بسم الله الرحمن الرحیم [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/airbus_a400m.jpg[/img] [color=blue]هواپیمای ترابری و نظامی دور برد می باشد که توسط 10 کشور سفارش داده شده است . A -400 یک پروژه بین المللی است که تا کنون یک نمونه از ان تولید شده است . متصدی های این هواپیما المان ( 60 ) , فرانسه (50) , اسپانیا (27 ) , انگلستان (27 ) و ترکیه (10 ) هستند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Airbus_a400m_c130j-c-17_raf.jpg[/img] A -400 جایگزین هواپیماهای C – 130 Hercules و C – 160 Transall خواهد شد که در سال 2009 اولین نمونه ان به پرواز در امد .با این حال انتظار می رود که تحویل این هواپیما با تاخیر مواجه شود . A - 400M دارای طراحی پیشرفته است که شامل استفاده گسترده از مواد کامپوزیت می باشد . A - 400M از موتور های توربو پراپ TP400-D6 که کارایی بالای دارند استفاده می کند که هر کدام قدرتی بالغ بر 11000 (SHP )دارند .این موتور ها توسط EuroProp توسعه داده شدند . یکی از دلایل انتخاب این موتور استفاده از ملخ هایی بود که با مواد کامپوزیت ساخته شدند و از مزایای استفاده از موتور توربو پراپ کاهش مصرف سوخت در سرعت های کروز و کاهش هزینه ها می باشد . و یکی از نقاط قابل تامل این است که سرعت کروز این هواپیما بیشتر از هواپیما های ترابریی است که از موتور توربو فن استفاده می کنند . در حمل و نقل این هواپیما می تواند تا 116 سرباز کاملا مسلح یا 66 برانکارد به همراه ملازمان یا همراهان را حمل کند . به عنوان محموله این هواپیما می تواند تا 9 پالت استاندارد نظامی را حمل کند و همچنین قابل لود شدن در قسمت شیب دار عقب می باشد و در این حالت همزمان 54 سرباز می توانند بر روی صندلی ها بنشینند . در ضمن می تواند به طور هم زمان دسته چتر بازان و باری را رها کند و همچنین قابلیت حمل دو نفربر زرهی 8x8 را دارد . ماکزیمم برد در بیشترین بارگیری برابر با 3300 کیلومتر می باشد . این هواپیما میتواند از باند های اماده نشده و زمین های که خاک نرم دارند عمل نشست و برخاست را انجام دهد و برای این کار نیز به طول باند نسبتا کوتاهی نیاز دارد . A - 400M می تواند با تغییراتی کم به سرعت به یک سوخت رسان تاکتیکی تبدیل شود که کار تبدیل شدن به هواپیمای سوخت رسان در عرض 2 ساعت انجام می گیرد . [/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/airbus-a400m_500x400.jpg[/img] [color=red] مشخصات :[/color] [color=blue] تحویل اولین فروند :2009 خدمه : 3 -4 نفر ابعاد و وزن : طول : 45.1 متر دهانه بال : 42.4 متر ارتفاع :14.7 متر طول 45.1 متر دهانه بال 42.4 متر ارتفاع 14.7 متر وزن خالی :70 تن وزن در حداکثر بار گیری :141 تن موتور و عملکرد : موتور :یک دستگاه TP400-D6 توربوپراپ قدرت موتور : 4×11000 (SHP ) حداکثر سرعت : 825 کیلومتر / ساعت سرعت کروز : 780 کیلومتر / ساعت سقف ارتفاع پرواز :12 کیلومتر برد در حداکثر بارگیری :3300 کیلومتر برد بدون بارگیری :9300 کیلومتر ظرفیت ترابری : حداکثر وزن قابلیت حمل :37 تن نفرات :116 سرباز کاملا مسلح وسایل نقلیه :2 دستگاه نفر بر زرهی 8x8 ابعاد محفظه بار : 17.71x 4 x 3.85متر[/color] [size=24] مترجمان : rezatizitizi و F 14 AA[/size] [color=red] هرگونه برداشت از این مطلب منوط به ذکر نام مترجمان و منبع می باشد [/color] منبع :WWW.MILITARY - TODAY .COM http://www.military-today.com/aircraft/airbus_a400m.htm

