مشخصا تلاشش برای این که لااقل از این بحران مصنوعی که خودشون ایجاد کردند بتونند وحدت و آرامش دوباره سرزمین های اشغالی را بدست بیارند مشهوده. دست و پا میزنند که بتونند همه چیز را به حالت قبل برگردونند. هرچند اگر شرایط عادی هم بشه با این ترفندشون ولی آتش زیر خاکستر و گسل ایجاد شده به این راحتی ها قابل ترمیم نخواهد بود. رسانه های صهیونیستی اعلام کردند که پاسخ در همه جبهات خواهد بود و به ایران هم پاسخ خواهیم داد. باید استقبال کنیم! اگر از این بحران تونستند شرایط داخلیشون را موقتا آرام کنند و خب ما هم دیگه از این باب ملاحظه دیگه ای نخواهیم داشت که صبر کنیم. پ ن: کلینتون چند روز پیش اعلام کرد کاش سلاح های هسته ای اکراین را ازش نمیگرفتیم، اگر سلاح هسته ای داشت روسیه بهش حمله نمیکرد. ( جالبه اذعان مقامات غرب در حقیقت یک نوع ترغیب برای کشورهاست که خود مقامات غربی وقتی میگند سلاح هسته ای برای دفاع از خودتون واجبه در برابر قدرتهای بزرگ دیگه حرفی نمیمونه توش. اگر جلش را میگیرند منظورشون اینه بزارید اگر خواستیم بهتون حمله کنیم و باقی داستان سرایی ها همه بهانه است ) پ ن2: به بهانه تحولات داخلی و بدبختی! رژیم صهیونیستی داخل سرزمین های اشغالی شاید بشه تلفات نیروهای نظامیمون را تحمل کنیم ولی نمیشه به این خاطر و ملاحظه نشست و تعرض مدام و اهانت آمیز به مسجد الاقصی و مقدسات را و جنایت علیه مدافعان دست خالی این مکان مقدس را فقط نظاره کرد. اقدام و عمل مقاومت حتما لازم بوده در این مورد که انجام شده.

این را می خواستم توی تاپیک هسته ای بزارم منتها بسته بود تاپیک. چون فکر میکنم جاش دقیقا اونجاست و از منظر سیاسی این قضیه نباید بهش پرداخته بشه. اصولا الان مدتهاست سعی میشه بحث بی نتیجه سیاسی در تاپیک نشه ولی درخواست دارم اگر نمونه های مشابهی وجود داره از هر سمتی ( به این شکل دیگه اتهام جناح و سیاست نمیشه زد به یک تحلیل لااقل ) درج بشه تا یک بار برای همیشه سر تفاوت های امنیت و منافع ملی و سیاست زدگی و خیانت صحبت کنیم و این مواردی که در تمام کشورهای جهان خط کشی روشنی در موردشون وجود داره را اینجا هم روشن تر کنیم. امثال این آقا یا واقعا سیاست زدگی و جنگ قدرت کودنشون کرده و برای سیاسی بازی و کسب قدرت و چزاندن رقیب اصطلاحا حاضرند هر کاری بکنند حتی ضد کشور خودشون که جاهل محسوب میشند در بهترین حالتش و کودن ( که با توجه به سابقه سیاسی چندین و چند دهه ای این افراد در راس هرم قدرت و همچنان ارتزاق از صحنه سیاست و رانت سیاسی کشور بعید هست ) یا واقعا خائن هستند به وطن و براشون منافع خودشون و دسوتانشون از منافع کشور و مردم مهمتر هست. والا چه کسی میتونه باور کنه در شرایط حساسی که کشور درگیر انواع اتهام و تحریم غرب هست به خاطر یک بهانه و دروغ غرب یکی بیاد با این سابقه که هر کلمش بلافاصله تیتر دشمن میشه به همین راحتی کشور را در معرض اتهام و تشکیک قرار بده یا نه! بیاد چنینی مزخرفی را بگه که افکار عمومی داخلی را ضد منافع ملی خودشون کنه. میزان حماقت و جهل در این یک جمله قصار! اون هم به بهانه یک امر اجتماعی یک فرد نادان و ماست!! به قدری عمیق هست که آدم گمان میکنه یک شوخی است و من هم با اینکه درج کردمش هنوز مطمئن نیستم حقیقت داشته باشه و شبیه یک جوک میمونه ولی چون واکنشی بهش دیدم گفتم شاید حقیقت داشته باشه اصل مطلب و درجش کردم. والا که عقل آدمی این میزان از رذالت و حماقت را نمیتونه قبول کنه. یک زمانی هست شما در یک بحث فنی و امنیتی و نظامی میای کشور را حالا یا خائنانه یا جاهلانه غیرمستقیم متهم به امری میکنی ( که قبلا رخ داده و گل به خودی های اینطوری زیاد داشتیم جالبه اونم در حالیکه خود نهادهای اطلاعاتی غربی همچنان میگن آقا اینا به دنبال بمب اتم نیستند و سراغش نرفتند تا حالا ) ولی سر ماست! ببین چقدر یک نفر میتونه جاهل، عقده ای یا خائن باشه که اینطوری فرمون را کج کنه کشور را متهم به اتهامی کنه ( در جنگ ذهن ها طبیعتا نمیشه مسئله را تقلیل داد اونم با ضریبی که رسانه ها میدند به اظهارات افراد، بماند سمت افراد در جبهه سیاسی ) که خود دشمن هم با احتیاط در موردش حرف میزنه به عنوان یک بهانه فقط. با این سطح استدلال اون طرف که یک فرد معمولی بود و معلوم نبود با چه تفکری، ولی با چنین سوء استفاده امنیتی از ماست لابد میشه گفت یکی که از ماست برای پاس گل به دشمن صهیونیستی و تقویت جایگاهش ضد ایران سوءاستفاده میکنه ببین از جایگاه سیاسی و شهروندی و رسانه ایش چه خدماتی به دشمن میتونه بکنه و به قولی کسی که از ماست هم پاس گل به دشمن میسازه ببین از امکانات حساس دیگه در دسترسش چه استفاده هایی تا حالا بر ضد کشورش و در جهت منفعت دشمن کرده!

