الان در حوزه پدافند یک سامانه مثلا تخصصی تر برای بالستیک و ارتفاع بسیار بلند و ضد ماهواره و یک سامانه کوتاه برد موثر متحرک با توان شلیک بالا هم باشه در بعد زمینی ماجرا میتونیم یک نفسی بکشیم و باقی بخش ها را هم سر و سامانی بدیم (مثل دوره ای که تقریبا رونمایی کروزهای ضد کشتی حجم زیادی از رونمایی ها را به خودش اختصاص داده بود و بعد از فارغ شدن از نیاز ضروری به نظر سراغ نسل بعد در این وادی یعنی بالستیک ضد کشتی رفتیم. ( این تهدیدات آنی در مورد کشور ما کمی برنامه ریزی را شاید از استاندارد خودش خارج میکنه و رفع تهدیدات فوری در زمان کمتر و سلاح های در دسترس تر کمی توان(انسانی، مدیریتی، منابعی، مالی و ...) را بیشتر به خودشون مشغول میکنند) ولی اصولا پدافندهای بومی ایران چه خانواده رعد و تلاش و چه باور یکی از مسرت بخش ترین اخبار دفاعی ایران هستند. نه از منظر دستیابی به یک سلاح که از منظر یک زمینه و یک بیس بومی و مناسب برای پیش بردن و ارتقا توان در ورژن های بعدتر طبق یک استاندارد مناسب و پلت فرم در دسترس که بخش زیادی از هرز رفتن منابع را در طرح های موازی و مختلف و پراکنده و متعدد را جلوگیری میکنه و توان معطوف میشه به بهینه سازی و ارتقا کارایی و مشخصات همین پلتفرم موجود. (مثل خانواده موفق اس-300 و 400 و 500 و پک ها) به وقتش در صورت رخداد یک جهش فناورانه ممکنه نسلی متفاوت در پدافند را هم شاهد باشیم مثلا جدای از این سه خانواده فعلی.

امروز ابومهدی المهندس بیانیه ای داد در مورد حملات اخیر به انبارهای مهمات حشد که چند نکته داشت: 1.خباثت دوباره اذربایجان و انتقال چهار فروند پهپاد از این کشور به عراق توسط امریکا (احتمالا جزییات خاصی داره این موضوع که پهپادها از اذربایجان وارد شدند، امریکا براشون پوشش ایجاد کرده و ... حالا باید دید منظور مسیر عملیات هاست یا پرواز انلاین یا ...) 2. همکاری کامل امریکا و تصمیم به هدف قرار دادن حشد با ایجاد پوشش برای اسراییل ولی همچنان با نقش مستقیم اسراییل به منظور احتمالا چند هدف، ایجاد زمینه قدرت نمایی برای نتانیاهو،پرهیز از نقش مستقیم سیاسی، تجربه! برای صهیونیستها و پیام به ایران و ... 3. همزمان با حملات ایجاد مزاحمت های الکترونیکی برای هواپیماهای عراقی (احتمالا بیشتر اف-16 ها (از معایب وابستگی تکنولوژیکی و هوشمندی ترکیه)) و ممانعت از تحرکشون و یکی هم موضع قبل این بیانیه و نشست نخست وزیر با فرماندهان حشد هست از طرف وزیر دفاع که موضع به شدت منفعلانه و ضعیفی بود مبنی بر اینکه این حوادث نیاز به تحقیقات بسیار طولانی و زمان بر داره (بخوانید پشت گوش انداختن و سرپوش گذاشتن) و دیگری هشدار چند نماینده عراقی که این حملات ممکنه تسری پیدا کنه ( وقتی هیچ کنترلی روش نیست و هر کی به هر کی است) به مراقد و مکان های دینی و مراکز گروه های برای ایجاد فتنه و درگیری. مهندس اگر بیانیش حساب شده صادر شده باشه و در مسئول دونستن ( و قطعا برخورد بی ملاحظه با هر گونه حملات اتی) امریکا تردیدی نداشته باشند همونطور که اعلام کردند شاید بازدارندگی ایجاد کنه ( به شرطی که در حمله بعدی یک پیام جدی به ارتش امریکا و عملی فرستاده بشه) پ ن: یکی از سخنگوی پنتاگون در مصاحبه با الجزیره هرگونه دخل امریکایی به انفجار اخیر پایگاه حشد را رد کرده. هنوز به بحث تهدیدش اشاره نشده. یک موردی هست به نظر معاون حشد در اشاره به چهار پهپاد اسراییلی ( که گفت اسناد بیشتری در اختیار دارند و تا حالا منتظر بودند خلاف خواست دولت برای اتمام تحقیقات عمل نکنند) منظورش پهپادهایی شاید از نوع انتحاری باشه. یعنی بهینه شدن برای همین عملیات های خاص و عمل کننده امریکا ولی در پوسته اسراییل. اینطور پنتاگون نقش خودش را کتمان میکنه، اسراییل هم که با سیاست ابهام (که البته نتانیاهو بهش اعتقادی نداره و علنا غیرمستقیم اشاره میکنه) و مصونیت کامل جهانی برای ترور و حمله به اصطلاح خودشون پیشدستانه و کشتار در حتی اروپا نگرانی نداره و این وسط روی ترس و انفعال کشور مورد تجاوز هم حساب میکنند (قطعا قبلش منابع اطلاعاتی اصطلاحا نبض افکار عمومی سیاسیون و دولتی ها را گرفتند) و بعد اقدام میکنند.