[color=darkblue] به نام خالق هستی[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/principe_de_asturias.jpg[/img] نیروی دریایی اسپانیا برای جایگزین کردن این ناو هواپیما بر با ناو قدیمی Dedalo که در سطح ناو هواپیما بر سبک نیروی دریایی امریکا کابوت قرار داشت , در 29 ژوئن سال 1977 قرار دادی مبنی بر ساخت ناو جدید با نیرو محرکه ای که توسط توربین های گازی تامین میشد امضا کرد که قرار شد این ناو در سال 1986 تحویل نیروی دریایی اسپانیا شود . طراحی کشتی جدید اسپانیا توسط دو شرکت گیبس و کاکس انجام شد که بر اساس طرحی از ناو های کلاس Enal نیروی دریایی امریکا بود و وظیفه کنترل دریایی را بر عهده داشت . در اصل نام این ناو Almirante Carrero Blanco بود اما بعدا به دلایلی قبل از به اب انداختن به Principe de Asturias تغییر نام داد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/principe_de_asturias_l1.jpg[/img] این ناو از بسیاری جهات مشابه سه ناو هواپیما بر سبک کلاس شکست ناپذیر بریتانیا بود . ساخت پرنس استوریاس در 8 اکتبر 1979 در شرکت بازان شروع شد و 22 ماه مه 1982 به اب انداخته شد و 30 مه 1988 کار ساخت به اتمام رسید . بین دوره زمانی به اب انداختن تا پایان کار ساخت , تغییراتی در قسمت های مختلف از جمله سیستم کنترل و فرماندهی , FLAG BRIDGE (پل پرچم ) به منظور تسهیل استفاده از کشتی در نقش فرماندهی انجام شد . این ناو دارای یک عرشه پروازی به طول 175.3 متر و عرض 29 متر می باشد . برای بلند شدن هواپیما از روی عرشه رمپ اسکی پرش با زاویه 12 درجه در نظر گرفته شده است .برای انتقال هواپیما و تجهیزات دیگر این ناو از دو اسانسور بهره میبرد .یکی برای انتقال تجهیزات از پاشنه ناو یا همان پایین ترین نقطه و دیگری برای انتقال هواپیما (چه بال ثابت – چه بال متغییر ) از اشیانه بر روی عرشه که دارای مساحت 300 متر مربع است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/image634478024822399551.jpg[/img] در این ناو به دستور ارتش اسپانیا از هواپیمای عمود پرواز و چند منظوره EAV-8B (VA.2) Harrier II استفاده میشود . لازم به ذکر است که رادارهای این هواپیما ها در سال 1996 به نوعی رادار جدید مجهز شدند و هلی کوپتر های SH-60B Seahawk ASW برای این ناو در نظر گرفته شد . ظرفیت استاندارد حمل هواپیما در این ناو 24 فروند است که در زمان بحران با کمک پارکینگ عرشه پرواز تا 37 فروند قابل افزایش است . ظرفیت استاندارد ناو به طور معمول 6 تا 12 فروند AV-8Bs و2 تا 4 فروند SH-60Bs و 2تا4 فروند AB 212 ASW و 6 تا 10 فروند SH-3H می باشد . فرمان تمام دیجیتال Tritan , سیستم کنترل انتقال داده ها ی لینک 11 و 14 ,سیستم نمایش پذیرش پایانه های تاکتیکی نیروی دریایی و نیز مجموعه استاندارد از رادار نظارت هوایی و سطح و رادار های کنترل اسلحه و اقدامات متقابل الکترونیکی از جمله تجهیزات این ناو است . ای ناو دارای دو LCVPs و دو جفت تثبیت کننده برای ثبات در دریا ها می باشد . یکی دیگر از ناو ها که شبیه ناو پرنس استوریاس می باشد ناو Naruebet Chakri است که برای نیروی دریایی سلطنتی تایلند ساخته شده است و در سال 1997 راه اندازی شده است. مشخصات : [color=red] سال ورود به خدمت[/color] : 1988 [color=red] خدمه ناو [/color] :555 نفر [color=red] طول ناو[/color] :195.9 متر [color=red] طول باند پرواز [/color] :175.3 متر [color=red] عرض باند پرواز[/color] :29 متر [color=red] وزن ناو در فول لود[/color] :16 700 تن [color=red] سرعت[/color]:26 نات [color=red] توربین گاز[/color]:2 x 46 000 hp [size=24] مترجم : F 14 AA[/size] [color=red][/color] [color=red] هرگونه برداشت از این مطلب منوط به ذکر نام مترجم و منبع می باشد[/color] منبع :WWW.MILITARY - TODAY.COM http://www.military-today.com/navy/principe_de_asturias.htm

[quote]یوز پلنگ نوع D نیز می توانست در نقش حمل کننده بمب هسته ای در سال 1990 بکار رود ولی افریقای جنوبی 6 سلاح هسته ای خود را در سال 1992[color=red][size=18] نابود ساخت[[/size]/color] . چه جالب ! جالب بود ما هم باید دست به این قبیل کار ها بزنیم (البته منظورم در مورد جنگنده هاست) یه سوال البته ببخشید خیلی بی سوادیه ولی رفته رو مخم ! چرا در جنگنده های تک موتوره سکان عقب ایستاده هست اکثرا؟ چرا مثل اف 35 به صورت وی V نیستن؟ ببخشید اگه ب بحث ربطی نداره[/quote][/quote] سلام به هیچ وجه سوال بی سوادی نیست ! چون اگه این جوری باشه من که کلا زیر خط بی سوادی هستم . فکر کنم چون بال هواپیما دلتا شکل هست از سکان افقی استفاده میشه و یا نظریه دوم اینه که کشور سازنده طبق ایرو دینامیک هواپیما این سکان رو انتخاب میکنه و ربطی به تک یا دو موتوره بودن هواپیما نداره . مثلا اف 5 دو موتوره هست ولی از سکان افقی استفاده می کنه . و اف 35 نیز همچنین است و به خاطر ایرو دینامیکش از سکان V شکل استفاده می کنه .

سلام اگه تکراری نیست مدیران منتقل بفرمایند . با تشکر

[quote]برادر دستت درد نكنه ... [quote]موشک هوا به هوا:موشک پیتون 3 وV3B وV3C و [color=red]اگزوست[/color] [/quote] اگزوست نمونه هوا به هوا هم داره ...؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!![/quote] سلام اشتباه تایپیه .

[quote] نمیدونم چرا اینقدر به شمال کشور گیر دادن ... بهار شده همه جا سرسبز شده لابد اومدن خوش گذرونی !!! یه بنده خدایی حرف جالبی زد گفت ممکنه توی اعماق دریای خزر پایگاه داشته باشن چون قسمت عمیقشم در سمت ایران قرار داره و اینکه زیاد تو خزر کشتیرانی انجام نمیشه ! جای امنتری از اقیانوسها و دریاهای مرتبط با هم در کل جهانه ! [/quote] این شمال رو خوب اومدی . والله الان دو ساله من خودم انواع و اقسام نور ها و چیزای مختلف میبینم که به هرکی میگم میگن تو خیالاتی شدی یا میگن تو از بس عشق نظامی و ... داری توهم میزنی یا میگن هواپیما و ماهواره و... بوده و یا پدرم خودم که هر دفعه میگه به جای این کارا بشین درست رو بخون .اینا واست اب و نون نمیشه ولی تو یکی از تاپیک های دیگه هم گفتم که در استان ما در شهر [color=red] شیرگاه[/color] 2 سال پیش هم چنین نور هایی وجود داشت و مردم به طور مکرر به پلیس و ... زنگ زدن دیگه اون ها هم شاکی شدن . واین خبر از شبکه استانی و فکر کنم سراسری هم پخش شد .

[quote]اینم موشکه برادران ؟؟؟؟؟؟ لابد اینم روسها حواله مملکتمون کردن !!!؟؟ http://www.aparat.com/v/64c37eaa4e5911cb330c71b7ec747180217318 [/quote] نمی خوام شایعه پراکنی کنم من خودم این نور رو ندیدم ولی تو شهر ما که از هرکی پرسیدم این نشونی رو میداد که این جسم خیلی خیلی نزدیک به زمین بود و علاوه بر نور های دیگر نور قرمز هم ازش ساطع شد که با گفته دوستان متفاوت بود . ولی باز هم فکر نکنم مشخص بشه چی بوده چون هر کی یه چیز میگه .

سلام من سرچ کردم ولی موضوع مشابه ای وجود نداشت !!!!

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/atlas_cheetah_l1%7E0.jpg[/img] در نوامبر سال 1977 سازمان ملل متحد صادرات تسلیحات به افریقای جنوبی را تحریم کرد .نیروی هوایی افریقای جنوبی (SAAF ) یک اولویت بالا در کار هایش قرار داد که شامل ارتقاء 74 فروند هواپیمای داسو میراژ 3 و انواع ان که در اواسط عمر خود به سر می بردند می شد که بین سال های 1963 تا 1970 به خدمت گرفته شدند. تمام این ارتقاءها شامل استفاده از تکنولوژی اسرائیل بود (یک واقعیت است که رسما رد شد( و هواپیما از نظر قابلیت ها و فن استفاده از دستگاه های الکتریکی و خودکار کاملا شبیه هواپیمای کفیر اسرائیل بود. از 16 میراژ IIIEZ که به هواپیمای استاندارد چیتا (یوز پلنگ ) نوع ئی تبدیل شدند تقریبا همگی شبیه به هواپیمای Kfir-C7 بودند ولی 11 فروند از هواپیما های دو نفره میراژ IIIDZ و D2Z به عنوان یوز پلنگ دیاس اصلاح شدند که شبیه هواپیمای Kfir-TC7 بودند . 5 یوزپلنگ دی هم ممکن است از بدنه کفیر یا سراب (لقب میراژ 3 ) که توسط IAI تولید و عرضه شدند استفاده کرده باشند . یوز پلنگ نوع D در 1 جولای 1986 با شماره سریال 89 CFS وارد خدمت شد و و یوز پلنگ تک سرنشین نوع E هم در مارس 1988 وارد خدمت شد . یوز پلنگ نوع D نیز می توانست در نقش حمل کننده بمب هسته ای در سال 1990 بکار رود ولی افریقای جنوبی 6 سلاح هسته ای خود را در سال 1992 نابود ساخت . با بازنشسته شدن یوز پلنگ چند منظوره نوع E در اکتبر سال 1992 نیرو هوایی این کشور نوع جدیدی از این هواپیما که مدل C و محرمانه بود را معرفی [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/atlas_cheetah.jpg[/img] این مدل دارای رادار پیشرفته پالس –داپلر و شناسایی در حال جستجو EUM-2032 است .رادار این مدل دشواری های رادار های مدل های قبلی در دفاع هوایی را نداشت .در حالی که نوع E دارای رادار ساده برای حمله به اهداف زمینی بود . نوع Cهمچنین داری دستگاه های پیشرفته ا لکتریکی و خودکار و نمایشگر سر بالا (HUD )و همچنین HOTAS ومجموعه ای از سلاح های پیچیده است. نوع C از اواخر سال 1992 وارد خدمت گردید و اخرین تحویل ان در سال 1995 تکمیل شد . همه 38 فروند مدل C تولید شد از قطعات و تکنولوژی اسرائیل بهره می برد .(شاید بعضی ها از مازاد کفیر ساخته شده باشند )و از موتور 09K50 عطار یا موتور های میراژ F 1 یا موتور 09C کفیر استفاده می کرد . باقی مانده نوع Dاین هواپیما با موتور نیرومند تر و برخی از ویژگی نوع C ارتقا داده شد . یوز پلنگ تا جایگزینی نهایی هواپیماهای هاوک 100 و ساب /گریپن در خدمت نیروی هوایی افریقای جنوبی SAAF باقی خواهد ماند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/atlas_cheetah_l2.jpg[/img] [color=red] مشخصات[/color]: [color=darkred] سال ورود به خدمت[/color] :1986 [color=darkred] طول[/color]:15.62متر [color=darkred] ارتفاع[/color] :4.5متر [color=darkred] بیشترین وزن هنگام بر خاست[/color]:16.2 [color=darkred] موتور[/color]:یک دستگاه SNECMA Atar 09K50 turbojet [color=darkred] ماکزیمم سرعت[/color]:2338 km/h [color=red] تسلیحات[/color]: [color=darkred] توپ[/color]:دو قبضه DEFA 552 30-mm [color=darkred] موشک هوا به هوا[/color]:موشک پیتون 3 وV3B وV3C [color=darkred] بمب ها[/color]:بمب های ام کا 82 /83 و بمب های کلاستر و بمب های هدایت لیزری [color=darkred] موشک هوا به دریا[/color]:موشک اگزوست [size=24] مترجم : F 14 AA[/size] [color=red] هرگونه برداشت از این مطلب منوط به ذکر نام مترجم و منبع می باشد [/color] منبع :WWW.MILITARY - TODAY.COM http://www.military-today.com/aircraft/atlas_cheetah.htm [color=darkblue]موضوع تکراریه در آینده ادغام خواهد شد. LAST-WAR[/color] [

[quote]با سلام نیروی دریایی تایلندم ناو هواپیمابر داره کدوم کشورا دارای ناو هواپیما بر هستن [/quote] سلام بله تایلند هم داره که دوستان تاپیکش رو قبلا زدن . http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=12317

سلام مدیران لطفا منتقل بفرمایند با تشکر [b] [color=cyan] منتقل شد به بخش شناورهای سطحی احسان[/color][/b]

اف-100 (موسوم به Super Sabre) یک جت جنگنده بود که در نیروی هوایی امریکا از سال 1954 تا 1971 و در گارد ملی امریکا تا سال 1979 خدمت کرد. این جنگنده اولین جت جنگنده مافوق صوت در امریکا بود و رقیب میگ-19 که اولین جنگنده مافوق صوت شوروی بود، محسوب می شد. اف-100 به عنوان یک جنگنده بمب افکن در ویتنام حضور پیدا کرد و بعدها با اف-105 جایگزین شد که سرعتی معادل 2 ماخ داشت. اف-100 در ویتنام به عنوان هواپیمای پشتیبانی هوایی نخستین پروازهایش را انجام داد، اما بعدها جنگنده کارامدتری به نام آ-7 (کورسایر) که سرعتی زیر صوت داشت جایگزین آن شد. اف-100 همچنین در خدمت ناتو چندین عملیات برای همپیمانان آمریکا انجام داد. توسعه و طراحی در ژانویه سال 1951 شرکت نورث امریکن آویشن پیشنهاد طراحی یک جنگنده فراصوت به نیروی هوایی داد. سابر 45 نمونه تکمیل شده اف-86 سابر بود. در همان سال یعنی 7 ژوئیه 1951 طرح جنگنده باز بینی شد و بعد از صد مورد اصلاح در انواع ساختارها سرانجام در 30 نوامبر سال 1951 مورد پذیرش واقع شد. در سوم ژانویه 1952 تعداد 23 فروند جنگنده اف-100 آ و در سری دوم در اوت 1952 تعداد 250 فروند ساخته شد. اولین مدل این پرنده وای-اف-100 بود که در 25 می 1953 پرواز کرد و سرعتش به 1.05 ماخ رسید. این هواپیما از موتور XJ57-P-7 استفاده می کرد. دومین پرواز اف-100 با گونه آ بود که در 17 اکتبر 1953 پرواز کرد. ارزیابی نیروی هوایی امریکا از این جنگنده و قابلیتهای عملیاتی بودن آن موجب شد که از نوامبر 1953 تا 1955 تعداد بیشتری از آنها سفارش داده شود. اما هنوز مشکلاتی وجود داشت که شرکت سازنده درصدد رفع آنها برآمد. از جمله مشکلاتی که اف-100 بدان دچار بود این بود که در حین پرواز ثبات لازم را نداشت، بعضی مواقع به طور ناگهانی منحرف می شد و مواردی پیش می آمد که هنگام اوج گیری، ساختار آن پایداری لازم را نداشت و دچار فروپاشی می شد. این امر برای خلبانان بارها اتفاق افتاد. یکی از آزمایشهای پروازی منجر به کشته شدن خلبانی به نام جورج ولچ شد که از خلبانان مطرح امریکا به شمار می رفت. واقعه در هنگام شیرجه با یک فروند اف-100 آ در تاریح 12 اکتبر 1954 روی داد. مشکل از دست رفتن کنترل هواپیما در زوایای حمله مختلف اتفاق می افتاد. تاخیر در برنامه اف-84 تاندراسترایک باعث شد که دستور و فشار برای یک جنگنده تاکتیکی از جانب نیروی هوایی بیشتر شود که این تعجیل در کار موجب بروز نواقصی در اف-100 ها شده بود. نیروی هوایی درخواست کرد که اف 100 های آینده باید جنگنده بمب افکن باشند و توانایی حمل بمبهای اتمی را نیز داشته باشند. اف-100 می توانست دو مدل باک اضافه نیز حمل کند که یک مدل 1040 لیتری و دیگری 770 لیتری بود که البته از نوع رها شونده بودند. تنها چیزی که نیروی هوایی را نگران میکرد تعداد کم هواپیماهای اف-100 سی بود به طوری که در سال 1965 تعداد اف-100 های عملیاتی در خدمت که توانایی حمل بمب هسته ایی داشتند، 125 فروند بود. باقی اف-100 ها سایدویندر و بمبهای خوشه ایی حمل می کردند. در سال 1970 تعداد 85 فروند اف-100 (سی) طی عملیاتهایی حادثه دیدند. اما شرکت سازنده درصدد بود با ساخت اف-100 دی ایرادهای اف-100 سی را برطرف کند. به همین دلیل در شروع کار بهسازی، هواپیما به خلبان خودکار مجهز شد و تجهیزات آن همگی ارتقا داده شدند. در سال 1959 تعداد 65 فروند از هواپیماهای بهسازی شده به موشکهای آی-جی-ام 12 بولپاپ مجهز شدند. مشخصه های خطرناک پروازی همگی اصلاح شد، مثلا پهنای بال ها 26 اینچ یا 66 سانتی متر پهن تر شد و سکان عمودی نیز اصلاح گردید. اف-100 دی در 24 ژانویه 1956 در پایگاه هوایی لانگلی و در وینگ 405 وارد خدمت شد. این جت از اطمینان بیشتری نسبت به مدل قبلی بر خوردار بود. اف-100 های قبلی مشکلاتی از قبیل عدم عملکرد صحیح چترهای نجات یا ترمزهای هوایی داشتند که نیروی هوایی را برآن داشت که همه را اصلاح کند. 700 فروند اف-100 دی بالهایشان دوباره اصلاح شد و به حالت استاندارد در آمد. اصلاح بالهای 60 هواپیما هزینه ای برابر 150 میلون دلار به همراه داشت.در سال 1966 اف-100 به راداری مجهز شد که به آن توانایی پرواز در شب و بمباران در آب و هوای نامساعد را می داد. تاریخچه عملیاتی جت اف-100 اف-100 آ در تاریخ 27 سپتامبر سال 1954 در پایگاه جورج در وینگ 479 به عنوان یک هواپیمای جنگنده شروع به خدمت کرد. در دهم نوامبر 1954 شش بار حوادثی برای اف-100 ها پیش آمد که عمدتاً به دلیل اشکال در سیستم هیدرولیک بود و باعث زمینگیر شدن اف-100 ها تا سال 1955 شد. سرانجام در سپتامبر 1955 عملیاتی برای وینگ 479 پیش آمد. عملیاتی هم در سال 1961 در آلمان در اوت 1961 انجام شد. این جنگنده با شروع جنگ ویتنام، اولین جنگنده نیروی هوایی بود که در جنگ مورد استفاده قرار گرفت و حتی قبل از شروع جنگ یعنی در سال 1961 اف-100 های مستقر درفیلیپین و تایوان بر فراز ویتنام شمالی پرواز گشتی انجام می دادند. اف-100 در بین تمام هواپیماهای ارتش امریکا بیشترین حضور را درجنگ ویتنام از آغاز تا پایان جنگ داشت و اولین تلفات هوایی امریکا به سرنگونی یک فروند اف-100 توسط آتش پدافند ویتنام در سال 1964 بر میگردد. همچنین اولین پیروزی هوایی ارتش امریکا نیز در سال 1965 با سرنگونی یک میگ-17 توسط یک فروند اف-100 دی گزارش شده است. این هواپیما تا پایان جنگ در ویتنام خدمت کرد، اگرچه با ورود هواپیماهایی ماننداف-105 و اف-4 فانتوم تا حدی از نقش آن کاسته شد. این جنگنده نه تنها نقش شکاری و جنگنده بمب افکن بلکه نقش سرکوب کننده پدافند هوایی را با تجهیز مدل f به موشک ضد رادار شرایک بر عهده گرفت. این هواپیما تا سال 1971 در خدمت ارتش امریکا بود و به شش کشور دیگر نیز صادر شد که در ترکیه تاسال 1982 در خدمت باقی ماند. اف-100 برای چند سال هواپیمای تیم اکروجت نیروی هوایی امریکا بود. این جنگنده در نهایت با اف-105 جایگزین شد. مشخصات جت جنگنده اف-100 خدمه: 1 نفر طول: 15.2 متر طول بالها: 11.81 متر ارتفاع: 4.95 متر مساحت بالها: 37 متر مربع وزن خالی: 9.5 تن حداکثر وزن برای تیک اف: 15.8 تن پیشرانه: یک عدد موتورتوربو جت J57-P-21/21A ساخت آیروجت با قدرت 45 کیلونیوتن و حداکثر قدرت 71 کیلونیوتن حداکثر سرعت: 750 نات برابر با 1.1 ماخ برد: 3210 کیلومتر سقف پرواز: 50000 پا یا 15 کیلومتر نرخ اوج گیری: 114 متر در ثانیه مهمات: 4 عدد توپ 20 میلیمتری ام-39، 4 موشک سایدویندر یا یک بمب جی-آ-ام 83 بولپاپ قابلیت حمل 3.1 تن انواع بمبهای متعارف و بمبهای هسته ایی مثل مارک-7، مارک28 یا همان سری ام-کا به علاوه ام-کا61 و ام کا 57 که بمب هسته ای محسوب می شدند و بمبهای ام کا28 و ام کا43 تصاویر : http://gallery.military.ir/albums/userpics/F-100D_Cockpit.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/Mk_117_bombs_at__South_Vietnam%2C_in_early_1966.jpg منبع : http://newcoy.persianblog.ir/post/477/

باسمه تعالی ناوچه های کلاس Hatakaze پیشرفت های چشمگیری در مقایسه با ناوچه های کلاس Tachikaze داشتند. بلافاصله پس از تکمیل آخرین ورژن از ناوشکنهای کلاس Tachikaze ، استارت ساخت یکی از دو ناوشکن بزرگ ضد هوایی Hatakaze زده شد. ناوشکنهای Hatakaze و Shimakaze به ترتیب در سالهای ۱۹۸۶ و ۱۹۸۸ راه اندازی شدند. ناوچه های کلاس Hatakaze دارای تسلیحاتی مشابه با شناورهای فوق الذکر بودند، اما در مقایسه با ناوچه های کلاس Tachikaze طول آنها هشت متر درازتر و ظرفیت بارگیری در آن حدود ۷۰۰ تن افزایش یافت؛ ضمن اینکه قادر به حمل دو پرتابگر چهارتایی هرپون و افزایش فضای انبار مهمات برای حمل موشکهای سطح به هوا بودند؛ علاوه بر این قابلیت حمل یک فروند بالگرد Seahawk SH-60J را دارند. سیستم جنگ افزار در این ناوشکن در قیاس با ناوشکن Tachikaze مدرنتر شده است. ناوشکن های کلاس Hatakazeموظف به همراهی ناو گروه فرماندهی هستند. توضیحات تکمیلی : کلاس Hatakaze جزء ناوشکن های نسل سوم دارای موشک هدایت کننده بودند که در اختیار نیروی دریایی ژاپن (JMSDF) قرار گرفت . این ناوشکن جزء اولین ناو نیروی دریایی ژاپن بود که برای نیرو محرکه از توربین گازی بهره می برد . مجموعه سلاح هسته ای ناو شکن های این کلاس مشابه کلاس Tachikaze می باشد ولی پیشرفت های مختلفی در بسیاری از نقاط این ناو انجام شد. به صورت عادی رهبری و فرماندهی جنگ ها و عملیات ها بر عهده ناو های کلاس DDH است اما گاهی در نبود ناوهای کلاس DDH به علت تعمیرات و ... این وظیفه بر عهده ناو های کلاس Hatakaze می باشد. این ناو شکن دارای سیستم کنترل تاکتیکی به نام OYQ-4-1 می باشد . مشخصات سال ورود به ناوگان: ۱۹۸۶ تعداد کارکنان: ۲۶۰ نفر طول: ۱۵۰ متر عرض: ۱۶/۴ متر آبخور: ۴/۸ متر ظرفیت بارگیری استاندارد: ۴۶۰۰ تن سرعت: ۳۰ گره (۵۵/۵ کیلومتر در ساعت) نیرو محرکه: ۲ عدد توربین گازی + ۲ عدد توربین پر سرعت به قدرت ۷۲۰۰۰ اسب بخار هواگرد: ۱ عدد بالگرد Seahawk SH-60J تسلیحات توپخانه: ۲ عدد توپ ۱۲۷ میلیمتری DP guns + 2 عدد توپ ۲۰ میلیمتری Phalanx CIWS موشکها: موشک سطح به هوای Standar + موشک سطح به سطح Harpoon + راکتهای ضد زیردریایی ASROC اژدرها: ۲ عدد اژدر ۳۲۴ میلیمتری کلاس۶۸ برای انهدام اژدرهای ASW تصاویر : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/hatakaze_class_l1.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/hatakaze_class.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/hatakaze_class_l2.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/hatakaze_class_l3.jpg[/img] منبع : http://www.arteshi.com/%D9%86%D8%A7%D9%88%DA%86%D9%87-%D8%B1%D8%B2%D9%85%DB%8C-%D8%B6%D8%AF-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-hatakaze-%D9%85%D8%AD%D8%B5%D9%88%D9%84-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%DA%98%D8%A7%D9%BE%D9%86.html

[quote] بقدركافي توهمين بخش مقاله و ترجمه هست كه براي جواب شما كافي باشه [/quote] من به هیچ وجه قصد منحرف کردن تاپیک یا نادیده گرفتن فعالیت کسی رو ندارم . اما برادر شما که خیلی میگید سایت خیلی مترجم داره پس چرا ما چند وقته عضو شدیم نمی بینیم ؟؟ من که خودم شخصا چند نفر اندک از دوستان رو که مترجم سایت هستند رو دیدم که خودشون ترجمه و بعد تاپیک میزنند .به عنوان مثال جناب گوبلز یا جناب سورنا نوشاد و ... . البته دوستان قدیمی هم بودن که خیلی وقته به سایت سر نمیزنن .

[quote]نگاه شماره هاش بکنید یکی شون 171 یکی 172 جریان چیه؟[/quote] سلام به خاطر این که دو ناوشکن در این کلاس وجود دارن . ناو شکن اول [color=red] Hatakaze[/color] که در تاریخ 27 مارس 1986 عملیاتی شد . ناوشکن دوم [color=red] Shimakaze[/color] که در تاریخ 23 مارس 1988 یعنی دو سال بعد عملیاتی شد .

[quote]اصلا متوجه منظورم نشدي!تاپيك هيچ توضيح خاصي نداره منظور من شما بودي كه حتي كمي توضيحات روبيشتر نكردي! بقدركافي توهمين بخش مقاله و ترجمه هست كه براي جواب شما كافي باشه جواب سوالام رو ندادي؟راستي من فالانكس دوم رو نميبينم؟؟كجاست[/quote] سلام دوست عزیز می خواستم سوال شما رو جواب بدم ولی بدلیل کمبود وقت نمی تونستم . اما یه سوالتون در مورد فالانكس دوم بود که برادر بزرگوار جناب SHAHABESAGEB زحمتش رو کشیدن . در مورد این که این کلاس ایا ضد هوایی هست یا نه ؟؟ باید بگم بله هست . این که چرا نوع موشکش استاندارد هست باید بگم به تاریخ ساختش توجه کنید متوجه میشید . اما کم بودن تسلیحات با این تناژ و فضای خالی زیاد رو دیگه من نمیدونم اینا رو دیگه باید از سازنده پرسید . در مورد رادار هم من چیز خاصی تو سایت های فارسی زبان پیدا نکردم و به دلیل قطع بودن اینترنت پر سرعت نمی تونم تو سایت های انگلیسی زبان که ف ی ل ت ر هستند برم . و یه خورده هم توضیحات توی متن اصلی به عنوان تکمیل کننده نوشتم .

اقا دمت گرم واقعا زیبا بود

[quote]دوست عزيز خواهشاتمامي اين موارد رو دريك تاپيك مثلا فقط تاپيك شناور هاي ژاپني يا....بزنيدتاپيكها خيلي كوتاه ومختصري هستند نيازي به زدن چند تاپيك نيست =============================================== من اشتباه برداشت كردم يا واقعا اين كلاس ناو ضدهوايي هست؟؟فقط يك لانچر پرتاب؟چند موشك حمل ميكنه؟نوع موشك استاندارد؟ درمورد رادار؟طراحي ياماندگاري و...؟حداقل كمي توضيح مازادبر كپي، پيست از سايت تفريحي سياحتي ارتشي؟؟ حجم تسليحاتش كمه!اونم براي اين تناژ!طراحيش هم با او فضاهاي آزادخيلي تو ذوق ميزنه!البته همه اينابر ميگرده به زمان ساختش(24 سال پيش) =============================================== در متن گفته كه كلاس...پس حتما بيش ازيك فروند بايدباشه امادليل انتخاب اون اعداد نميدونم ژاپن جزيزه اي تو دهن دشمنان ايالات متحده هست پس حتما بايد نيروي دريايي قوي داشته باشه[/quote] سلام دوست عزیز این کپی پیستی که میفرمایید نوشته یکی از عزیزان ارتشی هست که خودشون ترجمه کردن و بنده تاپیکش رو زدم. قصد بی احترامی ندارم ولی مگه چند نفر تو همین سایت خودمون هستند که یک مقاله رو ترجمه میکنن و تاپیکش رو میزنن ؟؟ به جز چند نفر و بقیه هم کپی پیست میکنن . تا اونجایی که من دیدم چند ماه اخیر اکثرا تاپیک ها شده بود بحث سیاسی و خبر سیاسی از سایت مشرق و الان یک یا دو هفته هست که تقریبا تاپیک های تخصصی زده میشه .

[quote]مگر ناو گان ژاپنى شامل جند تا ناو شكن ميشه كي هر جند وقت يك بار يك سري از ناو شكن هاش معرفي ..... [/quote] سلام من هر چی جمله تون رو میخونم نمیتونم متوجه منظورتون بشم اگه میشه واضحه تر بگید چون ایهام داره .

[quote]این ناوشکن محسوب میشه دیگه ؟ ناوچه بنظرتون درست هست ؟[/quote] سلام . حق با شماست .چون تیتر موضوع تو منبع همین بود یادم رفت ویرایشش کنم . این کشتی ناوشکن هست .

[quote]اختصاصی مهر/ سقوط یک شی نورانی در بهبهان/ مورد در حال بررسی است اهواز - خبرگزاری مهر: با وجود اینکه اهالی بهبهان از سقوط یک هواپیما در این شهر خبر می دهند، فرماندار این شهرستان بدون تائید یا رد خبر تنها به گفتن "سقوط یک شی نورانی" بسنده کرد. به گزارش خبرنگار مهر، شب پنجشنبه از بهبهان خبر رسید یک هواپیما در این شهر سقوط کرده است ولی هیچ یک از مردم، جزئیات بیشتری از این موضوع را در اختیار نداشتند. در همین خصوص فرماندار بهبهان در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه این مورد تنها شایعه است و هنوز نمی توان آن را تائید یا رد کرد عنوان کرد: شنیده می شود چیزی شبیه یک شی نورانی در این شهر سقوط کرده است. فرهاد باذلی محبوب افزود: دو منطقه به عنوان محل سقوط این شی نورانی اعلام شده است، یکی از در بخش تشان بهبهان و دیگری در اطراف جاده آغاجاری. به همین دلیل گروه های تجسس در حال بررسی موضوع هستند. وی تصریح کرد: افرادی از سپاه و پدافند هوایی در حال جستجو در این خصوص هسستند و به زودی خبر دقیق در این خصوص منتشر می شود. شهرستان بهبهان یکی از شهرهای استان خوزستان است که همرز با استان کهگلویه و بویراحمد قرار دارد. این شهر سه ساعت با اهواز فاصله دارد. http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1621018[/quote] راست بودن یا دروغ بودن این خبر رو باید از جناب 100 پرسید .

[color=red] بمب افکن اتمی مافوق صوت هاستلر [/color] اولین بمب افکن مافوق صوت جهان، همان بمب افکن B-58 ملقب به هاستلر می باشد که اولین بار در سال 1954 برای نیروی هوایی آمریکا سفارش داده شد. از ابتدای عمر عملیاتی این هواپیما، هاستلر رکوردهای جدیدی را از خود برجای گذاشت که ممکن است دیگر هیچ گاه این رکوردها به وسیله هواپیمای بمب افکن نظامی دیگری شکسته نشود. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/B-58_flight_116.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_B-58_flight_116.jpg[/img][/url] بی 58 هواپیمایی بی نظیر در کلاس و حد و اندازه های خود است که می تواند با بیش از دو برابر سرعت صوت پرواز کرده، هدف ها را از ارتفاع 20 کیلومتری شناسایی کرده و از دیده شدن توسط رادار با پرواز کردن در ارتفاع پایین 200 متر با سرعت بالای صوت، خودداری کند. در ارتفاعات، این هواپیما همانطوری که گفته شد می تواند بسیار بالاتر از این سرعت ها به کروز و گشت زنی بپردازد که هیچ بمب افکن دیگری در جهان قادر به انجام این کار نیست. این بمب افکن با چهار موتور، دقیقاً از همان موتورهای به کار رفته در هواپیمای اف-4 فانتوم، یعنی موتورهای توربوجت GE J-79 که هریک کششی معادل 15.000 پوند در حالت پس سوز دارند، بهره می برد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/b58a_juengerich.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_b58a_juengerich.jpg[/img][/url] هاستلر می تواند فاصله 7.000 کیلومتری را بدون سوخت گیری مجدد طی نماید که رقم بسیار خوبی برای یک بمب افکن در این کلاس است. با انجام سوخت گیری هوا به هوا، این بمب افکن به یک بمب افکن میان قاره ای تبدیل می شود که قادر است به طور نامحدود به هر منطقه از جهان پرواز کند. سیستم های بمب افکنی این هواپیما، حدود 10 برابر دقیق تر از نمونه های قبلی خود است در حالی که حدود دو سوم فضای آن ها را اشغال کرده و وزنی تنها نصف آن ها دارد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/B-58A-20-CF_61-2080_Tucson.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_B-58A-20-CF_61-2080_Tucson.JPG[/img][/url] ساختار بدنی این هواپیما با استفاده از بدنه لانه زنبوری و توخالی و همچنین طراحی مثلثی شکل، آن را برای پرواز در سرعت های مافوق صوت بسیار مناسب می سازد. این هواپیما ساخت شرکت کانویر است که بعدها به جنرال داینامیکز تغییر نام داد. هاستلر از معدود هواپیماهای آمریکایی است که از بال های دلتا شکل بهره می جوید در حالی که این نوع طراحی به وفور در جنگنده های اروپایی یافت می شود. این بمب افکن، اولین هواپیمای مافوق صوت جهان است که موتور های آن در خارج از بدنه و در زیر بال ها نصب گشته اند. طول این هواپیما، حدود 30 متر و طول دو سر بال های آن حدود 17 متر می باشد که ابعادی نسبتاً متوسط است. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/b58sh_3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_b58sh_3.jpg[/img][/url] هاستلر دارای سه خدمه در کاکپیت های جداگانه است که به ترتیب از جلو به عقب خلبان، افسر تسلیحات نظامی و ناوبر یا مهندس پرواز می باشد. این هواپیما می تواند با حداکثر وزنی معادل 76 تن از زمین تیک آف یا برخاست نماید. مهمترین ویژگی این بمب افکن توانایی حمل سلاح اتمی می باشد که قادر است در زیر بدنه و همچنین در زیر بال ها بمب های اتمی را حمل و در بمباران به کار گیرد. سرانجام به دلیل هزینه های بالای نگهداری و از دست دادن امکان حمل تسلیحات بیشتر در مقابل سرعت در سال های 1960، به تدریج تلاش ها در جهت هرچه کمرنگ تر ساختن نقش این بمب افکن افسانه ای به عمل آمده وسرانجام پس از تولید 116 فروند از این هواپیما، هاستلر در ژانویه 1970 پس از 20 سال خدمت بازنشسته گردید و بمب افکن جدید تر F-111 که یک بمب افکن نسبتاً سبک وزن و یک جنگنده تهاجمی نیز است، جایگزین هاستلر شد. منبع : http://air.blogfa.com/post-91.aspx

اقا ما نفهمیدیم Artor-h5 RQ وجود داره ؟نداره ؟

هر خبر گزاری یه چیز میگه . به نظر من باید منتظر موند تا یه نهاد یا ارگانی بیاد یه جواب درست و درمون بده وگرنه یک کلاغ چهل کلاغ میشه و هرکی تخیلات ذهنی خودش رو میگه .

اگه همه جا دیدن پس چرا من ندیدم اخه دیشب تا ساعت 11 بیرون بودم . اگه موشک بوده که باید یه اخباری , چیزی ازش بیرون بیاد . مثل تو فیلم های هالیوودی ادم فضایی ها به دنیا حمله کردن . بعد دنیا متحد میشه و ادم فضایی ها نابود میشن و اخرش هم سر این که کدوم کشور نقش بیشتری تو نابود کردن داشته با هم درگیر میشن . ولی جدا از شوخی یه موشک میتونه همچین پدیده ای ایجاد کنه که چند کشور با فاصله زیاد اینو ببینن ؟؟؟ دوستان مازندرانی خبر ندارن این پدیده تو استان دیده شد یا نه ؟؟؟