به نظرم حالا شاید در مورد تصاویر چون همزمان در مستند از پهپادها و پدافند توامان میگفت نشه نتیجه گرفت که هدف پهپاد بوده یا موشک ولی معقول خواهد بود که با این تحقیقات و فعالیت های گسترده هوافضای سپاه و تنوع پروژه ها و نوع تهدیدات جدیدتر برخی کشورها چون عربستان و ترکیه حتی نتیجه بگیریم که این نیرو مقابله با موشک های بالستیک را هم جزء برنامه هاش قرار داده، خاصه اینکه این برنامه و پروژه میتونه دید بهتری هم نسبت به سامانه های دفاع موشکی برای ارتقای موشک هامون به سپاه بده.

در مورد سامانه سوم خرداد همچنان پست فرماندهی و خودروی (رادار) کشف هدف جزء مفقودین هست. آیا امکان داره از شبکه یکپارچه پدافندی با دسترسی در نقاط مختلف کشور استفاده می کنند به جای همراه داشتن در مجموعه؟

   رادارسامانه سوم خرداد بدون پوشش

فکر کنم اون سیستم هایی هستند که روی کامیون ها! نصب بودند.

یک مورد تو مستند اخیر شبکه افق در مورد جاسوسان یکی از فرماندهان سپاه میگفت تله گذاری و مین ریزی از انواع و اقسام به حدی بود که در طول جنگ در میادین مین عراقی هم تا این حد گستردگی را شاهد نبودم. بعد هم فکر کنم اکثر شهدای ما در اون منطقه به خاطر کمین و مین به شهادت رسیدند و که اگر یک خودروی زرهی مناسب داشتیم و مورد استفاده قرار میگرفت این منطقه عجیب و غریب که طبق مستند دژی بوده برای خودش و ضد انقلاب چندین سال برش حکمرانی می کردند و کلا روستاهای اون ناحیه و مناطق مشرف به قله ها که دشت های وسیعی را شامل میشده و عبور و مرور و قاچاق کالا را هم در سیطره خودشون داشتند و بنابراین با یک حساب ویژه استحکامات فراوانی براش تدارک دیده بودند در طول سالیان، خیلی کم تلفات تر فتح می شد.

  شاید بچه ها گرفته باشن! به هر حال اگر سفارشی و جا افتاده ای هست از عکس ها دوستان بگید تا فردا اگر شد پر بشه جاش!

  مشکل اینجاست باز اون غافلگیری اولیه از بین میره. خصوصا در مورد رژیم صهیونیستی و پوشش های مناسب و مولتی ایش امکان مداومت کمی وجود داره پس از اولین شلیک.

