کلید واژه هایی چون اختلاس / دلواپس / دروغ / احمدی نژاد / کاسب تحریم / و ده ها مورد دیگه برای مرعوب و منکوب کردن منتقدین هست. هر چیزی را باید سر جاش منطقی بحث کرد. این مناسبات عوامانه به قول روحانی بیشتر به درد بحث در تاکسی میخوره و دولتیون هم اعتقاد داشتند که راننده تاکسی را چه به بحث در مورد هسته ای! پس بر این طبق! آوردنشون وسط بحث های هسته ای های اینجا بلا محله! :) و ما طبق فرموده روحانی و مشاورینشون هیچ وقعی برش نمینهیم!

علاوه بر این که باز هم برداشتی خوشبینانه از این محدودیت هست و البته  یک بخش غیر نظامی ما یعنی فضاییمون را هم هدف گرفته! مضافا. یک نکته ظریف هست که بعد از مثلا نهایتا یک سال زیر توافق زدن قطعا و بدون تردید و واضح و آشکار یعنی یک فاجعه برای ایران. بررسیش کنیم :   ایران در این مدت تمام تعهدات اتمیش از جمله برچیدن سانتریفیوژ / زیر ساخت ها / بی اثر کردن فردو / نابودی ذخایر / از کار انداختن اراک ( در صورتیکه راه انداختنش به زمانی بیش از یک سال نیاز داره یعنی عملا نه اون چیز اولیه است و نه نهایی ) و دسترسی آژانس به زنجیره تامین از سانتریفیوژ تا قطعات گرفته تا دسترسی به معادن را عمل کرده / طرف غربی از تمام نقاطی که حتمالا فراتر از چند نقطه نبوده که نگرانی هایی ازش داشته ولی به خاطر فقدان اطلاعات ازشون مطمئن نبوده بازرسی به عمل آورده و یقین حاصل کرده فعالیت مخفی اتمی ای درش برقرار نیست / اطلاعات لازم از اشخاص و طرف های واسط تامین نیازهای اتمی ایران را کسب کرده و چه و چه ...   ما بخشی از اموال بلوکه شده را وارد کشور کردیم و فروش نفتمون مثلا یک میلیون بشکه اضافه شده به مرور و در این یک سال تازه شدیم مثل سابق اون هم بسیار محدودتر / قرار دادهای تجاری که در صورت لغو توافق دوباره بی اثر میشن / خط تولید پژو دوباره راه اندازی شده برای چند صد خودرو در روز و تونستیم چند تن پسته و چند هزار تخته فرش هم به امریکا صادر کنیم!   حالا طرف غربی با یک بهانه ما ساخته یا خود ساخته زیر توافق میزنه! ما بلافاصله برمیگردیم تا از یکم بالاتر صفر شروع کنیم و طرف غربی تعلیق تحریم هایی که تمام ساز و کارش به خاطر عدم لغوش باقی است نه در یک چشم بر هم زدن که در یک ماه بر میداره.   در یک قلم موسویان طرفدار دولت برای بازگشت به وضع فعلی هسته ای در برخی موارد اون هم مثل نطنز و ذخایر هشت سال؟ برآورد کرده.   اگر رئیس جمهور بعدی آمریکا باشید و دشمنی چون فرانسه و انگلستان و بیماری چون اسرائیل اصلا به دست ایران نه! به دست منافقین و ... احمقید اگر بهانه ای برای نقض توافق ایجاد نکنید تا از بهشت برین موجود استفاده نکیند. / ایران خواهد گفت بهانست؟ من نبودم؟ ثابت کردنش برای ایران اگر هزینه بیشتری نداشته باشه قطعا تعهدات بیشتری همراه خواهد داشت! چون خودش یک " ابعاد احتمالی " جدیدی خواهد شد.

خب اصلا تمام امتیازاتی که ایران در توافق در زمینه هسته ای داد برای این بود که به قول رئیس جمهور و تیم ایرانی قطعنامه های ظالمانه لغو بشند دیگه :) نه اینکه در قالبی دیگه بهمون تحمیل بشه اون هم با رضایت و تعهد خودمون. بله! میشد در همین زمینه هم ولو با زورگویی طرف مقابل امتیاز داد که دادیم. یعنی لغو نکردن تحریم تسلیحاتی که به بهانه ی هسته ای گذاشته شده بودند و واقعا دلیلی هم نیست که چرا باید ادامه داشته باشه. چون لااقل در همون مدت نهایتا یک سال ما تمام تعهدات عددیمون را اعمل کردیم و بازرسی های لازم هم صورت گرفته ولی دلیل اینکه ما نتونیم تانک بخریم چی میتونه باشه؟ چه توجیه اتمی ای! داره این مطلب؟ چرا زیر بارش رفتیم؟ ( این به کنار ) این را قبول کردیم خب ولی قبول کردن محدودیت برای به قول دوستان تنها مزیت این سال هامون / تنها برگ برنده نظامیمون / تنها صنعت نظامی پیشرو مون و تنها نماد ایستادگی فعلیمون در بعد نظامی در برابر دشمن وحشیمون که تاریخ نشان داده اگر گاز بگیره طرف غربی براش هیچ قانونی متصور نیست چه توجیهی داره؟ عقب نشینی یک بار / دو بار / سه بار در این موضوع کم اهمیت تر / اون موضوع کم اهمیت / اون موضوع معمولی / اون موضوع مهمتر ولی نه دیگه در همه چیز و در یکی از مهم ترین موضوعات! این اسمش دیگه توافق نیست! اون هم با تعبیرات خاص روحانی که تاریخ در مورد عالی بودنش قضاوت خواهد کرد و بچه های آینده بهش افتخار می کنند  و ...   این اسمش بخشیدن همه چیز در برابر نگاه داشتن اسمی! از برنامه هسته ای در قالب نطنز و فردو و سانتریفیوژ هست اون هم در برابر برداشتن تحریم هایی به همین بهانه و نصفه و نیمه و با شرط و شروط فراوان و مضاف بر اون فدای بخشی از امنیت ملی و استقلال کشور حالا با هر عنوانی   حالا ولی همه اون چیزها را بدیم و بعد طبق بیانات قبلی دولت تمام تحریم های مرتبط با هسته ای را لغو نکنیم نقض ادعای خود دولته! اینکه امتیاز بدیم و حساس ترین و زیرکانه ترین بخش های تحریم که به بهانه هسته ای وضع شدند باقی هم بمونند و تاکید هم برشون بشه حالا 1 سال و 5 سال و 20 سال نداره دیگه. قطعا اون زمان را طرف غربی به یک دلیل هشت سال انتخاب کرده و نه دیمی!

  نظرتون باید بر یک مبنا استوار باشه. متن قطعنامه الزام آوره. اصولا با همین قطعنامه هست که کشورهایی مثلا در بحث اقتصاد اجازه تجارت با ما را پپیدا می کنند و کشورها بر اساس همین قطعنامه موظفند بر انتقال موارد با کاربرد دو گانه به ایران ممنوعیت ایجاد کنند و بر اساس همین قطعنامه ایران حق نداره موارد مربوط به اشاعه ای و حتی تسلیحاتی خارج از اجازه طرف غربی را وارد کنه. اگر نقضش مشکلی ایجاد نمیکنه چرا اصلا در قطعنامه ذکر شده؟ اون هم با شمار سال؟ قرار بود مفاد قطعنامه های قبلی لغو و محدودیت ها در قطعنامه ای جدید مورد تاکید قرار بگیرند. الان این محدودیت مورد تاکید قرار گرفته بر چه مبنایی نقضش مهم نیست؟ نقض قطعنامه ای که اینبار خودمون را متعهد به رعایتش میدونیم مثلا میتونه در موارد متعدد دیگه ذکر شده در این قطعنامه هم اتفاق بیفته؟ صادرات سلاح؟ خرید سلاح بدون اجازه طرف غربی در محدودیت 5 ساله؟ خرید مواد اشاعه ای و با کاربرد دو گانه؟

به نظرم متن قطعنامه هم بحث شده در این دور از مذاکرات و امکان نداره تیم ایرانی چیز به این مهمی و با این همه جزئیات را تنظیمش را به طرف غربی واگذار کرده باشه. یا تیم ایرانی با سهل انگاری تمام ( که متاسفانه اون ذهنیت ظریف در مورد مسائل نظامی ایران در اون اوایل وزارتش و اون جمله معروفش نگرانی را بیشتر میکنه ) در این مورد یک امتیاز که چه عرض کنم یک عقب نشینی فاجعه بار انجام داده. ( نکته مویدش این که در فکت شیت ایرانی که وزارت امور خارجه منتشر کرد این موضوع بود که همه ما را نگران کرد و ولی وقتی در متن توافق تقریبا چیز چنین خطرناکی ندیدیم از نگرانیمون کم شد تا دوباره در متن قطعنامه ) یا تیم ایرانی این موضوع را با توافقی بی صر و صذل حلش کرده بوده که باز یک احتمال وجود داره ( الیته با توجه به اینکه در فکت شیت ایرانی ذکر شده بود متاسفانه این احتمال خیلی ضعیفه ) : طرف غربی با زیرکی مسئله ای به ظاهر توافق شده را زیر پا گذاشته و تاکید بیشتری هم روش کرده.

