دلار) برای پروژه خط هواپیمای بدون سرنشین اوکراین اختصاص می‌دهد که هدف آن ادغام عملیات‌های پهپادی و زمینی در ارتش اوکراین است. وزارت دفاع هلند اعلام کرد که این بسته بخشی از بسته حمایتی تسریع شده دو میلیارد یورویی هلند (تقریباً 2 میلیارد دلار) در سال 2025 است. سوئد در 31 مارس بزرگترین بسته کمک نظامی خود را به اوکراین تا به امروز به ارزش تقریباً 16 میلیارد کرون سوئد (تقریباً 1.6 میلیارد دلار) برای تقویت دفاع هوایی، توپخانه و ارتباطات دریایی اوکراین اعلام کرد. این بسته شامل 9.2 میلیارد کرون سوئد (تقریباً 920 میلیون دلار) برای تامین مواد از پایگاه‌های صنعتی دفاعی این کشور، سایر کشورهای شمال اروپا و کشورهای اروپایی است. ساختمان های غیرنظامی بلگورود به تورهای ضدپهپاد مجهز می شود ... استونی در حال برنامه ریزی برای ساخت 600 موضع مستحکم شده بتونی در مرزهای مشترک با روسیه است .. 3- ارتش اوکراین پیشروی جدیدی را در محور تورتسک ثبت کرده و روسها نیز در محورهای کورسک ، سومی ، کوپیانسک ، کوراخوف و ولیکا نووسیلکا همچنان در حال پیشروی اند. تصویر واضح تری از نصب موشکهای آر-73 روی خودروهای تاکتیکی هاموی اوکراینی تصویر به نسبت واضحی از ترکیب موشک های اسرام ایم-132 و خودروی زره پوش شده سوپاکات اچ ام تی منبع : وزارت دفاع بریتانیا 4- بر اساس گزارش‌ها، ارتش روسیه در حال تلاش برای عملیاتی سازی بیشتر تانکهایی است که در ذخایرش باقی مانده است. مؤسسه‌های تحقیقاتی اوکراینی تحلیلی از تصاویر ماهواره‌ای را در 28 مارس منتشر کردند و به این نتیجه رسیدند که روسیه 3463 تانک در پایگاه‌های اصلی ذخیره‌سازی هوای آزاد خود و 1253 تانک در کارخانه‌های خودروهای زرهی دارد و نرخ بازسازی از 120 تانک در ماه در اوایل سال 2022 به 3 تانک در ماه جاری سال 2025 کاهش یافته است. این تجزیه و تحلیل تخمین زده که روسیه 2000 تانک اضافی در انبارهای انبار بسته (نه در فضای باز) دارد. این تجزیه و تحلیل نشان داد که روسیه می‌تواند تقریباً 1200 دستگاه از این تانک‌ها را سریع‌تر از تولید جدید آنها بازسازی کند و احتمالاً قطعات یدکی تانک‌های موجود را از تانک‌های باقی‌مانده تامین خواهد کرد. این تجزیه و تحلیل به این نتیجه رسید که روسیه احتمالاً تمام تانک‌های مناسب برای بازسازی را از انبارهای موجود خود خارج کرده و تا نیمه دوم سال 2025 ذخایر تانک‌های خود را در "وضعیت رضایت‌بخش" برای بازسازی تمام خواهد کرد. این تحلیل بیان می‌کند که روسیه احتمالاً تنها قادر خواهد بود حداکثر 30 درصد از کل تلفات تانک‌های خود را در مقیاس کامل جبران کند. روسیه /کورسک 1 آوریل 2025 جنگ در اوکراین – یکم آوریل 2025 1- نیروهای روسی در حال گسترش سرپل خود در شمال شرقی لیمان به عنوان بخشی از تلاش های اخیر برای ایجاد شرایط جهت تصرف بورووا و لیمان در ماه‌های آینده هستند. فیلم منتشر شده در 28 مارس و 1 آوریل نشان می دهد که نیروهای روسی اخیراً در شمال غربی نووولیبووفکا (شمال شرقی لیمان) پیشروی و احتمالاً آن را تصرف کرده اند. علاوه براین نشانه هایی از تصرف حومه جنوبی کاترینیوکا (شمال غربی نوولیوبیوکا) نیز وجود دارد . به گفته سخنگوی یک تیپ اوکراینی که در محور لیمان عمل می کند ، نیروهای روسی تقریباً از ژانویه 2025 به طور انحصاری حملات مبتنی برپیاده نظام را در این منطقه انجام داده و به ندرت از خودروهای زرهی استفاده می کنند. به نظر می رسد فرماندهی نظامی ارتش روسیه در حال تقویت و جایگزینی تلفات نیروی انسانی در میان یگان های خط مقدم لشکرهای تفنگدار موتوری 3 و 144 است، زیرا این نیر ها حداقل از سال 2023 در منطقه بوده اند و به نظر نمی رسد فرصتی برای استراحت و بازسازی در اختیار آنها گذاشته شده باشد. راست : گاز-69 در صحنه نبرد چپ: از ظواهر امر برمی آید که یک مهمات ضد زره در ترکیب با دنبالچه دست ساز بعنوان مهمات هواپرتاب برای پهپاد استفاده شده .. تایید آمار تعداد کشته های ارتش روسیه از فوریه 2022 یکصد هزار نفر به تفکیک مناطق جمعیتی روسیه کاربردمهمات GBU-39.B SDB, GBU-62 JDAM-ER توسط نیروی هوایی اوکراین-مارس2025 https://aparat.com/v/rxt7bsn 2- به گفته تحلیلگران غربی ، ارتش روسیه می تواند از سرپلی که درشمال شرقی لیمان توسعه خواهد داد برای پشیبانی از عملیات همزمان خود جهت تصرف بورووا یا لیمان در ماه های آینده استفاده کند. به اعتقاد تحلیلگران غربی ، نیروهای روسی در ابتدا بر پیشروی از ایوانیوکا به سمت کولودیازی (جنوب غربی ایوانیوکا) در محور لیمان متمرکز شدند، اما به نظر می رسد اخیراً تلاش های خود را بر پیشروی شمال غربی ایوانیوکا به سمت نوووکاترینیوکا در جهت کلی بورووا نهاده اند. پهپاد اوکراینی مسلح به شات گان .. تا این ساعت ، بدون نام ... ( آوریل 2025) خودروی مهندسی برگپانزر-2 ارتش اوکراین - مارس 2025 https://aparat.com/v/moi1acl 3- علاوه براین ، گفته می شود ارتش روسیه این امکان را خواهد داشت تا از این سرپل برای تصرف باقی مانده استان لوهانسک استفاده کرده و هدف دیرینه خود را محقق کند. لحظه رهگیری یک شاهد روسی از دریچه دوربین یک پهپاد رهگیر اوکراینی ظاهرا این رهگیری در شب صورت گرفته که نکته جالبی هست .. 4- ارتش روسیه همچنان در محورهای کورسک ، بلگورود ، لیمان، پوکروفسک و کوراخوف پیشروی می کند. اوکراین/ زاپاروژیه 2 آوریل 2025 عملیات سامانه راکت انداز توس- 1 / مارس 2025 https://aparat.com/v/let08ir جنگ در اوکراین – دوم آوریل 2025 1- گزارش ها حاکی از آن است که مقامات آمریکایی همچنان به عدم تمایل پوتین، به تعهد به آتش بس عمومی در اوکراین اعتراف می کنند. بعداز مدتها اعتراضات گسترده میل بلاگرهای روسی در فقدان خیش برای تانکها در اوکراین ، ظاهراً ارتش روسیه به شکل عمدی در حال انتشار تصاویری از این دست هستند کامیشین، مشاور راهبردی زلنسکی: اوکراین قادر به تولید 5000000 پهپاد FPV در سال است. به گفته وی ، بیش از 150 سازنده هواپیماهای بدون سرنشین در اوکراین اکنون مشغول کارند. یکی از این شرکتها می تواند تا 4000 پهپاد در روز تولید کند . نفوذ واحدهای زرهی ارتش اوکراین در محور بلگورد به موانع دندان اژدها- آوریل 2025 https://aparat.com/v/fnh348a 2- طبق گزارش ها، ارتش روسیه سازماندهی مجدد تیپ های تفنگدار موتوری ارتش های ترکیبی 51 و 3 خود را آغاز کرده به طوری که هر ارتش دارای سه لشکر پیاده یا تفنگدار موتوری خواهد بود که احتمالاً تلاشی برای بهبود ساختار این ارتشها، به ویژه افزایش واحدهای غیرسوار-زرهی است . به گفته تحلیلگران اطلاعاتی اوکراینی ، فرماندهی نظامی روسیه ممکن است در حال سازماندهی مجدد تیپ های تفنگدار موتوری 51 (سپاه 1 جمهوری دونتسک) و ارتش سوم منطقه نظامی جنوبی است که هر کدام سه لشکر تفنگدار "موتوری" را خواهند داشت. ارتش 51 ، در حال حاضر شامل شش تیپ تفنگدار موتوری شامل تیپ های 1، 5، 9، 110، 114، و 132 است در حالی که ارتش سوم نیز به شکل رسمی تیپ های 4، 6، 7، 85، 88 و 123 را در اختیار دارد . فرض می رود که هر یک از لشکرهای تفنگدار موتوری جدید شامل دو هنگ تهاجمی، دو هنگ "تقویتی" ، یک هنگ توپخانه و همچنین واحدهای پشتیبانی لجستیک در سطح لشکر باشد. راست : تی-64 بی وی منهدم شده اوکراینی در دونتسک چپ : شاهد با سرجنگی چوبی ... ظاهرا روسها برای کاهش هزینه ها ، شاهدهای فریبنده را بدون سرجنگی وارد صحنه نبرد کرده اند. https://aparat.com/v/dpjf3f7 https://aparat.com/v/ixnktk6 3- ارتش اوکراین در محور پوکروفسک و روسها در محورهای تورتسک، پوکروفسک و ولیکا نووسیلکا پیشروی های جدیدی را صورت داده اند. پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 8- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