این احتمالا به تحرکات اخیر ربط داره. طی چند روز گذشته تعداد زیادی ترابری آمریکایی از بعضا مبدا پایگاه هوایی رامشتاین وارد منطقه شدند و در العدید و برخی نقاط دیگه فرود اومدند. همین حالا هم در موقعیتی کمتر دیده شده همزمان پنج ترابری آمریکایی در حال خروج از منطقه هستند با مبدا قطر اکثرا و بر فراز آسمان سعودی و عراق و خلیج فارس. ولی از یک طرف دیگه دپوی تسلیحاتی برای تقویت پایگاه های نامشروع سوریه و پایگاه های آمریکایی با توجه به حرف های میلی ممکنه معنای دیگه ای هم داشته باشه. باید بسیار مراقب و هوشیار بود.

وقتی از جنگ شدید و عملیات پرحجم و بی سابقه روانی و ذهنی و شناختی ضد مردم ایران صحبت میکنیم امثال این خبر یا برخورد دو بالگرد امریکایی و کشته شدن 14 نفر را حساب میکنیم اگر در ایران بود چه اتفاقی پیرامونش رقم میزدند و چقدر یاس و بدبختی و ناامیدی پیرامونش تولید میکردند. این ها که بماند از مرگ یک حیوان که تازه خودش توسط خودمون در شرایط سختی متولد شده بود چه عملیات روانی بی سابقه ای را پیش بردند و هزاران از این مثال. برای همین ترکیه با تورم 85 درصدی و ارژانتین با تورم 100 درصدی و کلی موارد دیگه ولی میبینیم تاثیر تورم در ایران هزاران برابر هست چون پیوست رسانه ای داره و یک چرخه بدختی و سلب اعتماد هست که دومینوار اقتصاد و روان مردم را تخریب کنه و هر کدوم به تخریب دیگری دامن بزنه.

سلام اصولا به نظر من رجزخوانی باید وجود داشته باشه. یک فرمانده نظامی جلوی ویترین در عرصه عمومی یکی از وظایفش اتفاقا همین رجزخوانی است. خصوصا در برهه هایی از زمان و موقعیت های خاص و کشوری که تحت شدیدترین تبلیغات روانی و ذهنی است. این برای عموم مردمی که فرق موشک پدافندی را با موشک معمولی نمیدونه یا براش کوثر و اف-5 تفاوتی نمیکنه حتما لازم هست. به هر حال باید عموم مردم هم دلشون به چیزی قرص باشه. منتها طبیعتا این رجزها اولا نباید مسئولان را تحت تاثیر قرار بده و ثانیا خود فرماندهان و نیروهای نظامی هم - به شکل طبیعی - باید تفاوت میان واقعیات و بدیهیات را بدونند. در مرحله بعد باز طبیعتا در این انجمن نظامی حالا در تفاوت میان احساس و عقل خیلی از ماها فرق بین رجز و واقعیت را میدونیم. به هر حال درسته بعضا تحت تاثیر توانایی ها انتظاراتی را داریم ولی از اون طرف هم به خوبی واقفیم نباید انتظار زیادی از یک کشوری که تازه بعد از یک انقلاب بزرگ و دگرگون کننده همه چیز و یک جنگ طولانی به شدت آسیب زننده و بعدش هم از همون ابتدا سنگین ترین تحریم ها و توطئه ها و ترورهای مختلف و هجمه چندین و چند قدرت و تقریبا اکثر کشورهای غربی و حتی منطقه ای شروع به کار کرده داشت. ولی از اون طرف هم دیدیم همین کشور با این همه مشکلات و دشمنی ها و فشارها و آسیب های بزرگی که بهش تحمیل کردند چطور در چهل سال پیروزی های بزرگی در برابر دشمنانی به دشت آوه که بعضا عمر صنایع نظامیشون و قدرت اقتصادیشون روی کاغذ که حساب کنی مقابله باهاشون را یک شوخی جلوه میده. جنگ 8 ساله و یا همین توطئه سوریه و لبنان و یمن را همه به چشم دیدیم. طبیعتا درسته فرق بین رجز و واقعیت را باید تشخیص بدیم ولی فرق به واقع بین چیزی شبیه به معجزه و چیزی که باید رخ میداد را هم تشخیص میدیم. حتما بخش زیادیش هم به خاطر ایثار امثال این شهداست که کمبود تمام ثروت و تکنولوژی هیا اطلاعاتی و امنیتی و ماهواره ها و مزدورها و دستگاه های جاسوسی دشمن و از همه مهمتر تسلیحاتشون را با خون و فداکاری جبران میکنند. مواردی که عنوان میشه همه در چارچوب مسائلی است که بهش واقفیم. بله روی کاغذ ما هیچ شانسی نداریم. اصلا اگر به کاغذها بود که ما مثل بچه ی آدم باید مثل بسیاری از کشورها یا شاید همشون ( با تجه به حجم توطئه ها و اختلاف عمیق ایدئولوژیکی که وجود داره) همون اول دست ها را بالا میبردیم و میگفتیم ای آقا! اصلا تصور رویارویی و نه گفتن به شما هم تصوری است فانتزی چه برسه که بخوای فرضا با سوگولی و ناموست! در منطقه نه تنها سرشاخ بشی بلکه جلوی برنامه های آتیش هم بایستی اون هم با چند جوان و سنگ و دستان خالی ( صهیونیستها به معنای عام ناموس همسشون از یهود گرفته تا لابی مسیحیان افراطی و آمریکا و غرب ) ولی ایستادیم. زخم خوردیم، شهید دادیم و خون دل خوردیم ولی ایستادیم. همین اتفاقا تجربه گذشته است که انتظار ایجاد میکنه برای بار دیگر شجاعت به خرج دادن و معادله جدید را نزاشتن که دشمن پیریزی کنه. سخت هست ولی به نشان چیزهایی که از مقاومت دیدیم انتظار داریم نه به باوردن کردن رجزها. البته که سخت هست. برای همین معمولا در پیشنهادات هم عنوان میشه که اینها فقط شاید گفتنشون آسون هست ولی خب باز میگم که حتما تفاوتی میان ما و آنهاست که ما را تا همینجا هم پیش آورده. به سنت اسلامی که نگاه کنیم گاهی برخی چیزها روی کاغذ رقم نمیخوره و تصورش را هم نمیشه کرد. ماجرا این نیست که تنها به همین تکیه کنیم، ماجرا اینه که در مواقعی باید به این تکیه کرد. شجاعت و توکل بر خدا داشتن. این هنوز صندلیش را درست پس هم نگرفته! اگر به اعتراف باشه میبینیم که ما هم بیکار نبودیم و در واقع اقدامات این رژیم بیشتر پاسخ گویی است تا حمله پیش دستانه. ولی خب عملیات ما کم صداتر هست از عملیات شبانه چندین جنگنده و کلی موشک. البته عقیده داریم ما توانش را داریم که پر سر و صدا هم عملیات کنیم. و البته چون حساب های تصفیه نشده زیادی داریم کمی هم بیقرار هستیم.

