تو فیلم بین ستاره ای بخشی هست در رابطه با بحث تفکر عموم مردم و تصور صلاحشون و تفکر حاکمان و تدبیر! صلاحشون. یک اشاره کنایه ای ظریف! به کاربرد چیزهایی که به نظر هزینه بر هستند و به دردنخور ولی در نهایت در خدمت همون تفکر هزینه-فایده عموم مردم هستند.   قطعا انرژی هسته ای فقط " انرژی هسته ای " نیست!! اصولا تحقیقاتی که در ساخت پایه ای ترین مباحث این بخش از تکنولوژی-صنعت عظیم تا کلان ترین بخش هاش صورت میگیره ممکنه در جاهایی کاربرد داشته باشه که هیچ ربطی هم به انرژی هسته ای نداره. از آلیازهای مورد نیاز سانتریفیوژها تا تکنیک های مهندسی و ابزار دقیق و نرم افزارهای مورد نیاز و ده ها و صد ها مورد دیگه. پیشرفت های علمی قطعا منفک از یکدیگر نیستند و اتفاقا طوری در هم تنیدند که لنگی و گنگی و نقصان در یکی از بخش ها شاید در بخش های دیگه با هزینه بیشتر و مسیر سخت تر هم قابل جبران نباشه چون مسیری مورد نیاز هست که درش کشف ها و آزمون و خطاهایی رخ بده تا به هدف برسه. مثلش مثلا سانتریفیوژهایی هست که چندی پیش سازمان انرژی اتمی در اختیار یکی از مراکز ساخت واکسن گذاشت تا با نمونه های بسیار قدیمی تر و بعضا ناکارا برای تولید واکسن های خاص جایگزین بشه. این حالا نمونه عینی ترش هست ولی در موارد خرد یقینا پیشرفت در " علم " هسته ای و نه صرفا " انرژی " هسته ای مسیر پیشرفت در دیگر بخش ها را هم هموار خواهد کرد.   فرض برخی منتقدین این تاپیک هم بر این اصل استوار هست که فشار غرب برای عدم پیشرفت ایران در یکی از بخش های علمی مهم و انحصاری در جهان هست نه برای بهانه ی " عوام فریب " بمب! که اگر این هم جزئی از اهداف باشه قطعا یکی از ده ها مورد هست تنها. به این هدف خودش هم نخواهد رسید و توافق نخواهد کرد مگر با بستن مسیر پیشرفت با بهانه های نقد و نسیه! توافق های نقد و نسیه. قول ها و تعهدات نقد و نسیه.

  مهم اینه که مثل ادامه داشتن غنی سازی (اصلا نه  در حد مینیاتوری ) / برداشته شدن تحریم ها (اصلا نه  در حد تعلیق و بخشی و قسمتی و با تایید آژانس ) / باز ماندن فردو (اصلا نه در حد موزه اشیاء باستانی ) / کار کردن اراک (اصلا نه در حد راکتور فقط موتور روشن! ) / تحقیقو توسعه هم یک اسمی در توافقنامه ازش بیاد. حالا با چه کیفیتی و یک ماشین و دو ماشین مهم نیست. همین که اسمش بیاد یعنی حقمون! را پذیرفتند و ما پیروزیم!! و به قول رئیس جمهور در دیدار با هنرمندان در شب پیش تنها و تنها با زبان گفتگو و منطق و نه البته خدای نکرده تعطیلی بخش اعظم صنعت هسته ای و نابود سازی ذاخیر و فروش مواد و تخریب قلب راکتور و پذیرفتن بازرسی ها و پروتکل الحاقی دولت به این موفقیت دست پیدا کرده و این خودش یک دستاورد بزرگه!

