به نام خداوند لوح و قلم ، حقیقت نگار وجود و عدم سال ها پیش در جنگ چالدران زمانی که بین قزلباش ها و امپراطوری عثمانی شعله های جنگ برافروخته شد، سپاه عثمانی که به سلاح گرم و توپ مجهز بود ، توانست سپاه قزلباش ها را شکست دهد و این موضوع برای شاه اسماعیل فاجعه بار بود. امروزه نیز فناوری در کنار آموزش های نظامی دو رکن اساسی و لازم برای پیروزی در نبردهای محدود تا جنگ های بزرگ می باشد. کشور ما نیز سال هاست به دلیل تحریم شدن و عدم برنامه ریزی مناسب برای بروزرسانی تجهیزات و آماده شدن برای جنگ های آینده از قافله فناوری عقب افتاده است و پر کردن این اختلاف فناوری در برهه های مختلف به وسیله شیوه های گوناگون و مقطعی تنها به صورت یک مسکن به داد این کشور رسیده است ، اما در آینده ای نچندان دور ممکن است نه مسکن و نه حتی عملی شبیه قطع عضو هم جوابگوی این زخم چرکین نباشد، چرا که آخرین حلقه گم شده غرب و به خصوص آمریکا برای عملیاتی کردن تسلیحات دو نسل آینده خود تقریبا پیدا شده است. حل معضل SWaP (سایز ، وزن و توان) در مباحث انرژی مورد نیاز برای این تسلیحات این حلقه گم شده می باشد. آرزوی رونالد ریگان برای داشتن یک سامانه دفاعی تحت نام جنگ ستارگان که شامل ریلگان ها ، لیزرهای اشعه ایکس ، پرتو ذرات زیر اتمی ودیگر تسلیحاتی از این دست بود به زودی تحقق خواهد یافت. اما سوالی اصلی شما مسلما این هست که چطور؟ برای درک بهتر این موضوع نیاز است تا کمی وارد علم فیزیک شویم . ابررساناهای دمای اتاق انقلاب بعدی فیزیک و صنایع ابتدا تعریفی بسیار ابتدایی از ابررساناها ارائه خواهیم کرد ، سپس به کاربرد آن ها اشاره ای می کنیم و پس از آن به سیر تحول این مواد خواهیم پرداخت . ابررسانا ماده ای است که با مقاومت بسیار ناچیز و نزدیک به صفر جریان الکتریکی را از خود عبور دهد. یکی از ساده ترین روش ها برای ایجاد یک ابررسانا سرد کردن فلزات تا دمای بسیار پایین می باشد. متعاقبا همیشه نمی توان این دما را در محیط صنعتی فراهم نمود و سال هاست که دانشمندان به دنبال ابررسانا و ماده ای هستند که در دمای اتاق (حدود 20 درجه) ابررسانا باشد. تا این جا ساده ترین کاربردی که به ذهن میرسه خذف اتلاف حدودا 30 درصدی شبکه های انتقال برق هست ، واقعیت اساسی و مهم مد نظر ما این است که این مواد تحت شرایط خاص رفتارهای عجیب از خود نشان می دهند. نمونه ای از این رفتارها زمانی است که یک ابررسانا را بر روی یک مگنت قرار دهیم. وقتی یک ابررسانای نازک بر روی یک مگنت قرار بگیرد ،اثر مایسنر اتفاق افتاده و ابرسانا میدان مغناطیسی را از خود دور کرده ، اما با توجه به نازک بودن نمونه میدان مغناطیسی به داخل ابررسانا نفوذ خواهد کرد و در مجموع باعث قفل شدگی و تعلیق کوانتومی ابررسانا می شود. نحوه خم شدن خطوط میدان مغناطیسی را در شکل زیر مشاهده خواهیم کرد: خطوط میدان در حالتی که فلز گرم است. خطوط میدان در حالتی که تا دمای بسیار پایین سرد شده است (حدود 200 درجه زیر صفر). گفته میشود یک قطعه بسیار کوچک از ابررسانا در این حالت می تواند نزدیک به یک تن بار را حمل کند که مشخصا کاربرد صنعتی بسیار زیادی خواهد داشت و کاربرد نظامی آن در قسمت لجستیک به صورت عمده قابل مشاهده خواهد بود و توان لجستیک و پشتیبانی را تا حد زیادی بالا خواهد برد . اما چیزی که در اینجا مد نظر ماست باتری های ساخته شده به وسیله ابرسانا ها می باشد ، این باتری ها که زمان شارژ و دشارژ بسیار سریع دارند ، می توانند مقدار بسیار زیادی از انرژی را در خود ذخیره کنند و با توجه به اینکه در این باتری ها قطعه متحرکی وجود ندارد ، بسیار قابل اعتماد می باشند. در یک نمونه از این باتری ها انرژی در میدان مغناطیسی حاصل از جریان DC داخل یک پیچه ابرسانا ذخیره می شود . به این نوع باتری ها به اختصار SMES گفته می شود. نمایی از کارکرد این باتری ها به صورت زیر می باشد. این ذخیره کننده انرژی همه ویژگی های یک ذخیره کننده ایده ال را داراست اما حجم گرمایی که باید مهار شود بسیار بالاست و صرفه اقتصادی این سیستم را به شدت کاهش می دهد ، اما فرض کنید ابررسانایی در دمای اتاق داشته باشید ، در این صورت منبع انرژی پایدار را در ابعاد صنعتی نیز خواهید داشت . اما در سایز بسیار کمتر چون تعداد شارژ این سیستم از لحاظ تئوری بی نهایت می باشد . اما چه چیز باعث شده است تا در نویسنده این اطمینان بوجود آید که بسیار زود ابررسانا ها در دسترس غول های صنعتی دنیا قرار خواهد گرفت ؟ با اینکه سال هاست دانشمندان به دنبال چنین موادی هستند اما در این 2-3 سال اخیر اتفاقات بسیار خوشحال کننده ای در این زمینه افتاده است . اول اشاره ای کوتاه خواهیم کرد به برنده جایزه نوبل سال گذشته ... اسم کشفی که این سه فرد انجام داده بودند ، انتقال فاز توپولوژیک و مراحل توپولوژیک ماده می باشد. این کشف در حوزه ماده چگال می باشد و مبانی نظری برای طراحی مواد با ویژگی های مخصوصا الکتریکی خاص را فراهم می کند . یکی از مسائلی که این تئوری به خوبی توضیح داده بود اثر کوانتومی هال می باشد که به وسیله توپولوژی سطحی ماده توصیف شده است. نکته دیگری نیز که وجود دارد که کنار بعد نظری ، تکنیک های آزمایشگاهی نیز تا حد بسیار زیادی پیشرفت کرده و توانسته اند ماده هایی را طراحی کنند که در دمای تنها منفی 70 درجه سانتیگراد به دمای ابررسانایی برسد و یا فناوری دیگری که در ایتالیا و آلمان مشاهده شده است و آن نیز کنترل ابررسانایی مواد به وسیله لیزرهاست . کاهش دمای ابررسانایی در سال ها اخیر بسیار چشمگیر و گسترده بوده است و مطمئنا به زودی ابررسانا در دمای اتاق را خواهیم داشت . اما این علم مطلقا در اختیار کشورهای اروپایی و آمریکا خواهند ماند و با توجه به زیرساخت صنعتی آمریکا و پیشرفت های دانشگاه های این کشور در این زمینه این کشور اولین کشوری خواهد بود که این فناوری را صنعتی کند. از طرف دیگر وقتی اخباری نظیر روباتیک کردن یک سوم ارتش آمریکا تا 2030 ، آماده شدن توپ الکترومغناطیسی زوم والت ، آماده شدن پروژه لیزر اکسکالیبر ، سیستم دفاع فعال جنگنده های آمریکا و هزاران خبر دیگر از این دست را می خوانیم باید خود را اماده کنیم که تا حدود 10 سال دیگر اختلاف فناوری ما و ارتش آمریکا بسیار بیش از پیش شود، اما افسوس و صد افسوس که در این کشور آینده نگری به درستی انجام نمی شود و بهینه سازی ها بر اساس مدیران بی تجربه و یا بی سواد ارائه می شود. هرگونه کپی برداری از این مطلب با ذکر منبع بلامانع است. © military.ir © منابع: https://fa.wikipedia.org/wiki/جنگ_چالدران#.D9.86.D8.AA.DB.8C.D8.AC.D9.87_.D8.AC.D9.86.DA.AF_.DA.86.D8.A7.D9.84.D8.AF.D8.B1.D8.A7.D9.86 http://www.coldwar.org/articles/80s/SDI-StarWars.asp https://www.thoughtco.com/quantum-levitation-and-how-does-it-work-2699356 https://phys.org/news/2017-05-laser-pulses-reveal-superconductors-future.html https://en.wikipedia.org/wiki/Superconducting_magnetic_energy_storage

