اصولا فضاسازی ما به همین دلیل بود دیگه. حضور تکفیریها و صهیونیستها بهترین بهانه هست. صهیونیستها به این دست بهانه ها و اردوغان هم همینطور مدام در حال حمله به کشورهای همسایه خودشون هستند. تازه ما که قصد حمله نداریم، ما قصد کمک! داریم. ولی حق باشماست این دو رژیم حمایت بین المللی دارند و کار ایران بسیار سخت هست ولی در این مورد اجماع بین المللی وجود نداره. یعنی شاید اردوغان خط و نشان بکشه و حتی حماقت کنه و دخالت کنه ولی هم مردم ارمنی خود این مناطق، هم جهان موافق سیاست کشورگشایانه اردوغان و نوچه هاش از جمله الهام نیستند. شاید در ظاهر توپ و تفنگ کنند ولی در باطن بعید میدونم اقدام خاصی کنند به طور جدی. فقط میمونه رویارویی ما با الهام و اردوغان که اگر از موضع قدرت باشه میشینن سرجاشون. به هر حال متصل کردن سرزمین های ترک(!) هم تا حدی هزینه هاش قابل تحمل هست. بماند که الهام ساده لوحانه از مدتها پیش هدف نهایی را لو داده که اصولا راضی به یک استان نیست و کل مناطق جنوبی ارمنستان و حتی ارمنستان را به طور تاریخی متعلق به باکو میدونه و تهدید مستقیم کرده بود دیر یا زود فتحش میکنه! (البته همه میدونیم در این قواره نیست و سخنان اردوغان را تکرار میکنه، حتی بعید نیست بعد مدتی با فرض اشغال مثل رضاخان از سر حاتم بخشی بگه چه ارزشی داره خاک و دوستی مهمتره و ما یک ملتیم در دو کشور و حالا چه فرقی میکنه دست کی باشه!) خلاصه توپ و تفنگ الانشونم که ما تا دم مرز اومدیم و جاده ساختیم و فقط یک هل مونده تا اینجا وصل بشه اونجا و نمایش هاشون بعد هشدار جدی ایران برای سنجش موقعیت و از تب و تاب نیفتادن هست. باید مراقب بود و با توقیت مواضع نظامی جدیت خودمون را اب این هدف مدام گوشزد کنیم.

با توجه به افزایش تهدیدات ریزپرنده ها و کوادها و ابزارها که حتی از داخل کشور و توسطگروههای خرابکار و به شکل هوش مصنوعی و دستورات اینترنت ماهواره ای ( ترورشهید فخری زاده ) امکان به کارگیریشون هست تا میشه باید مراکز نظامی و حساس یا در زیر زمین احداث بشه یا با حمایت عمرانی سفت و سخت. از جمله شلترهای بتنی برای پرنده ها و البته با توجه به روودی و خروجی هاشون که مثل گذشته نمیتونه همینطور بی پناه باشه با توجه به نوع تهدیدات سبک.