مکانیسم ماشه قطعا فعال خواهد شد. حتی شاید در معامله ای سر تعرفه ها برای اینکه ظاهر کار حفظ بشه هرچند اروپا از آمریکا مشتاق تر هست به این امر چون اصل ماجرای ما با اروپا هم هست. غرب فرضش عدم خروج قطعی ایران از ان پی تی در صورت فعال کردن مکانیسم ماشه است. تنها به قول خود غربی ها یک تهدید معتبر به خروج از ان پی تی ( در صورتیکه مطمئن باشیم تا حد زیادی غرب به اقدام نظامی اقدام نخواهد کرد ) میتونه مکانیسم ماشه را شاید با احتمال کمی از دستور کار خارج کنه. به هر حال باید یک پلن داشته باشیم. اصولا آمریکا اگر مطمئن باشه روند فعلی برنامه اتمی ما به جایی ختم نمیشه احتمالا صبر میکنه مکانیسم ماشه فعال بشه و در اون صورت یا ایران اقدامی میکنه که به اون بهانه با همراهی جهانی بیشتری حمله میکنه یا خود بندهای قطعنامه های گذشته که فشار مضاعف بر اقتصاد ایران خواهد داشت و خطرات ناشی از اون منجر به جنگی میشه که این بار مشروعیت قانونی هم کسب کرده به زعم غرب ( تصور کنید همه کشورها حتی چین که الان میگه من تحریم های یک جانبه را به رسمیت نمیشناسم ولی عملا به طور رسمی بهش پایبند هست و غیررسمی تنها تا حدودی چند کانال را بازگذاشته هممثل سابق سفت و سخت به تعهدش به تحریم ها اعلام وفاداری! میکنه و به بهانه تحریم های تسلیحاتی متعارف و ... هم ده ها بهانه جهانی برای حمله جور میتونه بشه )

هنوز در لبنان حزب الله داره شهید تشییع میکنه. اونم بهترین فرماندهان و رزمندگان و فرزندانش را ... بعد از ترور فرماندهان و عملیات پیجرها و شروع یورش زمینی، اینها دراوج ناامیدی همه و شوک بهت آور و عملا غافلگیر شده و بعضا احتمالا با خارج شدن نیروهای اصلی رزمی در عملیات پیجرها و بدون ارتباطات و فرماندهی تک و تنها جلوی یورش همه جانبه یکی از قویترین ارتش های جهان با پشتیبانی همه جانبه جهان؛ ایستادند و دلیرانه مقاومت کردند و ماشین جنگی دشمن را تا حد توان متوقف کردند ولو دشمن معادله موشک در برابر نفر یا صدها تن بمب در برابر نفر را پیاده کرده بود.

بستن تنگه رو حوثی ها هم میتونند در باب المندب انجام بدن ایران که خیلی براش راحتتره. اما مثل همین حالا که حوثی ها ورودی و خروجی رو کنترل میکنند ایران هم میتونه ورودی و خروجی کشتی ها و بارها به کشورهای نامطلوب رو مانع بشه. ایران براش مانعی وجود نداره که از چابهار، جاسک و یا حتی هرمز تجارت داشته باشه، برای دیگران ممنوع میشه.

ویدئو : مکانیزم سامانه باور 373 ، مهم‌ترین سامانه پدافند ایران مقابل حمله آمریکا و اسرائیل سامانه موشکی باور 373 اولین سیستم موشکی پدافند هوایی از نوع دور بُردِ سطح‌به‌هوا و خودکششی ساخت صنایع دفاعی ایران است. به باور برخی کارشناسان نسل تازه این سامانه که حالا عملیاتی شده از سامانه پدافندی اس 400 برتر است. مکانیزم این سامانه که مهم‌ترین پدافند ایران در مقابل حملات موشک‌ها و جنگنده‌های آمریکا و اسرائیل است را می‌بینید. لینک ویدئو : منبع

موتور 27 لیتری Rolls-Royce Meteor بریتانیا در سال های اولیه جنگ جهانی دوم روزهای سختی را طی کرد، چون آنها فاقد یک موتور واقعا قدرتمند و قابل اعتماد برای تامین نیروی محرکه تانک های خود بودند. موتور V12 Meteor از موتور افسانه ای مرلین مشتق شده بود و ثابت کرد دقیقا همان چیزی است که بریتانیایی ها به دنبال آن بودند. قبل از ورود این موتور، بریتانیا مجموعه‌ای از تانک‌های نسبتاً ضعیف را تولید کرد که یا غیرقابل اعتماد و کند و یا فاقد زره ایی با ضخامت مطلوب بودند.بیشتر اینها به دلیل نبود موتورهای مناسب بود. اما داستان با موتور Meteor تغییر کرد، زیرا قدرت بالا و گشتاور زیادی را در یک بسته 27 لیتری قابل اعتماد به ارمغان آورد. این V12 قدرتمند، سریال بد تانک‌های بریتانیا را قطع کرد و به تانکهای خوبی مانند Cometو سنتوریون نیرو داد. پس زمینه برای درک اینکه چرا Meteor بسیار بزرگ و چرا به آن نیاز بود، درک دکترین تانک بریتانیا قبل از جنگ جهانی دوم مهم است. در آن زمان اعتقاد بر این بود که سه نوع تانک موثرتر است. 1-تانک های پیاده نظام(infantry) 2- تانکهای سبک(light) و3- تانکهای واکنش سریع یا زرم تانکها(cruiser tanks). تانک های پیاده نظام کند بودند، اما زره سنگین داشتند. تانک های سبک سریع، اما زره نازک داشتند و اغلب به مسلسل های کالیبر کوچک مسلح بودند. رزم تانکها زره و قدرت آتش مناسبی داشتند، در عین حال تحرک بیشتری نسبت به تانک های پیاده نظام داشتند. نیروها در کنار یک تانک پیاده نظام چرچیل Mk III در نرماندی، 1944 پیشروی می کنند. یک استفاده کلاسیک از تانک پیاده در طول حمله، تانک‌های پیاده نظام با سرعت پیاده‌روی پیشروی می‌کردند و آتش متقابل را جذب و به عنوان پوشش عمل می‌کردند. هنگامی که آنها موقعیت دشمن را می شکستند، تانک های واکنش سریع یا رزم تانکها با عجله از آن عبور می کردند و پشت خطوط ویران می کردند.تانک های سبک وظیفه شناسایی و کمک به رزمناوها را بر عهده داشتند. اولین رزم تانکها خانواده رزم تانکها در اوایل دهه 1930 با Cruiser Mk I شروع به کار کردند. همانطور که گفته شد، رزم تانکها قرار بود سریع باشند، اما Cruiser Mk Iبا وزن14 تن تنها قادر به سرعت 25 مایل در ساعت در جاده و 15 مایل در خارج از جاده بود.دلیلش واضح بود موتوری 9.4لیتری با 150اسب بخار قدرت. Cruiser Mk I به سختی زره بیشتری نسبت به یک تانک دوران جنگ جهانی اول داشت و چندان قابل اعتماد نبود. اما سلاح 2 پوندی آن قابلیت ضد زره بسیار خوبی برای آن زمان داشت. تانک بعدی Cruiser Mk II بود. این تانک زره قابل احترام 30 میلی متری داشت، اما از همان موتور Mk I استفاده می کرد، بنابراین تحرک آن حتی بدتر هم بود. با 16 تن فقط می تواند به سرعت 15 مایل در ساعت در جاده ها و 8 مایل در خارج جاده حرکت کند. در سال 1938 تانک Cruiser Mk III تولید شد. این تانک از موتور 340 اسب بخاری Nuffield Liberty، که یک موتور 27 لیتری V12 بود بهره می برد. این افزایش قابل توجه قدرت به Mk III حداکثر سرعت 30 مایل در ساعت را داد، اما زره همچنان بسیار نازک بود. این تانک ها در نبرد فرانسه - (جایی که متحمل خسارات سنگینی شدند) - و شمال آفریقا مورد استفاده قرار گرفتند. تحرک آنها در اینجا واقعاً می درخشید، اما زره آنها برای مقابله با طرح های جدیدتر بسیار نازک بود. موتور L-12 که قدمت طراحی آن به جنگ جهانی اول برمی گردد. با این حال، قدرت بالایی را در وزن سبک ارائه می کرد. در سال1941 Cruiser Mk VI معرفی شد که بیشتر با نام Crusader شناخته می شود.