یک حسی بهم میگه همچنان از لحاظ سیاسی و تا موعد رفع تحریم های تسلیحاتی و حساسیت های موجود موشک جدیدی چه در حوزه فضایی و چه نظامی رونمایی نخواهد شد و فعلا با همین داشته ها اون هم بسیار محدود و شاید بدون پرتاب مدارا خواهد شد تا به وقتش اگر اتفاق خاصی رخ نده.

عزیزان سپاه انقدر حول یک موشک آماده شلیک با این جمعیت جمع نشید. کمی مراقب خودتون باشید. عزیزان؛ یک حماقت دشمن یا یک اتفاق یا یک خیانت کار دست همه ما میده. لطفا مراقب باشید. کمی دورتر، در مکانی ایمن تر، طبق یک پروتکل خاص کار را دنبال کنید و فقط افراد مورد نیاز حضور داشته باشند نزدیک با رعایت پروتکلهای احتیاطی. این همه ما دشمن داریم و زخم خوردیم. لطفا احتیاط را چند برابر کنید.

این برای زمانی که جنگ روانی آمریکا و مزدورانش و البته اروپا شروع میشه: ایالات متحده و غرب حتی برای تک تک شهروندانشون به صرف علاقه مند بودن و تفریح هرگونه فعالیت در هر حوزه ای را آزاد قلمداد میکنه و میبینیم این فرد به صرف علاقه چه کارگاه شخصی ای را دایر کرده ( امکانات کارگاهش در حد یک کشور کوچیک هست خودش!! ) و بحث اسپیس ایکس و استفاده تجاری و غیردولتی هم به کنار که اصل ماجرا را نشون میده چقدر این حوزه قابلیت فعالیت داره که حتی شرکتهای خصوصی غرب هم مجازن توش وارد بشند و فعالیتهاشون را پیش ببرند ولی به کشوری مثل ایران که میرسه این حوزه وسیع در علم را با دیکتاتوری تمام ممنوع و محدود اعلام میکنند. در حقیقت حق یک ملت را مصادره میکنند که خدا میدونه در آینده ممکنه روزی برسه که همین عقب ماندگی یک کشور را از حیث بقا ساقط کنه. پ ن: عکسها از فیلدمارشال

یک سوالی که هست، با افزوده شدن یک مرحله به سفیر، لانچر سفیر که خودش لانچر موشکی بود و برای سفیر هم دیگه نهایت فضاش استفاده شده بود میتونه موشکی با این طول را میزبانی کنه؟

یک جمع بندی -احتمالی- بکنیم: این پرتاب در حقیقت در ادامه رونمایی از سامانه سلمان و تست و تثبیت این سامانه مهم بوده. مرحله اول و دوم قاصد سوخت مایع، به نظر بر پایه سفیر و مرحله سوم که وظیفه در مدار قرار دادن ماهواره نور را داشته سامانه سلمان بوده. حالا با تثبیت سامانه سلمان این پیشرانه میتونه در مراحل سوم موشک سجیل و همچنین موشک های دیگه هم قرار بگیره و ما را یک قدم دیگه به موشکهای ضد ماهواره نزدیک تر کنه. پ ن: قبل از عید خبر از پرتاب ماهواره بر سوخت جامد سپاه ( فکر کنم حوالی خرداد و با یک نام دیگه ) هم داده شد که به نظر متفاوت از این پرتاب خواهد بود و در یک فاز دیگه دنبال میشه.

مرحله سوم سلمان که قابلیت تصحیح مسیر و هدایت در فاز اخر را داره. مثل گذشته از روشهای ترکیبی میشه برای هدایت دقیق استفاده کرد. اون هم پایگاهی به اون ابعاد و اون همه تاسیسات. فرض هم نابودی نیست بلکه در حد پتانسیل تهدید هم این پایگاه مهم که قطعا یکی از سکوهای حمله احتمالی به ایران هست داشته باشیم یک قدم رو به جلو هست.

