عنوان شد ارتش رژیم صهیونیستی در قوای زمینی و دریایی رزمایش مشترکی را با ناوگان پنجم امریکا داشته. ناوگان پنجم در بحرین مستقر هست. این رزمایش در کجا برگزار شده؟ بحرین به عنوان کشوری بی اختیار؟ نفوذ صهیونیستها به خلیج فارس را شاهد هستیم؟ قطعا تصمیم همین هست. عضویت صهیونیستها در سنتکام برای نفوذ و پیشروی چراغ خاموششون در بیخ گوش مرزهای جنوبی ایران و منطقه ( عراق و سوریه و اصولا منطقه نفوذ سنتکام ) هست. برای مقابله و هشدار به کشورهای میزبان باید فکری کرد. پ ن: رزمایش ناگهانی نیروی دریایی سپاه در بامداد امروز با محوریت دفاع از جزیره بوموسی احتمالا با این موضوع ارتباط داره. پرواز هوایپمای ویژه ارتش امارات به سرزمین های اشغالی در این اثنی هم شاید برای شرکت فرماندهان اماراتی در رزمایش موصوف بوده که واکنش سپاه را در پی داشته.

سلام صحبت های واگنر و پریگوژین و ملی گرایان مبنی بر سیستم فشل وزارت دفاع و قوه تصمیم گیری روس ها بیراه هم نبود. سیستمی که گروهی غربگرا درونش منافع خودشون را دنبال میکنند و گروهی م از ترس تصمیمات مدام اشتباه میگیرند و بلاتکلیفی موج میزنه توشون. با این اوضاع نباید توقع داشت با این ضعف تصمیم گیری و هراس مدام و تکیه مدام و مقطعی و اشتباه بر این و اون تصمیم مهمی مثل ارسال سوخو به ایران بتونند بگیرند با این همه بلاتکلیفی ( یک روز ترس از صهیونیستها و رها کردن و تنها گذاشتن نگیم متحد ولی همکار میدانیشون در سوریه و یک روز طمع در منفعت با ترکها و رها کردن متحد سوریشون و یک روز معامله با امریکا در سوریه که همه باعث شدند حالا سوریه نتونه یک متحد واقعی و قوی براش باشه در مدیترانه در این وضعیت حیاتی و یک روز منعفتش با اعراب و رها کردن ایران و الان تنها موندنش و التماس کردن به اعراب برای گوشه چشمی تا تنهاتر از این نمونه و یک روز معامله سر هیچ با امریکایی ها برای قطعنامه ضد ایران و یک روز آویزان شدن مطلق به چین و حالا تنها موندن نسبیش از سمت چینی ها و ... )

در برابر هشدارهای سردار تنگسیری آمریکا بلافاصله اعزام دو ناو آبی خاکی را هم به ارسال های قبلیش اضافه کرد. در کنار تقویت بیش از اندازه نیروها در عراق و سوریه و همچنین در خلیج فارس بحث یک اقدام با این شبه محاصره دور از انتظار نیست. حداقلی ترین احتمال بحث اراده برای توقیف نفت کش های ایران به منظور فشار بر صادرات ایران و قدم های بعدی است ( با توجه به اینکه عملا برجامی دیگه وجود نداره و نخواهد داشت و بندهای غروب هم نزدیکه و طرف غربی در تدارک اقدامی در مرتبه اول سیاسی است ) به این منظور بهترین کار این هست که ایران بدون توجه به این نمایش های پرسروصدا که با تبلیغات شدید پنتاگون و رسانه ای غربی هم همراه هست در اولین فرصت نفت کشی را به ازای نفت کش توقیف شده توقیف کنه، این ماجرا مثل ماجرای اسکورت نفت کشها در قدم اول یک پاسخ محکم بگیره فرومیپاشه ولی اگر قدم به قدم دشمن تصور کنه این اقداماتش ( افزودن تهدیدات نظامی ) باعث عقب نشینی ایران شده و میشه تا جایی که راحت به مرزهای ابی ما هم تجاوز کنه و نفت کش در همین خلیج فارس توقیف کنه هم میرسه. درسته عملا با اعزام این همه جنگنده و شناور و نیرو نبرد نابرابری است ولی ایران باید با تغییر تاکتیک همین ابتدای کار درسی بده که جمع کنه بره نیروهاش را و بفهمه ضررش بیش از سودش هست این دست تهدیدات. پ ن: مطلبی که عنوان شد ناظر به این دست گزارش هاست. آمریکا دست بسته نمیشینه این روند را نگاه کنه ( هرچند این روند موازی یعنی توقف ما در فعالیت های هسته ای هم برای ما بی ضرر نیست و این شرایط اتفاقا برای غرب خیلی هم مطلوب هست چون اقتصاد ما در شکل حداقلی و با فشار و بازار سیاه و عملا تهاتر داره اداره میشه و سرمایه گذاری نداریم طبیعتا ولی خب ایالات متحده حتی به همین هم با تلاش لابی های گستره ضد ایرانی راضی نیست ) برای همین محاصره دریایی و هوایی ما با بهانه جویی و همچنین فشار به کشورهایی چون اندونزی که مسیر مهمی در روابط ما با چین هستند و سرقت نفت ما در دریاها هدف دار هست و گسترش پیدا خواهد کرد اگر اقدامی نکنیم ( جالبه در مجامع ایران را به عنوان آزار دهنده دریایی معرفی میکنه در حالیکه تمام اقدامات سرقت و دزدی و ازار دریایی و حمله به کشتی های تجاری توسط امریکا رخ میده و رفیقش سابقا صهیونیستها و ایران فقط واکنش تقابلی حداقلی داشته ) ایران باید برای اندونزی هم راه حلی پیدا کنه. با توجه به موقعیت اندونزی در مسیر تجارت ما با چین اقدام مقابله به مثل با کشتی های اندونزی برای ما جواب نمیده. باید راه حل دیگه ای پیدا کرد.این کشور بار پیش با دخالت بیجاش و عقب نشینی ما میبینیم طبق همون قاعده " عقب بشینی جلو میان" این بار نه برای خدمت و تلافی که برای خوش رقصی میهمان ویژش در اجلاس اسه آن ضد ایران عمل کرد با بهانه جویی الودگی محیط زیست و ...

