انفجار مهیب و بسیار مخربی بود. جالب اینه که با ما (غرب و خاصه امریکا) باش، تروریست رسمی باش، زیرساختهای یک کشور را نابود کن، از هر روش تروریستی و ضد منافع ملی کشورت و زیرساختهاش استفاده کن و کشورت را ویران کن ولی اسمت میشه آزادی خواه و دموکرات و مبارز و طرف مقابلت هم میشه حتما دیکتاتور . از اونطرف به کشورت با اعلام رسمی حمله نظامی شده، کشورت بخشهاییش اشغال شده و هر روز تحت محاصره یک کشور خارجی جنگنده هاش از پایتخت کشور اشغالگر بلند بشند بیان از فرودگاه تا بندرت را بمباران کنند و یک پاسخ نصفه و نیمه هر چند ماه یکبار که میدی شورای امنیت تشکیل جلسه میده و اقدامت را محکوم میکنه که چرا به اون کشور حمله کننده پاسخ دادی و چون موشکت از مرز رد شده اقدامت تروریستی بوده.

تزویر و ریاکاری و نفاق دقیقا مصداقش حاکمان ترکیه فعلی است، در مورد مردم سوریه یا لیبی و مثلا قره باغ اعزام نیروی نظامی و هر روز اشک های اردوغان که ما برای نجات مردم سوریه و لیبی هست که فقط خاکشون را اشغال کردیم و نیرو فرستادیم و پایگاه زدیم و هر روز هم داریم زمین بیشتری غصب میکنیم و خاصه در مورد سوریه رسما با انتقال مستقیم ده ها هزار تروریست در ابتدا و بعد هم حمایت مستقیم نظامی و مالی و سیاسی در ادامه؛ کشورشون را به اسم مردمشون ویران کردند و خاتمه هم نمیدند چون اردوغان معتقده سرنوشت مردم سوریه و لیبی براش خیلی خیلی مهمه و انسانیت و وجدانش قبول نمیکنه ولشون کنه و بعد: در مورد عمیق ترین و طولانی ترین و شنیع ترین و صریح ترین ظلم اتفاقا به مسللمانانی که ادعای قیمیشون را هم داره و از اونجایی که جهان غرب پشت ظالم هست اتفاقا سخت ترین جبهه و فوری ترین و دردناکترین ظلم به مردم منطقه و مسلمانان هم محسوب میشه این موضعش هست: در حالیکه هر روز پروازهای از مبدا ترکیه به تل آویو قطع نمیشه و مراودات اقتصادی هم به شدت برقرار هست و خبری هم از بیرقدار و مزدور و توپ و تانک نیست برای این عذاب وجدانشون بر عکس سوریه و لیبی و چه و چه ... جامعه جهانی را دعوت به همدردی میکنه!

حالا رادارهای عمومی منبع موثقی نیستند و اطلاعات حتما کامل در معرض مشاهده عموم قرار نمیگیره ولی با توجه به همین اطلاعات: قبل از ترور سردار عمده پروازهای بر فراز عراق را پرواز سوپرکینگها تشکیل میداد. گاهی پرتعداد و چندین فروند و معمولا پرنده دیگه ای در کنارشون نبود. بعد از ترور سردار و خصوصا در انتهای دوره ترامپ شاهد پرواز انبوه تانکرها بودیم به همراه پرنده های آواکس و شنود پهن پیکر ( عمدتا E-3 Sentry و RC-135 ) و سوپرکینگها کمتر دیده میشدند در دوره جدید و حدودا چند هفته بعد از استقرار بایدن (هفته های اول منوال همون منوال اواخر ترامپ بود) در کنار تعداد کمتری تانکر، بعضا سوپرکینگها البته با تایپ های متنوع تر ما شاهد حضور مستمر بمباردیرهای (به نظر BACN ) نیروی هوایی ایالات متحده هستیم که قبلا نبودند و در دوره ای بیشتر روی افغانستان دیده میشدند. *بازه های زمانی دقیقا منطبق و قطعی نیتسند و حدودی هستند. **عدم ذکر برخی پرنده ها در بازه های زمانی به معنای عدم حضورشون نیست. اصولا ناوگان نیروی هوایی ایالات متحده از دریای عمان خصوصا پروازهایی از طریق پاکستان و خلیج فارس تا روی عراق و سوریه و سرزمین های اشغالی حضور پررنگی داره از هر تایپ ولی اینجا حضور معمول و دارای بیشترین زمان روی آسمان عراق در نظر گرفته شده

در بحث پدافند و موشک ها نکته ای که وجود داره اینه: روند توسعه پدافند معمولا یک گام پس از شناخت تهدید هست. یعنی اول تهدید که اینجا موشک هست شناسایی میشه و مشخصاتش استخراج میشه و برای این تهدید با صرف زمان و هزینه زیاد یک سامانه پدافندی با مشخصات تقریبا معین بنا به مشخصات موشکی طرف مقابل طراحی میشه. پس کشور مهاجم میتونه اگر خلاق باشه یک گام پیش باشه از کشور مدافع به این شکل که پس از تکمیل طراحی پدافند و توسعه اش توسط دشمن (با صرف هزینه و زمان و تولید در کمیت ) حالا با یک راهبرد ابزاری یا تاکتیکی اون طراحی را در شکل کارکردی خودش هدف قرار بده. برای مثال با یک تغییر کوچک در موشکهاش یا حتی تغییر تاکتیکی یا طراحی یک سلاح مکمل در کنار موشکی در اون بحث توسعه و طراحی پدافندی دشمن در زمان تهاجم یک غافلگیری ایجاد کنه. حالا این میتونه متنوع باشه. از تغییرات نرم افزاری تا سخت افزاری، تغییرات تاکتیکی نحوه کاربرد سلاح، جنگال، سلاح مکمل، جغرافیا، حتی زمان و کمیت همه میتونند در خدمت این هدف باشند به شرطی اینکه از مشخصات سامانه های پدافندی دشمن شناخت کافی وجود داشته باشه و تا حد امکان حداقل چند نمونه از این طراحی ها به منظور غافلگیری پنهان بمونه. پ ن: مثلا یکی از غافلگیری های در دسترس تر میتونه موشک ضدماهواره باشه. فقط در همین بحث جمع آوری اطلاعات میدانی فی المثل ایالات متحده ماهواره های تصویربرداری یا هشدار زودهنگام مثل دو چشم جزئی جدایی ناپذیر از طراحی عملیات هاش شدند، یعنی یک عادت زمانی شکل گرفته که هرچند براش الترناتیوهایی حتما در پلنهاشون دارند ولی خب در عمل تمام تکیه بر ابزارهای در دسترسشون هست و تجربیاتشون هم بر این پایه شکل گرفته. حالا به وقت خاص، اگر این چشمها از کار بیفتند اون هم در عین غافلگیری خب خودش یک گام برای تزلزل جبهه مقابل هست هر چه قدر هم که میخواد نابرابر باشه جبهه. اصولا سیستمهای پیچیده آسیب پذیر تر هستند و بیشتر متکی بر اجزا.