ببینید اصولا همین ذخیره و فرض اونها مبنی بر تولید سلاح توسط ما بوده که اون "زمان گریز " را مطرح کردند و اصلا تمام چونه ها و محاسبات سنگینشون برای این بوده که اون زمان گریزه را از ما بگیرند. درسته ما میدونیم که سلاح اتمی نمیخواهیم ولی فرض اونها اینه که میخواهیم و اصلا برای همین تحریم ها و فشارها شکل گرفته بر فرض غلط اون ها. حالا طبق محاسبات اون ها وقتی تمام گزینه های ما را که موجب نگرانیشون بود در مورد زمان گریز از ما بگیرند هر چه قدر هم که کم اهمیت چون با محاسباتشون میدونند ما به زمانی از چند ماه تا چند سال برای بازگشت به نقطه اول نگرانیشون فاصله داریم، بر این مبنا فرض هاشون را استوار کردند که میتونند با یک حمله گریز سریع ما را به یک بمب اتم از بین ببرند. این اتفاقا ماجرا را خطرناکتر هم کرده. چون در صورت کوچکترین بهانه توافق نه تنها از منظر اونها تموم شدست بلکه یک حمله با درصد وقوع بالا را بر مبنای فرضیات غلطش به جون خریدیم که در مقطع فعلی به خاطر فردوی آماده و ذخایر و تطتز از اون اجتناب می کنند بر مبنای فرض زمان گریز.   این فرض به نظرم غلطه وقتی تکه های پازل را کنار هم میچینیم. تذکرات مکرر رهبری به تیم و تاکید اخیرشون بر بررسی دقیق مجلس نشون از این میده که همونطور که فرمودند در جزئیات دخالتی نداشتند و بنابراین ما الان مجبوریم به مستندات تکیه کنیم و نه فرض ها. طبق مستندات ما تعهداتی را به عهده گرفتیم که طبق گفته دوستان و شکست زنجیره تحقیق و توسعه و تست در بعد موشکی ضرر کردیم و مضافا در بحث تحریم های تسلیحاتی تیم ایرانی تحریم هایی که مستقیم مربوط به هسته ای مربوط بوده را با شرط و شروط محدودیت زمانی بلاوجه قرار! قربانی کرده.   یک کلمه! شبح ترس! ما مثل گذشته ریسک پذیریمون به شدت محدود میشه. شمشیر داموکلس بالای سرمون پذیرفتیم. ریسک کشف محموله ای که بهانه ای برای نقض توافق اون هم بعد از دو و سه سال ابتدایی انجام ایران به تعهدات و بازرسی های صورت گرفته یعنی فاجعه.     ببینید اصولا ما داریم در رابطه با نقص ها و ضعف های توافق صحبت میکنیم. دوستان دیگه وقتی به نقطه اثبات این ضعف ها میرسند مراجعه میکنند به این نکته که ما مجبور بودیم. ما هم قبول داریم تا حدی رفتار خودمون مجبورمون کرده به توافقی تن بدیم. ولی اولا میتونستیم توافقی کنیم که لااقل ضعف های چنین خطرناکی نداشته باشه. و دوما شما این روزها تعبیرات جناب رئیس جمهور و یک طیف سیاسی را در مورد این توافقنامه دقت کردید. ملتی که به خودش دروغ بگه ( اتفاقا بحثی بود که در این چند سال گذشته در فروم در رابطه با توان نظامی خیلی روی اون کلنجار رفته شد.) و دروغ را کم کم بر اثر اصرار و مداومت باور کنه روزهای سختی را پیش رو خواهد داشت.

در مورد بازرسی ها و همین بحث موشکی که ما مثل گذشته نیازهامون را تامین خواهیم کرد و ادامه خواهیم داد و رهبری اجازه نخواهند داد یک نکته وجود داره،     من هم قبول دارم. ما بی کار نخواهیم نشست ولی اینبار قضیه کمی متفاوته. سال های گذشته ما قطعنامه ای را نپذیرفته بودیم و از مدد برگ هایی برنده مثل همین موشک برای مثال توانایی بالقوه ای در رد برخی تهدیدها حتی در حد بازرسی کشتی هامون داشتیم. ولی با قبول قطعنامه ای که خود را متعهد به مفاد اون دونستیم و نقضش را مساوی با قبول مجازات! سایه ترسی را بر خود تحمیل کردیم که به خصوص بعد از نابودی ذخایر اورانیوم / برچیده شدن سانتریفیوژها / تغییر قلب اراک / بی اثر کردن فردو و ... و اصولا برداشتن خشاب سلاحمون که با تکیه بر اون دشمن از حمله ای شاید کمی واهمه داشت، باعث خواهد شد که دست از پا خطا نکنیم. به نظرم برای غرب بسیار بسیار مطلوب خواهد بود که بعد از مثلا چند سال و تمام اقدامات ایران و انجام به تعهدات هسته ایش و یکی دو سال بازرسی از جاهایی که به خاطر فقدان اطلاعت کمی هم نگرانی ازش داشت، این توافق را و اثرات محدود تجاریش برای ایران را به پایان برسونه با بهانه ای. چیزی که برای ایران به دست اومده ( چند ده قرار داد تجاری اون هم از نوع فروش پسته و فرش و مونتاژ پژو و چند میلیارد پول بلوکه شده و اصولا مسکن هایی از این دست - به هر حال قراردادهای مهم تجاری در سایه تهدیدی مدام و ده ساله و ریسک پذیری بالا قبول دارید برای اثر دهی زمان بسیار بیشتری از دو سه سال نیاز داره ) در برای چیزهایی که غرب میخواسته به دست آورده واقعا شاید بشه گفت مثل ذره به خرواره.

  به قولی یعنی هشت سال صبر کنید. دوست جون ما نتانیاهو در این مدت یک " تروفی " (!) ضد بالستیک بسازه. اونوقت شما در یک عقب افتادگی هشت ساله شروع کنید ضد تروفی ساختن. اون یکی دوست جونمون اعراب هم در این مدت سپر موشکیشون را تکمیل کردند. نکته جالب مثل تحقیق و توسعه احتمالا اگر توافق دیگه ای از جای دیگه ای در نیاد! چون قسمت عدم فعالیت در بحث موشک بالستیک قابل راستی آزمایی نبوده ( چون همینمون مونده بود اجازه ی سرکشی به کارگاه های ساخت موشک و انبارهامون و آزمایشگاه هامون علاوه بر اون بالقوه بازرسی هایی که پذیرفتیم هم بدیم تا در این مورد که از ابتدا نیاز به بازرسی هم داشته دوربین نصب کنند مبادا فعالیتی کنیم ) زیرکانه قسمت دوم که شلیک موشک هست را قرار دادند تا چرخه تولید و تست و آزمایش را ناقص کنند. چیزی هم نیست که لااقل در همه موارد پنهان بمونه و اون هم با ریسک اینکه یک درصد لو رفتن نقض توافق محسوب بشه.   دقت کردید در فکت شیت ایرانی از اون همه موضوع چرا این موضوع حساس هم ذکر شده بود؟!   ================================================   من باور داشتم رهبری با وجود تمام عبور از خط قرمز ها شاید ( قبل از پاسخ نامشون به روحانی که تاکید بر دقت مجلس کردند در تصویب این توافق ) به خاطر ضرر بیشتر رد توافق در این مرحله نهایتا با بی میلی این توافق را تایید کنند ولی این مورد اگر ظریف زرنگی ای نکرده باشه  و طرف مقابل هم واقعا حسن نیتی به خرج نداده باشه که واقعا این بند تنها برای نمایش ساکت سازی اعراب و خصوصا اسرائیل آورده شده باشه و قبول شده باشه که فعالیت ها با کمی تغییر نهایتا ضد رزمایشی ادامه داشته باشه، بعید میدونم مورد پذیرش باشه. خیلی هزینه سنگینی است خصوصا از این نظر که نیت امریکا مبنی بر عراق و لیبی سازی ماجرای ایران را نمیشه به طور صد در صد رد کرد.

در مورد تیتر " انتظار مردم از توافق لغو کامل تحریم هاست " در برابر " تحریم ها بی اثر است " چه منافاتی وجود داره raised_eyebrow   یکیش تیتر تحلیل!  خود کیهان هست و یکیش تیتری که چند روزنامه ی اون روز احتمالا کار کردن به هر حال چون بخشی از سخنان رئیس جمهور اون مقطع بوده و در حقیقت گزارش خبری یک رویداده.   حالا این به کنار : اینکه مردم از توافقی که به قول ظریف و رئیس جمهور هدفش لغو تمام تحریم های ظالمانست انتظار لغو کامل تحریم ها را دارند عجیبه؟ احتمالا کیهان در همین مقطع هم اعتقاد داره تحریم ها بی اثر است :) ولی داره عنوان میکنه که حالا که توافقی میشه و داریم چیزهایی را میدیم پس چیزهایی که میگیریم هم باید کامل باشه :)   کاملا بدیهی و اتفاقا موید صداقت و لجاج کیهان در این مورد :cowboy:    ================================================== خرید تسلیحات نظامی کاملا منوط به نظر طرف مقابل و طبق تشخیص اونهاست. اگر صلاح ندونند مثل قبل تحریم های هسته ای خیر! ولی اصولا اصلا طبق قرار چون تحریم تسلیحات بر طبق قطعنامه های هسته ای بوده باید بدون چون و چرا مثل سایر تحریم های هسته ای لااقل تعلیق میشدند ولی باز تعلیق که نشدند این تعهد غرب به طور کاملا مبهم و شرطی ذکر شده.

قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل (14 جولای) شورای امنیت، 1- با یادآوری بیانیه رئیس این شورا به شناسه S/PRST/2006/15 و قطعنامه‌های این شورا به شماره‌های 1696 صادره در سال 2006، 1737 صادره در سال 2006، 1747 صادره در سال 2007، 1803 صادره در سال 2008، 1835 صادره در سال 2008 و 1929 صادره در سال 2010؛ 2- با تصریح مجدد به تعهد این شورا به پیمان منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای، لزوم انطباق کامل همه اعضای این پیمان با وظایفشان بر اساس آن و همچنین با یادآوری حقوق هر یک از اعضا بنابر پیمان مزبور و بالاخص در تطابق با بندهای اول و دوم پیمان مبنی بر توسعه تحقیق، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز بدون هرگونه تبعیض؛ 3- با تاکید بر اهمیت تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک برای یافتن راه‌حلی مبتنی بر گفتگو و تضمین‌کننده اینکه برنامه هسته‌ای ایران صرفا برای مقاصد صلح‌آمیز است و با توجه به اینکه چنین راه‌حلی به عدم اشاعه هسته‌ای کمک می‌کند؛ 4- ضمن استقبال از تلاش‌های دیپلماتیک چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجه و سیاست امنیتی و ایران برای دست‌یابی به یک راه‌حل مناسب، بلندمدت و جامع برای مساله هسته‌ای ایران که در برنامه جامع مشترک اقدام (برجام) در تاریخ 14 جولای 2015 نمود یافت (سند S/2015/XXX که به عنوان ضمیمه A به قطعنامه ضمیمه شده است) و همچنین استقرار کمیسیون مشترک؛ 5- با استقبال از تصریح ایران در برجام مبنی بر اینکه تحت هیچ شرایطی به‌دنبال تولید و یا داشتن سلاح هسته‌ای نخواهد بود؛ 6- با توجه به بیانیه 14 جولای 2015 از سوی چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای افزایش شفافیت و ایجاد فضای راهبری با هدف اجرای کامل برجام (سند S/2015/XXX که به عنوان ضمیمه B به قطعنامه ضمیمه شده است)؛ 7- با تصریح بر اینکه به نتیجه رسیدن برجام در نحوه توجه به این موضوع تغییری اساسی ایجاد خواهد کرد و با ابراز تمایل به ایجاد روابطی جدید با ایران که با اجرای برجام تقویت شده و با هدف نتیجه‌گیری رضایتمدانه از رسیدگی خود به این موضوع؛ 8- با تصریح بر اینکه اجرای برجام به ایجاد اعتماد به ماهیت صرفا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران کمک خواهد کرد؛ 9- با حمایت قوی از نقش اساسی و مستقل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در راستی آزمایی انطباق با پادمان‌ها، شامل عدم انحراف مواد هسته‌ای اعلام شده به سوی مقاصد اعلام نشده و عدم وجود مواد هسته‌ای اعلام نشده و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده و در این خصوص تضمین ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران از طریق اجرای «چارچوب همکاری» توافق شده بین ایران و آژانس در تاریخ 11 نوامبر 2013 و «نقشه راه شفاف‌سازی موارد باقیمانده گذشته و کنونی» و به رسمیت شناختن نقش مهم آژانس در حمایت کامل از اجرای برجام، 10- با تصریح بر اینکه پادمان‌های آژانس بخش اساسی از عدم اشاعه هسته‌ای است و با تضمین عمل هر یک از اعضا به وظایف خود تحت پادمان، اعتماد بیشتری بین اعضا ایجاد شده و به امنیت جمعی و همکاری‌ هسته‌ای کمک می‌گردد و همچنین با اذعان به اینکه اجرای موثر و کارآمد پادمان نیازمند همکاری بین آژانس و کشورهاست و با اذعان به اینکه مدیر کل آژانس به گفت‌وگوی باز در خصوص پادمان با هدف افزایش شفافیت و اعتمادسازی و تعامل در اجرای پادمان ادامه می‌دهد و در این مورد خاص [در خصوص ایران] برای جلوگیری از اختلال در توسعه اقتصادی و فنی ایران یا همکاری بین‌المللی در زمینه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای در حوزه‌هایی همچون بهداشت و درمان، امنیت، حفاظت فیزیکی و سایر تمهیدات امنیتی و حقوق اشخاص و جهت اتخاذ احتیاطات لازم در حفظ اسرار تجاری، فنی و صنعتی و همچنین اطلاعات محرمانه‌ای که در اختیار آژانس قرار می‌گیرند؛ 11- با تشویق کشورهای عضو آژانس به همکاری با ایران، از جمله همکاری با مشارکت آژانس در چارچوب برجام در زمینه استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای و همچنین مشارکت در پروژه‌های دوجانبه مشخص شده در ضمیمه سوم برجام، یعنی پروژه‌های مشخص همکاری صلح‌آمیز هسته‌ای؛ 12- با توجه به لغو تمهیدات قطعنامه‌های پیشین و سایر اقدامات پیش‌بینی شده و دعوت از اعضا به توجه به این تغییرات؛ 13- با تاکید بر اینکه برجام بهبود و تسهیل همکاری‌های عادی اقتصادی و تماس‌های تجاری با ایران را راهبری نموده و با توجه به حقوق و وظایف کشورها در رابطه با تجارت بین‌المللی؛ 14- با تاکید بر اینکه کشورهای عضو بر اساس بنده 25 منشور ملل متحد موظف به پذیرش و اجرای تصمیمات شورای امنیت هستند؛   پاراگراف‌های اجرایی 1- برجام را تصویب کرده و بر اساس جدول‌ زمان بندی تدوین شده در آن، خواستار اجرای آن می‌شود، 2- از همه کشورهای عضو، سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی می‌خواهد تا از هیچ اقدامی که می‌تواند از اجرای برجام حمایت کند، فروگذار نکنند از جمله اقداماتی که متناسب با اجرای طرح برجام بوده و همچنین خودداری از اقداماتی که در مسیر اجرای تعهدات پیش‌بینی شده در برجام مانع ایجاد می کند؛ 3- از مدیر کل آژانس می‌خواهد که راستی آزمایی و پایش لازم در خصوص تعهدات هسته‌ای ایران در برجام را برای تمام مدت اجرای این تعهدات به انجام رساند و تصریح می‌کند که ایران باید به طور کامل بر اساس خواسته‌های آژانس با آن همکاری کند تا آژانس بتواند تمام سمائل باقیمانده را همان‌طور که در گزارش‌هایش آمده، حل کند؛ 4- از مدیر کل آژانس می‌خواهد تا گزارش های منظم از اجرای برجام به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و همچنین به موازات آن به شورای امنیت ارائه کند، همچنین هر زمان که زمینه‌های موجه برای نگرانی به وجود آمد به شورای حکام و شورای امنیت گزارش دهد؛   لغوها 5- از مدیر کل آژانس تقاضا می‌کند که بلافاصله پس از اطمینان از اینکه اقدامات مشخص شده در پاراگرف‌های 15.1 تا 15.11 ضمیمه پنجم برجام توسط ایران اجرایی شد، گزارشی در خصوص تائید این اقدامات به شورای حکام و شورای امنیت ارائه کند؛ 6- همچنین خواستار آن است که هر زمان که مدیر کل به این نتیجه کلان رسید که تمام مواد هسته‌ای در ایران تحت فعالیت‌های صلح‌آمیز است، این نتیجه را طی گزارشی به شورای حکام آژانس و به موازات آن به شورای امنیت گزارش دهد؛ 7- تصمیم می‌گیرد که بر اساس بند 41 منشور ملل متحد و پس از دریافت گزارش مذکور در پاراگراف 5: a.  تمهیدات قطعنامه‌های  شماره‌ 1696 صادره در سال 2006، 1737 صادره در سال 2006، 1747 صادره در سال 2007، 1803 صادره در سال 2008، 1835 صادره در سال 2008 و 1929 صادره در سال 2010 و 2224 صادره در سال 2015 باید لغو شوند. b.  تمام کشورها باید از پاراگراف‌های 1، 2، 4 و 5 و همچنین تمهیدات زیرپاراگراف‌های a تا f پاراگراف 6 ضمیمه B در دوره مشخص شده در هر پاراگراف یا زیرپاراگراف تبعیت نموده و همچنین از کشورها خواسته می‌شود که از پاراگراف‌های 3 و 7 ضمیمه B پیروی کنند؛ 8- تصمیم می‌گیرد که تحت بند 41 منشور ملل متحد، 10 سال پس از روز پذیرش برجام که در سند برجام تعریف شده است، تمام تمهیدات این قطعنامه لغو گردند و هیچکدام از قطعنامه‌هایی که در زیرپاراگراف a از پاراگراف 7 گفته شد، نباید اجرا شوند. در این زمان، شورای امنیت به رسیدگی به مساله هسته‌ای ایران پایان می‌دهد و گزینه «عدم اشاعه» از فهرست موضوعات مورد توجه شورای امنیت خارج می‌شود؛ 9- تحت بند 41 منشور ملل متحد تصمیم می‌گیرد که لغوهای توصیف شده در ضمیمه B و پاراگراف 8 این قطعنامه، در صورتی که تمهیدات قطعنامه‌های پیشین بر اساس پاراگراف 12 به کار گرفته شوند، صورت نخواهند گرفت؛   اعمال مفاد قطعنامه‌های پیشین 10. چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و ایران (طرف‌های برجام) را به حل هرگونه موضوع پیش‌ آمده در ارتباط با اجرای تعهدات برجام از طریق روند مشخص شده در برجام تشویق کرده و قصد خود را برای حل شکایات احتمالی طرف‌های برجام در مورد موارد جدی عدم اجرا از سوی طرف دیگر برجام، ابراز می‌دارد؛ 11. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می‌گیرد که ظرف 30 روز از دریافت تذکر یکی از طرف‌های برجام در مورد موضوعی که یک کشور طرف برجام اعتقاد دارد مصداق عدم اجرای تعهدات ذیل برجام است، ادامه اجرای لغو مصرح در پاراگراف 7 (a) این قطعنامه باید به رأی گذاشته شود، علاوه بر این، تصمیم می‌گیرد که اگر ظرف 10 روز از تذکر اشاره شده در فوق، هیچ‌یک از اعضای شورای امنیت چنین پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای رأی‌گیری ارائه نکرد، آنگاه رئیس شورای امنیت بایستی چنین پیش‌نویس قطعنامه‌ای را ارائه کرده و آن را ظرف 30 روز از زمان تذکر اشاره شده در فوق، به‌ رأی بگذارد و قصد خود را برای در نظر گرفتن دیدگاه‌های کشورهای دخیل در موضوع و هر نظری در مورد موضوع از سوی هیئت مشاور شکل‌گرفته در برجام، ابراز می‌دارد. 12. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می‌گیرد که اگر شورای امنیت یک قطعنامه ذیل پاراگراف 11 برای ادامه اجرای لغو مصرح در پاراگراف 7 (a) تصویب نکرد، آنگاه در نیمه شب به وقت گرینویچ سی‌امین روز پس از دریافت تذکر اشاره شده در پاراگراف 11 به شورای امنیت، تمام قوانین قطعنامه‌های 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008) و 1929 (2010) که بر اساس پاراگراف 7 (a) لغو شده بود، بایستی به همان نحوی که پیش از تصویب این قطعنامه اعمال می‌شد، اعمال شود و تمهیدات اعلامی در پاراگراف‌های 7،‌8 و 16 تا 20 این قطعنامه لغو می‌شوند، مگر آنکه شورای امنیت تصمیمی غیر از این بگیرد؛ 13. تصریح می‌کند که در صورت ارائه تذکر به شورای امنیت به نحوی که در پاراگراف 11 توصیف شد، ایران و دیگر طرف‌های برجام باید برای حل مسئله موجب ارائه تذکر، تلاش کنند و قصد خود را برای جلوگیری از اعمال مجدد قوانین در صورت حل مسئله موجب ارائه تذکر، ابراز می‌دارد، و ذیل بند 41 منشور ملل متحد تصمیم می‌گیرد که اگر کشور تذکر دهنده طرف برجام به شورای امنیت اطلاع دهد که چنان موضوعی پیش از پایان دوره 30 روزه مشخص شده در پاراگراف 12 فوق، حل شده است، آنگاه قوانین این قطعنامه از جمله لغو‌های مصرح در پاراگراف 7 (a)، بی‌توجه به پاراگراف 12 فوق، پابرجا باقی بماند و یادآور می‌شود بیانیه ایران را مبنی بر اینکه اگر قوانین قطعنامه‌های پیشین پیرو پاراگراف 12 به طور کلی یا بخشی، اعمال شوند، ایران آن‌ را به عنوان دلیلی برای توقف اجرای تعهداتش ذیل برجام، در نظر خواهد گرفت؛ 14. گواهی می‌کند که اجرای قوانین قطعنامه‌های پیشین پیرو پاراگراف 12، اثر عطف به‌ماسبق به قراردادهایی که پیش از تاریخ اجرا بین هر طرفی و ایران یا اشخاص و نهادهای ایران امضا شده است، نخواهد داشت، مشروط بر اینکه آن فعالیت‌ها برجام را در نظر گرفته و اجرای آن قراردادها با آن، قطعنامه کنونی و قطعنامه‌های پیشین همخوان باشد؛ 15. گواهی می‌کند که اجرای هریک از قوانین قطعنامه‌های پیشین پیرو پاراگراف 12 با هدف خسارت زدن به هیچ فرد یا نهادی که پیش از اجرای آن قوانین با ایران یا اشخاص و نهادهای ایران وارد تجارت همخوان با برجام یا این قطعنامه شده است، نیست، و کشورهای عضو را به رایزنی با یکدیگر در مورد چنین خسارتی و انجام اقدامات لازم برای کاهش چنین خسارات ناخواسته‌ای به آن اشخاص و نهادها، تشویق می‌کند و تصمیم می‌گیرد که اگر قوانین قطعنامه‌های پیشین پیرو پاراگراف 12 اجرا شد، تمهیدات با اثرات عطف به ماسبق برای اشخاص و نهادها به دلیل فعالیت‌های تجاری با ایران که همخوان با برجام، این قطعنامه و قطعنامه‌های پیشین پیش از اجرای آن قوانین، نداشته باشد؛   اجرای برجام 16. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می‌گیرد که توصیه‌های کمیسیون مشترک مربوط به پیشنهادات کشورها برای مشارکت در یا اجازه فعالیت‌های مرتبط با هسته‌ای بیان شده در پاراگراف 2 ضمیمه B بررسی کند و چنین توصیه‌هایی بایستی تصویب‌شده در نظر گرفته شوند، مگر اینکه شورای امنیت قطعنامه‌ای در رد یک توصیه کمیسیون مشترک ظرف 5 روز کاری از زمان دریافت آن، صادر کند؛ 17. از کشورهای عضو که به دنبال مشارکت در یا اجازه فعالیت‌های بیان‌شده در پاراگراف 2 ضمیمه B هستند، می‌خواهد تا پیشنهاداتشان را به شورای امنیت ارائه کنند و قصد خود را برای به اشتراک گذاشتن چنین پیشنهاداتی با کمیسیون مشترک شکل‌گرفته در برجام برای بررسی آن‌ها، ابراز می‌دارد، و از هریک از کشورهای عضو شورای امنیت دعوت می‌کند تا اطلاعات مربوطه و نظراتشان در مورد این پیشنهادات را ارائه کنند، کمیسیون مشترک را به بررسی هرگونه از این اطلاعات و پیشنهادات تشویق کرده و درخواست می‌کند که کمیسیون مشترک توصیه‌های خود در مورد این پیشنهادات را ظرف 20 روز کاری به شورای امنیت ارائه دهد (یا اگر تمدید شد، ظرف 30 روز کاری)؛ 18. درخواست می‌کند از دبیرکل تا از اجرای برجام حمایت کرده، تمهیدات قانونی لازم را برای تسهیل ارتباط میان کشورهای عضو و بین شورای امنیت و کمیسیون مشترک از طریق تمهیدات عملی مورد توافق، انجام دهد؛ 19. درخواست می‌کند از آژانس و کمیسیون مشترک برای رایزنی و تبادل اطلاعات، در شرایطی مقتضی مقرر در برجام و همچنین درخواست می‌کند که کشورهای صادرکننده با همراستا با ضمیمه 4 برجام، با کمیسیون مشترک همکاری کنند؛ 20. درخواست می‌کند از کمیسیون مشترک برای بررسی پیشنهادات برای انتقال و فعالیت‌های مصرح در پاراگراف 2 از ضمیمه B با در نظر گرفتن توصیه تائیدی در زمانی که با این قطعنامه و قوانین و اهداف برجام همخوان بوده، تا امکان انتقال موارد، مواد، تجهیزات، اقلام و فناوری‌های لازم برای فعالیت‌های هسته‌ای ایران ذیل برجام و تشویق می‌کند کمیسیون مشترک را تا رویه‌هایی برای کسب اطمینان از بررسی دقیق و کامل چنین پیشنهاداتی، ایجاد کند؛   معافیت‌ها 21. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می‌گیرد که قوانین اعمال‌شده در قطعنامه‌های 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008) و 1929 (2010) اعمال نشود بر تأمین، فروش یا انتقال موارد، مواد، تجهیزات، اقلام و فناوری و قوانین هیچ‌یک از موارد همیاری فنی، آموزش، همیاری مالی، سرمایه‌گذاری، واسطه‌گری یا دیگر خدمات توسط کشورهای طرف‌ برجام یا کشورهای عضو هماهنگ با آن‌ها،‌ که مستقیما مرتبط است با: الف) اصلاح دو آبشار تأسیسات فردو برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار؛ ب) صادرات اورانیوم غنی‌شده ایران مازاد 300 کیلوگرم در قبال اورانیوم طبیعی؛ و ج) روزآمد کردن رآکتور اراک بر اساس طرح مفهومی مورد توافق و سپس طراحی نهایی مورد توافق آن رآکتور؛ 22. ذیل بند 41 منشور ملل متحد، تصمیم می‌گیرد که کشورهای عضو دخیل در فعالیت‌های مجاز پاراگراف 21، بایست اطمینان کسب کنند از اینکه: الف) تمام فعالیت‌های صورت‌گرفته، کاملا در انطباق با برجام هستند؛ ب) اطلاع دهد به کمیته شکل‌گرفته پیرو قطعنامه 1737 (2006) و در صورت ادامه، 10 روز پیش از چنین فعالیت‌هایی به کمیسیون مشترک؛ ج) الزامات مقتضی دستورالعمل‌ها به نحوی که در بخشنامه اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (INFCIRC) تبیین شده در قطعنامه 1737 (2006) به روزرسانی‌شده، رعایت شود؛ د) دست یافته‌اند به حق و قادر به اجرای موثر آن برای راستی‌آزمایی محل استفاده هریک از موارد تأمین‌شده هستند؛ و ن) در صورت تأمین موارد، مواد، تجهیزات، اقلام و فناوری‌های فهرست‌شده در بخشنامه اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی عطف به قطعنامه 1737 (2006)، آنطور که به روزرسانی‌شده است، آژانس را ظرف 10 روز از تأمین، فروش یا انتقال، در جریان قرار دهند؛ 23. ذیل بند 41 از منشور ملل متحد همچنین تصمیم می‌گیرد تا قوانین اعمال‌شده در قطعنامه‌های 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008) و 1929 (2010) به آن مقدار که برای اجرای انتقال و فعالیت‌هایی که از قبل به صورت مورد به مورد توسط کمیته شکل‌گرفته ذیل قطعنامه 1737 (2006) تائید می‌شود، اعمال نشود. این موارد عبارتند از: الف) مستقیما مرتبط با اجرای اقدامات مرتبط با هسته‌ای مشخص شده در پاراگراف‌های 15.1 تا 15.11 ضمیمه 5 برجام؛ ب) مورد نیاز برای آماده‌سازی اجرای برجام؛ ج) مشخص شده توسط کمیته تا با اهداف این قطعنامه مطنبق باشند؛ 24. متذکر می‌شود که تمامی مقررات پاراگراف‌های 21، 22، 23 و 27 در صورتی که مقررات قطعنامه‌های پیشین پیرو  پاراگراف 12 اجرایی شوند، اعمال خواهند شد؛   دیگر موضوعات 25. تصمیم می‌گیرد تا تمهیدات عملی لازم برای انجام اقدامات مربوط به اجرای این قطعنامه‌، از جمله اقدامات مشخص شده در پیوست B و انتشار دستورالعمل را اجرا کند؛ 26. به همه کشورها، نهادهای مربوط ملل متحد و دیگر طرف‌های ذی‌نفع توصیه می‌کند تا برای اجرای وظایف مربوط به این قطعنامه به خصوص از طریق ارائه اطلاعاتی که در مورد اجرای تمهیدات این قطعنامه در اختیار دارند، به طور کامل با شورای امنیت همکاری کنند؛ 27. تصمیم می‌گیرد که تمام قوانین برجام تنها برای اجرای آن بین E3/EU+3 و ایران هستند و نباید به عنوان سابقه‌ای برای هیچ‌یک از کشورها یا به عنوان اصلی در حقوق بین‌الملل یا حقوق و تعهدات پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای و دیگر ابزارهای مربوطه و همچنین مبانی و اعمال بین‌المللی به شمار آید؛ 28. یادآور می‌شود که قوانین اعمال‌شده پیرو پاراگراف 12 قطعنامه 1737 (2006) نباید مانع شود تا یک فرد یا نهاد تحریم‌شده پرداخت‌های مربوط به قراردادهای پیش از تحریم آن فرد یا نهاد را انجام دهد، مشروط بر اینکه شروط مشخص شده در پاراگراف 15 آن قطعنامه رعایت شوند و تصریح می‌کند که اگر قوانین قطعنامه‌های قبلی پیرو پاراگراف 12 این قطعنامه مجددا اعمال شدند، آنگاه این قید اعمال خواهد شد؛ 29. تاکید می‌کند که لازم است همه کشورها اقدامات لازم را انجام دهند که این اطمینان ایجاد شود که دولت ایران یا هر شخص و نهادی در ایران یا افراد و نهادهای تحریم‌شده بر اساس قطعنامه 1737(2006) و قطعنامه‌های مربوطه، یا دیگر افراد مدعی یا مزایای چنین افراد یا نهادهایی در ارتباط با هر قرارداد یا مبادلاتی، مدعی شوند که از اجرا (معاملات) به واسطه اجرای مقررات قطعنامه‌های 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1929 (2010) و این قطعنامه، جلوگیری شده است؛ 30. تصمیم می‌گیرد که زمانی که مقررات این قطعنامه بر اساس پاراگراف 8 لغو شد، درگیر این مسئله باشد؛   ضمیمه A: برجام ضمیمه B: بیانیه مستقل   بیانیه چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس، آمریکا و اتحادیه اروپا برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را با ایران جمع‌بندی کردند تا به یک راه‌حل جامع، مناسب و درازمدت برای مسئله هسته‌ای ایران دست یابند. چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس، آمریکا و اتحادیه اروپا، به منظور افزایش شفافیت و ایجاد فضایی سازنده برای اجرای کامل برجام، مفاد خاص ذیل را در نظر گرفته‌اند. مشارکت آنها در برجام منوط به تصویب قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل است؛ قطعنامه‌ای که، تحت ماده 41 منشور سازمان ملل: قطعنامه‌های 1969 (سال 2006)، 1737 (سال 2006)، 1747 (سال 2007)، 1803 (سال 2008)، 1835 (سال 2008)، 1929 (سال 2010) و 2224 (سال 2015) را لغو کرده؛ کشورها را به پایبندی به مفاد مندرج در این بیانیه برای دوره مدت مربوطه ملزم ساخته؛ و ضمن همکاری با «کمیسیون مشترک» در نظر گرفته شده در برجام، اجرای برجام را همانطور که در پاراگراف‌های 2 و 6(a) در ادامه آمده، تسهیل سازد. همانطور که طی قطعنامه‌ای بسیار تعیین‌کننده ارائه شده، مفاد ذیل در تاریخی به اجرا گذاشته خواهد شد که مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی را ارائه کند مبنی بر تأیید اینکه ایران اقدامات مشخص شده در پاراگراف 15.1 تا 15.11 از ضمیمه پنجم از برجام را اجرا کرده است: 1. عبارت «تمام کشورها» همانطور که در این سند به کار رفته و همانگونه که در این بیانیه گنجانده شده، به معنای «تمام کشورها بدون استثناء» می‌باشد. 2. تمام کشورها باید در فعالیت‌های ذیل مشارکت داشته و اجازه انجام آن را صادر کنند مشروط به اینکه مصوبه پیشاپیش شورای امنیت، بر مبنایی مورد به مورد، ارائه شده باشد: a. تأمین، فروش و انتقال مستقیم و یا غیرمستقیم تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های برشمرده‌شده در سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 و نیز در سند INFCIRC/254/Rev.9/Part 2 (یا جدیدترین نسخه از این اسناد، همانطور که توسط شورای امنیت به روز شده است)، از داخل قلمرو تحت حاکمیت آنها، یا توسط اتباع آنها و یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی‌هایی که پرچم‌های آنها رویشان نصب است، یا برای استفاده در داخل و یا استفاده به نفع ایران، چه از داخل کشورهایشان نشأت گرفته باشد چه خیر، همچنین هرگونه اقلام بیشتر در صورتی که این کشور تصمیم بگیرد می‌تواند از آنها در بازفرآوری و فعالیت‌های مرتبط آب سنگین و یا غنی‌سازی مغایر با برجام استفاده کند؛ b. ارائه هرگونه آموزش و یا کمک فنی، کمک‌های مالی، سرمایه‌گذاری، خدمات واسطه‌ای و یا هر نوع خدمات دیگر، و انتقال خدمات و یا منابع مالی، به ایران، در رابطه با تأمین، فروش، انتقال، تولید و یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های شرح داده شده در بند فرعی (a) در بالا ؛ و c. دستیابی ایران به منفعتی در فعالیتی اقتصادی در کشوری دیگر، شامل استخراج اورانیوم یا تولید یا استفاده از فناوری و مواد هسته‌ای مطابق فهرست INFCIRC/254/Rev.12/Part 1، و [حق داشتن] چنین سرمایه‌گذاری‌هایی در قلمرو حاکمیتی ایران، از سوی این کشور، اتباع این کشور و نهادهای ثبت شده در ایران و یا تحت حاکمیت ایران، یا توسط افراد و نهادهای فعال به نمایندگی از آنها و یا به دستور آنها، یا توسط نهادهای متعلق به آنها و یا تحت کنترل آنها، به غیر از این، نیازی به تصویب پیشاپیش شورای امنیت برای تأمین، فروش، یا انتقال تجهیزات اشاره شده در بخش B.1 از سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 به ایران نیست، مادامی‌که چنین تجهیزاتی برای رآکتورهای آب سبک، غنی‌سازی اورانیوم با غلظت پایین استفاده می‌شود همانطور که در بخش A.1.2 از سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 1 آمده، زمانی که این تجهیزات به اجزاء مونتاژشده سوخت هسته‌ای برای چنین رآکتورهایی افزوده شده، همچنین اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های برشمرده شده در سند INFCIRC/254/Rev.12/Part 2، مادامی‌که برای استفاده اختصاصی در رآکتورهای آب سبک است. برای هرگونه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان ملل مطابق با بند فرعی فوق‌الذکر (a) تصویب شده، و یا تأمین‌شده، خریداری شده، یا منتقل شده تابع استثنائات فوق‌الذکر، کشورها می‌بایست تضمین کنند که: (a) الزامات این «دستورالعمل‌ها»‌ آنگونه که در «بخشنامه اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» برشمرده شده، به نحو مقتضی به اجرا گذاشته شده؛ ( آنها از این حق برخوردارند و در جایگاهی قرار دارند تا به طور موثر کاربری نهایی هرگونه اقلام تأمین‌شده و مکان استفاده از آنها را مورد راستی‌آزمایی قرار دهند؛ (c) ظرف مدت ده روز پس از عرضه، فروش و یا انتقال این اقلام، شورای امنیت را در جریان قرار دهند؛ و (d) در خصوص اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های فهرست‌شده در «بخشنامه‌های اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی»، این کشورها باید ظرف مدت ده روز پس از تأمین، فروش و یا انتقال این اقلام، آژانس را نیز در جریان قرار دهند. و به غیر از این موارد نیز، به تصویب پیشاپیش شورای امنیت سازمان ملل برای تأمین، فروش و یا انتقال اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌ها و ارائه هرگونه کمک‌های فنی، آموزش، کمک‌های مالی، سرمایه‌گذاری، خدمات واسطه‌ای و موارد مرتبط دیگر، که به طور مستقیم مربوط به اعمال تغییرات لازم در دو آبشار تأسیسات فردو برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار، صادرات اورانیوم غنی‌شده ایران مازاد بر 300 کیلوگرم در ازای دریافت اورانیوم طبیعی، و مدرن‌سازی رآکتور اراک بر اساس طراحی مفهومی مورد توافق و، به دنبال آن، طراحی نهایی چنین رآکتوری بر پایه توافق می‌باشد، نیازی نیست. مشروط به اینکه کشورهای عضور تضمین کنند که: (a) تمام چنین فعالیت‌هایی کاملا مطابق با برجام اجرا می‌شوند؛ ( این کشورها، ده روز پیش از آغاز چنین فعالیت‌هایی، «کمیسیون مشترک» و شورای امنیت را مطلع سازند؛ (c) الزامات این دستورالعمل همانطور که در بخشنامه اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برشمرده شده، به نحو مقتضی به اجرا گذاشته شده؛ (d) آنها از این حق برخوردارند و در جایگاهی قرار دارند تا به طور موثر کاربری نهایی هرگونه اقلام تأمین‌شده و مکان استفاده از آنها را مورد راستی‌آزمایی قرار دهند؛ و (e) در مورد اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های فهرست‌شده در بخشنامه‌های اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، این کشورها باید ظرف مدت ده روز پس از تأمین، فروش و یا انتقال این اقلام، آژانس را نیز در جریان قرار دهند. این بند باید همانطور که در برجام شرح داده شده است، تا ده سال پس از «روز پذیرش برجام» اجرا شود، مگر اینکه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع‌بندی مبسوط» را پیش از آن تاریخ تأیید کند، سپس این ضرورت که شورای امنیت پیشاپیش مصوبه‌ای را صادر کند، باید فورا به حالت تعلیق درآمده و، همزمان با آغاز زمان اجرای این تعلیق، اِعمال استثنائات مشروح در این بند باید ادامه یافته و تمامی کشورها باید در فعالیت‌های اعلام شده در این بند مشارکت داشته و اجازه انجام آنها را صادر کنند، البته در صورتی که شورای امنیت و «کمیسیون مشترک» را حداقل ده روز کاری پیش از آغاز هریک از این فعالیت‌ها به صورت مورد به مورد مطلع ساخته باشند. 3. از ایران خواسته می‌شود تا هیچ فعالیتی مرتبط با موشک‌های بالستیک طراحی شده با قابلیت حمل تسلیحات هسته‌ای صورت ندهد، از جمله شلیک هرگونه موشک با استفاده از چنین فناوری‌های مربوط به موشک‌های بالستیک، تا زمان هشت سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع‌بندی مبسوط» را تأیید کند، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. 