اصولا هیچ بعید نیست. فقط کافی است توییت ترامپ را در رابطه با واکسن را اخیرا ببینیم. در توییت عنوان میکنه جهان و تاریخدانان باید حواسشون باشه و این را ثبت کنند که واکسن کرونا "تحت هدایت و ذیل قدرت و حاکمیت" «من» ساخته شد (حالا مای واچ را میشه ده ها معنا ازش برداشت کرد با توجه به شخصیت طرف) خیلی مهمه که بدونیم با کی طرف هستیم. این واقعا عطش و التماس ثبت اسمش در تاریخ را داره. تمام اقدامات عجیب و غریبش هم نه از سر هوش و ذکاوت و تحلیل سیاسی که بر این مبنا بوده منتها در پشت پرده هر گروهی از این شخصیت این بشر به نفع خودشون استفاده کردند (اسراییل برای باقی ماندن در سوریه، طرح معامله قرن، طرح صلح ابراهیم، اشغال جولان، انتقال پایتخت و ...؛ پمپئو و تیم عبری/عربیش در ترور سردار و حملات به نیروهای مقاومت در سوریه و عراق؛ برخی سناتورهای صنعتی در خروج از معاهده پاریس و ... ) اصولا هرچند از همین موارد هم میشه برداشت کرد که لابی صهیونیسم در کاخ سفید از همه قویتر هست و بیشتر پیشنهادات از جانب اونها بوده ولی مطمئنا یک کار حسابی در "پدیده" نامیدن هر کدوم از این موارد طی ماه ها در گوش ترامپ خوندند و جمجابش کردند که هر کدام از این موارد اسم اون را در تاریخ ثبت میکنه. حالا واقعا حمله به "ایران" تنها چیزی است که تا تا به حال حاکمان امریکا موفق به انجامش نشدند و یک مورد محدود هم شکست خورد و حالا اتفاقا برای تلافی اون (که در تاریخ ثبت بشه من بودم عملیات طبس را تلافی کردم) و همچنین ثبت اسمش به عنوان نخستین رییس جمهور کافی است که روش کار بشه خصوصا اگر مطمئن بشه از کاخ سفید داره میره و تبعاتش دیگه به این مربوط نیست. در ماجرای ترور سردار هم از مدتها پیش که رسانه های جریان اصلی و عبری داستان سازیها را در مورد سردار شروع کرده بودند و مدام روی جلد مجلاتشون با تیترهای تحقیرآمیز نسبت به آمریکا در مورد سردار مقاله مینوشتند در حقیقت زیربنای کار را داشتند آماده میکردند که قطعا "حوادث آبان" و "خیانت" های مگو! زمینه نهایی را ایجاد کرد و با یک جرقه (حمله به نیروهای مقاومت در عراق که واکنش طبیعی اونها جلوس سفارت امریکا را در پی داشت ) ماجرا را برای ترامپ "حتمی و قطعی" تریم کردند که تبعاتی هم نخواهد داشت به خاطر شرایط و اسمش در تاریخ ثبت میشه. حالا هم در مورد حمله به ایران خدای ناکرده اولا باید در داخل کشور زمینه مشابهی بهشون داده نشه و ثانیا حتما بازدارندگی تقویت بشه.

به هر حال برای یک قضاوت قطعی حتما نیاز به یک کار تحقیقی مفصل هست. این گپ و گفتهای ما تنها تحلیلی سطحی هستند از دیدگاه و اطلاعات محدود خودمون. به قولی (زیاد تکرار میکنم این را اخیرا) سوالهای پیچیده، پاسخ های ساده ای ندارند.

خب ساده ترین پاسخ به این پرسش "سیستم" هست. وقتی به رسانه و پروپاگاندا باشه بله ذیل یک سیستم دارند زندگی میکنند ولی وقتی به اصل ماجرا با گریزی به واقعیاتی چون تبعیض نژادی و سیاسی و انسانی آشکار میرسیم (سیستم قضایی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادیو ...) میبینیم در مجموع سیستم در اختیار و هموارسازی مسیر برای یک طیف برگزیده! هست. (اینجا شاید یهودیها حتی بیش از مسیحیان) این از دلایل چرایی شکوفا نشدن استعداد مثلا سیاهان هست که البته چیز تازه ای نیست و صدها مقاله در مورد این تبعیض ها نوشته شده. حالا شما تسری بدید ماجرا را به عرصه قدرت، رسانه، علم، آموزش، هنر و ... و ببینید وقتی یک سیستم قدرتمند مسیر یک طیف را (کاملا نامحسوس و شاید آگاهانه و حتی ناآگاهانه ) بیشتر هموار میکنه حتی اگر اون طیف در اقلیت باشه موفقیهاش بیشتر خواهد شد یا خیر. (یک مثال شلخته میزنم ولی حالا انطباق کامل ازش نخواهید، مسیر کنکور در سالهای اخیر به چه سمتی پیش رفته؟ سیستم کنکور فعلی چه چیزی را سبب شده؟ طبق آمار راه یافتگان به دانشگاه های برتر کشور از یک طیف اقتصادی خاص هستند بیشتر؛ آیا این دلیل بر باهوش تر بودن مثلا طبقه ثروتمند از طبقه متوسط و ضعیف هست؟ با اینکه در اقلیت محض هم هستند (نسبت به دهک ها مثلا) طبیعتا خیر! "سیستم" کنکور طوری است که مسیر (کلاسها، معلم ها، مدارس ) در اختیار و دسترس طیفی است که نهایت استفاده را ازش میبره و خب خروجیش هم اینطور میشه. خب یکباره دیگه نگاه کنیم: ثروت انبوه جوامع یهودی (حالا در این مورد هم احتمالا دلایل خاص خودش وجود داره چرا در بازه ای از تاریخ جوامع یهودی به شدت ثروتمند شدند ) وقتی پس از جنگ جهانی دوم و مهاجرت نخبگان و ثروتمندانش به ایالات متحده با قدرت گره خورد (کشوری که اصطلاحا منجیشون بوده و حالا همه چیز در این کشور گرد هم میاد تا هم جبران کنه و هم اون کشور که سودای به دست اوردن قلب اقتصادی جهان یعنی لندن را داره به اهدافش برسه ) سبب شد در یک هماهنگی قدرت و ثروت که منافع دوطرفه داشت "سیستمی" را ایجاد کنه که مثل مثال کنکور مسیر هموارتری را برای یک طیف فراهم بیاره ( رسانه، علم، اقتصاد، تبلیغات، هنر و ...) و چون اون جوامع مهاجرتی نخبگانی از تمام اروپا و جهان حتی؛ دریک نقطه متمرکز شدند قدرتشون چند برابر نمود کرد و البته در مراحل بعد با باجهایی که بهم دادند بیشتر و بیشتر جوامع دیگه را به حاشیه راندند ( از سرزمین های اشغالی و تاسیس آرزوی دیرینه یک کشور گرفته (از جانب قدرت و ایالت متحده) تا حمایتهای مادی کلان از این اقدام و حامیانش.) البته مسئله بسیار گسترده و بینادانشی! است اصطلاحا و باید هزاران فاکتور دخیل را در صدها حوزه و چندین دوره تاریخی بررسی کرد ولی مطمئن باشید هیچ ربطی به ژنتیک و قوم برتر بودن و این دست افسانه ها نداره.