اردوغان که این روزها زبانش به شدت در مقابل مصر و عربستان نرم شده و هر بار در هر سخنرانی کلی دلبری میکنه! ازشون اینبار درو اکنش به رزمایش عربستان با یونان گله کرده که باهاشون صحبت میکنم (ولی این رسمش نیست) از ما تقاضای خرید پهپاد میکنند ولی رزمایششون را با یونان برگزار میکنند. اگر سعودی هوس خرید بیرقدار کرده باشه در کنار خرید سنگین پهپادیش از چین مشخصا هر چیزی که در جهان در جبهه ای موفق بوده و توسط گروهی و کشوری به کار گرفته شده را داره میخره! سی و چند فروند از پهپادهای چینیش را به تازگی تحویل گرفته از یک سفارش پنجاه و چند فروندی.

کاپیتان کشتی ایران شهرکرد عنوان کرده حمله در 75 مایلی سواحل سرزمین های اشغالی رخ داده و در زمان حمله همه چیز به ظاهر عادی بوده و تنها 15 دقیقه قبل از حمله جی پی اس کشتی دچار اختلال شده و از کار افتاده. انفجار در جلوی کشتی رخ داده و موجب آتش گرفتن بخشی از کانتینرها شده که مهار شده بلافاصله. کشتی برای تعمییر و ایمن سازی به 14 روز زمان نیاز داره و برای همین به بندر بانیاس سوریه رفته. و پس از تعمییرات به مقصد خودش یعنی والنسیا رهسپار میشه.

البته بخش تحویل دهی تجهیزات جنگ الکترونیک و شنود و تحلیل اطلاعات یکی از دو بخش مهم این الحاق بود. همانطور که در تصاویر هم پیدا بود و سردار گفتند بخشیشون ثابت بود و اماده برای استقرار در محلهای ثابت و بخشی هم متحرک تا حد امکان دارای قابلیت اختفا.

بعد از حمله اخیر به کشتی ایران شهرکرد که یک کشتی تجاری بود وال استریت ژورنال خبری کار کرد که 12 حمله طی سال 2019 و 2020 به کشتی های ایرانی (گویا همگی نفتکش) که ادعا شده به سمت سوریه نفت میبردند توسط صهیونیستها انجام شده. و باز گویا عمدتا توسط مین های دریایی. اگر ظواهر را در نظر بگریم در حقیقت حمله به کشتی صهیونیستی در دو حالت هست: 1.یک عملیات فریب بوده برای اینکه متمسکی داشته باشه این رژیم برای گسترده تر کردن حملاتش (در حقیقت آشکار کردنش و اعلام عمومیش و معمولی جلوه دادنش مثل حملات هواییش به سوریه و تبدیلش به یک رویه با مشروعیت جهانی!) برای افزایش فشارها به ایران و گسترش حملاتش به سمت کشتی های تجاری/نفتی ایران که حتی به سمت سوریه نمیرند و ناچارند برای مسیر اروپا و امریکای لاتین از دریای سرخ و کانال سوئز و مدیترانه عبور کنند و اصولا تهاجمی تر کردن اقداماتش در این شرایط و موقعیتی که به نفعش هست همه چیز. برای جلوگیری از اخباری که وجود داره مبنی بر راه اندازی خطوط تجاری کشتیرانی بین ایران و سوریه و در حقیقت هشدار با حمله به کشتی تجاری. 2.ایران پس از مدتها موقعیتی را فراهم دیده و با حمله به کشتی صهیونیستها پاسخ داده به حملات متعدشش و این هم پاسخ به حمله ما بوده. هرچند گزینه دوم از جهاتی به نظرم ضعیفتر هست: ما اصلا در موقعیتی نیستیم که این جنگ کشتی ها را با این رژیم شروع کنیم، به دلایل متعدد و از جمله مهمترینش اینکه میزان تردد ما اصلا قابل مقایسه با تردد این رژیم نیست و خصوصا مسیر دریای سرخ و کانال سوئز و مدیترانه کاملا در حوزه این رژیم محسوب میشه (خصوصا با همکاری امارات و سعودی و سودان و مصر و قبرس و یونان و ...) در حالیکه ما در دریای عمان و خلیج فارس که این رژیم تردد تجاری چندانی نداره (تازه با این انبوه ائتلاف دریایی که حاضر هست و هر حرکتی را رصد میکنه) مسلط هستیم. و پاسخ گانتز که تلویحا این عنلیات ضدکشتی ما را پذیرفته و صحبتهاش طوری بود که بیشتر نشان میداد از سر رضایت و مسیری است که علاقه دارند بهش.

با ترکیه روابط ما خیلی پیچیده است. بازی هم با ترکیه متفاوت هست و هوشمندی ما باید این باشه که اینطور اقدامات غیرمستقیم را غیرمستقیم در همون بسترها پاسخ بدیم. مثلا در مورد ترکیه باید ما هم وارد حوزه های نفوذ ترکیه در کشورهایی بشیم که اقدام کرده. درسته شرایط اصلا برابر نیست و ما در حال حاضر نه توان اقتصادی، نه حمایت سیاسی و نه پشت گرمی بین المللی و نه حتی ابزار ترکیه (به عنوان یک کشور سنی بانفوذ در منطقه ای با اکثریت سنی ) را داریم ولی خب مثل همیشه باید دنبال روشهای ناهمطراز و خلاقانه بود. در لیبی/سوریه/عراق و ... به نظرم با تهدیدهای حشد ضد اشغالگری ترکیه، اردوغان حتما به دنبال عرض اندام در یمن هست. و بدونیم موفقیتش در یمن مثل قره باغ و لیبی و ... میتونه هم محبوبیتش در میان افکار عمومی عربستان را بیش از پیش کنه، در رقابت با امارات بهش کمک کنه، و نفوذش را بی اندازه گسترش بده، پس میدان بسیار ایده الی است برای دخالت و اردوغان حتما براش نقشه ها داره.) هرچند واقعا امید ما تنها به ایمان حوثی ها و دستان خالی ولی معتقدشون هست که هرطور حساب کنی یک تنه ایستادند در این میدان و دستان ما هم برای کمک خالی هرچند در حد توان حتما داریم انجام وظیفه میکنیم ولی دستان ما هم بسته است با این وضعیت. فشارها ضد ما، برنامه های پرحجمشون در عراق و سوریه، فشارهای بی اندازه ضد حزب الله در لبنان اون هم در تمام ابعاد وضعیت سختی برای مقاومت ایجاد کرده در این هم افزایی شیاطین بزرگ و کوچک و مثل اردوغنا منافقین حرفه ای.

امروز امارات به مرکزیت پایگاه الظفره یک رزمایش تقریبا 15 روزه هوایی را به همرمراه 7 کشور (امریکا، عربستان، بحرین، ...) آغاز کرد. که یک رویکردش تهاجمی است. ولی بحث روی این رزمایش نیست که خطرات مهم این دست رزمایشهای روتین و غیرروتین علیه ما باید بررسی بشه در جای خودش. بحث روی مشارکت کره جنوبی در این رزمایش هست. مشارکت مستقیم نظامی کره در بخش هوا و دریا در ائتلاف با کشورهای عربی درست بیخ گوش مرزهای ما و همچنین کاملا خصمانه و با اهداف ضدایرانی که در چند سال اخیر شدت یافته را باز من میزارم به حساب عقب نشینی های ما. حس من میگه بعد برجام همانطور که رفتار ایران با چین کودکانه و بد بود که موجب دوری چین از ایران شد (مثل ادم های بی تجربه و غرب ندیده تمام امید و ارتباطات و حتی حرکات را گره زدیم به اینکه امریکا ناراحت نشه ازمون اخم نکنه یک موقع پر روح برجام! خم نشه! و همه ارتباطاتی که حس میکردیم امریکا را ناخشنود نکنه حالا یا به این خاطر یا به خاطر لطف و لبخند بیشتر یا اعتماد به نفس کاذب که حالا شدیم سوگولی امریکا کنار گذاشتیم) همین رفتار را با شدت بیشتر با کره شمالی داشتیم. هم در مورد امریکا و هم کره جنوبی که یکوقت روابط گسترده تجاریش با ما را خدشه دار نکنیم (بخوانیم واردات با منت نفت و تهاتر کالای انبوه کره ای در شکل واقعیش اون هم بدون پذیرفتن خدمات واقعی و ارسال مستقمی و ...) حالا هم احتمالا حتی کره شمالی هم بدبین باشه به ما ولی گذشته از این حرفها الان وقتش هست به خاطر تلافی هم که شده؛ (هرچند معتقدم منافع ما نهایتا با همین کشورها با شرایط و وضعیت قلدرانه ضد ما باید رخ بده) روابط رسمی و اشکار و پنهانی با کره شمالی خصوصا در حوزه کمک بهش در بعد اقتصادی و احتمالا تعاملات نظامی را پی بگیریم. کره شمالی را میتونیم در حوزه هایی که کابوس کره جنوبی باشه کمک کنیم حالا که اینطور ضد منافع ملی ما و به شکل نظامی بیخ گوش مرزهامون داره اندام نمایی!! میکنه. (فرضا در حوزه پهپاد که کره ایها فرصت پرداختن بهش را نداشتند یا کروزها)