جای خالی یک رسانه ایرانی در جنگ یمن مثل آنانیوز با مستندهای جذابش و در دل حادثه. گروهی که نه با شکل گروه های حامی مقاومت بین نیروهای مقاومت که با اون تجربه این بار در یک محیط جدید و بین نظامیان سوری (با همه مشکلات) این جنگ را ثبت کنه. به هر حال هم فعلا ما در کنار سوریه هستیم در این نبرد و هم اینکه روبرو چیزی که هست یک دشمن اعتقادی است که به نظر میرسه مشکل اساسیش با قرائت جمهوری اسلامی ایران و البته خودش چه در بعد مذهبی و حتی قومی است. در مستند اخیر انانیوز استحکامات النصره و دوستان عجیب و غریب هست، استحکامات کاملا هدفمند و پرتعداد و مشخصا سخت و پرکار که تنها حجمش نشون میده چقدر انگیزه و کار و تلاش و هزینه و زمان براش صرف شده، تقریبا در هیچ خانه ای مستقر نیستند نیروهای مقدمشون و در کنار هر خانه مورد نیاز یک سنگر زیرزمینی وسیع یا محدود حفر شده و حالا با سقوط این حجم از استحکامات بعید هست بشه در سایر مناطق با این سرعت چنین استحکاماتی بنا کرد. (قطعا در عمق، فضاهای بسیار وسیع برای فرماندهی، انبارها و تسلیحات و نیروهای ذخیره و لجستیک دارند ولی استحکامات کوچک تر نگهبانی و چک پونیت و کمین و ... خیر چون اون مناطق در عمق بودند و نیاز به زمان داره ایجاد چنین تاسیساتی.)

پس صیاد -3 هست اون تصویر؟ در همین تصاویر بین مورد صیاد 3 سی و موردی که در حال بحث هست هم تفاوت هایی وجود داره به نظر؟ ناشی از تفاوت گونه هاست در همین نسل؟ از طرفی در تصاویر ویدئو من دقت نکردم دو تصویری که در پست اول گذاشتید تصاویر منقطع هست در ویدئو یا پیوسته چون به نظر باز با دو نوع موشک متفاوت از صیاد 4 سفید رنگ مواجه هستیم. شاید هم خطای دید هست ولی به نظر با 3 موشک مواجهیم؟

پمپئو امروز هم در نشست شورای امنیت باز نکته عجیب این چند وقت اخیر را تکرار کرد اون هم برجسته کردن برداشته شدن تحریم تسلیحاتی ایران 14 ماه بعد و از لزوم همگرایی کشورها برای جلوگیری از این رخداد. ماجرا از این منظر همچنان عجیب هست که منطق درستی برای این نگرانی امریکا وجود نداره. هم از این منظر که تا 14 ماه بعد خود امریکا هم میدونه شاید ایران مجبور بشه با برداشتن گام ها ی بیشتر نهایتا خودش از برجام خارج بشه (مثلا در مقابل یک سری تحریمهای شدیدتر مثل سد کردن ناوگان دریایی) یا اینکه اروپا از برجام خارج بشه تحت مکانیزم ماشه. و از منظر دیگه اینکه رفع تحریم تسلیحاتی ایران برای اروپا که موضوعی است بدیهی و وقتی در برجام موندند به این نکته هم واقف بودند و برای امریکا هم که حتی اگر موعدش برسه بازار محدود پیش روی ایران و سفارشاتی که چند سال بعد شاید به دست ایران برسه (تست و به کار گیری و تجربه اندوزیش به کنار) مانعی نیست برای یک تجاوز. پس این اصرار و اعلام نگرانی برجسته شده چه دلیلی میتونه داشته باشه؟ به نظرم مهمترین دلیل دادن یک پاس به اروپایی هاست تا به عنوان یک ابزار چانه زنی با ایران روش مانور بدند تا ایران گام های بیشتری بر نداره و دولت ترامپ در این سال منتهی به انتخابات از این منظر در فشار قرار نگیره. چون به هر حال برداشتن همین گام های حداقلی فشار رقبای ترامپ بهش را بیشتر میکنه که ایران وضعیت هسته ایش از کنترل ما خارج شده و تو کاری نکردی. روش هم اینطور هست که ساده اگر عنوان کنیم: با برجسته شدن موضوع اروپا ایران را تحت فشار میزاره که اگر میخوای از این موهبت(!) و نتیجه برجام برخوردار باشی و ما تحت فشار امریکا مقاومت کنیم ( ببین چقدر داره تلاش میکنه ما علیه این بند اقدام کنیم) پس لااقل گام های بیشتر را برندار در عوض ما هم تا این 14 ماه گامی برنمیداریم (ولی برای تحریمها هم نهایتا همین حرف و شکل ظاهری اینتکس و تلاشهامون روی کاغذ را بپذیر)