پس مسئله انتقال مواد غنی شده به خارج از کشور هم درست بوده. البته تیم ایرانی میتونه زین پس همکاری تنگاتنگی با فرهنگستان زبان داشته باشه چون کلی معادل معنایی و متضادمحتوایی! ایجاد کرد در این مدت:   خارج سازی مواد غنی شده = فروش مواد غنی شده. لغو تحریم = تعلیق تحریم. عدم بازرسی از مراکز نظامی = بازدید از مراکز نظامی. لغو همه تحریم ها در روز امضا = تعلیق برخی تحریم ها در روز اجرا. همزمانی لغو تحریم ها = لغو تحریم ها پس از تایید آژانس.   حالا این وسط فروش آب سنگین چیه یا اینکه اصولا در برابر بار زدن صنعت هسته ای و انتقالش به خارج از کشور جلوی هر قستش یک فروش بزرایم آیا زیباتر خواهد شد و دلنشینتر و قاعدتا! منطقی تر بحث دیگری است.     البته همه چیز یک طرف و برگزاری جشن کاملا خودجوش! بعد از این توافقنامه هم یک طرف.

  مضاف بر اینکه مثل بیشتر داشته های دو طرف و مذاکرات بر سر اون بر فرض قبول پیشنهاد، باز طرفی که به طور روشن توافقاتی خواهد داشت ایران خواهد بود که ضمن دسترسی کامل باید تمام موشک های برد مثلا بالاتر از ایکسش را نابود کنه و ضمن پذیرفتن ساز و کاری محدودیت برد ایکس را در ساخته های بعدی رعایت کنه. در مقابل طرف پیش رو رفع تحریم تسلیحاتی را اعلام کنه!! در حالیکه مثلا بسیاری از کشورها به بهانه های مختلف اعم از سود ده نبودن، خوششون نیومدن، آماده نبودن و امنیتی بودن و چه و چه از عقد قرارداد سر باز خواهند زد. یعنی در حقیقت تا وقتیکه مثل داده ها و ستانده های مذاکرات هسته ای طرف مقابل نیتش بر مبنای تضعیف و تسلیم شما باشه هر چه داد و ستد کمتر باشه ضررش هم کمتره.   یا میشه اینطور تعریف کرد فرض محال. کاهش برد موشک ها در برابر قرار دادهای مشخص الزام آور معین مثلا : 200 فروند اف-16 / 500 عراده آبرامز / 10 فروند زیردریایی فلان / 5 فروند ناوچه بهمان !! در اونصورت میشه گفت توافقی متوازن تقریبا که باز هم مثلا در اون باید قدرت بازدارندگی و محدودیت در برابر گزینه دشمن اتمی اصلی یعنی اسرائیل حفظ بشه و سر بالاتر از 2000 کیلومتر بحث بشه!

  اون سه شهید اخیر هم که در تهران تشییع شدند گویا خودروشان با تله انفجاری یا مین برخورد کرده بود. به نظر میرسه کمین های هماهنگ! برای مستشاران ایرانی راه پرکاربرد فعلی تروریستهاست. شاید نفوذی ها و خائنین هم نقش داشته باشند درش.

  اینکه در مذاکرات چه چیزهایی به دست آوردند که چنین طمعی هم کردند را خدا میدونه. قطعا ما عقب نشینی های بسیاری کردیم ولی امیدوارم لااقل اون بخش های مربوط به تحریم لااقل تا حدود زیادی حل شده باشه در عوض تا به قول جناب رئیس جمهور ( تنها ) خواست مردم!! برآورده شده باشه. یکی از نقاط تاریک این توافق به هر حال این خواهد بود که طرف غربی به فایده ی اهرم فشار بیش از پیش وقوف یافت و قطعا در آینده هم از اون بهره خواهد گرفت در موضوعات مختلف با شدت متفاوت. ( سلاحی که یک بار تست بشه و جواب بده دلیل نداره دوباره و در تیراژ! بالاتر مورد استفاده قرار نگیره! اگر تلفات بیشتری هم گرفته باشه که خب مورد اطمینان تر )

  تازه از داعش هم التماس دعا دارند ...  

این مورد زیاد قابل استناد نیست چون یک ادعاست مثل سایر مدعاها! به هر حال ابراهیم یزدی ادعا میکنه کار من نبوده و دیگری ادعا میکنه کار ایشون بوده. مهم سندی است که مکتوب این ادعا را تایید کنه. ولی برای جمع گزینی! همه روایت ها به نظرم گذاشتنش ایرادی نداشته باشه.    

