[align=center][/align] اولين AEW Il-76 هند پرواز آزمايشي خود را آغاز كرد. اولين فروند از مجموع 3 فروند هواپيماي ترابري Ilyushin Il-76 نيروي هوائي هند كه براي نقش هشدار و كنترل هوائي تغيير يافته در اسرائيل پرواز آزمايشي خود را آغاز نمود. 2 فروند Phalcon AEW Il-76 بزودي پروازهاي آزمايشي خود را آغاز خواهند نمود و هند در حال بررسي خريد 3 فروند ديگر ميباشد. 3 فروند ايليوشن از روسيه خريداري و به منظور تغييرات گسترده الكترونيكي توسط صنايع هوائي اسرائيل، به آشيانه اي در فرودگاه بين المللي بن-گورين(تل آويو) منتقل شدند. سيستمهاي الكترونيكي هشدار زود هنگام توسط التا سيستم طراحي و ساخته گرديده و IAI همچنين ساخت رادوم 11 متري يك پارچه كامپوزيتي را بر عهده داشت. 9 جون 2008 Flight

قدرت نفوذ پذيري يك گلوله به عوامل مختلفي بستگي داره و فقط صرفا اندازه گلوله تعيين كننده نيست. icon_cool

دوستان اگر از سايت بازديد كردند نظرشون رو راجع به اين سايت اعلام كنن. icon_cool

FLANKER جان عكسهاي خوبي كه گرفتي جالب و گويا هستند. البته عكس هواپيماي بدون سرنشين مهاجر 4 است.با توجه به متن اصلي تاپيك و طراحي اين پهباد احتمال اينكه پهباد مورد نظر مهاجر 4 باشه هست. باز هم ممنون icon_cool

تاپيك خيلي خوب داره پيش ميره. تاپيك خيلي مفيديه. منتظر ادامه مطلب هستم. با تشكر فراوان icon_cool

بسيار عالي و مفيد بود. icon_cool خسته نباشي.

جالب بود. :oops: دستت درد نكنه.گاها مرور اينگونه مطالب بسيار مفيد و لازم است. icon_cool

اين هم لينك مستقيم اين سايت.(انصافا پر از چرت و پرته) icon_cool :oops: http://www.centcom.mil/index.php?lang=fa

وقتي با چادر از ديوار راست بالا و پايين مي رن بدون چادر ببين چيكار مي كنن. icon_cool :oops:

جالب بود. :oops: خسته نباشي. icon_cool

[align=center][/align] سرگی مایف رییس کمپانی "روس آبارون زاکاز" (زیر مجموعه "روس آبارون اکسپورت") اعلام کرد که طراحان کارخانه "اورال واگن زاود" به طراحی تانک فوق مدرنی مشغولند که از نظر خصوصیات فنی به مراتب برتر از تانک موشک انداز " Т-90С" خواهد بود. به گزارش «نووستی» مدیر "روس آبارون زاکاز" گفت: این مدل دورنمای بسیار مساعدی دارد و از توان آتشباری عالی، موشک های هدایت شونده با برد تا 5-7 کیلومتر، استحکام و زره غیر معمولی برخوردار است. سرعت تانک فوق مدرن جدید چندبرابر بیش از تانک "تی-90" بوده و به 160 کیلومتر در ساعت می رسد. به گفته وی خدمه تانک می تواند طی یک شبانه روز بدون ترک آن به انجام عملیات نظامی بپردازد. نیکلای مالیخ مدیر کارخانه اورال واگن زاود به نوبه خود گفت که فعلا تانک مذکور نامی نداشته و به طور محرمانه توسط تانک سازان نیژنی تاگیل طراحی می شود. پیش از این مایف تاکید کرده بود تانک "تی-90" که معروفیت جهانی دارد تا سال 2025 یکی از تانک های اصلی روسیه خواهد بود. نووستي

هدف از افشاي اين اطلاعات چيست؟ به نظر من يه جاي اين قضيه مي لنگه. icon_cool :oops:

مطلب جالب بود. icon_cool البته راههايي براي مقابله با اين ماهواره ها هست.ما داراي سيستم هاي اخلالگر ماهواره هستيم.و عمدتا چيني هستند. مثلا بعد ساخت موشك و براي جابجايي و انتقال آن از انيارها به گردانهاي عملياتي و بمنظور جلوگيري از ديد ماهواره هاي جاسوسي اين سيستم ها فعال مي شوند.(مابقي جزييات داراي طبقه بندي است) :oops: راه دوم استتار مناسب در اماكن خاص است. :|

[align=center][/align] وزارت دفاع ايالات متحده تا به حال از چندين گروه پژوهشى براى ساخت حشرات كوچك روباتيك كه طول، عرض و ارتفاع آنها كمتر از ۱۵ سانتى متر باشد، ميليون ها دلار پشتيبانى مالى به عمل آورده است؛ چرا كه استفاده از اين حشرات ساخته دست انسان، بهترين راه براى حفاظت از سربازان در برابر خطرهاى موجود در عمليات شناسايى دشمن است. اين روبات پرنده كوچك، در اصل كوچك ترين هواپيماى جاسوسى بدون سرنشين در جهان است. نوعى از اين روبات هاى پرنده كوچك به تقليد از حركات پرواز و نحوه بال زدن حشرات مشخصى در حال طراحى هستند. از جمله اين حشرات مى توان به مگس و زنبورعسل اشاره كرد. زيرا پرواز مگس نكات بى شمارى از هوانوردى را به بشر مى آموزد كه همه آنها با بررسى بال هاى ثابت هواپيما قابل دريافت نيست. چرا كه اصول و قواعد پرواز حشرات و بال هاى متحرك آنها با اصول و قواعد پرواز با بال هاى ثابت هواپيما متفاوت است. «مايكل ديكينسون» يكى از محققان دانشگاه بركلى در اين مورد مى گويد: اگر تئورى بال هاى ثابت را در مورد بال هاى حشرات به كار ببريم مى توان نشان داد كه پرواز حشرات غيرممكن خواهد بود، پس حتماً بايد از تئورى بال هاى متحرك در مورد پرواز اين حشرات روباتيك استفاده كرد. وى يكى از اعضاى پروژه حشرات پرنده ميكرومكانيكى يا MFI است. وظيفه او و همكارانش در اين پروژه ساخت روبات هاى كوچك پرنده اى است كه از اصول پروازى حشرات در طراحى آنها استفاده شده است. اين پروژه با همكارى آژانس تحقيقاتى دفاع پيشرفته ايالات متحده در حال انجام است. حشره روباتيكى كه اعضاى پروژه تحقيقاتى MFI پيشنهاد ساخت آن را داده، تنها ۱۰ تا ۲۵ ميلى متر عرض خواهد داشت كه از حد و اندازه مشخص شده توسط آژانس تحقيقاتى ايالات متحده كوچك تر است و از بال هاى ثابت در آن اثرى نخواهد بود. همان طور كه مى دانيد هواپيما نيروى لازم براى برخاستن از زمين را به دليل وجود جريان هواى سريع تر در بالاى بال ها نسبت به قسمت پايين بال ها توليد مى كند كه اين سيستم ثابت آيروديناميك دائمى هواپيما نام دارد. ولى كاملاً مشخص است كه مگس ها و يا زنبورهاى عسل از اين قاعده در پرواز خود استفاده نمى كنند؛ چرا كه بال هاى آنها هميشه در حال حركت است. به گفته «جين وانگ» فيزيكدان كالج مهندسى دانشگاه كورتل برخلاف پرواز هواپيماها با بال ثابت، حشرات در ميان انبوهى از حلقه هاى جريان هوا كه با حركت دادن بال هايشان به وجود آمده اند، پرواز مى كنند. جريان هواى موجود در اين حلقه ها، در جهت مخالف جريان هواى اصلى حركت مى كند و در واقع همين حلقه ها هستند كه حشرات را بالا نگه مى دارند. همچنين به اعتقاد آقاى «ديكينسون» پى بردن به مكانيسم پرواز حشرات و بهره گيرى از آن در ساخت حشرات روباتيك بسيار مفيد خواهد بود، ولى بر پايه اصول و قواعد كنونى امكان پذير نيست. در حال حاضر دو پروژه بزرگ در مورد حشرات روباتيك يا هواپيماهاى جاسوسى بدون سرنشين تحت حمايت مالى وزارت دفاع ايالات متحده در حال انجام است كه در آنها از اصول پرواز حشرات الهام گرفته اند. يكى از اين پروژه ها، پروژه «مايكل ديكينسون» است و ديگرى را «رابرت ميشلسن» سرپرستى مى كند. درحالى كه «ديكينسون» در حال ساخت حشرات ميكرومكانيكى در دانشگاه كاليفرنيا است، يك مهندس ديگر به نام «ميشلسن» در موسسه فناورى «جورجيا» در حال كار بر روى حشره الكترومكانيكى است. محققان براى ساخت اين تكنولوژى جديد آزمايش هاى فراوانى را براى شناخت نحوه پرواز مگسى انجام داده اند. يكى از اين آزمايش ها ساخت يك جفت بال روباتيك ۲۵ سانتى مترى به نام «روبوفلاى» بود كه شش موتور در يك حركت چرخشى بال ها را به تمام جهت هاى ممكن حركت مى دهند. حسگرهايى نيز براى اندازه گيرى نيروى بال ها به آنها متصل شده است. محرك فيزوالكتريك كه باعث به حركت درآمدن بال ها خواهد شد، توسط انرژى خورشيدى فعال مى شود. با وجود اينكه اين روبات كوچك به طور كامل به پرواز درنيامده است، طبق گزارش ها توانسته تقريباً ۹۰ درصد از نيرويى را كه براى برخاستن مورد نياز است، به صورت آزمايشى و توسط يك ساختار دوباله كارآمد به دست آورد. قدم بعدى در كامل تر ساختن اين روبات، افزودن بخش هاى كنترل پرواز و ارتباطى براى كنترل از راه دور آن است. اگر نگاهى به رقم قابل توجه بودجه اختصاص يافته به پروژه هاى مربوط به اين پرنده هاى روباتيك در ايالات متحده بيندازيم (حدود سه ميليون دلار) مى توان به خوبى دريافت كه اولين مورد استفاده از آنها در هواپيماهاى جاسوسى كوچك خواهد بود. [align=center][/align] وزارت دفاع ايالات متحده به فكر حشره روباتيكى است كه مى تواند براى ماموريت هاى شناسايى به كار آيد و توسط سربازان از روى زمين قابل كنترل باشد. اين شىء پرنده كوچك، فقط براى تصويربردارى از تحركات دشمن به كار گرفته نخواهد شد، بلكه مى تواند بر روى يك تانك، نفربر يا هر وسيله نظامى ديگر دشمن فرود آيد و يك برچسب الكترونيكى بر روى آن نصب كند. در اين صورت هدف گيرى آن توسط نيروهاى خودى بسيار ساده تر خواهد بود. طبق گزارش سال ۱۹۹۷ ميلادى آژانس تحقيقاتى ايالات متحده، پيشرفت هاى حاصل شده و ميكروتكنولوژى شامل سيستم هاى ميكرومكانيكى به زودى در پروژه حشرات روباتيك عملى خواهد شد و ميكروسيستم هايى همچون دوربين هاى پيشرفته ديد در شب، حسگرهاى كوچك فروسرخ و ردياب هاى مواد منفجره به سرعت به سمت هرچه كوچك شدن در حركت هستند تا بتوان آنها را به راحتى در ساختار يك حشره كوچك روباتيك جاى داد. نيروهاى نظامى از آن دسته پرنده روباتيكى استقبال مى كنند كه دامنه پروازى آن حداقل ۱۰ كيلومتر باشد و محدوديتى براى پرواز در شب نداشته باشد و بتواند در حدود دو ساعت به پرواز خود ادامه دهد. مقامات ارشد وزارت دفاع سرعت مناسب براى اين پرنده روباتيك را بين ۴۰ تا ۸۰ كيلومتر در ساعت اعلام كرده اند كه توسط ايستگاه هاى مخابراتى زمينى كه مجهز به آنتن هايى براى هدايت آنها هستند، كنترل مى شوند. پرنده هاى روباتيك نسل جديدى از كاوشگران فضا به شمار مى آيند. زيرا سازمان هوافضاى آمريكا (ناسا) به توانايى هاى آنها پى برده و براى پژوهش بر سر ايده استفاده از آنها به عنوان كاوشگر مريخ از موسسه تحقيقاتى جورجيا پشتيبانى مالى مى كند. اين روبات هاى كوچك مزيت هاى زيادى را جهت استفاده در امور فضايى براى ناسا به ارمغان مى آورند. به گفته سازنده آنها «رابرت ميشلسن» نمونه مخصوص سفر به مريخ بايد در اندازه اى بزرگتر ساخته شود و پهناى بال آن حداقل يك متر باشد تا بتواند در اتمسفر مريخ به پرواز درآيد. اين پرنده روباتيك پس از وقوع بلاياى طبيعى مانند زلزله، گردباد و غيره بسيار باارزش و كارآمد خواهد بود زيرا با اندازه كوچك خود و توانايى پرواز بر فراز مناطق حادثه ديده مى تواند به جست وجوى افراد مجروح زير آوار پرداخته و به درون شيارهايى برود كه انسان و يا ماشين بزرگتر قادر به رفتن به آنجا نيست. از ديگر مزاياى مهم استفاده از اين روبات هاى پرنده مى توان به گشت زنى مرزى، جست وجوهاى خطرناك، كنترل ترافيك و غيره اشاره كرد. در اصل پرنده هاى روباتيك نمونه ديگرى از كمك رسانى فناورى امروز به بشر است، به طورى كه ماموريت هاى خطرناك را به خوبى به انجام رسانده و از اين پس انسان با استفاده از آنها خود را كمتر درگير عوامل خطرناك خواهد كرد. جست وجوى حادثه ديدگان يك زلزله، ماموريت هاى شناسايى مناطق عملياتى دشمن و غيره همگى از ماموريت هاى خطرناك دنياى امروز هستند و اين روبات هاى پرنده اين امكان را به وجود آورده اند كه بدون هيچ گونه حضور فيزيكى در منطقه مربوطه فعاليت هاى خود را در آنجا انجام دهيم. منبع: گروه مکانیک و هوافضای دانشگاه امام حسین (ع)