اردوغان طی همین سفر در کلیپی گویا با اشاره به مقام اذربایجانی که برای افتتاح یا کلنگ زنی بزرگراهی به مرز ارمنستان میرفت پرسید. به مرز ارمنستان میری؟ از اونجا هم پیشتر خواهیم رفت. (نقل به مضمون) الانم مشخصا در این سفر کاملا روشن مثلا دارند در مقام موضع ایران که اجازه تغییر مرزها را نمیدیم رسما موضع تعلق جنوب ارمنستان به خودشون را برجسته میکنند و البته اردوغان چون خوب میدونه نمیتونه با سوابق نسل کشی یک بار دیگه به ارمنستان حمله نظامی کنه جمهوری باکو را وسط انداخته و قصد داره از حماقت علیف استفاده کنه برای الحاق جنوب ارمنستان به باکو و سپس درسترسی ترکیه به شرق از طریق سرزمین های یکپارچه. اردوغان در هواپیما چند روز پیش وقتی خبرنگاری ازش پرسید که نظرت راجع به موضع ایران چیه دقیقا مثل علیف تلویحا ایران را با مردم خودش و به طور قومیتی تهدید کرد که ایران خودش میدونه چقدر ترک داره و پس عاقلانه رفتار میکنه. (جالبه ترک های ایران را اینطور برده خودشون تصور میکنند که گوش به فرمان الهام هستند لابد) خلاصه در مقابل موضع مخالف ایران گویا قرار گذاشتند با زورچپانی! و فضاسازی و سر و صدا و ساخت بزرگاره و فرودگاه لب خط مرزی ارمسنتان و ایران عنوان کنند کار تموم شده و شاید با خیانت داخل ارمنستان و پاشینیان گمان کنند کافی است تا وارد این مناطق بشند و کار تموم بشه. در مورد پاشینیان و خیانتش هم هیچ بعید نیست. دیدیم در چند روز گذشته شهردار کاپان در استان سیونیک اعلام کرد نیروهای نظامی ارمنستان استان سیونیک را تخلیه کردند هرچند پاشینیان در سر و صدایی اعلام کرد نه خبری نیست و همه چیز عادی است ولی کاملا محتمله چون سر پاشینیان معلوم نیست در اخور غرب هست یا اردوغان. نهایتا ایران باید آمادگی لحظه ای داشته باشه در مرز و در صورت پیشروی باکو در سیونیک برای دفاع از مرز کشور بلافاصله وارد جنوب این استان بشه. فکر نکنم قانون اساسی هم مخالفتی داشته باشه در شکل موقت و برای دفاع از منافع کشور وارد شدن به خاک کشوری که توسط تروریستها(تکفیریها) و دشمنش (صهیونیستها!) اشغال شده. بعدش هم بزاریم ببینیم تهدیدهای الهام و اردوغان که ایران را به تعقل و عقل سلیم فراخونده و به خاطر همین تهدید کرده نباید مقابل تغییر مرزهات و تمامیت ارضیت از خودت دفاع کنی به کجا ختم میشه. الان باید امادی در مرزها و امکانات عبور از رودخانه و پدافند و موشک های کوتاه برد در کمال اطمینان باشند. خود امادگی بازدارندگی ایجاد میکنه. پ ن: تناقض های اردوغان البته دیگه تکراری است. به خاطر منافع ادعایی کوشرش حداقل دو کشور را اشغال کرده و در برابر منافع طبیعی و اولیه ایران، انتظار داره ایران همش را به حکومت باکو ببخشه چون فکر میکنه زورش زیاده.

اگر تست هم شده باشه اجازه انتشار تصاویر داده نشده و در تصاویر منتشره هم تصویری که بشه منتسب کرد به شلیک این سامانه وجود نداشت تقریبا. با توجه به فاصله محفظه آماده به شلیک موشکها با زمین و صفحه ای که زیر اون تعبیه شده مثل صفحه باور برای گرفتن آثار شعله انتهایی در لحظه شلیک - لااقل به عنوان یکی از دلایل - احتمالا پرتاب گرم هست. با توجه به سامانه زوبین به نظر راحت میشه با تغییراتی در حامل و موشک و افزودن یک بوستر راکتی مثلا؛ برد اون را افزایش داد. البته باید اول مشخص بشه موشک در نظر گرفته شده برای سامانه زوبین چه مشخصاتی داره.

باکو در پی رزمایش ریزونش گرفتن! بعد رزمایش ارتش در شمال غرب، این بار اعلام کرد رزمایش جدیدی در لاچین را از امروز کلید زده و رسانه هاش از شرکت ادوات سنگین و نیمه سنگین شامل توپخانه و تانک در این رزمایش خبر میدند. احتمالا اخبار سفر سردار باقری به پاکستان و بعد روسیه نگرانشون کرده که بلافاصله نشست با ناتو و رزمایش های دیگه ای را ترتیب دادند. از طرفی وزیر دفاع امریکا در سفری ضد روسی در منطقه است و بعد گرجستان به اکراین سفر کرده ولی احتمالا پذیرفتنش توسط باکو در این مقطع و خصوصا دو سفر قبلیش به دو کشور با رویکرد ضد روسی را انقدر عاقل هستند که مهیا نکنند. البته ما در همین جنگ اخیر استقرار جنگنده های ترک در باکو را داشتیم و از شمال کشور و مسیر باکو فاصله تا پایتخت ایران چندان زیاد نخواهد بود. به هر حال ولی در بعد پدافندی شاید ما نقطه قوت داریم و نفوذ به عمق کشور به همین سادگی ها نیست با یک جنگنده غیرپنهانکار. البته به تسلیحات دورایستای ترک ها اشاره شد که به شدت روش دارند کار میکنند و البته همین روزهاست که در بخش موشکی با زیرساختهایی که فراهم کردند رونمایی های احتمالا غافلگیر کننده ای داشته باشند.