امروز برنامه حسینیه معلی میزبان مادر و دختری از اهالی فوعه و کفریا بود که از آسیب دیدگان انفجار راشدین بودند. مادری که دو دختر خودش را در اون افنجار از دست داد و نه به شهادت بلکه ربوده شدن توسط عوامل و مزدوران ترکیه. در مورد اردوغان و ترکیه بیش از همه چیز شهادت نزدیک به 15 یا 16 نفر از نیروهای حزب الله بیشتر به یاد مونده به عنوان یکی از رذالت ها ( اصل رذالت و تبدیل سوریه به کشتارگاه و ویرانی اون و رفاقت و برادری علنی و حمایت از تکفیریها و داعش به کنار ) ولی انفجار راشدین را نباید از یاد برد. اشک های این مادر و تمام مادران فوعه و کفریا و نزدیک فقط به 40 بچه ای که مفقود شدند ( بخونید توسط عوامل مزدور و همکار ترکیه ربوده شدند و احتمالا ه ترکیه منتقل شدند) نشان از این داره که اردوغان شاید اگر جنایات و خباثت هاش بیش از امثال سایر مستکبران و جنایتکاران نباشه، کمتر نیست. این انفجار و جنایت ها هم یکی از نقاط عطف جنایت های اردوغان هست که در حساب و کتاب ما با این آدم باقی است. و به نظرم رذالت ها و ضربات و خباثت ها و جنایت های این بشر که دستش به دستان النصره و داعش و جنایتکاران ضد بچه های شیعه و علوی و شهروندان سوری گرم گرفته و مزه خون و شیطان صفتی زیر زبونش رفته به اینجا ختم نخواهد شد. ما شاهد چیزهای بیشتری از این موجود خواهیم بود.

طبیعتا! به خاطر تبلیغاتش هست. اینطور زنان بیشتری را ( خصوصا جدیدا از سیرک هایی چون امثال پارلمان اروپا و سلبریتی ها و اینفلوئنسرهای ابله مجازی) در حماقت ممزوج غیر قابل جداشدن خودشون به تله میندازن تا با همذات پنداری ای که با رنگ ناخن و نوع ناخن و خاطراتشون با اصولا! ناخن هاشون دارند به ورطه توئیت و پست و استوری و فشار به ابلهان دیگه ای از جنس مردان و سیاستمدارن بکشونند با اشک های مصنوعی و زجه های مجازیشون!

میزبانی از وزیر جنگ صهیونیستها و تا کمر خم شدن وزیر دفاع مفلوک باکو در مقابلش افزایش پیوندها با ترکیه افزایش زیاده گویی ها و تحریکات شرکت نمایندگان به اصطلاح مجلس رژیم باکو در همایش منافقین میزبانی از بارزانی و تمرین نظامی با سیبل قرار دادن اهداف شبیه به اهداف ایرانی و ادامه دادن اقدامات خصمانه اگر تنها یکیش در مورد رژیمی اتفاق میفتاد در رابطش با کشوری دیگه حتما سخت ترین برخورد رخ میداد، ما همچنان تحمل میکنیم و صبر و صبرمون هم زیاد هست ولی مقامات نظامی خصوصا حواسشون باید باشه که چنان سیلی ای را مهیا کنند که اگر قرار بر زدن باشه جبران تمام این صبرها را بکنه. حالا تازه به دوران رسیده های رژیم باکو کودکانه و خیلی صریح و رو اقدام کنند... تا به وقتش...

