دوست من صحبت من در رابطه با ابعاد اجتماعي بحث هست و شما از بعد سياسي به اون نگاه ميكنيد و به همين خاطر هم هست كه دچار تناقض ميشيد. در كم تحمل بودن افراد و بدبيني هاي كاذب و فضاي نسبتا تنگ نقد در ايران(مثل بسياري از كشورها) بحثي نيست.ولي جمله هركي بر عليه دولت حرف بزنه ميره زندان از جملات داخل تاكسيها و بحث هاي فاميلي شبانه است.در ايران منتقدين زيادي وجود دارند نسبت به دولت هاي مختلف(چه اصول گرا و چه اصلاح طلب) و حتي افرادي مثل شيرين عبادي به راحتي نظرات(مخالف)شخصي خودشون را در باب برخي مساپل حساس كشور بيان ميكنند (مصاحبه هاش با فرانس 24 و ...)را ببينيد و زندان هم نميرند(كه نبايد هم برند و در اين شكي نيست) پس لطفا نظرات كوچه بازاري را در جواب عنوان نكنيد كه براي من اصلا قابل پذيرش نيست. ذررابطه با رايس و بولتن مطالبي كه فرموديد بر له يا عليه كسي نيست كه اعتراضي صورت بگيره(مثال خوبي نبود) و در آخر -الان از اون موقع هاست- نظر شخصي شماست.متاسفانه گمان ميكنم از كل بحث من متوجه 20 درصد اون شده باشيد.عادت بكنيم بعد از خوندن بحثي بلافاصله شروع به نوشتن نكنيم:تحليل يك متن و يا پاراگراف(مخصوصا در مورد مساپل سياسي و اجتماعي) شرط اول براي پاسخ دهي احتمالي واقع بينانه به اون مطلب هست. مقايسه يكي از دوستانمون دررابطه با شرايط شاه و يكي از معصومين نيز مقايسه بسيار در خور توجهي!!! بود.حداقل بهتر بود ميگفتيد شاه هم رفت به خاطر اینکه خون مردم بيشتر از اين!! ريخته نشه.دوست من سعي كن ذهنت را از افكار ديگران خالي كني و مسايل را خودت تحليل كني و براي اين كار هم من توصيه ميكنم(اگر ميخواهي در مورد انقلاب تحقيق كني) خاطرات اطرافيان محمدرضا پهلوي را كه بسياريش هم در خارج از كشور چاپ شده را مطالعه كني حتما موجب تنوير! افكار شخصيت خواهد شد.

تعمق كردن،تامل کردن،سنجیده صحبت کردن و غیره و غیره و غیره درست.ولی هنوز هم حرف من همونیه که گفتم. شرایط برابر برای تمامی افراد در تمامی مکانها و در تمامی زمانها. متاسفانه تعریف استانداردهای متفاوت برای شرایط یکسان به هیچ وجه درست نیست.محافظه کاری تا حدی نشانه هوشمندی و درک شرایطه و اگر از حد متعادل خودش فراتر بره تبدیل به حماقت و بزدلی خواهد شد. همونطور که قبلا گفتم من به ماهیت صحبتهای روزنامه نگار مورد نظر کاری ندارم و همه مقاله های سابق ایشون را خوندیم و با نقطه نظراتشون آشنا هستیم و میدونیم که براساس همون استانداردهای غربی به اصطلاح تندرو خونده میشن و مطمئنا در داخل هم موافقان و مخالفانی دارند.(فرض کنید بولتن ایرانه-البته با این تفاوت بزرگ که در بدنه حکومت نیست وتهدیداتش هم نظرات شخصی تلقی میشه). صجبت بر سر این موضوع هست که به هیچ وجه نباید استانداردهای متفاوت توسط غرب یا شرق(هیچ تفاوتی نمیکنه) بر اجتماعی تحمیل بشه و بدتر مورد پذیرش اون اجتماع (به هر بهانه ای) قرار بگیره.امیدوارم کمی تامل بفرمائید تا بهتر منظورم را متوجه بشید. یادتون باشه که عقب نشینی با قدمهای کوچک آغاز میشه و با بلندترین قدمها خاتمه پیدا میکنه. بحث بر سر ترس شما و شجاعت من و یا بالعکس نیست.بحث بر سر تشخیص مرزهاست.مرز بین سکوت و فریاد،مرز بین مظلوم بودن و ظالم شدن،مرز بین ترس و شجاعت و مرز بین حماقتت و درایت.مرز بین تشخیص زمان مناسب و زمان نامناسب.گو اینکه شاید روزنامه نگار بحث ما در تشخیص مرز آخر اشتباه کرده باشه ولی این اشتباه یک اشتباه شخصی تلقی خواهد شد و نباید به خاطر مصلحت و صلاحدید دیگران، افکار را(هرچند اشتباه) مدفون کرد:میپوسند و شخص و همه اطرافیانشو بیمار میکنند.این تعریف درست آزادی بیان هست که البته مرز ظریفی هم در این میان هست که همون مرز بین توهین و توصیف افکار هست.

من كاري به ماهيت بحث ندارم ولي چرا شخصي در ايران نميتونه چنين اظهار نظري كنهُ ؟چرا آمريكا و يا هر كشور ديگه اي حق دارند به اين مطلب واكنش نشون بدند وقتي كه دم از آزادي بيان ميزنند؟چرا در آمريكا هر روزنامه نگاري و بدتر ژنرالي و غيره كه بر عكس شريعت مداري كه اتفاقا در بدنه حكومت هم هستند حق ارائه انواع نظريات وحشيانه در خصوص حمله به ايران يا ساير كشورها و يا ترور شخصيتها را دارند ولی در ایران کسی این حق را نداره(از منظر بسیاری از افراد) شريعت مداري يك روزنامه نگاره و در مورد مطلب بحرينشم اگر متكي براي معذرت خواهي رفته كار كاملا اشتباهي كرده؟مگه نظر شريعت مداري نظر دولت ايرانه؟مگه روزنامه هاي عربي روزانه ده ها مورد ادعاهاي واهيشون را در مورد جزاير سه گانه ايران تكرار نميكنند آيا دولت مردانشون عذرخواهي ميكنند؟لطفا مرغ همسايه غازه را به فراموشي بسپاريد!!! چطور توبيخ در اين مورد از منظر غربي ها يك حسن محسوب خواهد شد ولي در موارد ديگه نقض حقوق بشر و جلوگيري از نشر افكار؟ ميدونيد مشكل من بر سر همين تفاوت هاست.انسانها بايد در تمامي شرايط حقوق يكساني داشته باشند .چه فردي در ايالات متحده آمريكا،چه فردی در جزایر فارو و چه فردی در ایران.

البته گویا این موشک از سوخت جامد استفاده می کنه که برای این رنج مسافتی برای ایران دست آوردی جدید محسوب میشه. فکر کنم خودتون مزایای استفاده از سوخت جامد رو هم بهتر میدونید.(امکان آماده سازی سریعتر موشک و در نتیجه پائین آوردن شانس رهگیری اون در فاز اولیه پرتاپ-حمل و نقل آسانتر-پرتاپی با نیاز به مقدمات کمتر-هزینه نگهداری پائینتر و ...)

دوست عزيز اينجا يه فروم تخصصي هست.لطفا شما هم حرفهاي عوام و شايعات و تبليغات تلويزيونهاي اپوزيسيون رو تكرار نكنيد. بحث حقوقي دررابطه با اعدام بحث مفصليه ولي به اعتقاد بسياري از افراد قصاص(در هر موردي )عادلانه ترين گزينه ممكنه.(خودتون رو جاي افراد خانواده فرد قرباني(حتي كسي كه يك سيلي به ناحق خورده)بزاريد. چون كشوري بوديم همانند بسياري از كشورهاي حال حاضر.چون منافع برخي ابرقدرتها با منافع ما در تضاد نبود.دوست عزيز اصولا در زندگي يا بايد عزت(نميگم الان بطور كامل به عزت دست يافتيم) رو انتخاب كرد يا ذلت.هرچند اينطور كه به نظر ميرسه تعاريف شما از عزت(نصب پلاكارد WELCOME IRANIAN PEOPLE توسط فروشنده هاي عامي شهر لندن بر مغازه هاشون يا انتظار احترام از عده اي به ظاهر انسان(كلي نميگم)كه تا چند وقت پيش اجدادشون به شغل شريف!برده داري مشغول بودند.) با تعاريف من از اين واژه متفاوته! موشي كه(كلي نميگم)به گوشه اي خزيده و براش مهم نيست تو جنگل وحشي آيا بي گناهي كشته ميشه يا نه؟آيا تكه زميني به تاراج ميره يا خير؟آيا غير از در خوشي و در رفاه زندگي كردن.احترام تصنعي ديدن و لذت بردن چيزهاي ديگه اي هم وجود داره كه ارزش ديده شدن و تلاش براي حفظشون هست يا خير و ... فكر نكنم به اصطلاح برخي خطري براي كسي محسوب بشه؟! رجوع شود به تاكسيها و شبكه هاي اپوزيسيون براي گرفتن پاسخ ! دوست عزيز لطفا كمي عميقتر به مسايل نگاه كنيد! (مثل موردي ميمونه كه وقتي اشتباه كسي رو بهش متذكر ميشي:اگر فرد عادل و عاقلي باشه رفتارش با هات تغيير نكنه .ولي آيا ميشه از همه خصوصا قشري كه دوسيه درخشاني!!! دارند چنين انتظاري داشت.) اگر جهاني يكدست با مردماني خوب وجود داشت ميشد انتظار داشت همه با تو خوب باشند ولي همين تفاوتها در ذات و كردار انسانهاست كه هيچوقت همه از تو راضي نيستند. مشكل گويا در اين مورد از اونهاست.تاريخشون خوب نيست!!!در ضمن دوست عزيز فكر ميكنم نتايج همون تاريخ و تمدن و فرهنگ چندهزار سالست كه ايران هنوز هم كشور خنثي و منفعلي نيست. نظر من هم بر حذف آپارتايد نه تنها از روي نقشه بلكه قلب تمامي انسانهاست.