به نام خدا « أُذِنَ‌ لِلَّذِينَ‌ يُقَاتَلُونَ‌ بِأَنَّهُمْ‌ ظُلِمُوا وَ إِنَ‌ اللَّهَ‌ عَلَى‌ نَصْرِهِمْ‌ لَقَدِيرٌ » فراموش نکنیم این ها گلچین نیروهای ما هستند و خسارت بزرگی است شهادتشون برای ما. نخست وزیر صهیونیستها امروز در نشست کابینه رجزخوانی هم کرد و وعده حملات بیشتر و بعدی را داد. این یعنی تلاش برای عبر از خط قرمزها و عناون شد قبلا که اگر این عبور تثبیت بشه نمیشه نظاره گر هدف قرار دادن مدام نیروها بود. برای همین پاسخ بازدارنده در این مرحله ضرروی است. نه برای انتقام که انتقام ما مستمر و در قلب سرزمین های اشغالی انجام میگیره البته به دست نیروهای مجاهد فلسطینی و تنها پشتیبانی ما بعضا ولی اولا ایجاد بازدارندگی در این مرحله مهم هست و ثانیا انتقام مستقیم برای وجهه ی ایران. فراموش نکنیم این امر غیرمهمی نیست چون همین وجهه و نمای قدرت هست که باعث میشه رژیم یا گروهکی علیه کشور اقدام کنند یا خیر که این نباید از بین بره.

در سایه ی تحولات رژیم باکو مراوداتش را صهیونیستها را دوباره تشدید کرده. جالبه هم از این امر به عنوان یک تهدید به خیال خودش استفاده میکنه و هم فکر میکنه هر چه بیشتر سلاح در اختیار داشته باشه نتیجه قطعیش براش یعنی پیروزی. به خیال امام زاده ای دخیل بسته بر صهیونیستها که گویا در هر جنگی تنها دلبستن به صهیونیستها و سلاح هاشون اون ها را پیروز میدان خواهد کرد. نکته جالب مقصد برخی این پروازها هست که بندر ایلاته. پروازهای منطقه ای به این بندر و بند دوقلوی کنارش عقبه از مبدا اربیل و باکو و برخی کشورهای که دارای تروریستهای ضد ایرانی هستند افزایش زیادی داشته. و این پروازها به این دو مکان کنار هم بی ربط به هم نیستند. خصوصا پروازهای اربیل که چون مستقیم در حالت عادی و آشکار نمیتونند به ایلات و سرزمین های اشغلی برند به عقبه میرند و بعد احتمالا زمینی به سرزمین های اشغالی. عمدتا هم از مبدا اربیل مربوط میشه به تروریست های تجزیه طلبی که در اقلیم ساکن هستند. حالا باید دید آیا بین تجزیه طلبان شمال غرب و غرب به میان داری آمریکا و صهیونیستها پیوندی قرار هست برقرار بشه؟

به پایگاه اربیل هم باید اشاره بشه. و البته پایگاه های مخفی که ذکر کردید که احتمالا توسط عوامل سیا اداره میشند یا برخی پایگاه های پوششی. در این اواخر پایگاه اردن و ریاض و اربیل خیلی فعال بودند. خصوصا ریاض که بسیاری از پروازهای شناسایی عراق و سوریه حالا از مبدا این پایگاه بلند میشند.

یکی از نکات جالب این روزها میدان دای مارک میلی است. تقریبا هر روز داره مصاحبه میکنه و به ایران و چین و روسیه میتازه. هر بار هم ز یک زاویه ای. خیلی عجیب هست این همه مصاحبه و نقل قول و لقاظی از سمت یک فرمانده نظامی بلندپایه آمریکایی. اون هم اینجا و اونجا و تقریبا در هر تریبونی که بدست میاره یا درست میکنه برای خودش. نقطه اوج لفاظی هاش هم بحث این بود که داریم طرحی اماده میکنیم که سپاه قدس را به شدت هدف قرار بدیم و مقدماتش را هم داریم آماده میکنیم. و البته همزمانیش با حملات پی در پی و مستمر رژیم صهیونیستی به سوریه و این بار به طور مستقیم نیروهای ما. آیا ارتباطی بین ژنرال ترامپ و رفیق ترامپ نتانیاهو وجود داره خارج از چارچوب نظامی ایالات متحده؟ یک ارتباط غیررسمی که همچنان بین تیم ترامپ و صهیونیستها برقرار هست؟ دولت بایدن هم که واقعا یک دولت فشل هست و درسته عجیبه این موضوع ولی در دولت بایدن عجیب نیست. در حقیقت حالا مسئله بر ضد پنتاگون نیست ولی یک جورهایی پنتاگون هم ناراضی نیست.

