این دو مورد هم قابل توجه است. مرحله ی دوم سومار یعنی چی؟ و اینکه ما تا به حال یعنی رادار پسیو نداشتیم؟   بعد هم سوالی که بارها پرسیده شد در تاپیک های قبلی هم و با جستجو در وب هم به پاسخ واحدی نرسید. هر گردان اس-300 به طور دقیق شامل چه بخش هایی و تعداد هست؟ بعد خودروهای حامل مشخصه که از کدام نوع خواهند بود و یا کدام نوع برای ما بهتره؟ و چهار گردان یعنی اینکه با اغماض چهار منطقه از کشور را ( اگر قرار به دفاع نقطه ای باشه ) میشه تحت پوشش قرار داد؟ یعنی بخشی در تهران و بخشی در اصفهان و ...

  در اواخر فیلم چند نکته بود اول اینکه سرعت عمل عربستانی ها خوب بود به نظر دقایقی بعد از حمله، به نظر پهپادی؟ خودش را به موقعیت رسوند و دوم اینکه مثل اغلب فیلم های حوثی ها باز هم بعد از شلیک یک موشک ضد زره با اینکه تیم در محل موند و موقعیت های مناسب دیگه ای برای هدف قرار دادن بیشتر خودروها داشت باز بنا به دلایلی ( شاید کمبود موشک و یا دلایل دیگه ) هیچ حرکت دیگه ای نکردند.

  هم اسیر / هم زخمی و مثل غالب موارد مشابه در میان مثلا مردم از بچه گرفته تا بزرگ. اول که خبر را زدند دوستان گفتم حتما توسط القاعده بوده ولی به نظر میرسه دیگه برای برخیشون دیگه نباید نقطه تمایزی قائل شد. القاعده بودن و داعش بودنشون دیگه با عادی بودنشون تفاوتی نداره. همشون شدن عین هم. جالبه عکس های چند روز پیش مبادله اسرای حوثی ها را هم ببینیم که با لباس های آراسته و بر و رویی بهتر از اکثر یمنی ها منتظر در فرودگاه بودند تا تحویل صلیب سرخ بشند.   هم اسیر و هم زخمی و وارونه زل بزنی به بچه هایی که پدران و برادرانشون دارن با لگد تو را به قصد لذت  یا عقده کشتن میزنند و تازه تو اون طرفی نباشی که هر روز بمباران های سعودی زن و بچه ات را زیر آوارها دفن میکنند.

  پیشروی های آسان حوثی ها ما را کمی پرتوقع کرد والا داعش با فاصله نسبتا زیادی از حوثی ها قرار داره. چندین مرز که بهش امدارسانی و سلاح رسانی! و نفرات رسانی! میشه / مشاورات گسترده با برخی مستشاران کشورهای منطقه حتی اگر نگیم دائمی بلکه در شرایط خاصی که منافع هم راستا میشه / استفاده از انبار گسترده سلاح عراقی ها و سوری ها ( در حالیکه ارتش یمن از همون ابتدا هم حتی قبل از حملات سعودی ها به نظر چیز چشمگیری نداشت  و بعد هم که با خیانت فرماندهان ارشد و رئیس جمهوری گرای به نظر تمام انبارهای مفید برای بمباران داده شد ) و همچنین عدم وجود یک نیروی هوایی مدرن و به روز و مسلح به انواع سلاح ها برای مقابله با داعش  و بعد هم که مواجهه با یک زرهی پیشرفته و پر تعداد و عدم وجود ضد زرهی و یا داشتن عربستانی! برای اهدای 15 هزار تاو!!!   در کل بدترین مانع برای حوثی ها محاصره 360 درجه ای هست که ایزولشون کرده و از شرایط هم بر میاد ما کمک تسلیحاتی خاصی هم در موعد چند هفته ای برقراری تماس بهشون نکردیم. بنابراین انتظار مقاومت حوثی ها در برابر این حجم از زرهی و نیروی هوایی و نیروی پیاده حالا متحد واقعا انتظار واقع بینانه ای نیست. بهترین کار به نظرم همین عقب نشینی به مناطق دارای پایگاه مردمی و در صورت پیشروی دشمن گرفتن تلفات در همون نقاط  و در صورت توقف زدن ضربات مقطعی و بازگشت به مناطق خودی هست. هیچ راهکار دیگه ای وجود نداره و این هم هیچ ربطی به نظرم به قدرت حوثی ها نداره چون شرایط محاصرشون حتی به نظرم از غزه تونل دار هم بدتر هست!

