البته كشورهايي هم هستند كه اصلا نيروي هوايي ندارند. با اينحال من هم فكر مي كنم در بين كشورهايي كه نيروي هوايي دارند در حال حاضر افغانستان و عراق با توجه به پشت سر گذاشتن جنگهاي طولاني و از بين رفتن نيروهاي نظامي به خصوص نيروي هوايي به صورت كامل جزو ضعيف ترين ها باشند.

ابعاد ناوهاي جنگي كنوني براي اينكار متناسب نيست.و هزينه هاي متعددي را براي عمليات تحميل مي كند. اما با ساخت اين ناوهاي كوچك علاوه بر افزايش ساعات عمليات در مواقع ضروري داراي انعطاف بالايي جهت مقابله با خطرات پيش رو و انجام عمليات در شرايط مختلف را پيدا مي كنند.

saman_777 جان طرح قصه شما براي بازي بسيار عالي بود.با اينحال اميدوارم پروژه كريم زودتر به مرحله اجرا در بياد و ما شاهد اين بازي باشيم. موفق باشي. icon_cool

البته در كنار پول پارامترهاي ديگري هم وجود دارد مثل تيم هاي متخصص و هماهنگ كه سالها در كنار هم كار مي كنن.به علاوه تمام اين گروههاي طراحي تحت نظارت مهندسي ارزش هستند كه احتمالا دوستان دانشگاهي با آن آشنا هستند. مهندسی ارزش (به انگلیسی: Value Engineering)، تلاشی است سازمان یافته که با هدف بررسی و تحلیل تمام فعالیتهای یک طرح، (از زمان شکل‌گیری تفکر اولیه تا مرحله طراحی و اجرا و سپس راه اندازی و بهره برداری)انجام می‌شود و به عنوان یکی از کارآمدترین و مهم ترین روشهای اقتصادی در عرصه فعالیتهای مهندسی، شناخته شده‌است. مهندسی ارزش در چهارچوب مدیریت پروژه، ضمن اینکه به تمام اجزای طرح توجه می‌کند، هیچ بخشی از کار را قطعی و مسلم نمی‌داند. هدف مهندسی ارزش، زمان کمتر برای رسیدن به مرحله بهره برداری بدون افزودن بر هزینه‌ها یا کاستن از کیفیت کار است. با اين حال هيچ طرحي بدون توجيه اقتصادي و فني به مرحله اجرا نخواهد رسيد. :oops:

البته نه توي اين فيلمهايي كه در حال حاضر توليد ميشه چون بيشتر وجه ايراني رو خراب مي كنه تا درست!!!!.به هر با هزينه هاي مناسب مي شه در برابر جنگ ها تبليغاتي مقابله به مثل كرد.

کمپانی Lockheed Martin طراحی ایستگاه راداری جدید EQ-36 جهت رویت آتشبارهای توپخانه ای را به پایان رساند. به گزارش Space War ارزیابی های اخیر مجموعه، آخرین مرحله تدارک آغاز تولید پنج رادار اولیه بوده است. پیش از این در ماه های نوامبر-دسامبر سال گذشته نمونه تجربی EQ-36با موفقیت آزمایشات صحرایی را در میدان تیر ارتش آمریکا در ایالات آریزونا به پایان رساند که در جریان آن مسائل رویت تجهیزات خمپاره ای و موشکی انجام شد. رادار جدید برای جایگزینی نمونه های قدیمی در نظر گرفته شده و مدل تکامل یافته AN/TPQ-36 محسوب می شود. بر خلاف نمونه پیشین که فقط می توانست در زاویه 90 درجه تجهیزات را رویت کند، این رادار می تواند مواضع آتشبار توپخانه ای دشمن را در 360 درجه تعیین نماید. قرارداد تحویل پنج ایستگاه راداری میان ارتش آمریکا با کمپانی Lockheed Martin در ماه ژانویه سال 2007 منعقد شده است. ارزش آن 120 میلیون دلار بوده و بر اساس جدول زمانی توافق شده این سفارش تا آغاز سال 2010 اجرا خواهد شد. در آینده ارتش آمریکا قصد دارد که محموله بیشتری از این نمونه رادارها را سفارش دهد. ارزش کلی برنامه خرید ایستگاه های راداری EQ-36 بر اساس ارزیابی کارشناسان ممکن است بیش از 1,6 میلیارد دلار باشد. نووستي

[align=center] [/align] درGAU-8 Avenger یک مخزن مهمات به صورتی کارامد فشنگ ها را جای میدهد و بدون هیچ تکانی امکان مسلح شدن سلاح را با سرعت بی نهایت زیادی فراهم میکند این مخزن غالباً انعطاف پذیر است و امکان قرار دادن گلوله پشت سر هم را در مخزن فرا هم میکند در این سلاح فقط دهانه ی 7 لوله ی 3میلی متریش متحرک است که در نوک هواپیمای a10 جای میگیرند و برای هدف گیری و شلیک به اهداف باید هواپیما در مسیری مستقیم به سوی هدف پرواز کند در سمت چپ بدنه ی هواپیمای a10 نحوه ی قرار دادن مهمات و مسلح کردن نشان داده میشود بخش خالی زیر سلاح محل قرار گرفتن چرخ جلویی هواپیما است در گرداگرد محفظه ی مهمات گلوله ها به صورت مارپیچی قرار گرفته اند دیفرانسیل مهمات نصب شده بر روی مخزن گلوله ها برای دوکار در نظر گرفته شده است: 1-چرخاندن مجراهای مهمات برای جلو راندن گلوله ها 2-تعدیل سرعت چرخش و پیش روی مهمات برای تایین میزان اتش که این میزان در اغاز شلیک بر اساس سرعت پیشروی متفاوت است چرخاننده ی گلوله برای چرخاندن مهمات و پرتاب انها در مجرای چرخیدن از چرخ دنده استفاده میکند مجرای چرخش درهواپیمای A10 ثابت است وقابلیت چرخش و تحرک ندارد برای اطمینان بالاتر سیستم چرخنده دو هدایتی است که باعث ذخیره مهمات اتش میشود وبرای بیرون اوردن اسلحه از بدنه ی هواپیما به کار میرود یک جعبه ی دنده بین اسلحه و جعبه ی مهمات وجود دارد که نیروی حرکتی هر دوی انها را فراهم می اورد پر کردن این اسلحه بطوردستی کار بسیار دشواری است بنابرین از دستگاهی که خیلی شبیه به غلاف مهمات است استفاده میشود. [align=center] [/align] منبع:avia.blogfa.com-محمدمهدي اكبري

TCS رو دقيقا نمي دونم.اما IRST رو بصورت داون گريد دارن. icon_cool

در حال حاضر سرعت اينترنتم كم شده.اما در اسرع وقت توضيح مي دم. icon_cool :lol:

اين يك نمونه است و از اين رباتها انواع زيادي ساخته شده. icon_cool

واقعا توپ مخوفيه.بزرگراه مرگ(بين عراق و كويت)توسط تاندربولتهاي آمريكا و اين توپ رغم خورد و در ان سربازان عراقي زيادي كه در حال فرار بودن كشته شدن.