یکی از موشک ها انتهاش کمی شباهت داره با این مورد که یکی از قدیمی ترین تصاویر منتسب به صیاد 4 هست؟

اوج تکبر و سردرگمی یک کشور و حاکمانش را نشون میده که ادعا میکنه چک پوینتی را که ممکن هست بیفته در اراضی ازاد شده سوری را هم حتی تخلیه نمیکنه. چک پوینتی که قبلا هم هیچ خصیتی نداشت و کاملا بر خلاف توافق عمل میکرد حالا قرار هست وسط نیروهای سوری مثلا نمایانگر کله شقی اردوغان باشه که ما همین جا میمونیم و هیچ جا نمیریم حتی اگر قرار باشه وسط ارتش سوریه باشیم؟ به هر حال جالب هست که اردوغان چقدر طمع به خاک سوریه دوخته بوده!

پست نظارتی ترک ها مانع شده که پاکت کامل به سمت تل ترعی بسته نشه؟ به عنوان مفری برای خروج نیروهای ترک و بهانه نگرفتن ترک ها؟ به هر حال خان شیخون نقطه اتکای بسیار مهمی در تامین و لجستیک شهرک های شمال حما بود؛ حالا معره النعمان این نقش را برای تامین شهرک های جنوبی تا خان شیخون به عهده میگیره و بعد هم سراقب و ادلب ولی نکته اینجاست از اونجا که مدتها خان شیخون این وظیفه را داشت به نظر معره النعمان چندان مهیای این نقش جدید نباشه و اگر باشه تمایل و امکان و توان ارتش سوریه میتونه شهرک های جنوب معره النعمان را هم تا حدودی تصرف کنه. هر چند تحرکات ترکیه و امریکا نشون میده برنامه جدیدی خواهند ریخت برای عدم پیشروی بیشتر ارتش سوریه.

این تکبر و زیاده خواهی اردوغان بالاخره دیر یا زود کار دستش خواهد داد. اینکه اینطور مستقیم دیگه بدون روی دربایسی ( هر چند از ابتدای بحران سوریه برای دنبال کنندگان حوادث، حتی پیوند عمیق ترکیه با داعش کاملا روشن بود چه برسه به النصره ) وارد معرکه ای ( که هیچ ربطی بهش نداره) اون هم در عمق سوریه بشه و دیگه حتی بهانه مرزی هم نداشته باشه یعنی اردوغان نه تنها از طمعش کاسته نشده بلکه با توجه به شرایط منطقه گمان میکنه میتونه از امریکا، روسیه و ایران و اروپا همزمان با در میان قرار گرفتن بحران ها باج گیری کنه. از چند هفته گذشته هم مرتب حداقل دو پرندش از نقاط مرزی تا عمق ادلب و خان شیخون در حال گشت زنی 24 ساعته بودند و هستند. این که اینطور پریدند وسط ماجرای خان شیخون البته از سوی دیگه عمق روابطشون با جولانی و النصره را نشون میده. واقعا اگر اردوغان و دخالت های ترکیه نبود و مرزهای سخاوتمندش در گسیل تجهیزات و تروریست و مستشار و پول و اطلاعات شاید پرونده سوریه همون حتی به جرات ماه های اول بسته شده بود به نفع دولت سوریه.