حالا گمانه زنی دوستان به کنار مبنی بر قاره پیما. دیگو گارسیا که الان زیر چنگ اومد؟ نیومد؟ به نظرم احساس خطر کنند، یا اینکه اگر فشار روانی موفقیت ایران زیاد باشه هیچ بعید نیست یک طوری سرنگونش کنند. همه شعارهای ضد چینیشون در یک مقطع که اقدام ضدماهواره ایش جنایت ضد بشریته و فضا را الوده میکنه و ... هم ( برای ما که روشنه ) برای بقیه هم روشن میشه که مزخرفاتی بیش نیست و وقتی منافع خودشون حکم کنه حاضرند تمام بشریت را قربانی کند چه برسه به یک مدار فضایی. ( تا حدی که برای خودشون و برنامه های اتیشون تهدید نباشه )

به نظرم تاریخ نظامی ایران نیاز به کنکاش بیشتری داره: زمانی که شهید ستاری به شهادت رسیدند هم برنامه موشکی و هم برنامه هسته ای ما هنوز در ابتدای راه بودند و قاعدتا دشمنان نگرانی جدی ای نسبت بهش نداشتند، ولی نیروی هوایی بحثش جدا بود، یک نیروی پرقدرت در اون مقطع که حالا تجربیات جنگ را هم پشت سر گذاشته بود و یک فرمانده موفق و پیشرو و فعال داشت که برنامه های بزرگی در سر داشت و برخیشون هم داشت پیش میبرد. از نگاه دشمن فعلی نگاه میکنیم در اون مقطع قاعدتا بزرگترین نگرانیشون برنامه هوایی بود و نه موشکی و هسته ای. اتفاقات معاصر را کنار هم بزاریم. دشمن هر گاه نسبت به یک بخش از برنامه نظامی/علمی ایران احساس خطر کرده با ترور سعی کرده شخص اول و موتور پیشران اون برنامه ها را از میان برداره. از ترور داشنمندان هسته ای، ترور؟! رییس پژوهشکده رویان، ترور شهید طهرانی مقدم تا برخی موارد مشابه مشکوک دیگه. به نظرم بحث ترور امثال شهید ستاری و دوستانشون و حتی فرماندهان دیگه جنگ ( در مقطعی که مثلا جنگ داشت با برخی پیروزیها رقم میخورد ) اصلا دور از عقل نیست. اتفاقا خیلی هم محتمل هست. در سیستم اطلاعاتی به نسبت ضعیف تر اون روزها ما دشمن سیستم اطلاعاتیش فرقی با حال حاضرش نداشت و قدرتمند بود و تازه اون زمان بحث منافقین و عوامل داخلیشون بسیار هم پررنگ تر بود و امکان هرگونه خرابکاری در پرنده ها و ابزارها هم بود. خلاصه برای لحظه ای دوباره زنده شد این رویه ی طولانی دشمن در بحث ترور که مستراستادش رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیسش حرفش بوده و تقریبا بر روی هر هدفی هم امتحانش کرده.

جهرمی خودش که گفته هوله بعضی وقتها ( لباس فضایی ) احتمالا عجله کرده در توییت زدن. منظورش همون ترکیبی جامد/مایع بوده که سپاه گفته. تصاویر بخش خبری واضح تر بود، سکو همون سکوی ثابت شاهرود بود ( از جمله نورافکن ها) ، پرتابگر هم به نظر همون پرتابگرهای آشنای خاکی رنگ قدر.

حالا تکنولوژی پرتاب تثبیت بشه، بعدش فکرهای زیادی میشه کرد در مورد محموله ها.

حضور اون سکوی نورافکن پرتابل به نظر همه چیز برای محرمانه بودن پروژه لحاظ شده بوده. از شب مقدمات آماده سازی و انتقال پروژه ( استفاده از تاریکی نزدیک صبح و انتقال احتمالا از یک مکان زیرزمینی یا در اختفای کامل ) انجام شده و صبح با روشن شدن هوا پرتاب انجام گرفته. احتمال داره غربی ها متوجه هم شده باشند ولی به نظر تا لحظات اخر این اتفاق لااقل نیفتاده ( هر چند تا اعلام خبر ساعت ده یا یازده هم اینبار از سمت ترامپ و امریکا جنجالی دیده نشد؛ هرچند اون ناو راداری مخصوص پرتابه های بالستیکشون در منطقه بود و اگر از جنبه جاسوسی/اطلاعاتی و تصویرهای ماهواره ای متوجه نشده باشند اون دیگه در لحظات پرتاب باید فهمیده باشه)

قاعدتا تصویر محرمانه است. حماقت ترامپ را نگاه نکنید که حتی کشور پیشرفته ای چون امریکا فاش نمیکنه چنین اسراری را ( دقت تکنولوژی مورد استفاده در یک برنامه محرمانه را ) پس نباید دشمن متوجه باشه که ما چه چیزی در دست داریم و چه حد میتونیم رصد کنیم. ابهام بهترین راه هست. البته اگر برنامه ابتدایی باشه و آزمایشی شاید برای اثبات موفقیت در این مرحله اطلاعاتی منتشر بشه ولی قطعا همین که در هاله ای از مه قرار بگیرند که الان تا چد دقت داره تصاویرشون بهترین راه هست.

سردار طهرانی مقدم اگر بود شاید این پرتاب 10 سال قبل صورت میگرفت. باید به احترام ایشون ایستاد در این پرتاب. عصبانیت و کینه سردار هنوز هم در دل صهیونیستها و تحلیلگران غربی هست که در توییتر و حتی وبسایتهای تحلیلی/تفسیریشون از عکس سردار تا خودش را مدام دارند مورد تمسخر هیستیریک قرار میدند. خودشون هم خوب میدونند سردار چه قدم هایی برداشت برای ایران و برنامه موشکیش و مقاومت. روحش شاد و امیدوارم روزی تمام خائنین از جمله منافقین عامل ترور و آمران از جمله صهیونیستها تقاص این ترور ناجوانمردانه را بدند. اون هم به شدت. و با موشک هایی که مولود دستان سردار بودند.

حمله دیشب صهیونیستها به حومه تدمر اون هم در حالیکه جناب ظریف به عنوان وزیر امور خارجه ایران در دمشق حضور داشت. ( اگر اشتباه نکنم ) نشان از خوی تهاجمی و تحریک کننده صهیونیستها داره. با توجه به اینکه ارتش سوریه تا حالا اسم حداقل سه شهید را هم عنوان کرده در حالیکه در صحرای تدمر و در پایگاه هایی که خصوصا این روزها مورد هجوم داعش قرار دارند در حال ماموریت مقابله با تروریسم هستند و اصولا ربطی نداره اون پایگاه های به مرزهای جنوبی سرزمین های اشغالی نشون میده که برای مقابله با این رژیم وحشی باید اماده تر بود. اصولا نتانیاهو چند روز پیش عنوان کرده بود که برای ما نزدیک مرزهامون یا دورتر از اون فرقی نمیکنه هر جا منافعمون حکم کنه حمله میکنیم. باید هر چه زودتر بازدارندگی مد نظر در سوریه ایجاد بشه به هر طریقی شده. تا قدم های بعدی که دست و پای این رژیم متجاوز اشغالگر هر چه بیشتر جمع بشه تا ازاد سازی مناطق اشغالی و اینکه هوس نکنه مناطق جدیدی اشغال کنه. این نقل قول قدیمی از بایدن را لابد دیدید: حالا چرایی ایجاد و حفظ پایگاه ها در تنف و یا شمال سوریه و عراق را شاید بهتر بشه فهمید که برای حفظ اون سرمایه حالا تصمیم دارند با دادن عمق بیشتر یک لایه دوم ایجاد کنند برای حفاظت از اسراییل و سرمایه گذاریشون. پ ن: ارتش امریکا از استقرار دو فروند اف-35 در اردن و پرواز اونها بر فراز نقاط حیاتی! در جنوب سوریه خبر داده. به نظر افزایش تهدیدات و تسلیحات را وقتی در کنار خبر خبرگزاری فرانسه مبنی بر تهیه برنامه حمله به 122 نقطه از نقاط مقاومت عراق میزاریم، خصوصا حضور اینگونه اف-35 به نظر در برنامه آتی حملات مشترک با صهیونیستها در برنامه است که از فضای امثال تنف هم استفاده کنند و در یک طراحی مشترک صهیونیستها هم نقاطی در سوریه و عراق را مشترکا بمباران کنند در پوشش پرنده های امریکایی. شاید با تسلیحات سنگین تری که فعلا در این حملات بزن و درروییشون و نوع تسلیحات به کار رفته امکان انهدامشون نیست با توجه به موقعیتشون. (زیر زمین و یا در استحکامات )