با توجه به تصاویر هر چند محدود از پشت و وجود اون جاده و اثرات کم خرابی شاید تو اون جاده پشت که به نظر خاکی بوده فرود اومده و در نهایت منحرف شده و آسیب به چرخ ها وارد شده. با توجه به پوشش گیاهی اگر تماما در اون منطقه فرود میومد باید خیلی بیشتر آسیب میدید. در مورد سلاح هم شاید اصلا بارگزاری نشده بوده باشه. و در ضمن یا یک مسئول محلی در حد بسیج و .. بوده در صحنه یا مردمان خوب محلی همه چیز پخش شده را هم جمع کردند و در کنار پهپاد قرار دادند. :)

  به نظرم هنوز غافلگیر کنندگی اش سر جاش هست. همونطور که گفتم هم به خاطر میزان حضور! و هم سابقه ی نظامی امارات که معمولا بسیار محافظه کارتر جلوه می کرد. و البته اگر پیروزی ها را در غیاب نیروی موثر مدافع هم در نظر نگیریم به عنوان موفقیت صرف ولی برای طراحی عملیات ( جایی که به نظرم عاقلانست تمام امتیازش را همونطور که ممکنه تنها به امارات و عربستان بدیم کمی هم احتمال برای کمک مستشاری هم در نظر بگیریم که به هر حال ممکنه یا صرفا یک کار مستقل باشه یا شاید هم کار تیمی!! ) میشه خرق عادتی باشه از ذهنیات ما نسبت به دشمنی آینده امارات مثلا.   اصولا پوست اندازی در راستای جوان گرایی!! عربستان به عنوان لیدر معنوی! کشورهای عربی و تزریق جسارت جوانانه! در تصمیم گیری ها با توجه به این نکته که کشورداری و سیاست ورزی مرسوم جهانی هم برشون حاکم نیست به نظرم با ترکیب یک تحقیر تاریخی شروع شده از شکست های نظامی از اسرائیل برای اعراب و حوادث منطقه ای و تاریخی بعدش از این پس حوادث اینچنینی را بیشتر بروز خواهد داد. قماری که آینده ای نامعلوم دارا از شکست و پیروزی را در میان خواهد داشت که بسته به توان نیروهای حاضر فعلی خواهد بود.

اولا به هر حال غافلگیر کننده بود، ورود امارات در صورتیکه عربستان تقریبا از منابعی که حدس زده میشد دست از پا درازتر برگشته بود اون هم با پیشینه ی معلومش در عملیات نظامی ( امارات ) سخت حدس! بود. قطعا باید به بهای معامله انجام شده هم نیک! نگریست که ممکنه برای ما در آینده تبعاتی داشته باشه. ( از حیث جزایر و نه البته دیگه خیلی بدبینانه مثلا حمله بلکه همراهی های عمیقتر سیاسی و هم دستی های و لابی های عمیقتر دو طرف )   دوم اینکه نکته مثبت برای طرف دشمن این نکته است که کج دار و مریض وارد نشد، تردید را معلومه کنار گذاشته ( شاید هوش شخصی! و شاید مشاورات اطلاعاتی و همفکری های مستشاری با طرف غربی ) و با توان مناسب وارد شده. حجم زرهی و نیرو نشون میده که با تصمیمی سخت و روشن وارد معرکه شدند.   سوم هم اینکه تصمیمی قطعا مدت های پیش از اجرا گرفته شده. انتقال این حجم از ادوات باید نکات مشخصی را برای نیروهای اطلاعاتی ما داشته باشه. در این چند وقت کشور کمی بیش از حد مشغول توافق شده و شاید نسبت به برخی امور و البته با تمام مزاحمات و مشغولیت های به یکباره و تدریجی فراوان دیگه، شاید غفلت هایی صورت گرفته شده باشه. توان یک تنه ایستادن در برابر چندین ائتلاف و البته چندین کشور هم را باید در نظر گرفت.   باید به قضایا واقع بینانه نگاه کرد. سوپرایران! هم که باشیم توانمان محدود خواهد بود ولی میشه برخی تصمیمات را نقد کرد. ولی در نظر داشته باشیم شاید طرف دشمن با همراهی اطلاعاتی چندین گروه و کشور اشکالاتش را تصحیح میکنه و بهبود میبخشه ولی ما در دور مکرر خودمون واقع هستیم و تصحیح اشتباهات بدون یک ناظر بیرونی قطعا دیرتر و سخت تر شاید صورت بگیره.

چند نکته از مصاحبه یک عکاس حاضر در عراق که میگفت بیشتر تروریستهای خارجی داعشی چنان بر ایمان باطلشون استوارند که حتی بعد دستگیری هم رجز میخونند و از بریدن سر و ... میگن ( اون بحث اخلاقی زندانی کردن این ها و محاکمشون و اجرای حکمشون؟! هنوز هم میتونه بحث بیشتری روش بشه) و اینکه فیلم های تبلیغاتی داعش به طور گسترده در همون خطوط مقدم هم بین مبارزان دست به دست میشه ( هر چند میگه همه اعتقاد دارند اغراق شده هستند و کسی مرعوب نمیشه به ظاهر، ولی به نظر تاثیر خودش را میزاره و داعش هم همین را دنبال میکنه ) اشاره داشت همچنین که داعشی های عمدتا خارجی هاشون تا گلوله آخر میجنگند و در آخر هم اگر هیچ چیز براشون نمونده باشه به روش های انتحاری هم رو می ارند. جنگ سختی است واقعا.

