عین خود اردوغان میخواد باشه. هیچ اقدامی در منطقه بدون رضایت ما انجام نمیگیره. اردوغان هم گفته بود هیچ سنگی بدون نظر ما جا به جا نمیشه. کارش از این حرفها گذشته. نیاز به شوک درمانی داره.

پرواز گسترده پرنده های ترابری ترکیه اعم از ایرباسها و هرکولس ها از استان های مختلف ترکیه به مقصد باکو از طریق حریم هوایی گرجستان. احتمالا قصد دارند برای رسانه ها و صفحات پان ترک هم که شده رزمایش پر سر و صدا و پر زرق و برقی را به اجرا بزارند یا اهدافی پس این رزمایش و یک فشار نهایی با تحرکات نظامی به منظور تسلیم کردن ارمنستان. ایران هم باید تدارک یک پاسخ رسانه ای بزرگ تر را ببینه و هم آماده اتفاقات بعدی باشه. نباید غافلگیر شد مثل بار پیش. جالبه یکسری پرواز مسافری کاملا ناشناس (فقط تایپ پرنده مشخصه 737) هم از استان های همجوار مرز سوریه (اهمیتش در همینه که از استانهای مرزی سوریه پروازها انجام میشه) در حال انتقال احتمالا مزدوران حاضر در سوریه است به نظر به باکو. پ ن: جالبه پانها مدام میگفتند یک حقی از باکو تضییع شده ایران باید مدافع بازگشت این حق باشه، هرچند همه ما میدونستیم چه خبره ولی نکتش ایجاست فرضا هم وقتی شمشیر یک طرف را به زور ازش گرفتند، منطقی نیست وقتی میدونی شمشیرش را پس بگیره اولا اقدامش فرو کردنش در قلب تو هست بهش کمک کنی به حقش! برسه. هرچند ایران به این توجه نکرد که باید میکرد. دیگه ولی انقدر تصور نمیشد جوگیر باشند هرچند اردوغان شهره است به زود داغ شدن و سرد شدن. باید یدد اینبار تا کی قرار هست داغ بشه. هر روز یک جای منطقه یه اتیشی درست میکنه.

بعد امریکا فیلم میسازه از پرستوها یا گنجشک های روسی! لو دادن عملیاتی که یک ماه ازش میگذره به نظر کاری حرفه ای نیست اگر یک عملیات فریب نباشه برای بررسی واکنش افرادی که با این پرستوها ارتباط داشتند.

این پاسخ های علیف در فروردین 1400 هم نکات جالب زیادی داره، جالب و درس آموز. به نظرم توجه کنیم برخی از پشت پرده ها هم روشن میشه (البته اعتماد به نفس و نشستن در جایگاهی که برای ایران و سیاستمدارن و نخبگان و مردمش تعیین تکلیف کردن که بشینید فکر کنید چیزی که من میگم به نفعتونه گویا از بادهایی است که پس از جنگ باقی مونده در سرش) حالا تاکیدات مدام ایران مبنی بر حضور طرف ثالث شاید یک معنای دیگه هم پیدا کنه یا چرا روسها از ابتدا اون دالان را در توافقنامه گنجوندند و حالا هم سکوت کردند، بحث معامله ای عمیق تر هست. میزان اعتماد به نفس و البته جهالت بی نظیر هست در این چند خط. اگر قرار بر این استدلال باشه که خب ما همین حالا باید در باکو باشیم. اراضی تاریخی ما. ما بازخواهیم گشت! به باکو. نمیدونم در زمانش این مصاحبه که خیلی صریح و آشکار تمایلات و زیاده خواهی های این عروسک را که گویا جنگ تاثیر زیادی توی روحیش گذاشته بوده نمایش میده بهش توجه شده یا خیر. ولی این مصاحبه نشون میده ایران تازه دیر هم اقدام کرده. تحریک رژیم باکو با جاده عبوری که منجر به ازار رانندگان ما توسط باکو و اقدام علیه ترانزیت ایران کرد شاید بهترین حربه بود برای فعال شدن ما با بهانه یی که خود باکو به ما داد. حالا نه تنها باید با شدت اقدام کنیم بلکه برگه هایی در خزر و منطقه اماده کنیم برای روزی که نیاز هست درس درستی به این نوچه دیگران داده بشه، اصولا باد زیاد خطرناکه برای سلامتی! ( قطعا این مصاحبه حرف پنهان شدش و ناگفته در دلش که یک زمانی بیان خواهد شد با تحریکات قومیتی در ایران این بوده که به همون وقاحت: ما روزی به تبریز هم برخواهیم گشت!) جالب هم اینه قصه را از تهش میخونه! ایروان قبل از تعلق به باکو به همراه باکو تعلق به ایران داره چطور زمان به عقب برگرده ولی ناقص و تحریف شده!