به نام خدا « أُذِنَ‌ لِلَّذِينَ‌ يُقَاتَلُونَ‌ بِأَنَّهُمْ‌ ظُلِمُوا وَ إِنَ‌ اللَّهَ‌ عَلَى‌ نَصْرِهِمْ‌ لَقَدِيرٌ » اشاره شد قبلا که گاهی نباید به روی کاغذ و قدرت دشمن نگاه کرد. گاهی باید به وظیفه و تکلیف عمل کرد و نگذاشت ظلم بشه. نیروهای ما در سوریه مظلوم هستند و نباید بدون پاسخ هدف قرار گرفته بشند به همین راحتی. بله هوشمندی و نوع پاسخ و تامل و تفکر قطعا بخشی از این مبارزه با ظلم هست ولی باید مبارزه کرد و گاهی تنها با توکل. انشاءالله که خدا هم کمک میکنه. درسته نتانیاهو شخصا داره این عملیات ها را برای فرار از مشکلات داخلی رهبری میکنه ولی حتما تصور این تحلیل ایران را هم کرده پس برای اون یک بازی دو سر سود هست اگر ایران تنها نظاره کنه. اگر پاسخ بده ایران که خب میگه از فشار داخلی کم میشه و اگر پاسخ نده هم رویه شهادت مستشاران ایرانی و خطوط قرمزی که تا حالا وجود داشت ( مقر استقرار نیروهای ایرانی ) شکسته میشند و این امر به هر حال یک پیروزی برای رژیم صهیونیتی است. حالا فردا روز اگر این اعتراضات در سرزمین های اشغالی کمرنگ بشه دیگه آب ریخته را نمیشه به جوی برگردوند. ایران باید طبق منافع و خطوط قرمزش و بدون توجه به تحولات داخلی این رژیم پاسخ این جنایات را بده. حالا البته گفتنش ساده است چون حتما صهیونیستها قدم به قدم برنامه دارند و ممکنه در حملات تقابلی صدمات زیادی به ما در سوریه بزنند و هرچیزی که تا حالا ساختیم ولی خب پاسخ اگر هوشمندانه و سخت باشه و تدارک لازم را هم در سوریه ببینیم و جبهه مقاومت هم آمادگی خودش را اعلام کنه میشه خطوط قرمز را دوباره ترسیم کرد. در این میان انتقام نیروها را هم میگیریم. برای حفاظت از نیروها در سوریه هم میشه یک بازچینش شرایط جنگی انجام داد. حضور توامان نیروهای حزب الله و مقاومت عراق و آسیب به هر کدام از بخش ها به مقاومت هم بهانه تلافی همه جانبه را میده. به هر حال دیر یا زود ما به این مرحله در سوریه میرسیدیم. این رژیم بقاش به جنگ هست. باید مراقب تحرکاتشون در حنوب و غرب و شمال غرب بود و به کشورهای خلیج فارس و سعودی و اقلیم و رژیم باکو هشدار داد که حواسمون هست و اگر بخواد این رژیم اون ها را دخیل کنه ما این رژیم را هم ول میکنیم و اول پاسخ اونها را میدیم و بعد خود این رژیم را ببینیم چه کار میشه کرد.

سلام بله گروه هایی که متاسفنه با تعلل ما طی سالیان در باکو لانه کردند از طریق معضل همیشگی شبکه های اجتماعی ( در مورد این موضوع و غفلت مون خصوصا با بحث داغ تیک تاک این روزها باید مفصل در تاپیکی صحبت کنیم که چطور با غفلت ما و فضاسازی داخلی و خارجی بزرگترین و بهترین سلاح دشمن را مجانی درا ختیارش گذاشتیم) تحرکاتی خواهند داشت ولی آذربایجان و ترک ها مسئلشون بسیار متفاوت تر هست و البته که بله دشمن را نباید دست کم گرفت. ولی نکته اینجاست که برای همین اشاره میشه جنگ در مرحله آخر اقدام هست. گروه های مقاومت وطنی اگر جدی حمایت بشند به هر حال پاسخی خواهند بود به شیطنت های آینده. قدم اول تقویت حسینیون به شکل یک شاخه از شاخه های مقاومت هست. اون هم تنها به خاطر حضور صهیونیستها. اصولا تقصیر ما نیست. هر جا صهیونیستها باشند مقاومت ریشه میدوانه. تا حالا و با درکی شاید اشتباه ایران جلوی این شاخش را گرفته بود که حالا موانع را برمیداره. در مورد ارمسنتان هم گروه های اپوزیسیونش را باید بیشتر دید. همین اواخر هم سفری به ایران داشتند.