همین که زنان و کودکان خارج بشند بار زیادی از دوش رزمندگان و البته قطعا حزب الله که مطمئنا نگرانی زیادی در رابطه با زنان و کودکان داره برداشته میشه ( البته برای مدافعان بومی یک نکته منفی هم شاید باشه چون در کنار خانواده بودن انگیزه بیشتری برای دفاع بهشون میداد ) ولی نکته اینجاست این سقف ده هزار نفر همشون را شامل میشه؟ یا باز تعدادی باقی خواهند موند؟ مضافا اینکه به هر حال احتمالا بخشی از مردان هم که نسبتی با جنگ شاید نداشته باشند خواهان خروج خواهند شد و البته جدایی اعضای خانواده ها هم تاثیر سختی خواهد گذاشت روشون.   در مورد ناعادلانه بودن بندها هم به هر حال مسلحین ازش به عنوان برگ پیروزی زبدانی! یاد کردند و این که در مورد اون بند چتر حمایتی ادلب به یاد داشته باشیم گویا در ترکیه این توافق انجام گرفته و ترکیه هم قبل حلب بدش نمیاد پایگاه امن ادلب را برای مخالفین و تکفیری ها داشته باشه تا برنامه های خودش را به همراهشون پیاده کنه. و شک نداشته باشید ترکیه برای امتیازات بیشتر با توجه به حساسیت ایران و حزب الله روی این دو شهرک حتی اگر مسلحین هم جایی میخواستن کوتاه بیان فشار وارد کرده که امتیازات بیشتری بگیره چون اهداف بلند پروازانه تری در سوریه داره.   اون 500 زندانی از جیش الفتح هم امیدوار باید باشیم اگر زن و خردسال و کهن سالی هست اونها ازاد بشند نه مثل عفو اسد در قبل تر ها که باعث ازادی وحوشی چون زهران علوش و معاونانش و کلی فرمانده آینده ی دیگه شد. و این بند بند به نظرم مخربی هست.   به هر حال شاید چاره نداشتیم. به یاد داشته باشیم اینجا به خاطر اینکه فکر می کردیم ایران دست روی دست گذاشته همه چقدر عبارت! آنچنانی! گفتیم. ( مذاکرات هم معلوم بوده از مدت ها پیش جریان داشته و برای همین به نظرم مسلحین در شاید زمان های پایانی مذاکرات اون حمله همه جانبه را انجام دادند تا بندهای بیشتری را بگیرند در توافق) چه خوب چه بد موقتا بخشی از زنان و کودکان نجات یافتند اون هم در شرایطی که شاید یک قدم تا کشتار فاصله داشتند. نیروهای حزب الله همچنان مجبور خواهند بود مشغول مضایا و قسمت های مرزی باشند. شاید شیطنت های تکفیری ها هم بیشتر بشه در اون نقطه و البته جاهای دیگه با خوش اومدن این توافق بهشون.   بعد یک نکته هم اگر پیشروی تروریستها تا دروازه های شهر باشه حتی با وجود عدم نقض توافق با ارسال سلاح هوایی! باز امکان ارسال تسلیحات براشون میسر نخواهد بود. یعنی عملا امکان دفاعی نخواهند داشت. و تروریستها هر وقت شرایط خودشون را تقویت کردند به راحتی با نقض توافق وارد شهرک ها خواهند شد. بنابراین تعیین سقف شاید برای این بوده که باز برگ هایی داشته باشه تا جاهای دیگه ازشون استفاده کنه.

سلام بیشتر منظورم مذاکره با کشور ایران بود ( حالا به طور غیر مستقیم ) قبل تر ها به نظرم اکثر مذاکره ها با دولت سوریه و نماینده هاش و در نهایت شاید حزب الله بود. حالا مهم نیست زیاد باید حواسمون باشه این حربه بهشون خوش نیاد. معنای شرط گذاشتن برای باقی موندن تعدادی در این دو شهرک را متوجه نمیشم. یعنی اون کشتار را بالاخره دوست دارند انجام بدند؟ این منطقه اگر بدون خونریزی براشون ازاد بشه اثرات بهتری نداره؟ در مورد مذاکره هم حق با شماست ولی چون به هر حال از حیث استراتژیک بودن زبدانی و با توجه به این توافق اگر اشتباه نکنم خروج همه مسلحین و اشغال کاملش تنها حدس میشه این باشه که شاید واقعا تروریستهای اونجا نه از حیث نفرات ( که به لطف اردوغان کم ندارند ) که از جهت دیگه ای براشون اهمیت داره. مگر اینکه معنای توافق این باشه که حزب الله دیگه در اون نقاط مرزی و قلمون و خصوصا مضایا لااقل برای مدتی عملیات تصرف نداشته باشه و اون تعداد داخل شهرک ها را هم گروگان همین مووضع میخوان؟