اگر اشتباه نکنم قانون اساسی ما اجازه تاسیس یا در اختیار گذاشتن پایگاه نظامی (حضور چند ساعته بمب افکنهای روسی در نوژه و مقدس شدن قانون اساسی ایران برای بیبیسی و براندازان و برخی سیاسیون داخلی یادمون نمیره که انقدر سینه چاک دادند که تقریبا روسها را سریع جارو کردیم که منجر به دلخوریشون هم شد) را نمیده به ما. پس مطلقا این امر لااقل به شکل رسمی میسر نیست. حتی حضور ایران در سوریه میبینیم با چه وضعیتی است و بندگان خدا تمام مشکلاتش را نیروهای مقاومت دارند تحمل میکنند (پایگاه های مدرن و با امکانات ترکیه کجا و وضعیتی که نیروهای ما سرگردان و از اینجا به اونجا در محل های با کمترین امکانات دارند سر میکنند کجا) از این منظر تمام گمانه زنی ها که ایران نیروی نظامی مستقر میکنه و پایگاه میزنه و ... به نظرم به شدت غیرواقعی است. برای همین ایران مسیر حضور به شکل اقتصادی را کلید زده. یعنی حضور در استان سیونیک برای توسعه این استان از ارمنستان و فعال سازی ظرفیت هاش که به نظرم بهترین اقدام هست. هم این استان را برای ارمنستان دارای اهمیت میکنه و هم اینکه حضورش باعث میشه به بهانه سرمایه گذاری بتونه جلوی زیاده خواهی اردوغان را بگیره ( همیشه ریسک وجود داره، اگر فردا روز مثلا در شکلی دیگه مثل سودان سران ارمنستان خیانت کنند و سرمایه گذاریهای ما را به باد بدند با بستن با اردوغان خب ما متضرر میشیم ولی خب ریسک در هر کاری وجود داره و ما باید با دقت در همه جوانب و با احتیاط به ارمنستان کمک کنیم) با این پست، پست جناب sasasasa زود از صفحه انتهایی خارج شد و ممکن هست دیده نشه، من پست ایشون را دوباره نقل میکنم از قول خودشون: و پست دوستمونLostSky: این هم پست خودم در صفحه قبل در تکمیل بحث:

ترکیه در عراق علاوه بر مسیر قومیتی از مسیر مذهبی هم یارگیری میکنه و به طور جدی از برخی گروه ها با پول و منابع مالی و وعده های اقامتی و تجاری حمایت میکنه. همانطور که در اقلیم میکنه و رسانه ها عنوان میکنند ترورهای موفق این رژیم به خاطر اطلاعاتی است که عوامل سازمان میت که در قالب سازمان های خیریه و تجاری در اقلیم به شدت گسترش پیدا کردند و با مردم محلی همکاری میکنند به ارتش ترکیه میده. شبکه سازی ترکیه در منطقه به شدت گسترده است و البته گروه های ضد ایران هم تمایل زیادی دارند (بعد از اینکه سعودیها و امارات چندان کارامد نشون ندادند) با کمکها و توصیه های طرف غربی به سمت ترکیه برند. یک بازی برد-برد-برد برای این گروه ها، ترکیه و غرب خصوصا آمریکاست. حالا ترکیه با شخصیت دیکتاتور اردوغان و زیاده خواهی هاش به نظر پلن اول مهار ایران خواهد بود. پ ن: جالبه اون همه جوکر و موکر و وابستگان سفارتی و مردم عادی که دنبالشون راه افتاده بود برای خیر شاید! که در عراق و در دولت قبل اون همه اتش به پا کردند و تظاهرات به خاطر به ظاهر مشکلات اقتصادی؛ که منجر به ترور سردار سلیمانی شد نهایتا همون حرکت دقیقا؛ با مشکلات بیشتر در دولت کاظمی گویا انگار نه انگار که مطالبه اقتصادی دشاتند و شرایط هم همون شرایط سابقه که بدتر هم شده ولی یک دو موردی هم که بیرون اومدند باز در حمله به ایران بود که چرا در عراق دخالت میکنه. حالا ترکیه با اشغال مستقیم عراق و نقض هرروزه و ارتباطات و دخالتهای مستقیم در عراق و انتخاباتش گویا اصلا نامرئی است که البته مشخص میکنه جرقه و بیس تظاهرات های عراق توسط جوکرها مشخصا از کجا اب میخورد هرچند تصاویر متعدد حضور لیدرهاشون در سفارت خونه های غربی جای تردیدی نمیزاشت/