منافع ترکیه و داعش و خدمات متقابلشون به هم در اوج حساسیت ها به حدی بوده که با توجه به خطرات مشترکشون و نیاز داعش به یک کشور از بین همه کشورها به عنوان دوست ( با اغماض در ایدئولوژیش و حفظ ظاهر ) اینکه این حملات و خبرها تنها پوششی است برای مقابله ترکیه با اکراد و همچنین پیشبرد اهدافش در سوریه در کمک به همپیمانان القاعده ایش ( ترکیه در قمار سوریه به جز اسد و تا حدودی کردها ( برخی کردها هم حتی شامل این قمار میشن در مقاطعی ) تقریبا روی همه گروه های مسلح سرمایه گزاری کرده تا به وقت موعود از هر کدوم استفاده کنه ) را توجیه می کنه. انفجاری مشکوک و دستگیری هایی پوششی و اعتراض های نمایشی احتمالی سران داعش در آینده همه و همه هر چه قدر هم پیش بره هم داعش به ترکیه و هم ترکیه به داعش در مشتراکاتی چنان به هم وابسته اند که هیچ اتفاقی بین این دو نیفته و اگر چند کشته این طرف و چند کشته اون طرف در این نمایش ظاهری هم رخ بده تلفات طبیعی این شوی پوششی است برای هدف دیگه ای. احتمالا در آینده با پیشرفت هدف های ترکیه در منطقه ممنوع در سوریه و همزمان هدف قرار دادن کردها، پرده های دیگه ای از این نمایش را شاهد خواهیم بود.

  ببینید چند مورد وجود داره :   1. همونطور که واکنش سخنگوی کاخ سفید را گذاشتم ایشون اشاره کردند : «این قطعنامه باید آنطور که نوشته شده، اجرا شود.»  / حالا متن اصلی و لحنش را هم باید دید ولی تفسیر پذیری این بند همچنان وجود داره و این تفسیر طرف ایرانیه. تفسیر طرف غربی الان چیه؟ در روز موعود و مثلا تست چه خواهد بود؟ این بند مشکل دیگش اینه که تفسیر پذیر چه در تعریفمون از موشک با قابلیت حمل کلاهک هسته ای و چه ساخت و یا تست و یا شلیکش و چه مجازات نقضش رها شده و همیشه غربی ها چون قدرت شورای امنیت را دارند این تفسیر پذیری به ضرر ماست.   2. خود آقای عراقچی از نقضش میگه، یعنی واژه نقض را به کار میبره و نقضش اگرچه نقض توافق هم نباشه نقض قطعنامه خواهد بود. آیا این بند اون هم به این شکل برای نقض شدن از همون ابتدا آورده شده و بدون واکنش احتمالی غرب؟ در این مورد که ما نقضش کردیم پاسخ شما (غربی ها) چه خواهد بود بحثی شده؟ با اعتماد و اطمینان به غرب از نقضش صحبت میشه؟   3. چند بار دیگه هم گفتم، اگر این بند به همین بی اهمیتی و شلی ای که هست، هست! اشاره ی ایرانی ها به اون در فکت شیت خود ایرانی ها در عبارتی کلی بهش ( که اون موقع ما مصداقی روشن براش در توافقنامه پیدا نکردیم و خوشحال شدیم ولی بعدتر دیدیم که مصداقش در قطعنامه اومده ) اشاره شده بود و چرا طرف روسی که مثلا اگر غربی ها خواستند روزی برای نقضش تصمیم جدیدی بگیرند براش و قراره مثلا حامی ما باشه!!! روش تاکید کرد در یکی از مصا حبه هاش؟!   در کل ما امیدواریم اینطور باشه که آقای عراقچی میگن و در صورت نقضش هم هیچ مجازات و دستور و پروپاگاندای رسانه ای برای ما درست نشه / یا حتی دولت پشت پرده فشار نیاره که حالا چه کاریه موشک هم تست میکنید کوچیکش! را تست کنید. :) ولی قبول دارید در این امیدواری ما باید منتظر آینده بشینیم و اون هم با اعتماد به غرب!

اردوغان شاه! به یک و یا دو متحد بسنده نمیکنه. این جا و اون جا در چین و ماچین و همه جا به دنبال متحدین وابسته هست. قطعا تقاضا ها و خواست هاش هم مثل ما نیست نسبت به متحدینش ( در نهایت تواضع ) البته روال ثابتی هم نداره و جایی مثل عراق مثلا متحدین مذهبی در برابر متحدین قومیش (ترکمن ها) اولویت دارند و با مهره متحدینش هم ضد خودشون بازی میکنه. یک نمونه خالص از اولویت قدرت نسبت به سایر مواردی که اتفاقا اردوغان بی شرمانه لااقل تا چند سال پیش داعیش را داشت و بعد از اتفاقای در سوریه و عراق و کردها و یمن کمی کمرنگ تر شد.

  سخنگوی کاخ گفت:‌ «توافقی که در وین حاصل شد، امروز با اجماع در شورای امنیت سازمان ملل متحد تصویب شد.» وی ادامه داد که آمریکا می‌خواهد ایران را در آینده، متعهد به اجرای همین قطعنامه ببیند و «این قطعنامه باید آنطور که نوشته شده، اجرا شود.»

یک نکته ظریف هم در سخنان آقای عراقچی بود :   ایشون فرمومدند ما موظفیم طبق قطعنامه موشک های بالستیکی که قابلیت حمل کلاهک های انفجاری را دارند کار روشون را متوقف کنیم و فعالیتی در اون زمینه نداشته باشیم ولی ما که اصلا چنین فعالیتی نداشتیم ( نقل به مضمون ) و نتیجه گرفتند پس این بند برای ما مشکل ساز نخواهد بود. آیا فرض ایشون را غرب هم قبول کرده؟ آیا تعریف مشخصی برای فعالیت‌های موشکی که طراحی حمل کلاهک هسته‌ای را دارند وجود نداره در عرف بین الملل؟ و نظر آقای عراقچی مورد وثوقه در رابطه با این تعریف؟ چون اگر چنینی تعریفی در عرف بین الملل وجود داشته فرضی که جناب عراقچی می کنند اشتباه هست و پس حکمشون هم غلط خواهد بود.

سلام   دوست خوب در تهیه متن این قطعنامه متاسفانه خودمون مشارکت داشتیم. مثل سایر قطعنامه ها نمیشه باهاش برخورد کرد که صرفا توسط یکی از کشورهای متخاصم تنظیم و بعد هم با تلاشش به تصویب می رسید. الان بیانیه و انتقاد از قطعنامه ای که خودمون در آماده سازیش مشارکت داشتیم؟! و توافقی روش صورت دادیم هر چند شاید آنچنان معنا دار به نظر نرسه ولی خب لااقل اعلام موضعی هست دیرهنگام.   بعد هم به هر حال قطعنامه و بندهاش و حالا تفسیر هایی که اتفاقا بر خلاف بیانیه وزارت امور خارجه کاملا میتونند بعدها مشکل ساز بشند ( دیگه حداقل حداقل حداقل در حد تبلیغات مضاعف مبنی بر عدم رعایت ایران از درخواست های قطعنامه و زمینه چینی رسانه ای برای بهانه گیری در رابطه با برجام که میشه انتظار داشت) یک چیز هست و یک بیانیه! خشک و خالی و یک طرفه هم یک چیز.   در یک مورد این بیانیه خیالمون را میتونه راحت کنه که تیم ایرانی ( با امیدواری ) اونجا تعهدی را نپذیرفته و در مورد مسائل نظامی بحثی نکرده و نگرانی ها ما از این جهت بی مورد بوده و این بند حالا یا با سهل انگاری یا با حسن نیت و یا خوش بینی در قطعنامه به منظور هدف دیگه ای آورده شده. ولی این تفسیر طرف ایرانی از بندهای مندرج در قطعنامه هست و نگرانی از تفسیر طرف غربی هم چنان پابرجا.   حالا من چون از ابتدا وارد سایر  بحث ها مثل مکانیسم ماشه نشدم هر چند آقای عراقچی هم توضیح مبسوطی در این رابطه ندادند واردشون نمیشم.   فکر کنم توجه دارید که شاید منظور دوستان همون مشارکت در تهیه متن و پذیرفتن تعهدات قطعنامه جدید هست و در قبلی ها صدور یک قطعنامه یک طرفه. هر چند شاید از منظر سایر کشورها در تعهداتشون در مورد قطعنامه ها چندان فرقی نکنه ولی قبول دارید که به هر حال تفاوت هست در اون رعایت نکردن و این رعایت نکردن.