با نپرداختن عجیب و غریب شبکه های تلویزیونی ایران به ماجرای این دو شهرک به نظر میرسه حالا شاید واقعا چون از لحاظ نظامی امکانی وجود نداشته و از لحاظ سیاسی هم مذاکره با تروریستها وجهۀ مناسبی برای ایران نداشته و البته برای تروریستها یک پوئن محسوب میشده، شاید ایران سعی داشته به هر حال این مذاکرات را بی سر و صدا انجام بده که البته عمال ترکیه با یک حرکت حساب شده و هجوم همه جانبه شاید در دقایق آخر باعث بالاتر بردن وزن امتیازاتشون شدند ( مثلا مقصد خروج تروریستهای زبدانی که مقاومت نمیپذیرفت ادلب باشه و حالا شاید پذیرفته شده و همچنین اینور تنها خروج غیر نظامی ها و اونور خروج نظامی ها که به قول یکی از دوستان شاید چند تایی مهره مهم هم بینشون باشه )   در ضمن ترکیه هم بازی را خوب بلده، میدونه اگر این وحشی ها وارد شهرک ها بشند و جنایاتی در حق زنان و کودکان انجام بدند ( هر چند تمام تلاششون را بکنند که مخفی بمونه و البته این با هدف رسانه ای و تبلیغاتیشون هم منافات داره و پس به ناچار! تصاویری منتشر میشه ) به هر حال برای اون تبلیغات اردوغانی که این ها را القاعده های خوب و میانه رو معرفی میکنه و برای هدف نهاییش ضرر خواهد داشت و پس ترجیح میده اینور امتیازاتی بگیره و اونور با پوزه بندی بهانه شهوت خونریزی تروریستها را هم ازشون بگیره ( هر چند قطعا با این کینه ای که داره بدش هم نمیاد چند هزار نفری شیعه سلاخی بشند که تنها عاملی بودند که باعث شدند مجبور باشه تا حالا وضوش را نگه داره! :))   به هر حال عرف مذاکره نکردن با تروریستها داره اینجا شکسته میشه ( حالا شاید به ناچار ) و این سبب میشه از این دست برنامه ها خصوصا اردوغان برای مناطق دیگه و امتیاز گیری هر چه بیشتر استفاده کنه و چون نفوذش هم روی داعش و هم النصره و ارتش آزاد و کلا همه تروریستهای درگیر در سوریه هست هم فرقیز نمیکنه فوعه و کفریا باشند یا نبل و الزهرا یا حلب و لاذقیه!!

  عملا امکان کمک رسانی هوایی هم از بین میره در اینصورت. شرایط بسیار دشوار شده. موقعیت بسیار بدی دارند این شهرک ها. اطرافشون چندین شهرک بعضا بزرگتر و متراکم تر بود که لانه مناسبی بود برای تروریستها تا تجدید قوا و تهیه برنامه کنند برای حملاتشون.

  اگر یک گوشه دنیا اون هم اشتباهی! یک دولتی 6 هزار نه، نصفش خرگوش! را کشته بود در دنیای متمدن غرب به خاطر آزار موجود زنده ولوله ای میشد که اون سرش نا پیدا!! قدرت رسانه! قدرت رسانه! و قدرت رسانه. گویا اصلا هیچ خبری نیست این سمت و البته اون سمت زخمی شدن یک شهرک نشین صهیونیست سیل پیام های انزجار و محکومیت را روانه میکنه ..   امروز هم گویا فقط با یک بمبارن تو بازاری در لحظات اول 70 یمنی را به شهادت رسونده و امکان افزایش شهدا وجود داره و انگار نه انگار!!

اردوغان از سمت مرز کاملا باز گذاشته. از اسلحه گرفته تا پهبادهای کوچیک و احتمالا اسباب بازی های دیگه. از موارد شیمیایی لازم برای ساخت چنین انتحاری هایی اون هم به اسم آرد! و کمک به غیر نظامی ها. مشکل ما هیچ کدوم از موراد مورد بحث نیست. مشکل ما ترکیه ای است که این وحوش را چه به لحاظ عقبه ی انسانی و جدیدا هم از بین اقوام عمدتا ترک و چه به لحاظ عقبه ی لجستیک و اطلاعاتی تغذیه میکنه و تا این سیل عظیم را ادامه جریان بده هر چه نیرو تزریق بشه هم دوامی نخواهد داشت. چون چند صد برابرش را اردوغان دوباره جایگزین میکنه.