به هر حال براي تغيير حال و هواي سايت بد نبود. تشكر. icon_cool

خب ادامه اون رو در پست بعدي بفرست. icon_cool :lol:

خسته نباشي هانس عزيز.خيلي خوب بود. فقط اين تاپيك خيلي سنگين شده.پيشنهاد مي كنم با توجه به اينكه عكسها رو به صورت ليك هم قرار دادي؛عكسهاي پايين رو حذف كني. من با ADSL براي بازكردن مشكل دارم دوستاني كه از Dail Up استفاده مي كنند با مشكل مواجه مي شن. با تشكر icon_cool

دوستان اينجا يك سايت نظامي است نه ستاد انتخاباتي.اينگونه تعاريف و تمجيدها بيشتر به شخصيت افراد ضربه مي زند تا اينكه به نفع كسي باشد. پس لطفا ازارايه اينگونه اظهارات خودداري كنيد. با تشكر. icon_cool

[align=center][/align] روباتها در سالهای اخیر و به جهت توسعه بی سابقه دانش تولید متنوع آنها به شدت مورد توجه سازمانهای گوناگون از جمله نهادهای نظامی قرار گرفته اند تا آنجا که اخیرا مباحثی درخصوص طراحی و ساخت روباتهای پرنده با الهام از سنجاقکها و با قابلیت پرواز سریع مطرح شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، به نظر می رسد روزی فرا خواهد رسید که نظامیان کشورهای مختلف از ریز روباتهای پرنده ای استفاده کنند که به پیشرفته ترین فناوریهای شناسایی کننده نظیر حسگرهای فوق حساس و دوربینهای تیز بین مجهز باشند. با این حال این الزام اجتناب ناپذیر وجود دارد که چنین روباتهایی بتوانند موانع موجود در اطراف خود را شناسایی و بهترین مسیریابی ها را نیز انجام دهند. این روباتها باید قادر باشند تا تجهیزات مختلف که شاید سنگینی و حجم قابل توجهی نیز داشته باشند را نیز حمل کنند. از آن گذشته این روباتها باید آنقدر قدرتمند باشند تا برای مدت طولانی در هوا پرواز کرده و با موفقیت به مقصد مورد نظر برسند. در این میان نظرات مختلفی مطرح می شود. گروهی از محققان بر این باور هستند که ممکن است کلید اصلی برای تحقق چنین پروژه ای در ساختار پروازی سنجاقکها نهفته باشد. سنجاقکها یکی از حشرات پیچیده ای محسوب می شوند که برای پرواز ماهرانه در ارتفاعات مختلف از چهار بال خود و به صورت مستقل از هم استفاده می کنند. این ویژگی به حشره امکان می دهد تا حرکات پروازی منحصربفردی آن هم در سریعترین زمانهای ممکن داشته باشد. محققان در بررسیهایی که از این حشره به عمل آورده اند دریافته اند که سنجاقکها می توانند در کوتاهترین زمان ممکن حرکات مختلفی نظیر پرواز در ارتفاع پایین، سر خوردن در هوا و حرکت به عقب را انجام دهند. در این میان گروههای تحقیقاتی متعددی دست به کار شده اند. یکی از این گروهها شامل دانشمندانی از کالج دامپزشکی سلطنتی انگلیس و دانشگاه اولم آلمان می شود. دانشمندانی که از این دو دانشگاه همکاری جالب توجهی را آغاز کرده اند اخیرا سنجاقک روباتیکی ساخته اند که با استفاده از آن امکانی همچون اندازه گیری جریان هوای بالا و زیر سطح بالها در چرخه های حرکتی و پروازی متفاوت حشره وجود فراهم شده است. دانشمندان این پروژه امیدوارند تا با استفاده از نتایج این بررسیها دریچه ای مطمئن به سوی طراحی و ساخت روباتهای سریع حرکت باز کنند. منبع