سومین حمله در چهار روز. اولین مورد در نوع خودش که سه روز پیاپی تقریبا به سوریه حمله میشه. خصوصا اینکه در حمله دوم یک مستشار ایرانی هم به شهادت رسیده و هنوز پیکرش در دمشق حمله سومی رخ میده که گسترده هم هست و یکی از نقاط هم پایگاه تی 4 هست که امکان شهادت از نیروهای ما وجود داره. توکل بر خدا. نکته اینجاست همین موضوع نشون میده که نتانیاهو که پس از عقب نشینی هنوز با مشکلات داخلی دست و پنجه نرم میکنه احتمالا راه حل را در تشدید اوضاع خارجی میبینه تا شاید بتونه تحولات داخلی را در قدم دوم پس از عدم موفقیت در قدم اول کنترل کنه. ولی مسئله اینجاست ما چه باید بکنیم؟ وضعیت دشواریه و تصمیم گیری در هر سمتش میتونه مخاطراتی داشته باشه. اگر سکوت کنیم عملا مجوز حملات بیشتر را دادیم. اگر پاسخ بدیم کمکی است به برنامه صهیونیستها برای فرار از مشکلاتشون. پاسخ غیرمستقیم هم هموزن نیست تا بازدارندگی ایجاد کنه. باید راه حل دیگه ای پیدا کرد. البته ممکنه صهیونیستها از اونجا که برنامه اتمی ایران همچنان پیش میره به دنبال بهانه گیری برای جنگ هم باشند. البته که احتمالش کم هست. اگر اینطور باشه پس بازدارندگی امکانش هست با حرکتی که نه جنگ فراگیر بشه و نه توقف کنیم ولی مسئله اینجاست ممکنه اتش حملات را در سوریه تشدید کنه که باید دید در خود سوریه امکان دفاع و حمله وجود داره؟ سکوت توام با رضایت روس ها جالبه. به هر حال هر کس به جای روس ها بود الان آرزوش بود با یک درگیری منطقه ای توجهات از اکراین سلب بشه. خصوصا اینکه پای صهیونیستها وسط هست و جهان توجه زیادی بهشون داره. اصطلاحا از اکراین محبوب تر هست برای غرب!

سلام اگر قرار به گمانه زنی این شکلی باشه که دقیقا همین مسائل در مورد کوتاه آمدن عربستان و پذیرش شکست در جنگ یمن اون هم بعد از اون همه ادعا مبنی بر فتح یک هفته ای صنعا و تصفیه حسابش با دولت جو بایدن و ... وجود داره. یا این که چین نفوذ داره در نگاه مقابل نگاه مطرح شده همین را در مورد سعودی هم میشه گفت که با فشار چین ( یا به خاطر اصطلاحا چزاندن! دولت بایدن راضی به باج دادن به چین شد در این مسئله) بعد از اون همه لفاظی ناگهان تغییر جهت داد و شد دوست صمیمی! ایران که یک برنامه سفارتش را هم از دست نمیده!! اگر مبنا استدلال باشه اتفاقا عربستان نه نیازی به خسارت آرامکو داره و نه سفارت (اصولا عدد و رقم های اینچنینی برای کشوری مثل سعودی یک شوخی است که اگر نبود اصلا نباید وارد جنگ یمن میشد و همه اطلاع داریم بن سلمان هزینه های گزاف و بی حساب و کتاب به مراتب بیشتری جاهایی کرده که حاصلش منفی است و حتی هیچ هم نیست فقط به خاطر وجهه و ویترین خودش) و اصولا این یکی از سست ترین استدلال هایی است که معمولا از جانب طرف های خاصی هم مطرح میشه که فرضا ایران را مثل همیشه بازنده یک رویداد مطرح کنند. معمولا هم قابل اعتنا نیست شوخی های اینچنینی که عمدتا با منشا اپوزیسیون ایران (برانداز داخلی و خارجی) هستند و برای تصفیه حساب های سیاسی و البته بعد از تحولات اخیر و رفتار های حیرت انگیز امثال نیویورک تایمز و رویترز و سی ان ان با گزارش های جهت دار حیرت آورشون که تبدیلشون کرده بود به روابط عمومی گروهک ها از اون ها هم دیگه عجیب نیست. ( بعدها حتما فاکتورها چه به حساب جیب مبارک اپوزیسیون و چه کمک های دولتی دول خراجی و چه فشارهای سیاسی لابی های رژیم های خاص منتشر خواهد شد) مطلبی که مطرح شد ولی فرضی بود که باید بهش توجه داشت و اتفاقا پیش فرضش هم کوتاه آمدن عجیب و غریب عربستان بعد از رفتارهای به شدت افراطیش بود. مگر عربستان در این چند سال مطالبه غرامت آرامکو و سفارت داشت که حالا ناگهان با پرداخت پول! ( زیره به کرمان بردن هست! ) اینطور همه چیز را ناگهانی فراموش کرد؟ یا مثلا خروج از یمن بدون پذیرش شکست معنا نداره. خروج از یمن با توجه به اهداف سعودی یعنی شکست! که اتفاقا اگر این اتفاق بیفته باز یک پیروزی برای ایران هست. اما هوشمندی برای دور ماندن از مناقشه بین صهیونیستها و ایران دقیقا چیزی است که در پست قبل بهش اشاره شد. اگر این نوعی بی طرفی باشه خب اتفاقا مطلوب ما هم هست ولی اگر فریبی باشه که با کناره گیری و ارتقای روابط بعدها همدستی بکنه و بعد با توجه به ماهیت روابط بخواد قسر در بره از پاسخ این باید بهش توجه بشه که البته د این مورد بعید هست چون دخالت در حمله نظامی به یک کشور روابط دوستانه و غیردوستانه سرش نمیشه. ولی مسئله ای که مطرح شد اینه که از این روابط مقطعی سواستفاده کنه و طرح هاش را با صهوینیستها و امریکایی ها پیش ببره و در روز موعود همه متوجه بشند که علت عقب نشینی ناگهانی سعودیها چی بوده و اون روز هم یکطرفه با یک بهانه جدید اقدام به قطع رابطه کنه. نهایتا اتفاقا این نرمش ناگهانی سعودی و کوتاه آمدن از مواضعش ضد ایران هست که ماجرا را مشکوک میکنه و بر این مبنا اون فرض مطرح شد.

