بله، همیشه در چنین تاپیک هایی در برابر مثلا در این موضوع؛ چیز مشخصی چون برتری هوایی بی چون و چرای ارتش هوایی عبری به جای تحلیل های صرف باید به دنبال پاسخ هم بود. مشخصا با این برتری هوایی و ده ها عامل پشتیبان این رژیم از سیاسی و اقتصادی گرفته تا نظامی و اطلاعاتی و در مقابل یک کشور زخم خورده و ارتش آسیب دیده طی 6 سال نمیشه به این فکر کرد که با بردن یک سامانه صیاد یا باور شرایط را بشه تغییر داد. اتفاقا در مورد اشاره به بریتانیا و مدل حزب الله باید مدل امام موسی صدر که مدل ساده ای هم هست الگو قرار بگیره در این شرایط به نظر البته با الحاقات شرایط فعلی و موجود و ضرورت زمانی و ... کمک به زیرساخت های اقتصادی قشری که خودشون تمایل دارند در سوریه و همراه هستند و توانمند کردنشون در آموزش، اقتصاد؛ دمیدن روح اعتماد به نفس و خواستن و مبارزه و همچنین برقراری ارتباط با سایر گروه ها. درسته این پروسه زمانبر هست ولی به هر حال اگر قرار هست در سوریه بمونیم راهش ایجاد پایگاه نظامی همین در ابتدای کار و ارسال تجهیزات نیست اون هم با وجود دشمن چشم ترسیده از لبنان. من شک ندارم این رژیم انقدر آگاه شده و درس گرفته که اتفاقا اگر فردا روز مدرسه، درمانگاه، کارخانه و شبیه به اینها در سوریه هم توسط ما شکل بگیره به بهانه های گوناگون بمبارانش میکنه چون نتیجش را میدونه ولی شده اگر خونه به خونه و کارگاه به کارگاه هم این رویه را ادامه بدیم نباید ایستاد و تماشا کرد و یا عجول بود. در کنارش به خاطر شرایطی که به هر حال نسبت به اون زمان تغییر کرده و در نظر گرفتن شرایط سوریه و شکل و شمایل جدید موضوعات میشه به توانمند کردن ارتش سوریه هم پرداخت به شکل نامحسوس و بومی. چیزی که الان تحت بمباران صهیونیستهاست فعلا همین مورده ( زیرساختهای ارتش سوریه ) باید امیدوار بود مورد نرم مدنظر ما موازی در حال کار باشه. ( با شرایط فعلی افغانستان و حکمتیار شبه هم پیمان با داعش برای سرکوب شیعیان این کشور به نظرم با پتانسیل فاطمیون باید این کار در افغانستان هم برای لااقل حمایت از عدم کشتار اقلیت شیعیان صورت بگیره وقتی دولت نه تنها این را نمیخواد بلکه به نظر با این کشتار همراهی هم میکنه و این مسئولیت ماست در قبال این اقلیت مظلوم طی دهه ها سرکوب شدن )

پوتین قبلا هم نشان داده که رابطه با اسراییل براش طور دیگه ای تعریف میشه، حالا به تمام دلایل نژادی و مذهبی و نظامی و سیاسی و اقتصادی و حتی شاید منطقه ای و یک تواضع خاص و غریبی معمولا در رابطه با اسراییل داره که حتی در برابر امریکا نداره. واکنش شل و خنثی طور و متواضعانه! پوتین به این اتفاق اخیر و بعدش بدتر سخنگوی کرملین این را تایید میکنه (که نتانیاهو قول داد روسیه را دیگه در چنین موقعیتی قرار نده!!) به هر حال ما این واقعیت را که قبل از ورود روس ها به سوریه وجود داشته را نمیتونیم فراموش کنیم و توقع داشته باشیم روس ها تغییر کنند. پوتین در برخوردهای بعضا تحقیرآمیزش با بشار اسد ( نمونه ی بازدید از سوریه ) و همچنین سوریه ( توافق دو جانبه با ترک ها بدون حضور و اطلاع سوری ها اون هم در شکلی متظاهرانه: میتونست بعد نشست بلافاصله بیانیه قرائت نمیشد و بعد از تماس مثلا با سوریه و ایران ولو ظاهری بیانیه منتشر میشد ) اون شکل هوشمندانه بهره گیری از آتوهای منطقه ایش را نشون نمیده مثل سیاست پخته برخی کشورها که لااقل سعی میکنند ظواهر را حفظ کنند هر چند احساس موضع برتر نسبت به یک شریک و یا موضع منطقه ایشون دارند. جدای از همه این ها این که ما در سوریه تنها هستیم که هیچ حالا شاید حتی روسیه را هم به عنوان یک دست انداز در سوریه همراه داریم که باید باهاش مقابله کنیم برای بقا در سوریه ( بعد از این حمله تمام واکنش ها از پمپئو گرفته تا ارتش عبری و نتانیاهو تمرکزشون بر مطرح کردن موضوع خروج ایران از سوریه بود که نشون میده تا چه حد اهمیت داره حضور ایران در سوریه ) و تسلط کامل هوایی و اطلاعاتی صهیونیستها در سوریه، سوریه حالا یکی از اون مناطق و برهه های حساس هست که به نظرم بخش زیادی از فشار اقتصادی و روانی و امنیتی و اجتماعی ای که ضد ایران شکل گرفته ( به ظاهر هسته ای و موشکی ولی در باطن و بیشتر منطقه ای ) در راستای همین تقویت و هم افزایی اقدامات نظامی صهیونیستهاست که ایران در سوریه تثبیت نشه و حالا با تمام مشکلاتی که برای ما ایجاد کردند در اقتصاد و جغرافیاو اجتماع و امنیت و روان! و بعضا مدیران هم بهش دامن زدند این هنر ایران هست که در مقابله با این تمام جهان در سوریه ( غرب و اروپا و آمریکا و صهیونیستها و روسیه بگیر تا اعراب و ترک ها ... ) بتونه این مقطع را پشت سر بگذاره و حضورش در سوریه را از دست نده و بتونه ریشه بندازه، مثل کاری که امام موسی صدر و چمران در جنوب لبنان صورت دادند و حالا به این راحتی ها حزب الله را نمیشه از لبنان تفکیک کرد.