تانک دارای زره بهبود یافته بود اما با موتور L12تحرک مناسبی نداشت. Crusader در نبرد به نسبت خوب بود، به ویژه با سلاح 6 پوندی، اما در نهایت یک طراحی قدیمی بود.موتور Liberty V12 بیش از حد استرس داشت و از مشکلات قابلیت اطمینان مداوم رنج می برد. Crusader یک تانک کاملاً توانا بود. با یک تفنگ 6 پوندی اما از نظر موتوری قابل اطمینان نبود و زره کافی نداشت تجربه بریتانیا یک چیز را از همان ابتدا کاملاً روشن کرد: اسب بخار بیشتری مورد نیاز بود. مرلین اما بریتانیا در هوا یک موتور برنده جنگ داشت که هواپیماهایش را نیرو می داد. رولزرویس مرلین مرلین یک موتور 12 سیلندر 27 لیتری سوپرشارژ بود که در طول جنگ به جایگاهی افسانه ای رسید. در نسخه های اولیه خود حدود 1000 اسب بخار قدرت تولید می کرد، اما در پایان جنگ این قدرت به نزدیک به 2000 اسب بخار رسید.در بسیاری از هواپیماها(150000فروند) استفاده شد. مرلین روی هواپیماهای معروفی مانند اسپیت فایر، لنکستر، پی-۵۱ موستانگ، هاریکان و موسکویتو نصب شده بود. اسپیت فایر در اوایل جنگ، رولزرویس تیمی را به رهبری WA Robotham (یکی از مقامات بخش خودروی شرکت) برای جمع آوری موتورهای مرلین هواپیماهای سقوط کرده تشکیل داد. به دلیل تحمل استرس بسیار زیاد، دقت و قابلیت اطمینان مورد نیاز برای اجزای هواپیما، این موتورها نمی‌توانستند دوباره در این نقش هوایی مورد استفاده قرار گیرند، اما رولزرویس همچنان ارزش آن‌ها را می‌دانست و امیدوار بود که در نقطه‌ای برای آن‌ها کاربرد پیدا کند. توسعه Meteor(شهاب سنگ) در سال 1940 مذاکراتی بین رولز رویس و سازنده تانک لیلاند در مورد موتورهای تانک انجام شد. این گفتگوها منجر به این شد که یکی از موتورهای مرلین بازیابی شده برای اهداف آزمایشی در یک تانک قرار گیرد. در سال 1941، سوپرشارژر و جعبه دنده کاهنده دور پروانه موتور مرلین 1000 اسب بخاری مرمت شده را حذف کردند و چرخش موتور معکوس شد. این موتور برای ارزیابی عملکرد آن و شناسایی تنش های مکانیکی در یک تانک Crusader نصب شد. همچنین فرصتی بود تا ببینند که آیا می تواند در فضای محدود یک تانک خنک بماند یا خیر. موتورهای اولیه Meteor اغلب از هواپیماهای سقوط کرده تهیه می شدند، مانند بمب افکن Avro Lancaster با چهار موتور مرلین. این موتور 550-600 اسب بخار قدرت تولید می کرد، تقریباً دو برابر قدرت موتور قبلی لیبرتی تانکCrusader بود، اما با همان حجم 27.0 لیتر.تانکCrusader آزمایشی آنقدر سریع بود که تیم آزمایش برای ثبت حداکثر سرعت خود به مشکل خورد. تخمین زده شد که سرعت آن به 50 مایل در ساعت رسیده است.پس از این نمایش خیره کننده، بلافاصله سفارشی برای موتور صادر شد - حالا این موتور میتئور نامیده می شد. موتورV12میتئور تلاش ها بر روی قرار دادن Meteor در تانکCromwell، (جایگزین برنامه ریزی شده تانک Crusader )متمرکز شد. ساختن تعداد کافی میتئور بزرگترین مشکل بود. رولزرویس ظرفیت لازم را نداشت زیرا برای مرلین اولویت بسیار بالاتری در نظر گرفته می شد. پس شرکت روور در سال 1942 برای ساخت Meteors اعلام آمادگی کرد. طرح میتئور میتئور تولیدی از جهات متعددی با مرلین متفاوت بود. سوپرشارژر حذف شد، جهت چرخش موتور برعکس شد تا با گیربکس تانک مطابقت داشته باشد،جعبه دنده کاهش دهنده دور پروانه حذف شد، از بنزین معمولی به جای سوخت هواپیما با اکتان بالا استفاده کرد و پیستون های آهنگری با پیستون های ریخته گری تعویض شدند. بسیاری از اجزاء قطعاتی بودند که توسط کنترل کیفیت دقیق مرلین رد شده بودند، زیرا استاندارد تلورانس ها در کاربری های زمین بسیار پایین تر بود. Meteor تولیدی حدود 600 اسب بخار قدرت و 1950 نیوتن متر (1450 فوت پوند) گشتاور داشت. Meteor در خدمت تولید تانکCromwell(کرامول )به شدت به تأخیر افتاد، تا حدی به دلیل نبود موتورهای Meteor، سرانجام در سال 1944 در زمان D-Day (حمله به نرماندی)وارد شد. با وجود داشتن زره بسیار ضخیم تر از تانک های قبلی، تانک کرامول می توانست به راحتی به سرعت 40 مایل در ساعت برسد. البته در نهایت به 32 مایل در ساعت محدود می شد، زیرا این سرعت های باورنکردنی می توانست به تانک در زمین های ناهموار آسیب برساند و استهلاک تانک را بالا ببرد. میتئور این عملکرد را با حداکثر 2250 دور در دقیقه ارائه می کرد. موتور عملا تحت هیچ فشاری قرار نداشت و در نتیجه در سرویس بسیار قابل اعتماد بود. A27 Cromwell اولین تانکی بود که با موتور میتئور وارد خدمت شد. وزن آن 30 تن بود، اما همچنان می توانست به 40 مایل در ساعت برسد! Meteor در نهایت نه تنها یک موتور تانک خوب، بلکه یک موتور کلاس جهانی به بریتانیا داد.تانک کرامول مانند مدل های قبلی خود به سرعت منسوخ می شد، اما این بار تقصیر موتور آن نبود. تانک بعدی که از این موتور استفاده کرد Comet بود، یک نسخه بسیار بهبود یافته از کرامول با یک توپ قدرتمند 76.2 میلی متری (اغلب 77 میلی متری نامیده می شود). 5 تن سنگین تر بود اما هنوز هم می توانست به راحتی ه سرعت 32 مایل در ساعت برسد. جایی که کرامول زره و تحرک را برای سربازان بریتانیایی آورد، تانک کومت قدرت آتش را به ارمغان آورد. این یک ارتقاء قابل توجه نسبت به کرامول بود. توپ آن حتی می توانست تانک های سنگین تر آلمانی را نابود کند. کومت تا اواخر دهه 1950 در خدمت بریتانیا و در سایر ارتش ها بسیار بیشتر در خدمت باقی ماند. پس از جنگ کومت منجر به تولید اولین تانک جنگی اصلی (MBT)جهان شد: Centurion.. .. تانکCenturion به طور گسترده ای به عنوان یکی از بزرگترین طراحی های تانک در تاریخ در نظر گرفته می شود و از موتور Meteor نیرو می گرفت.که از قدرت آتش و حفاظت زرهی عالی برخوردار بود. میتئور در Centurion تنی55 هم برای رسیدن به سرعت 20مایل در ساعت تحت فشار بود این موتور در نهایت در Conqueror که در سال 1955 معرفی شد، تطبیق پیدا کرد. این تانک یک هیولای واقعی مسلح به یک توپ 120 میلی متری و وزنی بیش از 70 تن بود.Conqueror مجهز به یک Meteor تزریق سوخت بود که 810 اسب بخار قدرت تولید می کرد، اما حتی این میتئور نیز برای رسیدن به سرعت 20 مایل در ساعت تحت فشار بود.دیگرتانکهای معروفی که توسط Meteor نیرو می گرفتند عبارتند بودند از Charioteer و Tortoise . بریتانیا تانکConqueror را برای مقابله با زره های سنگین شوروی مانند IS-3 توسعه داد. موتور Meteor بسیار موفق بود و در هشت تانک بریتانیایی استفاده شد. این موتور تا سال 1964 هنوز تولید می شد، هشت سال بیشتر از مرلین.طراحی اصلی V12 رولز رویس از دهه 1930 به برخی از بهترین تجهیزات نظامی مانند اسپیت فایر و P-51 در آسمان و سنتوریون روی زمین منجر شد این را نمی توان برای بسیاری از موتورهای دیگر گفت.به همین دلیل است که موتورهای Merlin و Meteor به عنوان برخی از موفق ترین موتورهای موفق نظامی ساخته شده تا کنون در نظر گرفته می شوند. منابع:https://www.researchgate.net/figure/The-Rolls-Royce-Meteor-engine-without-any-compressor-6_fig4_354291220وhttps://www.rolls-royce.com/ منبع عکسها:https://en.wikipedia.org/wiki/Rolls-Royce_Merlin https://en.wikipedia.org/wiki/Rolls-Royce_Meteor