سلام از این سلاح های نارنجک انداز چی؟ پرتاب شبه! مستقیم. یا مثلا برام جای سوال بوده نمیشه آیا با تجهیز خودی ها به ماسک های با کیفیت! در این مواقع از گاز اشک آور با غلظت بالا استفاده کرد. لااقل تمرکز طرف را برای نشونه گیری به هم میزنه و با دستمال و پارچه و نقاب هم جنگیدن براشون سخت تر میشه. شعله افکن سبک هم در دسترس بود خوب میشد.

  واو! عجب درگیری نزدیک و سخت و رعب آوری. چرا از نارنجک و نارنجک اندازها و خمپاره اندازها کمتر استففاده میشه؟ و اینکه چند نفر مسلح در محاصره هستند تو این بافت عجیب و غریب متراکم که لابد تو این چند سال کلی هم سنگر و تونل و مخفیگاه درش درست کردند؟

  خیلی عجیبه این عمق از تنفر و کینه. اصلا طبیعی نیست. قطعا این یک کینه ی مقطعی و دو سه ساله نیست. معلومه یک پیشینه ی تاریخی داره و شاید بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و به همراه تحقیرهای متعدد اعراب بعد از جنگ های با رژیم صهیونیستی و پس از اون تحقیرهای حاصل از پیشتازی جمهوری اسلامی در استقلال به همراه سرخوردگی شدید مسلمانان زیر پرچم عربستان که نوعی از ملاحظه کاری توام با باج دهی به غرب را دنیال میکرد هم باعث تشدیدش شده. به نظر این نفرتِ ریشه در تاریخ داشته تنها با کاتالیزور حوادث سوریه زودتر خودش را نشون داد والا این چیزی را که من میبینم دیر یا زود با جرقه ای با قدرت انباشته ی بیشتر یک روزی بروز می کرد.

  خب مشکل اینجاست ما در این زمینه نه توانش را داریم، نه تجربش را و نه همراهی رسانه ای را. اولا خودمون به عنوان یکی از طرف های متهم! درگیر در سوریه به واسطه بمباران رسانه ای عربی و غربی (و ترکی) در افکار عمومی غرب و عرب و منطقه معرفی شدیم و بنابراین هر حرکتمون به منافعمون تعبییر میشه و اصولا موج ساز نخواهد بود. نه عکس هامون برد خواهد داشت و نه داستان هامون. رسانه های غربی هم که توان موج سازی دارند هیچگاه نه شروع کننده خواهند بود و نه ادامه دهنده که اتفاقا با نوع خبررسانیشون مثلا در مورد دو شهرک شیعی اتفاقا عکس واقعیات دارند حرکت می کنند.   موج سازی داخلی هم امکانش نیست چون به قول هادی خامنه ای اصلاح طلب، یک بخشی از اصلاح طلبان که اتفاقا خبره مباحث رسانه ای هستند و در بخش رسانه ای با نشریات متعدد و حضور پررنگ و تاثیر گذار در شبکه های اجتماعی توان موج سازی دارند اصلا بحث سوریه را از چشم طرف های غربی میبینند و به خاطر نوع نگاهشون اصلا هم دوست ندارند وراد قضایایی بشند که شاید تعبییرهای دیگه ای ازش صورت بگیره (خدشه دار شدن حس اپوزیسیونیشون)و همون پرداختن به آیلان ها و کوبانی ها را بیشتر میپسندند. (البته هادی خامنه ای با وجود نظرات تندش این را غلط میدونه از طرف دوستانش). نیروهای مذهبی متوجه عمق فاجعه هم تا به حال چندین کمپین حمایتی داشتند که بعد از مدتی به راحتی فراموش شده و اصلا موج ساز نشده.   در مورد ترکیه هم بر خلاف تکفیری های ترمز بریده اردوغان میدان داده!،شیعیان با توجه به  محافظه کاری شبه! عقلانیشون و احتمالا در مورد بخشیشون تحت تاثیر رسانه های ترک اصولا حاضر نیستند آرامش جاریشون را با مواردی جنجالی که در کشورشون ممکنه تعبییر به بحث های سیاسی و مذهبی بشه مختل کنند. عراق هم همچنین، مشکلات برای مردم عادی به قدری زیاد هست که بیشتر فکر خودشون هستند و نیروهایی هم که اهمیت بدند میشه گفت درگیر حوادث جاری کشورشون هستند.   حساب کنید مثلا ایرنا به عنوان رسانه رسمی ایرانی تنها فعالیت هاش در این بزنگاه ها نقل خبر دیده بان حقوق بشر مقیم لندن طرفدار مخالفان هست از وقایع فوعه و کفریا!! یعنی نهایت کار خبرنگارش مراجعه به پیج این آقا و ترجمه خبر و اضافه کردن چند لغت هست.