خب خروج نسبی ایران از انفعال شدیدا باعث عصبانیت الهام و البته عروسک گردان پشت پرده (که همین روزهاست صداش شخصا دربیاد، فعلا داره ارزیابی میکنه ولی حتما میپره وسط بازی شخصا چون نمیتونه خودش را کنترل کنه) شده چون علاقه داشتند مثل جنگ سال پیش با همون لفظ بازی و ایران دوست خوب ماست همچنان ایران را ساکت نگه دارند تا پرده اخر نمایش هم در سکوت و با فشار پشت پرده به ارمنستان رقم بخوره و وقتی کار از کار گذشت دیگه اهمیتی نمی داشت ایران چه میکنه. رفتارهای هیجانی و عصبی علیف و سفرش به جبرئیل و گنده گویی های بی ادبانش و تهدید زمین و زمان و البته تلاش مضحکش برای خنثی کردن رویکرد ایران با اشاره به اینکه من اومدم دیدم اینجا اسراییلی نبود پس نیست (گویا عوامل موساد با سربند یا اسراییل! و پرچم و خیمه منقش به ستاره داود قراره نمایش ما اینجاییم اجرا کنند تا قرار باشه مردم به چشم ببینند تا حتما حضورشون تایید بشه یا تجاهل به اینکه ایران وقتی میگه اسراییل در مرزهای ما تحمل نمیشه دقیقا منظورش اینه لابد فقط بغل رود ارس پاشون را تو اب بندازن ایران مشکل داره و دو متر اونورتر توطئه کنه و پهپاد و تروریست بفرسته ایران دیگه مشکلی نداره) نشون میده تا اخر خط را میخواد بره، یعنی بزرگترش بهش دیکته کرده یا این کریدور را میگیریم یا دیگه باید خودت را شده اتیش بزنی. حالا باکو و اردوغان در شرایط نسبتا سختی هستند. یا باید ایران را وادار به عقب نشینی کنند چون حالا ارمنستان هم قبول کنه گویا موضع ایران این هست من نمیزارم ولو براش هزینه داشته باشه (در این چند روز تقریبا همه مسئولان ارمنی صریح صحبت کردند ولی نطق به ظاهر مثبت پاشینیان باز هم مشکوک بود جاییکه خودش اشاره کرد در هیچ توطئه ای علیه ایران نبوده و نخواهیم بود (پس توطئه ای در کار هست که اطلاع داره ازش) و باز در انتها از بازگشایی مسیرها میگه ولی ) یا اینکه به بهانه اینکه ارمنستان به مفاد توافق عمل نکرده برند جنگ را دوباره کلید بزنند که اینبار نیروهای روس در منطقه مورد مناقشه مستقر هستند و مشکل وجود داره. حالا شاید دلیل عصبیت الهام و رفتارهای پرخاشگرانش بهتر درک بشه که ایران چرا همچنان لفظا فقط محکوم نمیکرد تا ما کار را تمام کنیم و اینطور خط و نشان میکشه. خوشبختانه طبق انتظار ایران هم ماجرا را به درستی به صهیونیستها مربوط کرده در کلان ماجرا (با وسط انداختن سفیر این رژیم در باکو) و حالا زمانش هست تمام مماشات گذشته از حضور این رژیم و ضرباتش به ما از خاک باکو را جبران کنه و این باعث شده که زمین بازی را ما تعیین کنیم که دیدیم الهام هم دیروز در این زمین داشت بازی میکرد. در این دو روز چند اتفاق هم افتاده در عرصه میدانی: دیدار سفیر ایران با وزیر دفاع ارمنستان دیدار با رییس شورای امنیت ملی ارمنستان سفر وزیر خارجه ارمنستان به ایران و اعزام یک تیم از زیرساخت و حمل و نقل وزارت راه ایران به ارمنستان برای همکاری و کمک به تکمیل جاده جایگزین در خاک ارمنستان اعلام ایران برای کمک به توسعه استان استان سیونیک ارمنستان ( که دقیقا همون استان همجوار ایران هست و همون جایی که اردوغان بخشیش را میخواد ضمیمه امپراطوری بزرگش! کنه) پ م: رژیم باکو ترکیه و گرجستان هم اعلام یک رزمایش نظامی کردند. متاسفانه به خاطر مشکلات روسها با گرجستان و اکراین این دو کشور کاملا تحت اختیار ترکیه قرار رگفتند به جهت عضویت در ناتو و حفظ تعادل در منطقه. برای همین گرجستان خطری که تهدید میکنه مزایای انحصاریش در مورد ارتباط دادن باکو به ترکیه را محل نمیزاره و همراه شده با ترکیه.

این فرد مشکوک بارها با رسانه صدای آمریکا هم و بخش اذریش مصاحبه کرده و بحث های قومیتی را مطرح میکنه. حتما وجود امثال همین افراد هست که در دوره هایی در کشور میشند جاده صاف کن قراردادهایی چون ترکمنچای و گلستان و بحرین و هرات و قره سو و آرارات و اروند و چه چه. نخبگان(!) روشنفکری که از زیرپتو خیانت را تئوریزه و توجیه میکنند یا خائنانی که عامل و مزدور بیگانه هستند یا جاهلانی که مورد سوء استفاده دشمنان. پ ن: بلافاصله بعد سخنان رهبری و هشدارهاشون ( که شاید ناشی از اتفاقات و اطلاعات عمیق تری است که مسئولان کشوری دارند از فتنه شخص اردوغان که از لیبی و عراق و سوریه تا قبرس و قطر و افریقا هوس هاش تمامی نداره) ترکیه و رژیم باکو در بیانیه ای از برگزاری رزمایش در منطقه حساس نخجوان و در جوار مرزهای ایران خبر دادند. چند روزی پروازهای به ظاهر تجاری رژیم باکو به نخجوان شدت پیدا کرده بود ولی احتمالا ترکیه از مرز قره سو تجهیزات جمهوری آذربایجان و ترکیه را منتقل کنه به نخجوان و سنگین هم باشه این تدارکات و رزمایشی پرسروصدا برگزار کنه. اصولا اردوغان این روزها به سر و صدا علاقه زیادی داره. تو یک جبهه که مجبور میشه کمی سکوت کنه با توجه به فشار و شرایط بلافاصله جنجال دیگه ای را استارت میزنه. بار پیش هم قبل از استارت جنگ در پوشش رزمایش ها کلی نیروی ارتش ترکیه و تجهیزات و ادوات و تکفیریها اول مستقر کرد و بعد هم خارجشون نکرد و به مرور با تقریبا هرچند ماه یکبار یک رزمایش داره همین کار را میکنه (شاید نهادهای نظامی و اطلاعاتی این حجم از ورود و عدم خروج تجهیزات در پوشش رزمایشها توسط ترکیه را رصد کردند که حساس شدند. تجمیع تکفیری و نیرو تجهیزات به بهانه رزمایش در خاک باکو یکطور اشغال نظامی با اهداف خاص هست) پ ن2: احتمال بسیار بالایی برای شیطنت نیروی هوایی ترکیه و اف-16 ها و پرنده ها و سامانه های جنگ الکترونیک و پهپادهاش همزمان در نخجوان و مرزهای ترکیه همجوار با ایران و نزدیکترین محل به نخجوان وجود داره. رزمایش چند روزشون اعلام کردند از فردا کلید میخوره. به نظر انتقال چند رهگیر به پایگاه تبریز و سامانه های پدافندی به شمال غرب برای جلوگیری از هرگونه شیطنت و قدرت نمایی ترکیه لازمه. همین حالاش هم مدت هاست پهپادهاش بسیار نزدیک مرزهای ایران مدام در حال گشت زنی هستند به بهانه پ ک ک هم داخل حریم هوایی عراق و هم ترکیه و احتمال زیادی وجود داره گاهی از روی شیطنت وارد حریم هوایی ما هم بشن در جداره مرزی.