بسم ا... جنگ در اوکراین روز هزارو صدو یازدهم الی هزار وصد وهفدهم بیستم الی بیست وششم مارس 2025 از راست : موش گیر ، خسته ، ناظر توپخانه و رزمنده ادایی جنگ در اوکراین – بیستم مارس 2025 1- ارتش اوکراین در شب 19 تا 20 مارس یک حمله پهپادی علیه پایگاه هوایی انگلس در استان ساراتوف صورت داد. ستاد کل اوکراین در 20 مارس مدعی شد که عناصر سرویس امنیتی اوکراین (SBU)، نیروهای سیستم های بدون سرنشین، نیروهای عملیات ویژه (SSO) و سایر نیروهای اوکراینی پایگاه هوایی انگلس را در منطقه ساراتوف هدف حملات خود قرار داده اند. آندری کووالنکو، رئیس مرکز اوکراین برای مقابله با اطلاعات نادرست، گزارش داد که این حمله باعث انهدام تعداد زیادی از موشک‌های کروز خا-101 شده که ارتش روسیه ازآن در حملات شبانه علیه اوکراین استفاده می‌کنند. تصاویر ماهواره ای شرکت مکسار از حمله ارتش اوکراین به انبار مهمات پایگاه هوایی انگلس-2 نیروی هوایی ارتش روسیه نکته : دقت این تصاویر منتشر شده را مقایسه کنید با دو عملیات وعده صادق که هرگز تصویر درستی در دسترس قرار نگرفت. توان شناسایی و پردازش فضاپایه نداشته باشید ، در جنگ رسانه ای قافیه را می بازید عملیات تیپ سوم پیاده نظام ارتش اوکراین در محور لوهانسک- مارس 2025 https://aparat.com/v/akcnzqf روسیه / حملات اوکراین به زیرساختهای انرژی روسیه 19 مارس 2026 اوکراین / زاپوروژیا 20 مارس 2025 اوکراین/ اسلوبوژانسک 20 مارس 2025 حملات انبوه پهپادی اوکراین 20 مارس 2025 اوکراین / کوپیانسک -سواتوو 20 مارس 2025 روسیه /کورسک 20 مارس 2025 ابتکار عمل 10 از 10 تبدیل مینهای ضدتانک تی ام-62 به مهمات جنگی برای پهپادهای انتحاری-مارس2025 این کار غالبا در کارگاه های مستقر در مناطق مسکونی صورت می گیرد که بشدت خطر انفجار و تلفات انسانی را افزایش می دهد . https://aparat.com/v/jcexq9u 2- روسیه، اوکراین و ایالات متحده هنوز جزئیات توقف حملات به زیرساخت های انرژی را به نتیجه نرسانده اند، با این حال ، حمله اوکراین به پایگاه هوایی انگلس به هیچ وجه مشمول این تعلیق نمی شد زیرا یک هدف نظامی بشمار می آمد. جاده مرگ بزرگراه آر-200 کورسک - خط تامین اصلی ارتش اوکراین مارس 2025 پهپاد اوکراین و بی خیالی سرباز روسی مارس 2025 https://www.aparat.com/v/tdlhxj5 برادلی های سالم ارتش اوکراین در حال عملیات لنست در برابر لئوپارد - اوکراین - مارس 2025 https://aparat.com/v/eri6d6d 3- متحدان اوکراین به ارائه کمک های نظامی مالی و مادی به اوکراین از جمله وجوه از دارایی های مسدود شده روسیه در اروپا ادامه می دهند. زلنسکی در 20 مارس اعلام کرد که اوکراین اخیراً "چندین" اف-16 اضافی را از شرکای نامشخص دریافت کرده است. کمیسیون اروپا در 20 مارس اعلام کرد که در قالب برنامه وام استثنایی خود (MFA) بخش دوم وجوه حاصل از درآمدهای منجمد روسیه به ارزش یک میلیارد یورو (تقریبا 1.08 میلیارد دلار) را به اوکراین تحویل داده است. این وام بخشی از طرح وام‌های تسریع درآمد فوق‌العاده (ERA) به رهبری جی-7 است که قصد دارد 45 میلیارد یورو (تقریباً 48.8 میلیارد دلار) به اوکراین کمک مالی کند. ظاهرا ارتش اوکراین سومین اف-16 خودش را عملیاتی کرد هرسه فروند به موشکهای ایم-120 و ایم-9 مسلح هستند. سربازان اوکراین مسلح به مسلسل بومی فورت-230 این سلاح جایگزین تفنگ های تهاجمی استاندارد AKS-74 شد که قبلا در فضای محدود سامانه های توپخانه ای کاربرد داشت . انتخاب این سلاح به دلیل فشردگی و کاهش وزن آن بود که 2.5 کیلوگرم در مقایسه با نمونه های قبلی سبک تر به نظر می رسد کالیبر این سلاح 9×19 میلی متر بوده و برای استفاده از خشاب هایی با ظرفیت 23 و 30 گلوله طراحی شده است. چیدمان و معماری دوسویه ، نه تنها آن را برای استفاده در فضاهای محدود راحت می کند بلکه سرعت شلیک تا 800 گلوله در دقیقه امکان حفظ تراکم آتش را در فاصله نزدیک فراهم کرده است. عملیات هویتزر Giatsint-B ارتش روسیه - مارس 2025 https://aparat.com/v/kpgrfg9 گاراژ تهاجمی روسی در حال یدک کشیدن یک قبضه ام-777 غنیمتی ... 4- ارتش اوکراین در محور بلگورود و ارتش روسیه در محورهای کورسک ،تورتسک، پوکروفسک و ولیکا نووسیلکا پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند. اوکراین / اسلوبوژانسک 21 مارس 2025 تخریب ایستگاه پمپاژ گاز سودژا توسط ارتش اوکراین هنگام عقب نشینی از این شهر مارس 2025 جنگ در اوکراین – بیست و یکم مارس 2025 1- روسیه علیرغم هشدارهای فزاینده ایالات متحده نسبت به تعمیق همکاری با کره شمالی، به تقویت روابط دوجانبه خود با کره شمالی ادامه می دهد. دبیر شورای امنیت روسیه، سرگئی شویگو، در 21 مارس به کره شمالی سفر کرد و با کیم جونگ اون، دیدار نمود تا احتمالاً در مورد روابط روسیه و کره شمالی گفتگو کند. مقامات اوکراینی و دیگر کشورهای غربی نیز پیوسته خاطرنشان کرده‌اند که دخالت کره شمالی در عملیات تهاجمی روسیه در استان کورسک و همکاری گسترده‌تر با روسیه به ویژه توانایی‌های نظامی کره شمالی را افزایش داده است و خطرات امنیتی بالقوه را در منطقه آسیا و اقیانوسیه ایجاد می‌کند. استرایکر منهدم شده اوکراینی در محور کورسک / روستای گونچاروفکا مارس 2025 عملیات سامانه استرلا-10 ارتش روسیه - مارس 2025 https://aparat.com/v/qoyec2t هویتزر سزار منهدم شده اوکراین در محور خرسون مارس 2025 گفته می شود نیروهای حافظ صلح چینی در حال آماده سازی برای اعزام به اوکراین هستند. 2- مقامات روسیه همچنین به تعمیق روابط با جمهوری خلق چین (PRC) ادامه می دهند. الکساندر بورتنیکوف، رئیس سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) با وانگ شیائوونگ وزیر امنیت چین در 21 مارس در پکن ملاقات کرد تا در مورد روابط دوجانبه روسیه و جمهوری خلق چین گفتگو کند. وانگ خاطرنشان کرد که جمهوری خلق چین آماده حمایت از جلسات چند سطحی بین آژانس های مجری قانون و سرویس های امنیتی روسیه و چین و تقویت مشارکت در مبارزه با تروریسم و جنایات فراملی است. گاز-69 و توری ضد پهپاد گفته می شود ارتش روسیه خودروی سبک سامارات-2 ام را برای تحویل به واحدهای رزمی در اوکراین برگزیده است وزن رزمی - 2100 کیلوگرم. ظرفیت بار - 600 کیلوگرم. موتور - بنزینی، 4 سیلندر، قدرت 105 اسب بخار حداکثر سرعت - 130 کیلومتر در ساعت. برد - 500 کیلومتر. پیاده نظام روسی در برابر پهپاد اوکراینی - مارس 2025 https://aparat.com/v/erao44e ام-113 های منهدم شده اوکراینی برادلی منهدم شده اوکراینی به گفته منابع غربی ، جمهوری خلق چین از تلاش‌های جنگی روسیه در اوکراین از طریق دور زدن تحریم‌ها، لفاظی‌ها و حتی کمک‌های مستقیم نظامی در حالی که خود را به‌عنوان یک بازیگر و میانجی بی‌طرف برای پایان دادن به درگیری نشان می‌دهد، حمایت کرده است. ارتش اوکراین در حال تسلیح مجدد تیپ های سوار-زرهی آسیب دیده خود نفربرهای زرهی BTR-4E به تیپ 14 سوار-زرهی اوکراین تحویل داده می شوند این نفربر می تواند هشت سرباز را در خود جای داده و مجهز به یک ماژول رزمی