طی دیشب اولین کاروان زائران ایرانی بعد از مدت ها وارد سوریه شد. و همزمان شاهد حمله هوایی صهیونیستها به دمشق و اطراف اون بودیم. طی خبرها گویا بیشتر هم جاده های منتهی به فرودگاه بین المللی دمشق هدف بوده. این رژیم جنایتکار اگر ترس نداشت مردم و زائران را در فرودگاه بمباران میکرد. این دست تهدیدات و عربده کشی ها به هیچ عنوان نباید مسیر طبیعی مراودات ایران را با همسایگان و شرکاش را تغییر بده. زیاده گویی های دوباره آفتاب پرست منطقه اردوغان، افزایش تحرکات و حضور و تهدیدات آمریکا به بهانه های مختلف در سوریه و عربده کشی های صهیونیستها هیچکدوم نبادی مانع از حفظ دستاوردهای سردار شهید و شهدا در سوریه بشند.

نکته مهم تحرکات آمریکا در خلیج فارس هست که میشه براش دو حالت پیش بینی کرد: 1.احتمالا داره قدم هایی برداشته میشه که در آینده با افزایش توقیف نفت کش ها به ایران فشار بیارند تا در مذاکرات احتمالی امتیاز بده. 2.قصدی برای پوشش تدریجی و محاصره به منظور یک اقدام نظامی در آینده با بستن شرین های حیاتی ایران آمریکا قبلا در مدت یک سال اخیر با ایجاد پایگاه های و نهاد های جدیدی نظامی به منظور مواجهه با ایارن در خلیج فارس، استقرار گسترده بدون سرشنین ها، ایجاد نهادهای موازی، همگرایی و ایجاد اتحاد با رژیم های عربی و همچنین باز کردن جای پای صهیونیستها به خلیج فارس قدم هایی را در این راستا برداشته و به نظر برنامه جدید که همراه هست با توقیف نفت کش های ایران و در نتیجه واکنش ایران و در ادامه بهانه قرار دادن واکنش ایران و هر بار استقرار حجم عظیمی از نیروها و تجهیزات نظامی بدون علت نیست. در دور جدید ارسال یک ناوشکن جدید، جنگنده های اف-16 ( ای-ده ها قبلا مستقر شدند و در عملیات اخیر هم نقش داشتند) و دوباره اعلام ارسال جنگنده های اف-35 جدید نشون میده برنامه خاصی برای خلیج فارس وجود داره. ازا ون طرف ما با یک مشکل جدی روبرو هستیم و اون هم اطاعت تام برخی کشورهای ورشکسته! ( مشکلات ریز و درشتی که مقطعی دچارشون کرده و دنبال راه نجاتی هستند) از ایالات متحده و دستوراتش هست و نمونه اون اندونزی است. کشوری که در مسیر تجارت حیاتی دریایی ما با چین قرار داره و در هفته گذشته برای دومین بار به نظر با دستور ایالات متحده وارد بازی جنگ نفت کش های ما با ایالات متحده شد. و نفت کش ما را توقیف کرد. بار پیش هم در توقیف نفت کش کره ای ها توسط ما دخالت کرد و با توقیف و تهدید مسیر تجارت ما عملا اون برنامه را ناکام گذاشت. اندونزی و نمونه های اینچنینی ه با دستور امریکا وارد این بازی میشند معضل جدی هستند. اولا به خاطر موقعیتشون و همچنین مسلمان بودنشون و اتحادشون با کشورهای دیگر منطقه ای دست ما را میبنده برای پاسخ متثابل و از طرفی هم معضل جدی هستند اگر باهاشون برخورد نکنیم. خوش رقصی اخیر اندونزی هم درست همزمان و چند روز بعد از نشست آسه آن که آمریکا به طور ویژه در اون شرکت داشت انجام شد. نکته اینجاست نیروهی نظامی ما با هر تهدید ( گفتنش اسان هست) نباید عقب نشینی کنند. نباید از ترس درگیری عقب نشست. اگر یک قدم در این تقابل عقب بشینیم تا انتها باید پیش بریم ولی اگر از هر تهدید و تقابلی نترسیم کم کم بند و بساطشون را مجبور میشند جمع کنند مگر اینکه به فکر یک درگیری نظامی باشند. پ ن: عملا با تمام جهان روبرو هستیم. برخی زورگوهای استعماری و برخی ترسوهای مستعمره ای!