یک کوبانی شبه محاصره شد و تقریبا تمامی غیر نظامیان وارد خاک امن ترکیه شدند و یک دنیا آماده باش اعلام کرد: از رسانه های اجتماعی تا شبکه های جهانی، از روزنامه ها تا وبلاگ ها و از رادیو ها تا تلویزیون ها و هزاران داستان ساخته شد و عکس بلد شد از مدافعان غیور و بعد هم هواپیماهای پیشرفته از اونور دنیا بلند شدند و سنگینترین بمباران ها را در طول جنگ سوریه کردند و اجازه اعزام نیرو به کوبانی با فشار همه جانبه به ترکیه اخذ شد و از دختر غیور رد گفتند و از مرد شجاع اسلحه به دست و پشت به جنگنده های ائتلاف گرم و براشون از ایران و تا امریکای لاتین و شرق و غرب اشک ریختند و جالب اینکه خود مثلا روزنامه نگاران ایرانی آه و فغان ها سر دادند در پیج هاشون و از کوبانی گفتند و لوگوهاشون را یکسان کردند و چه و چه و بعد:   دو شهرک که نه نیروی نظامی اسد توشون هست، نه ادعای خود مختاری داره، نه نیروی خارجی ایرانی و لبنانی و اصولا نه به کسی کاری دارند و نه درخواستی جز زندگی در جایی که هستند و سال ها خونشون بوده و بعد توسط جنایتکار ترین که خیر، وحشی ترین موجودات روی زمین محاصره شده و به روشنی هم اعلام کردند و نشون دادند در صورت ورود نه به کسی از کودک و سالخورده رحم می کنند و نه از جنایت و توحش کم میزارند و اونوقت واکنش ها اصلا وجود ندارند که در مورد سطحشون صحبت کنیم. نه اون روزنامه نگار مدعی ایرانی که در دفترش نشسته تا همراه موج لایک کنه و اصولا سمت جائیکه مثلا حتی حرف حمایت ایران ازش وجود داره نره، نه اون رسانه های مضحک جهانی مدعی حقوق بشری.   بعد هم خود ما که بعد از مدتی میاییم و در بحث هامون متر حقوق بشر! غرب و شاقول تمدن کشورهای توسعه بافته و تراز بی طرفی رسانه هاشون را مبنا قرار میدیم.   =============================== و اما در مورد نیروی نظامی که هر گونه ارسالش در صورت عدم وجود یک نقشه شکستن محاصره از دو سمت به نظر غیرعقلانی است. یادمون باشه شهید بیضائی یکی از نیروهای خوب ایرانی بود که اگر اشتباه نکنم با یک خمپاره ساده سرگردان شهید شد. ارسال زبده ترین نیرو به یک محیط محاصره شده هر روز زیر خمپاره یعنی تلفات دادن ساده و روزانه. ارسال کمک های نظامی که حرفی درش نیست ولی به نظر مساحت اجازه ارسال انبوه و با هواپیما را نمیده و برای همین محدود به کمک های هلیکوپترها است. تنها راه فشار نظامی و سیاسی هست. از بعد فشار سیاسی ترکیه که بعید میدونم به هر گونه حرکت متعارف مذاکره ای پاسخی بده، اصولا به نظر مدت هاست درب مذاکره را برای باز بودن دست وحوش و کنترل ناپذیریشون بسته. راه های غیر متعارف هم برای ما در دسترس نیست. فشار نظامی میمونه که اون هم با در نظر گرفتن معذورات اخلاقی! باز هم گزینه ها محدود میشن به مواردی که ارتش سوریه با توجه به فواصل حضورش در نقاط پراکنده حاضر به پرداخت هزینه هاش نیست و ما هم در صورت عمل باید اینبار آشکار و پر حجم وارد بشیم و با چند نیروی نظامی و مستشاری امکانش نیست.