وزیر دفاع روس ها در جمع فرماندهان اظهارت جدیدی داشته: این که اسراییل گمان میکرده سوری ها به خاطر حضور پرنده روسی واکنشی به تجاوز نشون نمیدند و برای همین بی توجه به حضور پرنده روسی ( شایدم با توجه ) حمله را انجام دادند. این که این پرنده در حال جمع آوری اطلاعات در رابطه با پهپادهایی ارسالی از ادلب بوده. و این که در لحظه حمله تازه به روس ها اطلاع داده شده. به هر حال اگر بخواهیم بدون در نظر گرفتن ابعاد پیچیده تنها به ظاهر ماجرا نگاه کنیم این هست که جنگنده های اسراییلی حمله ای این بار بدون سابقه به لاذقیه انجام میدند و احتمالا با عملیات سنگین جنگ الکترونیک آشوب! راداری ایجاد می کنند ( 27 موشک کروز شلیک شده/حمله دریایی بوده/پالایشگاه هدف بوده/حمص و حما و بانیاس و طرطوس و ... هم جزء اهداف بودند/ تمام این اطلاعات متناقض میتونه ناشی از جنگ الکترونیک سنگین دشمن و تعدد اهداف کاذب بوده باشه ) و پدافند سوری ها هم گرفتار این آشوب شروع به مقابله سنگین با اهداف کاذب و غیرکاذب میکنه که در این حین پرنده روسی هم قربانی این آشوب میشه به عنوان یک هدف. ولی این فرض اون بعد سنگین تر ماجرا مبنی بر باز گذاشتن دست اسراییل توسط روس ها برای فشار به ایران و محدود سازی ابتکار عمل و وسعت حضورش در سوریه که یک منفعت دو جانبه روسی/اسراییلی داره و گاهی برخی تجاوزاتش شاید ربطی به ایران هم نداشته باشه و فشار به سوری ها باشه که ادامه حضور ایران یعنی نابودی هر چه بیشتر زیرساخت های حتی معمول نظامیتون و در آینده شاید دولتی، را تحت تاثیر قرار نمیده.

به بیانیه ها هم یک نگاهی بندازیم. روس ها ادعا کردند تنها یک دقیقه ( اون هماهنگی که روس ها میگفتند با اسراییل داریم همین بود؟! اطلاع یک دقیقه ای قل از حمله؟! ) قبل از حمله اسراییل بهشون حمله را اطلاع داده و فرصتی برای خارج کردن پرندشون نداشتند و همین عاملی شده که پدافند سوری اس-200 ( احتمالا) هدف بزرگتر را منهدم کنه و در حقیقت جنگنده های اسراییلی از پرنده روسی به عنوان پوشش استفاده کردند. نیروی هوایی صهیونیستها بعد از مدت ها با قبول حمله به لاذقیه مثل همیشه هدف را مرکز ساخت موشک نقطه زنی که قرار بوده به لبنان منتقل بشه عنوان کرده و تاکید کرده که این ها همش تقصیر ایران و سوریه و حزب الله هست* ( مگر چند مرکز در سوریه داریم که این همه موشک نقطه زن دارند تولید میکنند، تمومی هم نداره!! برای تمام جهان گویا در حال تولید موشک نقطه زن هستیم! ) و البته چند مورد را عنوان کرده: اینکه پدافند سوری ها بی هدف و با نرخ بسیار بالا در حال شلیک بودند که باعث این حادثه شده. اصولا جنگنده ها در مسیر پرواز پرنده روسی حمله را انجام ندادند. جنگنده ها موقع اصابت پرنده روسی به زمین نشسته بودند بعد از عملیات. *در این مورد به نظر صهیونیستها در حال نابودی تمام زیرساختهای ارتش سوریه چه تولیدات نظامی و چه تحقیقات به بهانه موشک های نقطه زن هستند و شاید در برخی موارد حتی اطلاعات خاصی هم وجود نداره و صرفا به علت اینکه اونجا یک مرکز نظامی سوری هست هدف قرار گرفته میشه. ( با تولی زمانی مناسب برای استفاده سیاسی نتانیاهو و قدرت نمایی ارتش صهیونیستی ) مثل محموله های از مبدا ایران که به نظر هر محموله ای هدف قرار داده میشه. حالا برخی با اطلاع دقیق و برخی هم کلی! ( توی یک مصاحبه سینمایی یکی از مجریان مرکز سینمایی اوج عنوان کرده بود که یک بار یکی از محموله های این سازمان در فرودگاه دمشق مورد هدف قرار گرفته بود چون از مبدا ایران به سوریه برای یک رویداد فرهنگی حمل شده بود و احتملا گمان کرده بودند محموله نظامی است. )