البته رادار هوایی، هم در توان مورد نیاز و هم ابعاد و وزن و ... قاعدتا نیاز به یک میزبان سنگین تری داره ولی خب میتونه پایه ای باشه برای اهداف بزرگتر فعلا در شکل مینیاتوری خودش. پ ن: در نظر بگیریم کمان همون زمان رونمایی هم ( حالا گذشته از اسمش ) آرم نیروی هوایی ارتش را روی بدنه داشت.

هر چی هست در دماغه این پهپاد یک خبرهایی هست. حالا یا یک گیرنده/فرستنده خاص یا چیزی شبیه رادار.

اصولا قبلا بحث شده که این رادارها برای هشدار زودهنگام هستند، برای مثال اگر قدیرها را کنار بزاریم رادار نذیر جنوب شرق میتونه تا دهانه اقیانوس هند را با وسعت و عمق خوبی پوشش بده و حملات احتمالی خصوصا کروزی را از اون ناحیه در فرصتی قبل از غافلگیر شدن آشکار کنه. اصل این رادارها در وهله اول برای غافلگیر نشدن ( یکی از اصول جنگ های امروزی ) و کاهش خسارات ضربه اول هست. و اما بقاپذیری. رادارهای با این حجم و مکان مشخص اصولا وقتی بنا میشند، آسیب پذیریشون مشخص هست. حالا برخی روش ها خصوصا برای کاستن از خطرات محلی! و خرابکارانه ( پیشاجنگ) درنظر گرفته میشه ولی بعد از انجام وظیفه و هشدار اولیه بسته به توان دشمن احتمال انهدام و اصابتشون بالاست. خب این خصوصا برای کشوری چون ما که محروم از اواکس ها و ... هستیم ممکنه حفره هایی را در پوشش رادار ایجاد کنه که اینجاست که رادارهای متحرک از همین خانواده مثل رادار کیهان وارد کارزار میشن و با تحرکی که دارند هم بقاپذیری را بالاتر میبرند و هم اینکه خلاهای ایجاد شده را تا حد زیادی ترمیم میکنند. البته با بالا رفتن کمیت سامانه های پدافندی کوتاه برد و همچنین افزوده شدن تعداد بیشتری از این رادارها میشه با محافظت نقطه ای از رادارها توسط سامانه های پدافندی پسیو یا اکتیو و روشهای اختلال الکترونیکی بقاپذیری رادارها را افزایش داد ولی باید در نظر گرفت که وقتی با دشمنی چون ایالات متحده درگیر میشیم با هزاران فروند کروز و بمبهای بالدار و کم قطر و ... باید بیش از بقاپذیری سامانه های ثابت به سمت تحرک و روشهای ابتکاری رفت.

این رادار از خانواده نذیر هست. ولی چون مکان این رادار جدید نزدیک خلیج فارس هست به این نام خوانده شده. مثل نام های محلی. در هر رادار قطعا بهینه سازیها و ارتقا ها و تغییراتی با توجه به تجربیات و حتی جغرافیا انجام میشه. شاید تا حدود زیادی اون را نسبت به نمونه اولیه متفاوت هم کنه. در حقیقت رونمایی از رادار نذیر نبود. بلکه رونمایی از رادار جدید خانواده نذیر در محلی جدید به صورت عملیاتی بود. یکی از تغییرات با نمونه های قبلی فکر کنم زیر زمین رفتن مرکز کنترل میان رادار هست. نقدی که قبلا به رادار مشابه که چند سال پیش عملیاتی شد وارد بود. به هر حال اصلا مشابهتش چیز عجیبی نیست. از خانواده نذیر هست ولی یک رادار کاملا جدید در مکانی جدید هست. انتظار رونمایی ازش هم میرفت. ما تا به حال رادار نذیر طبس - رادار نذیر جاسک (این مورد یک ابهامی داره که اطلاعات در موردش کم هست ) و رادار نذیر خلیج فارس ( مواردی که من به یاد دارم ) را عملیاتی کردیم. طبس و خلیج فارس را مطمئنم ولی نمیدونم جاسک هم رونمایی شده و یا فقط جئولوکیت شده. حالا اینکه تصاویر تلویزیونی ممکنه در بازه ای همین خلیج فارس را در یک مستند قبل تکمیل و به طور ناقص نشون داده باشه بحثش جداست. باید عکس رونمایی ها را (گزارشات خبری) مقایسه کرد. به تصاویر خبری مراجعه کنید بوده که بعضا امیر از یک سایت بازدید داشته بعد تصاویر منتشر شده در حالیکه اون تصاویر مربوط به بازدید بوده نه رونمایی. خلاصه مهم تعداد رادارهای جدید هست که رونمایی شدند و اصولا در بحث این رادارهای عظیم و غول پیکرد هر رادار با توجه به جغرافیا و موقعیت و ارزش فوق العادش برای کشور یک دارایی ارزشمند و حتما مناسب و شایسته رونمایی است به عنوان یک دستاورد جدید.

اصولا دیگه همه خصوصا در این انجمن اطلاع داریم در ایران روال کار را: الحاق و عملیاتی شدن رادارها خصوصا سری نذیر یا قدیر که هر از چند گاهی یک نمونه جدید ازش در گوشه ای از کشور ساخته یا عملیاتی میشه متفاوت هست از رونمایی اولیه از نمونه اولیه ساخته شده. در مورد پهپادها هم تحویل انبوه یا نیمه انبوه تسلیحات ساخته شده همیشه هم در بحث موشک و هم شناور و هم پهپاد همیشه متفاوت بوده از بحث رونمایی از یک سلاح جدید یا ارتقا یافته. نهایتا میشه نقد داشت به مراسم های مختلف حول رونمایی از طرح، نمونه اولیه، نمونه عملیاتی، تحویل انبوه و یا خط تولید و عملیاتی شدن موردی ویژه، ولی چون روتین هست نمیشه تفسیرش کرد به هدف خاصی. چون مدت هاست همین رویه است.

یک نکته ای که چند بار بحث کردیم اینه که اگر ایران استارت ساخت بمب اتم را همون زمان خروج از ان پی تی و حوالی بزنه احتمالش بسیار زیاد هست که قبل از ساخت اولین نمونه یا چند نمونه و تست اونها مورد حمله قرار بگیریم و لااقل اون وجه بازدارندگی که برای این سلاح قائل هستیم دیگه به کارمون نیاد. اگر هم اصلا قرار نباشه بمبی بسازیم و فقط از ان پی تی خارج بشیم که خب باز بهانه خوبی است برای حمله به ایران. مگر اینکه یک بازدارندگی نسبی را قبلش فراهم کنیم تا هزینه حمله به ایران بیش از هزینه اتمی شدن ایران باشه. در مورد بمب اتم و پتانسیلش برای کشوری مثل ایران یکی هم این هست که دیگه حتی برنامه های آشوب طلبانه هم در ایران ریسک خودش را خواهد داشت چون هرگونه ناپایداری درون کشور ممکنه بمب و تواناییش را به جایی منتقل کنه که دوست ندارند (اشاعه) - به شخصه ثبات نسبی پاکستان با توجه به پتانسیل بی ثباتیش را در این میبینم که جهان هم مراقب هست اتفاقی در این کشور نیفته که از کنترل اوضاع خارج بشه. توجه کنید که با ذخایر موشکی و تسلیحاتی ایران همین حالا هم به استقرار قوای نظامی فکر میکنند چه برسه بمب اتم:

با توجه به اطلاعیه سپاه میشد حدس زد که با عقب نشینی های سپاه ( با سر و صدای یک عده در داخل که ترامپ را تحریک نکنید و اصلا چرا قایق های سپاه گشت زنی میکنند و تحریک میکنند نیروی دریایی ارتش ایالات متحده را و ... ) و کلا رویدادهای این چند سال اخیر و خصوصا بعد ترور سردار سلیمانی و همچنین اضافه شدن واحدهای رزمی ایالات متحده و افزوده شدن تحرکاتشون در منطقه و سفره باز کشورهای منطقه در ارائه پایگاه های جدید و رزمایش های متعدد و شرایط سیاسی، نیروهای امریکایی (خصوصا بعد روی کار اومدن اسپر) در خلیج فارس شیطنت کنند. مشخصه که طبق اطلاعیه سپاه با توجه به تعدد شناورهاشون و همچنین پشتیبانی پرنده های پرتعدادشون در اسمان منطقه که قبلا اخبارش اینجا درج شد که فقط تعداد پرواز سوخت رسانها و پرنده های ترابریشون سرسام آور شده چه برسه به پروازهای شناسایی و گشتی و رزمی و پهپادیشون و همچنین تردد سهل و روان و 24 ساعته بین پایگاه هاشون خصوصا ریاض، قطر، بحرین و عراق و کویت؛ در این مدت برای سپاه و نیروهای ما هم در هوا و هم دریا مزاحمت های زیادی ایجاد کرده و میکنند. سپاه باید در فکر اضافه کردن تعداد شناورهاش در خلیج فارس باشه یا ارتش اقدام کنه. مدتی هست که بحث شناورها کمرنگ شده (شاید بودجه و اولویتها ) و این به امریکا اجازه میده در برابر شناورهای کوچیک ما یا تک شناورهای فعالمون حس گردنکشی بهش دست بده. اضافه کردن موشکهای سطح به سطح و پدافند در جزایر و افزایش گشتی های پرتعداد ( به خاطر جثه کوچکتر شاید اگر تک فروندی باشند مزاحمت ایجاد کنند براشون ) و همچنین پروازهای نیروی هوایی ( اینجاست که جای خالی امثال سوخو-30 به شدت احساس میشه ) هرچند به نظر میرسه با استقرار رپتور و لایتنینگ نیروی هوایی مجبوره خودش را وارد این فضا نکنه؛ شاید راه حل این گردنکشی و بهانه جویی ها باشه.

اشاره شد که اصولا دو طرف تجربه قرارداد اس-300 را دارند. نه روسها حاضر میشن بدون درنظرگرفتن ریسک تحریم های مجدد و متعاقبش شکایت ایران یک قرارداد مثل اس-300 ببندند (که ایران بتونه شکایت و طلب جریمه کنه) و نه ایران حاضر میشه قراردادی ببنده و پول بده و ریسک تحریمهای مجدد و همراهی روسها را در نظر نگیره، هر چند این ایران هست بیشتر که به دنبال این قرارداد هست ( با توجه به وضعیت مالی امکان ارائه یک قرارداد وسوسه انگیز را نداریم اون هم با این قیمت نفت و مازاد تولید روسها ) و این ما هستیم که باید یک راهکار اعتمادزا پیدا کنیم که دو طرف بتونند پیش ببرند خرید سلاح را. کمی پیچیده است و پرچالش ولی میشه راه هایی پیدا کرد براش احتمالا. به هر حال این تنها یک قرارداد نظامی نیست، یک بحث سیاسی هم هست و یکجانبه گرایی ترامپ که روسها میبینند و از طرفی تضعیف بیش از پیش ایران بواسطه فشارهای حداکثری که میتونه موازنه قوا را بهم بزنه و روسها هم ملاحظات خودشون را دارند در تجهیز ایران به برخی سلاح ها (در حد محدود)

یک نکته ای در مصاحبه دیروز ترامپ بود که جالب هست بهش توجه بشه. به نظر ترامپ مذاکره با ایران را قبل از انتخابات دیگه پروندش را بسته. جایی که دوباره پرید به جان کری و گفت ایران میخواد با من توافق کنه ولی به خاطر حرفهای جان کری منتظره نتیجه انتخابات اول مشخص بشه. این میتونه حاوی تهدیدات یا فرصتهایی باشه برای ما. البته ممکنه دوابره پمپئو در گوشش چیزهایی بخونه که الان فلان کار را بکنیم یا فلان اقدام را ایران حاضر باشه قبل انتخابات هم باهات توافق کنه که بسته به نظرسنجی ها و کم یا زیاد شدن شانس ترامپ احتمال وقوعشون هست. اگر شانسش کم بشه ممکنه دست به اقدامات انتحاری هم بزنه. یک نکته ای هست که انتخابات امریکا آبان ماه هست، اگر تا مهر اتفاقی نیفته و تحریمها برداشته بشه تو اون یکی دو ماه پیش رو به خاطر مشغولیت در انتخابات فرصت خوبی هست که قراردادهای احتمالی پیش برند.

اگر از طریق انگلستان یا حتی فرانسه در ماه های پیش رو دوگانه " یا قدم های هسته ای برداشته شده را به عقب برگردونید" و حتی " باید اجازه بازرسی از مواضعی که نتانیاهو به آژانس اعلام کرده بدید" در مقابل تکمیل مکانیسم ماشه ( فراموش نکنیم اروپا چند ماه پیش مکانیسم ماشه را کلید زده، تنها مونده قدمهای تصریح شده در این مکانیسم را کی برداره ) را در برابر ایران قرار بدند، ایران چه راهی داره؟ مگر اینکه: ایران یک برنامه مدون و جدی و صریح را به اروپا اعلام کنه که اگر مکانیسم ماشه را اون هم بعد این همه ضرر و زیان ایران و هیچ کاری نکردن اروپا ( در حقیقت ما فقط طیانکار این ماجرا هستیم، تمام بهره های اقتصادی که قرار بود ازش منتفع بشیم در برجام ازمون گرفته شد، حتی بسیار شدیدترش بهمون تحمیل شد (حتی بدتر از قبل برجام) و اروپا هم تازه همراهی کرد با امریکا و اصولا فقط و فقط ضرر اقتصادی کردیم و تازه تمام محدودیتهای هسته ای هم به طور باطنی همچنان پابرجاست از جمله بازرسی ها و اراک و ... ) بردارید اون با تحریک امریکا و بعد این همه صبر و ضرر ما، اونوقت ایران هم نه تنها به نقطه صفر برمیگرده بلکه چندین و چند برنامه را ( از جمله بحث پلوتونیوم و گداخت و لیزر و ... را با جدیت بیشتر پیش میبره ) و حتی اگر لازم شد از ان پی تی خارج میشه. شاید در اینصورت بشه جلوی شیطنت اروپا را حالا یا با تهدید یا تطمیع امریکا گرفت.