  «اینکه حالا تبریک میگویند، به بنده تبریک میگویند، به دیگران تبریک میگویند، بی‌معنی است، چه تبریکی؟ آنچه تا کنون انجام گرفته است نه اصل توافق و مذاکره‌ی منتهی به توافق را تضمین میکند، نه محتوای توافق را تضمین میکند؛ هیچ کدام را؛ حتّی تضمین نمیکند که این مذاکرات تا به آخر برسد و به یک توافق منتهی بشود.»

کمی عجیب هست این پاسختون. اگر قرار بود اطمینان های امثال کری اون هم از این نوعش برای ما تعهد ایجاد کنه و به خاطر اطمینان کری  و بنابراین تنبیه اینچنین خفت آوری را مثل پسرکی جا خیس کرده! بپذیریم که امریکا در موارد زیادی از این اطمینان ها داره از جمله حمایت از تروریسم ( حزب الله ) / نقض حقوق بشر ( اعدام اعضای گروهک هایی چون پژاک و جیش الشیطان ) و چه و چه بنابراین باید لابد استثنائات دیگه ای را هم پذیرا میبودیم.   در کل " اصلا شک ندارم " کری برای ما حجتی نیست که با اون بخواهیم " استثنا " بودن را با چشمانی نمناک و قلبی گناهبار بپذیریم.*

این اصرار امریکایی ها بر اینکه تاکید کنند تیم ایرانی خطوط قرمز صریح رهبری را که شامل این موارد هم میشد " اینکه ایران کشور منحصر به فردی در بازرسی ها نباشه " و " استثنایی" در کار نباشه و " تحریم ها روز امضا رفع بشند " و " تحریم ها لغو بشند کامل " را نادیده گرفتند هم مشکوکه. از اون جهت که دقیقا همون خطوط قرمز را مورد اشاره قرار میدند.   یا تیم ایرانی واقعا در لوزان از خطوط قرمز عبور کرده بوده و حالا مجبوره با بازی با کلمات و لفافه پیچی عملیات فریبی در داخل انجام بده خدای ناکرده. یا طرف آمریکایی میخواد در سیستم شکاف ایجاد کنه و دروغ میگه قطعا.   تیم ایرانی چون هنوزم شفاف صحبت نمیکنه متاسفانه نمیشه با اعتمادی که یقینا به تیم ایرانی داریم نظر قطعی بدیم. ولی برای ثبت در تاریخ این تاپیک با امیدواری و اعتماد به تیم ایرانیمون  منتظر توافق نهایی میشیم تا ببینیم کدوم از دو مورد بالا هست.

ایران در امر گستره بازرسی‌ها، کشوری منحصر بفرد خواهد بود ارنست در پاسخ به وی گفت: «در لوزان دیدیم که ایرانی‌ها با اجرای سرزده‌ترین بازرسی‌های تاریخ آژانس از تأسیسات هسته‌ای خود موافقت کردند.» وی در خصوص اجرای پرتکول الحاقی و دسترسی به مراکز نظامی ایران گفت: «کشورهای بسیاری پرتکول الحاقی را امضاء‌ و با بازرسی از تأسیسات اتمی خود موافقت کرده‌اند ولی مورد ایران یک مورد منحصر بفرد است.» سخنگو افزود: «در حال طراحی یک الگو برای بازرسی از تأسیسات ایران هستیم و در تلاش‌ایم که از تجربه بازرسی‌ها در دیگر کشورها برای طراحی این الگو استفاده کنیم.» جاش ارنست در ادامه اما باز از منحصر بفرد بودن بازرسی‌های آتی ایران و تفاوت مدل ایران با مدل و الگوی دیگر کشورها سخن گفت و در توصیف علت استثنایی بودن ایران گفت: «بازرسی‌ها در ایران باید از همه زنجیره هسته‌ای باشد که بر همین اساس، بازرسی‌ها می‌تواند در تأسیسات هسته‌ای، معادن و یا تأسیسات نظامی انجام پذیرد. مقامات ایران، مشتاق کاهش تحریم‌ها سخنگو به وقایع پس از موافقت ایرانیان با ورود بازرس های آژانس به تأسیسات اتمی هم اشاره کرد و گفت: «وقتی ایران این کارها را انجام دهد، مرحله کاهش تحریم‌ها که مقامات ایران مشتاق آن هستند*، آغاز می‌شود.»   http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940326001651   * رونوشت به آقایان روحانی و هاشمی که " هر راست نشاید گفت " را حالا کسی انتظار نداره اجرا کنند و عمل کنند بلکه همون " هر راست را هر جایی و در هر مقامی نباید گفت " را هم اجرا میکردند لااقل " تدبیر " و " کیاست " را آرزو نمیکردیم دربرابر " خودشیرینی" و " یارکشی" و " جمع کردن حامی در مقابل منتقدین". لااقل تنفیذ کنید فلان معاون و بهمان مدیر بگه بعضی حرف ها را نه شخص اول مملکت اون هم در اثنای تحریم ها و مذاکرات.