جنگنده‏هاي F-14A، به دو سامانهء بسيار پرقدرت براي رهگيري مجهز شده بودند؛ يکي از اينها رادار بسيار پرقدرت با قدرت شناسايي حدود 240 کيلومتر و برد رهگيري دقيق 160 کيلومتر؛ ديگر سامانه، سيستم حساس به حرارت يا گازهاي داغ خروجي از موتور مي‏باشد، که متاسفانه در نمونه‏های فروخته شده به ایران قرار بود با نمونهء بهتری جایگزین گردند که به دلیل وقوع انقلاب، هیچ سامانهء رهگیری مادون قرمزی بر روی تامکتهای ایران نصب نگردید. مشابه سامانهء حساس به حرارت، سالها بعد، و با قدرت ضعيف‏تر، بر روي ميگهاي29 و 31 اتحاد شوروي به کار گرفته شد. [align=center] تامكتهاي ايران به هنگام توليد در كارخانهء گرومن [/align] [align=center] [/align] تصوير بالا به شماره 160299 اولين تامکتی بود که برای ايران ساخته شد. در اينجا اين هواپيما در حال خروج از کارخانه در Calverton در سال ۱۹۷۵ ديده مي‏شود. نکته جالب در اين تصوير سيستم جستجوگر IR موسوم به AN/ALR-23 در قسمت دماغه هواپيما است که از طرف شرکت Northrop ساخته شده و به ايران پيشنهاد گشت. كارشناسان نيروي هوايي شاهنشاهي ايران اما اين پيشنهاد را رد کردند و به جای آن سيستم ويديويی بسيار پيشرفته‏تر NAXX-1 را انتخاب نمودند؛ اما از آنجا که تکميل و ساخت کامل اين سيستم در سال ۱۹۸۱ ميلادی ميسر شد, اين سيستم هيچگاه به ايران تحويل داده نشد . منبع:newcoy.persianblog.ir [align=center] تصويري ديگري از مراسم تحويل اولين تامكت به نيروي هوايي ايران (20 بهمن ۱۳۵۴) [/align] حسگر IRST يا Infra-Red Search and Track در طول مدت توليد F-14A، به دليل کيفيت بالاي طراحي و قطعات به کارفته، تغييراتي بسيار جزئي روي خط توليد آن انجام گرفت؛ تغييراتي که بعدها، بر روي هواپيماهاي توليد قبل نيز اعمال شدند. يکي از اين تغييرات که به سال 1972 بر روي F-14A اعمال شد، نصب حسگرهاي مادون قرمز AN/ALR-23 در زير دماغهء آنها بود. اين حسگر را مي‏شد به رادار بسيار پرقدرت AN/AWG-9 ساخت هيوز وابسته نمود يا اينکه به طور مستقل به منظور کاوش دقيق مناطقي که در آن هنگام به وسيلهء رادار کاوش نمي‏شدند، به کار برد. [align=center] تصاويري از حسگر IRST (نصب شده در زير دماغهء F-14A)[/align] يکي از برترين رهگيري‏هايي که مي‏تواند پاشنهء آشيل جنگنده - بمب افکن‏هاي استيلت (رادارگريز) نظير F-117 يا F/A-22 باشد، استفادهء جنگندهء رهگير از سيستم IRST است. به وسيلهء اين سامانهء رهگيري، جنگندهء استيلت، قادر به دانستن اينکه در حال رهگيري است نمي‏شود، سپس جنگندهء رهگيري کننده، مي‏تواند با موشکهاي يکپارچه شده با اين سيستم، اقدام به شليک موشک گرمایاب و سرنگوني جنگندهء رادار گريز دشمن نمايد. IRST چه زمان به کار مي‏رود؟ سيستم جستجو و ردگيري مادون قرمز بسيار پيشرفتهء IRST، به ويژه براي کشف موشکهاي دوربرد کروز يا زمين به زمين مجهز به موتور راکتي، و هدفهاي با پس‏سوز روشن و ارتفاع بالا (نظير ميگهاي25 و 31 و هواپيماهاي جاسوسی SR-71)، يا در مواقعي که به کارگيري رادار از نظر تاکتيکي، غيرعقلاني باشد و باعث شناسايي F-14 توسط دشمن گردد، يا به دليل وجود اقدامات الکترونيکي (ECM) سنگين، ناممکن گردد، بسيار مفيد است. ردگيري زاويه‏اي با IRST، بسيار بسيار دقيق‏تر از رادار انجام مي‏شود، اين موضوع، بارها در طول جنگ و تمرينات مختلف نيروي دريايي ايالات متحده ثابت شده است. با استفاده از اين سامانه، ارتفاع هدف نسبت به تامکت، سمت هدف نسبت به تامکت و سرعت نزديک شدن هدف به تامکت را بسيار بهتر و دقیق‏تر از رادار مي‏توان بدست آورد. دقت فوق العادهء سيستم IRST تعبيه شده در F-14A، آن قدر بالاست که امکان شليک موشکهايي نظير AIM-9P2 يا R550 را فراهم مي‏آورد. (بنا بر برخي گزارشات، تامکتهاي ايران، قادر به شليک موشکهاي ماترا R550 و ويمپل R-73 مي‏باشند) [align=center] کابین خلبان در F-14A [/align] [align=center] کابین RIO در F-14D [/align] [align=center] کابین RIO در F-14A [/align] TCS: مجموعهء دوربين تلويزيوني بسيار پيشرفته (Television Camera Set) اين مجموعه، يک دوربين تلويزيوني بسيار پيشرفته