ما الان در حداکثر فاز فشارها هستیم، در حداکثر آستانه تهدید نظامی و حداکثر بسیاری از چیزها پس فشار وتهدید بیشتر برامون بی معناست. حالا که داریم هزینه میدیم پس لاقل باید دستاورد هم داشته باشیم. توسعه برنامه موشکی یکی از راه های عقب نموندن از صنعت دفاعی/فضایی/صنعتی در منطقه هست ( نه جهان حتی) که در پست اخیر دوستمون @bds110 به وضعیت فشرده رقابت در منطقه خودمون و همسایگان اشاره شد. حقیقت این هست که فشارها در بسیاری از امور برای عقب نگه داشتن این کشور از رقبای منطقه ای است تا بعدها حتی میان همسایگان هم قادر به تامین حقوق خودمون نباشیم. پس کم کاری در حال حاضر ( با تمام خیانتهای دانسته یا نادانسته برخی داخلیون وخط دهی رسانه های عمدتا فارسی زبان تحت نظارت اسرویس های اطلاعاتی خارجی برای مسکوت گذاشتن پیشرفت ها به بهانه های گوناگون (سیستان آب نداره چرا برنامه فضایی باید داشته باشیم؟، کارتون خواب داریم چرا باید موشک توسعه بدیم ؟و از این دست (قاعدتا بدون کم اهمیت جلوه دادن حق طبیعی تمام هموطنان کشور برای برخورداری از حداقل های زندگی ولی قطعا بی ربط به مسکوت گذاشتن حوزه های پیشرفت در سایر زمینه ها)) خیانت به آینده این کشور و تمام ساکنینش هم هست. در حال حاضر باید با تمام توان در حوزه هایی که امکانش هست و حساسیت بالاتری هم دارند با برنامه و درست و دقیق و با هدف گذاری بلند مدت به صورت بسیار فشرده فعالیت کرد.

ارتش باید نیم نگاهی هم به تلفات داشته باشه. گاهی تعلل (با تثبیت مواضع ) چندان هم بد نیست. به یاد تلاش تروریستها برای رفع محاصره حلب میفتم. تلاش بسیاری کردند و هر چه نیرو داشتند خصوصا نخبه هاشون را اعزام کردند و از سمت دانشکده نظامی اگر اشتباه نکنم بالاخره یک مقر باز کردند ولی انقدر تلفات دادند برای یک اب باریکه که بعدش ارتش که عملیات را شروع کرد کاملا تحلیل رفته بودند. حالا هم خان شیخون براشون حیاتی است و حیثیتی. مثل حلب اگر در موقعیت مناسبی تثبیت بشه ارتش و گسیل نیروهاشون را رصد کنه و به مرور تلفات ازشون بگیره میتونه در یک موعد مناسب حمله اصلی را شروع کنه. الان وقت خوبی است برای هدف قرار دادن حجم بالایی از نیروهاشون که به منطقه اعزام میکنند.

نکته جالب سه فروندی بودن سامانه بود و اینکه دو فروند به نظر شلیک شد. نکته جالب تر حضور چنین سامانه ای در محیط به شدت آلوده لبنان و با نظارت 24 ساعته صهیونیستها خصوصا در خلال جنگ هست. و یک نکته اخر که به نظرم منصفانه است اشاره بشه. یکی از بیشترین و گاهی شدیدترین هجمه های به نیروهای نظامی حتی همون سالها و قبلترش هجمه به این بود که ارتش غیرحرفه ای ایران چرا از کشنده های معمولی استفاده میکنه و عمدتا هم بحث ناشی گری، غیرحرفه ای بودن، بودجه و ... مسائل سرکوفت میشد به نیروها ولی مشخصا از همون سالها ایران حتی در خاک خودش به یک نبرد نامتقارن در بین انبوه سیستم های اطلاعاتی/شناسایی دشمن (خصوصا ماهواره ها) فکر میکرده و برای همین تمهیداتش در همین راستا بوده (شده حتی یک درصد سردرگمی در دشمن ایجاد کردن خودش یک قدم رو به جلو هست) و البته نشون میده این قبیل اقدامات چه طور میتونه تجربه مناسبی باشه برای پوشش یک کامیونت تجاری در عمق میدان پرخطری چون لبنان و در وسط جنگ.

در مورد سیستم های جنگ الکترونیک اخیر تحویلی از روسیه چند نکته وجود داره: حداقل دو مورد سابقه خبری وجود داره که مقامات دفاعی روسیه از تمایل به فروش و تحویل این دست سامانه های به ایران خبر میدند (هر چند اشاره به تحریمها و موانعش هم دارند) یکی در سال 2015 و یکی در سال 2016 و در مورد سال 2015 سامانه هایی چون Moskva-1 مورد اشاره بوده. پس میشه در تحلیلها ضرورت خرید را مربوط به حوادث اخیر ندونست و معلوم هست از مدت ها پیش ایران به دنبال خرید چنین سامانه هایی بوده هر چند روس ها در کنار اس-300 براش بازی در می اوردند. پ ن : بین ژیتل و لیر و ... به این svet-ku هم اشاره شد؟، در برخی مشخصات شبیه هست به تصاویر.