مگر این ها قبلا در تل ابیض زیر پرچم خلافت زندگی نمیکردند؟ یعنی کردها در حمله برای گرفتن زمین رعایت حال کردها را نمی کنند؟

    متاسفانه چیزی که اخیرا میبینیم و در سخنان دیروز روحانی دیدیم بیشتر همین اماده سازی و لفافه پیچی خواستهای غیر معقول و ورای خطوط قرمز طرف غربی است که گویی ما را هم در طرف اونها برای تحمیل خواسته هاشون قرار داده.   بعد نوشت :     در مورد خطوط قرمز همزمانی تحریم ها که به نظر کار از کار گذشته و بیشتر تیم ایرانی در داخل فعاله تا این نا همزمانی و تعلیق به جای لغو و بخشی از تحریم ها به همه تحریم ها را برای منتقدین توجیه و به زور بقبولانه! :) ولی در مورد مراکز نظامی دیگه به چه زبانی بگند بابا فرمانده ی ما یک دستوری به ما داده و ما هم بنا بر مصلحت کشور از لحاظ نظامی که قطعا فرمانده کل قوا و نظامی ها تشخیص میدند این طور رفتار خواهیم کرد. حالا هی بیاید بگید دسترسی بازرسی نیست! ما اجازه بردن اسرار نظامی را نمیدیم در صورتی که دسترسی هم بدیم! ما پارچه میکشیم! ااونها دستمال فقط میکشند!! اگر پروتکل بد بود چرا همه کشورها پذیرفتند، معلومه پس چیز بدی نیست (!) :) -

به نظرم بخشی از این حضور رسانه ای گسترده سردار به دو مورد برمیگرده که برای برخی عجیب جلوه میکنه و ناراحت میشند: 1. نیروی قدس هیچوقت در چنین جبهه حیاتی و گسترده ای درگیر نبوده. 2. گوشی های هوشمند!! که با توجه به حضور نیروهای مردمی به طور گسترده در جبهه ها قابل کنترل نیستند و اگر مثلا تیمی بخواد این موج را خنثی کنه یا باید عادت سنتی سردار برگرفته از جنگ تحمیلی مبنی بر حضور مستقیم در خطوط را ازش بگیرند ( ما هم نفس راحتی میکشیدیم ) یا اینکه دشمنی حشد الشعبی! را بواسطه برخورد و ضبط گوشی ها و تندی در عکس نگرفتن از سردار به جون میخریدیم. :)