سلام چرخش ظاهری عربستان از همون ابتدا هم مشخص بود برنامه ای پشتش داره. و نه فقط در مورد ایران که چرخشش به سمت روسیه و چین هم موضوع مهمی بود که نباید مغفول بمونه. برای چین و روسیه در کوتاه مدت و با نگاهی به میان و بلند مدت قطعا وزن کشورهای عربی به مراتب بیشتر از وزن ایران هست. چه در تعداد اعضا که در مجامع بین اللمللی و رای گیریها ( خصوصا برای روسیه در این برهه) در کمترین حالت به نفعشون هست، چه جذابیتی که چرخش اعراب ثروتمند از غرب به شرق براشون ایجاد کرده و چه منابع انرژی و ... برای همین باید در صلح ادعایی عربستان بیشتر از شاخه زیتون دنبال خنجری گشت که جایی پنهانش کردند! طبیعتا مسئولان نظامی و سیاسی ما هم ساده لوحی به خرج نخواهند داد. ما نمیتونیم مانع بازی عربستان بشیم ولی میتونیم بازی های خودمون را داشته باشیم. گزینه های ما محدود هست و دوست دشمن بیشترین استفاده را دارند از این وضعیت میبرند ولی نهایتا اونی که ضرر خواهد کرد کشورهایی هستند که شاید با ساده لوحی (البته بعید هست) فکر میکنند عربستان و کشورهای دنباله رواش میتونه از بلوک تحت سلطه غرب خارج بشند! نه میتونند و نه دوست دارند. به هر حال ما باید هوشمندانه تر عمل کنیم. و برگه های نظامی و ابزار قدرتمون را و درحالت کلی با لبخند و ادعای دوستی و همراهی هیچ کشوری پایین نیاریم. مشخصا موضع روس ها اصلا عجیب نبود. همونطور که معطل کردن چینی ها در باب توافق 25 ساله. هر دو با بازی هوشمندانه عربستان فعلا ترجیح میدند موضعی به نفع بلوک پرتعدادتر و قدرتمندتر داشته باشند. باید بازی عربستان را دقیقتر نگاه کرد. عربستان پلن های دیگه ای هم داره برای ادامه. از طرح سازش گرفته تا بهانه جویی های دیگه. با صلحش با ایران به نظر بیشتر دست ایران را در یمن بست. در ظاهر دوست و در باطن دشمن.

ما یکی دو روز قبل از این، ماجرای تلاش ارتش برای توقیف نفت کشی را داشتیم که امریکا ادعا کرد با دخالت اونها ناکام موند. به نظر توقیف و آزار نفت کش های ما با اعتماد به نفس آمریکایی ها که با تقویت ناوگانشون به صورت همه جانبه در خلیج فارس رخ داده ( اعم از بی سرنشین و با سرنشین ) ادامه دار هست. آمریکا با گسیل انبوه جنگ افزارها در خلیج فارس اعم از هوایی و دریایی و موشکی و بی سرنشین و با سرنشین سعی داره این روند را یکطرفه کنه. گوشه چشمی هم به کشورهای حاشیه خلیج فارس داره که براشون قدرتنمایی کنه و عنوان کنه هنوز هم من حرف اول و اخر را میزنم. ایران باید با تقویت هر چه بیشتر ناوگانش ( هوایی، دریایی، موشکی، پدافندی، بی سرنشین و با سرنشین ) حضورش را طوری کنه که هر وقت اراده کرد بتونه سوژه خودش را توقیف کنه و البته با تغییر تاکتیک های گذشته طرف مقابل را غافلگیر کنه. نبیاد اجازه داد این توهم پیش بیاد که با افزایش نیروی نظامی و یا تهدیدات نیروهای ما از رویارویی مستقیم عقب میکشند و اجازه میدند توقیف یا آزار ناوگان تجاری و نفتی ما بی پاسخ بمونه. همه نتیجه چنین توهمی برای آمریکا و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس را میدونیم. مثل ماجرای چادرهای حزب الله اونی که باید از درگیری بترسه طرف مقابل هست. دفاع ما از منافعمون مشروع هست. پ ن بی ربط: صحبت های چند روز گذشته یکی از فرماندهان هوانیروز مبنی بر عدم خرید بالگرد و همچنین سکوت در مورد جنگنده ها به نظر مشکلی را در مورد قرارداد با روس ها خبر میده. به هر حال هیچوقت نباید تکیه بر چنین قراردادهایی داشته باشیم. نباید بشه ماجرای برجام و امید به رابطه با غرب و گسست همه روابط دیگه و حتی تلاش داخلی برای حل مشکلات. فرض را باید بر این بزاریم که خودمون همه چیز را بسازیم. روابط و منافع کشورها خیلی در هم تنیده است. باید کوچکترین احتمالات را هم در نظر بگیریم.