برای پست سوم متوالی هم عذرخواهی میکنم: نخست وزیر عراق امروز علاوه بر تاکید بر روی تحقیقات اشاره کرد من بعد باید همه پروازها بر فراز عراق رصد بشند و پروازهای مشکوک با واکنش پدافند عراق روبرو بشند که خب معنای خاص خودش را داره در رابطه با دو حادثه اخیر و میشه یک نتیجه گیری قطعی تری کرد. نکته ای که وجود داره اسمان عراق در اختیار ارتش عراق نیست و علاوه بر اینکه پوشش کاملی وجود داره حتی برای رصد، پروازهای پرتعداد امریکایی که قطعا زیر بار هماهنگی با دولت عراق نمیرند بهترین پوشش برای صهیونیستهاست که اقدامات تهاجمی را صورت بدند بدون اینکه مسئولیتشون را بر عهده بگیرند. وقتی حملات ترکیبی از حملات با پرنده های نسل پنجم و مهمات دورایستا میشه وضع بدتر هم میشه. یک نکته دیگه اینکه این حملات در زمانی آغاز شدند که قبلش به خاطر اخطار شرکتهای هوایی متعاقب دستور اداره هوانوردی آمریکا به خاطر سرنگونی گلوبال هاوک؛ پرواز برخی کشورها عمدتا به اسمان عراق منتقل شد و اسمان عراق ترافیکش افزایش زیادی پیدا کرد. صهیونیستها قبلا سابقه استفاده از هواگردهای غیرنظامی را به منظور پوشش داشتند و با توجه به تجربه کوتاه و ابزارالات هوانوردی محدود عراق این افزایش ترافیک هم میتونه کمک کننده به عملیات های این رژیم باشه. مورد دیگه امروز وال استریت ژورنال خبری منتشر کرد از ملاقات های مخفی مقامات اماراتی با مقامات اسراییلی تحت نظر هوک به منظور هماهنگی اقداماتی ضد ایران در بعد اطلاعاتی و همچنین مقابله با نفوذ منطقه ای ایران. اگر یکی از پایه های مهم نفوذ منطقه ای ایران را گروه های متحد در نظر بگیریم، ضربه به این گروه ها یکی از اهداف خواهد بود. حالا تصور کنید امارات چه در نقش اطلاعاتی و چه در نقش عملیاتی (خصوصا حریم هوایی و دسترسی به آسان عراق از سمت خلیج فارس ) چه تسهیلاتی میتونه در اختیار صهیونیستها بزاره.

خب یک نکته ریزی وجود داره. اشاره شد که منظور گپ بین زمان حال تا در اختیار داشتن تعداد واحد فشرده موثر هست. در این گپ ما میتونیم مثلا 10 واحد فشرده پدافند داشته باشیم یا 40 واحد غیرفشرده در وسعت بیشتر. ( عنوان شد که با توجه به قابلیت شبکه پدافند یکپارچه و ارتباط واحدها) نکته ای هم که وجود داره بحث تامین برخی قطعات از بازار خارجی و یا محدودیت در تیراژ و تولید (برخی مواد خاص) که باعث میشه ما در مورد نرخ تولید مثلا موشک یا قطعات خاص برابری نتونیم بکنیم با سایر قطعات (کشنده/لانچر/...) و همین باعث میشه فعلا تعداد بیشتری موشک را در وسعت به این طریق فعلی پخش کنیم. پ ن: بعدتر میشه با افزایش نرخ تولید (از اونجا که به نظر لااقل برخی موارد ماژولار هستند یا با حداکثر افزایش) تولیدات فعلی را از واحدهای غیرفشرده به واحدهای فشرده تر تبدیل کرد. ( از دو به چهار موشک - از چهار به شش موشک)

یک نکته ای در این مورد وجود داره با توجه به وسعت کشور ما و همچنین قدرت آفندی فوق العاده دشمن فرضی (امریکا) شاید اینطور تصور میشه تحمل این هزینه ها، در میدان نبرد باعث بقاپذیری بیشتر سامانه ها میشه و برای مثال هم سامانه های در شبکه پدافند یکپارچه در مساحت بیشتری میتونند پخش بشند (نیاز ضروری ما تا رسیدن به تعداد کافی از پدافندهای بومی) و هم با کشف و هدف قرار گرفتن یک واحد (مثل مورد صهیونیستها و پانتسیر در سوریه) توان دفاعی بیشتری باقی میمونه. هرچند برای صحت این برداشت باید محاسبات دقیقی بشه که مثلا در حال حاضر ایا این هزینه (کشنده/نیروی انسانی/...) کمتر از مورد دیگر میشه یا خیر ( برای دستیابی به برخی ضرورتها مثل همون گسترش شبکه لاغر (تعداد کم موشکها در هر پرتابگر) در وسعت سرزمینی)