و دقيق به کار رفته در F-14 مي‏باشد. واحد TCS يک سنجشگر پيشرفتهء الکترواپتيکالي و در واقع تلکسوپي بسيار دوربرد براي خلبان تامکت است که وي را قادر مي‏سازد تا يک هدف پرندهء دشمن (به ويژه هواپيماهاي رادارگريز نظير F-117 يا F/A-22) را به طور زود هنگام و به صورت چشمي، يافته و شناسايي نمايد. اين سيستم از طريق يک سيستم تلويزيوني مداربستهء يکپارچه شده، عمل مي‏نمايد. در مجموعهء TCS، دو دوربين پرقدرت جداگانه براي دو حالت مختلف، مورد استفاده قرار مي‏گيرد: دوربين زاويه باز (Wide Angle) براي کسب هدف هوايي، و دوربين بزرگنمايي (Close Up) براي شناسايي دقيق هدف. [align=center] عدسي مجموعهء TCS[/align] مجموعهء TCS به طور معمول وابسته به رادار پرقدرت AWG-9 بوده و با آن هماهنگ است؛ يعني هر دو در هر زمان به يک سو متوجه مي‏شوند و به طور خودکار روي نخستين هدف هوايي کسب شده، قفل مي‏کند. افسر رهگيري کابين عقب (RIO)، همچنين مي‏تواند به طور دستي، کنترل واحد را در حالت شناسايي هدف در اختيار بگيرد و سمت توجه عدسي‏هاي را با يک جوي‏استيک، تغيير دهد و تصوير بدست آمده توسط TCS را مي‏تواند روي صفحهء رادار مشاهده نماید. [align=center] جوي استيك افسر رادار در اين تصوير به خوبي مشخص است [/align] رادارهاي AWG-9 و APG-71 سامانه‏های AN/AWG-9 و AN/APG-71، رادارهایی چندحالته محسوب می‏شوند که توسط کارخانجات هواپیماسازی هیوز (Hughes Aircraft) جهت شکاری - رهگیرهای اف14 نیروی دریایی ایالات متحده و همچنین نیروی هوایی ایران طراحی و ساخته شدند. اين رادارها، در فركانس X (حدود 7 تا 12.5 گيگاهرتز) كار مي‎كردند و از نوع پالس - داپلر بودند. اين رادارها به نحوي طراحي شده بودند كه قادر باشند تا 24 تهديد هوايي را در فواصل بسيار دور تشخيص داده و ثبت نمايند؛ سپس حداكثر بر روي 6 هدف قفل كرده و در يك زمان، وضعيت پروازي تمامي اهداف را زيرنظر داشته باشند. (Track While Scan) [align=center] دو موشك AIM-54A Phoenix و AIM-7E-4 Sparrow (سلاح‏هاي اصلي جنگندهء F-14A) [/align] اين عمليات، تنها به وسيلهء موشكهاي قابل انجام بود كه درونشان يك جستجوگر فعال نصب گرديده شده بود. (نظير موشك اسپارو)؛ بنابراين كاركرد رادار جهت استفاده از موشكهاي بسيار دوربرد و گران‏قيمت فونيكس، بهينه‏سازي شده بود. اين عملكرد ويژه، منحصرن جهت سرنگوني بمب‏افكن‎هاي سنگين توسط تامكت تعبيه گرديده بود. هرچند اين كاركرد تامكت، هيچگاه جامهء عمل به خود نگرفت و اين جنگنده تنها به خدمت نيروي دريايي ايالات متحده درآمد. تامكت به ندرت بيش از يك يا دو موشك فونيكس را بارگذاري كرد، هرچند در صورت لزوم قادر به بارگذاري كامل موشكهاي فونيكس بود. هر دو سيستم رادار AWG-9 و APG-71 توسط كارخانجات هواپيماسازي هيوز طراحي و ساخته شدند، اين كمپاني، امروزه تحت مالكيت شركت Raytheon درآمده است. [align=center] نمایشگر تاکتیکی TID جنگندهء F-14A در کابین RIO Tactical Information Display[/align] AN/AWG-9 سامانهء AWG-9 در اواخر دههء 1960 جهت نصب بر روي شكاري F-111B طراحي و ساخته گرديد، اما با لغو پرژوهء ساخت F-111B توسط نيروي دريايي، اين سامانه به جنگندهء F-14A منتقل گرديد. اين سيستم رادار، به يك فرستندهء بسيار پرقدرت مجهز است تا تاكنون در هيچ جنگنده‏اي نصب نشده است، و بدين جهت تامكت قادر مي‎شود به راحتي اهداف پرنده را فاصلهء 100 مايلي (160 كيلومتري) تشخيص دهد. پردازشگر آنالوگ بسيار پيشرفتهء AWG-9، تأثيرات داپلر منعكس شده را تحليل كرده تا بتواند شتاب و جهت حركت هدف مورد نظر را به طور دقيق تشخيص دهد. اين قابليت فوق‏العاده، به تامكت امكان مي‏دهد تا اهداف ثابت روي زمين يا اهداف نزديك سطح دريا كه به واسطهء نزديك بودن به سطح دريا، شناسايي آنها با اغتشاش همراه است، و همچنين اهداف بسيار كوچك يا اهداف پرندهء بسيار كم‏ارتفاع را به طور دقيق شناسايي نمايد. [align=center] برد اصلي انجام دهندهء پردازشگر اطلاعات مجهز به پردازندهء Intel 8080 در رادار AWG-9 [/align] سيستم رهگيري به هنگام جستجو (Track While Scan)، چگونه كار مي‎كند؟ قابليت رهگيري به هنگام جستجوي تعبيه شده در AWG-9، به وسيلهء پردازشگر 8 بيتي Intel 8080 فراهم مي‏‎گردد. اين پردازشگر، به نحوي طراحي شده است تا كدهاي برنامه‏ريزي شدهء اسمبلي 8 بيتي را اجرا نمايد. به طور معمول، يك جنگندهء شكاري، اهداف خود را به هنگام كاركرد رادار در حالت پالس (Pulse mode) پيدا مي‎كند و يك نمود گرافيكي از هدف يافت شده را بر روي صفحهء رادار آشكار مي‎سازد. سپس خلبان جنگنده، كليد وضعيت كاركرد رادار را به حالت كنترل آتش رادار (fire-control radar)، تغيير وضعيت مي‏‎دهد كه اساس كار آن بر پايهء پيوستگي امواج دريافتي توسط رادار مي‎باشد. (continuous-wave radar) اين امر به رادار امكان شليك موشكهاي نيمه‏فعال راداري نظير اسپارو را مي‏دهد. نقص عمدهء اين روش آن است كه جنگندهء شليك كنندهء موشك، هم‏زمان تنها به يك هدف مي‏تواند شليك نمايد؛ ضمن اينكه جنگندهء مقابل كه در مسير موشك قفل شده قرار گرفته است، از طريق سيستم گيرندهء اخطار راداري (radar warning receiver) از خطر آگاه مي‎شود. روش رهگيري به هنگام جستجو (TWS) از يك ريزپردازنده (Intel 8080) جهت محاسبهء اطلاعات كسب شده به هنگام جستجوي هدف در حال پالس بهره مي‏برد. موشك AIM-54 از اين اطلاعات پردازش شده استفاده مي‏كند و به هنگامي كه هدف مورد نظر، در محدودهء هدف‏يابي فعال رادار دروني موشك فونيكس قرار مي‏گيرد، موشك از سيستم ردگيري رادار دروني خود بهره‎مند مي‎شود؛ در ضمن اينكه اين اتفاقات رخ مي‎دهند، رادار AWG-9 به عمل جستجوي ساير اهداف ادامه مي‎دهد. هنگامي كه خلبان هواپيماي هدف، از خطر حمله آگاه مي‎شود، از حضور و موقعيت مكاني جنگندهء شليك كننده كه اف14 مي‏‎باشد، هيچگاه آگاه نمي‏‎شود. كاربران رادار AWG-9 كمپاني هيوز، تا قبل از سال 1978، تعداد زيادي از رادار AWG-9 را به همراه قطعات يدكي كافي جهت نگهداري 600 جنگندهء F-14A/B نيروي دريايي ايالات متحده و 78 فروند جنگندهء نيروي هوايي شاهنشاهي ايران آماده و تحويل نمود. تمامي سيستم‏هاي تحويل شدهء مربوط به شكاري تامكت در نيروي دريايي ايالات متحده، از خدمت خارج شده‏اند؛ وضعيت سيستم‏هاي موجود در ايران نيز نامعلوم است، اما اعتقاد بر اين است كه تعداد انگشت‎شماري از تامكتهاي ايران هنوز در خدمت قرار دارند. AN/APG-71 سامانهء APG-71، نمونه‏اي بهسازي شده از رادار AWG-9 در دههء 1980 مي‏باشد كه جهت نصب بر روي جنگنده‎هاي F-14D طراحي و ساخته شده است. اين رادار، از تكنولوژي و برخي از قطعات عمومي طراحي شده جهت رادار APG-70 كه در جنگندهء F-15E به كار گرفته شده است، بهره مي‎برد. اين رادار، به واسطهء بهره‏گيري از تكنولوژي ديجيتال، داراي سرعت پردازش بسيار بهتري مي‏باشد، تغيير حالت كاري راداري بسيار انعطاف‏پذير است، پارازيت و اغتشاش را به خوبي رد مي‏كند، و برد كشف بيشتر نيز دارد. سيستم رادار APG-71 داراي ويژگي حداقل پرتوافكني جانبي مي‎باشد. كاهش پرتوهاي ساطع شدهء جانبي به وسيلهء يك كانال محفاظتي تعبيه شده و همچنين سيستم جستجوي زاويه‎‏اي تك‏پالس، همگي باعث شده‏اند رادار در برابر پخش پارازيت و اغتشاشات الكترونيكي دشمن بسيار مقاوم باشد. سيستم رادار APG-71 داراي بردي فوق‏العاده برابر 460 مايل (740 كيلومتر) مي‏باشد، اما با توجه به محدوديت ساخت اندازهء آنتن، اين برد تنها به 230 مايل (370 كيلومتر) محدود گشته است. استفاده از داده‏هاي شبكه‏‎اي (datalinked data) اجازه مي‏دهد دو يا چند جنگندهء F-14D از حداكثر برد كشف و شناسايي خود بهره بگيرند. پيش از بازنشستگي جنگنده‏‎هاي اف-14، كمپاني هيوز تعداد كافي از رادار APG-71 را به همراه قطعات يدكي آن جهت نگهداري تعداد 55 فروند جنگندهء F-14D تحويل نيروي دريايي ايالات متحده داده بود. جنگندهء اف-14 تامكت، علارغم دارا بودن قوي‏ترين رادار تاريخ جنگنده‏هاي جهان، به تاريخ 22 سپتامبر 2006 از خدمت در نيروي دريايي ايالات متحده خارج شد و آخرين پرواز تامكت، به تاريخ 4 اكتبر سال 2006 انجام گرفت. آخرين يگان به كار گيرندهء تامكتها در نيروي دريايي ايالات متحده، اسكادران VF-31 بود. منبع:newcoy.persianblog.ir

