[quote]رك و صريح خدمت شما عرض كنم كه مسلماني در رعايت آيه ي نفي سبيل است .... [b]مسلماني در دشمن ديدن قوم يهود است[/b] .... مسلماني در انس نگرفتن با آمريكا و اروپاست ... مسلماني در لا اله الا الله است و اگر قرار باشد ما هزار و يك اله را در كنار خداوند يگانه شريك بگيريم ، ما مسلمان نيستيم ..[/quote] برادر من به این مسلمانی نمیگن میگن نزاد پرستی !! اما کلن به سفره افطار و این حرف ها هم نیست میگن ناپلون هم قاهره رو گرفت اون جا روزه میگرفت و عید فطر جشن میگرفت ....

[quote name='fath' timestamp='1373567316' post='320897'] کار کردن با ژ۳ قلق داره و اگر نیازی به شلیک رگبار نباشه در حالت درگیری دور و تک تیراندازی ترجیه می دم ژ۳ یا برنو دستم باشه اون موقع می بنید که هر گلوله یک هدف یعنی چی. ژ۳ اسلحه مردانه ای هست برای همین باید دست یه مرد هم باشه که بتونه لگد و صداش رو تحمل کنه. اما عمده مشکل گیرکردن حداقل ژ۳ های ایرانی شلیک نارنجک تفنگی با اونهاست که باعث شده بیشتریشون زود گیر کنن. [/quote] این اسلحه 2 برابر من سن داره چ انتظاری دارید؟

[quote name='TALASH' timestamp='1373542446' post='320826'] [quote name='death' timestamp='1373542177' post='320823'] علیک سلام البته انتظار اینکه یک کارگر سوری هم مانند پیامبر اسلام عمل کنه خیلی منطقی نیست در ضمن من از دین اصلا حرفی نزدم ک بخوام سرش رو ببرم بدیهی ما درتاریخ نلسون ماندلا هم داریم اما کاسترو و مائو هم کم نیستن نمیشه انتظار داشت وقتی ارتش با خشونت تمام تظاهرات رو سرکوب میکنه همه بگن ما میبخشیم نه بینشون ادم خوار هم پیدا میشه به نظر من مصاحبه کاملا بی طرفانه بود [/quote] از نظر شما که بعله بیطرفانه است! اصولا انسان ها از هم سلف و هم فکر خودشون به هر صورتی حمایت میکنن حتی اگر ادمخوار باشن.... بنده دیگه با شما صحبتی ندارم! [/quote] الان به صورت ضمنی به من گفتید سلفی ؟