BM-7 Parus حامل یک قبضه توپ 30 میلی متری، یک نارنجک انداز و یک مسلسل است. این وسیله نقلیه نه تنها وظیفه حمل و نقل را انجام می دهد، بلکه پشتیبانی آتش را در میدان جنگ نیز فراهم می کند. زره خودروی مذکور نه تنها از سرنشینان در برابر مهمات 12.7 میلی متری درطرفین و 14.5 میلی متری در پیشانی محافظت می کند بلکه برای محافظت در برابر پرتابه های تجمعی، APC به صفحه های شبکه مجهز شده است. این نفربر زرهی در اواسط دهه 2000 توسعه یافت، اما از سال 2014 فقط به صورت موردی به نیروها تحویل داده شده است. در سال 2024 مشخص شد که تولید نفربرهای زرهی BTR-4 با وجود درگیری نظامی گسترده همچنان ادامه دارد. عملیات سامانه استرلا-10 ارتش روسیه - مارس 2025 https://aparat.com/v/qoyec2t تیونینگ رزمی جیپ اواز-469 تیونینگ رزمی جیپ اواز-469 ارتش روسیه - مارس 2025 https://aparat.com/v/xzzzfw4 3- متحدان اروپایی اوکراین به تلاش‌های خود برای ارائه کمک نظامی به اوکراین و تقویت پایگاه صنعتی دفاعی اوکراین (DIB) ادامه می‌دهند. زیر صنایع استراتژیک اوکراین، هرمان اسمتانین، در 20 مارس اعلام کرد که یک شرکت دفاعی نامشخص اوکراینی توافقنامه ای را با سازنده مهمات نروژی-فنلاندی NAMMO برای تعمیق همکاری های صنعتی دفاعی دوجانبه و ایجاد یک سرمایه گذاری مشترک برای تولید گلوله های توپخانه 155 میلی متری در اوکراین امضا کرده است . دویچه وله (در 21 مارس گزارش داد که کمیته بودجه بوندستاگ آلمان و پارلمان این کشور3 میلیارد یورو (تقریباً 3.3 میلیارد دلار) کمک نظامی به اوکراین، علاوه بر مبلغ تعهد شده آلمان به مبلغ 4 میلیارد یورو (تقریباً 4.3 میلیارد دلار) در سال 2025 و 8.3 میلیارد دلار (حدود 9 میلیارد دلار) تا سال 2029 برای اوکراین را تصویب کردند. ارتش اوکراین بیش از 50 قبضه خمپاره انداز MP-120 کالیبر 120 م.م تازه تولید شده را دریافت نمود مارس 2025 عملیات بالگردهای کاموف-52 ارتش روسیه - مارس 2025 https://aparat.com/v/hbl3gyc 4- ارتش اوکراین درمحور بلگورود و ارتش روسیه در محورهای استان سومی ، کوپیانسک، تورتسک و پوکروفسک در حال پیشروی اند . آنا پروکوفیف خبرنگار جنگی روسی ظاهرا در صحنه نبرد کشته شده با این حال ، هدف از ارائه این تصویر زره های جانبی برادلی بود که پیشتر دیده نشده بود.. 5- براساس جدید ترین ادعاهای مقامات دفاعی اوکراین و غرب ، میزان تلفات ماهانه روسیه بین 20000 تا 35000 نظامی است. غنائم بدست آمده از ارتش اوکراین در محور کورسک- مارس 2025 https://aparat.com/v/sbrgwy7 6- پوتین، رئیس جمهور روسیه، در 19 مارس به دولت روسیه دستور داد تا تولید هواپیماهای بدون سرنشین روسیه را در تلاش برای «دستیابی به رهبری فنی تا سال 2030» تسریع بخشد. علاوه براین ، گفته شده پوتین نه تنها دستور ایجاد یک سیستم دولتی برای نظارت بر هوانوردی بدون سرنشین و ساده سازی مقررات مربوط به استفاده آزمایشی از هواپیماهای بدون سرنشین برای تسهیل استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در زمینه های مختلف اقتصادی را صادر کردبلکه به مقامات روسی توصیه نموده که تا 1 سپتامبر 2025 زمینه را برای یک همکاری بین‌المللی در مورد هواپیماهای بدون سرنشین را سازماندهی و گزارش دهند. پوتین همچنین دستور تخصیص بودجه اضافی برای توسعه سیستم‌های ماهواره‌ای مدار پایین برای ارتباطات و عملیات پهپادها را صادر کرد. مجموعه تصاویر پوشش های استتاری (ژیلت) ارتش روسیه در صحنه نبرد اوکراین 7- ارتش روسیه به نوآوری در قابلیت های پهپادها ادامه می دهند. به گفته میل بلاگرهای روسی ، مرکز تحقیقاتی "Malye Kosmicheskie Apparaty" (سفینه فضایی کوچک) توسعه پایانه های ارتباطی ماهواره ای "Kolibri" را برای کنترل از راه دور هواپیماهای بدون سرنشین از طریق ماهواره های روسی آغاز کرده است. این مرکز تحقیقاتی در حال حاضر سیستم‌های ارتباطی مشابه، یعنی سیستم «دلفین» را برای پشتیبانی از ایستگاه‌های ارتباطی دریایی و زمینی تولید می‌کند. یک منبع اوکراینی عکس‌هایی را در 20 و 21 مارس منتشر کرد که ظاهراً یک هواپیمای بدون سرنشین بمب‌افکن سنگین روسیه را با 8 پیشرانه نشان می‌دهد. روسیه / کورسک 22-23 مارس 2025 تی-72بی3 ارتش روسیه تا نوک بینی (لوله توپ اصلی ) به قفس ضدپهپاد مجهز شده ... عملیات خهپادهای روسی در اوکراین - مارس 2025 https://aparat.com/v/gilv106 ارتش اوکراین مدعی است که تا مارس 2025 بیشتر از 30 هزار پهپاد روسی را سرنگون کرده است . جنگ در اوکراین – بیست و دوم مارس 2025 1- استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ایالات متحده در خاورمیانه، طی مصاحبه ای در 21 مارس، به طور غیرانتقادی تعدادی از خواسته ها، ادعاها و توجیهات روسیه در مورد جنگ در اوکراین را تکرار نمود. 2- ارتش اوکراین در محور پوکروفسک و روسها در محورهای سیورسک ، پوکروفسک ، زاپوریژیا غربی همچنان در حال پیشروی اند. 3- پایگاه صنعتی دفاعی روسیه (DIB) به تلاش‌ها برای گسترش قابلیت‌های دفاع هوایی این کشور ادامه می‌دهد. هلدینگ کلاشینکف، زیرمجموعه شرکت دفاعی دولتی روسیه روستک، در 19 مارس اعلام کرد که یک مدل کاملا کاربردی از سامانه موشکی دفاع هوایی کوتاه برد "کرونا" را ارائه کرده است. کلاشینکف برای اولین بار یک مدل "کرونا" را در اوایل فوریه 2025 ارائه کرد و خاطرنشان کرد که این سیستم برای محافظت از تاسیسات استراتژیک دولتی و زیرساختی در عقب روسیه در برابر حملات هواپیماهای بدون سرنشین میان برد طراحی شده است. گفته می شود سامانه مذکور به به موشک های ضد هوایی هدایت شونده 9ام340و 9ام333 مجهز شده است. حملات ارتش اوکراین به زیرساختهای انرژی روسیه 23-25 مارس 2025 جنگ در اوکراین – بیست و سوم مارس 2025 1- مقامات ایالات متحده و اوکراین در 23 مارس در ریاض، عربستان سعودی دیدار می‌کنند تا درباره محدودیت‌های موقت حملات دوربرد و آتش‌بس موقت دریایی احتمالی در دریای سیاه گفتگو کنند. برادلی سالم به غنمیت گرفته شده / کورسک مارس 2025 بدون شرح !!! ولی صحنه آشنایی هست صفحات فلزی مشبک روی بی ام پی 2- ارتش اوکراین در محور بورووا و واحدهای روسی در محورهای تورتسک و پوکروفسک پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند . عملیات ضدزره بالگردهای کاموف-52 ارتش روسیه - مارس 2025 https://aparat.com/v/mgwg489 3- روسیه به تلاش‌های خود برای نوآوری پهپادهای تهاجمی دوربرد، از جمله با قطعات خارجی ادامه می‌دهد. یک منبع روسی ادعا کرد که مسکو شروع به استفاده از آنتن‌های الگوی دریافت کنترل‌شده (CRPA) تولید چین، که در برابر پارازیت مقاوم هستند، در هواپیماهای بدون سرنشین دوربرد شاهد به منظور مقابله بهتر با سیستم‌های جنگ الکترونیک اوکراین (EW) نموده است. اوکراین / شمال اوکراین 24 مارس 2025 روسیه /کورسک 24 مارس 2025 جنگ در اوکراین – بیست و چهارم مارس 2025 1- هیئت های آمریکایی و روسیه پس از گفتگوهای 23 مارس در مورد جزئیات آتش بس موقت در حملات دوربرد و در دریای سیاه مجددا در 24 مارس دیدار کردند. وال استریت ژورنال نیروهای مسلح اوکراین به شکل وحشت آوری به طور