  بندگان خدا به این یمنی ها اعم از شمال و جنوب به اندازه مساوی ظلم رفته! به قدری همه از سوء تغذیه رنج می برند که تمیز دادنشون سخت هست. :)

اگر همراه با ناوگروه ارسالی اخیر تعداد متناسب و مناسبی سلاح ضد زره - و شاید دوش پرتاب - به خلیج عدن ارسال بشه، امکانش هست با قایق های کوچک تر و با پهلوگیری در فاصله مناسب (که قاعدتا باید در آبراه بین المللی باشه چون کشتی های مصری و عربستانی قطعا ناوگروه ایرانی را تحت نظر خواهند داشت ) این سلاح ها حتی در تعداد بسیار محدود به مناطقی در غرب یمن از قسمت جنوب غربیش تا قسمت های غربیش ( هر جا که مناسبتر باشه) شبانه ارسال بشه؟

اگر نصف میزان تاوی که در اختیار النصره و راتش آزاد بود در اختیار حوثی ها بود هر چند با حمایت هوایی انبوه و قدرتمند عربستان چه جنگنده و چه آپاچی ها و  زرهی فراوان و پیشرفته و نیروی زمینی گسترده متشکل از چند کشور؛ اونوقت تلفات واقعی زرهی و انقراض! اش به معنای واقعی کلمه نمود پیدا می کرد در یمن..

  رئیس جمهور گفت: آنهایی که روی کلمات این توافق پرافتخار که در آینده در خصوص جزئیات آن سخن خواهم گفت، نظر دارند، بدانند که نخواهم گذاشت عده ای افراطی بخواهند به امید این ملت ضربه بزنند.   انصفا رئیس جمهور خوب تهدید میکنه! :) ولی اگر توافق تا این حد عزت مندانه هست. تفسیرهایی که به قول دوستمون یا 2 ظهر پخش میشه و یا 8 صبح جمعه و همش هم به قولی دروغ هست و توجه به کلمات و در ضمن روز بعدش با پاسخ هجومی و سیل آسای دولتیان در رسانه های متعدد اعم از تصویری یا مکتوب مواجه میشه و در یک سلسله! روزنامه که  لااقل سه برابر روزنامه های طرف مقابل هستند با تیترهای آنچنانی مواجه میشند و در ضمن در همون برجام صدا و سیما سخنان دو طرف را منتشر میکنه و همه وقت کافی برای اظهار نظر و حتی دعوا دارند دیگه چرا باید امید مردم ناامید بشه؟؟ علاوه بر این فکر کنم همه میدونیم برجام از چند ماه اگر نگیم از چند هفته پیش تقریبا عملی شده (لااقل برای ما و ترتیبات با آژانس) و در نهایت هم شورای امنیت ملی اون را تصویب خواهد کرد( موردی که باعث شد من به شخصه انگیزم را برای ادامۀ بحث های هسته ای از دست بدم و تاپیک را هم دیگه دنبال نکنم ) حالا هم به خاطر فشار و نفرات دلت و هم به خاطر اینکه به نظرم هزینۀ عدم اجراش برای ما فاجعه بار خواهد بود مگر اینکه دستگاه اطلاعاتی کشور واقعا از وجود نقشه ای از ورای این توافق توسط دشمن که مثلا خطر حمله ای یا چنین چیزی خواهد بود آگاهی داشته باشه  پس این نقدها و تفاسیر چرا باید دلواپسمون! کنه و تهدید کنیم بقیه را؟