خب همونطور که پیش بینی میکردیم: (اردوغان لایحه حضور نظامی ارتش ترکیه در آذربایجان را به مجلس داد مثل سایر موارد و در پست بالا گفتم در مورد قبرس هم داره همین راه را میره گویا) اردوغان به سواری موقت از آذربایجان راضی نخواهد شد بابت کمکهاش و حالا حالا ها کار داره با این رژیم و دولت و کشور از طرفی برنامه هاش را هم اتفاقا طبق روتین داره پیش میبره (ایجاد درگیری بین دو گروه در یک کشور یا دو کشور در یک منطقه و ورود اجباری به درگیری به صورت مستقیم و بعد عدم خروج و قائل شدن "حق" برای خودش در اون کشور شده با استقرار مزدورهای تکفیری یا ایجاد پایگاه نظامی مستقیم: سوریه، لیبی، آذربایجان، عراق و ...) حالا نکته اینجاست ترکیه اگر در باکو میخواست پایگاه نظامی بزنه ارتباط مستقیمی به ما نداشت، همونطور که در قطر زد به خاطر اظهار عجز مقامات قطری یا باکویی هرچند خب یک نشانه و خطر برای ما محسوب میشه. ولی وقتی قرار هست پایگاه نظامی (به یک بهانه خودساخته و در ضدیت با کشور ما به طور مستقیم) در مرزهای ما ایجاد کنه به دلایل کاملا روشن خب ماجرا فرق میکنه. اما دلایل: اولین دلیل همونطور که گفته شد مخل ایران شدن و ایجاد برگه های جدید به منظور فشار بر ایران بیخ مرزهاش هست تا موازنه ای ایجاد کنه با مرزهای ایران با کشور خودش (شاید دفعه بعد به جای تهدید مستقیم ایران از این طریق و مزدورهای تکفیری بتونه تهدیدها ضد ایران را عملی کنه از نقطه ای دیگه) دومین دلیل سپر حفاظتی برای مزدوران تکفیریش هست. ایران بارها گفته شده اینها باید خارج بشند و اینطور گمان میکنه در چتر و ذیل پایگاه های ترکیه کسی نمیتونه متعرضشون بشه و فعلا نامحسوس و در لوای قوای نظامی ترک (مثل سوریه) میتونند تلاش کنند جا باز کنند تا دائم مستقر بشند. سومین دلیل با استقرار چنین پایگاه هایی نیاز به لجستیک و تامین و جغرافیا و اصولا گسترش فرهنگ خاصی از اشغالگری فراهم میشه که برای تثبیت هرچه بیشتر جای پای ترکیه در این سرزمین ها نیاز داره و قطعا بافت مسکونی و غیرمسکونی اطارفش را شروع میکنه به تغییر دادن چهارمین دلیل هم احتمالا پیش بینی از برنامه های اتفاقی و ناگهانی بهم خوردن توافق هست که اینبار با حضور نظامیش قاعدتا میتونه سریعتر و وسیعتر وارد معرکه بشه خب میبینیم بسیاری از پیکانها نوکش به سمت ماست (از اقتصادی و تامین کریدورهای اقتصادی و به دست گرفتن مدیریتشون بیخ مرزها ما با کشور همسایمون گرفته تا حمایت از تکفیریها و جالبه حالا دیگه بحث منافع مستقیم کشور هست و مظلوم نمایی ها و حقه هایی چون اشغالگر و مسلمان و ... در کار نیست و اتفاقا باید به پانها فضا داد تا ببینیم در این معرکه دارند از اردوغان حمایت میکنند باز هم یا نه و اونوقت فکری اساسی در موردشون کرد که منافع یک دشمن فرامنطقه ای و خارجی را دارند بر منافع کشورشون حمایت میکنند که خب اونوقت انتسابشون از پان به یک چیز! دیگه تغییر میکنه) قدم اول اینه که ایران باید به راحتی نپذیره ترکیه در مرزهای جنوبی ( یعنی پایین لاچین و در امتدا ارس خصوصا، حالا بالای لاچین و اقدام و کلبجر دیگه فعلا با شرایط فعلی ناچارا فاکتور گرفته میشه) مستقر بشه و پایگاه نظامی ایجاد کنه. یعنی هم به اذربایجان اعلام کنه اگر قصد سواری دادن داره جای دیگه ای سواری بده و هم ترکیه (که البته ما در برابر ترکیه ابزار فشاری نداریم که برعکس هم هست تازه، باید سعی کنیم ایجاد کنیم که بحثی جداست و امکانپذیر البته) - اصولا طبیعی هم هست، ایجاد پایگاه نظامی در عمق یک کشور یک مسئله است (تازه در شرایط عادی نه ایجاد چتر برای تروریسم) و ایجاد پیاگاه نظامی در همسایگی یک کشور با یک کشور دیگه توسط طرف سوم یک چیز. قدم دوم هم اقداماتی است در تلافی این احتمالات و اقدامات ترکیه و اذربایجان از جمله تقویت روابط با ارمنستان به شکلی که موجب استفاده تبلیغاتی و ابزاری این دو رژیم نشه. و اما در انتها: تمام این اقدامات را باید وزارت امور خارجه انجام بده یعنی تهدید و هشدار و ارسال پیام و ... (متاسفانه نظر شخصی من این هست بر خلاف تبلیغات ما یکی از کم اعتماد به نفس ترین وزارت های امور خارجه را در کلیت شاهد هستیم که تحرک بسیار کم و کندی داره و اصلا نمیشه روش حساب کرد برای این موضوع ) - نیروهای نظامی هم همون اول ماجرا نمیتونند وارد بشند و کسی مثل حاج قاسم و سپاه قدس هم سخت بشه پیدا کرد برای مناطق شمالغرب. ولی از همین حالا باید در قدم دوم برنامه ای چیده بشه که اگر کار به اونجا بکشه چه برنامه ای باید اجرا بشه و تعلل رخ نده مثل گام پیشین. حداقلش (اگر فرض بگیریم همه برنامه ها شکست بخوره) نظامی کردن شدید مرزهای ایران با آذربایجان با ایجاد تاسیسات جدید و جدی هست (فرودگاه نظامی، پایگاه جدید ارتش و پساه بیخ مرز و ...). قدم بعدیش را واحدهای اطلاعات خارج مرزی نظامی و دستگاه های امنیتی باید بردارند و با کوچکترین نشانه و تهدید وارد عمل بشند کاملا مشروع (ترکیه مگه با چه بهانه ای کیلومتر ها در داخل خاک عراق و سوریه اشغالگری انجام داده؟! جز مبارزه با گروهکی که ازش خوشش نمیاد؟!) پ ن: کشورها بر اسا منافعشون بده بستان میکنند:

اردوغان اگر برای اینها جای پایی دائمی باز کنه (که به نظر چنین خواهد کرد، چون کلی روستا و شهر و زمین وجود داره که بعید هست آوارگانش بازرگدند و از طرفی هیچ صاحبی دیگه ندارند و اتفاقا از لحاظ مسکن و زیرساخت کاملا پذیرای جمعیت جدید هستند ) کم کم شروع میکنه خانواده های سوری از جنس بیشتر ترکمن/ترکستانی/و قفقازهای ترک را در این مناطق اسکان دادن تا با تغییر بافت جمیعیتی در کوتاه مدت مخل امنیت ایران بشه و در بلند مدت کاری با الهام و اذربایجان کنه که دو ملت یک کشور! در تاریخ ثبت بشه. منظور اینکه با نفوذ جمعیت کاملا وفادار و متمایل به ترکیه کم کم برنامه های جغرافیایی و اهداف قومیتیش را (که با مذهب مرم اذربایجان به هر حال تفاوت داره) پیش ببره. که طبیعی است برای ما هم در کوتاه مدت و هم بلند مدت خطر بزرگی است. اصولا تا خونریز و پدرتروریستی! (به معنای پدر تروریسم!) چون اردوغان خصوصا سر کار هست در ترکیه، ما باید هم نگران باشیم و هم محتاط و هم پیشگیرانه قدم برداریم. جنایتکاری که یکبار دستش به ویرانی کامل یک کشور راسا آلوده شده هیچ ابایی نداره برای ادامه سلطنتش! چند کشور دیگر را ویران کنه. پ ن: وقتی از موجود نادان و زیاده خواهی که، توهم گویا هر روز با شدت بیشتری (البته به خاطر شرایط منطقه و فشارهای جهانی در منطقه و یکه تازیش با سواستفاده از شرایط سیاسی جهان ) برش مستولی میشه حرف میزنیم یعنی اردوغان این سالها و خصوصا این روزها: جایی به نفعش باشه یک کشور و مرزهاش و تمامیت ارضیش هیچ معنایی نداره ( عراق)، جایی به نفعش باشه اشغالگری و ایجاد پایگاه در خاک کشور همسایه و چشمداشت صریح و عملی به خاک و ویران کردنش هیچ اشکالی نداره ( سوریه)، جایی به نفعش باشه دخالت فرامنطقه ای و حمله و کمک نظامی به کشوری مستقل هیچ ایرادی نداره (لیبی)، جایی به نفعش باشه وحدت اراضی کشوری برای هیچ ارزشی نداره (قبرس) ولی جایی به طریق دیگری به نفعش باشه ناگهان همه اینها اشکال داره برای کشور مخالف و میشه پرچمدار عدم اشغال و عدم تصرف اراضی و عدم وحدت و مدعی استقلال و وحدت و مقابله با اشغالگری (آذربایجان) گاهی دوستان گمان میکنند حرف از "توهم" یا بیماری "جنون آمیز" اردوغان که ناشی از سندرم قدرت هست! یک اعتراض سیاسی است، ولی زمانیکه مستقیم به خاطر ادعای وجود تروریستها در جداره مرزی خاک کشور همسایه ای چون ایران ( به هر حال باید قبول کنیم که از ویرانی و آشوب و هجمه قدرتهای جهانی و شبه اشغال شدن سوریه و عراق و لیبی و ... جرات اقدام نظامی در اونها را پیدا کرده تا حالا ) تهدید به عملیات نظامی در خاک ایران میکنه کار از جنون و توهم گذشته در چاکران و سلاطین این کشور همسایه. حالا هم گویا هدف بعدیش را انتخاب کرده و میخواد بیرقدارها را تا عرقشون خشک نشده! جای دیگه هم تست کنه:

جهان شوخی داریم! ترامپ داره میگه که عکس خیابونای خلوت تر را رسانه های دموکرات پخش میکنند و جمعیت خیلی زیاد بوده و دموکراتا میگن نه خیرم خیلی هم کم بوده و سخنگوی کاخ سفید میگه میلیونی بوده و ....

سلام فرمایش شما صحیح هست ولی نکته نگران کننده برای ما اینه که با یک کشور و حاکمان برآمده از اراده ملت طرف نیستیم. وقتی حاکمان یک کشور بر اساس منافع شخصی (که خدا میدونه چقدرش در بانکهای سوییس و غرب و آمریکا سپرده شده و چقدرش نهایتا در کشور خودشون) حکمرانی میکنند و از طرفی تا اندازه ای وا دادند که از یک طرف کشورشون شبه اشغال هست توسط پایگاه نظامی یک قدرتی مثل آمریکا و از طرف دیگر روابط سیاسی نامتوازن و باج هایی که دادند به طرف هایی که احساس میکردند حامی تاج و تختشون هستند، تا اندازه ای است که ما میزان نفوذپذیری عواملی مثل رژیم های امریکا و صهیونیستی را در این کشورها نمیدونیم پس باید همیشه نگران باشیم مثلا کشوری مثل امارات روزی وارد معرکه ای به صورت مستقیم بشه که اصلا از جانب کشوری مثل امارات معقول نباشه. یعنی وارد کردن اجباری این کشور به نحوی داخل معرکه ای که تمام زیانش به خودش بازمیگرده. ما همیشه باید برای این سناریو هم آماده باشیم. یعنی استفاده از فی المثل امارات و بحرین و حتی سعودی به عنوان یک هدف کاذب ( حالا هر بلایی که میخواد سرش بیاد، بیاد) و تحلیل بردن توان ما.

برای همین برخی بندهای این توافق به شکلی که در برخی تصاویر و نقل قولها تفسیر میشد خیلی خیلی عجیب بود. یعنی حساب کنید ارمنستان قبول کنه یکی از تنها چهار مرزش را که اتفاقا تنها مرزی است که به سمت یک کشور بی طرف هست (در کلیت سیاستها نه یک موضوع خاص) را کامل از دست بده (در حقیقت با از دست دادن قاعدتا قسمتی از خاکش ) تا مثلا یک تکه قره باغ را حفظ کنه؟ کدوم ارزش ژئوپولوتیک و درازمدت بیشتری براش دارند (اصلا برای هر کشوری در این شرایط) پس با اینکه برخی شیطنت ها وجود داره (البته ما هم اصلا نباید با خوشبینی ماجرا را رها کنیم و خصوصا با روسها به شدت در تماس باشیم) که موضوع کریدور را جا بندازه باید اتفاقا از موقعیت استفاده کنیم و ارمنستان را مجبور کنیم تا چشمانش را باز کنه که طوری عمل کنه در اتصالات مرزی با ما و ارتباطاتش با ترکیه تا دفعه بعدی اگر وجود داشت (که مطمئن باشید خرس خسته! روسیه برای همین قره باغ را حفظ کرد که دفعه بعدی هم وجود داشته باشه به این امید که دفعه بعد به نفع ارمنی ها اتفاقات رخ بده اگر درس گرفته باشند) دست ما هم بازتر باشه برای جلوگیری لااقل از زیاده روی های اردوغان که هیچ ربطی منطقه ما بهش نداره (سعی در استقرار و اسکان تروریستها و حضور نظامی و تغییرات ژئوپولوتیکی در منطقه) این خیلی مهم هست طوری همین مرز محدود ما با ارمسنتان گسترش پیدا کنه زمینی، ریلی و ترانزیتی و ارتباطاتی که تبدیل به یک کریدور مهم منطقه ای بشه.

برخی تصاویر هست که نگران کننده است یا لااقل میشه از منظر گسترش اطلاعات غلط (با اهداف خاص) تحلیلش کرد که ممکنه پیش درآمد اقدامات یا موقعیت سنجی هایی باشه که دشمن طرح میکنه. نکته اینجاست از متن اصلی توافق چنین برداشت هایی نمیشه (چه این نقشه چه تحلیلی که فارس امروز از یک نویسنده گذاشته بود ) ولی به هر حال باید هشیار بود چون هر توافقی هم بسته به شرایط ممکنه تغییر کنه یا چیزی بهش افزوده بشه با فشارها و اتفاقات بعدی. این نقشه با زبان غیر آذری/ترکی/انگلیسی و اون باریکه زیر نقشه خطرناکی است (اصلا نیتش را و یا برداشت احتمالا غلطش از توافق به کنار) اگر متن توافق نبود و میپذیرفتیم ارمسنتان یک کریدور جغرافیایی را قبول کرده اتفاقا تنها و بهترین منطقه همین نقطه بود (برای ارمنستان) و طبیعتا بدترین نقطه برای ما چون ارمنستان خاکش دو تکه نمیشه و ایران هم کاملا مرزش با ارمسنتان را از دست میده و آذربایجان هم اتفااقا بهترین موقعیت ارتباط جغرافیایی برای دو نقطه هستش براش که یکپارچگی بهتری ایجاد میکنه با خطر کمتر چون کریدور یک سمتش ایران هست و محصور نیست. البته از لحاظ ژئوپولیتیکی هم به نفع ترکیه و اذربایجان برای کاهش قدرت ایران در چند سطح. پ ن : دقیقا بعد این پست موضع جناب عراقچی را الان دیدم نکته اینجاست وزارت اور خارجه باید مواظبت کنه و اصلا موضوع را رها نکنه که انشاء الله که خیره. بلکه باید با جدیت دنبال کنه و اتفاقا هرطوری میشه با طرف روسی خصوصا رایزنی کنه که همین موضوع را هم منتفی کنه. البته موضع گیری ما ارتباط با ارمسنتان را کمی سخت کرده ولی باید با ارمنی ها به شدت رایزنی کنیم که اون موضع گیری مبنای دیگری داشت و برای تبیین کنیم در این موضوع ما پشتیبانش هستیم و به نفع خودش هم هست که به ترکیه و اذربایجان باج نده خصوصا اینکه ممکنه به از دست رفتن یک مرز از چهار مرز محدودش بشه. (یکبار گفتم سه مرز دیگه تقریبا دشمنش هستند و ایران فقط موضع میانه داره) انفعالی که جبهه دشمن با تحریک پانها در ابتدای درگیری خیلی حساب شده به ما تحمیل کرد که حتی باعث بستن مرز ما با ارمنستان شد (همون موقع اشاره کردم که این دیگه زیاده روی هست) خیلی خوب براشون آمد داشت و باعث اقدامات تهاجمی بعدیشون ضد ما شد. حالا این یک نقطه ضعف هم برای محسوب میشه و باید یک اقدام قاطع صورت بگیره که این توهم نزد اذربایجان و ترکیه که از پانهای شمال غرب علیه منافع ملی میتونند استفاده کنند به عنوان ابزار علیه ما پاک بشه از ذهنشون. حضور گسترده نظامی کمی منفعلشون کرد در این رابطه خاص ولی کاش از اول رخ میداد و یا نهادهای امنیتی شدیدا سرکوب میکردند سرگروه های وابسته به دشمن را تا حساب کار دست طرف مقابل بیاد.