هر چند ارتش سوریه هم محدودیت هایی داره و به شدت تحلیل رفته و واقعا نمیشه ازش انتظار عملیات های پی در پی را داشت خصوصا اینکه در چند جبهه هم درگیر هست. (در جنوب هنوز تروریستها حملاتی دارند و صهیونیستها هم هر از چند گاهی هدف قرار میدند پایگاه هاشون را و در بسیاری از نقاط ادلب و لاذقیه هم که خطوط درگیری را حفظ می کنند ) ولی با توجه به اینکه این عقبه شهرهای بعد از خان شیخون سالهای سال هست که در ارامش بودند و هیچ استحکامات دفاعی ندارند (در عمق ادلب و بعد از خان شیخون) اگر مناطق شمال حما زودتر سقوط میکرد یکی از بهترین مسیرها برای پیشروی بود. تروریستها یا مجبور بودند همینطور فله ای نیورهاشون را وارد نبرد روی زمین کنند که اون ابزارهای همیشگیشون را نداشتند (تونل و مین و کمین ) و تلفات میدادند یا اینکه عقب نشینی میکردند به مناطق پشتی تا استحکامات فرصت داشته باشند ایجاد کنند و این اجازه میداد ارتش مدتی پیشروی کنه.

جنگنده سوخو 22 . گویا با موشک دوش پرتاب سرنگون شده. تروریستها و حامیانشون همین را در صدر اخبار قرار دادند وفعلا باهاش جشن گرفتند و در حال روحیه افزایی هستند. ترکیه تسلط خوبی داره به این منطقه و مدتهاست روزانه چند پرنده گشتی (پهپاد یا پرنده شناسایی) مدام بر فراز ادلب گشت زنی میکنند. ممکن هست حتی سقوط پرنده به عنوان یک تزریق روحیه توسط عامل سومی صورت گرفته باشه چون وضع تروریستها از لحاظ روحی خیلی بد هست.

آمریکا رسما قرارداد خرید گنبد اهنین را با صهیونیستها امضا کرد. فعلا دو سامانه و برای دفاع از پایگاه هاش و نیروهای مستقرش در کشورها. خب این یک چالش برای قدرت راکتی و موشکی ما محسوب میشه و البته از نظر زمانی هم مهم هست و به نظر یک حلقه در تکمیل حلقه های اماده سازی ( ما بحث امادگی را مدنظر داریم چه منتهی به یک حمله بشه یا نشه ) آمریکاست برای مواجهه و یا بهتر بگم تحمیل یک جنگ.

عذر خواهی بابت دو پست متوالی، شاید نیاز بود جداگانه دیده بشه. در برابر این سناریوی تدریجی و احتمالا صعودی! صهیونیستها حشد الشعبی چه کار میتونه بکنه؟ چون ایده این هست اگر حشد اقدامی نکنه قطعا خسارات بیشتری را متحمل میشه. دولت عراق را کنار میزاریم و میشه مجزا بحث کرد. حشد میتونه دو نوع اقدام داشته باشه، یکی خاموش و دیگری اشکار نسبتا. (هر چند بر خلاف عراق سرزمینهای اشغالی به خاطر پوشش راداری و اطلاعاتی شاید نشه در موردشون مثل خود صهیونیستها در مورد کشورهایی که پدافندشون نابود هست عمل کرد) 1. حشد میتونه توسط پهپادهایی از نوع قاصف یمنی عملیات هایی ضد برخی مناطق سرزمین های اشغالی انجام بده ولی از مبدا عراق. یعنی طوری که کاملا مشخص باشه این امر لااقل برای دشمن. (هر چند همچنان احتمالا صهیونیستها با گروگان داشتن سوریه پاسخ را عمدتا در سوریه خواهند داد و این مطلوب ما نیست) 2.حشد با موشک هایی با حداقل برد 700 کم مثلا از حوالی غرب عراق به طور جدی مناطقی از شمال شرق سرزمین های اشغالی را هدف قرار بده در هر حمله صهیونیستها. ( در این مورد چون مبدا حمله مشخص تر هست برای صهیونیستها چالش جدی تری هست چون مجبورند در خاک عراق هم پاسخ بدند که خب حضور امریکا در عراق و پیچیده شدن اوضاع شاید مطلوب اونها نباشه) پ ن: وقتی ایمج ست اسراییلی وارد ماجرا میشه یعنی در چند بعد مسائلی در میان هست. یکیش سنجش افکار عمومی با پخش اخبار مرتبط با اتفاقات هست و دیگری پذیرش غیررسمی مسئولیت اسراییل در جهت تهدید های بیشتر در مورد حادثه. تصاویر ایمج ست نشون میده مجموعه اخیر یک مجموعه بزرگ با سوله های متعدد ( یک سوله چند باله در مرکز هدف) و شلوغ بوده و معلوم بوده مرکز فعالی هم هست. حتی شبیه سوله های تولید تجهیزات هم میتونه باشه. آسیب دیدگی بسیار گسترده بوده و ایمج ست اشاره کرده احتمالا(!) یک حمله هوایی بوده. اگر حمله بوده باشه حمله دقیقی هم بوده ( این اصلا عجیب نیست، برای چندمین بار قابل اشاره است که پرنده های گشتی ویژه رصد زمین؛ امریکا یک ماهی است که وجب به وجب خاک عراق را طولانی مدت در حال رصد هستند به طور ویژه و بسیار فشرده ای و قطع به یقین اشتراک اطلاعات از این طریق صورت میگیره (در یکی از روش ها)) رصد تصاویر نشون میده این مرکز حشد الشعبی جای شلوغی در میان شهر هست و احتمال اتش سوزی طبیعی به خاطر بافت طبیعی و فضای سبز منطقه هم بسیار کم هست و منطقه یک منطقه مخصوص صنعتی به نظر میرسه. هر چند باید مراقب فریب صهیونیستها بود، ما در عراق چندین مورد خرابکاری اتش سوزی داشتیم، ممکن هست در ابتدا با چنین خرابکارهایی در حال سنجش افکار عمومی و سیاسی و امنیتی عراق باشه ( و معتبر کردن گزینه حمله هوایی تا قدرتنمایی و همچنین عادی سازی ماجرا) تا اگر موقعیت مناسب بود روی به حملات پر دامنه تر بیاره و یا اینکه با مشغول کردن افکار به حملات هوایی به این دست خرابکاریهاش ادامه بده با انحراف اذهان امنیتی/عمومی.

در مورد این دست خبرها خیلی باید دقت کرد. از اونجا که شرکت های خصوصی/نیمه خصوصی/دولتی ترکیه به شدت در حال رقابت هستند و بازار تسلیحات براشون بسیار جذاب هست چه در جذب اعتبارات و قراردادهای داخلی و چه خارجی چنین خبری میتونه یک شوک بسیار مثبت برای بازارهاشون ( خصوصا جذب اعتبارات داخلی) باشه و برای همین باید کمی جدی تر به قضیه نگاه کرد. مثلا اینکه اولین بار این خبر را چه منبعی منتشر کرده ( یک منبع مستقل، یک میلیتاری واچر!، یک خبرگزاری گمنام، یک خبرگزاری رسمی نزدیک به ترکیه ( قطر، ترک، ...)، یک وبسایت متعلق به نیروهای نزدیک به ترکیه) و اینکه بعد سوال بشه اگر چنین سلاح پیش رویی منتقل شده چرا سایر گروه های تسلیحاتی کمی عقب تر هستند در دست متحدین ترکها. بعد هم به نظر پهپاد روی زمین اتش گرفته چون همه اجزاش تقریبا یکپارچه هستند، اگر مخزن سوخت هدف قرار گرفته باشه که به نظر اتش سوزی سقوط اجازه نده این شکل از وضعیت فعلی را، اگر سیستم ارتباطی هدف قرار گرفته باشه ولی ممکنه پهپاد گلاید کرده باشه و بعدش اتش گرفته باشه.

یک انفجار دیگه در یک پادگان نظامی در بغداد. گویا انبار مهمات بوده. باید تا جزییات بیشتر صبر کرد ولی اگر باز یکی از پادگان های حشد الشعبی بوده باشه میشه چند سناریو براش فرض کرد: فرض کنیم امریکا در حال زمینه چینی یا اقدامات احتیاطی برای حمله به ایران هست. از نشانه های میشه به استاتوس دوستمون @lordashrafi اشاره کرد مبنی بر افزایش شدید جنگنده های امریکایی در منطقه، دوباره برپا سازی پایگاهشون در نزدیک ریاض، تلاش برای تشکیل ائتلاف دریایی، تحرکات سیاسی، استقرار چندین واحد دفاع موشکی و رصد گشتهای پرتعداد هواییش در عراق و عربستان و ... یکی از اقدامات احتیاطی یا مهیا سازی شرایط خنثی سازی برخی تهدیدات خصوصا در رابطه با پایگاه هاش در عراق هست و تهدیدی که از سوی گروه های حامی مقاومت احساس میکنه چه خودش و چه برای صهیونیستها. انفجار قبلی در پادگان حشد و شایعات در مورد هدف قرار گرفتن انبار موشکهای سوخت جامد و همچنین انفجاراتی از این دست میتونه ( اگر رصد مدام سوپر کینگها در اسمان عراق که به شدت فعالیتشون افزایش پیدا کرده را مد نظر قرار بدیم اون هم با هدف کشف انبار مهمات حشد و دپی تسلیحاتش در خاک عراق ) یک همکاری دو جانبه اسراییلی/آمریکایی باشه برای تضعیف توان رزمی و تسلیحاتی حشد الشعبی در عراق. (حالا فارغ از اینکه امریکا به هدف حمله به ایران اقدام کنه یا خیر، در حقیقت یک اقدام پیشگیرانه است برای روز مبادا) اگر این فرضیات صحیح باشند، یعنی امریکا فکر واکنش حشد را هم کرده ( از اونجا که قبلا با تهدیدهای گسترده هرگونه تحرک حشد را به پای ایران گفته مینویسه و پاسخ میده ) ولی خب این همکاریش که بخشیش را به صهیونیستها سپرده تا در مقام عمل ردی از خودش به جای نزاره ولی اطلاعاتی کاملا ساپورت میکنه با واکنش سری قبل منفعلانه نخست وزیری عراق و وزارت دفاع که موضوع را کتمان کردند (طبق اخبار با فشار سفارت امریکا) میتونه به جاهای باریک تری هم حتی بکشه و اگر خود دولت عراق واکنشش همچنان منفعلانه و از روی ترس باشه خود حشد به نظر باید وارد عمل بشه و یک اخطار جدی ارسال کنه.

