ترکیه و روسیه طبق یک توافق جدید به نظر کامل امریکا را کنار گذاشتند. خودشون یک توافق دو طرفه کردند و ترکیه زمین های اشغالی را حفظ میکنه و بعد چند روز در مناطق دیگه هم گشت زنی میکنه ( معلوم نیست که در توافق مناطق دیگه را در کنترل چه کسی قلمداد کرده ولی ترکیه توش گشت زنی میکنه ) نکته مهم این توافق هر چه کمرنگ تر کردن نقش ایران در سوریه است. به نظر از قصد نمایش امروزشون و تصمیماتشون یک پیام هم برای ایران داره که حالا با قدرت گرفتن ارتش سوریه ( بخشی که روس ها با اموزش فرماندهان نفوذ زیادی روش پیدا کردند) و قدرت روسیه در سوریه و همچنین معاملات پشت پردش با صهیونیستها و همچنین ترکیه با ابزارهایی چون ارتش ازاد که در اختیار داره، ایران هر چه بیشتر در انزوا قرار بگیره و ابزاری برای اعمال نظراتش در سوریه نداشته باشه. یک حذف تدریجی از تمام وجوهی که در سوریه حضور داشت ( نظامی/سیاسی/امنیتی/فرهنگی و اقتصادی) و اصطلاحا تقسیم کیک سوریه بعد از جنگ بین خودشون. مشخصا پوتین هم علاقه زیادی به ترک ها داره و پیدا کرده خصوصا بیشتر به خاطر موضوعی فراسوریه ای یعنی رخنه در ناتو با همرقصی با یکی از قدرتمندترین اعضای ناتو. احترام و هوشمندی ای که در چت اشاره شد برای نفوذ واقعی و درازمدت در کشورها به همین موضوع توجه داشت که پوتین احتمالا پشت گرم به قدرت و دست برترش نیازی بهش نمیبینه مثل امریکا. اینکه تو در مورد یک کشور با یک کشور دیگه تصمیمی بگیری و توافقی امضا کنی بعد زنگ بزنی به رییس جمهور کشور مورد اختلاف و بهش فقط "اطلاع" بدی مفاد توافق را!

مشکل فعلی و تمام فشارهای فعلی هیچ ربطی به ترامپ ( در کلان ماجرا ) و خواسته های برجامی و غیرش نداره. اسراییل محملی و ابزاری به نام ترامپ پیدا کرده برای فشار و نابودی ایران. ما یکبار وقتی یک استقلال نسبی جهانی وجود داشت برجام را امضا کردیم این بهانه را بگیریم ( با هزینه هایی) تا این رژیم خبیث با بهانه های هسته ای و ... به ایران(اقتصاد و ...) ضربه نزنه ولی این رژیم (با روی کار اومدن ترامپ) بدل این فن را به ما زد و و حالا با پکیج جدید از بهانه ها پا پیش گذاشته (با دیدن برجام و تجربش) که قبولشون یک شکست فوری است و عدم قبولشون به زعم این رژیم یک شکست تدریجی ( ولی تمایلش به قبول و شکست فوری است چون شکست تدریجی به عواملی ارتباط داره که دست این رژیم نیست، از همه مهمتر زمان و اتفاقات جهانی و منطقه ای - برای همین در یک کارزار ترکیبی با فشارهای چندگانه سعی میکنه به قدری در یک زمان کوتاه این فشارها را زیاد کنه که ایران مذاکره (روی ابزار قدرت و در نتیجه فروپاشی نهاییش ) را بپذیره. ( برای همین بحث تهدید نظامی - تظاهرات های داخلی و حالا منطقه ای و بحث تحریم ها - بحث نفت و نفت کشها و ائتلاف دریایی و ... را در دستور کار قرار داده)

خب به نظر در نهایت تیم وزارت امور خارجه و لابی صهیونیستها موفق شدند باز هم نظر نهایی ترامپ را تغییر بدند و همچنان مناطقی را در شمال سوریه و به همراه نیروهای امریکایی حفظ کنند. پنتاگون هم با گفته های اسپر امروز این برنامه را تایید کرد. مشخصا فشار صهوینیستها با لابی گری پمپئو و سناتورهایی همچون گراهام در این تغییر موضع ترامپ و حفظ شمال سوریه تنها و تنها به خاطر منافع اسراییل نقش داشتند. این برنامه به تظر قطعی است و تا به حال خود ترامپ تلویحا و سناتور گراهام ( رد یک چرخش کاملا آشکار ) و اسپر قطعی تاییدش کردند و به نظر میرسه عاملی که باعث شده ترامپ هم راضی بشه تنها یک عنصر بوده که براش تشریح کردند. نفت! تصمیم چی بوده؟ کردهایی که ترکیه از مناطق شمالی تار و مارشون کرده منتقل میشن به مناطق نفت خیز جنوبی و استقرار پیدا میکنند. بعد با توافق امریکا با فرماندهان خائن نظامی کرد که شمال را طی یک توافق تسلیم کامل اردوغان کردند ( این همه هم شعار حمایت از سرزمین و مردم کرد میدادند) مناطق نفت خیز جنوبی به یک شرکت امریکایی واگذار میشه و منافع و مدیریت استخراج نفت کامل در اختیار امریکا قرار میگیره. فرماندهان نظامی کرد هم به لفت و لیسی از قدرت و سهمی از ثروت دست پیدا میکنند. این طور ما دو تغییر جمعیتی در راستای منافع دو کشور خواهیم داشت. مناطق عربی و نفت خیز جنوب که کردها مستقر میشن برای منافع امریکا و اسراییل ( قاعدتا برای اسراییل مرزهای ترکیه اهمیتی نداره ولی مرزهای عراق اهمیت زیادی داره ) و مناطق شمالی که ترکیه ( اعراب در نوار مرزی مستقر میشن به عنوان حائلی برای امنیت ترکیه. ولی به هر حال اردوغان مثل همیشه با نگاه کوته بینش حواسش نیست یک منبع قدرت و ثروت و سلاح دیگه تقدیم تروریستهایی کرد که در اینده مخل امنیتش خواهند شد این بار با قدرت بیشتر شاید به ظاهر فعلا دفع خطر کرده در مرزها) برای همین بود که گراهام ناگهان تغییر موضع داد و گفته ترامپ در مورد نفت مناطق جنوبی و استقرار کردها طرحی به من نشون داد که به نظرم ( تمام این اتفاقات ) خوب بود. اسپر هم گفته 200 نیرو در مناطق نفتی نگه میداریم و ترامپ هم اشاره کرد کردها در مناطق جدید مستقر میشن و نفت هم در اختیار ماست. این توافق خیانت بار فرماندهان نظامی کرد ( تسلیم مردم و مناطق کردی در شمال ( شهرهای قابل سکونت و دارای زیرساخت ) و در اختیار گرفتن مناطق نفتی بدون توجه به مناطق با قابلیت سکونت برای مردمان و حفظ دارایی هاشون ( مگر اینکه زیر تیغ ارتش تروریست ازاد زندگی کنند و با مداخلات و مدیریت اونها بر داشته هاشون ( تصور کنید اسکان 3 میلیون نفر در یک جغرافیا چه تغییراتی در دارایی های بومی ها خواهد داد ) نشون میده که چطور این مهره ها برای استفاده های بعدی انتخاب و به مردم غالب میشن. احتمالا این توافق خیانت بار که دارای منافع مادی خوبی است برای سران خائن کرد ( که در اروپا و امریکا براشون تصفیه میشه لابد) باعث میشه که در روند استقرار ارتش سوریه هم تا حد امکان کارشکنی کنند.