غیرمجاز از منطقه کورسک دست به فرار زدند فرماندهان میدانی نیروهای مسلح اوکراین حتی قبل از دریافت دستور از افسران عالی رتبه به زیردستان خود دستور عقب نشینی دادند. ادعا می‌شود که وضعیت یگان‌های نیروهای مسلح اوکراین در منطقه کورسک حتی قبل از غافلگیری نیروهای روسی از طریق خط لوله گاز بحرانی بوده است. پزشکان اوکراینی متذکر می‌شوند که به دلیل تعداد زیاد پهپادهای روسی، بسیاری فراموش کرده‌اند که به زمین نگاه کنند و به همین دلیل در میدان های مین گرفتار می شدند. نیروهای مسلح اوکراین سلاح های سنگین خود را رها یا منفجر کردند. تحلیلگران غربی نسبت تلفات تجهیزات را تقریباً 1:1 تخمین می زنند. این برای اوکراین چندان خبر خوبی نیست ، زیرا روسیه می تواند با سهولت بیشتری تجهیزات را جایگزین کند. تایمز کهنه سربازان آمریکایی همچنان در نبرد در اوکراین جان می بازند تایمز اوکراین بهشت دلالان اسلحه ، در انتظار ورود آنهاست. دلالان اسلحه از نزدیک آتش بس احتمالی در اوکراین را زیر نظر دارند و آنچه پس از جنگ اتفاق می افتد می تواند در سراسر جهان بازتاب پیدا کند. نگرانی زیادی وجود دارد که حجم عظیمی از سلاح‌های اوکراین پس از جنگ از این کشور به اروپا، آفریقا و خاورمیانه سرازیر شود. اوکراین در حال حاضر تنها کشوری در اروپا است که در آن سلاح گرم توسط قانون کنترل نمی شود. در عوض، قانون مربوط به حمل سلاح گرم توسط یک فرمان وزارت امور داخلی صادر شده در سال 1998 کنترل می شود که وضعیت پیچیده و گیج کننده ای را بوجود آورده است. 2- ارتش اوکراین در محور دمیدوفکا ، امتداد مرز بین المللی در شمال غربی استان بلگورود پیشروی های جدیدی را به ثبت رساندند. ام-113 های سوئدی نیز در کورسک به غنیمت ارتش روسیه درآمد مارس 2025 3- ارتش اوکراین در محورهای بلگورود ، تورتسک و پوکروفسک و ارتش روسیه در محورهای سیورسک، تورتسک، پوکروفسک و ولیکا نووسیلکا پیشروی می کنند. اوکراین /تورتسک 25 مارس 2025 اوکراین / کوپیانسک 25 مارس 2025 جنگ در اوکراین – بیست و پنجم مارس 2025 1- مقامات ایالات متحده، اوکراین و روسیه به توافقاتی برای آتش بس موقت در حملات علیه زیرساخت های انرژی و در دریای سیاه دست یافتند. جزئیات این آتش‌بس‌ها همچنان نامشخص است و ارزیابی جزئیات آتش‌بس در غیاب متون مشترک رسمی منتشر شده از توافقات امضا شده توسط روسیه و اوکراین دشوار به نظرمی رسد. حساب های اوکراینی شرکت های اوکراینی بر تولید قطعات یدکی برای نفربرهای زرهی M113 آمریکایی تسلط یافته اند. این امر باعث شد تا زمان انتظار برای قطعات یدکی لازم به میزان قابل توجهی کاهش یابد و در نتیجه مقدار قابل توجهی از تجهیزات در آمادگی رزمی حفظ شود. علاوه بر این، لجستیک نیروهای مسلح اوکراین تعمیرات اساسی M113 را نه تنها در کارخانه‌ها، بلکه در پایگاه‌های لجستیکی نظامی نیز انجام می‌دهند که پس از انجام کارهای مربوطه، به منظور شناسایی به موقع مشکلات، عملیات را انجام می‌دهند. 2- اظهارات کرملین و عمروف وزیر دفاع اوکراین حاکی از آن است که دو کشورممکن است هنوز در مورد اجرایی شدن یا عدم اجرای آتش بس از 25 مارس به توافق نرسند. میگ-29 فالکروم تیپ تاکتیکی 114 نیروی هوایی اوکراین گفته شده این میگ از سوی لهستان تحویل کیف شده است این جنگنده مجهز به مجموعه ای استاندارد از تسلیحات شامل موشک های هوا به هوای میان برد R-27ER با هدایت راداری نیمه فعال و احتمالاً موشک های کوتاه برد R-73 مادون قرمز است . 3- پوتین با وجود موافقت با نوعی آتش بس برای حملات به زیرساخت های انرژی و دریای سیاه، همچنان آتش بس موقت خط مقدم پیشنهادی ترامپ و زلنسکی را رد می کند. 4- کرملین اعلام کرد تا زمانی که ایالات متحده تحریم ها را علیه بانک دولتی کشاورزی روسیه Rosselkhozbank و دیگر سازمان های مالی نامشخصی که در تجارت بین المللی مواد غذایی و کود دخیل هستند، لغو نکند، آتش بس توافق شده در دریای سیاه را اجرا نخواهد کرد. 5- ارتش روسیه همچنان در محورهای کورسک-سومی، تورتسک و در غرب استان زاپوریژیا در حال پیشروی هستند. میزان آسیب وارده به ایستگاه پمپاژ گاز سودژا پس از حملات ارتش اوکراین مارس 2025 کوکسان های کره شمالی در شبه جزیره کریمه مارس 2025 جنگ در اوکراین – بیست و ششم مارس 2025 1- جزئیات توافقات آتش بس در مورد حملات انرژی و عملیات دریایی در دریای سیاه که مقامات ایالات متحده، اوکراین و روسیه در 24 و 25 مارس به دست آوردند هنوز نامشخص است. استرایکر رها شده اوکراینی در محور سودژا مارس 2025 2- روسیه و اوکراین اتهامات حمله و نقض آتش بس را رد و بدل کردند، اگرچه شرایط آتش بس نامشخص است. حساب های روسی از خراب شدن آخرین لیفتراک ویژه حمل مهمات فاب-1500 خبر داده اند!!!!! گفته شده یک خلبان روسی با سابقه 600 پرانه رزمی فراخوان تهیه پول برای خرید یک لیفتراک جدید را داده است !!!! 3- مقامات روسیه به صراحت پیشنهاد اخیر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا مبنی بر اینکه ایالات متحده می خواهد در عملیات نیروگاه هسته ای زاپوروژیا تحت تصرف روسیه (ZNPP) مشارکت داشته باشد، رد کردند. 4- اتحادیه اروپا به‌رغم درخواست روسیه برای لغو تحریم‌های غرب به عنوان پیش‌شرط آتش‌بس موقت با اوکراین در دریای سیاه، احتمالاً تحریم‌های روسیه را حفظ خواهد کرد. برادلی منهدم شده در کورسک مارس 2025 5- ارتش روسیه همچنان در محورهای کورسک، نزدیک تورتسک، ولیکا نووسیلکا و در غرب استان زاپوریژیا در حال پیشروی است . یاک-52 دربرابر پهپادها روسی /رزم نامتقارن در هوا 6- ارتش اوکراین در محورهای بلگورود و تورتسک پیشروی های جدیدی را به ثبت رسانده است. خبرگزاری یونهاپ کره شمالی 3000 سرباز دیگر را برای جنگ علیه اوکراین به روسیه اعزام نمود بنابراین اکنون در مجموع حدود 11000 سرباز کره ای در روسیه حضور دارند که برخی مدعی اند 4000 نفر آنها کشته شده اند. کره شمالی همچنین به تامین موشک های کوتاه برد، هویتزرهای خودکششی 170 میلی متری و MLRS 240 میلی متری به فدراسیون روسیه ادامه می دهد. نکته: این تصویر را حسابهای اوکراینی انتخاب کردند ... خودتون حدس بزنید قضیه چی هست .. 