  خب تقصیره فارس و مشرق نیست. آقای عراقچی از همون ابتدا فرصت داشتند این مورد را توضیح بدند. ولی الان چند روزه گذشته و ایشون تازه بعد از همه ی انتقادات و نگرانی ها دارند در رابطه با موضوع به این حساسی توضیح میدند؟ نمیگم به افکار عمومی حتی دیدید که فرمانده سپاه هم در عید فطر داشت تازه نگرانیش را با صالحی در میون میزاشت!/ اگر اینطوره که میگن خب خوبه و پس در این مورد و برخی موارد دیگه که ایشون اشاره کردند یعنی ارسال سلاح برای همپیمانانمون و خرید و فروشش و ... قطعنامه جز کاغذ پاره ای! بیش نیست و ما راحت میتونیم کار خودمون را بکنیم. رزمایش برگزار کنیم. موشک هامون را بهبود ببخشیم و مصداق این بند بی خود اصولا هیچ نقشی در کند کردن آهنگ پیشرفت صنایع نظامی ما و کمک های منطقه ایمون به هم پیمانانمون نخواهد گذاشت و ماشه ی مضاعفی هم نخواهد بود که هی درخواست های مکرر روز به روز افزون بشه. / توقع زیادی هم نداریم. محدودیت خریدهای موشکی اعم از قطعات و خود موشک را هم بر روی چشم هر چند غیرقانونی و خلاف قرارهای بایست مبنی بر لغو همه ی تحریم های مرتبط با هسته ای میپذیریم. ولی باید دید در عمل هم آیا چیزی که آقای عراقچی اشاره می کنند خواهد شد یا خیر که باز هم به صورت کاملا اتفاقی این منوط به زمان خواهد بود و زمانی قابل راستی آزمایی است که خطر انجام کلیه تعهدات ایران و بعد هم مکانیسم ماشه مبتنی بر یک بهانه در جای خود اجرا و استوار حضور خواهند شد و بود.   ولی قبول کنیم وقتی خود ایران در فکت شیت ایرانی به این مورد اشاره میکنه / وزیر امور خارجه روسیه هم روی این نکته تاکید میکنه کمی سخت هست باورش که این بند کاملا بی معنی ( با توجه به وقوف غرب به اینکه ایران اون را زیر پا خواهد گذاشت ) و تنها برای درخواست از ابتدا رد شده برای ایران در قطعنامه اومده و پس فردا با نقضش غرب و روسیه ای که داره روش تاکید هم میکنه تنها اظهار ناراحتی خواهند کرد که چرا به درخواست ما توجه نکردید و فقط همین ( جان کری نقل به مضمون : بخشی از تحریم ها پا بر جا خواهند ماند و در ضمن ما می توانیم در موضوعات دیگر نیز تحریم هایی را وضع کنیم. ) شما در نظر بگیرید همین عدم توجه به درخواست اون ها سبب نشست شورای امنیت و نه تحریم های مالی که هوشمندانه تحریم های موشکی جدیدی را اینبار برای بلا اثر کردن همون هشت سال توافق شده و فلج کردن واقعی برنامه موشکی ایران تصویب کنه.

  دقیقا مطلبی است که در استاتوس به یکی از دوستان گفتم. ما الان بر خلاف غرب که در یک موقعیت برد-برد قرار داره در یک موقعیت باخت-باخت قرار داریم. تمام خطوط قرمز رهبری که به نظر تقریبا هیچ یک کامل رعایت نشدند برای پرهیز از این خطر بود که از دست رفت. چه رد کنیم و چه بپذیریم بازنده ما خواهیم بود در این مرحله. نکته جالب بازی غرب با همین موضوعه. به صورت دو جانبه و گیج کننده همزمان ایران را هم به تایید توافق و هم به ردش ترغیب می کنند.

شما قطعا مخیرید! اگر اینطور می پندارید.    لحن سخنرانی های رهبری هم به نظرم مورد توجه باید قرار بگیره.. به نظر سخنان عید فطرشون و تاکید آگاهانه و عامدانشون به قول یکی از دوستان مبنی بر " اگر توافق تایید بشود و یا نشود " برای خودش میتونه ذلایلی روشنی برای مجلس داشته باشه.

حال با توجه به اون مکانیسم ماشه اوضاع را وخیم تر هم میکنه. اگر دولت فعلی امریکا را گل هم بدونیم و نگرانی ای نداشته باشیم، مکانیسم ماشه در قطعنامه چنان وسوسه برانگیز هست که دشمن معمولی ایران و نه حتی به خون تشنگانی چون جمهوری خواهان هم اگر قصد استفاده از اون را نداشته باشند بعد از انجام تمام تعهدات ایران منجمله اراک که واقعا بازگشت پذیریش بسیار زمانبر و حتی شاید در مکانیسم بازطراحی به نوعی با برخوردی تکنولوژیک عملا غیر ممکن باشه، نادان محسوب خواهند شد. به قول ظریفی! تمام آنچه دلواپسان! تو این مدت سعی داشتند بگند سخنگوی کاخ سفید به روشنی بیان کرد. لپ کلام و دلواپسی را! بعد در نظر داشته باشیم این هنوز دولت خوبشون ( در ظاهره ) و جمهوری خواهان و دولت بعدی از هر جناحی به کنار.      باید آرشیو دیجیتالی احتمالی تلویزیون فاکس را جستجو می کردید به نظر نه سایت خبری را (مگر اینکه تمام محتوا را پوشش بده ) چون ایشون که طبق متنی که گذاشتم گفتند از تلیویزیون نقل کردند. سایت را همونطور که گفتم برای پیگیری تردیدتون و سوال از ایشون قرار دادم. ایشون برخی مطالب را در پلاسشون قرار میدند که متن بالا هم چون مجادله در پلاس اتفاق افتاده بود اونجا میتونید ببینیدش. من طی مطالعه چندین ساله مطالب ایشون بهشون اطمینان دارم و نیاز به کنکاو در متن موجود / نا موجود / پوشش داده شده توسط وبسایت یا / خیر ندارم ولی اگر شما اطمینان ندارید و تا سورس را نبینید و خودتون به چشم مصاحبه ی مورد اشاره را تماشا نکنید مخیرید چون راوی مورد اعتمادتون نیست. و البته تغییری در تحلیل مبتنی بر اون خبر هم به نظرم ایجاد نمیکنه : " قطعا خطوط قرمز آیت الله خامنه ای اگر نبود توافق فعلی از اینی که هست بدتر میبود مگر اینکه ادعا کنیم خطوط قرمز توافق بدتری را منجر شدند که با ادله و قرائن و شواهد دیگه غیر از این ادعا هم به نظرم روشن و واضحه که اینطور نبوده و نیست."

