خب مشکل دقیق این کنار اومدن هست. قطعا و یقینا ما با ترامپ نمیتونیم (اگر نگیم نمیزارن) کنار بیاییم. خواسته های حداقلی (نه حداکثریش حتی) کاملا مشخصه (یک نمونه اینکه فقط در بحث هسته ای چیزی فراتر از برجام میخواد و توقف کامل غنی سازی و در مورد موشک و منطقه هم میخواد ) و خب سرنوشت مذاکرات خصوصا با ادمی مثل ترامپ هم ( شما در مورد کره شمالی که مهمترین عامل اختلافی ما (اسراییل و خواسته های لابی ضد ایرانی واشنگتن) را هم نداره ببینید چه قدر بن بست و خواسته های غیرمنطقی طلب میکنه طرف امریکایی (حتی به نظر با بستن دست ترامپ چون در اون مذاکره که ترامپ بیرون اومد و گفت پمپئو خودش توضیح میده بوضوح از اینکه دبه کرده بودند و کره هم زیر بار نرفته بود ناراحت بود) پس پمپئو و تیم اسراییلی هدفشون تسلیم و نه مذاکره است قطعا. با همین تحلیل پذیرفتن مذاکره ای اینچنینی ربطی به قبل و بعد انتخابات نداره، نتیجه مشخص هست برای ما. ما تنها کاری که میتونیم بکنیم اینه با همین برگی که داریم (عدم مذاکره و معطل گذاشتن یکی از قول های ترامپ به هوادارانش و پر کردن دست منتقدانش در جناح مخالف) سعی کنیم شانسمون را در انتخاب نشدن ترامپ امتحان کنیم. اگر شد که مسیر جدید و احتمالا تنفس داریم و اگر نشد هم چیزی را از دست ندادیم، ترامپ الان هیچ چیز و ذره ای بیشتر از وقتی که دوباره انتخاب بشه به ما نمیده و به کمتر هم راضی نمیشه.

تحلیل را دقیق مشاهده کنید مبتنی بر این نیست که تصمیمات را بر مبنای صحبت های رییس جمهور میگیرند یا واقعا دودستگی وجود داره یا خیر. نکته اینجاست سخنان عمومی رییس جمهور کاملا بر خلاف تمام چیزهایی که در این مدت تمام دولت و حتی خود ایشون میگفتند گزک را داد دست ترامپ که با اشاره به این سخنان این دودستگی را به افکار عمومی مصداقی نشون بده و هم در افکار عمومی ایران رخنه بیشتری کنه و هم افکار عمومی خودشون را به موفقیتش مطئمن کنه. والا ترامپ صدبار میومد میگفت منابع اطلاعاتی ما آی مردم خبر میده در دولت ایران دودستگی برای مذاکره وجود داره خب تاثیر چندانی نداشت ولی وقتی مصداقش را سخنان عمومی رییس جمهور که صدها رسانه برجستش کردند با متن و صوت و فیلم قرار میده میشه موفقیت در جنگ روانی و افکار عمومی.

در مورد اهمیت مذاکره و عکس یادگاری برای ترامپ(خصوصا میان هوادارنش و از نقطه نظر قول ها و وعده هایی که بهشون داده) دقت به یک نکته ریز جالب هست: ترامپ معمولا در سخنرانی های عمومیش که در بین طرفدارانش هست و قاعدتا مخاطبان خاص تری داره نسبت به توئیت و مفهوم را هم عام تر منتقل میکنه همیشه طبق یک الگویی این مورد زیر را تکرار میکنه: برجام یک توافق بد بود و برای امنیت امریکا خطر داشت (چون باعث میشد ایران بمب اتم بسازه) - من آمریکا را از اون خارج کردم و یک توافق جدید امضا میکنم که امنیت امریکا را حفظ میکنه (با دور کردن ایران از بمب اتم) و حالا هم ایران میبینید! که مشتاق مذاکره است و اونها یک توافق جدید میخوان. تکرار الگوی بالا تقریبا هر جا از این سخنرانی ها بوده و داشته به همین شکل و ادبیات بوده و در سخنرانی دیروزش هم به همین ترتیب در کارولینا. نکته اینجاست حالا این بعد «ایران مشتاق مذاکره است» اخیرا با حمله منتقدان و با توجه به گام های هسته ای که عناون میکنند چی شد پس؟ ایران که حالا بدون برجام (نقض گام به گامش) داره بیشتر از موقعی که توافق وجود داشت به بمب نزدیک میشه (ادعای اونها) داره در سخنرانیهاش پررنگ تر میشه.* که نشون میده به هر حال اونها کمی تحت فشار مخاطبانشون لااقل برای یک نشست کوتاه هستند. * در این میان تنها اشتباه جناب رییس جمهور و اون لغزش زبانی که فردا و روزهای بعد چندبار تلاش کرد اصلاحش کنه ولی متاسفانه تاثیر خودش را هم در فضای رسانه گذاشت بود که یک سکته در این مسیر پیش اورد (میبینیم رسانه های معتبر حتی، اون حرف جناب روحانی را رها نمیکنند و عنوان میکنند نشان دهنده تاثیر فشارهاست (جناب روحانی باید توجه کنند شاید در داخل بتونند تبلیغ کنند که بله من برای منافع ملی گفتم و چنین و چنان ولی در خارج از کشور تنها یک نتیجه گرفتند از این حرفها که فشار جواب میده و داده و حتی اگر باز هم عقب کشید حالا فشارها را بیشتر کنیم بالاخره میان (نه اینکه جناب روحانی به خاطر منافع ملی چنین گفته) - نمونش ده ها تحریم پشت سر هم و متنوع که بعد این سخنان وضع شدند. پ ن: حالا ترامپ هم سردست گرفته ماجرا را. میگه داخل دولت ایران خواهان مذاکره با منند ولی نمیزارند و داره القای شکاف میکنه و اصطلاحا جنگ روانی شروع کرده.

وضعیت مقابله مقاومت را از دیدگاهی که ملاحظات و توان موجود مقاومت(با وجود فشار سنگین اقتصادی/سیاسی/امنیتی/بین المللی) را درنظر میگیره بخواهیم تحلیل کنیم: عراق: در عراق اگر حشد تصمیمش را برای حفظ ساختارش گرفته پس باید بتونه در عراق یا دولت را برای دفاع از حاکمیت عراق و سرزمینش مجاب کنه، یا خودش دست به کار بشه برای دفاع از سازمان و مقابله با تجاوزات به خاک عراق. تفکیک و گسترش تشکیلات به صورت نقطه ای تا زمانی که تجهیزات مناسب دفاع هوایی توسط دولت یا خودشون تهیه نشده و استفاده از پدافند غیرعامل (از اونجا که حملا دشمن عمدتا به خاطر ابهام با پهپادها و تسلیحات نه چندان سنگین صورت میگیره) یکی از راهکارها است. در صورت امکان تهاجمات مبهم به تسهیل کننده اصلی این حملات هم یکی از راهکار هاست. موانع: از موانع مهم برابر حشد که در حقیقت یکی از عوامل اصلی گستاخی دشمن در حمله به عراق هست فتنه داخلی و بعضی گروه ها هستند، حشد مجبوره برای جلوگیری از فتنه داخلی دست به عصا راه بره و برای همین نه میتونه فشار بیشتری به دولت وارد کنه و نه خودش راسا دست به کار بشه چون در هر دو حالت این گروه های بعضا حتی کینه جو و دشمن ساخته (در کنار گروه های ریشه دار حالا یا مشتاق قدرت یا تعصبات مذهبی و ملی گرایانه) ممکنه اوضاع عراق را درگیر یک اشوب جدید کنند (قبلا دیدیم حتی در اوج جنگ با داعش هیچ ابایی از به اتش کشیدن پایتخت نداشتند) سوریه: در سوریه هرچند صهیونیستها خیلی تبلیغ کردند و میکنند سر پایگاه های مقاومت ولی هم ما قبلا گفتیم و هم راهبرد میتونه این باشه که در سوریه هیچ پایگاهی مقاومت نیاز نداره به شکل کلاسیکش. این خودش جدی ترین مانع از حملات و خسارات هست. درسته ممکنه دشمن تبلیغ پیروزی کنه و خودش را عامل این اقدام معرفی کنه ولی همه میدونیم هم قانون اساسی و هم امکانات ما اجازه نمیده مثل غرب یا حتی ترکیه (تحت حفاظت ناتو و قوانین بین المللی) پایگاه کلاسیک نظامی در کشوری تاسیس کنیم ولو موقت. مقاومت تنها میتونه پایگاه مقاومتی! ایجاد کنه که شکلش را در لبنان و یمن دیدیم قبلا. منافع: اشاره شده قبلا در سوریه به مانند مدل یمن و حتی لبنان وقتی مقاومت و تشکیلاتش در دل سرزمین گسترده بشه و تنها زیرساختها را آماده کنه برای روز معین و همچنین تقویت قدرت بازدارندگی به شکل خاموش (صدها شهر و روستای رها شده جایگاه مناسبی برای این منظور هست علاوه بر شهرهای بزرگ) به وقتش قدرت بازدارندگی چنان حاصل میشه که حملات عمدتا هزینه/فایده ای خنثی میشند. موانع: ساختار جمعیتی در سوریه شاید نیاز به مهاجرت های عام تری داشته باشه. از طرفی ایران میتونه با سرمایه گذاری طبیعی تجاری و بهره گیری کشاورزی/صنعتی به طور معمول با یک تیر دو نشان بزنه و یک سیر طبیعی را شکل بده در سوریه. برای همین تسریع شکل گیری مراودات تجاری با سوریه بهترین روش برای مقابله با تجاوزات گرم دشمن هست. هم کریدور زمینی و هم بندر دریایی و هم سفرهای هوایی.

سوال اینجاست علم کردن مواردی از این دست که بولتن بگه مواد مشکوک پیدا شده یا رویترز خبرسازی کنه و اژانس هم بشه الت دست نتانیاهو که با هر عکسش تقاضای بازرسی از جایی را بده و ... و از طرفی پمپئو مدام اروپا را ترغیب کنه به مکانیسم ماشه متوسل بشه چون ایران برجام را نقض کرده تنها برای اعمال فشار و تهدید ایران هست یا گمان میکنند اگر این اتفاق رخ بده از اونجا که قطعا؟ ایران از ان پی تی خارج نمیشه پس یک اتوی قوی (تحریم های شورای امنیت و فشار جهانی ) خواهند داشت که ایران را وادار به مذاکرات جدید کنند؟ به نظرم این گزینه اخر خیلی معتبره یعنی گمان میکنند اینطور اتفاق خاصی نمیفته، فشارها به ایران به نهایت خودش میرسه و ایران هم که همچنان تحت نظارت ها هست (از اونجایی که مطمئن هستند ایران قصد و تلاشی برای ساخت بمب نداشته و زیرساختی هم براش فراهم نکرده) پس وادار به مذاکره میشه. به نظرم تنها راهش این هست که ایران مشخص کنه که شورای امنیت مساوی است با خروج از ان پی تی (واقعا هم موندن در اونصورت نفعی برای ایران نداره جز مثلا احتمال اینکه با نبودن در ان پی تی حمله به ایران خیلی محتمل میشه و بهتره خطر نکنیم و ما که قصد ساخت بمب نداریم در ان پی تی باقی بمونیم) تا شاید از این فشارهای جانبیشون کاسته بشه. در مورد خروج از ان پی تی هم به نظرم اگر بازدارندگی را به حدی میدونیم که امریکا مثلا حمله نخواهد کرد پس بهتره راه خودمون را بریم خصوصا در فرصت تا انتخابات امریکا که فرصت مناسبی است برای اقدام. (گام های هسته ای را محکم تر پیش ببریم تا عملا به نصب سانتریفیوژ جدید در فردو و نطنز برسیم از نوع مدرن تر و اون زمانی خواهد بود که اروپا احتمالا مکانیسم ماشه را اعمال میکنه و ما از برجام خروج میکنیم در حالیکه انتخابات امریکا برگزار نشده - فشار به ترامپ برای حمله یا پیدا کردن رهکاری زیاد میشه و قبل انتخابات ریسک حمله هم بالاتر هست و ایران در یک قمار دوگانه هم موقعیت ترامپ را در انتخابات متزلزل میکنه و هم خطر جنگ از بعد انتخابات کمتر هست و فشار هسته ایش هم بیشتر میشه. مگر اینکه تصور این باشه اتفاقا قبل انتخابات حمله به ایران موقعیت ترامپ را تقویت میکنه که باید براش یک تحلیل همراه با فکت ارائه بشه.