یا شاید هم نمی تونیم اون هم به دلیل کاملا مشخص مالی. در مقاله ای راجع به مسیر چینی ها در ساخت جنگنده، اشاره شده بود که در مقطعی برای ساخت یک موتور بهینه تر نسبت به نمونه قبلیش ( توجه کنیم که چند موتور قبلش ساخته شده، حالا یک موتور در اختیار دارند که میخوان به سمت ارتقا و ساخت یک موتور بهینه تر برند ) هزینه ای که بابت تحقیق و توسعه انجام شد ( تا مقطع اعلامی که هنوز تحقیق و توسعه و ساخت نمونه اول و بحث ادامه داره ) چیزی در حدود 20 میلیارد دلار بوده. حالا این نکات را در نظر بگیریم: - دانش ساخت موتور موجود بوده، تجربه ساخت وجود داشته و این یعنی هزینه های هنگفت کشف و اختراع چرخ از اول در بسیاری زمینه ها حذف میشده. - به همین ترتیب توان مهندسی، برنامه ریزی، سخت افزاری و نرم افزاری در حوزه های گوناگون متالورژی گرفته تا مکانیک و الکترونیک و ... نیازی به شروع از صفر نداشتند. - بستر صنعتی کشور چین و پیشرفت در بسیاری از حوزه های تکنولوژیکی عملا نیاز به ساخت آلیاژی خاص، قطعه ای خاص، طرحی خاص، روندی خاص و حتی متخصصی خاص را از میان میبرده و هزینه ها در این بخش نیز حذف شده محسوب میشدند. - و تمام این ها علاوه بر دسترسی چین به بازارهای جهانی به طور خاص و بازار روس ها شاید به طور عام و استفاده از تجربیات دیگران بوده و باز به همین ترتیب احتمالا نیازی به ساخت بسیاری از قطعات کاملا در داخل نداشته. حالا با نبود تمام این عوامل هزینه ای که به نظر ایران باید صرف تولید اولین موتور ملی و کاراش میکرده را اگر در نظر بگیریم ( شاید بیش از دو یا سه برابر رقم ذکر شده حتی ) و بزاریم در کنار بودجه تخصیصی و همچنین تهدیدات بالقوه ی هر دهه از دهه های بعد از جنگ و دهه هفتاد و نیاز به تحقیق و توسعه و تولید یک سلاح ولو ناکارآمدتر ولی قابل دسترس تر با هزینه و زمان کمتر با نرخ تولید مشخص و همچنین قابلیت انتقال به برخی بازوهای منطقه ای و امکان استفاده با ریسک کمتر با توجه به بعد پدافندی همون دوران دشمن هم به نظر میرسه چاره ای نداشتند نیروها. یک حساب و کتاب از اینکه اگر نمی خواستیم به هر حال تحقیق و توسعه بخش موشکی که تازه در اواسط دهه هشتاد و اوایل نود به دوران بعد از اسکاد رسیده و فاتح را تولید کرده ( قطعا به خاطر همون محدودیت مالی و تکنولوژیکی ) رها کنیم و در کنارش مهمترین بخش موضوع جنگنده را هم برای نیاز قطعی حل کنیم یعنی موتور را به همین موتور اوج می رسیدیم نهایتا با همین بودجه. غیر از این با این رقم ها ( حالا حوزه دریا و بودجه خواری ( البته به نظرم کاملا معقول ) کروزهای دریایی در مقطعی و بعد هم پدافند در مقطع دیگه بماند و نگهداری ادوات قدیمی و مشکلات اقتصادی مدام با تحریم و فشار و ناکارآمدی دولت ها ) واقعا انتظار داشتیم الان کجا می بودیم؟ یا باید بخش هایی را قربانی میکردیم که باز هم بعید بود مثلا به خاطر اون نقص تکنولوژیکی و فقط با تزریق پول بتونیم الان جنگنده ای با تعداد مناسب و کاملا بومی و کارآمد در برابر پدافند قدرتمند دشمن در اختیار داشته باشیم در زمان فعلی یا اینکه همینطور با تخصیص اولویت ها مجبور باشیم هر چند ضعیف بخش هاس خاصی را موازی پیش ببریم ( کروز دریایی/پدافند/موشک بالستیک و در نهایت هوایی در قالب تولید اولین موتور ) بحث خرید جدا که به نظرم شاید واقعا امکانش نبوده. به هر حال بهترین انتخاب همین خرید بوده برای ما.

یک مورد دیگه وسعت ساختمان مورد حمله است. اگر اطلاعات خود تروریستها را در نظر بگیریم که دو تن از سران حزب زخمی شدند و 7 نفر فقط از اعضای مرکزی حزب کشته پس یا اینها در کل اون ساختمان وسیع باشکل کریدوری خاصش پخش بودند و موشک که به یک قسمت خورده تعدادیشون کشته شدند یا موشک دقیقا به نقطه ای از ساختمان برخورد کرده که اینها حضور دااشتند. اگر این دقت تقریبا صفر وجود داشته چندان معقول نیست که موشک های دیگه همینطور مثلا 50 متر خطا داشتند مگر اینکه فرض کنیم موشک های برخوردی، شانسی! دقیقا در زمان مشخص به همون نقطه ای خوردند که سران حزب و 7 تن از اعضای مرکزی حضور داشتند. در مورد سر جنگی هم همچنان جای سوال هست که چرا تضعیف شده، میزان تخریب کنترل شده باید میبوده با توجه به حضور احتمالی غیرنظامیان؟ در مورد تصاویر تروریستها بعد از حمله هم اولا حضور پرتعداد مسلحین نشون میده که هدف درست انتخاب شده و این تجزیه طلبان بسیار برای کشور خطرناک هستند و معلوم هست به شدت اخیرا مورد حمایت مالی/نظامی قرار گرفتند. ( امدنیوز شهادت(!) اعضای حزب مرکزی را تسلیت گفته بود به مردم ایران! به همراه اعدام سه تروریست دیگه ) و این که من در تصاویری که بود ندیدم از نقاط دیگه موشک ها ( لااقل حفره ایجاد شده اگر خطا رفتند ) تصویری باشه با توجه به اینکه در فیلم دیروز مشخص بود چندان از هم فاصله ندارند انفجارها. و در نهایت با توجه به این حجم از تروریست در یک محل به نظر حملات پهپادی مشخص و دقیق باید بیشتر انجام بشه. پ ن: در مورد حملات هوایی به هر شکل به نظرم به همون دلیلی که زیادی پر سر و صداست رخ نمیده. دوم اینکه حمله موشکی و از طرف سپاه خودش به خاطر پیام مستترش انتخاب میشه در این گونه حملات. تولید نسل جدید فاتح از جمله مبین آیا برای رفع نقص همین کمبودها و خطاها نمیتونه تلقی بشه؟ اون هم با درس گرفتن از مثلا عملیات سوریه و دیدن نقص ها و قبول هزینه های بالاتر تولید موشک های جدید. والا چه دلیلی داشت که نسل مبین به خانواده موشک های فاتح اضافه بشه جز تصحیح خطا و دقت بیشتر؟! کاش بستری برای آزمایش موشک های دوربرد هم وجود داشت، هر چند خداوندگار به یمنی ها عمر طولانی بده شاید اون یک موشک احتمالی قیام شلیک شده به دیرالزور و شلیک های یمنی این موشک تا به حال فرماندهان را برای تصحیح دقت و همچنین مقابله با پدافندها به فکر انداخته باشه چون در یک میدان واقعی تست شدند. اصولا این میدان واقعی برای تست سلاح اینجاست که اهمیت خودش را نشون میده، برای ارتش ایالات متحده سالها چنین امکانی فراهم بود شاید روس ها هم باید از سوریه متشکر باشند و بعدها ببینیم که برخی انواع سلاح روس ها هم دچار تغییرات مبتنی بر تجربه میدانی عملی شدند نه فقط ارتقا و نسل های جدید بدون حضور در میدان نبرد واقعی. از تانک ها گرفته تا بمب ها و پرنده ها و کروزها و حتی پدافند هایی چون پانتسیر و اس-400 و بوکشون.