جای این مطلب در تاپیک دیگری است ولی به نظرم بهتر هست اسم اون تاپیک عوض بشه تا بشه چنین مطالبی را در اون طوریکه واقعیت قربانی نشه ( سرزمین فلسطین و نه اسراییل ) گذاشت. فکر کنم قبلا هم این بحث شده بود یک بار ولی لااقل میشه نام اون تاپیک را به تحولات سرزمین های اشغالی تغییر داد. نکته ای که در مورد هجوم وحشیانه به جنین میشه اشاره کرد اینه که درست بعد از بر عهده گرفتن ریاست دوره ای شورای امنیت توسط انگلستان این حمله رخ داد و این درس بزرگی است برای همه که در ظاهر بزرگترین حامی صهیونیستها آمریکا است ولی همچنان انگلستان در شکل دهی به این رژیم نامشروع و حمایت های پشت پرده از اون نقش جدی و خیانتکارانه ای داشته و داره. خواهیم دید عملکرد شورای امنیت را هم به ریاست انگلستان را ( باید دید چین و روسیه میتونند اقدای کنند، فرانسه هم که در آشوب هست و یکی از دلایل این مقطه زمانی توسط صهیونیستها برای آغاز حمله) و هیچ بعید نیست حتی این حمله با انگلستان از قبل هماهنگ شده باشه.

فرش قرمز باکو برای همسر رضا پهلوی اون هم بلافاصله بعد از سفر به اسراییل یک لگدپرانی از جنس همان نمایش های اوردن صهیونیستها به کرانه ارس اینبار در کرانه خزر محسوب میشه، که مشخصا با نشان دادن حرص رژیم باکو از اتسادگی ایران در برابر کریدور ادعایی اش هست. رژیم باکو در این بازی ابایی نداره از اردوغان تا صهیونیستها و حتی اپوزیسیون مفلوک ایران برای تحریک و مثلا تهدید ایران استفاده کنه. ایران باید برنامه های آتیش را حساب شده پی ریزی کنه. ما با این پسر حیدر الهام کار زیاد داریم! و اما چند نکته: در تحلیلی اشاره شده بود که این سفر اون هم بعد از سفر اسراییل حاوی پیام های خاص خودش هم هست از اینکه رژیم باکو و اسراییل در یک همکاری تنگاتنگ با ابزار قرار دادن اپوزیسیون هستند. و اینکه این سفر بدون چتر امنیتی صهیونیستها قابل انجام نبود. جالب و عبرت آموز هست که اپوزیسیون ایران با هر شعار و ادعایی به هر حال آلت و ابزار دست یک رژیم هستند و بدا به حال پهلوی که از صهیونیستها به سواری دادن به رژیم باکو علیه سرزمین خودش هم رسیده. پدربزرگ به انگلیسی ها، پدر به آمریکایی ها و اسراییلی ها و حالا نوه مفلوک کارش به جایی رسیده که به الهام علیف و رژیم باکو داره سواری میده! پسرفت عمیقی است! در صفحه گفتگو یکی از دوستان اشاره کرده بود به شعارهای ظاهری سلطنت طلبان در مورد تجزیه کشور و مقابله باهاش و ... که صحبتی شد و دوستمون هم تایید کردند که قابل اعتماد نیستند و حالا شاید این روشن ترین سند بر این ادعا باشه که از دریوزگی پیش مهمترین دشمن تمامیت ارضی ایران ( با هر حکومتی ) یعنی صهیونیستها کار پهلوی و سلطنت طلبان به جایی رسیده که ابزار یکی از مهمترین مدعیان تجزیه طلبی ایران در این مقطع که آشکارا هم اعلام میکنند شدند و شرم هم ندارند در این پازل بازی کنند.

بله؛ ترامپ همینطوری هم در برابر یک دموکرات شاخص شانس زیادی داشت، چه برسه به بایدنی که واقعا شاید یکی از بی لیاقت ترین روسای جمهور ( فارغ از قضاوت ما) به حساب میاد و وضعیت اسفبارش در همه ابعاد یک عقب گرد کامل هست براش. پرونده های ترامپ هم اغلب به نفعش تموم شده به خاطر بازی های ناقص و ابلهانه دموکرات ها طوری که به نظر میرسه از عمد دارند ترامپ را پروموت میکنند. نکته ای که اشاره شد یکی از اون معدود مواردی بود که ترامپ شلیک به خود کرد. هرچند شاید برای اعتبار یک رییس جمهور بد باشه ولی برای یک پوپولیست به قول شما شاید حتی بالعکس موجب تحسین هم باشه. در ضمن اینکه مردم آمریکا واقعا اکثرشون بین دو حزب انتخاب های خودشون را دارند و سخت هست اون بدنه اکثریت متعصب با چنین مواردی به رقیب متمایل بشند و بیشتر فقط پای صندوق اومدن یا نیومدنشون را تحت تاثیر میزاره.

و نهایتا برای فرار از محاکمه مجبور شد اینطوری شخصیت واقعی خودش را اقرار کنه! خب برای دموکرات ها تا همین جا هم پیروزی است. رییس جمهوری که خودش اعتراف میکنه لاف میزنه! در اینده ملتش و مخاطبان جهانیش از کجا بدونند کدوم حرفش لافه کدومش واقعی؟! البته واقعا یک در هزار از چنین آدمی فقط قابلیت صدور دستور ترور شهید سلیمانی برمیومد. یک شخصیت متزلزل و ناپایدار و تحت تاثیر القائات بیرونی ( امثال پمپئو و دامادش که به نیابت از صهیونیستها عمل میکردند) و دارای عقهده های فراوان خودکم بینی تا خودپسندی و خودستایی و یک بیمار روحی/روانی که ما باید وقتی این سر کار اومد به این نکات توجه میکردیم و ترتیبات سابق را تغییراتی توش میدادیم.

سناریو دقیقا شبیه یک فیلم سینمایی جذاب داره پیش میره. حالا قدیروف در حمایت از پوتین و مسکو اعلام درخواست برای مقابله با واگنر کرده و اقدام اون ها را خیانت قلمداد کرده. نکته اساسی با ظواهری که فعلا میبینیم ضعف FSB هست که چطور پیش بینی نکرده بود اتفاقات را. زخم پریگوژین زخم ناپیدایی نبود که قابل رصد نباشه، چرا انقدر نادیده گرفته شد که به این مرحله برسه؟! به نظرم ولی بزرگترین ضربه را خود پریگوزین خورد. از یک قهرمان جنگ تبدیل به خائن وقت نشناس شد. طبیعتا افکار عمومی در این مقطع از جنگ کسی که از خط مقدم لوله اسلحه اش را به سمت سربازهایی گرفته که با دشمن بیرونی دارند میجنگند ابدا همراه نمیشه. شاید در خطوط مقدم موجی! شده یا واقعا حضورش در تلگرام مثل سلبریتی های ما توهم خودبت! پنداری بهش داده.

سلام 1000 میلیارد دلار؟ بعد کجا "فعلا همینقدر مشخصه" که ایران در سوریه 1000 میلیارد هزینه کرده؟ متوجه هستید که توان اقتصاد ایران کلا چقدر هست و رقم 1000 میلیارد دلار فقط هزینه در سوریه چقدر محسوب میشه؟!

یک درس داره این اتفاقات: هدف وسیله را توجیه نمیکنه. قبلا برا عربستان و برخی کشورهای دیگه هم تکرار شده. اصولا اپوزیسیون ایران هم که از اولش دچارش بودند. ( اراذل و اوباش) پس برای رسیدن به هدفی شما نمیتونی از جنایتکاران و زندانیان جانی و تبهکار استفاده کنی و همه چیز خوب پیش بره، همونطور که عربستان و امارات در مورد زندانیان سایر کشورها می کردند ( مجرمان) و همونطور که ائتلاف های غربی با خائنین کشورها بر علیه کشورها میکنند و همونطور که اپوزیسیون ایرانی با اراذل و اوباش میکنند.

ماجرای پریگوژین هم از اون ماجراهای جالب تاریخی میشه. چطور شد یک نفری که ادعا میکرد داره بر علیه دشمنان کشورش میجنگ اون هم با اون پرشوری و حرارت در خطوط مقدم به یکباره در حساس ترین لحظات جنگ سر تفنگ را به سمت کشورش چرخوند و اوضاع را به هم ریخت اینطور تا حدی که ژنرال های ارشد روسیه به شکل کاملا نامناسبی جلولی دوربین موبایل بشینند و کلیپ ضبط کنند که فلانی در این شرایط حسس این کار را نکن و به کشور خنجر نزن با حالتی التماس گونه بعضا. آیا بحث نفوذ در کار بوده؟ آیا اصل هر فردی را که بشه خرید فقط قیمت هست تعیین میکنه که کدوم سمت باشه و کی بخرتش؟ آیا یکی از اون برنامه های هدفمند و عمیق سرویس های اطلاعاتی غرب به شکل نامحسوس ( یعنی احاطه و شکل دهی ذهنی فردی بدون اینکه خودش متوجه باشه با اخبار هدفمند و اطلاعات پیرامونی و اطرافیان و ... و ساختن دنیایی جدید براش که در اون اول فرماندهان میدانی دشمنش هستند و موفقیتش را نمیخوان، بعدا فرماندهان ارشد، بعد وزیر دفاع تا برسه به خود مسکو و کشورش ) در جریان بوده و به ثمر رسیده؟ به هر حال ضربه اساسی به پشت جبهه روسیه محسوب میتونه بشه که تاثیرات عمیقش را در روحیه مردم تا روحیه سربازان خط مقدم بزاره.