اردوغان داره جا باز میکنه برای رفقای النصره ای و تروریستهای مزدورش(که در قالب پناهندگان روانه خواهد کرد) در ادلب که به سمت شرق هم گسترش پیدا کنند. یک تیر با دو نشان هست، هم در مناطق کردی یک نیروی قوی نظامی مستقر میکنه و میتونه کنترلشون کنه و هم اینکه مناطق تحت تسلط تروریستها را نسبت به دولت سوریه افزایش میده و منابع و تجهیزات و جبهات بیشتری در اختیار خواهند داشت. شاید حتی از بار مالیشون روی دوش ترکیه و قطر هم با توجه به چاه های نفت شرق سوریه ( و انتقالش به ترکیه) کاسته بشه.

منبع خود این نوشته کجاست؟ مواردی از قبیل ( بررسی‌ها نشان می‌دهد ) - ( اتفاقا در این دوره دستمزد کارگران ساده غیرماهر و قالیبافان که بخش مهمی از جمعیت ایران را تشکیل می‌دادند روزانه حدود یک قران تا یک قران و ۲ شاهی در روز و بین ۲۵ تا ۳۰ قران در ماه بود. ) نیاز به یک رفرنس مشخص داره ولی متن طوری نوشته شده که نمیشه هیچ برداشتی داشت از منابعش. نوشته ای که اینطور به ارقام و اعداد تکیه داره و یک نتیجه مشخص هم گرفته و بر مبناش قضاوت موکدی هم داره باید معین باشه این «بررسی ها نشان میدهد» ش دقیقا از کجا نشات میگیره. و البته کتاب اقتصاد موجه؟! برابری قران و شاهی و عباسی سخت نیست پیدا کردنش مهم موارد مربوط به دستمزدهاست.

فلورانس پارلی همچنین بازگشت ایران به توافق هسته‌ای برجام را هدف اصلی فرانسه عنوان کرد. این عبارت وزیر دفاع فرانسه اگر لغزش زبانی نباشه یا بعدا تصحیحش نکنه یا شروط جدیدی بهش اضافه نکنه چیزی است که ما باید به دنبالش باشیم نه به وسط کشیدن شرط جدید مذاکره مستقیم با امریکا سر یک توافق جدید و فراموشی برجام با اون همه هزینه که بابتش دادیم. یعنی نهایتا با افزایش گام ها(تدریجی و مینیاتوری بودن گامها هم برای غربگرایان که متهم به ناراحت کردن!! غرب نکنند ایران را) تا معادله ای که بوجود میاد لااقل (دیگه رفع تحریم که با ترامپ ممکن نیست) این باشه: بازگشت به برجام در ازای کاهش تحریم ها. ( بعدتر با نتایج انتخابات امریکا و یا به کار بردن فشارهای منطقه ای و موشکی و دفاعی به صورت عملی شاید بتونیم در مورد بازگشت کامل دو طرف به برجام صحبت کنیم) یعنی برخی باید مراقب باشند این معادله ( بازگشت ایران به برجام در ازای کاهش برخی تحریم ها) را دو دستی اون هم بعد این همه فشار تبدیلش نکنند به معادله ( بازگشت ایران به برجام - کاهش تعداد سانتریفیوژها بیشتر از درج شده در برجام(مقام فرانسوی) - اجبار به دیدار و عکس با ترامپ - پذیرفتن پایان برجام (نتیجه عادی دیدار با ترامپ) - پذیرفتن مذاکرات جدید حول منطقه و موشک ها( نتیجه طبیعی دیدار با ترامپ) و رها کردن اروپا از بند تعهدات برجامیش در ازای کاهش برخی تحریم ها)

به نظرم تنها و تنها عامل بازدارندگی است عامل اصلی و بس که باعث شده معادله پاسخ متقابل جا بیفته برای دشمن. در سوریه مشخصا هنوز نه این حد از بازدارندگی وجود داره(کمیت موشکها) در مراکز پراکنده، نه زیرساختهای مشابه حزب الله در لبنان(مراکز و خطوط ارتباطی و ...) و نه مناطقی که مثل مناطق حزب الله ابتکار و آزادی عمل وجود داشته باشه درشون تا بشه این زیرساختها را ایجاد کرد. یکی از مهمترین عوامل مورد نیاز در سوریه در اختیار داشتن مناطقی است که یک ابتکار عمل نسبی برای ساکنین و نیروهای نظامیشون وجود داشته باشه در وهله اول به صورت متمرکز نه جزیره ای. در سوریه به راحتی با وضعیت فعلی میشد راه طی شده برای حزب الله را طی کرد در زمان بسیار کمتری ولی فورس زمانی است که باعث شده کمی فشرده تر و آشکارتر باشه و برنامه ها و برای همین دشمن بتونه بعضا ادعای مقابله کنه با بخشی از اقدامات احتمالی. یکی از مهمترین عواملی که امریکا در تنف و شمال شرق سوریه و حتی ادلب اجازه تثبیت اوضاع را نمیده برای این هست که بر خلاف لبنان اگر در سوریه نیرویی مثل حزب الله شکل بگیره دیگه مثل دولت لبنان لااقل در کوتاه مدت دشمنی آشکاری با این نیرو وجود نخواهد داشت و شاید کمکی بهش نکنه ولی مانع جدی هم براش نخواهد بود (بر خلاف دولت لبنان که از دشمن صهیونیستی بدتر هست) - از طرف مردمی هم به هر حال بخش بزرگی از معارضین سوریه با جنگ مسلحانه و همدستی با تروریستها پرونده مخالفت صلح امیز را با دولت را بستند و حالا مناطق در اختیار دولت یکدست تر هست. و مهمتر از همه هنوز یک بحث دشمنی معتبر وجود داره برای سوری ها چون جولان در اشغال صهیونیستهاست و نبرد و درگیری با این رژیم یک گزینه است ولو خاموش.