من هم ممنونم ولی برادر اگر واقعا تمام بحث ها را اینچنین برداشت و تحلیل میکنید و از اون مهمتر! برداشت شخصی خودتون را انقدر با اعتماد به نفس!؛ برداشت طرف مقابل جا میزنید و در نهایت هم با عبارت "حتی اگر الان هم تکذیب کنید" کلا هرگونه "غیر از برداشت خودتون را" حتی اگر طرف مقابل حی و حاضر باشه را "نه طرف اینطور نمیگه بلکه اون چیزی که من میگم را داره میگه" میدونید خب مشخصا یک تصمیمی گرفتید حالا متاثر از فضای مجازی یا پیرامونی و اصلا هم حاضر به بحث و تحقیق و مداقه درش نیستید و میگید همینی که هست و اگر هم نیست حتما میشه و لاغیر. این همه بنده وارد جزییات شدم اگر قرار نبود سند و مدرک و استدلالی ارائه بشه لااقل دیگه حرف تو دهان بنده نزارید. برداشتتون اگر از اون همه متن و قلم فرسایی این هست احتمالا حتی یک خط را مطالعه (به معنای واقعی کلمه مطالعه نه چشم انداختن) نفرمودید. چطور از اون متن چنین برداشتی کردید اون هم این همه قطعی! با این خط آخر احتمالا امثال بنده هم یک ابزار دست این نظامیان هستیم که شعارهای اونها و اهدافشون را داریم به مردم حقنه! میکنیم.تنها چیزی که از این پاراگراف عجیب غریبتون جسارتا میتونم نتیجه بگیرم اینه که احتمالا یک موضعی در مقابل یک نظریه ای دارید و گمان میکنید هرکس اون طرف موضع خودتون بود مدافع اون نظریه است و لازم نیست حتی متنش را بخونیم والا چنین برداشتی از اون هم قلم فرسایی جز اینکه متن را نخونده باشید برنمیاد. اجازه بدید کمی شبیه شما عنوان کنم پس: اختلاف نظر ما بر سر 2 دیدگاه متفات هست، شما دیدگاه خودتون را دارید، دیدگاهی که متکی بر فضای عمومی مجازی و بی بی سی(!) طور و روایت عامی جامعه فهمونده به ما که بعد از سالها دروغگویی جمهوری اسلامی! چشمانمون را باز کردند و فهمیدیم "هر چی هست زیر سر خودشون هست" و هر چی میکشیم از دست این ارگان نظامی مخوف و دیکتاتوری هست که 90 درصداقتصاد و 98 درصد قدرت را در اختیار داره و دولتها فقط عروسکهایی هستند برای سرگرمی ما و اصلا و ابدا هیچ اختیاری ندارند و اهداف و شعارهایی که تولید خودشان است و در دستگاه تبلیغاتی خودشان پر وبال می دهند و نهایتاً به کالبد نظام حقنه می شود هم کار همیشگیشون هست. دیدگاه دیگر دیدگاه بنده هست که عنوان میکنم برای هر ادعایی باید سند و مدرک و استدلالی ارائه بشه و البته دشمنی با حکومت باعث شده خیلیها تحت تاثیر تبلیغات مداوم و پی در پی دشمنان و دست گذاشتن روی کاستی ها و اشتباهات و تحت تاثیر موج های فضای مجازی به غلط و با سطحی نگریهای عمیق فضای مجازی تنها سخنان برخی سیاستمداران اتفاقا مدام در پی همون قدرت بی اختیار(دولت) را تکرار کنند. دیدگاهی که تفسیرهای خودش از قانون اساسی را "مقدس" میدونه و هرگونه تفسیر و قوانینی که در موقع مقتضی "تفسیر کننده" قانون را هم مشخص کرده منکوب میکنه و از قانون اساسی فقط قسمتی که به نفع نظرات مقطعیش هست قبول داره سایر قسمتها را اتفاقا با تندترین حملات مورد هجوم قرار میده. از این منظر طبق محیط پیرامون خودش و یا نهایتا فضای مجازی و برداشتهای یک طرفه از واقع به جای تمام همه پرسی ها و نظرسنجی های علمی! تصمیم میگیره که فلان ارگان مقبولیت دیگه ندراه یا فلان دولت سایه مسئول بحران هست نه دولتها و دستگاه های متولی. پ ن: من متوجه هستم که متن های طولانی بنا به برخی دلایل کاملا طبیعی و معمولا اگر هم موضوعات شبه جدلی به نظر برسند و موضوعات هم موضوعات غیرنظامی باشه (در این انجمن لااقل) خوانده نمیشند ولی وظیفه من زمان گذاشتن برای روشن شدن ماجرا به شکل دقیقش هست. این که هیچ اتهامی را بدون سند و مدرک و استدلال صرفا با تکرار مدامش و البته داشتن طرفدار زیاد (دلایل مختلف و متعددی داره این هم، از روانشناسانه و شخصی گرفته تا جماعه شناختی و تاریخی و موقعیتی) نمیشه قطعی یا حق دونست. اگر استدلال همراه مدرک و سند (لااقل آمار عمومی که در دسترس هست) بود اصلا نیازی به این متون طولانی نبود ولی گویا ما در همین قدم اول که هر ادعا یا اتهامی نیاز به سند و مدرک داره نه صرفا یک سری روایات یک طرفه و جانبدارانه و قدرت بازانه! هنوز موندیم. خیره انشاء الله...

ببینید باز برگشتیم سر همون خونه اول برادر عزیز. یک سری کلی گویی ها و ابهام ورزی ها و استقراهای استثنایی که تعمیم به کل میشند. خب گویا پست من را دقیق مطالعه نفرمودید.مفصل گفتم که این منطق اون جای کارش میلنگه که ترکیه متناسب با وضعیت اقتصادیش سرمایه گذاری نظامی نمیکنه و حتی اگر این بهانه را هم در رویه غلط دولتهای عمدتا همیشه اپوزیسیون! ایران و البته پیروان نظریه "همه چیز سر نظامی هاست: بخواهیم وسط بحث بزاریم در مقام تایید یک نظریه و مبرا کردنشون از رویه های غلط، میبینیم که چند جای کارش میلنگه. هیچ بحثی در رشد مناسب اقتصادی ترکیه نیست ولی فقط قسمتی از پیشرفتهای نظامیش متاثر از این بعد هست و اصرار و هدایت و حمایت اکید اردوغان یکی از دلایل اصلی اون محسوب میشه که مبنای بحث اولیه من بود (حمایت و تشخیص نیاز مبرم کشورهای کمتر توسعه یافته به ابزار نظامی حتی اگر اقتصادشون اتفاقا بنا به دلایل بیرونی و تحمیلی دشمن (قسمتیش) توان کافی را نداره. چون همین توان نظامی میتونه این قسمت از ضعف اقتصادی (ضربه دشمن به اقتصاد) را حداقل از شدت اثرش کم کنه (مثال چین را برای همین اشاره کردم) مثل همیشه مرغ همسایه لابد غازه. اولا وزیر به خاطر اخراج رییس کل بانک مرکزیشون استعفا داد. ثانیا اگر صرف اخراج خوب بود که بله ما هم کلی رییس کل بانک مرکزی و مدیر اخراج کردیم و میتونیم بکنیم. اونجا میشه اصلاح خواهی و زنده بودن دولت و اینجا لابد یک چیز دیگه. و البته باز موضوعی بی ربط به بحث ماست و الان بحث فعلی ما نقد عملکرد دولتها در حوزه اقتصاد نیست. و البته برای دفاع از دولت هم باید اشاره کنم اصولا مقایسه های اینچنینی با علم به واقعیت موجود (تحریمها به عنوان منحصر به فردترین و سخت ترین تحریمهای شاید وضع شده در جهان که همین ترکیه را احتمالا با یک دهم این شدت هم حتی میتونست الان به اوضاعی برسونه که یک وزیر سهله یک حکومت و جغرافیا تغییر کنه!!) از اساس بی اساس! هستند. ترکیه تنها دو وزیرش به صورت شخصی! سر کشیش امریکایی تحریم شدند اقتصادش اگر نبود 15 میلیارد دلار قطر به عنوان یک مسکن فوری داشت سقوط میکرد چه برسه بخواد صنعت گردشگری، خودرو، منسوجات، کشاورزی، نظامی، ویزا، ترانزیت، بانک مرکزی و تمام مراودات مالیش تحریم بشه. بله هست. احتمالا اون یکی دو کامنتی هست که بین هزاران کامنت (بسته به رسانه ای فوق! کامنت) گذارده میشه. این میشه همون کلی گویی و ابهام ورزی که اشاره کردم. اگر شما چنین قضاوت کلانی میکنید حتما میتونید با مثال و سند و مدرک یا الاقل آمار به ما دقیقا نشون بدید که مبنای قضاوتتون چی هست و چند درصد وضعیت اقتصادی کشور محصول دخالت پزشک نظامی و خبرگزاری نظامی است. بعد از اون این "به هیچ کس پاسخگو نیستند" را هم برای همه تبیین کنید که منظور چی هست و با چه آمار و اسنادی چنین ادعایی میکنید و در چه حوزه هایی با چه درصد اثری بر روی اقتصاد ایران. تا برسیم به "هر کجا سرک می کشیم ردپای نظامیان و ارگان های وابسته به آنها را می بینیم" تا بهمون نشون بدید دقیقا کجا با چند درصد تاثیرگذاری روی اقتصاد سرک کشیدید و همه جاش نظامی بودند و از همه مهمتر تاثیر سوء روی اقتصاد داشتند (اگر به این نحو قضاوت و استدلال هست که من هم میگم (ولی چون شما اول گفتید پس قاعدتا اول شما باید اسناد این موضوع و استدلال را ارئه کنید) همین چندرغاز!! اقتصاد هم که داره در این شرایط سخت افتان و خیزان پیش میره محصول همون کارحانجات و موسسات به قول شما منتسب به نظامیان (و احتمالا منظورتون حکومت) هست که با میلیاردها بدهی دولت بهشون ولی دارند با تمام توان طرح های خاصی را پیش میبرند.) اگر در فضای مجازی با این وسعت و جو این کامنتها را دیدید " که آقا موشکی و نظامی چه ربطی به اقتصاد دارد ؟ نظامی ها کار خودشان را می کنند و اقتصادی ها و دولت هم کار خودش را بکند!" حتما استدلالهایی از این دست را هزاران بار بیشتر و پیشتر دیدید. در بالا عرض شد که کار را سخت نکنیم، وقتی چنین قضاوتی دارید حداقل حداقلش این هست که ضریب و یا درصدی در اختیار دارید از این نفوذ و دخالت و درهم تنیدگی که مقصر را نظامی ها میدونید و عنوان میکنید نظامیان به کار خودشون نمیپردازند و در کار اقتصادی هستند پس مقصر اقتصاد اونها هستند پس چه و چه ... لطفا این درصد و ضریب نفوذ را به ما هم عرضه کنید تا ببینیم ایا واقعا اینطور هست یا خیر؟ این "ظاهرا" هم از اون بحثها هست برادر گرامی. شما یک ظاهرا عنوان میکنید و بعد چند ده نفر را بیخ دیوار اعدام. دقیقا مصداقهای چنین قضاوت سنگینی که حاکمیت یا بدنش بحث امنیت را فقط! معطوف به سلاح میدونه را ذکر کنید تا ببینیم کدوم بدنه حاکمیتی (کلی) چنین احمقانه (قطعا لااقل باید برایند مثبت را درنظر بگیریم و در اینجا بازی اینستاگرامی نمیکنیم که نظرات فلان شخص و بهمان شخص را نظرات حاکمیت بدونیم) فکر میکنه. حل ریشه ای مشکلات و این چنین شعارهایی (عرض میکنم شعار چون راس حاکمیت کشور تکلیف این موارد را هر بار در هر سخنرانی تاکید میکنند و اتفاقا این دولتهای شبه اپوزیسیون و جناح ها و سیاسیون سابق و جاری! هستند که هر بار سر هر انتخاباتی طبق منافعشون یک روز میشند طرفدار مردم یک روز ضد مردم و انتخابات و یک روز حامی دشمن و یک روز دوست نظامی ها و ... و سعی در عدم پذیرش رای حاکمیت دارند که اوضاع را به چنین ابهام بازارهایی هدایت میکنند که بشه تازه جای سوال و تشکیک! ) بسم الله حتما شما چنین بررسی ای داشتید که حالا نظامی ها را (البته خود این هم یک مفهوم مغالطه ای و کلی است، دقیقا باید تشریح بشه که نظامی یعنی چی و کی و کجا؟!) به مسلخ محاکمه بردید که هر چی فریاد داریم باید سر ایشان بکشیم! خب شما کافی است فقط نتایج بررسی هاتون را اینجا قرار بدید ولی مستدل، موجز، مستند و کامل قطعا. زمان زیادی برد ولی من سعی کردم بحث را اینچنین تکه به تکه پاسخ بدم تا موجب کلی گویی های پی در پی نشه. بله ممکنه من یک نظری داشته باشم (من قطعا همین حالا هم نظر شخصیم برام قطعی نیست و به نشانه ها و اطلاعاتی که هرروز کسب میکنم قضاوت هام را به روز میکنم) ولی اولا تسریش نمیدم به حوزه هایی که ارتباطی باهاش نداره (مگر اینکه بتونم براش دلیل و سند و مردکی ارائه بدم) و ثانیا سعی میکنم موضوعات پیچیده را ساده سازی نکنم به شکل قطعی که آ،ت قضاوت صحیح هست. و در نهایت همچنان بحث اصلی و اولیه سر جای خودش باقی است (با کنار گذردن این حواشی) نیروهای نظامی حتی با این وضعیت اقتصادی نیاز به حمایت و توجه و بودجه بیشتری دارند (بماند که ما حتی این را هم نمی خواهیم بحث در اون پست اول این بود که همین چند موشک و توان منطقه ای را هم برخی سیاسیون بی عرضه نشستند مثل گرگ بدرند که شاید ابی از کاسه دشمن براشون گرم بشه تا بی عرضگی هاشون را پوشش بده. با بهانه های مختلفی چون: اقتصاد بسته به موشکه اگر موشک نباشه دشمن راضی میشه تحریم کم میشه(!) یا نظامی ها دخالت میکنند در کار سیاسیون و سوریه را باید بسپارند به ما نه اینکه سلیمانی سرخورد نیرو برداره ببره (بله در قفقاز عملکرد سیاسیون را دیدیم، هر چه نقد به نظامیون هم باشه ولی جبهه اول هر کشوری اول سیاسیون هستن در این موارد مثل سوریه که پس از دیدن موضع گیری فاجعه بار رییس دولت درنگ نشد (حتما اطلاع از این موضع داشتند که شاید حتی پیشگیرانه زودتر عمل کردند) ) یا اینکه نظامی ها چون فلان بنگاه های اقتصادی دستشون پس اقتصاد درست نمیشه (گفتم حداقل باید یک آمار ارائه بشه تا ببنیم حجم این بنگاه در کل اقتصاد چقدر هست و تازه بعد بررسی بشه به دولت کمک کرده یا خیر)* *من در این مورد یک بار اشاره کردم اگر سپاه همین چند بنگاه اقتصادی را نداشت با این بودجه های شوخی الان این توان پدافندی و موشکی ما نهایتا چیزی در حد نیروی هوایی مظلوم ارتش بود و احتمالا سالها قبل یا توسط امریکا بلعیده شده بودیم یا توسط همسایگان تکه پاره شده بودیم. (توجه دارید که به هر حال نیروی قدس و مستشار و متحدین ما هم هزینه هایی دارند) حالا یکی ادعا کنه نه اگر این چند بنگاه در اختیار سپاه و نظامی ها نبود الان اقتصاد ایران وضعیت عالی داشت که خب یا داره شوخی میکنه یا بازم داره شوخی میکنه

امروز در مستند خط نورانی یکی از همراهان شهید عنوان میکردند که 3 سال بود که در مدرس مستقر شده بودند تازه تا زمان شهادت (احتمالا برای اون پروژه اخری که شهید روش کار میکرد) و پس استقرار یک استقرار دائمی نبوده و به اقتضای پروژه این مکان انتخاب شده بوده و زیرساختهای شاید امنیتی و پدافندی از این روز کامل نبوده. وارد پادگان مدرس هم شدند در مستند که خودشون عنوان کردند پادگان که معلوم بود وسعت زیادی هم نداره و البته از تصاویر مشخص بود دیگه مستقر نشد دوباره. و همچنین در بخشی اشاره کرد یکی از دوستان شهید به نیروهای روزمزد و پیمانکاری که خب یکی از منافذ نفوذ میتونستند باشند با توجه به اینکه پروژه یک پروژه به نظر شخصی، انفرادی بوده با مدیریت شهید و نیروهاش.

مسئله کاملا تفکیک شده بود در بحث من اگر دقت کنید در ابتدای پست. خطابم به شما نیست ولی این مغلطه در بحثی که تفکیک میشه جایگاهی نداره و من تقریبا زیر هر پست اینستاگرامی و توییتری در کامنتهای افراد عادی و غیرعادی! میبینمش و پس برام مطرح شدنش قبل از گذاشتن پست کاملا قابل پیش بینی بود. . وظیفه نیروهای نظامی فقط و فقط پیشبرد اهداف اعلامی بهشون به بهترین نحو ممکن هست. حالا با بودجه که از جای دیگه تامین میشه بهشون خیانت میشه کاری ندارم (که در حقیقت خیانت به کشور و تمام مردم هست) ولی یکبار برای همیشه مشخصا در چنین بحث هایی رویکردمعطوف به تفکیک موضوعات هست. وظیفه بخش نظامی تولید سلاح و حفظ قوای کشور هست و وظیفه سایر بخشها هم بهبود اقتصاد و تکه های دیگه پازل به قول شما ولی چون نمیتونند در اون بخشها وظیه خودشون را به درستی انجام بدند مدام بپرند به بخشی که داره با چنگ و دندان مسیر سخت خودش را میره دقیقا بحث اصلی اون پست بود و البته مغلطه هایی از این جنس (عرض میکنم شما حتما با نیت خیر دارید به موضوع نگاه میکنید ولی من خطابم به دقیقا سیاسیون مشخص و پیروانشون هست که دقیقا با سوء نیت یا نهایتا جهل چنین مسائلی را عنوان میکنند) هم در راسای همون توجیه ناکارآمدی خودشون هست. اقتصاد ضعیفه خب بودجه دفاعی کشور هم در حد یک کشور آفریقایی ضعیف هست و در حقیقت بخش دفاعی کشور داره ضربه را از اینجا هم میخوره ولی پریدن به موشک و صنعت موشکی کشور که به خاطر یک کشور بیگانه و یا دشمن این صنعت را تعطیل کنیم چه ربطی به بحث امنیت اقتصادی و اجتماعی داره؟ (مگر اینکه واقعا باورمون شده باشه بله موشک را تعطیل کنیم آمریکا لطف میکنه تحریم برمیداره و اقتصادمون شکوفا میشه!) یا اینکه ترکیه الان مگر در زمره یک کشور توسعه یافته است که بودج دفاعیش برابری میکنه با یک کشور توسعه یافته؟ با این دست توجیهات الان با این مشکلات اقتصادی اخیر ترکیه که حتی منجر به تغییر وزیر داراییش هم شد، برخی در ترکیه باید میپریدند به اردوغان که چرا بودجه صنایع دفاعی را در این وضعیت سخت معیشتی و اقتصادی ده! برابر کردی در حالیکه صنعت به ذخایر هر روز اب رونده صندوق ذخیره ارزی نیاز داره، یا چرا گسستهای اسلام گرایان و ملی گرایان را حل نکردی لشگر کشی کردی به فلان کشور، یا اینکه چرا هر روز رجز میخونی برای فلان نقطه که به ما ربطی نداره (در حوزه غیرنظامی) و باعث میشی هر بار ارزش پول ملی یک واحد سقوط کنه و یا چرا با کمک نظامی به دولت لیبی باعث خطر تحریمهای اروپا میشی. جوابش سادست چون اردوغان هم فهمیده برای اقتصاد قوی که پایدار و پیشرونده باشه در دوران معاصری که کشورهای خاص به جایگاهی رسیدند که دوست ندارند کشورهای با سیاست متفاوت به اون جایگاه برسند نیاز به امنیت نظامی است و داشتن برگه های برنده مختلف در نقاطی دور از کشور حتی، که اگر اینطور نباشه همون اقتصاد هم فردا روز با بهانه تراشی ای (چیزی که امروز در چین میبینیم حالا چین یک حدی از وقای نظامی را تازه فراهم کرده که فشارها را تا حد معینی جلوشون را میگیره) به یغما خواهد رفت یا متوقف میشه. حالا اینکه هنر اردوغان بوده همراه با این بخش اقتصاد را هم پا به پا پیش برده و اتفاقا از این بخش (اقتصاد) به صنعت نظامی هم کمک کرده دیگه توان اردوغان بوده و در مقابل بی عرضگی مدیران ما که (بحث من هم در اون پست این بود) نه تنها به وظایف خودشون عمل نکردند بلکه برای جبران فاجعه های خودشون در مقام قدرت مدام برگه های برنده تولید شده در صنعت نظامی را هم وجه المصالحه میکنند که خرجش کنند شاید بتونند چند صباحی بیشتر در قدرت بمونند) با این توجیهات که فلان نظامی فلان شعار را داده پس وضعیت اقتصاد اینه دولتهای متوالی نمیتونند از اشتباهات و کم کاریهای عظیم خودشون فرار کنند در رابطه با بحث اصلاحات اقتصادی کشور. سالهاست برای قدرت گلوی هم را پاره میکنن ولی هر بار که افتضاح اقتصادی در انتهای دولتها پدیدار میشه میپرند به فلان ستون اعتثقادی کشور و یا شعار امام (ره) یا اقدام فلان گروه اول انقلاب و یا فلان دستاورد نظامی و ... یادمون نمیره اوایل بحران سوریه چقدر به نیروی قدس هم میپریدند که بله اگر اقدامات تو نبود عربستان و امارات با ما لج نمیشدند، اگر موشک نبود امریکا با ما لج نبود، اگر حمایت از حزب الله نبود اسراییل علیه ما تحریک نمیکرد جهان را و .... یا جمهوری اسلامی را با این مختصات قبول داریم و مبنای بحثمون جمهوری اسلامی با آرمان های است که امام پایه ریزی کردند یا خیر. نمیشه که در دو جهان متفاوت زیست کنیم و بحث را بخواهیم به وحدت برسونیم. اینطوری فضا کاملا مهیا میشه برای صدها نوع از این مغلطه ها و سفسطه ها... والا که بله اصلا اگر نباشه فقط و فقط یک مورد حمایت نظامی ایران از گروه های مقاومت (نه کلامی مثل اردوغان ها، بله اونطوری باشه ما هم میتونیم هوشمندانه!!! هم اسما حامی مقاومت باشیم (در عمل یعنی هیچ و هیچ و اسراییل هم راضی باشه) و هم اقتصاد قوی داشته باشیم) شما مطمئن باشید وضعیت اقتصادی ما خیلی خیلی بهتر از این بود. وضعیت اجتمای به موازاتش بهتر بود و تحریکات رسانه ای و القائات خاص کمتر بود و پس مشکلات اجتماعی و گسستها کمتر بود و .... ما داریم در مختصات جمهوری اسلامی و افرادی صحبت میکنیم که در ظاهر میگند موافق شعار و آرمان های این انقلاب هستند پس باید در مقام پاسخگویی در همین شرایط باشند وقتی قدرت را در دست میگیرند. همینطور محاصره شده و تحت تحریم و تهدید. هیچ راهی هم ندره، مطمئن باشید تا زمانیکه مقاومت ما ضد اسراییل وجود داره. اصلا یک بحث ریشه ای و بنیادین هست. در این مختصات دیگه کم کاری اقتصادی کسی که در قدرت هست ربطی به نیروی نظامی که داره وظیفش را ورای حتی زیرساختهاش انجام میده نداره دقیقا به اون مسئول فاسد منافقی برمیگرده که با همراهی با این شعارهای به قول شما نظامی ها قدرت را در دست میگیره ولی وقتی بی عرضگیهاش نمایان میشه یادش میفته که تعامل جهانی و منافع اسراییل با این شعارها زاویه داره و پس اقتصاد را نمیتونه مثل هلو! ادراه کنه و خستگی داره و عرضه بخش موشکی را هم ندراه که در برابر تهدید و ترور و تحریم داره این بخش را (یک نمونه مثال از ده ها مثال، بخش هوایی و تامین قطعات همینطور و سایر بخشها ) را اداره میکنه با جون کندن و یکهو یادش میفته ببینه از کیسه اندوخته های اینا هم (چه در منطقه و چه نظامی ) چی باقی مونده بده به دشمن تا چند صباحی بی عرضگی هاش را بپوشانه. یک بار برای همیشه در چنین بحث هایی ابتدا باید مشخص بشه داریم نقد جمهوری اسلامی و آرمان ها و اهدافش را میکنیم یا ذیل جمهوری اسلامی داریم بخش های مختلف کشور را نقد میکنیم.

این مطلب جاش تاپیک تحولات ترکیه است ولی برای گوشزد کردن خطر ترکها و خصوصا اردوغان که سابقه ویرانی یک کشور و اشغال چندین کشور را با نیروی نظامی داره و حالا هم تروریستهای تکفیری را حتی جلوتر از عربستان پناه میده و آموزش و به کارگیری میکنه به نظرم در ارتباط با این تاپیک میشه بررسی کرد، به ارقام توجه کنید. من کاری به سایر بخشها ندارم؛ حالا مدام در این کشور یکسری خائن نادان بنشینند به جای اینکه بگند باید بودجه دفاعی در بخشهای هوایی و موشکی و پدافندی را چند برابر کنیم ( اگر بخواهیم مثل اردوغان نگاه کنیم لااقل اگر خرید هم میسر نیست بودجه توان تولید داخل را که فعلا در بخش موشکی و پدافندی و پهپادی و دریایی پیشرفتهای خوبی داشتیم و باید گسترش بدیم حوزه ها را ) از مضرات سلاح و جنگ افزار و موشک بگند و در اوج بی شرمی و جهل یا شاید هم خیانت آگاهانه صحبت از مذاکره برای محدودیت همین توان حداقلی هم بکنند با دشمن. به این خاطر در این تاپیک قرار دادم چون تمام سالهایی که آذربایجان با یک هدف داشت قوای نظامیش را به شدت (توان تولید هم نداشت ولی فقط با خرید صرف) تقویت میکرد ارمنستان نشسته بود و فقط نگاه میکرد و نتیجش را هم دید. حالا ما نه یک دشمن، نه دو دشمن، نه سه دشمن بلکه این همه فقط کشور همسایه که چشم طمع دارند به این خاک اطرافمون هست و تنها ابزار موثر را به دنبال خلع سلاحش هستند. همونهایی هستند که کار یکم اوج بگیره مطمئنم دوباره میشینند یا میگند تقصیر جمهوری اسلامی بود که بلند نیست جنگ را اداره کنه (تقصیر دولت قبله) یا نیروهای نظامی را مذمت میکنند که بله این همه سال حقوق میگرفتید پس چه کار کردید (حالا نمیگن چقدر چوب لای چرخ همین بودجه چندغازشون و چقدر حمله و سرزنش حرکت در مسیر نظامی و منطقه ای و تولید برگ برندشون داشتند) با این سرمایه گذاری عجیب و غریب ترکیه که شخص اردوغان برش اصرار داره و برای همین بودجه ها حتی از سایر بخشها به دستور مستقیم اردوغان به این بخش منتقل میشند (اردوغان فهمیده زیاده خواهی هاش فقط با ابزار نظامی قابل اجرا یا پشتیبانی اجرا داره) مطمئن باشید پیشرفتهای نظامی ترکیه چشمگیر خواهد بود و اصلا هم عجیب نیست. علاوه بر مراودات کامل و بدون محدودیت نظامی و تکنولوژیکیک با سایر کشورها و امکان خرید و ارزان سازی تکنولوژیها، با این بودجه ها فراتر هم میتونه بره.

به نظر من برای ارسال پیام رسانه ای غیرمستقیم به مخاطبان این گروهکها باید از شیوه های جدیدتری استفاده کرد. این نحوه نمایش تروریستها متعلق به گذشته است و به نظر من حتما باید تغییر کنند. نه به خاطر هجمه های حقوق بشری و بهانه گیریهای غرب که اتفاقا به این خاطر که قبح تروریسم را میشکنه این نحوه برخورد رسانه ای با این موضوع. ما در برخورد با تروریسم چند ضعف اساسی داریم. 1. همه کشورها یک لیست واضح و در دسترس از گروه های تروریستیشون دارند. 2.اصولا سختگیری و برخورد با اعضا و گروهکهای این لیست چنان خشن، پنهان و ویژه هست که خودش یک بازدارندگی را در رابطه با هرگونه نزدیکی به این گروهک ها در مردم اون کشور ایجاد میکنه. 3.در نحوه برخورد، بازداشت، مقابله با این گروهکها در تمام مراحل با نهایت سرکوب و خشونت و پنهانکاری اقدام میشه و اصول مربوط به تروریست بودن فرد یا گروه کاملا رعایت میشه. (نمایش افراد در کت و شلوار و فرودگاه و منازل امن وزارت و مبل و ... تصویری متفوت از خشونت این گروهکهای تروریستی به مخاطبان عرضه میکنه) 4.از دسترس قرار دادن اعضای گروهکهای تروریستی در مقابل خبرنگار و افراد عادی و رسانه ای جدا باید خودداری بشه و استانداردهای مواجهه با اعضای یک گروهک تروریستی (داعش یا منافقین یا پژاک و ... فرقی نیمکنه) رعایت بشه. 5.در رابطه با ساخت کلیپهای معرفی و رسانه ای هم باید کاملا حرفه ای عمل بشه و به هیچ عنوان به دست گروه های خبری و عمومی مثلا صدا و سیما کار سپرده نشه به عنوان یک گرازش خبری.