4. تمامی کشورها باید در فعالیت‌های شرح داده شده در ذیل مشارکت کرده و اجازه انجام آن را صادر کنند، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد مجوز چنین فعالیت‌هایی را صادر کرده باشد: a. تأمین، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های برشمرده شده در (S/2015/XXX) [جدیدترین فهرست کنترل فناوری موشکی] و هرگونه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌هایی که این کشورها تصمیم بگیرند که می‌تواند برای تولید هرگونه سامانه شلیک تسلیحات هسته‌ای مورد استفاده قرار گیرد، از داخل قلمرو تحت حاکمیت آنها، و یا توسط اتباع آنها و یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی‌هایی که پرچم آنها را حمل می‌کنند، به داخل ایران و یا خارج از این کشور، یا برای استفاده در داخل ایران و یا به نفع این کشور، چه این اقلام از قلمرو تحت حاکمیت آنها نشأت گرفته و یا نگرفته باشد؛ و b. ارائه هرگونه فناوری یا آموزش و کمک فنی، کمک مالی، سرمایه‌گذاری، خدمات واسطه‌ای و موارد دیگر، و نیز انتقال خدمات و یا منابع مالی به ایران، یا دستیابی ایران به منفعتی در هریک از فعالیت‌های اقتصادی در کشوری دیگر، مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید و یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های شرح داده شده در بند فرعی (a) و یا مرتبط با فعالیت‌های شرح داده شده در بند 3. مشروط به اینکه در صورت تصویب شورای امنیت سازمان ملل: (a) قرارداد ارسال و یا کمک به ارسال چنین اقلامی شامل تضمین‌های مقتضی در خصوص کاربری نهایی آنها شود؛ و ( ایران متعهد ‌شود تا از چنین اقلامی برای توسعه سامانه‌های شلیک سلاح‌های هسته‌ای استفاده نکند. این بند باید تا 8 سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، گزارشی ارائه دهد که مؤید «جمع‌بندی مبسوط» باشد، اجرا شود، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. 5. تمامی کشورها، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد، تصمیم به تصویب بگیرد، باید در این فعالیت‌ها مشارکت داشته و اجازه آن را صادر کنند: تأمین، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم، هرگونه تانک جنگی، خودروهای رزمی زرهی، سامانه‌های توپخانه‌ای سنگین، هواپیماهای رزمی، بالگردهای تهاجمی، ناوهای جنگی، موشک‌ها و یا سامانه‌های موشکی، مطابق با اهداف «فهرست تسلیحات متعارف سازمان ملل»، یا مواد مرتبط، شامل قطعات یدکی، از داخل و یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتی‌شان، و یا توسط اتباع آنها و یا افراد تحت حاکمیت آنها، یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی‌های حامل پرچم‌های آنها، اعم از اینکه از قلمروشان نشأت گرفته یا خیر، به ایران، یا برای استفاده در داخل ایران و یا در جهت تأمین منافع ایران، و ارائه آموزش فنی، منابع یا خدمات مالی، پیشنهادات، دیگر خدمات و کمک‌های مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید، حفظ و نگهداری و یا استفاده از تسلیحات و مواد مرتبط توصیف شده در این بند فرعی، به ایران توسط اتباع این کشورها و یا از داخل یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتشان. این بند باید تا مدت 5 سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش تأیید «جمع‌بندی مبسوط» را ارائه دهد، اجرا شود، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. 6. تمام کشورها باید: a. اقدامات ضروری را صورت دهند تا تضمین کنند که تمام فعالیت‌های برشمرده شده در بند 2، 4، و 5 در قلمروهای تحت حاکمیتشان اتفاق می‌افتد، و یا اتباع آنها و یا افراد تحت حاکمیت آنها را شامل می‌شود، و یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی‌های حامل پرچم‌های آنها صورت می‌گیرد، تنها مطابق با عبارات مرتبط آن بندها، و نیز به منظور جلوگیری و ممانعت از انجام هرگونه فعالیت مغایر با این مفاد، تا مدت ده سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس گزارش تأیید «جمع‌بندی مبسوط» را ارائه دهد؛ بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد. بایستی تمهیدات لازم را جهت جلوگیری از تأمین، فروش یا انتقال تسلیحات یا مواد مرتبط از خاک ایران توسط اتباع یا کشتی‌ها و هواپیماهای تحت پرچم خود به عمل آورند، مگر آنکه شورای امنیت سازمان ملل از قبل بر اساس بررسی‌های موردی تصمیم دیگری را اتخاذ کرده باشد. این تمهیدات بایستی صرفنظر از اینکه مبدأ این اقدامات خاک ایران باشد یا خیر، تا پنج سال بعد از «روز پذیرش» برجام، و یا تا تاریخ ارائه گزارشی در تأیید «جمع‌بندی مبسوط» توسط آژانس بین‌المللی انرژی ـ هر کدام که زودتر عملی شود ـ ادامه یابند.      c) تا هشت سال بعد از «روز پذیرش» برجام یا تا تاریخ ارائه گزارش تأییدیه «جمع‌بندی مبسوط» توسط آژانس - هر کدام که زودتر باشند - به مسدودکردن وجوه یا سایر دارایی‌های مالی و منابع اقتصادی موجود در خاک آنها در روز پذیرش برجام ادامه دهند و همچنین وجوه و سایر دارایی‌های مالی و منابع اقتصادی که در هر زمان ما بعد، تا تصویب قطعنامه جدید، وارد خاک آنها می‌شود و مالکیت یا کنترل آنها از آنِ افراد و موسساتی باشد که نامشان در فهرستِ تهیه و نگهداری شده توسط «کمیته»، متعاقب قطعنامه شماره 1737 (2006) قرار گرفته را مسدود کنند (به استثنای افراد و موسساتی که در اینجا در ضمیمه 1 مشخص شده‌اند یا شورای امنیت ممکن است نام آنها را از فهرست مذکور خارج کند) و دارایی‌های افراد و موسسات دیگری که شورای امنیت آنها را مشمول شرایط ذیل قرار دهد را مسدود کنند: دارای سابقه همکاری یا ارتباط مستقیم یا حمایت از فعالیت‌های هسته‌ای حساس ایران از منظر اشاعه‌ای، که در نقض تعهدات این کشور ذیل برجام انجام شده باشند، یا [دارای سابقه همکاری یا ارتباط مستقیم یا حمایت از] ساخت سامانه‌های پرتاب سلاح هسته‌ای از طریق [روشهای مختلف] اعم از مشارکت در تهیه اقلام، کالاها، تجهیزات، مواد ممنوعه مشخص شده در این بیانیه؛ کمک به افراد و موسسات تحت تحریم برای دور زدن یا عمل در تناقض با سند برجام یا قطعنامه جدید؛ یا عمل به نیابت از یا بنا به دستور افراد یا موسسات تحت تحریم؛ یا دارای سابقه تحت تملک بودن یا کنترل شدن توسط افراد یا موسسات تحت تحریم [به طرق مختلف] از جمله روش‌های غیرقانونی.          d) تا هشت سال بعد از «روز پذیرش» برجام یا تا تاریخ ارائه گزارشی توسط آژانس در  تأیید «جمع‌بندی مبسوط» - هر کدام که زودتر باشند- اطمینان حاصل کنند که هیچ‌‌گونه وجوه، دارایی‌های مالی یا منابع اقتصادی توسط اتباع یا هر افرد و موسسه فعال در خاک آنها در اختیار افراد یا موسسات تحت تحریم قرار نگرفته یا برای سودرسانی به آنها مورد استفاده قرار نخواهد گرفت. این شرایط برای وجوه، سایر دارایی‌های مالی یا منابع اقتصادی که دولت‌های متبوع آنها را واجد شرایط ذیل بدانند، لازم‌الاجرا نخواهد بود: i.   برای مخارج پایه، از جمله پرداخت وجوه مواد غذایی، اجاره یا رهن، دارو و درمان پزشکی، مالیات، هزینه بیمه و هزینه‌های امور عام‌المنفعه یا صرفاً برای پرداخت کارمزدهای معقول حرفه‌ای و بازپرداخت هزینه‌های مرتبط با خدمات حقوقی یا کارمزدها و هزینه‌های خدمات بر طبق قوانین کشورها، یا برای نگهداری معمول اموال تحت مصادره، سایر دارایی‌های مالی و منابع اقتصادی، ضروری باشند و این اقدام بعد از آن صورت گیرد که دولت‌های متبوع تصمیم خود برای مجاز کردن دسترسی به این وجوه، سایر دارایی‌های مالی یا منابع اقتصادی، در موارد مناسب، را به اطلاع شورای امنیت سازمان ملل رسانده باشند و این شورا ظرف پنج روز کاری بعد از دریافت اطلاعیه مربوط، تصمیم منفی در این مورد اتخاذ نکرده باشد؛ ii. برای مخارج فوق‌العاده ضروی باشند، مشروط بر آنکه این تصمیم توسط دولت‌های متبوع به اطلاع شورای امنیت رسیده باشند و این شورا آن را تصویب کرده باشد؛ iii. برای همکاری در پروژه‌های صلح‌آمیز هسته‌ای، مطابق موارد شرح داده شده در ضمیمه III «برجام»، مشروط بر آنکه دولت‌های متبوع این تصمیم را به اطلاع شورای امنیت رسانده باشند و این شورا آن را تأیید کرده باشد؛ iv. موضوع یک داوری یا حق حبس[i] قضایی، اجرایی یا حَکَمیتی باشد که در آن از وجوه مورد نظر، سایر دارایی‌های مالی و منابع اقتصادی برای استفاده در این حق حبس یا داوری استفاده شود، منوط به آنکه مناقشات مربوط به حق حبس یا داوری مربوط به قبل از تاریخ صدور قطعنامه شماره 1737 (سال 2006) باشند، ارتباطی با منفعت‌رسانی به یکی از نفرات یا موسسات واجد شرایط مطرح شده در این پاراگراف نداشته باشند و توسط دولت‌های متبوع به اطلاع شورای امنیت رسیده باشد؛ یا v. برای فعالیت‌های مرتبط با موارد مطرح شده در پاراگراف 2 یا هر فعالیت مورد لزوم دیگر برای اجرای برجام ضروری باشند، منوط به آنکه این تصمیم توسط دولت‌های متبوع به اطلاع شورای امنیت رسیده باشد و شورای امنیت آن را تأیید کرده باشد.    علاوه بر این، این مفاد نباید از اینکه یک فرد یا نهاد تحریم‌شده دیون خود که مربوط به قراردادهای پیش از تحریم آن فرد یا نهاد هستند را بپردازد، مانع شود، مشروط بر اینکه کشورهای مربوطه اعلام کرده باشند که قرارداد مربوط به موارد، مواد، تجهیزات، اقلام، فناورها‌، همیاری‌، آموزش، همیاری مالی، سرمایه‌گذاری، واسطه‌گری یا دیگر خدمات ممنوعه ذکر شده در این بیانیه نیست؛ این پرداخت نباید مستقیما یا به صورت غیر مستقیم توسط اشخاص یا نهادهای ذیل مفاد این پاراگراف دریافت شوند؛ و 10 روز پیش از صدور چنین مجوزی و بعد از تذکر از سوی یک کشور مربوطه به شورای امنیت مبنی بر تصمیم برای پرداخت یا دریافت چنین وجوهی یا صدور مجوز، در صورتی که مناسب باشد، برای آزادسازی منابع، دارایی‌های مالی یا منابع اقتصادی به این منظور. علاوه بر این، کشورها می‌توانند بر حساب‌های مسدود‌شده مطابق با این پاراگراف بهره یا دیگر درآمدهای مربوط به آن حساب‌ها یا پرداخت‌های مربوط به آن قراردادها، موافقتنامه‌ها یا تعهداتی که پیش از تاریخی که آن‌ حساب‌ها مسدود شده‌اند، بیافزایند، مشروط بر اینکه این بهره، دیگر درآمدها یا هزینه‌ها، همچنان تحت آن قوانین بوده و مسدود شده باشد. e) به مدت 5 سال بعد از روز پذیرش برجام یا تا تاریخی هر قدر هم زودتر، که آژانس گزارشی موید «جمع‌بندی مبسوط» را ارائه کند، اقدامات لازم برای پیشگیری از ورود یا انتقال افراد اعلام‌شده در پاراگراف 6 (a) فوق از طریق اراضی‌شان را انجام دهند، البته تاکید می‌شود که هیچ‌چیز در این پاراگراف نباید یک کشور را به خودداری از ورود اتبع خود به اراضی‌اش ملزم کند. تمهیدات اعمال‌شده در این پاراگراف، نباید زمانی که شورای امنیت به صورت موردی اعلام کرد که چنین سفرهایی به دلایل انسانی توجیه‌شده است، از جمله الزامات مذهبی یا زمانی که شورای امنیت نتیجه بگیرد که یک معافیت به اهداف این قطعنامه کمک می‌کند، از جمله زمانی که بند 15 اساسنامه مطرح است، اعمال شوند؛ f) اقدامات لازم را در انطباق با قطعنامه و دستورالعمل ارائه‌شده از سوی شورای امنیت و با توجه به مواردی که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آن‌ها بر خلاف مجوزهای برجام یا این بیانیه صورت گرفته، انجام داده و در این زمینه همکاری کند. 7. از همه کشورها خواسته می‌شود اجرای کامل برجام را از طریق بازرسی‌ تمام محموله‌ها به و از ایران، در اراضی‌شان از جمله بنادر و فرودگاه‌ها بر اساس اختیارات ملی و قانونی خود و منطبق با قوانین بین‌المللی به خصوص قانون دریا و موافقتنامه‌های بین‌المللی هوانوردی مربوطه و در صورتی که دولت‌ها دلایل متقنی دارند که تصور کنند که آن محموله مواردی را در بر دارد که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آن‌ها بر خلاف مجوزهای برجام یا این بیانیه صورت گرفته، تسهیل کنند؛ و همچنین از آن‌ها خواسته می‌شود در صورتی که دلایل متقنی وجود دارد که تصور کنند که یک کشتی مواردی را حمل می‌کند که تامین، فروش، انتقال یا صادرات آن‌ها بر خلاف مجوزهای برجام یا این بیانیه صورت گرفته، در بازرسی‌ها در آب‌های آزاد با رضایت کشور صاحب کشتی، همکاری کنند. چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی متحده، ایالات متحده و اتحادیه اروپا برداشتشان را یادآور می‌شوند که در پی تصویب قطعنامه‌ای که برجام را تائید کند، شورای امنیت تمهیدات عملی برای اجرای وظایف مقرر در این بیانیه، از جمله نظارت و حمایت از اجرای این تمهیدات توسط کشورهای عضو را انجام داده و پیشنهادات توصیف‌شده در پاراگراف 2 این بیانیه را بازنگری کرده، به استعلامات کشورهای عضو پاسخ داده، دستورالعمل‌ها را ارائه کرده و اطلاعات مربوط به اقدامات ادعایی متناقض با قطعنامه را راستی‌آزمایی کند. علاوه بر این، این کشورها، پیشنهاد می‌کنند که شورای امنیت از دبیر کل بخواهد که هر 6 ماه، در مورد اجرای این تمهیدات، گزارش دهد. طول دوره مفاد این بیانیه می‌تواند به درخواست هریک از طرف‌ها در نشست دو سالانه وزارتی توسط کمیسیون مشترک مورد بازنگری قرار گرفته و در آن کمیسیون مشترک توصیه‌های خود را با اجماع شورای امنیت، ارائه دهد.   ضمیمه 1. داوود آقاجانی 2. امیر موید علایی 3. بهنام عسگرپور 4. محمد فدایی آشیانی 5. عباس رضایی آشتیانی 6. سازمان انرژی اتمی ایران 7. هاله بختیار 8. مرتضی بهزاد 9. مرکز تحقیقات و تولید سوخت هسته‌ای اصفهان و مرکز فناوری هسته‌ای اصفهان 10. بانک صادرات شرق 11. سید حسین حسینی 12. شرکت ترابری ایرانو هند 13. شرکت کشتی رانی جمهوری اسلامی 14. جابر ابن حیان 15. مرکز تحقیقات هسته‌ای کرج 16. شرکت کاوش‌یار 17. علی حاجی‌نیا لیلابادی 18. شرکت انرژی مصباح 19. شرکت modern industries technique 20. حمیدرضا مهاجرانی 21. جعفر محمدی 22. احسان منجمی 23. هوشنگ نوبری 24. شرکت نوین انرژی 25. مرکز تحقیقات هسته‌ای کشاورزی و دارویی 26. شرکت پارس تراش 27. صنایع انرژی پیشگام 28. محمد قنادی 29. امیر رحیمی 30. جواد رحیقی 31. عباس رشیدی 32. جواد کریمی ثابت 33. سید جابر صفدری 34. قاسم سلیمانی 35. کشتیرانی جنوب خط ایران 36. شرکت تماس   ==========================================================   نکته اینجاست که همه این تعهدات این بار شمشیر داموکلسی! دارند که ترس از " بازگشت تحریم ها به خاطر عدم رعایت یا رعایت ناقص یکی از اون ها " سبب میشه ما حتی کمی خطوط محافظه کاری را بازتر! بگیریم تا اتفاقی نیفته. علاوه بر اون متن پیچیده برجام و ضمیمه های تو در توش این قطعنامه که قرار بود مسهل! باشه نسبت به قطعنامه های پیشین به نظر تعهدات بیشتری را هم ضمیمه کرده یا لااقل سایه ی " ترسی " بیشتر را فراهم کرده.