خسته نباشي داشي.خيلي عالي بود. icon_cool از توضيحات كركس هم تشكر. :lol:

سیستم ضد هوایی نیک هرکولس از سلاح های قدیمی پدافند هوایی است که در سال 1958 عملیاتی شد و به تعداد زیاد گسترش یافت و جایگزین نیک اجاکس شد.این موشک نسبت به نوع پیشین خود نیک آجاکس از قدرت و توان بیشتری برای تهدید اهداف بررخوردار است و قابلیت های خوبی دارد.در آزمایشهایی که به عمل آمد این موشک علیه هواپیماهایی که توان پرواز در ارتفا بالا را دارند و نیز موشک های بالستیک موثر بوده است. سیستم کامل این موشک دارای رادار تجسس با قدرت زیاد،رادار تجسس با قدرت کم،رادار تعقیب هدف و ردیاب،رایانه پردازشگر اصلاعات و سیستم کنترل از را دور و لانچر برای پرتاب موشک است. به هنگام عملیات ابتدا رادار تجسس به کشف هدف اقدام می نماید ، سپس هدف به وسیله <آی اف اف> شناسایی شده و چنانچه متخاصم تشخیص داده شود جهت مقابله به رادار تعقیب واگذار میشود.موشک به وسیله کنترل از راه دور تحت زاویه 85 درجه پرتابب میشود . وقتی بوستر جدا شد، هدایت فعال ، برنامه ریزی لازم را جهت رسیدن موشک به هدف را نیز تعیین می کند.سیستم از تجهیزات مقابله به اختلالات الکترونیکی نیز برخوردار است. هر واحد آتشبار نیک میتوتند در شبکه پدافندی قرار گرفته و یا به عنوان یک بخش کامل(کشف،ردیابی و در گیری) عمل نماید.سیستم به صورت متحرک نیز می تواند عمل کند که در این صورت، بخشهای مذکور جهت جابجایی بر روی تریلر های مناسب قرار می گیرند. مشخصات: طول:12.1 متر ، قطر:80 سانتیمتر ، جرم:4858 کیلوگرم،برد 140 کیلومتر،سرعت:مافوق صوت،سقف پرواز:بالای 45 کیلومتر،نوغ : سلاح پدافند هوایی استراتژیک [align=center] [/align] منبع اصلی وجنگنده-موشك

با تشكر.اما اين مطلب تكراريه. اين هم لينك قبلي: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=3986

من هم با ليچ كاملا موافقم. icon_cool :lol:

قربانقلی بردی محمدوف رییس جمهور ترکمنستان با جنگنده میگ-29 پرواز کرد. به گزارش رسانه های گروهی محلی وی بعد از بازدید از پایگاه نیروی هوایی ارتش ترکمنستان در آق تپه با پوشیدن لباس مخصوص خلبانی بر روی صندلی میگ-29 نشست و چند دقیقه بعد هوپیمای وی به همراهی دو فروند "سوخوی-25" به هوا بلند شد. در این گزارشات گفته می شود که این پرواز در حدود نیم ساعت طول کشید. بعد از فرود آمدن رییس جمهور ترکمنستان از خلبانان این کشور به خاطر هنر هدایت تجهیزات مدرن امروزی تشکر کرد و برای آنها موفقیت در انجام وظیفه حراست از حریم هوایی کشور را آرزو نمود.

ناوهواپيمابر آمريکايي یو اس اس ابراهام لينکلن مجددا" به منطقه خليج (فارس) بازگشت. این ناو اتمی کلاس نیمیتس در زمان جنگ نفت میان عراق و کویت نیز به منطقه امده بود و همچنین در زمان جنگ دوم خلیج نیز به خلیج فارس اعزام شده بود. به گزارش خبرنگار امور دفاعی انتخاب به نقل از الجزيره، خبرنگار این شبکه با اعلام اين مطلب افزود:مسئولان اين ناو مي گويند حضور مجدد اين ناودر منطقه در چارچوب بازسازي عراق است. در همين حال رابرت گيتس وزير دفاع آمريکا معتقد است بايد به اعزام مجدد اين ناو به منطقه به عنوان تاکيد برقدرت نظامي آمريکا در منطقه نگريست. آنطور که فرماندهان ناو هواپيمابر ابراهام لينکن مي گويند اين ناو حامل دهها هواپيماي جنگنده اف هجده و هلی کوپتر است [افزون بر 90 فروند] که روزانه از عرشه اين ناو به پرواز در مي آيند ولي اين هواپيماها اينبار مانند پنج سال پيش براي جنگ باعراق ويا ارسال پيامي براي ايران به منطقه نيامده اند بلکه ماموريت آنها برقراري ثبات در منطقه وبازسازي عراق است! بات هول فرمانده ناو هواپيمابر ابراهام لينکلن به الجزيره گفت:ماموريت کنوني ما در خليج عربي(فارس) حفظ امنيت منطقه است و ما در اين خصوص با اکثر کشورهاي منطقه واز جمله ايران همکاري مي کنيم. هواپيماهاي ما از اين ناو برفراز عراق بمنظور محافظت از نظاميان آمريکايي پرواز مي کنند. براساس اين گزارش کمتر از سه هزار نظامي آمريکايي که تعدادآنها و همچنين هواپيماهاي آنان به شصت فروند ديگر قابل افزايش است نيز براي اجراي سياست کشورشان در منطقه در اين ناو حضور دارند.اين نظاميان مي گويند آنها تنها مجري دستورات هستند وتصميم گيرنده نيستند. گزارشگر الجزيره برعرشه ناو هواپيمابر ابراهام لينکلن با ذکر اين مطلب که پنج سال پيش رئيس جمهوري آمريکا در همين جا گفت جنگ در عراق پايان يافته اين سئوال را مطرح کرد که آيا واقعا" اينطور است ؟ گزارشگر الجزيره در پاسخ به سئوال خود افزود:آنطور که بوش آرزو داشت جنگ در عراق پايان نيافت بلکه شمار نظاميان آمريکايي که پس از اين اظهارات بوش کشته شده اند خيلي بيشتر از تعداد نظامي است که در عمليات نظامي اصلي در عراق کشته شده بودند .همچنين براساس آمارهاي منتشره در آمريکا اموالي که به نام بازسازي عراق به تاراج رفت خيلي بيش ازاموالي است که قرار است براي بازسازي اين کشور هزينه شود. اسکات فان بسکيرت يکي از فرماندهان ناو هواپيمابر ابراهام لينکن به الجزيره گفت: من نمي توانم اظهارات رئيس جمهوري آمريکا را تحليل کنم ولي منظور بوش از پايان جنگ در عراق پايان ماموريت نظامياني بود که در ناوهواپيمابر ابراهام لينکلن حضور داشتند. غسان ابوحسين گزارشگر الجزيره در پايان گزارش خود برروي تصاويري از ورزش نظاميان آمريکايي در ناوهواپيمابر ابراهام لينکلن همراه با موسيقي افزود:اين نظاميان شبانگاهان براي داشتن آمادگي کامل و درانتظاردريافت دستور جديد فرماندهان خود به ورزش مي پردازند ولي آيا اين نواي موسيقي نمي تواند نواختن طبل هاي جنگ با شد چه کسي مي داند. یادآور می شود این ناو بصورت اماده باش نزدیک به 3200 خدمه دارد و به رادارهای الکترونیک-ماهواره ای و همچنین به سامانه پرتاب موشک های هدایت شونده دریا به دریا، هوا و زمین مسلح است. همزمان با نزدیک شدن به پایان دوره ریاست جمهوری بوش در امریکا، وی سعی دارد تا حاکمیت جمهوریخواهان در امریکا را تثبیت کند. با توجه به تشدید تنش های اخیر میان ایران و امریکا و همچنین واکنش ایران به تهدیدات امریکا برای مسدود کردن تنگه هرمز، به نظر می رسد این ناو حامل پیامی برای تهران باشد. منبع:http://www.tiknews.net/display/?ID=63621