در مورد راهبرد جدید دشمن به نظرم باید یک پاسخ مناسب داشته باشیم تا در ادامه نتونه بر این راهبرد سوار بشه و لطمه جدی بزنه. در عراق سازماندهی یک تظاهرات در دل تظاهراتی که توسط سفارت ها و رسانه های غربی و عربی تبلیغ میشه با شعار خروج بیگانگان از عراق فی المثل با شعارهای مشخص و مسیرهای مشخص ( به سمت پایگاه های امریکا) یک راه میتونه باشه. حشد و خانواده حشد جمعیت کمی نیستند و کاملا میتونند این تظارهات مشروع را پیش ببرند. دشمن ( خصوصا کاخ سفید و تیم پمپئو/بن سلمان/نتانیاهو ) هیچگاه با عقب نشینی و محافظه کاری و تحمل نه تنها قدمی متوقف نمیشه بلکه یورش جدی تری میکنه. به نظرم هرچند گفته میشه تظاهرات فعلی به نوعی انتقام از دولت مهدی هم هست به خاطر گزارش حملات و تلاش برای حفظ حشد ولی من جسارت این دخالتها و اشوب ها را بیشتر در عدم واکنش جدی/فوری/مناسب به حملات صهیونیستها میدونم که هم دولت را در مقابل مردم ( یک دولت ضعیف و ترسو در مقابل دشمن که میشه هر بلایی سرش اورد ) بی اعتبار کرد و هم به دشمن روحیه حملات بیشتر و جدی تر را داد. در مورد ما در هر سه ضلع ( هسته ای/موشکی/منطقه ) و همچنین زیر مجموعه هاشون ( خلیج فارس/تنگه هرمز/غنی سازی/اراک/موشک برد بلند/ازمایشات جدید و ...) را باید با این راهبرد در برابر تهاجمات دشمن بهشون ایستادگی کنیم. قبلا نمونه هاش را دیدیم که موفق بوده. حالا هم دشمن در ضلع منطقه تهاجم میکنه و باید پاسخ درخوری بگیره از جنس شیطنت نفتی و نفت کشها - شیطنت نظامی و پهپادش و ... . البته با هوشمندی.* * یک خبری بود که قرار هست از 50 تن سوخت بومی استفاده کنیم. متوجه نشدم دقیقا ولی اگر برای بوشهر باشه خطای بزرگی است از چند جهت. هر چند شاید برای راضی کردن اروپا و کاهش ذخایر ما باشه ولی: هم از قدرت چانه زنی ذخایر کاسته میشه و گام های هسته ای بی معنا هم تعهد روسیه در تحویل سوخت به بوشهر را خدشه دار میکنیم با دستان خودمون هم با توجه به تاکید مدام مسئولان مبنی بر ذخایر محدود اورانیوم با دستان خودمون از جیب خرج میکنیم با اینکه روسها متعهد هستند به ما سوخت بدند

و باز هم صدر و برخی شخصیت های سیاسی. اگر بی در و پیکری سیاست را کنار بزاریم و معدود افرادی که در سیاست و قدرت، سیاسی و برای قدرت نمی جنگند باید چنین نتیجه گرفت اگر توطئه ها و توهم توطئه ها را هم فاکتور بگیریم ( که در شرایط فعلی خاورمیانه بسیار سخت تر هم هست ) ولی شخصیت برخی افراد طوری است که نمیشه ازشون انتظار بیش از این داشت. نهایتا ساده لوحی، درگیر تعصبات بودن، به صفات مذموم آغشته بودن و مذبذب بودن و خودرایی و اسیر شهوات عمومی (قدرت، تکبر، غرور و ...) شدن بدون آگاهی به این امر و توجه به نصیحت و مشورت دیگران سبب میشه که گاهی بدتر از دشمن خارجی خنج بزنند به صورت کشورهاشون و حتی بدتر ناخواسته بشند اسباب دست دشمن. مقایسه کنید با سید حسن نصراللهی که در اوج سوء استفاده امثال جنبلاطها و حریری ها و جعجع ها و موج سواری هاشون در تظاهراتی که اتفاقا پیکانش مستقیم متوجه عملکرد خودشون هست و اپوزیسیون نماییشون ( بر خلاف موج ها و اون هم در شرایط حساسی که همه منتظر یک بهانه برای حمله بهش هستند ) تاکید میکنه مشکلات دولت فعلی انباشت مشکلات سی ساله است و نباید به هر بهانه ای از مسئولیت ها شانه خالی کرد و مهم من نیستم، حتی اگر از من بدتون بیاد ولی مشکلات را باید براش با قبول مسئولیت راه حل جست نه اینکه برشون افزود و ازشون سوء استفاده کرد ( طوریکه ایندیپندنت فارسی تیتر بزنه: سید حسن نصرالله راهش را از مردم جدا کرد و از دولت حمایت کرد و از اون طرف حریری و دولتی ها هم بهش ناسزا بگن) حالا بحث یک شخص نیست و نقد عملکردش که یک روز گمان کردیم شاید ما در قضاوت زود عمل کردیم و یک روز بر عکسش ( چون قضاوت واقعا کار سختی است با دسترسی محدود ما به واقعیات و اطلاعات ) ولی به هر حال برای اینکه از این مرض قضاوت های سست خلاص بشیم فکر کنم باید از مصداق نمایی صرف بیرون بیاییم و رویه ها را در نظر بگیریم و بعد افراد را بر اساس رویه های صحیح بسنجیم. بخشی از قدرت بودن و اپوزیسیون نمایی مظلومانه کردن فرار از مسئولیت ها موج سواری بر و با مردم ساده لوحی، تکبر، سوء استفاده از مشکلات برای دستیابی به جایگاه و کرسی قدرت و .... از مواردی است که بر هر شخصی سوار بشه باید قضاوتش کرد به اصلاح ...