هرچند خبر بعیدی نیست ولی منبعش چون دبکا بوده باید منتظر سورس دیگه ای براش بود. اصولا واژگان خبر نشون میده که نمیتونه درست باشه چون دولت لبنان قدرتی برای بازدید از این مراکز هم نداره چه برسه به نابودیشون، البته دولت که سهله حتی اسراییل هم جرات تعرض نداره و برای همین به عکس متوسل شده (هر چند بهره برداری های جانبی و فضاسازی خب توسط این رژیم انجام میگیره طبیعتا) ماجرا از اینجا اغاز میشه که حزب الله تا قبل این تاسیسات در بقاع، بهانه های امریکا و صهیونیستها را که عکسی منتشر میکردند و میگفتند موشک تولید میشه در لبنان را اجازه میداد که نیروهای امنیتی دولتی بازدید کنند از مراکز تا بهانه گرفته بشه ولی قوتی دید این تبدیل به یک بازی ادامه دار شده قبول درخواست بازدید از این مراکز را متوقف کرد این بار و برای همین ارتش عبری شروع کرد عکس بازی! عمومی. نکته اینجاست اگر ارتش عبری میتونست و جرات حمله را داشت به این بازی متوسل نمیشد ولی چون میدونه حمله مساوی است با پاسخ موشکی پس فعلا داره از جهات دیگه فشار میاره چون مستقیم خودش نمیتونه عمل کنه. مهم تثبیت معادله پاسخ توسط حزب الله است حتی اگر در پاسخی کیفیت تلفات یکسان نباشه. در مورد ما و ایمیج ست اسراییلی و انتشار تصاویر در بوکمال که ایران داره انبار مهمات میسازه یا اینکه در تی فور در حال گسترش تاسیسات نظامی هستند هم که احتمال حمله میره اگر ما واقعا داریم اینطور علنی انبار روبنایی و تاسیسات میسازیم که قاعدتا با پیشرفت اوضاع تا این حد خطرناک و حملات و تهاجمات پی در پی اقتصادی و سیاسی و امنیتی امریکا به ما و اسراییل به بازوان منطقه ای ما (با همکاری امریکا) اون راهبرد رودربایسی و پنهان سازی اقدامات را یکبار برای همیشه باید در این مقطع کنار بزاریم و مثلا رسما با اعلام پایگاه های نظامی (موقت و مستشاری) در سوریه (مثل چک پوینتهای ترکها) و ارسال نیروهای رسمی (حتی ارتش) این حضور را علنی و رسمی کنیم و مثل ماجرای گلوبال هاوک (که یک تصمیم قطعا حیاتی بود) تحلیل کنیم اگر حمله ای صورت گرفت چه پاسخی بدیم و ایا انتظار حملات دیگه دشمن را خواهیم داشت یا خیر؟

این فردی است که دربست بله قربان گوی سعودی هایی است که تازه بله قربان گوی ایالات متحده است در بسیاری زمینه ها و دو خط اخر ( که به نظر میرسه نظر نتانیاهو باشه!! نه نظر نخست وزیر لبنانی که داره علیه منافع نهادهاش تحریم اعمال میشه) نشون میده که حزب الله به ظاهر در کشور خودش ولی در باطن در قلب دشمن مجبور هست خودش را سازمان بده بر علیه دشمن واقعیش اون ور مرزها.

در مورد تحریم هایی دو روز گذشته که در توع خودش بی سابقه بود ( اعلام بسته های متعدد تحریمی پشت سر هم و به فاصله کم و تنوع موارد تحریمی و نوعشون که گام تهاجمی بلندی هم محسوب میشه دو نکته وجود داره بنا بر تحلیل شخصی): 1.این تحریم ها و نوع و تعداد و لحن حتی مطرح کردنشون به واقع نشون میده ترامپ چقدر به اون جلسه با روحانی نیاز داره و تمام شرایط خصوصا این دو روز گذشته و تحریم هاش در این راستا وضع شده. 2. متاسفانه شاید یکی از دلایل اصلی وضع اینگونه این تحریم ها در دو روز گذشته عقب نشینی آشکار و عجیب و غریب روحانی در اون روز کذایی ولو کلامی و احتمالا قول هایی باشه که به مکرون داده (البته یک اشاره ای کردند که مترجمها گاهی اشتباه!! ترجمه میکنند) در حقیقت حتی ممکنه فرانسه هم از این موضوع در پشت پرده استقبال کرده باشه وقتی ابتدا با عقب نشینی روحانی قول عکس دو نفره را به ترامپ داد و ترامپ هم حتی تلویحا اون خط اعتباری را تایید کرد ولی بعد از نهیب احتمالی و عقب کشیدن روحانی چون یک بار ( در تمام این چند ماه اخیر که ایران میل تهاجمی و مقاومت نشون داده بود) ایران در طول این چند ماه عقب نشست غرب دید ممکنه با تشدید تحریم ها و فشارهای ناگهانی روحانی را یک بار دیگه عقب بنشونه و اون جلسه دو نفره** را به دست بیاره در ازای تقریبا هیچ. حالا بماند خود کوتاه اومدن از شرطقبلی که ایران گذاشته بود و حق طبیعی اجرای کامل تعهدات برجامی اروپا در قبال متوقف شدن گام های هسته ای ایران در مقابل تنها 15 میلیارد دلار چه قدر در این تهاجم غرب و آمریکا و جری تر شدنشون تاثیر داشته و اینطور به طرز حتی مضحکی میشه گفت رسیدن به تعیین جایزه برای لو دادن مسیرهای نفتی و تطمیع و تهدید کاپیتان کشتی ایرانی و ... ** پر واضحه که این جلسه دو نفره که این همه اصرار روش وجود داره مشخص هست چه دستاوردی برای ترامپ داره و چه تقریبا هیچ و شاید بدتر از هیچی برای ایران. (کمترین عواقبش مرگ رسمی برجام و به خاک سپاری این حداقل باقی مانده از تمام چیزهایی که ایران تسلیم غرب کرد در مذاکرات 4 سال پیش و گشودن باب جدیدی در پذیرفتن شروط متعدد جدید و یک توافق دیگه است که احتمالا به مذاکرات بی پایان و تشدید هر روزه تحریم ها ختم میشه)

فردا موعد گام سوم هست، بد نیست اتفاقات این چند وقت را یک جمع بندی کنیم و ببینیم تمام این حواشی و سروصداهای اخیر چه چیز هست و چه ادعاهایی شده برای ثبت در تاریخ لااقل تاپیک: اگر از اتفاقات و اظهارات و عقب نشینی های عجیب و غریبی که شائبه اش ایجاد شد (توسط ایران) بگذریم آخرین شرایط به شکل زیر هست: فرانسه اعلام کرده ایران برای برخورداری از اون خط اعتباری 15 میلیارد دلاری اولا باید گام جدیدی بر نداره، دو گام حداقلی قبلی را به عقب برگردونه، مذاکراتی در مورد منطقه داشته باشه و در مورد بند غروب هم مذاکرات جدیدی کنه (یعنی قبول محدودیت های جدید علاوه بر بندهای برجام در حالیکه امریکا زیر برجام زده، اروپا تعهداتش را انجام نمیده، ایران تقریبا هنوز کامل به برجام متعهده و داره انجامش میده و این وسط مذاکره در مورد یک برجام جدید را هم باید اغاز کنه) - حالا یک نکته ظریف دیگه هم وجود داره با توجه به اون واکنش عجیب روحانی و سردست گرفتن عبارت "برای منافع ملی با هر کسی دیدار میکنم" توسط برخی داخلیها و مکرون و ترامپ، فرانسه اعلام کرده همه شروط بالا تازه به شرطی است که امریکا موافقتش را اعلام کنه با این خط اعتباری جدید که با توجه به سخنان اون روز مکرون و ترامپ یک شرط اصلی به تمام شروط حقارت امیز بالا اضافه میشه، حالا برای موافقت امریکا روحانی باید هرطور شده اون ملاقات مدنظر و مورد نیاز ترامپ را هم قبول کنه. پرواضح هست حتی پذیرفتن شروط جدید اروپا برای یک خط اعتباری محدود حداقلی هم یک عقب نشینی آشکار از سمت ایران قلمداد میشه چه برسه مشروط کردن تمام این شروط جدید به یک شرط بزرگ تر و اون هم عکس با ترامپ! روشن هست که جناب روحانی و تیم وزارت خارجه بارها تاکید کردند که در صورت عمل به تعهدات برجامی اروپا(کامل) ایران گام هسته ای جدید برنمیداره و گام های قبلیش هم ممکنه به عقب برگرده و حالا هم با یک عقب نشینی از موضع قبلی عنوان میشه که در مقابل این حداقل تعهد اروپا در مورد برجام (خط اعتباری محدود 4 ماهه) ایران نه تنها این کار را میکنه بلکه در قالب برجام مذاکراتی در مورد امنیت منطقه هم انجام میده. تا این حد از عقب نشینی از حداکثر خواسته ها خب به هر حال چیزی هست که انتظارش میرفت متاسفانه. ولی شروط جدید فرانسه و همچنین شرط بزرگتر مکرون و ترامپ اون هم برای این خط اعتباری حداقلی خب آشکارا یک تسلیم محض محسوب میشه. جالبه این شروط جدید و شرط عکس با ترامپ تقریبا تمام چیزی است که پمپئو اعلام میکرد ولی در قالب میانجیگری اروپا این بار داره پیش برده میشه.

ارتش اسراییل چقدر فعال شده در محیط رسانه ای خصوصا فارسی زبان. شبکه نظامی ایران در لبنان را به صورت شبکه ای/درختی لو میده. تاسیسات ساخت موشک را لو میده. چطور رژیمی که راس کارش پنهان کاری و ابهام و اقدام بوده و بعدش هم بعید بود اقدامش را رسانه ای کنه حالا به جای اقدام اساس کارش را گذاشته روی افشا. خب اینطوری که اون شبکه نظامی افرادش تغییر می کنند و تاسیسات هم منتقل میشه به مکان دیگه قبل از اینکه اسیبی ببینه. البته میشه توجیه کرد وقتی امکان اقدام نظامی ندارند اینطور به مقاومت هزینه جا به جایی کارخانه و افراد را تحمیل میکنند. خب قبول، ولی این ارتش سابقا شکست ناپذیر و بدون رقیب که همیشه یکه تازی میکرد و از عواقبش هم ترسی نداشت اون ارتش قبلی دیگه نیست! مستندی در مورد یکی از رزمندگان حزب الله در جنگ 33 روزه پخش میکرد تی وی، در تصور نمیگنجه توصیفات این جنگ که معمولا دسته های دو سه نفری با سلاح سبک حزب الله وارد معرکه های درگیری (چه آفندی و چه پدافندی) با گروه های معمولا بالای 15 و 16 نفره کماندوهای اسراییلی میشدند. اون هم این سمت با اخلال کامل در بیسیم و عقبه و ... و اونور با پشتبانی کامل هوایی و توپخانه ای و راکتی و جنگال و عقبه ای و بالگردی و هلی بورن و .... واقعا آدم حتی روی کاغذ هم چنین شرایطی را ترسیم کنه به نتیجه میرسه میدان را واگذار کنه بره سنگین تره تا وارد چنین معرکه ای بشه! ** ** من ابایی ندارم به عنوان کاربری تکراری و خسته کننده که مدام این فاصله بسیار آشکار و امکانات کاملا نابرابر و شرایط عجیب و غریب دو طرف را متذکر میشه شناخته بشم. شرایط نبردی که الان در جریان هست و سابقش مثلا در لبنان به تلاش های امام موسی صدر و شهید چمران بازمیگرده و حالا در سوریه و لبنان و منطقه و جهان جریان داره نه تنها کاملا نابرابر هست که بسیار هم ناجوانمردانه است و معمولا در اتفاقات جاری زمان حال ما در قضاوت هامون هیچ درکی نداریم از نیرویی که به تنهایی به دل دو ساختمان میزنه که در هر کدوم دو گروه کماندویی چند ده نفره با پشتیبانی کامل حضور داره و وقتی بعد از کلی مبارزه (کاملا حرفه ای) مجروح میشه و درخواست کمک میکنه و کمکی نمیرسه در بازگشتی که 3 روز طول میکشه ( چندین ساعت بیهوشی و چند دقیقه سینه خیز با پای شکسته و زانوی تیرخورده و عطش بی ابی) برای یک مسیر یک ساعته، وسط راه با پیکر دو نیروی گروه سه نفرشون مواجه میشه که در مسیر کمک بهش تا اخرین گلوله جنگیدند و زیر اتش انواع توپ و تانک به شهادت رسیدند.

مثل همیشه به یاد داشته باشیم هم اصولا داریم از مواجهه ی یک گروه کوچک در یک کشور کوچک و اون هم در یک محدوده محدود از این کشور کوچک ( اون هم نه آزاد که تحت شدیدترین تحریم های جهانی و مقابله های اطلاعاتی و جاسوسی و خرابکاری و تهدیدات نظامی و میشه گفت با دستان کاملا بسته) با یک امپراطوری! عظیم نظامی، سیاسی، اقتصادی، اطلاعاتی و رسانه ای و منابعی و حتی جغرافیایی (دست باز برای عملیات اطلاعاتی و حتی تروریستی در هر کجای جهان) و مصونیت کامل بین المللی حرف میزنیم.

اگر اشتباه نکنم سردار باقری بود که گفتند بعد از بازدید: ما در این نمایشگاه شاهد سامانه هایی در هر سه حوزه ارتفاع پست و متوسط و بلند بودیم ( که خب منظور خودشون بود و برای عموم سامانه های دیگه مشخصا به بازدید رسانه ای و عکس گذاشته نشده بود) پس وجود اجزای دیگه اصلا عجیب نیست و از طرفی یکی از مسئولان از مراحل پایانی تست سامانه عقاب گفتند شاید حتی این سامانه هم با توجه به گفته های سردار حضور داشته ( ممکنه در مکان مسقف) یک نقل دیگه بود در مورد طراحی یک سامانه مجزا ویژه موشک های بالستیک غیرتاکتیکی، که خب میتونه سامانه ای منشعب از باور باشه (برای همین بسیار شبیه به اجزای باور (همون دو کنیستری مثلا) و فعلا در حال توسعه باشه با موشک مخصوص به خود چون اونطور که به نظر میرسه همین باور نمایش داده شده قابلیت درگیری با موشکهای تاکتیکی را داره و با این نقل قول بعید هست در صدد باشیم موشک دیگه ای روی همین سامانه برای پرتابه های بالستیک غیرتاکتیکی سوار کنیم و شاید اون اجزای دیگه مربوط به اون موشک دوم در سامانه ای مجزا باشند (که هنوز بخش های رادار و فرماندهیش کار بیشتری دارند یا خود موشک) یک نقل دیگه هم در این مدت بود که اشاره شد باور طوری طراحی شده که کاملا قابلیت افزوده شدن اجزا و ارتقا به ورژن های پیشرفته تر را به اسانی داره (خوب ما احتمالا شاهد ورژن های دیگه ای هم از باور خواهیم بود در اینده) و همین مورد شاید مبنایی باشه که وزارت دفاع همچنان علاقه داره قبل تولید انبوه تا جاییکه میتونه ارتقاهای در دسترس را اعمال کنه. برای همین در شرایط ما و تهدیدات پیش روی فوری شاید بر خلاف روس ها ما (هر چند از لحاظ هزینه و نرخ تیراژ منفی است موضوع) شروع به راه اندازی خط تولید باور تنها از یک ورژن مثل روسها نکنیم بلکه در هر نمونه تولیدی (مثلا اتش بار) ارتقاهای مدنظر را هم اعمال کنیم، برای همین هر اتشبار ممکنه نسبت به قبلی ارتقا یافته تر باشه.

بله. البته اشارم به اشاره یکی از دوستان بود که گفته بودند شاید جمع شدند نتیجه خرابکاریشون را ببینند ولی اون کپشن به نظر خودش در مقام تحلیل حادثه رخداده هست. یحتمل داده های مکتوب و شفاهی هم وجود داشته در جلسه. حالا هر احتمالی ممکن هست و آنالیز خرابکاری و نتایجش هم میتونه باشه ولی شکل و ادبیات همون تک عبارت به نظر آنالیز یک حادثه ذاتا حادثه هست برای خودشون هم. ترامپ و موبایلش البته ماجرایی هستند برای خودشون. یکی از کارمندان سابق اخراجی/استعفایی گفته بود سعی میکردم بعضی پرونده ها را از روی میز ترامپ گم و گور کنم چون به نظر میرسید به برخی اطلاعات و پرونده ها دسترسی نداشته باشه امن تره با اون موبایل همیشه همراهش و تصمیمات خاصش!

در مورد عکس ترامپ! یکی اینکه موشکی وجود نداره، اثری از انفجار هم نیست و همچنین اثری از احتمال سقوط موشک روی زمین هم دیده نمیشه. از طرفی نگهدارنده های دکل دسترسی بر خلاف معمول که رو به ارکتر هستند به نظر نود درجه چرخیدند به سمت جنوب و شاید بعد از حادثه روی ارکتر و هنگان تزریق سوخت یک اتش سوزی رخ داده و بعد با توجه به اسیب دیدن ارکتر دکل چرخیده و موشک از طریق ضلع جنوبی توسط یک کشنده دیگه جدا شده و منتقل شده. (اگر دکل چنین قابلیتی داشته باشه) یک نکته هم در عکس هست که اشاره شده «آثار تخریب و سوختگی تنها در شمال لانچ پد دیده می شود» شاید با این کپشن بشه اینطور نتیجه گرفت که یک جلسه بیریفنگ اطلاعاتی برای ترامپ بوده که از حادثه ای که احتمالا خبرش را در فضای مجازی (ترامپه دیگه) دیده بوده و کنجکاو شده بوده را توضیح بدند و اون سند هم یک سند اطلاعاتی بوده از ریشه یابی و اطلاع یافتن از حادثه. ( قاعدتا به طور معمول هم این پرتاب را ویژه تحت نظر داشتند قدم به قدم برای استخراج اطلاعات گسترده از محل خروج موشک و تجهیزات و متخصصین گرفته تا بعد پرتاب و ...)

همونطور که میشد حدس زد، گرای اون روز جناب رییس جمهور توسط روزنامه های مشخصی از جمله روزنامه دولتی ایران دریافت شد و در ادامه فضاسازی در این راستا طی دیروز و امروز سایتها و روزنامه ها هم خبری از سایتی به نام آکسیوس را سردست گرفتند که ظریف که به فرانسه رفت نتانیاهو خیلی تلاش کرد با ترامپ دیدار نکنه(!) چون باعث میشد فشارها از روی ایران برداشته بشه! (به جزییات تحلیل شد در این تاپیک که در شرایط ما (نه کره شمالی هم در بعد داشتن و پیگیری افزایش تعداد کلاهکهاش و موشکهای قاره پیماش و هم از نظر شرایط خاص کشور کره و مردمانش و هم از نظر قطعنامه های سازمان ملل و نداشتن سابقه مذاکرات و توافقی مانند برجام) به هیچ عنوان در صورتیکه چنین دیدار بی خاصیتی برگزار بشه نه تنها بهبود پیدا نمیکنه بلکه بلکه به مراتب وخیم تر میشه. با به خاک سپردن برجام به دست خود و کمک به انتخاب مجدد ترامپ و اعتبار بخشی به گزینه ترامپ و تیمش در درستی خروج از برجام و کارایی افزایش فشارها و اعلام به سایر کشورها که راه جدید توافقی دوباره هست توسط خودمون و ده ها عامل دیگه در مقابل همانطور که دیدیم به قول ترامپ و مکرون یک خط اعتباری صدقه ای محدود از همه لحاظ برای فروش چند بشکه نفت بیشتر که تازه فردای دیدار هم (اون برجام و امضای کری و قطعنامه سازمان ملل بود که زده شد زیرش چه برسه به توافق شفاهی طی دیداری به شدت نامتوازن و متزلزل) میتونه کنسل بشه. به هر حال حالا با بازی نتانیاهو و اعلام علنی و آشکار در تماس مکرون برای عدم مذاکره با ایران قطعا این هم از حالا سر دست گرفته میشه که ببینید نتانیاهو داره تلاش میکنه دیدار نشه پس حتما دیدار چیز خوبیه و باز ما هستیم و تحلیل های مبتنی بر چنین گزاره های مضحک و کودکانه ای که گاه (از طرف هر دو طیف) وقتی به نفع هست بهش تاخته میشه که این هم شد دلیل و گاه اینطور حلوا حلوا میکنندش. گویی که میدان سیاست ما شده کلا در زمین نتانیاهو بازی کردن.

اون هم با وضعیت کشور ما و منافقین و تجزیه طلبان و سلطنت طلبان و کینه توزان و سیاسی کاران و متقاضیان چند دلار بیشتر و چند سفر و اقامت و ویزای بهتر و جوخه های جاسوسی و ترور. در دسترس بودن شبکه ارتباطی وسیع اجتماعی روی گوشی موبایل همه اقوام و دوستان و اشنایان این متخصصین. مکالماتی که در پی دیدن هر اشنایی در چنین تصاویری در شبکه های اجتماعیشون خواهند داشت (مکالمات معمولی) و شبکه ای که دشمن ترسیم میکنه از ارتباطات این افراد و سفرهای داخلی و خارجی حتی اگر خودشون نه بلکه اقوامشون. کاش جایی بود صدامون بلندتر شنیده میشد. نه برای ملامت که برای کمک و اشاره شاید که گاهی درگیر مسائلی هستند و فراموش! میکنند.

شاید برخی ضربه های دردناک مثل این موضوع یعنی تمسخر فردی مثل ترامپ و طعنه و کنایه های اینچنینی و حواشی پیرامونش (در این مورد باید ترامپ را یک نعمت دونست چون شاید عاقلان هیچگاه با چنین ادبیاتی نیش نزنند به شما ولی امثال ترامپ گاه نیش هاشون شاید ادمیزاد را بیدار کنه) سبب بشه کار را جدی تر بگیریم و ایرادات موجود را رفع کنیم از جمله: عدم اطلاع رسانی توسط خودمون لااقل بعد از اینکه مشخص شد حادثه ای رخ داده و از همه مهمتر تصاویرش هم منتشر شده راهکار درست تبیلغات (چرخ گوشت نیست که برادران گرامی آخه تبلیغ متنی/میدانی درج میکنیم اون هم برای فعالیتی که همیشه امکان حادثه هست براش یا تصور میکنیم امریکا چنین ماهواره هایی با وضوح بالا نداره یا کارمندها احتمالا موبایل ندارند؟(حتی من حدس میزنم اتفاقا این تصویر با این وضوح بالا علاوه بر اینکه ترامپ را به وجد اورده به خاطر خود حادثه تا عقده گشایی کنه به خاطر پهپادشون، به خاطر اون متن هم هست و مشاوران ایرانی خصوصا توصیه کردند انتشارش را (تصویر ناواضح را که دیدم با خودم میگفتم خوبه اون نوشته که احتمالا چنین مضمونی داره پیدا نیست) ایمنی را طبق اصول و استاندارد و پروتکل ها رعایت نمیکنیم (در ماجرای شهید طهرانی هم اگرچه خرابکاری بوده باشه شاید اگر اصول ایمنی و پدافند غیرعاملی رعایت میشد لااقل تلفات انسانی شاید کمتر داشتیم) ولی ارگان مربوطه که وظیفه پرتاب را به عهده داشته باید حواسش باشه جدای از نگرانی ها در مورد تلفات انسانی، چنین ریزه کاری هایی عدم رعایتشون چطور میتونه لااقل فضای روانی با زحمت ایجاد شده در قدرت نمایی از نیروهای نظامی و قدرت منطقه ای ایران را با یک حادثه تحت الشعاع قرار بده و دشمنان را شاد و ودوستان را نگران و ناراحت و منفعل کنه در مقابلشون. ولی مشخصا به نظر نمیرسه انفجار بوده باشه، شاید حتی برخی پی رنگ های تیره (در لانچ پد-محیط و ادامه به سمت جنوب روی خاک) رد آب و موادی باشه که برای مهار اتش سوزی به کار برده شده.