در دسترس ترین راه برای اینکه کشور تامین کننده پهپاد یا سلاح در برابر خشم روسیه با عنوان کمک به حمله و به سرزمین اصلی روسیه قرار نگیره: خودمون ساختیم! روس ها حالا باز خساست به خرج بدند. تنها کشوری که تا حدی انتقال فناوری انجام دادند چین بود که اون هم مشخص بود در چنین شرایطی حد و مرز را با غرب حفظ میکنه. اگر به ایران برخی فناوری ها را منتقل کرده بود ( طبیعتا مجانی نه بلکه فروخته بود ) حالا امکان داشت که از خطوط تولید ما حتی غیرملموس ( چون قطعات مشابه هستند ) نیازهاش را با خرید تامین کنه. هم در حوزه هوایی و هم زرهی و ... اصولا ایالات متحده چون توان مالی اش را داره این کار را با انبار کردن تسلیحات تولیدی در کشورهای دیگه به نحوی میکنه و در صورت نیاز از دپوها استفاده میکنه و برخی رژیم ها مثل صهیونیستها هم جدیدا متوجه این امر شدند که شاید بهتر باشه فرضا موشک های پدافندی را به کشورهای مورد اطمینان دیگه هم بفروشند تا در صورت نیاز در روز موعود بتونند ازشون استفاده کنند با قراردادی و کمک بالاعوضی چیزی.

چیزی که مشخصه اصلا و ابدا این تصمیم آلبانی نیست. آلبانی مطیع اوامر هست. چه در پذیرفتن اینها و چه این اتفاق جدید. جالبه حتی با تصویربرداری هوایی از جنجال و هوچی گری منافقین در کمپ موقع ورود پلیس و سوزاندن اسناد و ... پا را فراتر از یک اقدام معمولی برده. واکنش ایالات متحده هم خنثی بود که باید در نظر گرفته بشه که پشت پرده چیزی رقم خورده. باید دید طرفی که به آلبانی این دستور را داده کی بوده و چرا این دستور را داده؟ اشاره شد که آلبانی حتی روابطش را با ایران قطع کرد و شمشیر را از رو بسته بود. ( هرچند واکنشی بود مربوط به هوا رفتن کشور کوچکش با یک هک گسترده در چند روز)

در مورد ماجرای عربستان نباید انتظارات را بالا برد. عربستان به نظر طبق یک تاکتیک حساب شده داره طرح کلان تری را پیش میبره. شاید اصلا یکی از پیش نیازهای عادی سازی سعودی با صهیونیستها ( برای افکار عمومی داخلی و عرب ) را مقامات سعودی در عادی سازی مقطعی با ایران دیدند که بعدا عنوان کنند این که دشمن عقیدتی! و ایدئولوژیک ما بود و باهاش رابطه برقرار کردیم، صهیونیستها که دشمنی قومیتی! بیشتر محسوب میشند ( حالا بازی با کلمات میتونههر چیزی را توجیه کنه) هم چه اشکالی داره وقتی با ایران رابطه برقرار کردیم باهاش رابطه برقرار کنیم و احتمالا اگر باهوش باشند از رابطه با ایران برای تعادل رابطه با صهیونیستها و غرب استافده میکنند و اگر هم کم هوش که بعد از نزدیکی به غرب و صهیونیستها به بهانه عادی سازی با ایران، رابطشون را دوباره با اتکا به غرب و صهیونیستها شکراب خواهند کرد.