در مورد وقاحت ترکیه قبلا گفته شده ولی یکی از سخنگویان ترکیه گفته اردوغان هفته بعد به پوتین هم خواهد گفت که ارتش سوریه و کردها باید مناطق تحت تصرف در شعاع 30 کیلومتری مرزهای ترکیه را ترک کنند تا ترکیه اوارگان را توش اسکان بده (ضمیمه کنه به خاک خودش و مناطقی که قبلا اشغال کرده) و باید هم این کار را بکنند چون این اوارگان علاقه! ندارند در مناطق تحت تسلط دولت سوریه و کردها باشند. ( فقط دوست دارند در مناطق تحت تسلط ما و دوستان تروریست ارتش ازاد باشند! ) حالا اردوغان هر روز بیاد بگه نه چشم داشتی به خاک سوریه دارم و نه برنامه ای برای تغییر بافت جمعیتی مناطق ( گویا 3 میلیون عمدتا عرب اواره از ادلب و مناطق مرکزی را در نوار کردنشین و هم مرز شمال سوریه و جنوب کشور خودت اسکان بده نه تغییر بافت جمعیتی که تقویت(!) بافت جمعیتی قراره رخ بده گویا) برنامه های اردوغان در فاز دوم ( عدم تصرف و تسلط بر کل سوریه و نماز در مسجد حلب! و ایجاد تهدید به نام کردهای تا بن دندان مسلح در مرزهای جنوبیش) حالا تبدیل شده به تصرف اراضی سوریه تا حد ممکن - اسکان مزدوران مسلحش برای ازار سوریه و به عنوان ابزار قدرت - و کوچ جمعیتی کردها از مناطقشون.

فعلا گویا این شیوه تقابل نامتقارن از طریق داخل کشورهایی که ایران درشون نفوذ داره ( محور نفوذ منطقه ای ایران در کنار دو محور دیگه که الان از طرق دیگه فشار مستقیم روشون دنبال میشه یعنی هسته ای و موشکی ) تازه شروع شده و هدفش گسترش اون و همچنین حفظ اون در بازه های زمانی مختلف برای فلج کردن فعالیتهای ایران هست( در راستا یا تکمیل کننده راهبرد فشار حداکثری با راهبری پمپئو و برایان هوک و دوستان در تعامل با سعودیها و صهیونیستها ) برای 25 اکتبر فراخوان تظاهرات جدید داده شده که ایدی کوهن فعال صهیونیست لیست شبکه هایی که از همین حالا پوشش کامل و مستقیم میدن این تظاهرات را اعلام کرده و عنوان کرده سفارت امریکا گفته در صورت قطع برق و پوشش مستقیمشون با اختصاص اینترنت ویژه بهشون ازشون حمایت میکنه و همچنین از خبرنگاران میدانیشون هم حفاظت کامل خواهد داشت ( استقلال و حاکمیت عراق هم کشک! ) تظاهرات لبنان هم هر چند طبیعی است شاید ولی ممکنه طبیعی جرقش زده نشده باشه! و همچنین سوء استفاده العربیه و ارتش توئیتری سعودیها هم مثل تمام ماجراهای اخیر به شدت پررنگ هست. ( اینکه شبکه یک کشور دیکتاتوری به شدت بسته و دارای خفقان شده شبکه حاضر در اکثر تظاهرات برای ازادیها و میدان دار ازادی خواهی برای این کشورها هم از لطیفه های عصر ماست! - البته یک دکور و آرایش شیک چه در گرافیک مجازی و چه انسانی! گویا مثل بسیاری از فریب های عصر ما به خوبی جواب میده ) خلاصه به نظر این شیوه فعلا رها نخواهد شد و چون ظرفیتش هم موجود هست جذاب هست براشون و هرچند خود ماجراها در ادامه به خاطر نداشتن عمق ( حتی با دلایل جدی و مشکلات ریشه ای ) شاید تضعیف بشند ولی طرف مقابل منتظر اشتباه در کشورهای هدف هست تا از این گل الود کردن اب ماهی خودش را بگیره. دوستان بسیار صحبت کردند در مورد تهاجمات هیبریدی! و چندگانه و ما در نمونه بسیار کاملش به نظرم ضد ایران هستیم. نمونه ای فراتر از تصوراتی که حتی خود دشمن داشته و به نظر قبل از مطالعه حتی در یک بستر ازمایشی داره ازش استفاده میشه. یعنی بهره بردن از هر دستاویزی در تهاجم به یک کشور با هر ابزار موجودی. پیچ و مقطع بسیار بسیار سختی هست برای ایران هرچند نگاه ها به تلاش برای دفع خدعه های دشمن هست ولی گاه چنان ضربه های غافل گیر کننده ای از داخل را مواجه میشیم* که میمونیم دست دعا برداریم برای کدومشون. شکست دشمن یا هدایت داخل. باشد که برای هر دو مقبول باشه. *دو لشگر ( اون هم نه در یک جنگ یک بعدی که چند وجهی ) درگیر جنگی باشند اون هم بعد از صلح و پاره کردن صلح نامه توسط طرف مقابل و درخواست تسلیم بی قید و شرط و سربازها و جناح ها و پشت جبهه عرق ریزان و در سختی مشغول دفع حملات دشمن باشند وو ناگهان یکی از فرماندهان وسط میدان نبرد بگه البته بد نیست ببینیم نظر مردم شهر چیه! یک نظر سنجی بزاریم ببینیم ایا به نظرشون ارتفاع و عرض و طول و محل و تاکتیک دفاع از خندق مناسب هست یا نه؟! ایا اصلا نیاز به یک خندق داریم یا نه؟! شاید این خندق اصلا ارزشش را نداشته باشه. بعد متخصصان حفر خندق بزنند سرشون بگن البته حالا اصلا مطلب تخصصی و استراتژیک هم نباشه! وسط جنگ و حمله دشمن وقت این حرف هاست؟! بعد هم مشکل این نباشه، بلکه مشکل شل کن و سفت کن فرمانده باشه که یک روز از لزوم حتمی مقابله با تهاجم دشمن بگه و روز بعد از حالا ببینیم نظر مردم شهر چیه اصلا!! این وسط سربازان و سیستم لجستیک! و انبارداری و ذخیره اذوقه شهر و افرادی که جونشون را به خطر میندازن تا به شهر دیگه برای تهیه مایحتاج برن میمونن که با خودشون بگن اصلا وقتی وضع فردا معلوم نیست که تسلیم یا دفاع باشه ما برای چی تلاش کنیم؟!

پنس اعلام کرده که با ترکها سر اتش بس توافق کرده در سوریه. هر چیز هم قابل تحمل بود برای امریکایی ها قطعا پیشروی سریع و به دست گرفتن ابتکار عمل در مناطق شمال شرق توسط ارتش و دولت سوریه نبود. برای همین به سرعت وارد عمل شدند ولیج البه با اینکه اردوغان خواسته بود با هم تراز خودش دیدار کنه بالاخره راضی به دیدار با پنس شد و توافق هم کرد به نظر. هر چند باید در نظر داشت تهدیدات اقتصادی ضد ترکها همیشه جواب میده خصوصا اگر جدی باشه. و اردوغان قبلا هم نشون داده مرد قدم های به عقب بزرگ هست علی رغم لفاظی های بسیارش. واقعا ادامه این روند یک افتضاح برای ترکیه بود و یک باخت چند جانبه. اردوغان عقل به خرج داد ولی باید دید توافق که به نظرم قطعا کردها هم وعده هایی دادند (همون باج فرمانده شبه نظامیان کرد) چی بوده؟ حالا وضعیت ارتش سوریه کمی سخت میشه و ممکنه از پشت دوباره خنجر بخوره. پ ن: قبول نیروهای دموکراتیک برای عقب نشینی 20 کیلومتری را باید دید اردوغان به شرط ورود نیروهای خودش و ارتش ازاد ( قطعا برای امریکا هم این مطلوب تر هست و باعث میشه دیگه در مناطق جنوبی هم ارتش سوریه نتونه وارد بشه ) قوبل کرده یا استقرار ارتش سوریه را هم قبول کرده. چون اگر باج شورای نظامی کردها عقب نشینی با تحویل مناطق به ارتش تروریست ازاد باشه که ( با توجه به تبدیل شدن 30 کیلومتر به 20 کیلومتر و یک قدم عقب نشینی اردوغان احتمالا بدون کسب یک امتیاز (استقرار ارتش ازاد در این 20 کیلومتر) پس شرایط برای ارتش وسریه سخت میشه و احتمالا امریکا با همکاری کردها سعی میکنند ارتش سوریه را از مناطق وارد شده بهش خارج کنند با زور و فشار و تهدید. پ ن2: عقب نشینی گویا 20 مایل یعنی چیزی نزدیک به 34 کیلومتر تعیین شده نه 20 کیلومتر. این یعنی دقیقا خواست اردوغان و حتی بیش از اون. بیانیه 14 بندی هم به نظر تقریبا اجرای درخواستهای ترکیه بی کم و کاست هست و نکته جالب اینه توش اصلا حرفی از کردها نیست و اگر این توافق با مشورت کردها منعقد شده که یعنی یک شکست و عقب نشینی آشکار تحقیر امیز برای کردها چون قبول کردند خواست اردوغان را دو دستی تقدیمش کنند. باید دید اونقدر عاقل هستند کردها که از این فرصت استفاده کنند و در مناطق ادعایی ترکها هر چه بیشتر میدان بدند تا ارتش سوریه مستقر بشه یا خیر؟ چون فقط در این صورت هست که هم امریکا میتونه از زیر بار فشار داخلی بیرون بیاد و به توافقش با ترکیه افتخار کنه، هم ترکها نمیتونند مستقر بشند در مناطق کردنشین و بافتش را تغییر بدند و هم خود کردها میتونند ترکیب جمعیتی و تمام مناطق را حفظ کنند بدون اسیب رسیدن به مردم و ساکنین.

وضعیت آمریکا بعید میدونم تا این حد تا به حال آشفته بوده باشه. صداهای مختلف از وزارت امور خارجه و کاخ سفید و پنتاگون به کنار، وضعیت در سوریه بعید میدونم هیچگاه برای نیروهای نظامی امریکا تا این حد بی نظم بوده که از هر طرف یک کاروان بدون حریم امن و مقصد معین به یک طرفی در حال عقب نشینی هستند و از طرفی صحبت از تخلیه کامل شمال شرق میشه، بعد گفته میشه ولی حریم هوایی را نگه میداریم!! بعد نیروهای ارتش سوریه را با توپخانه در جوار دیرالزور هدف قرار میدند که اخطار بدند وارد مناطق شمال شرق نشند (حتی با توجه به ترک مناطق) و اونجا رسما در حال عملیات نظامی هستند و بعد هم گروهک پشتیبانشون برمیدارند چهار تا بچه و جوان را جمع میکنند با پلاکاردهای انگلیسی که ما اجازه نمیدیم میلیشیای ایران وارد مناطق ما بشه و همزمان پرچم عربستان را بلند میکنند. فعلا مناطق نفتی مشخص نیست وضعیتش. حتی کردها هم علی رغم توافق نیروهای نظامی را بعضا به جای مقابله با کشتار مردم کرد دارند گسیل میکنند به جنوب به دستور ائتلاف ضد داعشی که ترکشون کرده(؟) تا جلوی ارتش سوریه بایستند. تقاضای ورود ارتش سوریه را به نظر تنها به عنوان گوشت دم توپ درخواست دارند و در کمال تعجب!! هنوز از آمریکا دستور میگیرند و پرچم امریکا را به عنوان نمادی مقدس بلند میکنند در شرق. واقعا زبان قاصره از این حد از سردرگمی و التماس.

دیروز یک مقاله ای دو تن از معماران تحریم ایران در دوره برجام (مقامات سابق آمریکا) منتشر کردند که واضح نشون میده دولت محترم فعلی و بعدی جمهوری اسلامی رسما باید تمام امیدش به بازگشت برجام را ببوسه بزاره کنار و از همین حالا برای پیشبرد پرقدرت برنامه هسته ای (به مانند قبل برجام) فکر و برنامه ریزی کنه. چون تحریمها که کامل برگشتند و با این مقاله به نظر هیچگاه بازنخواهند گشت مگر ایجاد پرزحمت برگهای جدید که به خاطر برجام و برای برجام تحویل غرب شدند. این دو نفر دیروز اشاره کرده بودند صراحتا که ایران باید بازگشت امریکا(در هر دولتی) به برجام را به شکل گذشته کاملا فراموش کنه (توجه کنید مقاماتی که دخیل بودند در انعقاد برجام به نوعی) و اگر خواهان این امر هست تضمین بده که هم در مورد بندهای دارای تاریخ برجام و هم برنامه موشکی و بالستیک خودش یک توافق فراتر از برجام را خواهد پذیرفت. قبلا اشاراتی میشد که منطق چنین حکم میکنه قطعا دولت بعدی امریکا به هر شکلش از این سفره ای که ترامپ تدارک دیده اونقدر احمق نیست بهره ای نبره و خب کم کم نشانه هاش هم بروز میکنه. جمهوری اسلامی ایران باید تمام برنامه هاش بر این مبنا باشه و نه خوش بینی های ساده لوحانه. برجام به شکل سابقش دیگر وجود نخواهد داشت مگر برگ هایی در همین زمینه هسته ای دوباره تدارک دیده بشه با زحمت بسیار و البته تحمل چند سالی فشار سخت و احتمالا تهدیدات مدام که جایگزین برگهای هدر داده شده قبلی بشند و بشه چانه زد برای غیر از برنامه موشکی و منطقه ای ایران.

اصولا چه تصور و چه توهم حق، حقی را ایجاد نمی کنه. خصوصا وقتی قرار هست این حق بعدتر ساخته شده، حقوق پیش تر از خودش را و متعلق به دیگران را پایمال کنه. نمیشه سرزمینی که برای وجب به وجبش خون تمام ساکنان اون سرزمین ریخته شده برای حفظ و نگداری و پیشرفتش حالا یک عده چون تصور میکنند که اینطوری و مستقل بودن را دوست دارند پس تکه پارش کنند و کاری که دشمنان خارجی نتونستند و مردمان یک سرزمین نگذاشتند را اینها با خیال راحت انجام بدند. دموکراتیک! هم بخواهیم نگاه کنیم اگر به مرحله ای برسه ( که نخواهد رسید چون هیچ کشوری تمامیت ارضی خودش را به دست اما و اگر نمیسپره) که رای لازم داشته باشه باید نظر تمام مردمان یک سرزمین اخذ بشه. (حالا کاری نداریم کشورهای فرامنطقه ای از جنگ و شرایط کشورها و تضعیف حکومتهای مرکزی استفاده کردند برای رخ دادن این اتفاق با شرایط زوری) اگر جوانی دلش میخواد از خانوادش جدا بشه و استقلال را تجربه کنه، حق نداره خانه پدری متعلق به برادران و خواهرانش را که دارند در اون زندگی میکنند را به صرف اینکه اتاق من یک زمانی یک گوشه ایش بوده ( تازه اتاقی که پدر ساخته با کمک سایر اعضای خانواده و او تنها اقامت میکرده درش و خودش هم به در و دیوارش چند تا چیز اویزون کرده و نهایتا روی تختش متولد شده!) را با بولدزور تخریب کنه و دیوار سیمانی وسطش بکشه. نه تنها موجب اسیب به سرمایه اولیه پدر، زحمات خواهران و برادران میشه بلکه امنیت هم اتاق خودش و هم کلیت خونه را هم خدشه دار میکنه. مشخص هست که پدر در گوش چنین پسری بزنه اگر به زور و قلدری متوسل شد و نهایتا تنها لطفی که بهش بکنه اجازه بده بره ببینه تو یک محله دیگه هم ایا بهش اجازه میدند با قلدری درخواست حق تازه پدید امده بکنه یا نه.

از طنز روزگار هست این هم. عفرین را دادند رفت و هرچه ارتش سوریه گفت با غرور و بددهنی گفتند به شما ربطی نداره و رسما کشور را در معرض تجزیه قرار دادند و مناطق ارتش تروریست ازاد را به لطف خودشون متصل کردند، رسما پای امریکا را (به جای ارتش کشور سوریه و دولت مرکزی) به مناطق شمالی باز کردند و حالا هم کدخداشون! اجازه نمیده حتی ارتش سوریه ازشون دفاع کنه و بیشتر میپسنده این یاران قدیمی را در معرض سلاخی ارتش ازاد ببینه و با فرصت سوزی چند روزه مثل اب خوردن (به قول اردوغان با 3 کشته ترکها تنها) چند تا شهر را و 500 کیلومتر مساحت را از دست دادند و تازه یادش افتاده اون هم ارباب اجازه بده گندی که اینها زدند را ارتش سوریه جمع کنه: «آزادسازی شهرهای تحت اشغال ارتش ترکیه و مزدوران این کشور، وارد عمل شود.» ارتش سوریه نهایتا تامین مرزها را بر عهده بگیره، شهرهایی که از دست دادید را خودتون زحمت بکشید پس بگیرید.

سانا تصاویر و فیلم شادی مردم حسکه را هم گذاشته از ورود ارتش سوریه به منطقه. این هست نتیجه طبیعی وحدت و در نهایت نجات کشور اگر فشار و تهدید و ارعاب گروه های خودخوانده شوراهای نظامی بزاره که معلوم نیست با چه ترتیبات و باج هایی به طرف های خارجی سر کار اومدن اگر بخش شمال شرق سوریه متحد با بخش های دیگه بود تا به حال ده بار طومار ارتش ازاد در ادلب هم برچیده شده بود و کشور مدتها پیش شکل خودش را بازیافته بود. پ ن: هسته های خفته اردوغان در سوریه بلافاصله بعد از اعلام گسیل ارتش سوریه به مرز فعال شدند و درگیریهای سختی بین ارتش سوریه و اونها در جنوب شرق سوریه شروع شده. کدوم هسته ها؟ چی حدس میزنید؟ داعش! برای مشغول سازی ارتش سوریه در حالیکه خبرهایی بود از مرز بوکمال هم قصد ورود به مناطق کردی را داره اردوغان فکر همه جاش را کرده. اصولا از اهداف فرعی عملیات و قول اردوغان به ترامپ هم نه تحویل گیری داعشی ها که آزادسازی این سربازان وفادار بوده و پیوستنشون به برادرانشون در ارتش ملی سوریه! لابد.

قطعا گاهی خود ما هم شاید اشتباه کنیم در کلام. این بی دقتی و شلختگی ماست در بحث. وقتی میگیم کرد ( دقیق و درستش اینجاست که فاصله گذاری کنیم ولی چون به نظر دوستان متوجه هستند گاهی این لغزش روی میده و دیگه لغت را دقیق به کار نمی بریم) قطعا منظور گروه های خاص سوء استفاده گر رخنه کرده در این کلیت هستند. اصولا کم عقلی است که فکر کنیم یک گروه و نژآد و قوم همه به یک صفت متصلند یا منفصل. فرقی نمیکنه فارس باشه یا کرد یا ترک یا عرب. هر چند گاهی این اکثریت/اقلیت فریب دهندگان و فریب حوردگان ترکیبش به هم میخوره در بین گروه ها و دسته ها و قومیت ها ولی همیشه نوک پیکان انتقادات قطعا به سمت توطئه کنندگان و تفرقه افکنان هست.

این هم برای عبرت گیران و هم افراد و گروه هایی که فریب بازی های رسانه ای و مظلوم نمایی سران تروریستی را میخورن که در اروپا و نقاط امن و کاخ های اقلیم و ... نشستند و مردمان کرد را کردند سپر بلای برنامه های سیاسی اسراییل و منافع مادی خودشون و هنوز هم در اوج استیصال و ترس و شکست های مفتضحانه از کاخ اهدایی غرب بهشون علاقه ای به خروج ندارند و گمان میکنند پاداش ضدیت با ایران و قربانی کردن کردها را به هر حال از سران غربی چه در قالب اقامت و ویزا و چه در قالب قدرت سیاسی دریافت خواهند کرد. حالا چند نسل هم قربانی شد که شد. همچنان میتونه از روابط با امریکا پشیمان نباشه و از رد پیشنهاد ایران برای حفظ کرامت و عدم اعتماد به آمریکا خوشحال باشه. نکته اینجاست این فعلا داره برای مطالعات شرق دور در واشنگتن سخنرانی میکنه، زنان و کوکان کرد زیر چکمه های ارتش ازاد ترکها له میشند و شعار و تظاهراتش را هم کردهای ایران میکنند.

وقتی حتی در مصاحبه ادبیاتت ادبیات اربابت باشه، دولت متجاوز ترکیه که زنان و کودکان کرد زیر دست خودش و تروریستهاش هستند «دولت انکارا» و دولت قانونی سوریه که برای مبارزه با داعش و النصره تحت امر ترکیه خودش داوطلبانه بسیاری از مناطق شما شرقی را در اختیارت گذاشت (که بعد هم تو با امریکا دست به یکی کنی و به بهانه داعش بقیش را هم ببلعی) را «رژیم سوریه» خطاب کنی یعنی پشت پرده هیچ قصدی برای زندگی شرافتمندانه مستقل نداری.

بله قطعا که ( بدون توجه به میزان مقاومت کردها) وزن ترکیه در مناقشه بالا میره اون هم از چند جهت. الان عملیات ارتش سوریه در ادلب هم حسنهایی داره و هم مضراتی از جمله اینکه ممکنه فشار جهانی از روی ترکیه تمرکزش برداشته بشه و معطوف بشه به ادلب ( چیزی که خصوصا ترامپ به شدت بهش نیاز داره و احتمالا سرش هم خیلی جنجال خواهد کرد) ولی قاعده کلیش این هست که روسها با نیروهای ارتش سوریه در این مورد تصمیم گیر هستند و روسیه هم به نظر علاقه چندانی نداره با ترکها فعلا وارد مناقشه بشه. می خواد منتظر بمونه و نتیجه را ببینه. اردوغان هم چیزی را که مستقیم از جنگ به دست نیاورد را میخواد در جبهه سیاسی به دست بیاره. اگر تونست با حذف اسد و ایجاد یک نظام همراستا با خودش ( با توجه به تغییراتی که داره در ترکیب جمعیتی میده و در هر انتخاباتی قاعدتا تاثیرگذار خواهد بود مناطق تحت تصرف ترکها) و اگر هم نتونست با فشار ارتشی که از تروریستهای سوری به نام ارتش ملی سوریه ایجاد کرده و مناطق تحت تصرفش و اجازه ندادن به سوریه برای برخورداری از یکپارچگیش و در عین حال استفاده از مناطق اشغالی سوریه (کشاورزی-جمعیتی-نفتی-کالالیی) که عملا تحت استیلا و امر خودش با پیمانکاری مشتی تروریست هست.

ترکیه در نقشه هاش عمدتا اون را هم ضمیمه کرده. منتها به نظر فرودگاه خصوصا که در اختیار ارتش سوریه است (شهر را کردها کم کم در اختیار خودشون گرفتند با فشار قسمت اعظمش را) را در محاصره تروریستهای ارتش آزاد قرار میده و کم کم سعی میکنه با فشار هم ازش به عنوان یک برگ برنده استفاده کنه ( در مقابل ادلب و پست دیده بانیش در مورک و ...) و هم اگر بتونه تصرفش کنه ( با افزایش فشارها و ارتش سوریه را به حسکه وادار به عقب نشینی کنه) در اختیارد اشتن یک فرودگاه فعال برای تروریستهای ارتش آزاد ارزش زیادی داره.

ترامپ به شدت تحت فشار قرار گرفته درد اخل آمریکا و به نظر با توجه به توییتهاش فشارها اثرگذار هم بوده. توییت اخرش مشخصا نشون میده منظورش فشار برای توقف جنگ هست ولی از چه طریق؟ روی ترکیه اهرمی داره؟ تقریبا خیر. پس با تحقق خواسته های ترکیه میشه این هدف را محقق کنه (ترکها هم که از خداشون بدون جنگ به خواسته هاشون برسند) ولی کردها بهترین محل برای فشار و تحمیل خواسته ها هستند. طبق خبر بالا بعید میدونم کردها مقاومت چندانی کنند. در این مورد امریکا بالاسرشون هست و حالا که ترامپ تحت فشار هست و باید کاری کنه بهترین راه تحمیل خواسته های ترکیه با فشار به کردهاست. اینطوری جنگ متوقف میشه، ترکیه به خواستش میرسه و ترامپ هم از فشار خارج میشه. حالا یکی دو کیلومتر اختلاف با 30 کیلومتر ادعایی ترکها را هم میزارن برای احساس پیروزی در کردها و یک ابزار که ادعا کنند ما نزاشتیم ترکیه به همه خواسته هاش برسه!

در مورد خط فرضی ترکیه به عمق 30 کیلومتر در سوریه یکی از اهداف پیشروی تا بزرگراه ام 4 هست. ولی چرا این بزرگاره که میتونه مرز مشخصی باشه را میخواد فراتر بره ( 30 کیلومتر ) چون به نظر نیاز داره حداقل 6 یا 7 کیلومتر فراتر از این بزرگراه هم پیش بره و یک حاشیه امن برای این بزرگراه ایجاد کنه. میشه نتیجه گرفت به یک کریدور شرقی و غربی که کل این مرز به عمق 30 کیلومتر را از مرزهای عراق به غرب فرات و مناطق شمال ادلب وصل کنه نیاز داره تا مناطقی که تحت تسلط مزدورانش و پرچم خودش قرار داده اولا یکپارچه بشند و امکان تردد و جا به جایی مناسب هم براش فراهم باشه. حالا اهداف بلند مدت ترکها از این نوار مرزی غیر از مواردی که بحث شد چی میتونه باشه؟ به نظرم یک بلند پروازی اقتصادی در بحث کشاورزی هم وجود داره. ترکیه منابع آبی عظیمی داره (با سرچشمه هاشون) که سد آتاتورک یک مورد هست (50 میلیارد متر مکعب ظرفیت ) و سد تازه تاسیس ایلی سو. ولی ترکیه کمبود یک موردی را داره. زمین های تخت و هموار برای کشاورزی. همین حالا هم نگاه کنیم زمین های وسیع که عمده کشاورزی صنعتی ترکها درش جریان داره در دیاربکر و مناطق چسبیده به مرزهای شمال سوریه است و این مناطق فوق العاده حاصلخیز و همچنین پر آفتاب که کشاورزی چند باره را در طول سال میتونه ( بر خلاف نواحی شمال ترکیه) مهیا کنه در مرزها متوقف شدند پیشرویشون به واسطه محدودیت و مناطق وسیع حاصلخیزی که میتونه یک مکان مناسب برای هدایت آب سد آتاتورک باشه برای کشاورزی اونور مرز در خاک سوریه قرار گرفته. حالا ترکیه با تصرف این زمینها (اسما به نام پاکسازی ولی در حقیقت به کارفرمایی خودش و پیمانکاری ظاهری ارتش ازاد سوریه) میتونه از ذخایر آبی عظیم خودش در این زمینها هم بهره ببره. در اینصورت بازدهی مجموعه سدهای اتاتورک که به نظر حالا به خاطر محدودیت زمینهای هموار در ترکیه متوقف شده چندین برابر میشه.