کاربردهای نظامی ليزر هميـشه عمـده ترين کـاربردهای آن بوده است. مهمترين کاربردهای نظامی ليزر عبارت اند از: الف) فاصله ياب های ليزري ب) علامت گذارهای ليزری ج) سلاح های هدايت انرژي الف) فاصله ياب هاي ليزری: فاصله ياب ليزری مبتنی بر همان اصولی است که در رادارهای معمولی از آن ها استفاده می‌‌شود. يک تپ کوتاه ليزری (معمولا با زمان 10 تا 20 نانوثانيه) به سمت هدف نشانه گيری می‌‌شود و تپ پراکنده ي برگشتي بوسيله ي يک دريافت کننده ي مناسب نوری (که شامل آشکارساز نوری است) ثبت می‌‌شود. فاصله ي مورد نظر با اندازه گيری زمان پرواز اين تپ ليزری به دست می‌‌آيد. مزايای اصلی فاصله ياب ليزری را می‌‌توان به صورت هاي زير خلاصه کرد: 1) وزن, قيمت و پيچيدگی آن به مراتب کمتر از رادارهای معمولی است. 2) توانايی اندازه گيری فاصله حتی برای هنگامی که هدفِ در حال پرواز در ارتفاع بسيار کمی از سطح زمين و يا دريا باشد. اِشکال عمده ي اين نوع رادارها در اين است که باريکه ي ليزر در شرايط نامناسبِ رؤيت به شدت در جو تضعيـف می‌‌شود. هم اكنون چندنوع از فاصله ياب های ليزری با بردي در حدود 15 کيلومتر مورد استفاده اند: 1) فاصله ياب های دستی برای استفاده ي سرباز پياده (يکی از آخرين مدل های آن در آمريکا ساخته شده؛ اين فاصله ياب در جيب جا می‌‌گيرد و وزن آن با باتری حدود 500 گرم است. ) 2) سيستم های فاصله ياب برای استفاده در تانکها 3) سيستم های فاصله ياب مناسب برای دفاع ضد هوايي اولين ليزرهايی که در فاصله يابی از آن ها استفاده شد ليزرهای ياقوتي با سوئيچ Q بودند. امروزه فاصله ياب های ليزری اغلب بر اساس ليزرهای نئودميم با سوئيچ Q طراحی شده اند. اگر چه ليزرهای CO2 نوعTEA در بعضي موارد (مثل فاصله ياب تانک ها) جايگزين جالبی برای ليزرهای نئودميم است. ب) علامت گذارهای ليزری: دومين کاربرد نظامی ليزر در علامت گذاری است. اساس کار علامت گذاری ليزری بسيار ساده است. ليزری که در يک مکان سوق الجِيشي قرار گرفته است هدف را روشن می‌‌سازد. به خاطر روشنايی شديد نور, هنگامی که هدف به وسيله ي يک صافی نوری با نوار باريک مشاهده شود به صورت يک نقطه ي روشن به نظر خواهد رسيد. سلاح ممکن است بمب, موشک و يا اسلحهٔ منفجر شونده ي ديگری باشد كه به وسيله ي يک سيستم احساسگر مناسب مجهز شده است. در ساده ترين شکل, اين احساسگر می‌‌تواند يک عدسی باشد که تصوير هدف را به يك آشکار ساز نوری ربع دايره‌ای که سيستم فرمان حرکت سلاح را کنترل می‌‌کند انتقال می‌‌دهد و بنابراين می‌‌تواند آن را به سمت هدف هدايت کند. به اين ترتيب هدف گيری با دقت بسيار زياد امکان‌پذیر است. معمولا ليزر از نوع ND:YAG است در حالی که ليزرهای CO2 به خاطر پيچيدگی آشکارسازهای نوری (که مستلزم استفاده در دماهای سرد است) نامناسب اند. علامت گذاری ممکن است از هواپيما, هلی کوپتر و يا از زمين انجام شود. (مثلا با استفاده از يک علامت گذار دستی) ج) سلاح های هدايت انرژی: اکنون کوشش قابل ملاحظه‌ای در دو کشور آمريکا و روسيه برای ساخت ليزرهايی که به عنوان سلاح های هدايت انرژی به کار می‌‌روند اختصاص يافته است. در مورد سيستم های قویِ ليزریِ مورد نظر, با توان احتمالاً در حدود مگاوات (حداقل برای چند ده ثانيه) يک سيستم نوری باريکه ي ليزر را به هدف (هواپيما, ماهواره يا موشک) هدايت می‌‌کند تا خسارت غير قابل جبرانی به وسايل احساسگر آن وارد کند و يا اينکه چنان آسيبی به سطح آن وارد کند که نهايتاً در اثر تنش های پروازي دچار صدمه شود. سيستم های ليزر مستقر در زمين به خاطر اثر معروف به شکوفايي گرمايی که در جو اتفاق می‌‌افتد فعلاً چندان عملی به نظر نمی‌رسند. جو زمين توسط باريکه ي ليزر گرم می‌‌شود كه اين باعث می‌‌شود که جو مانند يک عدسیِ منفي باريکه را واگرا سازد. با قرار دادن ليزر در هواپيمای در حال پرواز در ارتفاع بالا و يا يک سفينهٔ فضايی می‌‌توان از اين مساله اجتناب ورزيد. اطلاعات موجود در اين زمينه ها به علت سری بودن آن ها اغلب ناقص و پراکنده اند؛ اما به نظر می‌‌رسد که اين سيستم ها به طور كلي شامل باريکه هايی پيوسته با توان 5 تا 10 مگاوات (برای چند ثانيه) با يک وسيله ي هدايت اپتيکی به قطر 5 تا 10 متر باشند. مناسب ترين ليزرها برای اينگونه کاربرد ها احتمالاً ليزرهای شيميايی اند. ليزرهای شيميايی به ويژه برای سيستم های مستقر در فضا جالب اند زيرا توسط آن ها می‌‌توان انرژی لازم را به صورت انرژی ذخيره, فشرده, و به شکل انرژی شيميايی ترکيب های مناسب تامين کرد. تفنگ‌هاي ليزري كه براي ارتش آمريكا تدوين شده. به وسيله‌ي كارخانه‌ي ميرزاپتيك ساخته شده است. وزن اين تفنگ‌ها در حدود 3/11 كيلوگرم مي‌باشد. قدرت اين ليزرها به وسيله‌ي باطري ذخيره‌اي كه قادر است10000 بار آتش نمايد، تأمين مي‌شود. ميزان آتش اين‌گونه سلاح‌ها يك بار در هر ده ثانيه مي‌باشد. سلاح‌هايي نظير تپانچه يا تفنگ ليزري مي‌توانند به چشم انسان آسيب وارد كنند به نحوي كه تابش قوي آن‌ها روي شبكيه‌ي چشم متمركز شده و اين عمل به وسيله‌ي عدسي‌هاي كريستالي صورت مي‌گيرد. پالس‌هاي اين‌گونه ليزرها خيلي كوتاه بوده و موجود زنده فرصتي براي دفاع در اين فاصله‌ي كوتاه را ندارد. گزارش‌هاي چاپ شده حاكي از اين است كه سلاح‌هاي ليزري به قدر كافي براي هدف‌هاي تخريبي مؤثر نمي‌باشند. فقط در صورتي كه شعاع ليزر به عضو بينايي و آن‌هم در صورتيكه هدف مستقيماً به مسير حمله‌ي دشمن نگاه كند مؤثر مي‌باشد. برخي از موارد حتي دود و مه مي‌تواند از اثر كافي تخريب اين‌گونه سلاح‌ها بكاهد. براي حفاظت از آسيب‌پذيري چشم انسان در مقابل اشعه‌ي ليزر، تحقيقات وسيع با آزمايشات متعددي با استفاده از محلول فتوكروميك در آمريكا انجام شده است. اين محلول هنگامي كه تحت تأثير اشعه قرار مي‌گيرد، تغير كرده و در برابر نور كدر مي‌شود. يك محلول فتوكروميك حاوي يك حلال و يك رنگ فتوكروميك و يك آنزيم (تخمير كننده) كه سرعت عكس‌العمل را كنترل مي‌كند، مي‌باشد. چنين محلول‌هايي در مقابل اشعه‌ي مرئي و ماوراء‌بنفش هزار بار حساس‌تر از چشم انسان مي‌باشد. عكس‌العمل محلول فتوكروميك در حدود ده ميكرو ثانيه طول مي‌كشد و هنگامي كه شدت تابش كم شده و به حد قابل تحملي مي‌رسد، محلول در عرض چند ميلي ثانيه مجدداً در مقابل آن شفاف مي‌شود. براي محافظت از چشم در مقابل تابش نور، اين محلول را در فضاي بين دو لايه شيشه اتومبيل يا ماسك‌هاي حفاظتي يا عدسي‌هاي چشمي مورد استفاده قرار مي‌دهند. منبع مطلب