  کیهان نهایت حماقت را می داشت اگر در یک کار رسانه ای در روزنامه های مختلف الزبانش تیتر روزنامه فارسیش را عینا ترجمه می کرد برای روزنامه عربیش. کار رسانه ای یعنی همین. افکار عمومی داخلی نیاز به دونستن برخی واقعیات ها دارند که تا بشه باید سعی بشه همون واقعیت ها برای افکار عمومی عرب مثلا از زاویه دیگه ای بهش نگاه بشه. ما منافعی داریم در خارج از مرزهای ایران که باید با تمام توان از سیاسی و نظامی و امنیتی و فرهنگی تا رسانه ای گرفته ازشون محافظت کنیم. افکار عمومی خارجی هم یکی از اونهاست.

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پاسخ به نامه حجت الاسلام و المسلمین روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران در خصوص مذاکرات هسته ای، با تشکر از زحمات فراوان رئیس جمهور و با قدردانی از تلاش پیگیر و پر طاقت هیئت مذاکره کننده‌ی هسته‌ای، به سرانجام رسیدن این مذاکرات را گامی مهم خواندند و با اشاره به غیرقابل اعتماد بودن برخی از شش دولت طرف مقابل در مذاکرات، تأکید کردند: لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیش‌بینی شده قرار گیرد و آنگاه در صورت تصویب، مراقبت از نقض عهدهای محتمل طرف مقابل صورت گرفته و راه آن بسته شود. رهبر معظم انقلاب همچنین تأکید کردند که از ملت عزیز انتظار دارم که همچنان وحدت و متانت خود را حفظ کنند تا بتوان در فضای آرام و خردمندانه به منافع ملی دست یافت. متن نامه رئیس جمهور و پاسخ رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم محضر مبارک رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای مد ظله العالی با سلام و تحیات وافره خداوند عزیز و عزت بخش را شاکرم که توفیق آن را نصیب کرد که پایان موفقیت آمیز و عزتمندانه مذاکرات هسته ای را به حضور ملت سربلند ایران و رهبر معظم انقلاب اسلامی اعلام نمایم. این توفیق الهی که حاصل حضور و استقامت تمام عیار ملت بزرگ ایران و هدایت رهبر فرزانه انقلاب بوده است، به برکت حماسه سیاسی مردم و انتخاب رویکرد تعامل سازنده با جهان، و در پی بیست و سه ماه تلاش مداوم در عرصه های اقتصادی و سیاست خارجی، ایران اسلامی را در تثبیت حقوق هسته ای خود به پیروزی رساند و شرایط را برای رفع تحریم ظالمانه و حرکت پرشتاب کشور در مسیر توسعه و پیشرفت و اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی فراهم نمود. این دستاوردها وقتی حاصل شد که قدرتهای بزرگ متوجه شدند سلاح تحریم نه قادر است سرمایه اجتماعی را از بین ببرد و نه میتواند مانع از پیشرفت های ایران در عرصه هسته ای شود. رمز موفقیت ما در این عرصه، اتحاد و اجماع داخلی و تلاش و حرکت تحت ارشادات رهبر معظم انقلاب بود. این تجربه، بار دیگر اهمیت نقش بی بدیل رهبری به عنوان محور وحدت جامعه را در هدایت کشور در شرایط طوفانی نشان داد. این پیروزی بیش از همه، مرهون فداکاری های مردم شریف ایران، و بویژه شهدای مظلوم صنعت هسته ای است که پس از سال ها استقامت و شکیبایی، ثمره شیرین مجاهدتهای خود را خواهند چشید. در حالی که دشمنان کشور در پی آن بودند که با پیش بردن پروژه ایران هراسی، کشور را در عرصه جهانی منزوی و آسیب پذیر کنند، ما نه تنها پروژه ایران هراسی را با شکست مواجه کردیم بلکه طی این فرایند، موقعیت بین المللی کشور چنان ارتقاء پیدا کرد که جامعه جهانی اکنون مشتاقانه در پی آن است تا در زمینه های مختلف وارد گفتگو و همکاری با ایران شود. این توافق به خوبی نشان داد که ما می توانیم در عین حفظ عزت کشور و با رعایت خطوط قرمز نظام، با قدرتهای جهانی وارد گفتگو شویم و با برخورداری از اعتماد به نفس مبتنی بر حقانیت مواضع و توانمندیهای دیپلماتیک، قدرتهای جهانی را به پذیرش مواضع منطقی خود ناگزیر سازیم. این دستاورد بی نظیر در تاریخ روابط بین الملل که همه قطعنامه های تهدیدآمیز شورای امنیت را در نتیجه مذاکره کنار می نهد و زمینه را برای همکاری بین المللی -حتی در حوزه هسته ای- می گشاید، درس بزرگی برای منطقه ما نیز به همراه دارد که راه حل مشکلات سیاسی منطقه نیز نه با تجاوز و کشتار و تروریسم، بلکه با مذاکره و مشارکت واقعی مردم به دست خواهد آمد. لازم می دانم با سپاس از هدایتهای هوشمندانه و حمایتهای مستمر و صریح جنابعالی، از گروه مذاکره کننده که با صلابت و کفایت توانستند همه سیاستهای ابلاغی و خط قرمزهای تعیین شده نظام را با تلاش خستگی ناپذیر خود رعایت کنند و سربلندی مردم صبور و فداکار ایران را در سنگرهای مذاکراتی به نمایش بگذارند تشکر نمایم. بی شک برای دستیابی به مراحل بعدی این حرکت و اجرای مراحل مختلف این توافق تا رسیدن به همه خواسته های ملت و رفع کامل همه تحریمهای ظالمانه، همچنان نیازمند وحدت و انسجام داخلی و ایستادگی و مقاومت و اقدام هوشمندانه تحت زعامت حضرتعالی می باشیم. تردید ندارم که با هوشیاری ملی و همدلی و همزبانی ملت و دولت، عنایت و نصرت الهی همچون همیشه شامل حال این نظام مقدس خواهد بود و این ملت نجیب و صبور را به اهداف بلند خود خواهد رساند. من الله التوفیق و علیه التکلان. و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته حسن روحانی 23/ تیر/1394   بسم الله الرحمن الرحیم جناب آقای رئیس جمهور با سلام و تحیت و تشکر از زحمات فراوان جنابعالی، اولا لازم میدانم از تلاش پیگیر و پر طاقت هیئت مذاکره کننده‌ی هسته‌ای صمیمانه تشکر و قدردانی کنم و پاداش الهی را برای آنان مسألت نمایم، سپس، به سرانجام رسیدن این مذاکرات، گام مهمی است، با این حال لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیش‌بینی شده قرار گیرد و آنگاه در صورت تصویب، مراقبت از نقض عهدهای محتمل طرف مقابل صورت گرفته و راه آن بسته شود. به خوبی میدانیم که برخی از شش دولت طرف مقابل به هیچ رو قابل اعتماد نیستند. از ملت عزیز انتظار دارم که همچنان وحدت و متانت خود را حفظ کنند تا بتوان در فضای آرام و خردمندانه به منافع ملی دست یافت. والسلام علیکم و رحمة الله سیّد علی خامنه‌ای 24/ تیر/1394     مدیران عزیز چون این تاپیک قرار بود فقط تحلیل باشه اگر مناسب نمیدونند این مطلب را به تاپیک متناظر! منتقل کنند بی زحمت. به خاطر اهمیتش گفتم اینجا باشه تا تحلیل ها با مراجعه بهش قابل درک تر باشند.   درمورد این 1 خبر مشکلی نیست . worior