http://sokhand.blogspot.de/ / فیلتره البته همونطور که گفتم بعید میدونم شبکه های تلویزیونی همه برنامه هاشون را پیاده سازی متنی کنند و درسایتشون قرار بدند و یا آرشیو ویدئویی 24 ساعته داشته باشند. آقای سجادی مقیم ایالات متحده هستند و نقل قول مستقیم از خود شبکه تلویزیونی کردند.   و البته جالب تر از اون اینکه جناب روحانی به صراحت در نامشون از رعایت خطوط قرمز صحبت می کنند. واقعا گیج کنندست. آیا از یک خطوط قرمز یکسان مگه صحبت نمیشه؟!

 مصاحبه فوق الذکر یک روز بعد از توافق توسط داریوش سجادی فعال سیاسی مقیم ایالات متحده از خود شبکه تلویزیونی فاکس نیوز نقل شده بود. میتونید از خودشون در وبسایتشون پیگیری کنید ساعت و قالب پخش برنامه را. همه برنامه های تلویزیونی بعید میدونم پیاده سازی متنی بشند یا فول آرشیو ویدئویی داشته باشند.     یعنی توصیه به مجلس که کار تمام نشده و شما هم یک نهاد سرکاری نیستید. به وظیفه قانونی خودتون در بررسی دقیق توافق و تطبیقش با خطوط قرمزی که روحانی در نامش به رهبری اشاره کرده بود همشون رعایت شده عمل کنید.     این که رقابت سیاسی و جنگ قدرت جناحی را به سمتی بکشونه که بتونه از زیر بار وعده ها و قول های بسیار سختی که با اطمینان صد در صد به مردم داده بود در اوایل روی کار اومدن شانه خالی کنه و مسئولیت عدم نیل به اون ها را گردن دیگری بندازه چیز غریبی نیست ولی از اونجایی که در این مورد اون قول ها و وعده ها ارتباط مستقیمی با منافع ملی یک کشور و امنیت ملیش داشته و نه بحث چهار کیلو سیب زمینی! و یک پالایشگاه و دو تا کارخانه سیمان و یک جاده و ... بوده بنابراین این ظن فاجعه بزرگی را متوجه اون گروه میکنه که خب قابل باور نیست. نهایتا میتونه سهل انگاری باشه یا اشتباهی بر مبنای حسن نیت. مثلا در مورد موشکی عدم مشاوره با فرماندهان ارشد نظامی ( از اونجا که فرمانده سپاه تازه داشتند در عید فطر قضیه ی موشکی در قطعنامه سازمان ملل را اون هم از آقای صالحی جویا! می شدند ) شاید تیم را به این نتیجه رسونده که خب ما داریم محدودیت های موشکی قطعنامه های قبلی را محدود به هشت سال میکنیم و این کار مثبتیه ولی توجه نکردند که : اولا : اون محدودیت را ما در قطعنامه های قبلی نپذیرفته بودیم و بنابراین هیچوقت در مورد زیان پذیرفتنش فکر هم نکرده بودیم چه برسه به پیش بینی. دوما : از ابتدا هم قرار بود کلیه ی تحریم های مرتبط با هسته ای لغو بشند نه اینکه مشروط باقی بمونند. سوما : اصولا قطعنامه ها برای عدم غنی سازی در نیل به ساخت کلاهک اتمی صادر شده بودند و ذکر هم شده بود که با متوقف سازی غنی سازی قطعنامه هم ملغی خواهد شد. ( ما توافق کردیم تا قطعنامه ها ملغی بشند در صورت عدم غنی سازی منجر به ساخت کلاهک ) و در نهایت این بند با تمام اشکالاتش باز هم تفسیر پذیر باقی مونده و این یعنی حتی خطر بیشتر.