لیزر در واقع حروف اول عبارت: Light Amplification by Stimulation Emission Of Radiation به معنای تقویت نور به وسیله گسیل القایی تابش است. کاربردهای نظامی لیزر همواره رقم سنگینی را در تولید سیستم‌های لیزری به خود اختصاص داده است. یکی از مهمترین کاربردهایی که امروزه در زمینه‌های نظامی وجود دارد فاصله‌یاب لیزری است. توانایی لیزر در تعیین موقعیت هدف با دقت بالا و سرعت بالا غیر قابل انکار است. لیزرها به علت داشتن واگرایی کم بعد از طی مسافت زیاد به عنوان فاصله‌یاب مورد استفاده قرار می‌گیرند. اینک وضعیت به گونه‌ای است که هر هواپیمای جنگی که برای ضربه زدن به هدف‌های زمینی از روش فرود و خیز استفاده می‌کند، شانس زیادی به مصون ماندن در مقابل موشک‌های زمین به هوای، پیچیده پدافند موجود در اکثر نیروهای مسلح دنیا ندارد. در اینجا می‌خواهیم به‌طور ساده ساز و کار فاصله یاب لیزری و استفاده آن صحبت کنیم. تکنولوژی نبرد مدرن تانک از جنگ جهانی دوم به این طرف تا چنان حدی پیشرفت کرده است که اینک رای بر کمال مطلوب برای تانک‌ها اختصاص اولین ضربه به خود و تخریب ماشین زرهی دشمن پیش از امکان واکنش آن است. بیشتر حملات آمریکايی‌ها در ویتنام شمالی با استفاده از سلاح‌های هدایت شده با لیزر صورت گرفت و کارایی آن بسیار خوب بود. در آن زمان از بمب‌های معمولی دست‌کاری شده که با کلاهک‌های جستجوگر لیزری مجهز شده بود استفاده شد. این توانایی اندازه‌گیری سریع و دقیق که با جدیت بسیار در دستگاه‌های مسافت‌یاب و هدف‌یاب مورد استفاده قرار می‌گیرند، اکنون بر روی هواپیماهای جنگی نظیر هاریر (Harriers) و جگوار ( Jagvars of R.A.F (Royal Air Craft Force قرار ديده می‌شوند. لیزرهای فاصله‌یاب معمولاً کاربرد نظامی دارند. اینک از لیزرها به عنوان ضدموشک و برد و هدایت اسلحه و ... استفاده می‌شود. هواپیماهای جنگی برای مصون ماندن از پدافندهای مجهز به لیزر باید در ارتفاع کم و با سرعت زیاد حرکت کنند، لذا خلبان ممکن است فقط چند ثانیه برای پیدا کردن هدف، نشانه‌گیری و انداختن مهمات خود وقت داشته باشد. با یک لیزر خوب این کار می‌تواند تقریباً به‌طور آنی با اندازه‌گیری فاصله زمانی بین روشن کردن لیزر و آشکار ساختن تابش برگشتی پراکنده از هدف انجام گیرد. بنابراین حتی در سرعت‌های خیلی زیاد هواپیماهای مدرن ، اگر لیزر به خوبی خنک سازی شود اندازه‌گیری فاصله می‌تواند 10 تا 20 بار در ثانیه انجام شود.بنابراین آخرین اطلاعات را به مقدار کافی در اختیار خلبان یا کامپیوتر قرار می‌دهند. طرز کار فاصله‌یاب لیزری براساس همان اصولی است که در رادارهای معمولی به‌کار می‌رود. یک تپ لیزری YAG و یا CO2 به هدفی که نشانه روی شده است ارسال می‌شود. پس تپ ارسالی به هدف خورده باز می‌گردد و سپس توسط یک سیستم مناسب گیرنده نوری آشکار می‌شود. فاصله مورد نظر با تعیین مدت زمانی که طول می‌کشد تا تپ ارسالی مسیر رفت و برگشت را طی کند، به‌دست می‌آید. طرح کلی یک فاصله یاب Nd: YAG متشکل از فرستنده (لیزر) ، گیرنده و دوربین است. پس با ارسال تپ ارسالی به هدف ، نور پراکنده شده از هدف توسط عدسی‌های L1 و L2 روی یک آشکار ساز تمرکز یافته و یک سیگنال الکتریکی حاصل می‌شود. اگر لحظه t0 تپ لیزری از سیستم به سمت هدف ارسال شود و سیگنال بازگشتی در لحظه t1 آشکار شود، با توجه به اینکه نور با سرعت C در مدت زمان t1 - t0 فاصله x 2 (رفت و بازگشت سیگنال) را پیموده است، فاصله x بدست می‌آید: X = (1/2) C(t1 - t0)0 مشاهده می‌شود که دقت در تعیین فاصله به دقت در تعیین زمان بستگی دارد.در سیستم‌های نظامی با شمارش نوسان‌های یک بلورکوارتز در مدت زمان t1 - t0 فاصله مورد نظر به صورت عددی روی دستگاه ظاهر می‌شود. ليزر مزاياي بسيار و البته معايبي هم دارد. وزن سبک دستگاه و قیمت و پیچیدگی بسیار کمتر آن نسبت به رادارهای عادی و قدرت کاری دستگاه در شرایط نه چندان مساعد (حتی وقتی هدف در بالای سطح آب و یا روی زمین در حال حرکت باشد) از مزاياي آن و معايبي چون اشکال فاصله‌یاب لیزری در آن است که کاربرد دستگاه متضمن دید مستقیم است و باریکه لیزر در شرایط نامساعد به شدت در محیط جذب می‌شود. فاصله یاب‌هایی که با برد تقریباً 15Km به‌کار برده می‌شوند عبارتند از: - فاصله یاب‌های دستی با برد ماکزیمم 10Km و دقت کمتر از 10m. - فاصله‌یاب‌هایی که روی تانک سوارند. - فاصله‌یاب‌های ضد هوایی. یکي ازکاربرد‌هاي تکنولوژیك لیزر یک مثال بسیار عالی از کاربرد تکنولوژی لیزر در فن استفاده از دستگاه‌های الکتریکی و خودکار در هوانوردی نظامی ال. ار. تی. اس (مسافت‌یاب و هدف مارکدار یاب لیزری) Laser Ranger Marked Target Seeker است که به آر. ا. اف (نیروی هوایی سلطنتی) توسط شرکت فرانتی (Ferranti Limited) ساخته می‌شود. این سیستم دارای یک خاصیت خیلی مهم و اضافی است و آن اینکه هدفی مانند تانک، خودرو یا ساختمان می‌تواند توسط سربازی در زمین با یک لیزر نئودیمیوم و یک دوربین دو چشمی مستقر در یک جعبه قابل حمل که نشانگذار زمین نام دارد، مشخص شود. با نگاه کردن در چشمی ، سرباز یک تصویر بزرگ شده از محل را که روی آن مجموعه‌ای از خطوط متعامد بر هم نصب شده است و مشخص کننده دقیق نقطه‌ای است که لیزر بر روی آن هدف گیری می‌شود، می‌بیند. البته خود خال لیزری نامريی است. در هواپیما سکویی وجود دارد که نسبت به چرخش پایدار است و بر روی آن تلسکوپ منعکس کننده‌ای نصب شده است که از پنجره‌ای در نوک هواپیما به بیرون سمت‌گیری شده است. تلسکوپ‌، نور لیزری پراکنده شده (باز گشته) از علامت‌گذار زمینی را از طریق هدف دریافت می‌کند. در تلسکوپ یک آشکار ساز ویژه که بسيار حساس است قرار دارد و علامات حاصل از آن در نشانه‌گیری مستقیم تلسکوپ به روی هدف مورد استفاده قرار می‌گیرند. بدین ترتیب با مرکزی کردن تصویر هدف، تلسکوپ نشانه گیری هدف را بدون توجه به حرکت هدف یا هواپیما ادامه می‌دهد. حال هم محور با سیستم جستجوگر در هواپیما‌، یک بردیاب لیزری مجهز به یک لیزر نئودیمیوم خنک شده با آب - گلیکول وجود دارد که به محض پیدا شدن هدف توسط جستجوگر به‌طور خودکار روشن می‌شود و بدون وقفه برد و موضع لحظه‌ای هدف را بررسی و به کامپیوتر متصل به سلاح که در خارج هواپیما قرار دارد، اطلاع می‌دهد. یک صفحه علایم در بالای سر خلبان برای نشان دادن موضع هدف قرار دارد و دستگیره‌هایی برای تشکیل اسلحه نصب شده‌اند. بدین ترتیب خلبان می‌تواند برای انجام مأموریت رزمی علیه علامت در صفحه علایم پرواز کند و اصلاً نیازی به دیدن هدف اصلی در پشت علامت نیست. در اینکه در چند سال آینده پیشرفت زیادی در هدف‌گیری سلاح‌ها و شلیک آنها با استفاده از لیزر انجام خواهد گرفت، تردیدی وجود ندارد. در حال حاضر بر همگان معلوم است که رده‌های توپخانه هدایت شده با لیزر بطور موفقیت آمیزی به نمایش گذارده شده‌اند و دلیلی ندارد که هدایت لیزری در زمانی کوتاه و به‌طور حتي نیمه فعال در بیشتر انواع ساز و برگ جنگی به‌کار برده نشود. نويسنده:دانش- عميد نمازي‌خواه منبع:http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=12821