وزیر اقتصاد صریحا گفتند اموال بلوکه شده رقمی که برخی رسانه ها مبنی بر 120 میلیارد دلار اعلام میکنند نیست و با جمع وثیقه ها ی فاینانس اون را پنجاه و خورده ای اعلام کردند. بعد رئیس بانک مرکزی مصاحبه کرد و گفت بیست و نه میلیارد دلار اموال بلوکه شده داریم و 30 تا هم وثیقه فاینانس چین که این را جزء اموال بلوکه شده محسوب نکرده بود.

  ما در قطعنامه ها یک سری تحریم داریم ضد موشک های بالستیکمون که در جزئیات و شرکت ها و مراودات و تهیه مواد همه نوعیش هست. حالا طبق قطعنامه جدید که محدودیت ده ساله برای  موشک های بالستیک در نظر گرفته محدودیت ها ذیل این قطعنامه با تغییراتی حفظ خواهند شد. من در ابتدا برداشتم این بود که تنها در بحث خرید تسلیحات موشکی محدودیت خواهیم داشت که اینطور نیست به نظر و محدودیت ها در قالب هر چیز مربوط به موشک های بالستیک هست. ,ولی باز هم بخش مربوط به تحریم ها با ارجاعاتی که به تحریم های متعدد و مختلف دارد خیلی تو در تو و پیچیدست. نیاز به رسم یک دیاگرام داره رسما!