همون ابتدای توافق بحثی درگرفت بین مخالفان آیت الله خامنه ای از طیف عمدتا چپ! و تندروترهاشون که برخیشون در شادباشهاشون اشاره ای هم داشتند که نقش آیت الله خامنه ای هم باید در این توافق دیده بشه و انصاف حکم میکنه دربارش تشکر بشه. بعد گروه دیگشون تقریبا اکثرا با ناسزاهای آنچنانی و توهین های فراوان به گوینده و مخاطب و این و آن با این مضمون که نقش ایشون تازه تخریبی هم بوده و نه تدبیری و خلاصه از این دست موارد پاسخ دندانشکی به دوستانشون دادند.   برژینسکی بعد از توافق در مصاحبه با فاکس نیوز چنین عنوان میکنه:     نه خیر برژینسکی صداقتی در نیتش نداره، قصد تمجید از آیت الله خامنه ای را هم نداره بلکه داره مسیر اقناع افکار عمومی امریکا ( در سخت بودن کار را ) و آرام کردن منتقدین ایرانی توافقنامه را ( با این گزاره که نظرات رهبری ایران اعمال شده هم تا حدی ) پیش میبره. / نگرانی از عجله و توافق به هر قیمتی تیم ایرانی با همین گزاره های داخلی و خارجی و البته نه اعتماد بر اونها بلکه کنار هم گذاشتن اتفاقات و متن ها اظهار نظر ها شکل گرفته و هستند کسانی که کاسب تحریم و میلیاردر و ترسو نیستند ولی نگرانی های به جایی داشتند و دارند..

جالب نکته ای بود که سخنگوی کاخ سفید هم گویا از زبان منتقدین ایرانی! بیان کرد:   " گزینه نظامی در صورت عدم رعایت مفاد توافقنامه روی میز خواهد بود  ولی اینبار به شکل بهبود یافته ای چون ما اطلاعات بسیاری از برنامه هسته ای ایران ( مکان ها - اشخاص - سایت ها - توان و ...) در اون زمان در دست خواهیم داشت. ( بعد ما در توافقنامه مثلا بندی آوردیم که آژانس تاکید می کند که اطلاعات دریافتی را حغاظت و مراقبت کند! :) ) مشکل اینجاست بسیاری از نگرانی های ما با چنین بندهای بدون ضمانت اجرایی و تنها اعتماد!!!! به طرف مقابل نگاشته شده در حالیکه بندهای طرف مقابل همه با ضمانت های محکم و تهدیدهای چند گانه در صورت نقض.   من نمی دونم تیم ایرانی در تهیه ی متن توافقنامه یک درصد احتمال هدفدار بودن نقض توافقنامه به بهانه ای توسط غرب بعد از مثلا یکی دو سال و یا حتی ایجاد فشارهایی ( مثلا در مورد تحریم ها ) که ایران را مجبور کنه توافقنامه را ملغی کنه ( که البته باز هم با رسانه های قدرتمند غرب این ما خواهیم بود که محکوم خواهیم شد چون غرب اون موضوع تحریم ها را به نوعی توجیه خواهد کرد ) را کرده یا خیر؟ که مثلا براش پیش بینی خاصی در نظر گرفته باشه؟ الان که در هر صورت مفصل بحث کردیم بعد از یکی دو سال چه از طرف ایران و چه غرب این توافقنامه نقض بشه و شرایط بازگشت به نقطه اولیه، ایران به طور صد در صد ضرر خواهد کرد و شرایطش بسیار بدتر از وضعیت فعلی خواهد شد در حالیکه اگر نگیم غرب هیچ ضرری نمیکنه بلکه باید بگیم اتفاقا منفعت بسیار بسیار زیادی هم در این یکی دو سال و شروع دوبارش نصیبش خواهد شد.   در کل آیا در توافقات فقط به یک جنبه پرداخته شده و یا با آینده نگری تمام وجوه مورد بررسی و تعیین راه حل قرار گرفته. اگر دوستان در متن توافقنامه چنین راه های گریزی را برای ما میبینند در این موارد لطفا اشاره کنند تا بیشتر روش بحث کنیم.

واقعا با کمی اغراق! مردمان خوبی داریم ..   میبینند در کشورشون جنگه / نیمیش اشغاله / پالایشگاه ها رو هواست / خطوط تدارکات کشور قفله / منابع هزینه جنگی اجباری میشند / نیمی از هموطنانشون امید به داشتن جون ندارند چه برسه کولر! / قسمتی از خموطنانشون نفت را میفروشند و پولش را میزارند در جیب و اونوقت معترض هستند به قطع برق؟ اون هم در این شرایط؟ چه انتظاری دارند؟ اون هم احتمالا خانه هایی که به مدد کولر گازی ها وفقدان زیر ساخت اصولا توش قبض برق و میزان مصرف و مدیریت و غیره تا ده سال آینده هم کشکه!