بله، شاید حق با شما باشه، من تنها با توجه به رد موشک چنین نتیجه گیری ای کردم و به قول شما عدم وجود انفجار موشک یا برخوردش در نقطه ای دیگه میتونه دلیل بر اشتباه بودن این فرض باشه. امروز اعلام شد رسما هقت موشک شلیک شده، هر چند در یکی از فیلم ها فرد حاضر تا 7 میشماره ولی چیزی که دیده میشه 6 مورد هست که شاید خارج از تصویره هفتمی. از طرفی در فیلم برخورد حداقل 5 اصابت را میبینیم که این هم ممکنه قبل و بعدی داشته باشه فیلم و دو اصاب تا اماده شدن دوربین و یا بعد خاموش شدن دوربین رخ داده باشه یا اصولا دو موشک دیگه برای این نقطه نبوده باشند. موشک ها هم با توجه به تصاویر و طبق گفته ها گویا فاتح سری B هستند.

اصولا حمله هوایی و اون حس حساسیت برانگیز تجاوز به حریم هوایی یک کشور ( حالا موشک هم همینه ولی عرفا و حسا ) خصوصا برای کشوری مثل ایران ( والا که ترکیه براش طبیعی است و البته برای مورد حمله قرار گرفته ها اعم از عراقی ها و کردها هم و فقط ما هستیم که هر حرکتمون به همه بر می خوره! ) ممکنه زیادی پر سر و صدا باشه. هر چند مشخصا ما همیشه پرهیز داشتیم از حملات هوایی حالا یا به خاطر ریسک انسانی حمله/یا بی سر و صدا بودنش در کشور مقصد/یا تجهیزات نیروی هوایی و اطمینان پذیری و ... از طرفی در مورد پهپادها هم با توجه به تصاویر حداقل یکی از ساختمان های مورد حمله قرار گرفته که تصویرش پخش شده ساختمان مستحکمی بوده، حالا اینکه چند طبقه بوده و کجاش جلسه بوده بماند، بعید میدونم بمب های سدید امکان تخریب چندانی را می داشتند. پس میمونه موشک یا راکت ها که هم بحث اون نمایش خاص خودشون را دارند به عنوان سرمایه اصلی تهاجمی ما، هم قدرت تخریب بیشتر و هم دقت قابل قبول و هم بحث حتی شاید مالی که با توجه به نرخ تولید ما توجیه پذیرتر شاید باشه تا مسائلی همچون تست عملی سلاح در یک هدف واقعی و ... یک مورد را فراموش نکنیم که در مورد ایران کوچکترین لغزشی تبیدل به یک موج بزرگ رسانه ای بر علیهش میشه و این باعث میشه بسیار دست به عصا حرکت کنند نیروهای ما. در انتخاب هدف/سر جنگی مناسب(تضعیف شده حتی)/زمان معین و اشخاص حاضر و غیرنظامیان که همه این محدودیت ها باعث میشه ما شاید یک حمله تمام عیار را شاهد نباشیم. چون بحث اتفاق نیست که مثلا بگیم اگر حادثه ای رخ داد برای غیرنظامیان به راحتی ائتلاف عربی و غربی میگیم اشتباه کردیم و دنیا هم اشک ریزان میگه آفرین به این صداقتت! دیگه حساب کنید طرف اعتراف کنان با اتوبوس سه نیروی انتظامی را زیر میگیره و به راحتی وزیر امور خارجه یک کشور و توئیتربازها براش هشتگ بیگناهی میزنن!! یا تروریست مسلح دستگیر شده در درگیری نظامی و عضو گروهک شناخته شده تروریستی اعدام میشه و بازیگر خانم ما براش هشتگ! تاسف میزنه و با خانواده و دوستان و رفقاش ابراز همدرددی میکنه و طرف مقابل را محکوم به جنایت، با چنین وضعی طرفیم. در مورد تعداد هم به نظر همون 6 موشک /راکت شلیک شده که یکیش به قول برخی کامنتها گویا میانه راه ترجیح میده بره یک دوری بزنه! و 5 مورد اصابت را ما شاهد هستیم.

بصره! تظاهرات به بهانه ضعف دولت در خدمات عمومی و شهری / محل: روبروی کنسولگری ایران! پ ن: کنسولگری ایران کاملا در آتش حمله مهاجمان سوخت. چیزی که از تصاویر بر میومد حمله کاملا از قبل تدارک دیده شده بود. اون حجم از کوکتل مولوتف را نمیشه در لحظه تولید کرد معلوم بود از قبل آماده شده بود و در یک زمان به داخل پرتاب شدند. حجم آتشی که زبانه می کشید به همراه لاستیک هایی که به داخل منتقل کرده بودند و آتش زدند بسیار گسترده تر از یک تعرض معمولی بود. البته سخنگوی وزارت امور خارجه هم اعلام کرد که از روز قبل تهدیدات را اعلام کرده بودند به عراقی ها. بلافاصله بعد این اتفاق رسانه های پرتعداد عراقی و عربی و از جمله سردسته نشاندارشون اسکای نیوز عربی شروع کردند به جعل اخبار و جعل بیانیه از طرف ایران و جو روانی شدیدی برای ماهی گیری از شرایط موجود را ایجاد کردند که شاید در ادامه بتونند اوضاع را در نقاط دیگه عراق هم ملتهب کنند و اصولا افکار عمومی را تحریک کنند، احتمالا پیوست ایرانیش را هم در رسانه های ایرانی و فارسی زبان خواهیم دید از جمله تعمیم این دست تعرضات به کلیت مردم عراق. هرچند در ایران زودتر شروع کرده بودند. نکته جالب اینه که بهانه شروع اعتراضات آب بود. وزیر آب از جریان صدر هست و نخست وزیر مسئول تام و تمام کشور عبادی و در جریان این حملات که حتی به یکی از مراکز درمانی نیروهای حشد هم کشید و زخمی های این نیرو و کادر درمانی مورد تعرض قرار گرفتند تنها مراکزی که مورد حمله قرار نگرفت مراکز صدر و عبادی بود تقریبا. حالا این را بزارید کنار برخی تحرکات و بیانات کنایه داری که گروهی در عراق وقتی بعد از کلی بده و بستان با آمریکا و عربستان و ائتلاف با هر کسی که وزنشون را بالا میبرد باز موفق نشدند اکثریت را تشکیل بدند در مجلس، و از جمله عبادی مبنی بر اینکه مشکلات آب به خاطر اقدام ایران در بستن سهمیه اروند هست و نه ترکیه که 90 درصد منابع آبی عراق به سدهای ترک ها وابسته است تا روشن تر بشه که آیا کسب قدرت به هر بهایی هم جزء این تحریکات بوده یا خیر؟! خصوصا بعد از اینکه فیاض با اقدامات یکجانبه عبادی از ائتلاف با عبادی خارج شد و به ائتلاف رقیب پیوست.