یک گمانه زنی تکرار شونده هم هست که صحبت از خرید 50 تا 70 فروند سوخو-35 و حدود 30 یا 40 فروند یاک و البته تعداد نامعلومی جی 10 میکنه و سوخو-30 را خریدش را کاملا رد میکنه. در کنار میل-28 در این مرحله که انتخاب چندانی نداریم باید تمام تلاش را برای خرید بکنیم. یک نوسازی ابتدایی ضروری است ولو با قربانی شدن برخی اهداف در خرید، هرچند دیگه نباید به قدری باشه که به ضد هدف نوسازی تبدیل بشه. در کنارش حتما باید طرح های بومی دنبال بشه چون این مسیر همچنان ادامه داره. ما در حوزه نیازهای اساسی در دورنما الان یکی موشک های مافوق صوت هست و دیگری همین بخش هوایی و موتور جنگنده.

خب، باید مراقب باشیم. به هر حال یکطرف هم اذربایجان هست. میدونه هزینه/فایده یک کریدور چقدر هست و مثلا تا یک جنگ با ایران میرزه یا خیر. درسته داره تحریک میشه ولی خب از طرفی ما هم باید هنر اداره این مناقشه را داشته باشیم. درگیری ما با باکو شاید خوشایند روسها باشه ولی خب به همون اندازه موجب نفوذ هرچه بیشتر ناتو و ترکیه و حتی صهیونیستها به این بهانه در این منطقه به بهانه حمایت از باکو میشه. دوران نبود و محو کشورها گذشته طبیعتا. جنگها و تغییر مرزها فقط توسط چند ابرقدرت امکان دارند که از لحاظ سیاسی و پشتوانه وتو بتونند بعدش را کنترل کنند.

همزمان وزیر دفاع امریکا در گرجستان حضور داره و اشاره کرد که به تقویت ارتش گرجستان و اموزشش ادامه میده و حرف هایی از اتحاد در دریای سیاه در برابر دشمنان زد. حالا این در کنار رزمایش چند هفته پیش گرجستان و ترکیه و اذربایجان همه نشانه هایی است برای روس ها ولی اینکه چرا در این مقطع تعلل میکنند در حالیکه میدونند اتحاد گرجستان و اذربایجان و ترکیه قوی است و از طریق ترکیه و گرجستان نهایتا به ناتو ختم میشه مشخص نیست حرکتی تاکتیکی است یا خطایی محاسباتی یا منافع دیگه ای در پشت پرده وجود داره.

ناتو! جمهوری باکو به هر دری دیگه میزنه.

هرچه بیشتر میگذره درستی حرف گروه های مقاومت که دردمندانه در ابتدای انتساب کاظمی اون را متهم به عامل اصلی ترور سردار (رییس وقت اطلاعات عراق) کردند و با عصبانیت خواستار جلوگیری از قدرت گرفتنش شدند بیشتر اشکار میشه. البته در اون مقطع ایران به دلایلی فرصت داد تا منطقه و عراق به ارامش برسه و برنامه های بعدی دشمن پیش نره ولی لااقل وابستگی کاظمی به دول بیگانه کاملا مشخص هست. درست روز انتخابات اعلام کرد خبر بزرگی داره، فردای انتخابات که نتایج بحث برانگیز قرار بود منتشر بشه عنوان کرد که مغز متفکر داعش را دستگیر کرده ( برای افزایش اعتباری که در ادامه نیاز داشت) و جالبه مشخص شد در حقیقت سازمان اطلاعات ترکیه این تروریست را تحویل کاظمی داده تا ازش بهره برداری کنه در اون مقطع حساس اعلام نتایج ( نتایجی که برای ترکها هم خوشایند بود) حالا دوباره سر بزنگاه اعتراضات ناگهان کاظمی در قامت قهرمان وارد میشه که فلان تروریست را هم دستگیر کردیم و جالب اینجاست که پس چرا اینها تا حالا دستگیر نمیشدند. یک همکاری کامل سروریسهای اطلاعاتی منطقه و غربی با کاظمی و تحویل دادن مهره هایی که کاملا تحت نظرن تا سر موقع کاظمی ازشون بهره برداری در افکار عمومی کنه به عنوان یک نخست وزیر موفق.

