من از نظر به صرفه بودن عرض کردم ؛ بحث در مورد ادعای روسها در مورد توانایی هدف قرار دادن 5 متر مربع (یعنی یه چیزی مثل فالکون) از بالای 250 کیلومتر اینجا جاش نیست.در قرن بیست و یکم و با پیشرفت سریع توانایی اخلال الکترونیک هواپیماهای غربی هزینه عملیاتی فاکس هاوند به جز در حد یک یا چند اسکادران برای نقاط حساسی مثل پایتخت توجیه پذیر نیست.تفاوت تامکت و فاکس هاوند هم دقیقاً در همینه که تامکت طراحی شده تا با هر هواپیمایی بتونه در هر فاصله ای وارد درگیری بشه ؛ همین الان هم تامکت و به خصوص مدل D -که لازمه در مورد توانایی هاش مطالعه کنید- چیزی از بقیه هواپیماهای برتری هوایی در مانورپذیری کم نداره. از دید هزینه و فایده عرض کردم..

من تا حالا به این سن رسیدم همچین چیزی رو در استان بوشهر به گوشم نخورده بود..

به صورت اسمی چرا ولی به صورت عملی تا حدود زیادی خیر ! صندلی ایجکت MK.7 فانتوم جزو نسل اولیه صندلی های zero-zero محسوب میشه که البته خودش اصلاح شده Mk.5 دهه پنجاه میلادی هست و نسبت به مدل های قبلی بهبودهایی از نظر میزان پرتاب راکت داره ولی این که مثل تست صندلی های جدید مارتین بیکر خلبان رو از روی زمین بلند کنه و بیاره نیست.البته بحث فرسودگی هم هست و بعد از 40 سال باید عمر راکت ها و قطعات تشکیل دهنده این صندلی ها سال ها پیش تموم شده باشه و از رده خارج محسوب میشن. به نظر من احتمال این که خلبان در ارتفاع و سرعت پایین موتور رو از دست داده باشه زیاده و دلیل سقوط هم تلاش برای بازیابی هواپیما و در آخر ایجکت ناموفق..

قایق تندروی سراج 1 نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شناور سراج ۱، یک شناور تندرو تهاجمى راکت انداز براى مناطق با آب و هواى گرمسیرى طراحى شده است. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71479_1-13-19.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_i71479_1-13-19.jpg[/img][/url] در ساخت این شناور از پیشرفته ترین فناورها استفاده شده است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71475_1-4-58.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71477_1-12-15.jpg[/img] بدنه شناور سراج ۱، فایبرگلاس و به گفته وزیر دفاع بدنه اين شناور براساس استانداردهاي جهاني طراحي و ساخته شده است. این شناور مجهز به امکانات پیشرفته بومى مخابراتى و ناوبرى الکترونیکى است. این شناور از شناور های تندروی بلید رانر الگوبرداری شده است که از سریعترین شناورهای جهان است.این شناور قابلیت حمل راکت اندازهای دریایی 107 میلیمتری 11 لوله ای پایدار شده، رادار جستجوی دریایی با برد حدود 30 کیلومتر و تیربار 12.7 میلیمتری تبدیل نموده و در آینده به پرتابگرهای موشک و اژدر نیز تجهیز شده و در سال 90 به طور گسترده در خدمت واحدهای عملیاتی در تمام آب های جنوبی ایران قرار می گیرد.پیشینه سرعت این قایق بیشتر از 70 نات(بیش از 130 کیلومتر بر ساعت) است. طراحی کابین در این شناور به گونه‌ای است که در سرعت بالا در داخل کابین، تغییرات ارتفاعی ناشی از حرکت بر روی آب و صدای چندانی احساس نمی‌شود. همچنین در شرایط طوفانی دریا سرنشینان آن شدت امواج را احساس نخواهند کرد. عکس ها: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71474_1-2-60.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71476_1-6-55.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71478_1-12-21.jpg[/img] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71480_1-14-13.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_i71480_1-14-13.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71482_1-19-8.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_i71482_1-19-8.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/i71483_1-20-5.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_i71483_1-20-5.jpg[/img][/url] منابع: http://mcity.blogfa.com/post-61.aspx http://www.centralclubs.com/topic-t71036-24.html http://www.fardanews.com/fa/news/162838/10%D9%85%D8%AD%D8%B5%D9%88%D9%84-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%DA%98%D9%87-%D9%86%D9%8A%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D9%84%D8%AD