RailGuns پیشگفتار پرتابگرهایی که ما می شناسیم عموما به وسیله ایجاد یک انفجار ، انرژی و سرعت اولیه ای را به پرتابه منتقل می کنند تا این پرتابه بتواند مسیر مشخصی را به سمت هدف طی کند، اما اساس کار ریلگان ها به این صورت می باشد که جریان الکرتیکی به سمت یک ریل رسانا هدایت می شود ، سپس این جریان وارد یک آرمیچر لغزان می شود (که پرتابه درون آن قرار دارد) و سپس جریان الکتریکی از ریل دیگری که موازی ریل اولیه قرار دارد و در جهت عکس خارج می شود، نتیجه این چرخه اعمال نیرویی حاصل از میدان الکترومغناطیسی ریل ها بر پرتابه می باشد که آن را با سرعت بسیار بالا به حرکت در می آورد. ایده ساخت چنین پرتابگری مدت هاست که وجود داشته است اما عواملی مانند جرم ، اندازه و انرژی مورد نیاز این گونه از پرتابگرها مانع آن شده است که ریلگان ها به صورت عملیاتی وارد خدمت شوند. اما در سال های اخیر با پیشرفت های چشمگیر علوم نظامی امکان ساخت و عملیاتی شدن این گونه از پرتابگرها افزایش یافته است . برای نمونه در سال 2008 نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا پرتابگری را ساخت که می تواند یک پرتابه 3.2 کیلوگرمی را به سرعتی در حدود 2.4 کیلومتر بر ثانیه (~7 ماخ) برساند . نام این پروژه نیز Velocitas Eradico نهاده شده است . البته این پرتابگر ها می توانند استفاده دیگری نیز داشته باشند ، برای مثال می توان از این پرتابگرها برای ارسال سفینه های فضایی (عموما بی سرنشین) به مدار زمین نیز استفاده کرد. نکته ای قابل تامل می باشد این است که بیشتر ریلگان ها در حال ساخت و تست توسط نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا می باشد . تاریخچه در سال 1918 مخترع فرانسوی الاصلی به نام لوئیس اکتاو نوعی توپ الکتریکی ساخت که می توان آن را مدل اولیه ریلگان های امروزی دانست . در 1 آوریل سال 1919 او فرم اختراع خود را به شماره 1,421,435 و با نام "ماشین الکتریکی جهت شتاب دهی پرتابه ها" در ایالات متحده آمریکا به ثبت رساند. در دستگاهی که او ساخته بود، دو میله انتقال به بال های یک پرتابه متصل بود و کل دستگاه نیز تحت تاثیر یک میدان مغناطیسی قرار داشت . زمانیکه یک جریان الکتریکی به میله های انتقال متصل میشد ، پرتابه مورد نظر هم راستا با میله های انتقال و در اثر نیروی الکترومغناطیس ایجاد شده به پرواز در می آمد. در سال 1944 و در خلال جنگ جهانی دوم جوآشیم هانسلر از مرکز توپخانه آلمان اولین ریلگان عملیاتی جهان را ساخت تا به عنوان یک توپ ضد هوایی مورد استفاده قرار گیرد. نهایتا در اواخر سال 1944 محاسبات تئوری و کارهای تحقیقاتی اولیه چنین توپی به پایان رسید و این امکان را برای بخش پدافند ضد هوایی لوفت وافه فراهم ساخت تا مشخصات توپ مورد نیازش را برای ساخت ارائه کند. مشخصاتی که نهایتا لوفت وافه سفارش داد عبارت است از : سرعت دهانه 2000 متر بر ثانیه و پرتابه ای با سرجنگی نیم کیلوگرم . این توپ ها باید توانایی شلیک ششگانه در دوازده دور بر دقیقه را دارا می بودند ، همچنین قرار بود تا این توپ ها بر روی پلتفرم توپ های 12.8 cm Flak 40 نصب شوند . البته این توپ ها هیچگاه به مرحله تولید نرسیدند ، اما پس از جنگ جهانی دوم جزئییات این طرح مورد بررسی بیشتری قرار گرفت و نتایج جالبی را به دنبال داشت . نهایتا در گزارش سال 1947 مشخص شد که انرژی لازم جهت راه اندازی این طرح آلمان ها برابر با توان مورد نیاز جهت روشن ساختن نیمی از شهر شیکاگو بوده است . در دهه 50 میلادی ، سر مارک الیفانت، فیزیکدان اتریشی و اولین سرپرست موسسه تحقیقات علوم فیزیک دانشگاه ملی اتریش بزرگترین ژنراتور هوموپلار جهان را با توان 500 مگاژول طراحی و تولید کرد . این ژنراتور از سال 1962 عملیاتی شد و بعدها به عنوان یک ریلگان غول پیکر جهت انجام تحقیقات علمی مورد استفاده قرار گرفت. سر مارک اولیفانت باقی مانده موتور APN با قدرت 500 مگاژول مبانی عملکرد پرتابگر و طراحی ریلگان قسمتی از نحوه عملکرد ریلگان ها در قسمت مقدمه توضیح داده شد. حال ادامه این مبحث را دنبال می کنیم . آرمیچری که محل قرار گیری پرتابه است می تواند به عنوان قسمتی از پرتابه ساخته شود و یا به صورتی طراحی شود که بتواند پرتابه ها به سمت بیرون ریلگان شلیک کند ، همچنین آرمیچرهای ریلگان ها عموما از رساناهای فلزی ، جامد و لغزان ساخته می شوند ، اما بعضا از پلاسما و هیبرید ها نیز به عنوان آرمیچر استفاده می شود. یک آرمیچر پلاسمایی به وسیله ایجاد یک تخلیه الکتریکی در گاز یونیزه تشکیل می شود که می تواند یک محموله جامد نارسانا را مشابه با سیستم رانش فشار مستقیم گاز به بیرون پرتاب کند. آرمیچرهای هیبریدی ، از یک جفت رابط پلاسمایی برای اتصال یک آرمیچر فلزی به ریل های سیستم (میله های انتقال جریان) استفاده می برند. برخی از آرمیچرهای جامد نیز پس از تجاوز از آستانه سرعت خود به آرمیچرهای هیبریدی تبدیل می شوند. در واقع می توان تفاوت اصلی ریلگان ها را با ژنراتورهای هوموپلار در این دانست که در ریلگان ها هیچ استفاده دیگری از میدان پیچه ها صورت نمی گیرد. چنین ساختاری در واقع یک موتور هوموپلار خطی خود برانگیخته است که به وسیله یک حلقه جریان کار می کند . نوع نسبتا رایج این نوع ریل گان ها ریل گان های افزایشی می باشند. در این ریل گان ها جریان به جفت رساناهای دیگری وارد می شوند تا بتوانند میدان مغناطیسی وارد بر آرمیچر در حال حرکت را افزایش دهند . در واژگان موتورهای الکتریکی ریلگان های افزایشی از ساختار Series-Wound بهره می برند. ریلگان ها به یک منبع تغذیه با جریان مستقیم پالسی نیاز دارند. دلیل توجه به ریلگان ها در کاربردهای نظامی نیز این است که ریلگان های توانایی دستیابی به سرعت دهانه ای به مراتب بیشتر از تسلیحات متعارف -که به وسیله پیشرانه های شیمیایی تامین انرژی می شوند- دارند. این موضوع سبب می شود تا در کنار افزایش برد درگیری تسلیحات ، سرعت فاز ترمینال آن ها نیز افزایش یابد و این امر باعث می شود تا بتوان از گلوله های انرژی جنبشی به جای گلوله های شیمیایی استفاده کرد ، بنابراین طراحی ریلگان های نظامی به سمت سرعت دهانه 2 تا 3.5 هزارمتر بر ثانیه و انرژی دهانه 5 تا 50 مگاژول می باشد . برای مقایسه بهتر است بدانیم ، 50 مگاژول انرژی برابر با انرژی جنبشی یک اتوبوس مدرسه با وزن 5 تن می باشد که با سرعت 509 کیلومتر بر ساعت در حال حرکت است ! حال در ریلگان های تک حلقه ای ، جریبان لحظه پرتاب چیزی در حدود چند میلیون آمپر می باشد ، لذا منابع تغذیه ریلگان ها به گونه ای ساخته می شوند که بتوانند 5 مگاآمپر جریان را در چند میلی ثانیه برای ریلگان فراهم سازند . حال به دلیل اینکه میدان مغنایطیسی ایجاد شده در این ریلگان ها در حدود 10 تسلا می باشد ، طراحی بیشتر ریلگان ها به صورت "هوا-مرکز ، air-cored" می باشد ، به این معنا که از مواد فرومغناطیس نظیر آهن برای افزایش جریان مغناطیسی استفاده نمی شود . نمونه هایی از گلوله های انرژی جنبشی نکته ای که وجود دارد این است که سرعت ریلگان ها در مقایسه با تفنگ های گازی نوری دو مرحله دارای سرعت دهانه کمتری می باشد ، اما در واقع با سطح تکنولوژی کنونی تفنگ های گازی نوری تنها برای ایجاد سرعت های بالا در حوزه آزمایشگاهی مناسب می باشند ، اما ریلگان ها توانایی تبدیل شدن به سلاح های عملیاتی را دارا می باشند. تئوری ریلگان ها شامل دو عدد ریل فلزی موازی می باشند که به یک منبع تغذیه متصل می باشند . زمانیکه یک پرتابه رسانا در میان این دو ریل قرار گیرد و در نهایت ریل ها به منبع اغذیه متصل شوند ، چرخه مدار کامل می شود و الکترون از سمت پایه منفی منبع تغذیه به ریل منفی و سمت پرتابه جریان پیدا می کنند ، سپس وارد ریل مثبت شده و به منبع تغذیه باز می گردد . این جریان باعث می شود تا ریل ها مانند یک مگنت (هسته مغناطیسی) الکتریکی رفتار کند و یک میدان مغناطیسی از ابتدای طول ریل ها تا مکان آرمیچر ایجاد می شود . با توجه به این موضوع که میدان مغناطیسی هر ریل در خلاف جهت یکدیگر می باشد ، در نتیجه شبکه مغناطیسی کل سیستم ( به گونه ای با جریان (I) برهمکنش می کند که یک نیروی لورنتز به پرتابه وارد می شود و پرتابه را هم راستا با ریل ها شلیک می کند . میدان مغناطیسی یک هسته مغناطیسی الکتریکی میله ای زمانی که چند میلیون آمپر جریان به ریل ها وارد شود ، نیروی بسیار عظیمی به پرتابه وارد می شود که می تواند سرعت پرتابه را به چندین کیلومتر بر ساعت برساند . تا کنون سرعت 20 کیلومتر بر ثانیه برای پرتابه های کوچکی که در ریل گان ها قرار گرفته اند نیز ثبت شده است . اما مشکلی بر سر افزایش سرعت وجود دارد و آن دمای بسیار زیاد حاصل از پرتاب می باشد ، این گرما به حدی زیاد است که می تواند ریل ها را به سرعت ذوب کند . حال برای رفع این مشکل دو راه حل وجود دارد : 1- تعویض ریل ها و 2- استفاده از مواد رسانای گرمایی که بتوانند جایگزین ریل ها شوند ولی همان اثر را از خود بروز دهند . ملاحضات منبع تغذیه باید توانایی ایجاد جریان های بسیار شدید ، حفظ و کنترل آن را در مدت زمان معینی دارا باشد . معیار اصلی برای منبع تغذیه در ریلگان ها ، جریانی است که می توانند به ما ارائه کنند . تا دسامبر سال 2010 بیشترین انرژی که در ریلگان ها استفاده شده است 33 مگاژول می باشد . شایع ترین نوع منبع تغذیه های مورد استفاده در ریل گان ها خازن ها و compulsator می باشد. همچنین ریل ها باید توانایی تحمل نیروهای بسیار شدید را دارا باشند و در اثر فرآیند های تبخیر که در اثر تخلیه الکتریکی رخ می دهند مقاوم باشند . این معضل در مدل های اولیه ریلگان ها باعث شده بود که این ریل ها یکبار مصرف باشند . ضریب القا و مقاومت ریل ها و منبع تغذیه تعیین کننده طراحی ریلگان ها می باشد . تا کنون مدل های مختلفی از ریل ها و ریلگان ها ساخته و تست شده اند . بیشترین این سیستم ها توسط BAE SYSTEMS ، نیرو دریایی ایالات متحده آمریکا و موسسه تحقیقات پیشرفته آمریکا ساخته شده اند . مواد مورد استفاده ریل ها و پرتابه باید از مواد رسانای قوی ساخته شوند ، ریل ها باید توانایی تحمل فشارهای حاصل از پرتاب و گرمای حاصل از جریان های بالا و اصطکاک را دارا باشد . البته تست ها نشان می دهد که با طراحی مناسب می توان نیروهای منحرف کننده را منحرف ساخت و یا تقریبا از بین برد . تحقیقات نشان می دهد که نیروهای منحرف کننده می توانند باعث انسداد مجرای خروجی ریلگان نیز شوند ، درست مانند اسلحه های گرم دیگر. (گیر کنه بابا !) همچنین نیروهای جانبی دیگری نیز به پرتابه و ریل ها وارد می شوند که می توانند باعث خمش ریل ها شوند ، ریل ها نیز باید به گونه ای طراحی شوند که این نیروهای را بدون تغییری تحمل کنند. پراکندگی حرارت حرارت بسیار زیادی در اثر ورود جریان الکتریکی به ریل ها و اصطکاک پرتابه در حین خروج از ریلگان ایجاد می شود که این حرارت به تنهایی می تواند ریل ها و پرتابه را دچار انبساط شدید کند . این حرارت باعث ایجاد سه مشکل اساسی در ریل گان ها می شود : ذوب شدن تجهیزات ، کاهش امنیت خدمه و افزایش احتمال کشف توسط نیروهای دشمن . بنابراین باید از موادی استفاده شود که بتوانند گرمای حاصل از این پرتاب را به سرعت کاهش دهد ، در غیر این صورت تمامی تجهیزات مورد استفاده ذوب خواهند شد و یا به صورت جدی دچار آسیب دیدگی خواهند شد. فرسایش ریل ها به دلیل پرتاب و ابیراهی چند درجه ای پرتابه ها نیز از عواملی است که طول عمر ریلگان ها را کاهش می دهد . تصویر متحرک شلیک یک گلوله از ریلگان پایان قسمت اول مترجم : حامد فاتحی All-rights reserved , Military.ir منابع: http://en.wikipedia.org/wiki/Railgun http://en.wikipedia....i/Electromagnet http://en.wikipedia....i/Mark_Oliphant http://en.wikipedia....i/Light_gas_gun http://www.wired.com...ilgun-launcher/

[center][b][color=#4b0082]یخ زدگی هواپیما[/color][/b][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/19fgtjn23cqc2jpg.jpg[/img][/center] این تاپیک راهنمایی است بر مباحثی نظیر : حوادث ناشی از یخ زدگی ساختار یخ تجهیزات امحای یخ قبل از همه مباحث باید به یک سوال سواسی پاسخ داده شود ، اینکه چرا یخ زدگی یک معضل و چالش می باشد؟ فرض کنید که در حین پرواز کمک خلبان از یخ زدگی سطح هواپیما سخن بگوید ، خوب شما با یک مشکل روبرو شده اید زیرا یخ جریان ملایم هوا را از بین می برد و باعث افزایش نیروی پسا می شود . همچنین یخ سطح هواپیما باعث می شود تا ایرفویل ها نتوانند میزان لیفت مورد نیاز را برای هواپیما ایجاد کنند. وزن یخ معمولا در برابر اختلال جریان هوایی که ایجاد می کند مقداری ناچیز است . [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/400x266_12101129_icing-affects-aircraft.jpg[/img][/center] برای رفع این مشکل عموما سعی می شود تا از حداکثر توان موتور برای غلبه بر نیروی پسا استفاده نمود و دماغه هواپیما را به سمت بالا قرار می دهند تا ارتفاع دلخواه تنظیم شود. در این شرایط AOA (زاویه حمله) نیز افزایش می یابد . در این شرایط یخ در زیر بال ها و تقریبا کل سطح جلویی بدنه شامل ورودی های هوا ، پیشرانه ،‌ سپرهای باد ،‌ آنتن ها و پوسته جلوی هواپیما انباشته می شود . در این شرایط گرما به درستی انتقال نمی یابد ،‌آنتن ها به قدری با سرعت شروع به لرزش می کنند که امکان شکستن آن ها وجود دارد. این موضوع می تواند در ناوبری و ارتباطات هواپیما مشکل ایجاد کند . همچنین در هواپیماهای کوچک یخ به قدری می تواند انباشته شود که مانع ادامه فرآیند پرواز شود ! در این شرایط هواپیما با از کار افتادن (موتورها) روبرو می شود . در واقع در حین یخ زدگی شرایط از کارافتادگی(استال) در سرعت های بسیار بالاتر و زاویه حمله های بسیار کمتر از میزان نرمال به وقوع می پیوندد. موتور هواپیما نیز در این شرایط می تواند به دو دلیل از کار بیفتد : ۱- یخ زدگی کاربراتور ۲- مسدود شدن ورودی هوا در موتورهای انژکتوری . همچنین اندازه گیرند سوخت نیز در این شرایط تحت تاثیر قرار می گیرد. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/icedengine.jpg[/img][/center] آماری از سانحه های هوایی حاصل از آب و هوا و میزان دخالت فاکتورهای مختلف [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/Hwdth_hwyy.png[/img][/center] [color=#b22222][b]انواع تشکیل یخ برروی بدنه هواپیما[/b][/color] انواع گوناگون تشکیل یخ روی هواپیما کاملا قابل تشخیص نیستند ولی می توان آنها را به گونه های زیر تقسیم کرد:[list=1] [*]شبنم یخی Hoar Frost [*]یخ کدر Rime Ice [*]یخ شفاف Clear Ice [*]یخ باران Rain Ice [*]برف آبدار Pack Snow [/list] [color=#b22222][b]1.شبنم یخی [/b][b]Hoar Frost[/b][/color] این تنها نوع یخ زدگی روی بدنه هواپیما در هوای صاف است. شبنم یخی در شرایط زیر می تواند ایجاد گردد: الف) بروی هواپیمایی که روی زمین در فضای باند پارک شده است. ب) بروی هواپیمای در حال پرواز ج) در شب با آسمان صاف هنگامی که دمای هوا کمتر تز دمای نقطه شبنم باشد این نوع یخ بروی هواپیما پارک شده تشکیل می گردد د) روی بدنه هواپیما که در سطوح فوقانی خیلی سرد حرکت می کند [color=#b22222][b]اثرات شبنم یخی[/b][/color] الف) رسوب شدن آن روی آنتن ها با عث اختلال در سیستم مخابراتی هواپیما می شود. ب) موقع پرواز و جدا شدن از سطح باند ایجاد مشکل می نماید. ج) شیشه جلوی هواپیما را کدر می کند[b].[/b] [color=#b22222][b]2.یخ کدر [/b][b]Rime Ice[/b][/color] هنگام برخورد قطرکهای فوق سرد با سطحی که دمای آن زیر صفر است تشکیل می شود.یخ های کدر بیشتر در مه های یخی تشکیل می گردد اکثرا بروی بالهای طولی و روی مفاصل هواپیما بصورت کریستال متخلخل و برنگ سفید است. چگالی آن کم و براحتی شکسته می شود. [color=#b22222][b]خطرات ناشی از یخ کدر[/b][/color] الف) خواص آیرودینامیکی بالها را تغییر می دهد ب) مدخل ورودی کاربراتور را مسدود می کند. [color=#b22222][b]3.یخ شفاف [/b][b]Clear Ice[/b][/color] این نوع یخ با پوشش شفاف یا نیمه شفاف با سطحی صاف و صیقلی ظاهر می شود و از این رو به آن یخ شفاف می گویند. از خطرناکترین نوع یخ زدگی هواپیما محسوب می گردد. در ابتدا ،سطح آنها روی بالها هموار است.ولی با افزایش مقدار آن بصورت ناهموار ظاهر می شود. آنها بسختی کنده می شوند و براحتی نمی شکنند. مهمترین خطری که یخ شفاف برای هواپیما ایجاد می کند خطر آیرو دینامیکی است که همواره موجب افزایش وزن می شود و اگر توزیع آنها روی بدنه و بالها ناهمگون باشد باعث لرزش می گردد. [color=#b22222][b]4.یخ باران [/b][b]Rain Ice[/b][/color] این نوع یخ زدگی مشابه یخ شفاف است ،خطرات ناشی از تغییر شکل آیرودینامیکی هواپیما در این نوع یخ زدگی عمده می باشد. اکثرا در جلوی جبهه گرم و پشت جبهه سرد مشاهده می شود. اکثر اوقات با توده های هوای سرد همراه است. [color=#b22222][b]5.برف آبدار [/b][b]Pack Snow[/b][/color] برف خشک به هواپیما نمی چسبد با این حال اگر آب فوق سرد وجود داشته باشد هنگام برخورد آن با هواپیما منجمد شده و یخ زدگی رخ می دهد. خوب الان می دونیم که تشکل یخ چه مشکلاتی می تونه به دنبال داشته باشه ! این رو در نظر داشته باشید که یک لایه یه به قطر یک برگ کاغذ می تونه لیفت رو تا ۳۰ درصد کاهش و درگ رو تا ۴۰ درصد افزایش بده ! اما باید چه کارهایی انجام داد؟ اولین کار تشخیص یخ بر روی سطوح هواپیما است این کار نیز به این روش ها انجام می گیرد : ۱- سنسورهای الکترنیکی موجود بر روی سطوح هواپیما که البته برخی اوقات دچار اشتباه تشخیص نیز می شوند . ۲- نوعی سیستم تشخیص که در آن میزانی یخ بر روی یک سنجنده قرار میگیرد ، حال اگر یخ اضافه بر روی این سنجنده تشکیل شود سیستم های ضد یخ به کار می افتند. سنجنده با میزان بسیار کم یخ مشکل ندارد ولی با اضافه شدن یخ این سنجنده به کار می افتد و هشدارش را شروع می کند. این دو روش باعث می شوند تا سیستم های امحای یخ تنها در صورت نیاز روشن شوند و در مصرف سوخت و انرژی صرفه جویی شود. اما روش های امحای یخ به چه صورتی می باشند ؟ ۱- سیستم های ضد یخ : این سیستم ها قبل از اینکه هواپیما دچار شرایط یخ زدگی شود روشن می شوند تا مانع یخ زدگی شوند . که شامل سیستم های گرمایشی ، سیستم های نگهداری گرما ، سیستم حرارتی دریچه سوخت ، سیستم گرمایشی سپرهای باد و یخ زداهای سطح (در فرم مایع) می باشد. ۲- سیستم های یخ زدایی : این سامانه ها پس از یخ زدگی و در واکنش به یخ فعال می شوند. شامل بال های گرم شونده ، سیستم بال های گریان (weeping wing system) و سامانه چکمه boots می شود. اکنون به بررسی برخی از این سیستم ها می پردازیم . [center][color=#b22222][b]ضد یخ های سپر باد[/b][/color][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/windshield.jpg[/img][/center] برای یخ زدایی سپرهای باد از دو روش استفاده می شود : ۱- استفاده از المان های حرارت مقاومتی، که در اثر عبور جریان الکتریکی گرما تولید می کنند . به مانند شیشه عقب ماشین ها و ۲- استفاده از مواد شیمیایی مایع نظیر : اتیلن گلیکول ،‌ پروپلین گلیکول ، ایزوپروپیل الکل درجه بی ، اوره ، سدیم استات و نمک های کراید . البته این مواد شیمیایی آسیب های زیست محیطی به همراه دارند. [center][color=#b22222][b]سامانه های حرارتی[/b][/color][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/thermal1.png[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/thermal2.png[/img][/center] این سامانه ها به دو صورت وجود دارند :[color=#b22222][b] سیستم های حرارتی هوایی و مقاومتی[/b][/color] سیستم های حرارتی هوایی شامل چند طرح می باشند که شامل موارد زیر است : ۱- انتقال هوای گرم از سمت موتور ها به سطح بال های برای جلوگیری از یخ زدگی ۲- انتقال هوای گرم به سمت ورودی های هوای موتور و دیگر اجزای آن برای جلوگیری از یخ زدگی سیستم های مقاومتی نیز با عبور الکتریسیته از المان های خود باعث گرم شدن قسمت های مختلف مانند سنجشگر گرمایی می شوند. [center][color=#b22222][b]BOOTS[/b][/color][/center] [center][color=#b22222][b]چکمه ها[/b][/color][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/boots.jpg[/img][/center] این قسمت از نوار های لاستیکی غیر مسطح شوند تشکیل شده اند . که سطوح دم و لبه های بال ها را می پوشانند . این چکمه ها در حالت عادی مسطح می باشند ولی به محض تشکیل یخ با افزایش حجم خود باعث شکسته شدن یخ ها و دور کردن آن ها از بال می شوند .در نهایت افزایش حجم صورت گرفته از بین می رود و سطوح به شکل عادی خود باز می گردند. این سطوح معمولا بر روی هواگردهای کوچکتر نصب می شوند. [center][b][color=#b22222]Weeping Wings[/color][/b][/center] [center][b][color=#b22222]سیستم بال های گریان[/color][/b][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/ww.png[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/ww2.png[/img][/center] سیستم بال های گریان سیستمی است که بر روی بال های شبکه بندی شده نصب می شوند. این سیستم مایعی را برای از بین بردن یخ ترشح می کند . [center][b][color=#b22222]سیستم های ضد یخ پالس الکتریکی[/color][/b][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10256/epd.jpg[/img][/center] در این سامانه یک پیچه الکترومغناطیسی زیر پوسته باعث ایجاد جریان الکتریکی قوی در سطح می شود . این جریان باعث ذوب شدن یخ ها می شوند. این سامانه می تواند یخی به قطر ۵./ اینچ را از بین ببرد. [b][color=#ff0000]زبون روزه این رو ترجمه کردم ! حلالت نمی کنم اگه کپی بدون منبع بکنی !‌[/color][/b] منبع: Aircraft Anti-Icing Systems Group 4 Leslie Mehl Annie Parsons Safety Advisor , Weather No.1 [url="http://www.havashenas.blogfa.com/cat-4.aspx"]http://www.havashena....com/cat-4.aspx[/url]

مصاحبه ای با راب افضل یکی از مسئولان ارشد شرکت لاکهید مارتین . از سری تاپیک های آشنایی با فناوری تسلیحات لیزری...     در سه سال آینده ارتش ایالات متحده نمونه اولیه یک سلاح لیزری با قدرت انفجاری 300 کیلووات را در اختیار خواهد داشت که می تواند در دفاع موشکی انقلابی را ایجاد کند. چنین سلاحی می تواند به مقابله با موشک های کروز نیز بپردازد . توان این سلاح چیزی بیش از 10 برابر توان لیزر پروژه LaWS می باشد که در خلیج فارس تست های عملیاتی خود را برای هدف قرار دادن پهپاد ها در مسافت ها به نسبت نزدیک پشت سر می گذراند. هم اکنون شرکت لاکهید مارتین بر روی پروژه ای کار می کند که  HEL MD نامیده می شود. در این پروژه لاکهید مارتین قرار است توان خروجی لیزر این سامانه را از 10 کیلووات به 60 کیلووات افزایش دهد و البته این کار تا اواخر سال دیگر به اتمام خواهد رسید. (این پروژه یک سیستم دفاع نزدیک لیزری خود کششی می باشد.)     HEL MD   راب افضل همچنین بیان می دارد که این پروژه توان افزایش توان تا 100 کیلووات را نیز دارا می باشد.  البته در میان مدت از نظر او می توان به توان هایی در حدود 300 کیلووات و بیشتر نیز دست پیدا کرد اما هدف نهایی پروژه رسیدن به توانی در حدود 500 کیلووات می باشد که این کار نیازمند تسلط یافتن بر لایه های زیرین فناوری لیزر می باشد. البته او می گوید در شرایط کنونی محدودیت اصلی هزینه می باشد نه فناوری ، بنابراین لیزر ها بین 100 تا 150 کیلووات باقی می ماند تا هزینه لازم برای رسیدن به توان 300 کیلووات فراهم شود.   راب می گوید که توان 100 کیلووات موشک های کروز را در فواصل کوتاه ، پهپادها را در فواصل طولانی مورد هدف قرار دهد ، بر روی ناو های کلاس LCS و هواگردهای غول پیکر نصب شود ، اما هنوز برای نصب روی جنگنده ها جای کار وجود دارد و آن ها آمادگی چنین کاری را ندارند. افزایش بازده الکتریکی از حدود 10 درصد تا نزدیک به 35 درصد باعث شده است تا توان خنک کنندگی و تامین انرژی لیزر ها به حد کافی برسد تا به توان به صورت تاکتیکی از این لیزر ها استفاده کرد. چنین پیشرفت هایی نیز مدیون فناوری لیزرهای فیبری کوچک می باشد. در گذشته از یک مگاوات توان الکتریکی 900 کیلووات گرما و تنها 100 کیلووات توان لیزر بود که استفاده از چنین لیزرهایی را از لحاظ عملیاتی غیر ممکن می کرد. امروزه فایبر لیزرها هر کدام توانی تا حدود 10 کیلووات را تولید می کنند، سپس پرتوهایشان به صورت اپتایکی با یکدیگر جمع می شوند تا به توان های بالاتر برسند . این موضوع باعث شده است تا بتوان هر لیزر را به صورت جداگانه خنک کرد و از مشکلات تجمه بیش از حد گرما جلوگیری کرد . (هرچه دما افزایش یابد خنک کردن آن نیز به صورت نمایی دشوارتر می شود.) در فناوری سیستم LaWS شش عدد لیزر به صورت جداگانه تولید و به سمت هدف شلیک می شوند ولی در این طرح لاکهید مارتیب همه پرتو ها با یکدیگر جمع و همدوس می شوند تا در مسافت های طولانی نقطه فوکس بهتری حاصل شود و این کار در لیزرهای فیبری به آسانی انجام می شود. این فرآیند درست معکوس فرآیند تجزیه نور خورشید به وسیله یک منشور به تعدادی از نور ها با طول موج متفاوت می باشد. افضل بیان می دارد که چنین کاری از لحاظ فناوری در یکی از طرح های خود لاکهید مارتین اثبات شده است . تنها کافی است تا این کار تا 60 کیلووات و بیشتر نیز انجام شود.   توان های متفاوت مورد نیاز برای از بین بردن اهداف متفاوت   مترجم حامد فاتحی با تشکر از کاربرnaserr جهت آماده سازی منبع Soon We Will Be Back ! Copyright : military.ir , Hamedof , Naserr http://breakingdefense.com/2015/02/are-missile-defense-lasers-on-the-verge-of-reality/

سلام خدمت دوستان میلیتاری ! با توجه به اینکه سامانه باک توسط آقا سینا معرفی شده ولی من مطلبی در مورد محافظ رادارهای سیستم باک چیزی ندیدم تصمیم گرفتم که نحوه محافظت سیستم باک توسط روسیه رو برای دوستان شرح بدم . سعی می کنم خلاصه و مفید بنویسم . همیشه سامانه های راداری فعال در معرض هدف قرار گرفتن موشک های ضد راداری نظیر KH-58 و AGM-88 HARM قرار داشته اند ، بدین منظور شرکت Almaz-Antey روسیه به این فکر افتاد تا برای حفاظت از سیستم های راداری سامانه های پدافند هوایی خود نظیر BUK سامانه ای را طراحی کند تا قابلیت انهدام موشک های ضد رادار را درست در لحظه ی قبل از برخورد دارا باشد . بدین منظور این شرکت سامانه ی Gazetchik را طراحی کرد . این سیستم متشکل از 4 قسمت اصلی می باشد . قسمت اول یک آشکار ساز مستقل از رادار می باشد که وظیفه کشف موشک های ARM را دارد. قسمت دوم دیکوی های فرکانس رادیویی فعال هستند . قسمت سوم قسمت نیز بخش اقدامات پسیو سامانه به وسیله ی chaff ها و aerosols است .(معمولا 3-4 عدد پرتابگر وجود دارد که تا زاویه 90 درجه از جلو و با دید 360 درجه چف ها قابل پرتاب هستند) آخرین قسمت این سامانه هم قسمت ارتباطی با رادارهای محفاظت شده و یا مرکز فرماندهی می باشد . نحوه ی کار: زمانی که یک ARM به رادار نزدیک میشود ، آشکارساز سامانه شروع به هشدار دادن به مرکز کنترل می کند . سپس مرکز فرماندهی دیکوی های راداری را برای منحرف سازی موشک ایجاد می کند و درست چند ثانیه قبل از برخورد موشک به رادار chaff ها و aerosols از طریق محفظه های به سمت موشک شلیک میشوند و درست روبروی موشک منفجر میشوند و باعث انحراف موشک به پایین میشوند و اینگونه رادارها جان سالم به در می برند ، البته اگر حتی 1-2 ثانیه چف ها دیر شلیک شوند امکان نابودی خود سامانه ضد ARM نیز وجود دارد چون در فاصله بسیار نزدیک به سامانه قرار می گیرند . این هم چند عکس از نحوه ی نابودی ARM . (داخل کلیپ این موشک از یک عدد اف 22 شلیک میشود و بعد از اینکه موشک نابود می شود سامانه باک 8 عدد موشک به سمت اف 22 ها شلیک می کنند و هر 3 آن ها رو به درک واصل می کند ) روی تصویر کلیک کنید تا با بزرنگمایی بیشتری نحوه مقابله رو ببینید... فقط برای میلیتاری ترجمه : hamedof استفاده از مطلب با ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری بلامانع است منابع: http://militaryforce...n-6-98-669.html http://pvo.guns.ru/rtv/gazetchik.htm http://articles.jane...Federation.html ************************* با تشکر از شما.منتقل شد. OPS

AL TARIQ شرکت Tawazun ابوظبی امارات با همکاری شرکت دنل دینامیکس موفق به ساخت نوعی سیستم هدایت بمب لیزری جدید را با نام طارق شده است . اخیرا این سیستم هدایت تست های خود را در شناسایی هدف و همچنین محاسبات دینامیکی مسیر پرواز خود را با موفقیت پشت سر گذاشت تا وارد فاز تولید انبوه شود . در این تست این سیستم هدایتی باید از مسیری جدا از مسیر فاز ترمینال خود به سمت هدف نزدیک می شد و سپس با تغییر مسیر پرواز وارد فاز ترمینال می شد . طبق گفته مدیر پروژه طارق ، این بمب در واقع ابتدا باید با انجام مانور پای سگ (leg-dog) به سمت هدف حرکت کند و به صورت پویا مسیر خود را به سمت هدف تصحیح کند. این سیستم هدایت در دو مدل پایه و دوربرد ساخته می شود که مدل اولیه آن بردی معادل 40 کیلومتری و مدل دوربرد آن بردی در حدود 100 کیلومتر خواهد داشت ، البته برنامه هایی برای افزایش برد این موشک تا 200 کیلومتر نیز وجود دارد . وظیفه این سیستم هدایت ، حمل بمب های MK81 ، MK82 ، MK83 به هدف مورد نظر می باشد . دقت این سیستم هدایت نیز 3 متر می باشد ، همچنین از دیگر ویژگی های این سیستم هدایت هزینه های پایین نگهداری آن می باشد . تصاویر خط تولید این موشک اینفوگرافی موشک منبع Military.ir & Hamedof , Allrights Reserved

[center][img]http://www.priorityoneit.co.uk/wordpress/wp-content/uploads/2013/07/LinuxVersions.jpg[/img][/center] مستقیم بریم سر اصل مطلب !‌اصلا و ابدا قصد این رو ندارم که حوصلتون رو سر ببرم ! خوب امروز می خوام بهتون یه پیشنهاد بدم ... این پیشنهاد میتونه جالب / عجیب و برای بعضی ها ترسناک باشه ! درست حدس زدید می خوام بهتون پیشنهاد کنم که دست از سر ویندوز بر دارید و برید سراغ لینوکس ! کاملا هم جدی دارم این رو میگم ! خود من که دیگه کلا ویندوز رو گذاشتم کنار ! اما چرا؟ خوب اولین دلیل که میتونم بهتون بدم این هست که توزیع های مختلف لینوکس ( که در واقع یک شبه [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%DA%A9%D8%B3"]یونیکس[/url] هست صبر کنید !!! بهتره قبلش بدونید که لینوکس در واقع یک هسته هست که سیستم عامل های شبه یونیکس بر اساس اون طراحی شده اند ! حالا ادامه میدیم ! ) مثل دبیان / ابونتو / مینت / فدورا و ... مجانی هستند و شما نیاز نیست نگران خرید خود هر توزیع یا نرم افزار هاش باشید ! دیگه نه نیاز به پچ هست نه کرک ! شما کافیه دسترسی به اینترنت داشته باشید تا برنامه های مورد نظرتون رو مستقیما از خود توسعه دهندگان نرم افزار دانلود کنید . بعد از نصب هم می تونید از بروزرسانی ها و پشتیبانی اون نرم افزار استفاده کنید . اگه به مشکلی هم برخوردید هر توزیع چند هزار کاربر با معرفت داره که آماده اند به سوال هاتون جواب بدن ! تقریبا به ازای همه نرم افزار های ویندوزی نرم افزار لینوکسی هم موجوده ! حالا اگه خیلی هم به نرم افزار خاصی نیاز داشتید که تحت ویندوزه بعدا براتون یک راهکار ارایه میدیم که بتونید اون نرم افزار ها رو از داخل لینوکستون اجرایی کنید ! ببخشید توزیع لینوکس ! خوب از این ماجرا که عبور کنیم می رسیم به یکی از بهترین ویژگی های توزیع های لینوکس ! امنیت ! خوب بهتره بدونید دیگه اصلا نه باید نگران ویروسی شدن سیستم بشید نه نیاز به آنتی ویروس دارید و نه نیاز به آپدیت ! تازه از این مبحث هم که عبور کنیم اصولا نفوذ به سیستم های لینوکسی بسیار سخت از سیستم های معمولی هست ! یک مقایسه انجام میدم ! شما اگه روی بایوس سیستم پسوردی تنظیم نکرده باشید من می تونم با یک فروند فلش مجهز به passwordreset.iso در کمتر از یک دقیقه وارد ویندوز شما بشم ! اما با لینوکس؟ من که تاحالا چنین چیزی ندیدم ... تازه این ها همه اول کاره ! این رو هم بدونید که کلا باید با هنگ و کرش کردن و تسک منیجر خداحافظی کنید چون از این دوشواری ها نخواهید داشت ! در مورد توزیع ها هم توزیع های مختلفی وجود داره ! اما واسه شروع معمولا ابونتو یا مینت توصیه میشه مخصوصا ابونتو چون پشتیبانی قوی داره ! بیشتر هم به روش های ویندوزی داره شبیه میشه ! محیطش واستون ملموس تر خواهد بود ! ... اما اگر خیلی پوست کلفت تشریف دارید بفرمایید دبیان ! نظر شخصی خودم اینه که دبیان بهتر از منابع استفاده می کنه ! البته دلایل دیگه ای هم برای این امر دارم که عرض خواهم کرد ! این رو هم بدونید که برخلاف تصور ما کار کردن با لینوکس خیلی هم آسونه ! فقط کافیه کمی حوصله داشته باشید ! حالا یکم فکر کنید و مشکلاتتون رو با لینوکس بگید!! توی این تاپیک روابط باید دو جانبه باشه ! هر سوالی بود بپرسید ! بالاخره من یا بقیه دوستان جوابتون رو میدیم ! اگه دوستان شرکت کنند مباحث بسیار دقیق تری رو هم مطرح خواهیم کرد ! فعلا این پست برای ایجاد محیطی برای بحث تبدیل بشه بهتره تا دیگر تاپیک ها !

قبل از اینکه این مسئولین بخوان قرار ببندند ، گروه کوانتوم اینفورمیشن دانشگاه شریف سال ها به رهبری دکتر کریمی پور و دیگر اساتید نظیر آقای رضاخانی اگر درست بگم مشغول فعالیت بوده اند ، اما خروجی کار این افراد مباحث تئوری هست و مشکلاتی که در بالا گفتم تو آموزش عالی ما وجود داره ، با سرمایه گذاری اندک و یک شبه نتیجه نمیشه گرفت ، 12 نفر تو بهترین حالت تیم ورک تو ایران میشه 36 نفر که برای چنین مبحثی بسیار کوچک هست هست ...

ممنون از نظر لطف شما ، جدای از مسائلی که فرمودید که ابررسانا ها و ابرشاره ها (که شاید در موردش تاپیک زدم) سیر تحول فعلی ساخت متریال جدید باعث میشه تا خیلی زود تر از چیزی که در گذشته فکر می کردیم ، شاهد ظهور اطلاعات کوانتومی باشیم که بر دو قسمت هست ، سنسورهای کوانتومی که به زودی عملیاتی خواهد شد (طی همین چند سال نزدیک) و در میان مدت پردازش کوانتومی که در کنار مسائلی که بالا مطرح شد ، باعث میشه تقریبا اطلاعات کلیه کشورهای فاقد حفاظت های اطلاعات کوانتومی هستند دچار خطر اساسی شوند ، چون سیستم های کدگذاری فعلی به دلیل قدرت پردازشی وحشتناک این سیستم ها در کسری از ثانیه از کار خواهند افتاد... . مراجعه کنید به الگوریتم Shor ... .

کشوری که وسط جنگ بفهمه کمبود تسلیحات داره ، وسط جنگ بخواد سازمان رزم افزایش بده ، اون جنگ رو مطلقا شکست می خوره ، چون اون کشور آینده نگری در هنگام خرید نداشته ، وسط جنگ هم تصمیماتش به خوبی تصمیماتش موقع خرید خواهد بود ، بعد از اون هم شما فکر می کنید صنایع ما مثل صنایع نظامی کشورهای دخیل در جنگ جهانیه که بتونند سطح وسیعی از تسلیحات رو تولید کنند؟ شاید بشه این کار رو کرد ولی به شرط نظامی کردن کل صنایع کشور و فلج کردن صنعت کشور... . واقعیت اینه که 3 کشور تولید کننده اصلی (آمریکا ، روسیه و چین) که در همه زمینه ها فعال هستند داریم و چند کشور هم مثل آلمان و فرانسه و انگلیس رو داریم که تولید کننده های دست دوم حساب میشن (از لحاظ وسعت کار) بقیه کشور ها خریدار تسلیحات هستند ... ایران هم به کل تعطیله صنایع نظامیش و همه چیز یک Show Off بیشتر نیست... نیرو ها همون تجهیزاتی رو دارند که 40 سال پیش داشتند ، با کمی تغییرات جزئی ... تجهیزات محدود سرنوشت هیچ جنگی رو تغییر ندادند ...

فراموش نمی کنم روزی رو که اولین پست رو داخل میلیتاری نوشتم ، هزار جور ترس و لرز که نکنه چرت و پرت بنویسم ، که اتفاقا الان هم که بهش فکر می کنم میبینم چرت نوشتم ، اما همون زمان وقتی گوبلز جواب من رو کامل و علمی داد ، به جای اینکه جبهه گیری کنم ، دقیقا حرفشون رو مطالعه کردم ، کم کم بعضی دیگه از تاپیک ها رو هم مطالعه کردم تا یه چیزای کلی دستم اومد ، و کم کم سعی کردم که برای سایت و دیگر اعضا مفید باشم ... . نتیجش هم کلی تاپیک شد برای میلیتاری البته ما هم کش و قوس هایی داشتیم ولی هیچ وقت به این شکل نبود... . اما الان ؟ در جواب نقد های وارد شده به این سلاح و گروه سازنده ، عده ای که 1 پست مفید ندارن و کل حرف هاشون اسپم هست ، سینه سپر کرده اند و از گفتن هرچیزی فروگذار نمی کنند ، قصد جبهه گیری قدیم و جدید ندارم ، اما واقعیت اینه که این سایت نیازمند افرادی هست که یا تاپیک زدن ، یا دنبال یادگیری مطالب هستند ، به نوعی معلم و متعلم ولی به شیوه دوستانه ، دوستانی که می خواند در مورد تسلیحات زمینی نظر بدهند ، لطف کنند تاپیک های کاربر ALI ، colonelshak ، Gobbels و بعد از اون تاپیک های Salem ، Senaps, Siavash75 و Crash رو مطالعه کنند ، تا بفهمند معیار های مقایسه و نقد در این سایت چه چیز هایی است .(اگر اسم بعضی از دوستان رو فراموش کردم عذر می خوام). اعتقاد ما یک چیزه ، زمانی که جنگ بشه هیچ کس ازت نمی پرسه اسلحه تو دستت ایرانیه یا روسی یا المانی ! کیفیت و دقت کار مهم و تعیین کنندست ، بر طبق همین اصول هم نقد های جدی وارد شده و بحث کافی صورت گرفته ، استاتوس حذف شد ، محدودیت های زیادی اعمال شد تا شاید میلیتاری روند علمی به خودش بگیره ، دوستانی که اطلاعات ندارند لطفا یا به مطالعه تاپیک ها بپردازند یا جانب حق و علم رو در نوشته هاشون رعایت کنند... .

حدود 2 سال پیش که یکی از مقاله های این حوزه رو می خوندم ، نزدیک به 28 نفر صرفا در همون مقاله به عنوان نویسنده حضور داشتند که افرادی از دانشگاه ها و لابراتورهای مختلف آمریکا بودند و هر کدام قسمتی از کار را به عهده گرفته بودند و ایده یکی از اساتید دانشگاه پنسیلوانیا اگر درست به خاطرم باشه رو عملی کردند ، ما در درجه اول نیاز به یک سیستم آموزش عالی داریم که به جای درگیری های بین خودشون شروع کنند به همکاری با یکدیگر ، یعنی فرهنگ سازی ... چنین موضوعی در درجه اول بنظر من سال ها زمان می بره چون باید نسل جدیدی از افراد جایگزین اساتید فعلی شوند که به مانند خاورمیانه جبهه سازی کردند علیه همکاران خودشون ... . بعد از اون هم فرهنگ مدیران کشوری و لشگری ما در این زمینه چیست ؟ جز اینکه به دید تمسخر به این مسائل نگاه می کنند؟ دارپا لیزری با مشخصات خاص که اینجا جاش نیست رو عملیاتی کرده ، اونوقت پدر علم لیزر ایران و دانشجوهاشون بنظرشون از لحاظ علم فیزیک این کار غیر عملیه ! نظیر قضیه کپی کردن اطلاعات کوانتومی که عده زیادی می گفتند این کار امکان پذیر نیست (که در شرایط عادی هم واقعا نیست) ، اماعده ای که این سد رو قبول نکردند در انتها به وسیله مباحث هولوگرافی و سیاه چاله ها در کیهان شناسی این مشکل در اطلاعات کوانتومی رو حل کردند... . از بحث فرهنگ کاری که عبور کنیم ، ساختن چنین متریالی نیازمند موسسات تخصصی غول آسا با هزینه های بالای 100 ها میلیون دلاره...اون هم برای شروع ، چیزی که عملا در کشور ما وجود خارجی ندارد و تا پول نفت هست به سراغ این موسسات نخواهیم رفت... ساختن ابررسانا یکی از مباحث ماده چگال و نانوفناوری هست ، بر خلاف چیزی که به ما گفته میشه واقعا ما نزدیک به علم روز نانو هم نیستیم ، فقط تعداد مقالات نانوی ما بالاست ، ولی کاری که بهش Original Research بشه لقب داد وجود خارجی در ایران نداره ، مقالات نانوی ایران صرفا کپی دست چندم از مقالات خارجی به وسیله تغییر متریال و یا روش ساخت هست .. . نکته دیگری هم که وجود داره افراد تحصیل کرده بسیار زیادی هستند که به دلیل مشکلات بالا به خارج از کشور مهاجرت کرده اند و بسیاری هم در صدد مهاجرت هستند ... پس شما با کدوم متخصص می خواهید چنین کاری انجام دهید؟ شاید یکی از راهکارها ایجاد شرایط علمی و دعوت از دانشمندان این حوزه در خارج از کشور باشه که از مدیران ما که صرفا به دنبال جیب خودشون هستند بعیده ... . حالا بنظرتون در بعد آزمایشگاهی چند سال با چنین فناوری فاصله داریم ؟

حرف شما از پایه و اساس غلطه ... چرا میگیم کار صنعتی زیر ساخت می خواد؟ چون یک دستگاه CNC قطعه زنی می کنه ، اونم با توجه به محدودیت های دستگاه ... حالا این ها تو این موسسه کجا می خوان تست کنن؟ اصلا بلدن باید چه تست هایی بگیرن؟ متریال واقعی رو از کجا می خوان تهیه کنند برای این کار؟ و ... واسه همینه تحقیق و پژوهش تو وزارت دفاع و سپاه و ارتش ده ها برابر هزینه می بره ، کمترنش دستمزد افراد درگیر در طرح هست که طراح های واقعی هستند... چه نیازیه وزارت دفاع یک طرحی که معلوم نیست کی طراحی کرده و چقدر اشکال داره رو بگیره ، رفع ایراد کنه (تازه اگه ایراد اساسی توی ساختار وجود نداشته باشه که غیر قابل رفع باشه) و بعد تولید کنه؟ مصاف رو مگه نداریم؟ فاتح رو مگه نداریم ؟ قبلش سما مگه نبود؟ طوری دوستان جوگیر شدن که انگار تو این مملکت سلاحی ساخته نشده ... چرا سلاح های قبلی هنوز تولید انبوه نشده اند ؟ مخصوصا که چندین پله از این اسباب بازی جلوتر هستند... مدل اولیه فاتح که شلیک هم می کنه ... یک نگاه به کیفیت ساخت بکنید ... حالا چون دوستان یک سایت هولوگرافیک روی اون اسباب بازی دیده اند که اون هم از بازار خریداری شده ! جوگیر شده اند؟ یا چی؟ کالیبر؟ همین فشنگ ها تاریخ انقضا دارند ، با یک برنامه ریزی برای جایگزینی به راحتی کالیبر تسلیحات هم حتی می تونه عوض بشه ... مسائلی مطرح میشه که نشون میده دوستان هیچ تجربه کار آزمایشگاهی هم ندارند ... چه برسه به صنعتی...

  علت عاقلانه تر لغو پرتاب به دلیل نقص فنی است ...

  لیزر های آزمایش رو برداشتن یه دوربین گذاشتن روش شده دستاورد ! 1 کیلومتر ! حتی ننشستند یکم روی سامانه کنترل کار کنند ! گفتند بزار یک چیزی فقط رونمایی کرده باشیم. ...    کل این سیستم چند کیلووات توان لیزر می تونه تولید کنه مگه ؟ محصولات ماکروسافت و چند تا شرکت آلمانی تو آزمایشگاه ما شرف داره به این جفنگیات چینی :neutral:   سلاح لیزری خوبه نه این جوری :neutral:

رادار کوانتیک تصویر تزئینی در سال های اخیر دانشمندان در حال تلاش هستند تا با استفاده از تئوری های کوانتومی کیفیت دستگاه های پردازش اطلاعات را افزایش دهند و تقریبا می توان گفت در صورت تکمیل زنجیره این شاخه جدید از علم انقلابی بسیار عظیم در زیرساخت های اطلاعاتی رخ خواهد داد. پیشرفت علم اطلاعات کوانتومی باعث شده است تا توسعه سنسورهای کوانتومی و حساسیت آن ها رشد قابل توجهی پیدا کنند. در واقع علم اطلاعات کوانتومی و سنسورهای کوانتومی ارتباطی بسیار عمیق دارند و به شدت به یکدیگر وابسته اند . در واقع هرچه بیشتر با تکنیک های کوانتومی پردازش آشنا باشیم ، توانایی بالاتری در ساخت سنسورهای کوانتومی و افزایش دقت آنها خواهیم داشت. همچنین لازم به ذکر است که سنجش کوانتومی از بلوغ کمتری نسبت به علم اطلاعات کوانتیک برخوردار است اما در حین حال چالش های کمتری را برای توسعه در پیش رو دارد و سنجش کوانتیک می تواند گزینه ای مناسب برای تحقیقات در زمان کمتر باشد. تصویر سمت راست مربوط به اطلاعات کوانتومی و تصویر سمت چپ متعلق به صنایع حسگرهای کوانتیک است. یکی از سیستم های سنجش کوانتیک رادارهای کوانتومی می باشند که وظیفه کشف و شناسایی پرنده های پنهانکار در مقابل امواج رادیویی را برعهده گرفته اند . نتایج اولیه نشان داده است که دقت (resolution)رادارهای کوانتومی که از روش درهم تنیدگی فوتون ها کار می کنند نسبت به دیگر رادارهایی که از این تکنیک بهره نمی گیرند چیزی بیش از توان چهار می باشد . با تمام این تفاسیر بحث اصلی ما در حوزه رادارهای کوانتیک را آغاز می کنیم . ساختار یک کدگزار کوانتومی سیار همه ما اهمیت رادارها را در دنیای کنونی می دانیم ، اما سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که نیاز به سیستم های راداری پیشرفته تر به چه دلیل است ؟ آیا رادارهای کنونی نیازهای بشر را برآورده نمی کنند؟ جواب این سوال در افزایش سه فاکتور خلاصه می شود : دلیل نیاز به رادارهای پیشرفته تر ، افزایش احتمال کشف ، شناسایی و توان تشخیص اهداف رادارگریز از دیگر اشیا می باشد. به صورت کلی رادارهای پیشرفته در سه حوزه بیشتر به چشم می آیند: 1- مراکز نظامی : تا اواخر قرن بیستم تقریبا تنها دارنده فناوری رادارگریزی ایالات متحده بود ، اما امروزه کشورهای مختلفی به این فناوری دسته یافته اند و نیاز به رادارهای پیشرفته بیش از پیش به چشم می خورند. 2- اکتشافات فضایی : در سفرهای بی و با سرنشین بشر همیشه یک تهدید جدی وجود داشته است : احتمال برخورد اشیا کوچک و بزرگ به کاوشگر و نیاز به راداری که بتواند کلیه این اشیا را کشف کند به شدت احساس می شود . 3- سیستم های دفاع فضایی : یکی از هداف ساخت رادارهای پیشرفته مقابله با حمله فضایی ها نمی باشد ، بلکه کشف شهاب سنگ ها و دیگر اشیائی است که احتمال برخورد با زمین را دارا می باشند . از اطلاعات کوانتوکی تا سنجش کوانتومی ایده حرکت به سمت اطلاعات کوانتومی زمانی به سمت عملی شدن حرکت کرد که بشر به کامپیوترهایی نیاز پیدا کرد که بتواند الگوریت های Shor را برای تحلیل های رمزگشایی اجرا کند. در حال حاضر (سال 2005) این رایانه ها هنوز نیازمند پیشرفت های بسیاری می باشند تا به سطح تجاری سازی برسند. در کنار پیشرفت های اطلاعات کوانتیک ، شاخه ای رشد کرد به نام سنجش کوانتیک ، راهبرد اصلی چنین سنسورهایی استفاده از پردازش کوانتومی جهت ساخت سنسورهایی دقیق به مانند حسگرهای میدان مغناطیسی ، آشکارسازهای نوری و سنجنده های گرانشی می باشند. در قالب یک مثال چنین می توان بیان کرد که در واقع سنسورهای کوانتیک از همان ریاضیاتی بهره می گیرند که کانال های نویزدار کوانتومی ، همچنین تکنیک پردازش کوانتومی در سنسورهای قابل استفاده می باشند . تکنولوژی رادارهای کوانتیک کانسپت یک رادار اسکن فراجوی رادارهای کوانتومی جهت کشف اهداف رادارگریز در مقبل امواج RF (رادیویی) ساخته شدند. در جنگ الکترونیک این رادارها انقلابی را ایجاد خواهند کرد ! دلیل این امر نیز این است که در کنار دقت بالای این رادارها، تا کنون راهکاری برای اخلال در ساز و کار این رادارها ارائه نشده است! رادارهای کوانتیک با استفاده از روش درهمتنیدگی فوتون ها می توانند قابلیت کشف با دقت بیشتری را برای ما فراهم سازند . این سیستم ها برا اساس ترازهای کوانتومی نور که در یک برهمنهی مثبت تنیده طراحی شده اند . در واقع در این رادارها نیمی از این (فوتون ها با این) ترازها به سمت هدف پرتاب می شوند و بقیه در داخل دریافت کننده باقی می مانند. سیستم تشخیص سیگنال به این صورت عمل می کند که فوتون های بازگشتی از هدف را با فوتون ها موجود در داخل رادار مقایسه می کند و به وسیه ثبت تغییرات فوتون ها اهداف پنهانکار را کشف و تعیین هویت می کند. به جز دقت رادارهای کوانتومی که چیزی در حدود توان چهارم دقت رادارهای عادی است ، در صورتی که از رادارهای کوانتیک استفاده شود ، قابلیت "رصد مفید" (احتمالا منظور همان برد مفید می باشد) نیز افزایش می یابد و ساختار رادارهای کوانتیک باعث می شود تا sidelobe ها نیز کانال جدیدی را برای تشخیص اهداف پنهانکار ایجاد کنند. تصویر سازی حاصل از یک رادار کوانتومی البته به جز چالش های مهندسی ساخت این رادارها ، برخی از اعضای جامعه علمی نسبت به این رادارها با دیده شک و ترید نگاه می کنند ، اما حداقل تا کنون هیچ دلیل تئوری علمی وجود ندارد که فوتون ها در فرکانس 9 گیگاهرتز نتوانند درهم تنیده شوند ، انتقال یابند و سپس شناسایی شوند . طی مقاله ای که توسط دانشگاه Leiden هلند منتشر شده است ، مکانیسمی برای تولید فوتون های درهم تنیده شده با فرکانس امواج ماکروویو را به وسیله نقاط کوانتومی را ارائه کرده اند. همچنین در دانشگاه del Pais Vasco اسپانیا روشی ارائه شده است که به وسیله آن می توان آشکارسازهایی تک فوتونی در محدوده باند امواج ماکرویو ساخت . در تحقیقات مرکز NRL نیز عملکرد مطلوب رادارهای کوانتومی تحت شرایط نامساعد جوی که خود باعث کاهش عملکرد رادار می شود ، ثبت شد و این رادارها قابلیت کشف اهداف مشخص شده را در شرایط محیطی را نیز دارا می باشند. در تحلیل هایی که بر اساس فرمول های گروه میتره Mitre Group ( که در مورد نحوه کوانتش میدان های الکترومغناطیسی در شرایط محیطی می باشند ) انجام گرفت مشخص شد که تداخل سنجی بسیار دقیق کوانتومی تا فاصله 300 کیلومتری در شرایط محیطی قابل انجام می باشد . کاربردهای رادارهای کوانتومی با توجه به فرکانس کاری 8 تا 12 گیگاهرتزی باند ایکس ، در هدایت موشک ها ، رادارهای دریایی ، جاسوسی هوایی و زمینی و کنترل ترافیک هوایی می باشد. برای آشنایی بیشتر با این رادار نمای شماتیک از قسمت های مختلف یک رادار کوانتومی را برای شما ارائه کرده ایم : شکل شماره 1 : ساختار کلی یک رادار کوانتومی شکل شماره 2A : نمایی از یک تولید کننده شکل موج حفره اتمی که می تواند در رادارهای کوانتومی استفاده شود. شکل شماره 2B : نمایی از تراز های انرژی تولید کننده شکل موج حفره اتمی در شکل 2A شکل شماره 3A : نمایی از یک تولید کننده شکل موج دیگر که می تواند در رادار مورد استفاده قرار گیرد. شکل شماره 3B: نمایی از ترازهای انرژی تولید کننده شکل موج شکل 3A شکل شماره 3C : نمایی از یک آلترناتیو برای تولید کننده شکل موج به جای شکل 3A شکل شماره 3D: آلترناتیو دیگری برا تولید کننده شکل موج به جای 3A شکل شماره 4 : نمایی از یک تولید کننده شکل موج دیگر که می تواند در رادار استفاده شود . (شکل 1) شکل شماره 5 : شمایی از یک نوع تیوب photomultiplier که می تواند در قسمت انتقال دهنده رادار مورد استفاده قرار گیرد. شکل شماره 6 : شمایی از یکسری از تجهیزاتی که برای تشخیص ویژگی های فوتون بازگشتی از هدف در رادار مورد استفاده قرار می گیرند. شکل شماره 7: شمایی از یک آشکار ساز تک فوتونی که می تواند در درون سیستم رادار مورد استفاده قرار گیرد. شکل شماره 8: نمایی کلی از جریان پروسه تولید یک سیگنال از فوتون های در هم تنیده و سپس دریافت سیگنال بازگشتی . مراکز فعال در زمینه تحقیقات راداری تا سال 2005 : دانشگاه MIT (ایستیوی تکنولوژی ایالت ماساچوست ، ایالات متحده آمریکا) آزمایشگاه تحقیقات دریایی ایالات متحده آمریکا (NRL) دانشگاه ایالتی لوئیزیانا (ایالات متحده آمریکا) دانشگاه هاروارد (ایالات متحده آمریکا) دانشگاه مریلند (ایالات متحده آمریکا) دانشگاه روچستر (ایالات متحده آمریکا) دانشگاه بریستول (انگلستان) دانشگاه del pais vasco (اسپانیا) شرکت لاکهید مارتین مرکز تسلیحات سطحی دریایی واقع در دالگرن مرکز ITT Exelis و در نهایت موسسیه تحقیقات پیشرفته ایالات متحده آمریکا ، دارپا DARPA ، نیز در پروژه های تحقیقات سنجش کوانتومی خود نگاه ویژ] ای به این رادارها دارد. نویسنده و مترجم : حامد فاتحی تمامی حقوق این مقاله متعلق به سایت Military.ir می باشد. منابع : Lanzagorta M. Quantum Radar (MC, 2012)(ISBN 9781608458264)(O)(141s)_PE_ http://en.wikipedia....i/Quantum_radar Radar systems and methods using entangled quantum particles US 20070296953 A1 http://www.theverge....craft-detection http://www.idokep.hu...d-choice-eraser ????? ???????.pdf

سلامی دوباره ، مشکل من و شما در واقع در این تعاریف نیست و بحث دید کلی هست که نسبت به مسائل داریم ... اما در مورد در هم تنیدگی فوتون ها مبحث SPD همیشه مطرح بوده برای من . اگر وقت کنم در آینده کل ایده ذهنی خودم در مورد ساخت یک رادار کوانتومی رو شرح خواهم داد تا هم من و هم شما از این سردرگمی الفاظ بین خودمون در بیاییم ... .(باید برم مسافرت و الان هم تو وقت اضافه بیداریم هستم ... .)   https://en.wikipedia.org/wiki/Spontaneous_parametric_down-conversion   کریستال باریم برات و درهمتنیدگی فوتون ها رو هم سرچ کنید .   این مقالات هم تیترشون برام جالب بود و گذاشتم و هنوز خودم نخوندم ...   New High-Intensity Source of Polarization-Entangled Photon Pairs http://link.aps.org/pdf/10.1103/PhysRevLett.75.4337   Entanglement of the orbital angular momentum states of photons http://www.nature.com/nature/journal/v412/n6844/full/412313a0.html     :rose:   تا بعد ...

بله؟   اول که نفهمیدم چرا بحث همدوسی رو پیش کشیدید و گفتید که شما از در هم تنیدگی جداش نمی کنید ، بعد هم میگید کلا درهم تنیدگی نداریم برای فوتون ها ؟! :|   شما کافیه از یک کریستال غیر خطی یک پرتو لیزر عبور دهید تا حداقل از هر ده به توان 12 فوتون یک جفت فوتون در هم تنیده داشته باشید ... .   در هم تنیدگی فوتون ها رو هم چیزی که دقیقا معناش هست رو براتون میگم در مقاله خودمون :   Entanglement occurs when quantum states of two known system can’t be individually determined after interaction and separation of the systems. Henceforth these systems are called entangled.   حالا ربط قضیه رو به اصل طر پائولی من نفهمیدم ... .   در مورد در هم تنیدگی هم کتاب زیر رو توصیه می کنم ...   Entangled Systems: New Directions in Quantum Physics Jürgen Audretsch

  شرمنده ولی باید با درصد کاملا بالا با شما مخالفت کنم ...   اول از همه اینکه چه بخواهیم و چه نخواهیم کوانتوم عجیب ترین علم بشره و اتفاقات داخلش به راحتی قابل هضم نیست ...   1- نام این رادار ها بر این اساس کوانتومی نامیده شده است که در واقع از روش های مورد استفاده در شاخه Quantum Information بهره میگیرند و مبانی کاری آن ها تصحیح سازی دیتای کوانتومی ، درهم تنیدگی ، توپولوژی سطح کوانتومی  ، اصل هولوگرام و ... است.   مهمترین قسمت نیز بحث در هم تنیدگی است ... . سیستم درهم تنیده طول مو کنیم (اینجا فوتون-فوتون) ، یکی رو ارسال می کنیم و یکی رو نگه میداریم حال تا قبل از ESD شما باید تمامی مطالعات کوانتومی خود را روی سیستم انجام دهید. نمی دونیم این چه چیزی جز کوانتوم است ؟!   2- بحث پلاریزیشن نه به این دلیل که ایده جدیدی است مطرح شده است ، بلکه به این دلیل که بارز ترین مشخصه فوتون ها که قابل تغییر است همین قطبش است مطرح می شود. وقتی مجموعه سیستم کوانتومی رو می خواهید بررسی کنید برای هدف یابی و ... به صورت واضح شما نیازمند اعمال یک عملگر (یک آزمایش) بر روی سیستم کوانتومی خود هستید که این کار خود باعث از بین رفتن اطلاعات کوانتومی می شود . حال با یکسری تکنیک های به غایت پیچیده که اگر به یک فیزیکدان هم توضیح دهید فکر می کند که کلا کوانتوم رو دارید نقض می کنید! ما نیاز داریم تا این اطلاعات را بخوانیم (قبل از ESD) ، حال ساده ترین اطلاعات تغییر کرده همون قطبش فوتون هاست . چون اطلاعات به غایت زیادی برای ما به ارمغان میاره ...   3- امواج تولید شده ابتدایی شاید به طول موج مرئی و یکم پایین و بالاتر داشته باشند اما تکنیک هایی وجود دارند که بشه در محدوده امواج ماکروویو هم کار کرد. اولین سرچ هم به شما چنین مطلبی رو خواهد داد : http://arxiv.org/abs/1508.00061   4- فعلا که کسی روی درهم تنیدگی ذره ای جز فوتون بحثی نداشته ولی ذرات دیگری هستند که کاندید استفاده هستند در آینده ای نچندان نزدیک البته.   5- با تکنیک های بسیار هوشمندانه این محدودیت ها نیز تا حدود زیادی در حال رفع می باشند ... .تکنیک هایی که در قسمت 3 هم در حال استفاده اند... .   6- آیا تنها لیزر موجود در جهان لیزر Quantum dot هست ؟ یا نه ده ها نوع لیزر داریم ؟ چون یکی از تکنیک های مورد استفاده برای کار این رادار ها استفاده از اثر کامپتون برای نابودی فوتون فرودی و تبدیل آن به 2 فوتون در هم تنیده است. و چشمه لیزر برای ما اهمیت نداره . شاید کاواک برای ما مهم باشه که بشه باهاش اعمال مختلف اپتوالکترونیکی انجام داد ولی خود منبع دارای درجه اهمیتی از نظر SWaP سایز ، وزن و توان هست ... .   7و 8 و 9 -  الان این چیزی که گفتید دقیقا چه مشکلی داره ؟ می خواهید بگید که رادار کوانتومی به درد نمی خورد یا لیدار؟   این رو هم نگاهی کنید بد نیست ....   http://spectrum.ieee.org/cars-that-think/transportation/sensors/lidaronachip-scan-quickly-scan-cheap   لیدار ارایه فازی ...   حال من نمی دونم خودتون جز این دسته قرار میگیرید یا خیر :  

سلام خدمت دوستان عزیزم در میلیتاری ...   با گذشت زمان و پخته تر شدن اطلاعاتم یکسری مطالبی بود که بد ندیدم توضیح بیشتری در اینجا بدم ....   چرا ساخت رادار کوانتومی سخت است ؟   جواب این سوال در این موضوع نهفته شده است که رادار کوانتومی بر اساس در هم تنیدگی کوانتومی کار می کند. درهم تنیدگی حالتی است پس از انجام یک برهمکنش بین ذرات مختلف چه فوتون-فتون ، چه اتم-اتم و چه اتم -فوتون  حالت های کوانتومی این سیستم به صورت مجزا قابل توصیف نیست و در واقع حالات اتمی جفت های درهم تنیده به یکدیگر وابسته است.   حالا برای اینکه بتونیم در هم تنیدگی رو به صورتی ایجاد کنیم که بشه باهاش Switch and Select کرد ، روی این سیستم مدولاسیون انجام داد و دیگر اعمال اپتوالکترونیکی ، نیازه تا سیستم در کاواک هایی کر-مانند Kerr-like (با یک دی الکترک) تولید بشه . کنترل خواص غیر خطی این کاواک ها نسبتا مشکله و ما یک مشکل بسیار حاد تر هم داریم ... در هم تنیدگی دما هم وابسته است و هرچه از صفر مطلق دما بالاتر میره ما با پدیده مرگ ناگهانی درهمتنیدگی ESD (entanglement sudden death) مواجه میشیم ... پس قسمتی از این در هم تنیدگی ها برای تصویر سازی ما باقی می مونند که بسیار محدود اند و نمیشه از تک تک فوتون ها گذشت ... پس توان پردازشی سنگینی هم نیاز داری که حواسش به همه چیز باشه (مثل پلیس فتا ! :winking: ) ...   نکات رو روزانه و به صورت مختصر خدمت دوستان میگم به دلیل کمبود وقت ...   و من الله توفیق ! :mrgreen:

سیستم های محاسباتی ناهمگن با بهره گیری از پردازنده مرکزی و کارت گرافیک   قسمت اول           منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و به شکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمت شکری واجب.   سلام خدمت تمامی دوستان ...   در ابتدا باید عذرخواهی کنم به خاطر تاپیک هایی که نتونستم تمام کنم ... .   اما نوشتاری که تقدیم حضورتان می شود معرفی شیوه جدیدی از محاسبات و پردازش (نسبت به سن کل محاسبات) است که در واقع از مقدمه پایان نامه خودم برداشتم . این شیوه پردازش باعث افزایش چندین برابری سرعت پردازش می شود و باعث می شود تا بسیاری از مسائل علمی تا نظامی که به قدرت پردازشی محدود بوده اند اکنون با محدودیت های بسیار کمتر به کار خود ادامه دهند ، از پردازش تصویر MRI گرفته تا پردازش سیگنال در رادارها.       سیستم های محاسباتی ناهمگن محاسبات علمی نیازمند توان بالای پردازشی می باشد. این نیاز باعث شده است تا سخت افزارها پیوسته توسعه یابند. به مدت بیش از دو دهه صنایع کامپیوتری برنامه ریزی خود را بر اساس قانون مور بنا نهادند. این قانون بیان می کرد که تقریبا هر 18 ماه تعداد ترانزیستورهای واقع بر یک مدار یکپارچه چگال دو برابر می شود در حالیکه هر نسل جدید توان مصرفی قبلی خود ثابت نگه می داشت. پس از سال 2000 ترانزیستور ها به شدت کوچک شدند و تنها با اعمال قوانین فیزیک ابزارهای کوچک طراحی نسل های جدید پردازنده ممکن بود، با این وجود یک مشکل جدی در راه طراحی پردازنده ها وجود داشت. بدون افزایش چشم گیر توان مصرفی و چگالی توان امکان بهبود فرکانس و تعداد ترانزیستور ها ممکن نبود. این موضوع در شکل 1-1 قابل مشاهده است.     شکل 1-1. تعداد ترانزیستور های هر پردازنده با توجه به تاریخ تولید را نشان میدهد. توجه کنید که مقیاس بندی عمودی به صورت لگاریتمی می باشد.   با این وجود برای برآورده ساختن نیاز به افزایش کارایی سیستم های پردازشی دو تغییر مهم صورت گرفت:   افزایش تعداد هسته های موجود در هر برد به جای افزایش فرکانس پردازنده. این تغییر در ساختار پردازنده ها باعث توسعه سیستم های نرم افزاری جدید برای به کارگیری حداکثری ساختار چندهسته ای جدید پردازنده ها نیز شد. این امر باعث تولد پردازش و برنامه نویسی موازی شد.   توان مصرفی و حرارت ایجاد شده دو فاکتور بسیار مهم در طراحی ساختارهای چند هسته ای جدید آینده شد.   عوامل ذکر شده باعث شدند تا سیستم های ناهمگن بوجود آیند. سیستم های ناهمگن دارای زیر سیستم های مختلفی می باشند که هر کدام جهت انجام کار خاصی بهینه شده اند. این زیرسیستم های می توانند پردازنده های سنتی CPU ، پردازنده های گرافیکی GPU و یا FPGA هایی با طراحی خاص باشند. این بهینه سازی در سطوح مختلف از سطح سیستمی تا هسته های پردازشی قابل اعمال است. در این بازار رقابت جدید شرکت های مختلف تلاش می کنند سخت افزار خود را به وسیله نرم افزارهای عمومی و اختصاصی خود و دیگران تا جایی که ممکن است بهینه کنند. یکی از مهمترین فعالان این عرصه را می توان Khronos Group دانست.         یکی از مهمترین محصولات این کنسرسیوم OpenCL است. در واقع این محصول که با زبان C99 نوشته شده است به شما این قابلیت را میدهد تا برای برنامه خود کدی را بنویسید که بتواند روی زیرسیستم های مختلف اعم از پردازنده های مرکزی، کارت های گرافیکی، پردازنده های سیگنال دیجیتال DSP ، FPGAها و ...  اجرا شود و به وسیله رابط های برنامه نویسی نرم افزار (API) خود امکان کنترل و اجرای برنامه ها را برای شما در زیرسیستم ها فراهم می کند. با این حال شاید این محصول بهترین گزینه نباشد، زیرا این محصول برای همه کاربردها بهینه نشده است و بدون بهینه سازی های ثانویه احتمال اجرا نشدن برنامه شما نیز وجود دارد. البته فراموش نکنیم که این محصول توسط شرکت هایی نظیر اپل ، AMD-ATI ، Nvidia و برخی دیگر شرکت ها حمایت می شود و می تواند گزینه بسیار خوبی برای قدم نهادن به دنیای سیستم های ناهمگن باشد. هدف ما در این نوشتار نیز بررسی و توسعه یک سیستم ناهمگن بر اساس پردازنده مرکزی و استفاده حداکثری از توان پردازنده های گرافیکی می باشد، زیرا امروزه تمامی سیستم های کامپیتری از لپتاپ های شخصی تا بزرگترین ابر کامپیوترها ها نظیر Piz DAINT (هفتمین ابرکامپیوتر بزرگ دنیا ) به کارتهای گرافیکی مجهز هستند. همچنین با توجه به این موضوع که شرکت nvidia با معرفی معماری CUDA ، کارتهای گرافیکی محاسباتی تخصصی و  رابط های نرم افزاری اختصاصی خود در این زمینه پیشرو است ما نیز تمامی توجه خود را در این نوشتار به انجام محاسبات بر روی کارت های گرافیکی این شرکت متمرکز می کنیم.     پردازش موازی مبتنی بر کارت گرافیک، از پردازش داده های رنگ تا پردازش عمومی با ظهور سیستم عامل هایی نظیر ماکروسافت ویندوز در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی بازاری برای گونه ای جدید از سخت افزار ها ایجاد شد و کاربران سیستم های کامپیوتری علاقه خود را به خرید سخت افزارهای گرافیکی دو بعدی برای انجام عملیات های تصویر نگاری نشان دادند. در این میان شرکت سیلیکون گرافیک شروع به توسعه پلتفرمی جدید برای پردازش سه بعدی تصویر برای استفاده های گوناگون دولتی ، صنایع نظامی ، محاسبات علمی و فنی نمود و در این راه کتابخانه OpenGL را توسعه داد. با گذشت زمان و در اواسط دهه 90 میلادی با معرفی بازی های سه بعدی (مانند Doom, Duke Nukem و ...) تقاضای کاربران عادی برای پردازنده های قدرتمند گرافیکی رو به افزایش گذاشت و باعث شد تا شرکت هایی نظیر NIVDIA، ATI technologies و 3dfx interactive به رقابت برای فروش کارت های گرافیکی با قیمت مناسب کنند. معرفی کارت گرافیکی NVIDIA Geforce 256 گامی بلند در عرصه کارت های گرافیکی بود. برای اولین بار محاسبات انتقال و نورپردازی بر روی کارت گرافیکی با استفاده از OpenGL امکان پذیر شده بود. در قدم بعدی در سال 2001 شرکت انویدیا سری جدیدی از کارت های گرافیکی خود را با نام تجاری Geforce 3 series  به بازار عرضه کرد. این سری از تراشه های گرافیکی مطابق با استاندارد DirectX 8 شرکت ماکروسافت ساخته شده بود تا همزمان قابلیت برنامه نویسی مراحل ورتکس و پیسکل شیدینگ را داشته باشند و برای اولین بار برنامه نویسان کنترل مستقیمی بر روی برخی پردازش های کارت گرافیک را دارا بودند. بنابراین برخی از محققان به دنبال انجام محاسبات بر روی کرات های گرافیکی رفتند اما یک مشکل عمده در راه آن ها قرار داشت. تنها راه ارتباط با کارت گرافیک برنامه DirectX شرکت ماکروسافت و یا کتابخانه OpenGL بود که هر دو برای انجام رندرینگ تصویر طراحی شده بودند. در آن زمان پردازنده های گرافیکی با انجام محاسبات منطقی برای هر پیکسل تصویر با مختصات (x,y) یک رنگ را تولید می کردند. تولید این رنگ وابسته به اطلاعات اولیه و محاسباتی بود که کاربر برای رندرینگ برای کارت گرافیکی تعریف می کرد. پس از مدتی پژوهشگران این عرصه دریافتند که اطلاعات ورودی نه تنها رنگ بلکه می تواند هر نوع داده ای باشد. بنابراین پیکسل شیدرها می توانستند توسط کاربران برای انجام محاسبات عددی با نام "رنگ" نیز برنامه نویسی شوند و خروجی "رنگ" آن ها در واقع نتایج محاسبات عددی بود. با این حال که این حقه باعث می شد تا انجام محاسبات بر روی کارت های گرافیکی انجام پذیر باشد دارای پیچیدگی های بسیار زیادی بود که این کار را در عمل غیرممکن می ساخت و در بسیاری موارد حتی نتایج محاسبات اشتباه بود. برخی این محدودیت ها عبارت اند از : نیاز به یادگیری زبان های برنامه نویسی گرافیکی (shading languages) ، مشخص نبودن نحوه انجام محاسبات اعشاری بر روی کارتهای گرافیکی ، نوشتن نتایج در حافظه داخلی رم ، جابجا سازی اطلاعات در حافظه داخلی و ... .   اما 5 سال بعد در سال 2006 ساختاری کاملا جدید توسط شرکت Nvidia در کارت گرافیکی Geforce 8800 GTXمعرفی شد. این ساختار جدید که CUDA نام داشت سعی در برطرف کردن محدودیت های پیشین محاسبات بر روی کارت گرافیکی داشت و به گونه ای طراحی شده بود تا برنامه نویسی بر روی کارت های گرافیکی را تسهیل کند. این معماری جدید کارت های گرافیکی به همراه نرم افزار CUDA toolkit که شامل API ها و کامپایلر nvcc بود این قابلیت را ایجاد می کرد که بتوان با استفاده از زبان برنامه نویسی C و C++ به همراه برخی از افزونه ها ، برنامه هایی قابل اجرا بر روی کارت گرافیک نوشت.   تفاوت قدرت پردازشی را نیز می توان به وضوح در شکل زیر قابل مشاهده است.   ادامه دارد...   کاربرد های نظامی این شکل محاسبات: http://arxiv.org/abs/1505.08067   تمامی حقوق این نوشتار متعلق به نویسنده است و هرگونه کپی برداری غیرقانونی است.   منابع رو هم بعد از اتمام پایان نامه ارائه خواهم داد بنا به مصلحت های شخصی ... .

دوستان يك اشتباهي دارند و اون اينه كه هي ميخوان بدونند حوثي ها كي حمله مي كنند؟! شما يكسري چريك داري با امكانات محدود ، حالا آخرين چيزي كه برات مهمه اينه كه خاك از دست دادي يا نه ! براي گرفتن خاك و تثبيتش يك نيروي كلاسيك نياز داري ولي وظيفه چريك نا امن كردن منطقست ، كند كردن روند پيشروي ، چون نيروي چريكي تا زندست خطرش وجود داره ، ولي اگه تو درگيري مستقيم كشته بشه چه فايده!؟ حتي اگه كل يمن از دست بره ولي حوثي ها زنده بمونند و بجنگند بازم راه درستي رو رفتند ، چون جنگ فرسايشي به ضرر ارتش كلاسيكه نه چريك ها ...

با سلام ، دوستم سهیل soheilesy این رو طراحی کرده ، منم گفتم بزارمش توی سایت ، همه استفاده کنند وو

  فقط خواستم بگم فامیل این شهید عزیز شمسبگی هستش.... این هم عکسی از ایشون...  

  شما که ریاضی هستی چرا؟   شما وقتی یک چیزی رو تعریف می کنید کلی پیش شرط واسش ندارید ؟   دقیقا تو فیزیک هم همینطوره ... استفاده از این فرمول ها شخمی نیست ! پیش شرط هایی داره که اول باید اثبات بشن اون پیش شرط ها در این مسئله رعایت شده .... . حالا اینکه کلا جامعه دانشگاهی ما حتی تو خود فیزیکی ها هم همینطور فرمول رو میزارن وسط و شروع به حل می کنند نتیجش میشه این دقت های شخمی تجهیزات ما ... .   من نه گفتم میرسن و نه گفتم به این سرعت ها نمی رسند .... حرف من اینه که خطای محاسباتی که دارید میگید خیلی بالاست ... (حداقل 10-20 درصد) پس هنوز ترجیح میدم به دیتای موسسه ای که به ارتش ایالات متحده مشاوره میده اطمینان کنم تا محاسبات خودمون !