این اخبار هر روز داره تقویت میشه. نشانه های سیاسیش در نزدیکی ترکیه به مصر و عربستان هم کاملا واضح هست. (اصولا به نظر من بابی است که خود ترکیه باز کرده، بعد از عادی سازی روابط اعراب ترکیه دید از منافع اقتصادی و لابی گری صهیونیستها ممکن هست کامل کنار گذاشته بشه و بنابراین همزمان درد و جبهه هم به صهیونیستها پیام مثب داد و هم به اعراب چون حس میکرد صهیونیستها ممکن هست حالا که منافع جدید پیدا کردند اگر رابطه ترکیه با اعراب بد باشه به سود خودش و ضد ترکیه بهره ببره پس داره تلاش میکنه اعراب را در جبهه خودش نگه داره تا همچنان به عنوان قیم اسلامی! و میانجیگر منطقه ای کنار گذاشته نشه از معادلات) اصولا بحث چرخش ناگهانی ترکیه بعد قطعی شدن روابط اعراب حاشیه خلیج فارس با صهیونیستها رخ داد. ترکیه سالها نون روابط یکطرفه با صهیونیستها و همزمان تلاش برای عدم عادی سازی اعراب با صهیونیستها را میخورد (از یک طرف باج از صهیونیستها و از یک طرف اعراب در متعادل سازی این روابط و همچنین نون افکار عمومی را خوردن که به عنوان کشوری ضدصهیونیستی هستم) و بعد جدی شدن ماجرا دید این سفره گسترده ممکنه یکطرفه بشه و افتاد به تکاپو که از طریق دیگه ای حالا باید ماجرا را جمع کنه. رابطه نزدیک با ارعبا و صهیونیستها میتونه از شکلگیری جبهه واحد و بی نیاز از ترکیه جلوگیری کنه. برای اردوغان هم در پیشکشی به کشورهای منطقه فعلا دم دست ترین چیزش همین ابزارهای جدید هست: مزدوران تروریستش در سوریه که کلی براشون هزینه کرده و پروارشون کرده و یکی هم بیرقدارها به شکل عام (ابزار نظامی به شکل خاص) ترکیه در سومالی پایگاه داره و از نظر دسترسی پهپادی به یمن مشکلی نداره حتی با عدم حضور در جنوب یمن میتونه اقدام کنه ولی ممکن هست در پوشش فروش پهپاد به عربستان عملیاتها را مدیریت کنه ضد انصارالله. در مورد مزدوران هم که اولا بخشی از مزدوران تروریست سوری نزدیک به اخوانی ها که کاملا قابل انطباق هستند با بخش اخوانی تحت کنترل سعودی در یمن و بنابراین جبهه ایده آلی است براشون جبهه یمن و ترکیه هم میتونه هم تربیت! و اموزش و ورزیدگیشون را تقویت کنه، هم مدتی از موی دماغ هاش فاصله بگیره (به هرح ال مزدور بیکار نمیتونه بشینه و حقوقش را میخواد) و هم بار حقوقشون را بندازه گردن عربستان و هم منافع مادی و معنوی کسب کنه از این کمکهاش. مزدوران القاعده ای هم که باز رفقاشون در یمن همین حالا دارند فعالیت میکنند و اصولا جنگیدن زیر پرچم پدر معنویشون (وهابیت سعودی) و ضد حوثی های منتسب به ایران شاید جز آرزوهاشون هست و ترکیه در این مورد هم ترکیش ایر! را میتونه راه بندازه این بار به سمت یمن. نهایتا در رقابت منطقه ای ترکیه با ایران، ترکیه هرچه بتونه بیشتر نفوذ کنه در مناطق دریغ نمیکنه. خصوصا از همون موقع هم یکی از مهمترین اهداف اردوغان بعد از سالهای ابتدایی جنگ سوریه و توقفش در فتح حلب! به شکل استعاره ای؛ همین مزدور پروری بود که دیدیم چه قدر بهش کمک کرد برای دست اندازی بدون هزینه به کشورهای منطقه و بسط فنوذ و اروزی دیرینش یعنی نوعثمانی گری جغرافیایی! کار انصارالله برای دفاع از تمامیت ارضی یمن با دستان خالی و جنایتهای جنگی مستمر و محاصره سخت هست و سخت تر هم شاید بشه. امروز مکنزی فرمانده سنتکام میگفت در حمله اخیر به عربستان نقش مستقیمی پنتاگون و سنتکام در دفع حملات داشت صد عربستان و بیشتر از گذشته ادامه میدیم این حمایتهای وسیع را.

از معدود دفعات بود که تمام اطلاعات اپتیک را هم محو کرده بودند. حالا شما حساب کن اگر فیلم قبل از فرضا اصابت گرفته باشه یک پیام غیرمستقیم هست که بله! خودمون زدیم و خوب کردیم زدیم ( والا پهپاد بیکار نیست روزانه صدها کشتی عبور میکنه بره بچسبه از این آبی و سفید فیلم بگیره که!) اگر هم واقعا بازی صهیونیستها باشه مجبورشون میکنه فیلم و تصاویر جداره بیرونی را اگر وجود داره منتشر بکنند. پ ن: البته فضاسازی صهیونیستها به همین جا ختم نمیشه. گویا اخیرا وزیر خانممحیط زیست صهیونیستها هم در حالیکه در ساحل اشغالی! قدم میزده و از جریان پاکسازی ساحل از لکه های نفتی بازدید میکرده خیلی شیک! عنوان کرده این الودگی نتیجه حمله تروریستی زیست محیطی ایران بوده که البته صدای برخی داخلیونشون را دراورده که دیگه هرچیزی را نباید به زبون اورد و تخلیه عمدی نفت از یک نفت کش کیلومترها دورتز از ساحل و بعد رسیدن الودگی نفتی به ساحل بعد دو هفته یک عملیات بسیار پیچیده میشه اگر قرار باشه فرضا رخ بده. بماند که احتمالا ناشی از خرابکاری های خود صهیونیستها ضد نفتکشهای ایرانی یا سوری یا خطوط نفت زیر دریا در سواحل سوریه است که به سواحل اشغالی رسیده.

فیلمی که مقامات ایران در اختیار المیادین گذاشتند از کشتی صهیونیستی را کاری ندارم چون زمان مشخصی نداره، ولی نهایتا من ندیدم تصویری از خارج این کشتی منتشر بشه و تمام تصاویر در اون مقطع از اسیبهای داخل کشتی بود. اگر همچنان تصویری خارج از کشتی منشتر نشده باشه باید دید دلیلش چی هست؟ آیا واقعا یک انفجار داخلی بوده یا یک عملیات فریب؟

بعد از شروع حملات یمنی ها به عمق عربستان و غافلگیریهای ابتدایی و ضربات دریافتی، هرچند در ماه های اخیر از حجم حملات خصوصا در کمیت به کارگیری موشک و پهپاد کاسته شده ولی نکته ای که وجود داره دفع حملات هست در مواردی به شکل موفق تر از گذشته که خب طبیعی است. اگر تاکدی مدام ایالات متحده مبنی بر کمک به سعودی را در دفاع از اراضی داخلیش هم کنار بزاریم و تاسیس چندین پایگاه نظامی و پروازهای مستمر پرنده های امریکایی و به نظر به دست گرفتن پدافند عربستان لااقل در برخی شهرها؛ باز خرید و هزینه سعودی برای دفاع از اراضی داخلیش مقابله با چند پهپاد و تک موشک را عجیب جلوه نمیده. ولی سوالی که هست؛ موشک ها که معمولا به شکل تک فروندی شلیک میشند را که پاتریوتها وظیفه دفع دارند و حتی در حمله اخیر گفته میشه برای دفع یک موشک 5 تیر موشک پاتریوت شلیک شده. سوال اینجاست پهپادهای به چه نحوی دفع میشند، خصوصا که امروز خبر از دفع 5 یا 8 فروند پهپاد دادند در جده؟ به هر حال اگر پای پدافند کوتاه برد در میان باشه باید حتی بیشتر از شلیک پاتریوتها ما شاهد فیلم در فضای مجازی باشیم از ثبت شلیکها که به نظرم تا حالا حتی یک نمونه نداشتیم شلیک پدافند کوتاهبرد به شکل واضح به سمت پهپادها و یا اگر بوده خیلی ناچیز بوده. حالا باتوجه به اینکه معمولا در رادارهای عمومی ما شاهد پرواز پرنده های آمریکایی (نیروی هوایی عموما) هستیم بر فراز برخی شهرها از جمله ریاض و جده خصوصا زمان حملات؛ و خبرهایی از راهکار سعودی برای مقابله با پهپادها یعنی گشت مستمر جنگنده ها و موشک آمرام عمدتا؛ آیا همچنان این مسیر بسیار گران برای دفع حملات پهپادی استفاده میشه؟ در مورد رادار و تشخیص سمت و سوی حملات که اگر تاکید خود امریکایی ها هم نباشه قطعا ایالات متحده کاملا داره پوشش میده عربستان را (طبیعتا با هزینه های شیرین!) پ ن: چشم معکوس زدم! امشب تقریبا 22 فروند پهپاد و موشک همزمان به چند شهر عربستان از جمله در شرق و شهرهای نفتی شلیک شد. سخنگوی ائتلاف سعودی ابتدا مغرورانه ادعا کرد دو فروند موشک رهگیری شده در جیزان ولی خبرهای تکمیلی از هدف بودن چند شهر دیگه هم حکایت میکرد. هرچند به نظر رسانه هاشون بعد موج اول و "همشون را زدیم"، حالا رسیدند به "ایران به ما حمله کرده" تا توجیه احتمالا عدم رهگیری برخی پرتابه ها را کنند. اگر ایران توان و ابزار اطلاعاتی کاملی داشت در بحث جمع آوری سیگنال و رادار و تصویر و تحلیل گسترده (مثل توان مثلا ایالات متحده در منطقه با نفوذ و حضور در بسیاری از کشورهای منطقه و همچنین در اختیار داشتن فضا و ماهواره ها و پرنده های متعدد جمع آوری اطلاعات و شنود و ... و همچنین عوامل اطلاعاتی گسترده در کشورها) خیلی میتونست به یمنی ها کمک کنه که حملاتشون را با توجه به استقرار پدافند و رادار عربستان و امریکا در خاک سعودی و نحوه کمکهای اطلاعاتی امریکا به سعودی و ... و همچنین کمیت و کیفیت ابزارها و ... بتونه بهینه کنه و با تغییر تاکتیک با توجه به ابزار محدودش بیشترین آسیب را بزنه.

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی: به روز کردن برنامه های حمله به تاسیسات هسته ای ایران با توجه به شرایط جدید جالبه سطح اینگونه تهدیدات که بله! مستقلا اگر اونطوری که ما میخواهیم عمل نکنه جامعه جهانی خودمون حمله میکنیم و ال میکنیم و بل میکنیم شدیدا افزایش پیدا کرده از جانب صهیونیستها و علاوه بر اینکه به راحتی در رسانه ها از حمله مستقیم به یک کشور صحبت میکنند اون هم نه در موضع حملا پیشگیرانه در قبال حملات قریبا الوقوع که خود اون هم بهانه جویی های غربی بود برای پیشبرد اهدافش, بلکه برای حمله به تاسیسات مشروع اتمی یک کشور تحت نظارت سخت ترین بازرسی ها و گزارشهای تماما صلح آمیز؛ بلکه باقی جهان را هم تهدید میکنند که حرف، یک کلام باید چیزی که مدنظر ماست بشه. البته همچنان به نظر من ردگم کنی است این هیاهوها و اصل خطر و ماجرا برای ما گروه های مزدور و تیم های شکل داده شده این رژیم در داخل ایران و احتمال حملات/ترورها/خرابکاری هایی از داخل هست که باید براش فکری کرد. فرض بگیریم خرابکاری نطنز یک حمله بود هیچ بعید نیست که اون هم توسط تجهیزات پیشرفته ای که توسط باند قاچاقچی ها (لنج/کولبر/سوختبر/یا خائنین در گمرکات و نفوذیها) وارد کشور شده و توسط تیم ثانی مونتاژ شده و توسط یک تیم ثالث عملیات کرده، بوده باشه. بماند ایران هم باید طرح ها و ابزارهای خودش را یک بازبینی و اصلاح کلی بکنه در مقام دفاع و پاسخ به تهاجم. (چه ابزارهایی که مثلا در مقابل دفاع موشکی و زرهی الان در خطر اثرگذاری هستند و چه ابزارهای غافلگیرکننده که تغییر دهنده بازی و حتی بازدارنده باشند)

سلام درست میفرمایید. البته بعد از مطرح کردن مزرعه موشکی به نظرم ایران با افزایش تعداد موشک های تاکتیکی خودش خصوصا در رنج پایگاه های آمریکا در اطراف ما، میتونه تعدادی سکوی ثابت آماده به شلیک (برای کاهش هزینه های سکوی متحرک و صرفا برای اقدام اول موج اول ) مهیا کنه که اتفاقا در دید هم باشند مشکلی ایجاد نمیکنه. (در کنیتسرهای ثابت و فیکس شده) طوری که در موقع چنین موقعیت هایی مثل باکسهای محراب روی کلاس جماران؛ تنها یک جک هیلرولیکی اونها را آماده شلیک کنه و بلافاصله شلیک بشند. هم یک قابلیت بازدارندگی دارند و پیامرسان (مثلا با افزایش یا کاهششون در شرایط مختلف) و هم اینکه در چنین موقعیت هایی که امیدوارم بار دیگه رخ نده دیگه بلافاصله میتونند پاسخ بدند (باز خود نفس این آمادگی بازدارنده است که چنین موقعیتهایی رخ نده) البته منوط به افزایش تولید موشکها و همچنین موقعیت سنجی مناسب استقرار مثلا در محدوده برخی پایگاه های محافظت شده و به صورت پراکنده هست این طرح. این مطلب جالب بود که اونروز خیلی سریع و شبانه اقدام به پاکسازی کرده بودند. یعنی عجله زیادی معلوم بود برای پاکسازی وجود داشت و حتی مثلا در این مواقع که سعی میشه صحنه حفظ بشه تا تحقیقات در مورد پرتابه ها و خسارات انجام بگیره ولی اونروز تا صبح و شبانه تقریبا تمام نقاط پاکسازی شده بودند کامل.

این مکنزی ما باهاش حالا حالاها کار داریم. تو خود آمریکا و حوزه نظامی پنتاگون به عنوان یک شخصیت جاه طلب شناخته میشه که خیلی دوست داره قدرت بیشتری داشته باشه. اگر دقت کنیم اقدامات و صحبتها و حتی ژستهاش و بروز و ظهور رسانه ایش هم طوری است که اصولا خیلی علاقه به شبه هالیوودی شدن داره به عنوان یک فرمانده.

سلام خب چیزی که تبلیغ میشه فقط بخش کوچکی از ماجراست. اهداف صهیونیستها از بمباران مداوم سوریه اهدافی است چندگانه و با هدف های متعدد و متنوع. فقط بخشی از اون زدن تاسیسات و برخی ابزارهای انتقالی است. حملات مداوم به بهانه حضور ایران در حقیقت از قدرتنمایی و پروپاگاندا و مصرف داخلی شروع میشه اهدافش تا زدن زیرساختهای کشور سوریه در بخش نظامی (رادار، پدفاد، انبارها، کارخانه هایی که بالقوه امکان ساخت تجهیزات نظامی دارند و ...)، اقتصادی، مواصلاتی (به منظور تضعیف هرچه بیشتر همسایه ای که با سرزمین های اشغالی مرز داره) و همچنین تحمیل شرایط دایمی روانی برای عدم استقرار ایران و نیروهاش با خیال آسوده و روحیه بخشی به تروریستها که هنوز طرفی وجود داره دولت مرکزی را تضعیف کنه و امید داشته باشند برای ادامه جنگ و ایجاد "حق" ای که به مرور رویه بشه برای اجازه تجاوز دائمی (مثل اسمان لبنان) و جولان جنگنده ها و ایجاد مانع در برابر مسیر لبنان و حزب الله و .... و مورد آخر اینکه بارها شده حتی خود ما حساب کتاب موشک و بمب و پدافند صهیونیستها را کردیم و حساب سود و زیان ولی یک واقعیت مسلم وجود داره برای این رژیم با منابع متعدد مالی و کمکهای جهانی و بعضا ویژه و خاص و فرقه ای خصوصا در بحث جنگ های (مقدسش!! به زعم گروهی از یهودیان) پی در پیش که اصلا این ارقام برای این رژیم عددی محسوب نمیشند. از این بعد نه عربستان و امارات هست، نه ترکیه و ایران و نه حتی آمریکا که نگران اعداد و ارقام باشه، چیزی که باهاش مواجهیم بحث (فعلا با این شرایط و دشمنانش که نهایتا یک ما هستیم و چند گروه مقاومت اون هم زیر شدیدرتین تحریمهای اقتصادی و منابع مالی شوخی) یک رژیم با منابع نامحدود هست.

ایران باید اقدامات امنیتی پیرامون خودش خصوصا در عراق و خلیج فارس و دریای عمان را به همان شکل صهیونیستها و واکنششون به ما در سوریه پاسخ بده که البته قطعا در شکل و کمیت و کیفیت کاملا متفاوت خواهد بود خصوصا در کشورهای جنوبی خلیج فارس چون با یک کشور جنگ زده در اشغال چندین کشور و کلی گروه تروریستی و مزدور و بدون ارتش منظم و ابزار دفاعی (سوریه) روبرو نیستیم که دستمون برای عملیات بر علیه اهداف صهیونیستی در اون کشورها باز باشه ولی خب باید به شکل مقتضی پاسخ هایی به تحرکات خاص داده بشه. حالا اگر داره زمینه چینی میکنه برای حضور نظامی به خیال خودش در منطقه توسط زیرسطحی هاش خصوصا یا کشاندن پای ناوگانش به منطقه ما؛ یا اینکه قصدی داره برای ناوگان ما در دریای سرخ و مدیترانه شرقی هم باید مراقب بود. با صحبت های دیشب نتانیاهو هم مشخص هست که به شدت عملیات هاشون و همچنین ابزارها و مزدورهاشون در ایران را تقویت کردند و علاوه بر حضور پیرامونی ارتباط مستمری هم با مزدورانشون درون کشور دارند. باندهای قاچاقچی هم که با این وضع قاچاق براشون میتونند شاتل!! هم بیارند منفصل درون کشور و در کشور مونتاژ کنند چه برسه به پهپاد انتحاری و حتی کروز و سلاح های دیگه.

عدم استفاده از سیلوها و شاید حتی مزرعه موشکی و استفاده عامدانه از موشکهای سوخت مایع کنار موشکهای سوخت جامد تاکتیکی شاید همون ترفندی بوده که غیرمستقیم پیام حمله مخابره بشه تا با کاهش تلفات (اینجا ادعا میشه حذف تلفات به خاطر تدابیر فوری و سختگیرانه در پایگاه، اول به خاطر آماده باش کلی در طی اون یک هفته و دوم هم به خاطر رصد امادگی ایران برای حمله موشکی و تدابیر ویژه طی اون نیم ساعت (یکی از افسران میگه در حین پایین رفتن از پلکان پناهگاه بودم بعد اژیر که اولین موشک برخورد کرد) سطح درگیری فراتر نره در قدم اول هرچند امادگی وجود داشته. (سوخت گیری 27 موشک و صحبت های سردار حاجی زاده) ولی سوال اینکه آیا توان رصد ماهواره ای آمریکا آنلاین هست؟ (منظور همون چند دقیقه یکبار با تعدد ماهواره ها در رصد نقاط معین خصوصا )؟ اگر اینطور هست آیا تاکیدی بر این نیست که یکی از نیازهای اساسی ایران همچنان موشکهای ضدماهواره است تا در شرایط بحرانی و تمام عیار چشمان موجود در آسمان ایران تا حد امکان کور بشند؟ تاکید هم از این نظر که شاید قابل دسترس تر باشند نسبت به سایر ابزارها. و البته تاکیدی بر نیاز فوری به ماهواره های تصویربرداری ولو فعلا 25 متر و نهایتا 5 متر.

خیلی طبیعی است. دشمنی هایی که در عراق ضد ایران وجود داره بسیار بسیار جدی تر و عمیق تر و ریشه دار تر و بعضا مبتنی بر اختلافات ایدئولوژیکی است بیشتر. یکبار گروه های مختلف و متکثر را مرور کردیم در عراق که چطور حتی بخشی از شیعیان مشکلات جدی دارند با ایران. از طرفی شما مواجه هستید با یک حمایت خارجی بسیار بسیار قوی در دو بعد اعراب ضدایرانی و کشورهای غربی (مالی/سیاسی/روانی/رسانه ای) که هر چه در چنته دارند ضد ایران با تقویت گروه های مخالف ایران وسط گذاشتند در عراق و این وسط ترکیه به راحتی با تطمیع (مقامات کردستان عراق و وابستگی کاملشون به خطوط نفت عبوری از ترکیه و البته مرزهای تجاری پر از منافع برای مقامات اقلیم و سیاسونی مثل همین رییس مجلس و سنی ها و بعضا شیعیان خاص!) و میدان داری آسوده خیالانه داره جولان میده (تصویر سفیرشون در جنوب عراق و بخش شیعیان نشین که مثل یک توریست خوشحال (همزمان با اشغال بخشی از شمال عراق به شکل نظامی) داره قایق سواری میکنه نماد مناسبی است از وضعیت ترکیه در عراق) حالا حساب کنید الان هم که سفیر ترکیه به ایران کنایه میزنه از زور حشد الشعبی و تهدیدهایی که ضد ترکیه کردند چند وقت پیش ضداشغالگری ترکیه؛ حضور ایران را به رخ میکشه در عراق (جا داشت سفیر حرفهای اردوغان را میزد تو صورتش که ما در عراق و سوریه عین صحبتهای اردوغان به دعوت دولتهاشون بودیم و هستیم نه به شکل اشغال نظامی و با زور) همین نفوذ هم به لطف میدان داری کاملا دست خالی و دلبازانه سردار با عراقی ها و به لطف امثال ابومهدی مهندس بود و عقیدتی و بیشتر دلی و احساسی والا عراق کاملا پتانسیل یک کشور شیعی با دشمنی سرسخت با ایران را داشت پس از اشغال (آمریکا بیخود انقدر هزینه نکرد برای اشغال، ولی اینکه همه چیز طبق برنامه پیش نرفت همش مشکل آمریکایی ها نبود(نمیشه که در همه چیز آمریکا را بت بدونیم و در چنین بزنگاههایی یک احمق پخمه، بلکه باید دلایل دیگه ای را هم جستجو کرد) بلکه حضور موثر سردار بود در عراق حین اشغال و پس از اشغال) الان بخش بزرگی از عراق مطمئن باشید ترکیه را ترجیح میدند، چه در اکراد و چه شیعیان و سنی ها. دلایلش هم گوناگون هست. بارها اشاره شده افکار عمومی ایران مشکلشون این هست عراق را یک کل واحد میدونند که دلبری ایران را باید بکنه. در حالیکه حتی اگر 8 سال جنگ معاصر هم سابقش را پاک کنیم باز به دلایل متعدد و منافع کشورهای مخالف ایران و تضاد منافع غرب و ایران همه مولفه ها در عراق ضد ایران هم افزایی دارند. نیروهای حشد هم حتی چوب این تجمیع منافع ترکها(رقیب منطقه ای ایران)، اعراب ضد ایران و غربی ها را بعضا میخورند بعضا بندگان خدا و برای همین گفتم ایران باید مراقبت بیشتری کنه از فضای رسانه ای که دارند علیهش حتی در بین متحدانش ایجاد میکنند. گاهی دشمنی به حدی کینه توزانه و جانبدارانه و البته مشخصا هدایت گرایانه است که به اشغال کشورت راضی میشی (بخشی از مردم) تا کشور کمک کننده ات را بزنی حتی.

این نظر ممکنه کمی زیادی مبالغه آمیز جلوه کنه ولی اگر پیوست جنگ روانی دشمن را در رابطه با هر اقدامش مورد توجه قرار بدیک به نظرم در عراق و خصوصا با دولت هماهنگ کاظمی (با اشغالگران) ما روندی نگران کننده را شاهد هستیم: از ابتدای پذیرفتن کاظمی توسط ایران که با مخالفت شدید نیروهای مقاومت عراقی روبرو بود تا اقداماتی که هر از چند گاهی ضد نیروهای مقاومت انجام میگیره یک روند ثابت برقرار هست: سفر یک مقام عراقی به ایران یا سفر مقام ایرانی به عراق و بلافاصله مطرح شدن بحث منابع مالی که طرف عراقی قرار هست یک گشایشی ایجاد کنه در مراودات. حساب کنید برای گروه های مقاومت عراقی چه ذهنیتی شکل میگیره (حاج قاسمی حضور نداره به عنوان ستون اطمینان و حتی اگر فرماندهان عراقی هم در جریان باشند ولی بدنه نیروها خب فقط پیگیر رسانه ها هستند ) - هر بار حمله ای توسط اشغالگران و احتمالا (با گمانه زنی های جدی) همکاری دولت عراق رخ میده و حتی جملات و حملات تندی هم از جانب اعضای دولت عراق ضد نیروهای مقاومت میشه، بلافاصله ایرانی ها با پول راضی به فروش نیروهای مقاومت میشند و ساکت میشند؟!! ادامه این روند روانی/رسانه ای که هربار هم به شکلی هوشمندانه تشدید میشه را فقط آثارش را در فضای رسانه بسنجیم؟ آیا برنامه ای برای گسست بدنه نیروهای مقاومت از ایران نیست؟! هرچه کنیم باز این روند بدشکل در ذهن مخاطبان خواهد موند. همین مورد اخیر سفر فواد وزیر خارجه عراق به ایران و عکس های با لبخند! با مقامات ایرانی درست دو روز بعد از بمباران مواضع نیروهای مقاومت توسط امریکا و اعلام وزارت دفاع امریکا مبنی بر همکاری دولت عراق باهاشون و از همه مهمتر اظهارات گستاخانه فواد ضد مقاومت در عراق چه حسی میده به بدنه نیروهای مقاومت در عراق؟ حالا حساب کنید این یک روند زیرکانه شده توسط دولت عراق و امریکایی ها.

هیاهو روی هدف قرار گرفتن کشتی تجاری رژیم صعیونیستی در دریای عمان ( من چندان پیگیر باقی ماجرا نبودم) حالا ممکنه توهم توطئه ای به نظر بیاد ولی به نظرم یک کمپین هماهنگ از طرف خود این رژیم و هم پیمانان عربش هست برای آشکارسازی رسمی حضورش در خلیج فارس و دریای عمان و بنادر رژیم های عربی و البته استفاده از این فرصت نمایشی برای اقدامات نظامی در خلیج فارس و دریای عمان (حفاظت از ناوگان تجاری حالا دارای مراوده رسمی با امارات و بحرین و حتی عربستان ) هرچند در حالیکه ممکن هست به این بهانه برای ناوگان ایران در دریای سرخ و شرق مدیترانه ( در نظر بگیرید درست چند روز قبل از این هیاهو خبر تاسیس خط کشتیرانی منظم از بندرعباس به بندر لاذقیه اعلام شد و بهترین بهانه برای هدف قراردادن و تهدید این خط تا برچیده بشه، چنین بهانه ای بود تا خرابکاری های که سابق بر این ما در مدیترانه و زیر اب و خطوط نفت و گاز داشتیم ضد سوریه و حتی در دریای سرخ ضد نفت کشهامون را انتقام جویانه جلوه بده ادامش را ) هرچند در مورد مدیترانه و دریای سرخ فقط اسکورت سنگین جواب میده ( که بعید هست کانال سوئز و مصر اجازه عبور به کشتی های نظامی را به شکل گسترده بدند به ما به اون سمت و تنها راهش اسکورت از خود بنادر سوریه است در مدیترانه) و راه دیگه ای وجود نداره ولی به هر حال حضور نظامی آشکار و حتی پنهان برای این رژیم در دریای عمان و خلیج فارس (و ماجرای "چیزهای" سرگردان!) خودش میتونه یک پاشنه آشیل باشه همانطور که حضور ما در سوریه (ناگزیر) در این چند سال یک پاشنه آشیل بوده. پ ن: کم کم نشانه هایی از برنامه های آینده پیرامون چنین اتفاقات مشکوکی هم در صحبتها و زمینه چینی ها پدیدار میشه: استقرار نظامی در خلیج فارس البته با هدف بزرگتری که چند روز پیش رسانه های صهیونیستی یکطرفه سردمدار پخشش بودند (پیمان نظامی بین ر.صهیونیستی و امارات و بحرین و عربستان) نیاز به زمینه چینی و فضاسازی داره که به نظر داره رخ میده.

یک جایی گفته شده بود تا 300 کیلوگرم قابلیت حمل محموله. پادهایی که در گوشه تصویر هست به نظر برای به کارگیری در اتصال میانی است و طبیعتا هربار فقط یکی از اونها. باید دید با توجه به وزنشون امکان بارگزاری تسلیحات هم میدند یا خیر هر یک به نوبه خودش.

در مورد روس ها و داعش و سوریه خیلی بحث شده و یک نظریه ای برجسته شده بود در سالهای اخیر که بدون نیروی هوایی روس ها موفقیتی حاصل نمیشد. به نظرم جبهه یمن (بلاتشبیه) هم نشون داد بدون نیروی زمینی قابل موفقیتی حاصل نمیشه حتی اگر نیروی هوایی پرابزاری هم در خدمت باشه. بیشتر معطوف به این تئوری که اگر در سوریه روی زمین نبود نیروهای متحد (عمدتا غیرروسی) موفقیتی حاصل نمیشد تنها با نیروی هوایی.