با تغییر سیاست های امارات و زیاده خواهی هاش در افق دید منطقه ایش، حالا ما با مشکل دومی علاوه بر ترکیه روبرو هستیم. کشوری که با رسمیت بخشیدن به روابطش با صهیونیستها حالا پشت گرمی سیاسی مطلقی هم حس میکنه و مثل اردوغان برنامه های تجاوزکارانه ای را دنبال میکنه. حالا هم که در مسیر رقابت با ترکیه هم قرار گرفته سهم خودش را از مزدوران و پایگاه های منطقه ای جستجو میکنه که هرچند ممکنه این تقابلش با ترکیه منافعی برای ما داشته باشه ولی چون اصولا در تمام موارد با ما اصطکاک دارند این افزون طلبی! و قداره کشی و تلاش برای افزایش نفوذ و خرید تسلیحات به منظور پیشبرد اهدافشون به ضرر ما محسوب میشه در مجموع.

دیروز سید حسن نصرالله حداقل سه یا چهار بار در مقاطع مختلف سخنانش به آمادگی در برابر اقدامات احتمالی اسراییل و آمریکا در این دو ماه باقیمانده اشاره داشت. حتما اطلاعاتی از تحرکات وجود داره که سید هم هشدار میده، پس همونطور که سید گفت مقاومت باید در آماده باش باشه هرچند با توجه به توان بسیار بالای تکنولوژیکی و اطلاعاتی و ابزاری دشمن باز هم امکان غافلگیری وجود داره ولی تا حد امکان باید به هوش باشیم و سناریوهای مختلف را در نظر بگیریم.

فکر کنم انقدر واضحه نیات تروریستی و رذالت آمیز اردوغان که حتی نیاز به گفتن هم نیست ولی دلیلی که ترکیه اصلا دوست نداره موضوع ادلب و برخی مناطق سوریه حل بشه و همکاری خیلی نرمی! هم با اسراییل و آمریکا در این موارد داره روشن هست. اردوغان برای پیشبرد برنامه هاش در منطقه و شمال آفریقا و حتی فشار به اروپا نیاز به استفاده ابزاری از اردوگاه ها و تروریستها و حتی اوارگان و کمپهای سوری داره و به هیچ وجه (حتی به قیمت تباهی و نابودی زندگی چند نسل آواره سوری در شرایط اردوگاه ها) راضی نمیشه که این مناطق تعیین تکلیف بشند. این سپرهای انسانی که از توشون نیزه! هم تربیت و خارج میکنه به عنوان مزدور برای اردوغان شبیه یک معدن طلاست که به راحتی رهاشون نمیکنه.

20 آبان 1361 لبنان شهید احمد قصیر - مقاومت اسلامی لبنان - حزب الله الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین عملیات استشهادی - انتقام مقاومت با کشته شدن ۱۴۱ سرباز و افسر صهیونیست نوری در روزهای تاریک و ناامیدی مقاومت فلسطین

در چند روز اخیر در جاهای مختلفی دیدم که با کلیدواژه هایی همچون "ایمان" برخی مسائل تخطئه میشد. مشکل از "ایمان" نیست بلکه مشکل از "افراد" هست. چند نفر مثل حاج حسن بودند فرقی نیمکنه تو چه بخشی بسیاری از مشکلات حتی در وضعیت فعلی هم حل میشد و الان بسیار جلوتر بودیم. حتما که همین حالا هم کشور بعد از 40 سال فشار و ده سال طوفان تحریم و تهدید و ضربه و یک تنه در برابر یک جهان دوام آورده به همت همان حاج حسن ها و شهریاری ها و حاج قاسمها و احمدی روشنهای گمنامی است که در بخش های مختلف کشور بدون توجه به استهزاء ها و تمسخرها و ناامیدی ها و فشارها و گله ها و شرایط دارند مجدانه کار میکنند و هیچ چیز قطعا جز نیروی ایمانشون نیست که با تمام این سختی ها همچنان امیدوار فعال و پرتلاش نگهشون میداره. به نظر یا دشمن این پروژه اخیر را که همه جا ازش اسم هست زیر نظر داشته و از به نتیجه رسیدنش نگران بوده یا اینکه از آینده دستاوردهای حاج حسن. اولین موقعیت مناسب را که پیدا کرد ایشون را به شهادت رسوند.

21 آبان 1398 فلسطین شهید بهاء ابوالعطا - جهاد اسلامی الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین ترور بوسیله اسراییل

امروز 21 آبان سالروز شهادت شهید حسن طهرانی مقدم - پدر صنایع موشکی ایران الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین ترور بوسیله اسراییل - گروهک منافقین

به نظرم غیرمحتمل هست. لجستیک به شمال غرب همون نگرانی از شیطنت ترکیه و تلاش مجدانش برای استقرار تروریستهای تکفیری است که کاملا هم هدفی ضد ایرانی داره و هیچ ربطی هم به جنگ قفقاز نداره. ولی مسیرهای عراق و عربستان سعودی خیلی جدی هستند. از طرفی تحرکات آمریکا مشکوک هست. اشاره به خروج ناوگان از خلیج فارس شد و امروز هم تحرکات گسترده ای در عین الاسد خبرش اومده بود. ولی در چنین جنگی خب برای ما مرحله آخر این بازی است. قاعدتا هر چه در توان داشته باشیم به کار خواهیم گرفت.

مسئله اینجاست نکته منفی حضور بایدن به محاق رفتن دوباره صنعت موشکی و پرتابگرهای فضایی است. حتی بیش از دوران ترامپ که تقریبا از همون ابتدا هر بار به یک بهانه و یا واهمه متوقف شد. پرتاب نکنیم ممکنه از برجام خارج بشه. پرتاب نکنیم ممکنه تحریمهای جدید اعمال کنه. پرتاب نکنیم ممکنه جنگ استارت بزنه. پرتاب نکنیم ممکنه اروپا ناراحت بشه اون هم از برجام خارج بشه. پرتاب نکنیم ممکنه باعث اجماع جهانی بشه. موجب پرتاب نکنیم ممکنه موجب تقویت احتمال پیروزی ترامپ بشه. پرتاب نکنیم تا امکان بازگشت مجدد امریکا به برجام مهیا باشه و ... حالا هم که با حضور بایدن بیشتر از خارجی ها ترس از داخلی هاست که نوک موشک هم نمایش داده بشه (یا نشه و بعدا خودشون رصد کنند و اعلام کنند) تمام بدبختی های اقتصادی و بهانه گیریهای امریکا در بازگشت به برجام و نوه و نتیجه مشکلات آینده ایران را هم مرتبط میکنند به همون تک موشک نمایش داده یا ازمایش شده. چطور پس باید در این صنعت پیش بریم؟ ( برای امثال جناب مطهری های ساده دل! هم که بله سر و صدا و تست و ازمایش نمیخواد هم اولا ازمایش غیراعلامی داشتیم که پروندش را بردند شورای امنیت و گفتند ما رصد کردیم ازمایش را و همین کافی است. و ثانیا پمپئو همین چند وقت پیش بعد از نمایش موشکهای کره شمالی در رزمایش جدیدشون با (نیشخند) گفت موشک اگر آزمایش نشده باشه هیچ فرقی با ماکت نداره و بی فایده است)