... بدليل تخلف از قوانين سايت اين كاربر اخراج شد. SAEID

من هم دقيقا منظظورم همين بود آقاي مارشال كشورهاي سازنده و طراح واقعي واقعا همين چهار تا كشورند و ما يه جورايي كژي ميكنيم . البته در اينكه از كشورهاي منطقه دانشمون بيشتره حرفي نيست . ولي سوالي كه ژيش مياد اينه كه دانش بالاتر براي ما موجب ايجاد قدرت بيشتري هم شده ؟ واقعيت اينه كه توان نظامي ما تو منطقه بالا نيست. مهندسي معكوس هم اون قدر ها كه همه فكر ميكنن ساده نيست. يك مثال ساده در زمينه پروژه كارشناسي ارشد خودم بزنم. دستگاه هاي ساتريفوژكه كار غني سازي اورانيوم رو انجام ميدن از يه لوله آلومينيومي از آلياژ 7075 ساخته شدند كه بايد با دور 64000 در دقيقه بچرخند. ما حتي دستگاه ساخت اين لوله كه فقط يه استوانه تو خاليه كه ضخامتي برابر 2 ميلي متر داره رو از روسيه وارد كرديم كه كارخانه 7 تير تو اصفهان اينها رو بسازه. جنسش رو ميدونستيم . طرز ساخت و ... حتي دستگاهش رو هم داشتيم . باورتون نميشه پروژه ارشد من به جاي 2 سال شد 3 سال ولي اين لوله ها تا ميرسيدن به 14000 دور ميتركيدند و كل دستگاه رو داغون ميكردن.همه آناليزهامون نشان ميداد كه مواد اوليه همونه . بعدا فهميديم اين لوله ها يه عمليات حرارتي روش انجام ميشه كه به هيچ عنوان نميشه از طريش مهندسي معكوس فهميد نوع گرم كردن و سرد كردن و نگه داشتن قطعه توي دماهاي مختلف چه جوري بوده. همين الان هم اين قطعه از روسيه وارد ميشه و ما نميدونيم چه جوري عمليات حرارتي ميشه. فقط اين وسط روسها يه دستگاه با قيمت گزاف بهمو انداختن و كلي مواد خام فروختن كه ميدونستن نميشه مشابه قطعه رو ساخت و 3 سال وقت من و استادم و كل ايران رو گرفتن. اين كه يه استوانه معموليه حالا بعضي ها از كجا ميگن قراره من و امثال من تا 2-3 سال ديگه اف 14 بسازيم نميدونم

احتمالا بهتره خودمو معرفي كنم تا بعضي از دوستان كه اينهمه ادعا دارند يكم به حرفهايي كه ميزنن توجه كنن. دانشجوي دكتراي مواد دانشگاه صنعتي اصفهان. تو پژوهشكده تحقيقاتي زيرسطحي هم كار مي كنم. اگر اسمش رو نشنيدين حتما خبر ساخت زيردريايي رو كه تو ايران شنيدين ؟ من ماده رادار گريز روي سطح اون رو كه تركيبي از اپوكسي فريت تيتانيوم و يه ماده ديگه هست طراحي كردم كه با پاشش حرارتي روش داديم. خيلي هم بيشتر از كسايي كه فقط زبون دراز و دهن گشاد دارند در مورد اين مواد سر در ميارم. اين حرفهايي هم كه تو سايت هاي نظامي در مورد فيبر كربنبي خوندي كه تا حالا دست بهش نزدي يه جر عوام فريبيه. نه كه دروغ بگن در مورد سختي و تافنس مواد بلكه محصول توليدي اين ويژگيها رو نخواهد داشت. به هيچ صورتي امكان ساخت كامژوژيتي وجود نداره كه خواص رين فورسمنت رو به كل قطعه انتقال بده. اگر دور و برتون يه آدم باسواد پيدا بشه ميتونين بپرسين تا ببينين حرفام رو تاييد ميكنن يا نه. اگر هم يه موقع به سرت زد كه اين مواد رو درست كني يا تشريف بيار صنعتي اصفهان يا بيا پژوهشكده زير سطحي هرچقدر ميخواي سي ان تي بهت ميدم

با سلام بحث هايي رو كه دوستان انجام دادن به دقت خوندم. من نمي دونم افرادي كه همچين بحث هايي رو مي كنند تا چه حدي در مورد حرفهايي كه ميزنن اطلاع دارند ولي به نظر ميرسه نبايد اطلاعاتشون كافي بوده باشه. عزيزان من هم جزء كساني هستم كه روي نانو مواد كار مي كنم و موادي رو هم تاحالا ساختم. بايد بعضي از دوستان اينو بدونن كه نانو نوشدارو نيست كه درمان همه دردها باشه. بحث هايي هم كرده بودين در مورد اينكه مقاومت مواد كربنب مثل نانو تیوب های کربنی چند برابر بیشتر از فولاده و ... حرف تا حدودی صحیح بود ولی موضوع اینه که کسی که این حرف رو میزنه انگار نمیدونه این مواد پودر هستند. به تنهایی به هم وصل نمیشن و نمیشه به صورت تک فاز استفاده بشن. شما باید این مواد رو توی فلز یا پلیمری که همه میدونیم مقاومت تسلیم و شکست پایین دارند حل کنی که ما به اصطلاح میگیم ساخت مواد کامپوزیتی. خواص مکانیکی این مواد تحت تاثیر دو فاز زمینه و رین فورسمنت قرار میگیره. پس یک زمینه ضعیف نمیتونه مقاومتی رو که بعضی از دوستان تو خیالاتشون تصور کردند رو به ما بده. هر کی هم که فکر میکونه این فیبرهای کربن رو میتونه به صورت خالص و به شکل مثلا تانک تولید کنه با من تماس بگیره که کمی نانو تیوب کربنی بهش بدم تا بره مشغول شه. در ثانی منی که خودم یکی از سازنده های ادوات نظامی هستم یادم نمیاد چیزی رو ساخته باشیم اونوقت نمیدونم چه جوری مردم عادی نشستن بیرون گود و در مورد تکنولوژی که من و دوستام تولید میکنیم حرف میزنن!! آقا جان کجای کارین؟ ما حتی بدون گرفتن پروسیجر از روسها و چینی ها فشنگ هم نمیتونیم طراحی کنیم چه برسه به موشک و هواپیما