این ها تنها بخش تحریم ها هستند و مهم در جای خودشون. مهم تر اون بخش مندرج در مفاد برجام و پیوست یک هست بیشتر که در رابطه با تعهدات ایران و شفافیت ها و گام های لازم برای اجراست. چیزی که تخطی ازش به نظر تبعاتی از قبیل " عدم انجام تعهدات " و متعاقبش به خطر افتادن توافق را داره. اون تعهداتی که ذکر کردم هم در رابطه با ایران به طور عام آورده شده و یعنی همه بخش ها و به طور خاص به سازمانی اشاره نشده.

در رابطه با  موشکی باز هم مطلب خیلی مستقیم و صریحی ندیدم در متن. در بخش مربوط به انفجارها! اشاره شده به پیوست 1 که شامل این موارد میشه : محدودیت در   multi-point explosive detonation system ها computer models to simulate nuclear explosive devices ها explosive diagnostic systems ها شامل streak cameras, framing cameras and flash x ray camera و plosively driven neutron sources or specialized materials for explosively driven neutron sources   حالا اگر موردی هست که برنامه موشکی را مستقیم تهدید میکنه بین این موارد و مثلا چاشنی ها که ذکر شدند اینجا تا چه حد محدود کنندند. یعنی یک کلاه نظامی در نبود متخصصی نظامی سرمون رفته با عبارات گنگ؟ هر چند در متن برخی از این ها مثلا مورد دوم و سوم به اون مرجع مشترک میتونند ارجاع بشند.

  نه! ولی خود کری حتی امروز هم اذعان کرد ادامه تحریم ها در صورت شکست توافق لااقل به شکل سابق میسر نبود. نه مطلق ولی یک طورهایی توافق برای غرب هم خوب بود.

  حالا این تاپیک را که به انحراف کشیدیم و از دوستان مدیر اگر امکانش هست به همون تاپیک هسته ای منتقل کنند این چند پست را. / ولی این بحث موشکی اگر چیزی که فکرش را میکنیم باشه که خب به تنهایی خودش یک معضل بزرگ هست و بنابراین فکر نکنم اینطور باشه. اگر در متن توافق چیزی پیدا بشه شاید بهتر بشه روش بحث کرد.

در متن توافق 159 صفحه ای منظورم هست. این فکت شیت ایرانی اینجاش یک سکته بزرگ داره. در متن ما به ازایی براش من پیدا نکردم.

کدوم قسمت از موشک ها اسم برده؟ من فکر می کردم چیزی در این مورد گفته نشده یا شاید ترجمه درستی نداشتم. میشه دقیقتر نقلش کنید؟

مشخصا منظور رهبری از همه تحریم ها تحریم های مربوط به هسته ای بوده. ولی مشخصا عدم ربط دادنشون به انتظار تایید آژانس هم یکی از خطوط قرمز بود. به هر حال حالا قطعا رهبری هم به نظرم این جا به جایی خطوط قرمز را به عاملی برای آتو دادن به دست دشمن با رد این توافق تبدیل نخواهند کرد. باید منتظر حسن نیت! آژانس بمونیم.     این قسمت فکت شیت ایرانی خیلی نگران کرد همه را ولی از اونجا که ما به ازایی درون متن تا بدین لحظه! براش یافت نشده میشه اینطور تعبیرش کرد. نه اونطور که در نگاه اول به ذهن متبادر می کرد. ( ولی باز هم عبارت موشک های طراحی شده برای کلاهک هسته ای تفسیر پذیر هست و محل تردید، یعنی شاید لااقل تا دوره ای ما تست موشک جدید در یک توافق نانوشته نداشته باشیم مثلا؟!)

  این هم با خطوط قرمز اعلامی هم خوانی نداره. باید پیوست 2 را هم با دقت مطالعه کرد.

  البته غنی سازی حقی است که از ایران دریغ شد شاید بشه گفت به بهانه هایی. شاید برای مثال ترکیه برای برخورداری از این حق مشکلی نداشته باشه ولی اعراب قطعا به خاطر عدم اعتماد غرب دیگه به راحتی نمیتونند با استناد به این توافقنامه چیزی طلب کنند. هر چند واقعا محدودیت هایی که به گستره عمر یک نسل شاید پذیرفتیم کم نیست در این زمینه و واقعا انصاف نیست ترکیه بیاد و از روز اول غنی سازی صنعتی راه بندازه. بعید هم میدونم معنی این پاراگراف منحصر کردن ایران و اجازه به سایر کشورها باشه برای داشتن برنامه عادی غنی سازی!   //////   در مورد تحقیق و توسعه حق با juicer هست. به نظر حتی با برخی جا به جایی ها در خطوط قرمز شرایط سخت تری تحمیل شده. محدود کردن تحقیقات غنی سازی تنها در قالب سانتریفیوژها اون هم نه به صورت یک آبشار کامل. / عدم تحقیق و توسعه در فردو که قبلا بهش اشاره شده بود و برچیدن زیر ساخت های اصلی حتی کابل ها و لوله ها و پمپ ها.

فارس داره ترجمه فارسی را به مرور قرار میده. بهتره قدم به قدم از ابتدا تحلیل بشه. یک مورد که من نگرانش بودم میخوام نظر دوستان را هم بدونم :     این یعنی کشورهایی چون عربستان و اعراب و مثلا حالا شاید بر فرض ترکیه دیگه نمیتونند به بهانه برنامه ایران درخواست غنی سازی کنند اون هم بدون تحمل هیچ فشار و مقاومتی؟  آیا این برداشت درست هست؟

از ذیل تحریم های مربوط به هسته ای شاید ولی در برخی موارد طبق تحریم های حمایت از تروریسم و حقوق بشری خیر.     این مربوط به ویزا و دارایی ها میشه که مشخصا موارد مربوط به موشک های بالستیک را درش استثنا کردند. یعنی همچنان موشک های بالستیک ما جزئی از خطوط قرمزشون هست.