میگ 31 هواپیماییه که همیشه نیاز به اسکورت شدن توسط هواپیماهای چالاکی مثل فلانکر یا فالکروم داره و به ویژه با توجه به کوچک بودن سوریه و محدودیت پایگاه های هوایی در دسترس حکومت بشار ، در صورت ایجاد مزاحمت برای ترکیه ، اسرائیل یا آمریکایی ها به راحتی از دور خارج خواهند شد.   در صورت محرز شدن سقوط دمشق ، باید اونچه از ناوگان فنسر ، فالکروم و فاکس هاوند سوریه باقی مونده رو به ایران منتقل کنیم.

  اون چیزی که مشخصه اینه که فردی که این فیلم رو ضبط کرده جزو نیروهای هدایت کننده آتش (DASC) هستش و محل رو برای بمباران مشخص میکنه ؛ به دلیل نزدیکی خطوط و نبود مواضع و خاکریزهای ثابت در جنگ هایی مثل عراق ، یمن یا حتی سوریه نیاز به نفرات زمینی برای هدایت آتش هواپیما کاملاً ضروریه و بدون اون امکان پشتیبانی هوایی وجود نداره.ما در عملیات های زیادی مثل والفجر 8 به دلیل نداشتن این ویژگی در روزهای ابتدایی نمیتونستیم عملیات پشتیبانی نزدیک رو انجام بدیم و باید در انتظار تثبیت خطوط باقی میمونیدم یا در کردستان ستون شهید صیاد شیرازی با داشتن این کنترلر بود که آتش فانتوم و کبراها رو هدایت میکرد.راکت اندازهای غیر هدایت شونده بسته به انتخاب خلبان میتونه در تعداد متفاوت و البته یکسان از هر دو لانچر نصب شده پرتاب بشه و فاصله اصابتشون هم همین حدودیه که دو لانچر از هم زیر بال هواپیما فاصله دارن.مطمئن  نیستم که این صحنه انفجار متعلق به این راکت باشه ولی یکی از اصلی ترین وظایف خلبانان پیش بینی محل اصابت مهماتشون چه راکت ، چه بمب و چه توپ به اهداف متحرک هست که به صورت ذهنی انجام میشه و شدنیه. به نظرم راکت خورد به کنار جاده و موج انفجار و ترکش اون باعث آسیب دیدن خودروی جلویی شد.توی عملیات های ضد ستون های در حال حرکت شما اولین کاری که باید انجام بدی اینه که سر و ته ستون رو بزنی تا با بسته شدن جاده بقیه ستون تبدیل به اهداف ثابت بشن.   در تصویر دوم ثابت میشه که فیلمبردار کاملاً از محل اصابت اطلاع داره و انفجار بمبلت های بمب خوشه ای هم واضحه که مشخصاً به خاطر حداقل خسارت به ساختمون ها و حداکثر تلفات به داعشی ها انتخاب شده.   در تصویر سوم هم صدای بمب و هم نوع اصابت و انفجار حکایت از هواپرتاب و هدایت شونده بودن داره که به احتمال زیاد لیزری هست ، حالا یا با هدایت خود هواپیما یا همونایی که دارن فیلم میگیرن.   نکات این فیلم: دقت بالای خلبانان - خبری از بمباران دیمی نیست و مهمات با هوشمندی و صبر پرتاب میشن تا حداکثر کارایی رو از یه سورتی پرواز داشته باشن و این با توجه به بعد مسافت پایگاه سوم با هدف یعنی استان نینوا ، امکان سوختگیری هوایی رو بالا میبره - استفاده عملیاتی از بمب های هدایت شونده و ثابت شدن دقت اونها - فلر ریزی خلبان که نشان از درک درست از امکان مورد اصابت قرار گرفتن با موشک های حرارتیه - خلبانان در بریفینگ صرفاً منطقه هدف ، مهمات و وظیفشون رو میدونن و بعد از رسیدن و دور زدن در منطقه اهداف انتخاب شده توسط کنترلر زمینی رو میزنن یعنی یه جور بکاو و بکش هست یا حتی مشابه گان شیپ - نیروی هدایت آتش نیروی هوایی در عراق حضور داره یا سپاه قدس نیروهایی رو داره که این دوره رو گذرونده باشن..

    ماهنامه صنایع هوایی ، شماره 144 ، خرداد 1382

  علاوه بر مسئله اتفاق نظری که در کشورهای حاشیه خلیج فاس - به جز عمان - بر علیه حوثی ها وجود داره ، بیشتر به خاطر کسب تجربه هستش ؛ در جنگ لیبی هم امارات و قطر با میراژها و فالکون هاشون عملیات در شرایط واقعی رو تجربه کردن.   در واقع این جنگ ها در سوریه ، عراق ، یمن و لیبی با تمامی مشکلاتی که به وجود آورد باعث شد که بیشتر نیروهای هوایی منطقه خلبانان جوانشون رو در ماموریت در شرایط جنگی شرکت بدن و کسب تجربه ای - هر چند ناقص - داشته باشن.   در مورد فالکروم های یمن هم به نظرم اگر اینها منهدم نشده باشن - که بعید هست با این حجم حملات - پرواز نکردن اونها علاوه بر این که عاقلانه نیست شدنی هم نخواهد بود ؛ به پرواز در آوردن یه هواپیما نیاز به ده ها نفر پرسنل فنی و قطعات سالم به اضافه خلبان و تسلیحات چک شده داره ، جنگنده که تانک و نفربر نیست که بشینی پشتش بری..

  شناسایی و نظارت نهاجا بر عملیات های بمباران ؟ این پهپاد قبلاً در رزمایش های نیروی هوایی این نقش رو انجام داده..

  هواپیما تازه تحویل شده و هنوز آرم USAF از روش پاک نشده..   قرارداد خرید 36 فروند F-16IQ رو چهار سال پیش بستن ، فالکون های عراقی نمونه ای مشتق شده F-16C/D بلاک 50/52 هستن.در این مدل که ضعیف شده ترین نمونه فالکون صادراتی به یک کشور خارجیه، علاوه بر این که امکان حمل شلیک موشک امرام رو نداره ، در جنگ هوایی هم بر موشک های AIM-9L/M به جای AIM-9X در کنار AIM-7F/M/H استفاده کنه ، البته در رادار به نظر میرسه که تغییری ندارن و رادار پالس داپلر دور برد AN/APG-68 v9 بر روی هواپیما نصب شده.این مدل علاوه بر داشتن موتورهای قدرتمند F100-PW-229 که نیروی رانش به وزن عالی و قدرت مانور بالایی به هواپیما میده به مخازن سوخت تطبیقی هم مجهزه (در قرارداد سفارش دادن ولی هنوز نصب نشده) و برد بالایی هم داره.   قرارداد شامل 30 فروند F-16C تک سرنشینه رزمی و 6 فروند F-16D دوسرنشینه آموزشی هستش که یکیش در حین آموزش در آمریکا سقوط کرد و تعداد رزمی ها به 29 فروند کاهش پیدا کرد و به احتمال زیاد قراردادهای جدیدی به زودی بسته خواهد شد.از جمله تسلیحات سفارش داده شده از طرف نیروی هوایی عراق میشه به موشک های AGM-65 ماوریک ، بمب های لیزری GBU-10/12/24 سری Paveway II و بمب های مارک 82 و 84 اشاره کرد ؛ خبری از موشک های ضدرادار و ضد کشتی وجود نداره.پدهای هدفگیری هم مشخص نیست که اسنایپر یا لایتینگ باشه و البته در کنارش تعداد محدودی پد شناسایی DB-110 هم سفارش داده شده.   این تعداد میتونه یک گردان شکاری آموزشی و یک گردان شکاری رو سازماندهی کنه ؛ فالکون های عراقی بدون نیاز به سوخت گیری هوایی میتونن به سمت اهدافشون در عراق پرواز کنن و به واسه داشتن غلاف های هدفگیری و تسلیحات دقیق ، تاثیر بالایی در جبهه های جنگ با داعش داشته باشن.فالکون هواپیماییه که تعمیرات ساده ای داره ، ارزان قیمته و نفر ساعت کمتری برای راه اندازیش نیاز هست.با این وجود، به واسطه تک موتوره بودنش امکان بازیابی اون پس از هدف قرار گرفتن خیلی کمتر از هواپیماهای دوموتوره هستش - که البته به خاطر وجود تسلیحات هدایت دقیق زیاد موردی نداره - و متاسفانه رنگی هم که به سفارش عراقی ها به هواپیما زده شده استاندارد هواپیماهای رهگیر و برتری هواییست و بهتر بود استتار پیشین نیروی هوایی عراق روی اون اعمال میشد.هواپیماها احتمالاً تا یک یا دو سال آینده تحویل داده میشن ولی برای راه افتادن و آموزش دیدن خلبانان مدت زمان بیشتری نیاز هست.از CAS که بگذریم ، این فالکون ها دانگرید شدن تا تهدیدی برای همسایه های متحد آمریکا مثل عربستان یا اسرائیل نباشن و واقعاً هم نیستن.   یک نکته هم در مورد محل استقرار این فالکون ها ، پایگاه البد همون البکر سابق هست و جالبه بدونید این عکس هایی که دوستمون از هواپیماهای عراقی گذاشتن در جلوی شلترهای بتنی پایگاه هستش ؛ جایی که شاید بارها توسط فانتوم های مهرآباد ، نوژه و بوشهر بمباران شده..

  همه اینارو من هم در پست قبلی گفتم ، عربستان هم بعد از این همه سال تونسته برای 250 تا هواپیمای شکاریش خلبان آموزش بده و به دلیل پیشرفتگی تسلیحات و ضعیف بودن دشمن زیاد هم رو مهارت هاشون حساس نباشه..   ببینید یه سری تجهیزات و تسلیحات هستن که در یک عملیات واقعی استفاده نشدن ، مثلاً ممکنه این پدها در شرایط جغرافیایی خاصی از خودشون ضعف نشون بدن یا سیستم های هدفگیری تایفون و ایگل ؛ همه اینها امکان هست و احتمالاً چند موردی وجود خواهد داشت و این خاصیت جنگ هاست که نقاط ضعف تسلیحات رو مشخص میکنه.   نیروی هوایی عربستان تونسته زیرساخت های نظامی ، اقتصادی و اجتماعی یک کشور بدون نیروی هوایی ، بدون رادار و بدون پدافند رو نابود کنه ، عرض کردم یمن میدون جنگ نیست ؛ میدون تیر هوا به زمینه..

برای این جنگ تا حالا از نظر نظامی میشه این موارد رو ذکر کرد:   1- کسب تجربه و مهارت خلبانان سعودی در عملیات های هوا به زمین   2- کسب تجربه سیستم فرماندهی و کنترل نیروی هوایی   3- تست تسلیحات خریداری شده در میدان جنگ واقعی   4- مصرف مهماتی که به تاریخ انقضاء نزدیک میشن   5- پیداکردن حلقه های گمشده و نقاط ضعف و قوت در بین مهمات و تجهیزات مورد استفاده توسط جنگنده ها و تلاش برای رفع اون   6- بالارفتن اعتماد به نفس و روحیه پرسنل   از اون جا که به جز یک سری توپ های ضدهوایی و موشک های دوش پرتاب هیچ سیستم راداری و پدافندی فعالی وجود نداشت و پیداکردن و بمباران اهداف نیاز به طراحی عملیات خاصی و در نظر گرفتن موارد مختلف نداشت ، نمیتونه تاثیر چندانی بر ارتقای مهارت خلبانان در یک جنگ واقعی مثلاً در برابر کشوری مثل ایران داشته باشه و حتی امکان این وجود داره که نتیجه عکس بده و خلبانی که عادت به زدن اهداف بدون حفاظت با مهمات هدایت دقیق داره در یک نبرد واقعی دچار سهل انگاری بشه.   این جنگ ثابت کرد که گفته بعضی مبنی بر این که تعداد خلبانان سعودی از جنگنده ها کمتره یا این که توانایی به کارگیری همزمان تعداد زیادی هواپیما رو ندارن (ضعف کنترل و فرماندهی) درست نیست و در مواردی گفته میشد 200 سورتی پرواز در یک شبانه روز انجام شده ، اگر این عدد رو درست بدونیم این رو تقسیم بر 6 پایگاه هوایی و 16 گردان ایگل ، تورنادو و یوروفایتر کنیم میشه حدوداً 33 فروند از هر پایگاه و 12 فروند از هر گردان.مجموع هواپیمای رزمی نیروی هوایی عربستان 275 فروند روی کاغذ هست که خب همیشه تعدادی زمینگر هستن و تعداد عملیاتی باید کمتر از این باشه.پس عربستان تونسته بخش قابل توجه ای از هواپیماهاش رو در یک شبانه روز روانه اهداف یا حداقل برای پروازشون برنامه ریزی کنه ؛ حتی اگر تعداد سورتی ها رو 120 تا 150 در یک روز هم در نظر بگیریم باز هم با توجه به توانایی های بالای سه تایپ اصلی یعنی ایگل ، تایفون و تورنادو مقدار زیادیست که میتونه در آینده برای ما دردسر ساز بشه ؛ مخصوصاً با تحویل 84 فروند F-15SA و الباقی تایفون ها.   بدون شک به زودی شاهد خریدهای جدید به خصوص در زمینه مهمات و پادهای هدفگیری یا درخواست ارتقاهای مختلف روی هواپیما و تسلیحاتش از طرف عربستان که از این جنگنده ها در شرایط عملیاتی استفاده کرده خواهیم بود.همچنین سیستم های دفاع موشکی در تیراژ بالا.در کل نمیشه گفت نیروی هوایی عربستان با این تجهیزات و پشتیبانی کشور سازنده کار خاصی انجام داده ، یمن بیشتر به یک میدون تیر هوا به زمین شباهت داره تا میدون جنگ..

  اگه دقت کنی چهار ردیف آنتن داره که به صورت خطی و منظم چیده شدن ، حالا اگه زیر هر کدوم از این ردیف ها یه آسانسور خطی باشه که به پایه های دکل متصل باشه میتونه اون رو به زیر چندین متر بتون ببره و با تقسیم رادار به چهار قسمت زیر زمینی ، هدف قراردادنش با بمب های سنگر شکن هم سخت بشه..   فکر نمیکنم هزینه زیادی داشته باشه..   * عمده تاسیسات نگهداری ، تعمیرات و انبارهای مهمات در پایگاه های هوایی که در اواخر دوره پهلوی ساخته شدن در زیر زمین قرار داره.

نمیشه یه جوری این رادارها با یه چیزایی شبیه آسانسور مجهز بشن که در مواقع خطر بدون آسیب رسیدن به تجهیزات به زیر زمین منتقل بشه ؟  

  لغو قرارداد ها توسط دولت شاپور بختیار..   20 ژانویه 1979 - Flight International

درسته که مصر پتانسیل بالایی برای به وجود اومدن گروه هایی مشابه داعش رو داره (فقر ، حکومت دیکتاتوری و سکولار ، همسایگی با لیبی و..) اما ارتش مصر نه ارتش سوریست ، نه عراق و نه لیبی بعد از قذافی.   فکر نمیکنم مشکل زیادی بتونن براش ایجاد کنن..

  تغذیه و تمرین همش به شرایط فرد برمیگرده ؛ وزن ، قد ، تیپ بدنی ، هدف ، بودجه ، شغل ، زمان و..

شنا و بارفیکس و شکم رو هر روز نزنید ، تقسیم بندی کنید در هفته و برای هر کدوم 48 ساعت زمان برای استراحت بزارید.یعنی اگه شنبه شنا رفتید سه شنبه میتونید دوباره شنا بزنید.   اینجوری هم قدرتتون (و بالطبع تعداد تکرارها) بیشتر میشه هم زمان برای ریکاوری عضلات درگیر فراهم میشه.   ولی اگه هر روز شکم یا شنا یا بارفیکس بزنید علاوه بر این که روند افزایش قدرتتون سرعتش پایینه ، باعث ضعف عضلات درگیر و به اصطلاح سوختن اونها هم میشه.   کار با وزنه هم برای دوستانی که علاقه دارن پیشنهاد میشه که تاثیر بیشتری در افزایش قدرت در کنار حجم عضلانی داره.   مثلاً: شما در میدون جنگ یا تست ها مجبورید کوله پشتی به وزن حداقل 20 کیلو رو حمل کنید.وزن این کوله پشتی رو عضلات سرشانه ، زیر بغل ، فیله کمر ، سرینی ، ران و ساق تحمل میکنند ؛ هر چه این عضلات قویتر باشن شما کوله پشتی سنگین تری رو حمل میکنید یا مسافت بیشتری رو میتونید با اون طی کنید.   یا اگر دقت کرده باشید هر کسی نمیتونه از تیربار استفاده کنه ؛ مخصوصاً شلیک در حالت ایستاده و بدون تکیه و در حال حرکت.

فعلاً ارتقای تمامی ناوگان کبرا به استاندارد طوفان 2 و حتی اضافه شدن یه سری آپشن های دیگه در اولویته تا ساختن هلیکوپتری که معمولاً چند تا بیشتر ازشون ساخته نمیشه..

پایگاه هوایی رو کلاً تخلیه کردن ؟ یعنی هواپیما ، مهمات و غیره ؟ یا فقط خانواده پرسنل ؟

  چه حس بدی داره اینجور آموزش دیدن و تحویل سلاح و تهجیزات  ؛ رسماً از نوک پا تا روی سرشون آمریکاییه..

با توجه به شرایط اقتصادی و بودجه نیروهای مسلح چند تا مورد ساده در نیروی هوایی و هوانیروز هست که میشه با حل اون ها توان مقابله با گروه هایی مثل داعش رو خیلی از این چه هست بالاتر برد.در نیروی هوایی ما در مرحله اول احتیاج به یه سری مهمات برای ناوگان موجود بمب افکن هامون دارن.بمب های هدایت شونده ما مثل قدر و قاصد و GBU-10 هزینه تولید بالایی دارند و اصلاً ارزش استفاده در چنین جنگ هایی رو مگر برای اهداف خیلی مهم مثل فرماندهان و کادرهای رده بالا ندارن.متاسفانه عمده تکیه ما در عملیات هایی که توی دو سال اخیر در عراق هم انجام شده بر بمباران فرشی با بمب های سقوط آزاد بوده که کارایی چندانی مگر در موارد خاص ندارند چون با یک دشمنی مواجه هستیم که مداوم در حال تحرک و جابجایی در نقاط و جبهه های مختلفه.راکت اندازهای موجود در کشور ما هم چه سری LAU آمریکایی و چه S روسی که بر روی ناوگان فانتوم ، تایگر ، فنسر و F-7M نصب میشن غیر هدایت شونده هستند.خوشبختانه از نظر بمب های خوشه ای و ناپالم در وضعیت بهتری هستیم.   تکیه ما در زمینه موشک های هدایت شونده بر AGM-65A ماوریک در ناوگان فانتوم و Kh-29L در ناوگان فنسر هستش.هیچکدوم از این موشک ها ارزش هزینه کردن برای تویوتا هایلوکس و سورنتو و.. داعش رو ندارن و قیمتشون چندین برابر این خودروهاست.   یه نکته دیگه ای هم که این جا وجود داره اینه که الان ناوگان F-5E/F ما که میتونه با توجه به هزینه های پایین تر پروازش و نیاز کمتری که به تعمیر و نگهداری داره هیچ سلاح هدایت شونده ای برای این جنگ ها در دسترس نداره.   کارهایی که باید در نیروی هوایی در زمینه تجهیزات انجام بشه ؛ بمب های هدایت شونده با وزنی حداکثر 250 پوند که در تعداد بالا قابل استفاده بر روی ناوگان بمب افکن ها باشه که میتونه بر پایه Mk 81 یا FAB-250 باشه جهت بمباران هوشمند.راکت اندازهای لیزری چه در ناوگان هواپیماها و چه ناوگان بالگرد به خصوص یه چیز کاملاً ضروریه.به جای موشک های Kh-29L و ماوریک باید به سمت تولید انبوه موشک هایی مثل زوبین و کوچکتر از اون رفت که بر روی ناوگان F-7M و تایگر هم قابل نصب باشه.   سیستم Flare باید بر روی تمامی ناوگان بمب افکن ها عملیاتی بشه.   در ناوگان هوانیروز متاسفانه اوضاع اصلاً جالب نیست! در مرحله اول ما نمیدونم چه تعداد کبرای عملیاتی وجود داره.متاسفانه تو این سالها چندین پروژه برای ارتقاء این هلیکوپترها داشتیم که هیچ کدوم در سطح گسترده انجام نشده و بیشتر نمایشی و محدود بودند.قابلیت پرواز و درگیری در شب ، بروز رسانی سیستم های الکترونیکی و موقعیت یابی ، تجهیز تمامی کبراها به موشک های تاو هدایت لیزری ، راکت اندازهای هدایت لیزری ، مقاوم سازی بدنه و به خصوص کاکپیت هلیکوپترها چه کبرا و چه ترابری و شناسایی ، نصب Flare بر روی تمامی ناوگان هوانیروز.   نیروی هوایی اگر مشکلاتش رو حل نکنه شاید نتونه وظیفه اش رو به درستی انجام بده ولی اگر هوانیروز بخواد با این ناوگان فعلی پشتیبانی هوایی انجام بده علاوه بر این که در کارش موفقیت چندانی به دست نمیاره بلکه تلفات سنگینی هم میده..   پیشنهاد برای پهپادها و هواپیماهای توربوپراب هم زیاده..

  منظورم در نوع واکنش کشتی های ما بود که جهت پشتیبانی حضور داشتن ، اگه میزدنش خیلی وجهه بهتری داشت تا خفت بازرسی و کج کردن مسیر به جیبوتی اونم در نزدیکی مقصد رو بپذیره..

  خب ، مگه این یکی پشتیبانی دریایی نداشت ؟ چطوری سر راه تونستن مسیرشو عوض کنن و مجبورش کنن تو جیبوتی بارشو تخلیه کنه؟ الان اگه میزدنش چه فرقی میکرد ؟

  شما که میگفتی کشتی نجات پشتیبانی دریایی داره و مرمره تکرار نمیشه ، چی شد ؟

  مسئولین منظورتون دولته ؟ دوست عزیز سال 1390 که روزی چند اظهار نظر از این سرداران و از جمله آقای جزایری با مضمون بستن تنگه هرمز شنیده میشد که اون موقع دیگه روحانی و ظریف سرکار نبودن.   این رو واسه همه دوستانی میگم که الان جهت ماسمالی کردن قصد دارن از این حرف ها بزنن ، شما وقتی ضعیف بشی در اقتصادت ؛ کشور تحریم باشه و با کاهش بودجه نظامی قدرت نظامیت کاهش پیدا بکنه باید این تحقیرها رو هم تحمل کنی ، مطمئناً اگر ارتش ایران یک نیروی دریایی قدرتمند یا یک نیروی هوایی پای کار داشت یا این که ایران از نظروجهه جهانی در وضعیت مناسبی بود هیچ وقت عربستان به خودش جرات این کارها رو نمیداد..   برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی    که در نظام طبیعت ضعیف پامال است

اولاً هیچ سندی مبنی بر سرنگونی 3 هواپیمای عربستان توسط پدافند سپاه وجود نداره و اما تا دلتون بخواد مصاحبه فرماندهانی که شما ازشون صحبت میکنید در مورد بستن تنگه هرمز در صورت تحریم نفت و بانک مرکزی هست که یه سرچ بکنید همش ردیف میشه..   امارات هم دست از ادعاش برنداشته و هر وقت شورای همکاری خلیج فارس تشکیل میشه تو بیانیشون بهش اشاره میکنن..   در مورد توانایی نیروی هوایی و پدافند هم من سکوت میکنم دوستان آگاه هستند ماشاء الله..   شما فکر میکنید من خوشم میاد بگم نیروی هوایی یا پدافند کشورم وضعش اینه ؟ من واقعیت رو میبینم شما یه سری شعار و شایعه ، همین امثال شما  قرار نبود سه سال پیش تنگه هرمز رو ببندن ؟ جریان صادرات نفت رو قطع کنن ؟ چی شد ؟ اون سردار جزایری محترم که امروز تهدید میکنه منطقه رو به آتش میکشه نمیگفت ما ببندیمش کسی نمیتونه بازش کنه ؟

  اگر عربستان به اون سطح از جنون رسیده باشه کشیدن پای آمریکا به درگیری کار چندان مشکلی نیست ، حقیقت اینه که درگیری ما با کشورهای حاشیه خلیج فارس در صورت وقوع هواپایه و در مرحله دوم دریاپایه هستش.در هر دو موارد کشوندن پای آمریکا کار چندان سختی نیست.فرض میکنیم قصد داریم پایگاه هوایی Al Dhafra رو به عنوان اصلی ترین بیس شکاری امارات هدف قرار بدید ، خب این موشک ها به انبوه هواپیماهای آمریکایی برخورد میکنه و این یعنی اعلام جنگ.. یا کویت و قطر یا به خطر افتادن تنگه هرمز برای نفتکش ها..       همه اینا فرضیه بود برادر ، بحث هم ایران بود نه عربستان.من نظرم این بود که حتی اگر مورد اصابت هم قرار بگیره ما وارد یک درگیری تمام عیار نخواهیم شد..   این که چه رفتاری با کشتی نجات میکنن به خیلی چیزا بستگی داره ؛ این که قراره کشتی تا بندر هدف در یمن اسکورت بشه یا نه و این که تصمیم آمریکا و عربستان چی باشه و ایران چقدر حاضره کوتاه بیاد و..

  در اصل موضوع تفاوتی نمیکنه ، چه با چراغ سبز و چه بدون اون ، نیروهای مسلح ایران در اون سطح از آمادگی نیستن که با عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس منهای آمریکا وارد درگیری تمام عیار بشن ، شرایط اقتصادی به کنار..   هر چند به دلیل ماهیت این درگیری قطعاً آمریکا هم وارد خواهد شد چون اساس قدرت هوایی کشورهای حاشیه خلیج فارس نیروی هواییشون هست که بسیاری از پایگاه ها با نیروهای آمریکایی ، انگلیسی و فرانسوی مشترکه و این فقط یکی از دلایلشه..