شاید بعد از بیست و اندی سال جزء اولین دفعاتی است که ارتش در آسمان افغانستان سفر داشته مربوط به کمکهای ایران به شیعیان قندوز در فرودگاه قندوز پ ن: نیروی هوایی ارتش این بار در قندهار ارسال کمکهای فوری در دو محموله به قندهار برای کمک به حادثه دیدگان انفجار اخیر و اعزام تیم پزشکی برای انتقال مجروحان بدحال به ایران

حتما باید برای پرنده های راداری و آواکس هم فکری بکنیم. هیچ چیز نمیتونه جایگزین این پرنده ها بشه حتی جنگده های پرتعداد نسل چهار و پنج. شده از نمونه های با رادارهای ضعیف تر هم شروع کنیم باید سعی کنیم در قدم اول که امکانات و تجربه ای وجود نداره ببینیم میتونیم پرنده های تجاری موجود را ارتقا بدیم با رادارهایی ولو با توان پایینتر یا خیر. بحث خرید هم که اولیت هست. الان پروازهایی از امریکا (آواکس ها) که طی مدت های اخیر زیاد شده بر فراز عراق و خلیج فارس به نظرم شاید هدف اولشون کشف پهپادها باشه. یعنی با تجربیاتی که در عربستان کسب کردند به نظر بهترین شیوه برای مکان هایی که استقرار سنگین و متمرکز راداری ندارند (روی آب و مناطق عراق و سوریه) استفاده از آواکس برای کشف پهپادهایی است که در ارتفاع کم پرواز میکنند و سپردنشون به واحد های گشت هوایی که در اینصورت حضور پرتعداد تانکرها هم توجیه میشه. چون بعید میدونم حضور اواکسها بر فراز عراق برای رصد پروازهای نیروی هوایی ایران یا سوریه باشه.

مشخصا بحث بودجه و دستان بسته ما و دندان گردی روس ها هم هست ولی به نظرم با تجربیات قبلی روس ها ماجرای خریدها را گره زدند به روشن شدن تکلیف برجام و حضور ایران در مذاکرات و به سرانجام رسیدنش. در مورد اس-300 هم تا وقتی برجام (یا مقدماتش) امضا نشد به قرارداد عمل نکردند هرچند فشار دادگاه و شکایت ایران هم وجود داشت و در این مورد احتمالا چون زمانی تحریم ها تموم شد که امریکا از برجام خارج شده بود احتمالا قراردادی مکتوب هم نشده و صرفا توافقاتی بوده. در نهایت بعید هست تا وقتی سرنوشت برجام مشخص نشه لااقل روس ها چیزی امضا کنند (با تجربه اس-300 و شکایت ایران) یا تحویل بدند.

مقتدی صدر گفته من نتایج انتخابات را قبول دارم یک نکته ای که وجود داره اینه که مقتدی صدر از جانب طرف های منطقه ای با توجه به شخصیتش و سابقش به نظر بهترین گزینه برای کنترل عراق محسوب شده و برای همین روش سرمایه گذاری شده. صدر هنوز مورد یک ازمون جدی قرار نگرفته و با سیاستی که داشته همیشه سر بزنگاه ها چون شریک قدرت بوده نه مسلط کامل بر اون جاخالی داده و در مقام اپوزیسیون قرار رگفته و در افکار عمومی خودش را تثبیت کرده. برای همین سفیر سابق امریکا اشاره میکنه که باید با صدر مذاکره و توافق کرد که رابطه با امریکا به نفعه عراقه (صدر و امریکا)، از طرفی صدر هم تلویحا باز طبق معمول در چرخشی از افراط به تفریط میگه در رابطه با حضور جنگنده ها و پایگاه های امریکا باید وارد یک گفتگوی مفید(!) بشیم در حالیکه یادمون نرفته دو سال پیش چطور با قاطعیت از خروج امریکا میگفت در برهه ای که نون در این شعار بود. جالبه حالا با اعتراضات عراق صدر عنوان میکنه که باید به قانون احترام گذاشت و تظاهرات و انقلاب از مسیر تحریک سفارت خانه ها رخ نمیده در حالیکه حضور مستقیم عوامل مرتبط با سفارت خانه ها در تظاهرات پیشین که صدر سردمدارش میشد در اواسط ماجرا همیشه از روز هم روشن تر بود و اتفاقا ابایی هم از نشان دادنش نداشتند. ماجرای صدر با ایران مثل ماجرای یک برادر کوچکتر با بزرگتر هست که تا زمانی که هنوز سن کمی دارند خوب هستند، کمی که بزرگتر میشند و مستقل برادر کوچکتر به خاطر اشتباهات خانوادگی و اعضای خانواده دچار بحران میشه و برادر بزرگتر کمکش میکنه و وقتی از بحران نسبتا خارج میشه شرایط زندگی بحران زده خودش را با شرایط سخت ولی پایدار برادر بزرگتر مقایسه میکنه و دچار نوعی حسودی میشه. اینکه چرا با اینکه مثلا ارمان هردومون هم یکی هست (مثلا مبارزه با زورگویی) ولی خانه من اسیب دیده و در ارمان هم با تمام شعارها ولی گاها وسطش بریدم و برادر بزرگتر هم که وارد خانه من شد برای کمک حالا حرفش پیش خانواده خودم و برخی اعضاش مورد تایید هست. کم کم حس میکنه باید خانه خودش را از برادر بزرگتر حفظ کنه. مستقل تر بشه ولو اگر هزینش توسل به همسایه هایی باشه که زمان بحران اتفاقا از عوامل بحران بودند و باعث اسیب خانه و خانوادش و کم کم این رقابت و حسادت تا جایی پیش میره که برادر بزرگتر را هر عمل و حرکتش را به چشم توطئه ای ضد خودش و خانوادش میبینه و شرایط طوری پیش میره که برادر بزرگتر هر نظری داشته باشه سعی میکنه بالعکس را عمل کنه تا هویت مستقل خودش را نشون بده. در جنگ یمن از متجاوز دلجویی کنه. در سوریه به متجاوز کاری نداشته باشه و تا جاییکه نهایتا در خانه خودش با عامل بحران و یرانی خانه همدردی کنه چون اون عامل حالا با برادر بزرگتر مشکل پیدا کرده. بله، رفت و آمد داره با برادر بزرگتر ولی نگاهش به این برادر نگاهی است با یکنه و بغض.اینکه برادر بزرگتر حتما میخواد به جایگاه مثلا پدری اون اسیب بزنه. هنر سردار این بود که مثل یک برادر بزرگتر کنترل کنه این کینه و بغض بزرگتر نشه. باهاش همراهی کنه. اجازه نده از خانواده به غیر پناه ببره و ... ولی خب حذف سردار دلایل متعدد زیادی داشت که یکیش هم همین نقش پدری و برادری سردار بود.

اصولا سکوت مسکو در این مورد حتی با درخواست ایران مشخص هست که اختلافی با برنامه های تهران رخ داده. مسئولان ما حالا در هر واکنشی به مسئله قفقاز اخر مطلب پس از صحبت از صلح و صفا! اشاره می کنند که ولی اجازه تاسیس هیچ کریدوری و تغییر مرزها را نخواهیم داد. در حقیقت همون مسئله ای که باکو را دچار خشم کرده و به یاوه گویی و هذیان پراکنی انداخته همین مسئله هست چون اشاره شد که علیف در فروردین ماه در نشستی با لبخند و خیال راحت اعلام کرده بود مسئله تمام شده است و ایران هم مخالفتی نداره و باید خوشحال هم باشه تازه و ما باهاشون گفتگو کردیم. (شاید دلیل تفکیک دولتها در ایران به همین برمیگرده، جایی که از دولت قبل و روابط باهاش تمجید میکنه و به دولت فعلی حمله میکنه که حتی به مراسم تحلیفش هم اومدم ولی تا بر سر قدرت قرار گرفتند با ما بد تا کردند (انتظار داشته لابد دست روی دست بزاریم تا مرزها را جا به جا کنند) خلاصه رویکرد مسکو هرچه باشه در این مورد برای مسئله امنیت ملی و ژئوپلوتیک منطقمون هست و حتی به قیمت تیره شدن روابط (هنر اینه که مجاب کنیم البته که به سود روسیه هم هست) باید سر موضع اصولی خودمون بایستیم و از حالا به بعد و شرایطی که خود باکو مسببش بود و استارتش را زد و حتی هر روز برش میدمه از این به بعد به برخی موارد دیگه که تا حالا مدام کنار میگذاشتیم بپردازیم در روابط: 1.برخورد شدید با گروهک های تجزیه طلب چه در باکو و چه در ایران (ایران سالها با مماشات لانه گزینی این افراد در باکو را تحمل کرد تا جاییکه پاشون به تبریز و ارومیه و ... هم رسید و گستاخانه از ورزشگاه گرفته تا خیابان به خیال اینکه ضعفی وجود داره شروع کردند به لگدپرانی به سرزمین مادری) 2.برخورد با حضور صهیونیستها و برنامه های ضد ایرانی از خاک باکو 3.برخورد با حضور گروهک ها در باکو و مرزها 4.برخورد با آزار مدام ایرانی ها در مبادی ورودی/خروجی و همچنین مسیرهای ترانزیتی الان با رفتار بچگانه باکو و شرایط ملتهبی که ایجاد کرده دست ایران برای بازگشایی تمام این پرونده ها و برخورد جدی باهاشون باز هست. پ ن: سردار باقری وارد مسکو شد. (ارتباط و رایزنی باید مستمر ادامه داشته باشه)

حالا عذر میخوام ایران بخواد دست به آبم بره رژیم باکو میگه منم میرم دست به آب! من به جای صهیونیستها و ترکیه بودم الان بهترین وقت هست، تا خرخره و چند بار قیمت میشه به الهامی که ترسیده سلاح انداخت. اصولا دیکتاتورزاده هایی مثل الهام وقتی حس ترس کنند دو کار زیاد میکنن: یکی خیلی حرف میزنن و حرافی میکنن یکی هم خیلی سلاح میخرن!

الان موشک مورد استفاده در زوبین کنجکاوی برانگیز هست. پرتاب گرم داره و خب قابلیت عمود پرتابی که طبیعتا موشکی از خانواده و نسل جدید باید باشه. جالبه به نظر رادار به منظور مشابهت (حالا به هر دلیلی) مانند رادار چشم عقاب که بر روی ناوها نصب خواهد شد در نسخه زمین پایه هم طراحی شده. تلفیقش با مجید هم میتونه در واقع نقش مجید در محافظت از این سامانه باشه با تجربه ای که جنگ های اخیر داشت برای مراقبت از سامانه های درگیر برد کوتاه که به شکل پسیو هم انجام میشه با یک سامانه چابک و با اطمینان بالا. پ ن: میشه امیدوار بود با همین طراحی و تجربه دستیابی به پدافند دریایی برد متوسط هم دور از دسترس نباشه. برای برد بلند هم که باور وجود داره تجربش و شناورها با ارتقا میتونند در اینده از سامانه های پدافندی قابل اطمینانی برخوردار بشند.

خب اینم جناب زوبین اخوی زمینی نواب دریایی! یک حاضر غایب کنیم ببینیم کیا هنوز نیستند: عقاب و سپر گویا هنوز غایبند پ ن: صفحه زیر محفظه موشک نشون میده گرم پرتاب هست سامانه

برای ثبت در حافظه تاپیک حالا اگر فردا روزی یکهو امثال بابک تقوایی ها روشن شدند! و شروع کردند به نقل از منابعشون مقاله سرایی و مصاحبه گرایی به یاد داشته باشیم که مصاحبه هایی که در چند وقت اخیر کار شد حتما یکی از منابعشون هست ولی صداش را در نخواهند اورد و با ترکیب اطلاعات این مصاحبه ها با اطلاعات مغشوش و غلط و دروغ و برخی منابع دیگه برای خودشون منبع اطلاعاتی و خبر محرمانه جور خواهند کرد. اگر اطلاعات در داخل کشور به شکل درستش و به وقتش و گسترده خودمون روش کار کنیم و به نظر و سمع! مخاطبان برسونیم هم از جذابیت های فوق العادش استفاده کردیم، هم خودمون صحیح و شجاعانه تاریخ را مرور کردیم، هم فرماندهان و سیستم ضعف ها را بدون واسطه خواهند دید و بازتابشون را و هم دست امثال این سوء استفاده گران را خواهیم بست با رسانه های اونوری.

بله، موافقم. من قبلا هم چند بار اشاره کردم که اجازه رخنه و اختلاف افکنی در ناتو که ترکیه شرایطش را برای روسیه فراهم میکنه ( به طرق مختلف و البته شخصیت زیاده خواه و مستبد و خودرای اردوغان) چنان انگیزه قوی ای است که روسیه به عنوان تاثیرگذاری بر یکی از مهمترین دشمنانش (ناتو) توسط یکی از قدرتمندترین (نظامی) اعضای این سازمان (ترکیه) حاضر شده در جبهات زیادی به ترکیه باج بده تا شرایط را همینطور حفظ کنه. به نظرم ولی حتما روس ها با شناختی که از شخصیت متزلزل و ناپایدار اردوغان دارند (که همه چیز را فدای اهدافش میکنه) سعی میکنند هیچ امتیاز قطعی ای بهش ندند. توافق صلح اذربایجان و ارمنستان (که یکی از ذینفعانش ترکیه بود) هم به نظرم به این خاطر گنگ و نامعلوم نوشته شد تا هم اختلافات را حفظ کنه و هم ابزارهای فشار و تشویق روسها را. به همین ترتیب در سایر موارد. از ادلب و شمال سوریه گرفته تا پرونده های مختلف.

جالبه حتی سردار سلامی اشاره کردند و تاکید داشتند کروز با برد 2000 کیلومتر برای هدف قرار دادن شناورهای متحرک دریایی. والا به قول شما کروز با برد بیشتر چیز عجیبی نیست که به عنوان یک دستاورد خاص اشاره بشه با توجه به نمونه های قبلی و اگر دستاوردی مستتر باشه در چنین سلاحی حتما قسمت مربوط به هدایت و ناوبریش باید باشه.

روسیه منافع خودش را داره. اگر نداشت اون بیانیه به اصطلاح صلح فتنه انگیز را که منشا اختلافات فعلی است را به امضا نمیرسوند اصلا. همین دیروز لاوروف به مناسب سالروز روابط روسیه با صهیونیستها مقاله مفصلی در یکی از روزنامه های صهیونیستی چاپ کرده بود با کلی تعریف و تمجید از روابطشون. حالا دیگه باید یاد گرفته باشیم که روابط تا وقتی قابل اتکاست که منافع دو طرف حفظ بشه دیگه بعد از اون تنها باید تکیه کرد به خود. و اینکه از موضع واکنش مدام دراومد و در موضع کنش قرار گرفت. برای علیف باید طرحی جدی داشت. تمام خطوط را رد کرده و مسلما خودش نیست در حال حاضر که داره این شطرنج را پیش میبره. با حوصله و البته قدرت باید بازی را پیش برد. همین که در مقام کنش باشیم و حساس به تحولات قدم اول هست.

واکنش سخنگوی ما نباید منفعلانه میبود. باید با حمله همینجا و با دلایل تهاجمی عنوان میشد که قصد داره این رژیم جرایم در ارتباط با تکفیریها و صهیونیستها را ضد امنیت ملی ایران را پنهان کنه. خلاصه باید قوی خطی که پیش گرفته شده بود با محورهای حضور صهیونیستها در باکو و عدم تحمل ایران، حضور تکفیریها و همچنان همکاری باکو با اونها برجسته تر بشه. البته مشخصا اقدام مواد مخدری مثل تمام موارد دیگه اینطور ناگهانی وقتی اعلام میشه مشخصا چون قبلا هم تجربش بوده از اتهامات موساد هست. یعنی عملا الان موساد پشت علیف داره برنامه های الهام را حتی در بعد رسانه ای پیش میبره و رژیم باکو خودش را کامل در مدیریت بحران فعلی در اختیار این رژیم گذاشته. موساد هم طبق تجربه با توجه به اشرافی که بر تجارت مواد مخدر داره ( خودش قسمتی از اون هست بنا به جایگاهش، در سرزمینهای اشغالی برای ممانعت از رسیدن به یهودیان و الوده سازی فلسطینیان و در لبنان و منطقه همچنین و البته رساندن منافعش به مزدورهای تحت امرش برای جبران هزینه ها و حتی ردپا در امریکای لاتین و سایر نقاط) خیلی خوب خبر داره که طبیعتا ایران به خاطر همسایگی با افغانستان در مسیر ترانزیت مواد مخدر هست و عبور مخدر از ایران امری است طبیعی که هر روز با یک شیوه تازه تر قاچاقچیان خلاقانه سعی میکنند به اروپا برسوننش. از این منظر یک امر طبیعی را که احتمالا رژیم فاسد باکو تا قبل از این خودش بخشی از تجارتش بوده (فساد مرزبانی و اداری رژیم باکو برای کسانی که اطلاع دارند شناخته شده است) حالا قصد دارند به عنوان کشف جدیدی جا بزنند و مشخصا این از علیف برنمیاد و حالا پشت پرده وضعیت جدید مدیران جدیدی پیدا کرده. ایران در پاتک به علیف باید هوشمندانه و البته تهاجمی کار را دنبال کنه. البته مزخرف گفتن از این جنس نه اروپا را تحریک میکنه نه ضرر چندانی به ما میرسونه چون در عین مبارزه با تجارت مخدر در ایران ما همیشه از سمت ترکیه هم بعضا متهم میشیم چون همسایه بزرگترین کارخانه تولید مواد مخدر هستیم.