در اوایل این تاپیک دوستمون تلاش گمانه زنی کرده بودند که برد صیاد 4 یعنی موشک احتمالی سامانه باور در همین حدود 200 کیلومتر خواهد بود و صیاد 3 هم چیزی در حدود 100 کیلومتر ( اون موقع رونمایی نشده بود ) که به نظر درست میاد. در اشاره معاون وزیر دفاع بر چالاکی و سریع بودن این موشک تاکید شده بود. ما حالا فعلا با داشتن و حفظ اس-200 برای بردی ورای 200 کیلومتر میتونیم کار کنیم برای بردهای بیشتر روی همین پلت فرم جدید. سامانه باور برای ما میتونه نقش سیستم های پدافندی دوربرد روس ها را فعلا در این قدم اول و ورژن ابتدایی داشته باشه و مرحله به مرحله در ورژن های بعدی مورد ارتقا کلی در رادار و سیستم فرماندهی و نرم افزاری و موشکی و حتی برخی زیرسیستم های تنوع موشکی در بردهای مختلف در قالب یکپارچه قرار بگیره. اصولا پلت فرمهایی چون خانواده رعد و همین باور و ... بسیار امیدوار کننده میتونند باشند برای حرکت در یک مسیر رو به جلو و درست در پیشبرد توان پدافندی که باید امیدوار بود در برد کوتاه هم پلتفرمی کارا به این شکل تولید کنیم که دیگه با کار روی همون پلت فرم ثابت پیشبرد طرح ها و اهداف جدید را داشته باشیم.

در حقیقت به نظر پوشش و پیش سایت تاسیسات زیرزمینی در حال احداث و ورودی هاشون بودند. نتانیاهو دوبار بعد این حمله اشاره کرده که اجازه احداث تاسیسات ساخت موشک و سلاح های دقیق و نقطه زن را به ایران نمیدیم در سوریه. اگر هدف این باشه یعنی احداث کارخانجات برای ساخت موشک هایی مثلا در کلاس فاتح در سوریه برای استفاده بومی! و برای حزب الله خب عاقلانه ترین کار همین تاسیسات زیرزمینی است با توجه به وضعیت پدافندی و جغرافیایی سوریه ولی خب همونطور که اشاره شد در مقابل رصد 24 ساعته و لحظه ای سوریه توسط انواع و اقسام ابزارهای انسانی و ماشینی! و زیر بمباران ها و حملاتی که هر سایتی را مشکوک میبینه مورد هف قرار میده بسیار سخت هست کار.

اگر این نذیر باشه ما همچنان تصویری از سپهر نداشتیم تا حالا پس. رسانه ها تا به حال تصویر از سه رادار قدیر را منتشر کردند و همزمان با رادار دوم قدیر فکر کنم اشاره به رونمایی از سپهر 3000 کیلومتری یکسال بعد هم شد ( حوالی 91 بود فکر کنم ) ولی خب این اتفاق نیفتاد تا چند روز پیش که اشاره شد در آینده نزدیک رونمایی میشه یک سامانه برد بلند راداری که یحتمل سپهر هست. حالا مثل قدیرها میتونه راه اندازی شده باشه ولی همچنان در حال تست بوده باشه ( قدیرها در یک مورد حداقل اشاره شد 6 ماه در حال تست بوده ) و یا مثلا به عنوان اینکه اولین نمونه از نوع خودش در ایران بوده در حال تست و ارتقا مدام بوده در بخش سخت افزاری و نرم افزاری و یا اینکه دلایل دیگه. ولی به هر حال قدم های بسیار خوبی در رابطه با رادار های پیش اخطار داشتیم.

روس ها نشون دادند هیچوقت این مسئولیت را به تنهایی به عهده نمی گیرند، حتی اعلامش را. حالا به دلایل مختلف و شاید یکی از اونها اینکه اگر تلفات شدیدی در حملات بار بیاد متوجه خودشون به تنهایی نباشه. سر قضیه پهپادها به شدت عصبانی شده بودند، شاید به این دلیل که خطر جدی برای پایگاه های خودشون میدونند. هر چند ترک ها باز در این قضیه دوگانه دارند رفتار میکنند و البته با توجه به افسار ارز در ترکیه که در دست آمریکایی ها افتاده فعلا، به شدت دست به عصا حرکت میکنند تا بهانه برای تحریک بازارشون به دست امریکا ندند. ترامپ هم که مواضعش بسیار مذبذب! و مختلف و البته گاه مضحک هست ( اینکه زن سوری در همایش فلان ایالت گفت خیلی بده اگر ارتش سوریه حمله کنه و من رفتم یک مقاله خوندم دیدم اره حمله به ادلب کار خیلی بدیه ) از تهدید به خاطر حمله شیمیایی حالا رسیده به تهدید به خاطر تلفات در جنگ و البته روس ها هم به نظر اینبار صراحت بیشتری در بیان حتمی بودن حمله به ادلب و لزومش دارند. ولی خب ماجرای ادلب پیچیده است. هم به عنوان آخرین پایگاه و هم بحث آوارگان و هم تعداد تروریستها و مقاومت احتمالا شدیدشون و هم اینکه اصولا گروه های حاضر از جمله گروه های مورد علاقه غرب! بودند و هستند در بحران سوریه و غربی ها هم در این آخرین نبرد هیچ بدشون نمیاد ده ها بهانه حقوق بشری/جنایت جنگی/شیمیایی و اصولا حقوقی جور کنند و با حملات نظامی خسارات بیشتری به زیرساختهای سوری ها بزنند در بعد نظامی تا بعدها بهره بیشتری هم صهیونیستها برده باشند و هم آتوهای خوبی در مذاکرات داشته باشند.