با آقا سعيد كاملا موافقم. و براي مقابله با اين نوع جاسوس ها بايد سيستم هاي ضد جاسوسي را تقويت كرد.چون با ردگيري كاربر حشره در واقع از نيت و اقدام جاسوسي آن جلوگيري شده. icon_cool

يه چيزي توي مايه هاي اين عكس(البته بايد لباس عنكبوت بپوشه :oops: ):

طبق آخرین اخبار دریافتی از بدون سرنشین های ساخت ایران و صنایع هوایی قدس، نوعی هواپیمای بدون سرنشین از خوانواده مهاجر، و ابابیل ساخته شده که توانایی دارد تا شعاع ۷۰۰ کیلومتر برد عملیاتی داشته باشد، به راستی که باید به این پولاد مردان غرور آفرین تبریک گفت،اما چگونه؟ چگونه این هواپیما ها با داشتن محدودیت سوخت چنین توانایی هایی را دارند؟ در ادامه به کنکاش این موضوع خواهیم پرداخت. این گونه هواپیما ها با توجه به این که در کل سبک هستند، بسیار تحت تاثیر فشار و دمای هوا هستند. هواپیمای گلایدر یا همان بدون موتور هم از این شیوه به بهترین راه ممکن استفاده می کنند. به طوری که در مواقعی، هواپیماهای گلایدر که هیچگونه نیروی تراست (پیشران) فیزیکی ندارند، به راحتی می توانند بدون اینکه در سرعت آنها تغییری به وجود آید، ارتفاع خود را افزایش دهند. با توجه به اینکه گلایدر ها دارای وزن کل بسیار بیشتری نسبت به بی سرنشین ها هستند،(بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم) به مساحت بال بیشتری احتیاج دارند، بالی که دارای نسبت منظری زیاد باشد، یعنی بال با طول بیشتر با عرض کمتر و در نتیجه راندمان بالاتر، گلایدر ها با توجه به این مشخصات می توانند با جریان هوای گرم به راحتی جابجا شده و حتی در مقابل فشار نیز واکنش های سودمندی از خود بروز دهند، نتیجه این که بی سرنشین های جدید از چنین تکنیکی برای افزایش برد خود استفاده می کنند، خانواده های بدون سرنشین هایی که می توانند در کل ۳۵ کیلوگرم وزن داشته باشند، توانایی استفاده از چنین ترفند هایی را در ارتفاعات بالا را دارند. حتی در مواقعیدر حالت موتور خاموش (گلاید) با یک جابجایی یا کاهش ارتفاع ۲ کیلومتری می توانند بیش از ۶ کبلومتر جابجایی طولی داشته باشند. در صورتی که برای افزایش ارتفاع خود می توانند با استفاده از قوانین آیرودینامیکی که من نام آنها را ترفند های هوایی می گذارم، نیروی بسیار کمی صرف کنند. منبع:http://www.drh-uav.mihanblog.com

يك فروند اف 7 بود نه اف 5. آدم رو مجبور مي كنيد عكس لاشه اين قارقارك رو بزاره و باعث ناراحتي همه بشه. icon_cool

مطلب جالبي بود. تشكر icon_cool

اينها يك مجموعه ماكت است كه توسط آقاي فريبرز شماس ساخته شده.كارش هم خيلي تميزه.البته اگر عكسي از ويو كامل مجموعه اش پيدا كردم مي زارم.انصافا كارش فوق العاده است. icon_cool :oops: راستي ايران اف 16 نداره.اگر هم داره يكي يا دوتا بيشتر نيست.البته شنيدم كه اونها رو هم اوراق كردند. :| :x يه مورد ديگه اينكه اف 16 هايي كه ايران سفارش داد و ساخته شد رو دادن به اسراييل. :x :lol:

البته با دوربين هاي مخصوصي ميشه پهبادها رو رهگيري كرد.اين دوربين ها به كوچكترين حركتي حساسند و به محض اينكه شيي از فاصله نزديك يا دور از مقابل آن حركت كند واكنش نشان داده و سيستم هاي اعلام خطر را فعال مي كند.با لنزهاي وايد مي تونيم ميدان ديد دوربين ها را افزايش دهيم.البته استفاده از اين تحهيزات پر هزينه است و مي توان در مكانهايي كه حفظ كوچكترين اطلاعات حياتي است از انها استفاده كرد. icon_cool :oops:

اينطوري ممكنه به تجهيزات خودمون هم آسيب برسه. icon_cool :oops:

پژوهشگران دانشگاه فنی زوریخ (ای.تی.اچ.) در سوئیس، یک هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین ساختند که توانست 27 ساعت بدون توقف و در یک سطح ثابت پرواز کند که از این نظر یک رکورد جهانی است. به گزارش سرویس بین‌الملل «تابناک» به نقل از «اشپیگل»، پژوهشگران امیدوارند که این هواپیما با 5/2 کیلوگرم وزن و 2/3 متر عرض، بتواند روزی با پرواز بر مریخ، اطلاعات و داده‌هایی از کیفیت این کره به زمین منتقل کند. سازمان فضانوردی اروپا (ای.اس.آ.) چهار سال پیش از دانشگاه فنی زوریخ خواسته بود یک هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین برای پرواز برروی مریخ طراحی کند. این دانشگاه نیز به رغم پایان یافتن بودجه تخصیصی این طرح از سوی سازمان فضانوردی اروپا، به پروژه خود ادامه داد. این هواپیما قرار بود در سال گذشته، پرواز آزمایشی انجام دهد، اما این پرواز به خاطر باد شدید در منطقه پرواز متوقف و این امر در اواسط ژوئن سال جاری در سوئیس با موفقیت انجام شد. به گفته «آندره نوت»، مدیر پروژه دانشگاه فنی زوریخ، هواپیماهای خورشیدی چون «سولونگ» یا «سفیر» که پروژه‌های رقیب طرح این دانشگاه هستند نیز توانسته‌اند، بیش از 24 ساعت پرواز کنند، اما این هواپیماها در روز با پرواز در سطح بالا، نور خورشید و انرژی ذخیره کرده و در شب در سطح پایین تر پرواز کرده‌اند و سطح پرواز ثابت نداشته‌اند. «نوت» می‌افزاید: هواپیماهای خورشیدی در سطح بین دویست تا چهارصد متر مسیر آزمایشی، 874 کیلومتر را پشت سر گذاشته‌اند. این کارشناس دانشگاه زوریخ گفت: پرواز هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین این دانشگاه که یک رکورد بود، با کمک 216 سلول خورشیدی سیلیسیوم انجام شد که در یک سطح نیم متر مربعی قرار دارند و یک باکتری دارای یون‌های لیتیوم را شارژ می‌کنند. نوت افزود: این باتری که حدود 40 درصد وزن هواپیما را به خود اختصاص می‌دهد، در زمان تابش خورشید شارژ می‌شود و بدین ترتیب، برق موتور و دستگاه‌های الکترونیک هواپیما برای شب را تأمین می‌کند. نوت امیدوار است که این هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین در آینده با یک فضاپیما به کره مریخ منتقل شده و با پرواز روی آن کره، اطلاعات مورد نیاز را به زمین منتقل کند. از سوی دیگر، در این میان، سازمان فضانوردی اروپا که زمانی درخواست طراحی چنین هواپیمایی را داده، بودجه کافی برای این پروژه ندارد. بدین خاطر، این احتمال هست که هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین سوئیسی، همچنان صرفا روی کره زمین پرواز و در بخش مراقبت و حفاظت از جاده‌ها، خطوط حمل و نقل انرژی و نفت و گاز، خطوط انتقال برق و آتش سوزی جنگل‌ها فعالیت کند.

[align=center][/align] اين هواپيما مشتق شده است ازهواپيماي موفق predatore B . اين هواپيماي چند منظوره مناسب است براي اهدافي چون: پايستگي بلند مدت در پروازهاي دريايي، مراقبت از ماموريت هاي مرزي در نواحي ساحلي، شناسايي و خبر گيري (جاسوسي) و ارائه آن براي کاربران در سراسر کره زمين (کلا کاربردهايي در زمينه دريا دارد). اين نوع هواپيما به گونه اي ساخته شده است که مي تواند با خود سوخت اضافي حمل کند و همچنين مي تواند ماموريت هاي مورد نظر را بدون وقفه تا زمان 49 ساعت انجام دهد. ظرفيت داخلي اين هواپيما براي حمل بار522 کيلوگرم است و همچنين مي تواند بار خارجي حدود 907 کيلوگرم را حمل کند. اين هواپيما محصول کشور آمريکاست که براي بررسي شرايط ناوهاي اين کشور و حفظ امنيت آنها طراحي شده است. [align=center] [/align]

هواپيماي altair نوعي هواپيماي predator B است که در ارتفاع بالا پرواز مي کند. اين هواپيما به طور خاص براي اهداف تحقيقاتي، علمي و تجاري که نياز به استقامت، اطمينان و افزايش ظرفيت حمل بار اين نوع از هواپيماها هستند، توليد شده است. اين هواپيما با همکاري Nasa ساخته شده است و طول بال آن ft 86 است و مي تواند تا ارتفاع ft 52.000 پرواز کند؛ اين هواپيما مي تواند بيشتر از 30 ساعت در آسمان پرواز کند و نيزبدليل سيستمهاي پيشرفته کنترولي، داراي اطمينان بيشتري در انجام وظايف است. [align=center] [/align]