اصولا غیرعقلانی است که فکر کنیم امریکا تخلیه افغانستان را بدون پیوست امنیتی/اجتماعی عملی کرده باشه. تمام شواهدی که ایران و حتی روسیه از انتقال داعش به افغانستان میگفتند قطعا به منظور برنامه هایی برای پساامریکای افغانستان با حضور طالبان بوده. در سوریه امتحان کردند که استفاده از افراط گرایان تربیت شده محلی و بین المللی بهترین راه مهار غیرمستقیم هست. الان هم ترکیه و امریکا طبیعتا این راه را با سود چندگانه میبینند. نسل کشی شیعیان/افروختن اتش فتنه و جنگ داخلی/مشغول کردن طالبان و پیش بردن برنامه های موازی. پ ن: این کشتارهای هدفمند شیعیان امتداد همون خط اولیه ای است که سعی داره هرطور شده ایران را در برابر طالبان قرار بده و درگیرش کنه در حوادث و باتلاق افغانستان. خطی که هم در داخل بازیگران قدرتمندی داره (فقط یک نمونه روزنامه جمهوری اسلامی و خبرهای عمدتا غیردقیقش چیز قابل مطالعه ای است خودش) و هم در خارج بین دوست! و دشمن. اطلاع دارند که هم افکار عمومی افغان (شیعیان) و هم ایران نهایتا ایران را اگر واکنش نشون نده به این حوادث ملامت میکنه. در صورت واکنش ایران با طالبان اصطکاک رخ میده و اصولا ایران را بر سر دوراهی انتخاب سختی قرار میده و کمترین فایدش مثل اون موج هدفمند اولیه اینه که همه مقصر اصلی 20 سال اشغال و کشتار و نهایتا صلح با طالبان را ول میکنند میچسبند به ایران که تقصیره ایرانه(!) جالبه همزمان هیئت طالبان از شرق تا غرب و ترکیه داره همه جا رایزنی میکنه مشتاقانه ولی به نظر به خاطر همین جو سنگین و هدفمند (که قطعا یکی از اهدافش هم عدم ارتباط گیری ایران و دخیل شدن در تحولات افغانستان هست و عقب موندن از کشورهایی چون ترکیه) فعلا ایران ترجیح میده وارد تحولات به طور مستقیم نشه.

حزب الله نماینده بخش بزرگی از مردم و شیعیان لبنان هست. نمیتونه و نمیتونست در یک کشور فرقه ای حقوق اولیه ملتش را رها کنه تا مسیحیان و سنیان به مانند گذشته در ظلم کامل چپاول کنند و هیچ حقی هم برای اداره کشور براشون قائل نباشند. با اینکه طبق امارهای غیررسمی بیشتر جمعیت متعلق به شیعیان هست ولی دخالت خارجی و دستهای منطقه ای اجازه سرشماری و احقاق حقوقشون را هم حتی نمیده. بنابراین مشارکت در اداره کشور نه تنها یک ضروری که یک وظیفه تحمیلی و اجباری است تا حقوق شیعیان تامین بشه در حداقل خودش. و به هر حال مثل همه حرکات دیگه خصوصا در کشوری مثل لبنان افات خودش را هم داره. در این زمینه حزب الله شاخه نظامی خودش را اگر میخواست درگیر مسائل داخلی کنه مثل جریانی که یک بار رخ داد در عرض چند ساعت کل بیروت را میتونست به سیطره خودش در بیاره ولی میدونیم حزب الله در نهایت اخلاق گرایی هیچوقت سلاح بر روی حتی برخی مزدوران و قاتلان لبنانی نگرفته چه برسه بخواد ازش سواستفاده کنه مگر جنگ داخلی را تحمیل کنند و در مقام دفاع بخواد بربیاد. حالا هم دقیقا نقشه اسراییل و البته امریکا چیزی است که شما اشاره کردید. چون مقاومت لبنان بازدارندگی حداقلی داره در مورد حمله خارجی، حالا با مزدوران داخلی و قومگرایی و فاسدان بی نظیری که در داخل لبنان وجود داره قصد دارند از درون با فتنه یا جنگ داخلی حزب الله را نابود کنند. اصولا نقشه پنهان و جدیدی هم نیست. در عراق و ایران و سوریه همه جا داره امتحان میشه و عمل میشه. اتفاقا در عراق و سوریه هم قوم گرایی و فرقه گرایی سنتی ابزار اصلی است مثل لبنان و جالبه در ایران هم چون به شکل سنتی وجود نداره حوادث اخیر نشان خوبی است که در حال شکل دادن مصنوعیش هستند. تنها راه البته همچنان یافتن ابزارهای تهاجمی است. تا ضربه نخورند ادامه میدند. لاپید در کنفرانس با بلینکن و وزیر خارجه امارات با بیان اینکه من و بلینکن فرزندان بازماندگان هولوکاست(!) هستیم اشاره کرد که باید از نیروی نظامی استفاده کرد در مقابل شر و ایران هم الان هدف ماست. الان در مرحله تهدید مستقیم هستیم پس باید برای هرگونه واقعه ای اماده باشیم هرچند به روشنی مشخصه راهبرد غرب و اسراییل فروپاشی از درون هست که اتفاقا برای این ما باید پاسخ بازدارنده سخت پیدا بکنیم. انشاء الله.