محافظه کاری و حسن نیت هم به هر حال مرتبه ای داره. گاهی حسن نیت زیاد بعث میشه نادان فکر بدی! کنه. هر چیز به مقدار خودش لازم هست. در مورد رژیم باکو این رژیم از دست رفته محسوب میشه. مثل مثال بیماری، ویروسی که رژیم صهیونیستی این رژیم تازه به دوران رسیده را بهش آلوده کرده به نظر درمان ناپذیره و در فاز متاستاز خودش قرار گرفته و صبر و تحمل دردش نمیتونه منجر به درمانش بشه. باید از درمان های تهاجمی براش استفاده کرد. درسته آسیب زاست این نوع درمان ولی هب هر حال در این مرحله اجتناب ناپذیره. اولین قدم هم پذیرفتن تغییر شیوه درمان توسط همه ارکان هست. البته داروهای خاصی وجود داره که در پست قبل بهش اشاره شد. کمک به خود سلول های بدن بیمار برای مقابله با بیماری. شاید با این تقویتی ها حتی نیاز به درمان تهاجمی هم نباشه!

سلام اصولا با توجه به پدافند فشرده و قدرتمند رژیم باکو ما قرار نیست حضور هوایی داشته باشیم در آسمان این کشور که نگران نیروی هوایی کشورهای دیگه باشیم. نیروی هوایی کشورهای دیگه هم اگر در حمایت از رژیم باکو باشه که بسیار بعید هست یا باید تهاجمی علیه خاک ما صورت بدند که تکیف روشن هست یا به شکل گشت های هوایی که درد زیادی از حملات پهدادی و موشکی دوا نمیکنه. اتفاقا ساعات اول بسیار هم مهم هست. رژیم باکو سالهاست که با خریدهای گسترده خصوصا از رژیم صهیونیستی مقادیر زیادی سلاح دپو کرده در یک مساحت نسبتا محدود. با توجه به اینکه این کشور وابسته به بخش هوایی برای انتقال تسلیحات هست بیشتر ( دریا که خیلی محدود میتونه باشه و زمینی هم انتقال از خاک ترکیه و گرجستان مسیرهای خاصی است که اون هم میتونه جزء اهداف باشه) در ساعات اولیه اگر دپوهای شناسایی شده سلاح ( خصوصا موشکی و پهپادی ) و فرودگاه های محدود نظامی و پایگاه ها و مسیرهای لجستیکی این رژیم همه سنگین مورد هجوم قرار بگیرند ( همه هم اهداف مشروع نظامی هستند ) عملا بخش زیادی از توان خودش را این رژیم برای عملیات از دست میده. چند سکوی نفتی دریایی این رژیم و یکی از مهمترین خطوط نفتیش هم به شکل جدی اگر مورد آسیب قرار بگیره عملا صدمات زیادی میخوره این رژیم. در مقابل ما هم صدماتی را متحمل میشیم ولی بسته به اون ساعات اولیه و عدم تکرار اشتباه روس ها و با توجه به ذخایر مناسب موشک های تاکتیکی و پهپادی ما ( که با توجه به اهمیت هر هدف میشه طوری برنامه ریزی کرد که خیلی اقتصادی این ضربات را با کمترین حجم سلاح وارد کنیم ) به هر حال سودش به زیانش میچربه. البته که بهترین راه برای رژیم باکو همون جنگ نیابتی است. اتفاقا ترک ها در جنگاوری و غیرت دینی بسیار جدی هستند. اگر رژیم علیف تصمیم خودش ار گرفته ایران باید تعارف را کنار بزاره و به این همه درخواست حسینیون که تا حالا بی پاسخ گذاشته به خاطر حسن نیت جواب بده و این گروه را برای آزادسازی آذربایجان و کشور خودشون از اشغال رژیم صهیونیستی کمک کنه. فرقی نمیکنه هدف ایران دفع غده سرطانی صهیونیستی از منطقه توسط مردم و مقاومت خود کشورهاست اصولا. خب حالا که الهام به اشغال رژیم صهیونیستی رضایت داده باید به مردم آذربایجان کمک کرد. این وظیفه دینی و شرعی و انسانی ماست.

یک نگرانی از رویکرد جدید عربستان که همراه با افراط و چرخشی ناگهانی است وجود داره. ( حضور سفیر سعودی در مراسم ایرانی و ناگهان چرخش مسئولان و متولیان امور سعودی ) در اوج همکاری های دفاعی عربستان و امارات و امریکا و صهیونیستها در برپایی طرح هایی مثل پدافند مشترک و نیروی موشکی و شهپادی و همکاری های اینچنینی ناگهان با بحث روابط با ایران روبرو شدیم و اخبار در رابطه با اون طرح ها کمتر شد پرداخت رسانه ای بهشون. نگرانی اینجاست سعودی ها برای حساسیت زدایی در یک برنامه هماهنگ سعی کردند در یک بازه زمانی معین با این ترفند اون طرح های ضد ایرانی را که ممکن بود در شرایط قبلی مورد تمرکز و حتی اقدام ایران قرار بگیره را به شکل پنهانی در پوشش این رابطه ساختگی احتمالی قرار بدند و چراغ خاموش تا تکمیل پیش ببرند. خصوصا در شرایطی که با اقدامات افراطی سعودی ایران در موقعیتی است که هرگونه اقدام یا رفتارش اون را در موقعیت آدم بد! ماجرا که پاسخ حسن نیت سعودی را با دشمنی میده ( خصوصا با تبلیغات بیش از حد داخلی که روی این موضوع شد و میتونه یکی از اون دام هایی باشه که گاهی توش میفتیم از روی بی تجربگی و سادگی و حسن نیت زیاد ) و برای همین به شکل افراطی تعلل یا ملاحظه کنیم. به هر حال نباید حواسمون از اصل ماجرا پرت بشه یا غفلت کنیم. رصد پروازهای نیروی هوایی آمریکا خصوصا در عربستان سعودی هیچ کاهش حجمی را نشون نمیده که هیچ بلکه پل هوایی میان عقبه اردن و سرزمین های اشغالی و بغداد و العدید و کویت و بحرین و اربیل بیش از پیش پرترافیک هست.