چند وقتی هست و حتی امروز که اردوغان باز حمایت ائتلاف از تروریستهای کرد را در حوالی تل ابیض را مورد انتقاد قرار داده و این را برای ترکیه خطرناک خونده و گفته همه باید حواسشون باشه که آینده برای ترکیه خطرناک خواهد بود با این حمایت ها. معلوم نیست از ترس قدرت گرفتن کردهاست یا از ناراحتی نابودی دوستان داعشی. یکی از سایتها امروز دوباره عکس هایی قرار داده بود که در دو قدمی سربازان ترک داعشیان مسلح و حتی با یونیفرمهای نظامی لابد خلافت با لبخند و قاطع داشتند مردمی آواره ای که به سمت مرزهای ترکیه پناه  می بردند پس می زدند ( چیزی که نفع مشترکی داره. هم سربازان ترک و ترکیه مورد فشار افکار عمومی در عدم پذیرش اوارگان قرار نمیگیرند و هم داعشیان سپرهای انسانیشون را خواهند داشت همچنان). تنها یک کشور را نام ببرید که داعشی ها در برابر سربازانش در دو قدمی قدم بزنند و اون هم با لبخند. یقینا در اینکه ترکیه تنها کشوری است شاید که رابطه ای با داعش داره حالا اگر نگیم دوستانه بلکه هم درک کنانه! رفتار میکنه پر بیراه نگفتیم. ولی در این مورد هم معلوم نیست شاید ترکیه از این -هم درکی- هم عبور کرده و برای مقابله با کردها به یک هم پیمانی نانوشته ( شبیه چیزی که دوستان میگند ) و شاید هم نوشته رسیده که در قبال خدمات به داعش علاوه بر پیشبرد اهدافش در رابطه با نظام سوریه هدف های دیگه ای هم در رابطه با کردها را هم براش به سرانجام برسونند. در عراق هم که به نظرم کاملا چنین کاربردی را براش دیدند ( چیزی مثل فرود اون هواپیما و فراتر فکر کنم داره مکرر تکرار میشه در پشت پرده ) و حتی شاید برای مهار ایران در مورد ایران هم ازش استفاده کنند.(اون اشاره ی رهبری به کشورهایی در منطقه که قصد کشاندن جنگ به مرزهای ایران را دارند هیچ وقت مصداقش کاملا روشن نشد و در اون مقطع گویا خیلی هم جدی بوده) هرچند حمایت هم زمان ترکیه از قسمتی از کردها همزمان با قسمتی از داعشیان و بیشتر از النصره و بعثیان فراری عراق هست که عطش ترکیه را فراتر از این برنامه های محدود نشون میده.

  خب اینجا پای تحلیل توسط افرادی که به اطلاعات کامل دسترسی دارند به وسط کشیده میشه. هیچ احتمالی را نمیشه رد کرد. جایی ممکنه دیگه ضرر صبر بیشتر از مداخله باشه. ولی به نظرم ایران با درگیر بودن در این همه جبهه،  درگیری داخل مرزهاش یا کنار مرزهاش به طور گسترده خوشایندش نیست و تمرکز و روحیه را به هم میزنه در حال حاضر. بعد هم به هر حال باید تصمیمی گرفته بشه سر بزنگاه ها. تروریستها هم فرقی نمیکنه از ترک و فارس و کرد گرفته تا داعش به عنوان مزدورهای طرف غربی و منطقه ای در حال فعالیتند. باید علاوه بر مقابله باهاشون اون چهره کریهشون خوب و خیلی خوب برای مردم خودمون چه ترک و کرد و فارس و عرب و بلوچ نشون داده بشه تا بفهمند که تروریست کرد و ترک و فارس با تروریست داعش و النصره فرقی نداره. ایدئولوژیشون وقتی ترور هست یعنی یا باید مثل خودشون وحشی باشی یا اینکه خورده بشی!   //////////////////////////////   این هماهنگی ترکیه و قطر و جنبلاط! و النصره هم بد نیست ها! النصره طبق بیانیه ای عذرخواهی کرده و گفته عاملان کشتار دروزی ها را به مجازات میرسونه و اصولا جولانی تا حالا آزارش به یک بره هم نرسیده! و دامن ترکش! از این جنایات پاکیزست. کم کم با این حد از آرایش ترک ها و قطری ها  قدیس جولانی و یا دالایی  لاجولانی را هم رونمایی خواهند کرد و هیچ بعید نیست براش درخواست جایزه ی صلح هم بدند. :)

به هر حال الان بیشتر برنامه ها حول کشیده شدن پای ایران به درگیری است. فرقی نمیکنه با عربستان خارج از مرز باشه / در مرزهای غربی با یک مشت تروریست احمق! باشه / در شرق با مشتی مزدور وحشی باشه / در مرزهای نیمه جنوبی! و تحریکات قومی باشه. این محافظه کاری شدید ما هم که گاه به درستی تعبییر به کوتاه اومدن میشه ناشی از همینه شاید. پژاک هم از این رو هست که اون طرف یقینا بواسطه تحریکات خارجی و نه حس توانمندی داره جرقه! میزنه تا شعله ای را برپا کنه.   اینکه در این مقطع پای ایران به درگیری ای کشیده بشه که سرنوشتش نامعلوم باشه یک خواست عمومی و مشترک از طرف طرف های منطقه ای و خارجی هست.