7- روسیه به سازماندهی مجدد واحدهای پهپادها در واحدهای جدید، احتمالاً به عنوان بخشی از تلاش مداوم برای ایجاد نیروی سیستم های بدون سرنشین روسیه (USF) ادامه می دهد. اوریکس / مارس 2025 تلفات زرهی روسیه به پایین ترین حد ازسال 2022 رسیده است. در عین حال، تلفات تانک‌های اوکراینی از نظر آماری پایدارتر باقی مانده اگرچه همچنان کمتر از تلفات روسیه است. کاهش تلفات روسها ممکن است به دلیل تغییر در تاکتیک های استفاده از واحدهای زرهی، افزایش اقدامات برای محافظت از تجهیزات و سازگاری با شرایط نبرد مدرن باشد. تحلیلگران اوسینت زرهی ارتش روسیه معتقدند کاهش قابل توجهی در تلفات نفربرها و خودروهای زرهی پیاده نظام BMP-3، BMD-4 و BTR-82 این ارتش دیده می شود از دسامبر2024 سهم تلفات این تجهیزات شروع به کاهش کردکه این ممکن است نشان دهنده کاهش احتمالی ذخایر انبار ، ارزیابی مجدد استراتژی صحنه رزم و استفاده آگاهانه استفاده از تجهیزات گران قیمت و پیچیده و حتی کاهش استفاده ازآنهاست که به نظر ناشی از تصور فرماندهی ارتش روسیه از توقف احتمالی درگیری های نظامی یا تثبیت خط مقدم است . فوربس تلفات زرهی ارتش اوکراین در کورسک خارج از تحمل به نظر می رسد در جریان عملیات کورسک، ارتش اوکراین 55 تانک از دست داد، در حالی که ارتش روسیه 66 تانک . این نشریه می نویسد: "این خبر بدی برای اوکراین است، که طبق تحلیل های اخیر، باید سه برابر بیشتر به روسیه تلفات وارد کند تا سریعتر از روندتضعیف اوکراین ، تضعیف شود. 8- طراح هواپیماهای بدون سرنشین روسی VVZ Drones در 26 مارس اظهار داشت که پهپاد "سیفا" با دید اول شخص (FPV) را توسعه داده است که می تواند بالگردها و سایر هواپیماهای بدون سرنشین را مورد حمله قرار دهد. این گونه جدید ، 0.7 کیلوگرم محموله و سرعت پرواز بیش از 225 کیلومتر در ساعت را به نمایش می گذارد. هویتزر آ اس-90 تیپ مستقل 117 سوار-زرهی سنگین ارتش اوکراین پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 8- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

هدف احتمالی ایران ساخت سلاحی با طراحی «انفجاری» بود. بمب توسط مواد منفجره قوی اطراف یک کره توخالی از اورانیوم بسیار غنی شده منفجر می شد. هسته کره دارای یک آغازگر نوترون کوچک است که احتمالاً از اورانیوم و ایزوتوپ هیدروژن سنگین، دوتریوم ساخته شده است. هنگامی که مواد منفجره به طور هماهنگ منفجر می شوند، کره را فشرده می کنند و اورانیوم را به جرم بحرانی آن می کوبند. در نزدیکی نقطه حداکثر فشرده سازی، هسته های دوتریوم در مرکز با هم ترکیب می شوند و انفجاری از نوترون ها را آزاد می کنند که باعث انفجار هسته ای می شود. این دستگاه همچنین ممکن است دارای یک پوسته بیرونی یا «تامپر» از اورانیوم با غنای پایین باشد که برای حفظ سلاح برای کسری از ثانیه طولانی‌تر طراحی شده است و عملکرد آن را بیشتر می‌کند. حدس زده می شد که این نوع سلاح می‌توانست عملکردی در حدود 10 تا 30 کیلوتن معادل TNT داشته باشد، تقریباً مشابه بمبی که در سال 1945 در ناکازاکی ژاپن افتاد. مزیت طراحی این است که از اورانیوم 235 استفاده موثری می کند، بنابراین محموله به اندازه کافی کوچک است که بر روی یک موشک قرار بگیرد. این رویکرد شبیه به کلاهک های اولیه پاکستان است که بر پایه اورانیوم بود. برخلاف کلاهک‌های کشورهای اصلی هسته‌ای، طراحی ایرانی دارای مرحله همجوشی دوم نیست که می‌توانست بازده سلاح را تا 100 کیلوتنی افزایش دهد.

دلقک بازی جمهوری خواهان و نظام آمریکا علیه ایران و ایرانی تمامی ندارد روز گذشته یک فروند پهپاد سرنگون‌شده‌ی گران-۲ (شاهد ۱۳۶) روسی که توسط لهستانی‌ها,به آمریکا منتقل شده و سپس در کنفرانس سالانه‌ی مهم جمهوری‌خواهان موسوم به کنفرانس اقدام سیاسی محافظه‌کاران (CPAC) به نمایش درآمد. البته جواب حساب ایکس وزارت امور خارجه هم در نوع خودش جالب بود حساب ایکس نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل در واکنش به این اقدام متن زیر را منتشر کرده است: «پهپاد شاهد یکی از پیشرفته‌ترین هواپیماهای بدون سرنشین در جهان است که توانایی‌های بی‌نظیر شناسایی، نظارتی و عملیاتی دارد و درعین‌حال، از قیمت بسیار مقرون‌به‌صرفه‌ای برخوردار است. هیچ ممنوعیت قانونی برای فروش آن وجود ندارد. هر کشوری که متعهد شود از این پهپاد در اقدامات تجاوزکارانه علیه کشور دیگری استفاده نکند، واجد شرایط درخواست خرید آن خواهد بود.»

بسم ا... رونمایی و وحشت آفرینی از پهپاد شاهد در همایش بزرگ جمهوری خواهان - فوریه 2025 https://aparat.com/v/uodtjmp

تایگر لیزری جنگنده - بمب افکن سبک F-5F تایگر IIAF ، رجیستر 7154-3 سال 1976 در سالهای انتهایی دهه هفتاد میلادی ( 1976) و در اثنای مذاکرات مربوط به خرید جتهای سنگین تر اف-16 از ایالات متحده ، شرکت نورثروپ آزمایشاتی را برای اثر بخش تر کردن کارایی رزمی تایگرهای تحویلی به نیروی هوایی ایران در دستور کار خود قرار داد . براساس برنامه ریزی های انجام شده ، قرار بود تا در مرحله نخست ، حداقل 28 فروند تایگر دوکابینه به سامانه های ZOT-BOX ( مشابه سیستم نصب شده در اف-4 دی ) مجهز شود . با نصب این تجهیزات تایگرهای نیروی هوایی قابلیت حمل مهمات هدایت لیزری را همانند همتایان خود در اسکادران های اف-4 بدست می آورند . بر همین اساس ، پیش بینی شد که هر اسکادران اف-5 ، به سه فروند از تایگر ارتقاء یافته مسلح شود تا توانایی ضربتی این واحدها ، افزون تر گردد . علاوه براین ، برنامه مشابهی برای تقویت قابلیت دفاع از خود با نصب غلاف جنگ الکترونیک AN/ALQ-101 نیز برای این جتها پیش بینی گردید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم ا.. شبیه ساز عملیات سرکوب دفاع هوایی اف-4 جی در برابر سام-3 https://aparat.com/v/xmw3wl7

اطلاعاتی که افراد کمتری درباره ترکیه و اردوغان می‌دانند در مورد ترکیه و شخص اردوغان و حزبش تفکرات عجیبی در ایران وجود داره که با مرور چند نکته در مورد ترکیه بهتر با این کشور آشنا خواهیم شد: ترکیه تنها کشور اسلامی عضو ناتو است. ۲۶ پایگاه نظامی آمریکا و ناتو در ترکیه وجود دارد. ترکیه اولین کشور مسلمان بود که در سال ۱۹۴۸ اسرائیل را به رسمیت شناخت و با این رژیم روابط برقرار کرد. در دوران حکومت اردوغان، ۶۰ توافق بین ترکیه و اسرائیل امضا شد. دو پایگاه نظامی اسرائیل در ترکیه وجود دارد، یکی در قونیه و دیگری در ازمیر. اسرائیل طبق توافق ناتو، اجازه استفاده از پایگاه‌های نظامی اینجرلیک و دیاربکر را دارد. بزرگ‌ترین حجم تبادلات تجاری اسرائیل با سایر کشورها با ترکیه است، که در سال ۲۰۲۲ به ۹ میلیارد دلار رسید. سالانه حدود ۵۰۰ هزار گردشگر اسرائیلی به ترکیه سفر می‌کنند. ترکیه به گردشگران اسرائیلی اجازه ورود بدون ویزا را می‌دهد، در حالی که فلسطینیان برای ورود نیاز به ویزا دارند. دومین کارخانه بزرگ تولید سلاح اسرائیلی در جهان در ترکیه قرار دارد. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، تنها رهبر مسلمان است که از لابی صهیونیستی در آمریکا مدال «شجاعت یهودی» دریافت کرده است. او تنها رئیس‌جمهور مسلمان است که از مقبره تئودور هرتزل، بنیان‌گذار جنبش صهیونیسم، بازدید کرده است. او تنها رئیس‌جمهور مسلمان است که پنج بار از اسرائیل دیدن کرده است. ترکیه تنها کشور اسلامی است که ازدواج همجنس‌گرایان را قانونی کرده است. ترکیه تنها کشور مسلمان دارای سواحل مخصوص برهنگان است. در ترکیه حدود ۲۰ هزار فاحشه‌خانه قانونی (مناطق قرمز) وجود دارد. حدود ۳۰۰ هزار زن ترک در فاحشه‌خانه‌ها کار می‌کنند. ترکیه سالانه ۴ میلیارد دلار از طریق صنعت فحشا درآمد دارد. در ترکیه ۲۶۵ کارخانه تولید شراب وجود دارد. ترکیه از نظر تعداد خبرنگاران زندانی، در رتبه دوم جهان قرار دارد. پس از بسته شدن تنگه باب‌المندب توسط یمن و محاصره دریایی اسرائیل، ترکیه اولین کشوری بود که تمام مایحتاج و منابع لازم را از طریق دریای مدیترانه به اسرائیل ارسال کرد. ترکیه بزرگترین حامی داعش و تحریر الشام و تجزیه طلبان پان ترک هست که بزرگترین آرزویشان نابودی ایران است.

