بسیار ممنون از نظر حفاظت آچزاریت در وضعیت بهتری قرار داره ولی از نظر تسلیحات نفربر روسی برتری محسوسی داره.. اگر به انتخاب من باشه من آچزاریت رو به دلیل حفاظت بیشتر انتخاب می کنم و ضعف در تسلیحاتش رو هم میشه با هزینه های اندکی جبران کرد و رژیم صهیونیستی رژیمی نیست که بخواد در این زمینه چیزی کم داشته باشه ، ولی اونطور که مشخصه اولویت اولشون حفاظت از سرنشینان بوده تا کارایی تسلیحات..هرچند همین الانش هم تسلیحات خوبی بر روش نصب شده و بدون شک قابلیت نصب انواع تسلیحات دیگر نیز در آن وجود دارد و پیش بینی شده.. در زمینه تحرک و قدرت مانور هم اونطور به نظر میاد که نفربر آچزاریت دست بالا رو داره؟ اگه میشه در مورد این تجهیزات هم توضیح دهید: [quote]این نفربر دو زیست نیست اما با یک سری تجهیزات می تواند از آبهای با عمق کمتر از 4 متر عبور کند. ا[/quote]

نمردیم و معنی کارشناس نظامی رو هم فهمیدیم ! از دوستان درخواست می کنم برای این عزیز کارشناس (!) دعا کنن چون این شب جمعه ای خوب باعث انبساط خاطر شد ! [quote] نیروی هوایی امارات به حدی قوی است که نیرو هوایی مصر را می تواند شکست دهد و از نظر قدرت و توانایی در منطقه پس از اسرائیل قرار می گیرد. [/quote] این دیگه از اون حرف ها بود ! نیروی هوایی مصر کاملا از نظر خلبانان ، تجربه و جنگنده ها بر امارات برتری داره [quote] در حال حاضر حدود 60 اماراتی در امریکا در حال اموزش خلبانی یک هواپیمای پیشرفته هستند و تا چند ماه اینده به کشورشان بازمی گردند. این جنگنده پیشرفته بهترین جنگنده امریکا است. [/quote] همه متن یه طرف این قسمت یه طرف !! ، ببینید چقدر ریزبین و کارشناسانه نگاه کرده ! پیشرفته ترین جنگنده آمریکا چیه ؟ لابد اف-16 بلاک 60 ؟ پس رپتور و اف-35 چکاره هستند ؟ ------- اگر روزنامه های عربی به امثال ایشون به چشم کارشناس نگاه می کنن پس بچه های میلیتاری چی هستن ؟!

[quote] J-8II هیچ برنامه برای ناونشینی داشته یا احتمالا بعدا خواهد داشت؟[/quote] تاکنون چنین برنامه ای وجود نداشته و در آینده هم به احتمال زیاد با وجود گزینه هایی مانند سوخو-33 وجود نخواهد داشت.. [quote] کلا چندتا ازش تولید شده .... اگه بالهاش رو بالای ورودی هوا می گذاشتن بهتر نبود !؟ [/quote] به صورت رسمی هیچ وقت اعلام نخواهد شد (اگر ویکی رو قبول دارید زده 390 فروند!! )

[quote]ممنون از مقاله خوبتون. یه سوال اینکه صادر نشده؟ [/quote] قابلی نداشت ، خیر به هیچ کشوری صادر نشده و تنها در نیروی هوایی و دریایی چین خدمت میکنه...

[align=center][size=18][color=red]بخش دوم[/color][/size] [b] F-8IIM [/b][color=blue] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/j8ii_10large.jpg[/img] در اوایل دهه 1990 با بهبود روابط روسیه و چین شرکت شنیانگ قادر به بهینه سازی جنگنده J-8II استفاده از سیستم های روسی شد.در سال 1996 شرکت شن یانگ جنگنده F-8IIM را به منظور فروش در بازار صادرات معرفی کرد.این جنگنده از رادار پالس داپلر روسی Zhuk-8II (که به صورت اختصاصی برای جنگنده J-8II طراحی شده است) استفاده می کند و می تواند از موشک روسی R-27R1 (نامگذاری ناتو:AA-10 آلامو-A) با هدایت آشیانه نیمه فعال رادای استفاده کند.این نمونه از سری جنگنده های J-8II برای اولین بار به قابلیت نبرد فراتر از میدان دید (فامد) دست یافته است.اولین نمونه ساخته شده از جنگنده F-8IIM در 31 مارس 1996 به پرواز در آمد.در نوامبر همان سال این جنگنده در نمایشگاه هوایی Zhuhai نیز حضور پیدا کرد. با این مقدمه کوتاه به ویژگی های این جنگنده می پردازیم: - رادار کنترل آتش پالس داپلر روسی Zhuk-8II (باند x) - کاکپیت جدید خلبنان همراه با نمایشگرهای رنگی چند منظوره - سیستم کنترل آتش جدید MIL-STD-1553B - مجموعه سیستم جنگ الکترونیک جدید(با قابلیت جمینگ فعال و گیرنده های هشدار راداری) - سیستم تشخیص دوست از دشمن Type 125 - دو ژنراتور برق روسی PGD-40-2K با قدرت 15 کیلووات - دو موتور توربو جت بهبود یافته WP-13B با تراست خشک 4,800 کیلوگرم و با پس سوز 7,000 کیلوگرم رادار کنترل آتش پالس داپلر Zhuk-8II (باند x) دارای حداکثر برد 75 کیلومتر علیه اهداف هوایی و 100 کیلومتر بر علیه اهداف دریایی است.زمانی که رادار در حالت هوا به هوا باشد می تواند 10 هدف را رهگیری کرده و همزمان با 2 هدف درگیر شود.این رادار دارای 14 حالت عملیاتی مختلف است و به همین دلیل این جنگنده می تواند طیف وسیعی از تسلیحات هوا به هوا و هوا به زمین را مانند موشک هوا به هوای برد متوسط R-27R1 (نامگذاری ناتو:AA-10 آلامو-A) و موشک ضد کشتی مافوق صوت Kh-31 را با خود حمل کند.شرکت شن یانگ مجبور به پشتیبانی جنگنده F-8IIM با استفاده از بودجه خود و بدون هیچ کمکی از نیروی هوایی چین شده است.همونطور که قبلا گفته شد عمده هدف ساخت این هواپیما فروش به مشتریان خارجی بوده است اما شرکت شن یانگ امیدوار است بتواند نظر نیروی هوایی چین را نیز به این جنگنده جلب کند.با این حال تا کنون این شرکت نتوانسته است مشتری برای این جنگنده چه خارجی و چه داخلی پیدا کند.دلیل این مشکل نیز هزینه و پیچیدگی تعمیر و نگهداری این جنگنده است که به دلیل استفاده از سیستم های روسی و چینی پیش آمده است.در سال 2004 ، شرکت شن یانگ نمونه جدیدی از جنگنده F-8IIM را که از سیستم های الکترونیکی و خودکار چینی استفاده می کرد معرفی کرد.این نمونه از رادار کنترل آتش پالس داپلر JL-10A بهینه سازی شده با قابلیت عمل بر علیه اهداف هوایی و سطحی استفاده می کند.همچنین این نمونه نیز می تواند موشک هوا به هوای برد متوسط R-27R1 (نامگذاری ناتو:آلامو) با هدایت آشیانه نیمه فعال راداری و موشک ضد کشتی مافوق صوت Kh-31A را با خود حمل کند.علاوه بر این موشک ها این جنگنده توانایی شلیک موشک هوا به هوای برد متوسط چینی PL-12 با هدایت آشیانه فعال راداری و قابلیت شلیک کن و فراموش کن و بمب های هدایت لیزری را دارد.[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/j8ii_11large.jpg[/img] [b] J-8F[/b] [color=blue] جنگنده J-8F یک جنگنده بهینه شده از نمونه های گذشته و تا حدودی از جنگنده J-8C است.جنگنده J-8F اولین جنگنده چند منظوره از خانواده جنگنده های J-8II است.ویژگی و توانایی های جدید جنگنده J-8II عبارتند از:رادار کنترل آتش جدید (JL-10 یا Type 1492) ، توانایی شلیک موشک هوا به هوای برد متوسط PL-12 با هدایت آشیانه نیمه فعال راداری ، کاکپیت شیشه ای و موتور توربوجت نیرومند WP-13BII با تراست با پس سوز 7,000 کیلوگرم.علاوه بر این این جنگنده دارای قابلیت های خوبی بر علیه اهداف زمینی و دریایی است.مانند جنگنده J-8D جنگنده J-8F نیز می تواند به صورت قیفی سوخت گیری هوایی را انجام دهد.جنگنده J-8F از بسیاری جهات مانند طراحی بال ها و دماغه به نمونه های اولیه خانواده جنگنده های J-8II شباهت دارد.رادار کنترل آتش جدید این جنگنده دارای یک فرستنده رادیویی است تا بتواند مسیر موشک PL-12 را در اواسط شلیک تصحیح کند.در صورت لزوم جنگنده J-8F می تواند از موشک های هوا به هوای روسی R-27 یا R-77 به جای موشک های چینی استفاده کند.رادار کنترل آتش پیشرفته این جنگنده به آن امکان حمل طیف وسیعی از تسلیحات هوا به زمین و دریا را مانند موشک ضد کشتی روسی Kh-31 یا بمب های هدایت ماهواره ای و لیزری را می دهد.اگر چه J-8F هنوز قابلیت های جنگنده های پیشرفته ای مانند سوخوی Su-27 یا Su-30 را ندارد اما یک مکمل نسبتا ارزان قیمت برای نیروی هوایی چین در کنار این جنگنده ها خواهد بود.این جنگنده اولین بار در سال 2000 پرواز کرد و اولین شلیک موشک هوا به هوای برد متوسط PL-12 را در بهار سال 2004 با موفقیت انجام داد.این جنگنده در سال 2003 وارد خدمت نیروی هوایی چین شد و احتمالا تولید آن همچنان ادامه دارد.[/color] [b] JZ-8F [/b][color=blue] JZ-8F در واقع نمونه شناسایی جنگنده J-8F است.این هواپیما دارای محفظه دوربین به جای توپ های 23 میلی متری در جنگنده J-8F است.این محفظه دارای پنجره های کوچک و بزرگ به منظور عکس برداری با دوربین های دید در روز و دید در شب است.[/color] [b] J-8G SEAD[/b][color=blue] طبق گزارشات J-8G یک نمونه اصلاح شده از جنگنده J-8II است که به منظور سرکوب دفاع هوایی دشمن (SEAD) توسط شرکت شن یانگ در سال 2000 توسعه یافته است اما این گفته ها قابل تایید نیست.بنا بر همین گزارش ها جنگنده J-8G توانایی حمل دو موشک ضد تششع YJ-91 (کپی موشک روسی Kh-31P) و غلاف ها و سیستم های جنگ الکترونیک را به منظور حمله و اخلال سیستم های راداری دشمن دارد. [/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/j8ii_12large.jpg[/img] [b] J-8H[/b] [color=blue] J-8H نمونه ای بهبود یافته از جنگنده J-8D است.ویژگی های جدید این جنگنده عبارتند از:رادار کنترل آتش پالس داپلر KLJ-1 با قابلیت نگاه پایین و شلیک پایین ، توانایی استفاده از موشک هوا به هوای برد متوسط PL-11 با هدایت آشیانه نیمه فعال راداری و بهبود سامانه های الکترونیکی و خودکار که به میزان قابل توجی باعث بهبود کابین خلبان شده است.بنا بر گزارشات نمونه H در اوایل دهه 1990 توسعه یافته است و در سال 1999 موفق به دریافت گواهینامه طراحی شده است.تا سال 2002 تعداد کمی از جنگنده J-8H به خدمت نیروی هوایی چین در آمد و به احتمال زیاد با ورود جنگنده تواناتر J-8F خط تولید این جنگنده پس از تولید تعداد اندکی متوقف شد.در حال حاضر جنگنده های قدیمی J-8D در حال ارتقا به استاندارد J-8H هستند. [/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/act.jpg[/img] [b] J-8IIACT[/b] [color=blue] هواپیمای J-8II ACT (تکنولوژی کنترل فعال) به منظور مطالعه و تست سیستم پرواز با سیم (FBW) طراحی و ساخته شده است.طراحی بدنه این هواپیما شبیه جنگنده J-8II اما اندکی کوتاه تر است.این جنگنده در سال 1990 معرفی شد تا جایگزین جنگنده های قدیمی که از آن ها برای مطالعه بر روی فناوری پرواز با سیم استفاده می شد (مانند JJ-6) شود.[/color][b] [color=red] مترجمان:سورنا نوشاد - گوبلز منبع:[url=http://militaryparsi.ir/aviation-industry/world/aircraft/fighter/1695-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B1%D9%87%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%AC%DB%8C%D8%A7%D9%86-8II-%28%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA-%D8%AF%D9%88%D9%85%29.html]میلیتاری پارسی[/url][/color][/b][/align]

دوست عزیز همونطور که آقا رضای گل هم گفتن پاک کردن شماره سریال ها چیزی طبیعیه و این هم به دلیل جلوگیری از سوء استفاده دشمنان و عوامل داخلی اون هاست چون با این شماره سریال ها میشه به خیلی چیزها مانند تعداد عملیاتی و ... دست یافت. کار سختی هم نیست و اگر شما تنها کمی به فتوشاپ وارد باشید می تونید این کارو انجام بدید. [quote]این اف 14 در نماشگاه فناوربهای نوین اردیبهشت سال قبل که اختصاص به تولیدات بومی ایران داشت به نظر مقام معظم رهبری رسید .توجه داشته باشید که در سمت چپ موشک فونیکس - جلو و راست موشک کروز ضد کشتی قائم با برد بیش از 200 کیلومتر - احتمالا موشک آر 73 (که به سمت عقب هواپیما شلیک میشود و در گوشه سمت راست تصویر رو به عقب قرار دارد) -در جلو تصویر غلاف هدف گیری لیزری و اوپتیکی و احتمالا مادون قرمز قرار دارد-و ... همگی ساخت ساخت ایران هستند. وگرنه اگر هدف، نمایش موشکها بود ؛ضرورتی نداشت هواپیمای فوق را نمایش دهند زیرا مگر رهبر معظم خبر نداشتند که ایران اف14 هم دارد ویا اف 14 موشک فونیکس هم حمل میکند. [/quote] دوست عزیز نصب موشک های روسی و حتی چینی بر روی اف-14 چیز جدیدی نیست و این پروژه ها از زمان جنگ در جهاد خودکفایی وجود داشته و تامکت در صورت لزوم میتونه از تسلیحات روسی یا چینی استفاده کنه... در ضمن مطمئن هستید موشک آر 73 در داخل تولید می شود ؟؟ همینطور نصب موشک های دریایی مانند قادر (C-803) یا نور (C-802 ) بر روی جنگنده های نیروی هوایی چیز جدیدی نیست و سال هاست که جنگنده هایی مانند اف14 یا اف-4 این توانایی رو دارن

ممنون سینا جان [quote]سکادران شکاری پایگاه یکم شکاری تهران دارای تعداد انگشت شماری F-5D ، اسکادران بیست و یکم پایگاه دوم شکاری تبریز دارای بیش از 20 فروند F-5E/F وهفتاد و یکمین اسکادران شکاری پایگاه هفتم شکاری شیراز نیز دارای تعدادی F-5A و RF-5A و شماری تجهیزات نسبتا کامل آموزشی بود.[/quote] یعنی مسئولیت حفاظت از پایتخت کشور رو به تعداد انگشت شماری اف-5 سپرده شده بود !! اف-14 و فانتوم رو فراموش نکردن ؟ همینطور در شیراز هم تامکت وجود داشته.. [quote]با توجه به حملات ترکیه به چند شهر مرزی ایران ، فرماندهی نیروی هوایی ارتش ایران 9 فروند میگ 29A و دو فروند میگ 29UB را به منظور تقویت دفاع هوایی و همچنین گشت شبانه از اسکادران یازدهم شکاری به اسکادران 22 شکاری واقع در پایگاه دوم شکاری تبریز اعزام کرد تا با این کار ترکیه را از نقض مجدد حریم هوایی ایران باز دارد.[/quote] جالب شد ! تا حالا چیزی از این موضوع نشنیده بودم ! واقعیت داره ؟

[quote] سلام سورنا جان خسته نباشید . این هواپیما بسیار شبیه به YAK-130 است ولی با تعویض موتور توانستند هواپیما را به هواپیمایی مافوق صوت تبدیل کردند که این میتواند یه نکته مثبت را در پی داشته باشد و آن اینکه دانشجویان می توانند لذت شکستن دیوار صوتی را قبل از جنگنده اصلی تجربه کنند. حالا قیمتش چقدره؟ قیمت YAK-130 که 15میلیون دلار است ! M-346 Master ایتالیایی 20میلیون دلار! [/quote] سلام ، خیلی ممنونم.. قیمتش یا هنوز مشخص نیست یا اطلاعاتی از اون منتشر نشده یا من نتونستنم پیدا کنم !...از این سه حالت خارج نیست!

سلام بر پاتریوت گرامی بعد از ظهر عالی بخیر این دوستمون در صفحه شخصی شون فقط به خودشون زحمت داده اند و از روی کتاب Iran - iraq war in the air تام کوپر مطالبی رو بیان کردند.. اما نظرات ایشون بیشتر تکراری هستن و در بعضی موارد نادرست..برای مثال ایشون از تهیه قطعه تامکت ها از خارج از ایران صحبت می کنه در حالی که در حال حاضر به غیر از ایران هیچ کشوری اف-14 رو در اختیار نداره که ما بخوایم از اون راه قطعات رو دریافت کنیم و اگر در این جا از اف-4 یا میگ-29 حرفی اومده بود یه جوری می شد قبول کرد ! در بخش دیگری هم ایشون به عملیاتی بودن 40 فروند تامکت اشاره می کنه که باز هم این رقم رو نمیشه تایید یا رد کرد.. اما یک مشکلی که در اینجا وجود داره ایشون نقش اف-14 رو در مقابل اسرائیل بررسی کردند! در حالی که در صورت تهاجم اسرائیل تمام سعی شون بر عدم درگیری و اصل غافلگیری خواهد بود و امکان درگیری جنگنده ها به مراتب از پدافند هوایی کم تره.. ایشون چند پیشنهاد داشتند مانند خاموش بودن رادار تامکت تا زمانی که به فاصله ای از هدف برسه که بلافاصله پس از روشن کردن رادار بتونه با هدف درگیر و سرنگونش کنه که باید بگم در کشور ما همیشه نقاط کور راداری وجود داره البته در صحبت های فرماندهان گفته شده که این نقاط پوشش داده شده ولی وجود هزاران سرباز دیده بان که در نقاط کور راداری مستقر هستند گواهی بر نقاط کور راداری در کشور ما هستش .. به همین منظور هنوز (البته کمتر) از اف 14 برای پوشش این نقاط استفاده می شود - ودر این جا سوالی که پیش میاد اینه که اگر اف-14 بخواد رادارش رو در هنگام درگیری خاموش کنه تکلیف اف-4 و اف-5 در این وسط چیه ؟ دیگر پیشنهاد ایشون هم پراکنده کردن تامکت ها از پایگاه هشتم شکاری اصفهان به دیگر فرودگاه ها و پایگاه هاست که از نابودی اون ها از روی زمینی جلوگیری بشه...باید گفت که در حال حاضر هم این جنگنده ها چندان تمرکز در پایگاه هشتم ندارن و اف-14 در تهران ، شیراز و بوشهر هم وجود داره (هرچند مرکز اصلی هنوز اصفهانه).. و باید عرض کنم که انتقال جنگنده ای مانند اف-14 هزینه های گزافی رو به نیرو تحمیل خواهد کرد مانند هزینه انتقال قطعات یا انتقال پرسنل فنی و... اما کامنت های این پست هم تا حدی تعجب آور است...! یکی از نظر دهند گان گفته بود تنها 6 (!) تامکت عملیاتی در شرایط صلح و در شرایط جنگی حداکثر 20 تامکیت عملیاتی در نیروی هوایی موجود است !! اما در این جا از انگیزه و روحیه خلبانان ایرانی سخن به میان آورده ولی در مقابل گفته که به دلیل ساعات پروازی پایین آن ها مهارت آن ها نسبت به خلبانانی که در آمریکا تحصیل کرده و در جنگ حضور داشته اند کمتره (یه چیز دیگه هم گفته که...!)

[quote]برادر عزیزم جناب Sorena_Noshad با تقدیم درود و احترام بیکران به شما [/quote] با درودی مجدد و احترام باید عرض کنم که در صحبت ایشون چند نکته وجود داره : اول این که هواپیماهای میراژ که ما در دفاع مقدس در مقابل آن ها قرار داشتیم زمین تا آسمان با هواپیماهایی که الان در مقابل آن ها هستیم متفاوت است... در ضمن این اغراق است چون بر کسی پوشیده نیست که در آن زمان نیروی هوایی ایران پیشرفته ترین جنگنده جهان یعنی اف-14 رو در اختیار داشت.. اما حالا در مقابل هواپیماهایی قرار داریم که مشخص نیست رادار جنگنده های ما آیا قادر به رهگیری اون ها هستند یا نه ؟(اف-35 به زودی جایگزین سوپرهورنت در نیروی دریایی آمریکا خواهد شد و ما شاهد ناوهای هواپیمابر با اف-35 در خلیج فارس خواهیم بود) یا اگر هستند در چه فاصله ای ؟ آیا این رهگیری پیش از آن است که جنگنده دشمن به برد موشک های هوا به هوای خود برسد ؟ پی نویس:در زمان جنگ رادارهای جنگنده های ما به دلیل غربی بودن هواپیماهای میراژ کار سختی برای رهگیری اون در پیش داشتند و چون رادار جنگنده های ما هنوز همون رادارها هستند پس بالطبع توانایی جنگنده های ما تا اندازه ای برای رهگیری هواپیماهای آمریکایی پایین میاد. [quote]شاید آنها از نظر برخی تجهیزات، پیشرفته تر باشند، اما ما تجهیزاتی را در اختیار داریم و در زمان لازم، آنها را رو می کنیم.[/quote] من نمی تونم در مورد این قسمت از صحبت ایشون نظری بدم ! باید دید منظور ایشون از این تجهیزات چیه ؟ [quote]این قابلیت ها درکنار مؤلفه های مهمی مانند غیرت ایرانی و شهادت طلبی بی گمان پیشرفته ترین هواپیماهای جهان را نابود می کند. [/quote] کسی منکر غیرت ایرانی و شهادت طلبی پرسنل و خلبانان ایرانی نیست ولی این یکی از عوامل موثر هستش و اگر به خاطر داشته باشید در زمان جنگ هم این خلبانان در کنار جنگنده هاشون تونستن به انجام وظیفه بپردازند ... پس خلبان و پرسنل ماهر و شهادت طلب یکی از عوامل مهم هستش ولی نمی شود تنها با تکیه بر این عامل به جنگ با دشمنی تا بن دندان مسلح رفت..این خلبانان هر چقدر هم شجاع باشند باز هم زمانی که در یک اف-5 نشسته باشی و دشمنت در یک اف-35 کار چندانی از پیش نخواهی برد ! در مورد این قسمت از حرف های ایشون : -- البته در بحث تجهیزات الکترونیکی هم، سامانه های الکترونیکی و راداری جدیدی برای پرواز شب درنیروی هوایی به کار گرفته شده که این سامانه ها در سال گذشته، بهینه شده بودند و اکنون ما از آنها استفاده می کنیم. -- بر کسی پوشیده نیست که همه ما از ارتقای جنگنده ها و کلا توان نیروی هوایی خوشحال خواهیم شد..اما هر چیزی تاریخ مصرفی دارد و یک روز باید بازنشسته شود و هر چقدر هم هواپیماهای ما ارتقا یافته باشند مسائلی مانند خستگی سازه مانع از ادامه خدمت آن ها خواهد شد (مسئله ای که در مورد چند میراژ اف-1 که تقریبا عمر سازه آن ها در عراق تمام شده بود و پس از ورود به ایران تنها چند ساعت پرواز کردند)

با درودی دیگر یکی از نکات جالب این لینک تاریخ آن است(2008) یعنی یک سال پیش از بازنشستگی تامکت ! اما مقایسه این سه جنگنده نیاز به یک تاپیک جداگانه دارد که فکر کنم نیازش احساس می شود.. در این جا چندین مسئله وجود دارد ، اول این که هنوز هیچ کدام از ما از تعداد تامکت های از دست رفته چه در زمان جنگ و چه بعد از آن اطلاعاتی نداریم ، دوم این که کسی از تعداد تامکت های عملیاتی (با توجه به بازنشستگی تامکت از نیروی دریایی آمریکا و عدم دسترسی به منابع قطعات خارجی) خبری ندارد سوم این که کسی از عملیاتی بودن موشک فینیکس نیز اطلاعاتی موققی در دست ندارد و چندین مسئله دیگر... عمده دلیل برتری تامکت که در کامنت های کاربران این فروم آورده شده است توانایی بالاتر آن در درگیری از راه دور با استفاده از موشک های فینیکس است که اف-15 از این نظر در رده پایین تری قرار می گیرد...اما باز هم در این جا چند مسئله هست ! این که نمونه های جدید ایگل از مدرن ترین غلاف های اخلالگر موجود استفاده می کنند که توانایی بالایی در انحراف انواح موشک ها را دارند... یا این که موشک های فونیکس ساخت آمریکا هستند پس بالطبع آمریکا به ضعف های آن آگاهی دارد و در این زمینه می تواند برای ما دردسر ساز شود(ماجرای موشک هارپون و ناوچه جوشن رو به یاد بیارد) اما اگر از این جنبه بگذریم اف-15 در بسیاری از جهات مانند مانور پذیری ، پیشرانه (با توجه به این که نمونه های تحویلی به ایران از نوع F-14A هستند و از موتور نامطمئن TF-30 استفاده می کنند) ، توانایی بالاتر در درگیری های برد کوتاه و متوسط (با استفاده از نمونه های جدید سایدویندر و آمرام در مقابل نمونه های قدیمی سایدویندر و موشک های اسپارو با برد کمتر در تامکت های ایرانی) و همینطور توانایی بالاتر در زمینه جنگ الکترونیک و بسیاری موارد دیگر... البته در نظر داشته باشید که نمونه های جدیدی که عربستان سفارش داده است پیشرفته ترین نمونه جنگنده اف-15 ایگل هستند و علاوه بر خرید این جنگنده ها قراردادی به منظور ارتقای دیگر جنگنده های اف-15 به این استاندارد بسته شده است... اما نمی شود که اف-15 را تنها با اف-14 مقایسه کرد کما این که ما جنگنده های دیگری هم داریم و همینطور عربستان نیز جنگنده های پیشرفته ای مانند تایفون را دارد..

[quote]برادر بزرگوارم جناب Sorena_Noshad با سلام و احترام بیکران به شما [/quote] با سلام و درود خدمت برادر بزرگم جناب patriot1979 در [url=http://www.quora.com/McDonnell-Douglas-F-15-Eagle/What-are-the-differences-between-F-15s-supplied-to-Israel-and-F-15s-supplied-to-Saudi-Arabia]این[/url] لینک که شما ارائه کردید مقایسه ای بین نمونه های جنگنده اف-15 در اختیار اسرائیل و عربستان سعودی انجام گرفته شده و توضیحاتی در مورد تفاوت ها و برتری های نمونه اسرائیلی بر نمونه سعودی داده شده است. اما حالا بحث در مورد درگیری عربستان و اسرائیل و برتری ایگل های اسرائیلی بر سعودی نیست بلکه بحث در مورد کارایی ایگل های سعودی در مقابل نیروی هوایی ایران است. همه ما میدانیم که دانگرید کردن جنگنده ها از سوی کشور سازنده به منظور فروش به خریداران خارجی چیز جدیدی نیست کما این که تمامی هواپیماهای خارجی موجود در نیروی هوایی ایران چه آمریکایی چه روسی چه چینی و... همه نسخه های ضعیف تر از نمونه کشور سازنده هستند. صحبت بنده اینجاست که اف-15 های دانگرید شده سعودی کارایی بیشتری نسبت به اف-4 یا اف-5 یا.... دانگرید شده ایران دارد... و به زبانی دیگر اف-15 دانگرید شده خیلی بهتر از فانتوم و تایگر دانگرید شده است! [quote] حقیر بی سواد و جاهل و شما برادر مطلع و آگاه تر خود خواهید توانست مقایساتی را صورت دهید. باز هم در خدمت تان خواهم بود. [/quote] شکست نفسی میفرمایید بنده کجا و شما کجا... حرف شما درسته و در یک مقایسه گذرا به خوبی می توان برتری ایگل های اسرائیلی رو بر سعودی و همینطور برتری خلبانان اسرائیلی رو بر خلبانان سعودی تشخیص داد...، اما به نظر بنده همین اف-15 های سعودی که در مقابل ایگل های اسرائیلی ضعیف تر هستند از جنگنده های قدیمی و فرسوده ما که از قضا آن ها هم از سوی فروشنده شده اند برتری خواهند داشت.

[align=center][color=green]به نام ایزد توانا[/color][/align] [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1%7E291.jpg[/img][/align][color=blue] L-15 (فالکون:شاهین) یک جت آموزشی مافوق صوت ، دو موتوره و پیشرفته است که توسط شرکت صنایع هوایی Hongdu طراحی و توسعه داده شده است.طراحی این جت آموزشی زمانی شروع شد که شرکت Hongdu به دنبال ساخت یک جت آموزشی با کمک گرفتن از شرکت روسی Yakovlev و بر اساس جت آموزشی Yak-130 بود.قرار بود که خلبانان آینده نیروی هوایی و دریایی چین با استفاده این جت آموزشی انواع آموزش های پروازی را ببینند.کار ساخت اولین پیش نمونه این جت آموزشی در سپتامبر 2005 پایان یافت و در تاریخ 13 مارس 2006 پرواز کرد و دومین پیش نمونه نیز در 10 مه 2008 پرواز کرد.جت آموزشی L-15 به منظور آموزش خلبانان جنگنده های نسل چهارم نیروی هوایی چین مانند Su-27، Su-30 ، J-10 ، و J-11 ساخته شده است و یک رقیب سر سخت برای جت آموزشی JL-9 ساخت شرکت Guizhou است.این دو جت آموزشی رقیبی سخت برای یکدیگر به منظور انتخاب به عنوان جت آموزشی آینده نیروی هوایی و دریایی چین هستند.شرکت Hongdu برای اولین بار از نمونه مقیاس واقعی این جت آموزشی را در نمایشگاه هوایی Zhuhai چین در سال 2004 Zhuhai رونمایی کرد.دو نمونه اولیه این جت آموزشی از دو موتور بهبود یافته DV-2F استفاده می کرد اما در نمونه های بعدی از موتور توربوفن پس سوز دار اوکراینی AI-222K-25F استفاده شد.این موتور دارای عمر پروازی 3000 ساعت ، طول 2.2 متر ، عرض 0.86 متر وزن 450 کیلوگرم است.بر روی این هواپیما همچنین سیستم دیجیتال کنترل موتور نصب شده است که بار کاری خلبان را به صورت چشمگیری کاهش می دهد.همچنین این جت آموزشی دارای ویژگی های جنگنده های مدرن نسل چهارم مانند کابین شیشه ای ، سیستم دیجیتال پرواز با سیم و نمایشگرهای چند منظوره دیجیتال است.طراحی ایرودینامیکی این جت آموزشی بسیار کاربردی بوده و پیشبال های آن توانایی حداکثر زاویه حمله 30 درجه را به آن می دهند.این قابلیت مفید می تواند در شبیه سازی مانور ها و درگیری های هوا به هوا برای خلبانان آینده جنگنده های Su-27 یا J-10 نقش مهمی ایفا کند.[/color] [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/2%7E249.jpg[/img][/align] [color=blue]با استفاده از جت آموزشی L-15 دانشجویان خلبانی قادر خواهند بود تمامی دوره های پیش از ورود به جنگنده های اصلی خود مانند آموزش های پروازی و شبیه سازی نبردهای هوا به هوا را به طور کامل آموزش ببینند.کابین جت آموزشی L-15 مانند اکثر جت های آموزشی به گونه ای طراحی شده است که کابین استاد خلبان (کابین عقب) در ارتفاعی بالاتر نسبت به کابین دانشجو (کابین جلو) قرار گرفته است.کابین جلو در صورت تبدیل هواپیما از جت آموزشی به هواپیمای تهاجمی سبک جایگاه خلبان و کابین عقب نیز کابین افسر تسلیحات خواهد بود.این هواپیما همچنین دارای شش جایگاه ( چهار عدد زیر بال ها و دو عدد در نوک بال ها) به منظور حمل انواع غلاف ها و تسلیحات هوا به هوا و هوا به زمین تا حداکثر وزن 3000 کیلوگرم است و می تواند در صورت لزوم با اندکی تغییرات به عنوان یک هواپیمای سبک تهاجمی به خدمت بپردازد.این تسلیحات شامل موشک های هوا به هوای کوتاه برد حرارتی ، بمب های غیر هدایت شونده و هدایت شونده و راکت انداز های غیر هدایت شونده می شود.شرکت Hongdu فعالانه به دنبال مشتری برای فروش این جت آموزشی در داخل و خارج از چین است.در نمایشگاه هوایی سال 2009 دبی جت آموزشی L-15 به نمایش عمومی گذاشته شد و شرکت سازنده انتظار دارد جت آموزشی L-15 بازار خوبی در خاورمیانه ، آفریقا و آمریکای جنوبی به دست آورد.نیروی هوایی پاکستان (PAF) در حال برنامه ریزی برای به خدمت گرفت این جت آموزشی به منظور جایگزینی جت های آموزشی K-8 است.نیروی هوایی پاکستان در فوریه 2010 این جت آموزشی را مورد بررسی قرار داد و در حال حاضر در حال مذاکره بر سر قیمت و مسائل فنی آن است.[/color] [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/3%7E211.jpg[/img][/align] [color=green] عکس های بیشتر:[/color] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/l15_l3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_l15_l3.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/l15_01.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_l15_01.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/l15_l1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_l15_l1.jpg[/img][/url] [color=green] مشخصات[/color][color=blue] خدمه : 2 نفر (دانشجو و استاد خلبان) وزن خالی : 4900 کیلوگرم بیشینه وزن برخاست : 9500 کیلوگرم بیشینه سرعت : 1.4 ماخ ( 1,715 کیلومتر در ساعت) برد : 3,100 کیلومتر بیشترین ارتفاع پروازی:16 هزار متر حداکثر نرخ صعود : 150 متر بر ثانیه محدوده فشار جی : +8 و -3 [/color] [color=red] [b] مترجم:سورنا نوشاد[/b][/color] [url=http://www.arteshi.com/forum/showthread.php?5439]منبع[/url][color=red] [b] هرگونه برداشت از مطلب تنها با ذکر نام مترجم و منبع امکان پذیر است![/b][/color] [color=red] منتقل شد به بخش هواپیماهای نظامی REZAT1980[/color]

[quote] 500 فروند F15 «دستکاری شده» و حوالی 19 الی 22 فرودگاه نظامی رژیم وهابی که سهل است [/quote] جناب patriot1979 منظور شما از این که اف- 15 های عربستان دستکاری شده و تاکید بر آن چیست ؟

[quote] امین عزیز، راندمان توربوفن هم در سرعت سوپر سونیک و هم ساب سونیک هست. مثال اف 4 فانتوم از موتور توربوفن بهره میبره و ماکزیمم سرعتش 2800 کیلومتر هست . [/quote] برادر نجف خیلی ببخشید ولی اف-4 از موتور توربو جت J-79 استفاده می کند... J-79 یک موتور توربوجت ساخت کمپانی جنرال الکتریکه و نمونه های نصب شده بر روی فانتوم های ما هم از نمونه J79-GE-17 هستند (استاندارد F-4E) و همینطور J79-GE-15 (استاندارد F-4D و RF4) اما موتور TF30 که بر روی اف 14 های ما نصب هستند اولین موتور توربوفن پس سوز دار جهان هستش که خود دارای معایب و مشکلات فراوانی است...

[quote] اما موتور توربوفنی که در سه چهار سال گذشته در اخبار و فرومها صحبتش شده گمانه زنی های زیادی در موردش شده. برخی گفتند بر پایه موتور توربوفن j-79 هست و برخی هم گفتند موتور TF30 . [/quote] برادر نجف موتور J-79 که بر روی فانتوم های ما نصب هستند توربو فن نیست و یک موتور توربوجت هستش... http://en.wikipedia.org/wiki/General_Electric_J79

[quote]توان دفاع میده ولی توان تهاجم نمیده[/quote] به دلیل این که این سیستم یک سیستم پدافند هوایی هستش تنها با اون میشه عملیات های پدافندی انجام داد و مانند جنگنده یا دیگر تجهیزات امکان استفاده از آن به صورت آفندی وجود ندارد.پس این سیستم یک سیستم دفاعی است نه تهاجمی و برای همین بر توان دفاعی و پدافندی کشور اضافه می کنه نه توان تهاجمی و آفندی...

[quote]- جنگنده آذرخش (پدر جنگنده صاعقه) در سال 1368 طی پروژه اوج (مهندسی معکوس تایگر 2 )با تیراژ احتمالا ماهیایه 4 فروند به تولید انبوه رسید و احتمالا بیش از 200 فروند آن تولید شد (در مورد 80 فروند آن مطمئن هستم) [/quote] شوخی میفرمایید ! هنوز تعداد آذرخش ها به بیش از انگشتان دست ها نرسیده ! میشه بپرسم این 200 فروند در چند اسکادران و در چه پایگاه هایی مستقر هستند ؟ [quote] 6-نوع بسیار بهینه موتور j-85 سالهاست که در حال تولید انبوه است.طراحی و ساخت یک نوع موتور توربوفن ملی قدرتمند ،به پایان رسیده و ساخته شده است.موتور قدرتمند توربوپراپ TV3-117 VMA و احتمالا یک نسخه توربو شفت (برای بالگرد) آن در حال تولید است.و........... [/quote] خوشحال می شوم مدارکی دال بر بیاناتتون ارائه دهید

پس لازم شد بریم هر چی برنامه و نرم افزار هست دانلود و انبار کنیم !

[quote] جواناني كه در ايران انقلاب كردند و جنگيدند، برخي از آنها همان طيفي بودند كه قبل از انقلاب، شلوارهاي به اصطلاح پاچه گشاد مي‌پوشيدند و بعضاً به فكر ظاهر خود بودند. اما همان‌ها پيرو امام(ره) شدند و انقلاب كردند و بسياري از آنها هم در جنگ‌تحميلي به شهادت رسيدند. من يقين دارم كه اگر شرايط جنگ پيش‌آيد، همين جوان‌ها با همين ظاهري كه شايد مقبول خيلي‌ها هم نباشد، كم نخواهند گذاشت. جوانان، كشورشان را دوست دارند و از آن دفاع مي‌كنند. [/quote] اینو شدیدا قبول دارم ! دلیلش بماند !

یادش بخیر روزهایی که فانتوم های ما با چندین نوبت سوخت گیری از آمریکا تا خود پایگاه یکم شکاری تهران پرواز می کردند ! این که بخوان یک هواپیما با این پیشرفتگی رو با هواپیمای دیگری بفرستن درسته ممکنه در هزینه ها صرفه جویی بشه ولی اون هیجان و بار رسانه ای خودش رو از دست میده !

[center][size=4]به نام خدا[/size][/center] [center] [size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/denel_paw20_neopup.jpg[/img][/size][/center] [size=4]Denel PAW-20 Neopup به عنوان سلاح تهاجمی شخصی یک نارنجک انداز باقابلیت خود بارگذاری است که در افریقای جنوبی مراحل ارتقا خود را طی کرده است.این سلاح برای اولین بار در سال 2006 ارائه شد. نارنجک انداز PAW-20 یک سلاح پشتیبانی اتش استاندارد برای سربازان پیاده در میدان نبرد طراحی شده مراحل رشد خود را در شرکتهای افریقایی پیموده است.در حال حاظر دست کم دو نوع نارنجک برای PAW-20 طراحی شده که این سلاح را مبدل به سلاحی ایده ال برای طرفداران نارنجک اندازها کرده است.این دو نوع نارنجک گلوله هایی اتش زا با قدرت انفجاری بسیار بالا هستند. در اینده ی نزدیک این امید وجود دارد که گلوگله های غیر کشنده و با قابلیت مرگ اوری کمتر برای پلیس و نیروهای ویژه شهری طراحی شود که بتوان در مناطق غیر نظامی و توسط مجریان قانون از آنها استفاده کرد.[/size] [center][size=4][b]نمونه هایی از گلوله های این سلاح[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1333013.jpg[/img][/size][/center] [size=4]نارنجک ها در دهانه سلاح دارای سرعتی بالغ بر 300 متر بر ثانیه میباشند که از جهاتی ان را متفاوت با سلاح های دیگر میکند. نارنجک انداز Denel PAW-20 بردی بالغ بر سیصد الی چهارصد متر (بسته به نوع شرایط) بر علیه اهداف تکی دارد(به عنوان پشتیبانی خیلی نزدیک) و اگر هدف حجمی بزرگتر مانند گروهی از سربازان باشد برد مفید آن به یکهزار متر نیز خواهد رسید.قدرت گلوله های این سلاح به حدی است که به راحتی میتواند ازانواع پوشش های مورد استفاده سربازان پیاده و خودرو های سبک وحتی از پوسته هواپیماها نیز عبور کند. و قابلیت انهدام انها را در صورت اصابت دارد.[/size] [center][size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/denel_paw20_neopup_2.jpg[/img][/size][/center] [size=4]لانچر PAW-20 طراحی غیر معمولی وخلاقانه ای دارد.این طراحی غیر معمول را نیز میتوان در نحوه قرار گرفتن صحیح اسلحه در دستان صاحب اسلحه مشاهده کرد که بالاتر از سطح کتف قرار میگیرد و اینکه ماشه سلاح در سمت راست سلاح واقع شده است که به هیچ وجه امری رایج در میان سلاح های امروزی نیست. در مورد این سلاح نگرانیهایی نیز وجود دارد که برای مثال میتوان گفت که محل تخلیه پوکه های گلوله بیش از حد معمول به صورت سرباز نزدیک است که میتواند امری خطر افرین باشد. تصور کنید در میان بحبحه ی نبرد گلوله های داغ استفاده شده که با سرعت سرسام اوری از سلاح بیرون میایند به صورتتان برخورد کند. این باعث مصدومیت خیلی طنز امیزی میشود که در میادین شاید جنگ اخرین چیزی باشد که به ان فکر میکنید.[/size] [center][size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/57451264822882202377.jpg[/img][/size][/center] [size=4]PAW-20 برای اعمال اتش از خشابهایی با ظرفیت 7 گلوله بهره میبرد که فقط به منظور اینکار طراحی شده اند.این سلاح از ریل هایی واقع بر بالای قسمت ماشه بهره میبرد که این امکان را به سلاح میدهد که از لیزر ها وچراغ های مختلف هدفگیری بهره ببرد.این لیزر ها به صورت کاملا استاندارد و دقیقا موازی با چشم هستند که امکان هرچه بهتر شلیک کردن را بخصوص در شب ویا در موقعیت هایی که سرباز مجبور به نشانه روی هدف در نقاط تاریک باشد به خوبی فراهم میکنند. [url="http://www.apacheclips.com/files/0a74cfb095a4.flv"]دانلود کلیپ[/url] مشخصات کالیبر: 20 میلی متر نوع نارنجک ها: 20x42 میلی متر وزن کل(با خشاب خالی) : 5/9 کیلوگرم طول سلاح: 845 میلی متر سرعت دهانه سلاح: 300 متر بر ثانیه ظرفیت خشاب: 7 گلوله بر علیه اهداف تکی برد مفید سلاح: 300-400 متر و قابل افزایش تا 1000 متر مترجم:مهدی رستمی منبع:[url="http://www.arteshi.com/forum/showthread.php?5192"]انجمن ارتشی دات کام[/url][/size]

[quote] میشه بگید این 7 گلوله در چه زمانی پشت سره هم شلیک میشن؟؟؟ [/quote] منظورتون رو نفهمیدم ! این گلوله ها در خشاب های 7 تایی قرار دارن و پس از هر بار شلیک اسلحه به صورت خودکار مسلح می شود.

[align=center]به نام ایزد توانا[/align] [align=center] [/align] K-8 (نام کامل:Karakorum-8) یک جت آموزشی پیشرفته است که به صورت مشترک توسط شرکت های Nanchang چین و Aeronautical Complex پاکستان در اوایل دهه 1990 به پیشنهاد پاکستان و به منظور جایگزینی هواپیماهای آموزشی T-37 در پاکستان طراحی و ساخته شد.این هواپیما بعد از ورود به خدمت در نیروی هوایی پاکستان (PAF) با توجه به کارایی بالایی که داشت توانست نظر نیروی هوایی چین را نیز جلب کند و با نام (JL-8 (JiaoLian-8 به خدمت در این نیرو بپردازد.ارتش چین در نظر داشت تا با ورود این جت آموزشی جت های فرسوده و منسوخ JJ-5 (نمونه آموزشی جنگنده میگ-19) را از خدمت خارج کند. نمونه بعدی جت آموزشی K-8 که به صورت بومی توسط چین توسعه داده شده است (L-11 (Lian-11 نام دارد که از یک موتور توربوفن چینی با نام WS-11 استفاده می کند.در مجموع از سال 1993 (سال شروع تولید) 500 فروند از این جت آموزشی تولید شده است.همچنین مصر نیز این جنگنده را با نام K-8E تحت لیسانس در داخل تولید می کند.دو شرکت چینی و پاکستانی به صورت رسمی در سال 1986 در مورد توسعه جت آموزشی K-8 با هم به توافق رسیدند ، طبق این توافق نامه پاکستان موظف به تامین 25% (یک چهارم) کل هزینه پروژه بود.پس از امضای توافق نامه طراحی هواپیما در سال 1987 شروع شد.در ژانوریه 1989 ساخت 5 نمونه اولیه در دستور کار قرار گرفت .این جت آموزشی اولین تست پرواز خود را در 26 نوامبر 1990 با موفقیت انجام داد.بین سال های 1992 تا 1996 حدود 15 فروند از جت آموزشی K-8 ساخته شده بود که از این تعداد 6 فروند آن به نیروی هوایی پاکستان تحویل داده شد. [align=center] [/align] با این حال پاکستان در سال 1994 تصمیم به تولید این جت آموزشی در داخل کشور گرفت.تا سال 1996 پاکستان سفارش 75 فروند از این هواپیما را داده بود اما به گفته برخی از کارشناسان پاکستان برای جایگزینی این جت آموزشی با جت های سسنا T-37 نیاز به 100 فروند از آن دارد.طرح اولیه این هواپیما از بدنه ای چینی اما سیستم های غربی و به خصوص آمریکایی استفاده می کرد ، برای مثال می توان به موتور توربوفن TFE731-2A و سامانه های ناوبری و الکترونیکی اشاره کرد.این واسبتگی به تجهیزات آمریکایی زمانی دردسر ساز شد که در سال 1989 آمریکا تحریم هایی را بر علیه چین وضع کرد.بعد از آن این جت آموزشی با موتورهای توربو فن اوکراینی AI-25TLK مجهز شدند.چینی ها که می خواستند هواپیمایشان هر چه بیشتر بومی باشد تصمیم به کپی برداری از موتور اوکراینی AI-25TLK گرفتند ، این موتور WS-11 نام گرفت.اولین پرواز جت آموزشی K-8 که به موتور چینی WS-11 مجهز بود در دسامبر 1998 انجام شد.این موتور توانست در سال 2003 گواهینامه های مربوطه را اخذ کند.[align=center] [/align] JL-8 / L-11 نسخه ای از جت آموزشی K-8 متعلق به نیروی هوایی چین است که با نام JL-8 اولین بار در دسامبر 1994 پرواز کرد.این نمونه از جت آموزشی K-8 از موتورهای اوکراینی AI-25TLK استفاده می کند و تنها 6 فروند از ساخته شده است.دلیل تولید تنها 6 فروند از این جت آموزشی تمایل چین به تولید نمونه ای از جت K-8 بود که دارای موتور توربوفن بومی WS-11 (کپی چینی موتور AI-25TLK اوکراینی) باشد.این طرح در سال 1998 به سرانجام رسید و تا سال 2003 حدود 100 فروند از آن تولید و به مدارس آموزش خلبانی نیروی هوایی چین تحویل داده شد. طراحی و وِیژگی ها[align=center] [/align] جت آموزشی K-8 همچون اکثر جت های آموزشی دارای کابین خلبان دو نفره است.این کابین دارای طراحی شیک و در عین حال بسیار کاربردی است.کابین استاد خلبان (کابین عقب) نیز همانند اکثر جت های آموزشی دارای بلندی و ارتفاع بیشتری نسبت به کابین جلو (کابین خلبان) است.نمونه های صادراتی جت آموزشی K-8 در سیستم های الکترونیکی و ناوبری و موتور دارای تفاوت های زیادی هستند و اکثرا این سامانه ها به وسیله مشتری انتخاب می شود.به طور معمولی این هواپیما یک هواپیمای آموشی و غیر مسلح است اما می تواند در صورت نیاز در 4 جایگاه در زیر هر بال خود تا 1000 کیلوگرم (هر جایگاه 250 کیلوگرم) سلاح ها و تجهیزات گوناگون حمل کند.این تسلیحات عبارتند از : بمب های 250 کیلوگرمی ، تیربارهای 23 میلیمتری ، راکت اندازهای غیر هدایت شونده و موشک های هوا به هوای حرارتی کوتاه برد (مانند ماژیک یا R550).همچنین بر روی این جایگاه ها می توان مخازن سوخت خارجی را نصب کرد. سیستم های ناوبری و خودکار پروازی این هواپیما عبارتند از : نمایشگرهای چند منظوره دیجیتال ، رادیو با موج VHF و UHF ، سامانه ناوبری و فرود ، سیستم TATAN و کامپیوتر اطلاعات و داده های پروازی.این هواپیما در نمونه های مختلف از سه موتور استفاده می کند:موتور توربوفن آمریکایی TFE731-2A ، موتور توروبوفن اوکراینی AI-25TL و موتور چینی WS-11 (کپی چینی موتور AI-25TL با تراست خشک 16.87kN) [align=center] [/align] مشخصات خدمه:دو نفر (استاد خلبان و کار آموز) طول:11.6 متر طول بال ها: 9.63 متر ارتفاع : 4.21 متر وزن خالی:2687 کیلوگرم حداکثر وزن برخاست : 4330 کیلوگرم موتور:موتور های توربوفن TFE731-2A ، AI-25TL و WS-11 بیشینه سرعت:800 کیلومتر در ساعت برد:2250 کیلومتر سقف پرواز:13 هزار متر =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=- مترجم:سورنا نوشاد =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=- منبع هرگونه برداشت از مطلب تنها با ذکر نام مترجم و منبع امکان پذیر است!

فکر نمیکنم چیز خیلی خاصی باشه ! یک راکت انداز غیر هدایت شونده با 60 تیوب که به احتمال زیاد از راکت های 122 میلیمتری گراد استفاده می کنه بر روی شاسی یک تانک تی 55 نصب شده و این تنها مزیت شنی دار بودن رو به راکت انداز اضافه میکنه که دارای خوبی ها و بدی هاییست.