  با زندانی های این وحشی ها یعنی؟ همسر یکی از شهدا گفته بودند که راضی نیستند بر سر پیکر شهیدشون مبادله ای با این تروریستها انجام بگیره. هر چند ما در موقعیتی نیستیم که نظر بدیم ولی آزادی این وحشیان یعنی شهدای بیشتر در آینده.    در رابطه با مشارکت ما در نبرد سوریه به هر حال انتخابی که الان کردیم در معرض قضاوت هست چون آثار و پیامدهاش بر خلاف آثار و پیامدهای انتخاب های محدود دیگه روشن و آشکار شده. پس قضاوتمون چون دانای به اون انتخاب های دیگه نیست الکن هست.

  این طرح یک نوعی اضطرار را برطرف میکنه ولی در مورد تروریستهای وحشی تحت حمایت قطر و ترکیه مشکل این هست که با خمپاره باران مدام دارند تلفات میگیرند از غیر نظامیان شهر. این وضعیت روانی ساکنان را بسیار وخیم کرده.  تونل میتونه بسیار کم در حد بخور و نمیر و دفاع محدود کمک رسانی کنه اون هم در صورت کشف نشدن و استفاده نشدن معکوس!

آقای جعفریان فردی به شدت دانشمند و با اطلاعات هستند خصوصا در حوزه! اعراب ولی متاسفانه آفتی که از آفت های سال 88 در ایشون یا تقویت شد یا بوجود اومد گویا دامن مباحث علمیشون را هم کمی گرفتار کرد و اصولا علم با تعصب چه سیاسی و چه نژادی و چه مذهبی و چه قومی آسیب خواهد دید در نتیجه گیری. آیا ایشون از احمدی نژاد متنفره؟ بله! مقالات ایشون را دنبال کنید میبینید از دوره ای تقریبا مثل دولت فعلی ریشه تمام مشکلات حتی کائنات! را غیر مستقیم یا مستقیم و در لفافه و در ظاهر مربوط به شخص احمدی نژاد میدونه. البته افراد بسیاری هستند. مثلا یک بار که برای کاری به مرکز تحت نظریکی از افراد مهم و شناخته شده در عالم سیاست رفته بودم کارکنان اون مرکز احمدی نژاد و ویرانی های مربوط به دولتش را به صورت کاملا جدی برابر با ویرانی هایی میدونستند که چنگیز خان! در ایران به بار اورده. و کاملا غمگین تاسف میخوردند که بلایی که احمدی نژاد سر مملکت اورد را حتی مغولان بر سر ایران نیاوردند. و تصفیه ای کاملا خودجوش هم در مقطعی از احمدی نژادی ها داشتند قبل از انحرافی شدن البته.   احمدی نژاد بر خلاف سایر سیاستمداران بعد از انقلاب برای خودش دشمن معمولی و دوست معمولی ایجاد نکرد. یا برای خودش عاشق سینه چاک! تولید کرد! یا متنفر خون جلوی چشم گرفته!! :)

  خیلی جالبه! احتمالا یا سرویس خصوصی بغدادی هست! یا سرویس مستشاران نظامی اردوغانی برای مشاورات مربوط به سوریه و عراق به تروریستهای داعشی. :)