بازگشت تزار دریایی آیا یاک-141 (یاک-41) به خط پرواز نیروی دریایی روسیه باز خواهد گشت ؟ با ظهور و عملیاتی شدن هواگردهای بال ثابت عمودپرواز در سازمان رزمی کشورهای عضو بلوک غرب ، دفتر طراحی یاکوولف اتحاد شوروی به منظور تجهز شناورهای سبک هواپیمابر کلاس کیف (Kiev Class) خود ، جنگنده ضربتی عمودپرواز (VTOL) یاک-38 فورجر را طراحی و به نیروی دریایی این کشور تحویل داد . این جنگنده از سال 1976 وارد خدمت شد و تا سال 1991 که 4 فروند شناور کلاس کیف که بدلیل محدودیتهای مالی از خدمت عملیاتی ارتش این کشور خارج شدند ، به پروازهای رزمی خود ادامه داد . فورجر بعنوان تنها پرنده دریاپایه فراصوت نیروی دریایی شوروی ، قادر بود تا با سرعت نزدیک به 1 ماخ و در ارتفاع 11هزار متری مبادرت به عملیات نماید ، هر چند بدلیل برخورداری از تنها 4 جایگاه حمل سلاح ، قابلیت حمل بمب ، موشک و راکت محدودی را دارا بود ، با این حال تجربه طراحی فورجر برای دفتر طراحی یاک فرصتی بی نظیری را فراهم آورد تا بتواند با استفاده از نقاط قوت و ضعف برآمده از این برنامه ، هواگرد جدیدی را به ارتش شوروی تحویل دهد . در نتیجه این روند ، نیروی دریایی روسیه انتظار داشت تا پیکربندی جدید این شرکت در عین داشتن توانمندی مهم نشست و برخاست عمودی ، پتانسیل رزمی مشابهی با جنگنده های خط مقدم نیروی هوایی روسیه ( شامل میگ-29 و سوخو-27 ) را ارائه نماید که بر همین اساس ، شرکت حتی قبل از تحویل اولین نمونه یاک-38 به نیروی دریایی ، کار بر روی طرح جدید را آغاز نمود . بدین ترتیب ، هواگرد جدید این شرکت که با شناسه یاک-141 یا یاک-41 نیز شناخته می شد ،نخستین پرواز خود را 11 سال بعد به سال 1987 به ثبت رساند . این جنگنده جدید ، به شکل قابل توجهی ، در مقایسه با یاک-38 ، سریعتر ، مانورپذیر تر ، برد زیاد تر ، ارتفاع پروازی بالاتر و درنهایت مسلح تر بود و براساس تعارف صورت گرفته در طراحی مفهومی اولیه آن ، می توانست پیشرفته ترین موشکهای هوابه هواو ضدکشتی روسی را که بطور همزمان توسط جتهای اولیه نسل چهارم روسی حمل می شد را مورد استفاده قراردهد . در واقع امر ، برنامه یاک-141 با تلاشهای گسترده ارتش شوروی برای گسترده نمودن توان دریایی خود من جمله طراحی و آغاز به ساخت ابرحامل های کلاس اولیانوفسک که در آن زمان با شناورهای هواپیمابر کلاس نیمیتز مقایسه میشد ، همزمان گردید . به همین دلیل دفتر طراحی یاک ، 10 مهندس ارشد خود را به این پروژه اختصاص داد تا بیشتر از 50 طرح پیشنهادی را مورد مطالعه و بررسی قرار دهند . بدین ترتیب ، پس از طی چند ماه پس از انتخاب طراح نهایی ، این جنگنده دریایی جدید در سپتامبر 1991 ، درست چند ماه قبل از فروپاشی اتحاد شوروی نخستین فرود عمودی خود را برروی شناور رزمی آدمیرال گورشکف ثبت نمود . با این حال ، بدلیل از میان رفتن اتحاد شوروی و متعاقب آن ، فروپاشی اقتصادی پیش آمده برای این کشور که از سال 1992 تا 1997 بطول انجامید ، شرکت یاک نیز بودجه موردنیاز برای ادامه برنامه را از دست داد ،در حالی که حداقل 4 نمونه اولیه در مراحل مختلف مونتاژ قرار داشتند . با توجه به این وضعیت ، از سال 1991 تا کنون این برنامه به حال خود رها شد و اگر چه شرکت لاکهید مارتین برای مدت کوتاهی با شرکت یاک همکاری نمود و گفته میشود که فناوریهای بسیار مهمی در خصوص شیوه های برخاست کوتاه و نشست عمودی (STOVL) میان این دو مبادله شد تا جت رزمی اف-35 بی مراحل توسعه خود را زودتر از زمان ممکن به اتمام رساند ، اما چشم انداز بسیار مبهمی در خصوص ادامه برنامه شرکت یاک وجود دارد . علیرغم این مساله ، تحولات قابل توجهی که در اقتصاد روسیه و سپس در ارتش این کشور رخ داده ، موجب گردیده که این احتمال ، یعنی احیای برنامه یاک-141 قوت بگیرد . درواقع ، روند بهبود وضعیت اقتصادی روسیه که از سال 2000 آغاز گردید ، موجب شد تا این کشور برنامه مدرنیزاسیون ارتش خود را با شتاب بیشتری پیگیری نماید . به همین دلیل ، تعدادی از برنامه های نیمه کاره دوران شوروی ، تکمیل شده تا جایی که رییس وقت ستاد کل ارتش روسیه ( ژنرال نیکولای ماکاروف ) بر بخدمت گیری حامل های هواپیمابر سبک را برای نیروی دریایی از انتهای دهه نخست قرن جدید تاکید مینمود ، به همین دلیل یک برنامه مشترک نظامی با فرانسه به منظور خرید 4 فروند شناور رزمی منعقد شد که نهایتا درسال 2014 ملغی گردید . اما این مساله مانع از برنامه ریزی بومی برای روسها نگردید و نیروی دریایی این کشور بلافاصله طرح جدیدی را ارائه داد که کار ساخت نخستین حامل سبک هواپیمابر برای روسیه از سال 2020 آغاز گردید و گفته میشود که تناژ گونه های سنگین آن تا 40000 تن نیز خواهد رسید .بدین سان ، با احیای برنامه حامل های سبک هواپیمابر روسی ، نیروی دریایی روسیه برای اولین بار پس از سقوط اتحاد شوروی به جنگنده های عمود پرواز جدید نیازمند خواهد شد . با توجه به اینکه نیروی دریایی ایالات متحده ، ژاپن و ایتالیا پس از دریافت نسخه های صادراتی اف-35 ،آنها را بر روی شناورهای رزمی خود ( ایزومو کلاس برای ژاپن ، واسپ و آمریکا کلاس برای ایالات متحده و درنهایت گاریبالدی کلاس برای نیروی دریایی ایتالیا ) عملیاتی خواهند نمود ، روسیه نیز می بایست بدین کار مبادرت ورزد . در چنین شرایطی ، با توجه به اینکه برنامه یاک-141 قبل از توقف، در مرحله پرواز نمونه اولیه قرار داشت ، هزینه های تحقیق و توسعه برای بروزسانی آن بشدت کاهش پیدا خواهد کرد و مضاف براین ، یاک-141 برای کشورهایی نظیر چین ، تایلند و کره جنوبی بدلیل در اختیار داشتن حامل های سبک ، می توانند به مشتری بالقوه این جنگنده تبدیل شوند . در این مورد ، نیروی دریایی چین با عملیاتی کردن شناور آبخاکی تایپ075 خود که تناژی در حدود 40000 تن را داراست و میتواند چیزی در حدود 30 فروند هواپیما را با خود حمل کند ، شروع مجدد برنامه یاک – 141 باعث خواهد شد تا پکن به مشتری اصلی این هواگرد تبدیل گردد که این امر آغاز برنامه یاک-141 را مقرون به صرفه تر خواهد کرد . مهمات هوابه هوای دوربرد R-77 بدین سان ، این جنگنده ها پس از خروج از خط تولید ، به مهمترین هواگرد ضربتی نیروی دریایی ارتش روسیه تبدیل خواهد شد که پس از مسلح شدن ، خواهد توانست در یک برد قابل توجه با اهداف متخاصم درگیر شود . در این میان ، محصول جدید شرکت یاک ، احتمالا به موشکهای دوربرد R-77 مسلح خواهد شد که بابردی نزدیک به 193 کیلومتر ، به خطرناکترین سلاح هوابه هوای مستقر در دریا برای روسها تبدیل خواهد شد . در حوزه تسلیحات ضدکشتی ، نیروی دریایی روسیه احتمالا برای مسلح نمودن این جنگنده عمودپرواز از مهمات پیشرفته خود نظیر KH-41با برد 300 کیلومتر و سرعت 3 ماخ و همچنین KH-35U و P-800 استفاده خواهد کرد که میتواند حامل های هواپیمابر سبک را به یک تهدید نامتقارن مرگبار ، حتی با یک گروه کوچک از جتهای یاک-141 تبدیل نماید . بدین ترتیب ، تجهیز این جنگنده با رادارهای پیشرفته آرایه فازی نظیر آنچه که در میگ-35 یا سوخو-57 به کاربرده شد ، می تواند قابلیتهای این جنگنده را نسبت به گذشته ، به مراتب افزایش دهد .بنابراین ، پتانسیل بالای صادراتی برای یاک-141 و نیازمندی ارتش روسیه برای تجهیز حامل های در دست ساخت خود ، باعث شده تا نگاه ها مجددا به این برنامه معطوف گردد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .