خبر بازدید رییس ستاد مشترک تروریستهای اسراییلی از جولان اشغالی تار کردن تصویر صورت افسر تار کردن تصویر نقشه/نمایشگر روی میز پ ن: تاثیر لباس فرم/رنگ لباس و حتی مدل پوشش و همچنین استفاده نشاندار از چهره های خاص (فرم صورت و فرم بدن) به تنهایی در تبلیغات روانی تاثیر بی بدیلی در افکار عمومی از نمایش قدرت یک نیرو میتونه داشته باشه.

8 آذر 1389 ایران شهید مجید شهریاری - استاد دانشگاه ایرانی - دانشمند هسته ای الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین داشنمند هسته ای و مغز متفکر پیش برنده غنی سازی بیست درصد ترور بوسیله مزدوران سازمان تروریستی منافقین - با هدایت و برنامه ریزی موساد: سازمان جاسوسی/تروریستی اسراییل

الان فقط مسئله زمان هست. فرض کنید ما قصد ساختن بمبم اتم را کردیم: 1.به نظرتون باید رهبری بیان همون ابتدا این قصد بگن من فتوام را برداشتم و حالا بریم سراغ بمب اتم؟ (به نظرتون تا ساخت اولین بمب، آزمایشش، ساخت موشک حاملش (اطلاع داریم که موشکهای فعلی ما در قطر برای حمل کلاهکهای فعلا ابتدایی لااقل متاسب نیستند چند سال زمان نیاز هست از زمان اعلام ما؟ در این زمان چند ساله، با اتحاد کامل جهان ضد ما (قطعا روسیه و چین هم) وضعیت اقتصاد توان پایداری داره؟ در این زمان امکان دفع خطرات دیگه مشروع برای جامعه جهانی اعم از خرابکاری و ترور و حمله نظامی در حد گسترده وجود داره؟ ) 2.فرض کنید ما قصد ساخت بمب اتم داریم ولی سراغش نرفتیم، از فرصت پیش آمده و با کدهای مدام رهبری که اقتصاد را به یک پله لااقل مصون از وابستگی غذایی! به خارج برسانید در یک فرصت معین آیا استفاده شده؟ آیا رسیدیم به این مقصد؟ یا اینکه هیچ و دقیقا هیچ اصلاحی در این راستا صورت نگرفته؟ 3.فرض کنید ما قصد ساخت بمب اتم را داریم. انتخاب گزینه 1 و اعلام عمومی ماجرا صحیح هست یا پیشبرد یک برنامه موازی کاملا پنهان و سری تا حصول نتایج خاص (نه لزوما بمب اماده) و بعد اعلام لغو فتوای رهبری؟

حالا متوجه اعلام ناگهانی و تقریبا همزمان دو نیرو برای دستیابی به ناوبندر و حتی رونمایی فوری و ناقص برخی شناورها میشیم. خود نفس تغییرا کشتی تجاری هم موید مطلب هست در فاصله ای کم. محدودیت ما در شناورهای تدارکاتی و پشتیبانی حتما خودش را نشون داده که سراغ روشهای فوری و حتی ناقص رفتیم.

این مطلب در چند تاپیک عنوان شد که برای هر ادعایی در هر زمینه ای هر شخصی حتما مدارک، اسناد، شواهد، یا حداقل مطالعات و روابط علی و معلولی! و دیگه کم کمش تحلیل قرینه به اطلعات حداقلی که اون فرد را به اون نتیجه/اتهام/قضاوت/... رسونده را بیان کنه تا دوستان دیگه هم استفاده کنند والا کلی انجمن و اکانت توییتر و اینستاگرام و فیسبوک هستند که هر روز ده ها بار چنین دست «یافته های مشعشعی» را تکرار میکنند و ضریه صدهزار نفری پای پست و کامنت و لایک دیگران میخوره. و اما چون لازم هست اول یک جوالدوز!!! به خودمون بزنیم من سابقه تاریخی و قربانیان این شیوه و خواسته انجمن را عنوان میکنم: دوستانی که قدیمی هستند حتما یادشون هست که این انجمن چندین موج "کوچ" داشته. از کوچ برخی متخصصانش تا مدیرانش تا مطلعانش! و ... یکی از این کوچها (کوچ دو ماقبل آخر شاید بشه گفت یکی از بزرگترین کوچها یعنی کوچ برخی مدیران ) کوچی بود متشکل از دوستانی که در انجمن (وقتی همه خیلی جوان تر بودیم و سر ذوق و انگیزه و هیجان) اخباری خاص از زاویه های پنهان تولید تسلیحات داخلی و توان رزمی و برخی طرح ها و ... را با توجه به استناد روابط و اخبار پشت پرده و ارتباط با خواص! و ... بیان میکردند در قالب تاپیک و پست و ... که اتفاقا دوستان یادشون میاد بسیار هم استقبال میشد و باعث بحثهای پی در پی و پرشور و گرمی و تحرک در انجمن میشد. گذشت و گذشت تا بعد از یک مدت جریانی شروع شد که در مقابل چنین پستهایی با احتیاط شروع کردند به درخواست مستندات و شواهد و مدارک و کم کم حتی کار به جدل هم کشیده شد که صرف "من شنیدم" و "به من گفتند" و "من اطلاع دارم" و "فلان جا گفته و دیدم" و ... برای برخی اخبار و خبرها و قضاوتها و ... کافی نیست و حتما باید سند و مدرک و شاهدی ارائه بشه والا هیچ ارزشی نداره اون خبر و تحلیل حتی. این موج از مطالبه و درخواست از بی اعتنایی و طرد چنین اخباری رسید به حتی مقابله منفی که نهایتا با برخی دلخوریها منجر به اون "کوچ" شد. در حقیقت به هر حال این منطق در انجمن پذیرفته شد و حتما دوستان به یاد دارند که عبارت «سندش کو» یک عبارت کثیر الاستفاده! در انجمن محسوب میشد در بسیاری از مواجه ها. خلاصه اینکه چه دلیل وجود داره حالا همین روند در باقی حوزه ها نادیده گرفته میشه؟ تازه اون جریان در حوزه نظامی بود که مخاطبان محدود و خاصی داشت و قطعا اطلاعات و اسناد کمتر در دسترس بودند ولی وقتی در یک حوزه سیاسی و اقتصادی ادعایی میشه چرا نباید لااقل براش یک "تحلیل شخصی" مبتنی بر مطالعه حداقلی (سند و مدرک بماند) براش ارائه بشه تا تمایز انجمن با اینستاگرام و کامنتهای توییتری حفظ بشه؟! حالا این در موارد عادی و اظهار نظر هست، گاهی که چنین پستهایی ابزار "قضاوت قطعی" و "نسخه پیچی" و "پایه ادعاهای دیگه" هم میشه.

اطلاع دارید که خودکفایی در گندم یا نهاده دامی وابسته به آب هست و ممکنه به خاطر تغییرات اقلیمی یا عوامل بیماری زا و آفت و دولت! ... یکسال محقق بشه و چند سال محقق نشه. هرچند حاکمیت همیشه به دنبال قطعیت یافتن این امر بوده (با تخصیص منابع متعدد از صندوق ذخیره برای اجرای طرح های آبی و بذری و تحقیقی و ... در غرب و جنوب غرب و جنوب شرق کشور از صندوق توسعه ملی ) ولی همیشه دولتها با بهانه های مختلف (مگر مغز خر! خوردیم در گندم خودکفا بشیم وقتی ارزانترش در دسترس هست!، مگر دیوانه ایم که در نظام جهانی فعلی در همه چیز خودکفا بشیم، چه کاریه وقتی میشه پول نفت داد و راحت خرید و بهترش را در اختیار مردم گذاشت که به به چه چه کنند ما را و دم تاجران را هم ببینیم؛ بریم بشینیم با کشاورز چک و چونه بزنیم و .... ) سنگ اندازی کردند و میکنند. از بنزین و تایرش گرفته تا کلزا و نهادش. دوره "اینها" گذاشتن اول تحلیلهای اینچنینی و به سان صف نانوایی و درون تاکسی "کار، کار خودشون هست" همه تحلیلها را اینگونه سرهم آوردن نتیجش میشه اینکه 40 سال هست تمام رانت خوراان و ویژه خوراان و وزیران و مدیران فاسد ذیل همین عبارات به ریش همه میخندند چون مطمئنا هیچوقت با این دست تحلیلها نه مقصر واقعی پیدا میشه و نه اصلاحی صورت میگیره چون نهایتا: کار کار خودشونه (حالا این خودشونه کی هست؟ برید پیدا کنید خودشونه دیگه) در هر مورد از موارد ادعایی (نهاده، لاستیک، روغن، مرغ ) اگر اطلاعات و مدارک و اسنادی دارید یا تحلیلی به پشتوانه شواهد اینچنینی و یا حداقل مطالعه ای مبسوط؛ لطف کنید دقیق عنوان کنید تا ببینیم قدم به قدم اول میرسیم به کی و کجا (حتی اگر نهادهای حاکمیتی (ولی قاعدتا با تشریح ترتیبات اجرایی و ارتباطی)) تا مقصر واقعی را ما هم کشف! کنیم و ببینیم نهایتا اگر قضاوت قطعی (کار، کار خودشونه) هم صادق بود چطور اینطور! کار میکنند. نهایتا این برای چندمین تاپیک هست من عنوان میکنم، لطفا دوستانی که یک ادعایی میکنند حتما مستندش کنند. چراییش را هم گفته بودم میگم (به دلایل تاریخی عمدتا!) که در ادامه در پستی جداگانه عنوان میکنم من بعد همون را در هر تایپیکی که نیاز هست پست میکنم.

یک نقل قول هست از کاسترو در مورد نتایج انتخاب فلان سال آمریکا که میگه در آمریکا یک حزب وجود داره صهیونیستی و این دو حزب ذیل اون یکی حزب تندروتر و بال سخت این حزب اصلی است (جمهوری خواه) و دیگری (دموکرات) حزب قدرت نرم این حزب اصلی و هر دو در خدمت این حزب تک نیست در قدرت آمریکا. تمام سخنان این چند سال اخیر تک تک این گزینه ها را بررسی کنید هیچکدوم معتقد به کمتر از اهداف جمهوری خواهها در مورد ایران نیستند و فقط اشاره میکنند که تاکتیک جمهوری خواه ها به درد نمیخوره و تاکتیک ما برای ضربه و مهار به ایران موثرتر هست هرچند اگر زمان بیشتری ببره. بماند که در نهایت این دو تاکتیک هم در خدمت تاکتیک اصلی هستن و مثل سرد و گرم کردن یک پیرکس! که نهایتا منجر به ترک خوردن و شکستنش میشند. در حال حاضر ما از (اتفاقا فقط هم مواضع دولتمردان نه جناح های دیگه) امکان بازگشت امریکا به برجام با جبران خسارت و عمل به تعهدات و تعهد به عهد ناشکنی دوباره رسیدیم به «خدا را شکر» و اگر به تعهدا بازگرده ما هم همه چیز را به قبل برمیگردونیم رسیدیم در مدت چند هفته فقط در حالیکه طرف مقابل نه تنها یک کلمه از مواضعش (که برجام ناقص هست و حالا باید تکمیل بشه) کوتاه نیومده که هر دفعه تندتر هم بهش میپردازه (که ایران برجام را نقض کرده، پایه ای برای موشکی و منطقه ای است که اصلاح کنه، موارد جدید باید بهش اضافه بشند، الان دیگه 2016 نیست و شرایط فرق کرده و ... ) تحریمهایی مثل تحریمهای چندباره نهادها و ارگانهای ایرانی (در حالیکه به نظر مسخره میرسه) این بار ذیل تروریسم و حقوق بشر و موشکی گمان میشه بی فایده است در حالیکه پس فردا آمریکا وقتی اعلام کرد به برجام بازگشتم و تمام تحریمهای مرتبط با اشاعه هم برداشته میشند همون نهادها با تحریمهای موشکی و منطقه ای و حقوق بشر هنوز ذیل تحریم هستند و شاید در ظاهر تخفیفی بخورند ولی در باطن هیچ بعید نیست که تیم بایدن بگه من نمیتونم تحریک موشکی را بدون مذاکره در مورد موشکهاتون برچینم حالا به دست هر کس و هر زانی که وضع شده ( همونطور که امروز یک رسانه امریکایی اشاره کرده بود پیامهایی از ایران میرسه که در مورد همون برجام هم بازگشت کامل امریکا به برجام لازم نیست و تنها تسکین! تحریمها هم کمک میکنه که اتفاقاتی در انتخابات ایران بیفته که بعدتر بشه باقی موارد مورد علاقه(!) دو طرف را پیگیری کرد: اینطور بخونید که اگر بایدن تحت فشار هست! و یا دلش نمیخواد و نمیتونه کامل به برجام برگزده لااقل کمی تسکین و تخفیف بده تحریمها را تا در انتخابات بشه کاری کرد که بعدتر چنان شود، هرچند من مطلقا اعتقاد ندارم که حتی سرکوب اختیاری یا اجباری دلار به 1000 توامن هم دیگه در نتایج انتخابات پیش روی ایران اثر بزاره و در این مورد با برخی تحلیلگران داخلی هم موافق نیستم ولی ترسم از این هست که این بازی قدرت در داخل ایران موجب از دست رفتن حقوق ایران بشه و به خاطر چند امتیاز که منجر به کسب قدرت جناحی در ایران میشه، منافع ملی فدا بشند ) نهایتا در مورد بازگشت ادعایی بایدن به برجام (که حتما باید انجام بشه چه این دولت و چه دولت بعد با هر جناحی چون هنوز که هنوزه ما تمام تعهداتمون به راه هست و طرف مقابل هیچ) باید خیلی دقیق بود. بازگشت ظاهری و شفاهی به برجام ( که تحریمها را فقط تسکین بده و برخی گشایشهای دستوری مقطعی و موردی را سبب بشه بدون اجرای کامل و قاطع تعهدات برجام آمریکا ) در حالیکه ایران دوباره سانتریفیوژها را برمیچینه و در یک روز ذاخیر را نابود میکنه و چه و چه (همش شاید نهایتا یک هفته طول بکشه تمام این اقدامات دو سه ساله ) اونوقت تنها و تنها باز حسنش برای آریکا خواهد بود که (مکانیسم ماشه را دو دستی تقدمیش میکنه)

البته در کنار تمام مواردی که اشاره کردید، محتوای حسرت آلود ( شاه نبود تا کسی به استقبالش بیایید) و اشاره تلویحی به روابط گرم گذشته که دیگه از دست رفته فعلا، یا حفظ یک ارتباط در شرف مرگ به قیمت خطر کردن (از طریق هم نوعی دو گونه گوزن در دو سو) و مثلا امیدواری دادن به افکار همسو (که این ارتباط احیا شد و منجر به مرگ نشد و منتظر آینده میمونه ) همه و همه نشون میده این داستان سازی (که احتمالا خود داستان هم یک افسانه دروغین یا در اصل ماجرا یا در پرداختش هست ) کامل یک داستان استعاره ای است که یا حاصل یک دستور کار روانی بوده یا سفارش هیجانی. ( خود انتشارش در ایندیپندنت فارسی معنادار هست و حتی باید دید اصل مطلب در چه تاریخی و چه موقعیتی در اورشلیم پست اصلا چاپ شده یا نهایتا یک پوشش بوده برای رد گم کردن از اصل کاری که ایندیپندنت فارسی داره میکنه (معمولا تو ایران متاسافنه نقل قول از رسانه های صهیونیستی در افکار عمومی یک ضریب میده به مطلبی که پشتوانه محکمی داره در تمام این سالها به خاطر تبلیغات مرموز و جدی حول سازمان های اطلاعاتی و قدرت این رژیم در اطلاع از نادانسته ها) یک مورد هم عصر من اتفاقا دقیقا به این موضع فکر کردم البته شاید نشه انصارالله که خودش یک استاد تمام هست ( و شاید ارتباط چندانی به خاطر موقعیت جغرافیایی هم به نسبت حزب الله نداشته ) را در این چارچوب جا داد. اون هم واکنش یکی از بزرگان انصارالله (از نزدیکان شهید حسین بدرالدین) به انتخابات آمریکا در مقایسه با واکنش رییس جمهور ما بود جایی که گفته بود: سران مختلف احزاب آمریکایی هیچ تفاوتی با هم ندارند و برای ما هم تفاوتی نمیکنه حضور هرکدومشون، در مقابل ذوق زدگی و اظهار خوشحالی همراه با عبارت «خدا را شکر» رییس جمهور ما. با خودم میگفتم بعد از این همه دشمنی هر دو حزب امریکایی با ما اگر نظر و فکری شخصی هم وجود داره حتی اگر شخصی در موقعیت ریاست جمهوری هم نباشه که هر گفتار و کردار و رفتارش ممکنه در مذاکرات و اقدامات و قدم های بعدی حتما تاثیرگذار باشه (خزانه خالی دور قبل و اتفاقا بعدها تاختن به منتقدین که چرا گرای ضعف به دشمن میدید با انتقاد از دولت) بهتره اون اشتیاق و نظر نهایتا در یک جمع خصوصی بیان بشه، ولی این همه ابراز اشتیاق در این جایگاه واقعا جز شرمساری برای کشوری که این همه مقاومت میکنه و تحت فشار هست حتی از لحاظ رسانه ای و تاکتیکی هم مناسب نیست چه برسه ابعاد فوق العاده ای که در جهت گیریهای سیاسی داره. (بماند که حالا صریحا یک رویکرد شرم آور ظاهری هم احتمالا در رسانه های خارجی تحلیل خواهد شد که شبیه یک لجبازی کودکانه هم درد اخل مشکل زاست و هم در خارج و سیگنال کاملا غلط به دشمن)

اول یک تصویر ببینیم در رابطه با مقابله ترکیه با اشغالگری در سوریه(!) و کمک به هدف مقدس النصره ی فرانسوی/چچنی/سعودی/ترکستانی/اویغور/سودانی/ترکیه ای/ترکمن برای آزادسازی کشور اشغال شده ترکیه-ببخشید سوریه-توسط حکومت! سوریه! و بعد هم اینکه ترکیه البته از این اهداف مقدس همه جا می جوره! و پیدا میکنه و جدیدا هم بعد از کوچ سران احزاب اخوانی یمنی از عربستان به ترکیه (بعد از تروریستی اعلام شدن شاخه اخوانی در منطقه) با پهپادهاش در یمن هم دیده شده البته به طرز عجیبی هرچند در ظاهر این یک اختلاف هست ولی در باطن گویا داره به عربستان کمک میکنه یمن را هم از اشغال(!) خارج کنه. (گفتگوی تلفنی چند روز پیش هم با تمام این تغییر و تحولات بوده و اشاره وزیر خارجه ترکها که روابط خوب و گرمی دارند با سعودی)

در این مرحله احتمالا فقط "نفس حضور" این شناور و همراهی احتمالیش با کشتی های تجاری ایران در یک "منطقه خاص" و حامل یک پیام مدنظر بوده. یا همون بحث انتقال و پشتیبانی از کشتی هایی خاصی!! در جاهای خاص که بهتر بوده ارتش خودش را در مظانش قرار نمیداد. در ضمن در مورد انتسابش توضیح داده شد که چرا پر سر و صدا بود، شما تصور کنید کشوری یا رژیمی بخواد همین شناور به قول دوستان "بی یال و دم و اشکم"! را تصرف و توقیف کنه! قبل از انتسابش در رسانه ها بله احتمالش وجود داشت ولی حالا شناوری که نیروهای نظامی سپاه ( حتی در کنار پهپاد و سوم خرداد و موشک نور و ... هم نه بلکه کنار ماکتهاشون فرضا) روش هست را فکر کنید مثلا نیروی ویژه ای بخواد بره روش سرباز! پیاده کنه و به بچه های سپاه دستبند و چشمبند بزنه. نمیگم غیرممکنه (به هر حال توان هم افزای ده ها کشور همسو چند صدبرابر همین یک شناور هست) ولی خب فکر میکنند واقعا امتحانش ضرر نداره؟! در حقیقت نکته مهم را اشاره کردید خود شما: فرض کنیم قصد انتقالی در کار بوده، ناوهای ارتش که محدودیتهای خاص خودشون را دارند و حتی یک تصویر ماهواره ای ازشون کمی سخت میکنه کار را برای ارتش عزیز. سپاه هم که چنین شناوری در اختیار نداشت و با قایق تندرو چیزی نمیشه انتقال داد. اسکورت یک شناور تجاری با قایق تندرو و حتی ناوهای ارتش (به علت محدودیت برد و تسلیحات و تعداد) ممکنه تا بخوان تحرکی بکنند، کشتی تجاری تحت کنترل نیروی توقیف کننده در بیاد، ولی فرض کنید حالا یک نیروی بیگانه بخواد شناور رودکی را (اصلا حتی یک کلاش هم روش نباشه) که شناور رسمی نیروی دریایی سپاه با نیروهای سپاه روش، معرفی شده را با بالگرد و هلی بورن تصرف کنه! حداقلش اینه کار راحتی و بدون تبعاتی نخواهد بود. سلام با احترام حتی تصور چنین گمانه زنی ای هم دور از شان سپاه عزیز و ارتش گرامی است و بسیار بسیار بسیار عجیب. اگر تواریخ ملاک قضاوت باشند که من میگم حمله قبلی به ارامکو منجر به صدمه دو ناو ما شد، این بار قبل حمله مجدد به ارامکو، فکری به حال مزاحمین شد! ( دریادار تنگسیری: این ناوگروه تمرکز خود را بر امنیت کشتیرانی در شمال اقیانوس هندو مقابل دزدان دریایی آرم دار و بی آرم قرار داده است) در این موضوع خاص شناور ناشناس یعنی بازی در زمین دشمنی که با انبوه رسانه ها مدتهاست زمینه چینی میکنه ایران داره مخفیانه به یمن سلاح قاچاق میکنه با کشتی های ناشناس و ایران هم تکذیب میکنه و بعد ناگهان روزی به یک شناور بی نام و نشان حمله ای میشه و کلی تصویر از سلاح منتشر میشه و تا سپاه بخواد توضیح بده که این شناور بی نام متعلق به سپاه بوده و چرا یک شناور نظامی معرفی نشده را فرستاده وسط دریا اون هم در کلاسی که هیچوقت در اختیارش نبوده و اصلا داره راست میگه برای خودش بوده یا مجبور خواهد شد انکار کنه و شهادت احتمالی نیروهاش را تکذیب کنه همه چیز تمام شده و رفته و رسانه ها هم کار خودشون را کردند. و دقیقا اون موقع این رنگ کردن شناور تجاری هم میشد پاشنه آشیل ماجرا که بله شناور تجاری را به جای شناور نظامی استفاده کردند اعلام نشده و مخفیانه و حتما از ترسش سپاه چیزی نگفته چون سری بوده و ... (حالا حداقل این معرفی فرصت داده تا رسانه ها به نمونه های مشابه در جهان بپردازند) هوشمندانه ترین و موثرتریم و بهترین کار ممکن همین معرفی پرسرو صدا بود که انجام شد و حالا هرگونه توقیف و حمله به این شناور حمله به یک شناور نظامی سپاه در دریاهای آزاد محسوب میشه. حتی تصور اینکه این شناور بدون معرفی استفاده میشد ترسناکه که چقدر اشتباه میتونست باشه

در بعد رسانه ای با توجه به جلسه امروز سخنگوی محترم وزارت خارجه چند نکته قابل ذکر هست: ما چند رسانه ی گروه یا جناح در قدرت یا حتی خصوصی داریم که تاثیرگذاری ای غیر از خاله زنک بازیهای جناحی داخل ایران را پیش ببره و تاثیر حداقلی در سیاست های ایران در ارتباط با فضای خارجی داشته باشه؟ (خصوصا خصوصی یا جناح هایی که در قدرت نیستند و اصطلاحا مستقل) شما به نقش "آناتولی" نگاه کنید، به تنهایی مثل یک ارتش نظامی کاملا اهداف همسو با سیاستها و منافع کشور ترکیه را اون هم با انواع و اقسام ابزارهای تهاجمی پیش میبره و در تمام صحنه ها هم حاضر هست. با پروپاگاندا، تبلیغات، شایعه سازی، تحریک، خبرسازی، ایجاد موج در کشورهای هدف (نمونش در رابطه با همین درگیریهای قفقاز و در داخل ضد ایران و موجسازیهای خبری و تحریک افکار عمومی برای منفعل کردن ایران در رابطه با این جنگ) - کاملا هم مشخص هست که چطور وارد یک فاز تهاجمی و جدید شده و جالبه در داخل خود ایران. حالا ما اصلا یک رسانه داریم که در ترکیه جرات کنه جز از اب و هوا و گردشگری اصلا خبری کار کنه و به چالش بکشه سخنگویان وزارت خارجه ترکیه را در جلسات عمومیشون؟!

چیزی که به نظر میرسه اگر تاریخها دقیق باشند این شناور در مرداد خریداری شده و در شهریور تازه در تاسیسات دریایی ایران مستقر شده، فرصت سه ماهه تا رونمایی نهایتا همون وقت برای رنگ کردن این شناور را میده ولی چرا رونمایی؟! رونمایی از این شناور و ارسال بلافاصلش به اقیانوس هند و ماموریت به نظر برای تامین یک نیاز فوری و ضروری بوده (نقش تدارکاتی خاص به جایی یا اسکورت ناوگان خاص یا حتی تجاری در این دو سه ماه پیش رو به خاطر اخبار خاص و تهدید امیز احتمالی ) ولی چرا خوب رونمایی صورت گرفت؟ این هم احتمالا به این دلیل که سپاه تا حالا چنین شناوری در این کلاس نداشته لازم بوده تا انتسابش به صورت پر سر و صدا و رسمی به سپاه در رسانه ها تاکید و معرفی بشه تا فردا روز در دریا پروپاگاندا رخ نده که یک شناور بی نام و نشان در درگیها بوده یا اطلاعی وجود نداشته این شناور بی نام و بیگانه چه میکنه و بهانه جویی هایی از این قبیل توسط کشورها و گروه های دشمن در یک موقعیت خاص احتمالی.

اصولا برخی گمان میکنند حوادث سوریه به همین راحتی تبدیل به وضعیتی شد که (بارها گفته شده) ترکیش ایر کرور کرور تروریست را به صورت چارتر به مرزهای سوریه انتقال بده و داعش و النصره تبدیل به یکی از مهمترین همپیمانان اردوغان و ترکیه بشند در منطقه خیلی به طور رسمی. در حالیکه برنامه های ترکیه و اردوغان یا از ابتدا یا بعد از دیدن شرایط مهیا از همون ابتدا هم به سمت یک بازتعریف جدید جغرافیایی برای اردوغان و ترکیه بود و مهمترین هدف اولیه هم اشغال حلب در سوریه و استقرار یک نظام همسو با دولت ترکیه در سوریه بود که بتونه قراردادهایی را با اردوغان منعقد کنه که منافع ترکیه کامل تامین بشه در حالیکه منافع کشور مبدا اصلا اهمیتی نداشته باشند (ماجرای لیبی مثال واضح هست، هنوز یک دولت نصفه و نیمه مستقر نشده (به خاطر کمکهای اردوغان به این دولت و هم پیمانی با ترکیه) بلافاصله یک قرارداد تحدید مرزهای دریایی منعقد میشه به نفع ترکها. نتیجه اینکه "کینه جویی" اردوغان نسبت به ایران را برخی دوستان ساده میگیرند و رفتارهای اردوغان را به عنوان یک دوست! تحلیل میکنند یا نهایتا بی طرف ولی با عقیم گذاری قدم اول اردوغان در سوریه و اشغال حلب و استقرار نظام همسو با خودش، چیزی نیست که اردوغان به این راحتی فراموش کنه و تمام برنامه های دیگش در منطقه (عراق و لیبی و یمن و لبنان و ... ) هم همچنان هرچند پیش برده میشه به زور توسط ترکیه ولی لنگ سوریه است. برای همین قطعا بر خلاف ظاهر اردوغان به دلایل مختلف در حال حاضر یک "دشمن" جدی محسوب میشه و تمام منافعش در بی ثبات سازی ایران و حمله به ایران و شکست ایران در برابر تحریمها و ادامه تحریم ها و ... همسو با برخی طرفهاست. حتی ارتباط قوی گرفتن با روسیه برای به حاشیه بردن ایران در منطقه (سوریه، قفقاز، قطر، ...) بخشی از یک برنامه بزگرتر هست برای حذف ایران از معادلات و بعد اقدام به امتحان شانسش برای بار دیگه. (منافع روسها کاملا منعطف هست و براش اهمیت چندانی نداره اگر هزینه هاش پرداخت بشه اردوغان چه چیزهایی در سوریه و عراق به دست بیاره تا حدی) ارتباطات گرم این روزهای اردوغان با عربستان و گمانه زنیها در همکاری با نیروهای هادی در یمن از اون دست سیگنالهای جدی است. بسیار باید مراقب برنامه های ترکیه ضد ما بود چون ممکنه خیلی به سرعت از این ظاهر فعلیش خارج بشه و رسما به تهدید علنی تبدیل بشه.

مستند ثریا در رابطه با بازار سوریه و نحوه تعامل ایران با این بازار پس از جنگ و تحرک دولتی دیدن داره، اوج ناکارامدی و تنبلی، رخوت و بی برنامگی و فرصت سوزی دولتها. همین میشه که بوسنی، فلسطین، عراق و سوریه تمام هزینه ها و زحمات را ایران میکشه هم در بعد خصوصا نظامی و حتی سیاسی ولی چندی بعد میبینیم تمام برداشتهاش را امثال ترکیه میکنند که بعد از هزینه دادن های ما وارد بازار میشند چون فقط و فقط برنامه ریزی دولتی در بعد خصوصا اقتصادی دارند. (به خاطر ناکارمدی مطلق دولتهای ما که همیشه هم از زیر بار مسئولیت فرار میکنند و میکردند و با پول مفت نفت فقط و فقط بازی قدرت میکردند و میکنند) جالبه ترکیه همچنان با اشغال سوریه و حملات مستقیم به ارتش سوریه و دولت سوریه و ویران کردن سوریه 8 برابر ما فقط به خود مناطق تحت تسلط سوریه صادرات داره نسبت به ما و ما مبلغ ناچیز 150 میلیون دلار فقط. اینکه اشاره میشه دولت سوریه پیشنهاد در اختیار گذاشتن بندر لاذقیه را داده و تا سال 98 هم خیلی کند دولت ایران این روز و اون روز میکرده و ولی رها کرده ماجرا را. اینکه اشاره میشه در بازارش اصلا هیچ حضوری نداریم. اینکه اصلا دولت به خودش زحمت یک برآورد از بازار سوریه را نداده. این که یک ریال هزینه (که قطعا بعدها قابل برداشت هست) نشده در امور اقتصادی. این که رایزنی های اقتصادی تقریبا صفر بوده با سوریه همش نتیجش میشه اینکه ترکیه با ابزار اقتصاد (سوریه مجبوره وقتی مرزهاش محدود هست از یک دشمن حتی جنس وارد کنه) کم کم منافعی که از راه نظامی هم نتونسته براورده کنه از طریق نفوذ اقتصادی که نفوذ فرهنگی و اجتماعی متعاقبش هست به دست بیاره. حالا این همه نیروهای نظامی ایران هزینه دادند در این جبهه و حالا که خود سوری ها هم تمایل دارند دولتهای تنبل ما فقط چشمشون به مسیر آسان و راحت پول مفت نفت هستند که کی به ما لطف میکنه جهان تحریمها را برمیداره تا دوباره بزنیم زیر همه کارهای سخت و بگیم چه کاریه وقتی پول نفت هست.

28 آبان 1392 لبنان شهید رضوان فارس (حاج رضا) - مقاومت اسلامی لبنان - حزب الله الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین سرتیم حفاظت سفارت ایران در لبنان - شهادت در دفاع از سفارت ایران

ثبت این گونه اخبار از دو جهت ضروری است: 1.کسانی که ادعای وطن دوستی دارند ولی همزمان علایق قومی و اشتراکات را در موضعگیریهاشون دخیل میدونند (حتی با علم به خیانت کشور خارجی ضد کشور خودشون و تحریکات و اقدامات و اعلامات! ضدارضی و ضدوحدت و ضدامنیت و منافع ملی کشور مادری) و جانبداری میکنند از چنین موجودیتی، حتما لااقل باید در مراوداتشون با پانها و دیگر گروه های تندرو (به خاطر اشتراک سلایق به هر حال ارتباطات قومی و فکری وجود داره) باید چنین سانادی را محکم تاکید کنند که امثال پانها کاسه داغتر از آش نشند (هرچند همه میدونیم مشکل پانها جای دیگه است ولی لااقل دیگه با وقاحت "حمایت نظامی" و "حمایت امینیت" و "حمایت اقتصادی" را بهانه اهداف شومشون نکنند در کمال دروغگویی ) 2.این اسناد ثبت وضبط بشه که فردا روز این بوقلمون صفتان سیاسی/رسانه ای کشور خارجی خواستند دوباره مثل جنگ اول قره باغ موضوعات را تحریف کنند و از جوانی نسل جدید و یا فراموشی آدمها سوء استفاده کنند برای جا انداختن یک روایت کذب و جعلی حواسشون باشه که حقیقت شاید غبار بگیره ولی همیشه موجود هست که بهش مراجعه بشه. *هرچند چنین جملات و سخنانی مشخصا انقدر سادگی وجود نداره که کنایات و اشارات مستترش (احتمالا) نادیده گرفته بشه که این بدگمانی هم دلیلی کاملا واضح داره (وقتی همزمان کشورت احزاب و گروه های خائن و دشمن کشور مقابل را در خود جای داده و حمایت میکنه خیلی طبیعی است که کسی حرفهات را به دید صداقت نگاه نکنه) |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| پ ن: میزان وقاحت و البته محتوای مضحک و طنز! چنین اظهارات قاطعی از زبان وزیر دفاع رسمی! النصره خصوصا در سوریه و در حالیکه بخشهای زیادی از سوریه را در اشغال خودش داره و به شدت هم با هرگونه اقدام دولت مرکزی و کشور سوریه برای آزادسازی مناطق اشغالیش اون هم از گروهک های نشاندار تروریستی که حتی سازمان ملل کاملا جانبدار در این عرصه(سوریه) هم چند روز پیش گزارشی از جنایاتش در ادلب منتشر کرد؛ جلوگیری میکنه فقط و فقط از دو رژیم در منطقه ما برمیاد: یکی صهیونیستها و یکی اردوغان. تازه این ورای اشغالگری ارتش جنایتکار ترکیه (بعد از سربری! و جرم و جنایات افسران ارتش ترکیه در کنار برادران تکفیری النصره ایشون! در سوریه) در عراق هست.

این نوع کشتی ها اقسام مختلفی در تناژهای متفاوت دارند که حتی به نظر نمونه ای از این کشتی ها با توجه به ظرفیتی که داره به راحتی با تغییرات ساده ای (در ضرورت) میتونه راحت تبدیل به یک ناو بالگرد بر بشه. با توجه به اشارت دوستمون @parsneet اگر امکان خریداری کردن انواع و اقسامی از این نوع کشتی ها باشه با توجه به نیاز ما ( خصوصا در دسترسی به برخی متحدینمون در سوریه، بعدها انشاء الله یمن، و حتی نزدیک شدن به سواحلی با همراهی ناوگانی تجاری و نقش بارانداز ( جایی که دسترسی مستقیم به بندر نیست)) میتونند بسیار مفید باشند. دقیقا این کاربری برای این نوع کشتی شاید یکی از ضروری ترین و فوری ترین کاربری هایی بود که نیاز بود و حالا در کنار پشتیبانی میشه از این نوع شناور برای مواقع ضروری به صورت اورژنسی هم استفاده کرد. حتی با افزایش تعداد و تخصصی شدن هر شناور فی المثل مثل نبرد اخیر ادلب که ترکها پهپادهاشون را به تعداد وارد نبرد کردند، برای مایی که استقرار وسیع تجهیزات در سوریه امکانش نیست (به خاطر احتمال هدف قرار داده شدن توسط دشمن صهیونیستی در یک موقعیت ویژه ) و پرمخاطره بودن مسیر زمینی عراق (فعلا) استقرار یک شناور مختص پهپادها برای پشتیبانی از نیروهای مقاومت در چنین نبردهایی در کنار سواحل سوریه میتونه کارگشا باشه. هدف قرار دادن چنین شناوری توسط دشمن صهیونیستی هم خب تبعات ساده ای نداره.

برای سپاه اتفاقا به نظرم با وضعیت فعلی بودجه این بهترین راه هست که با استفاده از منابع محدود به سراغ شکار چنین بازنشستگانی (چه خرید از کشورهای دیگه دارای لندینگ کرافت و لجستیک و ... و چه تجاری های داخلی) بره و با تغییر کاربری قابلیاتهای جنگ ناهمتراز خودش را تقویت کنه. اگر بتونه با طرح های خلاقانه شیوه های نوینی برای یک جنگ احتمالی که غافلگیرانه باشند را هم طراحی کنه که عالی میشه (توجه داشته باشیم که با دشمنی طرف هستیم که یک تهدید را اول شناسایی میکنه و بعد از سالها تحقیق و هزینه یک قابلیت پدافندی براش طراحی میکنه(قایقهای تندرو، حمله سوارم، پهپادها و ...) حالا اگر ما بتونیم برگه های مبهم را افزایش بدیم دشمنی که قابلیتهاش بر مینای نظم و برنامه ریزی هست دچار اختلال میشه تا حدی. رچند با توجه به توضیحات به نظر این قبیل ناوها برای سپاه بیشتر در رابطه با موقعیتهای صلح هست. فراموش نکنیم که دو نفت کش ما بعد از حادثه آرامکو بی سر و صدا توسط طرفی مورد حمله قرار گرفت در دریای سرخ. حالا با اضافه شدن چندین کشور متخاصم و به ظاهر غیرمتخاصم! به سواحل این دریا (ترکیه، امارات، روسیه، و کشورهای مقیم شامل عربستان و حتی مصر و سودان و ... و خصوصا رژیمی چون اسراییل ) حضور نیرویی علاوه بر نیروی دریایی ارتش که وظایف رسمی داره (به عنوان نیرویی با وظایف غیررسمی که اصطلاحا قبلا حسابها باهاش تسویه هم شده و در لیست چی چی ایسم هم قرار گرفته و تحریم شده و ... و دیگه چیزی برای از دست دادن نداره(!) ) در حاشیه دریای سرخ و سواحل عمان و مدار نزدیک اقیانوس هند در زمان صلح و کشمکش های بزن و در رو اتفاقا یک اقدام بسیار حیاتی و عقلانی است. و چون نیاز فوری است فعلا با هر چیز دم دست هست باید این نیاز را تامین کرد. شاید با این نگاه بهتر بشه فهمید تعجیلها و برخی نواقص را.

باید در این مورد "کاستن هزینه ها" را فاکتور بگیریم و لااقل یک نمونه عمودپرتاب از موشکهای بالستیک تاکتیکی کوتاه بردمون را توسعه بدیم با تغییر بردار رانش برای نصب جادارتر روی این قبیل کشتی هامون در قدم اول که پیچیدگی های جانمایی ثقلی! و فیزیکی ناوها را نداره.

چینش محموله ها به نظر یک چینش عملیاتی نبود بلکه یک چینش تبلیغاتی برای نمایش رسانه ای بود. نکته مثبت این رونمایی اون عنوان انتهای ویدئو بود. چیزی شبیه "رسانه نیروی دریایی سپاه جمهوری اسلامی ایران" که گویا ویدئو را تهیه کرده بود. راه طولانی ای وجود داره ولی امیدوارم قدم به قدم حرفه ای تر و تخصصی تر هر نیرویی برای خودش یک ارگان رسانه ای ثابت داشته باشه. (مهم اینه ثابت باشه و نه مقطعی برای رزمایش و رونمایی و ...) اگر توجه بشه و بعد این همه انتقاد برند سراغ نهادهای تخصصی رسانه ای برای هر نیرو یعنی یک قدم به جلو. همه اطلاع دارند و بارها عنوان شده که مثلا هر ناو هواپیمابر امریکایی به تنهایی یک مجموعه عظیم رسانه ای مختص به همون ناوگان داره. و مثلا برای ساخت فیلم و مراجعه هالیوود و مصاحبه و یا ساخت کلیپ های تبلیغاتی این مجموعه رسانه ای اون ناوگان هست که وارد موضوع میشه.

یک سامانه راداری شبیه رادار اسکای گارد هم روش بود. در حقیقت این نمونه های کاملا اولیه مشخصا داره یک هدف گذاری را نشون میده. رفتن سراغ شناورهای تجاری برای ناوگان سنگینتر در کوتاه مدت و کم هزینه تر با توجه به توان و بودجه کشور به عنوان یک راه حل فوری و موقت. قطعا به بلوغ میرسه از اونجا که هیچگونه امکان همکاری و ایده و الگو گرفتن از یک نمونه فیزیکی و واقعی وجود نداره.

جالبه تقریبا همگی تحلیلگرانشون هم اشاره میکنند به وضعیت اقتصادی نامناسب و فشار بر مردم و عدم رفاه و ... ای که مردم ایران به این دلایل مستحق حمایت هستند تا ضد حاکمیت کشورشون شورش کنند ولی همزمان خیلی شیک جاخالی میدند از پرداختن به ابتدای این موضوع که مسبب وضعیت اقتصادی و عدم رفاه و فشار بر مردم ایران به میزان تقریبا قاطعی تحریمها و اقدامات دولتهای کشور خودشون هست برای تحمیل حالا سیاست یا سلب یک حقوق فراگیرتری نسبت به مردم ایران. گویا پذیرفتند که این "حق" شون هست دستورات کشور خودشون را سایر کشورها اجرا کنند و اگر نکردند پس "اقدامات تنبیهی جمعی" علیه اون کشور مشروع هست. ولی تبعات این اقدامات را نه شورش مردم کشور هدف ضد آغاز کنندگان این وضعیت که "دوباره" شورش ضد حاکمیت همون کشور تجویز میکنند به صراحت. گویا مثلا یک فرد غریبه ادعای کلید گاو صندوق خانواده ای را کنه، بعد والدین که مخالفت کردند، با قدرتی که داره حقوق ماهانه پدر را قطع کنه و بعد شروع کنه به گریه زاری برای سوء تغذیه فرزندان خانواده. بعد هم فرزندان را دعوت به مقابله با والدین کنند یا از مخالفت برخی فرزندان که متاثر از شرایط تحمیلی هستند حمایت کنند و اون قسمت "کلید" را مدام از داستان حذف کنند و اشاره کنند این فرزندان مستحق والدین بهتری هستند!!

فعلا در شرایط حساسی است و داره یکی به میخ میزنه و یکی به نعل تا این خیانت جدیدش یعنی تثبیت تکفیریها در مرزهای ایران و خاکش به دستور ترکیه، اجازه به ایجاد پایگاه نظامی ناتو در شمال مرزهای ایران و اسکان عناصر اردوغان پایان بپذیره تا بعد شروع کنه به اقدامات خبیثانه سابق توسط پان ترکیسم و مزدوران این ور مرز اردوغان. مجلس ترکیه با استقرار نظامیان ترکیه موافقت کرد و باید دید واکنش وزارت امور خارجه و آقای سفیر و ما همچنان انشاء الله گربه است خواهد بود یا خیر. قطعا اردوغان تلاشش برای ایجاد چند پایگاه و خصوصا در مناطق مرزی ایران و شهرهای مشرف بهش خواهد بود و که بعد با گشتهای نظامی میتونه کل اون منطقه را تبدیل کنه به یک منطقه نظامی بسته در اختیار خودش. این بشر (الهام) را هم که هم نحوه سخن گفتن و هم بلاهت شخصیتش را میبینید و کاره ای نیست خصوصا بعد استقرار نظامی اردوغان. جالبه دیروز خبری بود ترکیه با پهپادهای حتی به مناطق جنوب یمن هم دست انداخته. احتمالا از پایگاه های نظامیش در شمال آ،ریقا (سومالی اگر اشتباه نکنم پایگاه داره)

اینکه برای اولین شوی تبلیغاتی مناطق همجوار ایران* انتخاب میشه و البته پل تاریخی این منطقه و تصاویر پی در پی در حاشیه این پل مشترک و سمت ایران میتونه از اولین اقدامات باشه. من بعد با ورود رسمی ترکیه وبدهی الهام بهش ما شاهد برنامه های اردوغان هستیم در مرزها و نه آذربایجان و رویکردمون باید در برخورد با یک دشمن و تکفیریها باشه قاعدتا نه یک همسایه ی سرکش. اولین قدم ایجاد پایگاه های نظامی ( ما در اون مناطق تعدادی برجک مرزبانی داریم فقط بسیار محدود ) دقیقا در حاشیه رود ارس تا قبل ایجاد پایگاه های طرف مقابل هست. (برای ترکها که اصلا نباید اجازه داده بشه به طرق مختلف، در حاشیه مرز ما پایگاه نظامی خارجی به هر عنوانی هیچ کشوری نمپذیره چه برسه که بابای! جدید تکفیریها (جالبه بابای اصلی یعنی سعودی تا حدی ولشون کرده ولی اردوغان به سرپرستی گرفتشون! ) و کیلومترها دور از خاک کشورش قصد داشته باشه. بعد هم تجهیز فوق العاده مرز ارمنستان و نوردوز هست به طوریکه ظرفیتش چندین برابر بشه. بقیش را هم بچه های اطلاعاتی و نظامی باید چراغ خاموش از حقوقمون دفاع کنند چون کاملا مشروع سهت و اذربایجان پای یک جریان تروریستی کاملا ضدایرانی و یک کشور رقیب را به صورت نظامی به مرزهای داخل کشورش و مرزهای ما باز کرده. من بعد هر اقدام نظامی و اطلاعاتی برای دفاع از کشور ضروری و لازم هست البته با ظرایف و لطایف! یک کشور صبور و کهن و هوشمند. این نقشه هم-2006- جالب هست و احتمالا دوستان دیدند قبلا، اون موقع دیده شد ولی به اندازه کافی حساست ها را تحریک نکرد چون صحبت از این امر هم حتی شاید غیرواقعی مینمود. دیدیدم تا یک قدمیش رفتند (تلاش جدی گویا برای ورود به منطقه مرزی ارمنستان) و همچنان با موضوع کریدور به دنبالش هستند. به نقشه اذربایجان و اشغال مرزی از مرزهای ایران دقت کنید: