تصاويري از Excalibur [align=center] [/align]

نيروي هوايي ما در آينده نزديك و با توجه به ادامه روند كنوني با مشكلاتي بيش از تجهيزات و هواپيما مواجه خواهد بود.علي رغم تلاش پرسنل زحمت كش و وفادار اين نيرو در عرصه خودكفايي شرايط به گونه اي نيست كه با سرعت قابل قبولي به خودكفايي لازم برسد. متاسفانه با بازنشست شدن نسل ورزيده اين نيرو كه در زمان جنگ تحميلي كارنامه قابل قبولي رو از خودشون بجا گذاشتن اين نيرو رو به تحليل خواهد رفت.سطوح آموزشي در سطح قابل قبولي نيست و متاسفانه در برخي مواقع روابط و ضوابط بر شايستگي ارجعيت دارد.((مثلا hamed_713 كه در بين آن همه داوطلب براي خلباني گزينش مي شود بايد برود ناوبري و آشناي فلان تيمسار(امير)برود خلباني. :| )) نمي دونم چرا دارم اين حرفها رو مي زنم ولي دلسوزانه مي گم:نيروي هوايي ايران كهنه است و براي رويارويي با تهاجمات دشمن در ساعات اوليه توان خود را از دست مي دهد. اگر هم جنگي رخ ندهد تا چند سال ديگر هواپيمايي براي پرواز وجود ندارد.باز هم مي گم نيروي هوايي در شرايط كنوني كه سرپا ايستاده هم قابل ستايش است و بايد به تك تك عزيزان زحمت كش آن آفرين گفت و دستشان را بوسيد اما در شرايطي كه مي شد آن را تقويت كرد مسولين اقدامي نكردند.و در اوضاع و احوال كنوني هم نمي شود يك قرص تست سوخت براي آن خريد. icon_cool

مطلب جالبي تهيه كرديد.خسته نباشي :|

اين شونوك 47 در زمان جنگ از پايگاه مراغه پرواز كرده و بعد از پياده كردن مهندس پرواز به عراق پناهنده شد. و حالا در جنگ آخر بين عراق و آمريكا نابود شده و سرباز هاي آمريكايي دارن كنارش عكس مي گيرن. اگر به عكس بالا دقت كنيد آرم الله را مي تونيد ببينيد.

نيروي هوايي ما براي بقا دست و پا مي زند.با هواپيماهاي موجود كه اكثرا فرسوده و از رده خارج هستند نمي توان عمليات برون مرزي موفقيت آميزي انجام داد.آنهم در برابر دشمناني همچون آمريكا و متحدانش(كشورهاي عربي و اسراييل). نيروي هوايي كشور ما علي رغم تمام پتانسيل هاي موجود براي ارتقا در سطح استانداردهاي نظامي در حال در جا زدن است.به قول دوستمون MJMZLA اينكه برد هواپيماي ميگ 29 يا سوخو 24 و يا هر جنگنده ديگه رو با اضافه كردن مخازن سوخت خارجي افزايش دادند هنر نيست. نيروي هوايي ما كه متاسفانه قادر نيست حقوق پرسنل زحمت كش خود را آنچنان كه در شان آنهاست پرداخت كند در حال پيشرفت نيست و چگونه مي تواند صحبت از ساخت هواپيماي استلث و... به ميان بياورد. هيچ يك از ما منكر پيشرفتها در اين نيرو نيستيم اما به چه قيمتي و با چه چشم اندازي؟ اگر زحمات بي دريغ پرسنل اين نيرو در اين نبود امكانات و با اين شرايط نبود كداميك از اين افتخارات به جا مي ماند؟پرسنلي كه با دستان خالي نيروي هوايي را زنده نگه داشته اند تا چه زماني توان اين نيرو را حفظ مي كنند. من قصدم از گفتن اين صحبتها تخريب نيست و فقط نسبت به اين شرايط منتقدم و قصد و قرض سويي ندارم. سالهاست صحبت از ساخت جت بومي را مطرح كرديم اما كجاست؟يا پرواز ميراژها رو بجز روز رژه اخير چه كسي ديده.چرا ميراژهاي روز رژه در فرودگاه امام خميني زمين گير شدند.آيا اينها تبليغات... نيست؟ با توجه به موقعيت خاص ما در منطقه خاورميانه و سيل تهديدات آيا در برنامه كوتاه مدت نيازي به تقويت نيروي هوايي احساس نمي شود ؟ اگر نيروي هوايي نباشد نيروي زميني بدون پشتيباني هوايي خيلي زود از هم مي پاشد.اگر حمايت هوايي از ناوگان دريايي به عمل نيايد نيروي دريايي نداريم.اگر آسمان كشور خالي از نيروي هوايي باشد به جولانگاه هواپيماهاي دشمن تبديل خواهد شد و....

هليكوپتر آپاچي مدل دي AH-64D : اين نمونه مدل بهينه سازي شده نمونه ابتدايي ميباشد كه در آن از گيرنده هاي حساس و پيشرفته و تسليحات پيشرفته تر استفاده شده است و از مهمترين تغييرات در اين نمونه نسبت به نمونه ابتدايي در اضافه كردن FCR رادار كنترل آتش(Fire Control Radar) است كه در بالاي پره هاي هليكوپتر نصب شده است و از آن در شناسايي اهداف و خطراتي كه هليكوپتر را تهديد ميكن استفاده ميكنند ارتفاع زيادتر سيستم FCR و پوشش جاذب امواج رادار به خلبان هليكوپتر كمك ميكند تا با پنهان شد در پشت يك درخت و يا ساختمان و يا هر نوع مانع ديگه بدون انكه ديده شود محيط را زير نظر داشته باشد و اهداف را شناسايي كند و با استفاده از اصل غافلگيري به انها حمله كند . سيستم FCR توانايي شناسايي موشكهاي شليك شده به سوي هليكوپتر را دارد و با هشدار به خلبان ميتواند از هليكوپتر دفاع كند .

[align=center][/align] بعد از سالها هنوز کادر پزشکی به حال مسافران مترو توکیو که در 20 مارس 1995 مورد حمله گاز سارین قرار گرفتند رسیدگی می کنند. گروه تروریستی آم شینریکیو ، مسئول این حمله که 12 کشته و هزاران نفر زخمی بر جای گذاشت به دنبال تهیه مواد هسته ای لازم برای ساختن سلاح های هسته ای بوده است. گوین کامرون می گوید، سرقت سلاح های هسته ای تاکتیکی یا خرید مواد هسته ای درجه تسلیحاتی توسط تروریست ها کابوسی است برای قرن 21 که احتمال به وقوع پیوستن آن وجود دارد. کامرون، استادیار علوم سیاسی در دانشگاه کالگاری در کانادا و نویسنده تروریسم هسته ای: ارزیابی تهدیدی برای قرن 21 (2001) مقالات متعددی در خصوص تهدیدهای حاصل از استفاده تروریست ها از سلاح های کشتار جمعی نوشته است. در این مقاله، او خواننده را با چهار سناریوی متمایز تروریسم هسته ای آشنا می کند: سرقت سلاح هسته ای آماده؛ سرقت یا خرید مواد کافشی درجه تسلیحاتی؛ حمله به تاسيسات هسته ای به منظور آلوده کردن محیط؛ و استفاده از مواد رادیو اکتیو به منظور ساختن "بمب کثیف." اگرچه نگرانی از تروریسم هسته ای از اواسط دهه 70 مطرح بوده، پایان جنگ سرد موجب بروز نگرانی های بیشتری در خصوص توانایی عاملان غیر دولتی در تهیه سلاح های کشتار جمعی شد. زمانی بود که کارشناسان استدلال می کردند که تروریست ها تلاش در جهت به حداکثر رساندن تلفات نداشته و در پی امتیاز گیری از دولت ها به واسطه توصل به خشونت هستند. برایان جنکینز تحلیلگر برجسته تروریسم و عضو مرکز تحقيقاتی و تفکری راند در تحلیل اهداف تروریست ها اینگونه اظهار نظر کرد: "تروریسم خواهان تماشاچیان زیاد است، نه تلفات زیاد." "قوائد" از 11 سپتامبر دگرگون شد و کمتر کارشناسی دیگر معتقد است که هیچ تروریستی به دنبال تلفات گسترده نیست. با توجه به این موضوع، تروریسم هسته ای نه تنها نمایانگر تلاشی برای ارعاب و زورگویی، بلکه تهدید جدی ای بر ضد کشورها و مردم سرتاسر جهان نیز هست. تروریسم هسته ای چهار نوع فعالیت متمایز تروریستی را شامل می شود: · سرقت و استفاده از یک وسیله هسته ای آماده · سرقت یا تهیه مواد کافشی به منظور استفاده در ساختن سلاح هسته ای · حمله به راکتورها یا دیگر تاسیسات هسته ای با هدف ایجاد آلودگی رادیولژیک در مناطق اطراف · استفاده از مواد رادیولوژیک به منظور ساختن وسیله انتشار رادیولوژیک از بین اینها، دستیابی به وسیله انتشار رادیولوژیک، یا "بمب کثیف،" از همه آسان تر و بنابراین استفاده از آن محتمل تر است. اما از همه خطرناک تر سرقت وسیله هسته ای آماده یا مواد کافشی برای ساختن وسیله هسته ای است . سرقت سلاح هسته ای آماده چیزی در حدود 30.000 سلاح هسته ای در سرتاسر جهان وجود دارد. در این میان، چند صد سلاح در خطر سرقت تروریست ها یا مجرمانی است که می توانند آنها را به سازمان های تروریستی بفروشند. برخی از این قبیل گروه ها به وضوح علاقه مند به تهیه وسیله هسته ای هستند: آم شینریکیو و القاعده هر دو فعالانه به دنبال خرید سلاح هسته ای بوده اند. این احتمال که کشوری برای گروه های تروریستی عمدا سلاح هسته ای فراهم کند ضعیف به نظر می رسد. ترس از اقدام کشور هدف و جامعه بین المللی، احتمال از دست رفتن تسلط بر گروه های تروریستی مسلح به سلاح هسته ای، و بی میلی به تحویل سلاح های هسته ای به طرف دیگر به دلیل مشکل بودن ذاتی دستیابی به آنها عواملی هستند که احتمال کمک دولتی را کاهش می دهد. با این وجود، با توجه به سابقه کره شمالی در فروش فناوری موشکی به کشورهای دیگر، بیانیه فوریه 2005 این کشور مبنی داشتن سلاح هسته ای و قصد ساختن سلاح های بیشتر موجب بروز نگرانی هایی در این زمینه می شود. اینکه نخبگان نظامی و علمی برخی کشورها، شاید بنا به دلایل ایدئولوژیک یا مالی، حاضر شوند سلاح، مواد یا تخصص هسته ای در اختیار سازمان های تروریستی قرار دهند از تروریسم دولتی محتمل تر است. [align=center][/align] در همین حال، ایالات متحده و روسیه دارنده بزرگترین ذخائر هسته ای جهان هستند. در حالی که بسیاری از سلاح های هسته ای روسیه از سرقت محفوظ است، برخی نیست. تعداد زیادی از وسیله های هسته ای تاکتیکی زمان شوروی که به دلیل اندازه کوچک تر آنها برای استفاده تروریست ها مناسب بوده، بخصوص آسیب پذیر هستند. سرقت مواد کافشی برای ساختن وسیله هسته ای تهیه مواد کافشی راه دوم و محتمل تر برای دستیابی تروریست ها به وسیله هسته ای است. مانع اصلی دستیابی به چنین سلاح هایی تهیه این مواد محسوب می شود. دستیابی به سلاح هسته ای با راندمان نظامی از توان اغلب سازمان های تروریستی فراتر است. مبارزه با تروریسم به رهبری ایالات متحده موجب شده تا کمتر کشوری وقت، مکان، منابع و تخصص لازم برای ساختن چنین وسیله پیچیده ای را در اختیار سازمان های تروریستی قرار دهند. در نتیجه، سناریوی محتمل تر ساختن وسیله هسته ای بدون طرح خواهد بود. این وسائل کارایی درجه نظامی نداشته اما در ایجاد تلفات سنگین کاملا موثر هستند. علاوه بر این، ساختن وسیله هسته ای بدون طرح به دانش فراتر از آنچه در ادبیات باز وجود داشته نیازی ندارد. اینچنین فرض می شود که محتمل ترین وسیله سلاح نوع تفنگی ساده تر است که بر خلاف سلاح های پیچیده تر انفجار درونی که نیاز به پلوتونیوم (Pu-239) داشته، از اورانیم (U-235) استفاده می کند. اما ساخت چنین وسیله ای نیازمند مقادیر زیادی (حدودا 50 کیلوگرم) اورانیوم غنی سازی شده درجه بالا است. بدون کمک دولتی، غیر محتمل است که حتی پیشرفته ترین سازمان تروریستی توان غنی سازی حجم ماده لازم برای ساختن یک سلاح تمام عیار را داشته باشد. بنابراین، تهیه یا سرقت مواد کافشی تولید شده به دست دولت ها توسط تروریست ها خطر اول محسوب می شود. مانند سلاح هسته ای آماده، تهیه مواد هسته ای نیز هدف چندین گروه و از جمله آم شینریکیو و القاعده بوده است. هر دو سازمان در دهه 90 به دنبال تهیه مواد قابل تبدیل به سلاح از کشورهای شوروی سابق بوده اند، اگرچه آم شینریکیو غنی سازی اورانیوم را آزمایش کرد و شکست خورد. علی رغم مشکلاتی که هر دو سازمان در تلاش های خود با آن روبرو شدند، خطر دسترسی تروریست ها به مواد هسته ای هنوز قابل توجه است. مقدار مواد هسته ای پراکنده در بخش های نظامی و غیر نظامی در سرتاسر جهان هنگفت است. گراهام آلیسون (5) از دانشگاه هاروارد می گوید هم اکنون پلوتونیوم و اورانیوم غنی سازی شده درجه بالای کافی برای ساختن 240.000 سلاح هسته ای در سطح جهان وجود دارد. البته، تدابیر امنیتی متفاوت هستند. در بسیاری از کشورها، این قبیل مواد تحت حفاظت و نظارت کافی قرار داشته، اما تدابیر امنیتی در برخی از کشورها ضعیف است. به همین دلیل، گزارش های اختلاس، سرقت، یا قاچاق مواد هسته ای از تاسیسات به طور منظم وجود داشته. در این زمینه، کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق بیشتر به دلیل مقادیر زیاد مواد موجود در این کشورها موجب نگرانی خاص هستند؛ اما گزارش های مشابهی از کشورهای سرتاسر جهان نیز دریافت شده است. تاکنون، اغلب گزارشات دریافت شده در حد مقادیر کم مواد درجه تسلیحاتی، یا مقادیر بیشتر مواد درجه غیر تسلیحاتی هستند. اما خطر به روشنی وجود دارد. حمله به راکتورها و دیگر تاسیسات هسته ای راکتورها و دیگر بخش های چرخه سوخت هسته ای – مانند غنی سازی، انبار، یا تاسیسات بازفراوری سوخت مصرف شده – نسبت به حملات تروریست ها آسیب پذیر بوده و احتمال ایجاد آلودگی رادیو اکتیو شدید در محیط اطراف را فراهم می کنند. طبق سناریوهای نظری تروریست ها می توانند یا با حمله انتحاری هوایی یا حمله با بمب های کامیونی به تاسیسات، یا با ایجاد نشت در تاسیساتی که از آن دانش کافی داشته اقدام به انتشار مواد هسته ای از تاسیسات کنند. تاسیسات هسته ای به طور منظم از سوی گروه های تروریستی با طیف وسیعی از انگیزه های مختلف مورد تهدید قرار می گیرند. اگرچه گروه های با انگیزه سیاسی مانند جدایی طلبان ای تی اِی [میهن و آزادی باسک] چنین حملاتی انجام داده، اما به طور سنتی، گروه های ضد هسته ای بخش قابل توجهی از این روند را تشکیل می دهند. ای تی اِی تاسیسات را قبل از شروع به کار هدف قرار می داد و محتمل به نظر نمی رسد که گروه های ضد هسته ای یا گروه های زیست محیطی موجب حادثه ای شوند که نقض هدف محسوب شود. اما نگران کننده تر از همه اینها تهدیدهای مطرح شده از سوی جدایی طلبان چچن بر ضد تاسیسات روسیه است. برنامه ریزان حملات 11 سپتامبر همچنین مورد هدف قرار دادن یکی از تاسیسات هسته ای ایالات متحده را مورد بررسی قرار دادند، اگرچه این طرح در نهایت رد شد. [align=center][/align] وسائل انتشار رادیولوژیک – "بمب های کثیف" حتی مواد هسته ای درجه پایین می تواند برای ساختن بمب کثیف مورد استفاده قرار گیرد. این دسته از مواد به منظور استفاده در طیف وسیعی از کاربردها در بخش های نظامی و غیر نظامی به آسانی در دسترس است (برای مثال، سسیوم-137 معمولا توسط بخش رادیولوژی بیمارستان ها استفاده می شود). این گونه مواد هسته ای درجه پایین یا مواد رادیو اکتیو کاربردهای زیادی داشته، تحت حفاظت کمتری بوده، و در نتیجه در برابر سو استفاده گروه های تروریستی آسیب پذیرتر است. مجموعه این شرایط و اینکه یک وسیله انتشار رادیولوژیک تنها نیازمند مواد منفجره متعارف بوده، این نوع سلاح را به در دسترس ترین سلاح هسته ای برای تروریسم مبدل می کند. قابل توجه ترین استفاده تروریست ها از مواد رادیولوژیک در 1995 بود که جدایی طلبان چچن به منظور نمایش توان خود بسته ای حاوی سسیوم در پارکی در مسکو جا گذاشتند. چه باید کرد؟ اولویت هر کشور باید محافظت از سلاح های هسته ای و مواد هسته ای درجه تسلیحاتی باشد. تقویت حفاظت های تاسیسات هسته ای مانند راکتورها در برابر حمله و ایمن داشت مواد هسته ای درجه پایین، همه از اولویت برخوردار است. حمایت فعال از "طرح اقدام برای ایمنی و امنیت منابع تابشی" (6) آژانس بین المللی انرژی اتمی مطمئنا مفید واقع خواهد شد. کمک به کشورها برای تقویت راکتورها و دیگر تاسیسات خود در برابر حملات تروریستی با اینکه می تواند از وقوع برخی حوادث فاجعه آمیز احتمالی جلوگیری کند، تنها بخشی از راه حل است. با توجه به اینکه تبعات یک انفجار هسته ای فاجعه بار خواهد بود، کشورها باید قبل از هر چیز توجه خود را به جلوگیری از دسترسی پیدا کردن یا استفاده تروریست ها از وسائل هسته ای معطوف نمایند. اعمال تدابیر حفاظتی و نظارتی مناسب در نگهداری تمامی سلاح ها و انواع مواد هسته ای درجه تسلیحاتی امری حیاتی بوده که مستلزم صرف هزینه های مالی و لجستیکی فراوان است. ایمن داشت ذخائر بین المللی مواد هسته ای برای بسیاری از کشورها یک اولویت است و این روند باید گسترش یافته تا مواد هسته ای و سلاح های هسته ای دور از دستان تروریست ها بماند. دست آخر، ایجاد محدودیت در رسیدن سلاح ها و مواد تازه به بازار نیز امری حیاتی است. این امر به رژیم منع گسترشی بزرگ مربوط بوده و ترویج اهداف پیمان منع گسترش تسليحات و آژانس بین المللی انرژی اتمی را با تشویق خلع سلاح و نابودسازی ذخائر موجود و همچنین تبلیغ عضویت جهانی در پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را ضروری می سازد. http://bionuclear.mihanblog.com

عکس زیر یکی از فانتومهای پایگاه ششم(احتمالا)را پس از عملیات سوخت رسانی نشان میدهد. در اواسط جنگ نیاز مبرم نیروی هوایی به یک سوخت رسان چابک برای سوخت رسانی به RF4های نیرو در عمق خاک دشمن و جهت پشتیبانی از تامکتها در منطقه پر از تهدید خلیج فارس باعث گردید که بااستفاده از پدو سبدbeech 1800 تانکرهای سوخترسان 707 و تغیرات و آماده سازی پایلونهای فانتوم در جایگاه مرکزی و به جای مخزن اصلی خارجی این جنگنده ،این مهم صورت پذیرد. لازم به ذکر است یک فروند RF4 و دو فروند F5F'E نیز جهت تست به لوله سوختگیری ثابت تجهیز گردیدند. از سرنوشت این طرح خبر موثقی در دست نیست. (برای اولین بار تصویری از فانتوم IRIAFبا مخازن سوخت خارجی در جایگاه داخلی بال با این حجم منتشر گردیده است) منبع:مجله هوايي

اينها رو اسراييل به ايران نداده اما قبل از ايران اسراييل هم اينكار رو انجام داده و تعدادي از فانتوم هاي خورش رو به صورت سوخترسان در آورد. به نظر من با توجه به هزينه هاي بالاي تانكرهاي سوخت رسان براي هر پرواز مي توان از اين فانتوم ها در عملياتهاي گشت زني هوايي و ... كه نياز به سوخت فراوان نيست استفاده كرد. :|

يه كلام.ختم كلام. ايران از گروه سوخو فقط مدل سوخو25 و 24 داره يه تعدادي هم سوخو22 داره كه براي قشنگي قراره توي ميدون هاي شهر بزارن icon_cool . سال 94 قراردادي با روسيه جهت خريد 24 فروند سوخو 27 منعقد شد كه البته اين سوخوها قرار بود در نيروي هوايي سپاه به كار گرفته شوند اما بدليل فشارهاي سياسي از تحويل سوخوها خودداري شد.فقط 2 فروند جهت انجام تستهاي اوليه و آموزش خلبان به ايران تحويل شد كه در حال حاضر ارزش عملياتي ندارند.برخي گزراشات غير رسمي هم از تحويل 4 فروند خبر مي دهند كه بازهم فرقي نمي كنه.24 تا هم كه تحويل مي دادند هم به درد نمي خورد. براي ايجاد شرايط نسبتا خوب(نه خيلي خوب و عالي) حداقل بايد 120فروند از نوع مدرنيزه شده و يا مدل مناسبتر مثل سوخو 35 بي ام خريداري بشه. :!: البته اين براي كوتاه مدته اما در بلند مدت بايد براي تامين نيازهاي نيروي هوايي يك هواپيماي بومي توليد بشه كه هيچ وابستگي به غير نداشته باشه. :| اگر هواپيماي ايراني پيروزي به دست آورد قابل افتخاره وگرنه افتخارات قبلي براي هواپيماي غربي و غربي هاست.ما فقط كاربر بوديم كه بنا به شرايط از اين امكانات استفاده كرديم.و اين هيچ افتخار غرورآفريني براي ايراني ندارد. :| :|

به نظر شما آيا روسيه براي شناسايي منطقه مورد مناقشه مي آد از گوگل ارت استفاده مي كنه.روسيه اين همه دبدبه و كبكبه كه در مسايل فضايي و ماهواره هاي جاسوسي داره مي آد از يك سيستم آماتور عمومي كه ارزش تاكتيكي هم نداره و بيشتر به درد مطالعات دبيرستاني و عمومي مي خوره براي عمليات نظامي استفاده مي كنه. icon_cheesygrin icon_cheesygrin

به نظر من شرايط خيلي هم مشكوك نيست.و اون زماني كه آمريكا تمام ناوگانش رو از خليج فارس خارج كرد مشكوك بود. معمولا آمريكا با توجه به شناختي كه از منطقه دارد در درگيري هاي احتمالي ناوهاي خود رو در حداكثر برد تسليحات منطقه قرار مي دهد.البته اين در مورد كشورهاي مختلف متفاوت است.مثلا حداكثر برد تسليحات عراق در جنگ اخير 30 تا 50 كيلومتر بود به علاوه اينكه نيروي هوايي عراق هم در حد و اندازه درگري با ناوهاي هواپيمابر آمريكا نبود.اما برد تسليحاتي ايران در درگيري احتمالي حداقل 300 كيلومتر است.و نيازي به مداخله مستقيم نيروي هوايي نيست.البته روي كاغذ.اما اگر پشتيباني هوايي هم باشد ديگر صلاح به ماندن ناوگان دريايي آمريكا نيست.پس با ورود اين ناوگان جديد اوضاع يه كم عادي تر مي شه. icon_cheesygrin icon_cheesygrin

گرجستان اعلام كرد: روسيه يك ناو اين كشور را در آب‌هاي درياي سياه غرق كرده و سحرگاه امروز نيز يك پايگاه نظامي و تاسيسات رادار نزديك پايتخت اين كشور را هدف بمباران هوايي قرار داده است. به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري فرانسه، "شوتا يوتياشويلي"، سخنگوي وزارت كشور گرجستان گفت: شهر "گوري" از عصر ديروز مورد بمباران شديد جنگنده‌ها و توپخانه‌هاي نيروهاي روسي قرار گرفته و اطلاعاتي نيز در دست است كه تانك‌هاي روسي براي حمله جديد نزديك مي‌شوند. وي افزود: پايگاه نظامي شهر گوري و پايگاه "ماونت ماخاتا" مورد حمله روسيه قرار گرفته است كه با حمله نيروهاي گرجستان به پايگاه‌هاي روسي پاسخ داده مي‌شود. اين در حالي است كه نيروي هوايي روسيه يكشنبه به اهدافي در پايتخت گرجستان حمله كرده كه از جمله آن حمله به فرودگاه نظامي در حومه شهر تفليس بود. از سوي ديگر نيروهاي گرجستاني مستقر در عراق نيز كه مركب از هزار سرباز هستند براي تحكيم قدرت ارتش در درگيري‌هاي اوستياي جنوبي به كشورشان بازگشتند. وزارت كشور گرجستان اعلام كرد كه نيروي هوايي روسيه در حمله به فرودگاه نظامي، فرودگاه بين‌المللي تفليس را نيز هدف قرار داده اما مسكو تاكيد كرده كه مناطق غيرنظامي را مورد حمله قرار نداده است. "كاها لومايا"، مشاور شوراي امنيت ملي گرجستان نيز گفت: كشورش با خطر جنگ مستقيم و فراگير روسيه روبه‌رو است و مسكو بيش از 300 تانك با پشتيباني نيروها و سلاح‌هاي سنگين به گرجستان اعزام كرده و 9 ناو خود را نيز به سواحل اين كشور فرستاده است. اين تحولات پس از چند ساعت از غرق شدن يك ناو گرجستان توسط نيروي درياي روسيه به وقوع پيوست. وزارت دفاع روسيه اظهار داشت: دو ناو جنگي گرجستان قصد حمله به ناو جنگي روسيه را داشتند كه با شليك آتش روبه‌رو شدند و به غرق شدن يكي از آنها منجر شد. وزارت دفاع روسيه مكان وقوع درگيري را ذكر نكرد اما نيروي دريايي روسيه در بندرگاه‌هاي گرجستان محاصره دريايي ايجاد كرده است. مقامات گرجستان اطلاعات ضد و نقيضي درباره عقب‌نشيني كامل نيروهايشان از اوستياي جنوبي اعلام مي‌كنند. ستاد فرماندهي نيروهاي صلحبان روسيه گفت: گرجستان عليرغم اعلام آتش‌بس يكجانبه همچنان به شليك آتش به سوي تسخين‌والي، مركز اوستياي جنوبي ادامه مي‌دهد. مسكو اعلام كرده آتش‌بس را به شرط خروج كامل نيروهاي گرجي از اوستياي جنوبي مي‌پذيرد. منبع : خبرگزاری فارس

جنگ در گرجستان ... http://gallery.military.ir/albums/userpics/1570k8l.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/214z31v.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/30topic.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/24gu1b7.jpg صلح در المپيك !... http://gallery.military.ir/albums/userpics/2uf3dzb.jpg Natalia Paderina از روسیه (سمت چپ) و Nino Salukvadeze از گرجستان این عکس جنجال زیادی به پا کرد ! CNN و آسوشیتدپرس-www.centralclubs.com Shahryar

سوخو 27 يكي از مانور پذيرترين هواپيماهاي جنگنده است.

در خلال جنگ جهاني دوم براي از بين بردن يك نيروگاه با احتمال انهدام 96 درصد كه ابعادي معادل 400 در 500 فوت مربع داشت تعداد 650 بمب 500 كيلوگرمي توسط 110 بمب‌افكن B-17 به كار مي‌رفت اما در جنگ خليج فارس، هر نيروگاه توسط دو بمب هدايت شونده به طور دقيق منهدم گرديد يعني هر هواپيماي بمب‌افكن در جنگ خليج فارس معادل 110 بمب‌افكن B-17 كارايي داشت. در جنگ سال 1991 (جنگ خليج فارس) پالايشگاه‌ها و مخازن نفتي با 1200 تن بمب طي 500 سورتي پرواز بر روي 28 پالايشگاه عراق بمباران و توليد نفت عراق به طور كلي متوقف گرديد.

وزارت دفاع آمریکا اعتبار ساخت شش فروند اول جنگنده های F-35Bکه می توانند از باندهای کوتاه پرواز کنند و به طور عمودی فرود آیند را باز کرد. به گزارش «ریا نووستی» از کمپانی تولید کننده Lockheed Martin، اعتباری به میزان 1 میلیارد دلار توسط پنتاگون در چارچوب قرارداد دوم تولیدات محدود جنگنده های نسل پنجمی (LRIP 2 - Low Rate Initial Production) تخصیص داده شده است. قرارداد اول (LRIP 1) برای احداث دو جنگنده مدل F-35А در ماه جولای سال 2007 منعقد شد. در آن زمان158 میلیون دلار برای خرید تجهیزات جهت محموله دوم هواپیماها به میزان 6 فروند F-35А و 6 فروند F-35B به "لاکهید مارتین" ارائه شد. کلا قرار است که نیروی هوایی، دریایی و سپاه تفنگداران دریایی آمریکا بیش از 2440 فروند هواپیمای F-35 معمولی و با امکان پرواز از باند های کوتاه سفارش دهند. انتظار می رود که کشورهای ایتالیا، اسراییل، هلند، ترکیه، کانادا، استرالیا، دانمارک و نروژ نیز در حدود 700 جنگنده دیگر سفارش دهند. بنا به ارزیابی کارشناسان با توجه به امکان سفارشات احتمالی دیگر، حجم کلی تولید F-35 ممکن است بالغ بر 4500 فروند شود. دو فروند اول قرار است که در سال 2010 در اختیار نیروی هوایی آمریکا قرار داده شود. نووستي

کالیبر (از فرانسه Calibre) درسلاح‌های گرم به معنی قطر داخلی لوله سلاح است. گاه این اصطلاح برای اشاره به قطر گلوله نیز به کار می‌رود. در زبان‌های اروپائی این واژه از واژه ایتالیایی کالیبرو (calibro) آمده که آن نیز خود از واژه عربی «قالب» گرفته شده که قالب هم از ریشه پارسی کال و واژه کالبد گرفته شده است. کالیبر را در کشورهای اروپایی بر حسب میلیمتر و در آمریکا بر حسب اینچ نشان می‌دهند برخی از کالیبرهای مشهور در طول تاریخ اسلحه سازی کالیبرهای متفاوتی تولید و مورد استفاده قرار گرفته است. هرچه کالیبر یک سلاح بزرگ‌تر باشد، به دلیل افزایش قطر گلوله وزن آن نیز بیشتر شده و انرژی بیشتری در لحظه برخورد تولید می‌کند. از این رو در گذشته استفاده از کالیبرهای بزرگ مرسوم بود. ولی در طول جنگ جهانی دوم با تجربیات عملی بدست آمده، همه کشورها به سمت استفاده از کالیبرهای کوچک‌تر رو آوردند. در همین راستا تعدادی کالیبر بصورت استاندارد معرفی شد که بجای اینکه هر کارخانه ای کالیبر خاص خود را تولید کند؛ همه کارخانه های اسلحه سازی بر اساس کالیبرهای استاندارد، سلاحهای جدید را طراحی و تولید می کنند ‎۰/۲۲ یا کالیبر خفیف ‎۵/۵۶ کالیبر ناتو (جدید) ‎۰/۲۷۰ کالیبر بسیار رایج تفنگ‌های شکاری ‎۷/۶۲ کالیبر ناتو (قدیمی) ‎۳۰-۰۶ کالیبر بسیاری از تفنگ‌های شکاری و معادل کالیبر ناتو (قدیمی) ‎۰/۳۲ کالیبر سلاح کمری ‎۰/۳۸ کالیبر رولور اسپرینگ‌فیلد ‎۰/۴۵ کالیبر کُلت ۹ میلیمتر کالیبر رایج سلاح کمری و مسلسل سبک ۰/۵۰ کالیبر مسلسل سنگین براونینگ معروف به «کالیبر ۵۰» البته نمونه هایی از کالیبرهای بزرگ‌تر نیز در سلاحهای تک تیراندازی یا ضد زره با مصارف خاص و محدود تولید و مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله معروفترین سلاحهای کالیبر 62/7 اسلحهAK47 کلاشنیکف است که در ایران به عنوان سلاح سازمانی نیروهای مسلح استفاده می شود. همچنین معروفترین سلاحهای کالیبر 56/5 نیز اسلحه M16 و M4 ساخت ایالات متحده است. نتایج خوب استفاده از کالیبر56/5 در جنگهای اخیر ایالات متحده -مانند جنگ ویتنام، سومالی و عراق – همه کشورها را تشویق به استفاده از این کالیبر نموده بطوری که کالیبر 56/5 رسما از سال 1980 در ناتو به خدمت گرفته شد. برتری کالیبر 56/5 بر 62/7 امتیازات کلی 1-قدرت نفوذ گلوله 56/5 مدل SS109 در مجموع از گلوله 62/7 بیشتر بوده و برای درگیریهای زیر 300 متر مناسب می باشد. 2-قدرت پس زنی (لگد) گلوله 56/5 کمتر است و دقت بیشتری را ایجاد می کند. 3-وزن کم کالیبر 56/5 امکان حمل مهمات بیشتری را به سرباز می دهد. 4-ابعاد کوچک مهمات 56/5 امکان استفاده از سلاحهای کوچک‌تر و سبک تر و همچنین سلاحهای مخصوص نیروهای ویژه را به سربازان می دهد. 5-قدرت کشندگی کالیبر 56/5 به علت قابلیت انحراف در مسیر حرکت گلوله پس از برخورد با هدف و خصوصیت متلاشی شدن آن در داخل بدن انسان نسبت به کالیبر 62/7 بسیار بیشتر است. آثار و نتایج عبور گلوله از بدن 1-کالیبر62/7 ساخت روسیه: (جهت استفاده در کلاشنیکف) این گلوله قابلیت عبور از 26میلیمتر بافت زنده انسانی را دارد و بعد از این مسافت انحراف گلوله آغاز می شود. این گلوله در ناحیه شکمی دارای کمترین آثار تخریبی می باشد. در هیچ نمونه ای مورد قطع عضو مشاهده نشده است. این گلوله در بسیار از موارد نمی تواند از سمت مقابل بدن عبور کند. 2-کالیبر62/7 ساخت یوگسلاوی: (جهت استفاده در کلاشنیکف) این گلوله قابلیت حرکت در خط مستقیم در بدن انسان تا 9سانتیمتر را دارد. انحراف این گلوله در بدن انسان خیلی زیاد است. این انحراف باعث ایجاد یک حفره بزرگ در محل خروج گلوله می شود. در مجموع تا عمق 11 سانتیمتر اعضای بدن به دو نیم می شوند. استخوانها 100% شکسته شده و عضلات کوچک و متوسط بطور حتم پاره می شوند. در زخم حفره خروجی به علت ایجاد شدن لخته خون مسیر بند آمده و زخم نیز خونریزی بسیار کمی دارد. 3-کالیبر56/5: ایجاد یک حفره بزرگ دایمی در بدن. این گلوله تا عمق 12 سانتیمتر در مسیر مستقیم حرکت می کند و سپس همراه با یک انحراف 90درجه متلاشی شده و قطعات کوچک‌تر تا عمق 7سانتیمتر در اعضای جانبی نیز فرو می روند. این فرآیند باعث جداشدن اعضای داخلی بدن می شود. به این ترتیب به دلیل انحراف بسیار زیاد کالیبر 56/5 و همچنین قابلیت متلاشی شدن این گلوله در بدن انسان جراحات خطرناک تری مانند قطع عضو، از کار افتادن اعضای جانبی مسیر حرکت گلوله و همچنین ایجاد حفره های متعدد و نسبتاً بزرگ در محل خروج می شود که نسبت به کالیبر 62/7 بسیار کشنده تر است. نتیجه گیری باتوجه به مطالب فوق گلوله کالیبر56/5 به دلیل قابلیت حمل زیاد و ایجاد جراحات شدید در دشمن، برتری بلامنازعی دارد. ولی باید توجه داشت که اثرات این گلوله در فواصل تا 300 متر می باشد. البته از آنجا که دید موثر یک سرباز بیش از 300متر نیست، عملا این گلوله قابلیت خود را حفظ می کند. ولی در سالهای اخیر با افزایش تولید و کاربرد سایتهای نشانه روی لیزری و دوربینهای نظامی قابل نصب بر روی سلاحهای متفاوت، قدرت دید سربازان به بیش از 300 متر افزایش یافته است. بنابراین به نظر می رسد که مجدداً استفاده از کالیبر62/7 به دلیل قدرت بیشتر و خطای کمتر در فواصل بیش از 400 متر در دستور کار ارتشهای جهان قرار گیرد. با این وجود هنوز ارتشهای پیشرفته جهان مانند ایالات متحده، کشورهای عضو ناتو و کشورهای بلوک شرق مانند روسیه تمایل به استفاده از کالیبرهای شارژ متوسط مانند 56/5 را دارند. حتی کشورهای جهان سومی و ارتشهای غیر تکنولوژیک مانند ایران نیز که سالها از کالیبر 62/7 استفاده می کردند، به سمت استفاده از کالیبر 56/5 روی آورده اند. منبع:http://glole.blogfa.com

اميدوارم كه اين همه امكانات و تجهيزات روزي در برابر ظلم (اسراييل) قرار بگيره.البته باز هم اميدوارم كه خون و بدن جوانان ميهن ما با بوي باروت تسليحات اعراب عجين نشه. icon_cheesygrin متاسفانه اعراب به محض اينكه چهارتا ترقه گيرشون مي آد يادشون مياد كه با عجم جماعت آبشون توي يه جوب نميره و شروع مي كنن به جفتك انداختن.يه كم كه از لحاظ تجهيزات و امكانات اوضاع و احوالشون خوب ميشه فكر مي كنن ايران رو بايد دو دستي تقديمشون كرد. icon_cheesygrin همين امارات تازه به دوران رسيده تا يه تعدادي اف 16 بهش دادن مدعي جزاير ايراني شد.البته حال و روز عراق در حال حاضر يه كم فرق كرده اما بازهم نمي شه به اين جماعت كه تمام زندگيشون به يكي دو چيز ختم ميشه اعتماد كرد. icon_cheesygrin

اين مطلب تكراريست. icon_cheesygrin

رشته خلباني داراي دو شاخه نظامي و كشوري يا غيرنظامي است كه اين دو شاخه از يكديگر مجزا بوده و هر يك تحت نظارت سازمان يا وزارتخانه‌اي مي‌باشد كه در اين ميان خلباني نظامي زير نظر ارتش جمهوري اسلامي ايران و خلباني غيرنظامي زير نظر وزارت راه (سازمان هواپيمايي كشوري)‌ آموزش داده مي‌شود. ما نيز در اينجا هر يك از اين شاخه‌ها را به طور مجزا معرفي مي‌كنيم. شاخه خلباني نظامي تنها شاخه خلباني كه از طريق آزمون سراسري دانشگاهها و مراكز آموزش عالي دانشجو مي‌پذيرد ، شاخه خلباني نظامي است كه دانشجويان آن در دانشگاه هوايي شهيد ستاري آموزش مي‌بينند. مسوول گزينش دانشجويان دانشگاه هوايي شهيد ستاري در معرفي اين رشته مي‌گويد: هدف از پذيرش دانشجوي هوانوردي (خلباني) در دانشگاه هوايي شهيد ستاري، تربيت خلبانهاي مورد نياز نيروي هوايي جمهوري اسلامي مي‌باشد. خلبانهايي كه در نهايت جذب نيروي هوايي شده و 30 سال در ارتش جمهوري اسلامي ايران خدمت خواهند كرد. براي مثال يك زماني به دليل جنگ، نيروي هوايي نياز به خلبان جنگي دارد و زماني خلبان آموزشي يا مسافربري مورد نياز اين نيرو است. (هواپيمايي ساها كه وابسته به نيروي هوايي جمهوري اسلامي ايران است، تعدادي از پروازهاي داخلي و بعضي از پروازهاي مسافربري خارجي را انجام مي‌دهد)‌در اين ميان دانشگاه هوايي شهيد ستاري با توجه به نياز نيروي هوايي تعيين مي‌كند كه دانشجويان خلباني در كدام رشته تخصصي آموزش ببينند. يعني دانشجوي اين رشته نقشي در تعيين رشته تخصصي خود ندارد و نمي‌تواند بگويد كه مي‌خواهم خلبان جنگي يا آموزشي و يا مسافربري بشوم بلكه اين كار به عهده مسوولين دانشگاه مي‌باشد. جانشين معاونت آموزشي دانشكده پرواز در همين زمينه مي‌گويد: آنچه مهم است اين است كه رشته هوانوردي (خلباني) دانشگاه هوايي شهيد ستاري وابسته به نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي است و دانشجويان اين دانشگاه اعم از هوانوردي (خلباني ،‌ ناوبري هوايي) و خلاصه هر 13 رشته‌اي كه در اين دانشگاه وجود دارد، از بدو ورود به دانشگاه يك دانشجوي نظامي خواهند بود و در نهايت به عنوان يك افسر مهندس يا كارشناس فارغ‌التحصيل مي‌شوند. اما متاسفانه حتي بعضي از دانشجويان اين دانشگاه با اين كه در بدو ورود به دانشگاه كلاس توجيهي براي آنها گذاشته مي‌شود، در ترمهاي اول فكر مي‌كنند اينجا تنها يك خلبان تربيت مي‌كند و حتي به ما مي‌گويند ما راكي به فرودگاه مهرآباد مي‌بريد و اين به خاطر آن است كه در تصور عامه مهرآباد مساوي است با نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران در حالي كه در فرودگاه مهرآباد عمدتا شركتهاي هواپيمايي مسافربري تجارتي و غيرنظامي بسيار حضور دارند كه زير نظر نيروي هوايي جمهوري اسلامي ايران نيستند، مانند شركت هواپيمايي آسمان يا ايران اير كه بيشتر پروازهاي مسافرتي يا باري را نيز همين شركتهاي هواپيمايي بر عهده دارند. شرايط گزينش دانشجويان هوانوردي (خلباني) رشته خلباني دانشگاه هوايي شهيد ستاري كه از دو گروه آزمايشي رياضي و فني و علوم تجربي دانشجو مي‌پذيرد، داراي شرايط و ويژگي‌هاي خاصي است كه به گفته مسوولان اين دانشگاه شرايط فوق بسيار مهم بوده و علاقه‌مندان به رشته خلباني بايد پس از مطالعه دقيق شرايط و ويژگي‌هاي مورد نظر، رشته خلباني را انتخاب كنند. مسوول گزينش در مورد اين ويژگي‌ها مي‌گويد: يك خلبان به عنوان فرمانده هواپيمايي كه ميليونها دلار ارزش دارد، حرف اول را در هواپيما مي‌زند . به همين دليل بايد آمادگي كامل را براي احراز اين مسووليت داشته باشد كه در دانشگاه هوايي شهيد ستاري اين آمادگي در سه مرحله سنجيده مي‌شود. در مرحله اول داوطلب اين رشته بايد در آزمون سراسري دانشگاهها و مراكز آموزش عالي شركت كرده و با موفقيت در اين آزمون، آمادگي علمي خود را ثابت كند و همچنين لازم است كه رشته هوانوردي (خلباني) را جزو يكي از 9 انتخاب اول فرم انتخاب رشته خود درج كرده باشد. در مرحله بعد بايد از لحاظ جسمي در معاينات ما پذيرفته شود كه در اين مرحله بايد از لحاظ جسمي در معاينات ما پذيرفته شود كه در اين مرحله يك داوطلب علاوه بر خصوصيات ظاهري كه عبارتند از : حداكثر سن 20 سال تمام (حتي اگر خدمت سربازي را انجام داده باشد نبايد بيشتر از 20 سال داشته باشد) و حداقل قد 165 سانتي‌متر و داشتن وزني متعارف، از سلامت جسماني كامل نيز برخوردار باشد. مثلا بايد ديد چشم او بوده و كوررنگي نداشته باشد، به همين دليل چشم داوطلب در سه مرحله معاينه ‌شده و نهايتا نوار مغزي او برداشته و دندانهايش معاينه مي‌شود. چون براي مثال اگر داوطلبي چند عدد از دندانهاي جلو را نداشته باشد در فشار جو بالا دچار حالت تهوع مي‌شود و يا اگر بيش از 3 يا 4 دندانش ترميم شده باشد در حين پرواز مشكل خواهد داشت. خلاصه اين كه هر داوطلب از فرق سر تا نوك پا به دقت معاينه مي‌گردد و به همين دليل به طور نسبي از هر 100 نفري كه براي رشته خلباني به اين دانشگاه مراجعه مي‌كنند، فقط 2 نفر آمادگي جسمي و روحي كامل را داشته و به مرحله بعدي كه مصاحبه عقيدتي و حفاظتي است، راه مي‌يابند. در اينجا لازم است بگويم كه در دانشگاه هوايي شهيد ستاري فقط داوطلب مرد پذيرفته مي‌شود و در نتيجه داوطلبان زن نمي‌توانند رشته هوانوردي (خلباني) را انتخاب بكنند. فرمانده دانشكده پرواز دانشگاه هوايي شهيد ستاري نيز در مورد خصوصيات روحي دانشجويان رشته خلباني مي‌گويد: يك دانشجوي خلباني بايد جسور، نترس و شجاع باشد و همچنين لازم است كه عاشق اين رشته بوده و فردي منضبط و منظم باشد چون همان‌طور كه گفته شد دانشگاه هوايي شهيد ستاري وابسته به نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران است و نظم و انضباط خصلتي بسيار مهم براي يك ارتشي است. يكي از دانشجويان خلباني اين دانشگاه نيز با اشاره به اهميت احساس مسووليت مي‌گويد: داوطلبي كه مي‌خواهد وارد اين رشته شود نبايد فقط عاشق پرواز باشد و پيش خود بگويد كه مي‌روم خلبان مي‌شوم و به آرزوي خود كه پرواز كردن است مي‌رسم بلكه بايد صبر، حوصله و جديت نيز داشته باشد. چون وقتي وارد اينجا شد تازه مي‌فهمد كه مسووليت مهمي بر دوش دارد. يعني مسوول جان خود و افراد ديگري كه در هواپيما حضور دارند و همچنين مسوول هواپيمايي است كه ميليونها دلار ارزش دارد. يكي ديگر از دانشجويان خلباني اين دانشگاه در مورد خصوصيات دانشجوي رشته خلباني مي‌گويد: علاقه‌مندان به اين رشته بايد بدانند كه انضباط در اينجا حرف اول را مي‌زند. يعني بايد از قوانين اينجا بدون چون و چرا تبعيت كرد و البته اين انضباط براي چنين محيطي بخصوص در بخش مدرسه پرواز (بخش عملي آموزشي خلباني) بسيار ضروري است. ويژگي‌هاي دانشگاه هوايي شهيد ستاري با اين كه قرار نيست به معرفي دانشگاهها بپردازيم اما دانشگاه علوم و فنون هوايي شهيد ستاري داراي ويژگي‌هايي است كه لازم است داوطلبان آزمون سراسري هنگام انتخاب رشته از اين ويژگي‌ها اطلاع داشته باشند. به عنوان مثال همان‌طور كه پيش از اين گفتيم دانشگاه هوايي شهيد ستاري يك دانشگاه نظامي است و دانشجويان آن با درجه ستوان دومي فارغ‌التحصيل مي‌شوند و چون به استخدام ارتش جمهوري اسلامي در مي‌آيند به همين دليل از نظر آينده شغلي مشكلي نخواهند داشت. مسوول گزينش دانشگاه در معرفي ويژگي‌هاي ديگري اين دانشگاه مي‌گويد: انتقال دانشجويان پذيرفته شده در دانشگاه هوايي به ساير موسسات آموزش عالي كشور تحت هيچ شرايطي حتي قبول شدن در رشته‌هاي نيمه‌متمركز امكان‌پذير نيست. همچنين دانشجويان اين دانشگاه در طول دوره آموزش به جز تعطيلات تابستاني ، تعطيلات بين دو ترم و تعطيلات عمومي، شبانه‌روزي هستند و كليه هزينه‌هاي آنها اعم از خوراك،‌پوشاك، كمك‌آموزشي و زيست آنان بر عهده نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران است و در طول مدت تحصيل نيز ماهيانه مبلغي به عنوان كمك هزينه تحصيلي به آنها پرداخت مي‌شود كه در اين ميان دانشجويان رشته خلباني پس از انجام اولين پرواز در سال اول علاوه بر مزاياي فوق ماهيانه مبلغي به عنوان حق پرواز دريافت مي‌كنند. و بالاخره به فارغ‌التحصيلان اين دانشگاه در طول خدمت در نيروي هوايي مسكني مناسب و مطابق ضوابط نيروي هوايي واگذار مي‌شود و همچنين فارغ‌التحصيلان در طول خدمت مي‌توانند با توجه به شرايط و نياز نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران از بورسهاي تحصيلي در مقاطع بالاتر از كارشناسي استفاده كنند. خلباني مسافربري (شاخه غيرنظامي) يكي از شاخه‌هاي خلباني كه بسيار مورد توجه جوانان قرار دارد، خلباني مسافربري است كه در مركز آموزش فنون هوايي تدريس مي‌شود. اين مركز دولتي كه وابسته به سازمان هواپيمايي كشوري است، تنها واحدي مي‌باشد كه آموزش خلباني غيرنظامي ايران را بر عهده دارد. (اخيرا مجوزهايي جهت تاسيس مدارس خصوصي خلباني صادر شده است كه اين مدارس فعلا فعاليتي ندارند) آقاي سعيد مهدي‌پور جانشين رئيس آموزش مركز فنون هوايي در معرفي فعاليتهاي اين مركز مي‌گويد: مركز آموزش فنون هوايي كه در تهران، مشهد، شيراز، تبريز و اهواز شعباتي دارد، علاوه بر آموزش خلباني هواپيماهاي موتوردار كه مهمترين بخش آموزش آن است، آموزشگاههاي ديگري مانند آموزشگاه هواپيماهاي گلايدر، پاراگلايدر، هواپيماهاي مدل، هواپيماهاي فوق سبك، چتربازي ، بالن و كايت را نيز داراست كه مشغول به فعاليت و آموزش علاقه‌مندان مي‌باشند. البته قسمتي از آموزشهاي فوق مانند كايت، چتربازي و پاراگلايدر در تعداد محدودي از آموزشگاههاي خصوصي و همچنين فدراسيون چتربازي تربيت بدني، زير نظر مركز آموزش و فنون هوايي به علاقه‌مندان ارائه مي‌شود. خلبان مهدي‌پور همچنين در مورد نحوه گزينش و آموزش دانشجويان خلباني مسافربري مي‌گويد: مركز آموزش فنون هوايي هر سال دو بار آزمون ورودي، يكي در سه ماهه اول و ديگري در سه ماهه آخر سال برگزار مي‌كند و خبر برگزاري اين آزمون كه شامل زبان انگليسي و هوش مي‌شود از طريق روزنامه‌هاي كثير‌الانتشار به اطلاع علاقه‌مندان مي‌رسد. وي در ادامه مي‌گويد: داوطلبان شركت در اين آزمون مي‌بايستي حداقل مدرك ديپلم را داشته باشند و همچنين از جهت جسمي نتيجه آزمايشات آنها بايد مثبت باشد. يعني در آزمايشات پزشكي بايد ثابت شود كه آنها از نظر چشم، گوش، وضعيت قلب، قفسه سينه ،‌سيستم گردش خون، بيوشيمي خون و مغز و اعصاب از سلامت كامل برخوردار هستند. سپس در صورت قبولي در آزمون علمي و پزشكي اوليه چنانچه زبان انگليسي را خوب بدانند نيازي به گذراندن دوره كلاس زبان ندارند اما در صورتي كه آمادگي لازم را نداشته باشند بايد يك دوره آموزش زبان انگليسي را طي كنند. پس از آن دوره مقدماتي كلاسهاي زميني برگزار خواهد شد كه اين دوره شامل دروس هواشناسي ، آيروديناميك، آلات دقيق پرواز، ناوبري هوايي ، مقررات ، وزن و تعادل ،‌قابليت‌هاي هواپيما ، موتور و سيستم ، نحوه كار با كامپيوتر پروازي و محاسبات، نقشه‌خواني و فيزيولوژي پرواز مي‌شود. سپس دانشجويان به ميزان 45 ساعت پرواز آموزشي همراه با استاد و همچنين به صورت مستقل (Solo) خواهند داشت كه اين پروازها با هواپيماهاي آموزشي از نوع «سسنا» (Cessna) و بونانزا (Bonanza) انجام مي‌شود، چنانچه دانشجويان در دروس تئوري نمرات لازم را كسب كرده و در آزمايش كتبي، شفاهي و عملي پرواز نيز موفق بشوند در اين مرحله گواهينامه خلباني شخصي (P.P.L) به آنها داده مي‌شود و از اين به بعد به عنوان يك خلبان داراي گواهينامه مي‌توانند پرواز نمايند ولي قوانين به اين دسته از خلبانان اجازه فعاليت حرفه‌اي نمي‌دهد يعني نمي‌توانند شغل خلباني را پيشه كنند و صرفا مي‌توانند به عنوان تفريح و يا با هواپيماهاي شخصي خود پرواز داشته باشند و مجاز به پرواز با هواپيماهاي سنگين و مسافربري و يا باري و غيره نيستند. و اگر شخصي بخواهد يك خلبان حرفه‌اي بشود لازم است دوره عالي خلباني را طي كند كه اين دوره شامل خلباني بازرگاني (C.P.L)، خلباني با هواپيماهاي چند موتوره، پرواز با دستگاه (instrumenrating) و يك دوره كوتاه مدت آموزش سيستم‌هاي هواپيمايي كه قرار است با آن پرواز كند، طي كرده تا بتواند جذب شركتهاي هواپيمايي شده و به عنوان يك خلبان حرفه‌اي مشغول به خدمت بشود. در توضيح دوره‌هاي فوق بايد گفت كه در دوره خلباني بازرگاني حدود 1000 ساعت كلاسهاي زميني در تكميل درسهايي كه در بخش مقدماتي گذرانده مي‌شود و همچنين در مورد طرح پرواز و مسايل مختلف آن و نحوه استفاده از دستگاههاي كمك ناوبري برگزار مي‌شود و سپس به ميزان حداقل 200 ساعت پرواز همراه با استاد و همچنين مستقل انجام مي‌گيرد كه البته سيلابس‌هاي مربوط به پرواز و نوع مانورها كه در اين دوران آموزش داده مي‌شود بسيار مفصل مي‌باشد. دوره هواپيماي دو موتوره با استاد و كلاسهاي زميني مربوط به آن مي‌باشد و همچنين دوره پرواز با دستگاه شامل حداقل 30 ساعت پرواز با استاد و گذراندن كلاسهاي زميني مربوط به آن است. گفتني است كه گواهينامه هر يك از چهار دوره فوق پس از برگزاري آزمون كتبي و عملي (تست پرواز) ارائه مي‌گردد. نكته بسيار مهم آن است كه هزينه رشته خلباني در مركز آموزش فنون هوايي از داوطلبان اين رشته دريافت مي‌شود. براي مثال در حال حاضر شهريه آموزش خلباني مسافربري حرفه‌اي حدود هفت ميليون و نيم است كه هزينه فوق را دانشجويان اين رشته بايد بپردازند. البته گاهي اوقات شركتهاي هواپيمايي مثل آسمان يا ايران‌اير با برگزاري يك آزمون خصوصي كه از طريق رسانه‌هاي گروهي به اطلاع مردم مي‌رسد، اقدام به گزينش دانشجويان خلباني مي‌كند كه اين دانشجويان با هزينه شركتهاي هواپيمايي فوق در همين مركز آموزش فنون هوايي آموزش ديده و سپس جذب شركت هواپيمايي مورد نظر مي‌شوند. اما در حال حاضر اين شركتها بندرت چنين آزمونهايي را برگزار مي‌كنند و در صورت نياز به خلبان حرفه‌اي از فارغ‌التحصيلان مركز آموزش فنون هوايي كه به صورت آزاد آموزش ديده‌اند، استخدام مي‌كنند. و بالاخره لازم است گفته شود كه گواهينامه‌هاي مركز آموزش فنون هوايي اعتبار بين‌المللي دارد و فارغ‌التحصيلان اين مركز مي‌توانند از گواهينامه خويش در خارج از كشور نيز استفاده بكنند. پذيرش دانشجوي زن در مركز آموزش فنون هوايي امروزه رشته خلباني نه تنها در ميان پسران بلكه در بين دختران نيز علاقه‌مندان بسياري پيدا كرده است و دوستان زيادي از ما در نامه‌ها و يا تلفن‌هاي خويش در مورد وضعيت رشته خلباني براي دختران سوال مي‌كنند. ما به اين دسته از علاقه‌مندان مژده مي‌دهيم كه در مركز آموزش فنون هوايي دانشجويان دختر نيز پذيرفته مي‌شوند. آقاي مهدي‌پور در اين باره مي‌گويد: در شهرهاي تهران، مشهد، شيراز، تبريز و اهواز شعبه‌هايي براي آموزش خلباني موتوردار به خانم‌ها وجود دارد و در حال حاضر نيز در اين مركز تعداد اندكي دانشجوي خانم در حال آموزش دوره خلباني هستند. اما خانم‌هاي علاقه‌مند به اين رشته بايد توجه داشته باشند كه در حال حاضر در ايران امكان اشتغال خانم‌ها به عنوان يك خلبان حرفه‌اي در شركتهاي هواپيمايي وجود ندارد. ويژگي‌ها و مشكلات رشته و حرفه خلباني داشتن يك برنامه‌ريزي دقيق در عين حال شناور لازمه حرفه خلباني است چرا كه زمان مشخصي از شبانه‌روز را نمي‌توان به حرفه خلباني اختصاص داد. خلبان مهدي‌پور در همين زمينه مي‌گويد: برنامه‌ريزي‌هايي كه براي پرواز مي‌شود در ساعات مختلف شبانه‌روز و حتي روزهاي تعطيل مي‌باشد و اين برنامه به صورت هفتگي و يا ماهانه تغيير مي‌كند . به همين دليل يك خلبان نمي‌تواند بر اساس زندگي شخصي خود براي شغلش برنامه‌ريزي كند بلكه بايد هنگام برنامه‌ريزي براي زندگي خود به خصوصيات شغل خويش توجه ويژه‌اي داشته باشد. همچنين يك خلبان براي حفظ امنيت شغلي خود بايد به سلامت جسمي و رواني‌اش بسيار توجه بكند، چون در صورت بروز يك ناراحتي جسمي يا روحي در آزمايشات پزشكي ساليانه و يا شش‌ماهه مردود مي‌شود و به وي اجازه پرواز نخواهند داد. وي در توضيح سخنان خويش مي‌گويد: به دليل اطمينان از امنيت پرواز يك هواپيما ، تمامي خلبانان تا سن 40 سالگي هر سال يك بار تحت آزمايشات كامل پزشكي قرار مي‌گيرند و پس از 40 سالگي نيز اين آزمايشات هر شش‌ماه يكبار تكرار مي‌شود. علي نكويي دانشجوي رشته خلباني نظامي نيز با اشاره به اهميت دقت و سرعت عمل در اين رشته مي‌گويد: بار اولي كه مي‌خواستم پرواز كنم تصور نمي‌كردم كه در اين كار موفق شوم چون يك خلبان كارهاي زيادي را در يك زمان بايد انجام دهد. براي مثال بايد با گوشش راديو بشنود ، با چشمش تمام «كيج‌ها» را كنترل كند. با دستها فرمان و با پاها پدال‌ها را داشته باشد و در كل بايد حواسش هم به داخل و هم به خارج از هواپيما باشد و در عين حال فكر كند كه در لحظات بعد چه كاري را بايد انجام بدهد. بدون شك تمام اينها نيازمند دقت نظر و سرعت عمل است تا بتوان در اين حرفه موفق شد. در انتها بايد به موقعيت شغلي خلباني مسافربري اشاره كرد كه به گفته آقاي مهدي‌پور در حال حاضر موقعيت شغلي فارغ‌التحصيلان اين رشته در شركتهاي هواپيمايي داخل كشور كم است ولي در آينده احتمال مي‌رود با خريد هواپيماهاي جديد و تاسيس شركتهاي هواپيمايي ديگر فرصت شغلي براي اين فارغ‌التحصيلان رشته زياد بشود.