توجه دارید چند رسانه معتبر غربی در خدمتی برده گونه و طی همکاری نظامی/امنیتی نانوشته و به دور از هرگونه ارتباطی با شرح وظایف (شرح وظایف که چه عرض کنم، شعارها و ادعاهاشون در مورد حرفه ای گری و حقوق انسان و صلح که گوش فلک را کر کرده و مدعی همه چیز و همه کس هستند) بخشی از این پلن نظامی بودند؟ اصلا اصل خبر تو اون روزها بواسطه خبری که این رسانه ها کار کردند (در یک همکاری نظامی/امنیتی باور شد توسط بسیاری از کشورها و حتی رسانه هاشون و حتی رسانه های داخلی خودمون و قطعی فرض شد والا هیچ کس به خبر رسانه های صهیونیستی و افسران این رژیم طبیعتا توجهی نداشت و دروغ میپنداشت و یا عملیات روانی فرض میکرد و لااقل سعی میکرد صحت سنجیش کنه. حالا یک عده مدام میشینند در کشورهای در حال توسعه که خودشون را هم همیشه طفیلی غرب و دستاوردها و اندیشه هاش میدونند از بت غرب و رفتار غربی سخن میگن. خیلی راحت وقتی منافع حکم کنه (تازه اینجا منافع رژیمی که طبیعتا هزاران کیلومتر دورتر و در نبردی مختص خودش داره داره میجنگه) میشند ضد تمام شعارهایی که دادند. قبل از انتخابات امریکا به عنوان ترسیم عریان فقط بخش کوچکی از این ماجرا بارها در این انجمن طی سالهای دور اشاره شده بود. فقط شرایط آرامش و ثبات ناشی از سال ها استعمار و ثروت اندوزی غرب هست که اون را در جای مدعی نشونده والا با کوچکترین بحرانی (موجودیتی چه سرزمینی چه عقیدتی) چنان شعارها و ادعاهای (در تمام این سالیان پتک کرده بر سر بقیه کوفته و یک عده هم همیشه خودشون را در مظان اتهام مجرم فرض کرده و مدیون به غرب) خودشون را زیر پا میزارن که الهه ی "زیر پا گذاشتن ادعا" شرم کنه!

چند کلیپی که از رسانه های رژیم باکو و زیاده گویی هاشون منتشر شده (خصوصا رییس سابق پارلمان و جایی که اشاره میکنه اصلا اذربایجانی در کار نبود و اخیرترها! این نام اطلاق شد و حالا ما مدعی سرزمین ایران شدیم و ...) نماینده یک چیز هست. چیزی که اون خانم مجری زیرک هم با سخنوری خیلی خوب تونست از عهدش بر بیاد: تحریف عمیق تاریخ برای افکار عمومی اذری ها. که ابالخره ایرانی ها هم مخاطبش هستند در بخش هایی به علت اشتراک زبانی. اشاره میشه که تحریف به قدری عمیق هست که حتی تاریخ معاصر ایران را هم دربرمیگیره و شخصیت هایی مثل ستارخان با دروغهایی وقیحانه و آشکار هم کاملا برعکس به خورد مخاطبان اذری داده میشند در راستای هدف جعل تاریخ و تاریخ سازی برای یک موجودیت غصبی! چندین ساله. جالب اینجاست که اشاره میشه به تاریخدانان اذربایجانی ولی به درستی پاسخ داده میشه کدوم تاریخدان! یک جایی باید قدمتی تاریخی داشته باشه تا تاریخدان و تاریخ داشته باشه، نمیشه چهار عروسک خیمه شب بازی دول استعماری و قومیتی و همیشه دشمن اتفاقا با اذربایجان (سرزمین ایران) و ایران صبح از خواب بلند بشند نه تنها تاریخ سازی کنند بلکه تاریخ کشوری مثل ایران را هم تحریف کنند و تا مثلا جعلهاون منطقی به نظر برسه. خلاصه در تبیین و رسانه بسیار کار داریم. درسته هزینه ای که برای مقابله روانی/رسانه ای میشه با ایران چیز عجیب و غریب و بی نظیری در تاریخ هست و ابزار هم کاملا در دست دشمنان. از بودجه اونور اقیانوس ارام گرفته تا ترکیه و سعودی و امارات و اپوزیسیون* ثروتمند و اروپا و هلند و چه و چه ولی خب ما محکومیم هر شخصی هم وظیفه خودش را انجام بده چون هر فردی برای سرزمین خودش مسئولیت داره فارغ از مسئولیت حکومت ها. اگر چنین بود حتما ما شاهد زخمهایی چون بحرین و قره سو و گلستان و ترکمنچای و ... نبودیم. * ترک شدن ناگهانی م. علینژاد و ایران وایر و اینترنشنال و ... عجیب هست؟! یکهو تخم کفتر اذری خورده توییت اذری میزنند در محکومیت ایران و حمایت از باکو؟! خیر! خائن بالاخره (برای بسیاری از ابتدا اشکار هست) به خاطر ماهیت دریوزه گریش و تاجر مابیش به خاطر منافعش حتی پدر و مادر و زن و فرزند خودش را هم معامله میکنه و از پشت نقاب بیرون میاد (برای کسانیکه هنوز نمیبینند یا میگن توطئه است) چه برسه به سرزمین و اب و خاکی که خیلی قبلتر از اون معاملش کردند به بهایی ناچیز و تنها به خاطر منفعت شخصی.

