به نظرم مطلقا چیزی به عنوان مکانیسم خودکار نداریم، اجازه بدین کمی بهتر توضیح بدم؛ در یک حمله محدود هسته ای آمریکا، سه پایگاه نیروی هوایی شوروی ازبین رفته اند و بیش از پنجاه هزار نیروی نظامی و حدود 30 درصد از توان هوایی این کشور از بین رفته است، در این میان ذخیره اصلی سلاح های میکروبی شوروی نیز از بین رفته است. مقامات شوروی برای اتخاذ واکنش مناسب جلسه ای ترتیب داده اند که از سمت آمریکایی ها پیام می رسد که حمله آنها محدود بوده و ادامه ندارد ولی چون پیش دستانه است آنها در بهترین وضعیت برای دادن پاسخ به هرگونه حرکت نظامی شوروی هستند، مقامات شوروی نیز می دانند که یا باید حمله محدودی انجام داده و مقابله به مثل کنند که احتمال آن می رود آمریکا به آن پاسخ همه جانبه بدهد ویا اینکه با تمام قوا حمله بکنند که نتیجه آن نابودی هر دو طرف خواهد بود. ضربه دوم خود منجر به افزایش سطح درگیری از درگیری محدود به درگیری همه جانبه میشه و درگیری همه جانبه یعنی نابودی. باید در خاطر داشته باشیم که هدف از وجود نیروی نظامی نه جنگ و درگیری و ...، بلکه حفاظت از کشور و منافع ملی بوده و ممکن است به همین جهت وارد جنگ هم بشوند. حال اگر جنگی خود به معنای نابودی کشور است چرا باید وارد آن بشویم؟

و اگر جواب محدود با خطر ضربه دوم و تهاجم همه جانبه طرف مقابل همراه باشد؟

موضوع رابطه دانش و قدرت عجیب شده، مثل اینکه توی مونوپولی اگر پول نقد زیاد یا زمین های زیاد داشته باشید تقریبا زمین زدن شما غیر ممکنه و اگر هیچ کدوم رو به اندازه کافی نداشته باشید تقریبا زمین خورده هستین. یک چرخه بسته، قدرت برای شما دانش برتر رو به ارمغان میاره و دانش برتر قدرت شما رو افزایش میده. چه کسی این دور ظالمانه رو باید تغییر بده؟ . . آمریکا پول داره و صرف کسب علم می کنه و با علم و دانش به دست آمده مرزهای قدرت خودش رو افزایش میده. مثال بارزش همین موضوع پدافند لیزری.

مسئلتن یا شیخ، با فرض همین نظریه «دکترین هسته ای ضربه دوم»، شوروی و آمریکا را مقایسه بکنید، اگر هر کدام با حمله محدود هسته ای مواجه شوند چه کار باید بکنند؟

جنگ کلاسیک چیه، تفنگ بازی به قصد کشت.   این عکس اگر متعلق به جنگ سوریه هستش، یعنی واقعا که. مثل این می مونه با تانک بری وسط میدون جنگ بعدش سنگ بندازی به ملت.

زنده کردن داغ ما خوبیت نداره ولی به جهت مطالب غنی و منحصر به فرد، از عزیزان نویسنده سپاسگذاری می کنم. اگر لطف کنید و ساختار نیروهای زرهی رو هم ذکر بکنید بسیار عالی می شه. برای مثال در چین، نیروهای زرهی از منظر تجهیزات به MBT، IFV و ... مجهز هستند و در هر شاخه فلان تجهیزات را دارند. اگر به شکل یک فلوچارت ارائه بشه نور علی نور میشه. اگر وقت گیر هستش به صورت کلی هم باشه خوبه.

حدس زدم متعلق به MCLC ها باشه ولی گفتم اینقدرها هم خنگ نیستند. علی القاعده امیدی به اینها نیست و منظور از قراردادن ترکش ها در پایین مخروط استفاده از حداقل شکل آیرودینامیکی پرتابه و پخش کردن ترکش ها به صورت بارانی بود.   اینها اصولا برای تخریب هستند ولاغیر. علی ای حال به جهت وجود انواع اهداف در میدان نبرد شهری، می توان با کمی تغیرات اثرگذاری سلاح رو چند برابر کرد.

اتفاقا ایده خوبیه ولی برای دست یابی به این هدف، ماجرا باید بر عکس باشه، حجم متنابهی از ترکش به صورت مخروطی از انتهای بمب به سمت بالا و باقی هم مخروط مواد منفجره. جدای از اینکه ترکش ها به علت نداشتن ویژگی های آیرودینامیکی ضمن اتلاف انرژی بالا سریع زمین گیر میشن و اصولا اکثرا پرت خواهند بود.

دلیل استفاده از خرج خطی چیه؟ اتلاف توان انفجاری بیشتر نمی شه؟ میزان و نوع ترکش ها نا مناسب نیست؟ به هر حال خرج انفجاری به این قدرت محدوده نزدیک خودش رو نابود میکنه، ترکش های کوچک و ضد نفر که اصولا باید بر اثر انفجار دفرمه شده و بعید میدونم مفید واقع بشن و ترکش های بزرگتر مثل میلگرد هم ضمن تعداد کم توان کافی برای نفوذ در زره تجهیزات زرهی رو نخواهند داشت. جدا از اینکه اصولا باید اینها در بدنه بمب قرار بگیرند که من جایی رو در داخل بمب برای این منظور نمی بینم.

تا اینجا که خوب بوده، مسلما نمیشه انتظار موفقیت صد در صد برای هر استراتژی داشت، به خصوص اینکه ما خارج گود نشسته ایم و طراح اون نیستیم. نیروهای ما اگر مدیریت صحیح هم داشته باشند غالبا تجهیزات و امکانات کافی در میدان عمل در اختیار ندارن. عقبه تروریست ها فقط تروریست ها نیستند، اونها خود نماینده دیگرانی هستند که در موقع نیاز به کمکشون میان. همین که در یک برنامه ای با هزینه کمتری تلفات بیشتری به تروریست ها وارد شد یک موفقیت دور از انتظار بود. مطمئنا منکر این نیستید که تا الان نتیجه بسیار خوبی نسبت به گذشته گرفته ایم؟ باقیش هم خدا کریمه*.   پ.ن: * البته در ترکی ضرب المثلی است که میگه «خدا کریمه، چاهش هم عمیقه».

مطمئنا بازی دو سر برد است، منطقه وسیعی را تصور کنید به وسعت هزار کیلومتر مربع و با تراکم ده تروریست در هر کیلومتر مربع، برای تصرف هر کیلومتر مربع باید حمله کرده و ده مدافع را شکست دهیم و برای تصرف کل محدوده باید هزار بار بجنگیم، درست است؟ خیر. به صورت معمول اگر ما کل این محدوده را تحت محاصره هم داشته باشیم، تنها خطوط مقدم خواهند بود که نیروها با یکدیگر درگیر خواهند شد و بنا بر این تراکم تروریست ها در خطوط مقدم بسیار بیشتر خواهد بود. همچنین با شکست دادن واحد اول، مدافعین شکست خورده به باقی واحد ها خواهند پیوست. بعد از تصرف نیمی از واحد ها نه تنها کار ما راحت تر نشده بلکه مقاومت تروریست های مدافع سرسخت تر می شود. حال متصور باشید خط درگیری را تغییر دهیم، کاری که در طول تاریخ انجام شده است، از آرایش های نظامی نیروهای رمی برای به محاصره انداختن دشمنان تا خطوط دفاعی غیر منسجم ایرانیان و حملات پارتیزانی. در اینجا می توان با به محاصره انداختن حجم متنابهی از نیروهای مدافع درون یک حلقه قدرتمند، ضمن فرسایش نیروی داخل حلقه محاصره، نیروهای خارج محاصره را نیز تشویق به شکستن حصر و خارج شدن از حالت دفاعی کرد. حال چه محاصره شکسته شود و چه نشود، اولا تلفاتی که تروریستها متحمل شدند لاجرم سنگین بوده است، چرا که ارزش نیروی مهاجم توانمند بارها بیشتر از نیروهای مدافع است. ثانیا تراکمی که در خطوط درگیری حصر محاصره ایجاد شده ناشی از خالی شدن عقبه این نیروها است. ثالثا اگر بر اثر رفع حصر، نیروهای محصور خارج شوند، بازپس گیری منطقه تحت محاصره راحت تر می شود و اگر نیروهای مدافع وارد منطقه محاصره شوند تراکم بیشتری از تروریست ها در اختیار ارتش خواهند بود و محاصره بعدی برایشان گران تمام خواهد شد.

پ ک ک که کافر هستش، خودشون اعلام میکنند.

سلام گروه تلگرامی یا انجمن اقتصادی که بشه مسائل رو اقتصادی شکافت میشناسین؟ اگر بله، لطفا معرفی بکنید تا استفاده بکنیم. شما اخبار اقتصادی داخلی و خارجی رو از چه مجرایی پیگیر میشین؟

از همین تصاویر بر میاد که یکم از نظر فیزیکی و قوای جسمانی از باقی نیروهای حاضر عقب هستیم.

شب کودتا هر چه قدر صدای موبایل روبالا بردم تا صدای "گوداااااا" ی اردوغان در پایان فیلم "شکارشب، اردوغان وارد می شود" بشنوم، نشد که نشد. مطمئنا کارگردان اردوغان نبود، اما بازیگریش خوب بود، حیف که تصویر بود ولی صدا نه، اونم ایشالله چند ماه/سال بعد در میاد.

چون شناسایی فرستنده کار ساده ای بوده و زود پیدا میکنند و در میارنش.

فعلا برای کاهش خسارات، تأسیسات و تجهیزات خودشون رو ببرن زیر سطح، همون سنگر های حفره روباهی و ... هم برای نفرات صدق میکنه.

با توجه به محیط میتوان گستره وسیعی از تسلیحات را بکار برد که همگی موثر هستند بشرطی که هدایت آتش صحیح باشد. علیرغم وجود امکانات در زمینه ISTAR ضعیف هستیم و گلوگاه اصلی همین است.

صدر اسلام ما به دنبال تشکیل حکومت اسلامی بودیم امروز یکی داریم، بنده چندان در تاریخ اسلام وارد نیستم ولی گمان کنم از دوره ای که حکومت اسلامی تشکیل شده، امور جنگ و صلح و فرماندهی قوای مسلح در اختیار حکومت بوده است. در صدر اسلام ما فاقد نیروی نظامی ثابت بودیم، هر پیشه وری در موقع جنگ به یاری رهبری حکومت اسلامی می شتافت و اگر ذهنم یاری بکند اردو های جنگی و برقراری محل های آموزشی در آن ایام امری متداول بود. امروزه که ما دارای نیروهایی هستیم که وظیفه آنها دفاع از منافع کشور بای نحو کان هستند، عده ای که جزئی از این نیروها نیستند به جهاد می روند، جنگیدن یک غیر نظامی در حالی که نظامیان وارد جنگ نشده اند چه دلیل و حکمتی دارد؟ آیا روی این افراد سرمایه گذاری نشده است؟ آیا این اقدام هزینه ای برای نظام در پی ندارد؟ در خصوص نقل قول از کلام الله مجید، بنده علم تفسیر قرآن ندارم اما ار آنچه که از تاریخ بر می آید می توان گفت که در آن زمان اجباری جهت قبول دعوت حکومت وجود نداشته و هر کسی می توانست به جنگ نرود، استعمال لفظ قاعدین برای این افراد شایسته است و در موضوع حاضر جایگاهی ندارد. امیدوارم از نظر فقهی این موضوع مورد بررسی قرار بگیرد.

آماری از تلفات طرفین از ابتدای درگیری تا کنون به تفکیک ماه ها وجود داره؟

این شبهه در جایی مطرح شده بود و جا داره یک روحانی از نظر فقهی به این شبهه پاسخ بده؛ یک کارمند بانک با دیدن اوضاع در سوریه تصمیم می گیره به سوریه بره و در جبهه حق علیه باطل بجنگه، با علم بر اینکه جنگ نیازمند سازوبرگ نظامی است و یک از نیازمندی های جنگ های امروزی دانش و آموزش نظامی بوده و این فرد فاقد این توانایی ها یا تجربیات این چنینی است، آیا این فرد در صورت کشته شدن شهید حساب میشه؟ با علم بر اینکه جهاد واجب کفایی بوده و دفاع از امت اسلام وظیفه حکومت اسلامی است و شهید محسوب کردن این فرد هزینه برای حکومت اسلامی در بر خواهد داشت، آیا تهییج و تشویق غیر نظامیان به جهاد غیر واجب، امری صحیح است؟

اداره کل دوم یا سوم؟

علامه طباطبایی : من سرم را ضمانت می کنم اگر کسی دهانش را ببندد به حکمت برسد. حالا اگر در توان نیست دهانمون رو ببندیم، حداقل: دادند دو گوش و یک زبانت ز آغاز یعنی که دو بشنو ویکی بیش مگوی.

متن کامل این صحبت ها در دسترس نیست؟

  اصلا فرض کنیم هدف رسوندن موشک های کنکورس بالای کوه بود، چی شد ؟ تونستن؟ اگر قرار بر بردن کونکورس بود باید به فکر حامل هم می بودند. یعنی چی که « برخی ها که تعهدشان کم بود موشکها را لای سنگ ها گذاشتند؟» تعهد یعنی چی؟ کمرش بشکنه و موشک رو زمین نزاره؟ در ضمن با این استدلال شما ما باید ناوشکن جماران رو میبردیم، چرا نبردیم؟ چون آبش نبود :) باید متناسب با محیط برنامه ریخت نه صرفا متناسب با تهدید. تهدید خود از عوامل محیطی هستش. ثانیا ، با اس پی جی 9 توی یک کیلومتر نقطه زنی میکنند، با خمپاره 60 تا دو کیلومتر میشه نشون زد، کلش میشه 8 کیلوگرم، هر گلوله هم یک و نیم کیلوگرم. هر موشک اس پی جی 9 حداکثر 6 کیلوگرم. بگذریم از اینکه تجهیزات خودروئی و استحکامات نسبت به منحنی زن ها ضعف بیشتری دارند تا مستقیم زن ها. خود علم کردن کونکورس و زدن سنگر دوشکا مصیبت هستش. حتی نئاندرتال ها هم میدونند که پیشانی جنگی باید محافظت بشه و حمله دقیقا به این نقطه اشتباه هستش چرا که بیشترین عدم موفقیت رو در پی خواهد داشت. . . بماند اینکه « لجستیک هوایی مگه مرده بود؟ »