فراموش نباید کرد که کردها وقتی حتی کنار خودروهای زرهی آمریکا بودند چطور ژست شکست ناپذیری با پشت گرمی به یک مشت آهن آلات!! آمریکایی می گرفتند و خدا را بنده نبودند ولی حالا میبینیم که حتی سرعت عقب نشینی هاشون از عفرین بیشتره که تا حدی دولت سوریه بهشون کمک میکرد. حالا هم همونطور که اشاره شد حاضرند ترکها زنان و ساکنین مناطق کردی را کشتار و آواره کنند ولی این مناطق و مردمانش از سایه امنیت کشور خودشون بهره مند نشند. این یعنی فرماندهان و افرادی که قبلا مزدور آمریکا بودند و حالا تصمیم گیران مردمان کرد سوری، بیشتر قدرت طلبانی هستند که طمع قدرت چنان مستشون کرده که یا تمام تخت قدرت را میخوان یا اگر براشون فراهم نباشه ترجیح میدند به دندان النصره و اردوغان دریده بشه. مردمان کرد و ساکنین هم هیچ اهمیتی براشون ندارند چون احتمالا همین حالا هم به اندازه کافی از کمکها و پولها و روابط و پاسپورتهای خارجی برخوردارند که برند یک گوشه اروپا ژست اپوزیسیونشون را بگیرند ضد همه (ایران و عراق و ترکیه و سوریه) مثل همیشه که چرا اجازه نمیدن سرزمینهاشون را تکه پاره کنیم برای خودمون تخت پادشاهی بنهیم!

دولت سوریه عملا دستش بسته است. اون هم به علت یک عامل جدی. خود کردها. همین حالا هم اگر ارتش سوریه در حسکه و قامشلی که حضور داره یا از جنوب بخواد تحرکی داشته باشه به سمت مناطق کردی مطمئن باشید کردها جبهه ترکیه را ول میکنند و شروع میکنند به قتل عام سربازان بی دفاع سوری در حسکه و قامشلی ( چرا؟ چون برای کردها تواضع و گوشه چشم نشون دادن به اسراییل و امریکا در هر شرایطی شیرین تر هست( به خاطر دشمنی ای که با ایران دارند) تا توسل به طرفهای دیگه) برای همین تا کردها نخوان ارتش سوریه نمیتونه جبهه ای باز کنه که هم از ترکیه بخوره، هم از کردها و هم از تروریستها در ادلب وقتی ببینند ضعیف شده و در چند محور درگیره. ولی سناریویی که دوستمون اشاره میکنند از همون ابتدا برنامه ترکها بوده و این علاوه بر مزایای دیگه ای هست که حل کردن تدریجی مناطق حاصلخیز شمال سوریه و پاک کردن مرزها از خطر کردها که خودشون عامل قوت گرفتنشون بودند را هم شامل میشه. در این راستا باید یک برنامه ریزی کرد براش شرایط پیش رو و سناریوهای ممکن که مهمترینش همین تقویت نسبت جمعیتی و تغییرات جمعیتی است که داره در جغرافیای سوریه ایجاد میکنه. نکته دیگه هوشمندی ترکیه است. اعلام تصرف تمام مناطق تحت تصرف کردها هم حساسیت زا بود و هم مشکل فضا وجود داشت چون اگر کردها فضایی برای عقب نشینی نداشته باشند مقاومتشون سخت تر میشه و تازه جمعیت هم باید منطقه ای برای آوارگی داشته باشند. ولی از طرفی مناطق نفت خیر هم قابل چشم پوشی نیست! حالا برنامه ترکها چیه؟ ترکیه در مرحله اول با اعلام 30 کیلومتر پیشروی در عمق و طول مرز عملا تمام مناطق حاصلخیز و متراکم شهری و دارای زیرساختها را تصرف میکنه و بعدش کافی است منتظر بنشینه. کردها هم برای صادرات نفت مناطق جنوبی مجبورند در نهایت سراغ ترکیه برند. هم برای واردات کالا و همچنین جمعیت موجود و کوچ داده شده به مناطق عمدتا بیابانی مرکز هم نهایتا یا مجبور خواهند شد وارد تعامل با مناطق تحت تصرف ترکها بشند یا حتی کوچ کنند به این مناطق و زیر پرچم ترکها و مزدورانشون زندگی کردن را بپذیرند. اینطور ترکیه باقی مساحت باقیمونده را هم به تدریج الصاق میکنه به مناطق تحت تسلط خودش و مزدورانش.

جالبه نقشه ای که ترکها در رسانه هاشون استفاده میکنند قامشلی و فرودگاهش هم کاملا در این عمق سی کیلومتری تصرف شده فرض میگیرند و جز مناطق امن ترکها. جناب امینور در مورد اون دو سه منطقه در اختیار ارتش سوریه در قامشلی و حسکه اگر لطف کنند کمی ترسیم بهتری کنند از شرایط ( تعداد نیروها - نحوه مرزبندی با کردها و امکانات و ...) شاید بشه تحلیل کرد چه اتفاقاتی رخ میده. حتی اگر ترکها چشم طمع هم نداشته باشند ولی محاصره فرودگاه مثلا با نیروهای تروریست ارتش ازاد همونطور که گفتم مثل یک گروگان براشون عمل میکنه در اینده نسبت به عملیات های ارتش سوریه در ادلب.