  اگر قبل تر ها بود شاید اردوغان چنین رویی داشت که چنین بی حیا! دروغ بگه ولی اگر الان هم از روی دریدگی! چنین چیزهایی بگه بعید میدونم دیگه کسی جز چند عرب جاهل که از فرط کینۀ ایران شیطان هم بهشون از دوستی و عفت و پرهیزگاری بگه باورش می کنند کس دیگه ای وقعی به حرف هاش بزاره. حالا هر چه قدر بهانه هم می خواد مثل موارد اینچنینی به دست بیاره. اصولا وقتی طرف چنان مرزهای توحش و دروغ و ریا را خصوصا پشت سر گذاشته که هر کار کثیف خودش را بر ضد مسلمانان در باطن و در ظاهر به نفع مسلمانان با کمک رسانه ها و سیاستهای همتایان قدرت پرست تر از خودش به عنوان عملی نیک ازش یاد میکنه و تو را دیو جلوه میده دیگه شاید ترس از بهانه ندادن به دستش مثال "از ترس تب به مرگ راضی شدن" باشه.   در مورد گروگانگیری هم به نظرم اگر قرار است چنین اقداماتی هم انجام بشه به عنوان آخرین راهکار ( در حالیکه طرف مقابل تو را به عنوان کشور شیعی حامی شیعیان به این سمت هل میده با کشوندن جنگ به نزاعی مذهبی و تحت فشار گذاشتن شیعیان برای تحت فشار گذاشتن کشور شیعه نشین! ) از اونجا که در صورت مورد تایید بودن ما پس قطعا نه اذیت و آزار گروگان ها مدنظر خواهد بود و نه فشار به خانواده هاشون به شکل روانی پس تبلیغات اینچنینی هم براش لازم نیست و این تصاویر کمی آدم را به شک میندازه در مورد منشاء اقدام. میشه اقداماتی پیشگیرانه و گرو نگر! انجام داد. عده ای ( البته هر چه موثرتر بهتر)را تحت اسارت و یا محاصرء کوچک موقت قرار داد و بدون ثیت تصویر و تبلیغاتی که شبیه بشند به تبلیغات گروه های تروریستی، از کانال های نا محسوس به سمع و نظر اردوغان رساند و در مدت اسارت اسرا هم مثل میهمانی اجباری (چون امثال کارگر دخالتی در سیاست های سیاسیونشون ندارند) ازشون نگهداری کرد. در اینصورت اهداف میتونه به نیروهای هم پیمان اردوغان هم گسترش پیدا کنه.

  با وجود کنفرانس قطر و شرکت برخی مسئولان عراقی و طرح بحث برانگیز مجلس عراق در این وانفسا اون هم درست مثل گذشته در آستانۀ یک هجوم برای پاکسازی تروریستها تنها خبری که هست باز هم خبر مشهور "خیانت" در عراق هست. چنان که این واژه گویا با تاریخ عراقی ها و بیشتر هم به ضرر خود عراقی ها قصد دست برداشتن از سر این سرزمین را نداره!

  الشرق الاوسظ اخیرا یک مقاله ای چاپ کرده بود که بشار اسد طرح ایرانی ای که بهش در دمشق تحویل داده شد مبنی بر تقسیم قدرت را رد کرده ( کمی هم در مورد اینکه دیگه ایران را در این مورد نمیشه صد در صد مقصر دونست در ادامه ی بحران و ایران سعی داره قضیه ی سوریه را با راه حلی سیاسی خاتمه بده ) و از طرحی روسی حمایت کرده و این روزها کمی تمایل و تکیش به روس ها بیشتر شده. هر چند قطعا همیشه خصوصا به رسانه های عربی خصوصا و بعضا تحلیل های آبکیشون که دنباله رو موج میزان تنفر و عصبانیت نویسندگانشون از ایران هست نمیشه بدون دیدۀ تردید نگاه کرد ولی اگر خبر کمک های تسلیحاتی روسیه درست باشه شاید دلایلی غیر از کمک های مرسوم قبلی داشته باشه.