بدون شك ايمني اولين و مهمترين هدف هر پروازي است زيرا ايمني نه تنها باعث جلوگيري از ضايعات ناشي از خسارت يا آسيب مي‌گردد بلكه همچنين مي‌تواند در اقناع اذهان عمومي و بهبود سوددهي شركت‌هاي هواپيمايي تجاري و مسافربري موثر باشد. بنابراين شركت‌هاي حاضر در صنعت هواپيمايي دريافته‌اند كه سرمايه‌گذاري بر روي ايمني در تمامي سطوح شركت، يك سياست اصولي و منطقي مي‌باشد. يكي از گامهايي كه در اين زمينه برداشته شده است، وجود متخصصين ناوبري هوايي در هواپيماهاي مسافربري، ترابري و شكاري مي‌باشد كه به عنوان ركن اصلي يك پرواز ايمن محسوب مي‌شوند . سرهنگ مرادي در معرفي اين تخصص مي‌گويد: «متخصصين ناوبري هوايي به طراحي مسيرهاي پروازي، مانورهاي تكنيكي و به كارگيري سيستم‌هاي مختلف ياري دهنده به خلبان در هدايت هواپيماها و موقعيت‌يابي از طريق تكنيك‌ها و فنون ويژه ناوبري هوايي مي‌پردازند.» تيمسار رمضاني نيز در همين زمينه مي‌گويد: «ناوبر هوايي را تقريبا مي‌توان خلبان دوم ناميد، فردي كه قبل از پرواز مسووليت تهيه و طراحي نقشه مسير پرواز را بر عهده دارد و تعيين مي‌كند كه هواپيما بايد در چه ارتفاعي و با چه سرعتي و در چه هوايي پرواز نمايد و اگر هواپيما رادار داشته باشد، ناوبر در پشت رادار مي‌نشيند و ابرهاي مختلف را شناسايي مي‌كند. براي مثال اگر در 100 مايلي هواپيما، ابرهاي باران‌زا وجود داشته باشد، او مسير جديدي را به خلبان پيشنهاد مي‌كند تا با ابرهاي بارن‌زا برخورد نداشته باشد و در واقع مسير را دور مي‌زند تا با امنيت كامل هواپيما را به مقصد برساند البته تمام هواپيماها ناوبر ندارند اما اگر هواپيمايي ناوبر داشته باشد، قدرت مانور بيشتري دارد چون حتي در هواي نامناسب نيز مي‌تواند پرواز كند. وي در ادامه مي‌گويد: «عده‌‌اي از ناوبرها نيز براي هواپيماهاي شكاري آموزش مي‌بينند(دانشگاه هوايي شهيد ستاري بيشتر در اين زمينه آموزش مي‌دهد) كه اين افراد در نهايت كار پيچيده‌تر و مهمتري را انجام مي‌دهند چون علاوه بر فعاليت‌هاي يك ناوبر هواپيماي مسافربري يا ترابري بايد دوره‌هاي مختلفي از جمله دوره نجات خدمه از مرگ را بگذرانند و سلاح‌ها و مهمات را نيز كنترل كنند. همچنين بايد با رادار هواپيماهاي دشمن را شناسايي كرده و در صورت لزوم از اسلحه هواپيماها بر ضد دشمن استفاده كنند. اين دوره‌ها و تخصص‌هاي ويژه باعث شده است كه آموزش ناوبري هوايي بسيار گران و حتي گرانتر از خلباني باشد.» توانمندي‌ها و ويژگي‌هاي لازم براي موفقيت در رشته هوانوردي گرايشهاي ناوبري هوايي و مراقبت پرواز چند سال پيش هنگامي كه يكي از مراقبين پرواز فرودگاه نيوآرك واقع در شهر نيويورك در حدود 10 فروند هواپيماي جت را همزمان به سوي فرودگاه هدايت مي‌كرد و خلبانها آخرين مراحل نزديكي خود را به سوي باند فرودگاه طي مي‌كردند ناگهان صداي راديو قطع گرديد و مراقب پرواز با وحشت مشاهده كرد كه هواپيماها از مسير درست خود خارج مي‌شوند و او هيچ كاري از دستش بر نمي‌آيد . در همين حين ارتباط راديويي بار ديگر برقرار گرديد و او توانست هواپيماها را سالم بر زمين بنشاند ولي شدت دلهره در آن لحظه چنان زياد بود كه بيمار گرديد و به مرخصي استعلاجي رفت. البته هيچ يك از فرودگاههاي ايران ،‌ترافيك خطي فرودگاه نيوآرك را ندارند چون اين فرودگاه روزانه 7000 پرواز را بر عهده دارد اما بدون شك يك مراقب پرواز در هر فرودگاهي، كاري حساس و مهم را بر عهده دارد و بايد از آرامش ، بردباري و سعه‌صدر خاصي برخوردار باشد تا بتواند در لحظات بحراني و اضطراب‌آور، كار خود را بدرستي انجام دهد. تيمسار رمضاني درباره توانمندي‌هاي يك مراقب پرواز مي‌گويد: «يكي از مهمترين عوامل آرامش يك خلبان، صحبت با مراقب پرواز در برج كنترل يك فرودگاه است. براي مثال اگر هوا خراب باشد و خلبان هم دچار اضطراب و هيجان شده باشد، اين مسوول مراقبت پرواز است كه مي‌تواند به خلبان آرامش دهد و باعث شود كه هواپيما ايمن بر زمين بنشيند . همچنين يك مراقب پرواز بايد به زبان انگليسي مسلط باشد چون بايد با خلبان‌ها انگليسي صحبت كند و خلبان‌ها نيز به او به زبان انگليسي پاسخ مي‌دهند.» سرهنگ مرادي نيز قدرت سخنوري را براي دانشجوي اين گرايش ضروري مي‌داند و مي‌گويد: «پاي ميكروفن صحبت كردن، يك توانايي است و مراقب پرواز بايد از اين توانايي برخوردار باشد يعني بايد بتواند در هر شرايطي اطلاعات لازم را در اختيار خلبان‌ها قرار دهد. براي همين در دانشگاه هوايي شهيد ستاري داوطلبان اين رشته و رشته ناوبري هوايي، توسط روانپزشك معاينه مي‌شوند تا در صورت آمادگي روحي و رواني لازم در اين رشته پذيرفته شوند. همچنين دانشجويان اين رشته همچون ساير رشته‌هاي دانشگاه هوايي شهيد ستاري بايد شرايط جسمي لازم را براي ورود به اين دانشگاه داشته باشند. براي مثال ديد داوطلبان رشته‌هاي مراقبت پرواز و ناوبري هوايي بايد باشد و لازم است كه از سلامت كامل جسمي برخوردار باشند. همچنين در رشته ناوبري هوايي حداكثر سن داوطلب بايد 20 سال باشد و در رشته مراقبت پرواز حداكثر سن در صورتي كه خدمت سربازي انجام نداده باشد 22 سال و در صورت انجام خدمت سربازي 24 سال است.» به گفته تيمسار رمضاني، دانشجوي ناوبري هوايي بايد در دروس رياضيات و زبان قوي بوده و از سرعت عمل، مهارت و قدرت تجزيه و تحليل خوبي برخوردار باشد تا بتواند در مواقع بحراني وظيفه خود را به خوبي انجام دهد. گفتني است كه گرايش ناوبري هوايي از بين داوطلبان گروه آزمايشي رياضي و فيزيك و گرايش مراقبت پرواز از بين گروه رياضي و فيزيك و علوم تجربي دانشجو مي پذيرد. فرصت‌هاي شغلي موجود براي فارغ‌التحصيلان هوانوردي (ناوبري هوايي و مراقبت پرواز) در مقطع كارشناسي گرايش ناوبري هوايي تنها در دانشگاه علوم و فنون هوايي شهيد ستاري و گرايش مراقبت پرواز در دانشگاه علوم و فنون هوايي شهيد ستاري و دانشكده صنعت هواپيمايي كشوري ارائه مي‌‌شود. در اين ميان تمامي دانشجويان دانشگاه هوايي شهيد ستاري از بدو و ورود به دانشگاه بورسيه مي‌شوند و با درجه ستوان دومي فارغ‌التحصيل مي‌گردند و در طول خدمت در نيروي هوايي، مسكني مناسب و مطابق ضوابط نيروي هوايي دريافت مي‌كنند و تعدادي از دانشجويان دانشكده صنعت هواپيمايي كشوري نيز از ترم دوم تحصيلي، در صورت احراز شرايط با توجه به نياز شركتهاي هواپيمايي بورسيه خواهند شد و در صورت سپردن تعهد خدمت از انجام خدمت وظيفه معاف مي‌گردند. ادامه دارد... icon_cheesygrin

نیروی هوائی عراق قصد دارد تا 6 فروند C-130J سوپر هرکولس به مبلغ 1.5 میلیارد دلار را از آمریکا خریداری نماید. در صورت موافقت کنگره آمریکا این خرید میسر خواهد شد. همچنین این پکیج شامل 28دستگاه موتور رولز-رویس AE 21 00D3 به علاوه 8 سیستم هشدار موشک AAR-47 و 8 سیستم اقدام متقابل ALE-47 میباشد. این پیشنهاد در صورت موافقت کنگره شامل تعمیر- نگهداری- پشتیبانی قطعات و آموزش نیز میباشد. نیروی هوائی عراق در نظر دارد تا از C-130J در پشتیبانی نیروهای نظامی در داخل استفاده نماید. سوپر هرکولسها این قابلیت را به نیروی هوائی عراق میدهند تا از نیروهای آمریکائی- ناتو و عراقی به خوبی پشتیبانی نماید. نیروی هوائی عراق در حالی در انتظار به دست آوردن سوپر هرکولسهای تازه ساز است که قبلا سه فروند C-130H دست دوم از آمریکا دریافت کرده بود. در صورت تائید کنگره آمریکا- عراق اولین خریدار خاورمیانه ای C-130-J میباشد و این در حالیست که اسرائیل در آستانه عقد قرارداد خرید C-130J است. اسرائیل از آمریکا درخواست کرده است تا C-130J های این کشور مجهز به مخازن سوخت اضافه باشند. 29 آگوست 2008 Flight Shahryar

[align=center][/align] بلافاصله پس از حمله ی هفتم دسامبر ۱۹۴۱ به پل هاربر دریادار ( ایزورو کو یاماموتو ) فرمانده ی ارشد ناوگان نیروی دریایی ژاپن و طراح استراتژی حمله به پل هاربر برای اقدامات بعدی با افرادش ملاقات کرد. یاماموتو این بار ایده ی استفاده از زیر دریایی ها را در ذهن می پروراند.از این رو یک ماه بعد در ۱۳ ژانویه ۱۹۴۲ مراکز فرماندهی کشتیهای نیروی دریایی امپراطوری ژاپن درخواستی از سوی فرماندهی عملیات نیروی دریایی برای مطالعه بر روی احتمال طراحی یک زیر دریایی با برد ۷۴۰۰ کیلو متر و توانایی حمل هواپیماهای هجومی که هر یک مجهز به ۸۰۰ کیلو گرم بمب یا یک قبضه اژدر باشند دریافت نمود. در اوایل سال ۱۹۴۲ هم بخش زیردریایی مرکز فرماندهی کشتیها و هم کوگیشو (دفتر طراحی تکنیکی هوایی) مرکز فرماندهی نیروی هوایی شروع به کار بر روی یک زیردریایی هواپیمابر نمودند. مهندسان دو کلاس زیردریایی هواپیمابر به نام ((سن.توگو)) یا زیردریایی کلاس I-13 به وزن ۳۶۰۳ تن در سطح و برد ۳۸۸۹۰ کیلومتر و دیگری زیردریایی بزرگتر I-400 با طول ۴۰۰ پا و وزن ۵۲۲۳ تن در سطح که برد ان به ۶۷۸۳۷ کیلومتر می رسید. هر یک از این زیردریایی ها برای حمل دو فروند هواپیما در اشیانه ی لوله ای تعبیه شده بر بدنه طراحی شده بودند اما مدل I-400 برای حمل سه فروند تغییر یافت.سرانجام بعد از عملیات های ازمایشی گوناگون این زیر دریایی اماده و به اب انداخته شد.تا قبل اینکه نیروی دریایی امریکا زیردریایی هسته ای USS تریتون را به اب بیاندازد I-400 بزرگترین زیردریایی جهان به شمار می رفت. یاماموتو در ابتدا برای این زیردریایی هدف هایی مانند نیویورک یا واشنگتن را در نظر گرفته بود ولی با وجود نیروی دریایی قدرتمند امریکا و انگلیس بر روی هدف واقع گرایانه تری متمرکز شد .کانال پاناما. کانال پاناما جایی بود که یک حمله ی تکی در صورت موفقیت می توانست از عبور ناوگان امریکا از اقیانوس اطلس به ارام جلوگیری نماید. بنابرین این زیردریایی ها رهسپار پاناما شدند. [align=center][/align] هواپیمای مورد استفاده در این زیردریایی از طرح هواپیمای SHI-17 بر گرفته شده بود و با مشخصه ی M6A1 شناخته می شد و سرانجام ((سیران)) نام گرفت ( سی به معنای اسمان صاف و ران به معنای طوفان می باشد بنابرین معنای ان طوفان از اسمان صاف می باشد). [align=center][/align] به دلیل کمبود جا در زیردریایی طراحی این هواپیما به گونه ایست که بال های ان ۹۰ درجه چرخش کرده و به صورت عمود قرار میگیرند سپس به سمت عقب جمع می شوند و در کنار بدنه قرار جا میگیرند انگاه هواپیما را در اشیانه ی لوله ای خود در زیردریایی می گذارند. [align=center] در تصویر بالا اشیانه ی لوله ای شکل را در زیردریایی I-400 مشاهده میکنید[/align] و اما در مورد چگونگی بلند شدن هواپیما از روی زیردریایی به طور خلاصه اينكه هواپیما روی عرشه بعد از قرار گرفتن روی یک ریل به فلاخنی متصل می شده و پس از پرتاب با طی مسیر ۲۱ متری پرواز می کرده است.در حال حاضر تنها I-400 باقی مانده از جنگ جهانی اول در ایالت مریلند امریکا می باشد و با وجود ان عظمتش نتوانسته از چنگال زمان فرار کند و بارها مورد تعمیر قرار گرفته است. منبع:http://mosallah.blogfa.com/post-107.aspx

عزيز جان براي رشته هاي تخصصي هنوز از طريق كنكور سراسري دانشجو ميگيرن.ديگه براي افسر تانك و فرمانده توپخانه آزمون سراسري رو معطل نمي كنن.اما رشته اي مثل مهندسي سيستم جزو رشته هاي تخصصيه و اين طور نيست كه هر كسي از راه بياد رو بزارن سر كلاس درس. در رشته هاي هوانوردي غير نظامي كه زير نظر هواپيمايي كشوري است هم آزمون سراسري تعيين كننده است. در رشته هاي هوانوري نظامي هم كه در دانشگاه شهيد ستاري تدريس مي شود فقط رشته كمك ناوبري و افسر تسليحات آن در صورت اعلام نياز و ضرورت از طريق برگزاري آزمون داخلي نيرو جذب مي شود. icon_cheesygrin (البته با توجه به شرايط خاص در برخي از رشته هاي تيوريك هم از طريق آزمون داخلي و مصاحبه دانشجو مي پذيرد.) در ضمن هدف اين تاپيك آشنايي با رشته هاي تخصصي مرتبط با علوم نظامي است نه تحليل كنكور سراسري و .... icon_cheesygrin مثلا دانشگاه شهيد ستاري و امام علي هم دانشجوي حسابداري جذب مي كنن و فارق التحصيل آن هم درجه ستوان دومي مي گيرد اما بحث ما رشته هاي نظامي است نه هر رشته اي.