ساعاتی پس از اعلامیه ارتش صهیونیستی مبنی بر حمله به 200 نقطه و پایگاه در سوریه طی سال پیش و شلیک بیش از 800 موشک و خمپاره به سوریه طی 18 ماه گذشته، این رژیم دوباره از فراز آسمان لبنان و بیروت به دو استان حما و طرطوس سوریه حمله کرد و چندین پایگاه نظامی را مورد هدف قرار داد. این حملات متعاقب اظهارات پر تکرار و تعداد این چند روزه ی مقامات این رژیم مبتنی بر قدرت نمایی و رجزخوانی و حتی ادعای حمله به هر نقطه دلخواه که خطری براش محسوب بشه از جمله عراق و همچنین طبق اظهارات نتانیاهو حملات پیش دستانه بسیار پیش تر از شکل گیری یک تهدید علیه این رژیم هست. اعلام قریب الوقوع احتمالی معامله قرن توسط ترامپ و همچنین طرح های موازی شهرک سازی های جدید و تخریب روستاهای فلسطینی و قطع کمک های مالی به سازمان مهاجران فلسطینی و تنگنای شدید مالی ضد فلسطینی ها و همچنین چک سفید امضای نیکی هیلی به عنوان نماینده سازمان ملل و رییس دوره ای شورای امنیت برای حمایت تمام و کمال و فشارهای مالی ضد جبهه مقاومت از جمله حزب الله و لبنان و تحرکات در مرزهای عراق و سوریه و همچنین امیدواری صهیونیستها در این ماه عسل شیرین به تحمیل به رسمیت شناخته شدن اشغال جولان و حمایت های آشکار و پنهان برخی کشورهای عربی و در نهایت جنگ خونین ضد یمنی ها به نظر یکی از بهترین ادوار تاریخی را داره برای صهیونیستها سپری میکنه. حالا تمام اینها سبب شده که نتانیاهو و وزیر جنگش طی هفته گذشته چندین بار به مناسبت های مختلف این عبارات را تکرار کنند که اگر قوی نباشی سلاخی خواهی شد و هر وقت قوی باشی دوستان و هم پیمانان جدید هم پیدا خواهی کرد که به نظر بیشتر ناظر بر قدرت نمایی نظامیشون در چند سال اخیر هست و نزدیک شدن کشورهایی چون عربستان و امارات بهشون. پ ن: طبق اخبار رسانه ها گویا دو منطقه وادی العیون تقریبا در مرزهای طرطوس و حما و شهر بندری بانیاس در طرطوس هدف بوده و به نسبت اهداف جدیدتری محسوب میشند هر چند همچنان مثلا وادی العیون در محدوده ای از مضیاف قرار می گیرند که بارها مورد حمله بوده. جنگنده ها در ارتفاع پست حملاتشون را از فراز لبنان انجام دادند. خبرهای اولیه حاکی از کشته شدن 2 نفر و زخمی شدن 5 نفر هست.

تا این لحظه جلسه پارلمان عراق و سخنان عبادی در اون مشخص هست تهدیدها و البته تطمیع های شخص پمپئو نتیجه بخش بوده و عبادی با کنایه های غیرمستقیم مشخص که بیشتر جنبه دلبری داره ( در مورد عدم دخالت همسایگان و سلاح خارج از چارچوب دولت و احتمالا اشاره به حشد ) و نوشتن نابودی داعش تماما به پای دولت خودش و عدم اشاره به ناتوانی مطلق در موضوع همه پرسی کردستان و حضور مثبت و فعالانه حشد و خصوصا همسایگانی چون ایران، قصد داره حمایت تام و کمال آمریکا و البته عربستان را داشته باشه. دیروز در استانه تشکیل جلسه امروز پارلمان هم شاهد افزایش رایزنی های فرستاده پمپئو و حتی تماس های مستقیم خود پمپئو با برخی ئتلاف ها بودیم که مشخص هست چقدر برای امریکا نخست وزیری فعلی مهم هست( احتمالا برای موفق شدن در تکمیل فشارها بر ایران در بعد اقتصادی و همچنین ضربه به حشد الشعبی و قطع ارتباط خصوصا در محور بوکمال که خبرهایی بود در رسانه ها مبنی بر دورخیز امریکا برای استقرار ارتش یا شرکت های خصوصی در اون محور و بیرون کردن حشد که لازمش همراه کردن نخست وزیر جدید هست. ) که البته چون کردها در حال حاضر تعیین کننده هستند با اخبار منتشر شده مبنی بر تهدید بارزانی بعید هست کردها که قبلا هم تمام میوه هاشون را در سبد آمریکا چیدند بتونند مقاومت کنند و در نهایت مجبور به تمکین از نظر آمریکا مبنی بر پیوستن به ائتلاف عبادی خواهند بود حالا خبرهای متعدد رسانه های منطقه ای از تهدیدها و تماس های مستمر شخص پمپئو با بارزانی ها و سلیم الجبوری و برخی افراد ائتلاف های سنی به کنار که در نهایت اکثریت فعلی را به همراه سائرون فعلا شکل دادند. سائرونی که مدام بر عدم دخالت همسایگان تاکید میکنه ولی در این چند روز این حجم از دخالت مستقیم سفیر/فرستاده/وزیر امور خارجه آمریکا را تقریبا بی اشاره میزاره چون در راستای دستیابی ائتلافش به قدرت هست. به هر حال عبادی اگر دوباره به قدرت برسه یا خیر، تجربه تاریخی عراق و حتی خود مالکی در ابتدای نخست وزیریش مشخص خواهد کرد که در عراق تکیه صرف به یک طرف و نادیده گرفتن طرف های دیگه پاسخ نخواهد داد و این را زمان بهتر مشخص خواهد کرد.