[center][color=#000000][b]عملیات کوه امید 3 : بلند کردن به سبک آمریکایی ها[/b][/color][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/1~1.jpg[/img][/center] [color=#000000]در سال 1960 ، چاد از فرانسه استقلال پیدا کرد.در همین سال ها لیبی با حمایت از شورشیان توانست منطقه ای به وسعت 114 هزار کیلومتر مربع در شمال این کشور را که نفت خیر و دارای ذخایر اورانیوم بود را اشغال کند.درگیری ها کم و بیش تا سال 1987 ادامه داشت که در این سال با انعقاد یک قرارداد آتش بس نیروی های لیبیایی خاک چاد را ترک کردند.دولت چاد که مقدار زیادی غنایم از آخرین عملیات به دست آورده بود طی یک توافق با دولت آمریکا اجازه استفاده از یک فروند Mi-24 هایند سقوط کرده ولی تقریباً سالم را به نیروهای آمریکایی داد.اتحاد جماهیر شوروی که رابطه نزدیکی با دولت معمر قذافی در لیبی داشت تسلیحات زیادی از جمله هواپیماهای بمب افکن ، موشک های ضد هوایی و هلیکوپترهای میل را در اختیار این کشور قرار داده بود.آمریکایی ها پیشتر عملکرد مناسب این هلیکوپتر را در جنگ افغانستان دیده بودند و منتظر فرصتی برای ارزیابی نقاط ضعف و قوت آن بودند که یک هایند رها شده در بیابان های چاد به کمک آنها آمد.[/color] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/2~2.jpg[/img][/center] [center][color=#000000][size=3]1- فرودگاه انجامنا پایتخت چاد و محل استقرار هواپیمای ترابری 2- پایگاه هوایی Ouadi Doum و محل هایند 3- نقطه سوختگیری اول که یک هرکولس با خدمه منتظر بالگردها بودند 4- محل سوختگیری دوم[/size][/color][/center] [color=#000000]در آوریل 1988 ، دو فروند Ch-47 شنوک که در یک هواپیمای ترابری C-5 گالکسی بارگذاری شده بودند به همراه 70 نفر پرسنل تعمیر و نگهداری از پایگاه ویت سندس در نیو مکزیکو پرواز کرده و به پایگاهی در تگزاس رفتند تا ماموریت را تمرین کنند.یک فروند شنوک 6 مخزن سوخت با گنجایش 500 گالن که از آب پر شده بودند را به عنوان شبیه ساز وزن Mi-25 و یک شنوک دیگر نیز پرسنل مسئول تعمیر در نظر گرفتند و شرایط ماموریت را با استفاده از شناسایی های انجام شده تمرین کردند.وقتی که در 21 مه 1988 حکم عملیات ابلاغ شد یک تیم کارشناسی به ستاد فرماندهی ارتش در اشتوتگارت آلمان رفت تا از آنجا فرماندهی عملیات را انجام دهد ؛ پس از استقرار این گروه زمان آغاز عملیات دو هفته بعد اعلام شد.با نزدیک شدن به تاریخ عملیات یک فروند C-5 که از دو شنوک و 70 نفر خدمه از جمله 6 خلبان و 4 خدمه پرواز تشکیل شده بود وارد انجامنا پایتخت چاد شدند ؛ خلبانان در منزل یکی از کارکنان سفارت آمریکا و پرسنل فنی نیز در پایگاه تفنگداران دریایی چسبیده به سفارت ساکن شدند.[/color] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/3~1.jpg[/img][/center] [center][color=#000000][size=3]هایند با بالهای جدا شده توسط دو قلاب به شنوک متصل شده است[/size][/color][/center] [color=#000000]در نیمه شب یازدهم ژوئن 1988 ، دو فروند MH-47 تیپ تفنگداران دریایی با 490 مایل پرواز (حدود 800 کیلومتر) و در سکوت رادیویی خود را به فرودگاه Ouadi Doum در شمال چاد که پیشتر توسط جنگنده های فرانسوی بمباران شده بود و متروکه بود رساندند و هلیکوپتر اول که حامل پرسنل فنی بود در نزدیکی هایند فرود آمده و خدمه مشغول جدا کردن بالها و آماده سازی هایند برای شنوک دوم بودند که در نقطه بالایی هلیکوپتر در حال پرواز ثابت بود تا با بستن قلاب های طناب به زیر بدنه هایند آن را بلند کند.شنوک ها در مسیر برگشت هر کدام دو بار در دو منطقه از پیش تعیین شده - از جمله یک پایگاه لژیونر های فرانسوی - فرود آمده و سوخت گیری کردند.پس از مدتی پرواز و در حالی که 45 دقیقه تا انجامنا و محل استقرار هواپیمای ترابری فاصله بود هلیکوپترها با یک طوفان شن شدید مواجه شدند به گونه ای که مجبور شدند ارتفاع خود را تا 3 هزار پا افزایش داده ، از هم فاصله بگیرند و با سرعت کمتری به سمت نقطه استقرار بروند ؛ پس از نشستن در نقطه استقرار نیز پرسنل تا 20 دقیقه نمی توانستند از شنوک ها خارج شوند و پس از طی این مدت و فروکش کردن طوفان پرسنل هایند را از شنوک دوم جدا کرده و به درون یک C-5 گالکسی منتقل کردند.در این لحظه تنها 67 ساعت از ورود این هواپیما به چاد می گذشت.در مجموع این عملیات با رعایت مسائل حفاظتی و استفاده از عنصر غافلگیری و تا حدودی هم عدم اشراف اطلاعاتی لیبی بر عملکرد نیروهای خارجی حاضر در انجامنا و همچنین عدم پیش دستی برای جابجایی یا منهدم کردن این هلیکوپتر و مهارت خلبانان و پرسنل تیپ 160 ام نیروهای ویژه هوابرد آمریکا با موفقیت کامل انجام شد و این هلیکوپتر پس از انتقال به آمریکا مورد بررسی کامل قرار گرفت.[/color] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/mh47.jpg[/img][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/4~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/thumb_4~0.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/5~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/thumb_5~0.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/6~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/thumb_6~0.jpg[/img][/url][/center] [center][url="http://www.shadowspear.com/2009/05/operation-mount-hope-iii/"][color=#000000]منبع[/color][/url][/center] [center][color=#000000][b]فقط برای میلیتاری[/b][/color][/center]

[quote name='Crash' timestamp='1405020752' post='391990'] با تشکر از مقاله عالی تون من یه بخشی رو درست متوجه نشدم تو متن گفته شد که [color=#000000]دو فروند Ch-47 شنوک که در یک هواپیمای ترابری C-5 گالکسی بارگذاری شده وبه سمت[/color] [color=#000000]چاد حرکت کردند[/color] [color=#000000]اما درموقع برگشت[/color] در داخل [color=#000000]هواپیمای ترابری C-5 [/color]یک فروند [color=#000000]فروند Mi-24[/color] قرار داشته پس تکلیف [color=#000000]دو فروند Ch-47 شنوک چی می شوده دو شنوک و [color=#000000]Mi-24 داخل یه [color=#000000]C-5 فک نمی کنم جا بشن، پس[/color][/color] چطوری شنوک ها برگشتند ؟؟؟؟[/color] [/quote] عرض کردم که یک فروند C-5 حامل دو شنوک و یک هرکولس به چاد رفتند ؛ بعد هم یک C-5 دیگه برای هایند اعزام شده - که در متن نیاوردم - و در مجموع از دو فروند C-5 و یک هرکولس استفاده شد.

[quote name='majid363' timestamp='1404991867' post='391861'] جریان پناهنده شدن میگ 25 روسی به ژاپن فروش اسرار اس 300 و موشک های هوابه هوای روسی و ........ آیا روسیه هم تونسته از این عملیات های موفق بکنه فکر کنم تعدادی اف 5 که در ویتنام بوده را تونسته صاحب بشه ؟ یک سوال دیگه شنوک ها چه جوری به امریکا برگشتن مگر تو هواپیما میل را نزاشتن ؟؟؟؟ [/quote] بله کلاً در دوره جنگ سرد هر دو طرف زیاد از این عملیات ها داشتند و تام کوپر توی یک مقاله اون بخشی که علنی شده در این سالها رو تا حدودی آورده که در لینک زیر میتونید بخونید.. http://www.acig.org/artman/publish/article_371.shtml فکر کنم ترجمش رو هم جناب کیانی موحد قبلاً انجام دادن بگردید پیدا میشه احتمالاً.. در جواب سوال دوم شما هم باید بگم در این عملیات از دو فروند C-5 و یک فروند هرکولس استفاده شد که یکی حامل میل ، دیگری شنوک ها و دیگری خدمه و خلبانان بوده.

سلطان.. فانتوم های E نیروی هوایی کره جنوبی..

[b]به نام ایزد توانا[/b] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i128874_171-.jpg[/img] [/center] قایق تندروی عاشورا در دوران دفاع مقدس تولید و به خدمت در نیروی دریایی تازه تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد در آن زمان قایق های متوعی در نیروی دریایی سپاه یا قبل از تشکیل رسمی یگان دریایی سپاه در قرارگاه نوح حضور داشتند ولی از تاریخ دقیق به خدمت گیری قایق های عاشورا اطلاعاتی در دست نیست.این قایق ها با همت پرسنل نیروی دریایی سپاه به یک قایق چند منظوره تبدیل شدند که توانایی حمله و حمل بار و سرنشین را داشت.این قایق در عملیات های مختلفی در نقش های مختلف شرکت کرد و همینطور سپاه از آن به عنوان یک قایق گشتی در خلیج فارس استفاده می کرد. از این قایق در عملیات های شناسایی دو اسکله الامیه و البکر عراق برای حمل غواصان تا چند کیلومتری هدف استفاده میشد.عاشورا در حمله به نفت کش ها هم نقش پررنگی داشت و عملیات های زیادی توسط این قایق بر علیه نفت کش ها انجام شد.قایق های عاشورا در موارد معدودی اقدام به مین گذاری خلیج فارس کردند.تسلیحات این قایق عبارت بودند از:راکت اندازهای 12 تایی 107 میلیمتری که در سپاه آن را به اختصار 107 می نامند ، تیربارهای 12.7 میلیمتری اکثرا دوشکا و همینطور مین های دریایی در موارد معدود در بعضی هم توپ 106 میلیمتری بدون عقب نشینی نصب شده بود همینطور همیشه یک آر پی جی 7 در این قایق برای استفاده خدمه وجود داشت،همچنین تعدادی از این قایق ها به خصوص در خلیج فارس به موشک های دوش پرتاپ ضد هوایی مجهز بودند. یکی از ویژگی های قایق عاشورا این است که درهنگام عبور از روي امواج به دليل كف تختي كه دارد و موج را نمي شكند از روي آن جهش مي كند كه اين خود مي تواند مضر ومفيد باشد. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i128868_104888-823.jpg[/img] [/center] [center][b]نویسنده:سورنا فقط برای میلیتاری[/b] [/center]

دوستان گزارش aviationist درسته که خیلی متعبر نیست اما یه نکته درش بود که نمیدونم چرا کسی بهش توجه نکرد ! نوشته که 12 روز پیش یعنی همزمان با پیشروی داعش در شمال بغداد یه تعداد جنگنده های " ناشناس " اون ها رو شدیداً بمباران کردند.اگر یادتون بیاد همون موقع دوستان پیشنهاد پشتیبانی هوایی نهاجا برای زمینگیر کردن داعش در محورهای منتهی به بغداد رو دادن و از اون مهمتر همون موقع خبرهایی از نابود ده ها و بلکه صدها خودروی منتشر شد که نمیشد باور کرد کار نیروی هوایی عراق بوده باشه. به نظرم قضیه یه خورده مشکوک میزنه با توجه به این که دوستان خبرهایی از پروازهای پرتعداد نهاجا در غرب دادن..

مسئله حقوقی و قطعنامه و اینها نیست ؛ ما تا الان همیشه حضور هر نیرویی در عراق رو تکذیب کردیم اونم به خاطر این که حساسیت جنگ شیعه و سنی به وجود نیاد.خب ! الان این کار یعنی اعزام خلبان و هواپیما چیزی جز دخالت مستقیم معنا نمیده. این هواپیما فقط رنگ و نشان ایران و نیروی هوایی سپاه از روش پاک شده و پایگاهش در عراقه ! همین وگرنه فرقی با پرواز از ایلام یا خوزستان نداره. مطمئناً ارتش عراق اینقدر بی در و پیکر هست که مشخص بشه خلبان و هواپیما ایرانی هستند ؛ تکذیبش هم نمیشه کرد چون چک کردن خلبان های دوره صدام برای این هواپیما توی دو روز و یک هفته شدنی نیست..

فکر میکنید اگر در رسانه ها درز کرد که این هواپیماها و خلباناش ایرانی هستند ما چه جوابی میدیم ؟

[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1404018841' post='389056'] سورنا جان مثل اینکه این فلانکرها هم به خاطر نداشتن مشتری مدت ها تو یکی از مراکز تعمیرات بلاروس زمینگیر بودن ها ! ضمنا شما مدت زمان اورهال جنگنده تو ایران رو که روند کار چندین و چند بار به خاطر توقیف شدن محموله هامون تو فلان بندر و بهمان فرودگاه و به موقع نرسیدن قطعه متوقف میشه با روسیه که تولید کننده اصلی جنگنده است مقایسه نکن. در رابطه با بدقولی هم بهتره شما سابقه درخشان امریکا و شرایط و جزئیات قرارداد رو به نوری مالکی یادآوری کنید تا تهمت الکی نزنه چون ما هر چی گفتیم به نقل از نخست وزیر عراق بود ! راستی این تست های پیش از تحویل امریکا چه جورین که 80 فروند دیزرت فالکون امارات ظرف مدت 3 سال تولید و تحویل شدن اما برا 36 فروند جوجه فالکون عراق 6 سال طول می کشن ؟ ---------------------------------- پ.ن : آخر سر دقیق معلوم نشد عراقی ها چی و چند فروند خریدن ؟ [/quote] درسته اما پیش از این که عراق درخواست خرید بده ها اورهال تموم و آماده پرواز بودند.اورهال زمانی شروع میشه که همه قطعات در دسترس باشه و فرقی نمیکنه که روسیه یا ایران یا آمریکا باشه ؛ هیچ نیرویی نمیتونه تو 2-3 روز هواپیمایی مثل فراگ فوت یا جنگنده سنگینی مثل فلانکر رو اورهال کنه.برادر مدت زمان قرارداد رو که من نبستم خود دولت عراق رفته قرارداد بسته.مالکی هم درخواست داشت که زودتر تحویل بشن که آمریکایی ها رد کردند وگرنه میتونید مصاحبه سخنگوی پنتاگون رو در خصوص تاخیر داشتن یا نداشتن در این قرارداد بخونید! احتمالاً تا چند روز آینده و به صورت کلی تا پایان 2014 بخش اصلی قرارداد فالکون ها تحویل داده میشه. روسها خوب از موقعیت استفاده کردن! هم هواپیماهای دست دوم فروختن ، هم پرسنل فنی و هزینه پشتیبانی و تامین قطعات رو انداختن گردن عراق هم در آینده نیروی هوایی عراق مجبور میشه تعداد بیشتری فراگ فوت بخره تا بتونه اینها رو تبدیل به گردان عملیاتی کنه.

[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1403948355' post='388883'] روسیه و بلاروس روی هم صدها فروند فنسر و فراگفوت رزرو دارن که با یه اورهال فوری به راحتی عملیاتی میشن و از قضا خلبان اونها هم در اقمار شوروی سابق راحت تر از خلبان سوخو-30 که یه جنگنده جدیدتره پیدا میشه. مطلب دوم شما هم که کاملا غلطه و عراقی ها دقیقا به خاطر بدقولی یانکی ها در تحویل به موقع فالکون به سمت جنگنده های روسی رفتن (مالکی در مصاحبه اخیر با بی.بی.سی عربی به این نکته تصریح کرد) و احتمالا در آینده نزدیک شاهد خریدهای بزرگتر عراق از روسیه هم خواهیم بود. راستش رو بخواید من چشم آب نمیخوره که امریکا به یه دولت شیعه نزدیک به ایران جنگنده بده و احتمالا هیچ گاه شاهد حضور فالکون در عراق نخواهیم بود ! [/quote] اورهال فوری دیگه چیه ؟! هواپیمایی که چند ماه پرواز نکنه کلی طول میکشه که تعمیر و چک بشه و برگرده به گردان عملیاتی در حالی که سوخو-30 ها آماده تحویل بودند و نیاز عراق هم کاملاً فوری بوده ؛ من منکر توانایی های فلانکر نیستم ولی عراقی ها از روی ضرورت این هواپیماها رو سفارش دادن نه اون چیزی که شما فکر میکنید. بد قولی ؟! آمریکا هنوز 4 سال دیگه تا مدت زمان قرارداد یعنی 2018 برای تحویل 36 فروند F-16IQ فرصت داره و با اجازه شما چند روز پیش هم اولیش تحویل داده شد.بقیه هم طبق اخبار در حال تولید هستند منتها هواپیما یک سری تست های مختلف داره پیش از تحویل که ممکنه یک مقدار طول بکشه.بحث رو مختط نکنید این که 6 جنگنده اونم به صورت فوری خریدن دلیلی برای این نیست که در آینده هم سراغ هواپیماهای روسی میرن.کیفیت و کارایی اونها رو عراقی ها با مزه جنگ خلیج فارس بیشتر از همه احساس کردن! یه نگاه به فنسرهای خودمون هم بندازید و ماجراهاش و مقایسه کنید با فانتوم و تامکت در پیش از انقلاب تا تفاوت تعهد و پشتیبانی آمریکایی و روسی مشخص بشه ؛ کیفیت ساخت هم که اظهر من الشمسه.

[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1403932355' post='388845'] دوستان عنایت داشته باشند که با توجه به نیاز مقطعی عراق گزینه هایی نظیر یاک-130 سوخو-25 (39) و نهایتا سوخو-24 مناسب تر و به صرفه تر بودند ولی ظاهرا مسئولین عراقی دید بلندتری دارن و با انتخاب یه جنگنده سنگین چند منظوره می خوان با استفاده از فرصت پیش اومده و ایضا با کمک و پشتیبانی روسیه دست به ایجاد یه نیروی هوایی توانمند که حداقل قادر به حفظ حریم هوایی عراق مقابل دشمنانی مثل ترکیه و آل سعود باشه بزنند. در ضمن تا جاییکه من به خاطر دارم این اولین تجریه عملیاتی این جنگنده پر سر و صدا در میدان رزم واقعی خواهد بود که برای ناظرین فرصتی مغتنمه. [/quote] من فکر نمیکنم ربطی به این مسئله داشته باشه ؛ به احتمال زیاد این تنها گزینه ای بوده که عراق داشته.اگر قرار بر سفارش بود قطعاً کارشناسان نیروی هوایی عراق فراگ فوت و فنسر رو ترجیح میدادن منتها مشکلی که وجود داره اینه که تولید این جنگنده ها طول میکشه و عراق نیاز فوری به پشتیبانی هوایی داره پس میاد هواپیمای دست دوم آماده تحویل رو با خلبان و پرسنل فنی سفارش میده.من جای عراقی ها بودم همین الان قرارداد یه گردان فراگ فوت رو میبستم. دلیل این که خیلی نخواستن به سمت تسلیحات روسی برن اینه که به زودی 36 فروند فالکون تحویل میگیرن که این تعداد برای پشتیبانی از ارتش در جنگ علیه داعش کافیه و احتمال زیاد این تعداد هنوز هم اضافه خواهد شد ؛ روسها سابقه درخشانی از نظر کیفیت ساخت و پشتیبانی قطعات و آموزش خلبانان ندارن برعکس آمریکایی ها در این زمینه متعهد عمل میکنن.

سوخو-30 هواپیمایی نیست که خلبان های عراقی که اکثراً هنوز دوره جت رو نگذروندن بتونن به این زودی ها باهاش پرواز بکنن ؛ پس یا تحویل این هواپیماها به این زودی نخواهد بود یا خلبان و پرسنل فنی و هواپیما همش روس یا بلاروسی هستند.

[quote name='k98' timestamp='1403804834' post='388509'] [url="http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1393/04/05/13930405144229584_PhotoL.jpg"]http://media.farsnew...9584_PhotoL.jpg[/url] [url="http://www.farsnews.com/imgrep.php?nn=13930405000560"]http://www.farsnews....=13930405000560[/url] [/quote] پیشمرگه از ژ-3 استفاده میکنه ؟ از کجا خریدن ؟

به نام خدا عملیات قرقی: ضرب شصت نیروی هوایی فرانسه به سرهنگ قذافی ا بار اصلی این عملیات بر دوش جنگنده های جگوار نیروی هوایی فرانسه بود در سپتامبر 1984 ، طی یک توافق بین میتران رئیس جمهور فرانسه و معمر قذافی رهبر لیبی کشور چاد به دو منطقه جنوبی و شمالی تقسیم شد.در این تقسیم بندی شمال حوزه نفوذ لیبی و نیروهای مخالف تحت حمایت آن و جنوب فرانسه و دولت چاد معین شد و قرار بود در طی یک مدت زمان مشخص هر دو کشور نیروهای خود را از چاد خارج کنند.این پیمان توسط فرانسوی ها اجرا و تمامی نیروهای ارتش فرانسه از چاد خارج شدند اما ارتش لیبی تنها نیروهای خود را به 5 هزار نفر کاهش داد.در فوریه 1986 ، به دستور قذافی نیروهای اپوزیسیون شمال از مرزهای تعیین شده در معاهده گذشتند و وارد جنگ با نیروهای دولت چاد در جنوب شدند.برای فرانسه به عنوان کشوری که قاره آفریقا را اصلی ترین حوزه نفوذ خود می دانست این حمله و شکستن عهدنامه قابل تحمل نبود ؛ ارتش فرانسه تدارک عملیاتی با نام " Epervier " یا " قرقی " را فوراً آغاز کرد. آغاز عملیات پیش از آغاز عملیات سرهنگ قذافی مشغول ایجاد یک پایگاه هوایی بزرگ در شمال چاد به نام " Ouadi Doum " با باند پروازی به طول 3,800 متر به همرا تسلیح شورشیان تحت حمایت خود به تجهیزات و تسلیحات مدرن بود.این پایگاه هوایی توسط یک گردان موشک های ضد هوایی سام-6 و توپ های شلیکا حفاظت می شد.نیروی هوایی لیبی از نیروهای شورشی که بالغ بر سه تیپ می شدند از راه هوا به وسیله هواپیماهای توربوپراپ سبک مستراشمیت SF.260 به عنوان پشتیبانی نزدیک و هلیکوپترهای Ch-47C شینوک به منظور جابجایی نیرو و تجهیزات حمایت می کرد.نیروی هوایی فرانسه اعزام 1,400 سرباز خارجی (ارتش فرانسه یک نیروی بزرگ از جنگجویان خارجی در اختیار دارد) و تجهیزات به وسیله هواپیماهای C-160 ترانسال را به انجامنا پایتخت چاد در جنوب این کشور شروع کرد اما نیروهای شورشی که بالغ بر سه تیپ نیرو بودند و از سه نقطه شمال در حال پیشروی بودند نیاز به یک شوک روانی و قطع پشتیبانی هوایی داشتند.پایگاه هوایی ساخته شده در شمال چاد تنها پایگاه نیروی هوایی لیبی بود که بمب افکن های متوسط لیبی از آنجا توانایی هدف قرار دادن انجامنا را داشتند. رمپ پایگاه ؛ دو فروند مستراشمیت SF.260 و یک میل Mi-25 هایند در انتهای رمپ پارک شده اند یک فروند جگوار فرانسوی مجهز به بمب های ضد باند BAP.100 بدین منظور 12 فروند جگوار ، 8 فروند میراژ F.1C-200 ، دو فروند تانکر سوخت رسان C-135FR از پایگاه بنگویی در جمهوری آفریقای مرکزی برای بمباران پایگاه هوایی " Quadi Doum " بلند شدند.هشت فروند از جگوارها به بمب های خوشه ای ضد باند BAP.100 و 4 فروند دیگر به بمب های 250 پوندی سقوط آزاد مجهز بودند که البته یک فروند به علت نقص فنی نتوانست در عملیات شرکت کند.میراژها نیز وظیفه پشتیبانی هوایی از جگوارها را در مقابل جنگنده های لیبیایی بر عهده داشتند.میزان غافلگیری لیبی از این عملیات آنچنان بالا بود که سیستم های دفاع هوایی محافظ پایگاه پیش از آن که فرصت شلیک را پیدا کنند به وسیله جگوارهای مجهز به بمب های 250 پوندی مهندم شدند ؛ در ادامه 8 فروند جگوار بمب های ضد باند را بر باند 3,800 متر پایگاه فرو ریخته و آن را برای چندین روز غیر عملیاتی کردند که هدف عملیات نیز همین بود چون ترمیم باند کار چندان مشکلی نیست. تصاویر گرفته شده از دوربین جگوار نشان میدهد که بخش قابل توجهی از بمب های ضد باند به خطا رفته است لانچر سام-6 ارتش لیبی غافلگیر شده در چنگ جگوار فرانسوی اما ارتش لیبی یک روز بعد به خود آمد و با یک فروند توپولف Tu-22B که ابتدا در مسیر هواپیماهای مسافربری پرواز می کرد بعد از آن که خود را به نزدیکی انجامنا رساند با سرعتی معادل یک ماخ و ارتفاعی 5 هزار متری 3 تیر بمب سنگین را بر فرودگاه این شهر که نیروهای فرانسوی در آن مستقر بودند فرو ریخت.با وجود ارتفاع زیاد و سرعت بالای این بمب افکن ، باند پرواز به شدت آسیب دید (به گونه ای که سه روز غیر عملیاتی شد) و یک خزشراه نیز تخریب شد.فرانسه با درخواست فوری از ارتش ایالات متحده یک فروند هواپیمای ترابری غول پیکر C-5 را اجاره کرده و یک واحد موشک ضد هوایی MIM-23B هاوک و کروتال را به فرودگاه انجامنا منتقل کرد.علاوه بر آن دو فروند جگوار و یک تانکر C-135FR به صورت دائمی در فرودگاه مستقر شدند. یک فروند توپولف Tu-22B نیروی هوایی عربی لیبی ؛ عکس توسط فانتوم نیروی دریایی آمریکا گرفته شده است پس از این حمله فرانسه نه تنها فرودگاه انجامنا را تعمیر کرد بلکه اعلام کرد 10 میلیون دلار را برای آموزش و تجهیز ارتش چاد اختصاص خواهد داد.اولین رویارویی ارتش چاد (جنوبی) و اپوزیسیون تحت حمایت لیبی در سوم مارس رخ داد و در آن ارتش چاد با پشتیبانی هلیکوپترهای فرانسوی موفق به شکست حمله اپوزیسیون و عقب راندن آنها شد.همزمان تنش بین لیبی و ایالات متحده بالا گرفت و نبرد خلیج سرت توسط آمریکایی ها بر علیه لیبی آغاز شد و به همین دلیل تمرکز قذافی از چاد به مدیترانه منتقل شد و درگیری ها متوقف شد و فرانسه توانست موقتاً مناطق حوزه نفوذ خود را از تعرض مصون نگاه دارد تا زمانی که با ضد حمله نیروهای تحت حمایت لیبی " جنگ تویوتاها " آغاز شد. منبع فقط برای میلیتاری

[quote name='saeghe_1' timestamp='1403685882' post='388195'] والا نمیدونم این میلیتاری چه مرگشه چرا درست تایپ نمیشه تشکر کردم و عرض نمودم که علاق زیادی به مطالعه این دست عملیتها دارم لینک خدمتون هست دریغ نفرمایید حقیر و دوستان با شبیه ساز لاک ان الاین پرواز میکنیم و عملیتهارو شبیه سازی میکنیم [/quote] سایتی که همه عملیات ها رو داشته باشه که پیدا نمیشه و باید به صورت موردی در خصوصش مطالعه کرد اما عجالتاً این سایت مقالات خوبی داره. http://www.acig.info/CMS/index.php?option=com_content&task=section&id=5&Itemid=47 [quote name='KOLAHSABZ' timestamp='1403686216' post='388200'] منظور من از مهمات هوشمند موشک ضد رادار یا موشک های ای اس 30 ال بود نه بمب هدایت لیزری البته در جنگ لیبی فرانسه معمولا با بمب هدایت لیزری و جنگ الکترونیک سنگین رادار ها رو میزد [/quote] این دو عملیات کاملاً با هم فرق میکنن ؛ طلوع ادیسه یک عملیات از پیش اعلام شده بود و این عملیات کاملاً غافلگیرانه ؛ هیچ اشاره ای به جنگ الکترونیک نشده که به خاطر همین غافلگیرانه بودنه.رادار رو که با موشک مارتل زدن ولی برای لانچرها مشخص نیست از چه نوع بمبی استفاده شده و فقط میدونیم 250 پوندی بوده. آمریکایی ها در جنگ خلیج فارس رادار رو با موشک های ضد رادار کور میکردن ، با جنگ الکترونیک شدید با مهمات هوشمند و غیرهوشمند سیستم های کنترل و لانچرها رو هدف قرار میدادن بدون این که ترسی از پدافند و نیروی هوایی داشته باشند در ارتفاعات متوسط و حتی بالا. در صورت استفاده از جنگ الکترونیک علاوه بر هوشیار شدن پدافند و از دست رفتن اصل غافلگیری ، نیروی هوایی لیبی هم میتونست برای میراژها دردسر درست کنه.

[quote name='KOLAHSABZ' timestamp='1403676709' post='388156'] چرا فرانسوی ها برای زدن سام 6 ها از مهمات هوشمند تری استفاده نکردن؟ آیا جنگ الکترونیک در کار بوده؟ [/quote] البته در منابع اشاره ای به لیزری یا فری فال بودن بمب نشده اما معمولا استفاده از بمب های هوشمند نیاز به ارتفاع گیری و صرف مدت زمان برای هدفگیری و قفل کردن و پرتاب تا برخورد به هدفه ؛ اما این عملیات از نوع غافلگیرانه بوده و جنگنده ها برای دور ماندن از دید سیستم های راداری و شلیکا و سام-6 ها در ارتفاع بسیار پایین پرواز می کردند و بمباران هم ضربتی و سریع بوده. تا اون جایی هم که من میدونم برای هدف قراردادن رادارها و سیستم های دفاع هوایی کمتر از بمب های لیزری استفاده میشده. [quote name='saeghe_1' timestamp='1403633505' post='388104'] دمت گرم علقه زیادی به خودن و تحللیل انعملیاتها دارم اگر ینک دار ی زبان اصلی دریغ کن [/quote] دادا بی زحمت زیر نویس این پستت رو عنایت بفرما..

[quote name='PersianKing' timestamp='1403606010' post='387985'] بسیار جالب! إن شاءالله در ادامه جنگ تویوتاها را هم بهش اضافه میکنید دیگه!؟ برام عجیب بود که فرودگاهی که نیروهای نظامی فرانسه توش مستقر بودن، هیچ پدافندی نداشته و واسش برداشتن از جای دیگه هاوک و کروتال آوردن!! و این که قذافی هم بلد بوده ضربه بزنه ولی خب کاش مشورت پذیرتر بود و اینقدر حماقت نمیکرد... [color=#008080][size=2]منتقل شد[/size][/color] [/quote] انشاء الله بزودی در یک تاپیک جداگانه اون درگیری ها رو هم توضیح خواهم داد ولی چون دو موضوع و عملیات متفاوت بودن در این تاپیک نیاوردم. دلیل این مسئله دست کم گرفتن نیروی هوایی لیبی بوده چون بعد مسافت انجامنا تا مرز لیبی صدها کیلومتر بوده و فرانسوی ها فکر نمیکردن نیروی هوایی لیبی توانایی چنین عملیاتی رو داشته باشه! گویا Tu-22B رو در محاسباتشون ندیده بودند. [quote name='warjo' timestamp='1403610705' post='387997'] [/quote] معادل فارسی Taxiway ؛ یعنی جاده ای که رمپ و شلتر و تاسیسات رو به باند پرواز متصل میکنه. http://en.wikipedia.org/wiki/Taxiway http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%B2%D8%B4%D8%B1%D8%A7%D9%87

خود سرتیپ پوردستان هم تلویحاً تایید کردن! مرزهای غرب و جنوب غرب باید از نیروی مرزبانی تخلیه بشه و تحویل نیروی زمینی داده بشه ؛ هوانیروز و نیروی هوایی هم گشت های رزمی 24 ساعته در نوارمرزی داشته باشند. هدف این حملات جری کردن ایران برای ورود مستقیمه باید یک حریم امن چند کیلومتری پشت مرز به وجود بیاریم و اعلام کنیم در صورت عبور هدف قرار میدیم.. مرزبانی نیروی انتظامی به شدت پتانسیل این رو داره که نقش ایست بازرسی های موصل رو بازی کنه و کار وخیم بشه.

[quote] یک پرواز عظیم در ارتفاع پایین بر فراز مرکز پایتخت توسط نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF) انجام شد ، پروازی شامل [b]جنگنده های منسوخ دوران شوروی[/b] و بهترین جنگنده های دهه ی 70 ایالات متحده. این جنگنده ها توسط بالگردهایی هم سن و سال خود از هوانیروز جمهوری اسلامی همراهی شدند. در اثناء این برنامه ، بر روی زمین اتوموبیل های حامل سامانه های SA-8 Grail ، موشک های دور برد ارتفاع متوسط به بالای سطح به هوا و سایر رادارهای دفاع هوایی و توپ های ضد هوایی ، که [b]یاد آور روز رژه ی ماه مه شوروی در میدان سرخ (Red Square) بود[/b] ، در حال گذر از مقابل جایگاه بودند. [/quote] شک ندارم بابک تقوایی این مقاله رو نوشته ! فقط اون آمار هواپیماها رو از روی شماره سریالشون داره ؛ بابک خان اگه این پستو میخونی باید بگم خیلی برای این لحن نوشتت متاسفم! حالا دیگه فنسر و فالکروم شدن منسوخ..

[center][size=4][color=green]به نام ایزد توانا[/color][/size][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/oshkosh_matv_l2.jpg[/img] [color=blue]خودروی چهار چرخ ، تاکتیکی و حفاظت شده Oshkosh M-ATV برای استفاده نیروهای ایالات متحده آمریکا توسط کارخانه Oshkosh توسعه داده شده است و نیروهای ارتش و تفنگداران دریایی آمریکا بیشترین استفاده را از آن در افغانستان می کنند.ارتش ایالات متحده از کارایی MRAP های سنگینی مثل کوگار در افغانستان راضی نبود و این نیز به دلیل شرایط جغرافیایی و اقلیمی کوهستانی افغانستان است که نیاز به یک خودروی سبک تر را که بتواند به خوبی در مناطق ناهموار و کوهستانی رفت و آمد کند را مشهود کرد.درخواست برای خودرویی با چنین مشخصاتی در سال 2008 صادر شد و اولین نمونه آن در سال 2009 تحویل ارتش ایالات متحده آمریکا شد.زره خودروی M-ATV با همکاری مشترک دو شرکت Oshkosh و Plasan ساخته شد که همان زره خودروهای MRAP اما با کمی تغییرات است، این زره این خودرو را در برابر بمب های کنار جاده ای که تهدیدی بزرگ برای آمریکا در افغانستان است تا اندازه زیادی حفاظت می کند.این خودرو می تواند علاوه بر راننده چهار سرنشین دیگر را با خود حمل کند که این میزان در صورت مسلح بودن خودرو با توجه به وجود توپچی به 3 نفر کاهش می یابد.خودروی M-ATV را می توان به انواع سلاح های سبک مثل تیربار M2 برونینگ یا نارنجک انداز های خودکار تجهیز کرد ، کنترل این تسلیحات به دو صورت است یکی به صورت دستی و بر روی خودرو و دیگری از راه دور و در داخل خودرو.این خودرو دارای سیستم تعلیق مستقل ، تلفن همراه و تهویه هوای مطبوع و پیشرفته ای است و از نظر قدرت مانور برتری چشمگیری نسبت به MRAP هایی که آمریکا از آن در افغانستان استفاده می کند دارد.موتور این خودرو یک موتور دیزل Caterpillar C7 است که قدرت 370 اسب بخار را برای این خودرو فراهم می آورد و بیشینه سرعت خودرو را به 105 کیلومتر در ساعت می رساند.از دیگر ویژگی های این خودرو توانایی انتقال آن توسط هواپیماهای ترابری C-130 و هلیکوپتر های CH-53 و CH-47 است که به خصوص گزینه های دوم و سوم با توجه به وضعیت جغرافیایی افغانستان ویژگی خیلی خوبی محسوب می شود.[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/oshkosh_matv.jpg[/img] [color=green]عکس های بیشتر:[/color] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/oshkosh_matv_l1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_oshkosh_matv_l1.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/oshkosh_matv_l3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_oshkosh_matv_l3.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/oshkosh_matv_l4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_oshkosh_matv_l4.jpg[/img][/url] [color=red]کلیپ[/color]: [url="http://www.military-today.com/apc/oshkosh_matv.flv"][color=red]دانلود[/color][/url] [color=red]حجم:6 مگابایت[/color] [color=green]مشخصات: ورود به خدمت:2009 خدمه:1 نفر سرنشینان:4 نفر طول:؟ عرض:؟ ارتفاع:؟ تسلیحات: مسلسل 12.7 میلیمتری مسلسل 7.62 میلیمتری نارنجک اندازهای خودکار موتور:دیزل Caterpillar C7 قدرت موتور:370 اسب بخار بیشینه سرعت:105 کیلومتر در ساعت برد:بیش از 500 کیلومتر شیب:؟ شیب جانبی:؟ گام عمودی:؟ عبور از گودال:؟[/color] ================== [color=red]مترجم:سورنا[/color] [url="http://www.military-today.com/apc/oshkosh_matv.htm"]منبع[/url][/center]

[quote name='rpg7' timestamp='1403439358' post='387536'] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/download.jpg[/img] این تصویر از یک کلیپ موشکباران تکنیکالهای داعش گرفتم هلیکوپترش چیه؟! خانواده میل روسیه گمون کنم [/quote] میل Mi-35M ؛ عراق به غیر از MI-171 هیلکوپتری نداره که چرخ این فرمی داشته باشه ؛ اونطور که این کلیپ های گان کمرای منتشرشده توسط ارتش عراق نشون میده این خلبان های عراقی خیلی با اون خلبان هایی که با ما میجنگیدن هم از نظر - مهارت و هم روحیه - فرق دارن. این Mi-35 هم جایگزین خوبی برای کبراهای ماست عملکردش که تا الان خیلی خوب بوده.. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Mi-35_iraq.JPG[/img]