 میشه پست را اینطور شروع کرد که " من در عجبم چرا ... " ولی فکر کنم دیگه چندان عجیب و عجب نیست چرایی موضوعی که در ادامه ذکر میشه چون یحتمل دلیلش همین نبود انگیزه هست. ولی موضوع اینکه در عجبم چرا(!) مثلا همین تیپ 52 با این همه مدت که در اختیار ارتش بوده و میدونستند هم که قطعا یکی از اهداف هست چرا استحکامات دفاعی حالا نه، لااقل برای بعد از تخلیش تله ای چیزی کار گذاشته نمیشه؟ مثلا در رزمایش های اخیر نیروهای زمینی ما اون انفجار عظیم و دیواره آتش و مواردی از این قبیل چرا یک بار و تنها یک بار اجرا نمیشه؟ همون یکبار اگر اجرا بشه و مثلا با رصد پهپاد موقعی که نیروی انسانی زیادی بعد از تصرف تجمع کردند تله فعال بشه همون یکبار تلفات تروریستها را برای بارهای بعد بسیار محتاط تر و کندتر میکنه. ولی به نظر به علت نبود فرماندهی واقعی جنگ ( که میشه حدس زد نظامیان سوریه نه قبول میکنند تحت فرماندهی غیر قرار بگیرند ( به طور کامل و با تنفیذ اختیارات تام در همه ابعاد نیروها و ادوات و در همه ی رده ها ) و نه انگیزه و هدف و انرژی ای برای برنامه ریزی، هدف گذاری، تعیین تاکتیک و استراتژی برای  پیش و پس پیروزی و شکست دارند ) این شرایط را در سوریه شاهد هستیم. بقیه جبهه ها هم به نظر توسط برخی فرماندهان لایق بدون استراتژی واحد دارند خودمختار عمل میکنند که اگر از این دست فرماندهان وجود داشت شاید بقیه ی مناطق هم بهتر می بود همینطور خودمختار اداره بشند هرچند باز هم برای آـش متمرکز توپخانه و استفاده از نیروی هوایی قطعا باید یک فرماندهی واحد وجود می داشت برای پشتیبانی.   چه وقت اسد به این نتیجه برسه و البته چقدر فرماندهان بلند مرتبه در این اوضاع حرف شنوی داشته باشند را خدا میدونه؟ شاید در آستانه ی دروزه های دمشق!

نکته جالب ملاقات سفیر عربستان در لبنان با جنبلاط بوده قبل از اینکه اون بیانیه اش را در مورد دروزی های سوریه بده. البته نیاز به تایید بیشتر وجود نداره ولی به نظر عربستان از جانب تروریستهای جنوب که تحت حمایتش هستند به جنبلاط اطمینان داده تا جنبلاط هم اون بیانیه را بده خطاب به دروزی ها. حالا میمونه عملکردشون که به نظر با این حجم از عملیات روانی و خصوصا مصاحبه ی جولانی با شبکه قطری که ادعای امان نامه در صورت عدم مقاومت داده بود ( لابد از برنامه های پیش رو اطمینان داشته که هدف گذاری کرده بوده ) شاید تسلیم بشند و البته عربستان برای برنامه های بعدیش واقعا این امان دادن را هم لااقل در ظاهر رعایت کنه. به هر حال شهرهای دیگه ای هم پیش رو هستند.   در مورد مقر تیپ 52 هم در گزارش مشرق در رابطه با غنیمتی ها که یک فاجعه به تصویر کشیده شده. هر چند میشه حدس هایی زد ولی واقعا به هولناکی چیزی که مشرق میگه هست ؟ ( دوستان انقدر نقد کردند که حالا برخی رسانه های وطنی را باید از اونور بوم افتادن ترسوند!)

 در تایید این تحلیل چند وقت پیش پستی گذاشته بودم که یکی از فرماندهان میدانی به خبرنگار اعزامی صریحا گفته بود به دلیل مشکلاتی که خصوصا در مقابله با انتحاری ها در برخی جبهه های درگیری خاص با شرایط ویژه وجود داره بهترین راهکار در دسترس را فعلا استفاده از تانک ها با شرایط خاص دیدیم. ( اشاره خبرنگار به تانک هایی بود که در صحنه ای گویا بی کار! ایستاده بودند و فعالیتی در اون مقطع نبرد که به شدت هم در جریان بوده نداشتند )