به نظر کاملا مشخص بود بعد از سفیر وزیر دفاع اقدامی انجام خواهند داد. در مرحله اول که مثل همیشه به شکل بی سابقه ای لفاظی های چندین وزیر و مسئول را شاهد بودیم و تهدیدهای مدام و حتی هسته ای نتانیاهو ضد ایران و البته برخی مواضع وزیر جنگشون که در جهتی مخالف میگفت ایران اقداماتش را در سوریه کاهش داده و اظهار خوشحالی میکرد که ایران بندر یا فرودگاهی در اختیار نداره در سوریه و در ادامه هم بعد از حدود یک ماه اقدامی نظامی. ( سری پیش هم قبل از اقدام نظامی غربی ها اسراییل یک اقدام نظامی انفرادی داشت ) فضای تخریب شده هم به نظر یک انبار نمیرسه و بیشتر شبیه یک ساختمان چند طبقه است که حتی به نظر نزدیک منطقه ای مسکونی هم بوده همسایگیش، هر چند شدت انفجارها بسیار زیاد بود یا حالا به خاطر هدف بوده یا سلاح استفاده شده توسط صهیونیستها که پدافند هم واکنش خاصی نداشت البته. شاید اون سر و صدایی که به راه انداختند برای خرید موشک های بالستیک نقطه زن همین چندین روز پیش مقدمه ای برای همین حمله و هشداری با همین انواع سلاح بوده که این فوردگاه هم از سرزمین های اشغالی فاصله ی 60، 70 کیلومتری داره. به هر حال موقعیت جغرافیایی دمشق و وضعیت همسایگانش با اتوبان باز آسمانشون ( از لبنان و اردن گرفته تا عراق و حتی به نظر گاهی ترکیه ) و دریای مدیترانه و پوشش هوایی ائتلاف آمریکایی و تنوع بی حد و حصر سلاح های این رژیم و از همه مهمتر اطلاعات دقیق و شاید حتی جاسوس های متعدد حاضر در تمامی سرزمین سوریه براشون تبدیل به تفریح کرده ذره ذره نابودی زیرساختها و توان باقیمانده نظامی سوریه را.

شاید در مورد این تفاوت در این دو مدل هم مثلا در یک مورد مقدم تر برخی تجهیزات ( شاید رادار ) نصب نبوده و فقط تجهیزات اویونیک دیگه تست شدند و در مورد آخر که اتفاقا در رونمایی بود با رادار هم تجهیز شده که بهاش حذف توپ بوده. به نظرم اگر از کلیت این مجموعه (اویونیک) پاسخ مناسبی دریافت کرده باشیم و با وجود تولید موتور ملی در همین مقیاس برای سوییچ به پلتفرمهای دیگه مشکل چندان بزرگی پیش رو نداشته باشیم به قول شما علاوه بر اینکه میشه از برخی پلتفرمهای موجود هم استفاده کرد. هر چند اصرار چندین باره مبنی بر روی خط تولید رفتن همین پرنده شاید در یک نیاز ضروری و فوری و البته منطبق بر شرایط خاص با برخی تغییرات فعلا چندین فروند از همین پرنده با اویونیک تست شده تولید کنیم تا شاید یک بستر مناسب تر و به ثمر رسیدن تولید یک موتور قوی تر و به سراغ یک طرح جدیدتر رفتن.

به نظر چیزی که منظور دوستمون اسکای هاوک هست اینه که کلا توپ حذف شده. یعنی اون یک توپ موجود در صاعقه 2 هم حذف شده. البته در کل تصاویر مخابره شده به اسم کوثر اگر دقت کنیم دو مدل با استتار همرنگ وجود داره که یک مدل فاقد شماره سریال با توپ هست و یک مدل دارای شماره سریال بدون توپ.

یک فیلمی اخیرا گویا منتشر شده که دو تن از نیروهای حوثی ها به نظر در بالای یک بلندی صعب العبور به دل شاید ده دوازده تن از نیروهای مسلح ائتلاف سعودی میزنند و تنها یکیشون سلاح داره و دیگری با سنگ هایی که از روی زمین برمیداره و پرتاب میکنه به سمت اون ده دوازده نفر حمله میبرند. طرف های ائتلاف شروع به فرار می کنند و بعد که تعداد نفرات را میبینند فقط دو نفر هستند یک نفری که اسلحه داره را حین حمله بهشون به شهادت میرسونند ولی نفر اول همچنان با سنگ هایی که از زمین برمیداره به سمتشون حمله میکنه و جایی تا محل شهادت همرزمش پیش میره و اسلحش را برمیداره ولی اسلحه کار نمیکنه و بعد همچنان با همون سنگ ها سراغ یکی از کشته های ائتلاف میره تا اسلحش را برداره. هر چه قدر مسلحین سوری رسانه و گریه کن و تدارکاتچی داشتند و اسلحه و تاو و گراد و مویه کن در توئیتر و فیس بوک و سازمان ملل و حقوق بشر و مقامات عالی رتبه دولتی و افکار عمومی از ایرانی گرفته تا عرب و غرب و شرقی، حوثی ها در مظلومیت کامل و غریبانه و واقعا با دستان خالی در بسیاری از جبهات در برابر یک جهان به قول ائتلاف سعودی دارند مبارزه میکنند.