فرماندهی مرکزی روس ها دیروز اعلام کرد در بیانیه ای تروریستها تجهیزات و نفرات نسبتا گسترده ای عازم جنوب کردند. هم اجناد قفقاز حدود دویست نیرو ارسال کرده و هم 400 نیرو از سمت النصره و تعداد زیادی پیکاپ و زرهی. ارتش سوریه باید علاوه بر استراتژی پیشروی و فتح برخی نقاط (اون هم با غافلگیری چون فضا براش مهیا است که از جهت های مختلف و انتخابی حمله کنه) یک استراتژی هم برای کمین و سرکوب تروریستها داشته باشه. این دو استراژی در کنار هم (بسته به موقعیت ایجاد شده و مهیا برای هر کدوم ) علاوه بر وارد کردن تلفات بالا به تروریستها (چون در موضع هجومی هستند و بعضا مجبورند برای حفظ وجهه حرکات فله ای هم انجام بدند ) در کاهش روحیشون هم تاثیر به سزایی داشته باشه و فراموش نکنیم از مزیت های اقلیم تاسیسی ترکیه در مناطق اشغالی شمال این هست که عناصر سست عنصر همیشه این وسوسه را دارند چرا نریم با خیال راحت در اون مکان امن زیر چتر پرچم ترکیه راحت گذران نکنیم؟ خلاصه یک استراتژی درست (تا قبل از ورود دوباره غرب و بهانه های شیمیایی و ...) میتونه تا حد زیادی لااقل یک فاز از عملیتها را با موفقیت به پیان برسونه. (ازاد سازی خان شیخون و شمال حما)

نبردها در عدن شدت گرفته و گویا جنگنده های اماراتی و عربستانی هر کدوم مواضع طرفین را بمباران هم میکنند. نکته اینجاست جنگ غنیمت ها بسیار محتمل بود بعد از پایان نبرد یمن ولی به نظر وقتی اشاراتی دیدند طرفین که ممکنه جنگ یمن به همین زودی ها متوقف بشه زودتر شروع کردند به چنگ انداختن در مانده ها و داشته ها و غنیمت ها. کشته شدن مزدور اماراتی تنها یک بهانه بود و البته در این میان استخبارات عربستان به نظر سعی کرد با ترور** برادر عبدالملک حوثی یک شوک ( حتی شاید یک پیشکش به طرفهای اماراتی به خاطر کشته شدن مزدورشون و به عنوان یک هدیه) وارد کنه به ماجرا تا جلوی پیشروی مزدوران اماراتی را بگیره ولی هر چه قدر هم رسانه های عربستانی این خبر را پوشش دادند به نظر اماراتیها همچنان به قدرت چنگ اندازیشون به غنایم مطمئن هستند و کوتاه نمیان. **یکی از رسانه های یمنی روایت کرده در تماسی ( اشاره شده عامل اصلی ترور یکی از فرماندهان نظامی وابسته به صالح بوده که گویا همچنان در ظاهر خودش را در جبهه خودی ها نشون میداده) از ابراهیم حوثی تقاضا میشه برای یک جلسه مهم به محلی بره و وقتی ایشون با همراهشون حاضر میشند، تقاضا میشه سلاح هاشون را خارج از محل قرار بدند و وارد بشند و وقتی وارد میشند هدف گلوله عاملین ترور قرار می گیرند و به شهادت میرسند. امروز هم ترکی المالکی سخنگوی ائتلاف عربستانی اذعان کرد به این ترور ولی به گفته خودش به خاطر مسائل امنیتی چیز بیشتری فعلا فاش نمیکنه و یکسری هم تهدید کرده که هر کس به ما موشک بزنه! تحت تعقیب (بخوانید ترور) قرار میگیره و ما یک لیست داریم!!

حالا یک نتیجه نسبی بخواهیم بگیریم یعنی با توجه به محدودیت ناوگان امریکایی اگر پدافند بتونه برای مدتی بقا داشته باشه (در یک جنگ طویل المدت) ممکنه این ابزار پیشرفته و برگ برنده دشمن یا کارایی کامل خودش را ازد ست بده یا اینکه حتی از صحنه نبرد برای مدتی کمرنگ بشه؟!