به نام خدا « أُذِنَ‌ لِلَّذِينَ‌ يُقَاتَلُونَ‌ بِأَنَّهُمْ‌ ظُلِمُوا وَ إِنَ‌ اللَّهَ‌ عَلَى‌ نَصْرِهِمْ‌ لَقَدِيرٌ » همه چیز را نباید روی کاغذ سنجید. توکل بر خدا هم باید کرد. البته که این مسیر امتداد راه حاج احمدهاست. تا بدهی خودمون را به شهدا تصفیه نکنیم این بار از روی دوش ها زمین گذاشته نمیشه. معبری که او باز کرد تا به نتیجه نرسه، بسته نمیشه انشاء الله. ولو با رنج و زخم و خون. «

ماجرا خیلی سادست. وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستیدر کنار و حضور وزیر خارجه رژیم باکو به صراحت میگه در یک جبهه متحد علیه ایران قرار داریم و باید با یک پیمان نظامی قاطع جلوی ایران بایستیم و وزیر امور خارجه باکو هم بدون تکذیب موضوع عنوان میکنه بله ما در یک اتحاد استراتژیک هستیم. ایران اعتراض میکنه که باکو نظرش را صریح بگه در رابطه با موضع گیری اخیر. رژیم باکو به جای پساخ طفره میره و اتهامات خنده دار و جدیدی را علیه ایران تکرار میکنه و میسازه. عملا سکوت و طفره رژیم باکو به صراحت تایید تشکیل جبهه مشترک ضد ایسران در خاک باکو و همچنین تصمیم به اتحاد نظامی با رژیم صهیونیستی محسوب میشه. ماجرا مثل گذشته دیگه حتی با تکذیب رژیم باکو هم روبرو نیست به شکل لفظی حتی. این یعنی یک تهدید صریح و روشن و موجود. به هر حال اقدام قاطع ایران در برابر کریدور ارزویی باکو طبیعتا اونها را به جنون کشونده و فکر میکنند این تنها راهش هست که با کمک اسراییل کاری بکنند. حالا اول به شکل فشار و ترور و تهدید و بعد هم در خلال یک درگیری نظامی. نکته اینجاست مقامات باکو بیش از حد در شربت آلبالو!! غرق هستند احتمالا و حتما باید کمی هوشیارتر بشند. حالا لوازم هشیاری زیاده و ایران باید یکی را انتخاب کنه حتما تا طرف با شربت مست نشده و کار دست خودش نداده!

هزاران مایل از کشورشون اومدند در همساگی ما از یک جنگ تحمیلی علیه یک کشور دیگر حمایت میکنند و صحبت از قوانین ما و امنیت ملی آمریکا میکنند. بعد عده ای میگند ما در سوریه و عراق که همسایه هستند و تازه تهدید واقعی از جانبشون علیه کشورمون وجود داره چه میکنیم!!

این سخنان دو روز پیش میلی در رسانه های رسمی و نیمه رسمی ایران کمتر بازتاب داشت. اقدام صهیونیستها میتونه از جهتی لبیکی ( حالا از هر جهت، تقویت جایگاه یک گروه، انشقاق در تیم بایدن، اعلام وفاداری به یک ایده یا وحدت عمل پنتاگون و ... ) باشه به این لفاظی. هرچند گویا میلی در رنجیره تصمیم گیری فرماندهی نظامی آمریکا قرار نداره و این موضعش بحث هایی را در خود آمریکا هم ایجاد کرده ( یک شخصیت ناشناس در پنتاگون گفته صحبت های میلی را باید از خودش پیگیری کرد ولی منظورش هم موارد مرگبار و هم غیرمرگبار را شامل میشه )

بسم الله الرحمن الرحیم شهید میلاد حیدری روابط عمومی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اطلاعیه‌ای از شهادت پاسدار رشید اسلام «میلاد حیدری» از مستشاران نظامی و افسران پاکباخته سپاه در حمله جنایتکارانه سحرگاه امروز ( جمعه) رژیم صهیونیستی به حومه دمشق سوریه خبر داد.

تراشه ها واقعا نیاز مبرم صنایع آینده هستند. در برهه ای ایالات متحده با انحصار و یارانه باعث یک صنعت تک قطبی ( اصلی خود و فرعی متحدانش) شد که با توجه به شکافی که ایجاد کرد ( در تکنولوژی و پیشرفت ) کشورهای غافل ( نظیر چین و روسیه ) همین حالا هم بخواهند برای مدتها و سال ها از قافله عقبند و وابستگیشون یکجورهای تضمین شده است. نکته مهمی که در صنعت هسته ای هم بهش اشاره شد که رشد و پیشرفت تکنولوژی به طور خطی به زمان وابسته است و شما اگر سال هایی را برای تحقیق و توسعه از دست بدید این شکاف شما را دهه ها به عقب میرونه و مثل همین مورد تراشه یا دیگه امکان رسدن به سطح اول را ندارید ( مثل روس هاکه یکی از اصلی ترین کارخانه ریزتراشه هاشون را عملا تعطیل کردند ) یا مثل چینی ها که با سرمایه گذاری عظیم ولی هنوز هم چند نسل عقب تر از تکنولوژی غربی هستند و خود همین باز هم به شکاف دامن میزنه چون صنایع نمیتونند معطل تو بمونند . مجبور هستی وابسته و مصرف کننده همزمان با تحمل فشارها و پذیرش شروط هم بمونی.