اصولا این ها هم یه چیزی یاد گرفتند که برای جمعیت افغان هایی که سال ها تحقیر شدند و زیر چکمه اشغالگران مختلف قرار گرفتند ( متاسفانه و گفتن این حقیقت تلخ هست و زمانی دور برای ایران هم چنین اتفاقاتی رخ داده و ممکن هست رخ بده ) حالا بهترین تسکین همین سوار شدن بر گرده وطن و خاک و مرز هست چون میدونند با شبکه های اجتماعی سریع الانتشار همراه با سطحی نگری های مبتنی بر لایک و فیو و ... بهترین راه برای کسب وجهه و مشروعیت هست. ولی بماند روزهایی که به جای مقابله با اشغالگری بخشی از توانشون را به برادر کشی و نابودی کشورشون اختصاص دادند و حالا شدند کشور دوست! خلاصه که در این برهه پریدن به ایران مثل خیلی از کشورهای دیگه از اونجا که مشغول فشارهای ابرقدرتهاست برای این ها هم یک نون دونی شده تا طرف خودشون را ببندند. ولی خب ایرانی ها همیشه صبور بودند. صبور و با حوصله. پ ن: من یکبار گفتم که سوار شدن بر تعصبات و کینه های برخی از افغان ها برای دشمنان ما طبیعی است و ما هم گریزی ازش نداریم. روزانه چند هزار افغان رد مرز میشند. روزانه با چند هزار افغان برخورد میشه به عنوان مهاجر غیرقانونی و زبان مشترک هم عامل مهمی است در تعمیق بخشی از تنفر و کینه جویی افغان ها نسبت به ایرانی ها. واقعا ازش گریزی نیست. به هر حال با حضور چند میلیونی این جمعیت افغان و تعداد نیروهای اندک انتظامی و مرزبانی حتما ناملایمات و برخوردهایی وجود داره و حتی اگر وجود هم نداشته باشه دستگیری و اخراج فردی که تمام زندگیش را فروخته و به سختی چند صد کیلومتر را طی کرده و وارد ایران شده و بعد دستگیر میشه و رد مرز و تمام رویاهاش نابود، ( حتی خباثت رسانه هایی چون بی بی سی و اینترنشنال افغان و کلی رسانه افغان هدفمند را در نظر نگیریم ) باز منجر به کینه جویی و تنفر افزایی در اون فرد میشه. و این چیزی است که هم اپوزیسیون ایران برای درگیر کردن ایران و تشدیدش، هم طالبان برای مشروعیت خری! و هم برخی وطن فروشان قدرت پرست برای فلج سازی، ازش سوء استفاده می کنند.

خب شاید گوش های هیئت آفریقای جنوبی سنگینه ولی خداییش هر چی هم سنگین باشه صدای موتورگازی های ما را دیگه کرها هم میشنون! اکراینی ها یا باید وجود شاهدها را تکذیب کنند در این حمله یا موفقیت پدافندشون را! یکیش را باید انتخاب کنند!

برای تمام کسانی که همسو با رسانه های فارسی زبان اجرا کننده ی دستور قدرتهای سلطه گر "امنیت" را در هر واقعه و حادثه و اتفاق و رویکرد تقویت دفاعی و شهادت مدافعان امنیت و تلاش برای گسترش و تقویتش؛ به سخره میگیرند و مسخره میکنند و در مقابل رفاه و آزادی و ... با اون دوگانگی میسازند تا در اصل، قدرت دفاعی و امنیت ساز را تحقیر و تضعیف کنند. دور نبود روزی که برخی باتجربه های سیاسی که به ظاهر به خاطر منافع و مطامع سیاسی و قدرت؛ دنیای فردا را دنیای گفتمان میدونستد و راز پیشرفت آلمان و ژاپن را در کنار گذاشتن قوای نظامی! برمیشمردند و موشک و قوای نظامی را تحقیر میکردند و عنوان میکردند تلویحا و حتی مستقیم که باید کنار گذاشته بشه. هنوز هم هستند کسانی که امنیت و قدرت بازدارندگی نظامی کشور را گاه و بیگاه در کنار مشکلات اقتصادی و رفاهی میزارند و آزادی را بر سرش میکوبند و ادعا میکنند در دوگانه موهوم و خود ساخته جعلیشون امنیت ولو به خون صدها هزار شهید به دست اومده باشه ارزشی نداره. هرچند هدف معلوم هست. امنیت نباشه همون ازادی ها و رفاه موجود هم که از زیر تیغ تیز سیاست زدگی و وادادگی اینان و اربابان چشم آبیشون به زور حفظ شده را هم راحت تر میشه نابود کرد تا کشور به اون فروپاشی نهایی مدنظرشون برسه.

احتمالا جاولین و اسپایک و NLAW و باقی رفقا را جمع کرده آورده براشون مهندسی معکوس کنیم. جدای از شوخی نتانیاهو جالبه برای اینکه توجیه کنه سلاح ندادن به اکراین را ادعا کرده میترسیم این سلاح ها را به ایران بفرسته و پس فردا تو جبهه ببینیم داریم با سلاح های مشابه شلاح های خودمون مقابله میکنیم و ادعا کرده بود همین حالاشم جاولین و NLAW رسیده دست ایران.