دیروز از موضع آشفته کاخ سفید گفتم هر چند دوستان معتقد بودند ممکنه یک راهکار فریب باشه و ممکن هم هست ولی توییت های ترامپ و این چند توییت همین لحظات پیشش نشون میده لااقل خود ترامپ به شدت آشفتست. در توییتهای اخرش همزمان از اردوغان تمجید میکنه و از سفرش میگه و از همکاری های مهم دو کشور خصوصا در ساخت اف-35!! ( بیشتر شبیه نیش هست البته این یکی! ) و اینکه ترکیه خودش کلی کرد داره و حواسش هست و چه و چه و بعد میاد اون موضع ابتداییش را که به جنجال گراهام ختم شد اصلاح کنه و از کردها تعریف میکنه که چقدر توانمند بودند و خوب میجنگند!! و ما کلی بهشون پول و سلاح دادیم و بعد در اخر دوباره بر خلاف لحن اول توییت حمله میکنه به ترکیه که اگر به نیروهای ما!! ( خودش قبلش گفته ما همش 50 تا نیرو داشتیم اونها را هم خارج کردیم) حمله کنه اقتصادش را نابود میکنم. واقعا این حد از تناقض و پرش در مواضع عجیب هست. کردها هم مثل همیشه دوباره مصاحبه کردند و با امید دوباره تام به آمریکا تهدید ضمنی کردند اگر امریکا ما را تنها بزاره میریم با دمشق صحبت میکنیم ها!! هر چند مشخص هست و به نظر هم احتمالا چندان مقاومتی را شاهد نباشیم خصوصا که اردوغان تروریستهای اموزش دیده و تا بن دندان مسلح ادلب را وارد ماجرا خواهد کرد ( محیط جغرافیایی غرب که سخت تر بود و راه دست کردها فتح شد چه برسه این سمت ) جالبه در نقشه ترکها تنها قسمتی که از اون خط 30 کیلومتر فرضی عقب نشینی کردند منطقه است که تحت تسلط دولت سوریه است در حسکه. ولی باید مراقب بود چون این منطقه با فرودگاه مهمش در طرح اردوغان مثل شهرک های فوعه و کفریا تبدیل میشه به گروگان تروریستهای ادلب (همسایه میشن) که اگر در ادلب کم بیارن احتمالا به این نقطه فشار میارن.

وقتی افسار کار به دست سیاست زدگان افراطی باشه ( حالا چه در ریل گذاری تصمیمات و چه مشاوره ها) که به خودشون به راحتی جرات اظهار نظر در امور تخصصی را هم میدند قطعا یک کشور به سمت قهقرا خواهد رفت. حالا بهانه افاضاتشون هر چه هم میخواد باشه از کرنش برای عدم بهانه گیری غرب گرفته تا راحتی و رفاه مردم و سری که درد نمیکنه دستمال نمیبندن و ما را چه به تکنولوژی و همون ابگوشت بزباش ما را بس است! و گمان نکنیم بحث فقط مربوط به بمب اتم هست و این افراد از موضع اخلاق و دردسرهای اتمی فقط چنین عنوان میکنند که حتی کارهای دانشگاهی را موافق با پادمان های بین المللی برای کشور تجویز میکنند. اگر فرداروزی غرب موشک و لیزر و صنعت فضایی و فیبر کربن و آلیاژهای خاص و .... را هم ( مثلا بعد تسلیم اتم) دست گذاشت چون احتمالا دوباره در حوزه «پرمخاطره و پرهزینه» طبقه بندی میشه قاعدتا برای کشور مضر میدونند. حالا لابد واقعا متوجه نیستند که در دوره کنونی علوم به هم پیوسته و درهم تنیده هستند و پیشرفت در مثلا صنعت هسته ای چوب خشکی متوقف در چوب خشک! نیست بلکه بسیاری از حوزه ها را هم با خودش همراه میکنه و این سوای آینده است که ممکنه پیشرفت ها در یک حوزه (مثلا صنعت هسته ای ) مثل هم جوشی وگذاخت و ... ناگهان منجر به صنعت و علم و تکنولوژی ای بشه که بدون طی کردن اون سابقه قابل دست یابی نبوده و نیست و اونوقت شما میمونی و چند کشور محدود دست یافته به اون صنعت و تکنولوژی و راهی که طی نشده به وقتش.* من اصلا متوجه نمیشم در دنیای کنونی با چنین سرعتی در پیشرفت علوم به هم پیوسته که مثل پازل مثلا اگر یک قسمتیش مغفول بمونه سایر قسمتها ممکنه لنگ بزنند یکی چه طور میتونه تجویز کنه کامل و جامع اون قسمت از علم را ما نادیده بگیریم و به سمتش نریم حالا به هر قیمتی هم که شده. البته در پاراگراف بعد پاسخ راداده تلویحا!: افق دیدی از این کوتاه نظرانه تر برای منافع ایران بعید میدونم حتی مشاوران خود ترامپ هم تجویز کنند. کمک به ترامپ برای یک برد در سیاست خارجیش به ازای حل مشکل تحریم ها به صورت ناقص و موقت!! اصلا تصورش هم سخته چطور به اصطلاح یک تئوریسین!!! میتونه چنین نسخه ای برای کشوری تجویز کنه. کمک به برد حریف برای چهار سال فشار دیگه و گسترده تر، پذیرفتن مرگ برجام و توافق قبلی و پذیرش راهبرد فشار** و ده ها خسارت دیگه در ازای رفع مشکل تحریمها به صورت ناقص و موقت که اگر تجربه برجام را هم نداشتیم مثل روز روشن هست فردای تمایل ترامپ دوباره تبدیل به بازگشت حداکثری خواهند شد. * یک بار به این مورد اشاره کردم که حتی اگر جمهوری اسلامی به بهانه تسکین مشکلات و مثلا ادامه حکومت و همراه کردن مردم زیر فشار اقتصادی تصمیم بگیره حوزه ای از علوم را ( دقیقا مثل مثلا مسائل ارضی و تسلیم یک جزیره و قسمتی از خاک و ... ) تسلیم کنه و متوقف در حقیقت خیانت به آینده این سرزمین و مردمانش کرده. این نافی تلاش برای کم کردن مشکلات مردم و هوشمندی در سیاست ورزی و انعطاف بدون خدشه دار شدن منافع ملی و پی گرفتن راهکارهای دیگه و ... نیست ولی تعادل ظرفی است بین حد منافع ملی و فشارها و حق و تلاش برای حفظش با چنگ و دندان. ** در مورد ذهنیت راهبرد فشار ارجاع میدم به توییت اخر ترامپ در مورد ترکیه که با دیدن تاثیر تحریم ولو بسیار مختصر بر اقتصاد ترکیه در موضوع ازادی کشیش امریکایی چطور ترامپ با صراحت عنوان میکنه که دیدی سری پیش چه کارت کردم و موفق هم بود، همون بلا را دوباره سرت میارم اگر به شروط من توجه نکنی. به همین راحتی.