احتمالا پرتاب یک موشک سوخت جامد در پوشش برنامه فضایی برای جامعه جهانی و در راسش ایالات متحده و کشورهای منطقه نگران کننده نیست؟! آه! بله، کشوری که کلاهک اتمی نداشته باشه برنامه موشکی و فضاییش نگران کننده است!! رژیمی که کلاهک اتمی داره چون موشکهاش همراه کلاهک اتمی به یکباره طرف مقابله را محو میکنند از روی زمین دیگه جای نگرانی ندارند!! اگر برنامه های فضایی روی روال بود و میشد یک روز بعد از پرتاب این جانوران! یک پرتاب فضایی داشت واکنش های دیدنی میبود. لااقل کور بودن جامعه جهانی برای افراد فراموشکار روشن تر میبود احتمالا! پ ن: سلاح ضد ماهواره از ضروریات برای کشور ما هست. اگر سر و صدای کشورهای دارای قابلیتش را کنار بزاریم هیچ محدودیت و بهانه سلاح کشتار جمعی ( داخلی والا که جامعه جهانی! برای سنگ دست فلسطینی ها وقتی مظلوم نمایی حقوق بشرانه به نفع صهیونیستها میکنند برای این هم مثل آب خوردن میکنند ) هم براش وجود نداره.

تغییری که نسبت به گذشته در کره شمالی شاهد هستیم بر سه رکن استوار هست: 1. افزایش شدید در کمیت تسلیحات تولیدی 2. تنوع زیاد در محصولات و تقریبا در همه حوزه ها 3.رونمایی از تسلیحات مدرن که دور از دسترس تکنولوژیک کره شمالی محسوب میشه بر این مبنا به نظر میرسه کشوری توانا به کره شمالی کمک میکنه ( طراحی و نقشه ها، قطعات و مواد اولیه، مهندسین و زیرساختهای ساخت وسیع ) که با توجه به کمیت و تنوع تولیدی که نیاز به حجم زیادی از مواد اولیه و همچنین نیروی متخصص داره و دلایل دیگری این کشور احتمالا چین هست. حالا این مطلب عجیب یا کشف ناشده ای نیست ولی یکی از علت هایی که همکاری کره شمالی را با کشورهای دیگه ( حتی روسیه ) و از جمله ایران نسبت به قبل ( در همکاری و انتقال تکنولوژی) به نظر به شدت کاهش داده رویکرد محافظه کارانه و شروط چین برای همکاری با کره شمالی است. چین برای حساس نکردن بیشتر جبهه غرب و همچنین رویکرد محافظه کارانه خودش در انتقال تکنولوژی نظامی به کشورهایی مثل ایران ( در سالیان اخیر ) به نظر همکاری های نظامی کره شمالی را تحت کنترل داره. البته کمک چین و پذیرش ریسک کمک به کره شمالی برای چین کاملا معقول هست. ایالات متحده با تنگ تر کردن حلقه محاصره چین توسط افزایش نفوذش در کره جنوبی و ژاپن و حتی استرالیا و برخی دیگر از کشورهای آسیای شرقی عملا چین را محاصره میکنه ولی در اختیار داشتن کشوری مثل کره شمالی مجهز به سلاح های مدرن و متنوع و با کمیت بالا و از جمله سلاح اتمی و همچنین نوع حکومت کره شمالی که هر امکانی را پذیرا هست در یک حمله نظامی برای چین یک برگ برنده بزرگ در شرق آسیا محسوب میشه که اگر به ایالات متحده با موشک های قاره پیمای اتمیش هم آسیبی نزنه ولی میتونه برای همشه متحدین آمریکا در شرق آسیا را برای سال ها به عقب برونه. بنابراین پیشرفت های کره شمالی در حوزه نظامی حتی بیش از این هم قابل تصور هست. البته از اون طرف اگر در آینده نزدیک تجهیز کره جنوبی به سلاح اتمی را شنیدیم نباید تعجب کنیم.

سلام آستین در جلسه استماع کنگره در پاسخ به تام کاتن که گفته این دفعه دومی که زدن و یه سرباز هم زخمی شد جوابش را دادید یا نه؟ و اون هم گفته هنوز نه! به قول شما خنده دار ماجرا اینجاست که حتی انگلستان هم که به پشتیبانی از حمله آمریکا بیانیه داده به قانون دفاع از خود استناد کرده ولی هیچ اشاره ای نکرده بر مبنای کدوم قانون الان آمریکا در سوریه پایگاه داره؟ و اینکه اتفاقا طبق قانون ضد اشغالگری نامشروع این سوری ها هستند که حق دارند علیه اشغالگر و پایگاه هاش عملیات انجام بدند و رسما جضور آریکا غیرقانونی و نامشروع هست چه برسه به حملات نظامیش. بعد هم اشاره خنده دار آمریکا به بهانه داعش در سوریه است. که تا داعش هست ما هم هستیم. اولا اگر بهانه داعش هست پس چرا افغانستان را ترک کردید؟ مگر داعش در افغانستان توسط شما نابود شد و خطرش رفع شد که اونجا را ترک کردید؟ و دوم اینکه پس چرا مبارزه شما در سوریه هر چه میبینیم با ارتش سوریه و گروه های مقاومت هست اغلب اوقات و یا کمک به تروریستهای شمال شرق سوریه؟ و اینکه دولت سوریه نخواد شما با داعش مبارزه کنید و خودش بخواد با داعش مبارزه کنه دقیقا باید به کجا مراجعه کنه؟ شما بر مبنای کدام مجوز کدام سازمانی که اتفاقا همشون هم در اختیار خودتون هست در سوریه حضور دارید؟ خب با این اوصاف چرا روسیه نباید در اکراین حضور داشته باشه؟