با تهدیدهای امروز مکرون به نظر تصمیم قطعی برای حمله گرفته شده. آمریکا هم چندین ناو در مدیترانه و بمب افکن در قطر مستقر کرده. گویا حتی چون تدارک حمله دیده شده منتظر اقدام سوری ها هم نخواهند شد و تروریستها طبق گفته وزارت دفاع روسیه در شمال حما و حلب تدارک یک یورش گسترده را دیدند که متعاقبش ارتش سوریه مجبور به واکنش خواهد شد و احتمالا سناریویی که گویا در جسرالشغور فعلا تدارک دیده شده مبنی بر حمله شیمیایی رخ خواهد داد. باید دید هدف این دور از حملات چی هست و گستردگیش به چه صورت خواهد بود و آیا قصد استمرارش برای نابودی و یا تضعیف کلی باقی مانده ارتش سوریه را دارند و یا تا جایی که ارتش سوریه فکر حمله به ادلب را کنار بزاره یا آسیب جدی به زیرساخت های مقاومت مدنظر هست تا در دوره فعلی که دوره بازسازی و تثبیت در سوریه هست وقفه جدی ایجاد بشه یا شاید به همراه این هشداری باشه برای خروج ایران از سوریه که در مرحله فعلی بسیار برای آمریکا اهمیت داره البته به درخواست اسراییل والا اگر فشار اسراییل نبود آمریکا شاید مدتها پیش حتی التنف را هم تخلیه میکرد. روس ها هم دو ناو از دریای سیاه روانه مدیترانه کردند. نکته جالب این هست که در هر حمله خصوصا ترامپ اعلام میکنه توان شیمیایی ارتش سوریه را از بین بردیم. یا اینکه چنان اطلاعات دقیق هست که حتی هواپیمای حامل بمب شیمیایی را در پایگاه مدنظر هدف قرار میدند چندین روز بعد از حملات. حالا جای سوال هست با این توان نابود شده یا تضعیف شده شیمیایی و اطلاعات دقیق چرا در حمله پیشگیرانه که استراتژی غرب هست در همون پایگاه مستقر که ازش قراره حمله صورت بگیره از بین نمیبرند با یک بمباران کم هزینه تر؟ که کودکانی هم نمیرند که ترامپ خیلی دلش براشون میسوزه؟ چرا در هر حمله علاوه بر بهانه هایی چون انبار شیمیایی به پایگاه های نظامی و گارد ریاست جمهوری و حزب الله و ... طبق گفته منابع حمله میشه؟ این ها علاوه بر نبود یک توجیه یا منطق نظامی برای حملاتی هست که غرب ادعا میکنه و معمولا محدود به پرتاب یک بمب یا بشکه اون هم بر سر یک درمانگاه و مهدکودک و خانه مسکونی هست اون هم در شرایطی که ارتش سوریه دست برتر در حملات را داره/به شدت تحت فشار رسانه ای و سیاسی هست/کاملا آگاه به تهدید نظامی و تاریخچه بمباران های قبلی است که ضربه بزرگی به ارتش زخم خوردش و امکاناتش هست/فشار افکار عمومی هم متعاقبش اضافه میشه در جهان عرب با رسانه های قدرتمند عربستان و عربی/بی فایده بودن یک بمباران شیمیایی اون هم در صورتیکه فی المثل دست باز را داره در توپخانه و زرهی و هوایی و ده ها عامل دیگه که کفه ی بهانه بودن برای ضربه زدن و یا تهدید سوریه و حمایت از تروریستها برای جلوگیری از پاکسازی کامل سوریه را بسیار بسیار سنگین تر میکنه ...

سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیس جمهور پ ن: متاسفانه یک اف-5 در پایگاه دزفول سقوط کرده و سرهنگ خلبانش به شهادت رسیده. شاید پروژه ارتقا باید در اولویت قرار بگیره از جمله همین صندلی پرانی که ستاری میگه دارای مشکل هست در نمونه اولیه و شاید باعث شهادت این خلبان هم بوده.

سلام خیر.

مصاحبه فرمانده نیروی دریایی ارتش با تسنیم و دبیر بخش دفاعی این خبرگزاری

به نظر یک حمله سه جانبه جدید دیگه به سوریه قطعی شده ( با توجه به بیانیه وزارت دفاع روسیه ) و فقط مونده غرب انتخاب کنه که چه زمانی دولت احمق! سوریه تصمیم میگیره حمله شیمیایی کنه همینطوری برای فان اون هم به یک بیمارستان و مهد کودکی چیزی که توش پر از بچه هست برای پیاز داغ بیشترش تا تنی که قلقلک میخواد را چند صد فروندی موشک و کروز قلقلک بده(!) اینبار به نظر لیست اهداف انتخابی برای نابودی مشخص تر باشه و به هر حال زمان برای نابودی برخی زیرساخت های دیگه هم کمتر شده و پس فردا با مشخص شدن تکلیف ادلب تنها میمونه دولت سوریه به کاخ ریاست جمهوری خودش شیمیایی بزنه که بهانه خوبی نیست چندان. همه چیز را هم که در نابودی زیرساختها به گرده اسراییل نمیشه گذاشت و باید کمکش کرد. و تازه به جامعه جهانی نشون داد چقدر در حمایت از کودکان! این سه کشور دلسوز جدی هستند پ ن: طبق اعلام وزارت دفاع روس ها علاوه بر ناوشکن جدید در خلیج فارس یک فروند بمب افکن بی وان بی هم در خلیج فارس مستقر شده که روس ها معتقدند قرار هست در حمله به سوریه ازشون استفاده بشه ( طی امروز خبری موازی هم داشتیم مبنی بر آزمایش یک بمب توسط بمب افکن آمریکایی ضد اهداف زیرزمینی در نوادا طی روزهای اخیر ) - وزارت امور خارجه روسیه هم نسبت به ماجراجویی جدید ائتلاف سه جانبه در سوریه هشدار داده و به نظر لااقل آمریکا که مطمئن هست حمله شیمیایی انجام خواهد شد(!) ولی طبق گفته بولتن این حمله ابعاد وسیع تری خواهد داشت و شاید مثلا علاوه بر کروزها شاهد استفاده از بمب افکن ها و بمب های هوشمند به شکل وسیع تری هم باشیم. اگر ابعاد نظامی و امنیتی قضیه را کنار بزاریم به نظر در ابعاد رسانه ای هم چنین اتفاقی میتونه کارکردهای بسیاری داشته باشه و مثلا در یک مورد تلفات متعدد غیرنظامیان در یمن را به حاشیه ببره، به ترامپ برای رویدادهای داخلی پیش رو در آمریکا کمک کنه و باعث افزایش محبوبیتش بشه و انگلستان و فرانسه را هم در کنار ایالات متحده فشرده تر! نشون بده.

دوستان اشاره کردند. این مبالغ به عنوان صرفه جویی ارزی عنوان میشه و ناظر به بعد تبلیغاتی کار هست بیشتر. اون هم احتمالا به این صورت محاسبه میشه که اگر قصد خرید تجهیزات اویونیک را از خارج از کشور داشتیم ( چیزهایی که رونمایی شد ) 7.5 میلیون دلار هزینه می داشت و احتمالا مثلا جنگنده ای با چنین مشخصاتی 16.5 میلیون دلار. این مبالغ به هیچ عنوان سرنخی از هزینه های انجام گرفته یا هزینه نهایی طرح و تجهیزات به دست نمیده. با فرض پذیرفتن بومی بودن تولیدات و همچنین وارد خط تولید شدن پروژه ( که هنوز نشده ) قطعا اعداد و ارقام بسیار پایین تر از این رقم ها خواهد بود. هر چند با توجه به بودجه دفاعی ما و زمان کلی این پروژه طی این سالها قاعدتا کلیت پروژه در حوزه تحقیق و توسعه کم هزینه نبوده در مقیاس هزینه های دفاعی ما که طبیعی است.