باز در حین پیشروی ها. البته این بدبینی دلیل داره ولی امیدوار باید باشیم این تصمیم در ادلب دلایل تاکتیکی و نظامی داشته باشه نه سیاسی و معامله ای پشت پرده. ( یکی از نگرانی های جدید در مورد روس ها میشه فرض کرد فرصتی است که شاید گمان میکنند نصیبشون شده تا از ترکیه در قلب ناتو هم برای اختلاف افکنی و هم برای یارگیری و نزدیکی به خودشون استفاده کنند و این باعث شده در سایر حوزه ها کمی رفتارهاشون با این متغیر تنظیم بشه)

معاون ائتلاف امریکایی در عراق اعلام کرده که ما مسئول حفاظت از اسمان عراق برای جلوگیری از حملات نیستیم و به ما ربطی نداره ولی در موضعی متناقض مدعی شده ممنوعیت پروازها توسط نخست وزیر عراق هم برای عملیات های ما جلوگیری کننده نیست. از طرفی پرواز سوپرکنیگ های امریکایی منقطع ولی گاهی خصوصا در مسیر مرزهای سوریه و عراق (مرز بوکمال قرار بود 10 ام باز بشه که منتقل شد به 16 ام این ماه و شاید تحرکات در دو طرف مرز هم به این مربوط باشه) حالا سوال اینجاست رادارهای تامین شده توسط امریکا که بنا به گفته ها از کار افتادند ساعات منتهی به حمله، سامانه های محدود مثل پانتسیرها مشکلشون چیه که حتی یک شلیک نداشتند؟ اون ها هم تحت تاثیر جنگال بودند؟ اف-16 ها نیاز به اطلاعات راداری داشتند که نبوده؟ از طرفی وقتی ائتلاف مسئولیت خودش را در دفاع از اسمان عراق سلب میکنه دولت عراق همین حالا چرا سفارش رادار و پدافند نمیده از روس ها مثلا؟ یک نکته ای هم در مورد لبنان هست که جالبه امریکا با برخی پرنده هاش پروازهای گشتی روتین در لبنان و اسمانش داره و این کار را برای حزب الله سخت تر هم مکینه، پرواهاز و ماهواره های صهیونیستها هم که همیشه هستند ولی این پروازها با پرنده های گشتی ویژه و از ارتفاع کم اهمتیشون بیشتره قطعا با اشتراک اطلاعات و انتقالشون به صهیونیستها.

اصولا به هیاهوی فضای مجازی و یک خط تخریبی مشخص توسط عده ای که بلافاصله راه میفتند به تمسخر و تحقیر (که مشخصا عده ایشون معلوم هست از تیرانانشینان هستند) و سناریوهای لیزری امریکا و موشکی اسراییل را برای قدرت دهی به دشمنان ایران تبلیغ میکنند نباید توجهی کرد. به شخصه شرایط فعلی را به شرایط اون سکوت و رکود مرگبار! چند ساله صنعت فضایی ترجیح میدم اگر مسئولان مراقب باشند که چنین حوادثی اولا خسارات انسانی خاصه نداشته باشه تا حد امکان و قطعا بعدش بررسیهای دقیق و مستند سازی صورت بگیره و اشکالات مشخص بشه و سعی در رفعشون بشه (حتی فرضا این دولت و این برهه هم هیچ موفقیتی حاصل نشه ولی همین مستندات برای ایندگان میتونه نقطه ادامه مناسبی باشه) پ ن: و البته ما به جزییات آگاه نیستیم ولی خب اخبار زیادی حتی در رسانه های رسمی داشتیم و از گوشه و کنار احتمالا هر کدوم شنیدیم که در دوره ای واقعا برنامه فضایی تعطیل شد و کامل از دستور کار خارج شد و شنیدیم که بسیاری از کارمندان تعدیل شدند و بعضا استعفا دادند و ...این را برای این اشاره میکنم که توجه داشته باشند و داشته باشیم وقتی یک مجموعه ای که یک مسیری را شروع کرده و حالا با فراز و نشیب و موفقیتها و شکست هایی اون را طی کرده را به یکباره دچار سکته کنیم و از همه بدتر به خاطر این سکته برخی اندام و اعضا از بین برند، این طور نیست که به راحتی بیایم بعضا با برخی نفرات جدید راه قبلی را پی بگیریم و فکر کنیم هیچ اتفاقی نیفتاده. اون سکته و عوارضش چه بخواهیم و چه نخواهیم تاثیر خودش را در مسیر خواهد گذاشت و برای همین شاید در این شروع دوباره این همه دست انداز و مشکل دیده میشه تا دوباره مسیر عادی پیدا بشه و در ریل بیفته اصطلاحا.

به هر حال شکست ها متفاوت بوده. این بعد از شکست های اخیر در حوزه خود پرتابگر و احتمالا سوخت و لانچ بوده و نه مثل چند مورد اخیر در تزریق ماهواره به مدار و ماهیتش متفاوت هست و شاید بشه دسته بندیش کرد در مجموع شکست ها ولی ماهیتا نشان از یک نقطه اساسی در شکست ها نمیتونه باشه که مثلا ما را در خودش درگیر کرده باشه و قابل حل هم نیست. بعد هم تصاویر که خب قطعا برای قبل از اتفاق که نیست، نمیدونیم چه قدر بعد از اتفاق هم هست؟ (30 ثانیه؟ 2 دقیقه؟ 2 ساعت؟ ) این انفجار چرا اصطلاحا شعاعی هست؟ نه دایره ای؟ به نظر خودروهای حامل سوخت در حین تزریق دچار اتش سوزی شده باشند تا به مسیر موشک.