  مرسی   فقط نکته ای که گله ای در رابطه با تیم مذاکره کننده ایرانی را سبب میشه این هست که باید تمام پیش بینی ها در همه ابعاد میشد ( محدودیت در مشورت با منتقدین نداشتیم که، این که با یک رویکرد غلط از همون ابتدا منتقدین و نظراتشون را با ارعاب و خصوصا تحقیر! رد کنیم و هر نقدی را با انتساب کاسب تحریم و دلواپسی بیجا رد کنیم متاسفانه قطعا ممکنه مشکلاتی پیش بیاره چون نظرات را اصلا توجهی بهش نمیکنیم)  واقعا و واقعا حالا رد این توافق حتی با تمام خطراتی که حالا ما در موردش گمانه زنی میکنیم و برخیش اصلا شوخی بردار نیست و به قول نشنال اینترست حتی ممکنه جنگ ضد ایران را تسهیل کنه و کرده باشه؛ برای ما بیش از توافق حتی هزینه بردار هست. یعنی مثل معروف از چاله در اومدن و به چاه افتادن شاید به خاطر برخی مسائل جناحی و سیاسی و زمانی! و تبلیغاتی که بر منافع ملی حالا شاید بدون غرض ترجیح داده شد.   گویا ولی بخشی از دولتیان و طرفدارانشون واقعا این گزاره که منتقدان یا کاسب تحریمند یا دشمن را با تکرار زیاد قبول کردند و هیچ رقمه قبول ندارند که خیلی ها با علم به تمام مشکلات اقتصادی و آرزوی برداشته شدن تحریم ها ولی در عین حال منافع ملی به همون اندازه معیشت و اقتصاد براشون اهمیت داره. بحثشون هم از ابتدا این بوده که در مقابل دشمن فریبکار چیزهایی را ندیم برای به دست آوردن چیزهایی که با تلنگری هم اون چیزها به دستمون نیاد و هم از دست داده ها را از کف داده باشیم.

  سلام   1.در مورد نقض محدودیت های قطعنامه شورای امنیتی که کشوری خودش را متعهد به اجراش دونسته آیا نظری وجود داره که فارغ از برجام چه طور باهاش برخورد میشه؟ ( در صورت مرتبط نکردنش با توافقنامه ) به هر حال محدودیت های دیگری هم هستند در قطعنامه که نقضشون قطعا پاسخی همراه خواهد داشت و برای نقض شدن ذکر نشدند. 2.تفسیر پذیری به نظر به علت کثرت عددی طرف مقابل و قدرت بیشتر و اصولا قاضی محکمه بودن حتی در اون کمیسیون مشترک هر جا که سد نشده باشه جلوش به ضرر ما خواهد بود. چون اصولا نهادی وجود نداره که تفسیر ما را حتی با وجود صحتش پذیرا باشه. به نظرم صداقت و حسن نیت خصوصا در کمیسیون مشترک با اون تعداد آراء در مقابل منافع قدرت ها شانسی نخواهد داشت. ( فرض را قرار بود بر عدم اعتماد بزرایم ) 3.چرا فرض می کنیم در مورد قطعنامه و مثلا نقض محدودیت موشکی فقط آمریکا مانور خواهد داد و نه فرانسه و انگلستان ( اون هم بحثی که قطعا حساسیت اسرائیل و فشارش به این کشورها را به دنبال خواهد داشت ) 4.در مورد نکته چهارم هم علاوه بر خطرناک بودن مکانیزم ماشه و البته قبول تحلیل شما که قطعا شرایط تحریمی شاید اگر با تکروی و بهانه بسیار بسیار آشکار آمریکا ( نه بهانه های به دقت چیده شده توسط نهادهای اطلاعاتی و توافقات پشت پرده کشورهایی چون فرانسه و انگلستان ) همراه بشه مثل قبل نخواهد بود ولی مسئله ی تمام از دست رفته های ما هم مطرح خواهد بود. ( آیا مثلا عدم همراهی نصفه و نیمه اروپا بر فرض محال با قبول فشارهای و تحریم های ثالث! امریکایی ) جایگزین تمام از دست رفته های ما خواهند بود. حتی با قبول تمام فرض های خوشبینانه و به نفع ما بودن تفسیرها هم ما تنها کمتر ضرر خواهیم کرد و قطعا ولی متضرر اصلی ماجرا خواهیم بود.   قرار بود این توافق چنین نباشه ..   پ.ن : اگر در رابطه با بحث موشکی محدودیت هشت سال وجود نداشت من بیشتر خوشبین بودم! چون میشد اینطور تصور کرد که چنین حکمی قطعا از سمت ما پذیرفته نیست و تفسیری است کلی در رابطه با لغو محدودیت قطعنامه های گذشته و بندی است نمایشی و اسرائیل ااقنایی!. ولی پذیرفتن خصوصا عدد 8 سال اون هم در وضعی که به قول غرب طبق این توافق تمام دسترسی های ما به جهت غنی سازی در راستای ساخت بمب اتم محدود میشه چه دلیلی میتونه داشته باشه. اصولا وقتی شما کلاهکی برای سوار کردن بر روی موشک نداشته باشید ( قبلا بهانه این بود که چون ما مطمئن نیستیم شما در هسته ای فعالیت مخفیانه دارید یا خیر / یا اینکه سانتریفیوژها و ذخایر شما میتونه منجر بشه به ساخت یک کلاهک پس ساخت موشک هاتون برای این هست که کلاهک روش سوار کنید و پس ممنوعه برای شما ) چه دلیل حالا با تمام اطمینان خاطرهایی که ما به غرب دادین میتونه وجود داشته باشه اون هم به مدت 8 سال بر برنامه موشکی ما. ( جز دلایل فرا متنی )   اصولا من واقعا نمی دونم تیم ایرانی با چه استدلالی این بند را پذیرفتند؟!