<p>[color=#333333][font=BBCNassim][size=5] سرنگونی حکومت اخوان در اولین روزهای سالگرد به قدرت رسیدن آن، بسیاری را در داخل و خارج مصر به بهت و حیرت فرو برد و پرسش های گوناگونی را بر انگیخت، هم در باره رویکرد گروه های لیبرال، هم در باره عاقبت گروه های مذهبی، هم در باره میزان کارایی دموکراسی و اعتماد به ساز و کارهای دموکراتیک و هم در باره نقش نظامیان در حکومت.[/size][/font][/color] [color=#333333][font=BBCNassim][size=3][indent=1][size=1] [b] موضوعات مرتبط[/b] [size=1] [list] [*][url="http://www.bbc.co.uk/persian/topics/blog_viewpoints"]ناظران می‌گویند...[/url] [/list][/size][/size][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] در باره دلایل و عوامل این رویداد، به فکتورهای مختلفی اشاره شده است، مانند نقش و نفوذ ایالات متحده در مصر و منطقه، بی اعتمادی شدید میان اخوان و گروه های لیبرال، وضعیت شکننده اقتصاد مصر پس از انقلاب، به خطر افتادن منافع نهاد قدرتمند ارتش، تلاش بقایای نظام حسنی مبارک، و اشتباهات رئیس جمهور متعلق به جماعت اخوان در نحوه تعامل با واقعیت های یاد شده.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] این نوشته بی آنکه در صدد توجیه کودتای نظامی بر ضد نظامی منتخب و بر آمده از انتخاباتی آزاد باشد، می خواهد عامل دیگری را به موضوعات یاد شده بیفزاید که کمتر به آن توجه شده و آن عبارت است از بی تجربگی اخوان در زیست دموکراتیک.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] برای فهمیدن زیست دموکراتیک بهتر است اشاره ای مختصر صورت بگیرد به مفهوم دموکراسی. اگر از زواید و حواشی موضوع بگذریم، دموکراسی در اساس راهکاری است مرتبط به نحوه دستیابی به قدرت، توزیع قدرت، به کار گیری قدرت، مهار قدرت و انتقال مسالمت آمیز قدرت. منظور از قدرت البته در اینجا سلطه سیاسی است و هر موضوع دیگری جز آنچه اشاره شد، از موضوعات درجه دوم در مباحث مربوط به دموکراسی است.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] زیست دموکراتیک دارای دو وجه درونی و برونی است، به این معنا که اگر جماعتی بخواهد دموکراسی را در عمل به کار بندد، هم باید در سطح درون سازمانی روش اجرای آن را در پرتو قواعد و آداب مشخصی بیاموزد، و هم در نحوه تعامل با گروه های دیگری که در عرصه سیاسی-اجتماعی آن کشور و منطقه تاثیر گذار هستند، این روش را به کار گیرد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] در سطح داخلی، اجرای دموکراسی مستلزم شفافیت در تصمیم گیری ها، مشارکت در آنها و جلوگیری از تراکم صلاحیت ها در دست فرد، مجموعه یا نسل خاصی است. در سطح تعامل بیرونی، زیست دموکراتیک می طلبد که زمینه تفاهم با گروه های دیگر شکل بگیرد، نقاط مشترک در سطح عمومی مطرح گردد. اصل باید بر این گذاشته شود که جز در حالات استثنایی، این دست از تماسها و گفتگوها علنی باشد تا برای طرفین الزام آور و تعهد آفرین گردد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=3] [size=1][indent=1][size=1] [size=5] [indent][color=#505050][font=BBCNassim, arial, verdana, sans-serif][size=5][b] [background=transparent]"[/background]در تجربه بیش از هشتاد ساله اخوان، تنها در چند سال اخیر، برای دوره کاری مرشد به عنوان رهبری عمومی، محدودیت زمانی تعیین شده است، و این پس از آن بود که اعتراضات فراوانی در داخل و خارج از اخوان بپا خاست مبنی بر اینکه چگونه ممکن است در قرن بیست و یکم، کسی به صورت رهبر مادام العمر تعیین گردد، آنهم در سازمانی که بارها خود را از مدافعان دموکراسی خوانده است"[/b][/size][/font][/color][/indent][/size][/size][/size][/indent][/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] ساختار درونی اخوان تا کنون صبغه دموکراتیک نداشته است، و این یکی از دلایل بی اعتمادی به آن در التزام به دموکراسی در عرصه عمومی است. مثلا، در تجربه بیش از هشتاد ساله اخوان، تنها در چند سال اخیر، برای دوره کاری مرشد به عنوان رهبری عمومی، محدودیت زمانی تعیین شده است، و این پس از آن بود که اعتراضات فراوانی در داخل و خارج از اخوان بپا خاست مبنی بر اینکه چگونه ممکن است در قرن بیست و یکم، کسی به صورت رهبر مادام العمر تعیین گردد، آنهم در سازمانی که بارها خود را از مدافعان دموکراسی خوانده است.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] پس از مرشد عام و دفتر او، بیشترین صلاحیت ها در دست کسانی متراکم شده است که به نسل قدیم تعلق دارند. حاشیه ای بودن نقش کسانی که در رده های سِنی پایین تر قرار دارند همواره مایه اعتراض بوده است، حتی تا چند سال قبل، کسانی که در رده های سِنی چهل و پنجاه قرار داشتند از ورود به عرصه های بالای سازمانی محروم بودند و پس از فشارهای زیاد صفوف پایینی، برخی چهره های میانسال توانستند به رده های بالاتر آن راه پیدا کنند.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] نحوه انتخاب مرشد عام نیز در جماعتی ملیونی به گونه ای است که آرای عمومی هیچ نقشی در آن ندارد، زیرا رای گیری در میان سیزده عضو شورای رهبری برگزار می گردد و آنان یکی را از میان خود به این منصب انتخاب می کنند، و صد ها هزار عضو دیگر در برابر عملی انجام شده قرار می گیرند بدون اینکه کسی نظر آنان را جویا شود.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] پس از انتخاب رهبر جدید، همه ملزم هستند که مستقیم یا از طریق مسئولین محلی شان با او به عنوان رهبر کل بیعت کنند. بیعت که عبارت از پیمانی با صبغه شرعی است، انتخاب رهبر را از وضعیت تعقلی به حالت تعبدی منتقل می کند و اعضا تکلیف شرعی خود می دانند که رأی خود را در برابر رأی او نادیده بگیرند و تصمیم های او و همکاران او در شورای رهبری را به مثابه حکمی شرعی که واجب الاجرا است قبول کنند، زیرا مخالفت با آن مساوی با نقض بیعت یا شکستن پیمان تلقی می گردد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] بر اساس تعلیمات اخوان، بیعت با رهبری جماعت در ادامه بیعت با خدا و پیامبر قرار می گیرد و خروج بر آن یا مخالفت با آن از نوع گناهان شرعی است. طریقه اطاعت از رهبران جماعت مبتنی بر نوعی پدرسالاری کلاسیک است، که احیانا در بوسیدن دست و پیشانی مرشد عام و غالبا در اطاعت بی چون و چرا از اوامر او و دیگر رهبران نمایان می شود. برخی از ادبیات جماعت که در رساله های خاص ایدئولوژیک تدریس و آموزش داده می شود، اعتماد بی شائبه به رهبری و اجرای فرامین او را مورد تاکید قرار می دهد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] ورود این مفاهیم به آموزه های یک جماعت، تاثیرات روانی خاصی برای پیروان آن دارد و دیواری می کشد میان کسانی که در این بیعت قرار گرفته اند و کسانی که بیرون از آن قرار دارند. این مرزکشی، رنگی دینی به خود می گیرد که مفاهیم متعلق به شهروندی و مشترکات ملی در برابر آن رنگ می بازد. به همین دلیل، وقتی که نوبت به تعامل با دیگر گروه های سیاسی-اجتماعی می رسد، تعامل دموکراتیک با آنها دشوار می شود.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] جماعتی که به تمرکز صلاحیت ها در دست افراد خاصی عادت کرده و گردش آزادانه قدرت را در درون سازمان خود در خلال دهه های متمادی تجربه نکرده است، نمی تواند به آسانی به گردش قدرت در میان گروه های مختلف اجتماعی تن بدهد. از این رو وجود نهادهای مختلف دولتی که مبتنی بر تفکیک قوا باشد برایش قابل قبول نیست. به همان دلیل رئیس جمهور اخوان در نخستین سال حکومتش تلاشهای زیادی به خرج داد که قوای مقننه، قضائیه و ارتش را به تصرف خود در آورد. این در حالی است که موضوع تفکیک قوا، دست کم به لحاظ نظری، از قرن نوزدهم به این سو همواره در میان نخبگان سیاسی مصر امری پذیرفته شده و مورد اجماع بوده است.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=3] [size=1][indent=1][size=1] [size=5] [indent][color=#505050][font=BBCNassim, arial, verdana, sans-serif][size=5][b] [background=transparent]"[/background]تنها از طریق گفتگوهای شفاف، همکاریهای سازنده، و بازبینی پایدار می توان بر ضعف های خود غلبه و اعتماد دیگران را جلب کرد و زمینه را برای شکل گیری نظامی دموکراتیک، قانونمدار، کثرتگرا و با پشتوانه ملی ایجاد نمود؛ و این همان حلقه مفقوده در تجربه اخوان المسلمین مصر است"[/b][/size][/font][/color][/indent][/size][/size][/size][/indent][/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] همچنان است موضوع آزادی بیان، وجود رسانه های گروهی و طرح دیدگاه های مختلف. بنا به تجربه درونی اخوان، وحدت صف همیشه دلیل یا بهانه ای بوده است به وحدت صدا و جلوگیری از تعدد نظرات، تا جایی که هر گاه کسانی از چهره های رهبری، دیدگاه های متفاوتی نسبت به دیدگاه رسمی مسلط بر سازمان داشته اند، ناچار شده اند از عضویت آن کناره گیری کنند.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] اگر این روش مدیریت در داخل یک سازمان بسته و هِرمی شکل، کارساز بوده باشد، ضمانتی نیست که در سطح یک جامعه هشتاد و چهار میلیونی مانند مصر با تعدد ادیان، مذاهب، گرایشها، سلیقه ها، و در کنار تضاد منافع گروهی، منطقه ای و بین المللی کاری از پیش ببرد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] اخوان مانند هر جماعت دیگری که دهه های متمادی در فعالیت زیر زمینی به سر برده و نتوانسته زندگی آزاد مدنی را تجربه کند، پس از سقوط مبارک و باز شدن فضای سیاسی کشور، به نو آموزی می مانست که به تازگی الفبای جدیدی را فرا می گیرد و در این شرایط شدیدا نیازمند آن بود که به تمرین زندگی آزاد و همزیستی با گروه های دیگر روی آورد. اخوان باید یک دوره جدی از زیستن در جامعه ای متکثر را با همه شیرینی ها و تلخی هایش پشت سر می گذاشت تا به دگرپذیری عادت می کرد و به دیگران هم نشان می داد که تعامل با گروه های دیگر به روش دموکراتیک را یاد گرفته است.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] بنا به ضعف های تئوریک در کار اخوان، این جماعت فرق همزیستی دموکراتیک با تبانی های تاکتیکی را در نیافت و تعامل مصلحت جویانه با ارتش، با حزب وفد، و با سلفی ها را که گاه بنا به ضرورت های مقطعی از سر گذرانده است، در حکم همزیستی مورد بحث تلقی کرد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] در تجربه ای مشابه، چندین دهه قبل، هنگامی که افسران آزاد در سال ۱۹۵۲ بر ضد نظام شاهی قیام و آن را ساقط کردند، اخوان به جای قرار گرفتن در کنار سایر احزاب و تلاش برای نهادینه سازی آزادی در سطح جامعه، با نظامیان کنار آمد و به سرکوب و انحلال همه احزاب رضایت داد، اما دیری نگذشت که دود دیکتاتوری نظامی به چشم خودش رفت و بدترین سرکوب ها را برای دو دهه متحمل شد. اینک در این نوبت، درست ترین کار برای اخوان آن بود که با درس گرفتن از تجربه پیشین، تلاشش را نه صرف قبضه کردن حکومت، بلکه استوار ساختن پایه های آزادی و حمایت از دموکراسی راستین کند، تا هیچ نیرویی نتواند آزادی را از مردم باز گیرد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] تلاشی از این دست اگر یک دهه نیز زمان می برد اخوان چیز زیادی را از دست نمی داد، زیرا در این مدت می توانست حضور خود را در عرصه های اجتماعی افزایش بخشد و همزمان زیست جدیدی را تجربه کند که دیگر از سایه سنگین سرکوب و محاکمه های نظامی نشانی در آن نباشد. در خلال این مدت هم نپختگی هایش را در عرصه های اجتماعی برطرف می کرد و هم اعتماد گروه های دیگر را حاصل می نمود.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] اخوان در حقیقت نیازمند یک دوره گذار از حالت زیر زمینی و سرکوب به حالت آزاد و آفتابی بود -و هنوز هم هست- تا در طی آن نقاط ضعف و قوتش را باز شناسد، و پیش از آنکه وارد آزمونگاه بزرگ سیاست در یک منطقه حساس و چالش بر انگیز گردد، همه تمرین های لازم برای زیستن در یک جامعه آزاد را انجام دهد، روش تفاهم با دیگر نیروهای ملی را فرا بگیرد، و بخشی از ادبیات خود را که مبتنی بر پخش نفرت از گروه های دگر اندیش و ترویج بی اعتمادی نسبت به آنان است کنار بگذارد.[/size][/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim][size=5] تنها از طریق گفتگوهای شفاف، همکاریهای سازنده، و بازبینی پایدار می توان بر ضعف های خود غلبه و اعتماد دیگران را جلب کرد و زمینه را برای شکل گیری نظامی دموکراتیک، قانونمدار، کثرتگرا و با پشتوانه ملی ایجاد نمود؛ و این همان حلقه مفقوده در تجربه اخوان المسلمین مصر است.[/size][/font][/color][/size][/font][/color][/indent]

علیک سلام البته انتظار اینکه یک کارگر سوری هم مانند پیامبر اسلام عمل کنه خیلی منطقی نیست در ضمن من از دین اصلا حرفی نزدم ک بخوام سرش رو ببرم بدیهی ما درتاریخ نلسون ماندلا هم داریم اما کاسترو و مائو هم کم نیستن نمیشه انتظار داشت وقتی ارتش با خشونت تمام تظاهرات رو سرکوب میکنه همه بگن ما میبخشیم نه بینشون ادم خوار هم پیدا میشه به نظر من مصاحبه کاملا بی طرفانه بود

[quote name='jrzm' timestamp='1373536060' post='320802'] [quote name='death' timestamp='1373535332' post='320799'] [b] رو در رو با جنگجویی که قلب سرباز بشار اسد را 'خورد'[/b] [right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim, arial, verdana, sans-serif][size=5][b]ماجرا به باورنکردنی‌ترین ادعاهای تبلیغاتی شبیه بود؛ یک فرمانده شورشیان سوری جسد یکی از سربازان دشمن را درید، قلبش را درآورد و در مقابل شماری از نیروهایش که فریاد شادی سر می‌دادند، قلب او را خورد.[/b][/size][/font][/background][/right] [right][color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]این ماجرا دست‌کم در مهم‌ترین جنبه‌اش – یعنی نمایش آدم‌خواری - درست از آب درآمد، هر چند که هفته پیش هنگامی که در سوریه با ابو صقار، فرمانده شورشی، ملاقات کردم، به نظر می‌رسید اتفاقات آن روز را درست به‌یاد نمی‌آورد.[/size][/font][/background][/font][/color][/right] [right][font=BBCNassim][color=#333333]....[/color][/font][/right] [/quote] کسی که قلب یک انسان رو می خوره قابل دفاع نیست این ها همش بهانه برای تلتیف کردن چهره ی این وحشی هاست [/quote] ازکسی دفاع نشده به هر حال 2 سال پیش این فرد ادم خوار نبوده !! و این یک حقیقته ک وقتی خشم بکاری نفرت درو میکنی

[b] رو در رو با جنگجویی که قلب سرباز بشار اسد را 'خورد'[/b] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim, arial, verdana, sans-serif][size=5][b]ماجرا به باورنکردنی‌ترین ادعاهای تبلیغاتی شبیه بود؛ یک فرمانده شورشیان سوری جسد یکی از سربازان دشمن را درید، قلبش را درآورد و در مقابل شماری از نیروهایش که فریاد شادی سر می‌دادند، قلب او را خورد.[/b][/size][/font][/background][/right][/font][/color] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]این ماجرا دست‌کم در مهم‌ترین جنبه‌اش – یعنی نمایش آدم‌خواری - درست از آب درآمد، هر چند که هفته پیش هنگامی که در سوریه با ابو صقار، فرمانده شورشی، ملاقات کردم، به نظر می‌رسید اتفاقات آن روز را درست به‌یاد نمی‌آورد.[/size][/font][/background][/right][/font][/color] [indent=1] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=1][b]م[size=5]بعد دستش را طرف دهانش می‌برد و آنچه در دست دارد را در دهان می‌گذارد. موقعی که این ویدئو منتشر شد، یعنی در ماه مه (اردیبهشت ۱۳۹۲)، ما به او تلفن زدیم و او تأیید کرد که واقعا آن تکه از گوشت بدن سرباز (به گفته خودش بخشی از ریه او) را گاز زده است.[/size][/b][/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color][/indent] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=5]اما در ملاقات رو در رو قدری محتاط‌تر بنظر می‌رسد، هرچند که وقتی از او درباره دلیل کار شنیعش سوال می‌کنم، عصبانی می‌شود.[/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color] [indent=1] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=1][color=#505050][font=BBCNassim, arial, verdana, sans-serif][size=5][b][background=transparent]"ر با برقراری منطقه پرواز ممنوع و ارسال سلاح‌های سنگین به ما کمک نشود، بدتر خواهیم کرد. هنوز چیز زیادی ندیده ای[color=#666666][font=BBCNassim] صقار[/font][/color][color=#333333][font=BBCNassim]او به من گفت: "نمی‌خواستم این کار را بکنم، اما مجبور بودم. ما باید در دل دشمنان ترس بیندازیم و آنها را تحقیر کنیم، یعنی درست همان کاری که آنها با ما می‌کنند. حالا دیگر جرأت نمی‌کنند جایی که ابو صقار هست پیدایشان شود."[/font][/color][/background][/b][/size][/font][/color][/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color][/indent] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]او ۲۷ ساله، خوش‌بنیه و قلچماق است، و از بادیه‌نشینان منطقه بابا عمرو در استان حمص است. نگاهی وحشی دارد و پوست صورتش در اثر آفتاب‌سوختگی قهوه‌ای تیره شده است. او ماجرای درگیر شدنش در انقلاب سوریه، و اینکه چطور به وضعیت فعلی افتاده، را برایم تعریف کرد.[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]او پیش از شروع قیام سوریه در بابا عمرو کارگر بود. او در ابتدای نا آرامی‌ها در بهار ۲۰۱۱ در تظاهرات‌ها شرکت می‌کرد. خودش می‌گوید در جریان یکی از تظاهرات‌ها یک زن و کودک جلوی چشمش هدف گلوله قرار گرفتند و کشته شدند. برادرش برای کمک به آنها جلو رفت، ولی او هم تیر خورد و کشته شد.[/size][/font][/background][/right][/font][/color] [indent=1] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=1][color=#707070][size=4][b]ابو صقار پیش از اینکه خودش فرمانده شود، عضو تیپ‌های موسوم به کتائب فاروق بود[/b][/size][/color][/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color][/indent] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]در ویدئویی که در ژوئن ۲۰۱۱ (خرداد ۱۳۹۰) روی وب‌سایت یوتیوب گذاشته شده، ابو صقار در پیشاپیش جمعیتی تظاهرکننده دیده می‌شود که شاخه‌های زیتون در دست دارند و از افسران فراری از صفوف ارتش استقبال می‌کنند. او در زمره اولین کسانی بود که سلاح به دست گرفت و به سازمان آن موقع جدیدالتأسیس ارتش آزاد سوریه پیوست.[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]در فوریه ۲۰۱۲ (بهمن ۱۳۹۰)، زمانی که او عضو کتائب فاروق بود، این گروه سعی کرد نگذارد نیروهای حکومتی بابا عمرو را تصرف کنند، اما در این کار ناکام ماند. بعد از این شکست، ارتش آزاد سوریه بابا عمرو را تخلیه کرد، و ابو صقار تیپی بنام عمر الفاروق برای خودش تشکیل داد. او و نیروهایش در شهر قصیر نبردهای سختی را تجربه کردند. او در این مدت یک برادر دیگر، بسیاری از بستگان و عده بی‌شماری از نیروهایش را هم از دست داد. والدین او دستگیر شدند و خودش می‌گوید که پلیس به او تلفن کرده تا صدای کتک خوردن والدینش را بشنود.[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]او می‌گوید: "خودتان را جای من بگذارید. فکر کنید پدر و مادرتان را دستگیر، و به آنها توهین کنند. برادرانتان را بکشند، عموها و خاله‌هایتان را به‌قتل برسانند. همه این بلاها سر من آمده است. آنها همسایگانم را قتل عام کردند."[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]او در ادامه درباره مردی که قسمتی از بدنش را در مشت گرفته بود، چنین توضیح می‌دهد: "این مرد روی تلفن همراهش چند ویدئو داشت که در آنها از صحنه تجاوز کردنش به یک مادر و دو دخترش فیلم گرفته بود. آنها به او التماس می‌کردند که به‌خاطر خدا بس کند، اما او آنها را برهنه کرد، و آخر سر هم همگی با چاقو را کشت . . . شما جای من بودید، چه می‌کردید؟"[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]فکر می‌کنم من احتمالا گوشت بدن دشمنم را نمی‌خوردم.[/size][/font][/background][/right][/font][/color] [indent=1] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=1][color=#505050][font=BBCNassim, arial, verdana, sans-serif][size=5][b][background=transparent]"[/background]آیا حالا خواسته غرب این است که با ابو صقار بجنگم و او را از جمع انقلابیون بیرون کنم؟"[/b][/size][/font][/color][/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color][/indent] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=1][color=#666666][size=5]ژنرال سلیم ادریس، رئیس ستاد فرماندهی ارتش آزاد سوریه[/size][/color][/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]مردان ابو صقار با فریادهای "الله اکبر" از کار او استقبال کردند. اما حالا که او دوران نقاهت بعد از مجروح شدنش را می‌گذراند، جنگجویان همراه او قدری خجالت‌زده بنظر می‌رسند. به گفته ابو صقار، سرباز مرده یک شبه‌نظامی علوی یا شیعه بوده است.[/size][/font][/background][/right][/font][/color] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]او می‌گوید: "او به ما توهین می‌کرد، و فریاد می‌زد یا علی، یا حسین، یا حیدر! در ابتدا وقتی یک جنگجوی علوی را اسیر می‌گرفتیم، به او غذا می‌دادیم و کاری می‌کردیم که در آسایش باشد. به آنها می‌گفتیم که همگی با هم برادر هستیم. اما بعد آنها شروع کردند به تجاوز به زنان و قتل عام کودکان، آنهم با چاقو." یکی از مردان حاضر در اتاق میان حرفمان آمد و گفت که علوی‌ها مسلمان واقعی نیستند.[/size][/font][/background][/right][/font][/color] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]جنگ داخلی سوریه بیش از پیش فرقه‌ای شده است. ابو صقار روی بدنش ۱۴ جراحت ناشی از گلوله را نشانم می‌دهد و می‌گوید: "ما دوسال است که تحت محاصره هستیم. در ویدئوهای مربوط به نیروهای شبیحه (شبه‌نظامیان دولتی) چیزهای به‌مراتب فجیع‌تری از کار من دیده می‌شود، اما آن صحنه چندان شما را نگران نکرد و در رسانه‌ها این همه سر و صدا به‌پا نشد. گویا برایتان مهم نبود. اگر فقط کمی از آنچه بر ما گذشته بر سرتان می‌آمد، کارهایی به‌مراتب بدتر از آنچه من کردم، می‌کردید."[/size][/font][/background][/right][/font][/color] [indent=1][color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=1][img]http://wscdn.bbc.co.uk/worldservice/assets/images/2013/07/10/130710081317__68556727_babaamr_getty.jpg[/img] [color=#707070][size=4][b]منطقه بابا عمرو که ابو صقار اهل آنجاست، شاهد درگیری‌های شدیدی بوده است[/b][/size][/color][/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color][/indent] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]او ادامه می‌دهد: "قصیر ویران شد، بابا عمرو ویران شد، حمص کلا از بین رفت. اما برای هیچکس مهم نیست. ببینید آوارگان ما در چه شرایطی زندگی می‌کنند. آیا اجازه می‌دادید والدینتان در شرایطی مشابه آن زندگی کنند؟ مردم سوریه نمی‌گذارند کسی تحقیرشان کند. ما مشغول دفاع از امت اسلامی هستیم، آنوقت واکنش اعراب و غرب باید با ما اینطور باشد؟ غرب برای ما چه کرده است؟ هیچ."[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]او در آخر اضافه می‌کند: "اگر با برقراری منطقه پرواز ممنوع و ارسال سلاح‌های سنگین به ما کمک نشود، بدتر خواهیم کرد. هنوز چیز زیادی ندیده اید."[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]ابو صقار حالا "شورشی آدم‌خوار" لقب گرفته، و این برای مخالفان تحویل سلاح به شورشیان سوری، مثلا ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، دستاویز آسان و سهل‌الوصولی است. در کنفرانس خبری نشست اخیر گروه هشت آقای پوتین در حالی که دیوید کامرون (نخست وزیر بریتانیا) در کنارش معذب بنظر می‌رسید، گفت: "این افراد کسانی هستند که به کشتن دشمنانشان بسنده نمی‌کنند، بلکه جنازه آنها را هم می‌شکافند، و دل و روده‌هایشان را جلوی دوربین و افراد دیگر می‌خورند. واقعا می‌خواهید به چنین افرادی اسلحه بدهید؟"[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]ممکن است ابو صقار از ابتدای کار دچار مشکلاتی روانی بوده باشد. شاید هم جنگ او را به این روز انداخته است. جنگ به انسان‌ها آسیب می‌رساند، و سوریه هم از این قاعده مستثنی نیست. شاعری بنام ویستن هیو آودن گفته: "آنان که متحمل شرارت شده اند، در جواب شرارت می‌کنند."[/size][/font][/background][/right][/font][/color] [indent=1][color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=3][size=1][img]http://wscdn.bbc.co.uk/worldservice/assets/images/2013/07/10/130710081315__68556725_generalidriss_bbc.jpg[/img] [color=#707070][size=4][b]ژنرال سلیم ادریس: چرا دوستان غربی ما روی این مورد متمرکز شده اند؟[/b][/size][/color][/size][/size][/font][/background][/right][/font][/color][/indent] [color=#333333][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)][font=BBCNassim][size=5]از ژنرال سلیم ادریس، رئیس ستاد فرماندهی ارتش آزاد سوریه، درباره دلیل عدم بازداشت ابو صقار سوال کردم. پاسخ او حرف‌های زیادی درباره واقعیت جنگ در طرف شورشیان داشت.[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]ژنرال ادریس گفت: "ما کار او را محکوم می‌کنیم، اما چرا موقعی که هزاران نفر در حال مردن هستند، دوستان غربی ما روی این مورد متمرکز شده اند؟ ما یک نیروی انقلابی هستیم، نه یک ارتش منظم. اگر یک ارتش منظم بودیم، ابو صقار را اخراج می‌کردیم. اما او فرمانده گردانی است که با پول خودش به‌راه انداخته است. آیا حالا خواسته غرب از من این است که با ابو صقار بجنگم و او را از جمع انقلابیون بیرون کنم؟ در این میان به قدری درک و تفاهم نیاز است."[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]به نظر می‌رسد ابو صقار مطمئن نیست درباره شهرت منفی‌اش چه واکنشی باید داشته باشد. او به تناوب خجالت‌زده، عصبی، خشمگین و ترشرو می‌شود. از چهره‌اش می‌شود با قاطعیت فهمید که شاهد اتفاقات بسیار بدی بوده است. در پایان مصاحبه می‌گوید که "فرشته مرگ" است و آمده تا جان دشمنانش را بگیرد.[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]بعد از انتشار ویدئو، مردان ابو صقار از او در حال خواندن یک بیانیه فیلم گرفتند (بی‌جهت نیست که جنگ سوریه را جنگ یوتیوبی خوانده اند). در این ویدئو ابو صقار یونیفورمی اتوکشیده برتن دارد، و با ژستی خاص مشغول سیگار کشیدن است. لباس و ژست او طوری است که کل صحنه را قدری مضحک نشان می‌دهد.[/size][/font] [font=BBCNassim][size=5]او در این ویدئو می‌گوید تنها در صورتی حاضر است به محاکمه تن دهد که بشار اسد هم همین کار را بکند. فعلا که چشم‌اندازی برای محاکمه هیچ یک از آنها در آینده نزدیک وجود ندارد. حتی امیدی هم به برگزاری گفتگوهای صلح و آتش‌بس نیست، و در عین حال فرورفتن سوریه در ورطه جنون همچنان ادامه دارد.[/size][/font][/background][/right][/font][/color] منبع قی قی سی

[quote][color=#008000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)]توضیح بشار اسد درباره اسلام سیاسی[/background][/right][/font][/color] [url="http://www.isna.ir/fa/news/92041912349/%D8%A8%D8%B4%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AF-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D9%88%D8%A1%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87"]http://www.isna.ir/f...-دین-سوءاستفاده[/url] [color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)]وی افزود:گروهی که منظور ما بود یعنی اخوان‌المسلمین و شبیه آن است که از دین سوءاستفاده کرده و مانند ماسک و روبند از آن بهره می‌جویند و دین را به انحصار خود در می‌آورند و دیگران را تکفیر می‌نمایند. زمانی که از نظر سیاسی با آنان همراهی نمی‌کنید از نظر آنان شما شرعا با خدا نیستید... این مساله با ایران و با حزب الله انطباق نمی‌کند... آنان با مردم از بعد دینی و طایفه‌ای تعامل نمی‌کنند، بلکه تعامل با مردم از بعد ملی و سیاسی می‌باشد و هیچ تفاوتی با کشورها و طرف‌هایی که با آنان تعامل دارند قائل نمی‌شوند مگر براساس اصول و منافع سیاسی و مسائل راهبردی...[/background][/right][/font][/color] [/quote] این توضیح درست عکس توضیحی ک در مورد اسلام سیاسی و سیاست اسلامی یکی از دوستان داد

[quote name='Life' timestamp='1373281847' post='320341'] [b] روابط ایران و سوریه: در حال گذار به مرحله چهارم[/b] این دو یار سیاسی عجیب - جمهوری اسلامی ایران و سوریه تحت اسد - یکی تحت سلطه قدرت مطلقه اسلام و دیگری تحت سلطه قدرت رادیکال، سوسیالیست، ملی گرا و سکولار- طی سه دهه گذشته علیرغم فشارهای منطقه ای و بین المللی همچنان به روابط نزدیک خود ادامه داده اند. اتحاد استراتژیک و اقتصادی ایران و سوریه تا به حال تاثیر قابل توجهی در توازن قدرت منطقه ای داشته است و همچنین مانعی برای قدرتهای منطقه ای و بین المللی شامل ایالات متحده، اسرائیل، عربستان سعودی و کشورهای اروپایی برای دستیابی کامل به تمام اهدافشان شده است. در حال حاضر، ما در اتحاد میان ایران و سوریه شاهد فاز چهارم این رابطه قوی و با دوام هستیم. سؤال اصلی این است که چگونه اتحاد ایران و سوریه تحت تاثیر جنگ دو ساله در سوریه تغییر یافته است؟ بر خلاف باور عمومی و تجزیه و تحلیلهای گسترده، روابط ایران و سوریه در طول سه دهه گذشته همواره بسیار نزدیک و یا حتی در شرایط رضایت بخش برای هر دو کشور نبوده است. روابط آنها فراز و نشیب را در دوره های مختلف تجربه کرده، ولی به دلایلی که در ادامه می آید دو کشور توانسته اند اتحاد خود را حفظ کنند. یکی از مهم ترین دلایل پشت این رابطه قوی، انعطاف پذیر و با دوام، در نظر گرفتن آمریکا و اسرائیل به عنوان دشمن مشترک برای ایران و سوریه است. از بسیاری جهات، این باعث شده است که ماهیت تدافعی رابطه، بسیار به تداوم، استحکام و تکامل رابطه کمک کند. ثانیاً، از قضا، ساختار متفاوت و متمایز ایدئولوژیک و سیاسی دو کشور یکی دیگر از عوامل مهم اتحاد بوده است. گرایش های ایدئولوژیک مشابه با کشورهای دیگر به رقابت برای هر دو کشور ایران و سوریه منجر شده است. به عنوان مثال، سوریه در یک رقابت ایدئولوژیک و نظامی با عراق بود، و تا مرز جنگ با رژیم بعثی بغداد پیش رفت. همچنین جمهوری اسلامی ایران نیز در یک مسابقه تسلیحاتی و به اصطلاح جنگ سرد با عربستان سعودی بر سر گسترش قوانین اسلامی و حوزه های علمیه بر اساس اصول سنی یا شیعه بوده است. در آغاز همکاری، توازن قدرت بیشتر به نفع سوریه بود - بازیکن غالب با توجه به حمایت تسلیحاتی سوریه از تهران در طول جنگ ایران و عراق، سوریه بوده است. با این حال، پس از اینکه سوریه توسط نیروهای منطقه ای و جامعه بین المللی در سال ۲۰۰۵ مجبور به عقب نشینی از لبنان شد و ایران به توسعه صنعت تسلیحاتی خود پرداخت، ایران به بازیگر غالب در رابطه تبدیل شد. در کنار روسیه و کره شمالی، ایران نیز به یکی از صادرکنندگان عمده اسلحه به سوریه تبدیل شد، و همچنین برای توسعه و تامین مالی توانایی موشکهای بالستیک به سوریه کمک کرد. مشارکت استراتژیک و دیپلماتیک ایران و سوریه از جنبه های مختلف و در چند مرحله تکامل یافته است. در مرحله اول این رابطه، سوریه اولین کشور عربی بود که تحت حکومت اسد نظام جمهوری اسلامی را به رسمیت شناخت و در کمک به ایران در راستای نیازهای نظامی، سیاسی و مشاوره اطلاعاتی ایران در طول جنگ ایران و عراق بسیار موثر بود. در این دوره دمشق شریک غالب در این اتحاد بود. سوریه در طول هشت سال جنگ ایران و عراق در کنار جمهوری اسلامی ایران ایستاد، و تلاشهای صدام حسین بر علیه حکومت روحانیون در ایران را خنثی کرد. در طول این مرحله، ایران و سوریه با موافقتنامه های دوجانبه محرمانه در مسائل نظامی و اطلاعاتی و همچنین در نفت، اقتصاد و تجارت روابط خود را نگه داشتند. مرحله دوم، و اوج قدرت دو طرف زمانی بود که حزب الله تحت نفوذ روحانیت شیعه ایران ایجاد شد. هر دو کشور ایران و سوریه از طریق جنگ نیابتی ایالات متحده و اسرائیل را وادار به عقب نشینی نیروهای نظامی خود را از بیروت کردند. مرحله سوم که با تنشهایی میان دمشق و تهران برای کنترل لبنان همراه بود منجر به تغییر توازن قدرت به نفع گروه اسلامگرا حزب الله یا احزاب سکولار های پشتیبانی شده توسط اسد، مانند حزب امل بود. با این حال، با توجه به اهداف مشترک ژئوپلتیک و استراتژیک گسترده تر، ایران و سوریه قادر به حل این تنش ها بودند. درک متقابل این بود که بیروت در درجه اول تحت تاثیر سوریه با مشارکت حزب الله خواهد بود، در عین حال منافع استراتژیک ایران در خلیج فارس دارای اولویت خواهد بود و از طریق تلاش های سوریه در تضعیف عراق تحت صدام حسین و یا دیگر کشورهای عربی خلیج فارس ایران از رابطه سود خواهد برد. اتحاد بین جمهوری اسلامی ایران و سوریه را می توان به رابطه طولانی مدت یک زوج در رابطه زناشوئی با فراز و نشیبهایش تشبیه کرد. سوریه تحت هدایت اسدها در ابتدای این رابطه به حمایت از ایران درگیر در جنگ باعراق پرداخت. هنگامی که تمام کشورهای عرب از عراق حمایت می کردند، اسد از ایران حمایت می کرد. اکنون به نظر می رسد که جایگاهها جابجا شده و سوریه انتظار دارد که ایران جبران کمکهای گذشته را بکند. طی دو سال گذشته هم ایران به وظیفه خود کاملا عمل کرده و به حمایت کامل اقتصادی، نظامی، سیاسی و اطلاعاتی از سوریه پرداخته است. با این حال، تا کی ایران رژیم اسد را حمایت می کند؟ آشکار است که ایران به حمایت خود از رژیم اسد تا زمانی که در جنگ داخلی توازن قوا به نفع دستگاه سرکوب اسد باشد و دو قدرت بزرگ جهانی ‪- روسیه و چین به حمایت از سوریه در شواری امنیت و در میدان جنگ با شورشیان ادامه دهند. در چنین شرایطی ایران دلیلی برای ترک شریک استراتژیک قدیمی خود نمی بیند. سوال بعدی مربوط به موقعیت ایران در صورت سرنگونی اسد می شود. نظر اکثر تحلیلگران این است که در صورت شکست اسد ایران نیز بازنده خواهد بود، اما پاسخ به این آسانی نیست. جمهوری اسلامی ایران می تواند روابط خود را با گروه های مخالف اسد بر اساس همان منافعی که توانسته با جامعه علوی ایجاد کرده، بهبود و گسترش دهد. چنین حرکتی از سوی ایران می تواند هم در داخل سوریه و هم در توازن قدرت منطقه ای تاثیر فراوانی داشته باشد و باعث خنثی کردن اهداف نیروهای بین المللی در منطقه به ویژه ایالات متحده و متحدان غربی آن شود مجید رفیع زاده محقق ایرانی- آمریکایی، رئیس شورای بین المللی آمریکا در خاورمیانه دوستان با دقت این تحلیل رو بخونید ضمن اینکه یکسری از واقعیت هار رو به شکلی بیان کرده اما خیلی هوشمندانه نظریات خودش رو در غالب تحلیل به مخاطب غالب می کنه با عرض معذرت دیدم تحلیل جالبی رو بنگاه خبر پراکنی اینگلیس قرار داده گفتم شاید مفید باشه فلذا از مدیران محترم تقاضا دارم که اگر مغایر با قوانین سایت هست این پست رو پاک کنند [/quote] این تحلیل بی بی سی هست یکی جدید هم گذاشته در مورد علت خمایت علنی حزب الله از اسد هست اونم جالبه

ضمن تشکر از اقا سعید انشا الله اقا رضا وقت بیشتری در سایت بگذرونن و جلوی برخورد های سلیقه ای مدیران رو بگیرن

[quote]رزمایش ایشک1/13[/quote] ایشک یعنی خر ؟

جاش یعنی مزدور کسی ک به مادر میهن خیانت کرده البته یجور فحش ناموسی هم هست

[quote name='jalalfalahi' timestamp='1372380052' post='318445'] نمی خوام حرف بزتم امابرای دفاع از کورد میتونم تا پای جان از خودمون دفاع کنم.الان یک ونیم میلیون شهروند کوردستان عراق مسلح هستن و برای مولق دشوار پیشمه رگه ی کوردستان می شوند.بو کوری چشم دشمنان کورد. [/quote] عکس اواتار شما عکس یه تجزیه طلبه!! در مورد حمایت از تجزیه طلب ها دولت گرستان عراق ترجیح میده کاری نکنه و خودش رو از این موضوع دور کنه چ در ترکیه چ در ایران

خوب مثل اینکه هنوز اسرائیل رکورد داره اما مشخصا تلفات حزب الله در سوریه هم زیاده و هم دردناکتره در ضمن جنگ حزب الله در سوریه تازه شروع شده در ضمن بسیجی جان نظر شما رو در مورد شکاف شیعه وسنی قبول ندارم و مشخصا این جنگ سوریه زخم قدیمی رو باز کرده ک معلوم نیست کی دوباره بشه ارومش کرد

بعید میدونم اسرائیل در کل تاریخ انقدر نیرو از حزب الله کشته باشه ک در این چند ماه در سوریه کشته شده در ضمن شما روی دیگه سکه رو هم ببینید درسته شیعیان متحد شدن اما شکاف بین شیعه و سنی هم زیاد شد عملا فشار سیاسی ک بخاطر دخالت تو سوریه روی حرب الله هست در جنگ با اسراییل روش نبود

[quote] [right][background=rgb(248, 248, 255)]الشهيد البطل العميد الركن(شهيد قهرمان سرتيپ) المجاهد علي خزام ( أبو حيدرة )[/background][/right] [right][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=5][background=rgb(248, 248, 255)][img]http://upload7.ir/images/06073419719142079875.jpg[/img][/background][/size][/font][/color][/right] [/quote] چند وقت پیش تو یه فیلم از سوریه فکر کنم همین اقا بود ک میگفت من زنده ام این حرف ها ک از مرگ من میزنن از ضعفشون ... داشت ریف دمشق رو پاکسازی میکرد

[quote]ترکیه قبل از ازدوغان یک کشور ضعیف بود اردوغان اون رو کشور قدرتمندتری کرد پ ک ک یک تهدید امنیتی بود به یه فرصت تبدیلش کرد و ... قطعا ارزوهای دور و درازش روزی به سمت مرز های شرقی هم میاد بهتر که نباشه[/quote] با توجه به عدم اعتمادی ک به شما داشتم مجبور شدم بررسی کنم [quote]هیچ چشم داشتی به خاک شرقیش ندارد[/quote] [quote] اما در مورد خاک شرقی من از یک پست متعلق به شما ،این عبارت را برداشتم[/quote] بازم میگم شاید متوجه شید اینجا[b] ایرانه [/b]نه خاک شرقی کشور دیگه ای[b] ایرانه[/b] همیشه بوده همیشه هم میمونه

[quote]تاریخ دو هزار پانصد ساله ، تاریخ رسمی رژیم پهلوی بود برای سیایت های قوم برتر در ایران که نشان داده شد که بیشترین ضربه به امنیت ملی را می زند .بنیاد پیر نیا تا چند سال پیش نیز فعال بود .همه با هم ایرانی هستیم کسی ایرانی تر نیست[/quote] تاریخ 2500 ساله تاریخه ایرانه ماله همه ایرانیانه به هیچ قوم وقبیله و حکومتی ربط نداره امنیت ملی هم زمانی لطمه میبینه ک ما از تارخمون نمیگیم و این فضا رو خالی میزاریم تا یه مشت پانتورک با دروغ هاشون پرش کنن !! [quote]هیچ چشم داشتی به خاک شرقیش ندارد[/quote] یعنی چی ؟ اینجا ایران خاک شرقی کسی نیست !! خاک ایرانه

با تفسیر شما در همه جای دنیا دموکراسی وجود دارد هر چند مشکلاتی دارد در مورد اردوغان و پان ترک ها ما یا باید دم خروس رو باور کنیم و یا قسم حضرت عباس رو

ترکیه قبل از ازدوغان یک کشور ضعیف بود اردوغان اون رو کشور قدرتمندتری کرد پ ک ک یک تهدید امنیتی بود به یه فرصت تبدیلش کرد و ... قطعا ارزوهای دور و درازش روزی به سمت مرز های شرقی هم میاد بهتر که نباشه اما در مورد پانتورک ها همواره مورد حمایت ملی گرا های سکولار و یا کمونیست ها بودن ک از نظر باور ها با مردم اذربایجان ایران وجه مشترکی نداشتن اما دولت اسلام گرا ترکیه در روز هایی ک ما شرایط اقتصادی خوبی نداریم میتونه الگوی خوبی برای پانتورک ها باشه ک جادبه بیشتری برای اذری ها داره و یک نوع مدینه فاضله رو بهشون نشون بده در مورد حمایت های اردوغان از پانترک ها نمیخوام چیزی بگم چون از موضوع خارج میشیم ولی از بقیه دولت های ترکیه اگه بیشتر نبوده کمتر هم نیست اما درمورد دموکراسی در ترکیه ادعای بزرگیه کشوری که در هر 10 سال یک کودتا داره با دموکراسی فاصله معنا داری داره در ضمن صرف بروز تظاهرات معنای دموکراسی نیست وقتی شما مخالفین محیط زیست رو با باتوم و اسپری فلفل و گلوله پلاستیکی بدرقه میکنید نشون میده در ازمون دموکراسی نمره قبولی نگرفتید شما ک به همسایه های ترک زبان ما علاقه عجیبی دارید قطعا تحولات دولت باکو رو هم دنبال میکنید نحوه برخورد اون ها در مسابقات یورو ویژن رو نباید فراموش کرده باشید. اردوغان خودش رو به عنوان یک نمونه کاملا موفق در چشم اعراب جا کرده بود اما خالا اون اسطوره فرو ریخته زمانی خودش رو نخست وزیر قدرتمند و محبوبی نشون میداد اما امروز نمیتونه این ادعا رو بکنه زمانی ک شما مخالفین خودتون رو با این شدت سرکوب کنید دارید با ابرو و اعتبار سیاسی خودتون بازی میکنید شاید در چشم یک سری مقتدر جلوه کنید اما تاریخ شما رو یک دیکتاتور مفلوک میشناسه م در دنیای امروز جایگاه خوبی نخواهید داشت [quote]من هم ترس از دشمن مشترک را قبلاً در این تاپیک گفته ام و نمونه ان را مخالفین شاه را مثال زدم که صد البته این اتحاد شکننده است وشانسی برای یک اتحاد انتخاباتی ندارد.[/quote] شما ک خودتون از قبل میدونستید پس این جمله رو واسه چی کفتید [quote]چطور می شود کسانی که که به قطع چند درخت معترض هستند با کسانی که طرفدار سقط جنین هستند در یک جا جمع می شودند؟ چطور می شود فمنیست ها در کنار نماینده مجلسی قرار می گیرند که به زن پلیس فحش می دهد؟ چطور می شود کسانی که خود را اسلام گریان انتی امپریالیسم می نامند در کنار افرادی قرار می گیرند که به محجبه ها حمله می کنند و انها را گوسفند می نامند ؟[/quote]

واقعا رو کاغذ همون چیزی رو نوشته ک تو متن گفته ؟ [url="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151767913211929&set=a.132677171928.122020.96996706928&type=1&relevant_count=1&ref=nf"]https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151767913211929&set=a.132677171928.122020.96996706928&type=1&relevant_count=1&ref=nf[/url]

جوابش واضحه دشمن مشترک اردوغان رسما علاقه ای به تعامل با مخالفینش از هیچ دسته ای نداره و به نظر میرسید ک با تعییر در قانون اساسی و... برای سال ها دستشون از قدرت کوتاه میشه معلومه ک ترس مشترک باعث میشه باهم متحد شن و این دشمنی ک اردوعان با رسانه های غربی پیدا کرده به علت مستقل تر بودنشونه نه توهم توطئه وگرنه هنوز یادمون نرفته یورو نیوز تقریبا 24 ساعته از مصر پخش مستقیم گداشته بود و ربطی به توهم توطئه نداره در ضمن منافع ملی و حزبی ربطی به تظاهرات ضد دولتی نداره اگه ورزشکار مثلا یونانی رو میکشتن یه حرفی ولی اعلام مخالفت چیز دیگه ای هست در ضمن تظاهرات زمانی شروع میشه ک گروهی از مردم چه درست چه غلط فکر میکنن منافع ملی توسط دولت نادیده گرفته میشه و این جور تظاهرات ها هم برای بی ابرو کردن دولت هست نه اقدام علیه منافع ملی درمورد شروع تظاهرات از قطع درختان تقریبا تمام تحولات بزرک احتماعی از یک نقطه نه چندان مرتبط شروع میشن همین برزیل خودمون هم سر گرون شدن چند سنتی بلیط اتوبوس شروع شد البته احتمالا اون هم توهم توطئه هست این چنذ روزه شادی مردم اذربایجان به خاطر جام جهانی رفتن ایران و همچنین جشن به خاطر پیروزی روحاتی به علاوه بی ابرویی جدید اردوغان خیلی باعث شده جبهه پان ترک ها ضعیف شه جا داره تو این تاپیک یادی از وطن فروشان پان تورک هم بشه و تاثیر نا ارامی های ترکیه رو روی اون ها هم بررسی کرد

کرد ها خیلی مهم نیستن به هر حال هر کی پیروز بشه قطعا زورش به کرد ها هم میرسه

[color=#9A1010][font=nassim-bold][size=4][center] [b] [url="http://tabnak.ir/fa/news/327215/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A6%D9%88%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B7%D8%A6%D9%87-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA"]چرا اردوغان به «تئوری‌های توطئه» روی آورده است؟[/url][/b] [/center][/size][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, Arial][size=2][background=rgb(248, 248, 248)] با استمرار جنبش اعتراضی در ترکیه و عدم موفقیت دولت در مدیریت اعتراضات، اتهام زنی به مخالفان و طرح تئوری‌های توطئه درباره این اعتراض‌ها، به جریان غالب در میان دولتمردان آنکار تبدیل شده است. در این میان، همچون همیشه، نقش رجب طیب اردوغان از همه پر‌رنگ‌تر است. سایت المانیتور در مطلبی به بررسی عوامل و زمینه‌های این مسأله پرداخته است.[/background][/size][/font][/color][color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3] [color=#1809A6][font=tahoma][size=2][right][color=#000000]کد خبر: [/color]۳۲۷۲۱۵[/right][/size][/font][/color][color=#1809A6][font=tahoma][size=2] [color=#000000]تاریخ انتشار: [/color]۳۰ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۸:۰۷[/size][/font][/color] [/size][/font][/color][color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3] [img]http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1392/3/30/266018_301.jpg[/img]با استمرار جنبش اعتراضی در ترکیه و عدم موفقیت دولت در مدیریت اعتراضات، اتهام زنی به مخالفان و طرح تئوری‌های توطئه درباره این اعتراض‌ها، به جریان غالب در میان دولتمردان آنکار تبدیل شده است. در این میان، همچون همیشه، نقش رجب طیب اردوغان از همه پر‌رنگ‌تر است. سایت المانیتور در مطلبی به بررسی عوامل و زمینه‌های این مسأله پرداخته است. به گزارش «تابناک»، سایت تحلیلی المانیتور در مطلبی به بررسی مواضع رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه در قبال اعتراضات اخیر در این کشور پرداخته و می‌نویسد، این مواضع، حاکی از روی آوردن وی به نوعی تئوری توطئه است؛ دیدگاهی که البته خود دربردارنده تناقضی درونی برای وی است. [color=#0000CD][b]در این مطلب آمده:[/b][/color] اگر سخنان رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه را باور کنیم، مقصران وقوع اعتراضات اخیر در این کشور، عبارتند از: «لابی‌ها و گروه‌های نفوذ»، «دستان خارجی» و «همدستان داخلی» آن‌ها. برخی از هواداران اردوغان، گزینه‌های دیگری را نیز مطرح می‌کنند: عوامل اطلاعاتی انگلیس، فرانسه، ایران، اسرائیل، روسیه، سوریه و آمریکا. البته اینکه چگونه جاسوسانی از این گستره وسیع از دولت‌ها با یکدیگر علیه ترکیه همراه شده و به این سادگی و سرعت در بی ثبات کردن ترکیه توفیق یافته‌اند، خود جای سؤال دارد! اما روی آوردن اردوغان به تئوری‌های توطئه، خود آشکارکننده یک تناقض عجیب است: از زمانی که وی بیش از یک دهه پیش به قدرت رسید، اولویت اصلی دولتش، بهبود روابط با سرمایه‌گذاران جهانی و دولت‌های خارجی بوده است. موفقیت‌های حزب عدالت و توسعه اردوغان در ایجاد پیشرفت اقتصادی، بالا رفتن وجهه جهانی ترکیه و بیرون راندن ارتش از سیاست، همگی تا اندازه‌ای در اثر حمایت‌های بین‌المللی به دست آمده است. البته نمی‌توان نقش دولت ترکیه را نیز در این موفقیت‌ها انکار کرد؛ اما‌ در این زمینه هم نه خارجی‌ها، بلکه شهروندان ترکیه بوده‌اند که با رأی خود، حزب عدالت و توسعه را بر سر کار آورده و در قدرت نگه داشته‌اند. به هر حال، بعید است بدون آن 123 میلیارد دلار سرمایه خارجی که ترکیه در ده سال اخیر جذب کرده، می‌توانست به چنین رشد اقتصادی دست یابد. بعید بود دمکراسی در ترکیه بدون حمایت غرب در دوره زمانی 2007 و 2008، یعنی زمانی که احتمال وقوع کودتای نظامی و تعطیلی حزب عدالت و توسعه از سوی دادگاه قانون اساسی وجود داشت، تداوم پیدا کند. به این ترتیب، تناقض اصلی در تئوری توطئه اردوغان این است که وی با همان نیروهای بین‌المللی در تقابل قرار گرفته که به تثبیت حاکمیتش در درون و گسترش نفوذ ترکیه در منطقه کمک کرده است. پس پرسش اینجاست که چرا اردوغان اکنون چنین اظهارنظرهایی را مطرح می‌کند؟ ساده‌ترین دلیل، این است که هیچ مانعی در این زمینه جلوی روی او نیست. هر چه باشد، هیچ گزینه بدیلی در مقابل حزب عدالت و توسعه وجود ندارد. اصلی ترین حزب مخالف، یعنی «حزب جمهوری خواه خلق» هنوز مطمئن نیست که می‌خواهد همچون گذشته، یک حزب «کمالیست» باقی بماند و یا با تجدید سازمان، خود را در قامت یک حزب سوسیال دمکراتیک مشابه نمونه‌های اروپایی سازمان داده و مخاطب بیشتری به دست آورد. دیگر حزب مخالف، یعنی «حزب جنبش ملی گرا» نیز بیش از حد نگران دمکراسی به سبک غربی و بازار آزاد است. در این میان، «حزب صلح و دمکراسی» ‌تنگ نظرانه، ‌تنها بر موضوع کردها متمرکز شده است. ناتوانی احزاب مخالف در کشاندن معترضان به صفوف خود، به همراه تمایل اردوغان به نوعی بیگانه هراسی سنتی، تضمین می‌کند که حزب عدالت و توسعه در کوتاه مدت بدون رقیب ‌بماند. بازیگران بین‌المللی از این حقیقت آگاهند. به همین دلیل است که آن‌ها در انتقاد از خشونت پلیس ترکیه در مقابل تظاهرکنندگان، از مرز مشخصی تجاوز نمی کنند. شدیدترین موضع گیری ـ که باز هم در واقع بسیار نرم بود ـ از جانب آنجلا مرکل، صدراعظم آلمان و پارلمان اروپا مطرح شد. اردوغان نیز بدون کوچکترین تلاشی، آن‌ها را نادیده گرفت. در واقع، بزرگترین تناقض این است که هر گونه فشار جدی از سوی جامعه جهانی بر اردوغان، در پایان به نفع وی تمام خواهد شد. اگر کنگره آمریکا بخواهد قطعنامه شدیداللحنی علیه دولت ترکیه صادر کند و یا اتحادیه اروپا بخواهد مذاکرات الحاق ترکیه به این اتحادیه را به حال تعلیق درآورد، اردوغان بهانه مناسبی به دست می‌آورد تا ثابت کند «دست خارجی» واقعاً هست؛ این امر، موضع کنونی وی را تحکیم خواهد کرد. به هر حال، درک این نکته سخت نیست که چنین روندی، در آینده‌ای نزدیک تأثیراتی منفی بر ترکیه ‌خواهد گذاشت. [url="http://tabnak.ir/fa/news/327215/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A6%D9%88%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B7%D8%A6%D9%87-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA"]http://tabnak.ir/fa/news/327215/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A6%D9%88%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B7%D8%A6%D9%87-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA[/url][/size][/font][/color]

این دوستمون ار پی جی 7 کجاست بیاد بکه ارپی جی اینا از نوع ایرانی هست