سلام خیر اولا توافقی که امضا شد بین ارمنستان و روسیه و اذربایجان بود. ثانیا در توافق اشاره شده به کریدور دسترسی که نخجوان بتونه به اذربایجان ارتباط زمینی و ریلی داشته باشه. از اونجا که قبل از جنگ اول اصولا دوستانی که رفتند میدونند ما در اون ناحیه هم مسیر ریلی داشتیم و هم ترانزیتی (و با جنگ بسته شد و سالهاست که مسدوده) پس حالا تفسیر از کریدور بسیار مختلف هست. روس ها و ارمنی ها عقیده دارند نهایتا اگر مذاکراتی رخ بده و شرایط طرفین مورد قبول بشند فقط جاده ترانزیتی و ریلی بازگشایی خواهد شد که یک روند طبیعی است. ولی اردوغان به این راضی نیست و دوست داره یک کریدور با دسترسی نامحدود داشته باشه که به نوعی در نهایت تبدیل بشه به یک دالان مثل دالانی که ارمنستان به قره باغ در اختیار داره که خب مورد قبول ما نیست چون اونوقت مرز ما با ارمنستان مخدوش میشه و اشغال خاک یک کشور دیگه محسوب میشه توسط ترکیه و اذربایجان. همان چیزی که در قره باغ اذربایجان و ترکیه براش سینه چاک میدادند (ازادی خاک اشغال شده) و حالا دارند برای انجامش (اشغال خاک دیگران) سینه چاک میدند منافقان مزور!

گویا شمس شبیه ساز سامانه اس-300 هست. جناب مصباحی فرد از اونجا که اعلام کردند کمی دیر شد ساختش شاید به این معناست که روس ها حتی در فروش شبیه ساز سامانه هم خلف وعده کردند یا اینکه فرض بعدی چون اشاره شد به مزیت های بومی بودن سامانه در ارتقا و بهبود اون با توجه به پیشرفتهای پدافند و تعریف سناریوهای متعدد برای اموزش؛ پس ترجیح دادی مدل بومی خودمون را بسازیم تا محدودیت های نسخه خریداری شده* را نداشته باشه. * قبلا اگر اشتباه نکنم اشاره شده بود که ضعف سامانه شبیه ساز اس-300 (زیاد مطمئن نیستم ولی اگر اینطور باشه یعنی شبیه ساز را هم خریده بودیم) این بود که سناریوهای محدودی میشد براش تعریف کرد که البته افزایشش داده بودیم توسط متخصصان داخلی ولی خب شاید نیاز را برطرف نمیکرده و با توجه به کنکاشهایی که داریم روی اس-300 و تلفیقش میزنیم شاید نیاز بوده مدل ساخت داخلش را داشته باشیم.

به نظر نمیرسه سامانه شبیه ساز شمس تمرکزش روی دفاع موشکی باشه؟ یعنی قدم های اولیه برای سپر یکپارچه موشکی با مقدمه نسخه جدید باور فعلا.

حالا همه موارد درست و حتما باید بره زیر ذره بین و رفتارهای انگلستان حتما تعقیب بشه و رفتارهای سفیر هم به دقت تجزیه و تحلیل و در صورت لزوم اقدام. ولی انتشار تصویر ملاقات با سفیر انگلستان در ایران در سفارت باکو اگر ما مرد میدان جنگ روانی/رسانه ای باشیم اتفاقا به نفع ماست. برای مقابله رسانه ای با پان ها و حامیانشون یکی از بهترین سندهاست که نشون بدیم مستعمره باکو رژیمی است بازیچه قدرتهای جهانی و منطقه ای و اتفاقا در این مورد خاص هم با یکی از بدنام ترنیشون نسبت به کشور ایران جلسه برگزار میکنه. از اشغالگران قدیمی و استعمارگران حرفه ای و ضدایرانی ترینشون و بهتر از این تصویر در این زمان خاص دشمنی رژیم باکو را نمیشد نشون داد با ایران و ایرانی ها. پ ن:

با توجه به اینکه الهام خودش با حماقتش ماجرا را شروع کرد (با اینکه ما سر کامیون ها همچنان داشتیم مماشات میکردیم و رفتار قلدرانه اذربایجان را گویی یک بچه نفهمه تحمل میکردیم و حتی دنبال مسیر جایگزین بودیم تا بهانه جویی دروغینش (اصل ماجرا همون مخالفت قاطع ایران با نقشه اردوغان برای در اختیار گرفتن مرز ایران و ارمنستان و اتصال ترکیه به اذربایجان در مسیر ترکستان! بزرگ هست) مشخص بشه) حالا دقیقا وقت این هست ایران حرفی که سالهاست نزده بود و هربار اشاره میکرد بهش رژیم باکو و پانهای مزدور بحث قره باغ را وسط میکشدند که شما نمیخواهید قره باغ ازاد بشه و بهانه جویی میکنید و ... حالا که بهانه قره باغم تموم شده را باید خیلی محکم و جدی و سفت و سخت بیان کنه. ایران حضور رژیم صهیونیستی خصوصا در باکو که نظامی هم هست را تحمل نمیکنه در مرزهای خودش (اشاره کردم با بهانه های خود این رژیم در سوریه و حتی فراتر از مرهاش در عراق) و هر اقدامی را ضد این حضور و برای مقابله با اون انجام میده و هر کشوری که بهش پناه و پایگاه داده باید هزینه هاش را تحمل کنه. ( میبینیم اتفاقا در این چند روز این موضع تبدیل به موضع واحد و یکسان مسئولان نظامی و سیاسی شده که بهترین اتفاق هست) مماشات با رژیم باکو و توطئه چینی های تمام این سالهای صهیونیستها در باکو علیه ایران کافی است. از تربیت و اعزام تروریست گرفته برای ترور تا اعزام پهپاد به درون کشور ایران و آزارهای مدام ایرانیان در مرز ها و حالا هم حضور نظامی مشتی تکفیری/صهیونیستی به عناوین مختلف و کشورشون را مستعمره ترکیه یا صهیونیستها کردن. البته که به ما ربطی نداره خاندان فاسد علیف چه غلطی میکنه علیه تمامیت ارضی اذربایجان تا جاییکه متوجه ما نباشه که الان کامل هست.

فرمانده نیروی زمینی سپاه دیروز فرمودند خود کشورها دقیقا میدونند ما چرا در یک مقطع زمانی در یک جای مشخص رزمایش میکنیم (پس خودشون را به نفهمی نزنن) حالا این اطلاعات سفیر پیشین ایران در باکو جالب هست. (یک نکته دیگه فراموش نکنید تحریک الهام و در حقیقت حرف تو دهن الهام مستعمره! توسط خبرگزاری آناتولی ترکیه رخ داد. این خبرگزاری به شدت در ایران فعاله و یکی از کانون های موفق فتنه انگیزی و پیشبرد سیاستهای اردوغان هست که چند مورد دیگه در مورد ایران فتنه انگیزی و اختلاف افکنی اشکار کرده با حضور رسمی در ایران ) دلیلش واضحه! خاندان الهام اذربایجان را دو دستی به ترکیه بخشیدند و اون را نه یک کشور که یک سرزمین ذیل کشور ترکیه تعریف کردند که بعدها حالا چشمه های بیشتری از این مستعمره بودن را شاهد خواهیم بود. هنوز شعرخوانی اردوغان در اذربایجان ضد تمامیت ارضی ایران فراموش نشده. و سکوت رژیم باکو که باید همون موقع احمق ها پاسخگو میشدند.

اصولا جنگ در بحث تهاجم و دفاع خلاصه میشه. آذربایجان اولا پرنده هاش بر خلاف ترکیه محدود هست و ثانیا با خاطر عمق کم اگر ضربه ای بزنه (فرض بگیریم اصلا دفاعی هم رخ نده ) ضربات تهاجمی پرحجم قطعا شاید اجازه فاز دوم حمله و ضربه را بهش نده. در مورد سری قبل و نفوذ اون یکی دو پهپاد به عمق واقعا نمیشه قضاوت درستی کرد. ممکنه واقعا کشف نشده باشند و ضعف در این مورد ما هم داریم با توجه به تاکتیک استافده گسترده و ترکیبی پهپادها که شاید در اون مقطع حتما از جنگ الکترونیک ترکیه بیخ مرزهای ما برخوردار بودند که خب باید رفع بشه(مثل سمانه های روسی در سوریه و لیبی و قفقاز و ...) ولی ممکنم هست اجازه عمدی بوده باشه تا ببینند قصدش از نفوذ به عمق چی بوده؟ شاید قصد امتحان جنگ الکترونیک روش بوده که موفق نبوده. شاید کنترلش از دست رفته بود و در شرایط خاصی وارد شده بوده. شاید در اون مقطع از اونجا که شمال غرب ما معمولا جز مناطق پرخطر برای نفوذ احتمالی در یک جنگ محتمل نبوده فاقد پدافند و پوشش موثر و جامع بوده و ....

چند روزی است حضور پرنده های ناشناس ترک ( بیرقدارها همیشه بودند ولی ارتفاع پروازی نشون میده پرنده ها از نوع دیگه ای هستند ) در کنار مرزهای ایران در شمال غرب (فاصله 5 تا 10 کیلومتری به شکل گشت مدام حول یک نقطه) افزایش پیدا کرده. تدارکات باید طوری باشه که ترکیه هوس نکنه مثلا با یک رزمایش مشابه قدرتنمایی کنه. یعنی استقرار نیروها به حدی باشه که ترکیه پشیمون بشه برای هماوردی و نمایش قدرت. پدافند هم باید مستقر بشه حتما. اردوغان کل اعتبارش و تهدیدهاش با قبلا اف-16 ها و حالا به همراه بیرقدارهاش هست.

قبلا اشاره شده بود که به نظر پروژه هایی مثل مجید و ذوافقار بیشتر جزء پروژه های محور مقاومت هستند تا داخلی. ولی حملات مدام به نیروهای مقاومت به شکل ناشناس در مرز قائم (که این اواخر حتی ترکیه هم میتونه متهمش باشه) و استفاده از پهپادها به شکل گسترده از ترکیه گرفته تا طرف های دیگه ضروری میکنه هرچه زودتر مقاومت به سامانه های پدافندی مشخص ( مشخصا محمول روی خودروهای وانت و غیرنظامی و قابل استتار و سبک و در برد تا ده کیلومتر و ارتفاع تا 5 تا 8 کیلومتر و در صورت امکان پسیو - اپتیکی ) در قدم اول مجهز بشه تا حداقل دفاع را بتونه در شرایط حملات تک و موردی انجام بده از مراکز و افراد حساسش. در قدم بعد باید بشه مقاومت را به سامانه هایی همچون نه دی مجهز کرد برای یک جنگ محدود آشکار تا به شکل غافلگیرانه ازش استفاده کنند و در نهایت در قدم آخر بشه کشورهایی چون عراق و سوریه را با سامانه های بومی برد بلند و متوسط تجهیز کرد تا آسمانشون در اختیار خودشون باشه.

استقرار ارتش بسیار پرحجم هست در پلدشت. امیدوارم ارتش قدرتنمایی مناسبی در مرزهای شمال غرب داشته باشه و البته دستگاه های امنیتی هم مراقب برخی خناثان باشند که مثل بار پیش از شرایط سواستفاده نکنند و نمایش مضحک به نفع کشور بیگانه و در خیانت به کشور اجرا نکنند. و البته هشدارها هم از وقتی الهام با اون مصاحبه احماقنش مسئله را رسمی کرد، داره رسمی تر میشه.

حتی صحبت از واگذاری استان جنوبی ارمنستان توسط پاشینیان به اردوغان در قبال تثبیت تعلق قسمتهای ناچیز باقیمانده از قره باغ (عجب معامله ای!) به ارمنستان هست که کریدور مدنظر اردوغان را فراهم میکنه (حالا در اصل ممکنه واگذاری یک استان نباشه اسمش ولی واگذاری کریدور رسما به این معناست و از دست رفتن حاکمیت ارمنستان در عمل (در ظاهر شاید اردوغان برای بقای پاشینیان مشکوک مثلا عنوان دیگه ای بهش بده) نسبت به منطقه جنوبی و مرزهای ارمنستان با ایران. الان فقط بحث پاشینیان هست که معلوم نیست یا از روی حماقت یا طی بک برنامه تنظیم شده توسط دیگران (شاید غرب ضد روسیه و ایران ) داره در زمین اردوغان بازی میکنه. اون از استارت جنگ و مدیریت فاجعه بارش و اون هم از قراردادی که زیربارش رفت و مدیریت پس از جنگ و حالا سیگنال مدام به اردوغان برای صلح و بازگشایی اقتصاد و ترانزیت. پ ن: ارسال تجهیزات و توپخانه ارتش با شدت به شمال غرب ادامه داره. به نظرم کار درستی است خصوصا اینکه ایران باید هوشمندی به خرج بده و ارتش را بیشتر دخالت بده چون براندازان و تجزیه طلبان روی سپاه مانورهای روانی میدند و مخاطبان سیاست زده را هدف میگیرند. کامنتی بود ذیل یک پست که یکی از فرماندهان ارتش گفته بود اگر مانور نظامی به موقع در سال 58 یا 59 در مرز با عراق رخ میداد شاید رژیم بعث در حمله به ایران محاسبه دوباره ای میکرد هرچند در اون مقطع نیروهای نظامی ایران و ارتش سر و شکلش را از دست داده بود و هنوز سامان پیدا نکرده بود زیاد. سیگنال های ناگهانی سپاه و مدام به اقلیم و گروهک های تجزیه طلب کرد هم شاید پیوست همین عملیات ضد منافع ایران در قفقاز باشه. به در گفتن و دیوار شنیدن. که شیطنت در مرزها تحمل نمیشه چون در منطقه قفقاز توسط باند علیف خطر فقط فضا و میدان دادن به صهیونیستها که حالا وامدارشون هم هست فکر میکنه نیست (که خودش به تنهایی برای عملیات ایران ضد اذربایجان به شکل نظامی موجه میکنه اگر رفتار این رژیم در سوریه و حتی فراتر از مرزهاش در عراق را مبنا قرار بدیم) بلکه بحث حضور جدی تکفیریها و چچنی ها و تروریستهای سوری در مرزهای شمال غرب ایران و نخجوان خصوصا که با ترکیه مرز و دسترسی داره بسیار جدی است.

به نظر شاید ربطی به اظهارات اردوغان و مقامات ترک در رابطه با کریمه هم ممکنه داشته باشه. خصوصا که دیدار اردوغان و پوتین برنامه ریزی شده و این سخنان درست قبل از دیدار روسها را خشمگین هم کرده بود. شاید ارسال یک پالس بوده که هنوز در ادلب دست ترکها زیر تیغ پوتین هست و بهتره در مورد کریمه و انتخاباتش و ... کمتر حرف بزنند.

به نظرم از اونجایی که الهام سعی کرده به زعم خودش ولی خیلی تابلو فرار به جلو و زرنگی کنه و مثلا بهانه به پان ها و باکویی ها بده که ایران بدون دلیل و به قصد تهدید و تنها به این خاطر که ما حق خودمون را خواستیم (مالیات بر کامیون های ایرانی) رزمایش برگزار کنه ما هم همینطور که امروز سخنگوی وزارت خارجه بحث را هدایت کرد باید موضع حضور صهیونیستها در باکو و تهدید ایران را برجسته کنیم به شدت. اینطوری در موضع طلبکاری (دشمنی ما با صهیونیستها و البته رجزخوانی و تهدید مدام ایران و حتی قبول مسئولیت اقدامات تروریستی و خرابکاری علیه ایران و در خاک ایران بسیار برای افکار عمومی روشن هست) حتی میتونیم با برجسته کردن دوباره موضوع پهپاد حالت تهاجمی بگیریم و باکو را متهم (که البته مجرم هست و همکاریش چیزی نیست که پنهان باشه) کنیم داره با همکاری با دشمن شماره یک ایران علیه تمامیت ارضی کشور بستر تهدید فراهم میکنه و اصلا زمین بحث را عوض کنیم. هرچند برخی پست ها به نظرم نباید در تاپیک عنوان بشند چون برخی چشم های نامحرم وجود داره که ممکن هست حداقل در فضای مجازی چنین پست هایی را سیستماتیک استفاده کنند در جهت بهانه جویی و اصطلاحا کشفیاتشون از رویکرد دولت ایران (در حالیکه یک نظر شخصی یک فرد معمولی در یک انجمن ساده هست) ولی در این مورد هرچند ده ها پست اینچنینی بوده که به شخصه من حذف کردم از باب نگرانی اینچنینی اما چون حق ماست و واقعیتی که داره رخ میده پس اهمیتی نداره. در حال ما مشکل ما با خاندان علیف و دولت باکو فضا دادن به دشمن شماره یک ایران و تهدید علیه سرزمین ایران هست و باقی مسائل بهانه است همش که توسط باکو میخواد رد گم کنه که داره چه خیانتی علیه ایران و ایرانیها میکنه. علیف باید آگاه بشه که رفتار اسراییل که اینطور باهاش اظهار اردات و دوستی میکنه با احتمال استقرار ایران در سوریه به چه شدت هست تا بفهمه رفتار ایران طبیعتا فعلا شوخی بی مزه ای است با این خیانت باکو اگر قرار به رسمیت دادن به یک رژیم و رفتارهاش باشه. پس پان های عاشق باکو که کمهای کودک کشان صهیونیست را با افتخار لیست میکنند و تایید بدونند که یعنی این رفتارش را هم تایید میکنند و ایران را هم محق که چنین کنه. پ ن: البته الهام یک گستاخی جدی دیگه هم داشت در این مصاحبه ذلیلانش با خبرگزاری ترکیه که گویا براش میزانسن چیدن تا حرفهای تفرقه برانگیز مدنظر اردوغان را دیکته کنند براش تا بزنه. اینکه با قاطعیت از ناراحتی آذربایجانیهای جهان(!) از رزمایش ایران میگه میدونیم که مستقیم و با کنایه داره به اذری های ایران اشاره میکنه و گویا این هم اسیر بیشتر فضای مجازی و اتفاقاتش شده. لابد نمیدونه در این مواقع معمولا هر اظهارنظر ضد ایرانی ای (حالا توسط مشتی پان باشه یا اواره اینور و اونور) توسط براندازان و سعودیها و ارتش های سایبری ضریب میخوره و واقعا باورش شده الان ارتشی از ترک های ایران منتظرش هستند تا ورودش به تبریز را جشن بگیرند. (حالا عددها را میشه بحث کرد ولی واقعیت فضای مجازی و تین ایج های متعصبی که دنبال کسب هویت هستند درسته مهمه ولی با واقعیات میدانی و شرایط بحران تفسیر دیگه ای خواهد داشت) کم کم به نظرم زمانش هست (همچنان معتقدم پنهان و طوریکه فقط خودش و مسئولان ارشد حکومتی اذربایجان متوجه بشند) با واقعیات روبرو بشه و بدونه صبر و اظهار محبت ایران بدون قید و شرط نیست. و نمیتونه دست پیش را بگیره تا حضور تکفیریها و اسراییل را در مرزهای ایران بپوشونه یا گمراه کنه تا تثبیت بشند و یا دیکته های اردوغان را تراوش کنه.

یه نکته ای هست که شاید نشست اربیل را هم بشه بهش ربط داد افزایش شدید پروازهای اردن به اربیل هست. محل استقرار گسترده نظامیان امریکایی و همچنین باقی مانده های بعث و اربیل که با هشدارهای اخیر ایران که مشخصا ناشی از اطلاعات امنیتی است و مرکز حضور صهیونیستها با پاس امریکایی و اروپایی تحت نهادهای مستقر در اقلیم وقتی در کنار نشست صهیونیستی اربیل قرار میگیرند یعنی تدارکات ضدایرانی در اربیل پررنگ تر شده.